Τὸ Κοράκι καὶ Ἄνναμπελ Λὴ

210 × 280 SPINE: 2 FLAPS: 0

ISBN 978-960-564-386-7

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

0_cover_poe.indd 1

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς

26/3/2017 11:24:57 πμ

Edgar Allan Poe Τὸ Κοράκι καὶ Ἄνναμπελ Λὴ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Ὁ Θανάσης Χαραλαμπίδης γεννήθηκε τὸ 1968 στὴ Θεσσαλονίκη, ὅπου καὶ ζεῖ. Εἶναι ἀπόφοιτος τοῦ Τμήματος Φιλολογίας τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ Μεταφράσεις Ψαλμοὶ καὶ Ὠδές, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Μάρτιος 2017. Σοφία Σολομῶντος, Σοφία Σειράχ, Ἐκκλησιαστής, Παροιμίες, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Μάρτιος 2017. Ἰώβ, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Μάρτιος 2017. Ποιητικὴ συλλογὴ Κύριε, ποιανοῦ φωνή;, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Μάρτιος 2017.

Τιτλος Συγγραφέας Μεταφραση - Επιmελεια - Διορθωση

Layout - Design

Copyright© 2016

Πρώτη Εκδοση

Τὸ Κοράκι καὶ Ἄνναμπελ Λὴ Edgar Allan Poe Ἀθανάσιος Θ. Χαραλαμπίδης Myrtilo, Λένα Παντοπούλου Ἀθανάσιος Θ. Χαραλαμπίδης Ἀθήνα, Μάρτιος 2017

ISBN 978-960-564-386-7 Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ:

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

Edgar Allan Poe Τὸ Κοράκι καὶ Ἄνναμπελ Λὴ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Α. Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

5

ΠΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Τὰ πρωτότυπα κείμενα τῶν ποιημάτων τοῦ Edgar Allan Poe ποὺ μεταφράζονται ἐδῶ, τὰ ἄντλησα ἀπὸ τὸν ἱστότοπο http://www�poetryfoundation�org, καὶ πιὸ συγκεκριμένα ἀπὸ τὶς ἠλεκτρονικὲς διευθύνσεις http://www�poetryfoundation�org/poem/178713 (The Raven) καὶ http://www�poetryfoundation�org/poem/174151 (Annabel Lee)� Τὸ ποίημα Τὸ Κοράκι μεταφράστηκε ἀπὸ Παρασκευὴ 26 Δεκεμβρίου 2008 ὡς Κυριακὴ 11 Ἰανουαρίου 2009 καὶ ἡ Ἄνναμπελ Λὴ ἀπὸ Κυριακὴ 18 Ἰανουαρίου 2009 ὡς Τρίτη 20 Ἰανουαρίου 2009. Τὰ κείμενα τὰ ξανακοίταξα κι ἔκανα κάποιες διορθώσεις ἀπὸ Δευτέρα 14 Ἀπριλίου 2014 ὡς Δευτέρα 21 Ἀπριλίου 2014.

6

The Raven – Edgar Allan Poe – Τὸ Κοράκι

Edgar Allan Poe - The Raven

Once upon a midnight dreary, while I pondered, weak and weary, Over many a quaint and curious volume of forgotten lore — While I nodded, nearly napping, suddenly there came a tapping, As of some one gently rapping, rapping at my chamber door� “’Tis some visiter,” I muttered, “tapping at my chamber door — Only this and nothing more.”

Ah, distinctly I remember it was in the bleak December; And each separate dying ember wrought its ghost upon the floor� Eagerly I wished the morrow; — vainly I had sought to borrow From my books surcease of sorrow — sorrow for the lost Lenore — For the rare and radiant maiden whom the angels name Lenore — Nameless here for evermore�

And the silken, sad, uncertain rustling of each purple curtain Thrilled me — filled me with fantastic terrors never felt before; So that now, to still the beating of my heart, I stood repeating “’Tis some visiter entreating entrance at my chamber door — Some late visiter entreating entrance at my chamber door; — This it is and nothing more.”

Presently my soul grew stronger; hesitating then no longer, “Sir,” said I, “or Madam, truly your forgiveness I implore; But the fact is I was napping, and so gently you came rapping, And so faintly you came tapping, tapping at my chamber door, That I scarce was sure I heard you” — here I opened wide the door; — Darkness there and nothing more�

Deep into that darkness peering, long I stood there wondering, fearing, Doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before; But the silence was unbroken, and the stillness gave no token, And the only word there spoken was the whispered word, “Lenore?”

This I whispered, and an echo murmured back the word, “Lenore!” — Merely this and nothing more�

Back into the chamber turning, all my soul within me burning, Soon again I heard a tapping somewhat louder than before� “Surely,” said I, “surely that is something at my window lattice; Let me see, then, what thereat is, and this mystery explore — Let my heart be still a moment and this mystery explore; — ’Tis the wind and nothing more!”

The Raven – Edgar Allan Poe – Τὸ Κοράκι 7

Edgar Allan Poe - Τὸ Κοράκι Μὲς στὰ βαθιὰ μεσάνυχτα, κάποτε, ἐνῶ καθόμουν Καὶ μελετοῦσα ἀδύναμος καὶ ἀποκαμωμένος Τόμους μιᾶς γνώσης μυστικῆς κι ἀπολησμονημένης, Πασχίζοντας ἀνήμπορος τὸν ὕπνο ν’ ἀποφύγω, Αἴφνης σὰ νά ’φτασε στ’ αὐτιά μου ἕνας χτύπος, Χτύπος ἑνὸς ποὺ εὐγενικὰ τὴν πόρτα μου χτυποῦσε. Ἄ, θά ’ναι κάποιος,” ψέλλισα, “ναί, κάποιος ἐπισκέπτης, Ποὺ ἔτσι τόσο ἀπρόσμενα τὴν πόρτα μου χτυπᾶ – Αὐτό, μονάχ’ αὐτό, καὶ τίποτ’ ἄλλο πιά.” Τὸ θυμᾶμαι σὰν καὶ τώρα, τοῦ ψυχροῦ Δεκέμβρη ὥρα· Τὶς σπίθες νὰ λιγοθυμοῦν στὸ πάτωμα κι ἐκεῖνες. Εὐχόμουν τὸ ξημέρωμα· – ἀπέλπιδα ποθοῦσα Στὴ θλίψη μου ἀνάχωμα νὰ βάλω τὰ βιβλία, Γιὰ τὴ Λεονόρα τὴν καλή, τὴν ἀδικοχαμένη, Ποὺ στὴν ἀκριβοτίμητη καὶ λαμπερὴ θωριά της, Λεονόρα οἱ ἄγγελοι ἀντηχοῦν, ἠχὼ τῆς ὀμορφιᾶς της – Μὰ δίχως ὄνομα, χωρίς, παντοτινὰ ἐδῶ τώρα. Καὶ ἡ θλίψη ἀπ’ τὰ μεταξωτά, τὰ πορφυρὰ τὰ πέπλα, Ἐντός μου σιγοθρόιζε κι ὅλον μὲ πυρπολοῦσε – Τρόμους φανταστικοὺς κι ἀνέγνωρους ὡς τώρα· Γιὰ νὰ μπορέσω τῆς καρδιᾶς τοὺς χτύπους νὰ σωπάσω, “Νά, θά ’ναι κάποιος,” ἔλεγα, “νά, κάποιος ἐπισκέπτης, Ποὺ ἐπίμονα κι εὐγενικὰ τὴν πόρτα μου χτυπᾶ – Κάποιος ποὺ ἀργοπόρησε κι εὐγενικὰ χτυπᾶ· – Σίγουρα θά ’ναι αὐτὸ καὶ τίποτ’ ἄλλο πιά.” Θαρρεύει τότε κι ἄλλο πιὰ ἡ ψυχή μου δὲ διστάζει, “Κύριε,” εἶπα, “ἢ Κυρία, τὴ συγγνώμη σας ζητῶ· Μόλις μὲ εἶχε πάρει ὁ ὕπνος, καὶ μὲ ξύπνησε ἕνας χτύπος, Χτύπος τόσο ἀμυδρὸς κι ἀνεπαίσθητος, ποὺ εἶπα ‘Σὰ ν’ ἀκούω στὴ θύρα χτύπο, σίγουρα θὰ εἶναι αὐτό.’” – Τὴν πόρτα μου ἔτσι διάπλατα ἀνοίγοντας νὰ δῶ· – Σκοτάδι βλέπω μοναχὰ καὶ τίποτ’ ἄλλο πιά. Καὶ τὸ σκοτάδι τὸ βαθύ, πόση ὥρα ἀναμετροῦσα, μένοντας ἔκθαμβος ἐκεῖ· Καὶ πάλι νὰ φοβᾶμαι καὶ ν’ ἀμφιβάλλω κι ὄνειρα νὰ κάνω, Ποὺ ποτὲ θνητὸς πιὸ πρὶν δὲν τόλμησε νὰ κάνει· Μά ’ναι ἡ σιωπὴ χωρὶς μιλιά, καὶ στὸ πηχτὸ σκοτάδι Μονάχα ὁ ψίθυρος “Λεονόρα!” ἀνταπαντοῦσε, Ποὺ τὴ σιγοψιθύριζα κι ἡ ἠχὼ μοῦ τὴ γυρνοῦσε, “Λεονόρα!” – Αὐτό, μόνο αὐτό, καὶ τίποτ’ ἄλλο τώρα. Στὴν κάμαρά μου πίσω ἀγάλι, φλόγα ἡ ψυχὴ ποὺ ὅλο κι ἀνάβει, Καὶ νά σου ὁ ἴδιος χτύπος πάλι, κάτι ἀπὸ πρὶν πιὸ δυνατός. “Ὢ ναί, σίγουρα εἶναι κάτι, στοῦ παραθυριοῦ τὴν ἄκρη· Τί νά ’ναι αὐτό, ἂς δῶ λοιπόν, τὸ μυστήριο νὰ ἐρευνήσω – Μιὰ στιγμὴ ἡ καρδιὰ γαλήνης, τὸ μυστήριο νὰ ἐρευνήσει· – Κι ἦταν ἀγέρας μοναχὰ καὶ τίποτ’ ἄλλο πιά!”

210 × 280 SPINE: 2 FLAPS: 0

ISBN 978-960-564-386-7

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

0_cover_poe.indd 1

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς

26/3/2017 11:24:57 πμ