140 × 210 SPINE: 2.7 FLAPS: 80
«Πριν πετάξεις, να σκεφτείς, και όταν πετάξεις, σκέψου». O μικρός, μασουλώντας πάντα τις αγαπημένες του λιχουδιές, ρωτούσε: «Να σκεφτώ πριν πετάξω; Αφού δεν θέλω να πετάξω! Είμαι άνθρωπος, καλέ μπαμπά, όχι πουλί». Σπίρτο ο πιτσιρικάς... αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. «Όχι βρε, να πετάξεις», του εξηγούσε ο πατέρας του. «Αυτά που χρησιμοποιείς, πριν τα πετάξεις, να σκέφτεσαι πρώτα αν θα πρέπει να τα πετάξεις ή αν μπορείς να τα ξαναχρησιμοποιήσεις. Και αν πρέπει να τα πετάξεις, να επιλέξεις πού θα τα πετάξεις».
Ο Γιώργος Φραγκιαδάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης. Από μικρή ηλικία, μέσα από διάφορες εικόνες της καθημερινότητας και αρκετή φαντασία, σκαρφιζόταν μικρές ιστορίες. Στα χέρια του διάφορα αντικείμενα μετατρέπονταν σε διασκεδαστικούς χαρακτήρες, που με τους διαλόγους τους χάριζαν στον αναγνώστη χαμογελαστές στιγμές. Οι ιστορίες του και η αγάπη του για το διάβασμα είχε ως αποτέλεσμα να γεννηθεί η ιδέα να δημιουργήσει ένα δικό του βιβλίο.
Μια ιστορία για την σημασία του κάθε υλικού αγαθού. Ας μάθουμε να σκεφτόμαστε κατά πόσο το χρειαζόμαστε και αν αποφασίσουμε να το πετάξουμε να φροντίζουμε να γίνει σωστά η διαδικασία για το καλό όλων μας.
Έτσι, στην ηλικία των έντεκα χρονών εκδίδει το πρώτο του βιβλίο.
ISBN 978-960-564-836-7
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | ΤΗΛ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr
0_cover_amixanos mixanikos.indd 1
10/18/2019 4:47:03 PM
ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΡΑΓΚΙΑΔΑΚΗΣ
Ο Αμήχανος μηχανικός... και το πιστόνι
0_soma_amixanos mixanikos.indd 1
10/4/2019 1:29:22 PM
ΤΙΤΛΟΣ
Ο Αμήχανος μηχανικός... και το πιστόνι ΣΥΓΓΡΑΦΈΑΣ
Γιώργος Φραγκιαδάκης ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ
Κατερίνα Γιακουμάκη ΣΕΙΡΑ
Παιδική λογοτεχνία [3358]0919/22 ΕΠΙMΕΛΕΙΑ
Μαρία Καριωτάκη ΔΙΟΡΘΩΣΗ
Όλγα Παλαμήδη LAYOUT - DESIGN Myrtilo, Λένα Παντοπούλου COPYRIGHT© 2019 Γιώργος Φραγκιαδάκης Πυθαγόρας Φραγκιαδάκης ΠΡΏΤΗ ΕΚΔΟΣΗ
Αθήνα, Οκτώβριος 2019 ISBN 978-960-564-836-7
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | ΤΗΛ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.
0_soma_amixanos mixanikos.indd 2
10/4/2019 1:29:23 PM
Αυτό το βιβλίο το αφιερώνω στον παππού μου τον Γιώργο, που ήταν και η έμπνευση για τη δημιουργία τού Αμήχανου μηχανικού, στη μαμά μου και στον μπαμπά μου τον συνταξιδιώτη μου, όταν επισκέπτομαι τους χαμογελαστούς πλανήτες
0_soma_amixanos mixanikos.indd 3
10/4/2019 1:29:23 PM
0_soma_amixanos mixanikos.indd 4
10/4/2019 1:29:23 PM
Κάποτε, σε ένα εργοστάσιο ανακύκλωσης μετάλλων...
Ουφ... τι ζέστη είναι αυτή... Δεν μπορώ, δεν αντέχω... θα σκάσω... Τέτοια ζέστη δεν ένιωσα ποτέ όσο ήμουν πιστόνι. Ακόμα κι όταν ζόριζε η κατάσταση και ανέβαιναν οι στροφές του κινητήρα στο αυτοκίνητο όπου δούλευα με τα τρία αδελφάκια μου, δεν ζεσταινόμουν έτσι. Αχ! Λιώνω... θα λιποθυμήσω...
5 0_soma_amixanos mixanikos.indd 5
10/4/2019 1:29:26 PM
6 0_soma_amixanos mixanikos.indd 6
10/4/2019 1:29:29 PM
Η ώρα περνούσε και το πιστόνι έλιωνε μέσα σε ένα τεράστιο καυτό καζάνι, από τη δυνατή φωτιά που το τύλιγε. Μαζί του ήταν άλλα αντικείμενα και εξαρτήματα, όλα από το ίδιο μέταλλο. Εκεί, καθένα θα άλλαζε μορφή και από στερεό αλουμίνιο θα γινόταν υγρό. Στη συνέχεια, θα περνούσε μέσα από μεγάλους σωλήνες και θα κατέληγε σε κάτι τρύπες στο έδαφος που τις λένε «καλούπια». Τα καλούπια θα καθόριζαν το σχήμα που θα έπαιρνε το αλουμίνιο. Άλλα θα γίνονταν διακοσμητικά για το σπίτι, άλλα σκεύη για την κουζίνα και άλλα καινούρια εξαρτήματα ή αντικείμενα που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι καθημερινά. Το πιστόνι είχε καταλάβει ότι θα άλλαζε και θα μεταμορφωνόταν σε κάτι άλλο. Τι θα γινόταν άραγε; Η αγωνία έκαιγε μέσα του, όπως η φωτιά το καζάνι. Εκεί που σιγά σιγά έλιωνε και από τον πυθμένα του καζανιού βγήκε στην επιφάνεια, λίγο πριν ακολουθήσει τον δρόμο μέσα από κάποιον σωλήνα, είδε έναν ψηλό άντρα. Στο πρόσωπό του έτρεχε ο ιδρώτας και κατέληγε στα γένια του σαν να έβρισκε καταφύγιο. Ντυμένος με φόρμα εργασίας, με μάσκα στο πρόσωπο για να προστατεύει την αναπνοή του από τη δυσοσμία, και γάντια για να μην κάψει τα χέρια του από την υψηλή θερμοκρασία του καζανιού, διαχειριζόταν τους σωλήνες όπου έρεε το λιωμένο αλουμίνιο, και αποφάσιζε πού θα άδειαζε τον καθένα.
7 0_soma_amixanos mixanikos.indd 7
10/4/2019 1:29:30 PM
Τώρα το πιστόνι ήταν απλώς ένα υγρό μέταλλο τοποθετημένο σε ένα επίπεδο καλούπι, για να γίνει μια λεπτή επιφάνεια αλουμινίου. Από εκεί, μόλις έγινε πάλι στερεό, το πήραν κάποιοι μυστήριοι τύποι με χοντρά γάντια και το τοποθέτησαν σε ένα τεράστιο μηχάνημα, την πρέσα, κι εκείνη του έδωσε άλλη μορφή. «Αααα! Τι έπαθα; Τι έπαθα; Είμαι άρρωστος! Αισθάνομαι αδύναμος! Τι έπαθα;» «Σταμάτα να φωνάζεις, άκουσε μια φωνή να του ψιθυρίζει. Έγινες κι εσύ όπως είμαι εγώ! Ένα κουτί αναψυκτικού!»
8 0_soma_amixanos mixanikos.indd 8
10/4/2019 1:29:32 PM
Τι έπαθα, τι έπαθα, ρωτάω, μα δεν έμαθα. Ποιος θα μου πει; Ποιος θα μου πει; Είμαι πιστόνι μηχανής! Ακούει κανείειεις;
9 0_soma_amixanos mixanikos.indd 9
10/4/2019 1:29:35 PM
140 × 210 SPINE: 2.7 FLAPS: 80
«Πριν πετάξεις, να σκεφτείς, και όταν πετάξεις, σκέψου». O μικρός, μασουλώντας πάντα τις αγαπημένες του λιχουδιές, ρωτούσε: «Να σκεφτώ πριν πετάξω; Αφού δεν θέλω να πετάξω! Είμαι άνθρωπος, καλέ μπαμπά, όχι πουλί». Σπίρτο ο πιτσιρικάς... αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. «Όχι βρε, να πετάξεις», του εξηγούσε ο πατέρας του. «Αυτά που χρησιμοποιείς, πριν τα πετάξεις, να σκέφτεσαι πρώτα αν θα πρέπει να τα πετάξεις ή αν μπορείς να τα ξαναχρησιμοποιήσεις. Και αν πρέπει να τα πετάξεις, να επιλέξεις πού θα τα πετάξεις».
Ο Γιώργος Φραγκιαδάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης. Από μικρή ηλικία, μέσα από διάφορες εικόνες της καθημερινότητας και αρκετή φαντασία, σκαρφιζόταν μικρές ιστορίες. Στα χέρια του διάφορα αντικείμενα μετατρέπονταν σε διασκεδαστικούς χαρακτήρες, που με τους διαλόγους τους χάριζαν στον αναγνώστη χαμογελαστές στιγμές. Οι ιστορίες του και η αγάπη του για το διάβασμα είχε ως αποτέλεσμα να γεννηθεί η ιδέα να δημιουργήσει ένα δικό του βιβλίο.
Μια ιστορία για την σημασία του κάθε υλικού αγαθού. Ας μάθουμε να σκεφτόμαστε κατά πόσο το χρειαζόμαστε και αν αποφασίσουμε να το πετάξουμε να φροντίζουμε να γίνει σωστά η διαδικασία για το καλό όλων μας.
Έτσι, στην ηλικία των έντεκα χρονών εκδίδει το πρώτο του βιβλίο.
ISBN 978-960-564-836-7
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | ΤΗΛ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr
0_cover_amixanos mixanikos.indd 1
10/18/2019 4:47:03 PM