RESTAURANT DE TELLERLIKKER EN IJSSALON TOSCANA BEGRIPPEN IN WINSCHOTEN

“We hebben hier de hele dag zon op ons terras. Vanaf het middaguur tot zonsondergang. Dat is een groot pluspunt. Als het te warm wordt, hebben we de parasols nog.” Herman Bouma van restaurant De Tellerlikker aan de Venne in Winschoten is daar maar wat blij mee. Met echtgenote Linda viert Herman Bouma in juni een klein feestje. Dan bestaat hun restaurant precies tien jaar. Dat jubileum wordt gevierd. “We zijn nog aan het brainstormen hoe dat moet gebeuren. Misschien met een artiest erbij. Deze tien jaar zijn snel gegaan. Heel rap”, vertelt Herman.

Naast De Tellerlikker staat IJssalon Toscana. Evenals het restaurant een begrip in Winschoten en daarbuiten. Én sinds het voorjaar van vorig jaar ook van Herman en Linda Bouma. Laatstgenoemde runt dit horecabedrijf. De vorige eigenaar wilde stoppen. Herman: “We zaten op het terras toen hij dat vertelde. Ik zei ‘laten we praten’. We hebben het overgenomen. Het was daar altijd druk. Er stonden rijen mensen voor de zaak. Dit is een mooi project.” Linda vult aan: “Ik heb de boel geschilderd en er mijn eigen draai aan gegeven. We hebben niet alleen de zaak overgenomen, ook het personeel. Dat zijn seizoenwerknemers. Ze komen terug.”

Toscana BV uit Emmen maakt het ijs voor de Winschoter ijssalon, die een van de zestien vestigingen is van Toscana BV in Groningen, Drenthe, Friesland en Overijssel. “We hebben een breed palet aan ijs. Je kunt bij ons achtenveertig soorten ijs krijgen.” Maar IJssalon Toscana verkoopt ook softijs, ijskoffie en shakes. Linda Bouma moet bekennen dat ze geen ijseter was. “Maar ik vind het nu wel lekker. We hebben vierentwintig vaste soorten ijs. De rest is wisselend.”

We wippen terug naar het restaurant. “Ik heb vijfentwintig jaar in België gewoond. Toen ik terugkwam, ik ben geboren in Bellingwolde, stond dit pand leeg. Ik ben met niets begonnen en heb het opgebouwd tot wat het nu is.” In de coronaperiode heeft het stel het terras gebouwd. “We zijn van De Tellerlikker naar De Tellerlikker punt 2 gegaan. Het terras is acht bij tien meter. We krijgen er in de zomer als het ware een restaurantje bij. In de weekenden hebben we veertig tot vijftig eters, in de zomermaanden het dubbele.”

Tellerlikker? Wat betekent dat ook alweer? Herman en zijn medewerkers zijn nooit te beroerd om dat uit te leggen aan hun klanten. Toch staat de uitleg op het bestekzakje: De inwoners van het arme veengebied rondom de stad noemden Winschoters vroeger Tellerlikkers (bordenlikkers). Winschoten was toen al een belangrijk regionaal centrum met stadse allures. Anders dan op het platteland gebruikte men al snel borden om gezamenlijk de maaltijd te nuttigen. De plattelanders vonden dat men het hoog in de bol had en noemden hen spottend ‘Tellerlikkers’. Een naam die nog steeds voortleeft. Bijvoorbeeld in het beeld van de Tellerlikker en in de naam van dit restaurant’.

Tot slot gaan we nog even terug naar IJssalon Toscana. Linda Bouma geniet van haar werk. “Je hebt bijna altijd te maken met vrolijke mensen. We verkopen een leuk product. Het is ook het buitengevoel. Ik loop op het terras. Ik ken hier zoveel mensen. Ik werk hier al vanaf mijn achttiende in zaken.”

De medewerkers van zowel het ijssalon als het restaurant zijn de Bouma’s al jaren trouw. Ook na de coronaperiode.

“We kennen gelukkig weinig verloop, maar personeel in de zomermaanden is welkom hoor. Wie een vakantiebaantje wil, kan gerust eens bij ons binnenstappen.”