3 ‘Het gaat in
je bloed zitten’
7 Scholenactie Albert Heijn geslaagd
13 Sinterklaasintocht groots spektakel
15 Meer Vreugd
huldigt jubilarissen
18 Het gevaar van
de snoepfabriek
grave, escharen, gassel en velp
Lekker eten en drinken uit de streek!
Iedere zaterdag van november en december
WINTER BBQ voor 19,95 p.p. zie www.kriekeput.nl / graag vooraf reserveren
Schaijkseweg 3a - Herpen - 0486-415100 www.kriekeput.nl - kriekeput@herperduin.nl
V.l.n.r.: mevrouw Van Tongeren, mevrouw Van der Tuuk en mevrouw Van de Cruijsen.
De grote verhuizing van Maaszicht naar Catharinahof
‘Wat wordt het mooi’ GRAVE - Het grote aftellen is begonnen. Datgene waar het laatste jaar iedereen de mond over vol had, wordt realiteit. Alles is gecheckt, nog eens puntje na puntje nagelopen. De uren tikken af. Sleutels worden ingeleverd. Er komen persoonsgebonden ‘druppels’ voor in de plaats. Door de oubollige lift in Maaszicht duurt de verhuizing vijf dagen. De bewoners gaan verplicht op vakantie. Naar De Biestheuvel in Hoogeloon. Je kunt het slechter treffen.
Door Freddy Klooté
L
ocatiemanager Janneke Pander geeft uitleg: “Ons motto luidt: Als we iets doen, doen we het goed. Er is door iedereen keihard gewerkt. Het gewone dagprogramma voor de bewoners is al de tijd dat we met de voorbereidingen voor de verhuizing bezig zijn, gewoon doorgegaan. De mensen hielden hun dagelijkse routine, terwijl er op de achtergrond gepland en gemeten werd. Het wordt dan ook een verhuizing die je maar één keer in je carrière meemaakt. Het is niet een gefaseerd overgaan. Het nieuwe Catharinahof is helemaal klaar, en we gaan er met zijn allen tegelijk in.” Programma Tijdens de vijf dagen verhuizing worden de bewoners verwend op Landgoed de Biestheuvel in Hooge-
loon. Op 25 november, na de laatste nacht in Maaszicht, verzamelen de bewoners zich in het restaurant, waar een groots ontbijtbuffet klaar staat om via hongerige monden in wat zenuwachtige magen te verdwijnen. Janneke Pander: “Dan komt het uitzwaaimoment. We hebben de familie gevraagd om buiten te wachten. De bussen staan klaar en de bewoners worden voorgoed Maaszicht uitgezwaaid.” “De vakantieweek staat in het teken van de wetenschap dat je niet meer op je oude kamertje terugkomt”, zegt Mieke Naber, activiteitenbegeleidster van Maaszicht. “Verder houden we het in deze spannende tijd heel rustig. Wel afwisselend. Er komt een huistheater en de familie komt op bezoek. Natuurlijk komen de Havenmuzikanten optreden. Die waren in Maaszicht kind aan huis. Tenslotte maken
we nog een rondrit door de Kempen.” Op vrijdag 29 november is het dan zover: “Na aankomst van de bussen, rond 12 uur, is er eerst een diner, samen met de familie, en daarna krijgen de bewoners de sleutel, en gaan ze naar hun nieuwe onderkomen”, vertelt Janneke. “Je begrijpt dat er die week op volle kracht wordt gewerkt. Door personeel, vrijwilligers en vijftig verhuizers. Er wordt van Maaszicht naar Catharinahof en vice versa gereden, gesleept en vervoerd. De nieuwe keuken moet piekfijn in orde zijn.” Om negen uur tien van de elfde dag van de twaalfde maand van het dertiende jaar van deze eeuw, vindt de officiële opening plaats. Catharinahof Janneke Pander vertelt geen groot nieuws, als ze zegt dat Catharinahof er fantastisch uitziet. De meeste aanwezigen aan wie ze haar verhaal laat horen, zijn er inmiddels, al dan niet stiekem, even wezen kijken. “We zijn voor de inrichting op diverse plaatsen gaan kijken, hebben over de kleuren overleg gehad met bewoners. We hebben leuke, intieme plekjes op de brede gangen gecreëerd, zodat de bewo-
ners voor samenzijn niet alleen op beneden aangewezen zijn. Trouwens, ook in het restaurant zijn knusse plekjes gemaakt. Aan de kamers is heel veel aandacht besteed. Iedere vierkante centimeter is opnieuw bekeken, of er misschien toch nog verbetering mogelijk was. Zo veranderde het afvoerputje in de douche en kwam er een schuifdeur.” Janneke Pander wordt steeds enthousiaster. “Wat wordt het mooi.” Bewoners Aanwezig bij het persmoment ook drie bewoners. Mevrouw Van de Cruijsen (89) komt oorspronkelijk uit Cuijk, maar is aan de hand van haar prins naar Escharen gebracht. Ze heeft drie kinderen, die afgelopen weekend de meubels al hebben verhuisd. Ze heeft maar anderhalf jaar in Maaszicht gewoond: “Ik heb straks een heel groot balkon aan de kamer. Ik kijk uit op de Rijksweg en zie rechts nog net caravanbedrijf De Greeff. Mijn kamer is op de vierde verdieping. Het eerste wat ik ga doen op mijn nieuwe kamer? Een kop koffie drinken met een hele grote Bossche bol erbij. En dan gaat de tv aan. Hopelijk is er dan al een
iedere zondag
OPEN van 13.00 tot 18.00 uur
Albert Heijn van der Burgt Hoofschestraat 2-8, Grave Horecapersoneel gezocht Kijk op pagina 5 mooie quiz.” Mevrouw van der Tuuk (78) is geboren in Nijmegen, maar kwam op haar elfde naar Grave: “We kwamen in 1946 naar Grave. Op 23 oktober. Mijn vader was kapper. Het mooiste vond ik dat we over de negenbogenbrug over de Maas naar Grave reden. Ik heb hier tien jaar gewoond. Mijn man is twintig jaar geleden overleden. Mijn zoon en dochter zijn inmiddels ook al dood. Ik heb een volle rugzak. Ik kom op de tweede verdieping te wonen. Mijn balkon zit aan de slaapkamer. Ik heb trouwens allemaal andere spulletjes.” Als ik voor het eerst op mijn nieuwe kamer kom, ga ik zitten en steek een lekker sigaretje op.” Mevrouw van Tongeren (90) ziet er patent uit. Haar buurvrouw: “Ze doet net alsof ze vijftig is.” Zij is in Ravenstein geboren
www.arenalokaal.nl – jaargang 19 – week 47 – vrijdag 22 november 2013
en woonde ook tien jaar in Maaszicht. Eerst in een grote kamer, toen haar man nog leefde: “Toen hij stierf, kreeg ik een kleine kamer. Gelukkig kende ik die kamer. Die was van mijn beste vriendin. Die stierf toen ook, en zo kwam ik in een vertrouwde omgeving. Zij heeft zes kinderen, die jammer genoeg ver weg wonen. Wat krijg ik nu een grote kamer, met aparte slaapkamer en een badkamer. Met alles erop en eraan. Als ik voor het eerst op mijn kamer kom, zijn al mijn kinderen erbij. Als zij weg zijn, zet ik de radio aan. Ik wil trouwens alle mensen die in Maaszicht zo goed voor me gezorgd hebben bedanken.”