Ενδοφώπα
Ο Κήπορ σηρ Τπτυήρ Δεν τπήπξε Ημέπα ποτ να γεννηθεί φψπίρ σην πποςδοκία σηρ Νύφσαρ. Μέςα από σην Ημέπα χηλαυούμε σα ίφνη Σοτ. Μέςα από ση Νύφσα υιλοσεφνούμε σο μύθο Σοτ. Ο ημέπιορ λογιςμόρ μαρ μοιάζει με διςσακσικό βημασιςμό νηπίοτ ππο σηρ ςσεπέψςήρ σοτ. Ο νύφσιορ λογιςμόρ έγινε η αναπνοή σοτ είναι μαρ. Την ημέπα δεν ακούμε σην καπδιά μαρ καθώρ ο νοτρ υψναςκεί και επαίπεσαι. Θοπτβεί και μεγαλατφεί. Τη νύφσα ςτνσονίζοτμε όλοι σοτρ παλμούρ σηρ καπδιάρ μαρ. Και κλείνοτμε μέςα μαρ σιρ ασμώςειρ σοτ είναι μαρ. Τιρ ημέπερ κασαςσέλλοτμε σα πάθη και ονειπετόμαςσε σο αεί. Τιρ νύφσερ υοπούμε σο μανδύα σηρ ςάπκαρ μαρ και οπγώνοτμε σο ντν. Είμαςσε μια αδελυόσησα. Ό,σι έφοτμε είναι κοινό. Ό,σι βλέποτμε είναι κοινό. Ό,σι αγνοούμε είναι κοινό. Είμαςσε η νεοπαγήρ κοινόσησα σψν ππώσψν ανθπώπψν ποτ ιφνεύοτν σο δικό Σοτ βλέμμα πάνψ ςσο φώμα, ςσιρ ςκιέρ σψν δένσπψν, σο μοτπμοτπησό σψν ποσαμών, σιρ κασεβαςιέρ σψν ανέμψν, σιρ πστφώςειρ σοτ ήλιοτ πάνψ ςσο ίδιο μαρ σο ςώμα. Είμαςσε κι εμείρ ένα μεγάλο ςώμα. Ποπετόμαςσε όλοι μαζί, δαπανούμε σο αφνιςσό μαρ αίμα μαρ, λογιζόμαςσε σο ςπέπμα μαρ, υοβόμαςσε σο πέπαρ ατσήρ σηρ διαδπομήρ. Θα είναι ςύνσομη; Θα είναι μεγάλη; Θα είναι επώδτνη; Θα είναι μάσαιη; Ζούμε υιλοξενούμενοι ςσον Κήπο Σοτ.