Clubblad Wipstrikkwartier 2018-4

R

”

W A

“W

G IN

SPORTVEREN EL IG D N

IP S

T R IK K WA R T

IE

Wandelsportvereniging

Wipstrikkwartier Zwolle

Juli/Augustus 2018 Jaargang 42 Nr 4

Bestuur

Inhoud

Voorwoord

VOORZITTER Peter van der Molen telefoon: 06-22964681 e-mail: petervdmolen@home.nl

SECRETARIS Ruud den Baas Telefoon: 06-46064532 e-mail: wsvwipstrikkwartier@gmail.com

PENNINGMEESTER Karin Post Telefoon: 06-123097208 e-mail: veldpost@gmail.com

Vice VOORZITTER Gerrit Post Telefoon: 038-4658057 e-mail: hennie-gerrit@ziggo.nl

Vice SECRETARIS Karelien Steenbruggen

Vice PENNINGMEESTER Maurice Veldhuis Telefoon: 038-4657876 e-mail: mveldhuis01-c@telfort.nl

ALGEMEEN LID Bettie Spanhak Telefoon: 038-4230882 e-mail: mcspanhak@versatel.nl

ALGEMEEN LID Dineke de Graaf Telefoon: 038-4549530 e-mail: dineke.benny@ziggo.nl

ALGEMEEN LID Gerard van Wielink Telefoon: 038-4203276 email: vwielink@home.nl

3

TT-run Puzzeltocht Rommelmarkt

4

Heumensoord

5

Apeldoorn Redacteuren gezocht

6

Verjaardagen sept/okt

7

Ere-gallerij Werkzaamheden redactie

8

Uitnodiging ZWV 60 jaar

9

Agenda

10

20 jaar verzorging

11

Voetnoten bij het Nijmegse Vier­ daagse lied

13

Vierdaagse Nijmegen Kaartmarathon

14

Een vierdaagse met een lach en een traan

Het clubblad na de Vierdaagseweken kan natuurlijk niet anders gevuld zijn dan met verhalen over Apeldoorn en Nijmegen.

Voor velen een hoogtepunt, ook al is het 'slechts' een kwart van onze leden. Aan­ sluitend aan die 2 weken was er ook een gezellige bijeenkomst voor de deelnemers met hun partner, en de verzorgers. Die­ genen die in de beide Vierdaagseweken de verzorging (al dan niet officieel) op zich hebben genomen, hebben wij op de voor­ pagina in het zonnetje gezet. Jan en hennie Post hebben echter aan gegeven dat dit na 20 jaar - hun laatste verzorgingsjaar was.

Dat wordt een gemis voor de komende jaren. Hopelijk is er iemand (bij voorkeur 2 of meer) die het stokje willen ovenemen.

Ik ben ervan overtuigd dat Jan en Hennie bereidt zijn om tips te geven.

Nog een duo dat te kennen heeft gegeven het stokje graag over te willen dragen is de redactie. Dat heeft alles te maken met de drukke werkzaamheden, die steeds minder te combineren zijn met de 'wan­ delsport'. Elders in dit clubblad staat er een korte artikel over in, en wat die werkzaam­ heden inhouden. We hopen dat er iemand op staat om het clubblad voort te zetten.

Voor nu, veel leesplezier en tot ziens op een van de komende evenementen.

Peter van der Molen

Clubblad Kopij voor het volgende nummer graag inleveren voor 10 oktober 2018.

U kunt kopij per e-mail verzenden naar redactiewkz@home.nl of per post versturen naar: Redactie clubblad WKZ Diezerpoortenplas 7 8011 VV Zwolle

2

Puzzeltocht 22 september

TT-Run 16 juni ging de wandelvereniging wandelen in Assen. Ik woon ten noorden van Zwol­ le en had dus aangegeven dat ik met eigen vervoer zou gaan. Omdat ik aan het trai­ nen ben voor Nijmegen en je met de bus maximaal maar 20 kilometer kon wande­ len, had ik besloten met Klaas eerder te beginnen aan een tocht van 30 kilometer.

Met vol goede moed begonnen wij dus aan de tocht, genaamd de TT-run. Klaas pro­ beerde mij nog over te halen om 40 kilo­ meter te gaan wandelen, maar ik moest om drie uur weer thuis zijn. Dus dat zou erg krap worden allemaal. Ik ben fervent motorsportliefhebber en regelmatige be­ zoeker van het TT-Circuit. Karelien en ik hebben zelfs een paar jaar met onze cara­ van in de paddock (pits) gestaan tijdens de Internationale Ducati Club races, om vrienden te ondersteunen die dan mee deden. Ik had er dus veel zin in en ver­ wachte dus dat wij via de klaagwijk Baggel­ huizen richting Witten zouden wandelen.

Het dorpje Witten ligt naast het TT-Cir­ cuit. Vanuit de startlocatie die zich in de wijk Vredeveld bevond achter het NS-sta­ tion, liepen wij over het GGZ-terrein van de Vierackers. En zo liepen wij de bewoon­ de wereld uit tussen de landerijen door.

Ik hoorde de motoren op het TT-Circuit.

16 juni was er namelijk CRT-races voor het Nederlands kampioenschap. Maar hoe langer Klaas en ik wandelden, in de buurt van het circuit kwamen wij niet. Erger, we liepen er juist vandaan. Ook was het erg goed opletten op de routebeschrijving, want de bordjes hingen soms na de afslag in plaats van ervoor. Na ongeveer 14 ki­

lometer kwamen wij bij kamp Westerbork aan. Ik moet eerlijk bekennen dat ik hier nog nooit was geweest. Van wat wij nu zagen was ik best wel onder de indruk, en ga zeker hier naar terug om het allemaal beter te zien. Wij liepen het terrein van kamp Westerbork af om onze weg te vervolgen. Nou ja weg? Zandpaden met erg veel muggen en steekvliegen. Ik had gelukkig een lange wandelbroek aan, dus had er niet zoveel last van als Klaas die in korte broek liep en uiteindelijk het bos uit rende. Tussen de weilanden waar wind was hadden we er geen last meer van. We kwamen door het dorpje Amen en liepen richting het dorpje Ekehaar waar wij onze rust namen na 24 kilometer gewandeld te hebben. Na de rust liepen wij weer verder, hoe verrassend, tussen de weilanden door richting Assen. Langzaam kwamen wij weer in bebouwd gebied en liepen de wijk Vredeveld weer in. Na wat geslinger door een bungalowwijk liepen wij tussen de flats door richting startbureau, en hadden wij 31 kilometer gewandeld in 5 uur. Na een snelle cola vertrok Klaas richting trein die hij op tijd wilde halen. Ik sprak nog wat leden van de wandelvereniging en ben ook vertrokken richting huis. Wat mij betreft mocht deze wandeltocht de naam TT-run niet dragen, want het circuit hebben wij nooit gezien. Het enige was een routebord voor fietsers en motorrijders die het oude circuit kunnen rijden. Zoals die in 1925 voor het eerst werd verreden tussen de driehoek Rolde – Borger – Schoonloo. Dit circuit ging over klinker wegen en zandpa­ den en was 28,5 kilometer lang. Van de 27 deelnemers wisten er 5 de finish te halen.

In 1926 werd de tweede editie verreden op een nieuw parcours deze was een stuk korter 16,5 kilometer lang. Tot 1955 werd dit oude circuit gebruikt, daarna werd het nieuwe circuit in gebruik genomen waar­ van het huidige permanente circuit een (klein) deel uitmaakt.

Henri Steenbruggen

3

Op zaterdagmiddag 22 september om 13:30 organiseert de evenementencom­ missie een puzzeltocht. Deze tocht is uitgezet door Karel Schuurman. De tocht gaat door de wijk Wipstrik. Houd je van puzzels en raadsels, doe dan gezellig mee en geef je op bij Dineke voor 12 septem­ ber.

De puzzeltocht is voor leden en donateurs en er zijn geen kosten aan verbonden.

Rommelmarkt De evenementencommissie organiseert op zaterdag 11 november 2018 een rom­ melmarkt in ‘Het Wandelhonk’. De rom­ melmarkt begint om 10.00 uur en duurt tot 12.00 uur. De zaal gaat om 8.00 uur open voor de leden die een tafel gereser­ veerd hebben.

Heeft u nog spullen die u wilt verkopen, reserveer dan gratis een tafel bij de eve­ nementencommissie. De opbrengst van de spullen is voor uzelf.

Eén tafel per persoon, eventueel tweede tafel mogelijk als er overblijft.

Jeugdleden zijn ook welkom, mits onder begeleiding van een ouder.

Als er genoeg tafels beschikbaar zijn, zijn donateurs ook welkom.

Na afloop neemt iedereen zijn eigen overgebleven spullen mee terug.

Aanmelden voor 23 oktober bij Dineke de Graaf: dineke.benny@ziggo.nl of (038) 4549530.

Heumensoord Vierdaagse Ik zou dit jaar voor het eerst, sinds mijn 18e, individueel 40 km mogen wandelen in Nijmegen. Maar liefst 10 km per dag min­ der!! Dat is toch al snel 2 uur minder per dag voortbewegen op blaren, pijnlijke voeten en file-lopen (op sommige plekken dan). Nu lijkt het allemaal kommer en kwel en kun je je afvragen waarom ik dan deel­ neem… eigenlijk is dat niet te beschrijven.

Gezelligheid? Dat is er zeker! Prestatie­ drang? Neuh….of toch! Ik heb al 2 keer ‘gefaald’ om voor de 13ekeer de Vierdaag­ se uit te lopen. Of het nu door het meest besproken getal komt valt te betwijfelen, maar alle bijgelovige medemensen onder ons zullen het er ongetwijfeld aan wijten!

Maar goed, het zou wel eens fijn zijn om eindelijk de 13ekeer te volbrengen.

Een andere reden zou een soort van ver­ slaving genoemd kunnen worden. “De meest gezonde verslaving”, hoor ik een aantal soms roepen! Nou, ook dat betwij­ fel ik, want ook ik kom niet ongeschonden door de wandelstrijd heen, en heb menige keren de Rode Kruistenten van binnen mogen bekijken. Vaak lig ik er dan heerlijk keuvelend met andere ‘gewonde’ wande­ laars op mijn buik op de stretcher, en zie veel met pijn vertrokken gezichten om mij heen. Vaak al als de ‘blarenprikker’ er al­ leen al naar wijst! Soms zie je ook wande­ laars strompelend melden bij de balie voor een behandeling, en vraag je je dan ook af, hoe die persoon in vredesnaam letterlijk en figuurlijk weer op de been geholpen wil worden. Het is mij ook bekend dat velen wel eens een ‘roze pilletje’ slikken om de pijn te onderdrukken en verder te kunnen lopen. Een enkel pilletje kan ik mij nog voorstellen, maar zodra het er meer worden, dan kun je de Vierdaagse geen gezonde verslaving meer noemen….

Maar goed, geen pijn-onderdrukkende pillen voor mij, want ik wil alles meema­ ken! En dit jaar dus wel maar liefst 10 km per dag korter. Tot mijn verbazing echter,

laat ik mij heel eenvoudig overhalen om als militair deel te nemen. Beter gezegd, als veteraan van 11 Bevoorradingscom­ pagnie Luchtmobiele Brigade! Met 4 oud-­ collega’s vormen wij een select groepje veteranen van de ‘Bevo’, en maken we dan ook gebruik van de faciliteiten van Defen­ sie op Kamp Heumensoord. Leuk! Oude herinneringen ophalen, en dan ook nog de mogelijkheid hebben om veel bekenden (nog actief ‘dienenden’) te spreken die hun wandelverslaving ook niet onder stoelen of banken kunnen steken.

Maar, dan realiseer ik mij ineens na aan­ melding dat ik mij toch weer enige verzwa­ ring toe eigen! Ik loop dan weliswaar als militair ook 40 km, maar moet dan wel 10 kg bepakking meesleuren!! Daar gaat dan een voordeel weer aan mijn neus voorbij, dacht ik. Tot een week voor de vierdaag­ se, want toen begreep ik dat ik door mijn leeftijd niet verplicht ben tot het dragen van een rugzak van 10 kg. Valt dat weer mee! Maar ja, een rugzak had ik toch wel nodig. Hoe moest ik immers het water, eten, droge kleding, een regenjas (eigen­ wijs als ik was met bijna 30 graden) en nog heel veel andere zaken mee sleuren?

Het zou in elk geval een andere vierdaag­ se worden dan ik gewend was, want nu moest ik ineens militair denken… Dacht dat ik het allemaal mooi voor elkaar had, en het ging allemaal soepel. Auto beladen, naar Oosterhout/Lent om Klaas af te zetten bij de camping. Met de auto naar Nijmegen, een kilometer voor de tijdelijke kazerne de auto parkeren, fiets uitladen, bagage op mijn rug en op de bagagedrager, en dan richting de poort.

- “Mag ik uw ID en aanmeldingspapieren om toegang te krijgen tot Kamp Heumensoord?”

4

Uiteraard, en met een snelle beweging haalde ik het aanmeldformulier uit de tas, en mijn ID uit mijn portemonnee…ten­ minste…als die er in zou zitten! Het hele jaar loop ik met een rijbewijs in mijn por­ temonnee, en net toevallig vandaag….! In een flits zag ik mijn rijbewijs thuis liggen, tussen alle andere pasjes die ik er uit had gehaald omdat deze toch niet nodig zou zijn deze week. Sodeknetter….ik zag mij al weer de weg terug afleggen met mijn bagage, fiets weer achterin en met de auto naar Zwolle terug… net nu ik zo op tijd was. Ik zag de gezamenlijke bijeenkomst op de Markt in Nijmegen met een aantal leden al in het water vallen.

Maar gelukkig was er iemand zo helder om eens in mijn mail op de mobiel te laten kijken. En warempel, een kopie paspoort!!

De wacht aan de poort twijfelde, maar ik moest het maar vragen aan de administra­ tiebalie. En gelukkig….het was goed. Ein­ delijk kon mijn vierdaagseweek beginnen!

Melden, collega’s opzoeken, bed opma­ ken, tas bepakken, kleding gereed leggen en weer met de fiets naar de auto door Nijmegen, fiets achterin, auto naar Lent, auto op de camping, fiets uitladen en met Klaas en Henri op de fiets terug naar Nijmegen: Een hele omweg om alvast een pre-feestje te vieren!! Karelien zou later aansluiten, want zij wilde eerst gemas­ seerd worden….moest wel ‘even’ wach­ ten op haar beurt in de volle zon. Zat ze daar met heel veel anderen, parasol in de

hand.

Het was een gezellige middag op de Markt met een groot aantal leden. Daar sloten later mijn wandelmaten ook bij aan, en later nog even met hen verder door de

stad gegaan.

Ik vervolgens op de fiets terug naar Heu­ mensoord (bij Malden), en zij met de pendelbus.

En de volgende dag begon het! Met z’n vieren aan het grote avontuur, en het was een beleving! We hadden lol, zagen af, genoten onderweg van de lokale feesten, en er werd veel bijgepraat. Zowel onder­ ling als wel met andere bekenden die wij onderweg tegen kwamen.

Aangezien er niet zoveel ruimte is in dit stuk (ik zou wel 4 pagina’s kunnen vullen) verwijs ik jullie graag naar de facebookpa­ gina: 4 mannen 1 vierdaagse. Daarin werd iedere dag verslag gedaan van onze Vier­ daagse, en vooral de vlogs zijn leuk om te bekijken. Een kort verslag, waarbij steeds 1 persoon zijn inleidend praatje deed, en vervolgens de foto’s in videoverslag.

Een bijzondere editie dit keer voor mij.

Een andere beleving: je hebt toch een andere soort aanspraak onderweg als je als militair deelneemt, wandelt nu met 4 personen en dus houd je elkaar ook in de gaten. Rusten op militaire verzorgingspos­ ten, met gebruik van hun faciliteiten en voeding (we kwamen niets tekort). Vaker rusten, maar wel korter, omdat je bij fa­ milieleden (vrouw/vriendin/kids/tantes/ etc) halt houdt van je oud-collega’s.

De eetzaal ’s ochtends en ’s avonds waar bijna 6.000 militairen vlekkeloos langs de buffetten liepen en echt geen verkeerde maaltijd voorgeschoteld kregen. De start vanaf Heumensoord, waar overigens zelfs een lid van onze vereniging (Rene Elferin­ k) een sleutelrol vervulde. Hij was bege­ leider van een Duits korps dat zowel om 04.30 uur de muziek ten gehore bracht alswel onderweg op de route. Ik moest echter wel weer even wennen aan het protocol, want tijdens het verplaatsen langs het korps, had ik tijdens het hard roepen naar Rene niet door dat ik langs saluerende Kolonels en een Generaal liep… Het was hopelijk donker genoeg…

Lang verhaal, maar kort uitgelegd: we hebben het alle vier gered, en wilden het bij deze ene Vierdaagse houden, maar een week later waren er al 3 personen die volgend jaar graag weer mee willen doen.

Eén persoon heeft nog niet toegezegd: ik dus. Ik wacht nog heel stiekem even af, maar ben bang dat het tegen die tijd toch heel snel een ‘ja’ zal worden.

Peter van der Molen

Apeldoorn Ik ga eens even proberen om een verhaaltje op papier te zetten over de 4-daagse van Apeldoorn 2018.

Had me al vroeg opgegeven, maar hoe dichter het bij kwam, hoe meer ik er tegen op zag. Zonder Arend, ga ik dat redden?

Ja, ik heb het gered met hulp van Ida. Het ging goed. Zo goed zelfs dat ik nu alweer energie over heb, maar helaas ook een gekneusd teentje. Dus voorlopig even niet zover lopen, tis toch vakantie.

Het was gigantisch mooi weer, met alleen dinsdag een beetje regen, poncho aan, poncho uit, maar dat was alles.

Elke dag weer een superverzorging van Jan en Hennie, met hulp van Marian.

Elke dag koffie/thee, koek, soep, iets warms bij het brood. Echt super, maar helaas dit jaar voor de laatste keer. Jan en Hennie stoppen ermee.

Ik weet nog dat ik in 1995 voor het eerst mee ging naar Apeldoorn. Niet om te lopen, maar om te helpen bij Jan. Onze Fred liep toen voor het eerst en Hennie liep ook nog.

De eerste keer dat ik zelf ging lopen was in 1997, toen kwam de 20 km erbij, en oh wat was het heerlijk om een stoel te hebben in de rust.

Tussendoor is Jan er even uit geweest, moesten we naar de gewone rust. Ook niet verkeerd, maar wat was het heerlijk toen hij weer kwam, weer je eigen stoel. Ik zelf ben er ook een poos tussen uit geweest. In totaal 5 jaar wegens ziekte, maar in 2014 kwam de 12 km erbij en toen ben ik weer begonnen. Tot nu! En dankzij mijn km-boek­ jes kan ik het allemaal terug vinden.

Het was dit keer zo droog in het bos, dat we af en toe moesten zandhappen. En als je thuis je schoenen uit deed, had je ontiegelijke zwarte voeten. Maar ach, water is er goed voor. Ik heb genoten van alle leden en donateurs die we hebben gezien en ge­ sproken in de rust. En dan nu de hamvraag: gaan we door volgend jaar? Zoals ik me vrijdag voelde zeg ik volmondig nee, maar niets zo veranderlijk als een mens! Ik zie het volgend jaar wel, is nog zover weg.

Jan en Hennie, nogmaals namens alle wandelaars heel veel dank en geniet van, voor jullie opgehaalde collectegeld. Kus en groet van Fem

Redacteuren gezocht Sinds 2008 hebben wij het clubblad voor onze vereniging gemaakt.

Eerst op A5 formaat, vervolgens in kleur op A4 formaat. Dit hebben wij de afgelopen 10 jaar met heel veel plezier gedaan maar door toenemende werkzaamheden in het bedrijf van Peter en de nieuwe functie van Klaas, wat nog meer tijd gaat vergen, zijn we genoodzaakt om per 1 januari te stoppen met het maken van het clubblad. Wij zoeken om die reden opvolgers om de nieuwe redactie te vormen. Natuurlijk zullen wij de opvolgers zo goed mogelijk begeleiden bij het opzetten van een nieuwe uitgave, totdat men dit zelfstandig kan. Wij hopen dat er leden zijn die zich hiervoor be­ schikbaar willen stellen, zodat we als vereniging ook na 1 januari nog een clubblad kunnen uitgeven. Gegadigden kunnen zich voor informatie melden bij ondergetekenden of via redactiewkz@gmail. com. Wij hopen dat we in de volgende uitgave kenbaar kunnen maken wie de nieuwe redactie gaat worden.

Peter van der Molen Klaas Bootsma

5

Verjaardagen Sept/okt 1

Corry Overink

2

Dennis Platje

3

Rini Spanhak

4

Pia Bos

4

Liesbeth Dijkman

12

Karianne Edens

12

Gerrit van der Veen

18

Benno Bor

20

Dries Kwakkel

21

Peter van der Molen

22

Harry Sellis

22

Geja Verhey

24

Janneke Kwakkel

26

Henri Steenbruggen

27

Diny Withaar

28

Bert van Groningen

Oktober

2

Rianne Verhey

3

Gemie Wichgers

6

Bianca Hasselt

6

Annemiek Kraak

8

Clara Betist

9

Joke Klok

9

Bernhard Loke

13

Wilma Dedden

15

Igna van Boeyen

17

Ursala v/d Boogaard

22

Klaas Bootsma

27

Brian Boverhof

27

Barbara te Winkel

29

Sylvia de Vries

6

Ere-gallerij Ook dit jaar waren weer vele leden present in Apeldoorn en Nijmegen. Hieronder een overzicht van de deelnemers met daarach­ ter de gelopen afstand en aantal keren dat men de betreffende vierdaagse heeft volbracht. Hopelijk hebben wij de juiste cijfers vermeld (deelname), want vooral voor ‘Apeldoorn’ moesten we in de oude clubbladen checken, omdat er bij ons hiervan geen opgave was gedaan.

Het blijven ieder jaar leuke evenementen om aan deel te nemen. Vooral ook leuk om te zien dat er zoveel leden van onze vereni­ ging aan deelnemen. We zijn nu al benieuwd wie er volgend jaar op de lijst komen te staan. Allen van harte gefeliciteerd, maar ui­ teraard gaat het vooral om het genieten!

1 Rini Spanhak 40 40 1 Dries Kwakkel 30 19 2

Simon van der Bas

30

24

2

Wessel v/d Maaten12

17

3

Netty Dikken

30

17

3

Femmie Spanhak

12

16

4

Mathilde Wienen

40

16

4

Gerrit v/d Veen

30

11

5

Trijnie Vredeveld

40

16

5

Riet v/d Maaten

12

9

6

Lia Hendriks

30

15

6

Eef Hofland

12

7

7

Henny Wullink

30

15

7

Hennie van Assen 12

6

8

Peter v/d Molen

40

13

8

Thea Steen

30

5

9

Klaas Bootsma

50

11

9

Jur Hofland

12

5

10

Gerard van Wielink 40

10

10

Ida Kolkman

12

4

11

Ruud den Baas

40

9

11

Annelies Mostert 12

4

12

Gerrit v/d Veen

30

9

12

Harrie Schriemer 30

3

13

Karelien Steenbruggen40

7

13

Janneke Kwakkel 12

3

14

Syliva Maurtis

40

7

14

Henk Kwakkel

12

2

15

Johan Hendriks

40

7

15

Margriet v/d Vegt 12

2

16

Pia Bos

30

6

16

Gerard v/d Wetering20

?

17

Sylvia Vinke

40

6

17

Luit Bonsink

12

?

18

Igna van Boeijen

30

6

Jan Post (verz)

19

Kees Oosterling

30

6

Hennie Post (verz)

20

Henri Steenbruggen 50

5

21

Annemiek Kraak

40

5

22

Alfred Geerts

40

1

Bettie Spanhak (verz)

Corry Overink (verz)

Wim Overink (verz)

Werkzaamheden redactie Op pagina 5 heeft u kunnen lezen dat wij nieuwe redactieleden zoeken, maar wat houden die werkzaamheden nu in? Op de eerste plaats is het handig om overweg te kunnen met een computer. Het clubblad wordt opgemaakt in een speciaal programma van Editoo.nl. De werkzaamheden: - het plaatsen van ingezonden stukken in het blad via internet - controleren van de tekst en waar nodig aanpassen (punten, komma's, spaties etc) Enige kennis van Nederlandse taal is wenselijk - Een deel van de inhoud is terugkerend (advertenties, colofon etc) en kan gekopieerd worden naar het volgende blad - verzamelen en plaatsen van foto's - eindredactie voeren (dus laatste controle voor verzending tbv druk-opdracht) - zorgdragen voor aanpassing adressering - zorg dragen voor afleveren van clubbladen aan de bezorgers (6 personen) - zorgen voor verzenden per post buiten Zwolle - zorgen voor digitale verzending van clubblad.

Uiteraard laten wij iemand niet in het diepe springen en zullen wij de nieuwe redacteur (en) voorlopig begeleiden en ondersteunen. Wil je eerst beter inzicht krijgen of oriënteren? Neem dan gerust contact op: redactiewkz@home.nl of 06-22964681

7

Uitnodiging ZWV 60 jaar De ‘Zwolse Wandel Verenigingen’ heeft de leeftijd van 60 jaar bereikt en dat willen wij graag vieren!

Wij nodigen u daarom graag uit voor een gezellige BBQ op zondag 7 oktober a.s. in ‘Het Wandelhonk’.

Het ‘feestje’ is voor alle leden van de aangesloten wandelsportverenigingen en de vrijwilligers van de ‘Zwolse Wandel Verenigingen’. Ook is uw partner van harte welkom, maar vragen wij daarvoor een vergoeding van €10,00 (indien geen lid).

Omdat wij echter rekening moeten hou­ den met het aantal personen voor de BBQ, dient u zich hier wel voor aan te melden bij één van de hieronder vermelde perso­ nen. Uiteraard bij de contactpersoon van uw eigen vereniging.

15.15 uur inloop / ‘Het Wandelhon­ k’ open 15.30 uur aanvang 18.30 uur einde

Indien u gehouden bent aan bepaalde voeding, wilt u dit dan ook duidelijk door­ geven. Een BBQ spreekt voor zich, maar wellicht zijn daar mogelijkheden in.

Opgave voor 26 september bij: W.s.v. ‘Wipstrikkwartier’ Dineke de Graaf – 038-4549530, of via mail: dineke.benny@ziggo.nl Overige genodigden Fam. Overink – 038-4219891, of via mail: w.overink@gmail.com Vergeet niet om te vermelden met hoe­ veel personen u komt.

8

Agenda sept/okt 8 september Bos & Heidetocht, Hattem Opgave t/m 29 augustus bij Dineke Vertrek om 09.30 uur vanaf de verschil­ lende opstapplaatsen 22 september Puzzeltocht Vertrek: 13:30 Locatie: volgt Opgave bij Dineke voor 12 september 29 september De Juttertocht Den Helder Opgave tot 19 september bij Dineke Let op! We vetrekken 1 uur eerder vanaf onderstaande opstapplaatsen 08:00 uur Holtenbroek 08:15 uur Wipstrik 08:30 uur Zwolle-Zuid 6 oktober Kaart & Sjoelmarathon Aanvang 10:00 uur Opgave uiterlijk 30 september bij Riet (038-4651842) of Bettie (038-4230882) 9 oktober Schoonmaken clubgebouw Aanvang: 14.00 uur 10 oktober De 1e Creatief van 2018/2019 Aanvang: 19:30 uur

winterseizoen

13 oktober Herfstwandeling Luttenberg Opgave tot 3 oktober bij Dineke Vertrek om 09.30 uur vanaf de verschil­ lende opstapplaatsen 20 oktober De 1e kaart- en sjoelavond van wintersei­ zoen 2018/2019 Aanvang: 20:00 uur

9

20 jaar verzorging 4 Daagse Apeldoorn door Jan en Hennie Post De 4Daagse van Apeldoorn ligt weer achter ons. Het was dit jaar fantastisch wandelweer.

Een beetje mul en stoffig, maar we hebben er weer van genoten. En de medaille is binnen!

Een belangrijke rol tijdens deze 4 daagse spelen Jan en Hennie Post. Zij doen al ja­ renlang de verzorging tijdens de Apel­ doornse. Dit jaar voor de 20ste keer.

Jan en Hennie hebben besloten dat dit voor hen de laatste keer is. Met weemoed hebben we afscheid genomen.

Voor ons was de verzorging van groot belang. Je werd echt verzorgd. Eigenlijk in de watten gelegd. Toppers waren: de heerlijke soep, broodje worst, pannen­ koeken, fruit in allerlei uitvoeringen en de laatste dag taart en broodje bal. De rest benoem ik maar niet, anders wordt de bijdrage te lang!

Belangrijk was tijdens de verzorging ook het gesprek met elkaar. Het gaf je weer energie om verder te gaan.

Wij willen van onze kant - en we denken dat we namens iedereen spreken - Jan en Hennie bedanken voor de afgelopen 20 jaar. Jullie hebben hiermee veel energie in de vereniging gestoken: de inkoop, om 5 uur op om op tijd te zijn, de verzorging zelf en het voorbereiden van de verzorging voor de volgende dag. Jan en Hennie klasse!

We zullen jullie de volgende Apeldoornse 4Daagse missen.

Maar het afscheid is niet definitief. We zullen jullie zeker zien op het Wandelhonk.

Dan zullen zeker de herinneringen van de afgelopen jaren opgehaald worden. Herin­ neringen welke zullen blijven bestaan. Een broodje bal is namelijk een gevleugelde uitspraak geworden.

Jan en Hennie het gaat jullie goed.

Eef en Jur Hofland

10

Voetnoten bij het Nijmeegse Vierdaagse Lied De Nijmeegse Vierdaagse zit er weer op. Na verwerking van de opgedane impressies is het tijd geworden de draad van de dage­ lijkse beslommeringen weer op te pakken. De indrukken zijn wat langer blijven hangen dan voorheen als gevolg van de bij thuiskomst digitaal ontvangen enquêtes van de Wandelbond. Inderdaad, er zijn knelpunten, ook in de letterlijke betekenis, maar laten we het daar later maar eens over hebben. Dit jaar moest door omstandigheden in Nijmegen naar een nieuw onderkomen worden gezocht.

Om die reden werd eerder dan gebruikelijk met eigen vervoer naar Nijmegen gereden. Mijn eerste trainingstocht ter plaatse was op vrijdagmiddag 13 juli. Anderhalf uur lopend en zoekend met een stadsplattegrond naar de kortste weg richting het centrum. Een z.g. blarenpas (= buskaart voor de hele week) was bij het station snel aangeschaft, zodat met ingang van de volgende dag de hele week op een gemakkelijke wijze van en naar het centrum van Nijmegen kon worden gereisd. Daarbij komt dat de aangepaste dienstregeling van bus – speciaal ook voor vroege starters – en plaatsing van tijdelijke haltes als prettig worden ervaren. Fietsende wandelaars (naar de start) behoren tot een andere categorie.

Nijmegen wordt de oudste stad van ons land genoemd. De Romeinen hebben er nog rondgelopen. In de dagen voorafgaande aan de vierdaagse was er volop gelegenheid de stad te verkennen. Het was een verrassing op één van deze tochten kennis te maken met de openbare bibliotheek; een groot vloeroppervlak met tal van voorzieningen. Kindvriendelijke ruimten, vertrekken om te studeren of alleen maar de krant te lezen. Uiteraard een buffet voor een drankje enzovoort. Een volkomen autonome afdeling is het centrum voor poëzie. Ga dat zien ! Niet Zwolle, maar Nijmegen had volgens mij onlangs de pretentieuze prijs van beste of aantrekkelijkste bibliotheek van ons land moeten ontvangen. Maar dit ter zijde.

Voor veel wandelaars en andere belangstellenden begint de vierdaagse week op zondagmorgen met een bezoek aan de Grote of St. Stevenskerk, de kerk met die opvallende torenspits. Voor wandelaars aan de overzijde van de rivier een markant baken. Wat oorspronkelijk begon met een Vierdaagse Mis in de kerk van pastoor W. Kocks O.Carm (1916-1985) aan de Doddendaal groeide na verloop van jaren uit tot een Vierdaagse Kerkdienst met een oecumenisch karakter, hoewel met de uitnodiging tot de commu­ nie.

Als gevolg van sloop van de eerste kerk en door toenemende belangstelling zijn de organisatoren uitgeweken naar andere r.k. kerkgebouwen om uiteindelijk de St. Stevenskerk definitief als de meest geschikte plaats te verkiezen. Op zondag 15 juli j.l. werd daar de 57e Vierdaagse Kerkdienst gehouden onder het motto ‘’Je kunt het’’ en ‘’Yes you can.’’ Niets anders dan een variant op de bekende slogan van jaren terug: ‘’Willen is kunnen.’’ Onder de gastheren bevindt zich de heer Bert van der Lans, die dit jaar voor de 71e keer de vierdaagse uitliep. Er was geen reden voor hem om na 70 keer te stoppen. Er zijn meer wandelaars geweest die doorliepen tot hun laatste snik.

Het muzikale aandeel in de liturgie is belangrijk. Muziek, zang, bloemen, vlagvertoon en andere ingrediënten verhogen de sfeer.

Dit keer traden op het Elster Mannenkoor en het Wereld Vrouwenkoor o.l.v. Monique Verhoeven. Het muzikale voorprogramma tussen 9 en 10 uur wordt gewoonlijk ontsierd door het geroezemoes van de vele aanwezigen, die veel nieuwtjes met elkaar uit­ wisselen. Na een trompetsignaal keert de aandacht om 10 uur terug. Behalve organist Cor van Wageningen werkten mee Bart Janssen, trompet, Jelle Hoksbergen, piano, Bart Lelivelt, accordeon, en onze tamboer, die hieronder nader wordt voorgesteld.

Het mannenkoor uit Elst, opgericht in 1968, blonk uit door een fraaie en sonore koorklank, zoals in de eerste twee delen van de Deutsche Messe van Franz Schubert. De overige drie delen werden steeds afzonderlijk als onderdeel van de liturgie gezongen.

In tegenstelling tot zijn liederen stelt Schubert met de Deutsche Messe geen hoge technische eisen aan zangers en begeleiders. De kunst is de juiste nuanceringen aan te brengen om het notenmateriaal op Schubertiaanse wijze tot leven te wekken. Opmerkelijk is dat het werk destijds regelmatig op het repertoire stond van prot. chr. zangkoren.

Ter afsluiting wordt traditioneel staande het Vierdaagse Lied gezongen met begeleiding van het beroemde König-orgel; in 1776 voltooid door de Keulse orgelmaker Ludwig König. Het is de apotheose. In feite is het Vierdaagse Lied een deel van de Vierdaagse Mars, namelijk het Trio, het melodische middendeel. De woorden zijn van Clinge Doorenbos (1884-1978), die in zijn tijd landelijke bekendheid genoot. Daarentegen heeft Henricus Alphonsius van Mechelen, de componist, altijd weinig aandacht gekregen.

Van Mechelen presenteerde persoonlijk in 1932, op maandagmiddag tijdens de vlaggenparade op het toenmalige Molenveld, voorafgaande aan de 22e Vierdaagse, zijn opus 12 met de titel De Vierdaagsche door aan jhr. mr. J.W. Schorer, in aanwezigheid van Nederlandse militairen en leden van de Road Walking Association, een exemplaar van zijn compositie aan te bieden. De Nij­ meegsche Courant van 21 juli 1932 berichtte hierover: ‘’Een speciale attractie vormde dit jaar het spelen van de marsch De Vier­ daagsche gecomponeerd door den Nijmeegschen musicus H.A. van Mechelen met woorden van J.P.J.H. Clinge Doorenbos. Met enkele welgekozen woorden bood de componist zijn marsch aan aan den leider der marschen die deze onder dankzegging gaarne aanvaardde.’’ Schorer was in 1919 marsleider geworden en kreeg naderhand de erenaam Vader van de Vierdaagse.

De componist werd geboren in de garnizoensplaats Breda op 15 januari 1898 als zoon van Hendrik Kornelis van Mechelen en Dina Cornelia Grinwis. Hij huwde 28 februari 1920 in Nijmegen met Mina Kuilman. Bij zijn huwelijk bleek hij, evenals zijn vader, muzikant te zijn. Vermoedelijk waren zij stafmuzikanten in het leger. Als gevolg van de vele muziekkorpsen, die vanaf rond 1900 in het land werden opgericht, ontstond een gebrek aan ‘’directeuren’’ (dirigenten). Hierdoor kregen stafmuzikanten na hun ontslag of pensioen gelegenheid zich in de praktijk te ontwikkelen tot kapelmeester of dirigent. In de jaren dertig was Van Mechelen actief als dirigent van het Amsterdamsch Politiegezelschap. Wanneer hij met dit korps in 1937 deelneemt aan een muziekconcours te Enschede, uitgeschreven door de plaatselijke Enschedesche Politie Muziekvereeniging (EPMV) wegens het 10-jarig bestaan, dan wint Van Mechelen met zijn muziekkorps de hoofdprijs, die ter beschikking was gesteld door de Commissaris der Koningin in Overijs­ sel. Bijna alle muziekverenigingen van de politie namen hieraan deel.

Vorig jaar hoorden we in de St. Stevenskerk tijdens de begeleiding van het Vierdaagse Lied door Cor van Wageningen, die in­ ternationale reputatie geniet als vertolker van het orgeloeuvre van Max Reger (1873-1916), voor de eerste keer merkwaardige of

11

curieuze geluiden uit het orgel komen. Een kleine trom? Over dit soort geluiden (registers of stemmen in het jargon) is voldoende bekend, maar een kleine trom is zeer opmerkelijk. Voorlopige hypothese: er moet een tamboer bij het orgel hebben gestaan. Dit is niet altijd vanuit de kerkruimte zichtbaar wegens de aanwezigheid van een z.g. rugwerk; het kleine deel van het orgel in de ba­ lustrade. Wie kent overigens de koekoek in het orgel van de Oosterkerk aan de Bagijnesingel te Zwolle? De vogel zingt een inter­ val met een kleine terts.

De organist speelt de volledige Vierdaagse Mars. Bij orgel, fanfare of harmonie begint de trompet met de eerste vier maten en aan het eind van de vierde maat neemt de tamboer van de kleine trom het over voor een solo gedurende de volgende vier maten.

Het vermoeden van vorig jaar bleek op 15 juli j.l. juist te zijn geweest, want tamboer Jos Glaap (1959) uit Nijmegen sloeg er weer vrolijk op los, nu gedurende de hele mars. Het trommelen leerde hij nota bene in Zwolle aan het Conservatorium. Als paukenist en slagwerker is hij al sinds 1983 actief bij het Ensemble Conservatoire. Dit orkest werd opgericht door Zwolse muziekstudenten voor de begeleiding van grote koorwerken. Dit betekent dat Glaap in Zwolle en omgeving heeft meegewerkt aan verschillende concerten, zoals de uitvoeringen van het Oratoriumkoor De Nieuwe Ster o.l.v. Wolfried Kaper.

Tenslotte nog dit. Met het Nijmeegse Vierdaagse Lied zijn we niet klaar, want het bestaat uit twee coupletten, terwijl een derde couplet circuleert, waarvan de auteur voorlopig niet kon worden achterhaald. Mogelijk is de tekst afkomstig van een creatieve lolbroek, die op de Wedren, onder het genot van een koel biertje, en passant een derde couplet op zijn bierviltje schreef:

En heeft de motor afgedaan, want ook een motor slijt, dan zit ik in mijn leuningstoel vervuld van dankbaarheid.

Dan gaan mijn ogen naar de wand, daar hangt een souvenir, aan jeugd, aan sport, aan wandelvreugd, aan dagen van plezier (2x)

H.W.

12

Vierdaagse Nijmegen De vierdaagse die ik niet heb gelopen. Nadat ik vorig jaar de vierdaagse had uitgelopen vond ik het eigenlijk wel mooi geweest. Ik had mijn gouden kruis gehaald (10 keer) in 2016 en vorig jaar mijn gouden kroontje op de medaille(11 keer). Ook Igna waar ik de laatste 5 keer mee heb gelopen wist hiervan. Inmiddels waren er al wel plannen om de vierdaagse in Curacao te lopen dus dat was een leuk vooruitzicht. In november kreeg ik een blessure aan mijn voet dus het wandelen werd even wat minder. De sportpodoloog vond mijn wandelen met Wijz wel verantwoord. Dat is iedere dinsdagmorgen maar zevenenhalf kilometer. Ook werden er zooltjes voor de wandelschoenen gemaakt. In februari begon ik daar weer mee te wandelen, ook omdat we in april naar Curacao gingen.

Het ging met de week beter. Over Curacao weten jullie inmiddels. Dat ging goed. Ook de avondvierdaagse heb ik met veel plezier gelopen. Dan is het nog 2 weken voor Nijmegen en dan nog 1 week en dan is het zover. Op de maandag, voordat de vierdaagse begon, hebben we Igna een fijne wandelweek gewenst en dat ik haar op vrijdag ging verwelkomen in Nijmegen. De hele week was ik elke morgen om 5 uur wakker en heb in gedachten met Igna mee gewandeld. Wat had ik een rotweek! Met mijn 3 zussen Ans, Dineke en Gery en Marinka, de dochter van Gery, zijn we op vrijdag naar Nijmegen gegaan. In de trein was het erg gezellig, met allemaal mensen die hun geliefden of vriendinnen gingen inhalen met natuurlijk gladiolen of leuke petten en kranzen. De trein was overvol. Wij gingen nog 1 halte verder als centraal. Naar station Heyendaal. Van daaruit was het nog een klein half uur lopen naar het gezellige rustpunt van Bettie, Corrie en Wim. Heel veel bekende wandelaars waren inmiddels al langs ons gewandeld en daar kwam Igna aan. Heel relaxed en met een goed humeur. Ze had me wel gemist zei ze, maar ik haar ook! De laatste 4 km zijn Gery, Marinka en ik met haar meegelopen naar de Finish. Dat is altijd heel leuk. De gladiolen die we hadden gekocht hebben we op de bedden gelegd van de patienten van het Radboud Ziekenhuis. Zij staan elk jaar langs de route met verzorgers. Bij binnenkomst heeft Igna haar beloning opgehaald. Haar zesde. Zilver met een kroontje. Daarna via een omweg weer naar het station. We wilden met de trein van 4 uur, maar dat werd bijna 5 uur. Dan hoor je in de trein dat we in Olst moesten uitstappen. Er zou een andere trein komen die ons naar Zwolle moest brengen. Om 7 uur waren we in Zwolle. Lekker snel. Op de zondag na Nijmegen is er altijd de gezellige bijeenkomst van wandelaars die in Nijmegen en Apeldoorn hebben gelopen. Bert en ik hebben die middag bardienst gehad. Waren we er toch nog een beetje bij. Ook heb ik Igna gevraagd of ik volgend jaar weer met haar mee mag lopen in Nijme­ gen en we zijn al een beetje aan het trainen. Dus ik ga er weer voor. Groetjes van Rika.

Kaartmarathon Zaterdag 6 oktober 2018 organiseren w.s.v. De Zwolse Tippelaars en w.s.v. Wipstrik­ kwartier een 'Kaart- & sjoelmarathon' in 'Het Wandelhonk' aan de Veemarkt voor leden en donateurs van beide verenigingen.

De aanvang van de Kaart- & sjoelmarathon is om 10.00 uur. Vanaf 09.15 uur is er ge­ legenheid voor het drinken van een kopje koffie met een versnapering. Tussen de middag is er een lunch. De verdere consumpties komen voor eigen rekening.

De kaarters (jokeren en klaverjassen) doen zowel voor als na de lunch 3 bomen. De sjoelers doen ook voor en na de lunch hun sjoelrondes.

Om e'e'n en ander te organiseren verzoeken wij u om u aan te melden voor deze marathon uiterlijk 30 september 2018.

Dit kan bij: Bettie Spanhak 038-4230882 Riet van der Maaten 038-4651842 De kosten zijn € 10.00 p.p.

13

“Een Vierdaagse met een lach en een traan” Waarom ik voor deze titel heb gekozen zal U, beste lezer(es) en met name de afgevaardigden van de wandelsportvereniging “Wipstrikkwartier” tijdens de Vierdaagse aan het einde duidelijk zijn geworden, tenminste dat hoop ik! Voor mijn verhaal moet ik o.a. terug gaan naar wat zich tijdens de laatste trainingstocht op zaterdag 7 juli naar Olst en Wijhe afspeelde.

Vol verwachting van wat mij te wachten stond begon ik aan de laatste trainingstocht, voorafgaande aan de Nijmeegse Vierdaagse en ja, je ziet en spreekt elkaar natuurlijk niet iedere dag dus valt er op dat gebied het een en ander in te halen en waar doe je dat?

In eerste instantie op momenten die zich daarvoor lenen maar ook op momenten die daar minder geschikt voor zijn. Ik koos voor het laatste . Nou, ik heb het geweten en de rest van het gezelschap in mijn directe omgeving ook! Lantaarnpalen geven wel licht maar geven zeker niet mee! ’t Is maar dat u het weet voor het geval u er ook ooit een tegenkomt. Signalement: lang en slank van postuur, hard van structuur en komen sporadisch voor op plekken die je niet verwacht!

Met veel gelach (leedvermaak wordt het ook wel eens genoemd, hé Mathilde?) ging de tocht verder, gelukkig zonder enig oponthoud van gelijke aard maar geheel anders. Op de terugweg bleek Igna namelijk op de dijk ter hoogte van Windesheim last te krijgen van kramp en wel in beide benen. Ja, wat moet je dan, niemand verder te zien behalve een krampachtig ogende Igna en ik op één vierkante meter Nederlands grondgebied in the middle of nowhere? Juist, verder als mantelzorger en zo snel mogelijk van die dijk af zien te komen richting bewoonde wereld in de hoop iemand tegen te komen met enige geografische kennis van de omgeving en het liefst in het bezit van een cabrio van een gerenommeerd merk.

Dat bleek in eerste instantie niet echt gemakkelijk te gaan en ons enige redmiddel was – voor het eerst in mijn 70-jarig bestaan – een op- en neerwaartse beweging van de rechter duim tegen de eerste de beste auto die in ons vizier zou komen. Een zéér be­ hulpzame man met twee nog zeer jonge dochters op de achterbank bracht ons naar de plek waar de verzorgingspost was, wat tevens het einde betekende van een tocht met hindernissen in de meest uiteenlopende vorm.

Op maandag 16 juli begon de Vierdaagseweek zoals gewoonlijk weer met de inmiddels traditioneel geworden onderdelen waarvan de samenkomst op de Grote Markt toch weer het hoogtepunt is en blijft (zal wel weer door de drank komen!). Ik zal deze keer niet in details treden want dat kan ik u net zo goed verwijzen naar de verhalen die ik in het verleden heb geschreven over dit on­ derwerp. Heel summier wil ik toch het een en ander met u delen. Gewoon omdat het mag, niet omdat het moet.

Evenals voorgaande jaren liep de route ook nu weer (hoe kan het ook anders!) door wijken waar de eieren per stuk worden inge­ kocht en de ham zo dun wordt gesneden dat je er dwars doorheen kunt kijken omdat ze blijkbaar bezoek krijgen. Langs verzorgings­ huizen waar de bingobejaarden ’s morgens vroeg buiten worden gezet, een vlaggetje in hun handen gedrukt krijgen met het verzoek zo veel en zo uitbundig mogelijk te zwaaien naar het voorbij trekkende klootjesvolk en dat ook nog eens op de tonen van een dweilorkest met de naam “Kleintje Pils”. Aan het einde van de dag worden ze dan weer naar binnen gehaald en worden de vlaggetjes weer veilig opgeborgen. Bewegen schijnt gezond te zijn en hoe kan het beter en vooral voor de zorgverlener kostenbe­ sparender dan op deze manier?

Uiteraard ook weer door wijken waarvan de bewoners vol trots laten zien wat voor vlees ze letterlijk én figuurlijk in huis hebben, wel of niet voorzien van de meest uiteenlopende tatoeages. Op zich is er niets verandert in het tussenliggende jaar behalve het aantal kinderen wat duidelijk was toegenomen. Kennelijk weet dit jaarlijks terugkerende festijn de voortplantingsdrift bij het mannelijke deel van de bewoners tot ongekende hoogtes te brengen. Wie het weet mag het zeggen!

Ik kan mij ook heel goed voorstellen dat je, als zichzelf respecterende hetero, op roze woensdag het apezuur schrikt als je na een lange, hete en vooral vermoeiende wandeldag opeens verzeild raakt in een nichtenparty die z’n weerga niet kent en dan ook nog eens oog in oog komt te staan met Conchita, de vrouw met de baard die je op de meest verleidelijke manier de weg wijst alsof je dat niet weet! Voor degene die zich hierin herken­ nen wordt het helemaal een hel op aarde – in dit geval Nijmegen - als ze ook nog eens het lied “Ich bin wie Du” ten gehore gaan brengen en van je verwacht wordt het ook nog eens mee te gaan zingen. Toch is en blijft dit, voor mij althans, een welkome afsluiting van deze lange en saaie tweede wandeldag en weet ik dat, als ik dit gehaald heb, de resterende twee dagen probleemloos zullen verlopen.

Op de laatste dag is en blijft het ook altijd weer een verademing om op de Via Gladiola de

14

wit/blauwe beachflag met het logo te zien van onze wandelvereniging. ’s Morgens heet het nog de Rijksweg en is er bijna geen mens te zien behalve een aantal leden van onze wandelvereniging die druk in de weer zijn met het in gereedheid brengen van het vero­ verde stukje Nijmegen. Vervolgens is het voor deze trouwe volgelingen wachten en nog eens wachten tot aan het moment dat de eerste de beste riedel losgeslagen feestbeesten zich aandient, want een feest is het zeker. Het is ook hét moment waarop alcoho­ lische drank, deze keer in de vorm van een heerlijk koel helder biertje(!) tijdens deze tussenstop en het restant van de route is toegestaan en waar je ook nog eens één of meerdere gladiolen krijgt overhandigd, zelfs van wildvreemden. Een welgemeend en warm gebaar wat door mij en ik denk ook door vele van ons, zéér gewaardeerd wordt!

Een nog mooier gebaar is het om deze weer weg te mogen geven aan mensen die levenslang veroordeelt zijn tot een ziekenhuisbed of rolstoel. Dit gebaar ontroerde niet alleen mij maar ook Rini die dit al vele jaren samen met zijn dochters doet, zo vertelde hij mij met een brok in zijn keel en met betraande ogen. Als dan bovendien ook nog eens iemand zegt: “Daar zat ze twee jaar geleden” wordt je helemaal overmand door emoties en zoek je elkaar op om het verdriet van dat moment te kunnen delen. Zelfs op het moment dat ik dit opschrijf komt dat gevoel weer naar boven waarmee ik aan wil geven hoeveel impact dat op mij heeft gehad!

Welgeteld 136.1 kilometer verdeeld over 174.841 stappen in vier dagen tijd betekende het einde van deze, voor mij in ieder geval, bijzondere 24e Vierdaagse. Bijzonder in die zin dat er tussen de 41.006 wandelaars die de eindstreep hebben gehaald zich ook Kees bevond die ik op 84-jarige leeftijd, na een onder­ breking van meer dan 10 jaar, weer op de fiets heb weten te krijgen, onze Kare-Lien het ook maar “even” deed en met succes, Annemieke tijdens het lopen zo nodig met haar zoon moest bellen waardoor zij staande werd gehouden door Sander de Kramer (ook KRO/N­ CRV), Peter bij wie het lopen van de Vierdaagse een aantal jaren geleden zo goed als on­ denkbaar was en nu eindelijk van het cijfer 13 af is en tenslotte ondergetekende die het voorrecht had dit allemaal mee te mogen maken. Tot volgend jaar!

Simon van der Bas

15

Colofon Evenementencommissie Bettie Spanhak Riet van der Maaten Dineke de Graaf Karin Post

PR-commissie Peter van der Molen Klaas Bootsma

Ledenadministratie Maurice Veldhuis

Wandelboekjes Femmie Spanhak 038-4219335 femmiespanhakelhorst@gmail.com

Lief en Leed Bettie Spanhak

Verjaardagen Hennie van der Molen

Acquisitie Rudy Spanhak 038-4658956/06-38769875

Kledingcommissie Dineke de Graaf Hennie Post

Contributie per 1-1-2018 per jaar Jeugd t/m 15 jaar

€ 27,00

Overige leden

€ 33,00

Gezin*

€ 93,00

Eenmalige entreekosten€ 12,00 Donateur (per jaar) € 10,00 of meer * met kinderen tot 18 jaar

Betaling contributie IBAN: NL29RABO 0387307923 t.n.v. w.s.v. Wipstrikkwartier Sabangstraat 58 8022 NB Zwolle

Opzegging van het lidmaatschap dient schriftelijk voor 15 oktober te gebeuren bij het secretariaat. Indien u het lidmaat­ schap na 15 oktober opzegt, dient de bondsafdracht voor het komende jaar voldaan te worden.