Lockdown Stories - Thuis in Schaarbeek

Blad met pit Het tijdschrift van Gemeenschapscentrum De Kriekelaar

nr. 3 | juli–augustus 2020 | jaargang 47 afgiftekantoor Brussel X | P 409 172

THUIS IN SCHAARBEEK

DE KRIEKELAAR Gallaitstraat 86 1030 Schaarbeek 02 245 75 22 dekriekelaar@vgc.be www.dekriekelaar.be Tram 55 (Halte Liedts) Tram 25 - 93 - 62 (halte Liedts) Centrumverantwoordelijke: Leen Rossignol Gemeenschapscentrum De Kriekelaar is erkend door de Vlaamse Gemeenschapscommissie OPENINGSUREN ONTHAAL ma, di, do & vr: 9:00 > 17:00 wo 9:00 > 19:00 KINDERWERKING DADA Gallaitstraat 86 1030 Schaarbeek 02 245 75 22 dekriekelaar@vgc.be BIBLIOTHEEK Lambermontlaan 224 1030 Schaarbeek 02 245 32 90 bibliotheek@schaarbeek.be

Pavilioenstra

at

t

www.schaarbeek.bibliotheek.be

NG NE

02 240 34 33

AN

aat

LA

nederlandse.cultuur@schaarbeek.irisnet.be

enstr

IN

1030 Schaarbeek

Paleiz

NI

Vifquinstraat 2

Ga

KO

llai

tst

raa

DIENST NEDERLANDSE CULTUUR

Postadres: Colignonplein 1

stra

at

1030 Schaarbeek

htst

raat

Aars

t re c

Opmaak: Pjotr. Steun: elke vrijwillige bijdrage is welkom op rekening: 001-2250765-53 van De

Noo

rd p

tst an ab Br

Station Brussel Noord

Lieven van Mele, Josephine, en Walter Vermander.

AT

Hylke Gryseels, Leen Rossignol, Rose Vandepitte,

STRA

raa

t

Veerle Claes, Ikram El Maaboudi, Bregt Geukens,

IZ E N

Werkten mee aan dit nummer: Kristof Braekeleire,

PA L E

Kwa

COLOFON THUIS IN SCHAARBEEK oplage: 3800 ex.

chot

COLOFON

lein

Kriekelaar vzw met vermelding ‘Steun Thuis in Schaarbeek’.

Publiciteit: 02 245 75 22 of dekriekelaar@vgc.be.

Verantwoordelijke uitgever: Rita L’Enfant, De

Station Brussel Noord

Kriekelaar, Gallaitstraat 86, 1030 Schaarbeek.

Deadline voor het binnenbrengen, toesturen of mailen van aankondigingen, mededelingen, berichten voor het volgende nummer: 13 juli 2020.

Brussel

Wat ons daarna bereikt, kunnen we helaas niet meer plaatsen. Met dank voor uw begrip.

Station Brussel Centraal

Station Brussel Zuid

Schaarbeek

WIE ZIJN ALI & CISKA? Dit nummer van “Thuis In Schaarbeek” staat in het teken van de uitzonderlijke verhalen die ontstonden tijdens drie maanden Corona-lockdown. Eén van die verhalen is dat van Ali (16) en Ciska (38). De Kriekelaar nodigde hen uit voor een gesprek en we leerden hen kennen als een komisch duo die het erg naar hun zin hebben bij elkaar. stroomversnelling. Dat komt natuurlijk ook doordat Ali en ik elkaar al kenden nog voor de procedure was opgestart.

Dat maakt een enorm verschil.

Normaal gezien is de procedure binnenkort afgerond en ben ik officieel Ali’s pleegmoeder.”

A L I “Tijdens de lockdown gingen heel wat anderen uit het centrum ook bij families inwonen. Er is nog een vriend van mij waarbij de procedure ook is opgestart.”

Jullie hebben de lockdown samen doorgebracht, hoe hebben jullie dat ervaren?

A L I “In het begin was het niet altijd makkelijk, Ciska moest werken van thuis uit en we moesten nog een beetje wennen aan elkaars aanwezigheid. Maar we hebben ons wel heel goed geamuseerd. We maakten samen TikTok-videos, gingen veel fietsen in Schaarbeek en voetballen aan het Moeraske.

Ondertussen werk ik ook veel voor school.”

C I S K A “Ali sprak geen Frans toen hij in België aankwam. Enkel Somalisch en Arabisch. Maar Ali is echt ongelooflijk goed in talen, hij heeft heel wat Frans bijgeleerd op erg korte tijd. Hij luistert naar en imiteert mensen, en dat werkt!”

A L I “In het centrum sprak ik zelden Frans, maar met Ciska de hele tijd. We kijken ook regelmatig Franstalige films, ik leer veel op die manier.”

Ken je ondertussen ook al een beetje Nederlands?

A L I “Een heel klein beetje. Het allereerste Nederlands dat ik leerde was: “Dikke zoenen Dada!”.

C I S K A “(Lacht) Ali heeft me dat horen zeggen aan de telefoon. Heel

Bregt Geukens

FOTO

Kristof Braekeleire

vaak sluit ik zo een telefoontje af, en hij imiteert dat dan.”

Binnenkort ga je opnieuw naar school, weet je al wat je gaat studeren?

A L I “Ik ga pas in september opnieuw naar school, maar oefen elke dag met Ciska. Ik zou graag Humane Wetenschappen studeren, maar ik weet het nog niet zeker.

Ik zou ook graag met talen aan de slag gaan want daar ben ik goed in. In Sint-Pieters-Woluwe is er een school die wat meer lesuren sport geeft, dat spreekt me wel aan.”

De lockdown kende vast en zeker ook erg leuke momenten, wat was jullie leukste lockdown-ervaring?

C I S K A “Een traditie die tijdens de lockdown is ontstaan is “Vrijdag pizza-avond”. Eerst waren het enkel Ali en ik, maar later nodigden we ook nog een vriendin van me uit. Zij moest de lockdown alleen doormaken, maar door samen pizza te eten bestreden we de eenzaamheid. Ali en ik eten allebei graag de pizza quattro formagi, maar mijn favoriete pizza is eigenlijk een “Mont Blanc”, zo’n witte pizza. ” A L I “Voor mij was het Suikerfeest een heel leuk moment. Op het einde van de Ramadan zijn we op bezoek geweest bij Ciska haar ouders nabij Poperinge. We hebben goed gelachen en goed gegeten, er was een BBQ! Het voelde heerlijk om het suikerfeest opnieuw in familieverband door te brengen, maar natuurlijk moest ik ook veel denken aan mijn familie in Somalië.”

C I S K A “Ali vond het inderdaad erg leuk bij mijn ouders. Daarom zal hij tijdens de zomer enkele dagen logeren bij mijn vader in Poperinge. Daarna gaan we allemaal samen nog enkele dagen naar de zee.”

A L I “En ik kom natuurlijk ook terug naar De Kriekelaar om opnieuw te dansen met Transfocollect (lacht)!”

3 THUIS IN SCHAARBEEK

Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?

C I S K A “We hebben elkaar leren kennen door een project dat plaatsvond in Sint-Pieters-Woluwe in het kader van het Bewogen Festival. Ik was er op dat moment cultuurbeleidscoördinator. In het onthaalcentrum van de gemeente organiseerden we dansworkshops en Ali was daar aanwezig. Hij was toen nog maar net in België. Toen het project stopte zijn we in contact gebleven.”

A L I “Ik hou enorm van dansen, dus het project interesseerde me. Later ben ik via Ciska bij Transfocollect, het jongeren-theatergezelschap van De Kriekelaar, terecht gekomen.

Op dat moment woonde ik in een centrum vlakbij de Ardennen, dat is nogal ver van Brussel.

Ciska stelde voor om bij haar te overnachten zodat ik kon blijven deelnemen aan Transfocollect. ” C I S K A “Ali verbleef ook bij mij tijdens de Krokusvakantie, en ik had hem beloofd dat hij mocht terugkomen tijdens de Paasvakantie. Maar toen brak Corona uit. Vanuit het centrum werd de vraag gesteld of Ali tijdens de lockdown bij mij kon verblijven.

We wisten toen nog niet hoe lang de lockdown zou duren. De tijd verstreek en na 2,5 maanden samenwonen dachten we: “Tja, waarom blijf je eigenlijk niet voor altijd?”.

Ondertussen werd er een procedure voor pleegzorg opgestart, kan je daar wat meer over vertellen?

C I S K A “Ik speelde al langer met het idee van pleegzorg, dus erg nieuw was dat niet voor mij. Maar door de lockdown raakte de hele procedure in een

TEKST

IS CORONA WEG JUF ?

TEKST EN FOTO

4

Ikram El Maaboudi

LO C K D OW N STO R I E S

Stel jezelf eens voor?

Ik ben Birgit, 23 jaar, geboren en getogen in Schaarbeek. Ik heb mijn lerarenopleiding in Leuven gedaan en zat daar ook op kot.

Sinds dit jaar woon ik terug in Schaarbeek en het is tegelijk ook mijn eerste jaar als leerkracht.

Ik sta in het eerste leerjaar in de Paviljoenschool in Schaarbeek.

Hoe gaat het vandaag met jou?

We weten vandaag dat de kindjes met heel de klas vanaf volgende week vrijdag (nvdr 5 juni 2020) terug naar school gaan. En ik vind het superleuk dat alle kindjes en de kleuters terug naar school mogen gaan, dat is heel fijn. Aan de andere kant is het voor de leerkrachten wel weer een taak om alles opnieuw te bekijken en heel het scenario te herschrijven om te

zien hoe we het aanpakken. Kijken naar wat de regels zijn en zorgen dat de structuur voor de kinderen eigenlijk heel duidelijk blijft en dat de kinderen ook niet verloren geraken in al die veranderingen.

Het is wel leuk dat ze terug naar school kunnen, maar het geeft wel stress en druk.

Zeker als je wilt dat kinderen weten wat de maatregelen inhouden?

Ja inderdaad, want ik wil structuur en duidelijkheid aanbieden, maar ik heb soms gewoon zelf geen structuur of duidelijkheid meer, dus dat maakt het heel moeilijk.

Een voorbeeld: ik zei tegen een kindje “Volgende week zijn we met heel de klas”. En dan vroeg het kindje “Is corona dan weg, juf?”. Dan antwoord ik “Nee, eigenlijk niet”. Voor kinderen is dat raar. Dat ze dan ineens wel met heel de klas aanwezig zijn.

Je ziet dat ze vaak zelf met veel vragen zitten, die dan ook nog vaak moeilijk te beantwoorden zijn. Een ander voorbeeld is een poster over corona die bij mij in de klas hangt en die ik er even afhaalde omwille van het feit dat ik het bord gebruikte voor een oefening. Een kindje vroeg dan “Is corona weg, juf?”. Was het maar zo gemakkelijk! [lacht].

We zijn nu stilletjes aan uit de lockdown-periode aan het komen. Hoe was dat voor jou?

“Ik leerde de ouders kennen op een andere manier dan voor corona.

Dat kan verdergezet worden als de lockdown voorbij is.”

5 veel zelfstandiger laten werken.

We maken daar ook gebruik van.

Ze maken dan het huiswerk op de computer. Dat is zeker iets positief!

Daarvoor ben ik echt wel fier op onze school, omdat het anders niet mogelijk zou zijn om videolessen of opdrachten te geven.

Is het dan niet moeilijk om kinderen op een andere computer iets aan te leren?

Wij werken samen met een bedrijf, Fourcast. Waardoor het systeem op die ingezamelde computers hetzelfde is als datgene dat we in de klas gebruiken. Kinderen herkenden dat dan ook meteen.

Dat maakte het veel gemakkelijker.

Was er een verandering in de manier waarop je je job deed?

Het moeilijke aan deze periode was vooral een duidelijke scheiding maken tussen werk en privé. Ik was constant aan het nadenken over de nieuwe lessen die ik moest maken.

Ook ouders stelden veel vragen.

Je bent zo wat altijd bezig met je werk.

Heb je dan genoeg tijd genomen voor jezelf?

Ik heb tijdens de paasvakantie, een week échte vakantie genomen. De meeste taken waren ook wel achter de rug en het kon dan. Ik had hier echt nood aan toen. Want je weet dat het nog even zwaar gaat zijn tot juni. Even uitrusten en dan lukt het wel.

Wat is het leukste dat je is bijgebleven?

Toen ze net aankondigden dat we in lockdown zouden gaan, wisten we van school uit dat we snel moesten handelen. Anders waren we onze ouders en kinderen kwijt. We zijn toen met heel het team volop filmpjes gaan maken op school. Zodat we elke dag een filmpje hadden tot aan de paasvakantie. Het was zó leuk om te zien hoe iedereen zich ingezet heeft! Je zag hoe gemotiveerd iedereen was en dat gaf echt energie! We hebben die filmpjes op twee dagen tijd gemaakt en beseften ook wat een teamwerk dat was. Iedereen heeft zich er echt ingesmeten!

Wat is het minst leuke moment?

Kinderen waarvan we wisten dat ze het moeilijk hebben thuis. Waar we dan niet meer konden doen dan aan de telefoon of achter de webcam praten. Je voelt je dan hulpeloos. Je wilt ze dan het liefst een knuffel geven of uit die slechte situatie gaan halen en bij jou in de klas een veilig gevoel geven, maar dat ging dan niet op dat moment.

Wat neem je mee uit de lockdownperiode?

De connectie tussen ouders en leerkrachten wil ik meenemen.

En de samenwerking tussen ouders en kinderen. Die is er nu veel meer dan vroeger.

Heel erg bedankt voor dit fijne interview!

THUIS IN SCHAARBEEK

Ik vind dat er duidelijk een positieve en negatieve kant aan de lockdown is. Langs de positieve kant, heb je precies wat meer tijd om adem te komen. Je ontdekt wat je écht belangrijk vindt. Dat je daar vooral je energie in steekt.

Ook het FOMO-gevoel (nvdt Fear Of Missing Out) even kwijt zijn, van “ik moet altijd bezig zijn en altijd iets aan het doen zijn”. Dat gaf mij een gevoel van rust. Wat ik ook positief vond op school, is dat we veel meer contact hadden met de ouders. We belden vaker en ik leerde ouders op een andere manier kennen dan voor corona.

Ik denk dat dat kan verdergezet worden als de quarantaine gedaan is.

Langs de andere kant is het veel puzzelen geweest.

Was het voor alle kindjes vanzelfsprekend om videolessen te volgen op een computer?

We hebben wel te maken met kansarme gezinnen in onze school. Onze school heeft op dat vlak wel echt iets kunnen betekenen! We hebben computers ingezameld waardoor elk kind van de lagere school een laptop kreeg om te gebruiken tijdens de quarantaine. Dit naast de laptops die we gebruiken in de klas. Ik merk nu bijvoorbeeld dat hun computervaardigheden heel hard vooruit zijn gegaan. Ik kan ze

De vrijwilligers van Dar El Ward

KOKEN VOOR DAKLOZEN TEKST

6

FOTO’S

Veerle Claes Kristof Braekeleire

Keltoum LO C K D OW N STO R I E S

Ik ben regelmatig komen koken voor mensen in armoede en daklozen die nu in de hotels logeren. Met gezichtsmasker, handschoenen, beperkt aantal mensen. Voordien konden we met velen tegelijk koken, nu moesten we ons beperken tot heel kleine groepjes, wat het wel een beetje intensiever maakte. Maar we wilden ook tijdens de lockdown maaltijden blijven voorzien. Ik hou van koken en ik kook al lang voor daklozen. Ik doe dit volledig vanuit mijn hart, ik wil helpen, goed doen voor anderen. Ik help ook in een bejaardentehuis.

Najat Saadoune is diegene die ons samenbrengt, we zijn een grote groep vrijwilligers, van alle leeftijden, ook veel jongeren.

We nu ongeveer 300 maaltijden per dag.

Tijdens de lockdown was er duidelijk veel meer vraag naar gratis maaltijden. Er kwamen veel mensen bij die aan het einde van de maand niet rondkomen, omdat ze minder of niet meer betaald

werden in deze coronacrisis. Er was enorm veel solidariteit vanuit de mensen, handelaars en moskeeën.

Amina Ik heb tijdens de lockdown veel vrijwilligerswerk gedaan. Onder meer om niet heel de tijd thuis te zitten en zeker ook om anderen te helpen die nood hebben aan hulp.

Er waren enorm veel meer mensen die hulp nodig hadden tijdens deze periode, ook mensen die hun inkomen plots zagen verkleinen.

We maken verse warme maaltijden.

Anderen op deze manier kunnen helpen geeft me veel voldoening.

Wij hebben elke dag de keuze wat we willen eten, maar er zijn veel mensen die die keuze niet hebben. De lockdown heeft veel mensen bewuster gemaakt van de waardevolle zaken in het leven.

Ikzelf wil vrijwilligerswerk blijven doen zolang ik leef.

Rachida We hadden nooit verwacht zoiets mee te maken, in het begin van de lockdown wist ik echt niet hoe te

“Onze ogen zijn nu geopend en ook ons hart, onze ziel, alles.”

RACHIDA

beginnen. Mijn bejaarde ouders wonen wel dichtbij mij, maar vlak voor de lockdown waren we op reis naar Marokko en Cyprus.

Toen we terugkwamen was alles anders, ik kon mijn ouders de eerste periode niet zien. Ik hoop dat de wereld dit nooit meer moet meemaken. Ook het gemis van de kleinkinderen was groot. Het heeft ons wel geleerd om beter samen te leven, met alle origines, want we zaten hier allemaal samen in, zonder onderscheid. Wat is het belangrijkste vragen we ons nu af? We leven in een systeem van consumeren. De lockdown heeft ons tot onszelf teruggebracht, het doel van het leven is niet om rijk te zijn of een dure auto te hebben.

Onze ogen zijn geopend en ook ons hart, onze ziel, alles. We zijn er om elkaar te steunen.

Een buurvrouw die al 34 jaar naast mij woont heeft tijdens de lockdown voor de eerste keer goeiedag gezegd tegen mij. Het was tijdens het applaus voor de zorgverleners elke dag om 20u.

Adam Ik ben 17 jaar. Ik help al sinds mijn 12 jaar mee bij Dar El Ward.

De eerste weken van de lockdown waren heel moeilijk. Najat heeft mij en een tiental andere jongeren toen gecontacteerd met de vraag om samen iets te doen voor

THUIS IN SCHAARBEEK

mensen in armoede. We hebben contact opgenomen met Arabel en besloten om eerst iets te doen voor de gevangenen. Zij konden tijdens de lockdown ook hun gezinnen en familie niet zien, wat heel zwaar is. We schreven hen brieven en toen de maatregelen wat versoepelden, hebben we pakketten gemaakt voor hen.

De weken nadien hebben we ons gefocust op de hulp aan daklozen en mensen in armoede.

We maakten en verspreidden 1200 maaltijden per dag, samen met meerdere vzw’s in Brussel. De solidariteit was dit jaar enorm, heel veel mensen hebben geholpen.

Ik denk dat mensen tijdens de lockdown tijd hadden om na te denken. Ramadan is een maand waarin je als moslim veel nadenkt over je geloof, over god en dan een periode van lockdown daarbij, die twee aspecten hebben elkaar versterkt.

We hebben met de jongeren ook een actie gedaan voor Jemen, waar oorlog, hongersnood en watertekorten een dagelijkse realiteit zijn. Meer dan 30000 mensen hebben onze actie gedeeld, wereldwijd. We kregen reacties uit Frankrijk, Nederland, België, Benin, Congo, Senegal, Canada en de VS. Tot nu toe hebben we 12 230 euro ingezameld. Dat voelt ongelooflijk.

Hoe hebben kinderen in Schaarbeek de lockdown beleefd?

Enkele reacties van kinderen uit de buurt.

“Moeilijk, niet leuk, het werd heel saai op de duur.”

8 LO C K D OW N STO R I E S

“Corona was moeilijk. Je moest veel thuisblijven, had niet veel te doen. Aan de andere kant vond ik het wel leuk om veel bij mijn ouders te zijn, de familieband werd sterker.

Ik miste na een tijd wel mijn vrienden en familie. Ik volgde altijd het nieuws bij Karrewiet, het was niet leuk te horen dat er zoveel mensen dood gingen door Corona. Als ik ziek was, was ik bang dat het corona zou zijn.”

“Het was voor mij een beetje moeilijk om niet buiten te spelen, geen familie te zien, de hele dag binnen blijven was niet leuk. Mijn ouders moesten blijven werken en het was niet leuk voor hen om mij en mijn broers elke dag alleen thuis te moeten laten. Ze zijn heel blij dat de school terug open is. Ik ook. Deze vakantie blijf ik in België, misschien ga ik wel eens naar de zee.”

“Ik vond het leuk om veel te kunnen gamen. Ik heb ook veel bokstraining gedaan thuis met mijn papa, maar het is toch beter om de juf en mijn vrienden in het echt te zien.”

“Tijdens de lockdown ben ik heel lang binnen gebleven. Mijn ouders zeiden dat het beter was om veilig te zijn thuis.

Ik was op zoom met de meester, ik gamede met mijn vrienden.”

“Ik vond de lockdown in de eerste weken best rustiger, ik kon veel op mijn telefoon, de lessen via zoom. In het begin vond ik dat super leuk, maar na twee maand niet meer (lacht)” “Ik moest altijd thuisblijven. Het was superwarm en het enige dat ik kon doen was het raam open zetten. Ik heb veel bij het raam gezeten. Ik werkte via internet voor school. Het internet was vaak niet goed en viel dan weg, dat was heel lastig. Ik was dan de helft van de les kwijt. De juf herhaalde het gelukkig dan wel voor mij.”

“De lockdown was niet leuk, ik vond het moeilijk om de lessen te begrijpen via zoom. Ik heb wel veel voor school gewerkt en verder heb ik vooral gegamed. Vooral de turn­ lessen op school heb ik gemist.”

I N

LOCKDOWN

B E E L D

Stadsbiografe en redactielid Rose Vandepitte trok er tijdens de lockdown bijna dagelijks op uit in Schaarbeek met haar camera. Het resultaat is een sprekende reeks beelden waarvan je hier een selectie krijgt.

I N

LOCKDOWN

B E E L D

I N

LOCKDOWN

B E E L D

“WE HEBBEN CORONA OVERLEEFD” Ook voor de Schaarbeekse gemeenschapswachten was corona natuurlijk een bijzondere periode die de nodige stress met zich meebracht. Dankzij een zichtbare aanwezigheid op straat en een goede coördinatie met de lokale politie werd goed werk verricht. Patrick Kaman, coördinator van de werking van de Gemeenschapswachten op het terrein, gaf tekst en uitleg voor Thuis in Schaarbeek.

13

Lieven Van Mele

TEKST

was wat stress, maar uiteindelijk Verboeckhoven en het station van hebben we alles op een positieve Schaarbeek”. manier kunnen leiden dankzij een Weten de Schaarbekenaren eigenlijk uitstekende coördinatie met de wel wat het verschil is tussen een politieagent en een Gemeenschapswacht? lokale politie (nvdr: Schaarbeek “Misschien is dat niet voor iedereen behoort tot de politiezone in het Brussels Gewest duidelijk, Schaarbeek/Evere/Sint-Joost). Bij maar de Schaarbekenaar kent het die lokale politie is er overigens verschil wel degelijk. Een deel van een corona-team. Mensen de 1,5 de Gemeenschapswachten kan gas- meter afstand in acht laten nemen, boetes uitschrijven. Dat zie je aan er voor zorgen dat ze niet te lang een insigne bovenaan hun polo. op banken blijven zitten, samenscholingen vermijden, zien dat er Die gasboetes gaan dan naar de gemeentelijke ontvanger die verder in parken niet wordt gevoetbald, etc., het hoorde er allemaal bij”. afhandelt. Het resultaat is meestal En problemen? een verwittiging of sanctie. Maar bij de term Gemeenschapswachten P AT R I C K K A M A N “Nou ja, alle Schaarbekenaren kenden niet denk je in de eerste plaats aan preventie, informatieverstrekking en alle maatregelen in verband met bemiddeling”. corona, en het duurde een tijdje Om Gemeenschapswachter te voor iedereen de ernst van de situatie begreep. De lastigste zones worden moet men minimum het voor ons waren het Liedtsplein, 4° jaar secundair hebben voltooid, het Koninginneplein en het voor een aantal functies het volledige secundair. Alvorens aangeNoordstation”. worven te worden moet men een En nu? schriftelijk en mondeling examen “Wel ja, de fameuze “déconfiafleggen. “Goede sociale contacten nement” maakt de zaken soms kunnen leggen en zin voor dialoog moeilijker. Mag ik nu een half uur op een bank zitten met iemand en communicatie zijn zeer belangrijk bij deze job”, vervolgt Patrick en een sigaret roken of niet? Vele Kaman. inwoners twijfelen. Ik ben in ieder En hoe verliep de werking tijdens geval blij dat het ergste qua corona corona? nu achter de rug is. Wij hebben “Corona was voor ons, net zoals als Gemeenschapswachten nuttige ervaring opgedaan die goud voor iedereen, een nieuw fenomeen. Als Gemeenschapswachten waard is”. vervullen wij een eerstelijnsrol. Er Dank voor dit gesprek, mijnheer Kaman.

THUIS IN SCHAARBEEK

Iedereen heeft de Gemeenschaps­ wachten (“Gardiens de la Paix”) wellicht al eens gezien. Ze hebben een paarse outfit en helpen bij het oplossen van dagelijkse problemen. Bijvoorbeeld een burenruzie, sluikstorten, geluidshinder, etc.

Gemeenschapswachten hebben goede contacten met de lokale politie, kennen de verschillende bemiddelingsdiensten, weten wie te contacteren bij de dienst Openbare netheid en Groene ruimten. Gemeenschapswachten helpen ook bij de straat oversteken in de buurten van scholen, zijn aanwezig op markten, patrouilleren in parken, zijn ook te zien op bus en tram.

Last but not least voeren de Gemeenschapswachten ook preventieacties rond diefstal, auto-inbraken en vergelijkbare veiligheidsproblemen.

“Er zijn 55 à 60 fulltime Gemeen­ schapswachten op het terrein”, start de heer Kaman z’n uitleg, “zij zijn verdeeld in verschillende zones, net zoals de politie. Het hoofdkwartier bevindt zich in de Haachtsesteenweg, rechtover de gemeentelijke school Emile Max. Verder zijn er drie antennes, in de Rogierlaan, in de Josafatstraat aan Rasquinet –waar onder meer het team zit dat de wekelijkse markten doet-, en aan de Prinses Elisabethlaan, tussen

BOMEN PLANTEN IN DE WIJK TEKST EN FOTO

Ikram El Maaboudi

14 LO C K D OW N STO R I E S

Lieve en Yoeri, jullie wonen niet alleen in de wijk, maar hebben er ook een toffe organisatie opgericht. Stel jullie zelf eens voor.

L I E V E Ik ben Lieve, al vanaf het begin bij de Bûûmplanters samen met Yoeri. Onze grootste drijfveer met de organisatie is eigenlijk om zoveel mogelijk bomen te planten die kunnen blijven staan. Dus bomen die bijvoorbeeld niet te groot worden en waar mensen geen last van krijgen. Waar ze zelfs voor zouden kunnen zorgen! Dat ze ervan kunnen genieten. Ons project breidt zich ook steeds uit. Wat begonnen is met planten uitdelen, is nu bijvoorbeeld dat we merken dat mensen bakken nodig hebben.

Dat komt daar nu dus ook bij.

Je maakt de bakken dan zelf?

Y O E R I Ja het bouwen van bakken dat is een beetje ons idee, omdat we werken rond recuperatie van afval. We willen doordacht en ecologisch te werk gaan in alle onderdelen van het project. Het is niet de bedoeling dat we hier bomen zitten planten terwijl we elders bomen zouden kappen om onze bloembakken te maken.

Dat klopt niet hé! Net hetzelfde met het geven van water aan onze bomen. We vangen regenwater op om daarmee onze planten en bomen water te geven, daarvoor willen we geen leidingwater gebruiken.

Waar hecht je nu belang of méér belang aan?

Y O E R I Wat wij vooral belangrijk vinden is dat we dit allemaal in de wijk realiseren. Ik merk dat nóg meer met de lockdown…

Iedereen valt terug op zijn wijk.

Vaak ben je buiten je wijk bezig.

Je werkt buiten je wijk, je gaat op vakantie, op bezoek bij vrienden of kennissen en je bent vaak weg.

Nu mocht dat allemaal even niet meer, je moest voornamelijk thuis blijven. Dan loop je veel bewuster rond in je wijk en merk je hoe plezant dat het hier is. Je ziet hoe veel je eigenlijk in en mét de wijk kan doen. Het is ook logisch dat we de bakken hier maken en dat we die dan ook hier plaatsen. Niet ergens in Oostende of zo! Ook het betrekken van de wijkbewoners om mee bakken en banken te maken is een belangrijke. Dat ligt in de lijn met onze visie.

Waar zijn jullie vooral mee bezig geweest tijdens de lockdown?

L I E V E Vooral met de Bûûmkwekerij in de Navezstraat 110. Het was een beetje ons vluchtoord, weg van onze vier muren. Buiten zitten, bezig zijn in het groen,…

We konden dan ook nadenken hoe we met de lockdown konden omgaan. Onze gewoonlijke activiteiten konden niet doorgaan.

Er waren geen ateliers met de kinderen en buren, we deelden

geen bomen uit,… Op dat moment hebben we dan ook alternatieven bedacht.

Welke alternatieven waren dat dan?

L I E V E Aan-huis bedeling van struiken en bomen.

Y O E R I De bedoeling was dat mensen die planten zouden ophalen op school en dat we daar ook bomen zouden planten. Onder andere in de Paviljoenschool in de buurt. Ineens kon dat niet doorgaan omdat er geen school meer was. Al die planten waren hier intussen wel al geleverd. In het begin hebben we de planten opgevangen en verzorgd, maar na een tijd zijn we die wel gewoon beginnen uitdelen. We zijn dan uiteindelijk met de fiets beginnen rondgaan en uitdelen. Dat was tof! We kwamen op plaatsen in Schaarbeek waar we normaal minder snel zouden komen.

Y O E R I De bedoeling was om ook wilde, eetbare kruiden in zaadbommen mee te geven aan de mensen die boompjes hadden besteld. We hebben dat dan uitgebreid naar alle kennissen van de Bûûmplanters en de Kriekenboomsage van De Kriekelaar. Met vrijwilligers, onder andere met een paar medewerkers van De Kriekelaar, zijn we de pakketten gaan uitdelen. Ik denk dat we samen zo een beetje alle straten van Schaarbeek hebben

15

gedaan! We hebben meer dan 500 zaadbompakketten uitgedeeld de voorbije maanden. Dat waren kant-en-klare zaadbommen maar ook van die knutselpakketten om zelf je zaadbommen te maken. Zo realiseerden we op een alternatieve manier toch wat we van plan waren voor de lockdown. Voor ons was het een goede tijd. Anders was het allemaal veel vluchtiger geweest.

Wat is het meest positieve moment dat je onthoudt?

Y O E R I De reacties. Onder andere van de kinderen wanneer ze een

pakketje kregen.

L I E V E Daarnaast de gelegenheid om met een breder publiek in contact te komen. Je komt bij de mensen aan huis. Dat vond ik leuk.

Y O E R I In de huis-aan-huisverdeling zagen we de diversiteit van Schaarbeek al aan de namen op de bellen of het aantal brievenbussen.

Sommige grote huizen hadden bijvoorbeeld maar één brievenbus terwijl je bij veel kleinere, huizen veel meer brievenbussen kon tellen. Het allerbelangrijkste is dat er zoveel mensen zijn die willen

Wil je meer info?

Mail dan naar info@buumplanters.be

THUIS IN SCHAARBEEK

“Door de lockdown zie je hoeveel je in en met je wijk kunt doen.”

meedoen om Schaarbeek nog aangenamer te maken.

Wat was een negatief moment?

L I E V E Het feit dat we onze activiteiten niet meer konden voortzetten.

Y O E R I De lockdown was ingrijpend en je vraagt je af of achteraf het leven nog hetzelfde gaat zijn.

In zowel de positieve als de negatieve zin. Bijvoorbeeld de verkeersdrukte. Wij zijn hier dagelijks geweest in de kwekerij en op sommige momenten was het hier heel rustig. Je hoorde de vogeltjes fluiten. Een paar weken geleden is dat rustige ook weer weggegaan. Het is positief dat alles terug opstart, maar sommige dingen moeten misschien niet helemaal zoals ervoor [lacht].

Wat ga je missen uit deze periode?

Y O E R I Ja, de tijd! Alles wat je gewoon was, viel ineens weg. Je kwam zo wat in een leegte terecht en je moest die invullen. Dat gaf ook tijd om na te denken of zaken anders te doen. Ik wil mezelf ook wel meer tijd geven, maar we zien wel of de realiteit het toelaat natuurlijk! [lacht] Dank jullie wel voor jullie tijd en veel succes!

TWEE JONGE HELDEN

uit de zorgsector 16

T E K S T E N F O T O

Josephine

LO C K D OW N STO R I E S

Wheel of Care (WOC) werd pas drie jaar geleden opgericht (wheelofcare.be en wheel.of.care.bxl - Instagram). Het is een samenwerkingsverband tussen vroedvrouwen en verpleegkundigen die thuiszorg aanbieden in en rond Brussel, onder andere in Schaarbeek. Wheel of care onderscheidt zich door te kiezen voor “slow care”, een warme zorgverlening, en voor duurzaamheid in materiaalgebruik en transport: alles gebeurt met de fiets! De mensen bij WOC zijn hartelijke, drietalige, fietsende, gedreven professionals. Twee ervan zitten voor mij in het Huis van het Kind in de Marollen: Flora en Thomas. Flora is vroedvrouw, verpleegkundige en oprichtster van WOC. Thomas werkt als verpleegkundige bij WOC en werkt ook in het Sint-Jansziekenhuis (site Middaglijn).

Flora woont in Schaarbeek op het Lehonplein.

Wat was de impact van Corona op jullie werk?

F L O R A De eerste drie weken van de lockdown waren heel moeilijk door een tekort aan beschermingsmateriaal. De dreiging van een onzichtbare vijand waarmee we patiënten en collegae konden besmetten, was zeer stresserend. We wisten niet of we de ziekte hadden, en we waren bang om ouderen en kwetsbaren te besmetten.

Alle beschermingsmateriaal werd enorm duur en het aanbod werd steeds kleiner. Gelukkig hadden we bij een bestelling voor handschoenen van voor de lockdown een nul teveel geplaatst, waardoor we genoeg handschoenen hadden. Maar voor de mondmaskers hebben we burgers moeten inschakelen: we deden een oproep via Instagram en de respons was immens! We ontvingen

in Schaarbeek bij mij thuis op het Lehonplein 10.000 (!!) maskers, met briefjes erbij. We hebben zo goed als iedereen persoonlijk geantwoord en verteld wat er met hun mondmaskers gebeurde, met een foto erbij. We hebben een deel van de mondmaskers ook uitgedeeld aan hotels die daklozen opvingen.

T H O M A S In het ziekenhuis was er een tekort aan kennis en materiaal. Er was vooral ook veel onzekerheid over de omvang van het probleem dat op ons afkwam.

In de ambulante Covid zaal had ik geen schrik, maar ik was wel bang om patiënten in de thuiszorg te besmetten door mijn werk in de kliniek. Ik nam afstand van familie en vrienden. In de piek van de crisis liep ik Corona op en bleef een maand thuis. Als je hele dagen op intensieve werkt wordt de kans op besmetting erg groot. Echter, uit

cijfers blijkt dat slechts 3 collega’s van de 50 op dialyse werden besmet en op intensieve slechts 5 van de 60.

Wat was de toestand achter de gevels en voordeuren van Brussel?

T H O M A S We zagen heel uiteenlopende situaties. Een oudere man van 80 jaar was helemaal alleen, zijn vrouw zat vast bij familie in Duitsland. Zijn toestand was rampzalig en daarom hing ik in de lift een briefje op gericht aan alle bewoners van het gebouw met het verzoek om de man bij te staan. Er kwam een grote respons van mensen in het gebouw. Hij bouwde een band op met een buurvrouw die poetste, waste en kookte voor hem.

We zagen dat de emotieboog bij patiënten en bij ons gelijk liep: in het begin veel angst, onzekerheid, stress. Naarmate de crisis vorderde werden mensen iets ontspannener en durfden mensen elkaar ook meer helpen.

Wat was de impact voor zwangere vrouwen?

F L O R A We merkten positieve en negatieve effecten van Corona.

Enerzijds was er uiteraard de angst voor besmetting, waardoor bevallen vrouwen ook snel de kliniek wilden verlaten. Maar anderzijds stopten zwangere vrouwen sneller met werken, waardoor ze tijd hadden om zich fysiek en mentaal voor te bereiden

17 THUIS IN SCHAARBEEK

op de bevalling. Na de bevalling verliep de borstvoeding opvallend beter bij iedereen. Dit kwam door het verdwijnen van bezoek, het ontspannen zijn hierdoor, en het aandachtig samenzijn met partner en kind. Negatief was dan weer het gebrek aan hulp, tips, mentale steun van het netwerk, andere vrouwen…Immers, “it takes a village to raise a child.”

In het Huis van het Kind gaven we prenatale lessen voor koppels, in plaats van in groep.

De nood was hoog. Voor de organisatie konden we beroep doen op vrijwilligers die zorgden voor ontsmetting, het openen van deuren, het wisselen van ruimtes. Dit was heel belangrijk voor partners omdat die in het hospitaal, vb. bij echo’s, niet werden toegelaten.

Konden jullie oudere mensen bezoeken voor de thuisverpleging of was dit niet toegestaan?

T H O M A S Sommige ouderen wilden ons niet meer, of minder zien, en lieten hun eigen kinderen de zorg overnemen van ons. Er was veel angst, van in het prille begin in februari. Bij de verpleegkundigen was er daardoor minder werk, maar bij de vroedvrouwen was er meer werk.

F L O R A We namen twee nieuwe collega’s aan tijdens de lockdown omwille van de verviervoudiging van aanvragen van zwangere en bevallen vrouwen.

Hoe kijken jullie terug op deze periode?

T H O M A S Ik was me er reeds van bewust dat wij allen boven onze stand leven. Nu werd dat nog meer duidelijk. Wat ik vooral miste waren mijn hobby’s: klimmen, sporten, vrienden zien. Ik vond geen uitlaatklep voor al die spanning en dat was moeilijk.

F L O R A Ik besefte dat ik sinds de oprichting van WOC heel hard gewerkt had en kon door Corona op niks meer ‘ja’ zeggen. Ook voel ik veel trots voor mijn beroep en hoop ik dat de aandacht voor de zorgsector, waar wij onder andere via ‘La santé en lutte’ (https://lasanteenlutte.org/nl/

wie-zijn-wij/) voor strijden, zal blijven bestaan na dit momentum.

Wij, verpleegkundigen en vroedvrouwen zetten onszelf op de tweede plaats want wij zijn van nature empathisch, meegaand en gevend. Wij doen moeilijk werk en we hopen dat men dit niet snel weer vergeet.

Hoe was het om te fietsen door de lege Brusselse straten?

In koor: zalig!

F L O R A Ik had Manneken Pis voor mij alleen, elke dag, en zag de pleinen en straten van Brussel leeg. Dat was heel bijzonder! De eerste drukke dagen waren we erg teleurgesteld omdat er opnieuw zoveel meer auto’s waren.

Wij fietsen sowieso 365 dagen per jaar, weer of geen weer, met een i:sy bike. Deze fiets is ideaal omdat hij een laag zwaartepunt heeft en dikke wielen. Hij is elektrisch waardoor we niet bezweet bij onze patiënten toekomen. Voor ons was fietsen tijdens de lockdown een verademing, ook wat de luchtkwaliteit betreft.

Wat zouden jullie anders doen bij een volgende lockdown?

F L O R A Nu het basismateriaal voorhanden is en we kennis hebben over wat er op ons afkomt, zou een tweede lockdown vooral minder stresserend zijn. Want eigenlijk hebben we het echt wel heel goed gedaan, in deze eerste lockdown van ons leven.

Welke boodschap willen jullie meegeven aan de Schaarbekenaars?

T H O M A S Blijf strijden voor veilige straten in Schaarbeek en sensibiliseer uw medeburgers!

Stop met racing in the street!

Houd 1.5 meter afstand als je fietsers met de wagen voorbijsteekt. Stel noodzakelijke zorgen niet uit omwille van Corona en vraag tijdig hulp aan huis of in het hospitaal. Ga niet terug naar het oude normaal want dat was niet normaal! Geniet meer van Parc Josaphat, draag meer zorg voor Schaarbeek, gooi gebruikte maskers en handschoenen in de vuilnisbak.

Het verhaal van

LOCKDOWN SERIES

APEX KOFFIE

18

Stephan Bral is de oprichter van Apex Coffee Distributors, een jong Schaarbeeks en Brussels bedrijf.

Koffie leveren aan bedrijven en organisaties, dat was 95% van wat we deden. De bestellingen vielen voor 90 procent weg tijdens de lockdown, enkel een paar apothekers die we als klant hebben bleven doorgaan (lacht).

We hadden wel direct de goesting om te bekijken hoe we dit konden opvangen. Ons werk verdubbelde, onze drie kinderen zaten ook thuis en ons inkomen was voor een groot stuk weg. We zijn dan via internet beginnen verkopen aan particulieren, wat we voordien niet deden.

Enkele winkels verkopen nu ook onze koffie. Het werd voor een stuk een nieuw bedrijf, met alle uitdagingen die daarbij horen.

We ontwikkelen nu bijvoorbeeld ook een touchless thermos bediening voor op het werk en 100% composteerbare koffiepads (lacht).

Op dit moment starten stilaan onze vroegere klanten terug op, per sector gaat dit op een

verschillend tempo en wij volgen dat ritme gewoon mee.

Wij zijn een Brusselse verdeler van koffie. Wij werken voor Brussel, wij leveren voor 80 % met de fiets, dat is de enige weg voor de toekomst. Dat bewustzijn is nog versterkt tijdens de lockdown, daar willen we volop voor gaan.

Ons label ‘Your coffee counts’ zorgt dat koffieboeren uit de spiraal van armoede kunnen geraken. We investeren met elke verkochte koffie in Incofin, een organisatie die microfinancieringen geven aan onze boeren. Ook daar zetten we duurzaam en consequent op in.

De lockdown heeft de creatieve geest wel op scherp gezet.

Daarnaast was iedereen ook heel begripvol voor elkaar, zowel leveranciers als klanten, iedereen deed zijn best om te zorgen dat iedereen het kon redden. Dat was mooi, merken dat het niet helemaal zo’n harde wereld is. We leven op hoop. (lacht)

Het verhaal van

Het doorgaan met de conversatietafels was voor mij een mooie ervaring. We deden dit via Zoom.

Ook mijn cusisten waren super blij hiermee, het was een welkome afwisseling en contact tijdens de lockdown. Toen de maatregelen versoepelden hielden we de conversatietafels in openlucht in het Josafatpark. Dat deed deugd.

Voor mijn gezin was de lockdown heel moeilijk. Ik woon in een klein appartement en een lockdown doorbrengen in een appartement is heel moeilijk. Zeker met adolescenten. Ik heb twee zonen (16 en 18 jaar) en een dochter (12 jaar).

Ik heb een abonnement op netflix genomen voor hen en een fiets gekocht zodat ze toch iets van sport konden doen, maar financieel was dat niet makkelijk, want wij komen maandelijks maar net rond met ons inkomen. Mijn zonen werden zeer nerveus, ze zijn sportief en alle sportlessen vielen weg, dat was heel zwaar voor hen. Ze voelden het echt aan als een gevangenis, we hebben als gezin moeilijke momenten doorgemaakt. Met vijf doorlopend in een klein appartement doorbrengen was heel zwaar. Bovendien is mijn zieke moeder noodgedwongen ook een maand bij ons komen inwonen.

Bij het begin van de lockdown, toen de scholen sloten, hadden wij geen computer, dat gaf zo veel stress. De kinderen waren wanhopig. Gelukkig hebben we uiteindelijk een computer kunnen lenen van een vriend en van de school.

Op een bepaald moment wou mijn zoon van zestien even naar buiten, hij had dat nodig. En toen werd hij tegengehouden door de politie “Wat doe je hier?”. Ze hebben hem tegen de muur gezet om hem te fouilleren. Toen ze zijn portefeuille openden zagen ze zijn studentenkaart. Ze zeiden: “Jij praat Nederlands?” “Ja” “Waarom spreekt je dan geen Nederlands tegen ons? Je moet direct Nederlands tegen ons spreken.” Mijn zoon zei: “Jullie spraken me aan in het Frans dus heb ik geantwoord in het Frans.” Ze stuurden hem naar huis. Mijn zoon was overstuur.

Sindsdien durfden mijn kinderen niet meer naar buiten gaan.

Mijn zoon is nu zo blij dat er terug trainingen zijn in zijn club, ik heb dankberichten gestuurd naar de trainers met de heropstart.

Ik probeer er altijd te zijn voor mijn kinderen, ik wil dat ze studeren en meer kansen krijgen dan hun vader en ik hebben gehad. Ik hoop dat er geen tweede lockdown komt.

THUIS IN SCHAARBEEK

SAMIRA Samira is lesgeefster Arabische con­ versatie en woont zelf met haar gezin in Schaarbeek.

Samira ging ondanks de lockdown online door met de conversatietafels en daar waren haar cursisten zeer blij om. De lockdown zorgde binnen haar gezin voor een aantal beproevingen.

19

BUURT WERK IN LOCKDOWN TEKST IKRAM

El Maaboudi

20 LO C K D OW N STO R I E S

Dag Assia, dank je om tijd te maken voor dit interview. Kan je ons uitleggen wat CréActions doet?

We bestaan ondertussen al 10 jaar. CréActions werkt rond 5 grote acties: huiswerkbegeleiding, ondersteuning van de ouders, socio-culturele activiteiten, partnerschappen en “Agir Ensemble” (nvdr vrij vertaald: Samenwerken). Kort uitgelegd doen we huiswerkbegeleiding voor zowel de lagere school als het secundair onderwijs.

Ondersteuning van de ouders gebeurt in de vorm van alfabetiseringslessen en culturele activiteiten. We gaan op uitstap met de kinderen en jongeren tijdens onze socioculturele activiteiten. We zetten ook partnerschappen op, bijvoorbeeld met het wijkcontract “Stephenson”. Als laatste actie heb je “Agir Ensemble” (nvdr vrij vertaald: Samenwerken), waar we de burgerzin aanspreken bijvoorbeeld door een jaarlijkse bloedinzamelingsactie te organiseren.

Luisteren naar de noden van de mensen, is dat iets waar je belang aan hecht vanuit de organisatie?

Ik vind het heel belangrijk dat we werken vanuit de noden die naar boven komen!

Tegelijkertijd zijn diegenen die een project voorstellen, er

F O T O

Mariam Abkar

ook verantwoordelijk voor.

Met de organisatie bieden we ondersteuning en een kader waarin ze kunnen werken, maar het praktische en organisatorische werken ze zelf uit.

Binnen Agir Ensemble gaan jullie jaarlijks op vrijwilligersreis?

Agir Ensemble is de verzamelnaam voor alle acties die we organiseren waarbij we anderen helpen. Dat kan een voedselbedeling zijn maar evengoed een animatie voorzien in de Stephenson Garden (nvdr: het rusthuis in de buurt), de iftar op het Stephensonplein organiseren.

De jaarlijkse vrijwilligersreis hoort hier ook onder.

Het team van zowel vrijwilligers als medewerkers spelen een grote rol in het draaiend houden van de organisatie?

Zeker en vast! De kracht van CréActions dat zijn onze betrokken en geëngageerde vrijwilligers. Zij stellen projecten voor en zijn deels verantwoordelijk voor het in goede banen leiden van hun project. De coördinatoren van de acties leiden het grotere plaatje en kunnen specifieke hulp bieden. Deze personen worden aangenomen met projectsubsidies. Dat is dan tijdelijk. Ieders tijd is waardevol!

Als er iemand twee uur kan komen helpen of een andere persoon zes uur per week kan vrijmaken, dan plan ik dat zo in. Het enige wat ik

vraag is een jaarlijks engagement, hoe groot of hoe klein dan ook.

CréActions bouwen we samen.

Iedereen draagt zijn steentje bij.

Het is hier altijd druk en er lopen altijd mensen rond. Nu was dat niet meer zo door de sluiting. Hoe heb je deze lockdownperiode beleefd?

Als ik voor mij persoonlijk mag antwoorden, is de werkdruk enorm verminderd tijdens deze periode! Hierdoor kon ik verder werken aan alle taken die ik tot dan toe opzij had gelegd. Ik ben nu weer helemaal up-to-date én veel meer ontspannen! Nu stijgt de spanning wel weer voor de stages en uitstappen [lacht].

Wat heb je gedaan tijdens de lockdown?

In eerste instantie onze lokalen gedesinfecteerd, opgekuist en opgeruimd. Nadien was ik vooral bezig met onze administratie.

Daarnaast stond onze telefoonlijn nog open. Hier merkte ik dat heel wat ouders beroep deden op ons. Dat was voor het uitprinten van huiswerk, om gebruik te maken van onze computers of om toch begeleiding te krijgen voor het huiswerk van hun kinderen. Niet alle ouders hebben namelijk gestudeerd of kunnen hun kinderen opvolgen. Ik was eigenlijk een bemiddelaar tijdens deze periode. Zo heb ik onder andere naar een school gebeld voor twee ouders die de school niet

21

konden bereiken en moeilijkheden hadden. Ook startte ik een huiswerkbegeleiding op afstand op voor jongeren die hier nood aan hadden. Opnieuw was het team klaar om dit op te zetten.

Wat miste je tijdens de lockdown?

Zonder twijfelen de drukke gezelligheid hier [lacht]!

CréActions is een beetje mijn uitgebreide familie. Ik zie elke dag wel andere personen en dat miste ik echt. Er is echt een sociale band naast die professionele, dat is onmisbaar!

Welke positieve herinnering hou je over aan deze periode?

Tijd! Er was meer tijd die ik kon doorbrengen met mijn dochter.

CréActions slorpt heel wat tijd op. Ik ben hier 7 dagen op 7.

Momenten met mijn dochter, waren dan vooral voorbehouden voor

de vakantie. Daar heeft ze nu dus eerder van kunnen genieten [lacht].

Wat neem je nog mee van deze periode?

Er zijn een paar initiatieven verder uitgewerkt om toch in contact te blijven met onze groepen. Zo is er een van de alfabetiseringsklassen die het traject “Media en animatie” volgt en die alsnog instructies kregen via een WhatsAppgroep die al bestond. Het blijkt dat dit heel goed werkt. Zo is er alsnog contact, ook al komen de deelnemers niet tot hier.

Is er iets wat je gaat missen aan deze periode?

Niet echt eigenlijk, ik ben blij dat alles stilletjes aan terug opstart.

Ik denk dat deze periode vooral moeilijk was voor mensen die het al moeilijk hadden ervoor.

Zo ondersteunen we een oudere dame vanuit Agir Ensemble. Ze

THUIS IN SCHAARBEEK

“We kregen heel wat hulpvragen van mensen die bang waren of het moeilijk hadden.”

heeft zo goed als geen familie, woont in een sociale woning én haar uitkering is minimaal. Wat ik tijdens deze periode deed, was haar boodschappen. In normale omstandigheden zijn wij ook gewoon een sociaal contact waar ze mee kan praten. Dat viel nu weg en ik merkte vooral dat deze periode haar nog meer isoleerde. Daarnaast kreeg ik heel wat hulpvragen van mensen die schrik hadden of het moeilijk hadden. Zo durfde een vrouw zelfs haar raam niet te openen uit schrik dat het virus zo binnen kon. Dat blijft mij wel bij!

Jullie starten binnenkort met een nieuw project binnen het wijkcontract Stephenson, een tuin op jullie plat dak?

Dat klopt, het project lag even stil omwille van de coronacrisis.

Nu de winkels terug open zijn kunnen we materiaal aankopen om eraan te beginnen. Ook daar gaan de jongeren en ons team een grote rol spelen om mee materiaal te verslepen en te helpen bouwen aan onze tuin.

Daar kijken we al naar uit! We plantten onlangs al met een paar jongeren bloemperkjes rond de bomen in samenwerking met het wijkcontract. Dat is al een goed begin.

Dank je wel voor je tijd. Ik wens jullie veel succes met de activiteiten deze zomer! Misschien dat we elkaar nog tegenkomen in het park!

T E K S T

Hylke Gryseels

22 LO C K D OW N STO R I E S

“Schaarbeek Voyage” is een volwaardig en divers programma voor iedereen die zomert in Schaarbeek.

Een kwaliteitsvol zomeraanbod waarin elke Schaarbekenaar iets voor zichzelf kan terugvinden, dat is onze centrale insteek.

Het vrije-tijdsaanbod speelt zich deze zomer zowel overdag, ’s avonds als in het weekend af, in de openbare ruimte of in het gemeenschapscentrum of de bibliotheek.

Onze activiteiten zullen uiteraard rekening houden met de veiligheidsvoorschriften. Dit doen we door de omvang van activiteiten en het toegelaten aantal mensen in te perken, en te werken met reservaties, een circulatieplan te maken, regels rond social distancing, mogelijkheden tot ontsmetting en andere veiligheidsmaatregelen.

Met “Schaarbeek Voyage” willen we niet enkel een divers aanbod creëren en publiek plezieren. Het is ook het moment waarop heel wat verschillende (lokale en minder lokale) samenwerkingen opnieuw vorm krijgen.

De partners van 1030cultuur grijpen “Schaarbeek Voyage” als een kans om de band tussen mensen opnieuw aan te halen en te versterken. Eerst met het oog op een mooie zomer, maar eveneens met een hoopvolle blik gericht op de toekomst.

Je hoeft dit jaar niet op reis te gaan voor een zomers vakantie­gevoel.

De partners van 1030cultuur zorgen voor cultuur en amusement dichtbij huis. We nemen je mee op reis in eigen stad, er is overal wel iets te beleven én toch is het vlakbij.

AGENDA

Vanaf nu tot 18/9

EXPO BLACK HISTORY MONTH

in de Bibliotheek

22 juni tem 17 juli

KRIEKELAAR & NOS LIVE DANS LE QUARTIER

Maak kans op één van de 20 miniconcerten op het trottoir in de wijken Stephenson en Pogge! Stuur een mailtje naar bregt.geukens@vgc.be en vertel waarom jouw buren een mini concertje verdienen.

24/6 tot 31/8

BOEKENVERKOOP

in de bibliotheek

SUMMERFIT SCHOOL.

Voor zij die zo snel mogelijk hun coronakilo’s kwijt willen via mini-lessenreeksen therapeutische yoga & pilates. Bij zonnig weer: leesterras aan de bibliotheek.

10, 11 en 12 juli

CINEMA VOYAGE – OPEN AIR CINEMA

op het terras van de Kriekelaar. De Dienst Cultuur werkt voor de drie avonden een afwisselend programma uit voor een breed publiek.

17/7 – 31/8

ZOMERVITRINED’ÉTÉ I.S.M. PASSA PORTA

Parcours van grote raamtekeningen op vitrines langs 8 locaties, die tevens verdeelpunt zijn van de gratis affiches van 1030love (www.1030love.com) 30/06, 17/07, 31/07, 19/08

VERHALENBOOM I.S.M. CITIZENNE OP VERSCHILLENDE LOCATIES

Mensen kunnen hun lockdown ervaringen vertellen onder de boom van Citizenne.

Een illustrator maakt een tekening bij hun verhaal. De originele tekening nemen ze mee naar huis, een kopie ervan hangen we in de boom.

8/7, 16/7, 18/8, 25/8

Ellen Michielsen leest voor op verschillende locaties

WORKSHOPS “SAFE SPACES” VIA ZOOM

inschrijven via de bibliotheek. Wat is een safe space? En hoe maken we er gebruik van? Onder begeleiding van Aru Lee wisselen we ervaringen uit en raken we thema’s aan als begrip, bewustzijn, verantwoordelijkheid en actie ondernemen 14/7, 27/7 en 20/8

NAMIDDAGACTIVITEITEN VOOR SENIOREN

De Kriekelaar stelt haar grote zaal en tuinterras ter beschikking. De Dienst Cultuur zorgt voor een fijne band, een levendige bingo presentator en een getalenteerd chansonnier. En taart natuurlijk.

8/7, 16/7, 18/8, 25/8

Ellen Michielsen leest voor op verschillende locaties 9/8

Katelijne Billet leest voor op het festival ‘I LOVE POGGE’.

22/8

THEATER TRANSPORT EXCEPTIONNEL

van Frederika Del Nero ( 6+) i.s.m. met GC Everna. Deze voorstelling gaat door in het Moeraske.

24 - 28/8

KUNST IN DE OPENBARE RUIMTE

‘Gwendoline Robin’ i.s.m.

KunstenFestivalDesArts, Cité de la jeunesse en De Kriekelaar. Deze Brusselse kunstenares maakt een nieuwe creatie waarbij ze met een groep jongeren uit Schaarbeek pyrotechnische interventies zal doen in de publieke ruimte. Ze bouwen samen constructies van speelse machines met papier, plastiek, metaal en sassen en verrassen buurtbewoners met poëtische gestes op verschillende pleinen in Schaarbeek.

Hou de FBpagina’s van De Kriekelaar en 1030cultuur in de gaten om geen enkele activiteit te missen!

23 THUIS IN SCHAA A RRBBEEEEKK

30/6 tem 28/7

11/7, 17/7 en 18/7

LO C K D OW N STO R I E S

#StaycationBXL Beleef de zomer met de gemeenschapscentra.

In je wijk, en op N22zomert.brussels.