5 minute read
EVGENY KISSIN KHATIA BUNIATISHVILI IVO POGORELICH PIANO MASTERS
from Piano masters
by megaron.gr
ΑίθουσΑ Χρήστοσ ΛΑμπρΑκήσ PIANO MASTERS EVGENY KISSIN
Johann SebaStian bach / Karl tauSig (1841-1871) Τοκάτα και Φούγκα σε ρε ελάσσονα, BWV 565
Advertisement
ludwig van beethoven (1770 -1827) Σονάτα για πιάνο αρ. 31 σε λα ύφεση μείζονα, έργο 110 Moderato cantabile molto espressivo Allegro molto Adagio ma non troppo - Arioso dolente - Fuga. Allegro ma non troppo
Frédéric chopin (1810-1849) Μαζούρκα, έργο 7, αρ. 1 σε σι ύφεση μείζονα Μαζούρκες, έργο 24: Αρ. 1 σε σολ ελάσσονα & Αρ. 2 σε ντο μείζονα Μαζούρκες, έργο 30: Αρ. 1 σε ντο ελάσσονα & Αρ. 2 σε σι ελάσσονα Μαζούρκες, έργο 33: Αρ. 3 σε ντο μείζονα & Αρ. 4 σε σι ελάσσονα Αντάντε σπιανάτο και Μεγάλη Πολωνέζα Μπριλάντε
Αίθουσ Α Χρήστο σ Λ Α μπρ Α κ ήσ PIANO MASTERS KhATIA BuNIATIShVIlI
éric Satie (1866-1925) Γυμνοπαιδία αρ. 1
Johann SebaStian bach (1685-1750) «Άρια στη σολ χορδή» από την Ορχηστρική σουίτα αρ. 3 σε ρε μείζονα, BWV 1068
FrancoiS couperin (1668-1733) Τα μυστηριώδη οδοφράγματα (Les barricades mystérieuses)
Franz liSzt «Παρηγοριά» (Consolation) αρ. 3 σε ρε ύφεση μείζονα (S.172) Ουγγρική ραψωδία αρ. 2 σε ντο δίεση ελάσσονα
Αίθουσ Α Χρήστο σ Λ Α μπρ Α κ ήσ PIANO MASTERS IVO POGORElIch
Frédéric chopin (1810-1849)
Σονάτα για πιάνο αρ. 3 σε σι ελάσσονα, έργο 58 Allegro maestoso Scherzo: Molto vivace Largo Finale: Presto non tanto
Φαντασία σε φα ελάσσονα, έργο 49
Πολωνέζα-Φαντασία σε λα ύφεση μείζονα, έργο 61
Βαρκαρόλα σε φα δίεση μείζονα, έργο 60
© DANIIL BARYSHNIKOV
O ρώσος πιανίστας και συνθέτης Γεβγκένι Κίσιν γεννήθηκε το 1971 στη Μόσχα. Έχοντας κατακτήσει ένα ευρύ πιανιστικό ρεπερτόριο, δείχνει ιδιαίτερη προτίμηση στην ερμηνεία έργων του Ρομαντισμού, ιδιαίτερα Σούμπερτ, Σοπέν, Σούμαν, Λιστ, Μπραμς, Ραχμάνινοφ και Μπετόβεν. Γνήσιος εκπρόσωπος της μεγάλης πιανιστικής ρωσικής σχολής, ερμηνεύει με φανερό πάθος, λυρισμό και ποιητικότητα. Σπούδασε από πολύ μικρός πιάνο στην Κρατική Μουσική Ακαδημία Γκνέσιν, με την Άννα Κάντορ, που παρέμεινε δασκάλα του έως το τέλος των σπουδών του. Δέκα ετών έκανε το ντεμπούτο του με τη Συμφωνική του Ουλιάνοφσκ ερμηνεύοντας το Κοντσέρτο για πιάνο αρ. 20 σε ρε ελάσσονα, του Μότσαρτ, και έντεκα ετών έδωσε το πρώτο του ρεσιτάλ στη Μόσχα. Το 1984, στην Αίθουσα του Ωδείου της Μόσχας, ερμήνευσε μαζί με τη Φιλαρμονική της πόλης τα δύο Κοντσέρτα για πιάνο του Σοπέν. Η συναυλία αυτή ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε διεθνώς, στρέφοντας την προσοχή του φιλόμουσου κοινού στον τότε δωδεκαετή Κίσιν. Το 1985 εμφανίστηκε στην Ανατολική Ευρώπη, το 1986 περιόδευσε στην Ιαπωνία και το 1987 έκανε το ντεμπούτο του στη Δυτική Ευρώπη (Φεστιβάλ του Βερολίνου) και στο Ηνωμένο Βασίλειο, στο Φεστιβάλ του Λίχφηλντ, υπό τον Βαλέρι Γκέργκεφ, μαζί με τους βιολονίστες Μαξίμ Βενγκέροφ και Βαντίμ Ρέπιν. Το 1988 περιόδευσε την Ευρώπη με τους Βιρτουόζους της Μόσχας και τον Βλαντίμιρ Σπιβακόφ και έκανε το λονδρέζικο ντεμπούτο του με τη Συμφωνική του Λονδίνου υπό τον Γκέργκεφ. Τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου ερμήνευσε το Πρώτο κοντσέρτο για πιάνο του Τσαϊκόφσκι με τον Χέρμπερτ φον Κάραγιαν και τη Φιλαρμονική του Βερολίνου στην παγκόσμια αναμετάδοση της παραδοσιακής πρωτοχρονιάτικης συναυλίας του συνόλου, η οποία επαναλήφθηκε την επόμενη χρονιά στο Πασχαλινό Φεστιβάλ του Ζάλτσμπουργκ. | 11 |
ντικό ρωσικό Βραβείο Σοστακόβιτς. Τον Ιούνιο του 2005 έλαβε το Βραβείο Φον Κάραγιαν και έγινε επίτιμο μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας του Λονδίνου. Είναι επίτιμος διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο του Χονγκ Κονγκ, στην Εθνική Ακαδημία Μουσικής της Βουλγαρίας, στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ και στο Πανεπιστήμιο Μπεν Γκουριόν στην Μπέερ Σεβά. Εξίσου πολυβραβευμένες και οι πολλές ηχογραφήσεις του, μεταξύ άλλων, με τα βραβεία Edison Klassiek των Κάτω Χωρών, Γκράμμυ και Diapason d’Or, καθώς και με το Μεγάλο Βραβείο της Γαλλικής Ακαδημίας Δίσκου.
ΚΑΤΙΑ ΜΠΟΥΝΙΑΤΙΣΒΙΛΙ
© ESTER HAASE
Η πιανίστρια Κάτια Μπουνιατισβίλι γεννήθηκε το 1987 στη Γεωργία. Ασχολήθηκε με το πιάνο από τα τρία της χρόνια, ενώ έξι ετών έδωσε το πρώτο της κοντσέρτο με την Ορχήστρα Δωματίου της Τυφλίδας, και στα δέκα της χρόνια εμφανίστηκε στη διεθνή σκηνή. Σπούδασε στην Τιφλίδα με τον Τενγκίζ Αμι- | 13 |
© MALCOLM CROWTHERS
O Ίβο Πογκορέλιτς γεννήθηκε το 1958 στο Βελιγράδι, από πατέρα μουσικό. Επτά ετών άρχισε σπουδές πιάνου και δέκα ετών έκανε την πρώτη του σόλο εμφάνιση. Σπούδασε αρχικά στο Βελιγράδι και από το 1970 στη Μόσχα, στο Ωδείο Τσαϊκόφσκι και στο Ωδείο της πόλης (1975-1980). Τομή στην καλλιτεχνική του εξέλιξη θεωρεί τη συνάντησή του με τη γεωργιανή πιανίστρια και παιδαγωγό Αλίζα Κιζιράντζε, με την οποία συνεργάστηκε στενά από το 1976. Χάρη στην καθοδήγησή της όσον αφορά τη δυτική παράδοση της ρωσικής πιανιστικής σχολής (η οποία θεμελιώθηκε στο τέλος του 19ου αιώνα από τον Αλεξάντρ Ζιλότι, τελευταίο μαθητή του Λιστ, και συνεχίστηκε στον 20ό αιώνα από τη Νίνα Πλεσέεβα και την Κιζιράντζε) ο Πογκορέλιτς αναθεώρησε την τεχνική του και βρήκε το στίγμα του στο διεθνές πιανιστικό στερέωμα. Το 1975 βραβεύτηκε στον κρατικό διαγωνισμό του Ζάγκρεμπ κι αμέσως μετά ηχογράφησε το πρώτο του άλμπουμ για τη Jugoton. Το 1978 περιόδευσε στις ΗΠΑ με την Ορχήστρα του Φεστιβάλ του Ντρουμπρόβνικ, κέρδισε τον Διεθνή Διαγωνισμό Πιάνου «Α. Καζαγκράντε» στο Τέρνι, και έδωσε ρεσιτάλ σε Νάπολη, Μιλάνο, Σπολέτο κ.α. Το 1980 βραβεύτηκε στον 14ο Διεθνή Διαγωνισμό Πιάνου στο Μόντρεαλ ερμηνεύοντας μοναδικά το Τρίτο κοντσέρτο για πιάνο του Προκόφιεφ. Την ίδια χρονιά συμμετείχε στον 10ο Διεθνή Διαγωνισμό Πιάνου Σοπέν στη Βαρσοβία, αλλά αποκλείστηκε πριν από την τελική φάση. Η αμφιλεγόμενη απόφαση της κριτικής επιτροπής δυσαρέστησε ακόμα και μέλη της, που παραιτήθηκαν διαμαρτυρόμενα, και η πιανίστρια Μάρτα Άργκεριχ δικαιολογώντας την απόφασή της να απέσχει από την επιτροπή δήλωσε πως ο Πογκορέλιτς είναι ιδιοφυΐα. Έτσι, ο Ίβο Πογκορέλιτς κέρδισε την προσοχή του διεθνούς κοινού, όχι μόνο λόγω των συμβάντων στο Διαγωνισμό Σοπέν, αλλά και λόγω | 15 |
