Werken voor een charismatische Nyenrodiaan!

Ik ben begonnen als accountant bij Deloitte. Er heerste een zwaar competitieve sfeer, maar daar kon ik wel in floreren door een snelgroeiende verslaving aan een prestatiecultuur. Aan de andere kant werd je inzet niet altijd gewaardeerd en klanten je zien als kostenpost. Voor een grote klant had ik bij de audit nog het nodige budget bespaard door efficiënt te werken en heb ik tijdens de avonduren en in het weekend een management letter geschreven, waarvan ik dacht, dit is echt toegevoegde waarde voor de klant om meer winst te maken en kosten te besparen. Een half jaar later vond ik het rapport toevallig in de prullenbak van de CEO. Het was duidelijk dat het nooit was ingezien.

Op een dag zat ik met een collega een aantal dossiers af te tikken, toen hij een telefoontje kreeg. Ik begreep dat het zijn vrouw was, die zei kies je nu voor Deloitte of voor je huwelijk? Toen zei hij: Deloitte en zijn partner hing op. Ik vond dat erg koud en hard. Een paar weken later was hij gescheiden. Voor mij ging toen een knop om!

Op een gegeven moment kreeg ik weer eens een belletje van een headhunter We spraken ’s avonds af in een trendy brasserie en de man nam me onder vuur met allerlei staccato vragen. Het ging om een functie als global controller. Hij stelde een gedetailleerde vraag over een fiscaal hot issue. Toevallig had ik me verdiept in de materie, dus ik kon hem exact vertellen waar de gevraagde regelgeving te vinden was. Volgens de headhunter was mijn antwoord niet juist. Thuis zocht ik het nogmaals op en dacht, zie je wel, ik had wel gelijk.

Een vriend belde of het gesprek iets had opgeleverd. Ik zei hem dat het waarschijnlijk niets werd. Ik vond het interview te agressief. Ik wilde voor een persoon werken waarvoor ik respect had en niet voor een onpersoonlijke organisatie.

Toen kreeg ik een telefoontje van Ed van Wezel, de zoon van Chairman en founder van HI-TEC Frank van Wezel (19580108). Hij zei dat ze ook wel wisten dat de headhunter nogal staccato kon zijn, maar ik moest op kantoor van Hi-Tec komen, want Ed (CEO) wist zeker dat ik verliefd zou worden op hun plannen, als die operationeel zouden worden. Het kwam behoorlijk charismatisch over, want hij zei: Gary, ik heb gehoord wie je bent en dit is duidelijk een droombaan voor jou!

De volgende stap was een gesprek met

Ed en de COO, op kantoor. Dat voelde direct heel goed aan. Toen kwam Frank van Wezel binnen lopen en vroeg op welke universiteit ik had gestudeerd. Ik zei ‘Nyenrode Business Universiteit, meneer van Wezel’. Toen zei Frank: ‘OK je bent aangenomen. Heren maken jullie het papierwerk in orde? Ik zie je dan volgende maand!’ Toen dacht ik, wauw, deze man moet ik echt leren kennen. Hoe kan iemand binnen enkele seconden zo’n judgement call maken?

Ik werd Finance and Operations Head voor Hi-Tec Benelux/Duitsland en groepscontroller voor de wereld. Alle CFO’s en financieel managers rapporteerden aan mij. Ik bekeek alle audits, budget forecasting, finance reports, investment proposals en tax reports. Ik werkte me uit de naad, waardoor Frank al snel meedeelde dat ik eerst alle uitgaven moest goedkeuren en aftekenen, voordat die bij hem op z’n bureau terecht kwamen.

Toen kwam ik een factuur tegen met de codenaam ‘Project Irene’. Nu is het een goed gebruik in high finance om due diligence opdrachten het label van een vrouwennaam te geven. Ik ben naar Frank gestapt. Ik zei: kopen wij een organisatie of worden we verkocht? Toen zei hij, hoe weet jij dat nou? Ik zei hem dat ik ook wel een en twee kon optellen. Ik klaagde: dat is lekker, ik heb net mijn carrière bij Deloitte op gegeven en straks komt er een overname, waarbij de financiële man van de overgenomen partij wordt ontslagen. Ik weet precies hoe dat werkt. Frank zei dat het ging om een grote beursgenoteerde Amerikaanse partij en dat ik zeker zou gaan genieten van het verkoopproces. Met dezelfde capaciteit werd het sparren met het eigen management en late calls met Amerika voorbereiden.

Ik werd steeds meer in het proces getrokken. Ik zag bij de valuation dat Nederland behoorlijk minder presteerde. Niet voor niets waren vier MD’s binnen drie jaar tijd vertrokken. De vijfde stond op het punt om te worden ontslagen. Ik begon daarop een beetje passief aan te sturen, zo van let hierop, dit verkoopt goed en die voorraden zijn te groot. Het was sparren vanuit financieeleconomisch oogpunt: waar werd de meeste yield op behaald, welke markten of productielijnen waren verlieslatend?

Tijdens een geheime meeting tussen Frank en zijn trouwe staf, zeiden tien Nederlandse medewerkers dat ze niet langer voor de huidige MD wilden werken. Frank zou zichzelf aanstellen als Interim CEO. Hij vroeg mij een uur voor de meeting, waarin hij het besluit zou aankondigen: ik zal wat hulp nodig hebben voor sommige rapportages, is dat een probleem? Mijn antwoord: als een werkmaatschappij hulp nodig heeft, dan spring ik bij. Daarna kwam Frank snel door met de opmerking: ik vlieg bijna 9 maanden per jaar dus als jullie een goedkeuring voor iets nodig hebben is Gary jullie man. Met de minste woorden ooit werd ik als interim MD naar voren geschoven.

In een half jaar tijd heb ik het blazoen van Hi-Tec weten op te poetsen. Zo brachten we het bedrijf op een mooie waardering in de Benelux/Duitsland. De documenten voor de overname werden afgerond. Daarna ben ik naar de VS gegaan om de listing te begeleiden. De dame die aan de Amerikaanse kant, voor de listing zou zorgen, leed echter juist op dat moment aan een mental breakdown. Haar werk heb ik toen ook in twee weken tijd voor mijn rekening genomen. Ik kreeg daarop een aanbod om in Los Angeles te werken. Na twee dagen zonder slaap kwam ik terug in Amsterdam en Frank liep mijn kantoor binnen en zei: wil je in Kaapstad werken? Ik zei ja! Zonder enige hapering. Ja tegen een charismatische leider, ja tegen een mentor die mij alle mogelijkheden in mijn loopbaan binnen HI-TEC tot dan toe heeft aangeboden zonder een gram twijfel. Frank had besloten om de Afrikaanse activiteiten van Hi-Tec zelf te behouden. Daarop ben ik benoemd tot CEO van Hi-Tec SA en ben ik in 2017 verhuisd naar Kaapstad. In de tussentijd hebben wij de organisatie drie keer in omzet zien groeien. En andere trademarks gekocht zoals Duca Del Cosma wat nu actief is in 46 landen. ♦

door Gary de Vogel

ALEX SOETHOUDT:

Consultancy en bankwezen lijken de opmaat naar een luxueus leven als rentenier. Zo niet voor Alex Soethoudt (19880175) die een unieke keuze heeft gemaakt. Hoog boven Pretoria zwaait ze met haar Zuid-Afrikaanse echtgenoot de scepter over een eigen wildpark, Syringa Sands. De beloning van een succesvolle carrière zit nu in het bijdragen aan het natuurbehoud in de provincie Limpopo. Wakker worden met giraffen en zebra’s om het duurzame huis en af en toe komt er een luipaard langs!