MANCODE | L'HOMME MODERNE (Issue 41) by MANCODE

LIVE WITH STYLE

L’HOMME MODERNE

ΣΤΙΣ 17/10/2021 ΜΕ ΤΗΝ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ ΣΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΜΕ 5 €

TRAVELING IS A STATE OF MIND

MANCODESHOP.COM

L E T T E R

BIOT Jean-Pierre / Getty Images / Ideal Image

E D I T O R ’ S

COQUETTE Όταν η μητέρα μου καθόταν στο μπουντουάρ της μπροστά στον τρίφυλλο καθρέφτη, μου εξηγούσε ότι μια γυναίκα πρέπει να είναι κοκέτα, δηλαδή να προσέχει τον εαυτό της και την αισθητική της. Οι άνδρες τότε ήταν πιο μονοκόμματοι. Σήμερα ο άνδρας γυμνάζεται, χωρίς να είναι αθλητής. Προσέχει το ντύσιμό του και επηρεάζεται από πολλές εικόνες. Βάζει κρέμα ενυδατική στο πρόσωπό του αντί για after shave. Δεν χρησιμοποιεί το ρολόι για την ώρα, αλλά για το στιλ. Δεν παραγγέλνει ένα ουίσκι, αλλά το ουίσκι που θέλει. Μαγειρεύει και δοκιμάζει νέες συνταγές, αντί να κάθεται και να περιμένει να τον σερβίρει μια κουρασμένη νοικοκυρά της τότε εποχής. Η εξέλιξη αυτή του μοντέρνου άνδρα, όμως, γίνεται πραγματική βελτίωση όταν παραμείνουν οι αξίες του. Να αισθάνεται ίσος με τη γυναίκα, κρατώντας πάντα τη διαφορετικότητά του. Να κρατά τον λόγο του. Να είναι πάντα Κύριος. Ο νέος μοντέρνος άνδρας είναι μια απαραίτητη νέα διαδρομή, που διανύοντάς τη δεν πρέπει να ξεστρατίσει. 15

THALIS PITOULIS MANCODE FOUNDER thalis@mancodemag.com

EDITOR’S LETTER: COQUETTE................................15 OPINION: THE WORLD’S MOVED ON.........22 MALE ELEGANCE: ΤΟΥ SIR TAKI THEODORACOPULOS................24 ÉLOGE DE LA CRAVATE...............34 ALESSANDRO MICHELE: Ο ΚΥΡΙΟΣ CUCCI.......................36 COVER STORY: L’ΗOMME MODERNE.................40 GEORGE MAGAZINE: TΟ ΛΥΚΟΦΩΣ ΤΟΥ CAMELOT.....54 THE GLAMOUR OF MOTOR CIRCUIT...................60 PORSCHE 911 GT3: ΤΟΥ JEREMY CLARKSON.............66

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ, ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΟΥΤΟΠΙΑ: ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ.....82 ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΕΙΝΑΙ TREND Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ: ΤΗΣ ΝΤΙΝΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ............90 ΙΕΡΟΙ ΛΟΓΟΙ / COVID-19: ΤΟΥ ΛΑΜΠΗ ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗ.........94 A MYSTICAL PLACE IN NORTH ATLANTIC: ΣΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΒΕΡΝΙΚΟΥ…......114 CHARLIE WATTS: THE LEGEND…….....................126 THE INFLUENCERS: JEAN-PAUL BELMONDO…….....144 DOCUMENTO: MOUNT RUSHMORE – THE MAKING OF……..............148

CONTRIBUTORS

SIR TAKI THEODORACOPULOS

JEREMY CLARKSON

ΓΙΏΡΓΟΣ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΊΤΗΣ

ΝΤΙΝΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

HIGH LIFE COLUMNIST GSTAAD

CAR COLUMNIST LONDON

INTERNATIONAL INTERVIEWS PARIS

CULINARY EDITOR PARIS

Εδώ και μισό αιώνα, ο sir Taki υπογράφει σε διεθνούς κύρους έντυπα, όπως ο Spectator, οι Times του Λονδίνου ή το Vanity Fair. Πρωταγωνιστές των άρθρων του είναι βασιλείς, πρίγκιπες, αριστοκράτες, ωραίες γυναίκες και στενοί του φίλοι, όπως ήταν ο Gianni Agnelli ή οι Γουλανδρήδες και άλλα μέλη του κακοτράχαλου και θεόκλειστου κόσμου του high life.

«Υπάρχουν παράπονα ότι δεν παρουσιάζουμε προσιτά αυτοκίνητα στην εκπομπή... οπότε θα ξεκινήσουμε απόψε με τη φθηνότερη Ferrari από όλες!» Ο κορυφαίος δημοσιογράφος των Sunday Times του Λονδίνου, με το καυστικό χιούμορ και τη διεισδυτική του γραφή, δημιούργησε σχολή με την εκπομπή «Top Gear» και άλλαξε ριζικά τον τρόπο που διαβάζουμε τα άρθρα για τα αυτοκίνητα.

Ζει στο Παρίσι. Αγαπά τους μύθους. Είναι διδάκτωρ Συγκριτικής Γραμματολογίας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, συγγραφέας, δημιουργός ραδιοφωνικών ντοκιμαντέρ τέχνης και πολιτισμού και maître των μεγάλων συνεντεύξεων. Έχει τιμηθεί από τη Γαλλική Δημοκρατία με τους τίτλους του Ιππότη και του Αξιωματούχου του Τάγματος των Γραμμάτων και των Τεχνών. Μότο του: «Qualité, qualité, qualité!».

«Αιωρείται» ανάμεσα στη Γαλλία και την Ελλάδα σε ένα αέναο ταξίδι, οδηγούμενη από το πάθος της για τη γαστρονομία. Συναντήστε τη στο «μωρό της», το Evi Evane στο Παρίσι, σε κάποιο τηλεοπτικό στούντιο να γυρίζει εκπομπή, σε έναν φούρνο στην Κρήτη, σε μια λαϊκή αγορά της Ρωσίας ή και στη μακρινή Αυστραλία. Για εκείνη... the world is not enough.

ΧΡΉΣΤΟΣ ΖΑΜΠΟΎΝΗΣ

ΛΑΜΠΗΣ ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ

ΜΑΡΙΑΝΙΝΑ ΠΑΤΣΑ

ΑΡΗΣ ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ

OBSERVATEUR ROYAL KOLONAKI-PATMOS

INTERVIEWER ATHENS

EDITOR ATHENS

SOMMELIER OENOLOGIST

Έχοντας ως μότο τη φράση «Καλύτερα να ονειρεύεσαι μάταια παρά να ζεις μάταια», εξειδικεύθηκε στο βασιλικό ρεπορτάζ, γράφοντας σε περιοδικά όπως το Point de Vue, το Hola, το Paris Match ή το Life & Style.

Είναι «μαιευτήρας δημοσιογράφος». Ήταν παρών στα γεννητούρια του Αθήνα 9,84, του ΣΚΑΪ 100,4, της ΝΟVΑ, της ΕΡΤ το 2015, εφημερίδων και εταιρειών. Ως πρώτος αλλά και ως έσχατος «τροχός της αμάξης». Με χιλιάδες ώρες μπροστά και πίσω από τα μικρόφωνα και τις κάμερες, τώρα πια αρκείται στο να δημιουργεί concept εκπομπών για το κοινό κακό! Το μότο του: «Η αποτυχία είναι το μπαχαρικό που χαρίζει στην επιτυχία το άρωμά της».

Ον υβριδικό, μισή άνθρωπος και μισή γάτα. Η ολική μεταμόρφωση είναι προσώρας ημιτελής. Ευαγγέλιο: τα βιβλία του Pascal Bruckner και του Fernando Pessoa. «Βενζίνη» για ζωή: οι άνθρωποι, τα νέα όνειρα και οι νότες. Τραγούδι: «Heroes» του David Bowie. Μότο: «Να είστε ρεαλιστές. Ζητήστε το αδύνατο».

Έχει πτυχίο στην Οινολογία, είναι αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Οινοχόων, Sommelier Ambassador στο οινοποιείο Bodegas Krontiras και στο Star Wine List. Είναι δημιουργός περιεχομένου για το Wineteach.com, ιδρυτής του prephylloxera.com και αρθρογραφεί σε περιοδικά του ομίλου της «Καθημερινής». Είναι Head Sommelier και ιδιοκτήτης στο Oinoscent Wine Food Cellar. Έχει διακριθεί ως ο καλύτερος Έλληνας Οινοχόος για το 2016 και το 2019.

I.D.

Mancode Gang

Scan this code to MANCODE.GR

FOUNDER & HEAD OF STYLE: Θαλής Πιτούλης DIRECTOR: Απόστολος Α. Κοτσάμπασης COLUMNIST: Taki Theodoracopulos

COLUMNIST: Jeremy Clarkson

EDITORS-AT-LARGE: Χρήστος Ζαμπούνης, Γιώργος Αρχιμανδρίτης, Λάμπης Ταγματάρχης, Ντίνα Νικολάου EDITORS: Μαριανίνα Πάτσα, Κέλλυ Σταυροπούλου, Πάνος Τάμπης SENIOR ART DIRECTOR: Θάνος Ταρλαντέζος ADVERTISING MANAGER: Κέλλυ Λορέντζου (klorentzou@kathimerini.gr, 210-4808.262, 6943-076.130) PHOTOGRAPHERS: Γιάννης Βασταρδής, Τάσος Βρεττός, Μαρίνα Βερνίκου, Νίκος Ζήκος, Χάρης Χριστόπουλος PHOTO EDITOR: Χριστίνα Δρογγίτη PHOTO AGENCIES: Getty Images/Ideal Image, Visual Hellas ΙΔΙΟΚΤΗΣΊΑ: MCVICTOR & HAMILTON AE Αγρινίου 3, Χαλάνδρι, Αθήνα, 15232, τηλ. 210-6898492, email: contact@mcvictor.gr Το MANCODE κυκλοφορεί με την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ στις 17/10/2021 και στη συνέχεια στα περίπτερα με 5 ευρώ. MANCODE.GR / ISSN: 2529-1149 Οι γνώμες που εκφράζονται στα κείμενα του περιοδικού δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά τις απόψεις του MANCODE και της McVictor & Hamilton. Απαγορεύονται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση με οποιοδήποτε οπτικοακουστικό ή ψηφιακό μέσο όλου ή μέρους του περιοδικού χωρίς την έγγραφη άδεια του εκδότη. Κείμενα και φωτογραφίες που αποστέλλονται για δημοσίευση στο περιοδικό δεν επιστρέφονται.

COVER: GREG WILLIAMS / AUGUST / VISUALHELLAS.GR

www.liamanjorou.com

@amesthebags

Max Mumby / Indigo / Getty Images / Ideal Image

O P I N I O N

THE WORLD’S MOVED ON... Η «συνταξιοδότηση» του Daniel Craig από τον ρόλο του James Bond έχει τη δική της σημειολογία σε ό,τι αφορά τον τρόπο με τον οποίο προσλαμβάνεται σήμερα η εικόνα του άνδρα. Ο 007 ξεκίνησε την πορεία του, δεκαετίες πριν, με macho attitude, στην πορεία απέκτησε ολίγον από συναίσθημα, αγάπησε, πόνεσε, βίωσε την απώλεια, τσαλακώθηκε και ιδιαίτερα στις ταινίες με τον Craig φάνηκε να αποκτά περισσότερα γήινα χαρακτηριστικά. Όλα αυτά ενώπιον ενός κοινού του οποίου η αντίληψη για το

ανδρικό πρότυπο άλλαζε, ακολουθώντας τις κοινωνικές εξελίξεις στο θέμα αυτό. Ο χαρακτήρας του Ian Fleming συνεχίζει να παραμένει δημοφιλής για 60 χρόνια, ενσαρκώνοντας στη μεγάλη οθόνη πλευρές της ανδρικής οπτικής των πραγμάτων. Ορισμένοι τον χαρακτηρίζουν είδος υπό εξαφάνιση. Ο ίδιος, και αναλογικά ο άνδρας σήμερα, βρίσκεται μπροστά σε δίλημμα. Θα εξελιχθεί και θα προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα; Και αν ναι, υπάρχει κάποιο όριο; Δύσκολη η απάντηση στο ερώτημα, διότι η ζωή δεν έχει γραμμική εξέλιξη. «Ο κόσμος έχει προχωρήσει…» ακούγεται να λέει στον Bond η συμπρωταγωνίστριά του στη νέα ταινία «No Time to Die». Ο κινηματογραφικός σίγουρα. Για τον πραγματικό δεν είμαστε βέβαιοι. Οι Ταλιμπάν αναμφίβολα έχουν διαφορετική άποψη.

O U R

Ο Δούκας του Windsor (1894-1972) παίζοντας γκολφ κατά τη διάρκεια των διακοπών του στον ποταμό Guadalmina, στην Ισπανία, τον Ιανουάριο του 1962.

S T O R I E S

MALE

ELEGANCE

πιο κομψός από τ ο υ ς Ιταλούς δανδήδες, ο Gianni Agnelli, μου περιέγραψε κάποτε πώς θα πρέπει να είναι το τέλειο κοστούμι: άνετο σε αυτόν που το φοράει και όσο το δυνατόν πιο σφιχτό. Ακούγεται οξύμωρο, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι. Σκούρα γκρι και μπλε σταυροκουμπωτά ή απλά κοστούμια, στενά στο σώμα, που δείχνουν όμως χαλαρά, είναι ο ορισμός της κομψότητας. Τα υποδήματα είναι επίσης πολύ σημαντικά. Κανένα από τα σημερινά χοντροπάπουτσα δεν ταιριάζει. Τα υποδήματα θα πρέπει και αυτά να είναι άνετα σε αυτόν που τα φοράει, αλλά να δείχνουν σφιχτά και κομψά και να ’ναι πάντα πολύ καλά γυαλισμένα. Τα πουκάμισα πρέπει να ’ναι λευκά ή μπλε με μεσαίου μεγέθους κολάρα και όχι κάποιο από αυτά τα εκτρώματα wing tipped (μύτες στην άκρη του κολάρου, κυρίως στα tuxedo) που έγιναν δημοφιλή τη δεκαετία του ’80 και ποτέ δεν έφυγαν από τη μόδα.

O U R

S T O R I E S

Σταυροκουμπωτό κοστούμι, δημιουργία της Anderson & Sheppard.

Το κοστούμι που πρόσφατα παρατήρησα ότι φόρεσε ο τελευταίος James Bond είναι ένα σπουδαίο παράδειγμα ακαλαισθησίας. Παραείναι στενό και δείχνει τη μυώδη σωματοδομή του. Οι ζιγκολό συνήθιζαν να ντύνονται με αυτόν τον τρόπο και σίγουρα κανένας τζέντλεμαν δεν θα φορούσε τέτοιο κοστούμι ούτε νεκρός. Το «power dressing» είναι ένας απαίσιος όρος που εφηύραν οι πλανόδιοι πωλητές στον κόσμο της

μόδας, με σκοπό να εντυπωσιάσουν τους επαρχιώτες και να τους πείσουν να χαλάσουν τα χρήματά τους. Τα καρό κοστούμια θα πρέπει να αποφεύγονται, παρόλο που ο Πρίγκιπας της Ουαλίας και Δούκας του Windsor με κάποιον τρόπο το φόρεσε εντυπωσιακά. Παρεμπιπτόντως, ήταν ο πιο κομψά ντυμένος άνδρας, ανταγωνιζόμενος τον Agnelli και τον Gary Cooper.

O U R

S T O R I E S

O Δούκας του Windsor, φορώντας γαλλικό μπερέ στο αεροδρόμιο «Le Bourget» στο Παρίσι.

O U R

S T O R I E S

Το εσωτερικό του οίκου Sartoria Caraceni στο Μιλάνο.

Ο οίκος Anderson & Sheppard στη Savile Row στο Λονδίνο.

S T O R I E S

Express, Popperfoto / Getty Images / Ideal Image, Courtesy of Anderson & Sheppard, Sartoria A. Caraceni

O U R

Bespoke παλτό, δημιουργία της Anderson & Sheppard.

Σήμερα, δύο χρόνια μετά την απομόνωση εξαιτίας της πανδημίας, η ανδρική μόδα τείνει προς την αθλητική ένδυση. Δυστυχώς, πολυτελείς ντουλάπες με αθλητικά ρούχα είναι το μέλλον, κυρίως επειδή οι ιδρωμένες φόρμες που φοριούνται πλέον στις δουλειές άλλαξαν τα ρούχα του γραφείου για πάντα. Ως λιγότερο επιδεικτική ενδυμασία σήμερα θεωρούνται τα τζιν, τα δερμάτινα, τα sneakers και τα πουλόβερ, όλα ιδανικά για ένα Σαββατοκύριακο στην εξοχή, αλλά όχι για το γραφείο ή για δείπνο. Με μια δόση ειρωνείας, ο υπογράφων ψηφίστηκε στο Hall of Fame

των πιο καλοντυμένων ανδρών πριν από πολύ καιρό, φορώντας πάντα τα ίδια κοστούμια που φορούσα όταν ήμουν μικρός. Ράβομαι στον Caraceni στο Μιλάνο και στους Anderson & Sheppard στο Λονδίνο. Όλα τα κοστούμια μου είναι γκρι ή μπλε, τα παπούτσια μου είναι χειροποίητα και στενά και τα πουκάμισα είναι από το Bowring & Arundel του Λονδίνου. Η τελευταία φορά που παρήγγειλα ένα κοστούμι ήταν 20 χρόνια πριν. Η κομψότητα, φοβάμαι, είναι στη νεωτερικότητα ό,τι η καλή αθλητική επίδοση σε επαγγελματικό παιχνίδι. 29

A D V E R T O R I A L

200 ΧΡΌΝΙΑ ΑΠΌ ΤΟΝ ΠΡΏΤΟ «ΧΡΟΝΟΓΡΆΦΟ» Το συλλεκτικό MONTBLANC Star Legacy Nicolas Rieussec Chronograph Limited Edition είναι ένας φόρος τιμής στον επαναστατικό χρονογράφο με μελάνι που επινόησε ο Nicolas Rieussec ακριβώς πριν από δύο αιώνες.

ΑΠΌ ΤΗ ΦΑΝΉ ΖΑΦΡΆΚΑ-ΘΕΜΕΛΊΔΗ Στο σύμπαν της υψηλής ωρολογοποιίας υπάρχουν κάποια ρολόγια που ξεχωρίζουν αμέσως και αφήνουν αναλλοίωτο το στίγμα τους στον χρόνο. Και γι’ αυτό δεν ευθύνεται μόνο το λογότυπο που φέρουν στο καντράν τους, το εμπνευσμένο design ή ο εξαιρετικός μηχανισμός που μπορεί να φιλοξενούν μέσα τους. Ορισμένες φορές μπορεί να περικλείουν όλα τα παραπάνω αλλά και κάτι ακόμα: την ιστορία που έχουν να μας διηγηθούν. Σ’ αυτή την επίλεκτη ομάδα χαρισματικών ρολογιών ανήκει ο χρονογράφος Nicolas Rieussec της Montblanc. Σε αυτόν οφείλουμε τη χρήση του όρου «χρονογράφος» όταν αναφερόμαστε σε ρολόγια που καταγράφουν τη διάρκεια συγκεκριμένων χρονικών διαστημάτων. Ας γυρίσουμε όμως τον χρόνο 200 χρόνια πίσω...

έγινε ο εφευρέτης του πρώτου χρονογράφου με μελάνι στην ιστορία της υψηλής ωρολογοποιίας. Η ιδέα των δύο περιστρεφόμενων μετρητών στο καντράν αποτέλεσε την έμπνευση για τη σχεδίαση και τον μηχανισμό των χρονογράφων Star Legacy Nicolas Rieussec της Montblanc, με τους δύο συμμετρικά τοποθετημένους οριζοντίως περιστρεφόμενους δίσκους και τον σταθερό διπλό δείκτη ανάμεσά τους. Το πιο πρόσφατο μέλος αυτής της σειράς είναι ο Star Legacy Nicolas Rieussec Chronograph Limited Edition 200, ο οποίος στεγάζεται σε ατσάλινη κάσα διαμέτρου 44,8 χιλιοστών. Το ανάγλυφο καντράν του σε χρυσό χρώμα είναι εμπνευσμένο από τους πρωτότυπους χρονογράφους του Rieussec. Η ώρα εμφανίζεται σε παράκεντρο δίσκο στο 12 με δύο μπλε δείκτες. Ένας τρίτος skeleton δείκτης δείχνει τη δεύτερη ώρα, ενώ ένα μικρό στρογγυλό παράθυρο στο 9 φιλοξενεί ένδειξη ημέρας/νύχτας. Στο κάτω μέρος βρίσκονται οι δύο περιστρεφόμενοι μετρητές, 60 δευτερολέπτων και 30 λεπτών, και το παράθυρο της ημερομηνίας. Ιδιαίτερη μνεία στον εφευρέτη του χρονογράφου υπάρχει στον εξωτερικό δακτύλιο του καντράν, όπου αναγράφονται οι λέξεις Nicolas Rieussec και Hommage 200 ans (φόρος τιμής στα 200 χρόνια).

Το 1821 αποτελεί σημαντική επέτειο για την ιστορία των Ελλήνων, είναι όμως εξίσου σημαντική και για την ιστορία της ωρολογοποιίας. Τότε ο Nicolas Mathieu Rieussec (1781-1866), ο έκτος ωρολογοποιός στην αυλή του βασιλιά της Γαλλίας, παρουσίασε στο κοινό μια έξυπνη εφεύρεσή του: ένα ρολόι που κατέγραφε με μελάνι το πέρασμα συγκεκριμένων χρονικών διαστημάτων. Την 1η Σεπτεμβρίου 1821, ο Rieussec βρέθηκε σε μια ιπποδρομία στο Πεδίον του Άρεως, στο έβδομο διαμέρισμα του Παρισιού, όχι ως θεατής, αλλά ως ωρολογοποιός. Δοκίμαζε ένα «χρονόμετρο που προοριζόταν να μετρά συστηματικά τον χρόνο που χρειάζονται τα άλογα για να διανύσουν συγκεκριμένες αποστάσεις σε μία κούρσα – όχι μόνο το νικητήριο άλογο, αλλά και όλα όσα περνούν τη γραμμή του τερματισμού μετά από εκείνο». Πώς το κατάφερε; Χρησιμοποιώντας μια σταθερή μύτη πένας η οποία άφηνε ένα μαύρο σημάδι πάνω σε δύο περιστρεφόμενους μετρητές, κάθε στιγμή που κάποιο άλογο περνούσε τη γραμμή τερματισμού. Μερικές εβδομάδες αργότερα ο Nicolas Mathieu παρουσίασε τη νέα του εφεύρεση στο Παρίσι, στη Γαλλική Ακαδημία Επιστημών. Την ονόμασε «chronographe», από τις ελληνικές λέξεις «χρόνος» και «γράφειν». Έτσι γεννήθηκε η λέξη «χρονογράφος» και ο Nicolas Rieussec 33

Πρόκειται για έναν αυτόματο χρονογράφο monopoussoir, δηλαδή με ένα και μοναδικό μπουτόν. Ο calibre MB R200 είναι προικισμένος με column wheel και κάθετο συμπλέκτη, δύο βαρέλια και 72 ώρες ενεργειακής αυτονομίας. Ειδικά για τη συλλεκτική αυτή έκδοση, ο ρότορας είναι guilloché χρυσού χρώματος και φέρει ειδική ανάγλυφη επιγραφή για την ιστορική ιπποδρομία του 1821. Ο Star Legacy Nicolas Rieussec Chronograph Limited Edition 200 έχει συνδυαστεί με ανοιχτό καφέ λουράκι από δέρμα αλιγάτορα. Montblanc Boutique - Tzannes: Κριεζώτου 7, Αθήνα, τηλ. 210-3253610 33

O P I N I O N

ÉLOGE DE LA

CRAVATE Από τον Λουδοβίκο ΙΔ’ έως τον Αλέξη Τσίπρα, μικρή ιστορία του εμβλήματος της ανδρικής κομψότητος. Ο Τριακονταετής Πόλεμος (1618-1648) φαίνεται ότι αποτελεί την αφετηρία της ευρείας διαδόσεως της γραβάτας. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, όταν το σύνταγμα των Κροατών που πολέμησε στο πλευρό των Γάλλων παρουσιάσθηκε στον Roi Soleil για να τους τιμήσει, εκείνος εντυπωσιάσθηκε τόσο πολύ από το κομμάτι υφάσματος που ήταν δεμένο γύρω από τον λαιμό τους, ώστε διέταξε να το υιοθετήσει και ο δικός του στρατός. Όθεν προέρχεται και η λέξις «γραβάτα», παραφθορά του «κροάτ», «κροβάτ», «κραβάτ».

κις, τόσο κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επαναστάσεως όσο και της Αμερικανικής. Περιέργως πώς, κάτι τέτοιο δεν συνέβη με τη Ρωσική Επανάσταση, εάν κρίνουμε από τις φωτογραφίες του ηγέτη της Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν. Στην Ελλάδα, η αμφισβήτησις του λαιμοδέτη ξεκίνησε στα βουνά, από τους αντάρτες του Ε.Λ.Α.Σ., και πήρε μια πιο συντεταγμένη μορφή όταν ο Αλέξης Τσίπρας εξελέγη πρωθυπουργός. Τότε συνέβη το εξής σουρεαλιστικό: ενώ ο αριστερός πολιτικός εκήρυξε ανένδοτο κατά της γραβάτας, ακολουθώντας τις συμβουλές του ενδυματολόγου του προέκρινε ένα άλλο ανδρικό αξεσουάρ, την pochette, το μαντηλάκι στην τσέπη του σακακιού. Η αποκήρυξις του συμβόλου της μπουρζουαζίας –φευ!– διήρκεσε μόνον 5,5 χρόνια, με την τάξη να αποκαθίσταται το 2019, όταν η «Πρώτη φορά Αριστερά» απώλεσε την εξουσία. Εικόνες όπως του αλήστου μνήμης υπουργού Οικονομικών να πηγαίνει να επισκεφθεί τον υπουργό του στο Λονδίνο, sans cravate, με τα χέρια στις τσέπες του δερμάτινου πανωφοριού του ή υπουργών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να αναμένουν παρατεταγμένοι τον Μπαράκ Ομπάμα εμπρός από το Προεδρικό Μέγαρο αλλοπροσάλλως ενδεδυμένοι αποτελούν, πλέον, κομμάτι του παρελθόντος. Ερωτήματα όπως «μα, αφού πληρώνει πανάκριβα υποδήματα και πηγαίνει σε ράφτη, γιατί τον πείραξε η γραβάτα», δέον να απασχολήσουν τους ιστορικούς του μέλλοντος.

Όπως οι περισσότερες μόδες που εισήγαγε ο Λουδοβίκος ΙΔ΄, η μόδα του λαιμοδέτη ταξίδεψε στην υπόλοιπη Ευρώπη και διέσχισε το Στενό της Μάγχης. Εκεί γνώρισε το απόγειό της τη Βικτωριανή εποχή. Κεντρική φιγούρα του κινήματος του Δανδισμού είναι ο Ωραίος Μπρούμελλ (Beau Brumell). Στα χρονικά έχει μείνει η κάτωθι φράσις του: «Η γραβάτα, όπως πρέπει, αποτελεί την πρώτη μου φροντίδα. Κάθε πρωί, μου παίρνει αρκετές ώρες για να τη δέσω, ώστε να φαίνεται ότι την έδεσα βιαστικά». Γενικώς και ειδικώς, τον 18ο αιώνα και τον 19ο αιώνα, το Λονδίνο έχει χρισθεί πρωτεύουσα της ανδρικής μόδας. Ο βασιλεύς Γεώργιος Δ΄ φιλονίκησε με τον προστατευόμενό του Μπρούμελλ, για το ποίου χρώματος γραβάτα είναι κατάλληλη για τη βραδινή έξοδο, η λευκή ή η μαύρη, επιβάλλοντας τελικώς τη γνώμη του (σ.σ.: η μαύρη).

Επί του πρακτέου τώρα. Η γραβάτα έχει αντέξει σε όλες τις επιθέσεις και παραμένει ένα σύμβολο κομψότητος και επισημότητος που παραδέχονται άπαντες – ακόμη και ο πρώην «φίλος» μας, ο ηγέτης της Βενεζουέλας Νικολά Μαδούρο. Με περίπου 85 διαφορετικούς κόμπους δεσίματος και δεκάδες σχέδια, από τα πλέον φανταιζί έως τα άκρως συντηρητικά, θα ορίζει τον σύγχρονο gentleman που ισορροπεί ανάμεσα στην ελευθερία και την υπευθυνότητα.

Ο δούκας του Windsor από την πλευρά του, ίσως από τους πιο κομψούς άνδρες της σύγχρονης Ιστορίας, έδωσε το όνομά του σε έναν κόμπο, όχι οικεία θελήσει. «Αν αγαπάτε ακόμη τις γραβάτες, επιτρέψτε μου να σας δώσω μία συμβουλή: μην κάνετε πλέον τον κόμπο Windsor, με μιμήθηκαν πολύ άσχημα», συνήθιζε να λέει.

ΥΓ. Παρ’ ολίγον θα ξεχνούσαμε το ζιβάγκο του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά αυτό, όταν χρειάσθηκε να συναντήσει τους ηγέτες της Ευρώπης υπό την ιδιότητα του πρωθυπουργού, επανατοποθετήθη στη θέση του, δηλαδή στη ροζ ντουλάπα της επαύλεως της Εκάλης.

Η οικουμενική χρήσις της γραβάτας απειλήθη πλειστά34

O P I N I O N

S T Y L E

O ΚΎΡΙΟΣ GUCCI

ΜΕ ΈΝΑΝ ΔΙΚΌ ΤΟΥ ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΑΚΌ ΤΡΌΠΟ O ALESSANDRO MICHELE ΕΠΑΝΕΦΗΎΡΕ ΤΟΥΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΟΎΣ ΚΑΝΌΝΕΣ ΤΟΥ GUCCI. ΕΠΙΚΕΝΤΡΏΘΗΚΕ ΣΕ ΜΙΑ ΑΝΤΙΣΥΜΒΑΤΙΚΉ, ΡΟΜΑΝΤΙΚΉ, ΣΚΕΠΤΌΜΕΝΗ, ΣΟΦΙΣΤΙΚΈ ΠΡΟΣΈΓΓΙΣΗ. ΚΑΙ ΈΤΣΙ ΦΤΆΣΑΜΕ ΣΤΟ ΦΡΈΣΚΟ DNA ΤΟΥ ΟΊΚΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΆ ΥΨΗΛΉ ΆΝΟΔΟ ΤΩΝ ΕΣΌΔΩΝ ΤΟΥ.

ALESSANDRO MICHELE ΤΗΣ ΚΈΛΛΥΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΎΛΟΥ

Ποια είναι τα πιο βασικά πράγματα που πρέπει να ξέρει κάποιος για τον Alessandro Michele; Ότι είναι ο καλλιτεχνικός διευθυντής του οίκου Gucci σαφώς. Ότι έχει μακριά μαύρα μαλλιά και μούσι – κάποιοι λένε ότι θυμίζει τον Ιησού. Ότι είναι ταλαντούχος και χαλαρός και φίλος με τον Jared Leto. Είναι αυτές οι πιο κλισέ πληροφορίες για τον σταρ του ιταλικού οίκου; Ας πούμε και ότι μεγάλωσε στη Ρώμη με έναν πατέρα με ελεύθερο πνεύμα, που εργαζόταν ως τεχνικός στην Alitalia, και με μια μητέρα που είχε εμμονή με το Χόλιγουντ και το γκλάμουρ. Οι πρώτες του μνήμες, στα ’80s, από τον οίκο Gucci ήταν ότι συμβόλιζε τον πλούτο και ταυτιζόταν με την έννοια του jet-set. Ο ίδιος, κάνοντας μια αναδρομή, έχει σχολιάσει ότι ο εμβληματικός οίκος άρχισε να του φαίνεται «σκονισμένος» και παλιακός, μέχρι που τα ηνία πήρε ο Tom Ford, που τα έκανε όλα «φαντασμαγορικά, λαμπερά, καλαίσθητα, σέξι». Εκείνη την εποχή θυμάται να αγοράζει ένα παντελόνι Gucci και να αισθάνεται σαν τον Mick Jagger. Με αυτές τις μνήμες, λίγα χρόνια μετά, συνάντησε ο ίδιος τον Tom Ford και πήρε τον δικό του πρώτο ρόλο στην ιστορία του οίκου ως σχεδιαστής αξεσουάρ. Δύο χρόνια αργότερα, ο Tom Ford αποχώρησε και ανέλαβε η Frida Giannini, της οποίας έγινε βοηθός το 2011. Έπειτα από τέσσερα χρόνια ο Marco Bizzari, CEO του οίκου, του ανέθεσε την καλλιτεχνική διεύθυνση με την «εντολή» να ανανεώσει τα σχέδια της Giannini. Όπως και έκανε. Με έναν δικό του ιδιοσυγκρασιακό τρόπο επανεφηύρε τους αισθητικούς κανόνες του Gucci. Όσο επέμεινε η Giannini στο να ενώσει τα δύο GG στο λογότυπο και να συνδυάσει το πράσινο με το κόκκινο, τόσο εκείνος επικεντρώθηκε σε μια αντισυμβατική, ρομαντική, σκεπτόμενη, σοφιστικέ προσέγγιση. Και έτσι φτάσαμε στο φρέσκο DNA του οίκου και σε μια εντυπωσιακά υψηλή άνοδο των εσόδων του. «Εισήγαγα κάποια στοιχεία που χρειαζόταν ο κόσμος από τον οίκο, όσο κι εγώ ο ίδιος. Όπως η ελευθερία, η άνεση να είσαι ο εαυτός σου.

Ο Alessandro Michele, φορώντας δημιουργίες Gucci, στο LACMA Art + Film Gala του 2019.

S T Y L E

Emma McIntyre, Victor Virgile / Getty Images / Ideal Image

S T Y L E

Ο Alessandro Michele στην παρουσίαση της συλλογής του Gucci στο Fashion Week του Μιλάνου.

»Εκκεντρικότητα σημαίνει προσωπικότητα», έχει πει ο Michele σχολιάζοντας τη μαξιμαλιστική του στιλιστική προσέγγιση. Και μέχρι εδώ έχουμε πει μόνο τα βασικά. Έχουμε επιχειρήσει μια πρώτη γνωριμία μαζί του.

χνουμε κάτι νέο κάθε δύο-τρεις μήνες. Η δημιουργικότητα χρειάζεται χρόνο. Δεν μπορείς να πιέζεσαι να κάνεις κάτι απλώς για να το κάνεις σε μια τέτοια συχνότητα», είχε σχολιάσει ο Michele, αναφέροντας και τη «σπατάλη» στη βιομηχανία της μόδας και τις επιπτώσεις που έχει αυτή στο περιβάλλον.

Αν μπούμε λίγο πιο βαθιά, θα ανακαλύψουμε τη ζηλευτή χημεία του με τον CEO, Marco Bizzari, που ήταν ο πρώτος που του έδειξε εμπιστοσύνη και του άνοιξε όλο το πεδίο για να εκφραστεί δημιουργικά. Πρόκειται για μια σχέση υποδειγματική σε ό,τι αφορά τη συνεργασία μεταξύ επιχειρηματία και δημιουργού και τη θετική αλληλεπίδραση που μπορεί να έχει το business plan με το καλλιτεχνικό όραμα – ειδικά όταν μιλάμε για ένα fashion brand. Το 2017 ο Michele μείωσε τον αριθμό των σόου συνδυάζοντας τις γυναικείες με τις ανδρικές συλλογές. Τον περασμένο Μάιο ο Bizzari πήγε την ιδέα ένα βήμα παραπέρα, αποφασίζοντας μαζί του ο οίκος Gucci να κάνει μόνο δύο σόου ετησίως! «Αισθανόμουν άβολα να δεί-

Ο Νοέμβριος είναι σπουδαίος μήνας για τον οίκο Gucci και για τον ίδιο. Αφενός ανοίγει η αυλαία για την πολυαναμενόμενη ταινία «House of Gucci», αφετέρου ο οίκος κλείνει 100 χρόνια. «Το brand Gucci χρειάζεται διαρκώς νέο αίμα. Έτσι μένει ζωντανό. Όταν σκεφτόμουν τα φετινά εκατοστά του γενέθλια, έλεγα ας γιορτάσουμε αυτό το μωρό που γεννιέται κάθε χρόνο. Μια μέρα θα τελειώσουν όλα για μένα και κάποιος άλλος θα συνεχίσει το όμορφο ταξίδι του Gucci. Ελπίζω να είναι τόσο παθιασμένος όσο εγώ, γιατί χρειάζεται να βάλεις πολλή αγάπη αν θέλεις να δημιουργήσεις κάτι», λέει ο Alessandro Michele.

Ο Adam Driver στο 72o Φεστιβάλ των Καννών το 2019.

C O V E R

S T O R Y

L’ΗOMME MODERNE Πρώην πεζοναύτης και απόφοιτος του Juilliard, o Adam Driver κατάφερε να εξελιχθεί σε παγκοσμίου βεληνεκούς αστέρα του κινηματογράφου. Τον Adam Driver τον γνώρισα κάπως αργά, το 2019, στην ταινία «Marriage Story» του Netflix. Λέω αργά, γιατί ίσως οι περισσότεροι τον ξέρατε ήδη από το «Star Wars» – για να μην πω και από τη σειρά του HBO «Girls». Για μένα ήταν μια περίπτωση virtual crash. Μάλλον έφταιγε η ασυνήθιστη όψη του –έντονη μύτη, παχιά χείλη, φακίδες και ελιές, μαύρα μαλλιά κάπως σαν καρέ– σε συνδυασμό με εκείνο τον ολοζώντανο ρόλο του ως άνδρα και πατέρα που παλεύει μεταξύ θυμού, απόγνωσης και μοναξιάς μετά το διαζύγιό του. Θυμάμαι τη σκηνή του έντονου διαπληκτισμού του με τη Scarlet Johansson, όπου τα χαρακτηριστικά του πάλλονταν από οργή και η φωνή του έβγαινε από τα σωθικά του. Σχεδόν είχα κλείσει τα μάτια μου σαν να έβλεπα splatter θρίλερ, ενώ λίγα δευτερόλεπτα αργότερα ένιωθα ανακουφισμένη εκ μέρους του. Νομίζω ότι του είχα απαντήσει κιόλας απευθυνόμενη στην οθόνη μου: «Μπράβο. Επιτέλους, τα είπες». Αυτή ήταν η δική μου πρώτη επαφή με τον Αdam Driver και ήταν αρκετή ώστε αφενός να θεωρώ ότι τον γνωρίζω καλά και αφετέρου, έκτοτε να ανυπομονώ να τον ξαναδώ να μεταμορφώνεται και να εξελίσσεται κι άλλο. Αυτός ήταν και ο βασικός λόγος που ανυπομονούσα για το μιούζικαλ του Leos Carax, στο οποίο πρωταγωνιστεί. Και είχα δίκιο, γιατί νομίζω ότι, αν συμφωνούμε όλοι σε κάτι για το «Annette», είναι ότι ο Adam Driver είναι στ’ αλήθεια πολύ καλός. Όχι μόνο στο τραγούδι, αλλά και στην κίνηση, στην έκφραση, σε όλα. Ο ίδιος είπε κάπως ταπεινά στην πρεμιέρα της ταινίας στο Φεστιβάλ των Καννών: «Συζητάω γι’ αυτή την ταινία εδώ και επτά χρόνια, οπότε το γεγονός ότι τώρα θα τη δει κάποιος κάπου με ανακουφίζει». Όσο για την απόφασή του να κάνει μιούζικαλ απάντησε: «Όταν ο Leos Carax σε επιλέγει για μια ταινία του, απλώς δέχεσαι. Είναι προφανές αυτό». Ένας άλλος Driver, με ακονισμένο styling, γκλάμορους κομψότητα και μια ιταλική εκδοχή του sophistication, εμφανίζεται στο «House of Gucci», που κάνει πρεμιέρα στις 24 Νοεμβρίου. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει έστω και ένας που να μην έχει δει μία φορά το τρέιλερ αυτής της ταινίας… Προσωπικά έχω σημειώσει την ημερομηνία στην ατζέντα μου. Όχι για να μην το ξεχάσω. Περισσότερο για να υπάρχει εκεί καταγεγραμμένο, σαν σημαντικό γεγονός της χρονιάς. Ο Driver ως Maurizio Gucci δίπλα στη Lady Gaga, που ενσαρκώνει τη σύζυγο και δολοφόνο του, Patrizia Reggiani, μοιάζει να ανήκει –να ανήκε πάντα– στον κόσμο της μόδας. 41

C O V E R

S T O R Y

Οι πρωταγωνιστές της ταινίας «House of Gucci» Lady Gaga, Adam Driver, Jared Leto, Al Pacino και Jeremy Irons.

Ήδη το Instagram έχει προσφέρει κλεφτά κάποια looks και στιγμιότυπα από την ταινία και οι άνθρωποι της μόδας αλαλάζουν. Θα ορκιζόμουν ότι η συγκεκριμένη εμπορικότητα-δημοσιότητα του προκαλεί μια αμηχανία. Κι ας είναι σταρ του Χόλiγουντ. Εκείνος μπορεί να γελούσε αν το διάβαζε αυτό. Όμως εγώ δεν ξεχνάω τα σημάδια συστολής και εσωστρέφειας. Όπως, ας πούμε, το ότι αρνείται πεισματικά να δει τις δουλειές του, γιατί νιώθει ευάλωτος στα λάθη του. Μάλιστα κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στο παρελθόν, ένας τεχνικός έκανε το λάθος να πατήσει το on σε απόσπασμα ταινίας του και εκείνος έφυγε τρέχοντας την ίδια στιγμή από το στούντιο, αφήνοντας τον δημοσιογράφο σύξυλο. Όπως επίσης όλοι ξέρουν ότι όταν δίνει συνεντεύξεις, αν ολοκληρώσει τη φράση του και ο δημοσιογράφος ζητήσει επιπλέον διευκρίνιση, εκείνος συχνά απαντά: «Αυτό ήταν το τέλος της απάντησής μου στην ερώτησή σας».

Τρίτη ταινία για το 2021, το «Last Duel» του Riddley Scott με σενάριο που συνυπογράφουν ο Matt Damon και ο Ben Affleck. Μάλιστα θα τη δούμε στις αίθουσες πριν από το «House of Gucci», μία από αυτές τις μέρες. Εδώ μεταφερόμαστε στη Γαλλία του 14ου αιώνα, όπου ο Adam Driver καλείται σε μονομαχία θανάτου από τον άλλοτε φίλο του Matt Damon, γιατί βίασε τη γυναίκα του όσο εκείνος βρισκόταν στον πόλεμο. Οι Matt Damon και Ben Affleck έχουν κακό ιστορικό από το κίνημα του #ΜeΤoo και τώρα πάνε να «ρεφάρουν» με μια ταινία με φεμινιστικό υπόβαθρο, που παρουσιάζει μια γυναίκα τον Μεσαίωνα να ορθώνει το ανάστημά της, να μιλάει για την κακοποίησή της και να απαιτεί δικαιοσύνη. Όσο για τον Adam Driver σε ρόλο κακοποιητή αυτή τη φορά, έχει προκαλέσει σχόλια διχασμού στα social media, με τους χρήστες να αγανακτούν αναμένοντας μια κινηματογραφική μονομαχία κατά την οποία βάσει σεναρίου πρέπει να υπερασπιστούν τον Damon, ενώ η καρδιά τους ανήκει στον Driver. 42

C O V E R

S T O R Y

John Phillips / Getty Images / Ideal Image, Courtesy of MGM Studio

ΈΝΑΣ ΆΛΛΟΣ DRIVER, ΜΕ ΑΚΟΝΙΣΜΈΝΟ STYLING, ΓΚΛΆΜΟΡΟΥΣ ΚΟΜΨΌΤΗΤΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΙΤΑΛΙΚΉ ΕΚΔΟΧΉ ΤΟΥ SOPHISTICATION, ΕΜΦΑΝΊΖΕΤΑΙ ΣΤΟ «HOUSE OF GUCCI». ΩΣ MAURIZIO GUCCI ΔΊΠΛΑ ΣΤΗ LADY GAGA, ΠΟΥ ΕΝΣΑΡΚΏΝΕΙ ΤΗ ΣΎΖΥΓΟ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΌΝΟ ΤΟΥ, PATRIZIA REGGIANI, ΜΟΙΆΖΕΙ ΝΑ ΑΝΉΚΕΙ –ΝΑ ΑΝΉΚΕ ΠΆΝΤΑ– ΣΤΟΝ ΚΌΣΜΟ ΤΗΣ ΜΌΔΑΣ.

Courtesy of TASCHEN

I N S P I R A T I O N

LEGEND XXL

JEAN-MICHEL BASQUIAT ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΝΊΝΑΣ ΠΆΤΣΑ

«I’m not a real person. I’m a legend». Ο περιβόητος εξωστρεφής καλλιτέχνης Jean-Michel Basquiat, που θεωρείται ένας από τους επιδραστικότερους του 20ού αιώνα, μας συστήθηκε σωστά. Στα 17 του ο πατέρας του τον έδιωξε από το σπίτι. Με το μοναδικό ταλέντο του, μέσα σε λίγα χρόνια ο Jean-Michel Basquiat βρέθηκε, από άφραγκος και άστεγος, να πουλάει κάθε πίνακά του για 25.000 δολάρια και να πετάει χαρτονομίσματα των 100 δολαρίων από το παράθυρο της λιμουζίνας του στους αστέγους. Καλός του φίλος και μέντορας ήταν ο Andy Warhol, ενώ ήταν ζευγάρι με τη Madonna την εποχή που τα άστρα και των δύο εκτοξεύονταν στο στερέωμα. Τα έργα του είναι τόσο εκφραστικά και ζωηρά όσο και η ζωή του. Οι τολμηρές πινελιές και τα λόγια του συγκεντρώνονται μέσα στο βιβλίο «ΧXL Jean-Michel Basquiat» (εκδόσεις Taschen), που περιλαμβάνει τα σημαντικότερα έργα του. Η μεγάλη κλίμακα του βιβλίου προσφέρει μια καθηλωτική προοπτική, ενώ εξετάζει επίσης την καλλιτεχνική του εξέλιξη χρόνο με τον χρόνο, μέσα από αποσπάσματα και δικές του δηλώσεις. Κείμενα του συντάκτη Hans Werner Holzwarth και της επιμελήτριας και ιστορικού τέχνης Eleanor Nairne μάς συστήνουν έναν θρύλο συνώνυμο της Νέας Υόρκης του 1980. 44

I N S P I R A T I O N

Courtesy of Nicola Dove / MGM

E N T E R T A I N M E N T

NO TIME TO DIE ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΡΩΜΑΝΟΥ

«Η Ιστορία δεν είναι ευγενική με τους ανθρώπους που παίζουν τον Θεό», λέει ο James Bond απευθυνόμενος στον Safin, τον αντίπαλό του στο «No Time to Die», την 25η ταινία του 007, η οποία προβάλλεται λίγο πριν από τη συμπλήρωση 60 ετών από την κυκλοφορία της πρώτης, «Dr. No» (1962), ενάμιση χρόνο μετά την προγραμματισμένη πρεμιέρα (Απρίλιος 2020) και έπειτα από τρεις αναβολές.

στη Νορβηγία, στη Σκωτία και στο Λονδίνο. Είναι η μεγαλύτερη του franchise, καθώς διαρκεί 163 λεπτά. Με την ολοκλήρωσή της, ο Craig (51 ετών) γίνεται ο τρίτος μεγαλύτερος σε ηλικία που υποδύεται τον Bond, μετά τον Roger Moore (57 ετών) και τον Sean Connery (53 ετών). Όπως και το «Spectre», έτσι και το «No Time to Die» δεν βασίζεται σε ιστορία του Ian Fleming. Η παραγωγή της στοίχισε περίπου 200 εκατομμύρια δολάρια και είναι η πρώτη του franchise που γυρίστηκε με κάμερα IMAX, καθώς και με κάμερες Panavision 65 χιλιοστών.

Τα γυρίσματά της πραγματοποιήθηκαν στην Τζαμάικα, στα νησιά Φερόε, στη Ματέρα της Ιταλίας, 46

A D V E R T O R I A L

JAMES BOND’S STYLISH CHOICE

District 2002

Edge 1613

O 007, o διασημότερος κινηματογραφικός πράκτορας, εκτός από δυναμικός είναι και ένας μοντέρνος άνδρας, με διαχρονικό στιλ, πιστός στις λεπτομέρειες που τον καθιέρωσαν ως icon. Χαρακτηριστικό που τον κάνει να ξεχωρίζει είναι τα γυαλιά ηλίου.

που διακρίνεται για τον σύγχρονο σχεδιασμό του. To «06» το βλέπουμε στις σκηνές που γυρίστηκαν στην Jamaica, όπου ο 007 οδηγεί ένα Land Rover Defender, ενώ το «Edge 1613» στη σκηνή στο αεροσκάφος.

Στο «No Time to Die» o Daniel Craig εμπιστεύεται ξανά τη Vuarnet και επέλεξε δύο: το πρώτο, το «06», δημιουργήθηκε το 1967 και το φόρεσε ο Alain Delon στην εμβληματική γαλλική ταινία «La Piscine» (τρέχων κωδικός 2002). Το δεύτερο είναι το νέο μοντέλο «Edge 1613»,

Κεντρική Διάθεση

Τ.: + 30 210 32 50 101-2, + 30 210 32 45 530, E: info@sicaras.gr / www.sicaras.gr 47

Courtesy of Assouline

I N S P I R A T I O N

SOPHISTICATED LUXURY Το αξεπέραστο Carlyle hotel, ένα σύγχρονο έμβλημα της Νέας Υόρκης. ΤΗΣ ΚΈΛΛΥΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΎΛΟΥ

Αν υπάρχει ένα σταθερό έμβλημα που να ενσαρκώνει το πνεύμα και την ατμόσφαιρα της Νέας Υόρκης, με όλο το γκλάμουρ, τη γοητεία και την ιδιαιτερότητά της, τότε αυτό είναι το ιστορικό ξενοδοχείο Carlyle. Θεσμός του Upper East Side από την πρώτη στιγμή που άνοιξε, το 1930, το Carlyle έγινε συνώνυμο της πολυτέλειας, του status και του sophistication. Οι σουίτες του έχουν φιλοξενήσει προέδρους και πριγκίπισσες, δούκες και δούκισσες και τους μεγαλύτερους σταρ του Χόλιγουντ. Φέτος, στην ενενηκοστή του επέτειο και με αφορμή την πρόσφατη ανακαίνισή του που υπογράφει ο αναγνωρισμένος designer Tony Chi, κυκλοφορεί αυτή η νέα έκδοση με τίτλο «The Carlyle», που περιλαμβάνει σταθμούς της ιστορίας του και γεγονότα που το καθιστούν ένα σύγχρονο έμβλημα της Νέας Υόρκης. Σε αυτήν διαβάζουμε συνεντεύξεις διάσημων ανθρώπων εμβληματικών στη μακρόχρονη πορεία του, χαζεύουμε αδημοσίευτες φωτογραφίες από το αρχείο του και φτάνουμε στο σήμερα μέσα από πάρτι και γεγονότα της πιο πρόσφατης ιστορίας του. Ένας φόρος τιμής στο ευφάνταστο παρελθόν και στο ολοζώντανο παρόν αυτού του σπουδαίου ξενοδοχείου, που αξίζει να έχουμε στη συλλογή μας. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Assouline. 48

S A V O I R

V I V R E

Funeral Savoir Vivre ΤΟΥ ΧΡΉΣΤΟΥ ΖΑΜΠΟΎΝΗ Στην πρώτη επικρατούσε απόλυτος τάξις. Στη δεύτερη είχαμε «Χάβρα των Ιουδαίων». Στη μία δεν ακουγόταν «κιχ». Στην άλλη, η επιβεβλημένη σε κάθε νεκρώσιμη τελετή σιγή είχε πάει περίπατο. Ο λόγος για δύο κηδείες που τελέστηκαν τον Σεπτέμβριο, σε διάστημα ολίγων ημερών, και εξέπεμψαν διαφορετικά μηνύματα πολιτισμού στον πλανήτη, λόγω της οικουμενικότητος των δύο τεθνεώτων, του Jean-Paul Belmondo και του Μίκη Θεοδωράκη. Προτάσσω το όνομα του δημοφιλούς Γάλλου ηθοποιού, διότι η κηδεία του υπήρξε παράδειγμα προς μίμηση, σε αντίθεση με τη «δική μας» του εξίσου δημοφιλούς Μίκη Θεοδωράκη. Τι εννοώ; Στον δρόμο για την τελευταία κατοικία του Belmondo δεν ακούσθηκαν ανοίκεια μηνύματα ούτε υπήρξε επιχείρησις κομματικοποιήσεως. Ουδείς παριστάμενος διενοήθη να καθίσει σταυροπόδι και ουδεμία παρισταμένη απετόλμησε να φορέσει φόρεμα ντεκολτέ με γυμνούς βραχίονες. Επίσης, όλοι ανεξαιρέτως, από τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας έως τους ανωνύμους θαυμαστάς του, έκρυψαν τα κινητά τους και δεν τα προέταξαν για να απαθανατίσουν τη στιγμή. Η εικόνα συντρόφου ανωτάτου παράγοντος του δημοσίου βίου, ο οποίος εζήλωσε τη δόξα των παπαράτσι στη Μητρόπολη των Αθηνών, προεκάλεσε αλγεινή εντύπωση σε όσους παρηκολούθησαν από τηλοψίας τη νεκρώσιμο ακολουθία. Τέλος, για όσα εγράφησαν και ειπώθηκαν εις βάρος του κορυφαίου μουσικοσυνθέτου, κηλιδώνοντας τη μνήμη του, μόνον μία ρήσις του Αποστόλου Παύλου αρκεί: «Ο αποθανών δεδικαίωται». Η στιγμή που ο Δημήτρης Μπάσης τραγουδά a cappella έμπροσθεν του τάφου του Μίκη Θεοδωράκη στον Γαλατά Χανίων, έσωσε την τιμή του εγχώριου νεκρού αποχαιρετισμού.

Rino Petrosino / Mondadori / Getty Images / Ideal Image

S A V O I R

V I V R E

mancodemag 52

O U R

S T O R I E S

ΤΟ ΛΥΚΌΦΩΣ ΤΟΥ CAMELOT George Magazine: το μυθικό περιοδικό του John Kennedy Jr. που ανέμειξε πολιτική και lifestyle. ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΝΊΝΑΣ ΠΆΤΣΑ

επτέμβριος του 1995. To supermodel Cindy Crawford κρέμεται στα περίπτερα ντυμένη ως George Washington, αλλά με έντονο μακιγιάζ, ξεκούμπωτο σακάκι, κοντό μπλουζάκι που αφήνει εκτεθειμένη την όμορφη κοιλιά της συν ένα μάτσο χαρτοπετσέτες μέσα στο παντελόνι, ώστε το μοντέλο να αποκτήσει «κάτι» από τον ανδρισμό του Washington. Η Cindy είναι φωτογραφημένη από τον διάσημο φωτογράφο Herb Ritts, για τις ανάγκες ενός νέου περιοδικού που ήρθε να μιλήσει για πολιτική, αλλά με τον δικό του τρόπο.

απευθύνονταν κυρίως σε άτομα μέσα στον πολιτικό κόσμο ή γύρω από αυτόν. Η κεντρική ιδέα ήταν να «παντρευτούν» τα θέματα των διασημοτήτων και των μέσων μαζικής ενημέρωσης με θέματα της πολιτικής, ώστε να ενδιαφερθεί ακόμα και ο πιο «απολιτίκ» να το διαβάσει. Έτσι, από τη μία κατάφερε να βάλει την πολιτική σε περισσότερα σπίτια, έστω και πασπαλισμένη με μπόλικο Hollywood, και από την άλλη, οι κριτικοί του το κατηγόρησαν πως περιορίστηκε σε μια επιφανειακή και «συστημική» ανάλυση, ενώ το χαρακτήρισαν και ως «το πολιτικό περιοδικό για ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα από πολιτική».

Το glossy μηνιαίο περιοδικό George κυκλοφόρησε από το 1995 ως το 2001 και εμπνεύστηκε τον τίτλο του από τον πατέρα του αμερικανικού έθνους, George Washington. Το σλόγκαν του ήταν «Not Just Politics as Usual» (Όχι πια πολιτική με τον παλιό τρόπο) και επιχείρησε να φέρει έναν νέο, πιο δελεαστικό τρόπο ανάγνωσης σε θέματα πολιτικής, λιγότερο ξύλινο και αρτηριοσκληρωτικό.

Τα εξώφυλλα του George μπορεί να τα χαρακτηρίσει κανείς από σουρεαλιστικά μέχρι σκανδαλώδη, αλλά πάντα με πατριωτικό αίσθημα. Η συνταγή τους απλή: πάρτε μια διασημότητα, βάλτε της μια πουδραρισμένη λευκή περούκα, ένα «επαναστατικό» ρούχο, ρίξτε και ένα ενδιαφέρον αξεσουάρ, όπως μια μοτοσικλέτα, κι έτοιμη η εξίσωση. Από το εξώφυλλο του περιοδικού πέρασαν η Barbra Streisand ως Betsy Ross (η πρώτη σχεδιάστρια υψηλής ραπτικής της χώρας), η Demi More κουνώντας μια ναπολεόντειο μαριονέτα κάτω από το ρούχο της που έμοιαζε με αυλαία, ο Harrison Ford ως Abraham Lincoln, ο Arnold Schwarzenegger ντυμένος με ρούχα εποχής, αλλά πάνω σε σύγχρονη μηχανή, και η Drew Barrymore ως Marilyn Monroe, εξώφυλλο που προκάλεσε ευθέως συνειρμούς για τη σχέση της Monroe με τον πατέρα Kennedy.

Το περιοδικό ήταν άρρηκτα συνδεδεμένο με την προσωπικότητα του ιδρυτή του, John F. Kennedy Jr., aka John -John, γιου του δολοφονηθέντος προέδρου. Μάλιστα το παρουσίασε ο ίδιος σε μια μεγάλη συνέντευξη Τύπου, μπροστά σε εκατοντάδες δημοσιογράφους. Το George κυκλοφόρησε την περίοδο που ο Kennedy είχε εγκαταλείψει τη θέση βοηθού εισαγγελέα στη Νέα Υόρκη και περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να μεταπηδήσει στην πολιτική. Με συνεταίρο τον διαφημιστή Michael Berman, ίδρυσε την εταιρεία Random Ventures και εξασφάλισε τα χρήματα της έκδοσης από την Hachette Filipacchi Media U.S., θυγατρική του γαλλικού ομίλου ΜΜΕ Hachette Filipacchi Médias (Όμιλος Lagardère).

Τον πρώτο καιρό, το περιοδικό προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον και για μια σύντομη περίοδο είχε τη μεγαλύτερη κυκλοφορία από οποιοδήποτε άλλο πολιτικό περιοδικό στις ΗΠΑ –εν μέρει λόγω της προσωπικότητας του Kennedy–, αλλά σύντομα άρχισε να χάνει έσοδα. Στην προσπάθεια να αυξηθούν οι πωλήσεις του, το 1997 ο Kennedy δεν δίστασε ακόμα και να κρίνει τα ξαδέλφια του, Michael Kennedy και Jo Kennedy II, των οποίων τα συζυγικά σκάνδαλα έδιναν κι έπαιρναν.

Το περιοδικό προκάλεσε αντικρουόμενα αισθήματα στην Αμερική όταν κυκλοφόρησε, καθώς απομακρύνθηκε από τη μορφή των παραδοσιακών πολιτικών εκδόσεων, που

O U R

S T O R I E S

William LaForce Jr. / NY Daily / Getty Images / Ideal Image

O U R

O John Kennedy Jr., την πρώτη του μέρα ως βοηθός εισαγγελέα της Νέας Υόρκης, περιμένει το μετρό στον σταθμό City Hall.

Ο Kennedy παραπονέθηκε ότι το περιοδικό δεν αντιμετωπίστηκε σοβαρά από τον εκδοτικό κόσμο. Οι κριτικοί το αποκάλεσαν «το πολιτικό περιοδικό για άτομα που δεν καταλαβαίνουν την πολιτική» και στη συνέχεια είπαν ότι η pop κουλτούρα επικάλυψε τόσο την πολιτική, που στο τέλος την εξαφάνισε.

τα έσοδα των διαφημίσεων. Στις 16 Ιουλίου 1999, ο John-John σκοτώθηκε όταν το μικρό αεροπλάνο που πιλοτάριζε ο ίδιος, ένα Piper Saratoga, έπεσε στον Ατλαντικό, κοντά στο νησί Martha’s Vineyard, συμπαρασύροντας στον θάνατο τη γυναίκα του Carolyn Bessette-Kennedy και την αδερφή της Lauren Bessette. Ήταν μόλις 38 ετών. Το σοκ της είδησης του θανάτου του τόνωσε για λίγο τις πωλήσεις του περιοδικού, όμως τελικά ο όμιλος Lagardère αποφάσισε να το κλείσει. Τον Μάρτιο του 2001, το τελευταίο τεύχος του George ήταν αφιερωμένο στην οικογένεια Kennedy. Όμως, ακόμα και με αυτόν τον πικρό επίλογο, το George θεωρείται σήμερα ένα έντυπο μπροστά από την εποχή του, που άφησε τη σφραγίδα του στο θέμα της πολιτικής ως λαϊκής κουλτούρας.

Στην προσπάθειά του να αναστήσει την κυκλοφορία του εντύπου, ο Kennedy δεν δίστασε ακόμα και να φωτογραφηθεί γυμνός. Όμως φυσικά η γυμνή ομορφιά του δεν έφτασε για να αναπληρώσει τη δυσκολία της δημιουργίας διαλόγου πάνω σε καίρια πολιτικά ζητήματα. Η πολιτική είχε αντικατασταθεί με κουτσομπολιά και ηδονιστικές εικόνες. Και ακόμα και τα άρθρα, που πλέον υπέγραφε ο ίδιος, δεν μπόρεσαν να τονώσουν την κυκλοφορία του ή 56

Courtesy of Oswalds Mill Audio

D E S I G N

BACK TO THE FUTURE ΤΗΣ ΕΛΈΝΗΣ ΧΡΊΣΤΙΚΑ Η επιστροφή αντικειμένων που χαρακτήρισαν τον αναλογικό κόσμο του παρελθόντος, όπως το πικάπ και τα βινύλια, δεν είναι εύκολο να εξηγηθεί απλώς με όρους νοσταλγίας. Όπως και να είναι, το τελευταίο διάστημα εμφανίζονται αρκετά πικάπ με κλασικό σχεδιασμό και σύγχρονες πινελιές, αλλά το K3, από την εταιρεία Oswalds Mill Audio, διαφέρει από τα συνηθισμένα. Πρόκειται για ένα project που έρχεται να ανατρέψει τα δεδομένα τόσο σε επίπεδο απόδοσης όσο και design και να θέσει νέα όρια ως προς το τι μπορεί να επιτύχει ένα πικάπ. Για την επίτευξη του καλύτερου δυνατού

αποτελέσματος, η εταιρεία συνεργάστηκε με διαπιστευμένους ειδικούς παγκοσμίως στον συγκεκριμένο τομέα. Το μεγαλύτερο μέρος της εξωτερικής του επιφάνειας επενδύθηκε με μαντέμι, όπως και το πλατό και ο βραχίονας. Η έκπληξη όμως έρχεται στο μοτέρ, το οποίο είναι κατασκευασμένο με εξαρτήματα που χρησιμοποιούνται στα αντιβαλλιστικά αμυντικά συστήματα και στα επαγγελματικά τηλεσκόπια. Η εντυπωσιακή του απόδοση ολοκληρώνεται με μικρές μηχανολογικές επεμβάσεις από τον Richard Kerbs και την ομάδα του από τη Νέα Ζηλανδία, προσφέροντας εξαιρετική ακρίβεια. 58

C L A S S I C

W H E E L S

THE GLAMOUR OF MOTOR CIRCUIT ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΤΑΜΠΗ

Αναδημιουργώντας την αίγλη των κλασικών αγώνων αυτοκινήτου και της vintage κομψότητας, το Goodwood Revival είναι αναμφίβολα μια γιορτή με αύρα περασμένων εποχών.

C L A S S I C

W H E E L S

C L A S S I C

ΟΙ ΘΕΑΤΈΣ, ΦΟΡΏΝΤΑΣ ΕΝΔΎΜΑΤΑ ΕΠΟΧΉΣ, ΣΥΜΜΕΤΈΧΟΥΝ ΣΤΟ ΣΚΗΝΙΚΌ ΒΙΏΝΟΝΤΑΣ ΣΊΓΟΥΡΑ ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΉ ΕΜΠΕΙΡΊΑ.

W H E E L S

C L A S S I C

ν θέλετε να ζήσετε ό,τι κοντινότερο στο αυθεντικό πνεύμα και στο στιλ των αγώνων αυτοκινήτου της «χρυσής» εποχής, το Goodwood Revival, το τριήμερο φεστιβάλ στο Goodwood Estate, στο West Sussex της Αγγλίας, είναι αυτό στο οποίο διατηρείται αναλλοίωτο και μεταφέρεται ως ξεχωριστή εμπειρία στους νεότερους. Ιστορικά μοντέλα, αναπαλαιωμένα και συντηρημένα με πραγματική αγάπη, συμμετέχουν σε αγώνες, με κινητήρες που βγάζουν ήχους που νομίζεις ότι βγήκαν από χρονοκάψουλα. Οι θεατές, φορώντας ενδύματα εποχής, συμμετέχουν στο σκηνικό βιώνοντας σίγουρα μια μοναδική εμπειρία, την οποία θα διατηρήσουν στη μνήμη τους.

W H E E L S

Σε απόσταση 60 χιλιομέτρων νότια του Λονδίνου, δεκάδες κλασικά συλλεκτικά και σπάνια αυτοκίνητα συμμετείχαν σε αγώνες που μας μετέφεραν εικόνες από το παρελθόν, όσο οι παρευρισκόμενοι απολάμβαναν το θέαμα τσουγκρίζοντας τα ποτήρια με σαμπάνια, συμμετείχαν σε δημοπρασίες και τραβούσαν τα φλας των φωτογράφων με την ξεχωριστή ενδυμασία τους. Το Goodwood Revival δημιουργήθηκε το 1998 από τον Charles Gordon-Lennox, γνωστό και με το προσωνύμιο «Earl of March». Ο παππούς του, Freddie, υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους οδηγούς του Goodwood, λαμβάνοντας μέρος σε αμέτρητους αγώ64

W H E E L S

Nigel Harniman, Jordan Butters, George Gunn, Jayson Fong, Toby Adamson / Courtesy of Goodwood Revival

C L A S S I C

ΣΕ ΑΠΌΣΤΑΣΗ 60 ΧΙΛΙΟΜΈΤΡΩΝ ΝΌΤΙΑ ΤΟΥ ΛΟΝΔΊΝΟΥ, ΔΕΚΆΔΕΣ ΚΛΑΣΙΚΆ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΆ ΚΑΙ ΣΠΆΝΙΑ ΑΥΤΟΚΊΝΗΤΑ ΣΥΜΜΕΤΕΊΧΑΝ ΣΕ ΑΓΏΝΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΜΕΤΈΦΕΡΑΝ ΕΙΚΌΝΕΣ ΑΠΌ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΌΝ.

νες από το 1948 μέχρι και το 1966. O Gordon-Lennox, θέλοντας να αποτίσει φόρο τιμής στον παππού του, αποφάσισε να επαναφέρει τον αγώνα στο Goodwood Estate, με τη συμμετοχή όμως μόνο vintage αυτοκινήτων. Έτσι γεννήθηκε το Goodwood Revival. Εκτός από τα αυτοκίνητα που συμμετέχουν στον αγώνα, υπάρχουν κι εκείνα τα οποία δημοπρατούνται από τον οίκο Bonhams Goodwood Revival. Φέτος, ο οίκος έδωσε την ευκαιρία στους επισκέπτες και συλλέκτες να αποκτήσουν ένα Renault 4CV Grand Luxe του 1951 αλλά και πέντε αεροσκάφη Spitfire της RAF.

Στο φετινό event τιμήθηκαν τα 60 χρόνια της E-Type από την Jaguar, με πολλές διαφορετικές εκδόσεις της να παρουσιάζονται στη διάρκεια της εκδήλωσης. Στην πίστα εμφανίστηκε και ο πρώην πρωταθλητής και θρυλικός οδηγός Sir Jackie Stewart, ο οποίος έκανε έναν γύρο στη μνήμη του Sir Stirling Moss. Στα highlights φυσικά το διάσημο garden party, στο οποίο συμμετείχαν κυρίες με point σύνολα και κύριοι με vintage ενδύματα, στολές στρατιωτικές, καθώς και της αεροπορίας, πιστοί με κομψότητα στο πνεύμα του Goodwood Revival. 65

ΕΜΦΑΝΊΣΤΗΚΑ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΎΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΆΔΑ ΜΕ ΜΙΑ PORSCHE, ΤΗ ΝΈΑ 911 GT3, ΚΑΙ ΑΙΣΘΆΝΘΗΚΑ ΩΡΑΊΑ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΎΣΑ ΞΑΝΆ ΈΝΑΝ ΒΕΝΖΙΝΟΚΊΝΗΤΟ, ΤΗΣ ΠΑΛΙΆΣ ΣΧΟΛΉΣ ΔΕΙΝΌΣΑΥΡΟ. ΈΝΙΩΣΑ, ΘΑ ΈΠΡΕΠΕ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΏ, ΌΠΩΣ ΕΚΕΊΝΟ ΤΟ ΠΑΙΔΊ ΌΤΑΝ ΣΤΆΘΗΚΕ ΜΠΡΟΣΤΆ ΑΠΌ ΤΟ ΤΑΝΚ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΊΑ TIENANMEN, ΣΤΟ ΠΕΚΊΝΟ. ΧΩΡΊΣ ΝΌΗΜΑ, ΑΝΏΦΕΛΟ, ΕΥΧΆΡΙΣΤΟ ΌΜΩΣ. ΉΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΕΊΧΑ ΚΟΛΛΉΣΕΙ ΈΝΑ ΓΑΛΛΙΚΌ ΚΛΕΙΔΊ ΣΤΑ ΓΡΑΝΆΖΙΑ ΜΙΑΣ ΑΕΡΟΤΟΥΡΜΠΊΝΑΣ.

O N

T H E

R O A D

WHEN THE SUN IS SHINING PORSCHE 911 GT3: ΔΎΣΚΟΛΟ ΝΑ ΖΉΣΕΙΣ ΜΑΖΊ ΤΗΣ

χώρος στάθμευσης στην παμπ όπου συχνάζω ήταν πάντοτε γεμάτος με γκρι Ranger Rover κάθε Παρασκευή βράδυ. Αλλά τους τελευταίους μήνες παρατήρησα ότι η ηλεκτροκίνητη Porsche Taycan κάνει αισθητή την παρουσία της. Και είναι εύκολο, όταν είμαι μέσα στην παμπ, απολαμβάνοντας αρνίσια νεφρά, να γνωρίζω ποιος τις οδηγεί, επειδή σχεδόν όλοι τρέχουν για να μου το πουν. Προσπαθώ να είμαι ευγενικός και να δείχνω ότι με ενδιαφέρει καθώς μου εξηγούν το πόσο γρήγορο είναι το αυτοκίνητό τους και πόσο πιο αξιόπιστο θα είναι από το γκρι Range Rover που πούλησαν για να το αγοράσουν. Συνήθως λήγω τη συζήτηση προσκαλώντας τους σε ένα από τα γυρίσματα της εκπομπής μου αυτό το φθινόπωρο. Αυτό θα έπρεπε να τους κάνει να... το βουλώσουν, όταν θα κολλήσουν στη λάσπη και θα χρησιμοποιήσουν όλη την ενέργεια της μπαταρίας για να ξεκολλήσουν, ενώ ήδη βρέχει, σκοτεινιάζει και έχουν χάσει και το μεσημεριανό γεύμα. Εμφανίστηκα την προηγούμενη εβδομάδα με μια Porsche, τη νέα 911 GT3, και αισθάνθηκα ωραία που οδηγούσα ξανά έναν βενζινοκίνητο, της παλιάς σχολής δεινόσαυρο. Ένιωσα, θα έπρεπε να φανταστώ, όπως εκείνο το παιδί όταν στάθηκε μπροστά από το τανκ στην πλατεία Tιενανμέν, στο Πεκίνο. Χωρίς νόημα, ανώφελο, ευχάριστο όμως. Ήταν σαν να είχα κολλήσει ένα γαλλικό κλειδί στα γρανάζια μιας αεροτουρμπίνας.

O N

T H E

Και μιλώντας γι’ αυτό, δεν ήξερα ότι ήταν η νέα GT3. Μου φαίνεται σαν χθες όταν κυκλοφόρησε το προηγούμενο μοντέλο και έκτοτε είχαμε την GT3 RS και την GT2 RS, και στο μυαλό μου, στο δικό σας και στο μυαλό όλων όσοι έχουν καλύτερα πράγματα να σκεφτούν, είναι όλες ίδιες. Αλλά ήταν η νέα GT3, κάτι το οποίο βρίσκω ενθαρρυντικό. Σκέφτηκα ότι η Porsche μετέφερε όλους τους μηχανικούς της στο τμήμα παραγωγής ηλεκτροκίνητων για να φτιάχνουν αυτοκίνητα για ανθρώπους που έχουν εξοχικά στο Cotswolds και για χίπστερ από το Λος Άντζελες και ότι η 911 θα αφηνόταν να «μαραθεί» και να πεθάνει.

R O A D

Με μια πρώτη ματιά, η Porsche δεν έκανε και πολλά για να την ανανεώσει. Πάρτε για παράδειγμα τον κινητήρα. Δεν μπορούσαν να βάλουν έναν τούρμπο κινητήρα, προφανώς, επειδή τότε θα είχαμε μια Porsche turbo, κάτι που είναι εντελώς διαφορετικό για ανθρώπους που έχουν περισσότερα κρεατάκια από ό,τι φίλους. Ο κινητήρας εξακολουθεί να είναι ένας ατμοσφαιρικός 4 λίτρων, επίπεδος 6κύλινδρος, ο οποίος αποδίδει μόνο 10 ίππους περισσότερους από την παλιά GT3 και μόνο 7 επιπλέον ροπές. Ωστόσο, πιεσμένοι από την Greta Thunberg έπρεπε

ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΈΣΕΙ Η ΚΑΤΑΚΌΡΥΦΗ ΔΎΝΑΜΗ. ΌΤΑΝ ΣΤΡΊΒΩ ΣΕ ΜΙΑ ΓΩΝΊΑ, ΘΈΛΩ ΝΑ ΈΧΩ ΤΗΝ ΑΊΣΘΗΣΗ ΌΤΙ ΚΆΤΙ ΜΗΧΑΝΙΚΌ ΔΟΥΛΕΎΕΙ. ΛΈΓΟΝΤΆΣ ΜΟΥ ΌΤΙ ΜΠΟΡΏ ΝΑ ΠΆΡΩ ΜΙΑ ΣΤΡΟΦΉ ΜΕ 240 ΧΙΛΙΌΜΕΤΡΑ ΕΠΕΙΔΉ ΈΝΑΣ ΑΌΡΑΤΟΣ ΕΛΈΦΑΝΤΑΣ ΚΆΘΕΤΑΙ ΣΤΟ ΠΊΣΩ ΚΆΘΙΣΜΑ, ΜΟΥ ΣΗΚΏΝΕΤΑΙ ΤΟ ΦΡΎΔΙ ΚΑΙ ΛΊΓΟ ΤΟ ΔΕΞΊ ΜΟΥ ΠΌΔΙ ΑΠΌ ΤΟ ΠΕΤΆΛΙ.

O N

T H E

να εφοδιάσουν το αυτοκίνητο με όλων των ειδών τα οικολογικά εξαρτήματα, κάτι που προσέθεσε επιπλέον κιλά, αλλά η Porsche αφαίρεσε όλα τα περιττά γραμμάρια από δω και από κει από τα διάφορα τμήματα, από το εσωτερικό και τα παράθυρα, με το συνολικό αποτέλεσμα να είναι μόνο πέντε κιλά πιο βαρύ από το προηγούμενο μοντέλο. Όσον αφορά την τελική ταχύτητα σε ευθεία, δεν είναι γρηγορότερη σε 0-100 και δεν ξεπερνά τελική τα 318 χλμ. Εδώ λοιπόν βρισκόμαστε. Η Porsche ήταν τόσο απασχολημένη στην προσπάθειά της να ξεπεράσει την Tesla, με αποτέλεσμα να μην ικανοποιεί ούτε στο ελάχιστο τις απαιτήσεις

R O A D

των φαν της εταιρείας, τους οποίους έμαθε διαφορετικά εδώ και χρόνια. Αλλά το κάνει. Επειδή η Porsche λέει ότι το νέο μοντέλο είναι γρηγορότερο στην πίστα του Nürburgring, χάρη στη βελτιωμένη αεροδυναμική του. Λέει, για παράδειγμα, ότι σε ταχύτητα 200 χλμ./ώρα η περίπλοκη σε όψη, σε σχήμα «λαιμού κύκνου», πίσω αεροτομή, που μπορεί να ρυθμιστεί χειροκίνητα από ιδιοκτήτες που πραγματικά δεν έχουν φίλους, αναπτύσσει 50% περισσότερη κατακόρυφη δύναμη από το παλιό μοντέλο.

O N

T H E

R O A D

ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΌ ΑΥΤΟΚΊΝΗΤΟ. ΌΧΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ. ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΈΧΕΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΊΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΉΘΗΚΕ ΓΙΑ ΑΓΏΝΕΣ ΑΥΤΟΚΙΝΉΤΩΝ, ΑΛΛΆ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΊ ΝΑ ΜΟΙΆΖΕΙ ΜΕ ΈΝΑ ΣΠΟΡ ΑΥΤΟΚΊΝΗΤΟ. ΠΑΡΆ ΤΟ ΜΕΓΆΛΟ ΤΟΥ ΜΈΓΕΘΟΣ, ΕΊΝΑΙ ΈΝΑ ΑΥΤΟΚΊΝΗΤΟ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΊΟ ΜΠΟΡΕΊΣ ΝΑ ΞΕΦΎΓΕΙΣ ΜΕ ΧΑΡΟΎΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΝΈΜΕΛΟ ΤΡΌΠΟ.

Χμμ. Δεν μου αρέσει η κατακόρυφη δύναμη. Όταν στρίβω σε μια γωνία, θέλω να έχω την αίσθηση ότι κάτι μηχανικό δουλεύει. Λέγοντάς μου ότι μπορώ να πάρω μια στροφή με 240 χιλιόμετρα επειδή ένας αόρατος ελέφαντας κάθεται στο πίσω κάθισμα, μου σηκώνεται το φρύδι και λίγο το δεξί μου πόδι από το πετάλι. Γνωρίζω από τη Formula 1 ότι τα πίσω φτερά λειτουργούν, επειδή ξέρω τι γίνεται όταν αφαιρεθούν, αλλά το να τους εμπιστευτώ είναι για μένα σαν να εμπιστεύομαι τον Θεό. Ευτυχώς,

υπάρχουν

σημαντικές

αλλαγές κάτω από το καπό του αυτοκινήτου, επειδή στο μπροστινό μέρος υπάρχει τώρα διπλή ανάρτηση με ψαλίδι, όπως και στα αγωνιστικά αυτοκίνητα της Porsche, σίγουρα καλύτερα από τα «γόνατα» MacPherson. Ωστόσο, δεν είδα μεγάλη διαφορά. Η οδήγηση ήταν πάντοτε πολύ καλή με μια GT3 και ακόμη είναι. Μια άλλη αλλαγή είναι η τοποθέτηση συστήματος εξάτμισης από ανοξείδωτο ατσάλι. Στην αρχή νόμιζα ότι θα με τρελάνει λίγο, επειδή βγάζει ένα είδος κούφιου αλλά χορταστικού ήχου που αυξάνεται 70

ή μειώνεται ακόμη και με την πιο απαλή κίνηση του δεξιού σου ποδιού. Περιέργως όμως, μου άρεσε πολύ, επειδή ήταν μια διαρκής υπενθύμιση ότι αυτή η Porsche έχει έναν πραγματικό κινητήρα και όχι «κάτι» πίσω από το ψυγείο. Μου άρεσε πολύ και το εσωτερικό. Το αυτοκίνητό μου είχε το προαιρετικό κιβώτιο ταχυτήτων PDK, αλλά ο μοχλός έμοιαζε με κάτι που θα συναντούσες σε ένα χειροκίνητο αυτοκίνητο. Το ίδιο και με το κουμπί εκκίνησης, που έχει σχεδιαστεί για να το αισθάνεσαι σαν κλειδί. Θα πρέπει να επαινέσουμε το ταμπλό

O N

πλοήγησης και πληροφόρησης, που παραμένει ένα από τα ευκολότερα σε χρήση στην αγορά. Είναι λίγο περίεργο, ωστόσο, να έχεις μια οθόνη 21ου αιώνα και κλιματισμό και άλλα πολλά, ενώ μπροστά σου, λίγο πιο πάνω από τον αριστερό σου ώμο, υπάρχει ένα κομμάτι «σκαλωσιάς». Ακούει κανείς ότι μιλάμε για ένα πολυτελές αγωνιστικό αυτοκίνητο; Δεν είναι αγωνιστικό αυτοκίνητο, όμως. Όχι πραγματικά. Μπορεί να έχει τεχνολογία που δημιουργήθηκε για αγώνες αυτοκινήτων, αλλά

T H E

R O A D

λάς. Το εννοώ αυτό: έχει περισσότερα κοινά με ένα Mazda MX-5 από ό,τι με μια Ferrari. Ωστόσο, υπάρχει ένα πρόβλημα. Κάτι έξυπνο με την παλιά GT3, που μου άρεσε και θαύμαζα το ίδιο, ήταν ότι αισθανόσουν σαν να οδηγείς ένα σπορ αυτοκίνητο, αλλά, όταν δεν είχες όρεξη, μπορούσε να είναι ήρεμο και εύκολο στον έλεγχο. Έστριβε όμορφα, προστατεύοντάς σε από τις ατέλειες της ασφάλτου. Αυτό δεν το κάνει. Είναι νευρικό και μονίμως στην ένταση, όλη την ώρα, όπως ακριβώς συνηθίζαμε να λέμε ότι κάνει ένα κακομαθημένο παιδί. Στην ηλικία

THE CLARKSOMETER ME MIA MATIA

ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΚΙΝΗΤΉΡΑΣ:

3.996 κ.εκ., 6 κύλινδρος, βενζινοκίνητος ΙΣΧΎΣ:

503 ίπποι στις 8.400 σ.α.λ. ΡΟΠΉ:

347 nm στις 6.100 σ.α.λ. ΕΠΙΤΆΧΥΝΣΗ:

0-100: 3,4΄΄

ΤΕΛΙΚΉ ΤΑΧΎΤΗΤΑ:

318 χ.α.ώ. ΒΑΡΟΣ:

1.435 kg ΤΙΜΗ:

149.500 € JEREMY'S RATING

εξακολουθεί να μοιάζει με ένα σπορ αυτοκίνητο. Παρά το μεγάλο του μέγεθος, είναι ένα αυτοκίνητο με το οποίο μπορείς να ξεφύγεις με χαρούμενο και ανέμελο τρόπο. Είναι ένα ευχάριστο αυτοκίνητο. Ένα αυτοκίνητο που σε κάνει να χαμογε-

μου, δεν θα μπορούσα να ζήσω με αυτό σε καθημερινή βάση και φοβάμαι να σκεφτώ πόσο πιο σκληρή θα είναι η έκδοση RS. Αυτό σημαίνει ότι η GT3 είναι ένα αυτοκίνητο για το Σαββατοκύ71

ριακο, κάτι που θα χρησιμοποιήσεις μόνο όταν ο ήλιος λάμπει και οι δρόμοι είναι καλοί και έχεις και όρεξη. Μπορεί να νομίζετε ότι είναι τρέλα να σπαταλήσεις περίπου 150 χιλιάδες ευρώ σε ένα αυτοκίνητο που θα χρησιμοποιείς περιοδικά –και πολλά περισσότερα εάν θες άλλες ζάντες, άλλα καθίσματα και ό,τι άλλο επιθυμείς από τη λίστα επιλογών–, αλλά θα μπορούσε να είναι και χειρότερα. Ένας από τους τύπους που έτρεξε να μου πει για τη νέα του Taycan, την προηγούμενη Παρασκευή, μου εξήγησε ότι τη χρησιμοποιεί μόνο τα Σαββατοκύριακα, όταν βρίσκεται στη χώρα. Σωστά. Καταλαβαίνω. Οπότε αγόρασε ένα ηλεκτροκίνητο οικολογικό όχημα σαν δεύτερο αυτοκίνητο. Πιστεύω ότι αυτό πραγματικά είναι ο ορισμός της παράνοιας.

E N T E R T A I N M E N T

THE

FRENCH DISPATCH

Τι κοινό έχουν ο Bill Murray, η Tilda Swinton, μια φανταστική γαλλική πόλη του 20ού αιώνα και το φημισμένο έντυπο The NewYorker; Τη νέα ταινία του Wes Anderson, «The French Dispatch». Στο νέο πολυαναμενόμενο φιλμ του, ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης των «Grand Budapest Hotel», «Isle of Dogs» και «Moonrise Kingdom» μας δείχνει με τη δική του εκπληκτική αισθητική και ιδιοσυγκρασία μια φανταστική εκδοχή του θρυλικού περιοδικού The New Yorker και τις περιπέτειες πίσω από τη δημιουργία των άρθρων.

O Timothée Chalamet ως Zeffirelli.

E N T E R T A I N M E N T

ΈΝΑ ΕΚΘΑΜΒΩΤΙΚΌ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΌ ΘΈΑΜΑ, ΓΕΜΆΤΟ ΧΡΏΜΑΤΑ, DESIGN ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΌΤΗΤΑ, ΕΊΝΑΙ ΤΟ «THE FRENCH DISPATCH», Η ΝΈΑ ΤΑΙΝΊΑ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΈΤΗ WES ANDERSON, ΑΠΟΤΕΛΟΎΜΕΝΗ ΑΠΌ ΜΙΑ ΝΕΚΡΟΛΟΓΊΑ, ΈΝΑΝ ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΌ ΟΔΗΓΌ ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΜΕΓΆΛΟΥ ΜΉΚΟΥΣ ΙΣΤΟΡΊΕΣ.

E N T E R T A I N M E N T

Courtesy of Searchlight Pictures

O Benicio Del Toro μαζί με τη Léa Seydoux.

Ο ARTHUR HOWITZER JR. (ΣΤΟΝ ΡΌΛΟ Ο BILL MURRAY), ΙΔΡΥΤΉΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΥΝΤΆΚΤΗΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΎ «THE FRENCH DISPATCH», ΠΟΥ ΕΔΡΕΎΕΙ ΣΤΗ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΉ ΓΑΛΛΙΚΉ ΠΌΛΗ ENNUI-SUR-BLASÉ, ΕΊΝΑΙ ΝΕΚΡΌΣ ΣΕ ΗΛΙΚΊΑ 75 ΕΤΏΝ. ΑΦΙΈΡΩΣΕ ΤΗ ΖΩΉ ΤΟΥ ΣΤΟ ΈΝΤΥΠΟ ΚΑΙ ΉΤΑΝ ΓΕΜΆΤΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΈΣ. «ΠΡΟΣΠΆΘΗΣΕ ΝΑ ΚΆΝΕΙΣ ΝΑ ΦΑΊΝΕΤΑΙ ΌΤΙ ΤΟ ΈΓΡΑΨΕΣ ΈΤΣΙ ΕΠΊΤΗΔΕΣ», ΈΛΕΓΕ. ΤΏΡΑ ΠΟΥ ΠΈΘΑΝΕ, ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΌ ΚΛΕΊΝΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΆ, ΣΎΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΊΕΣ ΤΟΥ, ΠΡΆΓΜΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΊΝΕΙ ΌΤΙ ΘΑ ΕΚΔΟΘΕΊ ΈΝΑ ΤΕΛΕΥΤΑΊΟ ΤΕΎΧΟΣ.

Πρόκειται για μια ωδή στη σύγχρονη δημοσιογραφία μέσα από τέσσερις διαφορετικές ιστορίες, γεμάτες χιούμορ, δημιουργικότητα και ευτράπελα, που αποτυπώνουν τις υπερβάσεις των συγγραφέων και των εκδοτών, καθώς εφευρίσκουν νέα μονοπάτια και δυνατότητες για την τέχνη τους.

Huston και Fisher Stevens) καθώς και άλλοι οκτώ υποψήφιοι για το μεγάλο βραβείο της αμερικανικής ακαδημίας (Timothée Chalamet, Saoirse Ronan, Bill Murray, Willem Dafoe, Edward Norton, Wes Anderson, Bob Balaban και Owen Wilson).

Στο καστ πολυ-εκατομμυρίων της ταινίας που έκανε πρεμιέρα στις Κάννες και δέχτηκε ενθουσιώδη χειροκροτήματα επί εννέα ολόκληρα λεπτά, περιλαμβάνονται επτά νικητές βραβείων Όσκαρ (Frances McDormand, Tilda Swinton, Benicio Del Toro, Christoph Waltz, Adrien Brody, Anjelica

«Το φιλμ μοιάζει με τέσσερα φιλμ σε ένα και έχει ιδέες για άλλα έξι», αναφέρει η Telegraph. Και είναι, χωρίς αμφιβολία, ένα ερωτικό γράμμα στην σοφιστικέ και ποιοτική δημοσιογραφία άλλων εποχών, που σήμερα σπανίζει. 78

P R E S E N T A T I O N

GOLDEN HOUR Ίσως η πιο μεγάλη έκπληξη που μας επιφύλαξε η Tudor τo 2021. Κι αυτό γιατί η κάσα του νέου Black Bay Fifty-Eight 18K είναι από ατόφιο κίτρινο χρυσό 18Κ.

ΑΠΌ ΤΗ ΦΑΝΉ ΖΑΦΡΆΚΑ-ΘΕΜΕΛΊΔΗ

Τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργηθεί ένα πιστό κοινό σε όλο τον κόσμο που ακολουθεί με ενθουσιασμό κάθε βήμα της Tudor, μιας ωρολογοποιίας που, αν και ξεκίνησε υπό τη σκέπη ενός κολοσσού, της Rolex, έχει χαράξει τη δική της επιτυχημένη πορεία. Με συνέπεια, εμμονή στη λεπτομέρεια, εξαιρετική ποιότητα κατασκευής, ενδιαφέροντες manufacture μηχανισμούς και ξεκάθαρο design, που πλέον είναι άμεσα αναγνωρίσιμο, ιδίως όταν πρόκειται για τις συλλογές Black Bay και Pelagos. Χωρίς φανφάρες και κινήσεις εντυπωσιασμού, αλλά με μέτρο και νηφαλιότητα, η ελβετική εταιρεία αφήνει τα ρολόγια της να μιλούν από μόνα τους. Από την πλούσια φετινή «σοδειά» της Tudor ξεχώρισε το Black Bay Fifty-Eight 18K, το οποίο είναι –για πρώτη φορά– φτιαγμένο από κίτρινο χρυσό 18Κ. Βέβαια οι άνθρωποι της Tudor φρόντισαν ώστε ο χρυσός να έχει σατινέ υφή για ένα πιο μοντέρνο και διακριτικό αποτέλεσμα στον καρπό και τον συνδύασαν αρμονικά με στεφάνη και καντράν σε ένα θερμό πρά-

σινο χρώμα. Οι μεγάλες απλικέ ενδείξεις των ωρών είναι από κίτρινο χρυσό, ενώ από το ίδιο μέταλλο είναι και οι δείκτες τύπου χιονονιφάδας, οι οποίοι αποτελούν «σήμα κατατεθέν» των καταδυτικών μοντέλων της Tudor από το 1969. Η κάσα του ρολογιού έχει διάμετρο 39 mm και η ανοιχτή πλάτη της από κρύσταλλο ζαφειριού αφήνει σε κοινή θέα τον μηχανισμό. Ο αυτόματος Manufacture Calibre MT5400 διαθέτει ελατήριο από πυρίτιο, πιστοποίηση χρονομέτρου από την επίσημη ελβετική αρχή COSC και προσφέρει 70 ολόκληρες ώρες ενεργειακής αυτονομίας. Το Black Bay Fifty-Eight 18Κ συνοδεύεται από δύο λουράκια: ένα από σκούρο καφέ δέρμα αλιγάτορα και ένα από ύφασμα Jacquard σε πράσινο χρώμα με μία χρυσή ρίγα. www.tudorwatch.com Αποκλειστική διάθεση: Rolex Hellas (τηλ. 210-3621138) 79

O P I N I O N

Η καλαισθησία είναι τρόπος ζωής και όχι σκέψης. ΤΟΥ ΧΡΉΣΤΟΥ ΖΑΜΠΟΎΝΗ • Το ανυπόμονον εφήμερον.

• Το επίμονον διαρκές. • Η τάξις κατά την διάρκεια της κηδείας του Jean-Paul Belmondo.

• Τα ανοίκεια, για μια νεκρώσιμο τελετή, συνθήματα κατά τη διάρκεια της κηδείας του Μίκη Θεοδωράκη.

• Τα επιτυχημένα παλαιά χείλη ενίων τηλεπαρουσιαστριών.

• Τα αποτυχημένα νέα χείλη ενίων τηλεπαρουσιαστριών.

• Η συμφωνία του Ιωάννη Μώραλη για τον Πύργο Πειραιώς με consortium επενδυτών, για την πλήρη λειτουργία του το 2023.

• Η απαξίωσις των έργων του Αριστείδη Σκυλίτση από τους πολιτικούς του αντιπάλους, μεταξύ των οποίων και ο Πύργος Πειραιώς.

• Όσοι διαβάζουν αναρτήσεις άνω των 20 λέξεων στα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως.

• Όσοι κάνουν like σε αναρτήσεις χωρίς να τις διαβάζουν.

• Η εισαγωγική φράσις «Καλημέρα, μήπως ενοχλώ;» όταν καλούμε στο τηλέφωνο.

• Η εισαγωγική φράσις «έλα» όταν καλούμε στο τηλέφωνο.

• Η τακτική «wait and see» της βασίλισσας της Αγγλίας Ελισάβετ.

• Η προκαταβολή ύψους 20.000.000 δολαρίων που έδωσε ο εκδοτικός οίκος Random House στον δούκα του Sussex, Harry, για να εκθέσει το Παλάτι.

• Η ψηφιακή μεταρρύθμισις του ελληνικού Δημοσίου.

• Οι υπηρεσίες του Δημοσίου που δεν απαντούν στην ηλεκτρονική αλληλογραφία των πολιτών.

• Η άνοδος των τιμών στην ελληνική αγορά ακινήτων, λόγω και της εγκαταστάσεως στη χώρα μας ψηφιακών νομάδων.

• Η επιχορήγησις από τη Γενική Γραμματεία Ιδιωτικών Επενδύσεων του Υπουργείου Αναπτύξεως, ύψους 4.300.000 ευρώ στον Ρώσο ολιγάρχη Ριμπολόβλεφ για την κατασκευή πεντάστερου ξενοδοχείου στον Σκορπιό.

• Οι ελληνικές ονομασίες εταιρειών, π.χ. Διανομεύς.

• Οι ξενικές ονομασίες εταιρειών, π.χ. Delivery & Co.

• Η απόλυτος σιγή στις νεκρώσιμες ακολουθίες.

• Η απαθανάτισις με το κινητό στιγμιοτύπων κηδείας.

O P I N I O N

H O M A G E

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΟΥΤΟΠΙΑ Η μορφή του Μίκη Θεοδωράκη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική πορεία της νεότερης Ελλάδας. Η αναζήτηση της βαθύτερης ουσίας της αποτέλεσε την αφετηρία μιας σειράς προσωπικών συζητήσεων πάνω στη ζωή και στο έργο ενός ανθρώπου που για να ολοκληρώσει τη φιλοσοφία του έπρεπε να αναρωτηθεί: «Πού ζω; Πώς ζω; Είμαι μόνος μου; Είμαι ένα τέρας μοναξιάς; Ή ζω σε μια πατρίδα η οποία με έκανε αυτόν που είμαι;». απ’ όλους τους άλλους, διότι για μένα το χρέος ήταν απόλυτο. Χωρίς συμβιβασμό. Πολλές φορές έβρισκα μια παρέα που θεωρούσα ότι θα με ακολουθήσει στον δρόμο του Χρέους, αλλά ερχόταν η στιγμή που έμενα πάλι μόνος. Το Χρέος ήτανε λιγότερο σημαντικό γι’ αυτούς απ’ ό,τι για μένα. Και πάλι να βαδίζω μόνος, και πάλι άλλη παρέα να ακολουθεί τον βηματισμό μου, και πάλι να μένω μόνος. Αυτό γινότανε συνεχώς στη ζωή μου και γίνεται ακόμα. Είμαι μόνος γιατί έχω την ιδιορρυθμία να ’μαι απόλυτος στις επιλογές μου και να προσπαθώ να δω αν υπάρχουν άνθρωποι σαν και μένα, να τους βρίσκω και μετά να τους χάνω». ---------------------------------«Αυτά που κάνει ένας καλλιτέχνης είναι μια δωρεά για τους ανθρώπους και για τη χώρα του. […] Εγώ φιλοδόξησα να συνομιλήσω μ’ έναν λαό υπεύθυνο, μ’ έναν λαό σε μια έξαρση ιστορική. Αλλά αυτή η έξαρση πόσο μπορεί να διαρκέσει; Ένα χρόνο; Δέκα χρόνια; Το ’60 οι συγκυρίες ήταν τέτοιες που υπήρχε ένα γενικό αίτημα για ελευθερία και δημοκρατία, καθώς και μια δίψα για πολιτισμό και τότε εμφανίστηκε ο “Επιτάφιος”. Ενώ ο λαός ήταν γενικά σ’ ένα τέλμα, την περίοδο εκείνη έγινε ποτάμι κι άρχισε να τρέχει. Όπου υπάρχει τέλμα, ακούγονται βατράχια. Όπου υπάρχει ποτάμι, υπάρχει το όραμα της θάλασσας. Το ’60 ήταν ένα ποτάμι. Και μέσα σ’ αυτό το ποτάμι έκανα τον “Επιτάφιο”, έκανα τραγούδια και το “Άξιον Εστί”. Κι ο λαός ακολούθησε.

Ο Μίκης Θεοδωράκης πλάστηκε με τις διηγήσεις του πατέρα του, την ιστορία, τις επαναστάσεις και τους πολέμους. Σχηματίστηκε με τα όνειρα. Για να γίνει αυτός που ήταν, έπρεπε να φτάσει στα όριά του. Και όριό του συχνά ήταν ο θάνατος. Θα μπορούσε ίσως να είχε ακολουθήσει μονοπάτια λιγότερο δύσβατα. Δεν θα ’ταν όμως αυτός. Κι αυτός που είναι, πέρα από πολεμικές και αντιπαραθέσεις, ενσάρκωσε τις ελπίδες ενός ολόκληρου λαού και δεν έπαψε να μας υπενθυμίζει πως κάθε στιγμή και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες μπορούμε να σκεπτόμαστε ελεύθερα, να τραγουδάμε και να ελπίζουμε. «Εγώ είμαι άνθρωπος της αγάπης. Έζησα τη ζωή μου, έζησα το καθήκον μου. Είχα θέσει ορισμένα “πρέπει”. Αυτό ίσως για τους πολλούς να ήταν λάθος, αλλά τέτοια ήταν η αγωγή που πήρα απ’ τους γονείς μου. Διότι κι οι γονείς μου είχαν τέτοια αγωγή. Πίστευαν ότι ο άνθρωπος έχει καθήκοντα απέναντι στους άλλους και ότι μόνο έτσι η ζωή του γίνεται πιο αληθινή. Αυτό το χρέος ήταν για μένα η ουσία της ζωής μου. Αισθανόμουν χαρά γι’ αυτό το πράγμα. Δεν το ’κανα ενάντια στη θέλησή μου. Κι ο χαρακτήρας μου διαμορφώθηκε σύμφωνα μ’ αυτό. Έμαθα να λυτρώνομαι όταν κάνω το χρέος μου. Ό,τι έκανα δεν το ’κανα για μένα. Είχα περάσει από το “εγώ” στο “εμείς” από πολύ μικρός. Για μένα πρότυπο ήταν ο πατέρας μου, που δεκαέξι χρονών πήγε και πολέμησε για την πατρίδα και τραυματίστηκε στο Μπιζάνι, έξω από τα Γιάννενα. Αυτό με διαμόρφωσε και με απομάκρυνε

ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ «ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Η ΖΩΗ ΜΟΥ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ

H O M A G E

Επάνω: Ο Μίκης Θεοδωράκης το 1981. Αριστερά: Το βιβλίο του Γιώργου Αρχιμανδρίτη «Μίκης Θεοδωράκης: Η ζωή μου», Εκδόσεις Πατάκη.

H O M A G E

Συναυλία με το έργο του «Χαιρετισμοί» στην Komische Oper του Ανατολικού Βερολίνου, το 1983.

»Αγάπησε την έντεχνη λαϊκή μουσική. Και τη λέω έντεχνη λαϊκή, γιατί γράφω απλά για τον λαό, ενώ παράλληλα του δίνω αυτό που του στέρησαν όλες οι ηγέτιδες τάξεις, δηλαδή το έντεχνο, το λόγιο, την πνευματική διάσταση. […]

χνη. Οι αρχαίοι Έλληνες είναι αθάνατοι γιατί αισθάνεσαι την πνοή τους μες στο κείμενο του Σοφοκλή. Όταν παρακολουθείς μια παράσταση, νιώθεις την πνοή των Αθηναίων. Έτσι δεν είναι; Χάρη στην Τέχνη που έγινε απ’ αυτούς γι’ αυτούς, νικήσανε μαζί με τα αθάνατα έργα τον θάνατο!

»Γιατί τι διαφέρει ένα οποιοδήποτε τραγούδι που το ξεχνάμε έπειτα από λίγα χρόνια από ένα τραγούδι που μένει και λέμε ότι είναι διαχρονικό; Αυτό που μένει οφείλει τη διάρκειά του στο γεγονός ότι έχει κάτι μέσα του που το πνευματοποιεί. Δεν έχει μόνο νότες και λόγια, έχει και πνεύμα και γι’ αυτό ζει ακόμα. Ενώ το άλλο που δεν πηγάζει από μια εσωτερική τόσο καλλιτεχνική όσο και πνευματική ανάγκη, κάποτε σαπίζει. Αυτή είναι η διαφορά. Κι αυτό είναι που κάνει αθάνατη την τέχνη. Και κοντά στην Τέχνη μένουν αθάνατοι κι αυτοί για τους οποίους έγινε αυτή η συγκεκριμένη Τέ-

»Προσωπικά από μικρό παιδί έζησα μέσα στα αρχαία κείμενα, στα δημοτικά τραγούδια και στις βυζαντινές μελωδίες. Και νομίζω ότι και στη συμπεριφορά μου, και στα συναισθήματά μου, και στη μουσική μου, και στα έργα μου, και στις προθέσεις μου είμαι Έλληνας. Και το απέδειξα με το τελευταίο μου κύτταρο, με τον πόνο που δέχτηκα, με τις δοκιμασίες, τις επιλογές, με τις ιδέες, με το έργο και με τη μουσική μου. Και είμαι περήφανος γι’ αυτό». --------------------------------84

H O M A G E

Επάνω αριστερά: Η γαλλική έκδοση (Actes Sud) του βιβλίου του Γιώργου Αρχιμανδρίτη. Επάνω δεξιά: Τηλεοπτικό συνεργείο της Ανατολικής Γερμανίας στο γραφείο του σπιτιού του στο Βραχάτι. Ο Μίκης Θεοδωράκης στο πιάνο. 26 Απριλίου 1983. Αριστερά: Στην Επίδαυρο με τον Οδυσσέα Ελύτη, τον Διονύση και τον Βασίλη Φωτόπουλο, τον Αύγουστο του 1979.

«Με γοητεύει όλο αυτό το παραμύθι της μυθολογίας, που δεν είναι απλώς παραμύθι, γιατί εμπεριέχει την αρχή και το τέλος του ανθρώπου. Όλη την ανθρώπινη φιλοσοφία. Όλο αυτό που εγώ ονομάζω χρέος φαίνεται μέσα ακριβώς στη σχέση του ανθρώπου με το θείο. Εκεί που ο άνθρωπος αναμετριέται με τη μοίρα του. Αυτά είναι μεγάλα πράγματα. Αυτό είναι σχολείο για ένα λαό, γιατί τελικά μπαίνει μέσα και το ερώτημα γιατί ζει κανένας. Τι θέλει να βγάλει απ’ τη ζωή αυτή. Για να μην κάνει τη ζωή ενός φυτού ή ενός ζώου. Να ’ναι λίγο πιο πάνω. […] »Κατοικώ απέναντι από την Ακρόπολη. Στο σπίτι αυτό έμελλε να ολοκληρώσω τη “Μήδεια”, την “Ηλέκτρα”, την “Αντιγόνη” – αλλά και τη “Λυσιστράτη” εδώ την έγραψα. Εδώ απέναντι ήπιε το κώνειο ο Σωκράτης, κάπου εδώ ζούσανε ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής.

Ο Μίκης Θεοδωράκης στο σπίτι του, στην οδό Επιφάνους, με τον Γιώργο Αρχιμανδρίτη.

H O M A G E

Επάνω αριστερά: Συνέντευξη στον Χάρη Χαραλαμπόπουλο του BBC την εποχή του μπαλέτου «Αντιγόνη». Αριστερά: Το 1977 σε συναυλία στον Λυκαβηττό, στο πλαίσιο του «Μουσικού Αυγούστου» (6 Αυγούστου 1977). Κάτω αριστερά: Με τον Jean-Paul Sartre στο Παρίσι το 1964, με αφορμή τα γεγονότα στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια των οποίων είχαν χτυπηθεί Λαμπράκηδες. Επάνω δεξιά: Παρίσι 1954 ή 1955. Με τη Μυρτώ στο Pont d’Alexandre. Δεξιά: Με τη Μελίνα σε συναυλία στον Λυκαβηττό το 1966.

H O M A G E

Στα παρασκήνια συναυλίας της Μικρής Ορχήστρας Αθηνών με τον Μάνο Χατζιδάκι και τη Μελίνα Μερκούρη, το 1963.

»Έβλεπαν όπως κι εγώ τον Υμηττό, που είναι πάντα ο ίδιος. Και αυτό είναι το παράπονο το δικό μου, ως θνητού. Μα εγώ θα φύγω και θα υπάρχει ακόμα ο Υμηττός χωρίς να τον βλέπω; Κι όμως, ο Υμηττός θα ζήσει και χωρίς εμένα. Χιλιάδες χρόνια. Είναι καταπληκτικό! Κι αν σκεφτείς ότι και μόνο το βλέμμα αυτών των ανθρώπων έβλεπε αυτά που βλέπουμε κι εμείς, τα ίδια τοπία, είναι συναρπαστικό. Είναι σαν να ξαναζούνε εδώ κοντά μας. Και εγώ νιώθω πως έζησα κοντά σ’ αυτές τις τεράστιες ανθρώπινες φιγούρες, σ’ αυτές τις ανθρώπινες φυσιογνωμίες οι οποίες σημάδεψαν τον άνθρωπο και τον έκαναν να γίνει αυτός που είναι. Αυτές οι μεγάλες μορφές τίμησαν τον άνθρωπο. Και φυσικά όσοι ακολούθησαν.

σκεφτείς ότι το DNA του ανθρώπου μοιάζει με το DNA των ποντικιών. Αν σκεφτείς ότι όλο αυτό το περίπλοκο σύστημα που έχουμε, καρδιά, πέψη, αναπνοή κι όλα τ’ άλλα, τα έχει και μια μύγα, τα έχει κι ένα κουνουπάκι, είναι φοβερό αυτό το πράγμα. Τίποτα δεν είμαστε. Τίποτα. Και το δέντρο με την ίδια σοφία είναι φτιαγμένο. Άρα λοιπόν κι εσύ ένα κλαδάκι ενός δέντρου είσαι. Έτσι όμως δεν μπορείς να δικαιολογήσεις όλα όσα πρόκειται να περάσεις. Το δέντρο δεν έχει τίποτα να σκεφτεί. Έχει τις ρίζες του, τον αέρα, τον ήλιο. Για σένα όμως αυτά δεν είναι αρκετά. Πρέπει να παλέψεις κάθε μέρα, πρέπει να δικαιολογήσεις την ύπαρξή σου. Γιατί ζεις; Γιατί τα κάνεις όλ’ αυτά; Γιατί παλεύεις; Είσαι μια μύγα, ένα ποντίκι ή είσαι κάτι άλλο; Ποια είναι η διαφορετικότητά σου; Αυτά μας τα δείχνει ο Σοφοκλής, ο Ικτίνος, ο Μπετόβεν, ο Ντοστογιέφσκυ. Αυτοί μας δίνουν αυτό το μεγαλείο, αυτή την πνευματικότητα. Και αυτό το πράγμα είναι ένα δώρο για όλους τους ανθρώπους. Πρέπει δηλαδή η κάθε κοινωνία, αν είναι δυνατόν, να μπορέσει ν’ ανατρέφεται με βάση αυτές τις αρχές».

»Οι μεγάλοι συνθέτες, οι μεγάλοι ποιητές, οι μεγάλοι συγγραφείς, οι μεγάλοι γλύπτες και ζωγράφοι, οι μεγάλοι αρχιτέκτονες, όλοι. Αυτοί έδωσαν μια δικαιολογία γιατί να ζούμε εδώ πέρα πάνω. Γιατί διαφορετικά αν τα πάρεις τα πράγματα και τα δεις με το μικροσκόπιο, ο άνθρωπος καταλήγει τελικά να είναι ένα τίποτα. Αρκεί να 88

P R E S E N T A T I O N

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΔΕΊΚΤΕΣ ΤΗΣ ΚΟΜΨΌΤΗΤΑΣ Διαχρονική αξία με classic sport γραμμές και μινιμαλιστική σχεδίαση. Σχεδόν έξι δεκαετίες μετά τη γέννηση του εμβληματικού χρονογράφου Carrera από τον Jack Heuer, η TAG HEUER παρουσιάζει τη νέα γενιά μοντέλων Carrera Three Hands.

ΑΠΌ ΤΗ ΦΑΝΉ ΖΑΦΡΆΚΑ-ΘΕΜΕΛΊΔΗ

Αποτελώντας συνώνυμο της αδρεναλίνης, της ταχύτητας και της περιπέτειας, το μοντέλο Carrera της TAG Heuer είναι ένα από τα αδιαμφισβήτητα αντικείμενα-ορόσημα της παγκόσμιας μηχανοκίνητης κληρονομιάς. Το ρολόι κυκλοφόρησε στην αγορά το 1963, η έμπνευση όμως και το όνομά του «μαγειρεύονταν» στο μυαλό του νεαρού Jack Heuer αρκετά χρόνια νωρίτερα. Όπως αναφέρει στα απομνημονεύματά του ο εγγονός του ιδρυτή της ελβετικής εταιρείας, «βρήκα το όνομα πριν από το προϊόν και ήξερα αμέσως ότι έπρεπε να το χρησιμοποιήσω για να βαφτίσω ένα ρολόι. Ακουγόταν σέξι και σήμαινε κάτι σε πολλές γλώσσες: σήμαινε καριέρα, δρόμο, πίστα, αγώνα και πολλά άλλα. Ήταν το τέλειο όνομα». Η σχεδίασή του ήταν εμπνευσμένη από τους αγώνες αυτοκινήτων και τη μοντέρνα αρχιτεκτονική εκείνης της εποχής και διακρινόταν από καθαρές γραμμές και τέλειες αναλογίες. Η επιτυχία δεν άργησε να έρθει, με αποτέλεσμα το Carrera, στις διάφορες εκδοχές του, να είναι σήμερα το διασημότερο, δημοφιλέστερο και πιο ευπώλητο μοντέλο της TAG Heuer.

Αυτόν τον Οκτώβριο η οικογένεια Carrera εμπλουτίστηκε με νέα, φρέσκα μέλη, τα Carrera Three Hands. Πρόκειται για τέσσερις τύπους μοντέλων (13 στο σύνολο μαζί με τις παραλλαγές τους), τα οποία διακρίνονται από μοντέρνο ύφος και έμφυτη κομψότητα. Όλα ακολουθούν τους στιλιστικούς κώδικες των χρονογράφων Heuer 02 που παρουσιάστηκαν πέρυσι. Οι κάσες τους είναι από ανοξείδωτο ατσάλι και τα καντράν τους είναι σε μαύρο, μπλε, ασημί ή λευκό χρώμα. Συνδυάζονται με καινούργιο ατσάλινο μπρασελέ με συνδέσμους σχήματος «Η», ενώ υπάρχει και ένα μοντέλο που φοράει δερμάτινο λουράκι. Είναι όλα αυτόματα: το Carrera Twin Time 41 mm είναι εξοπλισμένο με τον Calibre 7, τα Carrera Day Date 41 mm και Carrera Date 39 mm κρύβουν μέσα τους τον δοκιμασμένο Calibre 5 και το γυναικείο Carrera Date 29 mm τον Calibre 9. Η νέα συλλογή Carrera Three Hands ανοίγει ένα καινούργιο κεφάλαιο στην ιστορία της TAG Heuer. www.tagheuer.com Σε εξουσιοδοτημένα καταστήματα 89

G A S T R O N O M Y

ΣΤΟ ΠΑΡΊΣΙ ΕΊΝΑΙ TREND Η ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΚΟΥΖΊΝΑ

Στο σημείωμά μου αυτό θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ορισμένες σκέψεις μου για το πώς εξελίσσονται τα πράγματα σχετικά με τη γαστρονομία και τις αλλαγές που επέφερε η πανδημία. ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΕΣ: YOHANN BOREL Ζώντας στο Παρίσι, ενδιαφέρον έχει το πώς αντιδρούν και τι περιμένουν οι Παριζιάνοι για το καθημερινό τους φαγητό, αλλά και πώς η πανδημία τούς έστρεψε προς την υγιεινή διατροφή και το σπιτικό φαγητό, χωρίς αυτό να είναι επιβαρυμένο από συντηρητικά. Πάνω σε αυτό βασιζόταν το φαγητό που δίναμε και εμείς στο Evi Evane traiteur. Ως traiteurs οι Γάλλοι ορίζουν τα μικρά μαγαζιά απ’ όπου μπορούν να πάρουν σπιτικό φαγητό. Το δικό μας έχει ελληνικό φαγητό, πίτες αλμυρές και γλυκές, όπως τις κάνουμε στη χώρα μας, και παράλληλα τους δίνει τη δυνατότητα να πάρουν το τυρί τους, τις ελιές τους αλλά και κάποιο απεριτίφ. Στην ουσία είναι ένας χώρος όπου περνάς και μπορείς να αγοράσεις όλα αυτά που θα σου καλύψουν την ημέρα διατροφικά, από το πρωί μέχρι το βράδυ. Αυτό είναι μια συνήθεια στη ζωή των Γάλλων εδώ και πολλά χρόνια, γι’ αυτό στο Παρίσι θα βρεις traiteurs απ’ όλες τις εθνικότητες. Το Evi Evane traiteur κάθε μέρα έχει νέα και φρέσκα πιάτα, καθώς αυτά δεν γίνονται με συντηρητικά ώστε να διατηρούνται περισσότερες ημέρες. Το μόνο που μπορεί να κρατήσει τρεις ημέρες σε 91

εμάς είναι οι αλοιφές, όπως ο ταραμάς. Αυτή άλλωστε είναι και η φιλοσοφία του concept. Πάντα τα traiteurs πήγαιναν πολύ καλά, απλώς εξαιτίας του κορωνοϊού, με τα υπόλοιπα καταστήματα εστίασης κλειστά και μόνο αυτά ανοιχτά, αυξήθηκε η ζήτηση, αφενός επειδή οι άνθρωποι είχαν την ανάγκη να ξέρουν ότι θα τρώνε κάτι ποιοτικό και αφετέρου μέσα από τις γεύσεις να ταξιδεύουν σε χώρες και μέρη όπου δεν μπορούσαν. Αυτό που καταλάβαμε απ’ όλη αυτή την κατάσταση είναι ότι οι καταναλωτές έχουν την ανάγκη να τρώνε κάτι ποιοτικό, που κάνει καλό στην υγεία τους. Αυτό είναι ένα πολύ σπουδαίο μήνυμα για τους ανθρώπους της εστίασης και το μέλλον αυτής. Είναι πολύ σημαντικό να χειρίζεσαι την πρώτη ύλη με απόλυτη ασφάλεια. Το μεγαλύτερό μας έξοδο είναι η αγορά πρώτης ύλης, καθώς επιλέγουμε αυτή να είναι πολύ καλή είτε πρόκειται για τυριά, λάδι και ό,τι παίρνουμε από την Ελλάδα –60% των εισαγωγών μας είναι από Ελλάδα– είτε λαχανικά, φρούτα και κρέας, όπου πάντα δίπλα βάζουμε το όνομα του παραγωγού. Πρέπει ο καταναλωτής να ξέρει τι είναι αυτό που τρώει και από πού προέρχεται. Αυτό συμβαίνει εδώ στη Γαλλία. Σε αντίθεση με την Ελλάδα, εδώ η μεγάλη επένδυση γίνεται στην ποιότητα του φαγητού. Η ουσία είναι το απόλυτο trend.

G A S T R O N O M Y

ΤΟ EVI EVANE ΜΕΤΡΆΕΙ ΠΛΈΟΝ 20 ΧΡΌΝΙΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΠΆΘΕΙΆ ΜΑΣ ΜΕ ΤΗ ΜΑΡΊΑ ΉΤΑΝ ΝΑ ΑΝΑΔΕΊΞΟΥΜΕ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΌ ΦΑΓΗΤΌ, ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΆ ΠΡΟΪΌΝΤΑ ΚΑΙ ΜΈΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΆ ΝΑ ΚΑΤΑΔΕΊΞΟΥΜΕ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΌ ΠΝΕΎΜΑ ΚΑΙ ΤΗ ΦΙΛΟΞΕΝΊΑ.

Οι Γάλλοι, περνώντας από τα μαγαζιά μας, αισθάνονται σαν να πηγαίνουν να πάρουν φαγητό από τη μητέρα τους για να γευματίσουν μαζί με τα παιδιά τους. Μας λένε ότι έχουμε μεταφέρει τη σχέση που έχουν οι Έλληνες με την οικογένεια και το πόσο πολύ βοηθάει ο ένας τον άλλο. Έτσι αισθάνονται, και αυτό είναι το απόλυτο κομπλιμέντο για εμάς, επειδή τους έχει κάνει να νιώθουν ασφάλεια για το φαγητό που θα δώσουν στα παιδιά τους. Τίποτα δεν γίνεται χωρίς κόπο

και κόστος και, αν είχαμε στραφεί σε άλλες μορφές εστίασης γρήγορου φαγητού, θα ήταν πιο κερδοφόρο. Η ποιότητα είναι αυτή που μένει και έχει διαχρονικό χαρακτήρα. Γι’ αυτόν τον λόγο ασχολούνται στο Evi Evane traiteur και οι κόρες της αδελφής μου Μαρίας, που είναι νέες. Καταλαβαίνεις ότι και αυτές οι ηλικίες το ζητούν αυτό. Σημαντικό είναι επίσης σε μια επιχείρηση να υπάρχουν άτομα απ’ όλες τις 92

G A S T R O N O M Y

ηλικίες, για να μπορέσεις να αντιληφθείς τα ερεθίσματα που έχουν οι άνθρωποι όλων των ηλικιών. Το Evi Evane μετράει πλέον 20 χρόνια και η προσπάθειά μας με τη Μαρία ήταν να αναδείξουμε το ελληνικό φαγητό, τα ελληνικά προϊόντα και μέσα από αυτά να καταδείξουμε το ελληνικό πνεύμα και τη φιλοξενία. Και τα τελευταία δύο χρόνια αισθανόμαστε ότι κάτι έχει γίνει με την ελληνική κουζίνα και σε αυτό πιστεύω ότι έχουμε παίξει κι εμείς τον ρόλο μας. Το πάθος των Γάλλων να έρθουν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια είναι τεράστιο. Φέτος ήρθαν πολλοί Παριζιάνοι στην Ελλάδα. Είναι τρομερό. Το 80% των πελατών μας έκανε διακοπές στη χώρα μας.

σπιτικά και τα vegan. Από λαχανικά με φέτα στον φούρνο, ντομάτες λαδερές γεμιστές, παστίτσιο, σπανακόπιτες, τυρόπιτες, κρεατόπιτες, μέχρι όλων των ειδών τα κεφτεδάκια, με τεχνικές που δεν αλλοιώνουν το φαγητό και το κάνουν ελαφρύ. Δεν μπορεί ένα φαγητό να έχει πάρα πολλά λάδια, να είναι λιπαρό ή τηγανητό. Δεν μπορούν οι άνθρωποι να ζήσουν με τέτοιο φαγητό. Πρέπει να προσαρμόζεσαι με τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Διαφορετικά μένεις στα αζήτητα. Κάνουμε διάφορες σαλάτες με βάση τα όσπρια, π.χ. ρεβίθια με ρόδι και ντοματίνια, όπως και σαλάτα με κολοκύθα, καθώς λειτουργούμε πάντα ανάλογα με την εποχικότητα των προϊόντων. Κάνουμε πολύ προσεκτική επιλογή προϊόντων από την Ελλάδα. Ετοιμάζουμε πολλά φαγητά με πετιμέζι. Έχουν καταλάβει οι πελάτες ότι χρησιμοποιούμε πετιμέζι ή μέλι αντί για ζάχαρη.

Το θέμα είναι το πώς το ελληνικό φαγητό θα κρατηθεί στο ύψος του. Εμένα ο φόβος μου είναι ότι, όταν κάτι γίνεται μόδα, αλλοιώνεται. Υπάρχουν πάρα πολλοί που μας πλησιάζουν, κυρίως Άραβες και Τούρκοι, που θέλουν να κάνουν αλυσίδες με ελληνικά εστιατόρια. Αυτό το φοβάμαι πάρα πολύ. Όταν μπαίνει μπροστά μόνο το κέρδος, είσαι μακριά από την ουσία και τον επαγγελματισμό. Προς το παρόν, είναι trend η ελληνική κουζίνα.

Σε εμάς, όπως και σε κάθε κατάστημα εστίασης, ο καταναλωτής εμπιστεύεται την υγεία του. Δεν είναι αστείο. Πρέπει ο άλλος να έχει 100% γνώση του αντικειμένου για να προσφέρει φαγητό. Νομίζω εκεί βρίσκεται η διαφορά. Γι’ αυτό καταφέραμε εμείς να κάνουμε την ελληνική κουζίνα μόδα, επειδή τους δώσαμε την καλύτερη εκδοχή.

Οι Γάλλοι από πιάτα στο Evi Evane traiteur επιλέγουν τα 93

I N T E R V I E W

ΑΙΜΙΛΊΑ ΠΑΠΑΦΙΛΊΠΠΟΥ, ΕΙΚΑΣΤΙΚΌΣ

«ΙΕΡΟΊ ΛΌΓΟΙ / COVID-19» Εικαστική εγκατάσταση στο Μικρό Θέατρο Επιδαύρου Η πανδημία περιόρισε τη συνεκτικότητα της κοινωνίας; Προφανώς…

Ένα μη θεατρικό έργο σε ένα θέατρο. Μια παράσταση χωρίς ηθοποιούς, μα με Χορό τους θεατές. Ένα έργο τέχνης με «σκηνικό» έναν λαβύρινθο νημάτων, που εφόσον ανακαλύψεις τα «περάσματά» του φτάνεις στο νόημα...

Η τέχνη μπορεί να λειτουργήσει ως συνεκτικός ιστός σε μια κοινωνία; Κατεξοχήν. Γι’ αυτό υπάρχουν τα μουσεία, οι συναυλίες, οι θεατρικές παραστάσεις, που ακόμη και μέσα στην πανδημία οι άνθρωποι αναζητούσαν.

Μια εικαστική εγκατάσταση που, όσες φορές κι αν επαναληφθεί, ποτέ δεν είναι η ίδια. Ένα έργο τέχνης όπου η παραμικρή κίνηση, έστω κι ενός εκ των συμμετεχόντων, επηρεάζει «χαοτικά» και κυριολεκτικά την αφήγηση. Ένα έργο που μόλις τελειώνει, την ίδια στιγμή αρχίζει, απ’ την αρχή, και συνεχίζει να υπάρχει, να δρα και να επιδρά, αν και «κατέβηκε».

Μέσα από το διαδίκτυο… Ναι, οι άνθρωποι βρήκαν καταφύγιο στην τέχνη για να αντιμετωπίσουν την ακύρωση των συναισθημάτων τους, την ακύρωση της ταυτότητάς τους. Την ακύρωση; Ναι, γιατί όταν είσαι απομονωμένος σε ένα σπίτι και δεν μπορείς να έρθεις σε επαφή με άλλους ανθρώπους, τον παππού σου ας πούμε που πεθαίνει, ακυρώνονται σε ένα μεγάλο βαθμό η ανθρωπιά σου και τα συναισθήματά σου.

Κυρία Αιμιλία Παπαφιλίππου, θα μας μεταφράσετε το έργο σας; Φοβάμαι πως τα έργα δεν μεταφράζονται, αλλά βιώνονται… Ο καθένας βιώνει με τον δικό του τρόπο αυτό που βλέπει, ακούει ή αντιλαμβάνεται. Δηλαδή συμμετέχει, συμπράττει.

Κι ο λαβύρινθος με τα νήματα; Είναι η εμπειρία του θεατή που ξεπερνώντας τα «εμπόδια» εντέλει γίνεται συν-δημιουργός. Καλείται να εξερευνήσει, «να βρει τον δρόμο του», γίνεται αυτός ο πρωταγωνιστής.

Πώς προέκυψε η ιδέα γι’ αυτό το έργο; Είναι ένα έργο με αφορμή τις απαγορεύσεις και τις αποτροπές της πανδημίας, αλλά και του παράλληλου ασφυκτικού εναγκαλισμού με την τεχνολογία, που αποκάλυψε νέους τρόπους που οργανώνεται ο άνθρωπος και οι κοινωνίες σήμερα.

Μα τελικά αυτή είναι η ζωή!... Και τι είναι η κορδέλα του Moebius/Μέμπιους; Είναι μαθηματικό παράδοξο… Αν βάλεις το δάχτυλό σου από τη μία πλευρά της κορδέλας και το σύρεις πάνω της, θα ξαναγυρίσεις πάλι στο ίδιο σημείο. Έχει δηλαδή μόνο μία επιφάνεια.

Ποια η σχέση του έργου με το αρχαίο θέατρο; Όλα τα αρχαία θέατρα είναι φτιαγμένα στις πλαγιές λόφων, με θέα το μεγαλείο της φύσης. Μπορούμε λοιπόν να θεωρήσουμε το θέατρο ως ένα χωνί όπου η κορυφή του είναι χωμένη στη γη και οι κερκίδες του θεάτρου οργανώνουν το μισό χωνί, ενώ το άλλο μισό οργανώνεται διά του βλέμματος…Έτσι το θέατρο γίνεται αντιληπτό ως οργανική συνέχεια της φύσης.

Είναι αυτό το μικρό γλυπτό που μπορούσε κάθε θεατής να πάρει δωρεάν; Ναι… όπως τα μαρτυρικά αντίδωρα που δίνονται στις βαφτίσεις. Με μια κλωστή το αναρτάς μέσα στον χώρο σου και με ελάχιστο αεράκι αυτό κινείται. Και η σχέση του έργου με την εγκατάσταση; Το συνδέω με τη χειραψία… Τη χειραψία, που τόσο μας έχει λείψει εξαιτίας της πανδημίας. Άλλωστε χειραψία με τον εαυτό σου δεν μπορείς να κάνεις... Χρειάζονται δύο!

Και οι θεατές; Οι θεατές παράλληλα με το δρώμενο βλέπουν ο ένας τον άλλο, συλλειτουργούν, συγκινούνται, συμπράττουν. Συνυπάρχουν δηλαδή σε μια κοινότητα-κοινωνία και δημιουργούν μια συνεκτική σχέση με τη φύση. Θέατρο και φύση γίνονται ένα…

Σωστά. Μα και το DNA έτσι δημιουργείται, έτσι δημιουργείται μια νέα ζωή. «Κουμπώνουν» τα νηματίδια από τον κάθε γονιό κατ’ αντιπαραλληλία, με την ίδια γεωμετρική δομή που βρίσκουμε και στο νήμα…

Λέτε γι’ αυτό να ήταν τα αρχαία θέατρα τόποι και ίασης; Πιστεύω πως τα θέατρα σίγουρα ήταν –και είναι– μηχανισμοί συνεκτικότητας και ως εκ τούτου παράγουν «λυτρωτικές» δυνατότητες. Είναι στη φύση της φύσης…

Γιατί Ιεροί Λόγοι του Αίλιου Αριστείδη; Ο Αίλιος Αριστείδης ήταν ένας ρήτορας που έζησε περίπου το 180 μ.Χ. Γράφει τους «Ιερούς Λόγους» όντας ασθενής, ενδεχομένως και εν μέσω μιας πανδημίας που είχε ενσκήψει και τότε. Ένα κείμενο

Όταν λέτε συνεκτικότητα, τι εννοείτε; Εννοώ πως όλα τα πράγματα τα ενώνει μια αόρατη ή ορατή σχέση.

I N T E R V I E W

στο οποίο παρακολουθούμε το σώμα να νοσεί, ενώ το πνεύμα αγωνίζεται να εκφραστεί μέσω ίσως και της θεραπευτικής του λόγου.

και όχι μόνο, πέρα από πολιτισμικές ιδιαιτερότητες και κοινωνικές διαστρωματώσεις, πέρα από ταυτότητες και φύλα και προσωπικές προτιμήσεις, πέρα από οτιδήποτε. Μέσα από το σώμα, αυτό το σώμα που απαγορεύτηκε να κυκλοφορεί, να αγκαλιάζει, να ακουμπάει, να φιλάει, που αναπνέει με δυσκολία μέσα από τη μάσκα, την ώρα που η τεχνολογία το καθηλώνει μπροστά στη μικρή οθόνη.

Υπήρχε και λόγος στην εγκατάσταση; Βεβαίως. Στο μικρό σπιτάκι που βρίσκεται στο θέατρο, κάτω από τον ίσκιο της κληματαριάς, προσφέραμε στους θεατές δροσερό νερό, το έργο-δώρο του Moebius και από το ανοιχτό παράθυρο μπορούσες να ακούσεις τον λόγο-«παραλήρημα», που εμπνεύστηκα και έγραψα κατά το παράδειγμα του Αίλιου Αριστείδη.

Γιατί ο βωμός, ο χαλκάς που έδεναν τα ζώα και το πλέξιγκλας; Ο βωμός, που ήταν πάντα στο Μικρό Θέατρο της Επιδαύρου, ήταν μέρος του λατρευτικού τελετουργικού. Με το πλέξιγκλας εμφατικά τον επισημαίνω και τον αναδεικνύω, μήπως και επιτέλους καταλάβουμε, μετά από 4.700.000 νεκρούς πως η κοινότητα των ανθρώπων είναι μία.

Τι μας αφήνει ως κληρονομιά η πανδημία; Ο κορωνοϊός αποκάλυψε πλέον τα πολλαπλά επίπεδα που είμαστε όλοι αλληλένδετοι, αλληλεξαρτώμενοι, αδιαχώριστοι, βιολογικά

Μπορείτε να καταθέσετε την εμπειρία σας για την πανδημία στον ιντερνετικό τόπο www.aemiliapapaphilippou.com/logoi.html. 95

F A S H I O N

RELAXED ΑLLURE Συνδυάζοντας την εξελιγμένη κομψότητα και τη διακριτική πολυτέλεια με ένα ελεύθερο πνεύμα, ο δημιουργικός διευθυντής της Tod’s, Walter Chiapponi, προτείνει μια επανερμηνεία των κλασικών γραμμών, παρουσιάζοντας τη νέα συλλογή του οίκου. Για σκηνικό επελέγη η –εικονικής αρχιτεκτονικής– Villa Ottolenghi, βυθισμένη μέσα στο πράσινο που περιβάλλει τη λίμνη Garda, στη βόρεια Ιταλία. Tod’s Boutique: Πανεπιστημίου 4, Αθήνα

F A S H I O N

NO RULES Συνδυασμοί χωρίς κανόνες, ανάμειξη και αντιστοίχιση κομματιών όπου το σωστό είναι το λάθος και το λάθος είναι το σωστό. H απόλυτη ελευθερία της επιλογής στην εμφάνισή σου αντικατοπτρίζεται μέσα από την ανδρική συλλογή Dsquared2 Pre-Fall 2021. Η συλλογή Dsquared2 διατίθεται από τα καταστήματα Eponymo και από επιλεγμένα καταστήματα σε όλη την Ελλάδα.

F A S H I O N

A FUTURE TOGETHER O θρυλικός κινηματογραφιστής Wim Wenders σκηνοθέτησε τη διαφημιστική ταινία της συλλογής του Salvatore Ferragamo, A Future Together F/W 2021. Τοποθετημένη στα γυρίσματα μιας φουτουριστικής ταινίας, η συλλογή A Future Together είναι ένας μεταμοντέρνος, πολυδιάστατος και πολυεπίπεδος προβληματισμός για τα συναρπαστικά πιθανά μέλλοντα –μια μυριάδα θετικών δυνατοτήτων– που μας περιμένουν όλους. Γυρίστηκε στο συγκρότημα CityLife του Μιλάνου και η φωτογραφική καμπάνια για τη συλλογή περιλαμβάνει ένα εντυπωσιακό portfolio 24 εικόνων, που τραβήχτηκε από τον Vito Fernicola. Salvatore Ferragamo boutique: Σταδίου 4, Αθήνα 100

F A S H I O N

101

OFFICE HOURS Η θερμοκρασία πέφτει και ο ενδυματολογικός κώδικας του φθινοπώρου για το γραφείο απαιτεί θερμότερα ρούχα, layering, κομψά πανωφόρια και αξεσουάρ. Και, φυσικά, ρολόγια με ισχυρή προσωπικότητα και επιβλητική παρουσία στον καρπό. ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΕΣ: ΣΠΎΡΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΆΤΟΣ STYLING: ΜΆΝΘΟΣ ΔΕΛΛΑΤΌΛΑΣ, ΕΠΙΜΈΛΕΙΑ ΡΟΛΟΓΙΏΝ: ΦΑΝΉ ΖΑΦΡΆΚΑ-ΘΕΜΕΛΊΔΗ

102

HUBLOT Classic Fusion Chronograph με κάσα 45 mm από King Gold 18K (το αποκλειστικό κράμα της Hublot), μαύρο ματ καντράν, αυτόματο μηχανισμό και ανάγλυφο ριγέ λουράκι από μαύρο καουτσούκ (Hublot Boutique Athens). ROLEX Oyster Perpetual Day-Date με κάσα 40 mm από κίτρινο χρυσό 18Κ, γραμμωτή στεφάνη, μπρασελέ President, αυτόματο μηχανισμό Superlative Chronometer, αδιάβροχο έως 100 μέτρα βάθος (Rolex Hellas). Πορτοφόλι κερμάτων και κλειδοθήκη MCM.

103

TISSOT PRΧ Powermatic 80 με open back κάσα 40 mm από ανοξείδωτο σατινέ ατσάλι, στεφάνη με ροζ χρυσή επίστρωση PVD, αυτόματο ελβετικό μηχανισμό με 80 ώρες ενεργειακής αυτονομίας και μπρασελέ από ατσάλι (Swatch Group Greece). MONTBLANC Heritage Automatic με κάσα 40 mm από ανοξείδωτο ατσάλι, ασημί καντράν με ημερομηνία, αυτόματο μηχανισμό και λουράκι από δέρμα αλιγάτορα (Montblanc Boutique – Τζάννες). ΤUDOR Date 1926 41mm με κάσα από ατσάλι και ροζ χρυσό, στεγανή μέχρι 100 μέτρα, αυτόματο μηχανισμό, ασημί καντράν με αραβικούς αριθμούς και 6 διαμάντια μπριγιάν, και δίχρωμο μπρασελέ από ατσάλι και ροζ χρυσό (Rolex Hellas). Δερμάτινο πορτοφόλι (Tod’s).

104

OMEGA Seamaster 300 Bronze Gold με κάσα 41mm από Bronze Gold (το αποκλειστικό κράμα της Omega), καφέ κεραμική στεφάνη, αυτόματο μηχανισμό Co-Axial Master Chronometer και λουράκι από δέρμα (Swatch Group Greece). BREITLING Premier B01 Chronograph 42 με κάσα 42 mm από ανοξείδωτο ατσάλι, μαύρο καντράν τύπου panda, αυτόματο manufacture μηχανισμό Β01 με 70 ώρες αυτονομίας και λουράκι από δέρμα (Breitling Boutique Athens). TAG HEUER Carrera Day-Date Automatic με κάσα από ανοξείδωτο ατσάλι, ασημί καντράν με διπλό παράθυρο ημέρας και ημερομηνίας, αυτόματο μηχανισμό και λουράκι από δέρμα αλιγάτορα (Gofas Jewelry). Δερμάτινη σταμπωτή θήκη και στυλό roller ball, όλα Montblanc (Montblanc Boutique – Tzannes). Δερμάτινα γάντια Boss (Hugo Boss Hellas).

105

Σουέντ τζάκετ και ζώνη, βαμβακερό chino παντελόνι (όλα Massimo Dutti). Στιλό roller ball, limited edition, αφιερωμένο στον Sir Arthur Conan Doyle, και δερμάτινο πορτοφόλι, όλα Montblanc (Montblanc Boutique – Tzannes). Γυαλιά ηλίου (Salvatore Ferragamo). Σουέντ sneakers (Tod’s). Τσάντα μέσης ‘ames (www.liamanjorou.com).

106

Σύμμεικτο τζάκετ, μάλλινο πουκάμισο, βαμβακερό Τ-shirt και τζόκεϊ, όλα Dsquared2 (Eponymo). Σακίδιο πλάτης, sneakers και ζώνη (όλα MCM). Γυαλιά ηλίου Omega (Omega Boutique). Άρωμα Havana by Mancode.

107

Μάλλινο παλτό, μεταξωτό φουλάρι, βαμβακερό πουκάμισο και δερμάτινη ζώνη (όλα Salvatore Ferragamo). Δερμάτινα γάντια Boss (Hugo Boss Hellas). Δερμάτινη σταμπωτή θήκη και στιλό roller ball, όλα Montblanc (Montblanc Boutique – Tzannes). Δερμάτινα δετά παπούτσια με αντιολισθητική σόλα (Tod’s). Σακίδιο πλάτης ‘ames (www.liamanjorou.com)

108

Σταυρωτό μάλλινο παλτό, ζιβάγκο, σκούφος, κασκόλ και δερμάτινες ζώνες, όλα Boss (Hugo Boss Hellas). Γυαλιά ηλίου (Salvatore Ferragamo). Ρολόι ατσάλινο TISSOT PRΧ Powermatic 80 (Swatch Group Greece). Σουέντ μποτάκια (Tod’s). Σάκος ‘ames (www.liamanjorou.com).

109

VIAGGIO A VENEZIA

110

MANCODE HAVANA EAU DE PARFUM Δέρμα, πούρο, ξύλο κέδρου και κουβανέζικα λουλούδια συνδυάζονται σε ένα eau de parfum με τον χαρακτήρα ενός ταξιδιώτη του κόσμου και την αυθεντική αίσθηση της Αβάνας. Διαθέσιμο στο mancodeshop.com και σε επιλεγμένα σημεία πώλησης.

111

MANCODE TULUM BAGS Οι χειροποίητες τσάντες TULÛM του MANCODE διαθέτουν η κάθε μία μοναδικό σχέδιο και είναι κατασκευασμένες από δέρμα και ύφασμα από vintage χαλί. Παραδίδονται σε premium box.

MANCODESHOP.COM

112

113

T R A V E L

114

T R A V E L

A MYSTICAL PLACE IN NORTH ATLANTIC ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΜΑΡΙΝΑ ΒΕΡΝΙΚΟΥ Εικόνες από απότομους, ομιχλώδεις βράχους, στενά φιόρδ και πράσινες κοιλάδες που γίνονται ένα με τη θάλασσα, συνθέτοντας ένα φυσικό τοπίο άγριας ομορφιάς, μας μεταφέρει με τον φακό της η Μαρίνα Βερνίκου από τα νησιά Φερόε στον Βόρειο Ατλαντικό.

την ιστορική κληρονομιά και τις ρίζες τους από τους Βίκινγκς. Από τις ανεμοδαρμένες, κατακόρυφες βραχώδεις πλαγιές μέχρι και το εσωτερικό των πόλεων, πρόβατα βόσκουν ελεύθερα. Στην πραγματικότητα, το όνομα Φερόε στην τοπική γλώσσα σημαίνει «πρόβατο». Ο πληθυσμός τους είναι τριπλάσιος από αυτόν των κατοίκων, οι οποίοι είναι περίπου 50.000. Οι περισσότεροι από αυτούς ασχολούνται με την αλιεία ή την εκτροφή προβάτων. Τα νησιά Φερόε μοιάζουν με ένα ποικιλόμορφο ψηφιδωτό: με οπτικές αντιθέσεις, τραχιά, ομιχλώδη τοπία, γαλήνιους ανθρώπους που ζουν στη φύση και τον Ατλαντικό να τα περιβάλλει από παντού. Απέχουν 3.382,34 χλμ. από την Αθήνα.

Ανάμεσα στη Νορβηγία και την Ισλανδία, το αρχιπέλαγος με τα 18 ηφαιστειακά νησιά μοιάζει ανέγγιχτο από τον χρόνο και την ανθρώπινη παρέμβαση. Το αρχιπέλαγος αυτό, νότια του Αρκτικού Κύκλου, κανονικά θα έπρεπε να είναι μια χώρα πολικών αρκούδων και μόνιμων παγετώνων, αλλά η θέση του σε σχέση με το ρεύμα του Gulf Stream σημαίνει ότι ο υδράργυρος σπάνια πέφτει κάτω από το μηδέν και σπάνια ανεβαίνει πάνω από τους 11 βαθμούς Κελσίου. Βρέχει τις 260 ημέρες του έτους και η πρωτεύουσα Torshavn φαίνεται μόνιμα καλυμμένη με ομίχλη. Το σύμπλεγμα των νησιών συνδέεται με οδικές σήραγγες, πορθμεία, δρόμους και γέφυρες. Πεζοπόροι και παρατηρητές πουλιών προσελκύονται από τα βουνά, τις κοιλάδες και τα απόκρημνα παράκτια βράχια, που φιλοξενούν χιλιάδες θαλασσοπούλια.

Όμως το γραφικό σκηνικό των νησιών αμαυρώθηκε από μια πράξη βαρβαρότητας. Η πρόσφατη δημόσια σφαγή χιλίων και περισσότερων δελφινιών από ντόπιους ψαράδες, οι οποίοι φωτογραφίζονταν μέσα στην κόκκινη από το αίμα θάλασσα, προκάλεσε την παγκόσμια κατακραυγή και δυσφήμησε τα νησιά. Εμείς στο MANCODE θαυμάζουμε τη σπάνια ομορφιά του τόπου. Όμως αισθανόμαστε αποτροπιασμό για την εξόντωση των δελφινιών και το απαράδεκτο αυτό «έθιμο».

Οι κάτοικοί τους, κρατώντας ζωντανή τη μεσαιωνική σκανδιναβική γλώσσα, διηγούνται ιστορίες ψαράδων, σκανδιναβικούς θρύλους και μύθους από μοναχούς, με μεγάλη υπερηφάνεια για

115

116

T R A V E L

ΜΙΑ ΑΠΌ ΤΙΣ ΔΙΆΣΗΜΕΣ ΤΟΠΟΘΕΣΊΕΣ ΣΤΑ ΝΗΣΙΆ ΦΕΡΌΕ ΕΊΝΑΙ Η ΛΊΜΝΗ SORVAGSVATN Ή LEITISVATN, Η ΟΠΟΊΑ ΦΑΊΝΕΤΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΕΠΙΠΛΈΕΙ ΠΆΝΩ ΑΠΌ ΤΟΝ ΩΚΕΑΝΌ. Η ΛΊΜΝΗ ΣΥΝΔΈΕΤΑΙ ΜΕ ΙΣΤΟΡΊΕΣ ΜΥΘΙΚΏΝ ΠΛΑΣΜΆΤΩΝ, ΌΠΩΣ ΤΟ NYKUR, ΈΝΑ ΠΝΕΎΜΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΎ ΠΟΥ ΣΥΧΝΆ ΠΑΊΡΝΕΙ ΤΗ ΜΟΡΦΉ ΕΝΌΣ ΌΜΟΡΦΟΥ ΚΑΙ ΤΑΛΑΝΤΟΎΧΟΥ ΑΛΌΓΟΥ. ΤΟ NYKUR ΔΕΛΕΆΖΕΙ ΤΟ ΑΝΥΠΟΨΊΑΣΤΟ ΘΎΜΑ, ΠΛΗΣΙΆΖΕΙ ΚΟΝΤΆ, ΤΌΣΟ ΏΣΤΕ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΠΟΛΎ ΑΡΓΆ ΓΙΑ ΕΚΕΊΝΟ ΝΑ ΞΕΦΎΓΕΙ, ΚΑΙ ΤΌΤΕ ΑΡΠΆΖΕΙ ΚΑΙ ΣΈΡΝΕΙ ΤΗΝ ΆΤΥΧΗ ΨΥΧΉ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΘΆΝΑΤΌ ΤΗΣ, ΣΤΟΝ ΒΥΘΌ ΤΗΣ ΛΊΜΝΗΣ.

117

T R A V E L

ΤΟ 1844, Ο CROWN PRINCE FREDERIK ΤΗΣ ΔΑΝΊΑΣ ΕΠΙΣΚΈΦΘΗΚΕ ΤΙΣ ΝΉΣΟΥΣ ΦΕΡΌΕ. ΚΑΤΆ ΤΗ ΔΙΆΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΊΣΚΕΨΗΣ, ΈΝΑΣ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΑΚΌΛΟΥΘΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΈΒΗΚΕ ΣΤΗ ΒΡΑΧΏΔΗ ΣΤΟΊΒΑ TROLLKONUFINGUR, ΎΨΟΥΣ 313 ΜΈΤΡΩΝ, ΚΑΙ ΈΓΙΝΕ Ο ΠΡΏΤΟΣ ΠΟΥ ΈΚΑΝΕ ΤΗΝ ΑΝΑΡΡΊΧΗΣΗ. ΜΕΤΆ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΌ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΊΓΚΙΠΑ, ΚΑΤΈΒΗΚΕ ΣΤΗ ΒΆΣΗ ΤΟΥ ΒΡΆΧΟΥ ΧΩΡΊΣ ΠΡΌΒΛΗΜΑ – ΜΌΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΉΣΕΙ ΌΤΙ ΆΦΗΣΕ ΈΝΑ ΑΠΌ ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΈΝΑ ΤΟΥ ΓΆΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΉ ΤΟΥ. ΑΠΡΌΘΥΜΟΣ ΝΑ ΑΝΑΧΩΡΉΣΕΙ ΧΩΡΊΣ ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΘΕΩΡΟΎΣΕ ΤΟ ΠΙΟ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΌ ΚΟΜΜΆΤΙ ΤΗΣ ΈΝΔΥΣΉΣ ΤΟΥ, ΕΠΙΧΕΊΡΗΣΕ ΤΗΝ ΑΝΑΡΡΊΧΗΣΗ ΓΙΑ ΔΕΎΤΕΡΗ ΦΟΡΆ – ΜΌΝΟ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΆΘΕΙΑ ΤΟΥ ΑΥΤΉ ΈΠΕΣΕ ΚΑΙ ΣΚΟΤΏΘΗΚΕ.

118

119

A F I C I O N A D O

FROM

TOKYO TO HAVANA Ένα πολύ αξιόλογο blended malt από την Ιαπωνία, το Nikka from the Barrel, συνοδεύει ιδανικά το Trinidad la Trova, που προοριζόταν για καλεσμένους του Fidel Castro.

Αυτή τη στιγμή, που γράφω αυτές τις λέξεις, βρίσκομαι ακόμα στη Μύκονο, παραλία, θέα θάλασσα, daiquiri και πουράκι. Όταν θα δημοσιευτεί αυτό το άρθρο, ίσως να έχουν εμφανιστεί οι πρώτες ψύχρες και κάποιες βροχές. Εξαφανισμένος όλο το καλοκαίρι, ένεκα επαγγελματικών υποχρεώσεων, χαθήκαμε όσο να ’ναι, αλλά ελπίζω να επανακάμψω και, αν το επιτρέψει ο ιός, να κάνουμε και κανένα ταξίδι προς Αβάνα, για λίγες διακοπές και για επίσκεψη στην πηγή των αγαπημένων μας πούρων.

σιών, αλλά και ορισμένες μάρκες ρούμι που είτε μου είχαν ξεφύγει είτε είναι καινούργιες στην αγορά. Δείπνο λοιπόν στη Σπηλιά, στη Μύκονο – μη νομίζετε ότι θα πήγαινα και πολύ μακριά από την έδρα εργασίας μου. Μετά από ένα λουκούλλειο γεύμα, όπως αρμόζει στην περίσταση, ήρθε η ώρα των αποσταγμάτων και του καπνού. Θάλασσα, παραλία, ψάρια, χταπόδια και αστακοί, πού αλλού θα καταλήγαμε αν όχι σε ένα καπνιστό και ιωδιούχο malt ουίσκι. Το είχε πάρει το μάτι μου στο μπαρ κατά τη διάρκεια του δείπνου και μετά τα τόσα ρούμια του καλοκαιριού, είπα να ξεκινήσω τη χειμωνιάτικη περίοδο κάπως πρόωρα. Nikka from the Barrel στην ετικέτα, ένα πολύ αξιόλογο blended malt από την Ιαπωνία, το οποίο δεν είχα δοκιμάσει, αν και είχα ακούσει τα καλύτερα. Καπνός και ιώδιο στη μύτη κατευθείαν μόλις πλησιάσεις το ποτήρι, και με την πρώτη γουλιά κατακλυσμός αρωμάτων και γεύσεων.

Παρά τις επαγγελματικές υποχρεώσεις, κατάφερα να καπνίσω κάποια πούρα και να δοκιμάσω καινούργιες συνταγές κοκτέιλ ως επί το πλείστον, λόγω υψηλών θερμοκρα-

Έντονο το κάψιμο του τζίντζερ και του πιπεριού στη 120

A F I C I O N A D O

γλώσσα και στη συνέχεια πολλά φρούτα αλλά και βανίλια, πολύπλοκο πραγματικά. Γλυκό αλλά και ταυτόχρονα έντονο τελείωμα με μακρά επίγευση – οφείλω να δώσω συγχαρητήρια στους συντρόφους από την Ιαπωνία για το καταπληκτικό αποτέλεσμα. Χωρίς να θέλω να μειώσω αυτό το εξαιρετικό προϊόν, το οποίο θα τιμήσω ξανά στο μέλλον, ήθελα να προσθέσω απλώς ότι είμαι πιο αφοσιωμένος στα καπνιστά malt της Σκωτίας, τα οποία, όσο και να σας φανεί περίεργο, τα προτιμώ γιατί είναι πιο σκληρά και λιγότερο αρωματικά, αν και το Nikka, όπως πρόσεξα στην ετικέτα, δεν είναι και τόσο αθώο με τους 51,4 βαθμούς του!

και υψηλά πρόσωπα του Φιντέλ – είπαμε και παλαιότερα, Κούβα ίσον Φιντέλ. Μόλις το 1998 βγήκαν στην αγορά για το ευρύ κοινό, με λίγα ωστόσο νούμερα μέχρι και σήμερα. Πρώτα το Fundadores για πολλά χρόνια και στη συνέχεια τα Reyes, Robusto Extra και Robusto να ολοκληρώνουν την γκάμα. Πολύπλοκο πούρο, απολαυστικό, με θεαματικά πυκνό καπνό και τα κλασικά χαρακτηριστικά των Trinidad, γήινα αρώματα, μπαχαρικά, σοκολάτα και λίγο καφέ για το τελείωμα. Δύο ώρες καύσης, 52άρι δαχτυλίδι και 166 mm μήκος, ιδανικό για την ολοκλήρωση ενός τέλειου δείπνου. Αυτό που με χαροποίησε ιδιαίτερα είναι ο παραδοσιακός χαρακτήρας του πούρου, τόσο στο όνομα Trinidad –πρόκειται για την πιο ιστορική πόλη της Κούβας, προστατευόμενη από την UNESCO ως Mνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς– όσο και στην τάπα του, η οποία δεν χρειάζεται κόφτη, αλλά απλώς ένα ελαφρύ στρίψιμο για να φύγει και να το απολαύσουμε. Οι παλαιότεροι Κουβανοί torcedores δεν είχαν κόλλες και ανάλογες πολυτέλειες. Στρίψιμο και άναμμα.

Πούρο συνοδείας και αυτό, προσεκτικά επιλεγμένο για την περίσταση, δέκα πούρα έκανα όλο το καλοκαίρι, έπρεπε να το γιορτάσω. Trinidad la Trova, ένα πούρο μόνο για τα Casa del Habanos, το οποίο βγήκε στην αγορά στα τέλη του 2017 και πλέον δεν υπάρχει στα καταστήματα λόγω εξάντλησης των αποθεμάτων, καθότι ήταν edicion limitada. Παρά το νεαρό της ηλικίας τους, μόλις από το 1969, τα Trinidad είναι –οφείλω να ομολογήσω– εξαιρετικά πούρα, που παρά την τσιμπημένη τιμή τους ανταποκρίνονται πλήρως στις απαιτήσεις και του πιο δύσκολου aficionado. Αυτό βέβαια οφείλεται στο ότι δημιουργήθηκαν και αυτά στο El Laguito, την παραδοσιακή φάμπρικα παραγωγής των Cohiba, και για τον ίδιο σκοπό, δώρο για αξιωματούχους

Το ξεκίνημα της νέας σεζόν ας ελπίσουμε να μας βρει σε καλύτερη κατάσταση από την προηγούμενη. Τουλάχιστον να περνάμε καλά όσο μπορούμε, ανακαλύπτοντας νέες γεύσεις, νέα αρώματα και με νέες εμπειρίες, το βασικότερο. «Μια ζωή την έχουμε κι αν δεν τη γλεντήσουμε» – πολύ παλιό και αυτό. 121

W I N E

S P I R I T S

LIMITED AND PRECIOUS Ένα από τα πιο ακριβά κρασιά και σίγουρα το σπανιότερο της Napa Valley είναι το Screaming Eagle Cabernet Sauvignon 2018. Αναμφισβήτητα, ένα από τα καλύτερα Cabernet Sauvignon του κόσμου.

Το Screaming Eagle είναι το icon wine της Καλιφόρνια. Το κρασί με βάση το Cabernet Sauvignon που παράγεται σε μικρές ποσότητες από έναν μικρό αμπελώνα στην ονομασία Oakville της Napa, πωλείται για πάνω από 3.000 δολάρια το μπουκάλι και είναι το πιο ακριβό κρασί της Αμερικής. Ο Jean Phillips ίδρυσε τους αμπελώνες το 1986 και άρχισε να πουλά σταφύλια σε ντόπιους παραγωγούς στη Napa. Μετά από μερικά χρόνια, αποφασίστηκε η ίδρυση ενός οινοποιείου και ο πρώτος τρύγος του Screaming Eagle κυκλοφόρησε το 1992. Ο Robert Parker βαθμολόγησε αυτό το πρώτο

vintage με 99 πόντους. Οι σοδειές που έχουν επιτύχει την πολυπόθητη βαθμολογία 100 βαθμών από τον διάσημο κριτικό κρασιού έχουν γίνει ανάρπαστες από τους οινόφιλους ανά τον κόσμο. Οι πωλήσεις γίνονται από το οινοποιείο μέσω μιας λίστας αλληλογραφίας, η οποία είναι πλήρης από το 2000 – και υπάρχει μια λίστα αναμονής αρκετών χιλιάδων ονομάτων. Ο αμπελώνας του Screaming Eagle βρίσκεται εντός του Oakville, στο νότιο τμήμα της κοιλάδας Napa. Είναι φυτεμένος κυρίως με Cabernet Sauvignon, με λίγο Merlot και Cabernet Franc και ένα μικρό αμπελοτεμάχιο με Sauvignon Blanc. Το κρασί παλαιώνει σε 65% νέα γαλλικά δρύινα βαρέλια για σχεδόν δύο χρόνια. Η ετήσια παραγωγή είναι περίπου 3.000 φιάλες. Το 2006, το Screaming Eagle πουλήθηκε στους Stanley Kroenke και Charles Banks. 122

W I N E

S P I R I T S

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά: Βαθύ μοβ χρώμα, η εσοδεία του 2018 ξεκινά από το ποτήρι με ζωντανά αρώματα από ώριμα βατόμουρα, μαύρα κεράσια και φρέσκες κόκκινες και μαύρες σταφίδες, καθώς και γλυκόριζα, ζαχαρωμένες βιολέτες, κέδρο και λάδι γαρίφαλου με μια απαλή πινελιά θαλάσσιου σπρέι. Μεσαίο σώμα με εντυπωσιακή κομψότητα, ο ουρανίσκος έχει λεπτή υφή και όμως είναι χτισμένος σαν ένα τούβλινο σπίτι, με εξαιρετικά σφιχτή ραχοκοκαλιά και εξαιρετικά δεμένη οξύτητα. Οι έντονες μαύρες και κόκκινες γεύσεις φρούτων τονίζονται από στρώματα ορυκτών και λουλουδιών, τελειώνοντας με απίστευτο μήκος και βάθος. Αναμφισβήτητα εκπληκτικό. Οινοποιείο: Screaming Eagle Ποικιλιακή σύνθεση: Cabernet Sauvignon Περιοχή: United States / Napa Valley / Oakville Αλκοολικός βαθμός: 13,5% 123

W I N E

S P I R I T S

Σε αυτή τη στήλη δοκιμάζουμε κρασιά από όλο τον κόσμο και μιλάμε για την ιστορία, την περιοχή και τον γευσιγνωστικό τους χαρακτήρα. Τον κόσμο του κρασιού πολλές φορές τον χωρίζουμε σε Παλαιό Κόσμο (όσα είναι από την Ευρώπη) και σε Νέο Κόσμο (όσα είναι εκτός Ευρώπης).

THE DEEP RED COLOR OF CALIFORNIA INSIGNIA 2018, CABERNET SAUVIGNON-PETIT VERDOT-MALBEC-CABERNET FRANC, JOSEPH PHELPS VINEYARDS, NAPA VALLEY, ΗΠΑ Το οινοποιείο βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της Napa Valley, στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ, και ιδρύθηκε το 1973 από τον πρωτοπόρο οινοπαραγωγό Joseph Phelps, ενώ τώρα μετά τον θάνατό του, το 2015, τα ηνία του κτήματος έχει ο γιος του Bill, ο οποίος εντάχθηκε στην οικογενειακή επιχείρηση το 1998.

Parker το έχει βαθμολογήσει με 100 πόντους τέσσερις χρονιές, το 1991, το 1997, το 2002 και το 2007, χαρακτηρίζοντάς το ένα από τα καλύτερα χαρμάνια Cabernet Sauvignon. Το οινοποιείο έχει ως μότο τη βιωσιμότητα, ως οικογένεια που τρέφεται από τη γη εδώ και δεκαετίες ο στόχος τους είναι η μακροπρόθεσμη ζωτικότητα της γης που καλλιεργούν, ενώ έχει λάβει και τις πιστοποιήσεις Napa Green και Fish Friendly Farming. Επιπλέον, η βιοποικιλότητα των αμπελώνων ενισχύεται από τα οπωροφόρα δέντρα και τις ελιές που έχουν φυτευτεί στους αμπελώνες. Επίσης προσφέρουν κατοικία σε πτηνά που περιορίζουν φυσικά τα παράσιτα και τα τρωκτικά, ενώ τέλος έχουν εγκαταστήσει και ηλιακούς συλλέκτες για να καλύψουν την πλειονότητα των ενεργειακών αναγκών του οινοποιείου.

Πριν ασχοληθεί με το κρασί, ο Joseph διοικούσε μία από τις μεγαλύτερες κατασκευαστικές εταιρείες της Αμερικής, έως ότου μια μέρα ενημερώθηκε από έναν τραπεζίτη για πολλά πιθανά έργα κατασκευής οινοποιείων στην περιοχή της Napa. Μετά την ολοκλήρωση ενός οινοποιείου, πήρε την απόφαση να αγοράσει γη στην κοιλάδα της Napa, ξεκινώντας με 15 στρέμματα το 1972, ενώ το 1973 απέκτησε άλλα 600 στρέμματα στις περιοχές St. Helena, Rutherford, Oakville, Stags Leap District, Oak Knoll District, South Napa και στην περιοχή Carneros.

Το οινοποιείο στη St. Helena σχεδιάστηκε από τον διάσημο αρχιτέκτονα John Marsh Davis και περιλαμβάνει μία μεγάλη αίθουσα με ιδιωτικούς χώρους γευσιγνωσίας άρτια εξοπλισμένους, ένα κελάρι-βιβλιοθήκη παλαιών εσοδειών του κτήματος, μια κουζίνα τελευταίας τεχνολογίας και φυσικά μια εξωτερική βεράντα με θέα στους αμπελώνες, κάνοντας την εμπειρία μοναδική. Το Insignia είναι ένα από τα πιο διάσημα κρασιά στον κόσμο. Η χρονιά του 2018 έχει παλαιώσει για 24 μήνες σε νέα γαλλικά δρύινα βαρέλια. Στην όψη είναι βαθύ πορφυρό με μπλε ανταύγειες, αρώματα ζουμερών μαύρων φρούτων, γλυκών μπαχαρικών, δρυός, καπνού και έχει γήινες νότες, βρεγμένου χώματος και μανιταριών. Στο στόμα είναι ξηρό, με ισορροπημένη οξύτητα, οι τανίνες είναι πλούσιες με βελούδινη υφή, το σώμα είναι γεμάτο και η επίγευση μακρά. Συνδυάστε το με παϊδάκια μαύρου χοίρου γλασαρισμένα και ψημένα στο μπάρμπεκιου με άγρια ψητά μανιτάρια.

Ο Phelps είναι ένα από τα πιο σεβαστά πρόσωπα στη βιομηχανία κρασιού στην Καλιφόρνια, δημιουργώντας κρασιά εμβληματικά, με παγκόσμια φήμη. Το Insignia είναι η ναυαρχίδα του οινοποιείου, με πάνω από 40 χρόνια παραγωγής, και αναγνωρίζεται ευρέως ως ένα από τα πιο iconic κρασιά της Napa Valley. Ο τρύγος του 2002 βραβεύτηκε ως το κρασί της χρονιάς από το περιοδικό Wine Spectator, ενώ ο διάσημος κριτικός κρασιού Robert 124

W I N E

S P I R I T S

20 – Πραγματικά εξαιρετικό 19 – Κορυφαίο κρασί 18 – Ανώτερης ποιότητας, με ιδιαίτερο βάθος 17 – Ανώτερης ποιότητας 16 – Υψηλής ποιότητας, με δυνατότητα παλαίωσης

Courtesy of Joseph Phelps Vineyards

15 – Ευχάριστο προς κατανάλωση, χωρίς ελαττώματα

125

M U S I C

CHARLIE WATTS THE LEGEND Άρπαξε τον Mick από το πέτο, τον σήκωσε όρθιο και του έριξε μια τόσο γερή μπουνιά, που ο Jagger έπεσε αρχικά πάνω σε μια πιατέλα με καναπεδάκια σολομού και ύστερα γλίστρησε προς το ανοιχτό παράθυρο… ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΝΊΝΑΣ ΠΆΤΣΑ

γροθιά του Charlie Watts προσγειώθηκε με δύναμη στο πρόσωπο του Mick Jagger. «Μη με αποκαλέσεις ποτέ ξανά ντράμερ σου! Εσύ είσαι ο τραγουδιστής μου!» Ήταν στις αρχές της δεκαετίας του ’80 όταν οι Rolling Stones σκέφτονταν να χωρίσουν οι δρόμοι τους και μαζεύτηκαν στη σουίτα του ξενοδοχείου όπου διέμεναν για να συζητήσουν. Ο Jagger είδε πως ο Watts έλειπε. Του τηλεφώνησε στο δωμάτιό του. «Πού είναι ο ντράμερ μου;» Λίγη ώρα αργότερα, ο Watts εμφανίστηκε καλοντυμένος και αρωματισμένος. Άρπαξε τον Mick από το πέτο, τον σήκωσε όρθιο και του έριξε μια τόσο γερή μπουνιά, που ο Jagger έπεσε αρχικά πάνω σε μια πιατέλα με καναπεδάκια σολομού, ύστερα γλίστρησε προς το ανοιχτό παράθυρο και θα είχε βρεθεί μέσα στο υδάτινο κανάλι του Άμστερνταμ, αν δεν τον άρπαζε στον αέρα ο Keith Richards την τελευταία στιγμή. Στην αυτοβιογραφία του ο Richards θυμάται «τη γροθιά του ντράμερ, μια γροθιά που έχω δει λίγες φορές και είναι θανατηφόρα. Θέλει φοβερή ισορροπία, συγχρονισμό και πολύ άσχημη πρόκληση».

πραγματικά. Πρόοδος είναι ο Miles Davis να παίζει modals. Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό στη ροκ!». Ο Watts γεννήθηκε στο Λονδίνο κατά τη διάρκεια του B΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μεγάλωσε ανάμεσα σε τζαζ ήχους κι έπαιξε για πρώτη φορά τύμπανα μετατρέποντας ένα μπάντζο σε ταμπούρο. «Δεν έχω κάνει ποτέ μου μαθήματα. Έμαθα τύμπανα παίζοντας πάνω από δίσκους». Το 1960 έπαιζε τζαζ με διάφορους μουσικούς, ενώ παράλληλα εργαζόταν σε διαφημιστική εταιρεία. Στους Stones εντάχθηκε το 1963 χωρίς να τους πάρει πολύ στα σοβαρά, όμως άλλαξε γνώμη όταν το 1964 το single «It’s All Over Now» έφθασε στην τρίτη θέση των βρετανικών charts. Λίγο αργότερα, το κομμάτι «(I Can’t Get No) Satisfaction» καθιέρωσε τους Stones ως ένα από τα μεγάλα ονόματα του είδους. Οι Rolling Stones μετράνε πάνω από 55 άλμπουμ και έχουν φτάσει στην κορυφή των βρετανικών και αμερικανικών charts 32 φορές. Μέσα σε όλες αυτές τις επιτυχίες, ο Charlie Watts ήταν η ακούραστη μηχανή πίσω από τα τύμπανα και συχνά ο ισορροπιστής του συγκροτήματος όταν έσβηναν τα φώτα. Όμως ποτέ δεν ξέχασε την πρώτη του αγάπη, την τζαζ. Σχημάτισε αρκετά μουσικά σχήματα, συμπεριλαμβανομένης και μιας ορχήστρας 32 ατόμων με την ονομασία Charlie Watts Orchestra. Κυκλοφόρησε δίσκους με τους Charlie Watts Quintet, ενώ συνεργάστηκε με τον Jim Keltner στους Charlie Watts/Jim Keltner Project. Το 2004 κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ με τους Charlie Watts and the Tentet, ενώ το 2010 ηχογράφησε κι έπαιξε ζωντανά με τη swing μπάντα A B C & D of Boogie Woogie.

Δεκαετίες μετά, η ιστορία μπορεί να φαίνεται σαν μία ακόμη από τις μυθικές καταστάσεις που περιβάλλουν τους θρυλικούς Stones, αλλά αποκαλύπτει και μια ουσιαστική αλήθεια για το συγκρότημα: ο Watts ήταν η καρδιά που χτυπούσε στον πυρήνα των Rolling Stones. Όπως το έθεσε ο Ronnie Wood στο ντοκιμαντέρ «Tip of the Tongue» (2003): «Ο Watts είναι ο κινητήρας και δεν πάμε πουθενά χωρίς κινητήρα». Ο Keith Richards ήταν ακόμη πιο λακωνικός: «Ο Charlie Watts είναι οι Stones». Κατά ειρωνικό τρόπο, η ροκ μουσική δεν ήταν η πρώτη αγάπη του Watts. Ήταν ένας ντράμερ της τζαζ και αυτή είναι η μουσική που του έδωσε το ιδιαίτερο groove που τον έκανε να ξεχωρίσει και πίσω από τα τύμπανα των Stones. Όπως είπε κάποτε στο περιοδικό Rolling Stone, η άποψή του για τη ροκ ήταν απλή: «Είναι χορευτική μουσική, αλλά δεν έχει προοδεύσει

Ο Watts (1941-2021) συχνά θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους ντράμερ όλων των εποχών. Και αυτή είναι η ελάχιστη αναγνώριση ενός μουσικού που, αν και «σίγησε», το χαρακτηριστικό groove του δεν θα πάψει να ακούγεται ποτέ.

MANCODERADIO.COM 126

127

John Stoddart / Getty Images / Ideal Image

W E L L N E S S

ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ Υπάρχει ανεπάρκεια στη σωστή επικοινωνιακή πολιτική της επιστήμης. Ο στόχος της θα έπρεπε να συμβαδίζει με τους φόβους, τις ιδεολογίες και την ταυτότητα των ανθρώπων, ώστε να μειώσει την τάση απόρριψης της επιστήμης.

ΤΗΣ ΜΑΡΊΑΣ ΜΥΛΩΝΆ

Ο Covid-19 συνεχίζει να επηρεάζει τις ζωές όλων μας. Σε παγκόσμιο επίπεδο έχουμε χωριστεί σε δύο κόσμους, στους εμβολιασμένους και στους μη εμβολιασμένους. Η ανθρωπολόγος Mary Douglas αναφέρει ότι οι άνθρωποι τείνουν να χωρίζουν τον κόσμο στα δύο άκρα, το ασφαλές και το επικίνδυνο, το καλό και το κακό. Ο εγκέφαλός μας αντιλαμβάνεται καλύτερα αυτή τη διχοτόμηση σε άσπρο-μαύρο, παρά σε κάποιες αποχρώσεις του γκρι. Δεν μπορούμε να διαχειριστούμε έννοιες της σχετικότητας. Είναι προτιμότερο να σκεφτόμαστε κάτι ως ασφαλές ή όχι ασφαλές, παρά ως μερικώς ασφαλές. Επίσης, μέσω της κοινωνικής ψυχολογίας υπάρχει η ιδέα των κοινωνικών κανόνων. Δηλαδή θέλουμε να κάνουμε ό,τι κάνουν και οι υπόλοιποι, οι οποίοι είναι σαν κι εμάς. Με αυτή την έννοια, είναι σαν να εναποθέτουμε την εμπιστοσύνη μας στη σοφία του πλήθους. Σύμφωνα με τις εξελίξεις, ο βασικός στόχος του εμβολιασμού είναι να εμποδίσει τις σοβαρές συνέπειες της νόσου, καθώς είναι δύσκολο να εξαλειφθεί εφόσον υπάρχει εξασθένηση της αποτελεσματικότητας των εμβολίων μετά τους οκτώ μήνες, αλλά και λόγω των παραλλαγμένων στελεχών. Οι μη εμβολιασμένοι θα συνεχίσουν να κινδυνεύουν από τις πιθανόν επικίνδυνες κλινικές επιπτώσεις σε περίπτωση νοσηλείας. Παρ’ όλα αυτά, η μετάδοση επικρατεί και στις δύο ομάδες του πληθυσμού. Θα μπορούσαμε να κινούμαστε με ασφάλεια και πολιτισμένα, συνεχίζοντας να φοράμε μάσκα μέχρι η επιστήμη να μας ενημερώσει ότι είμαστε ασφαλείς. Μέσα απ’ τη δουλειά μου έχω ακούσει αρκετές απόψεις και δεν θα μπορούσα να μην είμαι διαλλακτική στην οποιαδήποτε απόφαση. Πιστεύω ότι θα έπρεπε να κοιτάξουμε λίγο πιο σοβαρά τις φοβίες των ανθρώπων που διστάζουν να εμβολιαστούν. Μήπως θα έπρεπε

να εκφραστεί λίγη περισσότερη ενσυναίσθηση; Θα ήταν προτιμότερο να βοηθηθούν ώστε να αξιολογήσουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της επιλογής τους, παρά να αντιμετωπίζονται ως εγωιστές ή αμόρφωτοι. Υπάρχει ανεπάρκεια στη σωστή επικοινωνιακή πολιτική της επιστήμης. Ο στόχος της θα έπρεπε να συμβαδίζει με τους φόβους, τις ιδεολογίες και την ταυτότητα των ανθρώπων, ώστε να μειώσει την τάση απόρριψης της επιστήμης. Άλλωστε, η βιβλιογραφία της ψυχολογίας υγείας αναφέρει ότι τα μηνύματα εκφοβισμού έχουν επιτυχία στο να καταστέλλουν τη δράση απέναντι στον εκάστοτε κίνδυνο. Επιπλέον, εάν αναλογιστούμε την επιρροή της ιατρικής στην ευρύτερη υγεία μας, μήπως θα έπρεπε να αναρωτηθούμε κατά πόσο είναι αποτελεσματική η προώθηση υγιών συμπεριφορών; Για παράδειγμα, υπάρχουν υψηλά ποσοστά ανθρώπων που καπνίζουν, καταναλώνουν ζάχαρη, δεν γυμνάζονται, δεν φοράνε ζώνη ασφαλείας, δεν προσέχουν το βάρος τους και άλλα πολλά. Συνεπώς κάποιες μη ασφαλείς πρακτικές δεν περιορίζονται στα εμβόλια. Συμπερασματικά, οι ιατρικές συστάσεις είναι πάντα πιο πετυχημένες σε ανθρώπους που εμπιστεύονται το ιατρικό σύστημα.

ABOUT THE AUTHOR Η Μαρία Μυλωνά είναι ψυχολόγος και εκπαιδευόμενη συνθετική ψυχοθεραπεύτρια. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού (MSc) στην Ψυχολογία Υγείας από το University of Surrey και πτυχίου (BSc) στην Εξελικτική Ψυχολογία από το Empire College του State University of New York. Επίσης, έχει πιστοποιηθεί στην εφαρμογή ψυχομετρικών τεστ από το University of Cambridge. CONTACT INFO: contact@mariamylona.gr

128

W E L L N E S S

MATRIX DETOX THERAPY Τα κύτταρα, οι ιστοί και τα όργανα του σώματος είναι τόσο υγιή όσο η εξω-κυτταρική μήτρα η οποία τα περιβάλλει. ΤΟΥ ΒΗΣΣΑΡΊΩΝΑ ΖΈΡΒΑ Οι... αγρότες καταλαβαίνουν πολύ καλά αυτή την έννοια. Ξέρουν ότι για να δημιουργήσεις υγιή φυτά πρέπει να έχεις υγιές χώμα. Το υγιές έδαφος πρέπει να έχει τη σωστή αναλογία θρεπτικών μετάλλων και νερού. Το υγιές έδαφος πρέπει επίσης να είναι απαλλαγμένο από τοξικούς ρύπους. Μπορείς να δημιουργήσεις την ψευδαίσθηση ενός υγιούς φυτού με τη χρήση τεχνητών λιπασμάτων και άλλων χημικών, αλλά το φυτό δεν θα είναι πραγματικά υγιές. Η πραγματική υγεία μπορεί να προέλθει μόνο από τη δημιουργία των συνθηκών για την υγιή ανάπτυξη των κυττάρων, και αυτό προέρχεται από την ύπαρξη ενός υγιούς εξω-κυτταρικού περιβάλλοντος. Τα κύτταρα, οι ιστοί και τα όργανα του σώματος είναι τόσο υγιή όσο το περιβάλλον χώμα ή το έδαφος του σώματος. Το «έδαφος» ή το έδαφος του σώματος είναι η εξω-κυτταρική μήτρα, η οποία περιβάλλει όλα τα κύτταρα και τους ιστούς. Επομένως, τα κύτταρα, τα όργανα και οι ιστοί μας μπορούν να είναι τόσο υγιή όσο είναι το Matrix μας. Το πρόβλημά μας είναι ότι το σύγχρονο Matrix στους ανθρώπους είναι πολύ τοξικό και μολυσμένο. Δεν εννοείται θεραπεία όταν βασικά απεκκριτικά όργανα όπως το συκώτι, τα νεφρά, η λέμφος είναι υπερ-τοξινωμένα (τοξίνες - φλεγμονές παράσιτα).

ABOUT THE AUTHOR Ο Βησσαρίων Ζέρβας είναι πτυχιούχος του School of Physical Education & Sport Science (Aristotle University), Master στο Holistic Health Care & Rehabilitation (CL Pennsylvania University), πιστοποιημένος σύμβουλος «Ολικού Μυαλού» (HBDI), ειδικός επιστημονικός σύμβουλος στην ολιστική θεραπευτική-πρόληψη και στην αποκατάσταση μυοσκελετικών παθήσεων. Διαθέτει πολυετή εμπειρία στην εκπαίδευση στελεχών επιχειρήσεων και αθλητών στους τομείς Holistic Health & Wellness, Corrective Training, Nutri Detox. CONTACT INFO: zervvis@yahoo.gr

Cell is Info, not Matter Επιπλέον, η κυτταρική μεμβράνη είναι ημιπερατή, που σημαίνει ότι επιτρέπει μόνο σε ορισμένες ουσίες να εισέρχονται και να εξέρχονται. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της ηλεκτροχημικής βαθμίδωσης που δημιουργείται στα εξωτερικά άκρα της μεμβράνης, λόγω του ηλεκτρικού φορτίου που περιέχει αλλά και της διαφοράς της συγκέντρωσης του εξωτερικού από το εσωτερικό υγρό, με συνέπεια να δημιουργείται διαφορά ωσμωτικών πιέσεων, διά των οποίων προσδιορίζεται ο συντελεστής διαβατότητας της κυτταρικής μεμβράνης. Η λύση σίγουρα δεν είναι να πάρετε αβίαστα βότανα, βιταμίνες ή φάρμακα. Αυτό μπορεί να γίνει όμως τη σωστή στιγμή με την κατάλληλη «ενεργο-πληροφορία» μέσα από ένα εξατομικευμένο σύστημα διάγνωσης και θεραπείας. 129

W E L L N E S S

ΒΡΟΥΞΙΣΜΌΣ ΤΩΝ ΔΟΝΤΙΏΝ

Ο Αλέξης Παπαδάτος δεν ήξερε ότι κατά τη διάρκεια της νύχτας έτριζε ρυθμικά τα δόντια του, μέχρι που του το είπε η σύζυγός του. Ωστόσο το πρωί ξυπνούσε με ενόχληση στην άνω και την κάτω γνάθο. Ο Αλέξης ανήκει στο 95% των ανθρώπων που, σε κάποιον βαθμό, τρίζουν, τρίβουν ή σφίγγουν τα δόντια, συνήθεια η οποία ονομάζεται βρουξισμός. Πίσω από το τρίξιμο «Το άγχος κατά τη διάρκεια της ημέρας εκδηλώνεται με το τρίξιμο των δοντιών. Ερευνητές υπολογίζουν ότι το άγχος είναι κατά 85% η αιτία που οι άνθρωποι τρίζουν το βράδυ τα δόντια τους. Το άγχος παρεμβαίνει στα στάδια του ύπνου. Συνηθίζουν να τρίζουν ή να τρίβουν και να σφίγγουν τα δόντια τους ενώ περνούν από έναν βαθύ σε έναν πιο ελαφρύ ύπνο», λέει ο Dr John Rugh, ειδικός στον βρουξισμό και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του San Antonio στο Texas. Άλλα αίτια του νυχτερινού βρουξισμού: 5% των περιπτώσεων αντιστοιχούν σε αυτούς που δεν έχουν τακτική ώρα ύπνου. 10% είναι αποτέλεσμα τήρησης κάποιου ειδικού προγράμματος, όπως κατά τη διάρκεια δίαιτας, αποτοξίνωσης ή κακής διατροφής. Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι που τρίζουν τα δόντια τους το κάνουν τη νύχτα, μερικοί από αυτούς τρίζουν τα δόντια τους ή σφίγγουν τις γνάθους τους κατά τη διάρκεια της ημέρας, συνήθως σαν ασυναίσθητη αντίδραση σε συγκεκριμένες καταστάσεις, όπως κίνηση στον δρόμο, προβληματισμοί ή από πλήξη. Μόλις το αντιληφθούν, προσπαθούν να το σταματήσουν. Οι πιο συνηθισμένοι και πιθανοί υποψήφιοι για το τρίξιμο των δοντιών είναι άνθρωποι ηλικίας από 18 έως 40 ετών, αλλά αρκετοί οδοντίατροι το παρατηρούν ακόμη και σε άτομα άνω των 80 ετών. Επίσης, παρατηρείται ότι και τα παιδιά μπορεί να τρίζουν τα δόντια τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις ο βρουξισμός μπορεί να συμβαίνει σε όλη την οικογένεια. Στο παρελθόν, ειδικοί πίστευαν ότι η πιο συνηθισμένη αιτία του βρουξισμού ήταν η κακή σύγκλιση ή η κακή λειτουργία των γνάθων και οι οδοντίατροι τρόχιζαν πολύ ελαφριά τα δόντια για να διορθώσουν το πρόβλημα. Σήμερα οι περισσότεροι ειδικοί απορρίπτουν αυτή τη θεωρία.

Η ζημιά που προκαλείται Άνθρωποι που τρίζουν τα δόντια τους τα φθείρουν σε μεγάλο βαθμό. Συνήθως τα μπροστινά ή οι κυνόδοντες είναι τα πρώτα δόντια στα οποία φαίνεται η φθορά. Άνθρωποι που τρίζουν τα δόντια τους μπορεί να αναφέρουν επίσης πονοκεφάλους, πόνο και ακαμψία στις γνάθους ή σπασμούς στους κροταφικούς μυς στα πλευρά των γνάθων. Ορισμένοι ασθενείς νιώθουν επίσης πόνο πάνω από το αυτί ή στον κρόταφο το επόμενο πρωί. Ο πόνος συνήθως εξαλείφεται με το πέρας της ημέρας. Σε σοβαρές περιπτώσεις, ωστόσο, οι ασθενείς μπορεί να κάνουν ζημιά στις κροταφικές αρθρώσεις, οι οποίες συνδέουν τις γνάθους με το κρανίο. Άνθρωποι που συνηθίζουν να σφίγγουν τα δόντια μπορεί να τα κρατήσουν σφιγμένα για 90 δευτερόλεπτα τη φορά. Ο βρουξισμός μπορεί επίσης να κοστίσει σε χρήματα, λόγω φθοράς σε γέφυρες, στεφάνες, καθώς επίσης και σε σπασμένα ή «χαλαρά» δόντια. Αλλά συνήθως οι ασθενείς δεν χάνουν δόντια από το τρίξιμο και το σφίξιμο. Επίσης, πιστεύεται ότι ο βρουξισμός δεν προκαλεί περιοδοντολογικές ασθένειες (που έχουν να κάνουν με τα ούλα, τις ρίζες και τα οστά), μπορεί όμως να επιταχύνει την εξέλιξη της ασθένειας των ούλων καταλήγοντας σε απώλεια των δοντιών. Θεραπεία Η θεραπεία μπορεί να είναι σύντομη ή μακράς διάρκειας με στόχο να ξεκουραστούν οι γνάθοι και τα δόντια και να μειωθεί ο πόνος. Κατά κύριο λόγο, στόματα στα οποία έχουν προκληθεί ζημιές από βρουξισμό μπορούν να διορθωθούν. Τα δόντια μπορούν να σφραγιστούν ή να ξανασφραγιστούν και οι γέφυρες να επισκευασθούν. Κάποιο σοβαρό πρόβλημα στις αρθρώσεις μπορεί να αντιμετωπιστεί. Αλλά καμία από αυτές τις θεραπείες δεν είναι ιδανική ή μόνιμη αν ο βρουξισμός συνεχιστεί. Οι οδοντίατροι συχνά συνιστούν θεραπείες κατά του άγχους και χαλαρωτικά των μυών, μαζί με φυσικές καταπραϋντικές ουσίες ή ροφήματα. Επίσης, οι οδοντίατροι συνιστούν φυσική θεραπεία, όπως ξεκούραση, ζεστά επιθέματα στα επίπονα σημεία και προσοχή στις τροφές. Επιπλέον, πολλοί από τους ασθενείς φορούν νάρθηκες φτιαγμένους από σκληρό ή μαλακό ακρυλικό που τους επιμελούνται οι οδοντίατροι. Οι νάρθηκες τοποθετούνται συνήθως στην επάνω σειρά των δοντιών, εμποδίζοντας έτσι την τριβή μεταξύ τους και διασκορπίζοντας τις δυνάμεις που ασκούνται πάνω στα δόντια και στις γνάθους μετά την τριβή και το σφίξιμο. Συμβουλές Χαλαρώστε τις σιαγόνες σας και όταν τις νιώθετε σφιγμένες, αφήστε το κάτω σαγόνι σας να πέσει αργά και κρατήστε το ανοιχτό. Και να θυμάστε ότι, όταν το στόμα σας είναι κλειστό, πρέπει να κρατάτε τα χείλη ενωμένα και τα δόντια ξεχωριστά. Τα δόντια σας θα πρέπει να εφάπτονται και να ακουμπάνε μόνο όταν μασάτε ή καταπίνετε. Αερόβιες ασκήσεις όπως γρήγορο περπάτημα, τρέξιμο και κολύμπι μπορούν να σας βοηθήσουν να διώξετε την ένταση. Υιοθετήστε έναν υγιεινό τρόπο ζωής με σωστή και ισορροπημένη διατροφή και αρκετό ύπνο. Και μην ξεχνάτε ότι η ενασχόληση με αγαπημένες συνήθειες όπως κάποιο hobby ή η ανάγνωση βιβλίου προσφέρουν θετική ενέργεια και ηρεμία στον οργανισμό σας.

130

131

W E L L N E S S

ΠΩΣ ΤΟ ΜΟΥΡΟΥΝΕΛΑΙΟ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΣΤΟ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΑΣ! ΔΡ. ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΓΡΗΓΟΡΆΚΗΣ Κλινικός Διαιτολόγος – Διατροφολόγος MSc, PhD. Διδάκτωρ Τμήματος Επιστήμης Διαιτολογίας – Διατροφής Χαροκοπείου Πανεπιστημίου. Διευθυντής Επιστημονικής Ομάδας ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ. Πρόεδρος Ελληνικής Διατροφολογικής Εταιρείας

αποτελεί το καταστροφικό μέσο επίθεσης στους διάφορους ιστούς. Η βιταμίνη D συμβάλλει καθοριστικά στον έλεγχο της φυσιολογικής έκφρασης των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος (Cantorna & Mahon 2004). Με απλά λόγια, είναι εκείνη που θα καθορίσει το εάν το ανοσοποιητικό μας θα συμπεριφερθεί φυσιολογικά (θα απαντήσει δηλαδή με ευστοχία στις διάφορες επιθέσεις) ή αυτοκαταστροφικά, στρεφόμενο δηλαδή κατά των ιδίων οργάνων (Prietl et al. 2013). Η βιταμίνη Α συμβάλλει στις ειδικές λειτουργίες των διαφόρων κύτταρων του ανοσοποιητικού (Barringer et al. 2003). Τέλος, η βιταμίνη Ε, ως μια ισχυρή αντιοξειδωτική ουσία, επίσης διαδραματίζει κομβικό ρόλο στη διαφοροποίηση και στον πολλαπλασιασμό ζωτικών κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος (Moriguchi & Muraga 2000). Πολλοί διαβάζοντας το κείμενο αυτό θα αναρωτιούνται εάν υπάρχει κάποια τροφή η οποία θα μπορούσε να τροφοδοτήσει επαρκώς με όλα τα παραπάνω θρεπτικά συστατικά τον ανθρώπινο οργανισμό. Στο ερώτημα αυτό η κατηγορηματική απάντηση είναι το μουρουνέλαιο. Είναι γνωστό στην Ελλάδα τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1960 και θα έλεγα ότι χαρακτήρισε διατροφικά τα παιδιά εκείνης της γενιάς. Πράγματι το μουρουνέλαιο είναι πλούσιο σε διατροφική αξία. Αποτελεί εξαιρετική πηγή ω3 λιπαρών οξέων: DHA (600 mg/5 ml) και ΕΡΑ (400 mg/5 ml), όπως και της ιδιαίτερα σημαντικής βιταμίνης D (10 μg/5 ml). Ταυτόχρονα, περιέχει σημαντική ποσότητα βιταμίνης Α (250 μg/5 ml) και βιταμίνης Ε (10 mg/5 ml) για αντιοξειδωτική προστασία των ω3. Το πιο σημαντικό πλεονέκτημα, όμως, του μουρουνέλαιου είναι ότι πραγματικά περιέχει έναν μοναδικό συνδυασμό συνύπαρξης βιταμίνης D και ω3 λιπαρών, τον οποίο δεν θα βρείτε σε κανένα συμπλήρωμα διατροφής. Η θρεπτική υπεροχή του συγκεκριμένου συνδυασμού έγκειται στο γεγονός ότι προσφέρει ταυτόχρονα Ανοσορρυθμιστική και Αντιφλεγμονώδη προστασία. Επίσης, είναι γνωστό ότι η βιταμίνη D ως λιποδιαλυτή βιταμίνη απορροφάται στο μέγιστο όταν συνυπάρχει με περιβάλλον λίπους, γεγονός το οποίο συμβαίνει απόλυτα στην περίπτωση του μουρουνέλαιου. Στα επιχειρήματα αυτά, εάν προσθέσετε και το γεγονός της παρουσίας αντιοξειδωτικών βιταμινών (βιταμίνη Ε και ενδεχομένως βιταμίνη Α), καταλαβαίνετε το γιατί το μουρουνέλαιο σας προσφέρει παράλληλα και σπουδαία Αντιοξειδωτική ασπίδα. Συμπερασματικά, τα ηπατοϊχθυέλαια (μουρουνέλαιο) λειτουργούν έμμεσα ως αντιφλεγμονώδεις παράγοντες και μπορούν να ενισχύουν αποτελεσματικά τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Οι θετικές ιδιότητες στην υγεία που προκύπτουν από την κατανάλωση μουρουνέλαιου είναι πολλαπλές. Βέβαια, προκειμένου να υπάρξει το όφελος υγείας που προσφέρει, είναι πολύ σημαντικό να καταναλώνεται μουρουνέλαιο υψηλής ποιότητας. Σημείωση: Για τη συγγραφή του άρθρου αυτού έλαβα ως υπόδειγμα το μουρουνέλαιο, γνωστό για την υψηλή του ποιότητα. Επίσης, η προαναφερόμενη δοσολογία των 5 ml και οι περιεκτικότητες θρεπτικών συστατικών του μουρουνέλαιου αναφέρονται στο μουρουνέλαιο.

Το ανοσοποιητικό είναι ένα θαυμαστό σύστημα, το οποίο είναι απόλυτα υπεύθυνο για την άμυνα του οργανισμού. Για να καταλάβετε τον ρόλο του, μπορείτε να φανταστείτε τον ανθρώπινο οργανισμό ως ένα κλιματιστικό τελευταίας τεχνολογίας. Το ανοσοποιητικό σύστημα προσομοιάζει με τον θερμοστάτη του κλιματιστικού. Στην περίπτωση που επιθυμείτε να ζεσταθείτε στο δωμάτιό σας, ρυθμίζετε, για παράδειγμα, τον θερμοστάτη στους 28 βαθμούς Κελσίου. Αυτό σημαίνει ότι το κλιματιστικό παράγει θερμότητα μέχρι να προσεγγίσει τη θερμοκρασία των 28 βαθμών και στη συνέχεια προσαρμόζει τη λειτουργία του παράγοντας απλώς θερμότητα συντήρησης. Υπό φυσιολογικές συνθήκες αυτό συμβαίνει διαρκώς και ελεγχόμενα από τον θαυμαστό μηχανισμό της ομοιόστασης του κλιματιστικού (βλ. ανθρώπινος οργανισμός). Όταν για κάποιον λόγο απορρυθμιστεί η λειτουργία του θερμοστάτη, ο συγκεκριμένος μηχανισμός διαταράσσεται, με συνέπεια η παραγόμενη θερμότητα να εξακολουθεί να αυξάνεται ακόμα και όταν η θερμοκρασία του δωματίου ανέλθει στους 30, στους 40, στους 50 ή και στους 60 βαθμούς Κελσίου. Καταλαβαίνετε ότι αυτό επιφέρει καταστροφικά αποτελέσματα, διότι ουδείς φυσιολογικός οργανισμός μπορεί να επιβιώσει υπό αυτές τις συνθήκες. Οπότε το κλιματιστικό μετατρέπεται από ένα ζωτικό μέσο για την επιβίωση (όσο αυτό λειτουργεί φυσιολογικά) σε ένα μέσο καταστροφής. Αυτό ακριβώς συμβαίνει στην περίπτωση των αυτοάνοσων νοσημάτων. Η θαυμαστή λειτουργία του ανοσοποιητικού διαταράσσεται, με αποτέλεσμα η παραγόμενη άμυνα (αντισώματα) να είναι ανεξέλεγκτη και να πλήττει ακόμα και υγιείς στόχους, με τελικό επακόλουθο την καταστροφή τους. Εν αρχή όλων, λοιπόν, η λειτουργία του ανοσοποιητικού! Οι άνθρωποι διαθέτουν δύο ανοσοποιητικούς μηχανισμούς: την έμφυτη (μη ειδική) ανοσία, η οποία αφορά αυτό που λέμε «κράση» του καθενός μας, και την επίκτητη (ειδική) ανοσία, η οποία ενισχύεται τόσο από την έκθεση στο περιβάλλον όσο και από διατροφικά συστατικά. Στη δεύτερη περίπτωση, η διατροφή διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στη ρύθμιση και στην εξέλιξή της. Τα ζωτικά θρεπτικά συστατικά που καταναλώνονται επιτελούν κομβικό ρόλο στο αμυντικό σύστημα, με δεδομένο ότι μέσω αυτών παρέχονται όλα τα δομικά συστατικά που θα θωρακίσουν αποτελεσματικά τις ανοσοποιητικές λειτουργίες (Chandra & Kumari 1994). Μεταξύ των διατροφικών ουσιών που συμμετέχουν ζωτικά στη ρύθμιση των λειτουργιών του ανοσοποιητικού είναι τα ω3 λιπαρά, η βιταμίνη D, η βιταμίνη Α και η βιταμίνη Ε. Το κάθε ένα θρεπτικό συστατικό από αυτά συνεισφέρει με τον τρόπο του στην καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού. Για παράδειγμα, τα ω3 λιπαρά (EPA και DHA) συμβάλλουν στη μείωση της εκδήλωσης φλεγμονής (Leslie et al. 2015), η οποία

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ • Barringer TA, Kirk JK, Santaniello AC, Foley KL & Michielutte R (2003). Effect of a multivitamin and mineral supplement on infection and quality of life. A randomized, double-blind, placebo-controlled trial. Ann Intern Med 138(5):365-371. • Cantorna MT & Mahon BD (2004). Mounting evidence for vitamin D as an environmental factor affecting autoimmune disease prevalence. Exp Biol Med (Maywood) 229(11):1136-1142. • Chandra RK & Kumari S (1994). Nutrition and immunity: an overview. J Nutr 124(8):1433S-1435S. • Leslie MA, Cohen DJ, Liddle DM3, Robinson LE & Ma DW (2015). A review of the effe ct of omega-3 polyunsaturated fatty acids on blood triacylglycerol levels in normolip idemic and borderline hyperlipidemic in dividuals. Lipids Health Dis 6;14:53. • Mollers.gr • Moriguchi S & Muraga E (2000). Vitamin E and immunity. Vitam Horm 59:305–336. • Prietl B, Treiber G, Pieber TR & Amrein K (2013). Vitamin D and immune function. Nutrients 5;5(7):2502-2521. Review.

132

133

T R A V E L

CASTELLO DI RESCHIO

Ένα κάστρο που χρονολογείται από τον 10ο αιώνα μ.Χ. άνοιξε τις πύλες του ως πολυτελές ξενοδοχείο με θέα στους δενδρώδεις λόφους της Umbria στην Ιταλία. ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΤΑΜΠΗ

134

135

T R A V E L

136

ΤΟ HOTEL CASTELLO DI RESCHIO ΒΡΊΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΈΝΑ ΚΤΉΜΑ 1.500 ΕΚΤΑΡΊΩΝ ΣΤΗΝ UMBRIA ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΊ ΈΝΑ ΣΤΟΛΊΔΙ ΜΕ ΣΠΆΝΙΑ ΟΜΟΡΦΙΆ, ΌΠΟΥ ΞΕΧΕΙΛΊΖΟΥΝ Η ΙΣΤΟΡΙΚΌΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΑΊΓΛΗ ΜΙΑΣ ΆΛΛΗΣ ΕΠΟΧΉΣ.

137

Courtesy of Castello di Reschio

T R A V E L

νάμεσα στην Τοσκάνη και την Umbria, σε μια γεωργική περιοχή που φημίζεται για τα ελαιόδεντρα και τους αμπελώνες της, ο αριστοκρατικής καταγωγής αρχιτέκτονας Benedikt Bolza μετέτρεψε ένα κάστρο, που χρονολογείται από τον 10ο αιώνα μ.Χ., σε πολυτελές ξενοδοχείο. Το Hotel Castello di Reschio βρίσκεται σε ένα κτήμα 1.500 εκταρίων και αποτελεί ένα στολίδι με σπάνια ομορφιά, όπου ξεχειλίζουν η ιστορικότητα και η αίγλη μιας άλλης εποχής. Πριν όμως ξεκινήσει η ανακατασκευή του, τα παιδιά της οικογένειας Bolza, στα οποία ανήκει η γη, ξόδεψαν χρόνο ανάμεσα στα ερείπια προσπαθώντας να αποκαταστήσουν τις οροφές που βρίσκονταν υπό κατάρρευση.

τόριο, το οποίο σερβίρει ιταλικά πιάτα, φτιαγμένα από προϊόντα που καλλιεργούνται στο κτήμα. Πολλά από τα αυθεντικά στοιχεία, όπως τα εντυπωσιακά πέτρινα τζάκια και τα ψηλά ταβάνια, διατηρήθηκαν, με σκοπό να αποτίσουν φόρο τιμής στην ιστορικότητα του χώρου. Υπό τη σκιά τροπικών φυτών, σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο με γυάλινο περίβλημα, όπου κάποτε βρισκόταν ένα μέρος της κεντρικής αυλής του κάστρου, προσφέρονται στους διαμένοντες cocktails. Εκτός από την εξωτερική πισίνα, που βρίσκεται μέσα στον κήπο με γκαζόν του ξενοδοχείου, τα πρώην κελάρια κρασιού του κάστρου έδωσαν τη θέση τους σε ένα ρωμαϊκό spa και μια ατμοσφαιρική πισίνα με αλμυρό νερό. Για τους επισκέπτες που αναζητούν πιο δραστήριες εμπειρίες, μπορούν να εξερευνήσουν το κτήμα μέσω ποδηλάτων που προσφέρονται δωρεάν ή να κάνουν μαθήματα ιππασίας στο Ιππικό Κέντρο. Άλλωστε, σε πολύ κοντινή απόσταση βρίσκονται ιστορικές και γραφικές πόλεις και χωριά της περιοχής, που μπορείτε εύκολα να επισκεφθείτε.

Ο Benedikt Bolza μαζί με τη γυναικά του, Nencia, σχεδίασαν οι ίδιοι την κάθε λεπτομέρεια, από την οροφή μέχρι και το πιο μικρό φωτιστικό. Επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν ψαμμίτη, χάλυβα και ξύλο και να μετατρέψουν τις εξωτερικές αυλές σε αίθρια. Το αποτέλεσμα που προέκυψε είναι εντυπωσιακό και πλέον το ξενοδοχείο διαθέτει 36 σουίτες, bar, βιβλιοθήκη και ένα εστια138

139

A R C H I T E C T U R E

URBAN ESCAPE Ένα αναζωογονητικό διάλειμμα από τη βουή της πόλης στο τροπικό σκηνικό του Μπαλί. ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΤΑΜΠΗ

140

141

A R C H I T E C T U R E

Βυθισμένη στην πλούσια βλάστηση της τοπικής ζούγκλας στο Μπαλί, στην Ινδονησία, συναντάμε μια οικία με παραδοσιακή τοπική αρχιτεκτονική, τη Villa Rumah Fajar. Ένα project που επιμελήθηκε το Studio Jencquel και αποτελεί γνήσιο παράδειγμα της αυθεντικής και ανεπιτήδευτης πολυτέλειας

που χαρακτηρίζει το νησί. Η οικία είναι μια σύγχρονη ερμηνεία του παραδοσιακού ύφους των σπιτιών της χώρας. Χτισμένη πάνω σε έναν λόφο με θέα στο ηφαίστειο Agung, το κτίριο ακολουθεί ευλαβικά τις αρχές της λαϊκής αρχιτεκτονικής. Με βασικά υλικά τη μαύρη πέτρα λάβας και το κόκκινο τού-

βλο, όλος ο σχεδιασμός μοιάζει να αποτίνει φόρο τιμής στο ηφαίστειο. Η βίλα εκτείνεται σε δύο ορόφους και σε 400 τ.μ. Τα μπαλκόνια και οι βεράντες έχουν σχεδιαστεί ως συνέχεια των εσωτερικών χώρων, με τους καναπέδες, τις αιώρες και τις ξαπλώστρες να δημιουργούν ατμόσφαιρα χαλάρωσης. 142

Από εκεί, οι επισκέπτες έχουν θέα στην παρθένα φύση. Στην είσοδο της οικίας υπάρχει μια συλλογή από αγάλματα και ένα μονοπάτι που, σύμφωνα με την τοπική παράδοση, βοηθά στην απομάκρυνση των κακών πνευμάτων.

A R C H I T E C T U R E

Photography by Laure Joliet

ΈΝΑ ΠΑΡΆΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΑΥΘΕΝΤΙΚΉΣ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΉΔΕΥΤΗΣ ΠΟΛΥΤΈΛΕΙΑΣ ΠΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΊΖΕΙ ΤΟ ΜΠΑΛΊ.

143

JEAN-PAUL BELMONDO ADIEU, BÉBEL ΤΗΣ ΚΈΛΛΥΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΎΛΟΥ

τολμο. Το 1960 άφησε τα τερέν της πυγμαχίας (όταν είδε πρώτη φορά παραμορφωμένο το πρόσωπό του) και βρέθηκε μπροστά από τις κάμερες του JeanLuc Godard. O σκηνοθέτης, προκειμένου να υπογραμμίσει την ακατέργαστη ακόμη αρρενωπότητα του πρωταγωνιστή του, τον ήθελε διαρκώς με ένα Gauloise στο στόμα. Υπάρχουν ταινίες στις οποίες δεν εμφανίζεται ούτε σε ένα πλάνο, ούτε σε μία σκηνή χωρίς το τσιγάρο να κρέμεται από τα πολύ χαρακτηριστικά χείλη του. Λίγο αργότερα, το 1965, έρχεται ο ρόλος στο «Pierrot le Fou» και μας συστήνεται ένας Belmondo ρομαντικός και σαγηνευτικός. Το ακατέργαστο παύει να χρειάζεται καμουφλάζ και γίνεται η γοητεία του. Έτσι γεννιέται o πλεϊμπόι Bébel.

elmondo» είναι νομίζω μία από τις πιο εύηχες λέξεις. Μία από αυτές που απολαμβάνεις να προφέρεις. Μπορεί αυτό να εξηγείται φωνητικά λόγω του συνδυασμού υγρών και έρρινων συμφώνων, αλλά κυρίως οφείλεται στο πάντα γελαστό, πονηρό –σαν να έχει μόλις κάνει σκανταλιά– πρόσωπο του Jean-Paul Belmondo. Ο ηθοποιός που έγινε σύμβολο του γαλλικού σινεμά «έφυγε» στις 6 Σεπτεμβρίου, στα 88 του χρόνια. Ένα από τα εύστοχα πράγματα που ακούστηκαν στην κηδεία του ήταν ότι δεν είδαμε ποτέ μια ταινία με τον Jean-Paul. Βλέπαμε τον Jean-Paul στις ταινίες. Βλέπεις, ο Belmondo δεν ήταν απλώς κομμάτι του Νέου Κύματος του γαλλικού σινεμά. Ήταν θεμελιωτής και πρωτεργάτης του. Θα λέγαμε ότι στο πρόσωπό του σκιαγραφήθηκε η αρσενική εκδοχή του «je ne sais quoi» στιλ και του νέου γαλλικού coolness.

Το 1970, στην ταινία «Borsalino» τον βλέπουμε στην τελευταία σκηνή να πεθαίνει στα χέρια του Alain Delon. Μια σκηνή με επίκαιρη σημειολογία. Μέσα στα επόμενα χρόνια οι δυο τους θα γίνουν το πιο σπουδαίο δίδυμο του γαλλικού σινεμά. Θα γίνουν επίσης φίλοι, μέσα σε μια διαρκή κόντρα και προσπάθεια να αποδεχτεί ο ένας τον άλλο. Πώς να μοιραστεί η δόξα ανάμεσα σε έναν ακαταμάχητο μποξέρ και έναν ζεν πρεμιέ με πρόσωπο αγγέλου και ομορφιά διαβόλου; Πώς να βρεθεί η ισορροπία ανάμεσα σε δύο τόσο τεράστια ego, που αργότερα θα αποτελέσουν τα ιερά τέρατα του γαλλικού σινεμά; «Μαζί πλάσαμε το γαλλικό σινεμά. Εκείνος κι εγώ. Δεν μπορείς να μιλήσεις για τον έναν χωρίς να αναφερθείς στον άλλο. Έχουμε την ίδια ηλικία. Δεν θα αργήσει να μου συμβεί το ίδιο», είπε συγκινημένος ο Alain Delon στην κηδεία του Belmondo. Ενώ ο 27χρονος εγγονός του με δύο φράσεις συνόψισε το νόημα της ζωής (του): «Δεν σταμάτησε ποτέ να αναζητά την ευτυχία και κυρίως να την προσφέρει. Ευχαριστούμε, παππού, για τη χαρά που μας έδωσες».

Έχοντας στην υποκριτική του φαρέτρα 80 ταινίες –αυστηρά γαλλικές, μια και έμεινε πιστός στην απροθυμία του να μεταπηδήσει στο Χόλιγουντ–, ο Belmondo ήταν πράγματι ο «Μεγαλοπρεπής» της Γαλλίας, «Le Magnifique», όπως τον αποκαλούν ακόμη. Μέσα στα εξήντα χρόνια της καριέρας του κατάφερε να φέρει ένα έθνος στα πόδια του κι έναν κόσμο ολόκληρο στα μέτρα του. Με μόνιμα έκπληκτο ύφος και απορία στα μάτια, που προέκυπτε μάλλον από τη φυσιολογία του προσώπου του και όχι από κάποιο ερέθισμα, με στιλ που εναλλασσόταν αλλά ήταν πάντα εκεί, με δεκάδες τρόπους που δεν μπορούσες καν να εντοπίσεις, κέρδισε σεβασμό και θαυμασμό και έγινε θρύλος. Αρχικά ήταν ο «άσχημος», ο πυγμάχος, το αρσενικό, ο ηθοποιός που δεν χρειαζόταν κασκαντέρ, γιατί προτιμούσε να κάνει μόνος του οτιδήποτε παρά-

144

Getty Images / Ideal Image

s u o n s a v u T uer Bébel manq 145

A R T

ΌΤΑΝ Ο MANARA ΣΥΝΆΝΤΗΣΕ ΤΟΝ FELLINI ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΝΊΝΑΣ ΠΆΤΣΑ

Μέσα της δεκαετίας του ’80. Η φιλία του περίφημου σκιτσογράφου και ζωγράφου Milo Manara με τον θρυλικό δημιουργό του ευρωπαϊκού σινεμά Federico Fellini ξεκινά όταν οι δυο τους γνωρίζονται μέσω του δημοσιογράφου και φανατικού των κόμικς, Vincenzo Mollica. Ο Fellini αποτελεί πηγή έμπνευσης για τον Manara, που με το πενάκι του είχε ήδη αφιερώσει στον Ιταλό σκηνοθέτη τη σύντομη ιστορία «Senza Titolo». Ο Manara θυμάται: «Γνώρισα τον Φελίνι αφού με πήρε τηλέφωνο και μου είπε πόσο του άρεσε ο σύντομος φόρος τιμής μου σε αυτόν. Ο Fellini ήταν πραγματικά εξαιρετικός σε ανθρώπινο και προσωπικό επίπεδο. Ήταν βασικός δάσκαλος για μένα, για τη ζωή και τη δουλειά μου».

ραγμένο ανεξίτηλα στην ιστορία της 9ης τέχνης. Έπειτα από έναν τρομακτικό εφιάλτη, ο Ιταλός σκηνοθέτης αποφασίζει να εγκαταλείψει τη δημιουργία της ταινίας με τίτλο «Το ταξίδι του Τζουζέπε Μαστόρνα», μια ιδέα που κουβαλούσε μέσα του επί χρόνια, ωστόσο χωρίς να τη θέσει σε εφαρμογή. Η ανάμνηση του Fellini από εκείνη την ταινία χρησιμεύει ως έμπνευση για τη μετατροπή του σεναρίου σε κόμικς, διά χειρός Manara. Η εργασία είναι εντατική. Οι δύο καλλιτέχνες συναντιούνται κάθε μέρα. Ο Fellini δίνει με κάθε λεπτομέρεια την ιστορία στον Manara. «Ήταν ο σκηνοθέτης και ήμουν η κάμερα», ανακαλεί ο σκιτσογράφος. Τα σχέδια δημιουργούνται ακόμα και την ώρα του μεσημεριανού, πάνω σε χαρτοπετσέτες λερωμένες με κρασί και σάλτσες.

Η φιλία των δύο ανδρών και οι καλλιτεχνικές τους ανησυχίες τούς οδηγούν και σε μια ιστορική συνεργασία, όταν ο Manara αποδίδει σε σκίτσα το σενάριο του Fellini για το «Ταξίδι στην Τουλούμ». Τα σκίτσα δημοσιεύονται κάθε μέρα επί μήνες στην εφημερίδα Corriere della Sera και αργότερα συγκεντρώνονται σε άλμπουμ. Το κόμικς είναι ολότελα ποιητικό και μένει χα-

Το 1993, ο Fellini πεθαίνει. Το «Ταξίδι του Τζουζέπε Μαστόρνα» μένει κληρονομιά στην ανθρωπότητα με τους εξής τρόπους: με τη μορφή σκίτσων, ως αναμνηστικό της φιλίας και της συνεργασίας των δύο καλλιτεχνών, αλλά και ως ένας «κινηματογραφικός θρύλος της ταινίας που δεν γυρίστηκε ποτέ». 146

Courtesy of Catalan Communications

A R T

147

Ο Αμερικανός γλύπτης Gutzon Borglum, φιλοτεχνώντας τη μικρογραφία του έργου στο γραφείο του.

148

MOUNT RUSHMORE THE MAKING OF

Σμιλεμένο στην «ιερή γη» των ιθαγενών της Αμερικής από έναν άνδρα που είχε δεσμούς με τη ρατσιστική οργάνωση Ku Klux Klan, το Εθνικό Μνημείο των ΗΠΑ, στο όρος Rushmore, το «βουνό των Προέδρων», αποτέλεσε ένα έργο γεμάτο αντιθέσεις και αντιφάσεις προτού ακόμη ολοκληρωθεί, πριν από 80 χρόνια, στις 31 Οκτωβρίου του 1941. Σε μια εποχή κατά την οποία κάποιοι προσπαθούν να ξαναγράψουν την ιστορία των ΗΠΑ, μέσα από την οπτική της πολιτικής ορθότητας, κατεδαφίζοντας αγάλματα και «ακυρώνοντας» ιστορικές προσωπικότητες, ένα μνημείο παραμένει –προς το παρόν– απείραχτο. Ίσως γιατί χρειάζεται αρκετή ποσότητα δυναμίτη για να ανατιναχθεί, ανάλογη με εκείνη που χρησιμοποιήθηκε για να σμιλευτεί. Πολλά χρόνια πριν πάρει τη σημερινή του μορφή ως Εθνικό Μνημείο των ΗΠΑ, το όρος Rushmore, στην πολιτεία της Νότιας Ντακότα, ήταν ένας τόπος ιερός για τους ιθαγενείς Lakota Sioux. Aπό εκείνο το σημείο είχε περάσει κατά τη διάρκεια ενός πνευματικού ταξιδιού που κατέληξε στο Harney Peak, ο ηγέτης τους Black Elk. Προς τιμήν του, οι ιθαγενείς έδωσαν στο όρος το όνομα «Six Grandfathers». Τη διετία 1876-1877, οι ΗΠΑ κατέκτησαν την περιοχή με βία και εκτόπισαν τους Ινδιάνους. Οι λευκοί άποικοι της περιοχής με την εγκατάστασή τους έδωσαν στο βουνό διάφορα ονόματα: Όρος Cougar, Sugarloaf, Slaughterhouse και Keystone Cliffs. Τελικά, το 1885 πήρε το σημερινό του όνομα από ένα Νεοϋορκέζο δικηγόρο, τον Charles Rushmore, στη διάρκεια μιας αποστολής του στην περιοχή. Τέσσερις δεκαετίες αργότερα, στις 4 Οκτωβρίου του 1926, ξεκινούσε εκεί η κατασκευή ενός τεραστίων διαστάσεων έργου-συμβόλου για τις ΗΠΑ –Εθνικού Μνημείου σήμερα–, που έχει ύψος 18 μ. και πλάτος 56 μ. Αφορμή, ο εορτασμός των πρώτων 150 ετών της ιστορίας του έθνους και η απότιση φόρου τιμής στους τέσσερις σημαντικότερους προέδρους μέχρι εκείνη τη χρονική στιγμή: George Washington, Thomas Jefferson, Theodore Roosevelt και Abraham Lincoln. Εμπνευστής του έργου ήταν ο ιστορικός Doane Robinson και ο άνθρωπος που ανέλαβε την υλοποίηση, ο γλύπτης Gutzon Borglum. Ο δεύτερος, προχωρώντας σε μια ενδελεχή έρευνα στη γύρω περιοχή, αντιλήφθηκε ότι το όρος Rushmore πληρούσε όλα τα κριτήρια – εξαιρετική γεωγραφική θέση, ενώ κυριαρχούσε και ο γρανίτης, που καθιστούσε πιο εύκολη τη σμίλευση. Αρχικά, ο Borglum ξεκίνησε με τη φιλοτέχνηση των προσώπων σε μια μικρογραφία. Εκτός από τις προτομές, χάραξε και ένα κείμενο πεντακοσίων λέξεων με τις σημαντικότερες ιστορικές στιγμές της χώρας, το οποίο αποφάσισε να βγάλει από τα σχέδια στη συνέχεια. 149

149

Ν Τ Ο Κ Ο Υ Μ Ε Ν Τ Ο

Ο Πολωνός γλύπτης Korczak Ziolkowski καπνίζει καθισμένος δίπλα στα κιβώτια με δυναμίτη.

150

Ν Τ Ο Κ Ο Υ Μ Ε Ν Τ Ο

Η ανατίναξη βράχων με την οποία ξεκίνησε η κατασκευή του μνημείου το 1929.

Για την ολοκλήρωση του έργου, που διήρκεσε δεκαπέντε χρόνια, χρειάστηκαν συνολικά 400 εργάτες. Κάθε μέρα ανέβαιναν περίπου 700 σκαλιά, δουλεύοντας σε επικίνδυνες συνθήκες πάνω σε σκαλωσιές αλλά και κρεμασμένοι με σχοινιά στο κενό για πολλές ώρες. Παρ’ όλα αυτά, η μεγαλύτερη επιφάνεια του μνημείου δημιουργήθηκε μέσω ανατινάξεων με δυναμίτη και, σύμφωνα με πρόσφατους υπολογισμούς, περισσότεροι από 400.000 τόνοι γρανίτη μεταφέρθηκαν από το βουνό στη διάρκεια των δεκαπέντε ετών. Παρά τη μεγάλη επικινδυνότητα του έργου, δεν υπήρξε κανένας θάνατος ως αποτέλεσμα εργατικού ατυχήματος. Λίγα χρόνια μετά την ολοκλήρωση, όμως, πλήθος εργατών εμφάνισαν αναπνευστικά προβλήματα λόγω της εκτεταμένης εισπνοής πυριτίου, με θανατηφόρες συνέπειες για κάποιους. Μάλιστα, ο Borglum πέθανε μόλις επτά μήνες πριν το έργο παραδοθεί και την ολοκλήρωσή του ανέλαβε ο γιος του, Lincoln.

Αυτό που λίγοι γνωρίζουν είναι πως διαγώνια και πίσω από το κεφάλι του Lincoln –κατόπιν εντολής του Borglum και εκτός σχεδίου– οι εργάτες κατασκεύασαν ένα δωμάτιο, το οποίο δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Η ιδέα ήταν να τοποθετηθούν εκεί ιστορικά έγγραφα της μέχρι τότε ιστορίας των ΗΠΑ, ως προσφορά για τις επόμενες γενιές. Το όνομά του θα ήταν «Hall of Records» και στόχος του ήταν να φιλοξενούνται σημαντικά ιστορικά εκθέματα. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι οποίες δεν έχουν επαληθευτεί, εντός της κρύπτης σήμερα βρίσκονται: Το Σύνταγμα των ΗΠΑ, η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων, η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, μια βιογραφία του Borglum και περιγραφές της ιστορικής περιόδου κατά την οποία έζησε ο κάθε πρόεδρος των ΗΠΑ που απεικονίζεται. Όμως, το γεγονός ότι σήμερα δεν επιτρέπεται στους τουρίστες να τo επισκεφθούν γεννά ερωτήματα, εντείνοντας με αυτόν τον τρόπο το μυστήριο αλλά και τη συνωμοσιολογία. 151

Ν Τ Ο Κ Ο Υ Μ Ε Ν Τ Ο

Εργάτες με κομπρεσέρ σμιλεύουν τα μάτια του προέδρου Theodore Roosevelt.

Υπολογίζεται ότι ετησίως δέχεται παραπάνω από δύο εκατομμύρια επισκέπτες, ενώ το εντυπωσιακό τοπίο έχει εμπνεύσει πολλούς σκηνοθέτες να στήσουν τις σκηνές δράσης των ταινιών τους εκεί. Στο αριστούργημα του «North by Northwest», ο σκηνοθέτης Alfred Hitchcock επέλεξε τη συγκεκριμένη τοποθεσία για μία από τις σκηνές δράσης με πρωταγωνιστές τους Cary Grant και Eva Marie Saint. Ωστόσο, στην πραγματική τοποθεσία γυρίστηκαν μόνο οι σκηνές από το πάρκινγκ και αυτές που «βλέπουν» από απόσταση το όρος. Όλες οι υπόλοιπες, που περιλαμβάνουν την καταδίωξη πάνω στο μνημείο, γυρίστηκαν σε ένα εξωτερικό studio της MGM, καθώς, λόγω της υψηλής επικινδυνότητας, δεν κατάφεραν να πάρουν άδεια.

από ακτιβιστές. Το 1970, ακτιβιστές από την οργάνωση United Native American ανέβηκαν στο μνημείο και κατασκήνωσαν για μήνες, ζητώντας την επιστροφή του ιερού τόπου στους ιθαγενείς Lakota. Ενώ, μία δεκαετία αργότερα, μετά από πολυετή δικαστική διαμάχη, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ έκρινε ότι η αμερικανική κυβέρνηση πήρε παράνομα από τους ιθαγενείς Lakota το όρος και ότι δικαιούνται αποζημίωση αντίστοιχη των 17 εκατομμυρίων ευρώ από το κράτος των ΗΠΑ. Οι Lakota όμως αρνήθηκαν την αποζημίωση, απαιτώντας την επιστροφή του τόπου που τους «κλάπηκε» βίαια. Ογδόντα χρόνια μετά, και παρά την αμφιλεγόμενη ιστορία του, το μνημείο του όρους Rushmore στέκει αδιάφορο, ατενίζοντας τους Μαύρους Λόφους, κόντρα στους ανέμους της Νότιας Ντακότα, σαν γρανιτένιο τείχος, να θυμίζει τις αντιφάσεις της αμερικανικής ιστορίας.

Ο τρόπος με τον οποίο κατακτήθηκε το βουνό από το αμερικανικό κράτος αποτέλεσε πρόσφορο έδαφος κατά καιρούς για πολλές διαδηλώσεις τόσο από ιθαγενείς όσο και 152

George Rinhart, Bettmann, Doreen Spooner FPG / Getty Images / Ideal Image

Ν Τ Ο Κ Ο Υ Μ Ε Ν Τ Ο

Στιγμιότυπο από τις εργασίες για τη σμίλευση του στόματος του προέδρου Thomas Jefferson.

153

Ν Τ Ο Κ Ο Υ Μ Ε Ν Τ Ο

154

Ν Τ Ο Κ Ο Υ Μ Ε Ν Τ Ο

Η ΟΛΟΚΛΉΡΩΣΗ ΤΟΥ ΈΡΓΟΥ ΔΙΉΡΚΕΣΕ ΔΕΚΑΠΈΝΤΕ ΧΡΌΝΙΑ ΚΑΙ ΧΡΕΙΆΣΤΗΚΑΝ ΣΥΝΟΛΙΚΆ 400 ΕΡΓΆΤΕΣ. ΚΆΘΕ ΜΈΡΑ ΑΝΈΒΑΙΝΑΝ ΠΕΡΊΠΟΥ 700 ΣΚΑΛΙΆ, ΔΟΥΛΕΎΟΝΤΑΣ ΣΕ ΕΠΙΚΊΝΔΥΝΕΣ ΣΥΝΘΉΚΕΣ ΠΆΝΩ ΣΕ ΣΚΑΛΩΣΙΈΣ, ΚΡΕΜΑΣΜΈΝΟΙ ΜΕ ΣΧΟΙΝΙΆ ΣΤΟ ΚΕΝΌ ΓΙΑ ΏΡΕΣ. Η ΜΕΓΑΛΎΤΕΡΗ ΕΠΙΦΆΝΕΙΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΕΊΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΉΘΗΚΕ ΜΈΣΩ ΑΝΑΤΙΝΆΞΕΩΝ ΜΕ ΔΥΝΑΜΊΤΗ ΚΑΙ, ΣΎΜΦΩΝΑ ΜΕ ΠΡΌΣΦΑΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΎΣ, ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΟΙ ΑΠΌ 400.000 ΤΌΝΟΙ ΓΡΑΝΊΤΗ ΜΕΤΑΦΈΡΘΗΚΑΝ ΑΠΌ ΤΟ ΒΟΥΝΌ ΣΤΗ ΔΙΆΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΉΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΕΊΟΥ.

155

156

157

Μ Α Ν C O D E

G A N G

DAKOTA JOHNSON • H Dakota Johnson είναι ηθοποιός και γεννήθηκε στο Austin του Τέξας, στις ΗΠΑ, το 1989. • Είναι κόρη των ηθοποιών Melanie Griffith και Don Johnson. • Έκανε το ντεμπούτο της δίπλα στη μητέρα της σε ηλικία 10 ετών, στην ταινία «Crazy in Alabama». • Προτού αφοσιωθεί αποκλειστικά στην υποκριτική, έκανε καριέρα στο μόντελινγκ, συμμετέχοντας σε αρκετές καμπάνιες διάσημων σχεδιαστών. • Έγινε παγκοσμίως γνωστή με τη συμμετοχή της στην ταινία «Fifty Shades of Grey», πρωταγωνιστώντας σε αισθησιακές σκηνές που απασχόλησαν τα ΜΜΕ και δημιούργησαν επικοινωνιακό θόρυβο. • Ασχολείται ενεργά με τον ακτιβισμό και την προστασία των ζώων. • Μέχρι το τέλος του 2021 θα κυκλοφορήσει η ταινία «The Lost Daughter», όπου και πρωταγωνιστεί, σε σκηνοθεσία της Maggie Gyllenhaal. 158

Μ Α Ν C O D E

G A N G

Getty Images / Ideal Image

CHARLOTTE GAINSBOURG • H Charlotte Gainsbourg είναι ηθοποιός. Γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1971. • Είναι κόρη της ηθοποιού Jane Birkin και του μουσικού Serge Gainsbourg (1928-1991). • Έκανε το ντεμπούτο της δίπλα στην Catherine Deneuve στην ταινία «Paroles et Musique» το 1984. • Είναι μούσα του «αιρετικού» σκηνοθέτη Lars von Trier, συμμετέχοντας σε μερικές από τις πιο εξεζητημένες σκηνές του ευρωπαϊκού κινηματογράφου («Nymphomaniac», «Antichrist»). • Έχει ασχοληθεί και με τη μουσική και έχει κυκλοφορήσει πέντε άλμπουμ. • Έχει συμμετάσχει σε πάνω από 50 ταινίες και έχει κερδίσει δύο βραβεία César (1985, 1999) και το βραβείο καλύτερης ηθοποιού στο Φεστιβάλ των Καννών (2009). • Αυτή την περίοδο βρίσκεται στα γυρίσματα της ταινίας «An Ocean Apart», με συμπρωταγωνιστή τον Matt Dillon, όπου θα υποδυθεί τη Γαλλίδα φιλόσοφο Simone de Beauvoir. 159

P R E S S

R E L E A S E S

MARKET

REPORT ΈΝΑ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΌ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΌ & ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΌ ΠΡΌΓΡΑΜΜΑ Σε συνεργασία με τη Β’ Μαιευτική-Γυναικολογική Κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Αρεταίειο και τον Διευθυντή κ. Νικόλαο Βλάχο, το ΙΑΣΩ προχώρησε στη δημιουργία του καινοτόμου Επιστημονικού & Εκπαιδευτικού προγράμματος με στόχο να προάγει την αριστεία στην εκπαίδευση και να διευρύνει το ερευνητικό και επιστημονικό έργο, με γνώμονα την παροχή

υψηλού επιπέδου υπηρεσιών υγείας προς τους ασθενείς. Για πρώτη φορά δημιουργείται ένα ολοκληρωμένο Επιστημονικό και Εκπαιδευτικό πρόγραμμα με καινοτόμα στοιχεία, όπως η εκπαίδευση σε πραγματικά χειρουργεία. Παράλληλα, με αυτή τη συνεργασία διευρύνεται σημαντικά το εκπαιδευτικό πρόγραμμα των φοιτητών της ιατρικής και η εκπαίδευση των ειδικευομένων.

ΤΑ ’70ς ΣΤΟ ΣΉΜΕΡΑ Αντλώντας έμπνευση από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 και την τρέλα της disco, ο ελβετικός οίκος Tissot παρουσίασε το νέο και αναβαθμισμένο PRX Automatic μοντέλο, το οποίο ξεχωρίζει για τη ρετρό και σοφιστικέ αισθητική του.

Λεπτό, άνετο και με μια εμφάνιση που ενσωματώνει διακριτικά στοιχεία από τη δεκαετία του ‘70, το αναβαθμισμένο PRX Automatic κυκλοφορεί με τον μηχανισμό Powermatic. Η λεπτεπίλεπτη σιλουέτα του με την ιδιαίτερη κάσα ταιριά-

ζει τέλεια κάτω από το μανίκι ενός πουκαμίσου ή ενός δερμάτινου μπουφάν, ενώ το καντράν με το εσωτερικό χαραγμένο μοτίβο ψηφιδωτού βγαίνει σε τρία χρώματα: μπλε, ασημί και μαύρο. www.tissotwatches.com/el-gr

ΤΟ ΠΛΑΊΣΙΟ ΔΊΠΛΑ ΣΤΟΥΣ ΠΥΡΌΠΛΗΚΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΈΣ Σε μια ξεχωριστή δράση Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης, η εταιρεία Πλαίσιο Computers προσέφερε περισσότερα από 35.000 σχολικά είδη στους 3.089 μαθητές που φοιτούν στα σχολεία των πυρόπληκτων περιοχών της Βόρειας Εύβοιας. Σε μια όμορφη γιορτή που διοργάνωσε η ομάδα εθελοντών «πλάι σου», τα παιδιά πέρασαν μια αξέχαστη μέρα με παιχνίδι και τραγούδι μαζί με την Josephine. Ως μια ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης, στήριξης και συμπαράστασης, οι μαθητές παρέλαβαν σχολικές τσάντες και την απαραίτητη γραφική ύλη. https://www.plaisio.gr/ 160

P R E S S

R E L E A S E S

ΕΞΕΡΕΥΝΏΝΤΑΣ ΤΟΝ ΧΏΡΟ, ΤΟΝ ΧΡΌΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΊΝΗΣΗ

Η ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΉ ΣΥΛΛΟΓΉ ΤΟΥ DIRTY LAUNDRY To premium casual clothing brand, του οποίου η κάθε νέα συλλογή ξεχωρίζει για τις άνετες, μοδάτες και καλαίσθητες γραμμές, παρουσιάζει τώρα τις προτάσεις του για το φετινό φθινόπωρο και τον χειμώνα. Ξεχωρίζουν και αυτή τη φορά τα δημοφιλή minimal fashion essentials, τα μαλακά t-shirt, τα crewneck φούτερ, τα άνετα παντελόνια και τα full-zip hoodie, σε ολοκαίνουργιες εποχικές αποχρώσεις, αλλά και στα κλασικά best-seller χρώματα που έχουν κάνει τη μάρκα αγαπημένη στο κοινό. Το fit είναι loose με comfy διάθεση και όλα τα ενδύματα είναι κατασκευασμένα από απαλά high-quality υφάσματα, όπως το 100% άριστης ποιότητας βαμβάκι. www.dirtylaundry.gr

Η swatch συνεργάζεται με τον καλλιτέχνη José Santos III και παρουσιάζουν το limited-edition ρολόι Art Special “Crossing over yellow and black lines”, το οποίο εξερευνά θεματικές όπως ο χρόνος, ο χώρος και η κίνηση, καθώς και τον αντίκτυπό τους στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Πρόκειται για το πρώτο ρολόι Art Special, στο οποίο χρησιμοποιείται βιοκεραμικό υλικό, ενώ συνολικά το ρολόι και η συσκευασία του αντλούν έμπνευση από την άσφαλτο, ένα κάπως τετριμμένο υλικό που μας μετακινεί από το σημείο A στο B. Παράλληλα, οι δίχρωμοι δείκτες και το ριγέ σαν διάβαση πεζών καντράν αντανακλούν τη διερευνητική προσέγγιση του José όσον αφορά την καθημερινότητα. www.swatch.com/el-gr

ΤΑ ΝΈΑ ΕΛΑΣΤΙΚΆ POTENZA SPORT ΤΗΣ BRIDGESTONE

ΜΙΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΉ ΔΡΆΣΗ ΑΠΌ ΤΟ NEPTUNE HOTELS

Η Bridgestone παρουσίασε τα νέα ελαστικά PotenzaSport, ειδικά σχεδιασμένα για τη Ferrari Roma. Κατασκευασμένα στο υψηλής τεχνολογίας εργοστάσιο της Bridgestone στη Ρώμη, ενισχύουν τη δυναμική οδήγηση όσο παράλληλα παρέχουν εξαιρετική άνεση και επιδόσεις σε βρεγμένο οδόστρωμα. Η Bridgestone και η Ferrari συνεργάστηκαν στενά για να τελειοποιήσουν τα ελαστικά Potenza Sport ώστε να ταιριάζουν με τις εντυπωσιακές επιδόσεις των 620 ίππων της Roma. Προκειμένου να επιτευχθούν αυτοί οι προκλητικοί στόχοι, η Bridgestone ανέπτυξε μια ειδική κορυφαία γόμα στο πέλμα και έναν σχεδιασμό στα πίσω ελαστικά με τέτοια κατανομή της γεωμετρίας των διάκενων του πέλματος, ώστε να διατηρήσει τις εξαιρετικές επιδόσεις του Bridgestone Potenza Sport στο βρεγμένο έδαφος, διατηρώντας παράλληλα τις δυνατότητες χειρισμού του ελαστικού στο στεγνό. www.bridgestone.gr

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού, στις 27 Σεπτεμβρίου του 2021, το Neptune Hotels Resort, Convention Centre & Spa συμμετείχε στη Διεθνή Εκστρατεία Καθαρισμού Ακτών που συντονίζει η HELMEPA. Το ξενοδοχείο οργάνωσε τον καθαρισμό ακτής και βυθού της παραλίας Τρούλος, δίπλα από τις εγκαταστάσεις του. Η δράση είχε ως σκοπό τη συλλογή απορριμμάτων και την ευαισθητοποίηση των επισκεπτών και του προσωπικού σχετικά με το πρόβλημα των θαλάσσιων απορριμμάτων και τις επιπτώσεις τους στο περιβάλλον. Χάρη στις προσπάθειες και τον ενθουσιασμό των επισκεπτών και του προσωπικού του ξενοδοχείου, συλλέχθηκαν και απομακρύνθηκαν από την ακτή και τον βυθό περισσότερα από 82 κιλά απορριμμάτων. www.neptune.gr

161

Courtesy of TASCHEN

I N S P I R A T I O N

FRIDA KAHLO

THE COMPLETE PAINTINGS Σπάνιοι πίνακες της Frida Kahlo που βρίσκονταν για αρκετά χρόνια σε ιδιωτικές συλλογές ή δεν είχαν εκτεθεί για περισσότερα από 80 χρόνια, μαζί με σελίδες από το ημερολόγιο και πορτρέτα της από διάσημους καλλιτέχνες, μας αποκαλύπτουν τα πάθη και τις επιρροές της καλλιτέχνιδος. Όλα αυτά στην πολυτελή έκδοση του Taschen, η οποία αποτελεί την πιο αναλυτική μελέτη του σουρεαλιστικού σύμπαντος της ζωγράφου μέχρι και σήμερα.

CREDITS ΔΙΕΥΘΎΝΣΕΙΣ – STYLE – OFFICE HOURS (ΣΕΛ. 102-109)

HUGO BOSS HELLAS: Κεντρική διάθεση, τηλ.: 216-9002300. BREITLING BOUTIQUE ATHENS: Βουκουρεστίου 6, Αθήνα, τηλ.: 210-3629832. EPONYMO: Golden Hall, Λεωφ. Κηφισίας 37Α, Μαρούσι, τηλ.: 210-6836980. GOFAS JEWELRY: ΑΘΗΝΑ: Σταδίου 3, τηλ.: 210-3317540 – ΜΥΚΟΝΟΣ: Ματογιάννη 43, τηλ.: 22890-24521 – ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Πλατεία Αριστοτέλους 9, τηλ.: 2310-279703 – ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Intra Schengen Area B, τηλ.: 210-3533627 – SANI RESORT – Sani Marina, Κασσάνδρα Χαλκιδικής, τηλ.: 23740-31795 – ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ: Φηρά, τηλ.: 22860-24152 www.gofas.gr. HUBLOT BOUTIQUE ATHENS: Σταδίου 3, Αθήνα, τηλ.: 210-3317540. MASSIMO DUTTI: Golden Hall, Λεωφ. Κηφισίας 37Α, Μαρούσι, τηλ.: 210-6829681. MCM: Ξάνθου 2, Αθήνα, τηλ.: 210-7225910. MONTBLANC BOUTIQUE - TZANNES: Κριεζώτου 7, Αθήνα τηλ.: 210-3253610 eshop. tzannes.gr. OMEGA BOUTIQUE: Βουκουρεστίου 2, Αθήνα, τηλ.: 210-3227682. ROLEX HELLAS: Βαλαωρίτου 5, Αθήνα, τηλ.: 210-3621138 / Κολοκοτρώνη 1, Αθήνα, τηλ.: 210-3235909. www.rolex.com. SALVATORE FERRAGAMO: Σταδίου 4, Αθήνα, τηλ.: 211-1088159. SWATCH GROUP GREECE: Μαντζαγριωτάκη 3, Καλλιθέα, τηλ.: 210-9565656. www.swatchgroup.com. TOD’S: Πανεπιστημίου 4, Αθήνα, τηλ.: 211-1088136.

162

163

164

MANCODE | L'HOMME MODERNE (Issue 41)

Articles inside

THE MAKING OF

JEAN-PAUL BELMONDO

ATLANTIC: ΣΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΒΕΡΝΙΚΟΥ

ΙΕΡΟΙ ΛΟΓΟΙ / COVID-19: ΤΟΥ ΛΑΜΠΗ ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗ

TΟ ΛΥΚΟΦΩΣ ΤΟΥ CAMELOT

OPINION: THE WORLD’S MOVED ON

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ, ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΟΥΤΟΠΙΑ: ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ

Ο ΚΥΡΙΟΣ CUCCI

EDITOR’S LETTER: COQUETTE

L’ΗOMME MODERNE