Μάρουελ και Ναρού

160 × 230 SPINE: 3.6 FLAPS: 70

Τ

Κάτω από το αττικό φως, στην πόλη των Αθηνών, διαβάζω βιβλία, χορεύω, γράφω παραμύθια, ποιήματα και ιστορίες, συντονίζω με ήχο ομάδες διαλογισμού και φροντίζω την Εστία μου. Οραματίζομαι έναν κόσμο όπου ως άνθρωποι θα μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε και να συντονιστούμε με τους νόμους της Φύσης, προσφέροντας στη ζωή μας χαρά και στους εαυτούς μας ανέλιξη. Το παραμύθι «Μάρουελ και Ναρού» είναι η δεύτερη ιστορία της «Μάρουελ», που εκδόθηκε το 2016 και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Οσελότος», από τις οποίες κυκλοφορεί επίσης και η ποιητική συλλογή μου «O Ονειρευτής».

Δήμητρα Μπιτσιάνη Μάρουελ και Ναρού

Αυτή η ιστορία αφορά τους σπόρους της γης. Όταν η ύπαρξή τους απειλείται από τα «σπορίδια», η Μάρουελ και η ομάδα της θα βοηθήσουν τους ανθρώπους να πάρουν τη σωστή απόφαση και να την υποστηρίξουν. Μαζί με τη Μάρουελ που έρχεται από έναν μακρινό γαλαξία και εμφανίζεται στη γη σαν ένα ξωτικό, τον αγώνα τους δίνουν ο Πινό ο σπουργίτης, η Ξανθίππη το ξωτικό της λίμνης, η Φρόσω η πάπια, ο Μπαλού ο γάτος, νεράιδες και λύκοι και φυσικά οι άνθρωποι. Πάνω από το χωριό και τους πρωταγωνιστές της ιστορίας αυτής, ένας μεγάλος λευκός πήγασος απλώνει τα φτερά του. Ένα παραμύθι γεμάτο τραγούδια και χρώματα που μας ταξιδεύει σ’ έναν κόσμο αγάπης και χαράς!

ι θα συμβεί όταν το Πνεύμα του Νερού στις βόρειες θάλασσες αρρωστήσει; Η Μάρουελ, σε μία ακόμα αποστολή της στη Γη, αυτή τη φορά όμως συνοδευόμενη από τον φίλο της Ναρού, έρχονται ως δελφίνια για να βρουν τη λύση. Η Μάρουελ και ο Ναρού μας ταξιδεύουν, με τη γλαφυρή και γεμάτη χιούμορ αφήγησή τους, στον μαγικό κόσμο του νερού, τα γνωστά αλλά και τα μυθικά του πλάσματα, όπως επίσης και στον κόσμο των ανθρώπων και των χαρισμάτων τους. Μια ιστορία γεμάτη χαρά, που μιλά για τη συνεργασία, την αγάπη, την ενότητα και τη θεραπευτική δύναμη της μουσικής.

www.dimitrabitsiani.com ISBN 978-960-564-668-4 ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα Τηλ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr www.ocelotos.gr

9 789605 646684

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς 0_cover_marouel_2.indd 1

31/7/2018 4:26:50 μμ

Τιτλος: Μάρουελ και Ναρού Συγγραφέας: Δήμητρα Μπιτσιάνη Σειρα: Εφηβική λογοτεχνία [3358]0818/14 Layout - Design: Myrtilo, Λένα Παντοπούλου Εικονογραφηση: Μιχάλης Σουλτάτος Copyright© 2018: Δήμητρα Μπιτσιάνη Πρώτη Εκδοση: Αθήνα, Αύγουστος 2018 ISBN: 978-960-564-668-4

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ:

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

0_soma_marouel_2.indd 2

7/31/2018 4:29:49 PM

Δήμητρα Μπιτσιάνη

Μάρουελ και

Ναρού

0_soma_marouel_2.indd 3

7/31/2018 4:29:49 PM

0_soma_marouel_2.indd 4

7/31/2018 4:29:50 PM

A

κόμα και τώρα όταν κλείνω τα μάτια μου, βλέπω έναν μεγάλο λευκό γλάρο να πετά πάνω απ’ το κεφάλι μου όλο χάρη. Τον θυμάμαι τον Ολιβιέ τόσο καλά, που κλείνοντας τα μάτια μου μπορώ να δω κάθε λεπτομέρεια από το λεπτό όμορφο σώμα του. Τα μεγάλα φτερά του, τα κομψά ποδαράκια του, που τα μάζευε τόσο γλυκά όταν πετούσε, το ένα δίπλα στο άλλο, το έντονο βλέμμα του και τα συχνά πειράγματα και κουτσομπολιά του. «Έι, Μάρουελ», μου φώναζε καθώς με πλησίαζε, «πώς πάνε τα κέφια σήμερα; Βλέπω, του δίνεις και καταλαβαίνει, όλο παιχνίδια και κόλπα είσαι πάλι». Εγώ χαιρόμουν τόσο πολύ όταν τον έβλεπα, μου άρεσε ο τρόπος που πετούσε και σ’ εκείνον άρεσε ο τρόπος που κολυμπούσα. Γιατί εγώ, βλέπετε, φίλοι μου, αυτή τη φορά ήμουν ένα δελφίνι. «Εσύ στον ουρανό κι εγώ στο νερό, φίλε μου», του φώναζα τραγουδιστά και αρχίζαμε έναν τρελό χορό, εγώ με τα κύματα κι εκείνος κάνοντας απίστευτα γρήγορες και επικίνδυνες πτήσεις, αγγίζοντας το νερό και καμιά φορά βουτώντας δίπλα μου. Γενικά, κάναμε τόση φασαρία που μαζεύαμε διάφορους περίεργους πότε από τη δική του και πότε από τη δική μου οικογένεια. Πρώτος και καλύτερος ήταν ο φίλος μου ο Ναρού, ένα νεαρό συνομήλικό μου δελφίνι, με τον οποίο κάναμε τις καθημερινές βόλτες και εξερευνήσεις μας.

5 0_soma_marouel_2.indd 5

7/31/2018 4:29:52 PM

«Χορεύοντας με τα κύματα», φώναζε ο Ναρού και αυτό ήταν το σύνθημα για το συγκεκριμένο παιχνίδι, μια και είχαμε πολλά παιχνίδια και για το καθένα από αυτά κι ένα συνθηματικό όνομα. Το «Χορεύοντας με τα κύματα», ήταν από τα πιο απολαυστικά μας παιχνίδια. Παίρναμε φόρα και πηδάγαμε κόντρα στα κύματα προκαλώντας με το ρύγχος μας μεγάλους πίδακες νερού, δεξιά και αριστερά, σαν μεγάλα σιντριβάνια. Πώς να σας πω για όλα τα παιχνίδια που κάναμε, άλλωστε θα έπρεπε να μας βλέπατε και όχι να σας τα λέω. Ύστερα από λίγο, γινόταν πανδαιμόνιο από τα γέλια και τις χαρές και ένα σωρό δελφίνια, γλάροι και θαλασσοπούλια της περιοχής έπαιρναν μέρος στη γιορτή που στήναμε εγώ και ο Ολιβιέ, προσκαλώντας με τις φωνές μας και με τα κύματα που σηκώναμε πού και πού και καμιά φάλαινα, που τύχαινε να περνά από τα μέρη μας. Έτσι το θέαμα γινόταν ακόμα πιο εντυπωσιακό και η διασκέδασή μας μεγαλύτερη.

Aκόμα και τώρα στα όνειρά μου έρχεσαι, Ολιβιέ, με τα μεγάλα φτερά σου ανοιχτά και με προσκαλείς να πετάξω μαζί σου. Κι εγώ σε ακολουθώ. Άλλωστε, εδώ που ζω και είναι το σπίτι μου, αυτό το κάνω με μεγάλη ευκολία και όταν δεν κοιμάμαι, γιατί εδώ στο Φως, όλοι μπορούν και πετούν με μεγάλη ευκολία, όπου και όσο θέλουν, αρκεί να το σκεφτούν. Όσο για τον φίλο μου τον Ναρού, δεν χρειάζεται να αναπολώ τις υπέροχες ιστορίες που ζήσαμε μαζί, κάτω στις θάλασσες της Γης, μια και βρίσκεται τώρα εδώ μαζί μου στη Χώρα του Φωτός. Έτσι, μαζί θυμόμαστε τη ζωή μας στη Γη, όταν εγώ και ο Ναρού ήμαστε δελφίνια.

6 0_soma_marouel_2.indd 6

7/31/2018 4:29:56 PM

0_soma_marouel_2.indd 7

7/31/2018 4:30:02 PM

«Δελφίνια!» φώναζε με την κρυστάλλινη φωνή της η Κυρά της Θάλασσας, η βασίλισσα Αύρα, τις ήρεμες καλοκαιρινές νύχτες που ο ουρανός έλαμπε στολισμένος μ’ αστέρια και μας προσκαλούσε σε γιορτές, που κανενός ανθρώπου τα μάτια δεν είχαν δει, ούτε μπορούσε ο νους του να φανταστεί. Η Κυρά της Θάλασσας, η βασίλισσα Αύρα! Μόνο εμείς τη βλέπαμε, οι φάλαινες και ο μικρός χρυσός αστερίας που ανέβαινε απ’ τα βάθη της θάλασσας για να μοιραστεί το τραγούδι μας. «Κάποιον ξέχασες», με διέκοπτε ο Ναρού. «Ξέχασες την Κοραλία, Μάρουελ!» «Α, καλά, Ναρού, θα την ανέφερα στη συνέχεια». Ποιος θα μπορούσε να ξεχάσει άραγε την Κοραλία τη γοργόνα; Ήταν η αγαπημένη μας. «Ωραία τραγούδια λέγαμε, Ναρού, θυμάσαι;» τον ρωτούσα, παίρνοντας το αθώο μου ύφος, ξέροντας καλά πως ο Ναρού έψαχνε ευκαιρία να τραγουδά τα τραγούδια της θάλασσας και του νερού και πως τα θυμόταν όλα πολύ καλά, ένα προς ένα. Πόσο πολύ σ’ αγαπώ μες στο νερό κολυμπώ και με τραγούδια λικνίζω σταγόνα σταγόνα τον ωκεανό! Παιδάκι της Γης είμαι και εγώ ΙΙΙ-ΕΕΕ-ΑΑ-Ι-ΟΟΟ!

Μετά ο Ναρού θυμόταν κι άλλο τραγουδάκι, κι άλλο, και ήθελε να τα πει όλα, αν δεν τον σταματούσα ανα-

0_soma_marouel_2.indd 8

7/31/2018 4:30:03 PM

φέροντας μια ιστορία ή ένα πρόσωπο από αυτή την περιπέτειά μας στη Γη. Εδώ, στη Χώρα του Φωτός, πολλές φορές, όταν μας έρχεται έντονα η επιθυμία, κάνουμε μια μεγάλη γιορτή και σ’ αυτή τη γιορτή όποιος θέλει μπορεί να αφηγηθεί μια ιστορία ή ένα γεγονός που έζησε στα αστέρια της κάτω ζώνης – έτσι λέμε εμείς τα αστέρια κάτω από τον δικό μας γαλαξία, που συχνά τα επισκεπτόμαστε με αποστολή να βοηθήσουμε τους κατοίκους τους. Πρώτος στάθηκε μπροστά στο κοινό μας ο Ναρού και όπως συνηθίζουμε εμείς εδώ, ρώτησε όλο ευγένεια τους παριστάμενους: «Θέλετε ν’ ακούσετε μια ιστορία από τις θάλασσες ενός αστεριού της κάτω ζώνης, της Γης;» Το «ναι» που ακούστηκε, συνοδεύτηκε από χρωματιστά φωνήεντα που γέμισαν τον αέρα και χοροπηδούσαν πάνω κάτω. Είναι κι αυτό ένα από τα παιχνίδια που έχουμε εφεύρει στο Φως, για να διασκεδάζουμε και να γελάμε. Βέβαια τα δικά μας χρώματα είναι πολύ περισσότερα και σπανιότερα από αυτά της Γης και σίγουρα θα άρεσαν πολύ στα παιδιά της Γης, όπως και τα παιχνίδια μας.

O Nαρού άρχισε να αφηγείται διάφορες ιστορίες και το κοινό άκουγε όλο προσοχή. Για το τέλος, κράτησε

9 0_soma_marouel_2.indd 9

7/31/2018 4:30:03 PM

την πιο σημαντική ιστορία απ’ αυτές που μοιραστήκαμε κάτω στις θάλασσες της Γης. «Έι, Μάρουελ», απευθύνθηκε γεμάτος χαρά σ’ εμένα και τα χρώματά του φωτίστηκαν τόσο πολύ, που το κοινό άρχισε πάλι να χοροπηδά πάνω κάτω απ’ τον ενθουσιασμό του. «Θα πεις εσύ την ιστορία ή θέλεις να την πούμε μαζί;» Έτσι, πήρα θέση δίπλα στον φίλο μου και αρχίσαμε την αφήγηση.

«Εκείνο το πρωινό, παίζαμε ως συνήθως με τη Μάρουελ, με τα κύματα, το παιχνίδι “Μπες, βγες και στροβιλίσου” – αυτό ήταν και το πιο συνηθισμένο μας. Ο ουρανός ήταν καθαρός από σύννεφα και η οικογένειά μας βρισκόταν λίγο πιο κάτω από μας και ετοιμαζόταν για το καθημερινό κυνήγι. Τα κουτσομπολιά βέβαια έδιναν κι έπαιρναν. Πρώτη στην οικογένεια στα νέα ήταν η Μελμελίνα, που δεν έχανε ευκαιρία να ρωτά: “Τι νέα από τη γειτονιά σας;” »Κάθε πλάσμα του νερού, χωρίς να λογαριάσουμε τα θαλασσοπούλια και τα ξωτικά της θάλασσας· γιατί πλάσματα του νερού είναι κι αυτά. Ήταν γραφτό, φαίνεται, τη μέρα αυτή να περάσει από τα μέρη μας η Βαλέρια, η μεγάλη φάλαινα που συναντούσαμε σπάνια, αλλά μας ήταν πολύ αγαπητή. Πολύ πριν δούμε το μεγάλο στρογγυλό της σώμα και πολύ πριν ακούσουμε την τεράστια ουρά της να χτυπά με δύναμη το νερό,

10 0_soma_marouel_2.indd 10

7/31/2018 4:30:06 PM

μας καλωσόρισε μ’ εκείνο το καταπληκτικό σφύριγμα και τραγούδι μαζί. Όλοι βέβαια ξέραμε ότι αυτή ήταν η φάλαινα η Βαλέρια, γιατί πρέπει να ξέρετε, φίλοι μου, ότι οι φάλαινες και τα δελφίνια της Γης έχουν έναν ιδιαίτερο τρόπο να επικοινωνούν». Σ’ αυτό το σημείο ο Ναρού σταμάτησε για λίγο, να πάρει μια ανάσα. Το κοινό είχε απ’ την αρχή εκδηλώσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον γι’ αυτή την ιστορία. Βλέποντας τα πρόσωπά τους και τα ήρεμα χρώματά τους που σπινθήριζαν στις άκρες σχηματίζοντας χαρούμενες μυτούλες, ο Ναρού βιάστηκε να συνεχίσει την ιστορία. «Από πολύ μακριά ο χαιρετισμός της Βαλέριας μας χτύπησε στις κοιλιές και στις ουρές μας, και στο κεφάλι μας σχηματίστηκε η εικόνα της μεγάλης επιβλητικής φάλαινας. »“Η Βαλέρια, η Βαλέρια”, άρχισαν να φωνάζουν όλο χαρά τα μωρά της οικογένειας μαζί με τους μεγάλους. Εκείνο τον καιρό είχαμε τρία μικρά δελφινάκια στην παρέα μας. »“Η Βαρέλια”, φώναξε όλο χαρά το μικρότερο, που δεν είχε μάθει να μιλά ακόμα καλά τη γλώσσα μας και όλοι γελάσαμε, εκτός από τη μαμά του που φοβήθηκε μην προσβληθεί η μεγάλη φάλαινα ακούγοντας το μωρό της να την αποκαλεί “Βαρέλια”. »“Χα, χα, χα”, γέλασα από μέσα μου, μάλλον καλύτερα θα της πήγαινε αυτό το όνομα, αφού είναι μεγάλη και χοντρή σαν βαρέλι. Μα δεν πρόλαβα να χαρώ με τη σκέψη μου, αφού διέκρινα πίσω μου τη Μάρουελ να με μαλώνει κουνώντας με νόημα τα πτερύγιά της,

11 0_soma_marouel_2.indd 11

7/31/2018 4:30:08 PM

160 × 230 SPINE: 3.6 FLAPS: 70

Τ

Κάτω από το αττικό φως, στην πόλη των Αθηνών, διαβάζω βιβλία, χορεύω, γράφω παραμύθια, ποιήματα και ιστορίες, συντονίζω με ήχο ομάδες διαλογισμού και φροντίζω την Εστία μου. Οραματίζομαι έναν κόσμο όπου ως άνθρωποι θα μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε και να συντονιστούμε με τους νόμους της Φύσης, προσφέροντας στη ζωή μας χαρά και στους εαυτούς μας ανέλιξη. Το παραμύθι «Μάρουελ και Ναρού» είναι η δεύτερη ιστορία της «Μάρουελ», που εκδόθηκε το 2016 και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Οσελότος», από τις οποίες κυκλοφορεί επίσης και η ποιητική συλλογή μου «O Ονειρευτής».

Δήμητρα Μπιτσιάνη Μάρουελ και Ναρού

Αυτή η ιστορία αφορά τους σπόρους της γης. Όταν η ύπαρξή τους απειλείται από τα «σπορίδια», η Μάρουελ και η ομάδα της θα βοηθήσουν τους ανθρώπους να πάρουν τη σωστή απόφαση και να την υποστηρίξουν. Μαζί με τη Μάρουελ που έρχεται από έναν μακρινό γαλαξία και εμφανίζεται στη γη σαν ένα ξωτικό, τον αγώνα τους δίνουν ο Πινό ο σπουργίτης, η Ξανθίππη το ξωτικό της λίμνης, η Φρόσω η πάπια, ο Μπαλού ο γάτος, νεράιδες και λύκοι και φυσικά οι άνθρωποι. Πάνω από το χωριό και τους πρωταγωνιστές της ιστορίας αυτής, ένας μεγάλος λευκός πήγασος απλώνει τα φτερά του. Ένα παραμύθι γεμάτο τραγούδια και χρώματα που μας ταξιδεύει σ’ έναν κόσμο αγάπης και χαράς!

ι θα συμβεί όταν το Πνεύμα του Νερού στις βόρειες θάλασσες αρρωστήσει; Η Μάρουελ, σε μία ακόμα αποστολή της στη Γη, αυτή τη φορά όμως συνοδευόμενη από τον φίλο της Ναρού, έρχονται ως δελφίνια για να βρουν τη λύση. Η Μάρουελ και ο Ναρού μας ταξιδεύουν, με τη γλαφυρή και γεμάτη χιούμορ αφήγησή τους, στον μαγικό κόσμο του νερού, τα γνωστά αλλά και τα μυθικά του πλάσματα, όπως επίσης και στον κόσμο των ανθρώπων και των χαρισμάτων τους. Μια ιστορία γεμάτη χαρά, που μιλά για τη συνεργασία, την αγάπη, την ενότητα και τη θεραπευτική δύναμη της μουσικής.

www.dimitrabitsiani.com ISBN 978-960-564-668-4 ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα Τηλ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr www.ocelotos.gr

9 789605 646684

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς 0_cover_marouel_2.indd 1

31/7/2018 4:26:50 μμ