
7 minute read
“DEZE WILDPLAATS IS EEN UIT DE HAND GELOPEN HOBBY!”
Alex Soethoudt: “Ik ben in 1998 naar ZuidAfrika gegaan voor het Britse managementconsultancy bureau Proudfoot. Dat was voor een adviestraject van drie jaar. Vervolgens ben in Johannesbrug overgestapt naar Accenture, de verzelfstandigde adviestak van Arthur Andersen. Ik ben vervolgens in het bankwezen terecht gekomen en ben in dienst van de Standard Bank van Zuid-Afrika. Momenteel ben ik executive coach, waarbij ik bezig ben met een team in Angola. Daarvoor reis ik een keer per maand voor een week of een dag of tien naar het Standard Bank kantoor in Luanda.”
Vraag: Ben je inmiddels een echte Zuid-Afrikaanse geworden?
Advertisement
AS: “Mijn echtgenoot is een Zuid-Afrikaan. We zijn elkaar op latere leeftijd tegengekomen in Johannesburg, waar hij in de radio en tv-wereld werkte. Ik was destijds werkzaam in retail banking. Inmiddels ben ik volledig opgenomen in zijn familiekring en door zijn vrienden en kennissen. Ik ben sinds mijn vertrek uit Nederland 33 jaar verder en ik hoop niet terug te hoeven keren.”
Vraag: Samen met je man zijn jullie de trotse eigenaars van een ‘gamefarm’. Wat is het verhaal?
AS: “Vijftien jaar geleden zagen we in de krant een advertentie waarin iemand een kleine wildplaats van 250 hectare te koop aanbood in het district Waterberg, dat onderdeel is van de provincie Limpopo. We zijn gaan kijken en het leek ons wel wat. Zo zijn we in de Waterberg terechtgekomen, op drie uur rijden ten noorden van Johannesburg. We zitten op 180 kilometer ten noorden van Pretoria. Het dichts bij gelegen dorp heet Vaalwater.

Gedurende de eerste tien jaar waren we hier in het weekend en hadden we ons corporate leven in Johannesburg. Vandaar is het een hobby geworden die een beetje uit de hand is gelopen. Nu wonen we hier permanent. Als ik naar Angola ga , dan rijd ik eerst met de auto naar het vliegveld van Johannesburg. Daarna is het drie uur vliegen naar Luanda.”
Vraag: Wat gaf de doorslag om te kiezen voor het leven in de bush?
AS: “We gingen samen voor een nieuwe werkervaring naar Angola en Oeganda. Als we hier op de wildplaats terug waren, kwamen we tot rust en gingen op in de prachtige natuur. We zijn uit Oeganda gekomen in 2015 om hier permanent te gaan wonen. Er moest wel een commerciële ondersteuning komen om in elk geval de kosten van deze wildplaats te kunnen dragen. Toen zijn we gaan werken aan een commercieel model. Het gamepark heet inmiddels Syringa Sands Private Gamefarm. We wonen in een lodge en er staan drie cottages voor verhuur op de plaats. Alle drie worden van stroom voorzien met zonne-energie. Recent hebben we land bijgekocht met daarop nog een cottage.
Dat wordt ons project voor 2023. Als we van de inkomsten van onze wildplaats moesten leven, waren we allebei dunne, magere mensen geworden. Het is niet onze doelstelling geweest om de gamefarm zwaar winstgevend te maken. Het is meer een passie van ons twee en een keuze qua levensstijl. Tot op heden kunnen we de wildplaats en ons werk gelukkig goed combineren; mijn echtgenoot zit tegenwoordig in de bouw en doet van tijd tot tijd een grote klus en ik blijf dus parttime werkzaam als executive coach.”
Wat is het concept van Syringa Sands?
AS: “Onze markt is voor 80% Zuid-Afrikaans. Het gaat hier om zelf catering. In Johannesburg is er sprake van een zekere overbevolking, dus mensen willen in een lang weekend er graag tussenuit. Voor de weekends hebben we dan ook een goede bezettingsgraad van 80%. Zo hebben we net de kersdrukte achter de rug. We hebben er een leuke kampeerplaats bij, dat is voor Afrikanen die met van die tenten op het dak van Jeeps en kleine kampeer trucks rijden. In die categorie hebben we ook internationale gasten die door Afrika reizen. Die zijn vaak op weg naar Botswana of Zimbabwe. Daar zijn zogenaamde bush camps voor, waar je kunt kamperen, wandelen, dieren kunt spotten of kanoën op een rivier. Zo kom je uit op het soort wildlife experience zoals wij die bieden. We werken samen met enkele kleine wildplaatsen in Waterberg om mensen op een duurzame wijze te laten genieten van het Afrikaanse wildlife. We doen dit vanuit een zeer persoonlijke benadering. We hebben een aantal biking en walking trails, waarmee je dicht bij de dieren kunt komen. Zelf hebben we de Big Five niet op de wildplaats, maar die zijn wel te zien in de aanliggende nationale parken, zoals Marakela National Park. En als ik zeg tegen de gasten we hebben wel giraffen en zebra’s, dan zeggen ze, dat is ook prachtig.”
Vraag: Is het mogelijk om een Big Five dier op Syringa Sands te houden?
AS: “Er zijn momenten geweest dat we hebben nagedacht over het binnen halen van enkele Big Five soorten. Zo had een buurman een overtal buffels, waarvan we er enkele konden overnemen. Dat zou echter de hele ervaring van onze wildplaats hebben veranderd, want die beesten worden dominant en het combineren van buffels met fiets- en hiking routes is levensgevaarlijk en verboden. Dan moet je officieel gekwalificeerde gidsen inhuren om jouw gasten de buffels te laten zien. Een ander voorbeeld is dat we een grote vijver hebben bij een van de cottages; elk jaar zeg ik tegen mijn man wordt het geen tijd voor nijlpaarden, dat lijkt me zo leuk. En elk jaar herinnert hij me er dan aan dan dat gasten en nijlpaarden, een moeilijke combinatie zijn. Dus nee, we hebben ons neergelegd bij de huidige opzet van de wildplaats. Hoewel, de homerange van een luipaard bedraagt 15.000 vierkante meter. Dus af en toe hebben we een luipaard op de wildplaats, die blijft dan een maand of twee en vertrekt dan naar de boerderij van de buurman.”
Vraag: Zijn de Big Five -olifant, leeuw, luipaard, buffel en neushoorn- iets geworden voor de happy few uit het buitenland?


AS: “Je kunt boeken in dure lodges om de Big Five te bekijken, waarbij alles is geregeld in een luxe setting. De doelgroep waarop gemikt wordt zijn vooral Europeanen in de categorie zestig plus. Die willen afgehaald worden van het vliegveld, slapen in een luxe kamer, hebben een trapje om op de Landrover te stappen, nemen grote camera’s mee en kunnen al bij het spotten van wild aan de borrel. Maar als je in een luxe safari vijf dagen lang in een Landrover of een gameviewer moet zitten, dan is het ook wel eens leuk om een wandeling te maken tussen de giraffen en zebra’s. Daarbij zijn er 21 Nationale Parken, inclusief het Kruger Park in Zuid Afrika. De totale oppervlakte aan parkland is iets meer dan 4 miljoen hectare, dat is even groot als Nederland. Deze parken hebben een lokaal Zuid-Afrikaans tarief en een buitenlands tarief en dat werkt uitstekend, de zogenaamde Sanparks zijn een enorm populaire bestemming voor veel Zuid Afrikanen.”

Vraag: Is het terecht dat er een hype rond de Big Five is gecreëerd, in de trant van: beleef het nu, want in de toekomst zijn deze dieren wellicht uitgestorven?
AS: “Big Five begint iets minder belangrijk te worden als natuurbeschermingsdoel. De term komt tenslotte voort uit de jacht in de vorige eeuw. De leeuw, het luipaard, de buffel, de neushoorn en de olifant waren het gevaarlijkst om zelf te bejagen, dus onder jagers gaf dit een speciale status. Het dier dat nu het meest met uitsterven wordt bedreigd is de neushoorn, zonder enige twijfel. Maar direct gaat door mijn hoofd, dat het gordeldier ook met uitsterven wordt bedreigd. Aan de andere kant is het wel leuk om te vermelden, dat in veel reservaten de olifant aan de prikpil is, want er komen er veel te veel van en er is steeds minder geschikte open natuur en bosveld beschikbaar.
Vraag: Lever je vanuit Syringa Sands een bijdrage aan natuurbehoud?
AS: “We proberen op de wildplaats een of twee grotere diersoorten te laten grazen die in hun voortbestaan worden bedreigd. In het district Waterberg doen we mee aan een initiatief om wilde honden te beschermen. Het is een van weinige soorten die in groepen trekken over de omliggende gamefarms. Elk jaar zijn ze stationair op een plek waar de vrouwtjes bevallen. Bezoekers en enthousiastelingen kunnen redelijk dichtbij komen om de eerste maanden van de pups te zien. De boerderijen die vee verliezen aan de wilde honden worden gecompenseerd. Met dit initiatief is het aantal honden in de ‘packs’ van wilde honden in drie jaar tijd verdubbeld. Dat is echt een mooi resultaat.”
Vraag: Zijn de bekende nationale parken van ZuidAfrika nog steeds in trek bij de eigen bevolking?
AS: De Zuid Afrikaans middenklasse geniet van de Nationale Parken, zoals het Kruger park in Limpopo, de Kgalagadi in the Northern Cape, Addo Elephant Reserve in de Oostkaap en Hluhluwe Imfolozi in KwaZulu Natal. Echter, er zijn naar schatting ongeveer 20 miljoen ZuidAfrikanen die onder de armoede grens leven. In het beste geval draagt een Nationaal Park bij aan toerisme en werk gelegenheid. Helaas leiden armoede en overbevolking nabij nationale parken ook tot stropen, bezetting van park land voor huisvesting en het vergaren van brandhout. Verder is het een kwestie van: kan de gemiddelde Zuid-Afrikaan dit nog betalen? Het gemiddeld inkomen ligt op 25.000 Rand per maand. Een privé lodge in een nationaal park, reservaat of concessie kost tegenwoordig 18.000 Rand per nacht.”

Vraag: Heeft klimaatverandering invloed op de natuur in Syringa Sands?
AS: “Ik houd vanaf 2003 de regenstatistieken bij met een eigen regenmeter. Ik zie geen substantiële verandering in de totale regenval, dus dat is in elk geval een goed teken. We zien wel dat de regenval meer extreem is geworden. Het regent steeds heviger in steeds een kleiner gebied. Ook zien we al lange tijd dat wanneer El Nino zich voordoet in Zuid-Amerika, het klimaat in midden en zuidelijk Afrika een stuk droger is, maar dat zou ik niet onder de klimaatverandering willen rangschikken.
En trouwens, laten we niet vergeten dat Europa in zijn geheel past in Zuid-Afrika. Ik ben me niet zo bewust van de exacte klimaatverandering in bijvoorbeeld Kaapstad, want dat ligt 1350 kilometer verderop. Dat is hetzelfde om in Amsterdam te vragen was er zon vandaag in Zuid-Frankrijk of sneeuw in Zwitserland?” ♦
CARL MAKAFUI ACOLATSE: