Buiten gekeken
Je moet blijven proberen... Ik fiets nu al twee volle dagen in dit woud rond. Voor iemand die hier "zomaar op vakantie" komt , lijkt dit bos misschien wel op Meerdaalwoud. Ik moet toegeven, er zijn oppervlakkige overeenkomsten. Sommige boswegen doen ook mij wel eens even vergeten dat ik me hier een slordige 2000 km oostelijk van BelgiĂŞ bevind. Ook de buizerden zouden bij ons niet ontbreken. Het verschil blijkt al wel uit een soort die zowel "thuis" als hier voorkomt. Telkens ik hier een specht hoor hakken, is dit het signaal om mijn fiets aan de kant te zetten. In dit "woodpecker's paradise" komen namelijk alle 8 Europese spechtensoorten voor. Na enkele minuten zoeken, een zomerse bebladering geeft zijn vogels niet zomaar prijs, wordt mijn moeite bijna steeds beloond met een zwarte specht: de soort moet hier ongelooflijke dichtheden halen. Als je verder kijkt dan grote bomen, groene bladerdaken en beschaduwde boswegen zie je onmiddellijk dat de geografische afstand tussen een V laams bos en dit Poolse oerwoud weerspiegeld wordt in een even grote ecologische barriere tussen de 2. Een uitbundig bloemrijke vegetatie siert de iets meer open plaatsen: prachtklokje, hokjespeul, vleugeltjesbloem, kluwenklokje, verfbrem, echt walstro, akkerklokje, hengel, zwarte gifbes, heelkruid . Het zijn allemaal planten die je pakweg in een bos in de Gaume ook ontmoet maar vermits ik een uitgesproken zwak heb voor kalkflora doet het extra deugd enkele van mijn botanische favorieten hier ook te vinden.
Daar blijft het echter niet bij: leverbloempje , vertakte graslelie,
grootbloemig vingerhoedskruid, Turkse lelie en zelfs een gladiolensoort. Een rare gewaarwording: het is alsof door het continentale klimaat een aantal bergplanten hier ook op veel lagere hoogte kan groeien. De absolute topper is Melampyrum nemorosum: een hengelsoort die sterk gelijkt op wilde weit maar met diep blauwpaarse schutbladen. Ik ken deze soort al uit Hongarije. Ik val dus bij wijze van spreken niet meer "plat op mijn gat" maar de omschrijving "mooiste plant van Europa" die ooit in Grasduinen stond is bepaald niet overdreven. Het is hier verdomd moeilijk om je aandacht te focussen op die of die soort want boven deze bloemige bermen wemelt het van de interessante vlinders. Gisteren heb ik op zo'n prachtige bosweide mijn net even rondgezwaaid met als resultaat 7 soorten parelmoervlinders, morgenrood, kleine weerschijnvlinder. Vandaag, mijn laatste dag alweer, heb ik gereserveerd voor een lange fietstocht op zoek naar de wisenten. Op de camping doen allerfei verhalen de ronde. Een Duits koppel zit hier al 2 weken en heeft alleen nog maar hun koeienvlaaien gevonden: "Nur Scheisse" Een Nederlandse familie zag eergisteren "daar en daar" een groep van 15 "maar se ghinge ferder het bosj in". Vanzelfsprekend heb ook ik de voorbije dagen al uitgekeken naar deze reuzen maar noppes. De campinguitbater kan niet geloven dat ik er nog geen gezien heb (they are everywhere ...) moor ja, hij woont hier natuurlijk ... 34