Μόνο ένα όνειρο

140 × 210 SPINE: 3.8 FLAPS: 80

Ο

ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ ΤΣΙΛΑΦΆΚΗΣ

Αλέξης είναι μόνος του σε ένα δωμάτιο, σχεδόν εγκλωβισμένος. Τον στοιχειώνουν όνειρα, μπερδεμένα με αναμνήσεις του παρελθόντος. Χάνεται, μέσα σε έναν κλειστοφοβικό λαβύρινθο κατακερματισμένων σκέψεων και συγκεχυμένων εικόνων. Αποκορύφωμα αποτελεί η συνάντησή του με εκείνη, την αδερφή ψυχή του, όπως εκείνος τη βίωσε, έστω και για μια στιγμή μονάχα. Μόνο σε εκείνη την ανάμνηση νιώθει πιο ζωντανός, πιο ελεύθερος και πιο αληθινός από ποτέ. Θα καταφέρει να αντικρίσει την αλήθεια κατάματα; Γιατί καμιά φορά η απάντηση που ψάχνουμε μπορεί να είναι ακριβώς μπροστά μας, δίπλα μας ή ακόμα και βαθιά μέσα μας.

Μόνο ένα όνειρο

Μόνο ένα όνειρο

ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ ΤΣΙΛΑΦΆΚΗΣ ΔΙΗΓΗΜΑ

ISBN 978-960-564-451-2 ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

0_cover_oneiro.indd 1

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς

Ο Κωνσταντίνος Τσιλαφάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην πόλη της Λάρισας. Σπούδασε Νοσηλευτική στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου στη Σπάρτη και συνέχισε τις σπουδές του στο τμήμα Βιοχημείας και Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στη Λάρισα. Γοητευμένος από τις Βιοεπιστήμες και την έρευνα ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Το ενδιαφέρον του για τις τέχνες και δη τον κινηματογράφο τον οδήγησε να συμμετέχει ως εθελοντής σε ποικίλα φεστιβάλ και αφιερώματα. Το «Μόνο ένα όνειρο» είναι το πρώτο του διήγημα που εκδίδεται.

11/30/2016 10:43:33 AM

Τιτλος Συγγραφέας Σειρα Layout - Design

Copyright© 2016

Πρώτη Εκδοση

Μόνο ένα όνειρο Κωνσταντίνος Τσιλαφάκης Ελληνική λογοτεχνία [1358]1116/21 Myrtilo, Λένα Παντοπούλου Κωνσταντίνος Τσιλαφάκης Αθήνα, Νοέμβριος 2016

ISBN 978-960-564-451-2

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν.

2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα. Ο συγγραφέας φέρει την αποκλειστική ευθύνη για τις γνώμες και περιγραφές που διατυπώνονται σε αυτό το βιβλίο. Οι εκδόσεις “Οσελότος” δεν φέρουν αρμοδιότητα για την επιβεβαίωση ή την άρνηση του περιεχομένου ούτε παρέχουν εγγύηση για την αλήθεια των δηλώσεων του συγγραφέα. Εναπόκειται στον αναγνώστη να κρίνει ανεξάρτητα για το αν γίνεται δέκτης ψευδών δηλώσεων ή όχι. Οι εκδόσεις “Οσελότος” δεν φέρουν καμία ευθύνη προς οποιοδήποτε πρόσωπο ή οντότητα θίγεται ή υφίσταται απώλεια ή ζημία προερχόμενη από τις πληροφορίες που περιέχονται στο παρόν βιβλίο ή τη χρήση αυτών ή την πίστη σε αυτές.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ:

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

soma_oneiro.indd 2

11/30/2016 10:40:33 AM

Κωνσταντίνος Τσιλαφάκης

Μόνο ένα όνειρο ΔΙΗΓΗΜΑ

soma_oneiro.indd 3

11/30/2016 10:40:33 AM

soma_oneiro.indd 4

11/30/2016 10:40:33 AM

… Κάθε βράδυ, ονειρεύομαι το ίδιο όνειρο, ότι είμαι έξω και περπατώ, αναπνέω καθαρό αέρα και νιώθω το φως του ήλιου να με ζεσταίνει, ενώ το δροσερό αεράκι αγγίζει ελαφρά το πρόσωπό μου. Είμαι μόνος. Η πλατεία του πάρκου είναι άδεια… Πλησιάζει φθινόπωρο και τα φύλλα από τα δέντρα πέφτουν κάτω με έναν αργό ρυθμό. Όλα κινούνται ξαφνικά με έναν εκνευριστικά αργό ρυθμό, σχεδόν καθόλου, σαν να σταμάτησε ο χρόνος. Εγώ, ακίνητος, χαζεύω γύρω μου, προσπαθώντας να καταλάβω τι συμβαίνει. Όμως πριν προλάβω, όλα θολώνουν, σβήνονται, χάνονται σιγά σιγά. Σκοτάδι. Κάνω ν’ αγγίξω ένα φύλλο που προσπαθεί να φτάσει το έδαφος και τότε ένα δυνατό φως ξεπροβάλλει από το φύλλο και μια φωνή.

— Καλημέρα, πώς είσαι σήμερα; — … Α! Εσύ είσαι; Τι ώρα είναι; — Εννέα το πρωί!

— Τι;… Έβλεπα ένα υπέροχο όνειρο πριν έρθεις…

— Είναι πάλι το ίδιο όνειρο που βλέπεις κάθε βράδυ;

ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ

soma_oneiro.indd 5

5

11/30/2016 10:40:33 AM

— Όχι, αυτή τη φορά ήταν διαφορετικό, ήταν τόσο αληθινό! Περπατούσα, ήταν πολύ όμορφα… μπορούσα να μυρίσω τον αέρα, το χώμα, τα λουλούδια… Ένιωθα τον αέρα να με δροσίζει… Ένιωθα τον ήλιο… Θέλω να βγω έξω!

— Ξέρεις ότι αυτό δεν γίνεται.

— Γιατί;! Θέλω να ζήσω! Δεν αντέχω άλλο… σε παρακαλώ, πάρε με από εδώ!

— Πρέπει να ηρεμήσεις. Πάρε αυτό.

— Τι είναι; Για να μην καταλαβαίνω τι γίνεται; — Ξέρεις πολύ καλά τι είναι.

— Αλήθεια, ξέρω; Δεν ξέρω τι και ποιον να πιστέψω πια! Έλενα, δεν θέλω χάπια, θέλω ανθρώπους που να με καταλαβαίνουν, να με νοιάζονται!

— Έχεις τέτοιους ανθρώπους.

— Ποιον, τη μητέρα μου; Επειδή πληρώνει τα έξοδα; — Έχεις εμένα, Αλέξη… Πάντα θα με έχεις.

— Το ξέρω και σ’ αγα…

— Πρέπει να πηγαίνω, θα επιστρέψω.

— Έλενα!

— Ναι; — Μην αργήσεις, θα σε περιμένω. Πάλι μόνος. Βουτηγμένος στη γλυκιά και συνάμα τόσο ανυπόφορη μοναξιά μου, με μοναδικό σύντρο-

6

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΛΑΦΑΚΗΣ

soma_oneiro.indd 6

11/30/2016 10:40:33 AM

φο τον εκνευριστικά ασυγχρόνιστο ήχο τριών διαφορετικών ρολογιών. Σαν η ίδια η μοίρα να έχει συνωμοτήσει εναντίον μου και με έχει βάλει να μετράω τα δευτερόλεπτα, για να περάσει η ώρα, για να περάσει ακόμα μια μέρα. Ένα βρίσκεται ακριβώς απέναντί μου, ένα δίπλα μου και ένα στο γραφείο μου, σε αυτό το γραφείο που άλλοτε δεν με σήκωνε κανείς και τίποτα και που τώρα ούτε να καθίσω δεν μπορώ. Όλα μαζί, με τον δικό τους τρόπο, να μου υπενθυμίζουν τον χαμένο χρόνο. Σε ένα δωμάτιο που δεν αντέχω και όπου όλα μου φαίνονται ξένα, βαρετά και μονότονα. Ήθελα να κάνω αλλαγές σε αυτό το δωμάτιο, αλλά ποτέ δεν έβρισκα χρόνο, ενώ όποτε κατάφερνα να ξεκλέψω λίγο, τον διέθετα αλλού ή ήμουν πολύ κουρασμένος για να ασχοληθώ. Τώρα, όμως, που έχω τον χρόνο, δεν μπορώ. Συνέχεια λέμε ότι δεν έχουμε χρόνο. Είναι, όμως, αλήθεια; Επίσης, λένε ότι αν κάτι το θέλεις πραγματικά, θα βρεις τον χρόνο και θα το κάνεις. Αν, όμως, αυτά που θέλεις είναι πολλά; Τότε βάζεις προτεραιότητες. Ναι, αλλά με ποια λογική; Ανακατεμένες σκέψεις και αναπάντητα ερωτήματα μας βασανίζουν όταν είμαστε μόνοι. Είμαστε με άλλους για να μη σκεφτόμαστε. Κανείς δεν έχει τις απαντήσεις, αλλά πολλοί είναι αυτοί που μπορούν να σου απασχολήσουν τον νου και να σε γλιτώσουν απ’

ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ

soma_oneiro.indd 7

7

11/30/2016 10:40:33 AM

αυτόν τον καταιγισμό που πονά. Έτσι, περνάν οι μέρες και φοβάσαι μη μείνεις μόνος και σε πολιορκήσουν οι σκέψεις. Αποζητάς την εργασία για να αποφύγεις να βρεθείς αντιμέτωπος με τον εαυτό σου. Δεν αντέχω άλλο, μακάρι ν’ άνοιγε η πόρτα, να έμπαινε κάποιος, οποιοσδήποτε… Να την, ανοίγει, μπαίνουν μέσα οι φίλοι μου, ο Χριστόφορος, ο Σόλωνας, η Μαρία, η Αριάδνη, η Νεφέλη, ο Αλέξανδρος –δεν έχουν τόση σημασία τα ονόματα, αλλά τα πρόσωπα και η ύπαρξή τους–, και άλλοι, τόσο πολλοί. Το δωμάτιο ασφυκτιά, γεμίζει κόσμο, φωνές, χαμόγελα, γέλια, λουλούδια, γλυκά, αγκαλιές, αμοιβαίους χαιρετισμούς και πειράγματα, όλα είναι τόσο έντονα και ζωντανά. Περνούσαμε τόσο ωραία όταν βγαίναμε, ήμασταν πολύ ωραία παρέα, μας κοιτάζανε και μας ζηλεύανε, μπαίναμε στο μαγαζί και προκαλούσαμε σαματά. Είναι ξαφνικά μπροστά μου όλα τα φιλικά πρόσωπα που αγαπώ, που θέλω να δω και να με δούνε, που θέλω να τους μιλήσω και να βρίσκονται απλώς κοντά μου. Η τελευταία φορά που είχαμε συναντηθεί ξανά όλοι μαζί ήταν τότε, στα περασμένα γενέθλιά μου, πριν… καταλήξω εδώ. Είναι όλοι τους τόσο καλοί, τους νιώθω δίπλα μου, τους αγγίζω, μιλάμε, γελάμε,

8

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΛΑΦΑΚΗΣ

soma_oneiro.indd 8

11/30/2016 10:40:33 AM

όλα είναι τόσο αληθινά. Και τι δεν θα ’δινα να ήταν αλήθεια. Κοιτώ έξω από το παράθυρο και δεν βλέπω τίποτα. Τίποτα άλλο παρά τον καταγάλανο ουρανό και αυτό μου φτάνει. Μου αρέσει όταν έχει σύννεφα και έτσι παιχνιδιάρικα όπως κινούνται παίρνουν διάφορα και περίεργα σχήματα, τα οποία στη συνέχεια προσπαθώ να ερμηνεύσω ή να τους δώσω στη φαντασία μου μια πιο λογική και καθαρή μορφή. Δεν θυμάμαι τίποτα. Αδειάζω τις σκέψεις και το μυαλό μου από το καθετί και παραδίνομαι στο μεγαλείο της φύσης, όπου τόσο καιρό δεν έδινα σημασία. Δεν ακούω τίποτα. Μόνο το δροσερό αεράκι που χτυπάει γλυκά στο παράθυρο και γεμίζει με καθαρό αέρα το δωμάτιο. Όλες οι αισθήσεις μου βρίσκονται σε καταστολή, σε ένα είδος νιρβάνας. Τόσο ευχάριστο αλλά και ταυτόχρονα τόσο δυσάρεστα πολύπλοκο, αφού όλο μου το Είναι θα επιθυμούσε να είναι έξω από αυτό το δωμάτιο, έξω από αυτό το σπίτι, μακριά από αυτή τη ζωή, κάπου όπου θα μπορούσα να ζω για τη ζωή. Μια ζωή αλλιώτικη. Ξέγνοιαστη, ανάλαφρη, αλλά και περιπετειώδη. Το δωμάτιο έχει γεμίσει κόσμο και παρ’ όλα αυτά εγώ νιώθω τόσο μόνος. Έχουν έρθει άτομα που δεν περίμενα ποτέ να ξαναδώ, έχουν έρθει άτομα που θα

ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ

soma_oneiro.indd 9

9

11/30/2016 10:40:33 AM

140 × 210 SPINE: 3.8 FLAPS: 80

Ο

ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ ΤΣΙΛΑΦΆΚΗΣ

Αλέξης είναι μόνος του σε ένα δωμάτιο, σχεδόν εγκλωβισμένος. Τον στοιχειώνουν όνειρα, μπερδεμένα με αναμνήσεις του παρελθόντος. Χάνεται, μέσα σε έναν κλειστοφοβικό λαβύρινθο κατακερματισμένων σκέψεων και συγκεχυμένων εικόνων. Αποκορύφωμα αποτελεί η συνάντησή του με εκείνη, την αδερφή ψυχή του, όπως εκείνος τη βίωσε, έστω και για μια στιγμή μονάχα. Μόνο σε εκείνη την ανάμνηση νιώθει πιο ζωντανός, πιο ελεύθερος και πιο αληθινός από ποτέ. Θα καταφέρει να αντικρίσει την αλήθεια κατάματα; Γιατί καμιά φορά η απάντηση που ψάχνουμε μπορεί να είναι ακριβώς μπροστά μας, δίπλα μας ή ακόμα και βαθιά μέσα μας.

Μόνο ένα όνειρο

Μόνο ένα όνειρο

ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ ΤΣΙΛΑΦΆΚΗΣ ΔΙΗΓΗΜΑ

ISBN 978-960-564-451-2 ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

0_cover_oneiro.indd 1

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς

Ο Κωνσταντίνος Τσιλαφάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην πόλη της Λάρισας. Σπούδασε Νοσηλευτική στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου στη Σπάρτη και συνέχισε τις σπουδές του στο τμήμα Βιοχημείας και Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στη Λάρισα. Γοητευμένος από τις Βιοεπιστήμες και την έρευνα ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Το ενδιαφέρον του για τις τέχνες και δη τον κινηματογράφο τον οδήγησε να συμμετέχει ως εθελοντής σε ποικίλα φεστιβάλ και αφιερώματα. Το «Μόνο ένα όνειρο» είναι το πρώτο του διήγημα που εκδίδεται.

11/30/2016 10:43:33 AM