www.arenalokaal.nl – jaargang 21 – week 02 – vrijdag 9 januari 2015
Vrijwilligster Erika Böhmer ontvangt D’n Opsteker Door Freddy Klooté GRAVE - Traditiegetrouw werd de nieuwjaarsbijeenkomst in Grave gebruikt om een bijzondere Gravenaar in het zonnetje te zetten. Dit jaar viel de eer te beurt aan de 75-jarige Erika Böhmer (foto). Al 23 jaar waakt ze belangeloos bij mensen die terminaal ziek zijn en thuis willen sterven. Ze is van elf uur ’s avonds tot zeven uur ’s morgens aanwezig om de nodige ondersteuning te bieden. Zo kan de familie slapen en de nodige energie opdoen voor de zorg overdag. Burgemeester Roolvink overhandigde haar het beeldje ‘D’n Opsteker’: “Mevrouw Böhmer, uw werk verdient alle lof, en, om bij het voorgaande aan te sluiten, alle respect. En dan bedoel ik hier juist wel respect in de betekenis van ‘in bewondering opzien’. Want om stervenden en de familie bij te staan vereist liefde maar ook moed. Ongelooflijk mooi en ongetwijfeld dankbaar werk dat geestelijk zwaar kan zijn en dat opoffering en onbaatzuchtigheid vereist. Werk dat u al 23 jaar doet. Werk dat u… neen, ik maak er geen woorden meer aan vuil want elk woord dat ik kies is bijna ontoereikend om de belangrijke impact van uw werk te omvatten. D’n Opsteker, u hebt hem meer dan verdiend.”
Driekoningenzingen in Catharinahof GRAVE - Driekoningenzingen is al heel lang een mooie traditie in Grave. Een traditie waarvan de stichting Kinderfolklore Grave vindt dat deze nog lang moet blijven bestaan. Dinsdagavond vond in Catharinahof voor de 48ste keer het Driekoningenzingen plaats. Bewoners van het zorgcentrum en andere belangstellenden genoten weer met volle teugen van de vocale hoogstandjes van de groepjes kinderen. De kids vertolkten in groepjes de driekoningenliedjes. De gevarieerde zangacts werden beoordeeld door een jury, die bestond uit wethouder Anja Henisch, Marietje van Zwam en burgemeestersvrouw Marieke Roolvink. De prijs voor het mooist verklede groepje ging naar Bo, Sjuul, Ties en Don (‘groep Eggenhuizen’), terwijl Lotte van Druten de wisselbeker voor mooiste zwarte koning in de wacht sleepte. Ook voor de overige deelnemende kinderen had de stichting Kinderfolklore Grave een verrassing in petto. Zij kregen een zak snoep en mochten een leuke prijs uitkiezen. Kijk voor meer foto’s van het Driekoningenzingen op pagina 14. Een videoreportage is te bekijken op www.arenalokaal.nl.
Het winnende zanggroepje. (foto: Angelina van den Broek)
Jan en Ria Wittebrood zestig jaar getrouwd Door Freddy Klooté GRAVE - Je hoefde op 5 januari jongstleden niet ver te zoeken op de tweede verdieping van Catharinahof. Alle versieringen bij nummer 198 zeiden genoeg. Hier was het feest. Groot feest. In de kamer, met prachtig uitzicht over haven en Maas, veel bloemen en kaarten. Ria en Jan Wittebrood vierden hun diamanten bruiloft. Burgemeester Lex Roolvink van Grave was aanwezig. De koffie en het gebak op tafel. Het feest kon beginnen.
Jan Wittebrood is in 1933 in Uitgeest geboren. Na de lagere school aldaar ging hij naar de technische school in Alkmaar. “Ik wilde, samen met een vriend, naar de luchtmacht. Voor het zover was heb ik nog een tijdje in de bollenexport gewerkt. Bij een grote bollenboer reed ik, zonder rijbewijs, naar de bollenbeurs in Haarlem. Ik heb ook nog leiding gegeven aan een bollenpellerij, waar vrouwen aan lange tafels bollen aan het pellen waren, voor export over de hele wereld. Toen kwam het moment dat mijn vriend en ik opgeroepen werden voor de keuring voor de luchtmacht. Hij werd afgekeurd, ik mocht door. Ik was twintig toen mijn opleiding aan de Technische Hogeschool in Deelen begon. Leuk was het, hoewel ik door financiële omstandigheden niet elk weekend naar huis kon, en daar vaak overbleef. Ik herinner me dat ik met een lotgenoot op een zondagmiddag naar een wielerwedstrijd in Terlet ging kijken. Onderweg staan we even uit te rusten, toen vanaf de andere kant twee meisjes kwamen aangefietst. “Dat zijn twee mooie stukken, maar die ene daar is voor mij, flapte ik eruit.”
Lees verder op pagina 3
De lekkerste tournedos van de regio Reserveer Rese Re seerv rvee eeer voor voorr een een stijlvolle stij st ijlv ij l ol lv olle lee avond avo vond nd tel tel 0486 0486 86 45 45 13 28 28
uw w gastheer gasth thee hee eerr
Het Witte Huis à la Carte is dagelijks geopend www.het-wittehuis.nl, Reekseweg 7, Zeeland (Nbr)
Burgemeester Roolvink:
‘Respect: de ander in zijn of haar waarde laten’ Door Freddy Klooté GRAVE - Afgelopen maandag werd in het stadhuis van Grave de jaarlijkse Nieuwjaarsreceptie gehouden. Hét moment voor bestuur en burgers om elkaar de hand te schudden en de wederzijdse beste wensen voor het nieuwe jaar uit te spreken. De laatste nieuwtjes worden uitgewisseld en achter oude koeien kan, onder het genot van een glaasje, definitief een punt worden gezet. Het openingswoord was uiteraard voor burgemeester Lex Roolvink. Hij deed dat voor de tweede keer in Grave, mede namens de andere leden van het college. Na een terugblik op gebeurtenissen die de hele wereld schokten, kwam hij terug in Grave. Hij memoreerde de gemeenteraadsverkiezingen en de verschuiving in het Graafse politieke landschap. “Dat vertaalde zich ook in de collegevorming. Een collegevorming die bij sommigen opzien baarde en die in ieder geval veel discussie met zich meebracht.” Roolvink doelde daarmee op het bij haast elke vergadering terugkomende item van de derde wethouder. Voor een enkele partij had die derde wethouder zelfs een naam, ondanks de herhaalde uitleg van de burgemeester dat wethouders geen volgordenummer hebben. Uiteraard kwam ook de ambtelijke fusie van de gemeenten Cuijk, Grave en Mill ter sprake: “SETA, samen en toch apart, dat is de inzet van deze ambtelijke fusie. Ook dit samengaan van ambtelijke organisaties kan niet op unanimiteit rekenen in onze gemeente. Dus zijn ook hier veel debatten over.” De burgemeester had veel reuring bespeurd: “Reuring in het vergadercircuit maar ook via de media. Reuring die tot de dag van vandaag voortduurt en die ook in 2015 misschien verder zal gaan. Debatten, discussie, ingezonden stukken in de krant, weblogs. Het is allemaal goed want dat hoort bij ons democratisch bestel. Maar helaas - en dat moet me ook van het hart – gaat dit niet alles gepaard met het nodige respect en dat is erg jammer. Wat is dat nu eigenlijk, ‘respect’? In meer algemene zin betekent respect zoiets als het hebben van eerbied of waardering voor iemands kwaliteiten, prestaties of vaardigheden. Nu is respect tegenwoordig een veelgebruikte term die meer lagen heeft gekregen, variërend van ‘met grote bewondering naar iemand opzien’ tot het ‘niet-neerkijken op iemand’. U proeft de nuance, neem ik aan. Maar zelfs in deze tweede wat meer neutrale benadering betekent het dat men de ander in ieder geval in zijn of haar waarde laat. Er is een mooi Nederlands gezegde, namelijk ‘Wie de schoen past, trekke hem aan’. Ik spreek hier publiekelijk deze wens uit.”
Lees verder op pagina 3
grave gassel escharen velp - reek schaijk zeeland oventje ravenstein herpen demen dieden deursen dennenburg huisseling neerloon overlangel keent neerlangel koolwijk