Clubblad Wipstrikkwartier 2022-2

Wandelsportvereniging

Wipstrikkwartier “W

”

W A

G IN

SPORTVEREN EL IG ND

IP S

T R IK K WA R T

IE

R

Zwolle

Maart/April 2022 Jaargang 46 nr. 2

Bestuur

Van de redactie

VOORZITTER Peter van der Molen telefoon: 06-22964681 e-mail: voorzitter@wipstrikkwartier.nl SECRETARIS Ruud den Baas Telefoon: 06-46064532 e-mail: secretaris@wipstrikkwartier.nl PENNINGMEESTER Karin Post Telefoon: 06-13097208 e-mail: veldpost@gmail.com Vice SECRETARIS Karelien Steenbruggen e-mail: informatie@wipstrikkwartier.nl Vice PENNINGMEESTER

ALGEMEEN LID Vera Bazen ALGEMEEN LID Dineke de Graaf Telefoon: 038-4549530 e-mail:wandeltochten@wipstrikkwartier.nl ALGEMEEN LID Mathilde Wienen

In de categorie "dilemma's van een redac­ tie" schrijven we vandaag de volgende probleemstelling bij: "wat wordt je geacht te schrijven in de redactionele bijdrage van deze editie?" Dat het langzaam maar zeker weer begint te "lopen", om maar in de core business van onze vereniging te blijven?

Dat deze uitgave als een Paaseditie be­ schouwt kan worden? Dat we Bettie Spanhak als erelid mogen huldigen en be­ groeten voor haar jarenlange bijdrage als algemeen bestuurslid? Dat we Jos ten Voorde "even" in de spotlights hebben gezet voor zijn jarenlange functie als stille maar uiterst ervaren man achter de scher­ men voor het uitzetten van menig tocht voor de vereniging maar het nu rustiger aan wil doen? Dat Marinus en Maarten al weer 4 kruisjes lidmaatschap achter hun naam hebben staan? Dat deze editie (te­ recht) een hoog schoonmoedergehalte heeft? Dat we ons gelukkig mogen prijzen dat we een nieuwe adverteerder t.w. Uw Stadsboer mogen omhelzen? Dat het be­ slist niet de bedoeling is om thuis zelf enthousiast aan het slachten te gaan maar dit gewoon aan deze vakman over moeten laten? Dat de redactie een oer-Hollandse

pelgrimstocht onder uw aandacht wil brengen? Dat Jan Post zich ontpopt als verenigingsdeskundige door geboorte en puberteit van onze wandelvereniging aan het papier toe te vertrouwen? En wat dacht u van de presentatie van onze nieu­ we charmante bestuursleden Vera van Wilsum en Mathilde Wienen? En het ver­ heugende feit dat onze verenigingsagenda langzaam maar zeker weer volloopt? Nog even uw aandacht gevraagd wordt voor hoe we ons hebben te gedragen bij het wandelen op fietspaden? Uw redactie u even aan de hand neemt om de geschie­ denis van Pasen en de Paashaas te duiden?

Ook handig om te weten dat je bij WIJZ Welzijn in groepsverband je beenspieren kunt trainen? Dat Betty de Gunst ons weet te trakteren op haar gelopen etappes van het Graafschapspad? En tenslotte Kees Oosterling zich onsterfelijk weet te maken door zijn levensverhaal in de vorm van een e-book op te laten tekenen? Dat de redac­ tie u een prachtig Paasfeest toewenst? We weten het niet. Misschien moeten we de makkelijkste uitweg kiezen en al deze zaken even kort vermelden. Bij deze dus.

Namens de redactie, M&M.

Clubblad Kopij voor het volgende nummer graag inleveren voor 7 juni 2022

Op de voorpagina Peperbus wandeltocht weekend 12/13 februari 2022

U kunt kopij per e-mail verzenden naar: redactie@wipstrikkwartier.nl of per post versturen naar: Redactie clubblad WKZ, p/a Watersniphof 21 te 8043 JR ZWOLLE Foutief opgenomen tekst, onstaan door onduidelijke kopij en inge­ zonden mededelingen vallen buiten verantwoordelijkheid van de redactie. De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden stukken in te korten of aan te passen zonder de inhoud geweld aan te doen. Ingezonden stukken die geen recht doen aan personen of onze vereniging worden niet overgenomen.

2

Ik mis een schoen

Inhoudsopgave

Verjaardagen

Ik ben m’n linkerschoen kwijt. ‘k Weet niet wat ik moet doen.

Ik voel me nu zo raar; wat moet je met één schoen? ‘k Weet nog hoe we begonnen: een nieuw en keurig paar.

We waren sterk en soepel, genoten van elkaar.

Er kwamen stormen, regenvlagen.

We waren jong en sterk.

Zelfs onder sneeuw en hagel, deden we trouw ons werk.

Jammer, de linker ging wat lekken.

De rechter trok wat krom.

Ach ja, wat kon het schelen.

We lachten er maar om.

Het lekken werd steeds erger.

Hij kon niet meer gelapt.

En op een donk’re avond, is hij er uit gestapt.

De rechter bleef nu achter.

Wat moet die ene schoen?

Niemand die er nog in past.

Maar naar de oude schoenenkast.

Het is misschien wel zielig.

Maar ja, wat kun je doen?

Ik denk dat het nu tijd wordt, hem ook maar weg te doen.

Huldiging bestuurslid Bettie Spanhak

1. Peperbus wandeltocht 12/13-02-2022 2. Bestuur, Voorwoord, Kopij clubblad, 3.

Mei 3

Ruud den Baas

4. Onder de loep

5

Hedy Braam

5. Later, Paasgedichten, Lentetijd

7

Karel Schuurman

8

Margriet vdr Vegt

Inhoudsopgave, Verjaardagen,

6. Paaswijn, hoofdpijn

10

Dennis vdr Vegt Jan v Wilsum

7. Sufi Trail 8. Het Begin (2)

11

Eric Vellinga

9. De Groei (3)

13

Alex Vleeschdraager

10.

Vervolg De Groei, Lugubere wandeling, Wat was er eerder?

17

Riet vdr Maaten

19

Jan Pasman

11.

Nieuwkomers bestuur, Dromendagen, Applaus

28

José Kloppenberg

12.

Loop naar de maan!, Mee, Rot Young

29

Jo de Leeuw

31

Jennie vdr Kolk

13.

Agenda, Fietspadterroristen

14.

Pasen en de Paashaas

15.

Wandelen met WIJZ, Peperbus wandeltocht

16.

Etappes Graafschapspad

17.

Vervolg Graafschapspad, de Prunus, Creatief

18.

Kaart/sjoelavond, Hoogeveense Keientocht

15

Elaine v Groningen

19.

Artikel Kees Oosterling

18

Clari Wienen

20.

Colofon

22

Karin Post

Juni 2

Marga Kooistra

8

Joke Braakman

9

Kees Oosterling

13

Julia vdr Vegt Martin Rozenbaum Mary Westenberg

Annemiek Joosten 29

Huldiging Maarten Verheij en Marinus Paulissen 40 jaar lid

3

Thea Steen

Uw Stadsboer, een lokale agrarische onderneming, met een winkel aan de Thomas a Kempisstraat 45 in Zwol­ le. Uw Stadsboer heeft een uitge­ breid en lekker assortiment aan bio­ logische/lokale producten, en aan een koffiehoek waar de verschillende producten ook direct geproefd kun­ nen worden.

Op de in het najaar van 2020 geopende locatie hoopt Uw Stadsboer nog meer Zwollenaren kennis te kunnen laten maken met de rijkdom van en diversiteit aan lokale producten. Elk product verteld een eigen verhaal over mensen en dieren, en over de geschiedenis en toekomst van ons allemaal, dat het weten waard is.

Zo voelt het soms voor de ondernemers van Uw Stadsboer. Als familie kunnen zij gezamelijk bogen op een lange historie in de agrarische sector en de kleinhandel.

Voor Uw Stadsboer ondernemer Remco Sluiter krijgt de onlangs prachtig gereno­ veerde straat een nostalgisch tintje als hij in gedachten zijn oude familieboerderij in Dieze en op de Assendorpelure voor zich ziet. “Het slaat een hele bijzondere brug tussen verleden en toekomst als je je re­ aliseert dat met ruim 150 jaar tijdsverschil je dezelfde ervaringen kan delen. Voedsel vervult zo’n essentiele rol in het dagelijks leven van iedereen, dat er een enorme verbondenheid van uit gaat. Het geluk dat goede en gezonde voeding kan geven willen wij, als Uw Stadsboer, graag delen.”

Lokale producten belangrijker

Goed bereikbaar

Lokale en herkenbare producten worden steeds belangrijker. Consumenten zoeken herkenbare producten die dichtbij huis worden geproduceerd en willen graag weten waar hun voedsel vandaan komt.

Onze locatie aan de Thomas a Kempis­ straat is gekozen vanwege de bereikbaar­ heid, het makkelijke parkeren en de gezel­ ligheid. Er zijn veel andere leuke winkels in de directe omgeving. Onlangs is de straat, vlakbij het centrum van Zwolle, helemaal opgeknapt.

“Wij zijn als dwergen, zittend op de schouders van reuzen” [Bernardus van Chartres, omstreeks 1150].

Brengt eerlijk vers rechtstreeks van de boer naar de stad.

Uw boerderijwinkel midden in Zwolle Thomas à Kempisstraat 45 • uwstadsboer.nl

4

Wil je wandelen?

Loop het Voermanspad in de Scheller­ waard: een wandelpad door de uiterwaar­ den van Zwolle. Het Voerman Struinpad is een eerbetoon aan IJssel-schilder Jan Voerman, die beroemd geworden is door wolkenluchten te schilderen langs de IJs­ sel ter hoogte van Hattem en Zwolle.

Het pad begint ter hoogte van het opstap­ punt van het fiets- en voetveer naar Hat­ tem. Het voert vervolgens door de Zwol­ se uiterwaarden achter een boerderij langs richting een oude ruïne nabij de Rode Hanzeboog. Het pad is bewegwijzerd door houten paaltjes.Er loopt een voorstel om de route door te trekken naar het Voer­ manmuseum in Hattem. Het Voerman Struinpad is een initiatief van natuurwerk­ groep A Rocha Zwol­ le, die samen met Uw Stadsboer het beheer voert in het na­ tuurgebied Scheller- en Oldeneler Buiten­ waarden. U bent overigens ook van harte welkom op onze landerijen aan de Brink­ hoekweg. Bij vragen of meer informatie: remco@uwstadsboer.nl / 038 - 747 01 00.

Later

Paasgedichten

Later gaan wij naast elkaar wand'len op de Overtoom, drinken zoete melk met room, strijken door ons grijze haar.

Zie je ons daar samen lopen?

Naast elkaar - zo diep bedaard Jij, een lieve, ouwe taart ik nog kras - dat is te hopen...

Maar al worden we ook wrakken, al dat vreselijke snoeven zal tenminste niet meer hoeven.

Gaar of muf - we zijn gebaken En we zeggen: "Kijk, de tram". of: "Hoor jij die vogel zingen?"

Al die nutteloze dingen, want het hoeft niet meer ad rem.

En het hoeft niet meer zo rap, want we moeten nergens heen.

Och, we wonen toch alleen in zo'n rothuis met een trap.

Ik beloof je, dat ik dan het attend zijn aan zal leren.

En ik zal ook vaak proberen, of jij nog wel lachen kan, lachen als een oude dame, die haar zegje heeft gezegd, die, als zij word afgelegd, zich voor niemand hoeft te schamen.

Wel wel wel, zo zal dat gaan.

En we sterven, heel bedaard op een donderdag in maart.

Tegelijk - daar hecht ik aan.

En als onze aardse last met de wereld gaat vergroeien, zal uit jou een bloempje bloeien een viooltje - dat staat vast.

Lentetijd!

Iets diep in mij borrelt naar buiten Uit zich in een jubelzang Doet mij vrolijk fluiten Ben ontsnapt uit mijn wintergevang

Joost van den Vondel en Jacob Cats zaten in de trekschuit naar Amsterdam om Pasen te vieren (de reis terug ging per duwboot). Het was behoorlijk druk in de kajuit 1e klas. Wagon Lits Cook bestond weliswaar nog niet maar het was desalniet­ temin een behoorlijk luxueus onderko­ men met een eigen restauratie waar een­ voudige edoch voedzame maaltijden ge­ nuttigd konden worden in dit geval een lekker stamppotje zuurkool met worst en vette jus voor vadertje Cats of een brood­ je gekookt ei voor Joost, die het duidelijk minder breed had.

Na de maaltijd, ze waren nog steeds niet in Amsterdam aangekomen, verveelden de passagiers zich en bedacht men dat er best wel een gedichtenwedstrijd gehouden kon worden om de tijd te doden. Wie het kortste gedicht kon bedenken zou als winnaar uitgeroepen worden. Zo gezegd zo gedaan en een ieder kreeg de gelegen­ heid om een ter plekke bedacht gedicht ten gehore te brengen. Tenslotte was Cats aan de beurt. Cats, net klaar met zijn maaltijd, haalde zijn vinger door het res­ tantje zuurkool met vette jus en smeerde dat op het vestje van Joost onder de woorden “vet smet”. Joost, ook niet voor een kleintje vervaard, reageerde onmid­ dellijk ad rem door zijn gekookt eitje op het verwaande voorhoofd van Jacob stuk te slaan met de tekst: “ik tik”.

Joost-Jacob 1-0.

Wanneer een schoonmoeder haar schoonzoon prijst, is het erg met hem gesteld.

Tekst: Simon Carmiggelt Muziek: Harry Sacksioni Artiest: Herman van Veen https://www.youtube.com/watch?v= AIXww7BXhjA

5

Voel de warmte als extase Verspreid zich door mijn hele lijf Zonnestralen raken mij in fasen Even niet meer stram en stijf Ik baad in dat lentebriesje Dompel mij onder in zachte temperatuur Voel prikkelend het voorjaar komen Voortschrijdend van uur tot uur Kleine knopjes die verschijnen Aarde ontwaakt, dat is een feit Al het grauwe zal spoedig verdwijnen Hoera! Het is lentetijd!

6

Sufi Trail

Ook Nederland heeft een pelgrimsroute, naar eigen zeggen de langste pelgrimsrou­ te van Nederland: de 40 dagen van Heiloo.

Ruimt 900 km. wandelplezier vol mysterie en geschiedenis. Nader bekenken valt de lengte van 904 km. wel mee want men rekent erop dat je de route van bijna 23 km. 40 keer afloopt. Zo heeft uw redactie een eigen pelgrimsroute thuis door de tocht van en naar ons huuske, toch wel een slordige 30 m. heen en terug en dat minimaal 5 keer op een dag en dat weer 365 keer per jaar (zonder schrikkeldag weliswaar) te doorlopen.

Toch ook een eerbied­ waardige af­ stand van zo'n 550 km. per jaar!

Door de pelgrimstocht “de 40 dagen van Heiloo” te lopen is het onderweg mogelijk om stempels te verzamelen waardoor je kunt zien hoe vaak je de tocht gewandeld hebt. Het thema “herhaling en verdieping” staat dan ook centraal op tocht: de Sufi Trail geheten. De Sufi Trail is oorspron­ kelijk een officiële route in Turkije van Istanbul naar Konya. Deze trail van 800 km. kan in 40 dagen worden bewandeld.

De Sufi Trail in Heiloo staat in verbinding met de trail in Turkije. Sufi is geen persoon maar een mystieke stroming dat, kortweg, zijn oorsprong vond in het sufisme waarbij de nadruk kwam te liggen op het vinden van waarheid als persoonlijke verwezen­ lijking. Oorspronkelijk ontstaan in de vroeg christelijke tijd (in de contreien van het Oost-Romeinse keizerrijk en naadloos overgegaan met het ontstaan van Turkije in de middeleeuwen. De pelgrimstocht in Nederland leidt langs drie heilige bronnen en verschillende abdijen, met ieder zijn eigen verhaal. De afwisselende route voert door weiland, dorp en bos en wordt ook wel de Drie Bronnen Pelgrimsroute ge­ noemd. Deze bronnen hebben ieder hun eigen verhaal.

De legendes lijken op elkaar en daarom worden de putten op deze Sufi Trail met elkaar verbonden. Je hebt de Runxput in Heiloo en staat bij de kapel van Onze Lieve

Vrouwe ter Nood: de grootste Mariabe­ devaartplaats van Nederland.

Dan is er de Adelbertusput, een bron op de Adelbertusakker, een christelijk heilig­ dom in Egmond-Binnen, vlakbij de Abdij van Egmond, u weet wel die wat botjes van Sint Nicolaas afstond aan de Sint Ni­

colaaskerk in Amsterdam (zie editie no­ vember/december 2021). De derde bron is de Willibrordusput in Heiloo. Drink water uit deze heilige bronnen waar gene­ zende en bijzondere krachten aan toege­ kend worden. Steek een kaars aan voor

7

een naaste die het nodig heeft in de kapel­ len in de nabijheid van die putten. Onder­ weg zijn er naast deze 3 bronnen drie kloosters en twee labyrinten en er zijn paalcirkels (Woodhenge, te vergelijken met Stonehenge). Wat let je om deze

wandelroute te belopen? Het enige wat rest is je wandelschoenen aantrekken.

Goed te doen in de week voor Pasen. Voor de officiële stempels en dergelijke moet je wel wat aanschaffen en dat is niet koste­ loos. Je kunt dit pakket ook cadeau doen aan een andere pelgrim, je schoonmoeder bijvoorbeeld omdat ze het met Pasen weer vertikt om een eenvoudige edoch voedza­ me Paasmaaltijd met de traditionele paas­ eieren voor het gezin te bereiden. Wie weet komt ze hierdoor ooit eens een keer tot inkeer. En dan is Pasen toch ergens goed voor.

Het begin (deel 2)

letters WKZ (Wipstrik Kwartier Zwolle).

Nog later werd door een familielid uit Almelo een vlag gemaakt met onze naam erop. In het wit, met de rode halsdoekjes om, is er gewandeld tot eind 1966.

Door Jan Post

In de winter van 1966 op 1967 is er toen een actie gehouden om het uniform uit te breiden met een sweater, want in het vroege voorjaar en late najaar was het toch wel erg fris. De actie bestond uit de ver­ koop van een kladblok, met op de voor­ zijde een blad met onze naam erop, samen met een ballpoint. Verkoopprijs één gul­ den. Het kladblok was gemaakt door de vader van Wessel van der Maaten, die werkte bij boekbinder de Ruyter en hij had de mogelijkheid om dit tegen kostprijs te doen. De ballpoint was aangeschaft bij de firma Valentijn (deze bestaat nog steeds).

Meneer van der Maaten was bestuurslid van de wandelvereniging de Bollebieste. In die jaren gingen wij met hen mee in de bus.

We gaan het verhaal over de oprichting van de vereniging nog even compleet maken met een aantal zaken die later aan de orde kwamen. Het blijft een mengeling van mijn eigen verhaal en het verhaal over onze vereniging.

De eerste twee wandeltochten (Nieuw Leusen en ’t Harde) hebben we gewan­ deld in onze eigen kleding. Geen unifor­ men, want dat hadden we niet. Op de tochten zag je wel dat verenigingen een uniform droegen en dat leek ons toen ook wel aardig. De laatste dag van de avond­ vierdaagse was toen al de gelegenheid om je te tonen aan de bevolking en het uniform werd toen een witte blouse en een witte rok. Voor mij geen rok uiteraard, maar een witte bakkersbroek van Reitsma.

Omdat we toen zagen dat ook de Zwolse Tippelaars in het wit liepen wilden we toch een iets andere uitstraling krijgen. Daarom is toen nog contact geweest met de wijken speeltuinvereniging of zij bepaalde kleuren hadden, die dan ook door ons gebruikt zouden worden. Die waren er niet. Dan maar rood, want die kleur werd door niet één vereniging uit Zwolle gedra­ gen. Het moest wel simpel zijn en niet te veel kosten. Daarom werden het rode

In die winter zijn toen de eerste sweaters gekocht bij Jochem van Zanten, toen nog een sportzaak. Dit was best een financiële aderlating voor onze kas. Mijn maat moest besteld worden en was dusdanig veel duurder dat ik hem maar zelf betaald heb.

Het uniform was door de nieuwe sweaters een groot succes. Op de eerste tocht in 1967 werd direct beslag gelegd op de eerste plaats met een dusdanig hoog aan­ tal jurypunten dat we daarna het hele seizoen meedraaiden in de top van de derde klasse en uiteindelijk voor het eerst het kampioenschap binnenhaalden. Dit voorlopig over het uniform.

Waar ook over nagedacht moest worden was, hoe gaat alles betaald worden. Wat zijn de kosten als je gaat wandelen met een groep. Je moet een inschrijfgeld betalen en de kosten van de reis er naar toe. Omdat we het eerste jaar meereisden met Stori­ ca was voor elke tocht afgesproken welk bedrag er per persoon betaald moest worden aan reiskosten. Dit bedrag, ver­ hoogd met de kosten van het inschrijfgeld werd doorberekend aan onze deelne­ mers.

Wanneer je dit nu gaat doen, dan zul je schrikken van het bedrag dat je moet be­ talen. Ook toen was dat het geval. Door een contributiesysteem op te zetten voorkom je uitschieters. Maar een bedrag gaan betalen voor een tocht waar je niet naar toe gaat, is ook weer zo iets. Lees dit ook in de tijdgeest van de 60-er ja­ ren, waarin duidelijk minder te besteden is als tegenwoordig. Daarom werd afge­ sproken dat er een lage contributie zou zijn en wanneer je mee ging, dan betaalde je het inschrijfgeld van die wandeltocht.

Dit inschrijfgeld was een vast bedrag en werd vastgesteld op de jaarvergadering van de bond en was inclusief een medaille.

Zonder medaille wandelen kon toen niet eens. Tegenwoordig zijn de verenigingen/ organisaties die een wandeltocht organi­ seren vrij in wat zij vragen aan inschrijfgeld.

Ook het argument waarom er een wan­ deltocht wordt georganiseerd is niet meer hetzelfde. Door het organiseren van wan­ deltochten gaf je andere verenigingen de mogelijkheid om bij jouw te komen wan­ delen. Als tegenprestatie organiseerde die vereniging zelf ook een tocht en zo ont­ staat dan een wandelprogramma.

Tegenwoordig is vaak eigenbelang de reden van de hoge inschrijfgelden, waarbij argumenten zoals, “het mogen genieten van de bijzondere boslucht van de hier groeiende bomen” natuurlijk met een korreltje zout genomen moeten worden.

Ook de goede doelen hebben de wandel­ sport als inkomstenbron ontdekt.

Maar terug naar vroeger. In een volgend artikel het verhaal van hoe we groeiden van een vereniging met een klein groepje tot een volwassen vereniging met leden in alle leeftijdsklassen.

Jan Post

8

De groei (3) Door Jan Post

In “Het begin deel 2” heb ik verteld dat wij in 1967 kampioen werden in de derde klasse junioren. Dit had als direct gevolg dat ik een bezoekje kreeg van de secreta­ ris van de ZWV, de heer Rikkert. In te­ genstelling tot de overige verenigingen uit Zwolle waren wij maar een klein clubje.

Slechts één groepje, terwijl zij met soms wel vijf of zes groepen aan de weg timmer­ den. Meestal is zo’n clubje na een paar jaar alweer verdwenen. Nu we echter een kampioenschap behaalden, veranderde de mening bij de ZWV. De heer Rikkert kwam daarom ook met het voorstel om ons aan te sluiten bij de ZWV. Dit was best aantrekkelijk want als klein clubje iets in de winter organiseren is niet te doen.

Bij de ZWV stond wel een aantal activitei­ ten op de agenda: sinterklaasmiddag voor de jeugd, een bingodansant met live mu­ ziek, carnaval en o.a. een winterse patat­ tocht. Dit aanbod accepteren was best aantrekkelijk, maar er zat een financieel addertje bij. Wij moesten als entreegeld een bedrag van 100 gulden betalen en dat was er gewoonweg niet (ieder nieuw lid van ZWV moest dat). Als tussenoplossing is het volgende toen afgesproken: wij be­ taalden 50 gulden en na het eerste jaar zal de rest betaald worden en wel de helft van een eventuele winstuitkering van de ZWV (deze was bijna standaard 100 gulden).

ZWV ging hiermee akkoord en vanaf 1968 waren wij aangesloten bij de ZWV. Welke verenigingen nog meer aangesloten waren bij de ZWV is terug te zien in de medaille serie van de Bos en Heidetocht in Hattem.

De beloning voor de twaalfde keer is ons oude embleem.

Dat ene groepje wist zich na de promotie naar de tweede klasse junioren uitstekend te handhaven. Opnieuw werd het kampi­ oenschap behaald en promotie naar de eerste klassen was een feit.

Voor de huidige leden is wandelen in competitie iets, wat vreemd in de oren zal klinken. De groepen werden op alle toch­ ten op een aantal onderdelen door een jury beoordeeld. Alleen de NUW was zo ver gegaan om daar een verplichte com­ petitie van te maken. Bij alle andere bon

bonden werd er alleen beoordeeld en waren er prijzen op de dag zelf, maar was er geen competitie (alleen de NNWB kende een competitie voor die verenigin­ gen die daar belangstelling voor hadden, het was niet verplicht). Senioren, junioren en adspiranten waren ingedeeld in een klasse op basis van het eindresultaat van het voorgaande jaren. Er zijn 4 klassen geweest bij zowel senioren, junioren en adspiranten. Later kwamen daar ook nog pupillen bij. De indeling was wel gebonden aan de leeftijden van de wandelaars.

Dat werd voor ons een probleem. Onge­ veer de helft van de groep was in 1969 te oud geworden voor de junioren. Tegen hen zeggen dat ze maar moesten stoppen was natuurlijk onbestaanbaar. Twee groe­ pen was onhaalbaar, daarvoor hadden wij gewoon te weinig leden, maar wat dan? Er werd besloten om met de hele groep bij de senioren te gaan lopen en hopelijk konden de jongste leden meekomen met de te lopen langere afstand (tot 1 april en na 1 september 20 km, dit i.v.m. de duis­ ternis, de start op zaterdag was pas om 2 uur, de periode van 1 april tot 1 september 25 km.). Ook kwam er uitbreiding vanuit de Bollebieste, zij stopten met hun seni­ oren en drie man kwamen over (Wessel van der Maaten, Henk Wezenberg en Dik Kluiver). Dat de klasse er was, bewezen we door in dat jaar in de vierde klasse senioren ook weer kampioen te worden.

Uit 1971 zijn twee gebeurtenissen nog steeds op mijn netvlies gebrand. Allereerst werd in de winter door de ZWV een zeskamp georganiseerd in gebouw De Dageraad in Assendorp. Zes verenigingen zouden strijden om de beker. De Zwolse Tippelaars, het Noorden, Storica, Assen-

9

dorp, Holtenbroek en Wipstrikkwartier.

Ons team bestond uit zes spelers en een non playing captain. Voor de sport waren dat Martin Offenberg, Coby Ester en Mini Schokker . Voor de vragen Henk Wezen­ berg, Riet Post en ??? (vergeten, was ook niet op komen dagen door een treinver­ traging), Als captain stond Jan Post op de lijst. Voor ons zelf leek dit Klein Duimpje tegen de rest. Toch maar een oefenavond in gebouw De Brug georganiseerd en stiekem bij Holtenbroek kijken hoe een bepaalde sportoefening werd uitgevoerd.

Met nog slechts één sportproef te houden zagen we ons terug op een gedeelde eer­ ste plaats met Storica.

Uitslag van die laatste proef, Storica twee­ de en wij eerste. Spanning en vreugde waren de oorzaak van de tranen bij de deelnemers, onvergetelijk (voor ons).

De andere gebeurtenis was een wandel­ tocht in Borne van de vereniging Op Mars op zaterdag 17 april. Na afloop was de zaal gevuld met wandelaars die zaten te wach­ ten op de uitslag van de jury. Er waren grote groepen wandelaars van o.a. Ons Genoegen uit Almelo en Stadsveld en Twente uit Enschede. Wandelgroepen, die het niveau van de wandelliedjes op een hoog niveau hadden gebracht. Op een gegeven moment begint één van die groe­ pen te zingen en iedereen valt in en zingt mee. Ik krijg er nog kippenvel van, zo mooi.

Toch ging het met ons niet goed, leden stopten en wat nu. Als vereniging stop­ pen?? In de zomer van 1972 is toen de knoop doorgehakt. De van Galenstraat was een kinderrijke straat en ik ben toen bij iedereen aan gaan bellen en uitgelegd wat wij als wandelvereniging zoal deden.

Het resultaat, aan het eind van het jaar

(Vervolg van vorige pagina) waren we ineens 17 jeugdleden rijker. Een goede mond tot mond reclame zorgde er voor dat eind 1973 er al een 60 leden waren die op de verschillende afstanden wandelden. De rode halsdoekjes werden weer tevoorschijn gehaald. Om iedereen toch een sweater te kunnen geven bij ons jubileum in 1974, is toen begonnen met maandelijks oud papier op te halen. Dit werd in de hele stad door een senioren­ organisatie gedaan, maar in onderling overleg hebben wij toen voor een jaar de Zeeheldenbuurt overgenomen. Helaas voor die organisatie zijn wij er pas dit jaar mee gestopt, na de nodige financiën te hebben binnen gehaald.

In 1973 waren er voor ons meer gebeur­ tenissen die van invloed zijn geweest op onze vereniging. Hennie en ik zijn toen getrouwd (dat was twee keer feest, de eerste keer met de familie en de tweede keer nog eens in het speeltuingebouw voor de hele vereniging). In onze woning aan de Obrechtstraat is er toen een ver­ gadering gehouden met alle senioren over de toekomst. De plotselinge groei gaf voor mij zo veel werk dat alles alleen niet meer te doen was. Een fusie met Holtenbroek kwam o.a. ter sprake, wij hadden de leden en zij waren door het al jaren ophalen van oud papier een financieel zeer sterke vereniging, maar met nog maar weinig leden. Deze fusie werd door onze senio­ ren afgewezen. Dat betekende dat er meer leden iets moesten gaan doen. De contri­ butie, die elke maand nog door mij aan huis werd opgehaald, werd in het vervolg door meneer De Graaf gedaan. Voorzitter werd Henk Wezenberg en zo werden nog een paar werkzaamheden verdeeld. Het 10 jarig jubileum kon met een gerust hard gevierd worden. Volgend keer onze ver­ huizing naar Ede met als gevolg de jeugd­ vierdaagse in Ede. Jan Post

Lugubere wandeling Wandelaars zijn tot veel in staat, maar slaapwandelaars zijn tot alles in staat zijn (of in alle staten). Zelfs tot het begaan van een moord. Er zijn namelijk tal van zaken bekend waarbij mensen in hun slaap over­ gingen tot moord, maar veruit het meest spraakmakende verhaal is die van de Fransman Robert Le Dru. Als vooraan­ staand detective werd hij in 1887 gevraagd om de moord op André Monet op het strand van Le Havre te onderzoeken. Het bewijs bleef beperkt tot een kogel en een voetafdruk. Aangezien de kogel een gang­ baar exemplaar bleek vormde het daar­ mee geen nuttige aanwijzing. De voetaf­ druk, waarbij er een teen miste, des te meer. Die kwam namelijk precies overeen met die van de detective zelf. Le Dru, die zich wist te herinneren dat hij de ochtend na de moord met natte sokken wakker werd, concludeerde dat hij zelf de moord moest hebben begaan tijdens het slaap­ wandelen, en hij liet zichzelf arresteren.

Wat was er eerder: de kip of het paasei?

"Dag ei", zei de kip, "Dag kip", zei het ei.

"Wie was er nou eerder, ik of jij?"

"Jij", zei de kip.

"Nee, jij", zei het ei.

"Want ik lag hier niet en toen legde jij mij."

"O ja?", zei de kip.

"Ja echt", zei het ei.

"Jij ging aan de leg en toen legde jij mij."

"Echt waar?" zei de kip.

"Echt waar" zei het ei.

"Maar voor je er was zat je zelf in een ei."

"Ik?" zei de kip.

"Ja jij" zei het ei.

"Je zat in een ei, maar niet in mij".

"Wat sip" zei de kip.

"Dus jouw ei", zei het ei "Moet er eerder geweest zijn dan wij."

"Dan wie?" zei de kip.

"Dan wij," zei het ei.

"Jij kan nooit een kip zijn zonder mij."

"Zonder wie?"

"Zonder mij!"

"Zonder wat?"

"Zonder ei!"

Robert le Dru Ik ga op safari met mijn vrouw en mijn schoonmoeder. En op een dag hoor ik 's morgens mijn vrouw gillen: "Kom snel, d'r staat een leeuw bij mijn moeders tent! Doe iets!" Ik zeg tegen haar: "Wacht even; ik wil wel eens zien hoe die leeuw zich hier­ uit redt."

"Welk ei?" vroeg de kip.

"Jouw ei," zei het ei.

"Verhip," zei de kip.

"Mijn ei, dat ben jij.

Dus jij was er het eerst."

"Nee jij," zei het ei.

"Jij kwam uit je ei en je ging aan de leg....."

En toen wipte de kip als eerste weg.

10

De nieuwkomers in het bestuur

in Hattem de laatste 3 km. weer richting "de tent" tijdens de Bos- en Heidetocht.

Inmiddels vele kilometers verder, hopelijk dit jaar mijn 18e x in Nijmegen, ben ik er nog niet klaar mee en gaan er hopelijk nog vele kilometers volgen.

We gaan elkaar zien en we gaan met ons allen weer voor een fijn wandeljaar.

Groetjes, Mathilde.

Applaus alleen voor mij Mij even voorstellen. De meeste wande­ laars kennen mij als Vera Bazen, intussen toch een paar jaartjes getrouwd met Jan en is het Vera van Wilsum geworden.

Woon 14 jaar in Zwolle, daarvoor 12 jaar in Bant en geboren in Rotterdam. Voor mijn werk heb ik toendertijd Rotterdam moeten verlaten. Ben 42 jaar werkzaam geweest in de verzekeringen. In Bant ben ik 4 jaar bestuurslid geweest van het Dorpsbelang. Ook nog geholpen aan het boek 50 jaar Bant. Toen ik In Zwolle kwam wonen was ik op zoek naar een leuke club, want ik had hier in Zwolle geen familie of bekenden. Ik ben via internet terecht ge­ komen bij de de wandelclub. Daar leer je weer mensen kennen en kom je weer in andere clubs terecht. Zo ben ik bij de Activiteiten Vereniging Alleengaanden gekomen en ben daar ook 4 jaar bestuurs­ lid geweest en heb zo Jan leren kennen.

Hobby's: wandelen natuurlijk, stijldansen, reizen, lezen, borduren.

Waarom nu in het bestuur? Het is al een paar keer gevraagd, maar ik had toen het te druk met andere zaken en ik kan nu eerst een jaar onderzoeken of het wat voor mij is.

Hallo allemaal, beste wandelaars, Een tijdje geleden zei mijn moeder tegen mi: Ik denk dat ik er mee ga stoppen, dus uit het bestuur stap. Dus ik dacht meteen: zou dat iets voor mij zijn??? Een paar dagen later kreeg ik een telefoontje met de vraag of ik in het bestuur wil. Toch maar een nachtje over geslapen, overlegd met het thuisfront en toen de knoop doorgehakt en volmondig ja gezegd.

Maar ik zal me eerst even voorstellen.

Mijn naam is Mathilde Wienen en ben van de 1ste autoloze zondag!!

Sinds 2016 gelukkig getrouwd met André Wienen, we wonen op de Pierik.

Ik werk in een woonzorgcentrum voor ouderen als service-medewerker op een afdeling met 24 bewoners waar ik o.a. hun appartement schoonmaak, hun natje en een droogje verzorg, de was doe, kortom het ondersteuning verlenen in het welbe­ vinden, het welzijn, van deze ouderen.

Verder zijn mijn hobby's, hoe kan het ook anders, wandelen, koken en lezen.

Met wandelen ben ik al vroeg begonnen.

Volgens betrouwbare bron was ik 2 en liep

11

Ik loop door het bos op een podium van bladeren de eikenbomen ruisen de berkenbomen buigen Vanuit de verte zie ik al hoe het halve bos reikhalzend uitkijkt naar mij Naar mij, naar mij!

Dit is mijn publiek duizend wuivende handen en een fluisterzacht applaus Voor mij, voor mij!

Hoe harder het waait hoe harder het gaat pas bij windkracht negen word ik een beetje verlegen Gejuich en gejoel geroep en geschreeuw iedereen klapt en zwaait, ik ben de held!

Loop naar de maan!

Nee, deze keer geen wandel­ route!. Veel mannen zagen een kans in de eerste beman­ de reis naar de maan. Een dag nadat Amerikaanse astronau­ ten in juli 1969 als eersten voet op de maan hadden gezet, deed er een bijzonder bericht de ronde. De vlieg­ maatschappij Air Canada liet weten in de vijf dagen daar­ voor 2.300 boekingen te heb­ ben ontvangen voor reizen naar de maan. Meer dan 100 Houston, daarvan waren gedaan door we have mannen onder de naam van a problem hun schoonmoeder!

Mee Ik zie je graag Ik heb je graag

Wipstrikkerallee 35 Hoek Brederostraat 038 – 453 56 44

Maandag en koopavond op afspraak Dinsdag t/m zaterdag 10.00 – 16.00 Zwolle@floorever.nl

Ik had je graag gezegd: Ik ben op jou Ik ben met jou Ik ben aan jou gehecht.

Dus wat als ik Dus wat als jij Dus wat als wij met twee.

Wou jij dan met Zou jij dan met Kom jij dan met me mee?

Rot young A terrible infant called Peter Sprinkled his bed with a gheter His father got whoost Took hold of a cnoost And gave him a pack on his meter Slim McManus

Bij FysioMobilae kunt u o.a. terecht voor: Fysiotherapie | Manuele Therapie | Sportfysiotherapie Psychosomatische fysio- of oefentherapie | Bekkenfysiotherapie Kaakfysiotherapie | Dry Needling | Epte | Echo Geriatrie fysiotherapie | Oedeemfysiotherapie | Shockwave

Ook bij revalidatie na corona of bij slaapproblemen helpen wij u graag

Hyacinthstraat 57 | Campus 2-6 Assendorperdijk 132 038 - 421 64 54 www.fysiomobilae.nl info@fysiomobilae.nl De vaas door schoonmoeder gebroken, was toch al gebarsten. De vaas door schoonzoon gebroken, is altijd gloednieuw.

12

Agenda

Vervolg agenda 09.00 uur Holtenbroek, hoek Bachlaan 09.15 uur Wipstrik, de Ruyterplein 09.30 uur Zwolle-Zuid, wkc Sellekamp Inschrijfgeld € 3,00, medailles: meerprijs.

Deze agenda is opgesteld met de kennis van vandaag (eind maart) en onder voorbehoud van actuele ontwikkelingen.

Vrijdag 15 april De Zwolse Wandelverenigingen (Z.W.V.) organiseren voor leden en donateurs van beide wandelverenigingen een Paaskaarten sjoelavond in het Wandelhonk.

Aanvang: 20.00 uur Kosten: € 3,00 Zaterdag 16 april Paaspuzzeltocht voor leden en donateurs van WSV Wipstrikkwartier Vertrek: 14.00 uur vanaf het Wandelhonk Kosten: gratis Opgeven vóór 11 april bij Dineke mail evenementen@wipstrikkwartier.nl De tweede kaart- en sjoelavond van het seizoen in het Wandelhonk.

Aanvang: 20.00 Kosten: € 3,00 Woensdag 20 april Fit4Finish wandeltocht 5 en 10 km.

Vertrek: 19:00 uur Winkelcentrum Stadshagen Kosten: gratis Opgeven: fit4finish@gmail.com Zaterdag 23 april Eigen wandeltocht voor leden en dona­ teurs van WSV Wipstrikkwartier 5/10/15/20 km.

Vertrek v.a. 09:00 uur Het Wandelhonk Kosten: 3,00 Opgeven t/m 20 april bij Dineke mail evenementen@wipstrikkwartier.nl Zaterdag 7 mei 28e Bosbesjestocht Groesbeek 5/10/15/20 km.

Inschrijven voor 28 april mail wandeltochten@wipstrikkwartier.nl Bus opstaptijden en -plaatsen:

Woensdag 11 mei Fit4Finish wandeltocht 5 en 10 km.

Vertrek: 19:00 uur Parkeerterrein WFV Westenholte Kosten: gratis Opgeven: fit4finish@gmail.com Zaterdag 21 mei Eigen wandeltocht 5/10/15/20 km.

Inschrijven voor 18 mei evenementen@wipstrikkwartier.nl Startpunt: volgt Vertrek: 09:00 uur Kosten: € 3,00 Woensdag 25 mei Fit4Finish wandeltocht 5 en 10 km.

Vertrek: 19:00 uur Parkeerterrein WFV Westenholte Kosten: gratis Opgeven: fit4finish@gmail.com

Wandelaars, de nieuwe fietspadterrotisten Beste wandelaar, Ik snapte het helemaal.

De IKEA en het tuincentrum waren dicht en de amateursport lag plat. We mochten nauwelijks nog op bezoek. Nederland is mooi en bewegen is gezond en bovendien belangrijk in de strijd tegen het virus. Dus wat gingen we doen: wandelen. Oprecht een heel goed idee. Ik deed het zelf ook veel vaker dan voor de corona. Alleen, of met het gezin even het bos in om een frisse neus te halen. Of in de lunchpauze even een ommetje. Er zijn echter een aantal dingen die ik niet snapte aan de wandelhype.

Waarom willen we per se allemaal op dezelfde plaatsen wandelen? Tijdens een 120 km lange fietsrit kwam ik langs zeker 10 wandelhotspots. De meest bekende (Lage Vuursche, Amelisweerd, Leersumse Veld): een compleet verkeersinfarct, inclu­ sief verkeersregelaars. De andere 7: heer­ lijk rustig. Waarom kijkt men niet iets verder dan de neus lang is?

Als er alleen een fietspad voorhanden is dan snap ik goed dat daar ook wandelaars

13

(...) fietspadterroristen lopen. Maar bijvoorbeeld op Lage Vuur­ sche zijn meer wandelpaden dan fietspa­ den. Veel meer zelfs. En toch worden de fietspaden compleet overbevolkt door wandelaars. Nu weet ik dat lopen op fietspaden wettelijk is toegestaan. Sterker nog: zelfs lopen op MTB-routes is vreemd genoeg toegestaan. Maar waarom zou je?

Natuurlijk hebben fietsers geen monopo­ lie op het fietspad, en zeker wielrenners niet. Sterker nog: het hele bos moeten we met z’n allen delen. Staatsbosbeheer en andere terreineigenaren maken dat erg makkelijk door losse paden voor fietsers, wandelaars, ruiters en MTB’ers. Laten we daar dan ook gebruik van maken.

Ik rijd niet rond in een dinopak, ik rijd al­ leen, op een rustig tempo, bel netjes en zeg "dank je wel" als ik erlangs mag. Des te vreemder vind ik dat, wanneer je wil passeren, wandelaars die op fietspaden lopen je aankijken alsof je compleet me­ laats bent en je soms dingen naroepen die ik hier maar niet moet herhalen. Terwijl je iets doet wat toch vrij normaal is, na­ melijk fietsen op een… FIETSpad…

Er zijn in Nederland, mede door corona, een recordaantal honden. Niks mis mee.

Ik heb niks tegen honden. Ik snap ook heel goed dat je je hond een keer los wil laten lopen. Op sommige plekken mag dat ook.

Op een fietspad mag dat echter nooit. Doe het dan ook niet.

Als je wil internetten, doe dat gewoon thuis achter een laptop, en niet tijdens het wandelen op de telefoon.

De afgelopen jaren zijn wielrenners, gro­ tendeels terecht, gebombardeerd tot de onbetwiste fietspadterroristen. Die tijd zou wel eens heel snel voorbij kunnen zijn.

De wandelaars doen in ieder geval een poging de nieuwe hufters van het fietspad te worden.

Uit: CycloWorld, Frank Jansen.

Pasen en de paashaas De paashaas is een niet bestaande haas die rond Pasen actief schijnt te worden. Deze haas komt volgens vroegere aannames voort uit een Germaanse traditie voor het vieren van de lente en het nieu­ we leven. In Nederland heeft de haas een mand ­ je op zijn rug met daarin de paaseieren. De (katholieke) kerk zou Pasen over een Germaans voor­ jaarsfeest heen hebben geplaatst, in een poging dit heidense feest een gekerstend tintje te geven. De paashaas is een verzon­ nen kinderritueel met een pedagogisch karakter: hij geeft oorspronkelijk eieren aan kinderen die zich goed hebben gedra­ gen. In Nederland werd de paashaas in ieder geval in 1825 bekend door een Duits boek uit die tijd in het Nederlands te vertalen. Mogelijk is het gebruik van deze bijzondere haas door Duitse migranten naar Nederland gebracht (seizoenarbei­ ders, de zgn. Poepen of de Hannekemaai­ ers, eigenlijk de vroegere expats van nu).

Hannekemaaiers In Duitsland werd de paashaas, die het voor elkaar kreeg om gekleurde eieren te leggen, namelijk al in 1682 genoemd. De Gebroeders Grimm veronderstelden dat de Germaanse vruchtbaarheidsgodin Eastra (ook wel Ostara, bij de Romeinen: Aurora) zich vaak op aarde vertoonde in de vorm van een haas, met name als de

“gekke” maartse haas in het paarseizoen aan het begin van de lente. Het christelijke Pasen was in Duitsland oorspronkelijk haar lentefeest. Pasen heet in het Engels

(Easter) ook nog steeds naar deze godin vandaar dat deze heidense haas in het van origine christelijke Pasen nog steeds figu­ reert. Natuurlijk zijn er varianten van deze paashaas. In plaats van een haas is er een haan in Beieren, een kip in Tirol, een vos in Thüringen en Westfalen en een koe­ koek in Hannover. Het verstoppen van paaseieren zou zijn oorsprong hebben uit de Germaanse traditie om eieren, als symbool van vruchtbaarheid, in akkers te begraven zodat deze akkers op hun beurt vruchtbaar zouden worden om zodoende als het ware een goede oogst af te dwingen.

Wanneer wist de paashaas dat hij op moest treden? Da’s nogal een ingewikkeld verhaal dat ik u als lezer en, zo nog aan­ wezig in dit aardse tranendal, elke schoon­ moeder graag uit de doeken wil doen.De

eerste 7 eeuwen werd Pasen, om het maar plat te noemen, voor de vuist weg gevierd en was de dag waarop beslist niet eendui­ dig. Naast de ambtelijke draaiden de ker­ kelijke molens zo mogelijk nog langzamer.

In het jaar 325 op het Concilie (kerkelijke vergadering) van Nicea (een stad in het vroegere Klein-Azië (nu Turkije) en nu Iznik geheten) werd al voorgesteld om hier algemene regels voor op te stellen. Maar die kwamen er pas in de achtste eeuw! De vuistregel: Pasen valt op de eerste zondag ná de eerste volle maan van de lente. Een volle maan op de eerste dag van de lente telt ook, mits die niet op een zondag valt want dan wordt Pasen de volgende zondag gevierd. Vraag hierbij is dan: wanneer is het lente? De lente wordt feitelijk bepaald door de stand van de zon (of eigenlijk de stand van de aarde ten opzichte van de zon). Als dag en nacht even lang zijn (tijd tussen zonopkomst en zonsondergang duurt even lang) breekt de lente (of de herfst) aan. Dat is op 20e maart. Men noemt dit de astrologische lente. Er is ook nog de meteorologische lente (van 1 april tot en met 31 mei). Om het kerkelijke Pasen vast te stellen hebben de kerkvaders toentertijd vastgesteld dat de lente altijd op 21 maart begint. Zo kon men formu­ les/tabellen opstellen voor de paasdata (en daar hingen ze dan weer een paar andere christelijke feestdagen aan op).

14

Pasen kon dus niet vroeger vallen dan 22 maart en niet later dan 25 april. Je zou toch spontaan van je geloof afvallen als er zo moeilijk gedaan wordt om paar simpele feestdagen vast te stellen. Maar is nu een­ maal Pasen vastgesteld dan is het makkelijk vast te stellen wanneer het Aswoensdag (het begin van de 40 dagen durende vas­ tentijd) is. Op de zon-, maan- en dinsdag

vóór Aswoensdag (dus pal voor het vas­ ten) is het carnaval en dat eindigt op As­ woensdag met het traditionele haringhap­ pen. Goede vrijdag is de vrijdag vóór Pasen. Hemelvaart is op de 40e dag na Pasen en Pinksteren valt op de 7e zondag na Pasen en 10 dagen na Hemelvaart.

Zo, dan is het nu tijd voor het tikken van een paaseitje. Ei is lastig te combineren met wijn maar een Sauvignon Blanc zoals een Salentin uit Argentinië gaat juist heel goed met ei. Gekookt, gebakken of gepo­ cheerd: de Salentin past bij ei. Maar een glaasje miswijn of een goudgele rakker doet ook wonderen. Vrolijk Pasen! En laat de haas de haas (tot de Kerst).

Vervolg wandeldata 2022

Peperbuswandeltocht

01 nov 10:00 u Cultuurhuis 08 nov 10:00 u VV Berkum 15 nov 10:00 u Wijkcentrum Holtenbroek 22 nov 10:00 u De Terp

Wandeldata 2022

29 nov 10:00 u De Golfclub

12 april 10:00 u SV Zwolle, Marslanden

06 dec 10:00 u SV Zwolle, Marslanden

19 april 10:00 u VV Berkum

13 dec 10:00 u VV SVI

26 april 10:00 u De Terp

20 dec 10:00 u Wandelhonk ZWV

03 mei 09:30 u P Windesheimerwg/Bul­ deringswg, v.a. de Terp

Locaties

10 mei 10:00 u De Golfclub

Cultuurhuis

17 mei 10:00 u VV SVI

Landgoed de Horte Poppenallee 39, Dalfsen

24 mei 10:00 u De Bolder

Wandelhonk ZWV Veemarkt 35

31 mei 10:00 u Wandelhonk ZWV

VV Berkum

Boerendanserdijk 55

VV SVI

IJsselcentraleweg 9

De Terp

Radewijnstraat 1

De Pol

Gelijkheid 1

De Bolder

Dobbe 29

07 juni 10:00 u VV Berkum 14 juni 10:00 u Cultuurhuis 21 juni 10:00 u Wijkcentrum Holtenbroek 28 juni 09:30 u Den Alerdinck, v.a. de Terp 05 juli 10:00 u De Kas van Kaat 12 juli 09:30 u Vadesto P De Bleek, v.a. de Terp

Werkerlaan 1

Wijkc. Holtenbroek Bachlaan 20 Parkeerplaats Windesheimerwg/ Bulderingswg De Golfclub

Zalnéweg 75

19 juli 10:00 u De Golfclub

Sportpark Marslanden

26 juli 10:00 u De Pol

SV Zwolle Park Alerdinck

02 aug 10:00 u De Terp

Hyacinthstraat 66 Alerdinckweg 1 Laag Zuthem

09 aug 10:00 u Cultuurhuis

Vadesto/ParkeerterreinDe Bleek 3, Hattem

16 aug 09:30 u De Horte, v.a. de Terp

Landwinkel De HuppeKleine Veerweg 9

23 aug 10:00 u De Huppe

De Kas van Kaat

Kuyerhuislaan 8D

30 aug 10:00 u VV Berkum 06 sept 10:00 u Wijkcentrum Holtenbroek 13 sept 09:30 u P Windesheimerwg/Bul­ deringswg, v.a. de Terp 20 sept 10:00 u De Golfclub 27 sept 10:00 u VV SVI 04 okt 10:00 u De Bolder 11 okt 10:00 u SV Zwolle, Marslanden 18 okt 10:00 u Wandelhonk ZWV 25 okt 09:30 u Vadesto P De Bleek, v.a. de Terp

15

Door Jan Kattenberg

Keuzestress voor deze tocht want het viel op zaterdag 12 februari gelijk met de Land van Maas en Waal-tocht van WS'78 in Wijchen. Omdat enkele leden van de Friese Lange Afstand Lopers FLAL samen met mij in Zwolle wilden lopen werd het de Peperbuswandeltocht.

MAAR..... buiten Covid-19 gerekend. Één van het Frese groepje kreeg Corona, en toen had de rest ook niet zo veel puf meer. Zaak omgegooid: op zaterdag in het Land van Maas en Waal en op zondag de Peperbus­ wandeltocht.

Het was fraai wandelweer. Ik zag mensen de ik in maanden niet gezien had maar ook die de zaterdag bij de WS'78 waren en dus beide tochten liepen, net als ik. Het zon­ netje staalde, ook blij dat het wandelen weer mocht. Omdat de tocht de Peper­ buswandeltocht heette eerst naar de Os­ senmarkt en onder de genoemde toren langs. Vervolgens door de Zwolse binnen­ stad naar het Kerkbrugje. Omdat ik slechts 5 km liep was er bij de Schoenkuipersbrug een splitsing: ik mocht naar de Brink terwijl de rest richting Park de Weezenlanden en Hertfe ging.

Vanaf de Brink langs de grachten terug naar het Wandelhonk. Kort tochtje, maar wel eens lekker zo zondagochtend en op tijd thuis voor de Olympische Spelen.

Etappes Graafschapspad

Door Betty de Gunst

In het weekend van 19 en 20 februari hebben we 2 etappes van dit pad gewan­ deld. Zaterdag van Mariënvelde naar Doetinchem en op zondag van Doetin­ chem naar Doesburg. (Wij liepen de etappe van zondag andersom.) Ria en ik vertrokken vroeg uit Zwolle en reisden via Deventer naar onze opstapplaats. John kwam vanaf Epe. Mijn auto werd gepar­ keerd in Doetinchem. Doetinchem ligt centraal in de Achterhoek tussen mooie bossen en landelijk gebied. Een prachtige omgeving om te wandelen en fietsen door kleine dorpjes en karakteristieke zandwe­ gen. Verder zijn er in de omgeving fraaie boerderijen en prachtige buurtschappen, rivieren en beekjes. Daarna reden we naar het eindpunt van onze vorige etappe in Mariënvelde om de auto van John daar achter te laten. Mariënvelde is één van de kerkdorpen van de gemeente Oost-Gelre in de Achterhoek en heeft ongeveer 800 inwoners. Het was een mooie maar koude dag; dat kwam voornamelijk door de harde wind. Eerst was het landelijk gebied maar al gauw veranderde dit in een mooie glooiende en heuvelachtige omgeving. Het was heerlijk rustig om te wandelen; lekker buiten door akkerbouwgebieden, over gras- en zandwegen en verder langs hout­ wallen. Het was volop genieten van het gelukkig droge weer en zo kwamen we in de bossen aan rond kasteel "Slangenburg".

Daar stopten we om lekker in de zon op een bankje ons brood te eten en wat te drinken. Daarna werd er om dit kasteel gewandeld en via een mooi smal paadje tussen eikenbomen door het riviertje de Slinge overgestoken. We maakten een soort lus en kwamen onder de A 18 door,

nu wandelden we meer in bewoond gebied en Doetinchem kwam in zicht. We pas­ seerden een mooi groot park waar we bij het water pauzeerden. Hierna verder en mijn auto opgezocht en daarna de auto van John opgehaald en naar ons overnachtings­ adres gereden bij Sandra van Vrienden op de Fiets. Wij hadden boven 2 slaapkamers en de badkamer tot onze beschikking. We kregen eerst koffie met wat lekkers maar Sandra ging eten omdat ze 's avonds op visite ging. John had vanuit Zwolle maal­ tijden van Toko Bali meegenomen en heerlijke boeren-vanilleyoghurt. Wij had­ den het huis een paar uurtjes voor ons alleen en gingen eten. De maaltijden smaakten voortreffelijk en hierna werd er koffie gedronken. Even douchen en daarna wat gedronken met nootjes/chips erbij.

Ondertussen kwam onze gastvrouw weer thuis en ging naar boven. Ook wij gingen van een welverdiende nachtrust genieten: zondag weer vroeg van start.

Zondag wandelden wij van Doesburg naar Doetinchem. Toen we opstonden regen­ de het. We gingen rond half 9 ontbijten.

Daarna werd mijn auto weer in Doetin­ chem geparkeerd en die van John in onze startplaats Doesburg: een Hanzestad aan de IJssel. Een oude vestingstad met een goed bewaarde historie en cultuur met een oud centrum, rijk versierde gevels, monumentale panden en middeleeuwse straatjes. Het was droog geworden en dat bleef het grootste gedeelte van deze etappe. Ik hoorde later dat het in Zwolle de hele dag had geregend, wij hadden dus echt geluk gehad. Het waaide niet meer zo hard en het was wat warmer dan zaterdag.

We wandelden langs de havezate "Hagen".

16

Via de Kruisbergse bossen en langs ver­ schillende jachtpalen. Rond Hummelo staan zo'n 30 van deze palen, zij gaven de grens aan van een privéjachtterrein.

Hummelo is een klein dorp in de Ach­ terhoek met 1600 inwo­ ners. De naam wordt ver­ klaard als hummel=hop en lo=bos.

Deze plaats staat bekend om de beroem­ de boerenrockgroep Normaal, er staat een beeld van zanger Bennie Jolink. Verder

werd hier de 1e Zwarte cross gehouden.

Ook nu was het een mooie en afwisselen­ de wandeling door landerijen en prachtige bosgebieden. Het laatste stuk van de tocht ontkwamen we niet aan de regen maar Doetinchem kwam in zicht. Gauw de auto

in om naar Doesburg te rijden waar John zijn auto stond geparkeerd. Helaas lette ik niet goed op tijdens het uitdraaien van de parkeerplaats. En reed met het achterlicht/ ombouw tegen een geparkeerde aanhan­ ger van een vrachtwagen aan. Het achter­ licht lag aan gruzelementen maar de lamp­ jes brandden allemaal nog. Verder was de lak beschadigd en zat er net boven het achterlicht een klein deukje. De aanhan­ ger v/d vrachtwagen goed bekeken, deze had geen schade. Helaas is dat niet zo'n mooi eind van 2 prachtige wandeldagen.

Niets aan te doen. John had zijn telefoon paraat en maakte een foto van de vracht­ wagen voor de gegevens van het bedrijf.

Er was nl. niemand op straat en wij hadden uiteraard geen idee wie de eigenaar was van deze vrachtwagen. Auto van John opgehaald en hierna terug naar Zwolle.

Het was slecht weer geworden met veel regen, veel (opspattend) water op de weg waardoor het zicht niet zo goed was. De reis verliep gelukkig goed en we kunnen terugkijken op 2 mooie wandeldagen.

Thuis heb ik direct heb het bedrijf gemaild en kreeg de volgende dag bericht terug.

Ook zij hadden geen schade geconstateerd maar vonden het zeer correct en netjes dat ik melding had gemaakt van de aanrij­ ding. Verder alles geregeld met de verze­ kering en het schade-herstelbedrijf, op het moment dat ik dit schrijf heb ik de auto net een week terug en van de schade is niets meer te zien.

Ook dit was weer een leuk en gezellig wandelweekend. Ik kan de komende tijd niet mee met de wandeltochten van de club: ze zijn allen op de even weekenden (mijn werkweekenden). 26 maart heb ik nog geprobeerd om te ruilen maar helaas is dat niet gelukt. Maar ben alweer naar de 1e creatieve avond geweest en zal er een stukje over schrijven. 19 maart ga ik naar de kaart- en sjoelavond. Wel raar hoor dat dit 2 jaar heeft stilgelegen. Laten we hopen dat het snel gedaan is met de corona.

Creatief

De prunus Onverwacht en plotseling stond de prunus deze morgen weer met tak en stam verborgen in een wolk van bloeseming, die zo blank, zo smetteloos zuiver straald' en met de wind bewoog, dat door mij een stille huiver van verraste vreugde vloog.

Want nog enkel zwart en strak, niet gereed om te ontluiken, wist ik in geboomt' en struiken ieder twijgje, elke tak; slechts de kruin van d' olde steile statige kastanjeboom brandde, met doorzichtig ijle glanzend groene vlam bij vlam.

En nu plots, in deze nacht is de prunus weer ontloken, overdadig uitgebroken tot één eindeloze pracht O, ik wist dat dit zou komen, dit onstuimige festijn, maar ik had niet durven dromen dat het zo volmaakt zou zijn.

Groeten Betty de Gunst.

Garmt Stuiveling (1907-1985)

17

Eindelijk! Na 2 coronajaren kon de crea­ tief-club weer op vrijdag 9 maart jl. van start gaan. Ieder had er naar uitgekeken en uiteraard is het belangrijk dat dit op een veilige manier gehouden kan worden. We waren met ongeveer 9 personen en start­ ten met koffie of thee met koek. Even wat bijpraten en daarna gestart met het maken van kaarten. Karin had een voorbeeld en er was genoeg keuze in materiaal om er

iets moois van te maken. Zoals altijd is het erg leuk om te zien hoeveel verschillende kaarten er aan het eind van de avond zijn gemaakt. Ieder heeft zo haar eigen manier om een kaart te maken, keuze in kleuren, achtergrond en materialen. We kunnen terugkijken op een gezellige avond.

Betty de Gunst.

Kaart- en sjoelavond Zaterdagavond 19 maart jl. was de eerste kaartavond na ongeveer 2 jaar. Voor sommigen was het begin nog wat stroef om de juiste kaart te zoeken maar gedu­ rende de avond ging het steeds soepeler.

Bij de sjoelbak probeerde menig bezoeker zijn sjoelkwaliteiten te verbeteren.

Zoals we gewend waren was ook deze avond weer gezellig en werd er veel ge lachen en plezier gemaakt. Uiteindelijk gingen Betty (sjoelen), Bert (klaverjassen) en Peter vd Molen (jokeren) er met de hoofdprijzen vandoor.

De verzorging gedurende de avond was prima op orde dankzij Ben en Dineke.

Hallo wandelvrienden,

Jokeren 1. Peter van der Molen

36

2. Klaas Bootsma

42

3. Femmie Spanhak

50

4. Riet van der Maaten

54

5. Karin Post

62

6. Coby Kraaijer

63

7. Karin Mul

66

8. Hennie Post

79

9. Gerrie van Ginkel

105

De volgende kaart- en sjoelavond is op vrijdag 15 april als de ZWV een paaskaarten sjoelavond organiseert. Zaterdag 16 april is de volgende reguliere kaart- en sjoelavond van de vereniging.

De uitslagen

Zaterdag 4 juni vindt voor de derde keer de Hoogeveense Keientocht plaats.

Een wandeling in en rond Hoogeveen. Op de route zijn bordjes met QR codes ge­ plaatst. Op papier of eventueel via een app, krijgt men informatie over bijvoorbeeld een bezienswaardigheid waaraan men voorbij wandelt of wordt er iets verteld over de geschiedenis van de desbetreffen­ de plaats, omgeving of persoon.

De start is bij het zwembad De Dolfijn, Bentincksdijk 10, 7902 NA Hoogeveen.

Klaverjassen

Sjoelen

Het mag weer en daarom nodigen wij jullie uit voor een leuke wandeling met iets extra's.

1. Bert van den Bogaard

4.782

2. Wessel van der Maaten

4.738

3. Herman Kraaijer

4.680

4. Peter Mul

4.636

5. Gerrit Post

4.366

6. Gerben Zuiderbaan

4.288

1. Betty de Gunst

1.099

7. Jan Post

4.238

2. Elaine van Groningen

1.000

8. Maarten Verheij

4.036

Starttijden: 50 km van 06.30 tot 08:00 40 km van 07:00 tot 09:00 30 km van 07:00 tot 10:00 20 km van 07:00 tot 10:00 10 km van 09:00 tot 11:00 Onderweg passeert de wandelaar gezelli­ ge Drentse pauzeposten. De kosten voor volwassenen zijn € 5,00, voor kinderen t/m 12 jaar € 3,00.

Het Drentse landschap was ooit bezaaid met grotere en kleinere keien. Bij de ontginning van hei, bos en landerijen zijn veel keien verdwenen of verplaatst. Er zijn dorpen gekomen en er is akkerbouw ontstaan. De route van de Hoogeveense Keientocht brengt u langs enkele van deze dorpen. Tijdens de wandeling komt u langs oude monumentale panden, maar ook door de ontginningsdorpen Hollandsche­ veld, Nieuwlande en Noordscheschut.

Al wandelend kunt u zich laten verrassen door de prachtige, afwisselende omgeving en natuur. U bent een kei wanneer u meewandelt met de Hoogeveense keien­ tocht. Informatie vindt u op de www. hoogeveensekeientocht.webnode.nl of fa­ cebookpagina: Hoogeveense Keientocht of u kunt bellen of mailen.

Telefoon: 06-272 06 746 E-mail: hoogeveensekeientocht@ziggo.nl Tot ziens op 4 juni !!!!

18

Inmiddels beroemde Stadshagenaar en ons verenigingslid Kees 19Oosterling weer in het nieuws. Bron: Vinexpress Stadshagen

Colofon Evenementencommissie Dineke de Graaf, Femmy Spanhak, Riet van der Maaten, Karin Post evenementen@wipstrikkwartier.nl Clubblad Mans en Mark Bos redactie@wipstrikkwartier.nl Website/Nieuwsbrief/ Ledenadministratie Klaas Bootsma Wandelboekjes Femmie Spanhak femmiespanhakelhorst@gmail.com Lief en Leed Bettie Spanhak Verjaardagen Hennie van der Molen Acquisitie Rudy Spanhak rudyspanhak@hetnet.nl

UREN WANDELPLEZIER MET WOLKY! Gratisen verretzenour!den

Kledingcommissie Dineke de Graaf Hennie Post Oud papier Karin Post Contributie per 1-1-2022 per jaar Jeugd t/m 15 jaar

€ 30,00

Overige leden

€ 36,00

Gezin met kinderen Diezerstraat 96 Zwolle

tot 18 jaar

€ 102,00

Eénmalige kosten bij inschrijving nieuw lid

€ 19,00

Donateur

€ 10,00 of meer

Donateur (echtpaar/relatie)€ 15,00 of meer Betaling contributie IBAN: NL29RABO 0387307923 t.n.v. W.S.V. Wipstrikkwartier Van Hasseltmarke 42, 8016 BS ZWOLLE Opzegging van het lidmaatschap (liever niet) dient schriftelijk voor 15 oktober te gebeuren bij het secretariaat. Bij opzegging nà 15 oktober dient de bondsafdracht voor het komende jaar (2022: € 19,00) voldaan te worden.