3 ‘Nog drie
nachtjes slapen’
6 Eva Eigenhuijsen
lijsttrekker VVD Grave
13 Hobo en gitaar
in Kunstkerkje Velp
14 Escharense wint
Arena Beauty Bon
15 Zet je kerststal te kijk
grave, escharen, gassel en velp
iedere zondag
OPEN van 13.00 tot 18.00 uur
Albert Heijn van der Burgt Hoofschestraat 2-8, Grave
Broers Cor en Ben Verhaaren
Samen 100 jaar bij Harmonie GRAVE - Vorige week vrijdag werden bij de Harmonie Stad Grave weer heel wat jubilarissen in het zonnetje gezet. het getuigt van trouw aan en liefde voor de vereniging. Het hoogtepunt was het jubileum van Ben en Cor Verhaaren. Ze vierden respectievelijk hun veertig- en zestigjarig lidmaatschap van de Harmonie. Samen honderd jaar lid. Een unicum.
Door Freddy Klooté
Z
e blijven er rustig onder, de gebroeders Verhaaren. Ben (69): “Het werd ons met de paplepel ingegoten. Ons pa zat in het bestuur en hij zorgde er wel voor dat we gewoon lid werden. Het was min of meer verplicht. Je had in die tijd weinig keuze om iets extra’s te doen. Het was voetbal of de Harmonie. Op een gegeven moment waren we, inclusief ons vader, met zeven man lid.” Cor (links op de foto, 67): “Ik was acht toen ik lid werd. Ik speelde piston. Op een gegeven moment liet ik het instrument uit mijn handen vallen. In zes stukken lag het op de vloer. Omdat nieuwe instrumenten niet voor het oprapen lagen, moest ik van ons vader verder op de hoorn. Dat wilde ik niet. Dat ding was niks voor mij. Dus ben ik, ondanks de boze ogen van mijn vader, gestopt.” In 1973 pakte hij de draad
echter weer op. “Op de hoorn”, lacht Ben. Ben is inmiddels het hart en de ziel van de Harmonie geworden. Hij heeft alles wat je maar kunt bedenken in relatie tot muziek en de Harmonie gedaan. “De carnavalsafsplitsing van de Harmonie, de Mertbloazers, heb ik vijftig jaar gedaan. Met het Kapelleke, dat ook uit de Harmonie komt, en bij het begin van het nieuwe jaar, om 00.00 uur, aan een rondgang door het centrum van Grave begint, liep ik ook vijftig jaar mee. Verder heb ik acht en twintig jaar in het bestuur gezeten. Het archief, dat begint in 1845 beheer ik ook al zo’n veertig jaar. Alles wat over de Harmonie in de media verschijnt gaat in het archief. Ach, en verder in een klarinetensemble en met Kerstmis in een saxofoonensemble.” Inderdaad een carrière die niemand ontgaan is. Ook Hare Majesteit Koningin Beatrix niet, die hem terecht ridderde. Cor is de wat stillere van de twee: “In 1973 was onze
Jo voorzitter en die heeft me over de streep getrokken om weer te beginnen. De piston heeft dus lang op de maag gelegen. In die tijd kreeg je een boekje en die hoorn, en je moest maar beginnen. Dat was dus iedere avond proberen er geluid uit te krijgen. Na een paar maanden heb ik voor het eerst wat meegespeeld. En toen mocht ik naar de grote repetitie. Daar heb ik het eigenlijk pas echt goed geleerd.” De Harmonie trok er vaak op uit. Bij droevige, maar vooral bij vrolijke momenten. Ben: “Het was de tijd dat bij ieder jubileum of belangrijke verjaardag een serenade werd gebracht. In de winter was dat vaak een koude bedoening. Het bestuur ging, na de serenade, mee naar binnen om een borreltje te drinken. En daar stonden we dan. In de kou. Ons vader zat in het bestuur en lekker binnen. Naar de wachtende muzikanten buiten werden sigaren of sigaretten gebracht. Ons vader drukte ons steevast op het hart om een sigaar te nemen. Zo kon hij iedere dag van de week er eentje opsteken.” Als de verhalen over tafel beginnen komen, mag het bezoek aan Frankrijk in 1980 niet ontbreken. Cor:
“Via een paar mensen uit de Harmonie die iets met Frankrijk hadden, werden we uitgenodigd om in een dorpje, veertig kilometer onder Parijs op een processie te komen spelen. Er werd een bus gecharterd en opgewekt vertrokken we voor een soort eerste wereldreis. Helaas gold dat ook voor de chauffeur, die in Eindhoven al mis reed. In Parijs moest de politie er nog aan te pas komen om hem veilig de bus om te laten keren, toen hij niet meer voor- of achteruit kon. In het dorp was het echt groot feest. Versierd met grote poorten en met veel bloemen. De processie was er het hoogtepunt van het jaar. We speelden er Lena met Zang, waarbij we driftig, maar goed geoefend, door elkaar liepen te blazen. Na afloop kwamen we aan de rand van het dorp in een klein cafetje terecht. De bazin, een klein, krom, oud vrouwtje verstond ons niet. Dat was omgekeerd hetzelfde. Ik heb haar schort aangetrokken en al het voorradige bier verkocht. Met tranen in de ogen van dankbaarheid heeft het vrouwtje ons uitgewuifd.” Harmonie Stad Grave is een grote vereniging, met 110 leden. Naast de Harmonie
Ook op zondag de verste producten Wij zijn iedere zondag open!
12:00 tot 18:00 uur
is er ook een jeugddrumband, een volwassenen drumband, een blokfluitgroep en een studie-ensemble. De club bloeit als nooit tevoren: “Toch blijven we er alert op dat we er genoeg jeugdige leden bij krijgen. Het is natuurlijk vooral gezelligheid, maar als je lid wordt moet toch vooral de muziek voorop staan. Want daar draait het uiteindelijk
www.arenalokaal.nl – jaargang 19 – week 48 – vrijdag 29 november 2013
allemaal om”, zegt Ben. Op donderdagavond wordt er in het Palazzo Theater geoefend, onder leiding van Paul Soeren, voormalig lid van de Luchtmachtkapel. De drumband repeteert in de kantine van de Scheepswerf. Ben en Cor Verhaaren hebben, met een eeuw ervaring, het recht om deze vereniging van harte aan te bevelen.