Heiligdom Symbolen

Controverse

paus, zeggen ze, is de heer van de wereld! Maar Christus, wiens stedehouder hij zich beroemt te zijn, heeft gezegd: ‘Mijn koninkrijk is niet van deze wereld.’ Kan het rijk van een stedehouder zich verder uitstrekken dan dat van zijn hoofd?”

Over de universtiteiten schreef hij op de volgende wijze: “Ik vreze zeer, dat de universiteiten de grote poorten zullen blijken, die naar de hel leiden, tenzij ze ijverig zorg dragen, de Heilige Schriften uit te leggen, en die in de harten van de jongelingschap in te griffen. Ik raad niemand aan zijn kind te zenden, waar de Heilige Schriften niet de eerste plaats innemen. Iedere inrichting, waar Gods woord niet aanhoudend bestudeerd wordt, moet aan bederf blootstaan.” Dit beroep verspreidde zich snel door Duitschland, en oefende een machtige invloed op het volk uit. Het gehele volk kwamin beroering, en grote scharen werden opgewekt om zich om de standaard van de hervorming te scharen. Luthers tegenstanders, brandende van verlangen om zich te wreken, drongen er bij de paus op aan, dat hij beslissende stappen tegen hem zou nemen. Er werd besloten, zijn leerstellingen onmiddellik te veroordelen. Zestig dagen werden de hervormer en zijn aanhangers toegestaan, aan het eind waarvan, zo ze niet herriepen, allen in de ban zouden gedaan worden. Dat was een vreselike krisis voor de Hervorming. Eeuwen lang had de ban van Rome machtige vorsten schrik aangejaagd ; hij had grote rijken met ellende en verwoesting vervuld. Zij, die door dit oordeel getroffen waren, werden algemeen met angst en afschuw beschouwd; ze waren verstoten van omgang met hun medemensen, en werden als misdadigers behandeld, die uitgeroeid moesten worden.

Luther was niet blind voor de storm, die over hem zou losbarsten, maar bleef standvastig, vertrouwende op Christus als zijn hulp en zijn schild. Met het geloof en de moed van een martelaar schreef hij : “Wat er gebeuren zal, weet ik niet, en wens het ook niet te weten. . . . Waar de slag me ook moge treffen, ik vrees hem niet. Zelfs geen boomblad valt af zonder de wil van onze Vader. Hoeveel te meer zal Hij zorg dragen voor ons! Het is een lichte zaak om voor het Woord te sterven, daar dit Woord, dat vlees voor ons werd, zelf gestorven is. Indien we met Hem sterven, zo zullen we met Hem leven; en, doorstaande wat Hij voor ons heeft doorgestaan, zullen we komen, waar Hij is, en eeuwig met Hem wezen.”

Toen de pauselike ban Luther bereikte, sprak hij: “Ik veracht hem, en verzet er mij tegen als goddeloos en vals . . . Het is Christus zelf, die daarin veroordeeld wordt. ... Ik verblijd er mij in, dat ik zoveel moet lijden voor de beste zaak, die er bestaat. Reeds gevoel ik grotere vrijheid in mijn hart, want nu weet ik eindelik, dat de paus de antichrist is, en zijn troon die van de Satan zelf.” Toch bleef het bevel van Rome niet zonder gevolg. Gevangenis, marteling en zwaard waren machtige wapenen om (1D’Aubigné, bock 6, Kap. 9 (3de Londense ed., Waltlier, 1840). gehoorzaamheid af te dwingen. De zwakken en bijgelovigen beefden voor hetdekreetvandepaus, enterwijleralgemene sympathie metLutherheerste,gevoeldenvelen, dat het leven hun te dierbaar was om het voor de zaak van de hervorming in de waagschaal te stellen. Alles scheen aan te duiden, dat het werk van de hervorming bijna ten einde was.

Heiligdom Symbolen

Controverse

Luther echter bleef onbevreesd. Rome had hem zijn banvloeken toegeslingerd; en de wereld zag toe, er niet aan twij-felende dat hij zou omkomen, of gedwongen worden om toe te geven. Maar met vreselike kracht wierp hij het vonnis van veroordeling op Rome zelf terug, en gaf in het openbaar zijn besluit te kennen, om die kerk voor altijd te verlaten. In de tegenwoordigheid van een menigte studenten, doktoren en burgers uit alle standen verbrandde Lutherdepauselikebul,tezamen metdekanoniekewetten,de dekreten,enzekeregeschriften, die de pauselike macht ondersteunden. “Het is mijn vijanden gelukt,” zo zei hij, “om door het verbranden van mijn boeken de zaak der waarheid schade aan te doen in de gemoederen van het gewone volk, en hun zielen te laten verloren gaan; om die reden verbrand ik wederkerig ook hun hoeken. Een ernstige strijd is juist begonnen. Tot nu toe heb ik maar met de paus gespeeld. Ik ben dit werk in Gods naam begonnen; het zal zonder mij en door Zijn macht voleindigd worden.”

Op de verwijtingen van zijn vijanden, die hem tartten met de zwakheid van zijn zaak, antwoordde Luther: “Wie weet of God me niet gekozen en geroepen heeft; en of zij niet behoorden te vrezen, dat ze, door mij te verachten, misschien God zelf verachten ? Mozes was alleen bij de uittocht uit Egypte; Elia stond alleen onder de regering van Koning Achab; Je- saja was alleen te Jeruzalem; Ezechiël alleen te Babylon, . . . God heeft nimmer de hogepriesterof eniggrootmantotprofeetverkoren;maarHijkoosgewoonliklageenverachte mannen, eens zelfs de herder Amos. In iedere eeuw zijn de heiligen gedwongen geworden om de groten, koningen, prinsen, priesters en wijze mannen te bestraffen, op gevaar van hun leven. ... Ik zeg niet, dat ik een profeet ben; maar wat ik zeg, is, dat zij juist daarom behoorden te vrezen, omdat ik alleen sta, en zij velen zijn. Hiervan ben ik zeker, dat Gods woord bij mij is, en dat het niet aan hun kant is.”

Echter was het niet dan na een vreselike strijd met zichzelf, dat Luther besloot, zich eindelik van de kerk af te scheiden. Het was omtrent die tijd, dat hij schreef: “Ik gevoel iedere dag meer en meer, hoe moeilik het is om de bezwaren, die men in de kindsheid heeft ingezogen, op zijde te zetten. O, welk een pijn heeft het me gekost, ofschoon ik de Schriften aan mijn zijde had, om het voor mezelf te rechtvaardigen, dat ik me alleen stelde tegenover de paus, en hem de antichrist noemde! Hoe heeft mijn hart er niet onder geleden! Hoe menigmaal heb ik mezelf niet in bitterheid des geestes die vraag gesteld, die zo gedurig op de lippen van de pausgezinden was: ‘Zijt gij alleen wijs? Zouden alle andere mensen verkeerd zien ? Wat zal het zijn, indien ondanks alles gij toch nog ongelijk zoudt hebben, en in uw dwaling zo vele zielen medesleept, die dan voor eeuwig verloren zullen gaan?’ Z worstelde ik met mezelf en met Satan, totdat Christus, door Zijn onfeilbaar woord, mijn hart tegen deze twijfelingen versterkte.”

De paus had Luther met de kerkelike ban gedreigd, indien hij niet wilde herroepen; en dat dreigement werd nu uitgevoerd. Er verscheen een nieuwe bul, waarin de hervormer als bepaald van de Roomse Kerk gescheiden werd verklaard, en als een gevloekte des hemels

Heiligdom Symbolen

Controverse gebrandmerkt, terwijl allen, die zijn leer zouden aannemen, onder dezelfde veroordeling besloten werden. De grote strijd was nu voor goed begonnen.

Tegenwerkingishetlot vanallen,die Godgebruiktomwaarhedenaan hetlichttebrengen, welke in het biezonder voor hun tijd passen. Er was een tegenwoordige waarheid voor de dagen van Luther, een waarheid, voor die tijd van biezonder gewicht; er is een tegenwoordige waarheid voor de kerk van heden. Het heeft Hem, die alle dingen doet volgens de raad van Zijn wil, behaagd, mensen in verschillende omgevingen te stellen, en hun plichten op te leggen, die eigen zijn aan de tijd, waarin ze leven, en de omstandigheden, waarin ze geplaatstzijn.Indienze hethungeschonken lichtopprijswilden stellen,zouden zeeenruimer inzicht in de waarheid erlangen. Maar de meerderheid heden ten dage verlangt even weinig naar waarheid als de pausgezinden, die Luther tegenstonden. Er heerst dezelfde neiging om de theorieën en overleveringen van mensen in plaats van Gods Woord aan te nemen, als in vroegere eeuwen. Zij, die de waarheid voor deze tijd prediken, moeten niet verwachten, een gunstiger ontvangst te zullen hebben dan de vroegere hervormers. De grote strijd tussen waarheid en dwaling, tussen Christus en Satan, zal in hevigheid toenemen tot aan het einde van de geschiedenis van deze wereld.

Jezus sprak tot Zijn discipelen: “Indien gij van de wereld waart, zo zou de wereld het hare liefhebben; doch omdat gij van de wereld niet zijt, maar ik u uit de wereld heb uitverkoren, daarom haat u de wereld. Gedenkt het woord, dat Ik u gezegd heb: Een dienstknecht is niet meerder dan zijn heer. Indien ze Mij vervolgd hebben, ze zullen ook u vervolgen; indien ze Mijn woord bewaard hebben, ze zullen ook het uwe bewaren.” En aan de andere kant verklaarde onze Heer duidelik: “Wee u, wanneer al de mensen wel van u spreken! want hun vaders deden desgelijks van de valse profeten.” 2De geest van de wereld is heden geenszins meer in overeenstemming met de Geest van Christus dan in vroegere tijden; en zij, die het woord Gods zuiver prediken, zullen nu met niet meer welwillendheid ontvangen worden dan toen. De wijze van tegenwerking tegen de waarheid moge verschillen, de vijandschap moge minder openlik zijn, omdat die van listiger aard is; maar dezelfde tegenkanting bestaat nog, en zal zich openbaren tot het einde van de tijd.