Vrijwilliger in de spotlight

Vrijwilliger in de spotlight

Wie?

Yessica Vermeer (61) uit Leeuwarden, woont samen met vriendin Janke, een hond en drie katten.

Vertel eens iets over jezelf?

In het dagelijks leven ben ik postbode, daarnaast doe ik veel andere dingen. Ik ben altijd bezig, heb meerdere hobby’s en doe al sinds mijn achttiende veel vrijwilligerswerk.

Waarin onderscheid je je van anderen?

Sinds 2010 staat er officieel in mijn paspoort dat ik een vrouw ben. Daar ging een proces van jaren aan vooraf. Eigenlijk had ik altijd al het gevoel dat er iets niet klopte aan mij; ik was vaak snel gepikeerd en had een enorm kort lontje. Ik was niet gelukkig, maar zocht de oorzaak altijd ergens anders. Een opmerking van een klein kind over het feit dat ik als man borsten had, zette me aan het denken en zo ben ik bij het genderteam in Amsterdam terecht gekomen. Nu ik als vrouw door het leven ga, ben ik veel minder snel aangebrand en sta ik positief in het leven. Ik heb mijn levensverhaal ‘Meer dan een jurk’ opgeschreven en daar is in de plaatselijke krant aandacht aan besteed. Daarna werd ik meer geaccepteerd.

Wat doe je voor Nivon?

Al vijftien jaar ben ik huiswacht. Eerst samen met mijn overleden vrouw en nu met Janke. Ik ben begonnen in De Bosbeek in Bennekom, daarna zijn we naar Eikhold in Heerlen gegaan en vorig jaar zijn we bij Allardsoog begonnen.

Hoeveel tijd kost je dat?

We doen dat twee keer per jaar een week, daarvoor neem ik vrij van mijn werk. We gaan er een dag van tevoren op de fiets naartoe, dus we zijn daar dan acht dagen. Als huiswacht ben je toch al gauw honderd uur achter elkaar in touw. Daarnaast volg ik zo nu en dan een cursus.

Hoe ben je ertoe gekomen?

Iemand van mijn werk ging altijd op vakantie naar Natuurvriendenhuizen en vertelde daar heel enthousiast over. Ik ben toen een keer een weekend gaan kijken en was ook meteen enthousiast. Mijn vrouw had wat meer aarzelingen; het leek haar heel belastend. Maar we hebben een goede taakverdeling gemaakt en zo is het gelukt. Ook nu met Janke zijn de taken goed verdeeld.

Je zei dat je meerdere hobby's hebt. Wat doe je zoal?

Dat is nogal wat. Lego vind ik leuk en miniloco, daarnaast doe ik aan diamond painting, kussens knopen met Smyrna en maak in fases een treinbaan klaar. Lezen doe ik graag, en ik fiets en wandel veel. Zo heb ik dit jaar voor de 4e keer de Vierdaagse van Nijmegen gelopen – voor het eerst na de operatie waarbij mijn nier is verwijderd vanwege kanker.

Verder ben ik een echte eventmaker; ik vind het heerlijk om festivals te organiseren, zoals het Oranjewoud met Pinksteren en ik organiseer ook sportevenementen. Janke en ik helpen allebei graag als we kunnen.

Heb je nog suggesties voor Nivon?

Jazeker. Ik vind dat er vanuit Nivon meer waardering zou moeten komen voor de vrijwilligers. Het is moeilijk om aan nieuwe vrijwilligers te komen, dus moet je de huidige meer aandacht geven. Je bent lang achter elkaar aan het werk; dan zou een compensatie, bijvoorbeeld in de vorm van een tegemoetkoming in de kosten van het eten, een mooi gebaar zijn. Nu alles zoveel duurder is geworden zou het stimulerend werken om als vrijwilliger wat boodschappengeld te krijgen.

(Wie belangstelling heeft voor het boek ‘Meer dan een jurk, het levensverhaal van een transgender’ kan dit via internet bestellen bij Uitgeverij Boekscout.)