9 minute read
Bedrijf in de kijker
Bedrijf in de kijker ADVARIO
Wim Serneels, operations manager, en Philippe Geeraerts, terminal manager
Advario bouwt grootste opslagtanks voor LPG in Europa maar investeert ook in eigen duurzame toekomst
De voorbije drie jaar zijn er op het terrein van Advario Gas Terminal (AGT) in de Land van Waaslaan in Kallo twee nieuwe kolossale tanks gebouwd, elk goed voor de opslag van 135.000 m3 LPG. Meteen de grootste in Europa. Maar het bedrijf kijkt ook al verder in de toekomst met duurzame energiebronnen zoals waterstof.
Het bedrijf Advario doet bij de meeste mensen niet meteen een belletje rinkelen. Het is bekender onder de oude naam Oiltanking. De site in Kallo is bekend onder de naam Antwerp Gas Terminal (AGT) dat in 1982 werd opgericht en in 2016 werd overgenomen door Oiltanking. Begin mei 2022 werd de naam Oiltanking gewijzigd naar Advario omdat het bedrijf in de toekomst meer en meer de omslag wil maken naar duurzame energie. “Oiltanking is van oorsprong gespecialiseerd in de opslag van olieproducten en geleidelijk aan zijn er ook gas en chemicaliën bijgekomen”, legt terminal manager Philippe Geeraerts uit. “Vandaag ligt de focus enkel nog op die twee laatste en komt daar groene energie zoals waterstof of biobrandstof als derde segment bij. Alle opslagfaciliteiten voor olieproducten zoals benzine en kerosine zijn we daarom aan het afstoten. Van de 70 terminals zijn er 13 over die passen in deze nieuwe strategie. Daarom dat de aandeelhouders liever geen link meer zagen naar olie in de bedrijfsnaam.”
De vestiging in Kallo is altijd al gespecialiseerd geweest in vloeibare gasopslag en past dus wel nog in de nieuwe visie van het bedrijf. Meer nog; er werd de voorbije jaren maar liefst 300 miljoen euro geïnvesteerd om de capaciteit uit te breiden. Tussen 2019 en februari 2022 werden er twee nieuwe megatanks gebouwd voor de opslag van 135.000 m3 LPG. Daarnaast werden ook een nieuwe aanlegsteiger, een brandweersteiger, 2 hoogspanningscabines en een railcar laadperron in dienst genomen. “De tanks zijn hiermee de grootste van Europa in hun soort”, zegt operations manager Wim Serneels trots. “De bouw was toch wel een technisch huzarenstukje. Elke tank heeft een diameter van 87 meter en is 32 meter hoog of zelfs 46 meter als we de koepel meerekenen. In totaal hebben we 14.000 m3 beton nodig gehad voor elke tank. Om dat gewicht te kunnen dragen is er een vloer van 1,2 meter dik met daaronder 668 palen die 20 meter diep zitten.”
De constructie van het dak was op zich ook een bijzonder staaltje techniek. “Dat bestaat uit 4.500 m3 beton en werd op het gelijkvloers niveau gegoten”, vervolgt Serneels. “Daarna is het met luchtdruk naar boven geduwd waar het is vastgemaakt aan de wanden.” Bijzonder aan deze tanks is dat de pompen zich bevinden in schachten die tot op de bodem gaan. “In de tanks zelf zijn geen openingen”, vult Geeraerts aan. “We zitten hier immers in een gasomgeving en dan mag je geen enkel risico nemen dat er iets zou kunnen ontsnappen.”
Met zo’n 435.000 m3 aan opgeslagen gas wordt er natuurlijk héél veel aandacht besteed aan veiligheid.
binnenkant tank
Binnenkant tank
(c) MLSO
“Het spreekt voor zich dat roken hier uit den boze is, maar ook gsm’s zijn verboden. Voor elk werk dat op de site wordt uitgevoerd bekijken we welke veiligheidsmaatregelen er nodig zijn. In geval van een stroompanne schakelen we meteen over op noodgeneratoren.”
Er zijn twee manieren om het gas op te slaan: ingekoeld, in verticale tanks en onder atmosferische druk, of op omgevingstemperatuur onder hoge druk. Het gas is hoofdzakelijk bestemd voor industrieel gebruik door grote chemiespelers in de haven. Met de bouw van de twee nieuwe tanks is de opslagcapaciteit van Advario Gas Terminal verdrievoudigd. “Maar we kopen zelf geen gasproducten aan”, benadrukt Geeraerts. “Het zijn onze klanten die het inkopen en hier vervolgens opslaan. Dat is geen strategische voorraad want ze nemen het gas eigenlijk continu af voor hun productieproces. Dat gebeurt per pijpleiding met pompen die 24/24 uur draaien. In totaal beschikken we over negen van dergelijke pijpleidingen. Gas is voor deze bedrijven geen energiebron maar wel een grondstof. Propaan wordt bijvoorbeeld omgezet in propyleen voor de productie van plastics.” Advario wil zich in de toekomst ook bezighouden met de opslag van andere soorten gassen. “We denken dan in de eerste plaats aan waterstof maar ook aan ammoniak en CO 2”, legt Geeraerts uit. “We zitten hier in de haven en de omliggende bedrijven produceren veel CO 2. Een groot deel daarvan zal in de toekomst gecapteerd moeten worden én dus ook opgeslagen. Daarvoor gaan wel nieuwe tanks gebouwd moeten worden, want elk gas heeft zijn eigen kenmerken. Aan ruimte is er gelukkig geen gebrek. Er is nog heel wat plaats over op deze site.”
Het bedrijf denkt mee met de klanten op vlak van duurzaamheid maar wil ook zelf uiterlijk tegen 2040 een nuluitstoot bereiken. “We zijn nu een stappenplan aan het maken”, zegt Geeraerts. “Door onze koelinstallaties en pompen zijn we een grootverbruiker op vlak van elektriciteit. Een windmolen mogen we niet plaatsen omwille van de veiligheid, maar we kunnen natuurlijk wel groene energie aankopen. We denken ook aan zonnepanelen. Verder zal het hele wagenpark, van de locomotief tot de bestelwagens, gefaseerd vervangen worden door elektrische exemplaren. De shift naar hernieuwbare energie is dus ook intern al ingezet.”
Site Advario
(c) MLSO
Natuur in de Waaslandhaven
ANB steekt riet én vogels een handje toe in Groot Rietveld:
Het waardevolle riet in het Groot Rietveld en het Rietveld Kallo raakt stukje bij beetje verdrongen. Het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) onderneemt daarom actie. De opgeschoten wilgen worden gerooid. In een tweede fase volgt er een terreinverlaging om het rietland uit te breiden.
Het Groot Rietveld vormt samen met het aansluitende Rietveld Kallo een uitzonderlijk groot leefgebied voor bedreigde vogels zoals de roerdomp, de woudaap en de bruine kiekendief. Het is ook een belangrijke rustplaats voor wintergasten zoals lepelaars, smienten en wintertalingen. “Dat hier zoveel vogels foerageren is te danken aan het uitgestrekte rietland”, legt Laurent Vanden Abeele, projectleider bij ANB, uit. “Het gebied biedt een welgekomen bron van voedsel en is een schuilplaats voor heel veel diersoorten. Daarom zijn het Groot Rietveld en het Rietveld Kallo een belangrijke schakel in Natura 2000, het Europese netwerk van beschermde natuurgebieden.”
Geen hulp van rivieren meer
En die bescherming is wel degelijk nodig. Zonder tussenkomst van buitenaf raken rietvelden na verloop van tijd verdrongen door andere planten, zoals wilgen. “Vroeger maakte de natuur zelf regelmatig schoon schip”, vervolgt Vanden Abeele. “Als rivieren overstroomden of hun bedding verlegden, kreeg het riet weer alle kansen. Maar in het verstedelijkte landschap van vandaag moeten we zelf de handen uit de mouwen steken als we dit uitzonderlijk vogelparadijs in stand willen houden. Vooral de bruine kiekendief heeft een open landschap nodig om te overleven.”
Vertraging door PFOS-vervuiling
In het Groot Rietveld hebben de rietkragen al heel wat terrein verloren aan planten die ook elders veel voorkomen. Normaal gezien zou men vorig jaar al begonnen zijn met beheerwerken, maar de PFOSvervuiling stak daar een stokje voor. Het Groot Rietveld ligt op een boogscheut van de 3M-fabriek en dus moesten er eerst bodemstalen worden genomen. “We hebben elk jaar maar een klein venster om de werken uit te voeren”, legt Vanden Abeele uit. “Dit moet altijd buiten het broedseizoen gebeuren. Daarom is alles een jaar opgeschoven.”
Afgravingen
In augustus is een aannemer gestart met het rooien van de opgeschoten wilgen die nu het riet verdringen. Later volgen gerichte afgravingen om de rietoppervlakte uit te breiden. “Daarvoor is echter eerst nog bijkomend bodemonderzoek nodig. We willen de afgegraven grond namelijk hergebruiken om een uitkijkpunt en broedeiland aan te leggen. Dit najaar gaan we wel al een aantal poelen uitgraven voor de rugstreeppad. Want ook die soort kan nog wel een helpende hand gebruiken.”
Inrichtingsplan De Bieshoek
De Bieshoek
Ook Maatschappij Linkerscheldeoever (MLSO) plant werken in dezelfde omgeving. Ten westen van De Bieshoek bevindt zich een restant van de Defensieve Dijk. Deze werd in het verleden aangelegd met een militaire functie en diende als waterkering om de Melselepolder onder water te kunnen zetten bij een vijandelijke aanval. De Bieshoek is één van de twee logistieke/ industriële zones die aangeduid werden in het definitief voorkeursbesluit van de Vlaamse Regering binnen het complex project ‘Realisatie van Extra Containerbehandelingscapaciteit in het havengebied Antwerpen’ (CP ECA).
Groen lint
Voor De Bieshoek werd intussen een inrichtingsstudie opgemaakt. MLSO wil de dijk terug waarneembaar maken in het landschap tot een hoogte van ongeveer 13 meter TAW. Dat zal gebeuren door een reconstructie waarbij de bestaande dijk opgehoogd wordt en langs een zijde verbreed. De dijk zal onderdeel worden van een robuuste bufferzone die de ruggengraat vormt van het groenblauw netwerk (geheel van natuur en waterlopen) van De Bieshoek. Ook de mogelijkheden voor zachte recreatie worden onderzocht. De bufferzone kan in het noorden ook een link leggen naar Fort Sint Marie, met bijvoorbeeld de aanleg van een ruime parking voor toekomstige bezoekers aan het fort. Ten zuiden kan de link gelegd worden met de Put van Fien, een ander restant van de Defensieve Dijk. De bufferstrook wordt zo’n 100 meter breed en doet ook dienst als collectieve wateropvang.
Aandacht voor duurzaamheid bij invulling De Bieshoek
MLSO hield vorig jaar een marktconsultatie voor het gebied. Er zijn al verschillende kandidaatinvesteerders. Ze zullen wel extra aandacht moeten besteden aan duurzaamheid. Zo vraagt MLSO om niet onnodig te verharden, zuinig ruimtegebruik na te streven en zoveel mogelijk samen te werken met buurbedrijven op vlak van multimodaliteit, uitwisseling van energiestromen, enz.
Wil je meer weten over het complex project ‘Realisatie van Extra Containerbehandelingscapaciteit in het havengebied Antwerpen’ (CP ECA)?
Je vindt alle info hierover op
