Εφημερίδα Λέσχης Κυριών "Νεφέλη" - Τεύχος 7

Τεύχος 7

Δεκέμβριος 2020

Νεφέλη Λέσχη Κυριών Ικάρου

Νεφέλη

Περιεχόμενα τεύχους

3 4 5 6 7 8, 9 10 11 12, 13

Ευχές Χαιρετισμός από τις Νεφέλες Χαιρετισμός Προέδρου Σ.Α.Σ.Ι. Ο Εθελοντισμός στον καιρό της πανδημίας Μήνας αγάπης Η Ορθοδοξία στην Ελβετία Ο δάσκαλος της αγάπης Κορωνοϊός: Διαχειριστείτε πιο αποτελεσματικά την ανησυχία σας Χρονικό ενός ταξιδιού με κορωνοϊό

20 21 22 23 24,25

Νέα κυκλοφορία - Το βιβλίο των DRONES Νέα κυκλοφορία - Ανέφαλα κι Αγρίμια Ε Λ Ε Ν Α Β Ε Ν Ι Ζ Ε Λ Ο Υ—Η Ελληνίδα Ευεργέτης Μουσείο Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας Κοτσανά Ιστορία Μόδας – Υψηλή Ραπτική

14 15 16 17 18, 19

26 27 28 29 30, 31 32 33,34,35 36 37 38 39 40 41 42

Σελίδα 2

Η μαγεία του Θεάτρου Αν κανένας δε μιλάει για αξιοσημείωτα πράγματα Χριστούγεννα H αυτο-φροντίδα ως σύμμαχος στην περίοδο του εγκλεισμού Ένας περίπατος που δεν πρέπει να χάσουμε!!!

Νυφικά που έγραψαν ιστορία Τι είναι ο Ντουλαμάς Ξωτικά Μανιτάρι γιορτινό Ελλάδα Συνταγές Διακόσμηση Η γαλοπούλα έχει ιστορία Χειροποίητες Δημιουργίες Quiz Αναμνήσεις Η ιστοσελίδα του ΣΑΣΙ Ευχαριστίες - Επικοινωνία ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Τεύχος 7

Β

Βάσω

Λίνα

Τασία

Έβελυν

Αλίκη

Σελίδα 3

Νεφέλη Αγαπημένες Νεφελίτσες, Νάμαστε εδώ, εν μέσω «κορωνοϊού», έτοιμες (άραγε;)… να γιορτάσουμε τα φετινά Χριστούγεννα, πολύ διαφορετικά από αυτά που ξέραμε. Με περιορισμούς και αποφυγή αγκαλιών, φιλιών και παρέας… για να προστατεύσουμε εμάς και αυτούς που αγαπάμε… Θα ζήσουμε και θα μοιραστούμε τις ευχές μας με τηλεδιάσκεψη… με διαδικτυακούς εορτασμούς… Τα σπίτια μας όμως θα γεμίσουν με όλα τα καλούδια… το τραπέζι στρωμένο γιορτινά, με πιατέλες γεμάτες, μελομακάρονα, κουραμπιέδες, τσουρέκια… Ο καινούργιος χρόνος, θα είναι πολύ περίεργος και ίσως το καλοκαίρι ή μάλλον το φθινόπωρο σιγά-σιγά μπορεί να φέρει ελπιδοφόρα μηνύματα. Οι Νεφέλες θα ξαναβρούμε τα πατήματα μας, θα συναντηθούμε με αγκαλιές και φιλιά, θα γίνουν όλα όπως παλιά. Με τη σκέψη αυτή έστω και ηλεκτρονικά, αποφασίσαμε να εκδώσουμε την εφημερίδα μας. Σ’ αυτό το τεύχος είμαστε χαρούμενες που φιλοξενούμε αρθρογράφους που με πολύ χαρά δέχτηκαν να συμμετάσχουν και να πλουτίσουν την έκδοση αυτή. Με την ευχή το 2021 να είναι ένα νέο έτος με υγεία… Σας φιλώ, Αλίκη

Σελίδα 4

Τεύχος 7

Ευάγγελος Γεωργούσης Πρόεδρος Σ.Α.Σ.Ι. Αντιπτέραρχος (Ι) ε.α. Επίτιμος Δκτής Δ.Α.Ε. Κάποιοι που έχουμε μεγαλώσει ή «ωριμάσει» αρκετά, πιστεύαμε ότι έχουμε ζήσει αρκετές και σοβαρές εμπειρίες. Εμπειρίες εύκολες, διδακτικές, αλλά και δύσκολες έως τραυματικές στην πορεία της ζωής μας. Ιδιαίτερα, μπορούμε να πούμε ότι, εμείς στην αεροπορική οικογένεια είχαμε την «ευκαιρία» να ζήσουμε καταστάσεις και γεγονότα που, αρκετές φορές, δοκίμασαν τις αντοχές μας, ατομικά, αλλά και οικογενειακά. Τα τελευταία όμως χρόνια εμείς εδώ στη χώρα μας ζήσαμε πρωτόγνωρα γεγονότα για τα οποία όχι εμπειρίες δεν είχαμε, αλλά οι γνώσεις μας ήταν από αφηγήσεις μεγαλύτερων ή από τη σχετική βιβλιογραφία. Η δεκαετία 2009-2019 μας έφερε τις εμπειρίες μιας κρατικής χρεωκοπίας και των μεθόδων εξόδου από αυτή. Είχαμε όλοι μας την αίσθηση ότι περνάμε από τις δυσκολότερες δοκιμασίες και εμπειρίες βλέποντας μισθούς και συντάξεις να μειώνονται, επιχειρήσεις να κλείνουν και η ανεργία να αυξάνεται . Όμως δεν ήταν γραφτό να τελειώσουν εδώ οι εμπειρίες μας. Περιμέναμε το 2020 και το υποδεχθήκαμε όλοι με λαχτάρα και ελπίδες, αφού πιστεύαμε ότι θα φέρει καλύτερες μέρες. Πολύ γρήγορα όμως διαπιστώσαμε, πριν ακόμα καλά-καλά ξεκινήσει η χρονιά, πως ένας νέος μολυσματικός ιός εμφανίστηκε στην Κίνα. Η πανδημία του covid-19 άρχισε να εξαπλώνεται από χώρα σε χώρα και από πόλη σε πόλη. Της εμπειρίας αυτής δεν είχαμε την αποκλειστικότητα, γιατί σε πολύ λίγο χρόνο διαπιστώσαμε ότι το νόμισμα της τεχνολογικής προόδου και της παγκοσμιοποίησης, έχει δύο όψεις. Την καλή, όταν αφορά την σχεδόν άμεση μεταφορά αγαθών και πλούτου, όπως και την διακίνηση πληροφοριών. Υπάρχει όμως και η κακή όψη που αφορά την εξ ίσου γρήγορη μόλυνση μεγάλου τμήματος του παγκόσμιου πληθυσμού, μέσα από τα ίδια κανάλια επικοινωνίας. Πολιτικές, Οικονομικές και Επιστημονικές Ηγεσίες δεν είχαν εμπειρίες από πανδημίες υγείας με παγκόσμια εμβέλεια. Ο covid-19 εξάρθρωσε συστήματα υγείας και ανέτρεψε, σε απόλυτο βαθμό, οικονομικούς σχεδιασμούς, επιδόσεις και προοπτικές. Οι οικονομικές απώλειες, σε παγκόσμιο επίπεδο, υπολογίζονται στα 11 τρις. Δολάρια. Αυτό και αν είναι εμπειρία. Οι ανθρώπινες σχέσεις άλλαξαν από τον φόβο της μετάδοσης. Οι συνάνθρωποι μας φεύγουν χωρίς την φροντίδα και την εκδήλωση της αγάπης των δικών τους ανθρώπων. Χωρίς ένα λόγο παρηγοριάς και συμπόνιας από το παιδί προς τους γονείς του και των συγγενών προς τα μέλη των οικογενειών τους. Γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό έχουν αναλάβει και αυτό το καθήκον. Ζούμε το γεγονός του αιώνα. Πρωτόγνωρες και απίστευτες εμπειρίες που ακόμα δεν γνωρίζουμε την τελική τους εξέλιξη. Οι ανθρώπινες, οι κοινωνικές και οι κρατικές σχέσεις δοκιμάζονται και απειλούνται με διάβρωση. Τα δημοκρατικά και ατομικά δικαιώματα, οι ελευθερίες μας, περιορίζονται και μπαίνουν σε δεύτερη αξία. Δύσκολα μπορούν να εκτιμηθούν οι επιπτώσεις αυτής της πανδημίας στις εποχές μετά από αυτήν, που ελπίζουμε ότι θα έρθουν. Ο «Ίκαρος» και η «Νεφέλη» δοκιμάζονται και υφίστανται τις συνέπειες αυτών όλων των εφετινών εμπειριών. Χάσαμε την φυσική μας επικοινωνία, το βασικό μέσο και εργαλείο των δράσεων μας. Οι ηλεκτρονικές επαφές δεν μπορούν να αναπληρώσουν τους τρόπους που είχαμε συνηθίσει να λειτουργούμε. Ευτυχώς όμως, είναι μία καλή λύση που μας βοηθάει σημαντικά στην διατήρηση της ύπαρξης μας. Θα εκμεταλλευτούμε τις δυνατότητες τους για να προωθήσουμε τις καταστατικές μας υποχρεώσεις τουλάχιστον. Πολύ δύσκολη χρονιά το 2020 για όλη την ανθρωπότητα. Για την Πατρίδα μας όμως και την Κύπρο είχε και έχει ακόμα, επιπρόσθετες δυσκολίες και κινδύνους. Η Τουρκία αυτή τη χρονιά βρήκε να ξεδιπλώσει τα επεκτατικά της σχέδια από το Έβρο με τους μετανάστες, μέχρι την Αν. Μεσόγειο με τα ερευνητικά της σκάφη σε πλήρη ανάπτυξη. Οι εν ενεργεία συνάδελφοι μας έχουν δοκιμαστεί και συνεχίζουν με τις παρατεταμένες επιφυλακές, μακριά από τις οικογένειες τους και τους δικούς τους. Η σκέψεις μας και η εκτίμηση όλων μας είναι κοντά τους. Ο Δεκέμβριος, κάθε χρόνο, είναι ο μήνας των εορτών, των φιλικών και οικογενειακών συναντήσεων, αλλά και διασκεδάσεων. Είναι ο μήνας του απολογισμού του χρόνου που τελειώνει και των σχεδίων ή ονείρων για τον νέο που έρχεται. Ο Δεκέμβριος όμως του 2020, μάλλον θα είναι αρκετά διαφορετικός. Τα μέτρα κατά της μεταδοτικότητας του covid-19, δεν θα μας επιτρέψουν μάλλον τίποτα από αυτά. Ας μείνουμε στον στενό οικογενειακό μας κύκλο και η δική μου ευχή θα είναι να μη λείψει κανείς λόγω της πανδημίας που μας βρήκε. Η μπόρα θα περάσει. Η «Νεφέλη» και ο «Ίκαρος» θα συνεχίσουν τις δράσεις τους με συναδελφική αγάπη και εθελοντική προσφορά, αλλά και με τεράστιες εμπειρίες που θα μας βοηθήσουν να ξεχωρίζουμε τα ουσιώδη και βασικά από τα δεύτερα και επουσιώδη. Ευχές σε Όλες και σε Όλους Με Εκτίμηση, Ευάγγελος Γεωργούσης Σελίδα 5

Νεφέλη

Ο Εθελοντισμός στον καιρό της πανδημίας

Έμυ Κροκίδη Αυλωνίτη Όταν, τον Μάρτιο του 2020, ο 29χρονος Ian Haydon, ειδικός επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, αποφάσισε να είναι ένας από τους 45 πρώτους ανθρώπους, που θα δοκίμαζαν το νέου τύπου εμβόλιο της MODERNA, δύο σκέψεις είχε στο μυαλό του. Η πρώτη, ότι μπορεί να νοσήσει και να… πεθάνει. Η δεύτερη, ότι συμβάλλει με αυτήν την πράξη του, στην παρασκευή του εμβολίου κατά του COVID-19, που προκάλεσε την πιο θανατηφόρα πανδημία του 21ου αιώνα. Αυτή, ακριβώς, η δεύτερη σκέψη του νεαρού Ίαν, είναι η μήτρα που γεννά τον εθελοντισμό, ότι πιο όμορφο υπάρχει στις μέρες της απομόνωσης, της μοναξιάς, του πόνου και της αρρώστιας, μετά από τον ηρωισμό των γιατρών και των νοσηλευτών. Κι αν η προσφορά ζωής των εθελοντών για την παρασκευή του εμβολίου, αποτελεί την ύψιστη προσφορά, ο εθελοντισμός έχει τόσες πολλές μορφές, όσες και οι ανάγκες των ανθρώπων, και της Φύσης. Ειδικά, αυτήν τη δύσκολη για όλη την ανθρωπότητα περίοδο, που εκτός από τις εκατόμβες νεκρών και την πίεση των συστημάτων υγείας, υπάρχουν κάποιοι που έχουν ανάγκη τη βοήθεια των συνανθρώπων τους. Άνθρωποι μόνοι, ηλικιωμένοι, ανίκανοι να αυτοεξυπηρετηθούν, άνεργοι, άποροι, άστεγοι και με πολλά άλλα προβλήματα, οι οποίοι βιώνουν ακόμη πιο δραματικά και τις συνθήκες κοινωνικής απομόνωσης, αλλά και την παραμονή στο σπίτι, αν διαθέτουν... Μπορεί βεβαίως οι κοινωνικές υπηρεσίες των Δήμων και του Κράτους να βρίσκονται δίπλα σε όσους δικαιούνται παρόμοιες παροχές, αλλά ακόμη και σε αυτές τις υπηρεσίες, συχνά υπάρχουν εκείνοι που δηλώνουν τη διαθεσιμότητά τους να βοηθήσουν και να σταθούν δίπλα σε όσους τους έχουν ανάγκη. Είναι οι Εθελοντές, που δεν μπορούν να κοιμηθούν ήσυχοι το βράδυ, αν δεν έχουν απλώσει κατά τη διάρκεια της ημέρας, το χέρι (της καρδιάς τους) για να ανακουφίσουν κάποιο συνάνθρωπό τους. Είναι αυτοί που μέσα τους σιγοκαίει η φλόγα της προσφοράς, με ανιδιοτέλεια και σε βάρος του προσωπικού τους χρόνου, ενίοτε και της προσωπικής τους ζωής. Γιατί, ο εθελοντισμός είναι στάση ζωής, που πηγάζει από μέσα μας και δεν εντάσσεται σε πλαίσια ορισμών και συνθηκών, ενώ διδάσκει στο άτομο να σέβεται τον συνάνθρωπό του και να αλληλοεπιδρά μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Εξαιρετικά πρόσφατα παραδείγματα εθελοντισμού και υπέρβασης αποτελούν: •

οι 10 Νοσοκόμες από την Κρήτη, που μετέβησαν στη Θεσσαλονίκη για να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των ασθενών με COVID-19,

•

οι νέοι από το Μάτι, που έσπευσαν να βοηθήσουν του πλημμυροπαθείς της Θεσσαλίας και της Εύβοιας, αφού και οι ίδιοι είχαν βιώσει τον Ιούλιο του 2018 τις συνέπειες της φονικής πυρκαγιά,

•

τα μέλη της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης που υποστήριξαν τους σεισμοπαθείς της Σάμου.

Και τόσοι άλλοι ακόμη συνάνθρωποί μας, που δεν θα έφταναν οι σελίδες αυτής της εφημερίδας για να τους αναφέρω. Όμως για τον καθένα και την καθεμία από εμάς, η προσφορά, ιδιαίτερα αυτές τις ημέρες, μπορεί να εκφραστεί με πολλούς ακόμη τρόπους, αρκεί να θέλουμε να βιώσουμε αυτό το συναίσθημα. Μπορούμε, να προσφέρουμε ως εθελοντές, είτε συμμετέχοντας σε οργανωμένους θύλακες κοινωνικών, δημοτικών και κρατικών οργανώσεων, οι οποίες προχωρούν σε δράσεις υποστηρικτικές των συνανθρώπων μας, ή, με ατομική πρωτοβουλία που μπορεί να συνίσταται στη βοήθεια γειτόνων, γνωστών και φίλων, οι οποίοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις δυσκολίες της εποχής. Από ένα τηλεφώνημα για συζήτηση, με τον μοναχικό φίλο ή γείτονά μας, ένα τάπερ με φαγητό, μια σακούλα με ψώνια, ένα βιβλίο, μέχρι ότι άλλο εκτιμήσουμε πως μπορεί να δώσει χαρά στο συνάνθρωπό μας και να φέρει αγαλλίαση στη δική μας ψυχή. Το ξάφνιασμα και το χαμόγελο στα πρόσωπα όσων βοηθήσουμε, μαζί με ένα «ευχαριστώ», αποτελεί για τον εθελοντή την μεγαλύτερη ανταμοιβή για την πράξη του και προκαλεί ένα συναίσθημα πληρότητας το οποίο έχουμε βιώσει όσοι έχουμε συμμετάσχει σε εθελοντικές δράσεις. Η 5 η Δεκεμβρίου, καθιερώθηκε ως Διεθνής Ημέρα Εθελοντισμού για την Οικονομική και Κοινωνική Ανάπτυξη με το ψήφισμα 40/212 της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ στις 17 Δεκεμβρίου του 1985. Ο Δεκέμβριος είναι ο μήνας των Χριστουγέννων. Ας γίνουν τα φετινά Χριστούγεννα η απαρχή μιας νέας στάσης ζωής όλων μας, με εκδηλώσεις προσφοράς και εθελοντισμού, γιατί είναι το μόνο αντίδοτο για την ανθρωπότητα, σε αυτές τις πολύ δύσκολες συνθήκες, λόγω της πανδημίας. Ίσως, ο Εθελοντισμός είναι, τελικά, το μοναδικό «εμβόλιο» για την κοινωνική συνοχή, σε μια τεραστίων διαστάσεων υγειονομική κρίση! Σελίδα 6

Καλά Χριστούγεννα!

Τεύχος 7

Μήνας αγάπης

Μαρία Αθανασάκου Αγαπητές μου Νεφέλες, Πέρασε σχεδόν ένας χρόνος από τότε που είχαμε συναντηθεί με την ευκαιρία των εορτών των Χριστουγέννων. Έκτοτε οι συνθήκες, λόγω της πανδημίας δεν επέτρεψαν την ζωντανή επικοινωνία μας. Μέσω όμως της εφημερίδας μας, μου δίνεται η δυνατότητα να επικοινωνήσω μαζί σας και να γράψω δύο λόγια για τον μήνα Δεκέμβριο. Οι περισσότεροι άνθρωποι αγαπούν τον μήνα αυτό. Είναι η προσμονή για τα Χριστούγεννα, η ζεστασιά των πολλών εορτών, το γεγονός ότι όλοι στολίζουν και ξανανιώθουν τις παιδικές χαρές, τα δώρα και τόσα άλλα. Δικαίως ο μήνας αυτός έχει και τα πιο πολλά προσωνύμια. Τον λένε Αϊ Νικολιάτη, κυρ Λευτέρη, Άσπρε, Ασπρομηνά, Χριστουγεννά, Χριστουγεννιάτη κ.α. Είναι ο μήνας που δίνονται οι περισσότερες ευχές καθώς περιέχει τις περισσότερες και μεγαλύτερες γιορτές, επομένως δικαίως θεωρείται ο Μήνας της Αγάπης. Φτάνει βέβαια να θέλουμε να μοιραστούμε την αγάπη και να την δεχτούμε, κάτι που βέβαια δεν είναι εύκολο στην εποχή της αποξένωσης και της απομόνωσης όπως έχουν δημιουργήσει οι συνθήκες που ζούμε τα τελευταία χρόνια. Σε τέτοιες περιπτώσεις όμως σκέφτομαι την αγάπη που έχω δώσει και έχω λάβει από τις στιγμές της ζωής που έχω ζήσει με την οικογένειά μου, αλλά φέρνω και στο μυαλό μου τις όμορφες, ζεστές αναμνήσεις που έχω από την στρατιωτική μου οικογένεια και όσα ζήσαμε μέσα και έξω από τις μονάδες. Στο Δήμο Παπάγου-Χολαργού όπου έχω την αρμοδιότητα της Αντιδημάρχου για θέματα Κοινωνικής Πολιτικής, έχουμε καθιερώσει τον Δεκέμβριο ως Μήνα Αγάπης και Προσφοράς με στόχο της, στήριξη των συμπολιτών μας που έχουν ανάγκη, αλλά και γενικότερα των ευπαθών ομάδων. Στο πλαίσιο αυτό υλοποιείται διαδικτυακά, λόγω της πανδημίας, ένα πρόγραμμα δράσεων που θα χρωματίσουν με αγάπη όχι μόνο τους Δημότες μας αλλά και όσους το επιθυμούν. Έτσι προγραμμάτισα διάφορες εκδηλώσεις για τα ΑΜΕΑ, παραμύθια για τα παιδιά, με κορυφαία την εορταστική εκπομπή από τον βραβευμένο σταθμό NGradio.gr που θα μας ψυχαγωγήσει με ένα όμορφο εορταστικό πρόγραμμα (www.dpapxol.gov.gr). Παράλληλα όλες τις ημέρες πραγματοποιούνται δράσεις όπως εθελοντική αιμοδοσία, συγκέντρωση τροφίμων και φαρμάκων και άλλων ειδών για τους έχοντες ανάγκη. Στην προσπάθεια μας αυτή έχουμε αρωγούς το σύνολο των επιχειρήσεων της πόλης μας αλλά και τους πολίτες, που με τις ευγενικές προσφορές διευκολύνουν το έργο μας. Το σύνθημά μας είναι

«Ένα χαμόγελο δεν στοιχίζει τίποτα και όμως είναι πολύτιμο – Πρόσφερε και εσύ και νιώσε την Αγάπη». Ας το έχουμε όλοι υπόψη για τις γιορτινές ημέρες που έρχονται αλλά και για όλες τις υπόλοιπες. Με την ευκαιρία αυτή, εύχομαι σε εσάς και τις οικογένειές σας Χρόνια Πολλά, Υγεία και Ευτυχία! Ας περάσουμε με αισιοδοξία και αυτήν την δοκιμασία που κλονίζει την χώρα μας και όλο τον κόσμο, έτσι κι αλλιώς είμαστε συνηθισμένες στις δοκιμασίες. Με την πεποίθηση ότι σύντομα θα βρεθούμε δια ζώσης, Χαιρετώ σας και Αγαπώ σας.

Σελίδα 7

Μαρία Αθανασάκου-Μουντάκη Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής, Νεολαίας και Προώθησης της Απασχόλησης Δήμου Παπάγου – Χολαργού

Νεφέλη

Η Ορθοδοξία στην Ελβετία

Η αναμνηστική πλακέτα 50 χρόνων του Ορθοδόξου Κέντρου Πενήντα και πλέον χρόνια έχουν περάσει από την ίδρυση του Ορθοδόξου Κέντρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Ελβετία, ο μεγάλος σταθμός μιας σταθερής πορείας για την πραγματοποίηση του οράματος του Οικουμενικού Πατριάρχου Αθηναγόρα.

Ρέα Πουρνάρα

Η ακοίμητη κανδήλα του Φαναρίου, άναψε εδώ με δύο πατριαρχικά σιγίλλια του 1966 και του 1975, για να εκφράσει μέσα από την λατρεία και την θεολογία, το πνεύμα και το φρόνημα του οικουμενικού θρόνου(1). Για την ίδρυση ενός πνευματικού πυρήνα με το πρώτο και του ιερού ναού Αποστόλου των Εθνών Παύλου, πατριαρχικό σταυροπήγιο, με το δεύτερο. Σε μια καταπράσινη έκταση στο προάστιο Σαμπεζύ του καντονίου της Γενεύης και με μια πρωτοποριακή αρχιτεκτονική και εικονογράφηση. Η ελληνική όμως παρουσία ήρθε νωρίτερα στο ελβετικό έδαφος. Το 1925 με την ενορία της Λωζάννης να εγκαινιάζει τον πρώτο ιερό ναό της με τον Άγιο Γεράσιμο. Και αργότερα το 1962 με την επίσημη ίδρυση της ελληνικής ορθόδοξης κοινότητας της Ζυρίχης και τον ιερό ναό του Αγίου Δημητρίου, την καρδιά αυτής της πολυπληθούς και δραστήριας ενορίας. Το Κέντρο ξεκίνησε και συνέχισε δυναμικά φιλοξενώντας πανορθόδοξες συνάξεις, συνέδρια ποικίλων θεολογικών διαλόγων, επιστημονικά σεμινάρια, συγκλίσεις διορθόδοξων επιτροπών. Με την ίδρυση του Αγίου Παύλου παρεχώρησε τον χώρο που ήδη εκκλησιάζονταν οι Έλληνες, στους Ρουμάνους, καθώς και στους Άραβες του Αντιοχειανού Πατριαρχείου. Και επίσης ίδρυσε την Κρύπτη της Αγίας Αικατερίνης για τους γαλλόφωνους ενορίτες της, μια μικρή όμορφη εκκλησία μέσα στους κόλπους της.

Ιερός ναός του Αποστόλου των Εθνών Παύλου Σαμπεζύ Γενεύης Το 1996 το Κέντρο διευρύνει τον σκοπό της ιδρύσεως του με την δημιουργία του Ινστιτούτου Μεταπτυχιακών Σπουδών Ορθοδόξου Θεολογίας. Σε συνεργασία με τα Πανεπιστήμια του Φριβούργου και της Γενεύης, το Ινστιτούτο παρέχει τίτλο σπουδών στη γαλλική γλώσσα σε ικανούς φοιτητές από Ελλάδα, Σερβία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Γεωργία, Ρωσία, Ουκρανία, Εσθονία, Κύπρο. Γίνεται φυτώριο θεολόγων με ανοικτούς ορίζοντες, με πίστη στο Θεό και αλληλεγγύη μεταξύ τους για τον δρόμο που τους ανοίγεται μπροστά τους. Σελίδα 8

Τεύχος 7

Η Ορθοδοξία στην Ελβετία «Χάριτας οφείλομεν τω Πανοικτίρμονι Θεώ, διότι εχάρισεν εις το παρά πολλών βαλλόμενον Οικουμενικόν Πατριαρχείον το θυγάτριον αυτού τούτο, το αγαπώμενον και αγαπών. Η ύπαρξις, η συνεισφορά, η δραστηριότης αυτού πολλήν παρέχει παραμυθίαν τη ημετέρα Μετριότητι και τω σεπτώ Κέντρω, εν γένει. Τούτο οφείλεται όχι εις τας αντιξόους συνθήκας, αι οποίαι ενίοτε κατα τόπους εμφανίζονται, αλλ’ εις την ταύτισιν των καρδιών πάντων ημών εν τη διακονία του Λόγου του Θεού. Μικρά ζύμη, ολίγοι εργάται, μικρόν ποίμνιον εν αχανεί εκτάσει, εν θερισμώ πολλώ. Όθεν καιρός εργασίας, καιρός προσευχής, καιρός μόχθου. Μέχρις ου ο Κύριος καταπαύση το έργον ενός εκάστου ημών και καλέσει τούτον πλησίον Αυτού εις τους αιώνας»(1) λέει ο κ. Βαρθολομαίος για πρώτη φορά το 1995 για το Ινστιτούτο. Πριν τρία χρόνια, τον Απρίλιο 2017, το Κέντρο γιόρτασε μεγαλόπρεπα την πεντηκονταετηρίδα του. Στην επίσημη τελετή που συμμετείχαν καθηγητές θεολόγοι και αρχιερείς, με προσκεκλημένο τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, προβλήθηκε η πρόοδος των διεκκλησιατικών σχέσεων, ο οικουμενικός διάλογος και η αξία του Κέντρου στην προσπάθεια ενώσεως των εκκλησιών, η σημασία των διορθοδόξων σχέσεων, η αγαστή και εποικοδομητική συνεργασία των δύο ελβετικών σχολών με το Ινστιτούτο, η λειτουργική και πνευματική ζωή των μεταπτυχιακών φοιτητών, και τέλος η συμβολή του Πατριάρχου στην οικολογική και κοινωνική ευθύνη του ανθρώπου πάνω στη γη, καθώς και ο ρόλος του στην στήριξη της αλληλεγγύης μεταξύ των λαών. Τον Φεβρουάριο 2020, το Κέντρο φιλοξένησε τριήμερο επιστημονικό συμπόσιο που ένωσε το σύμπαν με τον Θεό και την προστασία της Δημιουργίας του. Διάλογος Πίστης και Γνώσης, ένα εξαιρετικά υψηλού επιπέδου συνέδριο, με διακεκριμένες προσωπικότητες της επιστήμης και θεολογίας από την Ελλάδα και την Ελβετία. Για να εντρυφήσουν οι προσκεκλημένοι στην αλληλένδετη σχέση γνώσεως – επιστήμης και πίστεως – θρησκείας. Με τις δυσκολίες των απαγορεύσεων της πανδημίας του ιού που κλονίζει όλο τον κόσμο, η λειτουργία του Κέντρου έχει προσωρινά ανασταλεί. Ας κρατήσουμε όμως τους λόγους του Πατριάρχου στο κλείσιμο των παραπάνω εορταστικών εκδηλώσεων με την πεποίθηση ότι Θεού θέλοντος, θα συνεχίσει να εκπληρώνει την μαρτυρία της Ορθοδοξίας στον σύγχρονο κόσμο και ειδικότερα στην Ευρώπη: «Ο σταυρός ημίν καύχημα. Διηκονήσαμεν απλώς το χρέος της Μητρός Εκκλησίας, έχοντες τον πρώτον και τελευταίον λόγον της ευθύνης δια κάθε πρωτοβουλίαν... ομολογούμεν χάριτας εις τους κατά καιρούς συνεργούς και συνκυρηναίους ημών... εις δόξαν και τιμή του μόνου Αγαθού».

Ορθόδοξο Κέντρο στο Σαμπεζύ

Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου Ζυρίχης (1)

Ορθόδοξο Κέντρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου Σαμπεζύ Γενεύης, Εκδόσεις Επιμέλεια, Αθήνα 2004

Σελίδα 9

Ρέα Πουρνάρα Γενεύη, Δεκέμβριος 2020

Νεφέλη

Ο δάσκαλος της αγάπης

Καίτη Σίσσα

Λέο Μπουσκάλια (1924-1998)

Ο Λέο Μπουσκάλια (1924-1998), ιταλικής καταγωγής, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καλιφόρνια. Υπήρξε καθηγητής της Κοινωνικής Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας. Έγραψε βιβλία για την αγάπη, όχι γενικά και αόριστα, αλλά για την αγάπη προς τους φίλους, τους συγγενείς, τους γείτονες, τους ξένους. Μιλούσε για την συντροφικότητα, για τα παιδιά, κυρίως τους μαθητές, και πόσο λάθος τα διδάσκουμε, για τους ανθρώπους με αναπηρία ή διανοητική καθυστέρηση, και πώς να τους εντάξουμε στην κοινωνία. Σε έναν κόσμο που η αγάπη περιλαμβάνεται στα διδάγματα κάθε θρησκείας, ο Δρ. Μπουσκάλια, που ήξερε τον Αριστοτέλη πολύ καλά, ποτέ δεν δήλωσε ότι η σκέψη του ήταν πρωτότυπη. Έτσι, η αποστολή της ζωής του δεν ήταν να διδάξει στον άνθρωπο την δύναμη της αγάπης, αλλά να τον πείσει να την κάνει πράξη στην καθημερινότητά του. Το αντίθετο της αγάπης έλεγε, δεν είναι το μίσος, είναι η απάθεια. Είναι το να μην δίνεις δεκάρα. Μην περιμένεις το αύριο για να πεις σε κάποιον ότι τον αγαπάς. Πες το τώρα. Άπλωσε το χέρι σου, άγγιξέ τον, αγκάλιασέ τον. Όλοι έχουμε ανάγκη τον άλλον! Βγείτε από το εγώ και μπείτε στο εμείς. Είναι ο ωραιότερος τρόπος να δείτε τον εαυτό σας και να βοηθήσετε τους άλλους να δουν το δικό τους εαυτό. Είμαστε φειδωλοί στον έπαινο και στις φιλοφρονήσεις προς τους άλλους. Αν κάποιος είναι πολύ καλός σε αυτό που κάνει γιατί να μην τον ενθαρρύνουμε χαρίζοντάς του έναν έπαινο; Όλοι διψάμε για αναγνώριση και φιλοφρόνηση και έχουμε ανάγκη από ειλικρινή κομπλιμέντα που δεν στοιχίζουν τίποτα. Ο Μπουσκάλια μας εξηγεί, ότι το να αγαπάμε αποτελεί εναλλακτική λύση στην απογοήτευση, στην μοναξιά και στον φόβο. Με τα βιβλία του που πηγάζουν από διαλέξεις και συζητήσεις στις πανεπιστημιακές αίθουσες, αυτός ο μεγάλος δάσκαλος μοιράζεται ιδέες, έννοιες και συναισθήματα που πραγματικά σε καθηλώνουν! Πηγές: Βιβλίο «να ζεις, αγαπάς και να μαθαίνεις», Συγγραφέας: Buscaglia Leo, εκδότης: Γλάρος Wikipedia

Σελίδα 10

Τεύχος 7

Κορωνοϊός: Διαχειριστείτε πιο αποτελεσματικά την ανησυχία σας Αθηνά Μακρατζάκη Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια Γνωσιακή-Συμπεριφοριστική θεραπεία Iστοσελίδα: https://www.makratzaki.gr/ Σελίδα facebook: Makratzaki.gr

Εδώ και αρκετό καιρό, οι άνθρωποι σε παγκόσμιο επίπεδο είμαστε αντιμέτωποι με μια νέα πραγματικότητα, και καλούμαστε να διαχειριστούμε την καθημερινότητά μας με έναν διαφορετικό τρόπο. Αυτή την περίοδο, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι οι οποίοι βιώνουν έντονη ανησυχία και συμπτώματα στρες. Η ανησυχία μπορεί να κυμανθεί από προβληματισμό μέχρι έντονο αίσθημα ότι κάποιος είναι καταδικασμένος. Πώς θα καταλάβω ότι βιώνω έντονο στρες; Τα υψηλά επίπεδα στρες συχνά επηρεάζουν το σώμα μας, με διάφορα δυσάρεστα συμπτώματα: ταχυπαλμία, αίσθημα ναυτίας, πόνος στην κοιλιά, μουδιάσματα, τρέμουλο, αίσθημα ασφυξίας και «κόμπου» στο λαιμό, αίσθημα έντασης σε όλο το σώμα. Πολλοί άνθρωποι όταν είναι στρεσαρισμένοι δεν μπορούν να συγκεντρωθούν εύκολα, είναι ευερέθιστοι, έχουν δυσκολία στον ύπνο, ανησυχούν συχνά, αισθάνονται κόπωση, κλαίνε συχνά, έχουν δυσκολίες με την όρεξη (πχ τρώνε πολύ λιγότερο ή πολύ περισσότερο) και κάνουν αρνητικές σκέψεις που αφορούν το παρελθόν ή το μέλλον. Ποια βήματα να ακολουθήσω για να διαχειριστώ την ανησυχία μου καλύτερα; 1) Επικύρωση του άγχους και όλων των δύσκολων συναισθημάτων: Επικυρώστε το δικαίωμά σας να νιώθετε φόβο και άγχος ή θυμό, γνωρίζοντας ότι αυτό είναι μια ανθρώπινη αντίδραση σε μια ασυνήθιστη συνθήκη. Όταν ξεκινά μια

«συναισθηματική καταιγίδα» όπου περνάνε από το μυαλό μας πολλές αρνητικές σκέψεις, θα μας βοηθήσει να τις παρατηρήσουμε χωρίς απαραίτητα να τις ακολουθήσουμε σα να ήταν ρεαλιστικές.

2) Διαχωρίστε την βοηθητική από την μη βοηθητική ανησυχία: Η παραγωγική ανησυχία οδηγεί και σε παραγωγική

δράση. Για παράδειγμα, είναι σε ένα βαθμό βοηθητικό να ανησυχούμε για το πλύσιμο των χεριών, τη χρήση μάσκας και αντισηπτικού ή την πολυκοσμία. Η μη βοηθητική ανησυχία είναι αυτή που σχετίζεται με επαναλαμβανόμενες αρνητικές σκέψεις για τις οποίες όμως δεν υπάρχουν απαντήσεις (πχ «και εάν κάποιος βήξει πάνω μου;» «και εάν κολλήσω;», «και εάν αυτό δεν τελειώσει ποτέ;»).

3) Αποδεχτείτε την αβεβαιότητα και αυτά που δεν μπορείτε να αλλάξετε: Ένα βασικό κομμάτι της ανησυχίας, είναι η μη ανοχή στην αβεβαιότητα. Συχνά εξισώνουμε την αβεβαιότητα με ένα αρνητικό αποτέλεσμα, και σε αυτή την περίπτωση με ένα καταστροφικό. Όμως η αβεβαιότητα δεν σχετίζεται με το αποτέλεσμα. Δεν είμαστε σε θέση να μπορούμε να τα ελέγχουμε όλα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είμαστε σε μεγάλο κίνδυνο.

4) Βάλτε καθημερινούς στόχους: Η ανησυχία πολλές φορές καταλαμβάνει πολύ χρόνο και ενέργεια μέσα στην ημέρα μας.

Προσπαθήστε να βάλετε στην ημέρα σας και άλλες δραστηριότητες όπως η άσκηση, η επικοινωνία με φίλους ή μια συγκεκριμένη δουλειά. Θα παρατηρήσετε ότι όσο κάνετε μια άλλη δραστηριότητα και ασχολείστε με κάποιον άλλο στόχο, η προσοχή σας θα απομακρύνεται από την ανησυχία.

5) Ορίστε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο ανησυχίας: Μπορείτε να δημιουργήσετε μέσα στην ημέρα, μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο 15 λεπτών στην οποία θα μπορείτε να ανησυχείτε. Κατά τη διάρκεια της υπόλοιπης ημέρας, σημειώστε τις ανησυχίες σας και αφήστε τις στην άκρη για να τις σκεφτείτε κατά την περίοδο ανησυχίας. Όταν έρθει εκείνη η ώρα, αναρωτηθείτε: «είναι η ανησυχία μου βοηθητική ή μη βοηθητική; Μήπως προσπαθώ να βεβαιωθώ;». Σε κάθε περίπτωση, εάν η ανησυχία σας είναι έντονη και σας δυσκολεύει στην καθημερινή λειτουργικότητα, καλό θα είναι να έρθετε σε επαφή με έναν ειδικό ψυχικής υγείας.

Σελίδα 11

Νεφέλη

Χρονικό ενός ταξιδιού με κορωνοιό

Μαρία Δήμου Στα τέλη του Οκτώβρη, βρεθήκαμε στην Ίμβρο για να συνοδεύσουμε τον Οικ. Πατριάρχη στην επίσκεψή του στο νησί με αφορμή την εορτή του Αγίου Δημητρίου. Είμαστε δύο άνθρωποι με στενούς δεσμούς με τους Ρωμιούς και το Πατριαρχείο, καθώς ο σύζυγός μου, ο Συμεών Σολταρίδης είναι Ρωμιός από το Μέγα Ρεύμα της Πόλης κι εγώ έχω υπηρετήσει ως μετακλητή εκπαιδευτικός στα ομογενειακά σχολεία της Πόλης και τώρα στα μειονοτικά της Κομοτηνής. Κάνοντας όμως στο Çanakkale (Δαρδανέλια) το τεστ κορωνοϊού, που είναι υποχρεωτικό για την επιστροφή μας στην Ελλάδα, διαγνωστήκαμε θετικοί. Ξεκινήσαμε για ένα διήμερο ταξίδι από ένα θεωρητικά ασφαλές μέρος, την Κομοτηνή, με ελάχιστα ως μηδενικά κρούσματα για να πάμε σε ένα παρόμοιο, στην Ίμβρο. Πιστεύαμε πως δεν μπαίναμε σε κίνδυνο καθώς αποφεύγαμε μέρη με συνωστισμό και παντού και πάντα φοράμε μάσκα αλλά και δε θέταμε σε κίνδυνο άλλους, αφού κι εμείς ερχόμασταν υγιείς από μια καθαρή περιοχή. Η εξέλιξη των πραγμάτων όμως απέδειξε ότι όλα αυτά είναι φαινομενικά. Η Κομοτηνή από την επομένη της αναχώρησής μας μπήκε στο χάρτη των κρουσμάτων με ανησυχητικά αυξανόμενο αριθμό. Η βεβαιότητά μας έγινε αμφιβολία και στο τέλος αποδείχτηκε φρούδα. Μετά από δύο υπέροχες μέρες στο νησί τηρουμένων όλων των μέτρων ασφάλειας, μάσκα, αποστάσεις κτλ. αποχαιρετίσαμε τους φίλους μας. Η περιπέτειά μας άρχισε με την άφιξή μας στο Çanakkale. Με την καθοδήγηση ενός καλού μας φίλου που ζει και εργάζεται εκεί, κάναμε το τεστ και την επομένη πήραμε τα αποτελέσματα. POSITIVE! Κι όλα μπήκαν σε άλλη τροχιά. Μας απαγορεύτηκε η έξοδος όχι μόνο από το ξενοδοχείο αλλά κι από τη χώρα. Ειδοποιήσαμε αμέσως όλους τους φίλους στην Ίμβρο. Ήμασταν πια εν δυνάμει φορείς και μεταδότες της νόσου. Περιμέναμε το ασθενοφόρο να μας παραλάβει για τα περεταίρω. Παντού και πάντα μαζί μας ο καλός μας φίλος, αυτός ο άγιος άνθρωπος από το Σέλερο της Ξάνθης, ο γιατρός ΩΡΛ, που μένει εδώ και χρόνια στο Çanakkale, ο αγαπητός Naci. Οδηγηθήκαμε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της πόλης, στο ειδικό τμήμα που δεχόταν περιστατικά SARS-Covid-19. Μας ζητήθηκαν τα διαβατήρια και τα αποτελέσματα των τεστ. Μας έδωσαν από μια πολυθρόνα και καθίσαμε στη σειρά, σε απόσταση τουλάχιστον 2 μέτρων από τους υπόλοιπους θετικά διαγνωσμένους. Καταλάβαμε πως έπρεπε να οπλιστούμε με υπομονή καθώς φαινόταν πως η υπόθεση θα τραβούσε σε μάκρος. Μπήκαμε στο νοσοκομείο, όταν το ρολόι έδειχνε τρεις το μεσημέρι. Σε σύντομο χρονικό διάστημα μας πήραν αίμα για έναν πρώτο εργαστηριακό έλεγχο και από τα συμφραζόμενα καταλάβαμε πως μάλλον θα κάναμε κι αξονική θώρακα. Ευτυχώς γνωρίζουμε τη γλώσσα κι έτσι όχι μόνο η συνεννόηση ήταν εύκολη αλλά μπορούσαμε να κατανοήσουμε κι όλα όσα διαδραματίζονταν γύρω μας. Οι ντόπιοι, πολίτες της Τουρκίας, δίνοντας τον αριθμό της ταυτότητάς τους, που είναι και το ΑΜΚΑ τους και πολλά άλλα, προχωρούσαν άμεσα τα γραφειοκρατικά. Για εμάς θα έπρεπε να ανοιχτεί καρτέλα με τα στοιχεία του διαβατηρίου και μέσα στη γενικότερη κατάσταση αυτό απαιτούσε χρόνο. Μας θερμομέτρησαν αρκετές φορές, μας πήραν μια μίνι συνέντευξη, πού ήσασταν, με ποιους βρεθήκατε, πώς αισθάνεστε, έχετε το τάδε ή το δείνα σύμπτωμα, κάποιος δικό σας είχε παρόμοια συμπτώματα κ.α.. Από την αίθουσα του κορωνοϊού πέρασαν εκείνη τη μέρα γύρω στα 15 άτομα. Τα περισσότερα ήταν ασυμπτωματικά όπως εμείς και μετά από τις εξετάσεις και τα διαδικαστικά έφευγαν με την προτεινόμενη αγωγή και τις οδηγίες για καραντίνα. Αφού έγινε η καταγραφή μας στο σύστημα θα κάναμε και την αξονική τομογραφία. Ο Συμεών επανέλαβε κάποια αιματολογική εξέταση και η συζήτηση που κυριαρχούσε μεταξύ μας είχε για θέμα τη διαμονή μας. Η πρόταση του νοσοκομείου ήταν να παραμείνουμε εκεί αφού δεν ήμαστε κάτοικοι της πόλης. Η περίπτωση του ξενοδοχείου δεν υπήρχε. Έπρεπε να βρεθεί μια λύση αφού ούτε στο νοσοκομείου θέλαμε να μείνουμε 14 μέρες. Η μη ύπαρξη παραμικρού συμπτώματος μας έδινε αυτήν την επιλογή. Πρώτη σκέψη ήταν η μετακίνησή μας στην Πόλη. Εκεί πιστεύαμε ότι και κάποιο κατάλυμα θα βρίσκαμε και περισσότερους δικούς μας ανθρώπους θα είχαμε σε περίπτωση ανάγκης. Οι ώρες κυλούσαν κι εμείς θεωρούσαμε πως είχαμε βρει τη λύση. Όταν ήρθε η σειρά μας για αξονική τομογραφία το ρολόι έδειχνε περασμένες 10 το βράδυ. Κι ακόμα δεν είχαν τελειώσει τα διαδικαστικά κι ο Naci πάντα φύλακας άγγελός μας, μας περίμενε έξω από το θάλαμο του covid. Η άρνηση των γιατρών να μετακινηθούμε πέρα από το Çanakkale έπεσε σαν βόμβα επάνω μας. Έχετε μπει στο σύστημα κι ο εντοπισμός μακριά από τον τόπο καταγραφής επιφέρει πρόστιμο και συνέπειες, μας είπαν κι έκοψαν κάθε συζήτηση. Και τώρα τι; Και τώρα πού; Στο νοσοκομείο για 14 μέρες χωρίς κανένα σύμπτωμα; Χωρίς κανένα εμφανές τουλάχιστον πρόβλημα; Πόσο εύκολο αλλά και πόσο ασφαλές τελικά θα ήταν; Σελίδα 12

Τεύχος 7

Χρονικό ενός ταξιδιού με κορωνοιό

Άφιξη στο λιμάνι του Çanakkale

Αγορά Çanakkale - Ρολόι Η λύση ήρθε και πάλι από τον Naci. Η προσφορά του δεύτερου σπιτιού τους μέσα στο Çanakkale για τις μέρες της καραντίνας ήταν για μας αναπάντεχο δώρο. Ο Naci και η γυναίκα του η Ceyhan μας άνοιξαν την πόρτα όχι μόνο του σπιτιού τους αλλά και της καρδιάς τους. Τον Naci τον είχαμε γνωρίσει μόλις δύο χρόνια πριν, στην παρουσίαση ενός συλλογικού τόμου, όπου είχαμε συμμετάσχει κι οι δύο με κείμενα με θέμα τη Θράκη. Η σχέση συνεχίστηκε με ηλεκτρονική επικοινωνία. Η προσφορά του μας άφησε άφωνους. Πήραμε μια βαθιά ανάσα, λάβαμε την αγωγή μας και περιμέναμε το ασθενοφόρο να μας μεταφέρει και πάλι. Καμία άλλη επιλογή δεν είχαμε. Είχαμε όμως συνειδητοποιήσει ότι ο ιός ήταν μέσα μας κι εμείς έπρεπε να ακολουθήσουμε με ευλάβεια τις οδηγίες των γιατρών. Ο Naci μας περίμενε για να μας οδηγήσει στον τόπο της καραντίνας μας. Ψώνισε για μας μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα τα πρώτα χρειαζούμενα, μας κατατόπισε για τα του σπιτιού κι επέστρεψε στο δικό του σπίτι. Η βοήθειά του όλες εκείνες τις μέρες για να μας εξασφαλίσει άνετη και ευχάριστη διαμονή ήταν πάνω από κάθε προσδοκώμενο. Φρόντισε για όλα καθώς απαγορευόταν να βγούμε από το σπίτι. Φρόντισε και για τη σύνδεσή μας στο διαδίκτυο. Τι να πω και τι να μολογήσουμε γι’ αυτόν τον άνθρωπο, που γνωρίσαμε πριν από λίγα χρόνια, ένα απόγευμα στην Αδριανούπολη. Η ευγνωμοσύνη μας να γίνει ευχή για κάθε καλό για εκείνον και την οικογένειά του. Τέτοιες στιγμές αποκτά κανείς ξανά εμπιστοσύνη στον συνάνθρωπό του, βρίσκει και πάλι την αξία του τι είναι άνθρωπος. Σπάζουν τα ταμπού κι οι προκαταλήψεις και καταλαβαίνει κανείς πως γενικεύσεις κι αφορεσμοί δεν οδηγούν πουθενά. Ο ανθρώπινος παράγοντας, η προσωπικότητα του καθένα χωριστά, είναι που χτίζει τις ανθρώπινες σχέσεις κι αυτό έχει σημασία. Μείναμε 14 μέρες στα Δαρδανέλια στο σπίτι του Naci και της Ceyhan. Δεκατέσσερις μέρες που θα τις θυμόμαστε με ευγνωμοσύνη γι’ αυτούς τους ανθρώπους αλλά και για τους υγειονομικούς που μας περιέθαλψαν χωρίς καμία προκατάληψη, χωρίς να μας κάνουν ούτε μία στιγμή να νιώσουμε ξένοι. Χωρίς να μας χρεώσουν το παραμικρό, ούτε για τις υπηρεσίες, ούτε για τις εξετάσεις, ούτε για τα φάρμακα. Να είναι όλοι καλά, να φροντίζουν τους συνανθρώπους τους, όπως αυτοί ξέρουν και να δίνουν σε όλους εμάς το φωτεινό παράδειγμα. Καλές γιορτές!!! Σελίδα 13

Νεφέλη

Η μαγεία του Θεάτρου

Έβελυν Παπαδοπούλου

«Πιστεύω ότι με τον ίδιο τρόπο που μιλάμε μια γλώσσα, μόνο όταν την έχουμε μάθει σε βάθος, μπορούμε να δημιουργήσουμε χαρακτήρες μόνο όταν έχουμε μελετήσει πολύ τους ανθρώπους. Έτσι απλά αρχίζει ένα από τα ωραιότερα μυθιστορήματα η “κυρία με τις καμέλιες”» (του Αλέξανδρου Δουμά). Όταν τέτοια μυθιστορήματα μεταφέρονται στο θεατρικό σανίδι, σε συνδυασμό με την προσωπικότητα, το πείσμα και τη σκληρή δουλεία των ηθοποιών γίνεται η συνταγή της επιτυχίας για ένα θεατρικό έργο, με αποτέλεσμα ένα πολύ μεγάλο κοινό κυρίως γυναίκες αλλά και αρκετοί άντρες, να το παρακολουθούν πιστά με συνέπεια και αγάπη. Όμως ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας του θεάτρου, μια μορφή τέχνης που υπάρχει από την αρχαία Ελλάδα και εξακολουθεί να ελκύει το κοινό μέχρι και σήμερα. Ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι οι χαρακτήρες του έργου μας παίρνουν από το χέρι και μας ταξιδεύουν σε χώρες μακρινές, αλλά και σε άλλες εποχές με το νου και με τη σκέψη. Ίσως γιατί το ίδιο έργο μας μιλά για τον κύκλο της ζωής, για την καθημερινότητά μας, για εξωτικούς προορισμούς για την αγάπη και για πολλά άλλα επίκαιρα θέματα πολιτικά και κοινωνικά. Ίσως γιατί το θέατρο απευθύνεται σε όλες της ηλικίες, από τα μικρά παιδιά βοηθώντας τα στην κοινωνικοποίηση τους, μέχρι και σε μεγαλύτερες ηλικίες, αφού υπάρχει μια ευρεία γκάμα θεατρικών έργων. Προσωπικά πιστεύω ότι για όλους τους παραπάνω λόγους το θέατρο υπάρχει και θα εξακολουθεί να υπάρχει και να ελκύει το κοινό. Γιατί για όλους εμάς που αγαπάμε το θέατρο δεν είναι απλά μια παράσταση αλλά είναι ραντεβού, συνάντηση, σκέψη και επικοινωνία. Φεύγοντας από μία καλή παράσταση μπορεί να έχουμε γελάσει, συγκινηθεί, προβληματιστεί ή και μπορεί μέσω των ηρώων να έχουμε δει τον εαυτό μας και να έχουμε εμπνευστεί. Δυστυχώς το 2020 τα πράγματα άλλαξαν. Η πιο μεγάλη δυσκολία που αντιμετωπίζουμε είναι η συνάθροιση πολλών ατόμων στον ίδιο χώρο. Σταδιακά όσο επιτρέπεται και με τις απαραίτητες προφυλάξεις, θα μπορέσουμε μόνοι ή με παρέα να ξαναπάμε στις θεατρικές αίθουσες που τόσο μας έχουν λείψει. Επίσης, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε την σημερινή τεχνολογία και να παρακολουθήσουμε θεατρικές παραστάσεις on – line, στηρίζοντας έτσι το θέατρο, αλλά και διατηρώντας την επαφή μας με αυτή τη μορφή πολιτισμού. Σελίδα 14

Τεύχος 7

Αν κανένας δε μιλάει για αξιοσημείωτα πράγματα Ως πολίτες αυτού του άβολου αλλά και απρόβλεπτου κόσμου συνάμα, έχουμε την πολυτέλεια αλλά και το προνόμιο να λαμβάνουμε «προειδοποιήσεις» για θέματα που βιώνουμε στην καθημερινότητά μας. Οι αυξανόμενοι ρυθμοί της ζωής μας πολλές φορές μας εκθέτουν σε πληθώρα ενασχολήσεων, αφαιρώντας σημαντικό και πολύτιμο χρόνο και απομονώνοντάς μας από «στιγμές» και «καταστάσεις» που θα μπορούσαν να μας χαλαρώσουν αλλά και να μας γνωστοποιήσουν νέες σκέψεις ακόμα και για τον ίδιο μας τον εαυτό. Θέτοντας τις «στιγμές» ως το επίκεντρο των τελευταίων εξελίξεων που συμβαίνουν στο κόσμο στα πλαίσια της πανδημίας του Covid-19, η καμπάνια «Μένουμε Σπίτι - Μένουμε Ασφαλείς», μας δίνει μια αφορμή να αναστοχαστούμε ως προς τα θέματα που απασχολούν εμάς τους ίδιους, αλλά και τη θέση μας στη κοινωνία. Η καθημερινότητα ορίζει πολλές φορές τη τύχη των ανθρώπων, μπορεί να επηρεάσει κάποιες καταστάσεις που βιώνουν αλλά και να θέσει το ίδιο το άτομο μπροστά σε προκλήσεις, που για κάποιους είναι αξιοπρόσεκτες και μπορούν να επιβεβαιώσουν ή και να διαμορφώσουν την επόμενη μέρα. «Αν και κανείς δε μιλάει για αξιοσημείωτα πράγματα» αυτές τις μέρες, ο Βρετανός μυθιστοριογράφος και συγγραφέας του ομώνυμου διηγήματος «If Nobody Speaks of Remarkable Things», Jon McGregor, μας παρουσιάζει τις εναλλακτικές λύσεις της υψηλής ποιότητας που πρέπει να περιλαμβάνουν οι σημαντικές στιγμές της ζωής μας. Ένα καλογραμμένο και αξιόλογο βιβλίο, που με το περιεχόμενό του ενθαρρύνει την κουλτούρα της ανάγνωσης για απόλαυση αλλά και συζήτηση. Μια καθημερινότητα περιβαλλόμενη από ένα τέτοιο βιβλίο, μπορεί μόνο να αυξήσει την ευαισθητοποίηση αλλά και την κατανόηση, επεκτείνοντας τους ορίζοντες, ωφελώντας με τη σειρά του και την ποιότητα της ζωής του αναγνώστη. Η επιλογή του τίτλου του βιβλίου είναι δημιουργική και παράλληλα συντριπτική. Τίποτα παραπάνω δεν αποτελεί μοντέλο αγάπης και ενδιαφέροντος για την ανάγνωση, από έναν ιδιαίτερο τίτλο που θα κεντρίσει το ενδιαφέρον για να μοιραστεί το περιεχόμενό του ο συγγραφέας με τον αναγνώστη. Έτσι, και εδώ, ο Jon McGregor, έχει δημιουργήσει κάτι αληθινό για τον αναγνώστη που θέλει να το μελετήσει. Το μυθιστόρημα διηγείται τη ζωή ανώνυμων ανθρώπων που δεν έχουν καμία επαφή μεταξύ τους, ακόμα και αν διασταυρώνεται η καθημερινότητά τους. Κανείς σε αυτή τη πόλη που διαδραματίζεται η ιστορία, δεν μιλά για αξιοσημείωτα πράγματα, αποκαλύπτοντας ότι η ανθρώπινη ζωή και η επαφή είναι εύθραυστα και αδύναμα στοιχεία της ζωής. Οι άνθρωποι μιας γειτονιάς παρουσιάζονται να κατανοούν και να συμπαθούν ο ένας τον άλλο μόνο σε επιφανειακό επίπεδο. Σε αυτό το σημείο, αντίστοιχα, επικυρώνεται και το εύρος της ανθρώπινης επιθυμίας, του συναισθήματος και της θλίψης, και των ατελείωτων και πολύπλοκων ιστοριών πίσω από τα πιο συνηθισμένα ακόμη φαινόμενα και καταστάσεις. Ένα βιβλίο γραμμένο από τον συγγραφέα με πολύ προσοχή που αναδεικνύει κάθε πτυχή της ουσιαστικής κατανόησης και βίωσης των σημαντικών στιγμών της καθημερινότητάς μας, που μπορεί πολλές φορές να ξεφεύγουν και από τους κανόνες της ζωής. Το λεξιλόγιο που χρησιμοποιείται είναι απλό και κατανοητό με καθημερινούς όρους για να προσεγγισθεί το θέμα καλύτερα. Τα συμπεράσματα του συγγραφέα έχουν υποστηριχθεί από τις θεωρητικές αναλύσεις, όχι βέβαια με τη μορφή ποσοστών, αλλά με βάση τις αναλύσεις των στιγμών της ζωής των πρωταγωνιστών, ολοκληρώνοντας έτσι με αυτό τον τρόπο, τους αρχικούς του προβληματισμούς. Είναι εκπληκτικά αποκαλυπτικό, πώς ένα βιβλίο μπορεί να μας «ταξιδέψει» και να μας προσεγγίσει συναισθηματικά, σε εποχές που αλλάζουν όχι μόνο τις επιλογές αλλά και τους ίδιους τους ανθρώπους. Πόσο εύκολο λοιπόν, είναι ένα βιβλίο να σφραγίσει μια στιγμή ή στιγμές, αναφορικά με τις επιλογές του και τη μοίρα του; «Είναι πολύ μεγάλος ο κόσμος και μπορεί να σου ξεφύγουν πολλά, πάρα πολλά αν δεν έχεις το νου σου. Πάντα υπάρχουν σπουδαία πράγματα, εδώ μπροστά στα μάτια μας, αλλά τα μάτια μας καμιά φορά έχουν σαν σύννεφα, όπως μπροστά στον ήλιο, και η ζωή μας είναι πιο άχρωμη, πιο φτωχή άμα δε τα βλέπουμε όπως είναι. Σαν δε μιλάμε για τα σπουδαία πράγματα, τότε γιατί τα λέμε σπουδαία;» (απόσπασμα βιβλίου). Νιώστε όμορφα για την επόμενη αγορά βιβλίου για εσάς ή για κάποιον δικό σας άνθρωπο, σκιαγραφώντας αυτή την αγορά ως μια «συλλεκτική στιγμή» και δίνοντας μια ανταμοιβή μέσω της ανάγνωσης στη ζωή σας..

«Ας συλλέξουμε, λοιπόν, στιγμές πραγματικές, δυνατές και πάνω από όλα ανθρώπινες».. Ελένη Αγρίου Σελίδα 15

Νεφέλη

Χριστούγεννα

Σοφία Μοιροπούλου

Είναι η επέτειος που ο Θεός Λόγος με την Ευδοκία του Θεού Πατρός και την δύναμη του Αγίου Πνεύματος, λαμβάνει την Κτιστή δημιουργία και περιβάλλεται την ανθρώπινη φύση και κάνει φανερή την Παρουσία Του σε ολόκληρη τη δημιουργία Του. Έρχεται όχι με άδεια χέρια αλλά φέροντας δώρα. Το πρώτο δώρο είναι η ίδια η Παρουσία Του, γιατί μεγαλύτερη ευτυχία και ευλογία δεν θα μπορούσαμε να έχουμε στην Κτιστή και άκτιστη δημιουργία στην οποία δεν ήταν ορατός. Ο αόρατος λοιπόν γίνεται ορατός. Ο Άχρονος γίνεται έγχρονος και μπαίνει μέσα στην ιστορία. Μας φέρνει επίσης την συγχώρεση την συμφιλίωση, μας ευλογεί, μας δίνει την χαρά Του. Μας χαρίζει την Υιοθεσία, μας κάνει παιδιά Του, όχι σαν δούλοι αλλά σαν παιδιά του Θεού και κληρονόμους της Βασιλείας Του, σαν ολόκληρες οντότητες αφού μας φέρνει και την Ανάσταση. Για πρώτη φορά οι Άγγελοι γνωρίζουν τον Τριαδικό Θεό στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Εμείς όμως τι μπορούμε να προσφέρουμε στον ενανθρωπήσαντα Θεόν ; Εμείς του προσφέρουμε την Ευχαριστία, οι Άγγελοι τον Ύμνον, οι ουρανοί τον Αστέρα, οκτώ τα αστέρια. Οι μάγοι τα δώρα. Οι ποιμένες το θαύμα. Η γη το σπήλαιον. Εμείς οι άνθρωποι μητέρα Παρθένα. Όλη η κτίσις έχει κάτι να προσφέρει. Οι μάγοι χρυσόν στον Βασιλέα του Παντός. Σμύρνα στην ανθρώπινη φύσιν. Λιβάνι στον Άναρχον Θεόν δηλαδή στην Θεανθρώπινην φύσιν. Η γέννησης του Κυρίου μας, σηματοδοτεί την αρχή ενός νέου κόσμου. Με την γέννηση, η αναδημιουργία διαδέχτηκε την δημιουργίαν και η ανάπλασις την πλάση. Ο Χριστός έγινε ο δεύτερος Αδάμ στο πρόσωπο του οποίου διορθώθηκαν τα λάθη του πρώτου Αδάμ. Η Παναγία έγινε η δεύτερη Εύα στο πρόσωπο της οποίας διορθώθηκαν τα σφάλματα της πρώτης Εύας. Τελειώνοντας, ας ακούσουμε τους λόγους του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου «Σήμερα λύθηκαν τα μακροχρόνια δεσμά. Ο διάβολος καταποντίστηκε. Οι δαίμονες δραπέτευσαν ο θάνατος της ψυχής καταργήθηκε. Ο παράδεισος ανοίχτηκε. Η κατάρα εξαφανίστηκε»

Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα !

Σελίδα 16

Τεύχος 7

H αυτο-φροντίδα ως σύμμαχος στην περίοδο του εγκλεισμού Καρακασίδου Ειρήνη, Ψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια, Ερευνήτρια, Διδάκτωρ Κλινικής Ψυχολογίας Παντείου Πανεπιστημίου Τι θα ήθελες να σε συμβουλέψει κάποιος όταν βρίσκεσαι σε μία δύσκολη κατάσταση; Ποιο θα ήταν το φάρμακο για να απαλύνει τον πόνο σου; Τι θα ήθελες να ακούσεις για να ζεστάνει την ψυχή σου και να σε κάνει να χαμογελάσεις; Ποιος είναι άραγε ο σύμμαχος σου; Αυτές είναι κάποιες επίκαιρες ερωτήσεις, οι οποίες πολύ πιθανόν να γυρίζουν στο μυαλό σου ενώ προσπαθείς να προσαρμοστείς σε μία ρευστή πραγματικότητα, όπως αυτή που διανύουμε όλοι, αυτή τη στιγμή. Εν μέσω πανδημίας, λοιπόν, με μία διάθεση να συνδεθείς ή όχι με τον εαυτό σου και τους γύρω σου, νιώθεις ότι η υγεία σου βάλλεται. Βάλλεται από έναν ιό που θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο τη σωματική υγεία αλλά και την ψυχική. Οι επιπτώσεις της διαφορετικής κανονικότητας που χρειάστηκε να προσαρμοστούμε όλοι, ήταν άμεσες και στην ψυχική μας υγεία, με τα σημάδια του φόβου, της απογοήτευσης και της ανησυχίας να έρχονται να καλύψουν το κενό της ανασφάλειας και της απόστασης. Μιας απόστασής που ξεκίνησε ως φυσική… και δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις έγινε συναισθηματική. Αυτό που χρειάζεται να ενισχύσουμε αυτή τη στιγμή είναι η άμυνα του οργανισμού μας… η θωράκιση της σωματικής αλλά και της ψυχικής μας υγείας. Ποιος είναι άραγε ο τρόπος να θωρακίσουμε την ψυχική μας υγεία; Η σημαντικότητα, του να φροντίσουμε τον εαυτό μας, έρχεται πλέον στην καθημερινότητά μας ως μία απόλυτη ανάγκη. Μία ευκαιρία να συνδεθούμε με την αυθεντικότητα της ύπαρξής μας, ένα σημάδι να αγαπήσουμε τον εαυτό μας και να του συμπεριφερθούμε όπως συμπεριφερόμαστε σε κάποιον που αγαπάμε και νοιαζόμαστε. Η αυτοφροντίδα έχει διάφορες διαστάσεις, κάποιες από αυτές θεωρούνται αυτονόητες, άλλες απλοϊκές κι άλλες δύσκολο να επιτευχθούν. Αρχικά εμπεριέχει ένα πρακτικό κομμάτι, το οποίο περιλαμβάνει την κάλυψη βασικών αναγκών, όπως το φαγητό, το νερό, ο ύπνος, η καθαριότητα, η ρουτίνα, η άσκηση. Μία ακόμα διάσταση είναι η νοητική, η οποία περιλαμβάνει το διάβασμα ενός βιβλίου, την απόλαυση ενός μουσικού κομματιού, την κίνηση με τη μελωδία ενός όμορφου τραγουδιού, μια πολύχρωμη παλέτα έτοιμη να χρησιμοποιηθεί πάνω σε έναν καμβά και φυσικά…το παιχνίδι. Ακόμα η αυτοφροντίδα δίνει ιδιαίτερη σημασία στην συναισθηματική διάστασή της, μέσω της κάλυψης συναισθηματικών αναγκών. Φροντίδα είναι ένα χάδι, μία αγκαλιά… ή εν μέσω καραντίνας το να πάρω τηλέφωνο έναν άνθρωπο που αγαπώ και να μιλήσω για τα συναισθήματά μου. Να αφιερώσω χρόνο στην οικογένεια μου ή να βρεθώ στη φύση. Φροντίδα είναι ακόμα να μάθω να βάζω τα όρια μου, να λέω «όχι» σε ότι με πιέζει, με κουράζει, με αγχώνει, με δυσαρεστεί και να ζητάω βοήθεια όταν την χρειάζομαι. Φροντίδα είναι να υιοθετήσω μία νέα συνήθεια ή να διακόψω μία παλιά που τη θεωρώ βλαβερή ή επικίνδυνη. Ακόμα η φροντίδα μπορεί να ανέβει σκαλοπάτι και να φτάσει στην πνευματική διάσταση και στην εξέλιξη, την οποία αναζητούμε μέσα από την παρακολούθηση ενός σεμιναρίου, αλλά και με την εξάσκηση της συγχώρεσης. Φροντίδα εαυτού είναι η βίωση και η έκφραση της ευγνωμοσύνης. Το συναίσθημα της ευγνωμοσύνης έρχεται να μας υπενθυμίσει, ότι η καλοσύνη απέναντι στον εαυτό μας αλλά και στους άλλους, μπορεί να γίνει πυξίδα της ζωής μας, με άμεσα οφέλη στη σωματική και ψυχική μας υγεία. Αυτοφροντίδα δεν σημαίνει βάζω τις ανάγκες μου πάνω από τις ανάγκες των άλλων. Φροντίζοντας τον εαυτό μου, μαθαίνω να φροντίζω και τους ανθρώπους που αγαπώ, να χτίζω θετικές διαπροσωπικές σχέσεις και να συνδέομαι με το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Η αυτοφροντίδα μπορεί να περιέχει κάποιες δραστηριότητες που είναι μοναχικές αλλά και κάποιες άλλες που χρειάζονται παρέα για να γίνουν. Η ποικιλομορφία της έκφρασης της φροντίδας του εαυτού, είναι ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά της και είναι αυτό πού μας βοηθάει να διευρύνουμε το ρεπερτόριο τόσο των σκέψεων όσο και των δράσεών μας και να κάνουμε την αυτοφροντίδα, όχι απλά μία λίστα από συμπεριφορές, αλλά μία στάση ζωή. Η ζωή εν μέσω πανδημίας είναι μια μοναδική ευκαιρία να αφουγκραστούμε τις ανάγκες μας και βρούμε τρόπους να τις ικανοποιήσουμε… μέσα από πρακτικά αλλά και συναισθηματικά μονοπάτια, να ενισχύουμε την ψυχική μας υγεία και να χτίσουμε την ψυχική μας ανθεκτικότητα. Η αυτοφροντίδα είναι μοναδική για τον καθένα. Εσύ ξέρεις καλύτερα να φροντίζεις τον εαυτό σου κι αν καμιά φορά το ξεχνάς… δεν πειράζει, η ζωή θα σου το ξαναθυμίσει. Για να μην παρεξηγηθούμε, η φροντίδα εαυτού δεν είναι η απόλυτη αλήθεια και δεν είναι πάντα ενεργητική. Υπάρχουν φορές που δεν θέλω να κάνω τίποτα, που νιώθω συναισθηματικά εγκλωβισμένος, που προτιμώ τη μοναξιά και την απομόνωση. Φροντίδα εαυτού σε αυτή την περίπτωση είναι να ξέρω ότι μπορώ να κάνω πράγματα και να επιλέγω εκείνη τη στιγμή το τίποτα. Κι όλα αυτά μέχρι να έρθει η στιγμή να ξαναγεμίσω τις μπαταρίες μου, να ανακτήσω τις δυνάμεις μου και να ξαναβγώ στο στίβο της ζωής. Ξέρεις ποιο είναι το πρώτο βήμα… Βγες ένα ραντεβού με τον εαυτό σου και ρωτά τον: Τι θα σε έκανε να νιώσεις όμορφα μέσα σε αυτή την κατάσταση; Πάρε την απάντηση σου και ξεκίνα... Ζήτα από τον εαυτό σου να σου πει πώς θα ήθελες να τον φροντίσεις και κάν’ το πράξη. Σελίδα 17

Νεφέλη

Ενας περίπατος που δεν πρέπει να χάσουμε!!!

Βασιλική Βούρη-Κόκκορη «Για να γοητεύσεις οφείλεις να είσαι ο ίδιος γοητευμένος». Η Άρτεμις Σκουμπουρδή, ξεναγός, ιστορικός της τέχνης, αθηναιογράφος, γνωρίζει την Αθήνα σπιθαμή προς σπιθαμή, και δεν μιλάμε μονάχα για τη σύγχρονη πόλη. Όσοι είχαν την τύχη να την παρακολουθήσουν στις ξεναγήσεις, να ακούσουν διαλέξεις της, να διαβάσουν τα βιβλία της, ή άρθρα της σε εφημερίδες και περιοδικά, θα συμφωνήσουν ότι είναι μοναδική στο να σε παίρνει από το χέρι και να σε ξεναγεί σημείο προς σημείο ανάμεσα σε αναρίθμητα και εντυπωσιακά αρχαία, παραδοσιακά και νεοκλασικά μνημεία αυτής της μαγικής πόλης, της Αθήνας. «Στη δίσεκτη εποχή που βιώνουμε και έχει φέρει τόσες ανατροπές στη ζωή μας, ας απολαύσουμε κοντινές αποδράσεις μέσα στην καρδιά της μοναδικής Αθήνας. Έχουμε την ευτυχία να ζούμε σε μία πόλη μαγική! Κάτω από τη σκιά του Ιερού Βράχου, με τον κορυφαίο Παρθενώνα, ξεδιπλώνεται η Αθήνα με τη σαγήνη της. Κάθε γωνιά της και μια ιστορία, κάθε μνημείο και ένας θρύλος. Ελάτε, λοιπόν, να περπατήσουμε στο ιστορικό μας κέντρο και όχι μόνο. Να παίξουμε το «παιχνίδι του χαμένου θησαυρού». Να αποκαλύψουμε τις άγνωστες θελκτικές πτυχές της αθηναϊκής διαχρονίας, να μυηθούμε στα μυστικά της όμορφης πόλης. “Γεύσασθε και ίδετε” »

Άρτεμις Σκουμπουρδή Ενώ η κ. Σκουμπουρδή ετοιμάζει το καινούργιο της βιβλίο, εμείς θα σταθούμε στο πιο πρόσφατο «Μοναστηράκι - Πλάκα, οι γειτονιές των θεών», μια εξαντλητική μελέτη για την αρχαιότερη περιοχή της Ευρώπης που κατοικείται χωρίς διακοπή εδώ και 4.500 χρόνια, γραμμένη με έναν τρόπο ιδιαίτερα συναρπαστικό, ακριβώς όπως είναι και ο προφορικός λόγος της.

Σελίδα 18

Τεύχος 7

Ενας περίπατος που δεν πρέπει να χάσουμε!!! Έχει η Αθήνα ομορφιές ατελείωτες ! H αιώνια Πλάκα και το Μοναστηράκι αποτελούν τον πιο δελεαστικό και ενδιαφέροντα περίπατο. Χαθείτε μες στα στενά της παλαιάς πόλης και θα αποζημιωθείτε. Από τα «ψηλά εκείθεν» Αναφιώτικα με τις ανθισμένες ξερολιθιές ως την πολυσύχναστη πλατεία στο Μοναστηράκι και την πανέμορφη Παντάνασσα. Ευχάριστη νότα δροσιάς θα χαρείτε περπατώντας στην παριλίσσια περιοχή, από την Πύλη του Αδριανού ως τον Αρδηττό. Και κάτω, στο ειδυλλιακό τοπίο του Ιλισού, γύρω από την Αγία Φωτεινή που υπήρξε προσφιλής τόπος περιπάτου των ρομαντικών Αθηναίων, διαχρονικά, από τον Σωκράτη και τον Φαίδρο ως τους ποιητές των πρόσφατων χρόνων! Όποιον περίπατο και αν ακολουθήσετε, θα σας χαρίσει ένα μικρό «ωραίο ταξίδι». Συνάμα, ψυχική, και πνευματική ανάταση. Ανάμεσα στα μαρμάρινα, ένδοξα απομεινάρια του αλλοτινού «κλεινού άστεως», τα βυζαντινά και μεταβυζαντινά αγιάσματα, κάποια μνημεία με άρωμα Ανατολής και νεοκλασικά αρχοντικά, θα εντυπωσιαστείτε από την αθηναϊκή διαχρονία. Θα διαπιστώσετε πως, πράγματι, η Αθήνα είναι μία πόλη μαγική! Μια μικρή διαδρομή της εκπληκτικής ιστορικής και λαογραφικής μελέτης του πονήματος, διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, το οποίο χαιρετίζει μια άλλη Κυρία βαθιάς ενσυναίσθησης και παιδείας, η καθηγήτρια Ιστορίας Πανεπιστημίου Αθηνών, Μαρία Δ. Ευθυμίου.

Το ιστορικό αυτό βιβλίο είναι ένας θησαυρός γνώσεων, ένας πλοηγός κατανόησης για την πιο ιστορική περιοχή της Αθήνας ή όπως το χαρακτήρισαν «μια βίβλος, μία πράξη αγάπης υπέρ της Αθήνας» από μια καταξιωμένη Κυρία, που δικαίως έχει χαρακτηριστεί «κινητή εγκυκλοπαίδεια και πρέσβειρα της Αθήνας. Η Λέσχη Κυριών Ικάρου «Νεφέλη», ευελπιστεί μετά το πέρας της πανδημίας, να μπορέσει να φιλοξενήσει σε μία από τις εκδηλώσεις της, αυτή την υπέροχη Αρχόντισσα, την κ. Αρτέμιδα Σκουμπουρδή για να μας ταξιδεύσει στα μαγευτικά δρομάκια της αγαπημένης της «μαγικής» 1 Πόλης της Αθήνας!

1

Πηγές: kathimerini, Athens Voice, LiFO, Geitonas.edu Σελίδα 19

Νεφέλη

Νέα κυκλοφορία - Το βιβλίο των DRONES Το μικρό αλλά πυκνό σε γνώσεις και πληροφορίες «Βιβλίο των Drones» απευθύνεται σε όλους όσους ενδιαφέρονται να μάθουν για τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τις τεχνολογίες και τις σύγχρονες εφαρμογές τους. Από την αρχή πρέπει να διευκρινιστεί ότι η παρούσα ευρεία και σύγχρονη προσπάθεια «αποκάλυψης» των μη επανδρωμένων αεροσκαφών, πραγματεύεται ένα εξαιρετικά πολύπλοκο και διεπιστημονικό αντικείμενο το οποίο επιπροσθέτως, έχει αρκετούς τομείς που είναι ακόμα στο στάδιο της έρευνας και της ανάπτυξης. Η «εν εξελίξει» έρευνα, η διεπιστημονικότητα και η πολυπλοκότητα των συστημάτων αυτών, τα οποία ταυτόχρονα εισβάλουν στην σύγχρονη κοινωνία με ταχύτατους ρυθμούς, κέντρισε το ενδιαφέρον και αποτέλεσε το κίνητρο για τον συγγραφέα του βιβλίου να συγκεντρώσει και να παρουσιάσει το σχετικό υλικό. Αξιοσημείωτο είναι ότι το βιβλίο αυτό είναι η πρώτη και η μοναδική μέχρι σήμερα εκδοτική πρωτοβουλία για τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, στην Ελλάδα και ίσως από τις λίγες στην Ευρώπη. «Το Βιβλίο των Drones» περιλαμβάνει μία πληθώρα γνώσεων από ένα μεγάλο εύρος επιστημών, όπως η Αεροδυναμική, τα Συστήματα Αυτομάτου Ελέγχου, η Μηχανική και οι Στροβιλοκινητήρες, οι Επικοινωνίες και η Πληροφορική, η Τηλεπισκόπηση και η Φωτογραμμετρία αλλά και η Μετεωρολογία. Παράλληλα, περιέχει σημαντικές πληροφορίες και στοιχεία σχετικά με την Πολιτική Αεροπορία και την διαχείριση της Εναέριας Κυκλοφορίας, την ασφάλεια των πτήσεων και την επίδραση του ανθρώπινου παράγοντα, το θεσμικό πλαίσιο στην Ευρώπη και την Ελλάδα, αλλά και την ιδιωτικότητα και τα δικαιώματα του ανθρώπου. Στα ειδικά κεφάλαια της τελευταίας ενότητας αυτού του βιβλίου, ο αναγνώστης μπορεί να ενημερωθεί σφαιρικά για τις εξειδικευμένες εφαρμογές των Drones, στις Ένοπλες Δυνάμεις και την Πολιτική Προστασία, στην Γεωργία Ακριβείας και στην Δημοσιογραφία, αλλά και για τις προσπάθειες που βρίσκονται σε εξέλιξη για την προστασία από την κακόβουλη χρήση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών. «Το Βιβλίο των Drones» είναι ένα συνοπτικό αλλά ταυτόχρονα ολοκληρωμένο σύγγραμμα για τα Συστήματα μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών, το οποίο περιέχει επιστημονικά έγκυρες γνώσεις και πληροφορίες γραμμένες με απλό και κατανοητό τρόπο, ώστε αφενός να είναι προσιτές στο ευρύ κοινό αλλά και αφετέρου χρήσιμες στον σπουδαστή και τον επιστήμονα. Η δομή του βιβλίου σε τρεις λογικές ενότητες και 20 κεφάλαια επιτυγχάνει δομημένη και πιο αποδοτική ανάγνωση αφού επιτρέπει στον αναγνώστη είτε να αποκτήσει ολοκληρωμένη γνώση για τα Συστήματα μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών (UAS’ s – UAV’ s - Drones) είτε να εστιάσει αποκλειστικά στους τομείς ενδιαφέροντός του. Η επεξηγηματική, η επιστημονικά τεκμηριωμένη αλλά και γλαφυρή γλώσσα που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας σε συνδυασμό με την υψηλής ποιότητας έγχρωμη εκτύπωση, η οποία αναδεικνύει το πλούσιο φωτογραφικό υλικό που περιέχει, καθιστούν το βιβλίο αυτό διασκεδαστικό στην ανάγνωση και εύκολο στην κατανόηση. Σύντομο Βιογραφικό Συγγραφέα

Παναγιώτης Αποσπόρης Σελίδα 20

Ο Παναγιώτης Αποσπόρης αποφοίτησε το 1989 από το Τμήμα Ιπταμένων της Σχολής Ικάρων και το 2002 από το Naval Postgraduate School, Monterey, USA, όπου απέκτησε Μεταπτυχιακό Τίτλο στην Επιστήμη των Η/Υ, με εξειδίκευση στην ασφάλεια δικτύων. Είναι Υποψήφιος Διδάκτορας της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Παρέχει εκπαίδευση σε αντικείμενα του γνωστικού του πεδίου, σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο, στο Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Επικοινωνίας, στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, σε εκπαιδευτικά κέντρα των Ενόπλων Δυνάμεων αλλά και σε ιδιωτικά εκπαιδευτικά κέντρα. Έχει πτητική εμπειρία σε μαχητικά αεροσκάφη F104 και Α-7Ε, σε πυροσβεστικά αεροσκάφη CL -215 & CL-415 και σε ελικόπτερα ΑΒ-205, ενώ παράλληλα κατέχει Πτυχίο Επαγγελματία Χειριστή Αεροπλάνου και Άδεια Επαγγελματία Χειριστή Drone (UAS). Έχει υπηρετήσει σε επιτελικές θέσεις Πληροφορικής, στο ΓΕΑ και στο ΓΕΕΘΑ, ως Τμηματάρχης, Διευθυντής αλλά και Διοικητής Κέντρου Μηχανογράφησης ενώ διατέλεσε Υποδιευθυντής του NATO Crisis Management & Disaster Response Center of Excellence. Κατέχει όλα τα προβλεπόμενα μετάλλια των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων καθώς και Εύφημο Μνεία και Μετάλλιο από το Βουλγαρικό Υπουργείο Άμυνας. Είναι παντρεμένος με την Ευφροσύνη Καμπούρη και πατέρας του Ιωάννη και της Κωνσταντίνας.

Τεύχος 7

Νέα κυκλοφορία - Ανέφαλα κι Αγρίμια Οι δύσκολες μέρες που ζούμε έχουν αλλάξει σίγουρα τις ζωές όλων μας. Δεν πρέπει να το βάλουμε κάτω όμως. Μέσα μας υπάρχει μια δύναμη που ίσως στα… εύκολα χρόνια αποκοιμήθηκε. Ας την ξυπνήσουμε κι ας την οπλίσουμε με τόλμη και υπομονή. Ας αφήσουμε την ελπίδα να μας κατακτήσει! Όσο ζούμε ελπίζουμε κι όσο ελπίζουμε ζούμε.

Μαρία Παπαδάκη Συγγραφέας

Σ’ αυτές λοιπόν τις δύσκολες μέρες είναι τιμή μου να φιλοξενεί η εφημερίδα της Λέσχης Κυριών Ικάρου «Νεφέλη» το καινούργιο μου βιβλίο «Ανέφαλα κι Αγρίμια», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Υδροπλάνο! Και θα είναι ακόμη μεγαλύτερη η τιμή αν βρεθεί στα χέρια των μελών της! Σίγουρα θα ανασκαλέψει κοινές μας μνήμες, Νεφελίτσες μου, για τον λόγο ότι βασίζεται στην ιστορία του συντρόφου της ζωής μου, που είναι ένας από τους Αεροπόρους μας, συνάδελφος των δικών σας συντρόφων. Θα συγκινηθείτε και θα περπατήσετε σε οικείους δρόμους διαβάζοντάς το! Βέβαια, όπως συμβαίνει σε όλα τα βιβλία, η μυθοπλασία παντρεύεται με την πραγματικότητα και η απορία του αναγνώστη, που(;) ακριβώς βρίσκεται η αλήθεια και που(;) ο μύθος, του ασκεί γοητεία. Έτσι κι εδώ!

Τέλος, σας εύχομαι αυτές οι διαφορετικές γιορτές να σας βρουν υγιείς και χαρούμενους κόντρα στους δυσοίωνους οιωνούς της εποχής. Εύχομαι επίσης του χρόνου να γιορτάσουμε ελεύθεροι! Καλά Χριστούγεννα! Ευτυχισμένο το 2021! Φως σε καρδιές! Φως σε πορείες! Φως σε βλέμματα! Φως παντού!

Σελίδα 21

Νεφέλη

Ε Λ Ε Ν Α Β Ε Ν Ι Ζ Ε Λ Ο Υ—Η Ελληνίδα Ευεργέτης

Πόσες φορές έχουμε περάσει από το Μαιευτήριο «ΜΑΡΙΚΑ ΗΛΙΑΔΗ»!. Πόσες φορές έχουμε συνδέσει και «αναρωτηθεί» για την ταυτότητα του ονόματος του Μαιευτηρίου! Το όνομα λοιπόν του Δημόσιου αυτού Ιδρύματος που βοηθά χιλιάδες γυναίκες να φέρουν στον κόσμο μια καινούρια ζωή, οφείλεται σε μια πολύ «στενή φίλη» της Έλενας Βενιζέλου, την οποία έχασε στα 61 της χρόνια. Στον κήπο βρίσκεται ο ναΐσκος των Αγίων Ελευθερίου και Ελένης, όπου και φυλάσσεται μέσα σε μία λάρνακα η καρδιά της δωρήτριας. Η Έλενα Σκυλίτση - Στεφάνοβιτς, μετέπειτα Βενιζέλου, με καταγωγή οικογενειακή από τη Χίο, γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1874. Η οικογένεια Σκυλίτση υπήρξε από τις πλουσιότερες της παροικίας του Λονδίνου. Η ίδια ήταν έξυπνη, μορφωμένη, πολύγλωσση, απελευθερωμένη, παθιασμένη με τα ταξίδια και το διάβασμα. Ένας διαλυμένος αρραβώνας στα είκοσι της χρόνια, την κάνει αδιάφορη σχεδόν, με την προοπτική του γάμου, έως τα σαράντα επτά της χρόνια που επέλεξε να παντρευτεί το ίνδαλμα της προσωπικότητας, Ελευθέριο Βενιζέλο. Ο θαυμασμός λοιπόν της «στεγνής Εγγλέζας», όπως κάποιοι την αποκαλούσαν, ξεκινάει το 1910 όταν διαβάζει έναν λόγο του περί εσωτερικής πολιτικής, ενώ δύο χρόνια αργότερα τον γνωρίζει προσωπικά και γοητεύεται από την παρουσία του. Τον στηρίζει, επιδοκιμάζει τις επιλογές του και κατά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο, δημοσιογραφεί, συγκεντρώνει υλικό για τις ανάγκες του στρατού, στέλνει στην Θεσσαλονίκη εξοπλισμένο Νοσοκομείο αξίας 1000 λιρών, το οποίο όμως τορπιλίστηκε κατά τη μεταφορά του. Στην ήττα του Βενιζέλου στις εκλογές του1920, τον ακολουθεί στη Νίκαια της Γαλλίας όπου «αποφασίζουν να αντιμετωπίσουν ως ζεύγος ό,τι είχαν αντιμετωπίσει ως φίλοι» κατά τα λεγόμενά τους. Έτσι στις 15 Σεπτεμβρίου του 1921 παντρεύονται στο Λονδίνο στην αίθουσα Μουσικής του ζεύγους Grosfield, με πολλές προφυλάξεις της Αστυνομίας, η οποία απαγόρευσε το γάμο σε εκκλησία φοβούμενη για τη ζωή του Βενιζέλου. Ας μην ξεχνάμε. Η Ελλάδα διχασμένη, ο Βενιζέλος με πολλούς αντιφρονούντες στις ιδέες και στις πράξεις του, ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό του λαού εναντίον του. Στη χώρα - που ακόμα και για πολλά χρόνια μετέπειτα - η γέννα ήταν επίπονη υπόθεση, την ιδέα για την ίδρυση ενός μαιευτηρίου, την αντλεί από μια επίσκεψη σε ένα ταξίδι της στην Ελβετία το 1924, όπου επισκέφθηκε ένα πρότυπο μαιευτήριο. Γοητευμένη από τη μοντέρνα εγκατάσταση - ίσως και το γεγονός ότι δεν είχε γίνει μητέρα -, αποφάσισε να προσφέρει στην Ελλάδα ένα Πρότυπο Μαιευτήριο και να του δώσει το όνομα Μαρίκα Ηλιάδη. Το εγχείρημα αυτό ολοκληρώθηκε το 1932, με την στήριξη του Ερυθρού Σταυρού και άλλων προσωπικών φίλων της Έλενας, το οποίο γρήγορα απέκτησε τη φήμη του πρώτου στο είδος του στα Βαλκάνια. Το φιλανθρωπικό της έργο δεν σταματά εδώ. Μια γυναίκα ολοκληρωμένη, έτοιμη να προσφέρει στο γενικό καλό. Στο Παρίσι συμβάλει για την ανέγερση του νοσοκομείου του Ερυθρού Σταυρού, στο Λονδίνο δωρίζει γήπεδο αξίας 1000 λιρών σε Γηροκομείο, στη Χίο, ιδρύει το Σκυλίτσειο Νοσοκομείο Χίου, ενώ στην Αθήνα, πέρα από το μαιευτήριο «Μαρίκα Ηλιάδη» συμβάλει για την ανέγερση του νοσοκομείου του Ερυθρού Σταυρού. Ιδρύει επίσης τη Σχολή Νοσοκόμων - Μαιών Βιργινίας Σκυλίτση και η ευαισθησία της την εμπνέει για την ίδρυση σχολής για παιδιά με ειδικές ανάγκες. Ακόμη, δωρίζει στο Ελληνικό Δημόσιο το οίκημα της Ελληνικής Πρεσβείας στο Λονδίνο και φροντίζει ιδιαίτερα για τους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας. Στα Χανιά, ιδιαίτερη πατρίδα του συζύγου της, προσφέρει το Βενιζέλειο Στάδιο, το Βενιζέλειο Ωδείο, τις παιδικές εξοχές των Αγίων Αποστόλων, το άνοιγμα του δρόμου του Θερισίου (Βιργινία Σκυλίτση), συμβάλει για το Πατριωτικό Ίδρυμα περίθαλψης προσφύγων, το Υδραγωγείο Μουρνιών, ενώ προσφέρει υποτροφίες σε Χανιώτες φοιτητές για σπουδές στο εξωτερικό. Παρ’ όλα αυτά, οι τότε αντιβενιζελικοί, δεν έπαψαν να κατηγορούν τον Βενιζέλο ως προικοθήρα, που η σύζυγός του τον έσωνε από τα οικονομικά αδιέξοδα. Αυτό εν μέρει ήταν αλήθεια, όμως, ο Βενιζέλος ποτέ δεν πλούτισε από την πολιτική. Στο Παρίσι όπου εγκαταστάθηκαν μετά το γαμήλιο ταξίδι τους οι συγκρούσεις μεταξύ της Έλενας με τον γιο από τον πρώτο γάμο του Έλληνα πολιτικού, τον Σοφοκλή Βενιζέλο, ήταν συχνές και βίαιες. Μητριά και γιος ένοιωθαν βαθιά αντιπάθεια μεταξύ τους. Η σχέση τους εξομαλύνθηκε μετά το θάνατο του Βενιζέλου. Το βράδυ της Τρίτης 6 Ιουνίου 1933, το ζευγάρι φεύγοντας από το σπίτι του Στέφανου και της Πηνελόπης Δέλτα στην Κηφισιά, ο Βενιζέλος έπεσε σε ενέδρα θανάτου. Οι σφαίρες έπεφταν βροχή, η Έλενα σύμφωνα με τις περιγραφές της Λιλίκας Νάκου στο βιβλίο της «Αναμνήσεις μιας Δημοσιογράφου», περιγράφει ότι η σύζυγος έπεσε επάνω στον άντρα της, προσπαθώντας να τον προστατέψει με το σώμα της. Σώθηκαν με τραύματα και οι δύο. Η Έλενα χτυπήθηκε από δύο σφαίρες, στο μηρό και στα οπίσθια. Δεν κατάφεραν να της αφαιρέσουν τη σφαίρα του μηρού και έκτοτε υπέφερε, όπως αναφέρει η ίδια δημοσιογράφος, η οποία ήταν και προσωπική γραμματέας της. Δύο χρόνια μετά ακολουθεί τον Βενιζέλο στην αυτοεξορία του στο Παρίσι. Αρκετά αργότερα ο θάνατος την βρίσκει εκεί, σε ένα διαμέρισμα ξενοδοχείου, στις 7 Σεπτεμβρίου του 1957. Ωστόσο, η απώλειά της δεν αποτελεί σημαντική είδηση για τον τύπο της εποχής, παρά όλα όσα είχε προσφέρει. Πριν πεθάνει, έγραψε το βιβλίο «Στη σκιά του Βενιζέλου», όπου περιγράφει τη ζωή της δίπλα στον μεγάλο πολιτικό. Ναι, μια Ελληνίδα που αγαπούσε την πατρίδα της, που άφησε έργο. Ακόμη και αν κάποιοι από εμάς της επιρρίψουμε πάθος για υστεροφημία - όχι πάντα απαραίτητα αρνητικό - δεν μπορούμε να παραβλέψουμε και να προσπεράσουμε την έντονη προσωπικότητά της, σε μια εποχή που η γυναίκα δεν «τολμούσε να είναι ο εαυτός της». Τα οφέλη από τις προσφορές της είναι διαχρονικά και αναμφισβήτητα. Σελίδα 22

Λίνα Μπασαρά

Τεύχος 7

Μουσείο Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας Κοτσανά Το ιστορικό αρ νουβό κτήριο, της οδού Πινδάρου 6 στο Κολωνάκι, στην καρδιά της Αθήνας, υπήρξε στο παρελθόν κατοικία της βασίλισσας Ασπασίας Μάνου, συζύγου του βασιλιά Αλέξανδρου Α’.

Αποστολή: Το μουσείο μελετά, αναδεικνύει και παρουσιάζει στο ελληνικό και διεθνές κοινό, μια ύψιστης σημασίας, αλλά σχετικά άγνωστη πτυχή του αρχαιοελληνικού πολιτισμού, την τεχνολογία

Στόχος και Σκοπός του μουσείου είναι να αποδείξει ότι η αρχαιοελληνική τεχνολογία λίγο πριν το τέλος του αρχαιοελληνικού κόσμου, ήταν συγκλονιστικά όμοια με τις απαρχές της νεωτερικής τεχνολογίας μας. Το όραμα του Μουσείου είναι να προβάλλει το τεχνολογικό θαύμα της αρχαιότητας. https://www.kotsanasmuseum.com/ Πινδάρου 6 & Ακαδημίας, Αθήνα

Σελίδα 23

Νεφέλη

Ιστορία Μόδας – Υψηλή Ραπτική Κάθε έξι μήνες, στις επιδείξεις κουτύρ στο Παρίσι επαναλαμβάνεται το ίδιο ερώτημα. Πόσες είναι αυτές οι γυναίκες που μπορούν να αγοράσουν ένα ή περισσότερα φορέματα από τα λιγοστά σαλόνια υψηλής ραπτικής; Η υψηλή ραπτική αντέχει. Και όχι μόνο επειδή είναι παραμυθένια, στήνει επιδείξεις μόδας με σενάριο, αρχή, μέση, τέλος, προκαλεί ανατριχίλα στα σόου, όπως συμβαίνει σε μια καλοστημένη παράσταση όπερας...

Αλλά γιατί φαίνεται πως σήμερα οι γυναίκες που αγοράζουν κουτύρ δεν είναι αυτές που έχουμε στο μυαλό μας. Ο μέσος όρος ηλικίας έχει κατέβει αισθητά, ο χρόνος αναμονής για ένα φόρεμα που ξέρεις πως δεν θα έχει καμία άλλη γυναίκα στον πλανήτη, ξεπερνά τους 12 μήνες, κάθε φουστάνι αφηγείται μια ιστορία με ξενύχτια, χρυσά χέρια, χάντρες κεντημένες με αγάπη και προσήλωση. Τώρα λοιπόν οι πελάτισσες που διαθέτουν αυτά τα χρήματα για να επενδύσουν σε κάτι μοναδικό, αντιστέκονται στον μαζικό υπερκαταναλωτισμό με ένα κλικ και θέλουν κάτι που έχει φτιαχτεί από μια ομάδα ανθρώπων ειδικά για εκείνες, που είναι απαιτητικές και ιδιαίτερες. Και αν στην εποχή των μεγάλων κουτυριέ, οι γυναίκες αυτές ήταν περίπου 20.000 παγκοσμίως, σήμερα είναι 4.000, αλλά αυτές δεν αγοράζουν μόνο ένα φόρεμα τη σεζόν, αλλά ολόκληρη τη συλλογή. Υπερβολές ? Όχι αν κρίνουμε από την πρώτη σειρά στις πρόσφατες επιδείξεις μόδας στο Παρίσι, διότι αυτές οι γυναίκες ξέρουν πολύ καλά τι θέλουν και μπορούν. Γνωρίζουν δε επίσης καλά, να επιλέγουν ανάμεσα σε 16 δημιουργούς που είναι μέλη του Συνδικάτου της Υψηλής Ραπτικής, Chambre Syndicale de la Haute Couture, όπως οι ιστορικοί γαλλικοί οίκοι Chanel, Dior, Givenchy, Schiaparelli, αλλά και νεότερους, μεταξύ των οποίων ο Jean Paul Gaultier, ή ακόμη σε 16 σχεδιαστές που δεν έχουν σαν έδρα τους το Παρίσι, αλλά πληρούν τις προϋποθέσεις και αναφέρονται ως correspondent members. Aνάμεσά τους βρίσκονται οι: Armani, Azzedine Alaia, Valentino, Versace και Victor@Rolf. Απαιτούνται πολλές εκατοντάδες ή χιλιάδες εργατοώρες για τη δημιουργία ενός φορέματος, γι’ αυτό και οι τιμές ξεκινούν από τις 10.000 Ευρώ και μπορεί να φτάσουν και το 1 εκατομμύριο ευρώ για ένα νυφικό από τον Οίκο Dior.

Σελίδα 24

Τεύχος 7

Ιστορία μόδας – Υψηλή Ραπτική Η υψηλή ραπτική, γνωστή για την μεγαλοπρέπειά της, γεννήθηκε στα τέλη του 19ου αι. στο Παρίσι ως ανάγκη για τις Παριζιάνες της υψηλής κοινωνίας, οι οποίες ήθελαν να φορούν ξεχωριστά ρούχα, να ταιριάζουν άψογα στη σιλουέτα τους αλλά κυρίως να τις διαχωρίζουν στιλιστικά, αφού θα ήταν αδύνατο να φορέσει άλλη το ίδιο outfit. Η αποκλειστικότητα που χαρακτηρίζει την υψηλή ραπτική υπάρχει και σήμερα, αφού λίγοι επίλεκτοι οίκοι μόδας μπορούν να ανταποκριθούν στα κριτήρια που ορίζονται νομικά για να παρουσιάσουν μια συλλογή haute couture. «Η υψηλή ραπτική είναι ένα φανταστικό κράμα δεξιοτεχνίας και πρωτοπορίας», αναφέρει ο Ralph Toledano, Πρόεδρος της Federation de la Haute Couture, στη Vogue. Στη σύγχρονη Γαλλία υψηλή ραπτική είναι μια προστατευόμενη ονομασία και χρησιμοποιείται μόνο από επιχειρήσεις που πληρούν ορισμένες προδιαγραφές. Προστατεύεται από το νόμο και ορίζεται από το Chambre de Commerce et d’ Industrie de Paris. Τα κριτήρια για την υψηλή ραπτική ιδρύθηκαν το 1945 και ενημερώθηκαν το 1992. Πατέρας της υψηλής ραπτικής και πρώτος couturier θεωρείται ο Άγγλος Charles Frederick Worth, ο οποίος το 1858 ίδρυσε τον πρώτο οίκο υψηλής ραπτικής στο Παρίσι, ντύνοντας μερικά από τα γνωστότερα ονόματα της τότε υψηλής κοινωνίας, ηθοποιούς καθώς και βασίλισσες, μεταξύ των οποίων οι αυτοκράτειρες, Ευγενία, τελευταία βασίλισσα των Γάλλων και Ελισάβετ της Αυστρίας, η γνωστή πριγκίπισσα Σίσσυ.

Charles Frederick Worth (1825-8-1895) αποκλειστικός σχεδιαστής της αυτοκράτειρας Ευγενίας

Πηγές : Protagon.gr, Vogue, Στρατάκη Βαλεντίνα, Καθημερινή, Sandy Tsantakis.

Βασιλική Βούρη Κόκκορη Σελίδα 25

Συνέχεια στο επόμενο τεύχος

Νεφέλη

Νυφικά που έγραψαν ιστορία Queen Victoria (1840) Η επιλογή χρώματος του νυφικού της Βασίλισσας Βικτώρια θεωρήθηκε

ασυνήθιστη,

καθώς

μέχρι

εκείνη

την

εποχή

επιλέγονταν φορέματα σε διάφορα χρώματα. Το λευκό χρώμα καθιερώθηκε από τότε ως το απόλυτο bridal trend color όλων των εποχών. Ο σχεδιαστής William Dyce, ο οποίος ήταν επικεφαλής του Government School of Design (νυν Royal College of Art), δούλεψε κυρίως με ένα βαρύ μεταξωτό σατέν ύφασμα, ολοκληρώνοντας το σύνολο με διακοσμητικά άνθη πορτοκαλιάς, που συμβόλιζαν τη γονιμότητα. Οι λεπτομέρειες από Honiton δαντέλα, που κοσμούσαν τη λαιμόκοψη και τα μανίκια, ήταν επιθυμία της Βασίλισσας Βικτώριας, προκειμένου να υποστηρίξει τη βρετανική βιομηχανία. Να σημειωθεί ότι η ίδια φόρεσε για δεύτερη φορά το νυφικό της το 1847, ώστε να τη ζωγραφίσει ο Franz Xaver Winterhalter, ως δώρο στον σύζυγό της και Πρίγκιπα Αλβέρτο για την έβδομη επέτειό τους.

Queen Elizabeth II (1947) Εντυπωσιακό και με συμβολικό χαρακτήρα ήταν το νυφικό της Βασίλισσας Ελισάβετ, το 1947, στον γάμο της με τον Πρίγκιπα Φίλιππο. Σε μια σύγχρονη, μεταπολεμική εποχή και έχοντας παραμερίσει τις δυσάρεστες αναμνήσεις του πολέμου, ο γάμος της τότε Πριγκίπισσας Ελισάβετ έστειλε ένα μήνυμα αισιοδοξίας, εγκαινιάζοντας μια νέα περίοδο. Ο σχεδιαστής Norman Hartnell, ο οποίος ήταν ο επίσημος σχεδιαστής της Αυλής, ήθελε να δημιουργήσει το πιο όμορφο φόρεμα από όσα είχε φτιάξει έως τότε και κατά γενική ομολογία το κατάφερε. Δουλεύοντας με ανάλαφρα υλικά όπως το μετάξι, το σιφόν, το τούλι και χρησιμοποιώντας 10.000 μαργαριτάρια και άλλα κρύσταλλα, ο Hartnell συνέθεσε το φόρεμα εκείνο για το οποίο θα μιλούσαν όλοι δεκαετίες αργότερα. Χαρακτηριστικό του, τα μακριά μανίκια και το μακρύ τελείωμα, που εντοπίζουμε σε πολλά νυφικά της εποχής. Η αξιοθαύμαστη ουρά 4 μέτρων και η γενική ιδέα του φορέματος, προήλθε από τον πίνακα του Botticelli «Άνοιξη», συμβολίζοντας την αναγέννηση και την ακμή της Βρετανίας. Πηγή: Ιφιγένεια Ηλιάδη, Μάρτιος 2020 –Yes- I-Do Σελίδα 26

Συνέχεια στο επόμενο τεύχος

Τεύχος 7

Τι είναι ο Ντουλαμάς

Πιρπιρί

Συλλογή Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος

Ο Παλαμάς έγραψε για τον Καραϊσκάκη: «Ο ντουλαμάς απάνω του άλικος, πορφυρά / σκρήπτρο στο χέρι, το βαρύ του απελατίκι». Κρόσσια, χιτώνες, ντουλαμάδες, βελάδες είναι ο τίτλος μιας παιδικής ιστορίας της ελληνικής φορεσιάς, που εκδόθηκε από το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. «Ο ντουλαμάς με συγκλονίζει. Με εξέπληξε ευχάριστα πόσο διαφορετικά είδαν το σχήμα του οι σχεδιαστές», λέει η ενδυματολόγος - σκηνογράφος, πρόεδρος και ψυχή του λαογραφικού ιδρύματος, Ιωάννα Παπαντωνίου στην «Κ». Τι ακριβώς όμως ήταν ο ντουλαμάς και πόσο επηρεάζει σήμερα τη μόδα και την τέχνη ή και το θέατρο; Ήταν αστικό πανωφόρι του 19ου αιώνα, ανοιχτό μπροστά, έδενε με ζώνη και ολοκλήρωνε τη φορεσιά του φουστανελοφόρου και το επιχιτώνιο του ευζώνου. Τουρκικής προέλευσης, δεν απαντάται στα νεότερα λεξικά, αν και ίσως θα έπρεπε, και όχι μόνο για ιστορικούς λόγους. Οι άνδρες της Προεδρικής Φρουράς φορούν ακόμα και σήμερα ντουλαμά, από χοντρή μπλε τσόχα τον χειμώνα και χρώματος χακί το καλοκαίρι. Όπως λέει ο Τάκης Λάππας, οι αγωνιστές του Εικοσιένα «τον ντουλαμά τον ρίχνανε πάνω τους σαν έπιανε κρύο κι ήταν φτιαγμένος από τσόχα που την κεντούσανε με μαύρο μετάξι». «Θα λαμποκόπαγαν στους ντουλαμάδες οι πέντε αράδες τα κουμπιά, οι έξη τα σιρίτια», έγραψε ο Σκαρίμπας στους Καημούς στο Γριπονήσι. Βέβαια, δεν ήταν φανταχτεροί όλοι οι ντουλαμάδες. Όπως λέει στα Γεωργικά της Ρούμελης ο Δ. Λουκόπουλος, ο αγροφύλακας σε ένα χωριό αναγνωριζόταν επειδή «θα φορεί ντουλαμά τις περισσότερες φορές και θα είναι αξούριστος». Φορέθηκε αρκετά στο παλάτι και τις περισσότερες φορές τον έχουμε δει να είναι μακρύς και κεντημένος με χρυσό κορδόνι. Στους άνδρες αυτό το πανωφόρι λέγεται ντουλαμάς, στις γυναίκες ακούει στην ονομασία πιρπιρί . Πηγή global view.gr Σελίδα 27

Νεφέλη

Ξωτικά

Ängsälvor, Ξωτικά που χορεύουν στα λιβάδια, (Nils Blommér - 1850) Τα ξωτικά είναι μυθικά πλάσματα της Σκανδιναβικής μυθολογίας, που επέζησαν στις λαϊκές παραδόσεις της Βόρειας Ευρώπης. Αρχικά ως γένος ελασσόνων θεών της φύσης και της γονιμότητας, τα ξωτικά απεικονίζονται συχνά σαν φαινομενικά νεαροί άντρες και γυναίκες, εξαίσιας ομορφιάς, που ζουν κυρίως σε δάση και άλλες φυσικές περιοχές, υπογείως ή σε κρύπτες. Περιγράφονται σαν υπεραιωνόβια ή αθάνατα πλάσματα και τους αποδίδουν μαγικές δυνάμεις. Ακολουθώντας την επιτυχία του έπους του Τόλκιν «Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών», τα ξωτικά έγιναν κλασικοί χαρακτήρες της σύγχρονης φανταστικής λογοτεχνίας.

O Τόλκιν χρησιμοποίησε τον όρο «ξωτικά» ως συμβατική απόδοση της ονομασίας των «πρωτόπλαστων όντων» του κόσμου του. Τα πλάσματα αυτά διευκρινίζεται ότι έχουν περισσότερα κοινά με τους ανθρώπους (Εdain) παρά με τα πνευματικά όντα, τους Maiar και τους Valar, μοιάζοντας περισσότερο με εξιδανικεύσεις της ανθρώπινης φύσης. Τα Ξωτικά της Σκανδιναβικής μυθολογίας και λαογραφίας έχουν πολλές ομοιότητες με τις Νύμφες και άλλες κατώτερες θεότητες της Ελληνικής μυθολογίας, τις Νεράιδες και τα Ξωτικά της νεοελληνικής λαογραφίας και προφορικής παράδοσης.

H σύγχρονη φανταστική λογοτεχνία αναβίωσε το μύθο των ξωτικών ως ημίθεα πλάσματα με ανθρώπινη μορφή. Εξέχοντα ρόλο διαδραμάτισε το έργο του Τζον Ρόναλντ Ρούελ Τόλκιν, ο οποίος δημιούργησε έναν τεράστιο μυθικό κόσμο, όπου τα Ξωτικά του είχαν σαφέστατα εμπνευστεί από τα Ξωτικά της Σκανδιναβικής μυθολογίας. Τα Ξωτικά σαν φυλή έμοιαζαν στους ανθρώπους, αλλά ήταν ομορφότερα και είχαν μεγαλύτερη σοφία, μεγαλύτερες πνευματικές δυνάμεις, οξύτερες ικανότητες και είχαν πιο κοντινή επαφή με τη φύση. Είναι αθάνατα, με την έννοια ότι δε φθείρονται από το χρόνο ή κάποια ασθένεια. Μπορούν όμως να σκοτωθούν ή να πεθάνουν από λύπη, αλλά μεταβαίνουν στο Βάλινορ στη Δύση, ενώ οι άνθρωποι εγκαταλείπουν εντελώς τον κόσμο της Άρντα. Σε διάφορα παιχνίδια ρόλων (π.χ. Dungeons & Dragons), τα ξωτικά είναι όμορφα, συνήθως ξανθά, λεπτοκαμωμένα κι έχουν εξαιρετική ταχύτητα και ευκινησία. Χαρακτηριστικό τους γνώρισμα είναι τα μεγάλα μυτερά αυτιά τους, ενώ χωρίζονται σε διάφορες φυλές. Από τη Βικιπαίδεια

Σελίδα 28

Τεύχος 7

Μανιτάρι γιορτινό

Αμανίτα μουσκάρια η μυγοκτόνος.

Συλλογή μανιταριών σε πίνακα εποχής 1860

Η λέξη μανιτάρι είναι υποκοριστικό της αρχαιοελληνικής «αμανίτης». Αρχαιοελληνικής προέλευσης είναι και η ονομασία του είδους Boletus Edulis (βασιλομανίταρο), οι λέξεις Boletus και Edulis (εδώδιμον-έδεσμα) προέρχονται από το αρχαιοελληνικό γλυκόριζα (κομμάτι γης) και από το μέλλοντα του ρήματος εσθίω (τρώγω), έδομαι. Ήταν γνωστό ως «ύδνον» στην αρχαιότητα σύμφωνα με τους Θεόφραστο και Διοσκουρίδη. Τα αυτοφυόμενα στα λιβάδια και τα δάση ονομάζονται διεθνώς fungo epigeo και τα υπογείως αναπτυσσόμενα τρούφες. Ανάλογα με τη μορφή και το σχήμα του καρποσώματος, τα μανιτάρια διακρίνονται δυο κατηγορίες: Βασιδιομύκητες και Ασκομύκητες. Το κυνήγι ή μάζεμα του μανιταριού περιγράφει τη δραστηριότητα της συλλογής μανιταριών στην άγρια φύση, συνήθως για φαγητό. Αυτή η εποχιακή δραστηριότητα είναι περισσότερο δημοφιλής στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στη Γαλλία και την Ιταλία. Επειδή πολλά μανιτάρια είναι δηλητηριώδη, ενίοτε προκαλούν φόβο στους ανθρώπους. Ωστόσο, τα εδώδιμα μανιτάρια χρησιμοποιούνται στην κουζίνα διαφόρων λαών, οι οποίοι τα καταναλώνουν ωμά ή μαγειρεμένα. Οι Έλληνες δεν φημίζονται ως μανιταροσυλλέκτες. Στην Ελλάδα είναι γνωστά περίπου 2.200 είδη άγριων μανιταριών (περίπου 150 εδώδιμα), από τα οποία τα περισσότερα δεν είναι ούτε δηλητηριώδη, ούτε φαγώσιμα. Η αγορά τροφοδοτείται κυρίως από τα καλλιεργημένα λευκά (agaricus bisporus) (δίσπορος), πλευρώτους (pleurotus ostreatus), portobello, crimini, τα κονσερβοποιημένα και σπανιότερα άγρια μανιτάρια σε αποξηραμένη συνήθως μορφή. Συχνά συλλέγονται ο βωλίτης ο εδώδιμος (boletus Edulis) (βασιλομανίταρο) και το porcini (καλογεράκι). Τα μανιτάρια παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία, η οποία καθιστά δύσκολη την ανάλυση της θρεπτικής τους αξίας. Η ενέργεια που θεωρητικά αποδίδουν, όταν καταναλώνονται ωμά ή μαγειρεμένα, είναι μικρή, καθώς αποτελούνται κατά 90% από νερό. Ως προς τα μακροθρεπτικά συστατικά τους, τα μανιτάρια αποτελούνται στο μεγαλύτερο μέρος, της ξηράς τους ουσίας (10%), από υδατάνθρακες και πρωτεΐνες. Οι πρωτεΐνες των μανιταριών, λόγω της παρουσίας όλων των βασικών αμινοξέων, είναι υψηλής ποιότητας, ανώτερες από τις φυτικές πρωτεΐνες, πλησιάζοντας την ποιότητα των ζωικών πρωτεϊνών. Οι αντιοξειδωτικές ουσίες των μανιταριών ενισχύονται κυρίως με το ψήσιμο στο φούρνο, ενώ μειώνονται με το τηγάνισμα και το βράσιμο. Γενικά, ο άνθρωπος πρέπει να μαζεύει για τροφή μόνο τα είδη των μανιταριών των οποίων τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίζει με απόλυτη βεβαιότητα. Συνήθως, στην περιοχή Βιτσίου της Καστοριάς, θεωρείται ότι τα μανιτάρια με δακτύλιο είναι επικίνδυνα, ενώ στην ορεινή Αρκαδία λέγεται το αντίθετο. Αυτό οφείλεται στα είδη που ενδημούν και έχουν δοκιμασθεί σε κάθε περιοχή. Το amanita rubescent (κοκκινίζον) που έχει το δακτύλιο ως κυρίαρχο γνώρισμά του, θεωρείται ασφαλές προς κατανάλωση μανιτάρι, ωστόσο, αν δεν μαγειρευτεί καλά, μπορεί να προκαλέσει αναιμία, καθώς ωμό περιέχει μια αιμολυτική τοξίνη. Ο βωλίτης σατανάς είναι δηλητηριώδης, κυρίως αν καταναλωθεί ωμός, αλλά και μαγειρεμένος. Από τη Βικιπαίδεια ,wikipedia.org/wiki/User:Onderwijsgek, Franciszek Kostrzewski.

Σελίδα 29

Νεφέλη

Έλλάδα

Κορυσχάδες Ευρυτανίας

Σελίδα 30

Κοντοβάζαινα Γορτυνία Ορεινή Αρκαδία

Τεύχος 7

Έλλάδα

Λίμνη Δόξα Ορεινή Κορινθία Σελίδα 31

Νεφέλη

ΣΥΝΤΑΓΕΣ Υλικά 325 γραμμ. βούτυρο 180 γραμμ. ζάχαρη 4 κρόκοι αυγών + 1 για το άλειμμα 625 γραμμ. αλεύρι (για όλες τις χρήσεις) 1 πρεζα αλάτι 1βανιλια 1 κούπα αμύγδαλα ασπρισμένα και χοντροκομμένα.

Χριστουγεννιάτικα Βουτήματα

Δανάη Παναρετάκη

Εκτέλεση Κτυπάμε στο μίξερ σε δυνατή ταχύτητα το βούτυρο με τη ζάχαρη έως ότου ασπρίσει το μείγμα. Χαμηλώνουμε την ταχύτητα και ρίχνουμε έναν, έναν τους κρόκους και το αλάτι. Κατόπιν λίγο-λίγο το αλεύρι και τη βανίλια. Αφήνουμε τη ζύμη να ξεκουραστεί 1/2 ώρα. Ανοίγουμε τη ζύμη και φτιάχνουμε αστέρια με το κουπ πατ. Αλείφουμε με τον πέμπτο κρόκο αυγού που έχουμε διαλύσει με λίγο γάλα. Ψήνουμε στους 180° (160° αν είναι αερόθερμος) για 20-25' έως ότου ροδίσουν. Προσοχή να μην πολυψηθούν γιατί θα πικρίσουν.

Καλή επιτυχία!

Υλικά 12αυγά 2 κούπες ζάχαρη 2 κούπες τριμμένη φρυγανιά 3 κούπες καρύδια 4 κουταλάκια του γλυκού κανέλλα 2 φακελάκια μπέικιν Σιρόπι 4 κούπες ζάχαρη 4 κούπες νερό

Εκτέλεση

Καρυδόπιτα

Μαρίνα Κατσίμπρα

Σελίδα 32

Χτυπάμε τα καρύδια στο multi, όπως επίσης για μισή (½) ώρα (οπωσδήποτε) τα αυγά με την ζάχαρη. Συνεχίζουμε το χτύπημα προσθέτοντας με την σειρά τη φρυγανιά, τα καρύδια, την κανέλλα και το μπέικον. Όταν ομογενοποιηθούν όλα τα υλικά αλείφουμε με βούτυρο μία μεγάλη φόρμα κέικ ή ταψί ορθογώνιο και αδειάζουμε το μείγμα. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180⁰ για μισή (½) περίπου. Βγάζουμε την φόρμα από τον φούρνο και τοποθετούμε την καρυδόπιτα σε πιατέλα. Ρίχνουμε, από επάνω, κομμάτια καρύδια κατά βούληση. Αφήνουμε να κρυώσει λίγο και την περιχύνουμε με το σιρόπι. Ταιριάζει υπέροχα με παγωτό καϊμάκι.

Καλή επιτυχία !

Τεύχος 7

Διακόσμηση

Σελίδα

Σελίδα 33

Νεφέλη

Διακόσμηση ποτηριού σαμπάνιας Καταπληκτική τεχνική για να διακοσμήσουμε τα γλυκά και τις τούρτες, όπως επίσης και το ποτήρι σαμπάνιας, δίνοντας τους μια πιο "glamorous" εμφάνιση. Υλικά 120 γρ. ζάχαρη άχνη

Εκτέλεση 1.

2.

Σε ένα βαρύ αντικολλητικό τηγάνι ρίχνουμε τη ζάχαρη

άχνη και ανακατεύομε με ξύλινη κουτάλα.

Σε μέτρια φωτιά υγροποιούμε την ζάχαρη. Εφόσον δεν βλέπουμε άλλο την ζάχαρη άχνη και όλο το μείγμα

είναι υγρό απομακρύνουμε από την εστία 3.

Αφήνουμε λίγο να πήξει

4.

Στρώνουμε αντικολλητικό χαρτί στον πάγκο εργασίας μας. Με την βοήθεια ενός πιρουνιού και κρατώντας το από ψηλά, τραβάμε γραμμές ή κυκλικά σχήματα, δημιουργώντας λεπτές ίνες

5.

Κατά την χρήση ή καραμέλα θα πήζει οπότε την ξαναζεσταίνουμε ελαφρώς για να ξαναμαλακώσει

Πηγή https://cookpad.com/gr/Οurania Vallla

Διακόσμηση δίσκου με χριστουγεννιάτικες γλυκένιες γεύσεις

Σελίδα 34

Τεύχος 7

Σελίδα 35

Νεφέλη

Η γαλοπούλα έχει ιστορία Η γαλοπούλα (Gallopavo Meleagris) έχει καθιερωθεί ως χριστουγεννιάτικο φαγητό ήδη από τις αρχές του 19ου αιώνα. Μέχρι τότε, η κότα, η χήνα, η πάπια ακόμα και ο κύκνος αποτελούσαν αγαπημένες γαστριμαργικές επιλογές των Ισπανών, των Άγγλων και των Γάλλων για την ημέρα των Χριστουγέννων. Ωστόσο, το μέγεθος της γαλοπούλας την έκανε αμέσως ελκυστική και ιδανική για οικογενειακά γεύματα. Προέρχεται από τη Βόρεια Αμερική και οι πρώτοι Ευρωπαίοι που την αντίκρισαν ήταν οι Ισπανοί κατακτητές το 1500, οι οποίοι την ονόμασαν πουλί των Ινδιών – Ινδιάνο, αφού πίστευαν, ότι η Αμερική όπου έφτασαν, ήταν οι Ινδίες!

Το πρόβλημα της ...ιθαγένειας Κατά ένα περίεργο λόγο, διάφοροι λαοί της δίνουν συνήθως ονόματα που αφορούν άλλους λαούς! Για τους Έλληνες είναι «γάλος» ή «γαλοπούλα», αλλά και «ινδιάνος». Γάλος, όχι από το «Γαλλία» αλλά από το «gallo-pavo», που σημαίνει πετεινός - παγώνι Για τους Γάλλους είναι «dinde», από το «poule d'Inde», δηλαδή πουλάδα Ινδίας. Για τους Αγγλο-Αμερικάνους είναι «turkey», από Τουρκία Για τους Τούρκους δεν είναι βέβαια ...Τούρκος αλλά «hindi», από Ινδία Για τους Πορτογάλους είναι «peru», από Περού Για τους Άραβες είναι «ντικ ρούμι», που σημαίνει πετεινός ρωμιός! Για τους Βούλγαρους είναι «μισίρκα» από την τουρκική λέξη Μισίρι, δηλαδή Αίγυπτος Για τους Ολλανδούς : «καλκόεν», από Καλκούτα (Ινδία) Για τους Πολωνούς : «ιντίκ», από Ινδία Στην Κύπρο λέγεται γαλούϊν, από το γαλούδι, υποκοριστικό του γάλος

Ιστορίες παρεξηγήσεων... Στις Σέρρες των τελευταίων χρόνων της οθωμανικής κατοχής, ο πρόξενος της Ελλάδας Αντώνης Σαχτούρης, ένα απόγευμα προτού φύγει από το προξενείο παράγγειλε «να σφάξουν το γάλο», έχοντας κατά νου να κάνει το τραπέζι σε φίλους με μια γαλοπούλα που του είχαν στείλει δώρο. Όμως οι Σερραίοι τότε την γαλοπούλα την ονόμαζαν μισίρκα, όπως και οι Βούλγαροι. Άρα δεν κατάλαβαν τι τους ζήτησε ο πρόξενος. Κατάλαβαν όμως, κάτι άλλο..... Έτσι, όταν επέστρεψε από τη δουλειά του, του είπαν ότι δε μπόρεσαν να κάνουν τίποτε με το γάλο. Θύμωσε ο Σαχτούρης. Μα μια τέτοια εύκολη δουλειά δεν μπορούσαν να κάνουν; «Είχε πολύ κόσμο στο Σαράι», του απάντησαν. «Και τι δουλειά είχε ο γάλος στο Σαράι»; ρώτησε απορημένος ο Σαχτούρης. «Ηταν ντουναμάς», του απάντησαν, δηλαδή η μεγάλη γιορτή του Σουλτάνου και «υπήρχε πολύς κόσμος». Τότε λύθηκε ή παρεξήγηση. Οι Σερραίοι, που δεν ήξεραν τη λέξη «γάλος», αφού τον αποκαλούσαν «μισίρκα», νόμισαν πως ο πρόξενος τους είχε παραγγείλει να ... σφάξουν ένα Γάλλο αξιωματικό του οθωμανικού στρατού, ο οποίος είχε μπει στο μάτι των Ελλήνων από άλλες φορές, επειδή ήταν φανατικός βουλγαρόφιλος και μισέλληνας! Ευτυχώς λόγω της εορτής, γλύτωσε ο Γάλλος και αποφεύχθηκε διπλωματικό επεισόδιο... Αναφέρεται επίσης και η αναστάτωση στο Ελληνικό Προξενείο της Ν. Υόρκης την ημέρα των Ευχαριστιών, όταν πρωί - πρωί τηλεφώνησε ένας υπάλληλος (με ελλειπή γνώση αγγλικών, προφανώς) και ξύπνησε τον Πρόξενο, λέγοντάς του, ότι οι New York Times γράφουν, πως σφάχτηκαν 65.000 turkeys. Είχε νομίσει, πως σφάχτηκαν 65.000 Τούρκοι!!! Πηγές : stougiannidis.gr, tovima.gr, http://sarantakos.wordpress.com/2011/08/22/misunderst Σελίδα 36

Χειροποίητες Δημιουργίες

Σελίδα 37

Νεφέλη

Ψάξε...ψάξε...

Σελίδα 38

Αναμνήσεις

Νεφέλη

Η ιστοσελίδα του ΣΑΣΙ

www.ikaros.net.gr

Σελίδα 40

Τεύχος 7

Ευχαριστίες

Την

εταιρεία

σημαντική καθαριότητας

για

την

Βοήθημα

υγιεινής

και

•

αναξιοπαθούντες

του

ΣΑΡΑΝΤΗΣ

προσφορά στους

ΑΒΕΕ

ειδών

Γηροκομείο Αθηνών, προσφορά ειδών προσωπικής υγιεινής και τροφίμων

ιδρύματος «ΚΟΣΜΕΤΕΙΟ» στο Ν. Ηράκλειο Αττικής

Aρθρογράφους •

Ευάγγελο Γεωργούση

•

Αθηνά Μακρατζάκη

•

Βασιλική Βούρη Κόκκορη

•

Δανάη Παναρετάκη

•

Έβελυν Παπαδοπούλου

•

Ειρήνη Γερούλη

•

Ειρήνη Καρακασίδου

•

Ελένη Αγρίου

•

Έμυ Κροκίδη Αυλωνίτη

•

Καίτη Σίσσα

•

Λίνα Μπασαρά

•

Μαρία Δήμου

•

Μαρία Παπαδάκη

•

Μαρία Αθανασάκου Μουντάκη

•

Μαρίνα Κατσίμπρα

•

Παναγιώτης Αποσπόρης

•

Ρέα Πουρνάρα

•

Σοφία Μοιροπούλου

•

Τα μέλη του ΣΑΣΙ

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ «ΝΕΦΕΛΗ» Συντονιστική Επιτροπή Νεφέλης Βασιλική Βούρη Κόκκορη Λίνα Μπασαρά Έβελυν Παπαδοπούλου Τασία Χειράκη Αλίκη Οικονόμου Κόρακα Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: nefeliclub@ gmail. com Facebook: νεφέλη https://www.facebook.com/nefeliclubIkaros www.Iss uu.com (Εφημερίδα): nefeliclub You tube:

Nefeli Club

Ιστοσελίδα ΣΑΣΙ www.ikaros.net.gr

Επιμέλεια έκδοσης Αλίκη Οικονόμου Κόρακα Σελίδα 41

Σελίδα