Clubblad Wipstrikkwartier 2022-5

Bestuur

VOORZITTER

Peter van der Molen telefoon: 06-22964681 e-mail: voorzitter@wipstrikkwartier.nl

SECRETARIS

Ruud den Baas Telefoon: 06-46064532 e-mail: secretaris@wipstrikkwartier.nl

PENNINGMEESTER

Karin Post Telefoon: 06-13097208 e-mail: veldpost@gmail.com

VICE SECRETARIS

Karelien Steenbruggen e-mail: informatie@wipstrikkwartier.nl

VICE PENNINGMEESTER

Vera van Wilsum Telefoon: 06-51964465 e-mail: verabazen@hotmail.com

ALGEMEEN LID

Mathilde Wienen Telefoon: 06-11640190 e-mail: tille73@hotmail.com

ALGEMEEN LID

Dineke de Graaf Telefoon: 038-4549530 e-mail:wandeltochten@wipstrikkwartier.nl

Voorwoord voorzitter

In het eerste weekend van november, staat de ‘Blauwvingerwandeltocht’ in Zwolle op het programma. Ook Zwolle

Op de voorpagina

Paddestoelen:                     herfstgroetjes

Bij het schrijven van dit voorwoord is het nog een heerlijke ‘zomerse’ herfstdag. Op de fiets naar familie is het vandaag al enigszins genieten van de bomen die verschietenvankleur,alhoewelernoggenoeg groene bomen zijn. Fietsend over de Wipstrikkerallee (op dit moment één grote speelplaats voor kinderen omdat deze in zijn geheel afgesloten is vanwege werkzaamheden) merk je dat er ook veel mensen niet blij zullen zijn met de herfst. Vooral als men bij zijn of haar auto komt, en de daken vol met deuken zien. Het was één en al gekletter van eikels. Elk seizoen heeft zo zijn charmes, maar ik vind de herfst altijd wel de mooiste tijd om te wandelen. Wandelend door de bossen greep ik altijd vaak naar mijn telefoon om mooie ‘plaatjes te schieten’ (heel erg vroeger gewoon nog een fotocamera).

zal dan in kleur te bewonderen zijn. Heb je dan een leuke foto geschoten, stuur die dan eens door naar de redactie. Als er dan ook nog een verhaaltje aan vast zit (mag eventueel kort zijn), dan is de redactie ook weer enigszins geholpen met kopij. Het clubblad blijft tenslotte van, voor en door de leden aantrekkelijk.

Terugkomend op mijn vorig voorwoord, met betrekking tot de gewijzigde lidmaatschapsvormen, is het nu duidelijk dat er een extra ledenvergadering is gepland. Dit alles vanwege de contributie dat voor 2023 was vastgesteld tijdens onze laatste Algemene Ledenvergadering in maart, maar nu door de huidige ontwikkelingen herzien moet worden. Maar vooral ook, omdat er nu gekozen dient te worden voor welk bondslidmaatschap men gaat. Elders in het clubblad vindt men de uitnodiging, en het overzicht van de diverse lidmaatschapsvormen.

Nu zijn onze ledenvergaderingen over het algemeen niet erg langdradig, en aangezien het nu over 1 onderwerp gaat, zal het heel weinig van uw tijd vragen.

Ik wens iedereen veel wandelplezier in kleur!

Peter van der Molen

Het is dan wel frisser, maar er was en is ook niets mis met een frisse neus.

Er staan nog een aantal wandeltochten op het programma. Helaas zijn er dit jaar veel wandeltochten afgelast, zo ook in ons programma. Ook de Bos en Heidetocht in Hattem kon geen doorgang vinden, maar het bestuur probeert altijd een goed alternatief te vinden voor die uitval, zodat we toch nog met de leden op pad kunnen, met of zonder camera.

Van die dingen

Sommige dingen geloof je pas                  als je ze ziet

Andere dingen zie je pas                als je ze gelooft

Uw clubblad ligt weer op de deurmat

zowel in daad (wandelen) als wel in woord of beeld: een ingezonden stuk met foto's. Dank hiervoor!

Inhoudsopgave

Van de redactie

Ons clubblad is bij uitstek het instrument dat bijdraagt aan het verenigingsgehalte van onze wandelaars. Haast iedere wandelvereniging heeft dan ook een eigen lijfblad, meestal samengesteld door enkele vrijwilligers. Het resultaat is vaak zeer lezenswaardig en een willekeurige greep uit het aanbod van clubbladen, sites en ingezonden stukken toont de diversiteit van aanpak. Over smaak valt niet te twisten, maar over clubbladen zeker wel.

Iedereen staat wel eens voor de schappen van een kiosk, op zoek naar leesvoer. Honderden bladen schreeuwen om onze aandacht.Coversmetfellekleuren,afbeeldingen van sexy dames en opvallende teksten halen ons over om juist dat blad uit de schappen te grijpen. Over ieder coverkenmerk is goed nagedacht. Keer op keer proberen de tijdschriftmakers het perfecte recept samen te stellen, zodat hún blad gekocht en gelezen wordt. Al die aandachttrekkerij werkt vaak ook nog, of we het nou willen of niet.

Nou ligt ons clubblad natuurlijk niet in de kiosk en hoeft niet te concurreren met andere clubbladen. Een knappe kop op de cover zorgt echt niet voor een plotselinge roep om een stijging van de oplage van ons clubblad. Dit betekent niet dat de redacties van clubbladen niet na hoeven te denken over hun cover. Integendeel, om een kwalitatief clubblad neer te zetten moet men met regelmaat nadenken over de cover en ook nog over alle andere facetten van het blad. Om u alvast op weg te helpen stuurden Johnny ter Velde, Simon van der Bas, Jan Post en Betty de Gunst hun wandelbelevenissen, ondersteund door foto's, op naar de redactie en geven u hierbij met plezier nieuwe stof tot nadenken en wellicht is dit het overwegen waard om in hun voetsporen te treden

Verder in dit blad een In Memoriam aan Femmie Spanhak, het omarmen van een nieuwe adverteerder (Stern Partyservice), de gebruikelijke vaste rubrieken zoals de verjaardagen, de verrekt handige inhoudsopgave, de agenda voor de komende maanden en hier en daar wat losse flodders als opvulmateriaal. De redactie hoopt dat de hierna komende editie, de laatste van dit jaar alweer, gevuld is met uw reportages over onze activiteiten zoals kaarten, sjoelen, crea, wandelbelevenissen en andere ontspanningsactiviteiten.

Laat u zich er dus niet weerhouden door de inhoud van deze editie tot u te nemen en wellicht werkt dit dermate aanstekelijk dat u zelf ook uw ganzeveer, pen, beitel, schrijfmachine, tekstverwerker, of ander communicatiemiddel opneemt en uw gedachtengoed met ons deelt. We zijn er blij mee!

1.Herfstplaatje

2.Bestuur, Voorwoord voorzitter,      3.Van de redactie, Inhoudsopgave,    4.Onder de loep, Aladdin

5. Verjaardagen, Kilometervreter 2022

6.Boortorenwandeltocht

7.Fotocollage Jacqueline Stil    8.Geschiedenis Wipstrikkwartier

9.Vervolg geschiedenis  10.Geschiedenis recreatief wandelen  11.Vervolg recreatief wandelen  12.Mijn vierdaagse  13.Vervolg vierdaagse  14.Op de fiets of met de auto  15.Een glaasje Madeira, my dear?  16.Extra Ledenvergadering  17.Adam, Oma, Chocolate Walk  18.Zwolle, tussen IJssel en Vecht  19.In Memoriam, Gequetst,           Kopij clubblad  20.Colofon

Deze redactie heeft haar voet wel eens met een soeplepel in een te krappe wandelschoen geholpen maar zij heeft nog nooit soep      gegeten met een schoenlepel

Rozen verwelken             Schepen vergaan             Gezemel daarover             Blijft altijd bestaan

Dames en heren: met trots laten we weten dat we weer een nieuwe sponsor in ons midden hebben! Stern Partyservice. We zijn ontzettend blij met deze sponsor. Dit fantastische catering- en partyservicebedrijf uit Zwolle zult u de komende tijd als adverteerder in ons clubblad tegenkomen en ook op onze site wordt Stern Partyservice als sponsor benoemd. Met deze sponsoring helpt Stern Partyservice ons enorm. Helpt u hen ook?

Het begon allemaal in 1936

In de bijna negentigjarige historie heeft Stern Catering en Partyservice in Zwolle en wijde omtrek en zelfs landelijk een grote bekendheid weten op te bouwen. Walter Stern sr. startte destijds samen met een partner het bedrijf “Stern & Co”. Toen zijn partner zich kort daarna terugtrok begon Stern in 1936 met de ondernemingszin van één man zijn eigen slagerij aan de Thomas à Kempisstraat.

In 1964 nam zijn zoon, Walter Stern jr., het bedrijf over en breidde niet alleen het aantal slagerijen uit naar drie, maar ontwikkelde hij het bedrijf ook verder uit tot

foodservice-leverancier.

Het cateringbedrijf Stern werd een begrip. In 2006 namen Jos en Maria Langenkamp het bedrijf over en onder hun leiding groeide Stern verder uit tot een bedrijf zoals Walter Stern jr. dat al voor ogen had. Niet alleen het verzorgen van het foodgedeelte maar het uitbouwen tot het leveren van een totaal-concept:                    Stern Partyservice De zaken gingen goed en de vestiging aan de Thomas à Kampisstraat werd te klein en ruim 10 jaar geleden werd hun huidige bedrijfspand betrokken aan de Ossenkamp op het Bedrijventerrein de Vrolijkheid.

Samen eten is olie voor de vriendschap.

Stern Partyservice heeft inmiddels zo’n naam opgebouwd waar de klasse en kwaliteit van afdruipt. Ze zeggen wel eens dat een goede maaltijd goede mensen samen brengt. En daar is geen woord frans bij. Voor Stern geldt dat er geen oprechter liefde is dan de liefde voor lekker eten. Dit in combinatie met het creeëren van gastvrijheid zorgt voor een sfeer dat alles wat Stern biedt iets is waar je je vingers erbij opeet. In alle opzichten en hier heb je geen zilver bestek bij nodig om dit alles tot je te nemen. Hier kan een mens gelukken van worden.

Zie de wereld als een lopend buffet en schep op wat energie geeft

Bij Blokker in de Diezerstraat

trof ik Aladdin.

Hij zocht een mooie nieuwe lamp,

zo’n Turks geval van tin. Het meisje zei met Zwols accent

in haar stem:

“Di's een echte wonderlampe

veur vief euro ma’j nem hem” “Ach kom”, zei Aladdin,             “een wonderlamp, gelooft u dat?

“Ik geloof in Allah en dat vind ik

meer dan zat.

Vijf euro zei u? Kijk, dat is een prijsje                                          naar mijn zin, Maar wonderen? Nee, daar geloof

ik echt niet in”.

Onmiddellijk kwam uit de lamp een geest,                                         die zei beslist: “Wie niet gelooft in wonderen                                       is geen realist”. “Excuses”, sprak Aladdin, blozend                                            en bedeesd, “Dan denk ik dat ik altijd al wat                           zweverig ben geweest”.

“U mag een wens doen”, zei de geest                     met een vriendelijk gezicht.

“Ik lever u wonderen op maat                       en ben zeer cliëntgericht”.

“Dan wens ik honderd jaar te worden”,                            zei Aladdin toen maar. En meteen werd hij veranderd                   in een man van honderd jaar. “Geintje”, zei de geest, “ik maak het                                 dadelijk ongedaan”. Maar er was hem op de toverschool                              blijkbaar iets ontgaan. Want wat hij ook probeerde en                            bezwoer met zijn lamp, Aladdin bleef honderd jaar,

een regelrechte ramp. Dit was niet meer geestig,                               hetwerdechttegek.

Het spook begon te zweten en werd

rood tot in zijn nek. “Wat is dit nu’? riep Aladdin

danig uit zijn sas. “Excuses”, zei de geest, “Ik Hocus Pocus

nog maar Pas”. En wat is weer uiteindelijk de moraal                                      van het verhaal? Koop nooit iets bij Blokker

want ’t is rotzooi allemaal.

Verjaardagen

November

2Gerrit Kolkman

4Mathilde Wienen

5Anneke Klerkx

6Piet Hollander

8Dineke de Graaf

9Gerard Domerchie

Wullink

van der Wal

Wiersma

Atje Meester

Verheij

Offringa

December

5Hennie Post

6Mien Diender

Bonthuis

9Tineke Bos

Maurits

Neu

Alders

Kattenberg

Buter

Hollander

Keizer

Reijnders

Rozenbaum

Dielissen

De beste manier om de verjaardag van je vrouw te onthouden is 'm één keer te vergeten

Ook dit jaar doen we weer een poging om de kilometervreters voor u op papier te zetten. De gegevens hiervoor halen we uit de wandelboekjes (tegenwoordig kilometer registratie boekjes).

De boekjes, die door de wandelvereniging worden verzorgd en bijgehouden, zijn nu in beheer bij Hennie Post. Deze afstanden zijn dus bekend. Die personen die zelf hun wandelboekjebijhoudenwordenverzocht om de stand in hun boekje door te geven aan Hennie via de mail.

Het gaat om het aantal kilometers na de tocht in Apeldoorn van eind november 2022. Dit kan ook na afloop van die tocht in Apeldoorn en dan wordt het gelijk genoteerd.

Wil je deze gegevens niet bekend maken, geef dat dan ook even door.

De opgegeven jaarstand wordt afgedrukt in de november/december-editie van het clubblad. De deadline voor deze editie verloopt voor of op 6 december a.s.

Het mail adres is: henniepost1@gmail.com

Iedereen alvast bedankt voor de medewerking.

Hennie Post

Uw boerderijwinkel midden in Zwolle

Brengt eerlijk vers rechtstreeks van de boer naar de stad.

Thomas à Kempisstraat 45 • uwstadsboer.nl

Boortorenwandeltocht

Door Johnny ter Velde

Na bij de startlocatie, 't Aole Gemientehoes, koffie gedronken te hebben gingen we van start! Het was prima weer een eigenlijk was alles perfect. Onderweg slimme kinderen die koffie en thee verkochten langs de route om zo een centje te besteden te hebben bij de kermis. De rust bij de 15km bracht ons terug in de 70'sbijeenfestivalterreininhippiestijl.Een heerlijk sfeertje.

27 augustus 2022 - Doordat Beltrum niet door ging werd ons een alternatief geboden: de boortorenwandeltocht in Schoonebeek. Met een kleine groep leden (18 als ik niet misgeteld heb) vertrokken we in een eveneens kleine bus naar het oosten van Drenthe.

Dit was precies op de helft en om 3 uur waren we weer terug in Schoonebeek. Wat een onthaal door de organisatie! Met muziek, een zakje chips en een pakje drinken. Aan deze tocht deden in totaal dan ook 1.700 deelnemers mee.  Wij streken weer neer bij 't Oale Gemientehoes voor een klein afzakkertje!

Lttrs

Mt zsntwntg lttrs

mkn mnsn wrdn.

Mt zsntwntg lttrs

schrvn mnsn vrhln.

Twntg mdklnkrs

zs klnkrs.....

Knnn w wrdn mkn zndr klnkrs?

Knnn w vrhln schrvn zndr klnkrs?

ls j dz tkst bgrpt.....

ls j dz tkst knt lzn.....

Dan wel!

Mij was de situatie om Femmie die week daarvoor ter ore gekomen en nu deelde Karin mee dat we Femmie voorgoed kwijt zijn. Kanker blijft verschrikkelijk, ik voel mee met haar familie en kinderen die nu naArendookhunmoedermoetenmissen.

Verder heette Karin Anita welkom als nieuw lid bij de club. Er waren geen jarigen ditmaal dus geen traktatie maar ook het zingen bleef velen bespaard! Aangekomen in Schoonebeek bleek het dorp in jubelstemming want er was naast de wandeltocht ook feestweek met een kermis!

En zo rond 16 uur weer terug naar Zwolle. Al met al een geslaagde dag met triest randje maar ik denk dat Femmie het niet anders gewild zou hebben.

John ter Velde

3 september - Schoon Zwolle. Wipstrikkwartier schoongeveegd om geld te verdienen voor de club.

Foto: Jacqueline Stil

10 september - Reestdaltocht IJhorst 10 km. rond IJhorst - Mooie tocht en gezellig gepraat.

Foto: Jacqueline Stil

1 oktober - Aa- en Hunzetocht Grolloo 10 km. rond Grolloo, wandeltocht van de Assense Wandelvereniging De Zwaluwen. Mooie tocht met af en toe een bui. We waren er op voorbereid.

Foto: Jacqueline Stil

Ff rekenen.....

Als je de tijd na de donder vermenigvuldigt met de snelheid, heb je de afstand. Dusalsjedeafstanddeeltdoordesnelheid weet je precies hoe snel je geteld hebt.

Toen ik in 1962 aan mijn 60 jaar wandelgeschiedenis begon, ben ik individueel lid geworden van de bond. In Zwolle betekende dat lid worden van de N.U.W. (Nieuwe Unie voor de Wandelsport). Dat er nog andere bonden bestonden, daar kwam ik pas later achter. In Zwolle waren alle verenigingen aangesloten bij de NUW. Dat was niet zo in bijv. Kampen, Apeldoorn, Deventer en Enschede, om maar een paar plaatsen uit de directe omgeving te noemen, daar was de O.W.B. (Oostelijke Wandel Bond) ook aanwezig.

Ook voor Wipstrikkwartier was de NUW een duidelijke keus. Gevolg hiervan was dat in al die eerste jaren van ons bestaan ook het wandelprogramma bijna in zijn geheel werd ingenomen door tochten die bij de NUW werden georganiseerd. Het voordeel hiervan was dat hierdoor je kansen in de competitie ook ietshogerwaren.Jurywerkismensenwerk en de ene jury geeft hogere punten als een ander. Hoe meer tochten je bij de NUW wandelde, hoe meer kans er was dat je een tocht wandelde met een hoge jury en daardoor hoger eindigde in de competitie. Toen wij verhuisden naar Ede kwamen wij in een, op wandelland, verdeeld dorp. Blauw Wit was aangesloten bij de KNBLO

Scoutinggroep Sint Joris en Natuurvrienden Ede Zuid bij de GWB (Gelderse Wandelsport Bond)

en ??? bij de NCWB (Nederlands Christelijke Wandel Bond), helaas weet ik de naam van deze vereniging niet meer, maar zij hadden exact dezelfde uniformen als Wipstrikkwartier.Dejeugdvierdaagse(zie het vorig verhaal) werd door de GWB georganiseerd en de beloning was een medaille van de NWB. De NWB organiseerde jeugdvierdaagses in Putten,  Heeswijk-Dinther  en Ede. In mijn periode bij de jeugdvierdaagse kreeg ik ook een functie in het bestuur van de GWB en wel als tweede secretaris. Het blad van de GWB werd verstuurd in enveloppen. Bij ons in huis stond een hele grote adresseermachine waarbij, via afslagen, de adressen op de enveloppen werd gedrukt. Midden zeventiger jaren waren er nog geen computers die je kon gebruiken, nee dit ging allemaal via adresplaatjes. Dit bestand werd bijna dagelijks bijgewerkt. Bijkomende werkzaamheden als bestuurslid waren o.a. het optreden als official op de wandeltochten, maar ook voor mij, het jureren op wandeltochten. De bekendste was natuurlijk de Airbornetocht in Oosterbeek. Sommige leiders kwamen na afloop altijd vragen wat zij nu weer verkeerd hadden gedaan. De leider van de seniorengroep van De Gondeliers uit Hardinxveld-Giessendam was daar heel sterk in. Deze vereniging was ook aanwezig op onze Tussen IJssel en Vecht wandeltocht.

Een voorbeeld waar we samen niet uitkwamen was de volgende gebeurtenis. In de wet staat dat een groep niet meer als 30 personen lang en drie personen breed magzijn.Bijnaallegroepenwandeldenmet een breedte van drie personen met daarnaast de leider. Dit mag alleen wanneer de leider een passerende beweging maakt, bijv. bij een kruising, en zich daarna weer terug laat zakken. De leider bleef dan aan

de straatzijde wandelen. Echter, rechts inhalen door de groep mag (als verkeer) officieel niet. Deze leider liet zich, volgens de laatste regel, via de stoep terugzakken.

In mijn ogen verloor hij daardoor het overzicht op het verkeer en ja, dan heb je een discussie. Ook aan de organisatie en verzorging van de nachttocht Winterswijk –Doetinchem (35 km.) –

Arnhem  (weer 35 km., in totaal dus 70km.) hebben we (Hennie en ik) bijna 20 keer deelgenomen. Ook nog nadat we weer terug waren verhuisd naar Zwolle. Dit was altijd in het eerste weekend in mei en dan kan het ’s nachts best koud zijn, soms zelfs licht vriezen.

Terug naar de activiteiten voor en door de wandelvereniging. In 1977 werd er, voor de derde keer alweer, samen met de wijkvereniging een rommelmarkt georganiseerd in de speeltuin.

Opbrengst maar liefst 3.324,44 gulden. Ook een dagje uit naar Ouwehands dierenpark stond op de agenda. Het geld van de rommelmarkt kon goed besteed worden aan uitbreiding van het aantal sweaters. Het ledental groeide naar bijna 100.

Voor het eerst verschijnt er een clubblad. InmijngevarieerdeloopbaanbijdeNSwas ik op dat moment chef van een bureau waarbij een kleine huisdrukkerij onderdeel was van het totale gebeuren. Voor de vereniging een ideale manier om op een niet te dure wijze een blad te laten verschijnen. Het eerste blad verscheen o.a. met een aantal advertenties die ik zelf ontworpen had en na een jaar heb ik, op goed geluk, een rekening gestuurd. Iedereen betaalde. De huidige redactie heeft deze eerste jaargangen vorig jaar allemaal op internet gezet (https://issuu.com/ search?q=clubblad%20wipstrikkwartier)

geschiedenis

Bloemen

'T is waar dat ik al jaar en dag

de schoonheid van de rozen roem.

En toch, wanneer ik kiezen mag,

kies ik voor de boterbloem.

Omdat het in eerste instantie een financiële gok was, waren de financiën buiten de kas van de vereniging gehouden. Hetwasmijnrisicoendatslaagdegelukkig.

De leden profiteerden wel, want met name op de gewandelde Sinterklaastochten werd een zak snoep uitgedeeld, betaald door het clubblad. Diezaksnoepwasweereenanderverhaal. Door de jeugdvierdaagse hadden we ingang bij de Snoepkoning, een groothandel in snoepwaren. Voor het samenstellen van die sinterklaaszakjes stond onze huiskamer vol met zakken pepernoten, sigaartjes, lettertjes, schuim. Noem maar op wat er allemaal zoal in thuis hoort. Veel werk, maar wat was dat leuk. Volgend keer gaan we verder met mijn wandelgeschiedenis en die van de wandelvereniging uit onze tijd in Ede totdat we in 1992 weer verhuizen naar onze roots, Zwolle.

Jan Post Gesteld

De redactie is het er altijd roerend mee eens geweest dat mannen haantjesgedrag vertonen door hun testosteron; daar mogen wij best grapjes over maken - terecht vinden wij.

Maar als we gaan beweren dat mannen wél vier weken op vier gesteld zijn en vrouwen maar drie van de vier weken gesteld zijnen dat vrouwen dus eigenlijk maar driekwart van het loon zouden mogen verdienen - dan krijgt de redactie de wind van voren. Dus dat beweren we maar niet.

Wandelen voor je plezier is een nogal modern genoegen. Voor wie moest werken om te overleven was het landschap hooguit iets waar je door reisde, of iets waarmee je geld kon verdienen. Pas eind negentiende eeuw kwam het wandelen zoals wij dat kennen, voor grote groepen beschikbaar. Toch hebben moedige eenlingen door de eeuwen heen bewezen dat wandelen ook kan als alle omstandigheden tegen zitten.

Een overzicht van  walkabout  tot lifestylewandelaar.

1. Lopen voor je leven Ieder mens moet lopen, maar niet ieder mens wil wandelen, Toen de mens voor het eerst rechtop liep, gebruikte hij dat om te jagen en voedsel te zoeken. De jacht leverde vlees, isolerende huiden en beenderen voor sieraden of messen. Voor het gebruik van paarden, ezels of olifanten als rijdier, had Homo Erectus slechts zijn voeten. Mensen liepen altijd al, met een praktische reden: eten vinden, vluchten, een beschutte slaapplaats zoeken. Of om een spiritueel doel te dienen. De Aboriginals houden sinds onheuglijke tijden hun ‘walkabouts’, individuele spirituele zoektochten langs ‘zangsporen.’ Of neem de saddhoe’s, de heilige mannen van India: bekend om hun hun eindeloze zwerftochten. Ötzi, de man wiens lichaam later bekend werd als de ijsmummie, schijnt 5000 jaar geleden de Alpen al op te zijn geklommen. In het oude India legden priesters en pelgrims soms wel duizend kilometer af naar een heiligdom.

2. Bedachtzaam over het pad Een van de vroegst bekende voetreizen is

die van de Chinese filosoof Lao Tse, (500 v chr.), stichter van het taoïsme. Het woord Tao betekent weg, zowel symbolisch als letterlijk. Wandelen is volgens het taoïsme een wu-wei-activiteit. Wu-wei betekent ‘terloops, spontaan, natuurlijk handelen, zonder nadruk, zonder geforceerdheid’. Dat begint al op recreatief wandelen te lijken. De klassieke Chinese schilderijen zitten vol wandelaars, picknickers en bergbeklimmers die zich op het eerste gezicht volkomen op hun gemak door het landschap begeven…te voet.

3. Antiek toerisme

In de klassieke oudheid had je volop toerisme: de zeven wereldwonderen, musea, festivals, heilige plaatsen werden druk bezocht. Je had zelfs een soort motels langsdeheerbanenwaaroverdelegioenen denderden. Maar wandelaars? Keizer Hadrianus beklom de Etna, naast dat hij in het jaar 100 zijn hele rijk te voet bereisde, volgens zeggen marcherend met volle wapenrusting. Dat laatste kun je geen wandelen meer noemen, het eerste wel. Antieke filosofen maakten waarschijnlijk wel eens wandelingen om theorieën te overdenken of met vakgenoten van gedachten te wisselen. Een concrete aanwijzing komt van de Romeinse schrijver Apuleius in zijn roman De Gouden Ezel. Hij vertelt van het elkaar gezelschap houden met verhalen vertellen tijdens een lange voettocht om dan in een stad aangekomen samen een glas wijn te drinken in een uitspanning.

4. "Wandelers" en roofridders

In de Middeleeuwen schijn je ook, naast zigeuners,geboefte,rondreizendestudenten, pelgrims, marskramers, troubadours, kermisvolk en andere beroepsmatige lopers, wandelaars te hebben gehad. Het was een onveilige tijd met slechte wegen en hygiëne, veel ziektes, plagen en geboefte. En toch. In een verdrag (1535) tussen de aartsbisschoppen van Trier en Keulen, over de roofridderburcht Daun, reppen zij van ‘kooplieden, pelgrims,  wandelers (wandelaars) en gewone lieden’ die vanuit de burcht overvallen werden.

5. Vroege bergbeklimmers

In de Renaissance herkregen mensen hun belangstelling voor de natuur. In Italië begon deze herleving al in de dertiende eeuw. De eerste gedocumenteerde plezierwandeling in onze westerse cultuurgeschiedenis is die van Francesco Petrarca. In 1336 beklom hij met zijn broer de Mont Ventoux, een hoge, winderige berg van 1900 meter, gelegen in het landschap dat nu de Provence heet. Van Leonardo da Vincizegtmendathijeenseensneeuwveld beklom bij de Monte Rosa.Sinds oude tijden had je dus zeker wandelaars, maar ze waren met te weinigen om een traditie te kunnen vestigen. Er is één geval bekend uit de 17de eeuw, uit Amerika. 1642. Toen maakte ene Darby Field uit Engeland de eerste beschreven poging de Mount Washington te beklimmen, aan de Amerikaanse westkust. Het kostte hem 18 dagen om detoptebereiken,Wegenofpadenwaren er destijds niet en dat verklaart de lange duur van  de beklimming. In de 18de eeuw ontstaat een geleidelijke mentaliteitsverandering; mensen gaan de buitenlucht en de natuur als iets plezierigs zien. Prinsen en koningen lieten wandelparken aanleggen voor de rijken.

6. Rousseau en verlichting

De Zwitsers-Franse filosoof Jean-Jacques

Rousseau wordt beschouwd als bijna een oerbeeld van de moderne wandelaar. In zijn “Overpeinzingen van een eenzame wandelaar” (1776) nummert hij de hoofdstukken als ‘Wandelingen.’ Net als bij Lao Tse is de wandeling zowel een gedachtenstroom als een fysieke activiteit. De wandelaar/filosoof Rousseau heeft geen vast einddoel en is vrij om bij iedere stap, bij iedere splitsing in de weg te kiezen welke kant hij opgaat. Voor hem is het doelloze wandelen een levensweg. Al lopend komt hijtotzijnbestegedachten.Slenterendkan hij zichzelf zijn.

7. Romantiek

De Romantici gaven het wandelen een beslissende draai die tot op de dag van vandaag resoneert. Kunstenaars maakten wandelgebieden door hun beelden zo bekend, dat het bij de gegoede lieden van die tijd van smaak getuigde om ze zelf op te gaan zoeken. Wie het zich kon veroorloven werd per draagstoel naar de uitzichten gedragen, want de toenmalige kleding, vooral die van de dames, was allesbehalve wandelgeschikt. Terugblikkend, kunnen we dit zien als de geboorte van het toerisme in Duitsland en daarbuiten.

Geschiedenis van het recreatieve wandelen Ötzi, ons fictieve erelid

8. Opkomst van het toerisme

De nieuwe stroming van Romantici, die wandelen vooral als een leerzame of sportieve prestatie zagen, bleef lange tijd bestaan. Zo kwam in de vroege negentiende eeuw de toeristenindustrie op, ook dankzij verbeteringen aan bergwegen en toename van paden. Steeds meer mensen gingenbergbeklimmen.Deomgevingwerd ook steeds veiliger. Na 1815 werd nog maar zelden verslag gedaan van struikrovers te paard. Dit kwam doordat overal in West-Europa het netwerk van tolwegen en -poorten uitbreidde, waardoor rovers moeilijk ongezien konden wegkomen. Vluchten door het vrije veld werd ook

steeds moeilijker door het omheinen van boerenland. Ook een rol speelde het toenemende gebruik van bankbiljetten. Rovers waren tuk op gouden dukaten, maar papiergeld is genummerd en valt dus te achterhalen. Het veilige domein breidde zich uit. Op prenten rond 1830 zie je voor het eerst trottoirs met wandelaars, vaak mensen die met hun huisdier een ommetje maken.

9. Spoorwegen

Inde19deeeuwontstondenernetwerken van kerkpaden. Er werden door de kerkgangers afstanden gelopen, die binnen een aantal uur af te leggen waren. Rond 1850 waren de meeste wegen moeilijk begaanbaar. Men liet zich daarom in koetsen of met de trein naar de beginpunten in de natuur brengen, waar men steeds vaker op vooraf uitgezette paden liep. In 1850 reisde men nog gemiddeld 15 uur van Utrecht naar Groningen. Er waren weinig bruggen, meestal werd je bij een rivier tegenbetalingdooriemandovergezet.Die stond niet met een bootje te wachten, je moest hem eerst zien te vinden. Kort daarop werd het treinverkeer in het leven geroepen, waardoor grote groepen mensen ineens snel van de ene plaats naar de andere konden. Hiermee werd de weg naar het wandelen als bewuste natuurbeleving geëffend.

10. Duitsland

Duitsland is het eerste land waar op grote schaal een uitgebreide infrastructuur voor wandelaars wordt aangelegd, en waar het wandelen met de ‘Wandervogel’ uitgroeit tot een echte volksbeweging. Wandervogels waren vooral jongeren die de stad ontvluchtten en door hun informele stijl het geregelde leven uitdaagden. Ineens deed iedereen aan wandelen, een volkssport was geboren.

11. Nederlandse voortrekkers

In Nederland waren de boeken van de Goereese dominee Jacobus Craandijck zeer populair. Hij bereisde al Neerlands windstreken en zong er uitvoerig de lof van. Craandijcks omzwervingen hadden een grote invloed op onze beleving van het wandelen.

Rond 1900 waren figuren als Frederik van Eeden voortrekker op het gebied van zowel natuurbescherming als het wandelen. Rond 1930 ontstonden in Nederland de eerste wandelverenigingen, meestal uit gymnastiekverenigingen, die trainingstochten organiseerden. Rond 1970 bereikte de georganiseerde wandelsport zijn hoogtepunt. Daarna namen de groepsverbanden, uniformen en medailles gestaag af.

12. Lange-afstandspaden

Al in 1912 bedacht men in Duitsland de term Weitwandern: het trekken van hut naar hut. In de jaren zeventig ontstond een internationaal wandelpadennetwerk. Het wandelen met GPS, Nordic Walking, trekking, blotevoetenwandelen zie je pas vanaf de jaren zeventig. Een wereldwijd netwerk van paden, kaarten en trekkershutten bedient de wandelaar om zijn gemak. Intussen schuift de grens van de ongereptheid op. Voor veel mensen is de gedachte aan een ongerept gebied onweerstaanbaar en zij stropen systematisch de globe af op zoek daarnaar. Eens zullen deze gebieden op zijn en dan bestaan wandelingen nog slechts in de voetsporen van anderen. Maar dat deden de toeristen in het oude Griekenland ook al die de Egyptische piramides gingen bezoeken.

"Mijn vierdaagse"  Door Simon van der Bas

Mijn Vierdaagse van Nijmegen ligt inmiddels al weer ver achter mij en  is de geschiedenis ingegaan als één van de meest memorabele van de in totaal 26 die ik tot nutoemeehebmogenmaken.Deelskomt dit door het gemis van mijn vaste wandelmaatje Kees, deels doordat ik hem vrijwel ongetraind heb gelopen. Eerlijkheidshalve moet ik hierbij vermelden dat ik de drie dagen die deze editie van de Vierdaagse telde mij gelukkig mocht prijzen met de aanwezigheid van Annemiek en Geerd, en zij natuurlijk ook met mij! Ieder voor zich liepen in gedachten voor iemand die er niet bij was en kon zijn en voor mij kon dat natuurlijk niemand anders dan Kees.

Het was voor mij ook de eerste keer dat ik gebruik ging maken van het spoor. De NS heeft, zoals men inmiddels wel weet, nou niet bepaald een goeie reputatie als het gaat om zijn betrouwbaarheid in de breedste zin van het woord.  Zo  bleek op de zondag voorafgaande aan de Vierdaagseweek de terugreis aanmerkelijk langer te zijn dan de heenreis. Even voor Olst bleek de stroomtoevoer van de trein niet toereikend te zijn om het laatste stukje naar Zwolle af te leggen. Als leek weet ik dat een trein niet op benzine of gas rijd, maar geen stroom? Na ongeveer een klein kwartiertje in het ongewisse verkeerd te hebben kwam er een bibberende stem uit één van de luidsprekers met de mededeling dat ze problemen hadden met de stroomvoorziening en het nog wel even ging duren voordat ze de oorzaak daarvan konden achterhalen. Dat “even” werd een halfuurwaarnaweuiteindelijkinOlstover konden stappen op een intercity richting Zwolle, gelukkig aan de andere kant van hetzelfde perron maar met nog eens 15 minuten wachttijd!

U begrijpt, beste lezer, ik begon mij al ernstig zorgen te maken over de week die nog moest komen, het angstzweet brak mij van alle kanten uit. Wat kan ik nu nog meer verwachten? In de zomer te weinig

stroom, in de herfst vallende blaadjes op de rails, in de winter sneeuwoverlast, nu uitvallendetreinenvanwegepersoneelstekort of als dat niet het geval is taferelen zoals wat dat kennen van het openbaar vervoer in Japan, net zolang wringen en persen met behulp van tijdelijk ingehuurde NS- medewerkers totdat echt iedereen zich in de trein bevindt. Deze gedachten in combinatie met de bijna tropische nachtelijke buitentemperaturen bezorgde mij in ieder geval een tweetal bijna slapeloze nachten.

Bij aankomst op het station van Zwolle zag ik, naast een man die noodgedwongen de nacht op één van de bankjes slapend had

“laatkomers” achter aan de rij van 38.455 wandelaars aan te sluiten.

Voordeel hiervan is dat je de eerste twee uur heerlijk de ruimte om je heen hebt, geen handtastelijke en naar bier stinkende corpsballetjes die je, hoe lief bedoeld ook, een fijne dag toewensen. Nadeel is, zo bleek telkenmale dat als je aankwam bij de KWBN rustpunt alles vrijwel op was en men al bezig was om de boel op te ruimen. Maar, ter geruststelling, we hebben dit gemisruimschootswetentecompenseren door met regelmaat te stoppen bij gelegenheden waar de inwendige mens tijdens een week als deze zo’n enorme behoefte aanheeftzoalseenpuddingbroodje,appelflap, koffie met een sigaretje (even stoom

doorgebracht, gelukkig ook de opgewekte gezichten van Igna en Rika met wie ik afgesproken had. Niet alleen om in hun gezelschap te verkeren maar ook, en nu komt die zuinigheid van mij om de hoek kijken, om de z.g. “meereiskorting” van 40%!

In Olst had ik vervolgens met Annemiek en Geerd afgesproken zodat die zich ook bij dit illustere gezelschap konden voegen. Bovendien hadden we de afspraak dat we deze Vierdaagse gezamenlijk zouden gaan lopen, tot over de finish op vrijdag. Gezelligheid dus alom, wat zou er nou nog mis kunnen gaan? Nou het volgende: Ik had mijn treinticket via de site van de NS aangeschaft, dus met meereiskorting.  Handig dacht ik en het scheelt mij weer tijd en vooral stress op de voor mij zéér vroegeochtendvandeeerstedag. Tijdens een controle door een overigens bijzonder vriendelijke treinconducteur bleek dat ik in mijn onwetendheid de boel belazerd hadenikalleenmetmeereiskortingmocht reizen als ik het via mijn OV-kaart had gedaan. Met een paar heel onschuldige ogen en een blik van onmacht - wat voor mij niet echt moeilijk is - mocht ik mijn reis vervolgen en kwamen we om half acht aan op het station van Nijmegen. Vervolgens is het nog 20 minuten lopen naar de Wedren om, samen met nog andere

afblazenhéAnnemiek!)enniettevergeten de soep met ballen van dolle Dries!

Haar naam is in de voorgaande editie al gevallen in diverse verhalen, ook die van haarzelf, “onze Bettie” die, weer of geen weer, er voor je is met van alles en nog wat. Het is voor mij persoonlijk altijd heerlijk om haar te zien, zeker op de laatste dag want dan staat de beloofde witte wijn koud, zijn Mathilde, Trijnie en Rini inmiddels warm gedraaid voor de laatste kilometers en door mij persoonlijk afgelebberd en kan het feest in alle hevigheid beginnen. Na dit voor mij ieder jaar weer terugkerend hoogtepunt  van deze week is de pijn en de vermoeidheid grotendeels verdwenen en voelen de laatste kilometers richting finish alsof je wordt gedragen.

Vervolg "Vierdaagse"

We hebben het weer gehad, op naar volgend jaar tenzij de thuissituatie het niet toelaat of de een of andere virus er weer voor zorgt dat we het wederom weer met een alternatieve moeten doen. De Vierdaagse van dit jaar telde maar drie dagen en dat betekende dit keer geen Waalbrug, Elst en Bemmel maar gelijk het nichtenwereldje in zoals dat op roze woensdag gebruikelijk is, of je wilt of niet. Een dag die toch nog wel vrij warm was maar te doen, en een dag waarbij ik welgeteld één verdwaalde dragqueen ben tegengekomen met een enorme voorgevel waar zelfs Conny Breukhoven een minderwaardigheidscomplex van zou kunnen krijgen en ik met gemak had kunnen schuilen als het net zo hard had geregend als op de volgende dag.

Vierdaagse in gezelschap van Annemiek en  Geerd heb mogen lopen, nogmaals dank daarvoor! Maar toch hoop ik volgend jaar, deo volente, dat ook Kees er weer bij zal zijn! O ja, tot slot nog even dit. Ik was doordat ik nog niet de ervaring had opgedaanmethetreizenmetdetreinbang datiknaafloopvaneendagmet30ofmeer gelopen kilometers de afstand tussen de Wedren en het station ook nog eens rennendmoestafleggen.Alsofhetdewens van de duivel was,  overkwam mij dit op de laatste dag. Aangekomen op het station bleek de trein, in tegenstelling tot de voorgaandedagen,vanafeenanderperron te vertrekken waardoor we nog net de achterkant van de trein konden waarnemen!         Met een hartelijke groet!

Simon van der Bas

Ik en jij

Zoals gezegd deze dag was er een waarbij de regen met bakken uit de hemel kwam alsof onze lieve Heer ons voor de rest van het jaar de zegen mee wilde geven. Vermoedelijk heeft meneer pastoor, die bij de ingang van de kerk in Milsbeek zijn volgelingen welkom stond te heten, voor die dag een deal met zijn baas afgesloten om zo min mogelijk zelf te hoeven doen. Hij had het al druk genoeg met het uitdelen van waxinelichtjes! Aan het einde van de dag brak de zon toch nog eventjes door en legden we de laatste kilometers van die dag af door een wijk waar de glasbakken met vaste regelmaat het volst zijn. 365 dagen per jaar is het daar feest, de hele buurt  zwaar aan de drank, maar de gezelligheid kende ook dit jaar weer geen grenzen!

De laatste dag was een dag met een temperatuur die niet beter kon om de laatste van de 30, 40 of 50 kilometer te volbrengen, met of zonder alcohol in het fysiek overbelaste lichaam. Ik heb ervan genoten en dat kwam mede doordat ik deze

Het huwelijk

Ik heb je alles gegeven:

een gedicht, mijn maandsalaris

en een kind. Wil je nu even

kijken of het eten klaar is?

Ik ben ik

En jij bent jij

Ik een hij en jij een zij

Allebei anders

En toch

Samen wij

Zorgen

Vrouwen maken zich altijd zorgen    over wat mannen vergeten.

Mannen maken zich altijd zorgen   over wat vrouwen onthouden.

Op de fiets of met de auto?

Zaterdag 8 oktober werd in dit seizoen de eerstekaart-ensjoelavondgeorganiseerd.

Geen superdeelname maar wel weer een gezellig samenzijn met bekenden die men een poosje niet gezien en gesproken heeft. In totaal 24 personen.

Zaterdag was voor mij dan gewoon een werkdag, dus snel naar huis, opfrissen, eten en vervolgens naar ‘Het Wandelhonk’ ‘Met de fiets of met de auto?’ ‘Laten we maar met de auto gaan, dan zijn we nog op tijd!’ Auto-schaamte? Nee hoor, maar we zeggen dan dat we met de auto gekomen zijn, omdat de gewonnen boodschappentas niet in de fietstas past!

(De rijkelijk uitgedoste prijzentafel. Vreemd genoeg koos nietmand voor een tafel).

Stand/scores sjoelers:

1.Lies Verstege 1.084

van Groningen 1.034

de Gunst

Stand/scores

De eerste ronde ging van een leien dakje. Van de 6 potjes slechts 8 punten in totaal. Laatikalvastruimtemakenindekofferbak. Maar toen…de 2e ronde! Paar keer 13 punten om de oren, dus het ging vrij rap met de puntentelling. Daar waar een klaverjasser blij is met zoveel mogelijk punten, ben je dat als jokeraar natuurlijk niet. Ronde 3! Een ramp! Volledig ingemaakt!

Stand/scores jokeraars

1.Karin Post

2.Gerrie van Ginkel

3.Riet van der Maaten

4.Klaas Bootsma

5.Herman Kraijer

6.Peter van der Molen

7.Hennie Post

8.Cobi Kraijer130

We stelden al voor om de prijzen van anderen maar thuis te brengen met de auto, en als grap om een volgende keer als poedelprijs een ‘lege’ boodschappentas beschikbaar te stellen (toch nog een boodschappentas gewonnen).

Maar de gezelligheid en lol was er zeker niet minder om. Dus thuisblijvers, sluit een volgende keer gerust aan, ook al maakt dat voor mij nog minder kans om een mooie prijs te winnen. Het gaat uiteindelijk om de gezelligheid en plezier. Overigens gaat niemand zonder prijs naar huis. Ik uiteindelijk met een doosje theezakjes en blokjes nougat…. in de kofferbak.

Peter van der Molen

e ng l a a s j eM a d e i r a , m yd e a r?

Door Bert

Annelies

Mostert

Hierbij een stukje over onze vakantie op Madeira (Portugese benaming) of Madera (Spaanse benaming).

De laatste week van september en de eerste week van oktober hebben wij genoten van een heerlijke vakantie op Madeira, bekend als bloemeneiland. En dat klopt: de bougainville, de oleanders, de hortensia’s, de agapanthus en vele andere soorten bloeiden volop. Dat zal in het voorjaar nog uitbundiger zijn.  Madeira is een vulkaan eiland in de atlantische oceaan en heeft daardoor grillige vormen met diepe valleien en hoge kliffen.

Je kunt op eigen gelegenheid langs deze levada’s gaan wandelen, maar er worden ook vele wandelingen georganiseerd onder leiding van een gids. Deze tochten zijn in verschillende moeilijkheidsgraden en variëren van enkele uren tot halve- en hele dagtochten( misschien zijn er zelfs meerdaagse met overnachting).  Wij kozen voor een halve dag, in de categorie makkelijk (bescheiden beginnen). Het was prachtig. De wandeling leidde ons door Paradise Valley en deze deed zijn naam eer aan.

redelijk van prijzen en als je er toch bent iseentochtjemetdekabelbaannaarboven en met een sleetje naar beneden ook bijzonder.

Op de hoogvlakte groeien laurierbomen, waarvan sommige meer dan 800 jaar oud zijn, dit gebied maakt deel uit van het Unesco werelderfgoed

En ook al is Madeira ongeveer zo groot als de provincie Utrecht, er zijn maar liefst 3000 km aan wandelpaden. Een groot deel van deze paden lopen langs de waterirrigatie kanalen, de zogeheten levada’s.

Onze gids had tijdens eerder door hem begeleidetochtenwatNederlandsewoordenopgepikt,zoalsbosbessen,lelietjesvan dalen en pas op je hoofd.

Wij gaan vast nog terug naar Madeira en dan gaan we meer zien en doen van de overige wandelpaden. Een echte aanrader voor wandelliefhebbers. Daarnaast is het op een gezellige manier toeristisch en nog

x t r aL e d e n v e r g a d e r i n g !

Men heeft vanaf volgend jaar bij de KWbN de keuze uit 2 mogelijkheden:

1. Een compleet lidmaatschap, voor een     jaarlijks afdracht van 35 euro

2. Een basis lidmaatschap, voor een     jaarlijkse afdracht van 20 euro

Een verenigingslid dat geen lid wenst te zijn van de KWbN betaalt aan de vereniging € 30 contributie per jaar.

Het is vrij uniek dat er een extra ledenvergadering wordt uitgeroepen. Maar doordeontwikkelingenbijdewandelbond KWbN op het gebied van nieuwe lidmaatschapsvormen, waarbij de afdracht fors verhoogd wordt met ingang van 1 januari 2023,voeldehetbestuurzichgenoodzaakt om een extra ledenvergadering uit te roepen.

Het bestuur van w.s.v. ‘Wipstrikkwartier’ nodigt u hierbij dan ook uit voor een extra ledenvergadering op dinsdag 29 november 2022  in ‘Het Wandelhonk’ aan de Veemarkt 35 te Zwolle.             aanvang 19.30 uur

Wat is nu dan exact de reden? Met uitzondering van het eerste jaar dat men lid wordt van onze vereniging, werd de ledenafdracht voor de wandelbond door de vereniging betaald. Als verenigingslid is men dus automatisch lid van de wandelbond en met de daarbij horende voordelen, zoals korting bij deelname aan wandeltochtenenbijhetvolledigelidmaatschap het landelijk wandelprogramma en het wandelmagazine. Daarnaast zijn er nog wat voordelen, afhankelijk van het soort lidmaatschap. Bondsafdracht voor een verenigingslid was altijd lager dan voor een individueel lid van de wandelsportbond, maar dat wordt nu vanaf 2023 gelijk getrokken.Datbetekenteenforseverhoging van de afdracht voor verenigingsleden aan de bond. Financieel drukt dat op onze begroting voor volgend jaar, maar ook voor de eropvolgende jaren.

Omdat wij tijdens de ALV in maart altijd de contributie bepalen voor het volgende jaar, maar de situatie voor 2023 nu heel anders wordt, hebben wij als bestuur een nieuw contributievoorstel, dat ingaat per 01-01-2023. Dit dient dan ook behandeld te worden op de extra ledenvergadering.

Er is echter nog een 3e mogelijkheid, en dat is geen lidmaatschap bij de wandelbond, terwijl je wel lid bent van onze vereniging. Je maakt dan geen gebruik van de diensten en producten van de KWbN, en dus ook geen korting op wandelevenementen.

Vanaf 2024 wordt er jaarlijks een inflatiecorrectie toegepast op basis van de CBS-prijsindex.

Wat de betreffende lidmaatschappen inhouden, dus welke producten en diensten bij de 2 soorten lidmaatschappen hoort, staat hieronder omschreven:

Voor jeugdleden zijn de bedragen respectievelijk: € 36, € 30 en € 24 per jaar. Het gezinslidmaatschap komt daarmee te vervallen.

Als het bovenstaande voorstel wordt aangenomen, dienen de leden medio december 2022 aan gegeven te hebben voor welk lidmaatschap zij gaan, zodat dit voor 1 januari verwerkt kan worden bij de wandelbond.

Een verenigingslid dat heeft aangegeven geen lid te willen zijn van de wandelbond, kan wel verzoeken dat zijn/haar mailadres aan de bond wordt door gegeven om op de hoogte te blijven van het nieuws vanuit de KWbN, middels een nieuwsbrief.

Als bestuur hebben wij het volgende voorstel voor 2023:

Een verenigingslid dat kiest voor een compleet KWbN-lidmaatschap betaalt aandevereniging€42contributieperjaar.

De vereniging betaalt de afdracht voor een compleet lidmaatschap aan de KWbN;

Een verenigingslid dat kiest voor een basis KWbN-lidmaatschap betaalt aan de vereniging € 36 contributie per jaar. De vereniging betaalt dan de afdracht voor een basis lidmaatschap aan de KWbN;

Bij de eerstvolgende ALV in maart 2023, wordt de contributieafdracht bepaald voor 2024.

Wij zien u graag verschijnen op dinsdag 29 november .

Namens het bestuur, Peter van der Molen, Voorzitter

Afmelden voor de extra ledenvergadering graag via het secretariaat: secretaris@wipstrikkwartier.nl

Als Adam ad eweet'n dät ij veur 't staduus moch staon ad ij een kostuum an laot'n meet'n en dät ter plekke an-edaon

Döör stiet e now verkleumd deur weer en wind allenig 'n viegeblagien as tenue ienzaam en onbemind

Ebögen van diepe skaamte stiet e as monement as een welgevuld geraamte mistreustig of-ewend

Van bros egöt'n al in zien blote gat ef Adam plaasenömm'n en siert de Zwolse binnenstad Ken ie dissende ok.....?

Wacht even, chocolate in het clubblad? Dat heeft vast iets te maken met de voorzitter, of de ‘Bonbonnerie’! Jazeker! Want wat doe je als chocolade je passie (en werk) is en wandelen je hobby? Die twee zaken met elkaar verbinden! Bonbonnerie Borrel heeft zich als organisatie aangemeld bij de wandelsportbond en een wandelevenement in het landelijk wandelprogramma op laten nemen, genaamd: Chocolate Walk.

Vrijdag 6 januari 2023 wordt de eerste ‘Chocolate Walk’ in Zwolle georganiseerd: een combinatie van wandelen door de verlichte straten in de binnenstad van Zwolle, via de diverse lichtbeelden en onderweg proeven en genieten van de

Start is om 19.00 uur. Informatie is eind oktober beschikbaar op www.bonbonnerieborrel.nl.

Bonbonnerie Borrel zoekt ook nog een aantal vrijwilligers voor die avond, dus wil je graag aan de basis staan van hopelijk een terugkerend wandelevenement, stuur dan een berichtje naar

Oma wil 'n iesien

Oma ef zin in 'n iesien.

Opa böd eel offelijk an umme dát effenties veur aer te aal'n en vrög wat veur soort iesien sie wol.

"Ien böllegien venillie en ien böllegien sukelade.

Za-k 't emm veur oe opskriev'n?" vrög sie lief.

"Nee, oeft niet."

"Ech niet?"

"Nee, ech niet."

IJ ölt b'j oge en lege vol dät e 't eus wel kan ontoll'n.

Kump e weerumme met twie zakk' petat! Foetert oma:

"Zie-j now wel! Ie bint de mayonaise vergètt'n!"

chocolade.

De start vindt plaats vanuit het ‘Academiehuis – Grote Kerk’ aan de Grote Markt. In het Academiehuis zijn diverse chocolatiers aanwezig en onderweg doen de wandelaars diverse chocolade-gerelateerde bedrijven aan.

De afstanden zijn 5 en 10 km, waarbij de deelnemers aan de 10 km eerst hun ronde om de stadsgrachten afleggen en daarna de route van 5 km vervolgen binnen de stadsgrachten.

e m a l a n d h u

z

controleren. Je weet maar nooit of ‘grappenmakers’ de pijlen weghalen of verplaatsen. Voor je het weet loop je als wandelaar ineens 10 km extra in dat geval. De rust­

Inmiddels al weer een maand of drie geleden, op een mooie zomerse wandeldag, stroomde de P-plaats bij ‘De Siggels’ in Zwolle-Zuid snel vol met auto’s van deelnemers aan de 30 en 40 km. De parkeerplaatsen waren binnen no-time allemaal bezet, en dan moesten de deelnemers aan de kortere afstanden nog arriveren. Het werd parkeren in de berm en de wijk insturen. De routebouwers waren vrijdag al druk in de weer met het bepijlen van de route, maar moesten deze uiteraard nog

plaatsen werden bemand, het inschrijfbureau was op ‘oorlogssterkte’ en de informatie-stands werden door 3 dames voorzien van de nodige informatie. Ze lagen mooi verspreid: 2 mobiele rustplaatsen door onze leden bemand en daarnaast nog 2 ‘vaste’ locaties. Bij 1 mobiele rust werd alle medewerking verleend door een goedwillende boer, met water en stroom. Idealer kon het niet. Het was die dag eigenlijk niet alleen een drukte van belang met vrijwilligers, maar zoals gezegd ook door de opkomst van veel wandelaars.

In totaal 448 deelnemers, en dat is voor een 1e keer echt niet slecht, met nog op korte afstand een ander wandelevenement op die dag.

Zo’n eerste keer geeft natuurlijk ook genoeg stof voor de evaluatie. Voor de vrijwilligers is dit online gegaan, het bestuur heeft begin oktober een korte evaluatie gehouden. Uitkomst was dat wij tevreden terug kunnen kijken, met veel plezier die dag beleefd hebben en er genoeg leerzame punten waren voor een volgende keer. Een volgende keer? Jazeker, we hebben besloten om deze tocht voort te zetten in 2023. Planning: zaterdag 24 juni.

Alle vrijwilligers bedankt, het was een mooievenementendewandelaarshebben genoten. Ook al is dat laatste het meest belangrijke feit, als vereniging zijn wij er ook gunstig ‘uitgesprongen’. Dit in het ‘afgeven van ons symbolisch visitekaartje’, maar ook financieel. Hopelijk mogen wij volgend jaar weer op jullie rekenen!

Foutief opgenomen tekst, onstaan door onduidelijke kopij en ingezonden mededelingen vallen buiten verantwoordelijkheid van de redactie. De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden stukken in te korten of aan te passen zonder de inhoud geweld aan te doen. Ingezonden stukken die geen recht doen aan personen of onze vereniging worden niet overgenomen.

Het leven

Missen is iets wat je voelt

het er niet meer is

Femmie Spanhak

Tot ons groot verdriet is Femmie Spanhak op donderdag 25 augustus jl. overleden aan de gevolgen van kanker. In onze vorige editie maakten we al melding van haar ziek zijn maar de snelheid waarmee het bergafwaarts ging heeft niemand van ons voorzien. Binnen onze vereniging was zij opvallend onopvallend. Achter de schermen was zij altijd bezig onze wandelwereld een stukje beter te maken. Was het niet het toesteken van een helpende hand bij de verzorging van onze wandelaars dan was het wel in de vorm van hulpverlening bij menige activiteit. Femmie was ruim dertig jaar lid van onze vereniging. In deze tijd heeft zij veel voor veel leden betekend. Er zijn geen woorden voor hoeveel we haar gaan missen. Onze gedachten gaan uit naar haar familie en vrienden.

Gequetst

Gequetst ben ik van binnen,

Doorwont mijn hert so seer,           Van uwer ganscher minnen          Gequetst so lanc so meer.           Waer ic mi wend, waer ic mi keer,   Ic en can gherusten dach noch nachte; Waer ic mi wend, waer ic mi keer, Ghi sijt alleen in mijn ghedachte.

Anonieme dichter, 14e eeuw.

een

Colofon

Evenementencommissie

Dineke de Graaf, Hennie Post, Riet van der Maaten, Karin Post, Karin Mul evenementen@wipstrikkwartier.nl

Clubblad Mans en Mark Bos Bezorging en Redactie redactie@wipstrikkwartier.nl

Website/Nieuwsbrief/ Ledenadministratie Klaas Bootsma

Wandelboekjes Hennie Post

Lief en Leed Bettie Spanhak Verjaardagen Hennie van der Molen

Acquisitie Rudy Spanhak rudyspanhak@hetnet.nl

Kledingcommissie Dineke de Graaf Hennie Post

Project "Schoon Zwolle" Karin Post

Contributie per 1-1-2022 per jaar

Jeugd t/m 15 jaar€   30,00 Overige leden€   36,00 Gezin met kinderen   tot 18 jaar€  102,00 Eénmalige kosten bij  inschrijving nieuw lid€   19,00 Donateur €   10,00 of meer Donateur (echtpaar/relatie)€   15,00 of meer

Betaling contributie IBAN: NL29RABO 0387307923 t.n.v. W.S.V. Wipstrikkwartier Van Hasseltmarke 42, 8016 BS  ZWOLLE

Opzegging van het lidmaatschap (liever niet) dient schriftelijk voor 15 oktober te gebeurenbijhetsecretariaat.Bijopzegging nà 15 oktober dient de bondsafdracht voor het komende jaar (2022: € 19,00) voldaan te worden.