MANCODE | PRINCE PHILIP (Issue 39) by MANCODE

LIVE WITH STYLE

ΣΤΙΣ 18/04/2021 ΜΕ ΤΗΝ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΜΕ 5 €

PRINCE PHILIP

DUKE OF EDINBURGH 1

TRAVELING IS A STATE OF MIND

MANCODESHOP.COM 8

L E T T E R

Courtesy of Sharon Wright

E D I T O R ’ S

STYLE IS ALWAYS STYLE Στις εποχές που ζούμε και έχοντας σβήσει ένα κεράκι ήδη στην επίπονη και πικρή τούρτα του κορωνοϊού, το στυλ και οι συμπεριφορές μας είναι σημαντικά και μας καθορίζουν. Νέες καταστάσεις προκύπτουν, o νεο-μοντερνισμός κυριαρχεί και οι αξίες μας, ζωτικής σημασίας πιο πολύ από ποτέ. Κάτι καλύτερο θα βγει απ' αυτό που ζούμε. Cheers to the new modern era with classic values…

THALIS PITOULIS MANCODE FOUNDER thalis@mancodemag.com

PS: RIP Prince Philip, Duke of Edinburgh 11

EDITOR’S LETTER: STYLE IS ALWAYS STYLE............... 11 OPINION: ΕΛΛΑΣ VERSION 2.0....18

ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ: Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΤΑΣΙΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟΝ ΛΑΜΠΗ ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗ................ 78

BUCKINGHAM WE HAVE A PROBLEM................ 20

SPORT & CINÉMA: O JULIEN CAMY ΣΥΖΗΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ.............. 84

VIVE LES FRANÇAIS....................26

10 YEARS MANCODE................95

OMAR SY: Ο ΚΥΡΙΟΣ LUPIN........................ 34

THE MANCODERS OF THE YEAR 2020.................110

HOUSE OF GUCCI.....................46 COVER STORY: PRINCE PHILIP, THE LAST PRINCE OF GR-ENGLAND....................... 60 MAXIM’S: ΤΟΥ SIR TAKI THEODORACOPULOS.............. 68 ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΤΙΒΑ, ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΕΛΒΕΤΙΚΟ ΓΙΑ ΛΑΣΠΩΜΕΝΑ ΧΩΡΑΦΙΑ: ΤΟΥ JEREMY CLARKSON..............72

#METOO: ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ;................ 116 AFICIONADO: H ΚΟYΒΑ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗ ΣΚΩΤΙΑ...............120 FASHION: THRUDARK..............142 DOCUMENT: LADY LIBERTY...........................152

CONTRIBUTORS

SIR TAKI THEODORACOPULOS

JEREMY CLARKSON

ΓΙΏΡΓΟΣ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΊΤΗΣ

HIGH LIFE COLUMNIST GSTAAD

CAR COLUMNIST LONDON

INTERNATIONAL INTERVIEWS PARIS

Εδώ και μισό αιώνα, ο sir Taki δοξάζει τα ελληνικά χρώματα δημοσιογραφώντας σε διεθνούς κύρους έντυπα, όπως το Spectator, οι Times του Λονδίνου ή το Vanity Fair. Πρωταγωνιστές των άρθρων του είναι βασιλείς, πρίγκιπες, αριστοκράτες, ωραίες γυναίκες και στενοί του φίλοι, όπως ήταν ο Gianni Agnelli ή οι Γουλανδρήδες και άλλα μέλη του κακοτράχαλου και θεόκλειστου κόσμου του high life.

«Υπάρχουν παράπονα ότι δεν παρουσιάζουμε προσιτά αυτοκίνητα στην εκπομπή… οπότε θα ξεκινήσουμε απόψε με τη φθηνότερη Ferrari από όλες!» Ο κορυφαίος δημοσιογράφος των Sunday Times του Λονδίνου, με το καυστικό χιούμορ και τη διεισδυτική του γραφή, δημιούργησε σχολή με την εκπομπή «Top Gear» και άλλαξε ριζικά τον τρόπο που διαβάζουμε τα άρθρα για τα αυτοκίνητα.

Ζει στο Παρίσι. Αγαπά τους μύθους. Είναι διδάκτωρ Συγκριτικής Γραμματολογίας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, συγγραφέας, δημιουργός ραδιοφωνικών ντοκιμαντέρ τέχνης και πολιτισμού και maître των μεγάλων συνεντεύξεων. Έχει τιμηθεί από τη Γαλλική Δημοκρατία με τους τίτλους του Ιππότη και του Αξιωματούχου του Τάγματος των Γραμμάτων και των Τεχνών. Μότο του: «Qualité, qualité, qualité!».

ΧΡΉΣΤΟΣ ΖΑΜΠΟΎΝΗΣ

ΛΑΜΠΗΣ ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ

ΜΑΡΙΑΝΙΝΑ ΠΑΤΣΑ

OBSERVATEUR ROYAL KOLONAKI-PATMOS

INTERVIEWER ATHENS

EDITOR ATHENS

Έχοντας μότο τη φράση «Καλύτερα να ονειρεύεσαι μάταια παρά να ζεις μάταια», εξειδικεύθηκε στο βασιλικό ρεπορτάζ, γράφοντας σε περιοδικά όπως το Point de Vue, το Hola, το Paris Match ή το Life & Style. Όταν τον ρωτούν εάν έχει καταλάβει ότι άλλαξε το πολίτευμα, απαντά: «Πότε;».

Είναι «μαιευτήρας δημοσιογράφος». Ήταν παρών στα γεννητούρια του Αθήνα 9,84, του ΣΚΑΪ 100,4, της ΝΟVΑ, της ΕΡΤ το 2015, εφημερίδων και εταιρειών. Ως πρώτος αλλά και ως έσχατος «τροχός της αμάξης». Με χιλιάδες ώρες μπροστά και πίσω από τα μικρόφωνα και τις κάμερες, τώρα πια αρκείται στο να δημιουργεί concept εκπομπών για το κοινό κακό! Το μότο του: «Η αποτυχία είναι το μπαχαρικό που χαρίζει στην επιτυχία το άρωμά της».

Ον υβριδικό, μισή άνθρωπος και μισή γάτα. Η ολική μεταμόρφωση είναι προσώρας ημιτελής. Ευαγγέλιο: τα βιβλία του Pascal Bruckner και του Fernando Pessoa. «Βενζίνη» για ζωή: οι άνθρωποι, τα νέα όνειρα και οι νότες. Τραγούδι: «Heroes» του David Bowie. Μότο: «Να είστε ρεαλιστές. Ζητήστε το αδύνατο». Είναι βέβαιο ότι σε κάποια από τα προηγούμενα συνέβαλε με τον δικό της τρόπο και η μητέρα της, Μαλβίνα Κάραλη.

I.D.

Mancode Gang

FOUNDER & HEAD OF STYLE: Θαλής Πιτούλης DIRECTOR: Απόστολος Α. Κοτσάμπασης COLUMNIST: Taki Theodoracopulos

COLUMNIST: Jeremy Clarkson

EDITORS-AT-LARGE: Χρήστος Ζαμπούνης, Γιώργος Αρχιμανδρίτης, Λάμπης Ταγματάρχης EDITORS: Μαριανίνα Πάτσα, Κέλλυ Σταυροπούλου, Πάνος Τάμπης SENIOR ART DIRECTOR: Θάνος Ταρλαντέζος ADVERTISING MANAGER: Κέλλυ Λορέντζου (klorentzou@kathimerini.gr, 210-4808.262, 6943-076.130) PHOTOGRAPHERS: Γιάννης Βασταρδής, Τάσος Βρεττός, Μαρίνα Βερνίκου, Νίκος Ζήκος, Χάρης Χριστόπουλος PHOTO EDITOR: Χριστίνα Δρογγίτη PHOTO AGENCIES: Getty Images/Ideal Image, Visual Hellas ΙΔΙΟΚΤΗΣΊΑ: MCVICTOR & HAMILTON AE Αγρινίου 3, Χαλάνδρι, Αθήνα, 15232, τηλ. 210-6898492, email: contact@mcvictor.gr Το MANCODE κυκλοφορεί με την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ στις 18/04/2021 και στη συνέχεια στα περίπτερα με 5 ευρώ. MANCODE.GR / ISSN: 2529-1149 Οι γνώμες που εκφράζονται στα κείμενα του περιοδικού δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά τις απόψεις του MANCODE και της McVictor & Hamilton. Απαγορεύονται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση με οποιοδήποτε οπτικοακουστικό ή ψηφιακό μέσο όλου ή μέρους του περιοδικού χωρίς την έγγραφη άδεια του εκδότη. Κείμενα και φωτογραφίες που αποστέλλονται για δημοσίευση στο περιοδικό δεν επιστρέφονται.

COVER: PRINCE PHILIP, DUKE OF EDINBURGH / PAUL POPPER / GETTY IMAGES / IDEAL IMAGE

A D V E R T O R I A L

EDITIONS DE PARFUMS

FRÉDÉRIC MALLE

ΕΊΚΟΣΙ ΧΡΌΝΙΑ ΤΌΛΜΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΌΤΗΤΑΣ

Εδώ και είκοσι χρόνια, η Editions de Parfums Frédéric Malle αλλάζει τα δεδομένα στον απαιτητικό κόσμο της αρωματοποιίας. Η Editions de Parfums Frédéric Malle προσκαλεί τους πιστούς γνώστες της υψηλής αρωματοποιίας και τους απανταχού λάτρεις της εκλεπτυσμένης χειροτεχνίας να συμμετάσχουν στον εορτασμό του αυθεντικού, τολμηρού, απαιτητικού, αλλά και πολυτελούς παρελθόντος και μέλλοντος. 17

Courtesy of Netflix

O P I N I O N

ΕΛΛΆΣ VERSION 2.0 Περίπου εβδομήντα εκατομμύρια δολάρια πωλήθηκε σε δημοπρασία του οίκου Christie’s ένα έργο τέχνης. Πού είναι η είδηση; Ότι ήταν ψηφιακό, σε αρχείο jpeg. Ο πίνακας-κολάζ του καλλιτέχνη Beeple αποτελείται από 5.000 μεμονωμένες ψηφιακές εικόνες «ραμμένες» μαζί, που ο ίδιος δημιούργησε –μία κάθε μέρα– από τον Μάιο του 2007. Έπιασε τιμή στην οποία πωλούνται έργα διάσημων ζωγράφων. Και φυσικά πληρώθηκε σε κρυπτονόμισμα. Είναι η αρχή μιας επανάστασης στον χώρο της τέχνης;

Σήμερα, το σχέδιο «Ελλάδα 2.0», ή η ψηφιακή εκδοχή της αν προτιμάτε, φιλοδοξεί να γίνει το όχημα της αλλαγής παραδείγματος για τη χώρα τα αμέσως επόμενα χρόνια. Έτυχε να συμπέσει με τα 200 χρόνια. Σημαδιακό; Όμως, για να έχει πιθανότητες επιτυχίας, χρειάζεται να διαψεύσουμε τον George Bernard Shaw: «Όσοι δεν μπορούν να αλλάξουν τη νοοτροπία τους δεν μπορούν να αλλάξουν τίποτα» και να επιβεβαιώσουμε τον κινηματογραφικό Λόρενς της Αραβίας: «Τα μεγάλα πράγματα έχουν μικρά ξεκινήματα».

Το γεγονός αυτό, όσο άσχετο και υπερβολικό φαίνεται απέναντι στα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουμε σήμερα, απεικονίζει ένα μέλλον που είναι ήδη εδώ. Η ένταξη με ανταγωνιστικούς όρους στον ψηφιακό νέο κόσμο που αναδύεται με ταχύτητα είναι η σύγχρονη πρόκληση για τη χώρα μας.

O P I N I O N

BUCKINGHAM WE HAVE A PROBLEM... Ο απογαλακτισμός των Sussex Όταν ο ατζέντης της Meghan Markle την ειδοποίησε ότι την αναζητεί η Oprah Winfrey για μια συνέντευξη, φαντάζομαι ότι θα ένιωσε όπως ένας καθολικός επίσκοπος, π.χ. της Σύρου, για να μην πάμε μακριά, που τον καλούσε ο Πάπας για ακρόαση. Επιλέγω τον τίτλο του επισκόπου και όχι του καρδιναλίου, διότι εκείνη την εποχή η Meghan, χωρίς να είναι άσημη, αφού πρωταγωνιστούσε σε μια δημοφιλή τηλεοπτική σειρά, το «Suits», δεν ήταν αρκούντως διάσημη, ούτως ώστε να επικοινωνεί μαζί της η «Πάπισσα» της αμερικανικής δημοσιογραφίας. Δεν ήταν, επί παραδείγματι, η Meryl Streep ή έστω η Julia Roberts, χωρίς να παραλείπω τη Michel Obama σε μια άλλη κατηγορία διασημοτήτων.

Στο σημείο αυτό, φρονώ ότι είναι χρήσιμο να διευκρινίσουμε τι είναι το πρωτόκολλο. Είναι ένα σύνολο κανονισμών εθιμοτυπίας που έχουν θεσπισθεί για να καθορίζουν την θέση και την συμπεριφορά ενός εκάστου. Προσοχή! Πρωτόκολλα δεν υφίστανται μόνο στις βασιλικές Αυλές αλλά και στις επιχειρήσεις, όπως στα κινηματογραφικά ή τηλεοπτικά στούντιο, όπου εργάζετο, έως προσφάτως, η Meghan. Ένας ηθοποιός, για να γίνω πιο παραστατικός, δεν δύναται να πράττει ό,τι θέλει κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Αντιθέτως, οφείλει να σέβεται τους κανόνες που διέπουν την εργασία του. Δεν μπορεί, δηλαδή, να ξυπνήσει ένα πρωί και να πει ότι «δεν θέλω να έχω τον ρόλο της κακιάς, θέλω να ξαναγράψετε το σενάριο και να είμαι καλή». Τούτων δοθέντων, έγινε αντιληπτό γιατί δεν προχώρησε η συνέντευξις της Meghan με την Oprah την άνοιξη του 2018. Ποτέ μην λες ποτέ. Ακριβώς τρία χρόνια αργότερα, οι δούκες του Sussex άνοιγαν το σπίτι τους στο Montecito της Santa Barbara για την πρώτη αποκλειστική συνέντευξη μετά τον απογαλακτισμό τους από τους Windsor.

Ο λόγος που η πιο ισχυρή γυναίκα της αμερικανικής show business ζητούσε επιμόνως την εν λόγω συνέντευξη ήταν ο επικείμενος γάμος της συμπατριώτισσάς της με τον πρίγκιπα Harry.

Είχαν προηγηθεί τρεις μετακομίσεις, από το Kensington Palace στο Fragmore House και από εκεί στον Καναδά και έπειτα στην Καλιφόρνια, μία γέννηση, του Archie Harisson MountbattenWindsor, μία απώλεια βασιλικών τίτλων και μία πλειάδα κερδοφόρων συμβολαίων εκ μέρους του ζεύγους.

Εάν εδύνατο να αποφασίσει μόνη της, η Meghan θα είχε δεχθεί. Όμως, άλλαι αι βουλαί μίας φιλόδοξης ηθοποιού και άλλαι αι βουλαί ενός συντεταγμένου Οργανισμού με συγκεκριμένο πρωτόκολλο, όπως το Παλάτι του Μπάκιγχαμ.

O P I N I O N

A. Lubomirski / The Duke and Duchess of Sussex / Getty Images / Ideal Image

O P I N I O N

Η βασιλική οικογένεια φωτογραφίζεται για τον γάμο του πρίγκιπα Harry και της Meghan Markle στο κάστρο Windsor στις 19 Μαΐου 2018.

Για την βασίλισσα Ελισάβετ δεν ήταν η πρώτη οικογενειακή κρίσις που είχε να διαχειρισθεί. Είχαν προηγηθεί σκάνδαλα με την αδελφή της Margaret, εντάσεις με τα διαζύγια των τριών από τα τέσσερα τέκνα της, αναστάτωσις με τον θάνατο της νύφης της Diana και αμηχανία με την εμπλοκή του πρίγκιπος Andrew στην υπόθεση Epstein, θέματα που χειρίσθηκε προσωπικώς η ιδία, με αξιοσημείωτη ψυχραιμία και διπλωματικότητα. Στην περίπτωση της Diana τα πράγματα ήσαν απείρως σοβαρώτερα απ’ ό,τι είναι σήμερα με τον Harry, διότι επρόκειτο για τη μέλλουσα βασίλισσα. Για τον Harry ήταν η δεύτερη τραυματική εμπειρία μετά την απώλεια της μητρός του. Ως δευτερότοκος είχε την καλύτερη εργασία στον κόσμο. Όλα τα προνόμια από την γέννηση και ελάχιστες ευθύνες συγκριτικώς με τον πρωτότοκο αδελφό του, τον William. Ως εκ τούτου, επειδή ήταν spare –εφεδρικός– και όχι heir –διάδοχος– όλοι τού συγχωρούσαν τις αταξίες, ακόμη και όταν φορούσε τον αγκυλωτό σταυρό σε πάρτι μεταμφιεσμένων ή συμμετείχε σε «όργια» στο Las Vegas. Ουδείς ή ελάχιστοι θα εστοιχημάτιζαν τότε ότι η έκκεντρη έως εκκεντρική συμπεριφορά του θα τον οδηγούσε μακριά από την οικογενειακή εστία, όπως το έπραξε πριν από αυτόν ο θείος του Εδουάρδος ο 8ος, πάλι με μια Αμερικανίδα, την Wallis Simpson, το 1936. Εν έτει 2021, η στάσις του Παλατιού παραμένει η ίδια. Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, θα πρέ23

πει να απαρνηθεί τον παλαιό του εαυτό και να προσαρμοσθεί στα νέα δεδομένα. Στη συνέντευξή της προς την Oprah, η Meghan υπεστήριξε ότι δεν εγνώριζε τα δεδομένα και ότι κανείς δεν την βοήθησε όταν έφθασε στο Ηνωμένο Βασίλειο να τα μάθει. Για μια επαγγελματία ηθοποιό που έχει μια σχετική ευκολία να υποδύεται οποιονδήποτε ρόλο, η δήλωσίς της ήταν ελαχίστως πειστική. Υπήρχαν και άλλα σημεία στην εξομολόγησή της που «έμπαζαν νερά», όπως ότι δεν επιζητούσε ποτέ την «grandeur», τα μεγαλεία. Τότε γιατί διέρρηξε τα ιμάτιά της όταν έμαθε ότι ο υιός της δεν θα λάβει τον τίτλο του πρίγκιπος, ελέω ενός διατάγματος του 1917, του Γεωργίου του Ε΄, λεπτομέρεια την οποία απεσιώπησε εσκεμμένως; Το σημείο της συνεντεύξεως το οποίο απησχόλησε περισσότερο από όλα την κοινή γνώμη ήταν, το δίχως άλλο, τα ρατσιστικά σχόλια μελών της βασιλικής οικογενείας για το χρώμα που θα είχε το παιδί. Το τελευταίο, σε συνδυασμό με την μη απονομή σε αυτό πριγκιπικού τίτλου, διόγκωσε το κύμα συμπαραστάσεως στο κίνημα «black lives matter», και στοχοποίησε το Μπάκιγχαμ. Η αυτο-θυματοποίησις της Meghan την έκανε συμπαθή σε εκείνη τη μερίδα του πληθυσμού που στέκεται δίπλα στα θύματα κάθε είδους, την έφερε όμως αντιμέτωπη με μια άλλη μερίδα, η οποία διέκρινε μια σαφή προσπάθεια εργαλιοποιήσεως και κεφαλαιοποιήσεως της φήμης μέσω της συγκρούσεως με μια πανίσχυρη οικογένεια.

I N S P I R A T I O N

ΚΆΡΟΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΎΣ ΤΗΣ ΑΓΓΛΊΑΣ Κάθε πρωί, ένας υπηρέτης τοποθετεί συγκεκριμένη ποσότητα οδοντόπαστας στην οδοντόβουρτσα του διαδόχου του Θρόνου. ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΑΜΠΟΥΝΗ

Την 21η Απριλίου η βασίλισσα Ελισάβετ θα εορτάσει τα 95α γενέθλιά της. Παρόλο το πένθος για τον Πρίγκιπα Φίλιππο, δύο θέματα παραμένουν ανοικτά. Το πρώτον έχει σχέση με την παρουσία ή όχι του αγαπημένου της εγγονού πρίγκιπος Harry και το δεύτερο με την αναγγελία ή όχι της παραιτήσεώς της από τον Θρόνο υπέρ του πρωτότοκου υιού της.

διαλέγει μία δωδεκάδα κοστούμια, διότι ο Κάρολος αλλάζει έως και 8 φορές ημερησίως εμφάνιση, αναλόγως των δημοσίων υποχρεώσεών του. Τα αυγά στο πρωινό του πρέπει να έχουν βράσει επί τρία λεπτά, ενώ τα κορδόνια των sur mesure υποδημάτων του, John Lobb, σιδερώνονται τακτικότατα. Πέραν, όμως, από τις τύπου «Down-ton Abbey» πληροφορίες που ο συγγραφεύς έχει συλλέξει κυρίως από το βιβλίο που έγραψε ένας πρώην μπάτλερ του Καρόλου, ο Stephen Barry, «Royal Service: My twelve years as a valet to Prince», εκείνο που παρουσιάζει ενδιαφέρον στο πόνημά του είναι ότι μας δίνει τα «κλειδιά» για να αντιληφθούμε το πώς σκέπτεται και πώς λειτουργεί ο κατά τον συγγραφέα μέλλων βασιλεύς της Αγγλίας. Πρωτοποριακός σε αρκετά θέματα, όπως η βιοποικιλότητα ή οι εναλλακτικές θεραπείες, και παραδοσιακός σε άλλα, όπως η προστασία της αρχιτεκτονικής εικόνας του Λονδίνου από τα μοντέρνα τερατουργήματα και καλός πατέρας παρά τις κατηγορίες που εξεστόμισε, προσφάτως, ο Harry, ότι δεν απαντούσε στις κλήσεις του (σ.σ.: του είχε ζητήσει να γράψει ένα γράμμα, πράγμα που ο Harry δεν έπραξε).

Είναι αλήθεια ότι ο πρίγκιπας Κάρολος έχει περιμένει πολύ. Εάν θέλουμε να αναζητήσουμε ένα ανάλογο παράδειγμα στην ιστορία της οικογενείας του, μόνον στην περίπτωση της μακροβιότερης βασίλισσας πριν από την Ελισάβετ, της Βικτωρίας και του υιού της Εδουάρδου Ζ΄, μπορούμε να ανατρέξουμε. Είναι αλήθεια, επίσης, ότι η δημοφιλία του δεν είναι στα ύψη συγκριτικώς με αυτήν της μητέρας του. Ο επεισοδιακός του χωρισμός από την πριγκίπισσα Νταϊάνα και το τραγικό τέλος της τελευταίας στο Pont de l’ Alma των Παρισίων απετέλεσαν τροχοπέδη στο να τον συμπαθήσει η κοινή γνώμη. Επί μακρόν, μάλιστα, διεδίδετο η φήμη για το πέρασμα της σκυτάλης απευθείας στον υιό του William. Ένα βιβλίο με τον προφητικό τίτλο «Κάρολος, βασιλεύς της Αγγλίας» κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες, στην Γαλλία, από έναν δημοσιογράφο της «Liberation», τον Michel Faure. Εκεί, μεταξύ άλλων, μαθαίνουμε ότι κάθε πρωί ένας υπηρέτης τοποθετεί συγκεκριμένη ποσότητα οδοντόπαστας στην οδοντόβουρτσα του διαδόχου του Θρόνου, ενώ ένας άλλος

«Ο Κάρολος θα αλλάξει την κρύα και στωική εικόνα της βρετανικής μοναρχίας», είναι η πεποίθησις του Faure, ενώ προβλέπει ότι «δεν θα παραμείνει σιωπηλός όπως η μητέρα του». 24

Π Ρ Ο Σ Ω Π Α

VIVE LES FRANÇAIS Marine Vacth, Mélanie Laurent, Louise Bourgoin. Τρεις ταλαντούχες ηθοποιοί υπερασπίζονται την αέναη γοητεία των Γαλλίδων.

MARINE VACTH Η Marine Vacth μοιάζει βγαλμένη από άλλη εποχή και συχνά τη συγκρίνουν (μάλλον όχι άδικα) με την υπέρμετρη γοητεία μιας νέας Catherine Deneuve.

μεσοαστικής τάξης, το οποίο, χωρίς κάποιον προφανή λόγο, στρέφεται στην πορνεία. Η ερμηνεία της ανέδειξε το ταλέντο της στο διεθνές κοινό για πρώτη φορά και της χάρισε μια υποψηφιότητα για βραβείο César. Ο ρόλος της Isabelle της άνοιξε τον δρόμο. Έπαιξε στα φιλμ «Belles familles» (2015), «The Confession» (2016), και συνεργάστηκε ξανά με τον François Ozon στο ερωτικό θρίλερ «Double Lover» (2017). Ο σκηνοθέτης που την ανέδειξε, πήγε τη Vacth στις Κάννες για δεύτερη φορά. Τον Ιανουάριο του 2018 την είδαμε στο δράμα «If You Saw His Heart» (2017) σε σκηνοθεσία Joan Chemla, ενώ το 2019, στο πλευρό του οσκαρούχου Roberto Benigni, ως μπλε νεράιδα στην πολυβραβευμένη ταινία «Pinocchio» του Matteo Garrone. Το τελευταίο της φιλμ ονομάζεται DNA και είναι ένα γαλλικό δράμα από τη σκηνοθέτιδα Maïwenn.

Κόρη ενός οδηγού φορτηγού και μιας λογίστριας, γεννήθηκε το 1991 στο Παρίσι. Στα 15 της, την εντόπισαν από πρακτορείο μοντέλων να ψωνίζει σε ένα κατάστημα ρούχων. Έτσι, άρχισε να δουλεύει με σημαντικούς φωτογράφους, όπως οι Juergen Teller και Paolo Roversi, και αργότερα διαδέχθηκε την Kate Moss στην καμπάνια για το άρωμα Parisienne του Yves Saint Laurent. Δεν της είχε περάσει ποτέ από το μυαλό το να γίνει ηθοποιός. Όμως, μετά από ένα γύρισμα μαζί με τον Vincent Cassel για το άρωμα La Nuit de L’ Homme, η Marine οραματίστηκε το μέλλον της διαφορετικά.

Στην ιδιωτική της ζωή η Marine Vacth είναι πολύ διακριτική. Δεν χρησιμοποιεί τα social media και δεν της αρέσει ιδιαίτερα να δίνει συνεντεύξεις. Αλλά, όταν δίνει, επιλέγει τα λόγια της πολύ προσεκτικά. Η ίδια περιγράφει τον εαυτό της ως ρεαλιστή και εσωστρεφή. Της αρέσει να παίρνει ρίσκα, αλλά μόνο εφόσον προβλέπονται από το σενάριο. Ζει μαζί με τον φωτογράφο Paul Schmidt και τον γιο τους, Henri, που γεννήθηκε το 2014. Και κάπου εκεί ανάμεσά τους γουργουρίζει και μια γάτα με το όνομα Alphonse.

Ο σκηνοθέτης Cédric Klapisch πρόσεξε τη μυστηριώδη ομορφιά της Vacth και της εμπιστεύτηκε τον ρόλο της Tessa στην ταινία «Mapart du Gâteau» (2011). Μόλις δύο χρόνια μετά, έκανε άνετα τη μετάβασή της από τις πασαρέλες στο κόκκινο χαλί, με το ερωτικό δράμα του François Ozon «Young & Beautiful» (2013), υποδυόμενη την Isabelle, ένα έφηβο κορίτσι

H Marine Vacth στην ταινία «Young & Beautiful» το 2013.

Π Ρ Ο Σ Ω Π Α

H Mélanie Laurent στην ταινία «Inglourious Basterds» το 2009.

Π Ρ Ο Σ Ω Π Α

MÉLANIE LAURENT Η Mélanie Laurent ήταν 16 ετών όταν βρέθηκε ως επισκέπτρια στα γυρίσματα της ταινίας «Αστερίξ και Οβελίξ». Ο Gérard Depardieu είδε αυτό το «κάτι» στο πρόσωπό της και τη ρώτησε αν ήθελε να παίξει σε ταινίες. Εκείνη απάντησε με την αφοπλιστικότητα της νιότης της: «Γιατί όχι;». Έτσι, ο Depardieu τής έδωσε την ευκαιρία να περάσει από οντισιόν κι εκείνη κέρδισε έναν μικρό ρόλο στο ρομαντικό δράμα «The Bridge» (1999). Από εκεί και πέρα, τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους. Συμμετείχε σε αρκετές γαλλικές ταινίες, όπως η κωμωδία «Dikkenek» του 2006, για την οποία κέρδισε το Étoiles d’ Or ως καλύτερη πρωτοεμφανιζόμενη. Ενώ για τη δραματική ταινία του 2006 «Don’t Worry, I’m Fine» κέρδισε ένα βραβείο César και το Prix Romy Schneider. Η Laurent έκανε το ντεμπούτο της στο Hollywood το 2009 με πρωταγωνιστικό ρόλο ως Shosanna Dreyfus στην ταινία του Quentin Tarantino «Inglourious Basterds». Η ερμηνεία της της χάρισε το βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού στο Online Film Critics Society και το Austin Film Critics Association. Εμφανίστηκε επίσης σε εμπορικά επιτυχημένες ταινίες των ΗΠΑ όπως το κωμικό δράμα «Beginners» (2011) και την ταινία «Now You See Me» (2013), το καλλιτεχνικό δράμα «The Round Up» (2010) και το θρίλερ μυστηρίου «Night Train to Lisbon» (2013). Επιπλέον, πρωταγωνίστησε στο δράμα του Chris Weitz «Operation Finale» (2018) με τους Oscar Isaac και Ben Kingsley, που αφηγείται την ιστορία της σύλληψης του ναζί Adolf Eichmann. Η Laurent είναι όχι μόνο ηθοποιός αλλά και κινηματογραφίστρια, τραγουδίστρια και πιανίστα. Η ταινία μικρού μήκους «De moins en moins» (2008) σηματοδότησε το ντεμπούτο της ως σκηνοθέτιδος. Η πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία είναι το «The Adopted» (2011), ενώ το «Respire» (2014), η δεύτερη παραγωγή της ως σκηνοθέτιδος, προβλήθηκε στην ενότητα International Critics Week στο Φεστιβάλ των Καννών 2014. Μέχρι σήμερα, η Laurent μετρά δέκα ταινίες στο σκηνοθετικό της βιογραφικό, όμως δεν σκέφτεται μόνο ιστορίες με εικόνες, αλλά και με νότες. Την αρχή της στο τραγούδι την έκανε με το άλμπουμ «En t’attendant» (2011) που περιέχει δώδεκα τραγούδια, πέντε από τα οποία είναι σε συνεργασία με τον Ιρλανδό folk μουσικό Damien Rice. Αυτή την περίοδο έχει στα σκαριά την ταινία «The Nightingale» (2022), στην οποία σκηνοθετεί τις αδερφές Fanning, ενώ σύντομα ετοιμάζεται να σκηνοθετήσει και τον εαυτό της στο γαλλικό θρίλερ «The Mad Woman’s Ball».

Π Ρ Ο Σ Ω Π Α

LOUISE BOURGOIN Η Louise Bourgoin ήταν να γίνει δασκάλα, αλλά ο φακός την αγάπησε πολύ. Γεννήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 1981, ως Ariane Louise Bourgoin. Οι γονείς της, αμφότεροι δάσκαλοι της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, την ενθάρρυναν να επιδιώξει μια σταθερή καριέρα. Έτσι, εκείνη σπούδασε για πέντε χρόνια στο École des Beaux-Arts στη Ρεν και έγινε καθηγήτρια πλαστικών τεχνών. Ταυτόχρονα, όμως, άρχισε να εργάζεται και ως μοντέλο. Το ένα έφερε το άλλο και η Louise έκανε το ντεμπούτο της στην τηλεόραση, παρουσιάζοντας τον καιρό. Αλλά ένα κορίτσι σαν κι αυτήν, αγγελικό και μυστηριώδες ταυτόχρονα, αδύνατον να μην το προσέξει όποιος ψάχνει για νέες μούσες. Ο πρώτος ρόλος ταινίας τής προσφέρθηκε το 2007, στο σεξουαλικά φορτισμένο δράμα της Anne Fontaine «The Girl from Monaco» (2008). Η Louise Bourgoin στην ταινία The Extraordinary Adventures of Adèle Blanc-Sec το 2010.

Π Ρ Ο Σ Ω Π Α

Courtesy of Weinstein / Universal, Netflix

Π Ρ Ο Σ Ω Π Α

«The Extraordinary Adventures of Adèle Blanc-Sec», 2010.

Ακολούθησαν σημαντικά φιλμ, που την έκαναν γνωστή, συμπεριλαμβανομένου του «The Extraordinary Adventures of Adèle Blanc-Sec» σε σκηνοθεσία Luc Besson αλλά και του «Black Heaven» σε σκηνοθεσία Gilles Marchand, που προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού στο Φεστιβάλ των Καννών το 2010. Η ερμηνεία της στο γαλλικό-βελγικό δράμα «I am a Soldier» (2015) του Laurent Larivière της χάρισε τη διάκριση της καλύτερης ηθοποιού σε σημαντικά φεστιβάλ του κόσμου, όπως τα Cabourg Film Festival και Cairo International Film Festival.

νο της ανάμεσα στα φιλμ, την τηλεόραση και την οικογένειά της, ενώ τις ελεύθερες ώρες της δεν ξεχνά την αγάπη της για τα εικαστικά και ζωγραφίζει. Από το 2018 έως και φέτος, οι Γάλλοι την απολαμβάνουν ως Chloe στη σειρά «Hippocrate». Την είδαμε επίσης στη σειρά «The Romanoffs», ενώ το 2020 πρωταγωνίστησε στο δραματικό φιλμ «L’ enfant Rêvé» του Raphaël Jacoulot. Και κάπου μέσα σε όλα αυτά, ένας μεγάλος έρωτας. Τον Δεκέμβριο του 2015 ανακοινώθηκε ότι η Bourgoin και ο μουσικός Tepr περίμεναν το πρώτο τους παιδί, το οποίο καλωσόρισαν στον κόσμο λίγους μήνες μετά.

Τα τελευταία χρόνια, η Bourgoin μοιράζει τον χρό32

Π Ρ Ο Σ Ω Π Α

OMAR SY

Ο ΚΎΡΙΟΣ LUPIN Το 2011, ένα γαλλικό blockbuster που όλοι θυμόμαστε, το «The Intouchables» ή αλλιώς «Οι Άθικτοι», έφερε στο προσκήνιο τον ηθοποιό Omar Sy. Ο ρόλος του στην ταινία τού χάρισε το βραβείο καλύτερης ερμηνείας César και κάπως έτσι άνοιξε ο δρόμος για το Χόλιγουντ. ΤΗΣ ΚΈΛΛΥΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΎΛΟΥ Έκτοτε τον είδαμε και στο «X-Men: Days of Future Past», όπως και στο «Jurassic World». Ο 43χρονος Sy, που γεννήθηκε λίγο έξω από το Παρίσι από μετανάστες γονείς από τη Δυτική Αφρική, μία δεκαετία πίσω, όταν έδινε τις πρώτες του συνεντεύξεις, είχε πει ότι, αν ήταν Βρετανός, θα ήθελε να υποδυθεί τον James Bond, αλλά, αφού είναι Γάλλος, θα έπαιζε με χαρά τον Lupin: «Είναι παιχνιδιάρης, είναι ευφυής, κλέβει, περιτριγυρίζεται από γυναίκες. Συν το ότι είναι ένας χαρακτήρας που υποδύεται άλλους χαρακτήρες. Αυτό από μόνο του για έναν ηθοποιό είναι απόλαυση», ήταν τα λόγια με τα οποία είχε αιτιολογήσει τον διακαή του πόθο.

O Omar Sy στο σετ της σειράς «Lupin».

Courtesy of Netflix

Π Ρ Ο Σ Ω Π Α

Ο Omar Sy ως Assane Diop σε σκηνή από τη σειρά «Lupin».

πούτσια του ήρωα και βεβαίως να χαζεύουμε το Παρίσι, που τόσο μας έχει λείψει τον τελευταίο χρόνο…

Ένας πόθος που εισακούστηκε, αφού χρόνια μετά επιλέχθηκε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη γαλλόφωνη μίνι σειρά πέντε επεισοδίων του Netflix «Lupin». Για να είμαστε ακριβείς, δεν υποδύεται τον ίδιο τον Arsène Lupin, αλλά τον Assane Diop, ο οποίος αντιγράφει τις τεχνικές του διάσημου κλέφτη προκειμένου να πάρει εκδίκηση στο όνομα του νεκρού πατέρα του. Το πιθανότερο είναι ότι οι περισσότεροι έχετε ήδη δει τη σειρά, που ανέβηκε τον Ιανουάριο και μέσα σε δύο εβδομάδες βρέθηκε στη δεύτερη θέση θέασης της πλατφόρμας στην Αμερική – η πρώτη φορά που μια γαλλόφωνη σειρά μπαίνει στο Top 10 της Αμερικής. Αρκεί να σκεφτούμε ότι οι viewers της σειράς παγκοσμίως ξεπέρασαν αυτούς του «Queen’s Gambit» και πλησίασαν αυτούς του «Bridgerton». Μέσα στο καλοκαίρι περιμένουμε τον δεύτερο κύκλο αυτού του ευφυούς δημιουργήματος, που μας κάνει να γελάμε, να αγωνιούμε ευχάριστα, να μπαίνουμε αβίαστα στα πα-

Ο Omar Sy, ως άλλος Lupin, είναι κομψός και ικανός. Χρησιμοποιεί έξυπνες αμφιέσεις και την τέχνη της πειθούς, αποφεύγει τη βία και είναι τόσο ανθρώπινος και ορμητικός, που τα θύματά του σχεδόν αισθάνονται κολακευμένα που τα επέλεξε για να τα κλέψει. Σε ξυπνάει, σε αιφνιδιάζει και είναι ανεπιτήδευτος – αυτό που λέμε ότι δεν προσπαθεί για να είναι cool ή να αποπνέει στιλ. Επιπλέον, ο Lupin του Sy ενσαρκώνει έμμεσα το πόσο, μα πόσο «black lives matter». Για να μην αναφέρω ότι ακόμη και σήμερα οι ήρωες σειρών δράσης τους οποίους υποδύονται μαύροι ηθοποιοί μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Ένας λόγος παραπάνω να αγαπάμε αυτό το γαλλικό blockbuster, που βγάζει τη γλώσσα στις αγγλόφωνες κομφορμιστικές υπερπαραγωγές του Netflix.

A B O U T

TIME IS RUNNING OUT Ο ακριβής υπολογισμός του χρόνου ποτέ δεν ήταν τόσο σημαντικός. Πώς το κατάφεραν οι πιλότοι των Spitfire στη Μάχη της Αγγλίας το 1940.

ΤΟΥ ΘΆΝΟΥ ΒΕΡΓΉ

του επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από τους περιορισμούς της τεχνολογίας κατά την εποχή της δημιουργίας του. Η χρήση της, κινούμενης και προς τις δύο κατευθύνσεις, στεφάνης για την καταγραφή καθορισμένων χρονικών περιόδων έως και μιας ώρας ήταν τεράστιας σημασίας για τους πιλότους των Spitfire. Τους επέτρεπε με εύκολο, κατανοητό τρόπο να υπολογίζουν με ακρίβεια τον χρόνο που διέθεταν για συγκεκριμένες ενέργειες στην πτήση, όπως η διάρκεια των καυσίμων του αεροσκάφους. Αναμφίβολα ένα μοναδικό, ιστορικό, συλλεκτικό ανδρικό ρολόι.

«Ποτέ δεν όφειλαν τόσο πολλοί, τόσο πολλά, σε τόσο λίγους» είναι μια, ιστορική πλέον, φράση του Βρετανού πρωθυπουργού Winston Churchill, σε ομιλία του στις 20 Αυγούστου 1940, στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. H αναφορά του αυτή ήταν για τους πιλότους των καταδιωκτικών αεροπλάνων Spitfire, της RAF, που πολεμούσαν τους Γερμανούς πάνω από τη θάλασσα της Μάγχης, στη διάρκεια της «Μάχης της Αγγλίας», και είναι έκτοτε γνωστοί ως The Few. Το ρολόι των εξαιρετικών εκείνων ανδρών πιλότων των καταδιωκτικών αεροπλάνων Spitfire ήταν το Omega CK2129 και δημιουργήθηκε το 1940 από τον σχεδιαστή Philip van Horn Weems. Ήταν μικρό για τα σημερινά πρότυπα, με διάμετρο μόνο 33 mm. Ο πίνακας και η στεφάνη του σχεδιάστηκαν για να είναι απλές και ευανάγνωστες. Ήταν γνωστό και ως «Weems» από το όνομα του σχεδιαστή του. Είχε δύο ξεχωριστά χαρακτηριστικά: τη μεγάλη στεφάνη και τη δεύτερη κορώνα στη θέση του 4. Ο σχεδιασμός 38

E N T E R T A I N M E N T

ΤΟ ONLINE RADIO ΠΟΥ ΑΛΛΆΖΕΙ ΤΟΝ ΑΈΡΑ ΣΟΥ

Ζωή σε συνεχόμενο lockdown.

Δεν είσαι ποτέ μόνος.

Ψάχνεις τι σειρές να δεις, για να μη μένεις πίσω στις συζητήσεις. Κάνεις άλλο ένα βιαστικό σκρολάρισμα στα timelines, ώστε να ενημερωθείς για όλα. Ακούγονται απανωτά notifications από το γκρουπ των κολλητών: « Έχει μπάλα σήμερα, μην ξεχαστείς». Βλέπεις stories με αποφθέγματα μεγάλων ανδρών. Μιλάς στα dm. Γυρνάς ξανά πίσω στην οθόνη του γραφείου.

Στο site του Join Radio διαβάζεις και βλέπεις αυτά που θα γίνουν και τα δικά σου αγαπημένα. Επικοινωνείς άμεσα με την ομάδα του σταθμού από τα app, τις μουσικές πλατφόρμες και τα social media (facebook, instagram, twitter). Το ζωντανό chat είναι 24/7 ανοιχτό, οι ακροατές μοιράζονται τα πάντα μεταξύ τους, ανταλλάσσουν απόψεις, γεμίζουν εικόνες. #ΑλλαξεΤονΑεραΣου Το 2013, η Αφροδίτη Σημίτη, μετά από πολλά χρόνια στα Fm, αποφάσισε να δημιουργήσει κάτι διαφορετικό και καινούργιο, το οποίο να ενώνει κατά κάποιον τρόπο δύο κόσμους. Οκτώ χρόνια μετά, το Join Radio έφτιαξε το δικό του, απρόβλεπτο σύμπαν. Εδώ, δεν σου επιβάλλει κανείς να φοράς κοστούμι, φόρμα, πιτζάμα, πουκάμισα, φούτερ, γραβάτες. Μπορείς να τσαλακωθείς, να εκφραστείς ελεύθερα, να μάθεις νέα μουσική και να θυμηθείς φλασιές από τα παλιά. Να ξεχάσεις στερεότυπα και διαχωρισμούς. Να κάνεις status updates για ό,τι σκέφτεσαι.

Music is the answer to your problems. Βάζεις ακουστικά. Μπαίνεις στο www.joinradio.gr. Αλλάζει ο αέρας σου και ανακαλύπτεις πως υπάρχει μια απάντηση για όλα. Οικείες φωνές μιλάνε για όσα περνάς κι εσύ καθημερινά. Σε πάνε αλλού, χαμηλώνουν τις ταχύτητες, «ακούν» τη διάθεσή σου. Οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί διαλέγουν ελεύθερα τη μουσική, αφήνοντας απέξω τις τυποποιημένες λίστες, αυτοσαρκάζονται, προβληματίζονται.

Μπορείς να είσαι ο εαυτός σου.

D E S I G N

ARIZONA DESERT OASIS

Courtesy of The Ranch Mine / Roehner+Ryan

ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΡΩΜΑΝΟΥ

είναι χτισμένη γύρω από μια κεντρική αυλή σε ένα βουνό του Phoenix, εναρμονισμένη με τη γύρω τοποθεσία. Η ομορφιά του O-asis House, όμως, έγκειται στην εξαιρετική χρήση του χώρου και στην επιλογή των κατάλληλων υλικών. Κάθε σχεδιαστικό στοιχείο του μπορεί να ελεγχθεί ασύρματα, και αυτό περιλαμβάνει τα φώτα, τα ηχεία και τις κλειδαριές, κάτι το οποίο το καθιστά tech friendly. Η αυλή του φέρνει το φυσικό φως της ημέρας και τον καθαρό αέρα σε όλο το σπίτι, με φυτά που έχουν επιλεγεί να προσφέρουν διαφορετική παλέτα χρωμάτων καθώς οι εποχές αλλάζουν.

Η ζωή στην έρημο δεν είναι κάτι που ενθουσιάζει πολλούς. Όταν όμως πρόκειται για την κατοικία O-asis House στην έρημο της Arizona, σχεδιασμένη από τους «The Ranch Mine Architects», ίσως τα πράγματα να είναι διαφορετικά. Πρόκειται για μια οικία που χτίστηκε για έναν ντόπιο μουσικό, χρησιμοποιώντας λευκούς τοίχους από γυψομάρμαρο και ηλιακά πάνελ, σε συνδυασμό με μια μπαταρία σπιτιού από την εταιρεία Tesla, σε περίπτωση διακοπής ρεύματος. Γνήσιο παράδειγμα σύγχρονης αρχιτεκτονικής, διαθέτει καινοτόμα τεχνολογικά χαρακτηριστικά. Σε σχήμα Ο, η κατοικία των 380 τ.μ. 40

E N T E R T A I N M E N T

NOMADLAND ΠΡΟΓΝΩΣΗ OSCAR ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΧΡΙΣΤΙΚΑ

Σε μια εργατική πόλη της επαρχιακής Nevada, το κλείσιμο ενός εργοστασίου γυψοσανίδας αμέσως μετά την Κρίση του ‘08 διαλύει οικονομικά και εξαφανίζει την τοπική κοινότητα. Κεντρική ηρωίδα η Fern (Frances McDormand), μια χήρα κοντά στα 60, η οποία δούλευε στο εργοστάσιο και έμενε στις εργατικές κατοικίες που αυτό παρείχε. Πλέον είναι άνεργη και ουσιαστικά άστεγη.

Εμπνευσμένη από το ερευνητικό βιβλίο της δημοσιογράφου Jessica Bruder «Nomadland: Surviving America in the TwentyFirst Century» (2017), η Chloe Zao δεν σκηνοθετεί απλώς την ιστορία μιας γυναίκας. Παρουσιάζει με έντονο ρεαλισμό τη σκληρή καθημερινότητα πολλών μεσηλίκων που ζουν –ή αναγκάζονται να ζουν– σαν νομάδες σε τροχόσπιτα και βαν κυνηγώντας ευκαιριακές δουλειές, ελεύθεροι όμως και με αξιοπρέπεια. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται μικρές κοινότητες –έστω και προσωρινά– από διαφορετικούς ανθρώπους στη μέση του πουθενά αλλά με έναν κοινό στόχο… την επιβίωση. Υπολογίζεται σήμερα, ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση της φούσκας των στεγαστικών δανείων το 2008, ότι τουλάχιστον 20 εκατομμύρια Αμερικανοί, μην μπορώντας να συντηρήσουν μια σταθερή στέγη, προχωρούν στην επιλογή του τροχόσπιτου.

Η νέα πραγματικότητα θα την οδηγήσει σε μια απόφαση... ζωής. Στοιβάζει τα περισσότερα πράγματα του σπιτιού της σε μια μικρή αποθήκη ενός φίλου και όσα αγαπούσε τα φορτώνει σε ένα μεταχειρισμένο βαν. Όταν είναι έτοιμη, βγαίνει στον δρόμο. Ταξιδεύει από περιοχή σε περιοχή σε μια ρημαγμένη χώρα, ως μια αυθεντική νομάς. 42

M U S I C

DREAMUSIC Θανάσης Βασιλόπουλος: «Όταν ακούς αυτό που παίζω, ακούς την ψυχή μου». ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΤΑΜΠΗ

ι νότες και η μουσική ζουν μέσα του από τότε που θυμάται τον εαυτό του. Σε ηλικία 5 ετών αρχίζει να εκπαιδεύεται στο κλαρίνο. Ο Θανάσης Βασιλόπουλος βρίσκεται στη δισκογραφία από το 1987, συνθέτοντας ξεχωριστά τραγούδια και συνεργαζόμενος με σημαντικούς μουσικούς, Έλληνες και διεθνείς.

Δύσκολα θα βρεθεί μεγάλος σύγχρονος Έλληνας καλλιτέχνης που να μην έχει συνεργαστεί μαζί του. Γιώργος Νταλάρας, Χάρις Αλεξίου, Γιάννης Πάριος, Δημήτρης Μητροπάνος, Τόλης Βοσκόπουλος, Ελένη Βιτάλη, Μαρινέλλα και συνθέτες όπως ο Σταμάτης Σπανουδάκης και ο Αντώνης Βαρδής είναι μερικοί από αυτούς. Θα συμμετέχει σε άλμπουμ του Joe Bonamassa και θα εμφανιστεί ως guest στη συναυλία του ίδιου στο Montreux της Ελβετίας, στην ιστορική αίθουσα Miles Davis.

Συνοδοιπόρο και δάσκαλο στα πρώτα του βήματα είχε τον πατέρα του, Γιώργο Βασιλόπουλο, δεξιοτέχνη κλαρινιτζή της εποχής. Το ταλέντο του; Διάχυτο από την πρώτη στιγμή. Όταν έκλεισε τα 9 του χρόνια, έπαιξε για πρώτη φορά μπροστά σε πολύ κόσμο, συνοδεύοντας τον πατέρα του αλλά και μεγάλους δημοτικούς μουσικούς και τραγουδιστές, όπως τον Τάκη Καρναβά και τον Κώστα Σκαφίδα, στα γνωστά σε όλους μας παραδοσιακά πανηγύρια. Από τότε, το διάσημο πνευστό μουσικό όργανο θα γίνει η αγαπημένη του συντροφιά. Το μέσο και ο τρόπος να εκφράσει τα συναισθήματά του. Κάθε φορά που ξεκινά να παίζει, κλείνει τα μάτια του, ηρεμεί, ονειρεύεται, ταξιδεύει σε έναν κόσμο γεμάτο νότες, δικά του πρόσωπα και σε μέρη που έχει συνδέσει με αγαπημένες εμπειρίες.

Τον Νοέμβριο του 2019, συμμετέχοντας στην παράσταση του «νομά της μουσικής», Λιβανέζου συνθέτη Guy Manoukian, στην Εθνική Λυρική Σκηνή, θα ενθουσιάσει τόσο πολύ με το ταλέντο του τον συνθέτη, ο οποίος θα τον προσκαλέσει να τον συνοδεύσει και σε άλλες τρεις συναυλίες του. Είτε εμφανίζεται σε κόσμο είτε παίζοντας μόνος ή σε παρέα με φίλους του, οι νότες από το γεμάτο πάθος παίξιμό του με το γαλλικό χειροποίητο, 120 ετών κλαρίνο του αγγίζουν το συναίσθημα του κοινού.

MANCODERADIO.GR 44

E N T E R T A I N M E N T

HOUSE OF GUCCI Η «μαύρη χήρα» στοιχειώνει την ιστορία του διασημότερου ιταλικού οίκου μόδας. Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της εποχής. Η glamorous σοσιαλιτέ που μέχρι εκείνη τη στιγμή απασχολούσε media και tabloids με τη φανταχτερή ζωή της ως διάσημη jet setter, κατηγορείται και λίγο μετά συλλαμβάνεται για τη δολοφονία του πρώην συζύγου της, Maurizio Gucci. Πράγματι. Δεν ήταν συνωμοσία, δεν ήταν fake news, ήταν γεγονός: η Patrizia Reggiani έβαλε να σκοτώσουν τον πατέρα των παιδιών της, απόγονο της δυναστείας Gucci. Αρχικά δεν ομολόγησε την πράξη της, αλλά μετά τη σύλληψη του εκτελεστή ήταν θέμα χρόνου να αποκαλυφθεί η αλήθεια και να οδηγηθεί στη φυλακή. Όπως και έγινε. Νομίζω ότι αυτή η είδηση, μαζί με τον θάνατο της πριγκίπισσας Diana την ίδια χρονιά (1997) λίγους μήνες αργότερα, ήταν ό,τι πιο σοκαριστικό μετέδωσαν τα διεθνή μέσα τη δεκαετία του ’90. Γι’ αυτό και μόνο η επικείμενη ταινία «House of Gucci», που –πανδημίας επιτρεπούσης– θα προβληθεί στις κινηματογραφικές αίθουσες τον Νοέμβριο του 2021, είναι ήδη ένα πολυαναμενόμενο φαβορί. Ο Ridley Scott σκηνοθετεί βασισμένος στην ιστορία όπως αυτή αποτυπώνεται στο βιβλίο της Sara Gay Forden «The House of Gucci: A Sensational Story of Murder, Madness, Glamour, and Greed» (2001) και προτίθεται να μας κάνει να βουτήξουμε μέσα σε έναν γλαφυρό κόσμο μόδας, εξουσίας, απιστίας, κληρονομιάς, εκθέτοντας τα μεγαλύτερα μυστικά του πιο θρυλικού ιταλικού οίκου μόδας. Καθώς ο Ridley Scott διακρίνεται από τελειομανία, δεν περιμέναμε ένα καστ ηθοποιών λιγότερων αστέρων – ή μάλλον λιγότερων Όσκαρ. Ο ρόλος του Rodolfo Gucci (πατέρα του Maurizio) αρχικά προοριζόταν για τον Robert De Niro, αλλά τελικά κατέληξε στα χέρια του Jeremy Irons. Την Patrizia Reggiani ήταν να υποδυθεί η Angelina Jolie, αλλά τον ρόλο πήρε η Lady Gaga.

E N T E R T A I N M E N T

Ο MAURIZIO GUCCI ΤΟ 1993 ΠΟΎΛΗΣΕ ΤΟΝ ΟΊΚΟ ΚΑΙ ΔΎΟ ΧΡΌΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΒΡΈΘΗΚΕ ΝΕΚΡΌΣ ΑΠΌ ΤΙΣ ΣΦΑΊΡΕΣ ΕΝΌΣ ΠΛΗΡΩΜΈΝΟΥ ΔΟΛΟΦΌΝΟΥ.

O Adam Driver ως Maurizio Gucci και η Lady Gaga ως Patrizia Reggiani πρωταγωνιστούν στην ταινία «House of Gucci».

E N T E R T A I N M E N T

Όσο για τον Maurizio Gucci, ανυπομονούμε να τον δούμε να ξαναζωντανεύει μέσα από την υποκριτική του ταλαντούχου Adam Driver. H Γαλλίδα Camille Cottin θα υποδυθεί την Paola Franchi, την πέτρα του σκανδάλου ή αλλιώς τη νεαρή που έκλεψε την καρδιά του Maurizio και αντικατέστησε τη θέση της Reggiani στη ζωή του. Το καστ συμπληρώνουν οι Jared Leto και Al Pacino, και προσωπικά μπορώ ήδη να χρίσω την ταινία ως την αγαπημένη μου, πριν καν τη δω.

Η παραγωγή της ταινίας βρισκόταν σε ένα διαρκές μπρος-πίσω για περίπου μία δεκαετία, μέχρι τη φετινή χρονιά που έγινε η τελική διαλογή των συντελεστών και άρχισαν τα γυρίσματα. Θα έλεγε κανείς ότι όλα γίνονται για κάποιον λόγο, αφού, παρά τον ανασταλτικό παράγοντα της πανδημίας, φέτος μοιάζει να είναι η καταλληλότερη στιγμή για να ξαναζωντανέψει ο μύθος Gucci, μια και ο ιταλικός οίκος κλείνει τα 100 του χρόνια. 48

E N T E R T A I N M E N T

Ο Adam Driver στα γυρίσματα της ταινίας «House of Gucci», στις 10 Μαρτίου 2021 στο Μιλάνο.

E N T E R T A I N M E N T

Οι Adam Driver και Lady Gaga στο σετ της ταινίας «House of Gucci», στις 13 Μαρτίου 2021 στο Μιλάνο.

E N T E R T A I N M E N T

Η «ΜΑΎΡΗ ΧΉΡΑ», ΌΠΩΣ ΑΠΟΚΑΛΕΊΤΑΙ ΈΚΤΟΤΕ Η PATRIZIA REGGIANI, ΈΚΑΝΕ ΕΡΙΣΤΙΚΈΣ ΔΗΛΏΣΕΙΣ ΜΕΤΆ ΤΗ ΣΎΛΛΗΨΉ ΤΗΣ. ΌΤΑΝ ΕΡΩΤΉΘΗΚΕ ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ ΤΟΝ ΣΚΌΤΩΣΕ Η ΊΔΙΑ ΚΑΙ ΜΊΣΘΩΣΕ ΔΟΛΟΦΌΝΟ, ΑΠΆΝΤΗΣΕ: «ΔΕΝ ΈΧΩ ΚΑΛΌ ΣΗΜΆΔΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΉΘΕΛΑ ΝΑ ΡΙΣΚΆΡΩ ΝΑ ΑΣΤΟΧΉΣΩ».

Στις αρχές Μαρτίου, η Lady Gaga ανέβασε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram μια φωτογραφία από τα γυρίσματα –την πρώτη που δημοσιοποιήθηκε– και παραλίγο να πέσει το Ιnternet. Στη φωτογραφία, το κινηματογραφικό ζεύγος Gucci, σε κάποιο χειμερινό resort, «φωνάζει» στιλ και μας προϊδεάζει για το ότι η ταινία, πέραν των άλλων, θα αποτελέσει και μια ελεγεία στη μόδα. Με φόντο το χιονισμένο βουνό, η Gaga ποζάρει με γούνινο καπέλο και χρυσά κοσμήματα, ενώ ο Driver φοράει extra large γυαλιά μυωπίας, μια λευκή φόρμα του σκι και ένα μάλλινο εκρού ζιβάγκο. Έπειτα οι παπαράτσι φρόντισαν να δούμε ανάλογες retro-chic εμφανίσεις των ηθοποιών από τα γυρίσματα. Τον ίδιο μήνα, επίσης, η Patrizia Reggiani, που αποφυλακίστηκε τον Οκτώβριο του 2016, έδωσε συνέντευξη στο εθνικό πρακτορείο Τύπου της Ιταλίας (ANSA) και δήλωσε ενοχλημένη που η Lady Gaga δεν έχει επικοινωνήσει μαζί της ούτε έχει επιδιώξει να τη συναντήσει. Συγκεκριμένα είπε: «Δεν είναι οικονομικό το ζήτημα. Δεν θα πάρω ούτε cent από την ταινία. Είναι όμως θέμα καλών τρόπων και σεβασμού». Λίγο αργότερα, οι παραγωγοί της ταινίας απάντησαν ότι σκόπιμα απέτρεψαν την Gaga από το να συναντήσει τη Reggiani, προκειμένου να μην υπάρξει καμία αιχμή ή επιρροή καλής διάθεσης και έμμεσης συγκάλυψης του αποτρόπαιου εγκλήματος που διαπράχθηκε. Αντ’ αυτού προτίμησαν να ενθαρρύνουν την ηθοποιό να μελετήσει την αλήθεια μέσα από ρεπορτάζ, ντοκιμαντέρ και βιβλία.

Photopix, Robino Salvatore / Getty Images / Ideal Image, Alamy / Visual Hellas

E N T E R T A I N M E N T

O Maurizio Gucci στις 10 Νοεμβρίου 1986, στο Μιλάνο.

καλό σημάδι και δεν ήθελα να ρισκάρω να αστοχήσω». Πάντως, πέρα από τις προφανείς πιθανολογίες ως προς τα κίνητρά της, ότι ζήλευε τη νεαρή του ερωμένη, ότι ήθελε να κληρονομήσει τα λεφτά του, ότι είχε χάσει το μυαλό της μετά την περιπέτεια της υγείας της (είχε κάνει αφαίρεση όγκου στο κεφάλι), η αλήθεια που επικράτησε και την οποία επιβεβαιώνει και η ίδια είναι ότι δεν του συγχώρεσε ποτέ το ότι πούλησε τον οίκο Gucci και άφησε να περάσει σε ξένα χέρια. Είναι χαρακτηριστικό ότι, όταν αποφυλακίστηκε μετά από 18 χρόνια ποινής, εκδήλωσε την πρόθεσή της να επιστρέψει στο πόστο της στον οίκο: «Με χρειάζονται. Αισθάνομαι ακόμη μια Gucci, για την ακρίβεια η πιο Gucci από όλους». Σήμερα ζει και εργάζεται στο Μιλάνο. Συγκεκριμένα είναι σύμβουλος στην εταιρεία κοσμημάτων Bozart. Πλέον φοράει Zara αντί για haute couture, γιατί αυτό μπορεί να υποστηρίξει. Όταν περπατάει στους δρόμους του Μιλάνου, ακόμη στρέφει τα βλέμματα πάνω της. Είναι η πιο κομψή (μαύρη) χήρα που γνωρίζουμε.

Η ιστορία είναι παροιμιώδης και έχει όλα εκείνα τα συστατικά που εγείρουν περιέργεια και γοητεία. Ο επικεφαλής του ιταλικού οίκου, τον οποίο οι ίδιοι οι Ιταλοί αποκαλούν με το μικρό του, το 1983 κληρονόμησε τον όμιλο Gucci. Έπειτα από δύο χρόνια εγκατέλειψε τη γυναίκα του, λέγοντάς της ότι έχει ένα σύντομο επαγγελματικό ταξίδι, από το οποίο τελικά δεν επέστρεψε ποτέ. Ο Maurizio άφησε πίσω του την Patrizia Reggiani και τις δύο κόρες τους χωρίς εξηγήσεις, για να συνεχίσει τη ζωή του με τη νεαρή ερωμένη του. Το 1993, πούλησε τον οίκο και δύο χρόνια αργότερα βρέθηκε νεκρός από τις σφαίρες ενός πληρωμένου δολοφόνου. Η σύλληψη του τελευταίου έφερε στην επιφάνεια την αληθινή δολοφόνο, που δεν ήταν άλλη από την πρώην σύζυγό του. Η «μαύρη χήρα», όπως αποκαλείται έκτοτε, έκανε διάφορες εριστικές δηλώσεις μετά τη σύλληψή της. Όπως ότι δεν μισούσε τον Maurizio, απλώς την ενοχλούσε. Όταν δε ερωτήθηκε γιατί δεν τον σκότωσε η ίδια και μίσθωσε δολοφόνο, απάντησε: «Δεν έχω 52

e - W H E E L S

SUSTAINABLE DESIGN AT ITS FINEST προτάσεις δηλαδή, που διευκολύνουν την καθημερινότητα του ανθρώπου της πόλης και υπόσχονται ένα καλύτερο και πιο οικολογικό αστικό μέλλον.

Νίκου Μανάφη, με έδρα την Αθήνα, έχει καταφέρει να μας εντυπωσιάσει κατά καιρούς με τις ιδιαίτερες και πρωτότυπες δημιουργίες του.

Συνδυάζοντας την τέχνη με την επιστήμη, το αρχιτεκτονικό γραφείο του

Πρόκειται για καινοτόμες κατασκευές, που αφορούν όλο το φάσμα της κίνησης, όπως ηλεκτρικά αυτοκίνητα και δίκυκλα, ηλεκτρικά ποδήλατα, ακόμα και πρωτότυπα σκάφη και αεροσκάφη. Ουσιαστικές

Σε αυτή τη λογική κινείται και η νέα τους δημιουργία Bull-e, ένα ηλεκτρικό σκούτερ περιορισμένης παραγωγής. Αφού δανείστηκε το πλαίσιο ενός συμβατικού σκούτερ που βρί54

σκουμε στην αγορά, ανακατασκευάστηκε με την προσθήκη cafe racer στοιχείων και με το σώμα του από υαλοβάμβακα με τις καθαρές γραμμές να δημιουργεί άνεση στον αναβάτη. Μόνο 250 αριθμημένα σκούτερ αναμένεται να κυκλοφορήσουν, με τις προπαραγγελίες να έχουν ήδη ξεκινήσει.

O P I N I O N

Η καλαισθησία είναι τρόπος ζωής και όχι σκέψης. ΤΟΥ ΧΡΉΣΤΟΥ ΖΑΜΠΟΎΝΗ • Τα εν οίκω μη εν δήμω (Βασίλισσα Ελισάβετ).

• Τα εν οίκω εν δήμω (Μέγκαν – Χάρι).

• Το casting στις Πληροφορίες του «Υγεία».

• Το casting σε ένια τηλεοπτικά προγράμματα.

• Η δυνατότης των Κουβανών να εξασκούν ιδιωτικώς ορισμένα επαγγέλματα πέραν του οδηγού ταξί ή του κουρέως.

• Η συνεχιζόμενη φτωχοποίησις του κουβανικού λαού, λόγω του ασφυκτικού ελέγχου της οικονομίας από το κράτος.

• Η επιτυχία του Μπόρις Τζόνσον στον ταχύ εμβολιασμό των Βρετανών.

• Η αποτυχία της Ευρωπαϊκής Ενώσεως για έγκαιρη προμήθεια εμβολίων.

• Η ανάληψις ευθύνης έναντι της κριτικής.

• Το «Οι άλλοι φταίνε».

• Ο νόμος Κεραμέως για την Παιδεία.

• Η απειλή της καταργήσεώς του από (τυχόν επόμενη) κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

• Ο Άνδρας Παλαιάς Κοπής (ΑΠΚ) όπως τον αντιλαμβανόμεθα σχεδόν όλοι.

• Ο Άνδρας Παλαιάς Κοπής (ΑΠΚ) όπως τον αντιλαμβάνεται ο Παύλος Χαϊκάλης.

• Οι μοναδικές ομάδες που κατέκτησαν αήττητες το ελληνικό πρωτάθλημα (ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκός).

• Η αναξιοπιστία του ελληνικού πρωταθλήματος.

• Οι new business με τις μάσκες.

• Οι «παρενέργειες» της μάσκας όσον αφορά τη μόλυνση του περιβάλλοντος.

• Η αύξησις του τζίρου των βιβλιοπωλείων.

• Τα χαμηλά ποσοστά των Ελλήνων που διαβάζουν πάνω από ένα βιβλίο κατ’ έτος.

• Όταν το streaming παύει να είναι μια ξένη λέξη.

• Η δαιμονοποίησις των νέων τεχνολογιών. 56

P R E S E N T A T I O N

ΏΡΑ ΓΙΑ ΕΞΕΡΕΎΝΗΣΗ Η Rolex επιλέγει ένα υλικό που προέρχεται από τα πέρατα του σύμπαντος και επαναφέρει μια συλλογή που συμβολίζει το πάθος για εξερεύνηση στα ψηλότερα, στα βαθύτερα και στα πιο παγωμένα σημεία του πλανήτη.

ΑΠΌ ΤΗ ΦΑΝΉ ΖΑΦΡΆΚΑ-ΘΕΜΕΛΊΔΗ

Κάθε χρόνο, οι εκατομμύρια λάτρεις της Rolex αναμένουν με ανυπομονησία την παρουσίαση των νέων μοντέλων της κορυφαίας ελβετικής εταιρείας. Και παρότι το 2020 ήταν γεμάτο προκλήσεις και δυσκολίες για όλους τους τομείς επαγγελματικής δραστηριότητας, το 2021 αρχίζει να εμφανίζει αισιόδοξα σημάδια επιστροφής προς μια κανονικότητα, με έμφαση στη σχέση του ανθρώπου με τη φύση και στην ανάγκη του να την εξερευνήσει. Αυτή η τάση αντικατοπτρίζεται στη νέα συλλογή της Rolex, όπου την τιμητική του έχει ένας παλιός γνώριμος των απανταχού εραστών της δράσης και της περιπέτειας, το Oyster Perpetual Explorer. Το Explorer έχει ταξιδέψει στον καρπό αφοσιωμένων εξερευνητών στα πιο βαθιά σπήλαια, στις ψηλότερες κορυφές και στις πιο απομονωμένες αρκτικές περιοχές του πλανήτη και έχει συνδεθεί με ιστορικά ορόσημα, όπως την κατάκτηση του Έβερεστ το 1953 από τον Sir Edmund Hillary και τον Tenzing Norgay. Σε

όλη εκείνη τη δοκιμασία ο Hillary φορούσε ένα Oyster Perpetual, τον άμεσο πρόγονο του Explorer. Στιβαρά σε κατασκευή, αξιόπιστα σε λειτουργία, καλαίσθητα στην όψη και άνετα στον καρπό, τα Explorer κυκλοφορούν το 2021 σε δύο εξίσου ενδιαφέρουσες εκδοχές: το Oyster Perpetual Explorer 36 και το Oyster Perpetual Explorer II. Έχουν και τα δύο ανασχεδιασμένη κάσα, ακόμη πιο ευκρινή καντράν χάρη στο βελτιωμένο φωσφορίζον υλικό Chromalight και μηχανικά υποστηρίζονται από τους calibres 3230 και 3285 αντίστοιχα. Oyster Perpetual Explorer 36 Αν και συνηθίζουμε να θεωρούμε ότι η διάμετρος των 36 mm απευθύνεται συνήθως σε γυναικείους καρπούς, η περίπτωση της νέας γενιάς Explorer 36 διαφέρει, αφού ουσιαστικά επιστρέφει στο μέγεθος του πρωτότυπου μο58

P R E S E N T A T I O N

ROLEX Oyster Perpetual Explorer 36

ROLEX Oyster Perpetual Explorer II

ντέλου του 1953. Η σύγχρονη εκδοχή του είναι σε κίτρινο Rolesor, συνδυάζει δηλαδή το ατσάλι με τον κίτρινο χρυσό. Το μαύρο καντράν είναι πλέον από λάκα και εξακολουθεί να φέρει τις τυπικές παραλληλόγραμμες μπάρες στις ενδείξεις των ωρών και τους αριθμούς 3, 6 και 9. Και για όσους δεν αγαπούν τόσο τα διμεταλλικά ρολόγια, υπάρχει και η πιο «καθαρή» έκδοση από Oystersteel με μαύρο καντράν.

ROLEX Oyster Perpetual Cosmograph Daytona Meteorite Dial

διαστημική εμφάνιση, καθώς φιλοξενεί ένα υλικό που δεν υπάρχει πουθενά στη Γη. Ο δημοφιλέστερος χρονογράφος στον κόσμο, ο Cosmograph Daytona, έρχεται κυριολεκτικά από άλλο πλανήτη! Κι αυτό γιατί η Rolex έντυσε τα καντράν των χρυσών μοντέλων της με μεταλλικό μετεωρίτη, ένα σπάνιο φυσικό υλικό που προέρχεται από μετεωρίτη που έπεσε στη Γη και προέρχεται από τα πέρατα του ηλιακού μας συστήματος. Τρία είναι τα νέα μοντέλα, όσα και τα χρώματα του χρυσού: λευκό, κίτρινο ή ροζ (Everose, όπως το ονομάζει η Rolex).

Oyster Perpetual Explorer II Χάρη στην 24ωρη κλίμακα που έχει στη στεφάνη του, το Explorer II ανέκαθεν ήταν το ρολόι που επέλεγαν οι παντός είδους εξερευνητές των πόλων, των σπηλαίων και των ηφαιστείων. Το νέο Explorer II έρχεται τώρα με ανανεωμένο design στην κάσα, φαρδύτερο μπρασελέ με κρυφό κούμπωμα, καντράν από λευκή λάκα με μαύρες ματ ενδείξεις των ωρών, βελτιωμένο φωτοβόλο υλικό Chromalight για ακόμη μεγαλύτερη ευκρίνεια στο σκοτάδι και τον ευμεγέθη κεντρικό πορτοκαλί δείκτη, που δείχνει τη δεύτερη ώρα στη σταθερή στεφάνη με την 24ωρη κλίμακα. Εκτός από τη λευκή εκδοχή του, το Explorer II βγαίνει βεβαίως και με μαύρο καντράν.

Τα υπέροχα μεταλλικά νερά του μετεωρίτη γίνονται αντιληπτά ανάλογα με τις αντανακλάσεις του φωτός και καθιστούν κάθε ρολόι μοναδικό. Και τα τρία μοντέλα έχουν μαύρους μετρητές χρονογράφου, μαύρη κεραμική στεφάνη με ταχυμετρική κλίμακα και φιλοξενούν τον αυτόματο μηχανισμό 4130. Ειδικά η έκδοση από λευκό χρυσό έχει συνδυαστεί με το αποκλειστικό μπρασελέ Oysterflex από μαύρο ελαστομερές της Rolex, ενώ τα άλλα δύο μοντέλα έχουν μπρασελέ στο μέταλλο της κάσας. Όπως όλα τα ρολόγια της Rolex, τα νέα μοντέλα συνοδεύονται από την πιστοποίηση Superlative Chronometer, καθώς και από πενταετή διεθνή εγγύηση ποιότητας.

Oyster Perpetual Cosmograph Daytona Το άλλο μεγάλο νέο του 2021 για το ανδρικό κοινό της Rolex αφορά ένα ρολόι το οποίο αποκτά κυριολεκτικά

www.rolex.com 59

C O V E R

S T O R Y

THE LAST PRINCE OF GRENGLAND PRINCE PHILIP, DUKE OF EDINBURGH [1921-2021] ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΑΜΠΟΥΝΗ Εάν υπάρχει ένα κοσμητικό επίθετο το οποίο θα χαρακτήριζε περισσότερο από τα άλλα τον πρίγκιπα Φίλιππο της Ελλάδος, αυτό δεν είναι άλλο από το «διακριτικός». Διακριτικά ήλθε στον κόσμο την 10η Ιουνίου 1921, στο παλάτι του Mon Repos στην Κέρκυρα, διακριτικά έζησε πάνω από 70 χρόνια στο πλευρό της αγαπημένης του συζύγου, βασίλισσας Ελισάβετ, διακριτικά έφυγε πριν από λίγες ώρες από τη ζωή, στο παλάτι του Windsor, και διακριτικά θα ταφεί στο ίδιο μέρος, κατά την επιθυμία του να μην του γίνει δημόσια ταφή. «Forth Bridge is down» ήταν ο κωδικός με τον οποίο ανηγγέλθη η εκδημία του, και για όσους απορήσουν για το τι σημαίνει, η απάντηση ευρίσκεται σε μία από τις ιδιορρυθμίες των Βρετανών να δίνουν ονόματα από γέφυρες για να αναγγείλουν τον θάνατο μελών της βασιλικής τους οικογένειας. Για παράδειγμα, η Ελισάβετ έχει τον κωδικό «London Bridge». Τίποτε ή σχεδόν τίποτε δεν προμήνυε ένα τόσο λαμπρό μέλλον στον μοναχογιό του πρίγκιπος Ανδρέα της Ελλάδος και της πριγκιπίσσης Αλίκης του Μπάτεμπεργκ. Εάν μάλιστα άκουγε τη μητέρα του και επέστρεφε στην Ελλάδα το 1939 για να υπηρετήσει στο ελληνικό Βασιλικό Ναυτικό, αντί της εντολής του θείου του βασιλέως Γεωργίου Β΄ να παραμείνει στην Αγγλία και να ακολουθήσει καριέρα στο εκεί Ναυτικό, τότε ενδεχομένως να τον βλέπαμε παντρεμένο με εξαδέλφη του από άλλο Οίκο της Ευρώπης, ως είθιστο τότε. Ας μην απατόμεθα. Ο Φίλιππος ήταν εκπάγλου καλλονής και η Ελισάβετ, όπως εξομολογήθη, εκεραυνοβολήθη όταν τον πρωτοείδε σε ηλικία 13 χρονών. Επίσης είχε το προσόν, μέσω της οικογενείας της μητέρας του, να συγγε-

νεύει με το αγγλικό Στέμμα, οπότε διάφορες λεπτομέρειες του τύπου ότι ήταν απένταρος ή ότι ο πατέρας του ζούσε με μια κοκότα στην Κυανή Ακτή ή ότι η μητέρα του διεγνώσθη με σχιζοφρένεια παρελείφθησαν. Το γεγονός ότι πολέμησε γενναία στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και παρεσημοφορήθη βοήθησε σημαντικά στην ολοκλήρωση του ειδυλλίου, το 1947. Έως τότε είχε έλθει μόνο δύο φορές στην Ελλάδα, τον Ιανουάριο του 1940 για να επισκεφθεί τη μητέρα του και τον Ιούνιο του 1946 για την ταφή του πατέρα του. Ακολούθησαν δύο επίσημες επισκέψεις, η πρώτη το 1950, συνοδεύοντας τη διάδοχο τότε του θρόνου της Αγγλίας και σύζυγό του, ως δουξ του Εδιμβούργου, και η δεύτερη μόνος του, με τα δύο μεγαλύτερα παιδιά τους, τον Κάρολο και την Άννα, το 1964, για τους γάμους του ανιψιού του βασιλέως Κωνσταντίνου και της πριγκιπίσσης Άννας-Μαρίας της Δανίας. Η ανάληψις της εξουσίας από τους συνταγματάρχες την 21η Απριλίου 1967 και η επακόλουθη πτώσις της ελληνικής μοναρχίας το 1974 τον απέτρεψαν από το να μας επισκεφθεί ξανά. Συνέχισε όμως να παρίσταται στις περισσότερες οικογενειακές εκδηλώσεις των Ελλήνων συγγενών του, είτε επρόκειτο για τους γάμους του διαδόχου Παύλου με τη Μαρί-Σαντάλ Μίλερ είτε σε βαπτίσεις, όπως της πριγκιπίσσης Θεοδώρας. Παρότι έχουν γραφεί διάφορα για το χιούμορ του, που δεν ήταν πάντοτε επιτυχημένο, ή για κατακτήσεις του που δεν επιβεβαιώθησαν ποτέ, ο διαμετακομιστικός του βίος υπήρξε ένα υπόδειγμα ισορροπιών και διπλωματικότητος, εάν αναλογισθεί κανείς την ισχυρή προσωπικότητα της συζύγου του και τις κρίσεις που αντιμετώπισαν μαζί. 60

S T O R Y

Ralph Heimans / Buckingham Palace / PA Wire / Getty Images / Ideal Image

C O V E R

Ο πρίγκιπας Φίλιππος, δούκας του Εδιμβούργου, στο The Grand Corridor του κάστρου του Windsor, το 2017.

C O V E R

S T O R Y

Η βασίλισσα Ελισάβετ Β’ με τον πρίγκιπα Φίλιππο και τον Κάρολο, πρίγκιπα της Ουαλίας, μετά από έναν αγώνα πόλο, στις 30 Απριλίου 1967.

Η βασίλισσα Ελισάβετ Β΄ με τον Κάρολο, πρίγκιπα της Ουαλίας, τον πρίγκιπα Φίλιππο, δούκα του Εδιμβούργου, και την Άννα, βασιλική πριγκίπισσα, κατά τη διάρκεια επίσκεψης στις νήσους Scilly, το 1967.

C O V E R

S T O R Y

O πρίγκιπας Φίλιππος σε αγώνες ιστιοπλοΐας με το «Bluebottle», ένα σκάφος 18 ποδών της κατηγορίας Dragon.

C O V E R

S T O R Y

4 Μαΐου 1953. Ο δούκας του Εδιμβούργου αποβιβάζεται από εκπαιδευτικό αεροσκάφος μετά από πτήση, White Waltham της RAF, στο Berkshire.

S T O R Y

Jim Gray, Hulton Deutsch, PNA Rota, Matt Dunham, Michael Stroud, Terry Fincher / Getty Images / Ideal Image

C O V E R

Ο πρίγκιπας Φίλιππος, δούκας του Εδιμβούργου, στην οροφή ενός Land Rover, παρακολουθεί αγώνες αλόγων μαζί με τη βασίλισσα Ελισάβετ Β΄, στις 20 Απριλίου 1968.

C O V E R

S T O R Y

C O V E R

S T O R Y

• Ήταν τρίγλωσσος. Μιλούσε απταίστως αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά. • Ήταν το πρώτο μέλος βασιλικής οικογένειας που διέσχισε τον Ανταρκτικό Κύκλο το 1957. • Υπήρξε επικεφαλής σε περισσότερες από 780 φιλανθρωπικές οργανώσεις. • Διέθετε άδεια πιλότου από το 1959. Μέχρι τα 70 του χρόνια είχε συμπληρώσει παραπάνω από 5.150 ώρες στον αέρα. Η τελευταία πτήση που πραγματοποίησε ήταν στις 11 Αυγούστου 1997. • Συνόδευσε τη βασίλισσα σε παραπάνω από 251 ταξίδια σε όλο τον κόσμο. • Αγαπημένα αυτοκίνητά του ήταν τα Land Rover Discovery και Freelander. • Όταν βρισκόταν έξω από το παλάτι, περνούσε αρκετές ώρες στο Thursday Club, στο Soho. Φημολογείται ότι η παρέα του ήταν οι David Niven και Peter Ustinov. • Παραιτήθηκε από τα βασιλικά του καθήκοντα στις 2 Αυγούστου 2017, σε ηλικία 96 ετών. • Με τη βασίλισσα έχουν 4 παιδιά, 8 εγγόνια και 10 δισέγγονα.

O U R

S T O R I E S

MAXIM’S Το Maxim’s ήταν το πιο διάσημο αλλά και το πιο λαμπερό εστιατόριο στο Παρίσι, ξεκινώντας από την Belle Époque και φτάνοντας στα τέλη της δεκαετίας του 1960.

συνθέτης Franz Lehár έγραψε για το Maxim’s στην οπερέτα του «Η εύθυμη χήρα», όπως και η μεγάλη Colette στο μυθιστόρημά της «Gigi». Το Maxim’s ήταν γεμάτο κάθε βράδυ, ακόμη και κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της πόλης, καθώς οι Γερμανοί αξιωματικοί –όχι στρατολογημένοι άνδρες– πραγματικά στάθηκαν στη σειρά για να μπουν και να δοκιμάσουν το φαγητό, αλλά και να απολαύσουν το λαμπερό σκηνικό του. Υπάρχει μια διάσημη φωτογραφία του Henri Cartier-Bresson, με τα καπέλα Γερμανών αξιωματικών που στοιβάζονται ψηλά στο βεστιάριο του εστιατορίου. Η δική μου εμπειρία με το Maxim’s ξεκίνησε την 1η Ιουλίου 1961, όταν αγόρασα το περιοδικό Paris Match, στο εξώφυλλο του οποίου ήταν ένα από τα ομορφότερα κορίτσια που είχα δει ποτέ. Στη συνέχεια πήγα για μεσημεριανό γεύμα στο Maxim’s με έναν Αμερικανό φίλο που ήξερε τα κατατόπια στο Παρίσι. Καθίσαμε «στην ταράτσα», καθώς κάποιος έμπαινε στο εστιατόριο στα δεξιά, η οποία αργότερα έμαθα ότι ήταν η κομψή πλευρά για να καθίσεις κατά τη διάρκεια του γεύματος και εθεωρείτο «Σιβηρία» κατά τη διάρκεια του δείπνου. Δύο τραπέζια κάτω από μας, παρατήρησα το κορίτσι στο εξώφυλλο του Match να κάθεται με έναν μεγαλύτερο άνδρα, έναν που γνώριζα λίγο. Το όνομά του ήταν Johnny και ήταν ο Duke de Caraman, και το κορίτσι αποδείχθηκε η κόρη του, Cristina. Τέσσερα χρόνια αργότερα, έγινε η κυρία Taki.

ΣΤΟΝ ΩΝΆΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΆΛΛΑΣ ΈΔΙΝΑΝ ΠΆΝΤΑ ΤΟ ΚΑΛΎΤΕΡΟ ΤΡΑΠΈΖΙ, ΣΤΗ ΓΩΝΊΑ ΣΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΆ.

O U R

S T O R I E S

O U R

S T O R I E S

Η Cristina και εγώ γίναμε τακτικοί θαμώνες του Maxim’s, καθώς ο Roger, ο καταπληκτικός maitre d’, γνώριζε ότι οι νέοι έκαναν το μέρος πιο ελκυστικό για τους ηλικιωμένους. Τότε η υψηλή κοινωνία ήταν μια αυστηρή υπόθεση. Οι «εκτός» ήταν ευπρόσδεκτοι, αλλά έπρεπε να υπακούσουν στους κανόνες καλής συμπεριφοράς και, όταν ήταν δυνατόν, της καλής εμφάνισης. Το Maxim’s είχε μια υπέροχη μικρή ορχήστρα που έπαιζε μελωδίες χορού, κυρίως fox trots και βαλς, και στον Ωνάση και στην Κάλλας έδιναν πάντα το καλύτερο τραπέζι, στη γωνία στα αριστερά. Όταν ο Ωνάσης δεν ήταν εκεί, η Cristina κι εγώ μερικές φορές είχαμε αυτό το τραπέζι. Το φαγητό ήταν εξαιρετικό, η ατμόσφαιρα ήταν ακόμη καλύτερη και η εξυπηρέτηση άψογη. Ο Roger ήταν ο καλύτερος maitre d’ που συνάντησα ποτέ, και πιστέψτε με γνώρισα πολλούς. Αποσύρθηκε όταν την επιχείρηση ανέλαβε ο Pierre Cardin, ο οποίος την άλλαξε φέρνοντας Αμερικανούς τουρίστες και άλλη τέτοια περίεργη πανίδα. Είναι πλέον πανίδα τουριστών μετά από σχεδόν εκατό χρόνια βασιλείας. Αλλά από όλα τα μέρη και τα νυχτερινά κέντρα που έχω περάσει κατά τη διάρκεια της μακράς μου ζωής, δεν νομίζω υπήρξε ποτέ ένα βράδυ που δεν απόλαυσα πολύ. Κατά ειρωνικό τρόπο, η Cristina και εγώ χωρίσαμε ακριβώς τη στιγμή που το Maxim’s πήρε την κατιούσα. Υποθέτω ότι ο γάμος μας ξεκίνησε και τελείωσε στο Maxim’s.

Η ΔΙΚΉ ΜΟΥ ΕΜΠΕΙΡΊΑ ΜΕ ΤΟ MAXIM’S ΞΕΚΊΝΗΣΕ ΤΗΝ 1η ΙΟΥΛΊΟΥ 1961, ΌΤΑΝ ΑΓΌΡΑΣΑ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΌ PARIS MATCH, ΣΤΟ ΕΞΏΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΟΠΟΊΟΥ ΉΤΑΝ ΈΝΑ ΑΠΌ ΤΑ ΟΜΟΡΦΌΤΕΡΑ ΚΟΡΊΤΣΙΑ ΠΟΥ ΕΊΧΑ ΔΕΙ ΠΟΤΈ.

REPORTERS ASSOCIES, F. Pages / Getty Images / Ideal Image

O U R S T O R I E S

O N

T H E

R O A D

ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΝΤΊΒΑ, ΑΛΛΆ ΠΟΛΎ ΕΛΒΕΤΙΚΌ ΓΙΑ ΛΑΣΠΩΜΈΝΑ ΧΩΡΆΦΙΑ Δεν μπορούμε πλέον να κρίνουμε το Range Rover σαν ένα αυτοκίνητο με διπλό σκοπό. Είναι ένα εξαιρετικό καθημερινό αυτοκίνητο, αλλά, αν πρόκειται να μεταφέρεις έναν λασπωμένο σκύλο μέσα από χωματόδρομους, μάλλον θα χρειαστείς ένα παλιό ημιφορτηγό Toyota. ΤΟΥ JEREMY CLARKSON

Illustration by Dimarelos

O N

T H E

Ήμουν έξω στο δάσος κοντά στο σπίτι τις προάλλες και μάζευα ξύλα, όταν με την άκρη του ματιού μου εντόπισα κάτι που έμοιαζε με αλεπού να κινείται γρήγορα προς ένα από τα κλουβιά με τους φασιανούς μου. Ευτυχώς δεν είχα το δίκαννο, γιατί αποδείχθηκε πως ήταν ένα σπάνιελ με αλεπουδίσιο χρώμα. Όταν το φώναξα, υπάκουσε και ήρθε όλο χαρά, αυτιά, γλώσσα και κουνιστή ουρά, και διαπίστωσα κοιτώντας την ταυτότητα στο κολάρο του ότι το έλεγαν Ρόρι. Δεν είναι τυχαίο που σ’ αυτά τα μέρη με αποκαλούν «ντετέκτιβ». Στην ταυτότητα υπήρχε και ένας αριθμός τηλεφώνου, οπότε τον κάλεσα και βγήκε αμέσως τηλεφωνητής. Παράξενο. Όταν χάνεις έναν σκύλο, κανονικά κρέμεσαι από το τηλέφωνο σαν ναυαγός που έχει γραπωθεί από τη σωσίβια λέμβο. Είναι ο μοναδικός σου σύνδεσμος με τις περασμένες ευτυχισμένες στιγμές της ζωής. Ίσως λοιπόν το αφεντικό του σκύλου είχε αφήσει το τηλέφωνο στο σπίτι όταν τον έβγαλε βόλτα και αυτή τη στιγμή περιφέρεται αλαφιασμένος σε απόγνωση, όπως εκείνος ο τύπος που είχε βγάλει τον Φέντον βόλτα στο Richmond Park [ΣτΜ: ο Φέντον ήταν ένα σκυλί που έπαθε αμόκ όταν διέκρινε σε απόσταση ένα κοπάδι ελαφιών, άρχισε να το κυνηγά και έγινε θέμα στις ειδήσεις]. Περίμενα λοιπόν, έχοντας τα αυτιά μου τεντωμένα, αλλά δεν άκουγα κανέναν να φωνάζει «Ρόρι!». Καθώς σιγά σιγά έπεφτε το σκοτάδι, αποφάσισα να πάρω τον σκύλο στο σπίτι. Αλλά υπήρχε ένα μικρό πρόβλημα: πώς ακριβώς θα το έκανα αυτό; Το «αγροτικό» μου Range Rover, ηλικίας 13 ετών, είχε πάει την περασμένη εβδομάδα για σέρβις και μία μέρα αφότου βγήκε, «έμεινε». Η νέα διάγνωση έδειξε ότι το ένα (ή και τα δύο) του τούρμπο είχε αχρηστευθεί, μαζί και ο εναλλάκτης αέρα. Για να το πούμε απλά, το αμάξι τα είχε φτύσει και το κόστος της επισκευής του θα υπερέβαινε κατά πολύ την αξία του. Το άλλο μου Range Rover –μου αρέσουν τα Range Rover, εντάξει;– ήταν επίσης ακινητοποιημένο, γιατί κάποιος το είχε δανειστεί μόλις την προηγούμενη μέρα και κάπου το είχε τρακάρει. Το τρίτο Range Rover που «ζει» στη φάρμα είχε βγει για θελήματα στο Norfolk και το τέταρτο, ένα ολοκαίνουργιο μοντέλο του 2021 που είχα δανειστεί εκείνη την εβδομάδα από τη Land Rover, παραήταν καινούργιο και αστραφτερό για να χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά ενός λασπωμένου σπάνιελ. 74

R O A D

O N

T H E

R O A D

ΕΊΧΕ ΣΧΕΔΙΑΣΤΕΊ ΠΡΙΝ ΑΠΌ 50 ΧΡΌΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΆΝΕΙ ΔΎΟ ΔΟΥΛΕΙΈΣ: ΤΟ ΠΡΩΊ ΜΠΟΡΟΎΣΕΣ ΝΑ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΊΣ ΣΤΟ ΑΓΡΌΚΤΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΆΔΥ, ΑΦΟΎ ΤΟ ΕΊΧΕΣ ΞΕΠΛΎΝΕΙ ΜΕ ΤΗ ΜΆΝΙΚΑ, ΜΠΟΡΟΎΣΕΣ ΝΑ ΠΑΣ ΜΕ ΑΥΤΌ ΣΤΗΝ ΌΠΕΡΑ. ΚΑΝΈΝΑ ΆΛΛΟ ΑΥΤΟΚΊΝΗΤΟ ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΚΑΤΑΦΈΡΕΙ ΑΥΤΌ ΤΟ ΚΌΛΠΟ ΤΌΣΟ ΚΑΛΆ.

O N

Έτσι καταλήγουμε στο μεγαλύτερο –και μοναδικό– πρόβλημα με αυτό το αμάξι. Είχε σχεδιαστεί πριν από 50 χρόνια για να κάνει δύο δουλειές: το πρωί μπορούσες να το χρησιμοποιείς στο αγρόκτημα και το βράδυ, αφού το είχες ξεπλύνει με τη μάνικα, μπορούσες να πας με αυτό στην όπερα. Κανένα άλλο αυτοκίνητο δεν έχει καταφέρει αυτό το κόλπο τόσο καλά. Ούτε καν το Mercedes G-400.

T H E

R O A D

Τις προάλλες σας έγραφα ότι το Volkswagen Golf GTI είναι το μοναδικό αυτοκίνητο που χρειάζεσαι, και ισχύει – εκτός κι αν θες να ασχολείσαι με το αγρόκτημα το πρωί και να πηγαίνεις στην όπερα το βράδυ. Σε αυτή την περίπτωση το μοναδικό αυτοκίνητο που χρειάζεσαι είναι ένα Range Rover. Γιατί λοιπόν εγώ έχω δύο; Ε, αυτό είναι το θέμα. Το Vogue SE που πήρα προ τετραετίας είναι κάπως «βελούδινο». Το χρησιμοποιώ κυρίως για να πηγαινοέρχομαι στο Λονδίνο. Ούτε καν για κυνήγι. Και δεν είμαι ο μόνος. Οι περισσότεροι από τους φίλους μου εδώ στην εξοχή επίσης έχουν Range Rover –είναι κάτι σαν στολή– και με όλους ισχύει κάτι αντίστοιχο. Με τη νέα έκδοση του αυτοκινήτου το πρόβλημα είναι ακόμα πιο έντονο, διό76

τι διαθέτει γυάλινες οθόνες για όλα τα συστήματα ελέγχου και νέου τύπου, πιο μαλακά, πιο φαρδιά καθίσματα, ντυμένα με το καλύτερο δέρμα. Μπορείς να το χρησιμοποιείς, φυσικά, για να ξεριζώνεις δέντρα και να μεταφέρεις κούτσουρα και να ρυμουλκείς τρακτέρ για να ξεκολλήσουν από τη λάσπη, αλλά δεν θα το έκανες, όπως ακριβώς δεν θα έπαιζες ποδόσφαιρο με εκείνη τη δερμάτινη μπάλα Louis Vuitton που πρόσφατα πουλήθηκε στο Internet αντί 4.000 λιρών. H Land Rover θα σας πει ότι μπορείτε να κάνετε αυτές τις «βρόμικες» «ανδρικές» δουλειές με άλλα μοντέλα της συλλογής της, αλλά εμένα δεν με ενδιαφέρουν τα άλλα μοντέλα. Είμαι σίγουρος πως είναι μια χαρά, αλλά μου αρέσει το Range Rover. Το κανονικό, με το δίπορτο πορτ-μπαγκάζ και την «αυτο-

O N

κρατορική» θέση οδήγησης. Και η νέα του έκδοση είναι ακόμα καλύτερη. Οι κινητήρες ως επί το πλείστον είναι μικρότεροι από ποτέ, αλλά χάρη στα κάθε λογής ηλεκτρονικά κόλπα και στην υβριδική τους τεχνολογία είναι ακόμα πιο ισχυροί. Έτσι τώρα, με το ντιζελοκίνητο D350, έχεις όλη τη ροπή που χρειάζεται με κατανάλωση μόλις 9,4 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα. Η Γκρέτα Τούνμπεργκ θα πρέπει να πάρει ένα τέτοιο. Ακόμη πιο εντυπωσιακή, ωστόσο, είναι η αίσθηση της διαδρομής. Το οδηγούσα από το Chipping Norton έως το Manchester, μέσω του Ludlow στο Shropshire, που σημαίνει ότι δεν έμπαινα σχεδόν καθόλου σε αυτοκινητόδρομο, και ήταν θεϊκό. Σύμφωνα με την εταιρεία, έχει το ίδιο σύστημα ανάρτη-

T H E

R O A D

κός του Λίνκολν. Και από αξιοπιστία; Πολλοί ισχυρίζονται ότι τα Range Rover ανέκαθεν «έπασχαν» σε αυτόν τον τομέα, αλλά αυτό που οδηγώ τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχει αποδειχθεί τόσο στιβαρό και αξιόπιστο όσο ο Τζον Τέρι. Και το παλαιότερό μου, με νούμερο πινακίδας 57 [ΣτΜ: άδεια κυκλοφορίας το 2007], ήταν επίσης αξιόπιστο, μέχρι που ο τουρμποκινητήρας του «τα ’παιξε». Άρα κι αυτό ήταν κατά μία έννοια σαν τον Τζον Τέρι – εξαιρετικό, αν παραβλέψεις το γεγονός ότι φημολογείται πως κοιμήθηκε με τη φιλενάδα ενός συμπαίκτη του. Παρ’ όλα αυτά, δεν μπορούμε πλέον να κρίνουμε το Range Rover σαν ένα αυτοκίνητο με διπλό σκοπό. Είναι ένα εξαιρετικό καθημερινό αυτοκίνητο, αλλά,

THE CLARKSOMETER ME MIA MATIA

ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΚΙΝΗΤΉΡΑΣ:

2.997 κ.εκ., 6κύλινδρος, ντίζελ ΙΣΧΎΣ:

346 ίπποι στις 4.000 σ.α.λ. ΡΟΠΉ:

699 nm στις 1.500 σ.α.λ. ΕΠΙΤΆΧΥΝΣΗ:

0-100: 7,1΄΄

ΤΕΛΙΚΉ ΤΑΧΎΤΗΤΑ:

225 χ.α.ώ. ΜΗΚΟΣ:

5 μ.

ΠΛΑΤΟΣ:

2,2 μ. ΤΙΜΗ:

112.575 € JEREMY'S RATING

αντίθεση με όλους τους άλλους), ξανακάλεσα τον αριθμό στο κολάρο και αυτή τη φορά απάντησε αμέσως μια γυναίκα. Αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω τι έλεγε, γιατί στο βάθος ακουγόταν ένα κοριτσάκι να κλαίει και να φωνάζει: «Είναι ο Ρόρι; Είναι ο Ρόρι;». Εξήγησα ότι ναι, ήταν ο Ρόρι, και άκουσα ένα τεράστιο επιφώνημα ανακούφισης. Είναι μάλλον ο πιο ευχάριστος ήχος που έχω ακούσει ποτέ. Ο ήχος της χαράς ενός μικρού κοριτσιού που μαθαίνει ότι το χαμένο του σκυλάκι βρέθηκε και είναι ασφαλές. σης με πριν, άρα η διαφορά πρέπει να οφείλεται στα νέα καθίσματα ή... στη νεραϊδόσκονη, αλλά υπάρχει κάτι που το κάνει εξωπραγματικά άνετο. Επιπλέον, είναι διασκεδαστικό. Δεν ισχυρίζομαι ότι είναι διασκεδαστικό με τον ίδιο τρόπο που είναι ένα Mazda MX-5 ή μια Porsche 911. Αλλά είναι απόλαυση να σου δίνει τέτοιο γκάζι ένα αυτοκίνητο που ζυγίζει όσο ο Καθεδρι-

αν πρόκειται να μεταφέρεις έναν λασπωμένο σκύλο μέσα από χωματόδρομους, μάλλον θα χρειαστείς ένα παλιό ημιφορτηγό Toyota. Δεν διαθέτω παλιό ημιφορτηγό Toyota, αλλά έχω ένα παλιό στρατιωτικό εξάτροχο Supacat. Η φίλη μου το οδήγησε μέχρι το δάσος, φορτώσαμε τον Ρόρι στην καρότσα και ξεμπερδέψαμε. Αργότερα, αφού είχα ποτίσει και ταΐσει τον Ρόρι με το βραστό που είχα μαγειρέψει (του άρεσε πολύ, σε 77

Μου έφτιαξε τόσο πολύ τη διάθεση, που θα βαθμολογήσω το νέο Range Rover με 5 αστεράκια. Υπηρετεί τόσο καλά τον έναν από τους δύο ρόλους του (το να πηγαίνεις στην όπερα), που μπορούμε να αγνοήσουμε ότι έχει γίνει πολύ σικ για αγροτικές εργασίες. Αποφάσισα επίσης πως, όσο κι αν κοστίσει, θα επισκευάσω τη μηχανή στο παλιό μου αμάξι. Γιατί ανήκει στην οικογένεια τόσο πολλά χρόνια, που έχει γίνει πια ο δικός μας Ρόρι.

I N T E R V I E W

EΘΝΕΓΕΡΣΙΑ Η δυσεκτίμητη σημασία των πνευματικών δυνάμεων Ο καθηγητής Θεοδόσης Τάσιος μιλάει στον Λάμπη Ταγματάρχη

ιακόσια χρόνια συμπληρώθηκαν φέτος από την Ελληνική Επανάσταση και η χώρα τιμά την επέτειο. Εκατοντάδες βιβλία, διαλέξεις, εκθέσεις, άρθρα, εκπομπές, διατριβές, αναλύσεις, λευκώματα και η χρονιά αφιερωμένη στη μεγάλη μας επέτειο. Πιστεύοντας πως, στο πλαίσιο των καταθέσεων για το θέμα, η άποψη του καθηγητή του ΕΜΠ Θεοδόση Τάσιου έχει τη δική της βαρύτητα, σας την παραθέτουμε.

διέγραφαν την αποτυχία της Επανάστασης. Όσο λοιπόν κι αν άλλαξαν κάπως αυτά τα δεδομένα (αργότερα πάντως από την κήρυξη της Επανάστασης), πάλι το τελικό ευνοϊκό αποτέλεσμα εκπλήσσει και μπορεί να αιτιολογηθεί μόνο με τον ενεργητικό ρόλο αφανών δυνάμεων («πνευματικές» τις είπαμε), που άλλαξαν «τον ρουν της Ιστορίας» κατά το δη λεγόμενον. Αυτές οι δυνάμεις θα μπορούσαν (υποθετικώς κατ’ αρχάς) να ανήκουν σε κάποιον από τις πιο κάτω κατηγορίες: πρώτον στην ένταση της εθνικής συνείδησης, δεύτερον στη σημασιολόγηση της ελευθερίας και τέλος στη γνωσιακή ωριμότητα – οργανωτικότητα. Εκτός από αυτές, υπάρχουν κι άλλες προϋποθέσεις ή αιτιολογήσεις για την Επανάσταση; Ναι, η απελπισία. Ένας λαός που δεν έχει να χάσει τίποτε εξανίσταται, παραβλέποντας όλα τα αρνητικά δεδομένα. Λίγες όμως από τις κοινωνικές ομάδες Ελλήνων που επαναστάτησαν βρίσκονταν σε απελπιστική κατάσταση διαβίωσης: όλοι υπέφεραν, αλλά ούτε οι έμποροι, ούτε οι ναυτικοί, ούτε οι λόγιοι βρίσκονταν σε απελπιστικό βιοτικό επίπεδο – και όμως, ανάμεσα σ’ αυτούς φούντωσε το κίνημα.

Με τον κοινό περί λογικής ορισμό, πόση «λογική» εμπεριείχε η Eπανάσταση του ’21; Πιστεύεται πως τα «λογικά» δεδομένα μιας κατάστασης σε μια κοινωνική ομάδα προδιαγράφουν ορισμένες (θετικές ή αρνητικές) εξελίξεις. Όμως συμβαίνει κάμποσες φορές το αντίθετο: Όχι από απροσδόκητη μεταβολή αυτών των δεδομένων, αλλά εξαιτίας δυσδιάκριτων «άυλων» χαρακτηριστικών της υπ’ όψιν κοινωνικής ομάδας, όπως η γνωσιακή και ψυχολογική ωριμότητα, η σημασιολόγηση της ελευθερίας, ο βαθμός της κοινωνικής συνοχής και η νοηματοδότηση του μέλλοντος.

Θέλετε να αναφερθούμε ειδικότερα στον ρόλο που έπαιξε αυτό που αποκαλούμε εθνική συνείδηση; Δεν έχει νόημα εν προκειμένω να αναφερθούμε στο παλαιότερο παγανιστικό νόημα που δινόταν στον όρο «Έλληνες». Διότι ήδη από τις αρχές περίπου της δεύτερης χιλιετίας, οι αυτοκράτορες της Νίκαιας (ιδίως δε ο Πλήθων) χρησιμοποιούσαν το επίθετο «Έλλην» περίπου με τη σημερινή σημασία. Ωστόσο, οι μακρόχρονες ξένες κατακτήσεις (Σέρβοι, Φράγκοι, Καταλανοί, Ενετοί) και η πλημμυρίδα των Οθωμανών δεν λειτούργησαν θετικά για τη διατήρηση αυτής της εθνικής διάκρισης.

Για τις ανάγκες της συζήτησης, πώς θα τα ονομάζαμε όλα αυτά; Χωρίς απαίτηση απόλυτης κυριολεξίας, ας τα ονομάσουμε «πνευματικά» χαρακτηριστικά. Θα θέλατε να αναφερθείτε σε μερικά γενικότερα παραδείγματα; Ας αναφέρω την περίοδο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες των Αθηνών, όπου φάνηκε να δείξαμε μια απρόσμενη κοινωνική υπευθυνότητα – φαινόμενο το οποίο δεν φαίνεται να έχει συμβεί κατά την ομόθυμη και συνεχή διόγκωση του δημόσιου χρέους επί 30 χρόνια… Κι αν μείνουμε κι άλλο στις συμπεριφορές σε κλίμακα εθνική, μπορούμε να αναφερθούμε και σε δύο ακόμη μεγάλα παραδείγματα: στην τραγωδία του 1897 (λόγω ομαδικής θερμοκεφαλίας), αλλά και στο θαύμα του 1940 (λόγω της παλλαϊκής αγωνιστικής έμπνευσης υπέρ βωμών και εστιών).

Και ο ρόλος της Εκκλησίας; Ο καταρχήν θετικός ρόλος της Εκκλησίας δεν μπορούσε παρά ταύτα να κάνει πολύ σαφή τη διάκριση Ελλήνων και άλλων ομόδοξων Βαλκανίων. Εντελώς διαφορετικός όμως θα είναι ο ρόλος των «μπαρουτοκαλόγερων» αφενός, αλλά και η κατά ένα ποσοστό απελευθερωτική μορφωτική πρωτοβουλία λογίων ιερωμένων. Πόσο νομίζετε ότι η διατήρηση της γλώσσας συντέλεσε στη συντήρηση της εθνικής συνείδησης; Η έμμονη διατήρηση της ελληνικής γλώσσας στο στόμα του λαού ήταν ένα ισχυρό στοιχείο διαφοροποίησης – φαινόμενο στο οποίο συνεργούσαν η Εκκλησία και η παράδοση των λογίων. Ίσως δε και ο αναγκαστικός ξενιτεμός σημαντικών ποσοστών του πενομένου λαού (εμπόρων, τεχνιτών, ναυτιλλομένων). Η γλώσσα σε βοηθά να δυναμώνεις τη συνοχή της ομάδας ανάμεσα στους αλλοφύλους.

Πόσο λοιπόν και με ποιον τρόπο αυτοί οι οιονεί άυλοι παράγοντες έπαιξαν ρόλο στα περί την Επανάσταση; Το ερώτημα είναι μάλλον ρητορικό± αφού και το συντριπτικά μεγαλύτερο μέγεθος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά και οι διεθνείς συγκυρίες, ήσαν τα «λογικά» δεδομένα που προ78

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΤΑΡΔΗΣ

I N T E R V I E W

«ΤΟ ΜΥΑΛΌ, Η ΚΑΡΔΙΆ ΚΑΙ Η ΑΦΙΈΡΩΣΗ ΕΊΝΑΙ ΕΞΊΣΟΥ ΣΠΟΥΔΑΊΑ ΜΕ ΤΑ ΜΠΡΆΤΣΑ».

I N T E R V I E W

Θα προσθέτατε ίσως εδώ και τον ρόλο της λαϊκής τέχνης; Μπορούμε πράγματι να διακρίνομε κι έναν πιθανό θετικό ρόλο της λαϊκής τέχνης στη διατήρηση της εθνικής συνείδησης. Λιγότερο ίσως στα ποικίλα χειροτεχνήματα, σαφώς δε στο δημοτικό τραγούδι, όπου διασώζονται και ορισμένα κατά των κατακτητών κατορθώματα των κλεφτών. Ανάλογος ίσως ήταν ο ρόλος και των μεγάλων «ραψωδιών», όπως ο «Ερωτόκριτος» – «διακόσια χρόνια βιβλίον εθνικόν των Ελλήνων», που λέει και ο Τερτσέτης. Και η επίγνωση της σχέσης μας με την ελληνική αρχαιότητα; Ναι βέβαια, είναι πολύ σημαντική η ενίσχυση της εθνικής συνείδησης χάρις στην ιστόρηση του ένδοξου παρελθόντος: Η επίγνωση ότι στους ίδιους αυτούς τόπους έζησαν πολύ σπουδαίοι πρόγονοι, που θαυμάζονται σήμερα από τους πολιτισμένους λαούς, έδινε και στη δική μου ταπεινότητα μια ζεστασιά ψυχής που την είχα μεγάλη ανάγκη στη στερεμένη ζωή που έκανα. Και κυρίως έδειχνε πόσο ασύγκριτα κατώτεροι είναι οι κατακτητές μπροστά στις ικανότητες και στα επιτεύγματα των προγόνων μου. Είναι χαρακτηριστικό εν προκειμένω το επεισόδιο με τον Αλή Πασά που είχε αντιληφθεί αυτή την απελευθερωτική διαδικασία της αρχαιοφιλίας: «Μπρε, γιατί δεν βαφτίζετε τα παιδιά σας Γιάννη, Κώστα, παρά τα λέτε Λεωνίδα και Θεμιστοκλή; Κάτι μαγειρεύετε». Ας μιλήσουμε για το πάθος της ελευθερίας. Έχει αποδειχθεί ότι η ελευθερία (σε όλες ανεξαιρέτως τις εκφάνσεις της) είναι μια θεμελιώδης υπαρξιακή ανάγκη. Ωστόσο, όπως συμβαίνει και με όλες τις ανθρώπινες ανάγκες, ενδέχεται και το αίτημα για ελευθερία να κάμπτεται υπό την πίεση κι άλλων αναγκών. Ξέρομε όμως από την Ιστορία ότι τούτο συμβαίνει προσωρινά (για μικρά ή μεγάλα χρονικά διαστήματα), διότι μέσα σε αυτά τα διαστήματα διάφοροι σχετικοί παράγοντες μεταβάλλονται. Νομίζω πως έχετε γράψει σχετικά στις «Συνιστώσες της ελευθερίας». Ναι, με αυτόν τον τίτλο ήταν ένα βιβλίο μου που είχε κυκλοφορήσει τον Ιούνιο του 1974 από τις εκδόσεις Αλκαίος, με όλες τις διαλέξεις μου κατά την περίοδο της δικτατορίας. 81

Η αντίληψη για την ελευθερία επηρεάζεται και από την παιδεία των ανθρώπων; Η γνωσιακή σου μόρφωση, καθώς και η καλλιέργεια της ευαισθησίας σου στα ποικίλα βιώματα εντείνουν την ανάγκη που νιώθεις για τη διανοητική και την πολιτική ελευθερία. Κι αυτός ο παράγοντας φαίνεται ότι πράγματι επηρέασε τους Έλληνες, με έναν σταδιακώς αυξανόμενο ρυθμό, από το 1600 κι ύστερα. Κι όπως ήταν φυσικό, οι πρώτες αφορμές συστηματικής παιδείας δόθηκαν από Έλληνες λογίους εκτός οθωμανικής κατοχής± πολύ γρήγορα όμως, και από φωτισμένους αυτόχθονες δασκάλους. Παράλληλα, οι συστηματικές εκδόσεις αρχαίων και νεότερων Ελλήνων συγγραφέων μετά την άνθηση της τυπογραφίας έδωσαν τη δυνατότητα για μια πολύ μεγαλύτερη διάδοση των ευρωπαϊκών ιδεών του πολιτικού φιλελευθερισμού σε όλες τις ελληνόφωνες περιοχές. Αναφέρεστε στην εποχή του Ρήγα; Είναι αξιοσημείωτο ότι, ακόμη και πριν από την εποχή του Ρήγα, παρατηρείται σταδιακή στροφή των μορφωτικών ενδιαφερόντων ειδικότερα μάλιστα προς τις θετικές επιστήμες – μια συμβολή στην αντι-μυθολογική θεώρηση του βίου, δηλαδή στην υψηλότερη σημασιολόγηση και της ελευθερίας. Ας σημειωθεί πάντως ότι αυτή η ώσμωση παιδείας δεν συντελέστηκε άνευ εμποδίων: Πρώτον, στις αρχές σημειώθηκε μια αντίδραση της επίσημης Εκκλησίας ενάντια στη στροφή προς τις επιστήμες και τον φιλελευθερισμό – μια αντίδραση η οποία ευτυχώς δεν κράτησε πολύ. Δεύτερον, τα αγαθά αυτής της βελτιωμένης παιδείας δεν έφτασαν να ευεργετήσουν όλο τον λαό± ένα σημαντικό τμήμα του έμεινε απαίδευτο (χωριάτες, αλλά και προεστοί). Γεγονός που μόνο κακό προκάλεσε. Ίσως σε αυτή την αιτία να πρέπει να αποδώσομε και τις εγγενείς από τότε φιλο-εμφυλιοπολεμικές τάσεις μας, όταν το «αγαπάτε αλλήλους» δεν ήταν επαρκής εντολή ούτε για τους πλουσίους έναντι των φτωχών ούτε για την ικανότητα των φτωχών για ευρύτερη κριτική θεώρηση των δεδομένων μιας κατάστασης. Πρόκειται για το («παράδοξον» για πολλούς) σημείο συνάντησης Γνώσης και Ήθους. Κάπως έτσι, πάντως, η σπίθα της λευτεριάς που ποτέ δεν είχε σβήσει φούντωνε τώρα μετά τα μέσα του 18ου αιώνα.

I N T E R V I E W

ΈΧΕΙ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΊ ΌΤΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΊΑ (ΣΕ ΌΛΕΣ ΑΝΕΞΑΙΡΈΤΩΣ ΤΙΣ ΕΚΦΆΝΣΕΙΣ ΤΗΣ) ΕΊΝΑΙ ΜΙΑ ΘΕΜΕΛΙΏΔΗΣ ΥΠΑΡΞΙΑΚΉ ΑΝΆΓΚΗ.

I N T E R V I E W

Ας αναφερθούμε τώρα και σε αυτό που αποκαλέσατε γνωσιακή ωριμότητα – οργανωτικότητα. Όση εθνική συνείδηση κι αν έχεις, κι όσο πάθος για τη λευτεριά κι αν σε κατέχει, «στασιαστής» οργισμένος μπορείς να γίνεις, επανάσταση όμως καθολική δεν μπορείς να πετύχεις, χωρίς ορισμένες γνωσιακής κατηγορίας προϋποθέσεις, όπως (τουλάχιστον) οι ακόλουθες: τη συνωμοτική οργάνωση για την απαιτούμενη μακρόχρονη και πλατιά προετοιμασία, την οικονομική οργάνωση για τη συγκέντρωση μεγάλων ποσοτήτων εξοπλισμού και χρημάτων επιμελητείας, το ειδικευμένο προσωπικό για τις ποικίλες διπλωματικές επαφές με ντόπιους και ξένους παράγοντες, και τέλος την τεχνική πολεμική κατάρτιση στα πιο σύγχρονα όπλα. Δεν είναι ούτε λίγα ούτε ασήμαντα όλα αυτά. Ποιοι άραγε είχαν αυτές τις ικανότητες; Τις ικανότητες αυτές μπορούσαν να τις έχουν ευχερέστερα οι ξενιτεμένοι έμποροι, λόγιοι και διοικητικοί Έλληνες σε άλλες χώρες. Μάλιστα ήσαν συγχρόνως και περισσότερο εκτεθειμένοι στα ρεύματα του γαλλικού Διαφωτισμού. Έτσι εξηγείται (σχεδόν νομοτελειακώς) και ο χαρακτήρας των αρχικών μελών της Φιλικής Εταιρείας και η χρονική διάρκεια που απαιτήθηκε για την ωρίμανση των αποφάσεών της. Γι’ αυτό ευστόχως θα γράψει κι ο αγωνιστής Ν. Κασομούλης: «Η τάξις των ξενιτεμένων λογιώτατων και εμπόρων είναι ήτις πρώτη ετόλμησε και εκίνησε τον μοχλόν τούτον, και έμβασεν και τους προεστούς και τους αρματολούς εις τα αίματα». Ωστόσο, κ. Τάσιε, δεν έχετε ακόμη μιλήσει για την ουσιώδη πνευματική δύναμη της γενναιότητας των αγωνιστών… Επίτηδες την άφησα για το τέλος, διότι αυτή συνήθως θεωρείται μεν η πρώτη, εγώ όμως έχω τη γνώμη ότι μόνα τους η γενναιότητα και το πνεύμα αυτοθυσίας χωρίς τις προηγούμενες πνευματικές δυνάμεις θα ήσαν αλυσιτελή. Ωστόσο παραμένουν τα σπουδαιότερα και τα συγκινητικότερα. Το αίμα δηλαδή και όχι το μελάνι! Νομίζω πως άξιζε να θυμηθούμε τις ουσιώδεις προϋποθέσεις της Εθνεγερσίας – πολύ γνωστές μεν, οι οποίες όμως δεν έχουν αρκετά συνειδητοποιηθεί στη συνέργειά τους. Μου επιτρέπετε να συμπληρώσω και κάτι ακόμη: Να μην ξεχάσουμε την εμφυλιοπολεμική προδιάθεσή μας, που απείλησε επανειλημμένως την Επανάσταση… Προτείνω μάλιστα τη χρηματοδότηση τηλεοπτικών επεισοδίων, ισάριθμων με τα εμφυλιοπολεμικά επεισόδια μέχρι το 1830. Αγαπητέ κ. Τάσιε, σας ευχαριστώ θερμά. Εγώ σας ευχαριστώ. Δεν αποκλείεται δε αυτή η «υπενθύμιση» που κάναμε να είναι ίσως χρήσιμη για την ευόδωση και σύγχρονων στόχων του λαού μας. Το πόσο δηλαδή το μυαλό, η καρδιά και η αφιέρωση είναι εξίσου σπουδαία με τα μπράτσα. 83

I N T E R V I E W

JULIEN CAMY

SPORT & CINÉMA Ιστορικός του κινηματογράφου, σκηνοθέτης της ταινίας ντοκιμαντέρ «Ο μελαγχολικός βασιλιάς» για τον θρύλο της ποδηλασίας René Vietto («Le roi mélancolique», 2020) και συγγραφέας (με τον Gérard Camy) του πολυτελούς τόμου «Sport & Cinéma» (Εditions du Bailli de Suffren, 2016), o Julien Camy μάς μιλάει για τη σχέση των σπορ με τον κινηματογράφο, τις ομοιότητες και τις διαφορές τους, τις αισθητικές, κοινωνικές και πνευματικές τους διαστάσεις. Γιατί ο κινηματογράφος έδειξε από τη γέννησή του τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για τα σπορ; Ίσως, κατ’ αρχάς, διότι οι δύο αυτοί κόσμοι αναπτύχθηκαν παράλληλα. Τα σπορ, όπως τα γνωρίζουμε σήμερα, άρχισαν να κωδικοποιούνται στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν γεννιόταν ο κινηματογράφος (οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν το 1896, έναν χρόνο μετά την πρώτη κινηματογραφική προβολή). Η Έβδομη τέχνη, λοιπόν, πυρήνας της οποίας είναι η αποτύπωση της κίνησης, άρχισε αμέσως να καταγράφει, μέσω της χρονοφωτογραφίας, τα σπορ, τα οποία επίσης έχουν ως κύριο στοιχείο τους την κίνηση. Πέρα όμως απ’ αυτούς τους ιστορικούς λόγους, το ενδιαφέρον του κινηματογράφου για τα σπορ οφείλεται και σε εμπορικούς λόγους. Ο αθλητισμός είναι ένα από τα πιο δημοφιλή είδη ψυχαγωγίας στον κόσμο και οι παραγωγοί ταινιών σκέφτηκαν ότι ταινίες με αθλητικά θέματα θα προσέλκυαν το ευρύ κοινό. Οι ταινίες αυτές γνώρισαν μεγάλη επιτυχία στις ΗΠΑ, λόγω του ότι ο αθλητισμός αποτελεί βασικό στοιχείο της αμερικανικής κουλτούρας, λιγότερη όμως στην Ευρώπη, της οποίας η κουλτούρα είναι στραμμένη περισσότερο προς τα έργα του πνεύματος.

I N T E R V I E W

Ο Robert Redford και ο Gene Hackman στα γυρίσματα της ταινίας «Downhill Racer» του Michael Ritchie (1969).

I N T E R V I E W

Το μποξ είναι επίσης ένα σπορ που έχει και άλλες διαστάσεις, καθώς σου επιτρέπει να μιλήσεις για την αναμέτρηση δύο προσώπων ή να δημιουργήσεις δυνατές εικόνες με σώματα που αιμορραγούν, εικόνες που παραπέμπουν στη θρησκευτική εικονογραφία, στα πάθη του Χριστού και των μαρτύρων. Κι έπειτα είναι όλος αυτός ο κόσμος που το περιβάλλει, με τους μαφιόζους, τα στοιχήματα, τους στημένους αγώνες, όλα αυτά τα στοιχεία που τροφοδότησαν κυρίως το φιλμ νουάρ και έχουν και κοινωνικές διαστάσεις, καθώς στο μποξ συναντάμε συχνά αθλητές που προέρχονται από χαμηλά κοινωνικά στρώματα και επιθυμούν να ανεβούν κοινωνικά, να αποκτήσουν αναγνώριση και σεβασμό. Όλοι οι μεγάλοι Αμερικανοί σκηνοθέτες έχουν γυρίσει ταινίες με αγώνες μποξ και ο καθένας τους προσπάθησε να βρει έναν διαφορετικό τρόπο για να τους μεταφέρει στην οθόνη: ο John Huston, ο Michael Mann, ο Martin Scorsese,

Ένα άλλο κοινό χαρακτηριστικό των δύο αυτών κόσμων είναι το γεγονός ότι προκαλούν έντονα συναισθήματα στον θεατή. Βεβαίως. Του προσφέρουν τη δυνατότητα να ζήσει στιγμές ιδιαίτερες, μοναδικές. Οι αντίστοιχοι τρόποι θέασης όμως είναι διαφορετικοί. Ο θεατής ενός αγώνα παραμένει εξωτερικός παρατηρητής σε σχέση με αυτόν, όπως ο θεατής ενός θεατρικού έργου. Ο θεατής όμως μιας ταινίας βυθίζεται σε αυτήν και ταυτίζεται με τους ήρωές της. Ο κινηματογράφος λαμβάνει υπόψη του αυτόν τον παράγοντα όταν παρουσιάζει ένα σπορ. Διότι, αν το δείξει όπως το βλέπει κανείς στην πραγματικότητα, ο θεατής δεν θα συγκινηθεί. Αντιθέτως, αν το δείξει με τρόπο κινηματογραφικό, μπορεί να κάνει τον θεατή να νιώσει την ψυχολογία του αθλητή για αρκετά λεπτά, καθώς ο κινηματογράφος έχει την ικανότητα να διαστέλλει τον χρόνο ή να τον σταματά. Αυτό που βιώνει, για παράδειγμα, ένας ποδοσφαιριστής πριν χτυπήσει ένα πέναλτι διαρκεί μόλις λίγα δευτερόλεπτα στην πραγματικότητα, ενώ στον κινηματογράφο μπορεί να διαρκέσει μερικά λεπτά. Με τον τρόπο αυτόν ο κινηματογράφος καταφέρνει να προκαλέσει στον θεατή τα συναισθήματα του αθλητή. Και μια ταινία θεωρείται επιτυχημένη όταν σε κάνει να ταυτιστείς με τον ήρωα, να γίνεις ένα μαζί του.

ο Charlie Chaplin στα «Φώτα της πόλης», αλλά και Γάλλοι ή Ιταλοί σκηνοθέτες, όπως ο Jean-Pierre Melville στην ταινία «L’aîné des Ferchaux» με τον Jean-Paul Belmondo, ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, ήταν πραγματικός μποξέρ, ο Luchino Visconti στον «Ρόκο και τ’ αδέλφια του» με τον Alain Delon, και πολλοί άλλοι.

Ποια είναι τα αθλήματα που έχουν απασχολήσει περισσότερο την Έβδομη τέχνη; Στην κορυφή βρίσκεται το μποξ, το οποίο συναντάται κυρίως στον αμερικανικό κινηματογράφο. Δεύτερο έρχεται το ποδόσφαιρο, το οποίο όμως είναι πιο οικουμενικό και συναντάται ως κινηματογραφικό θέμα σε πολλές χώρες. Το μποξ έρχεται πρώτο, κατ’ αρχάς για τεχνικούς λόγους, καθώς εκτυλίσσεται σε έναν χώρο οριοθετημένο, υπερυψωμένο και φωτισμένο, κι αυτό διευκολύνει τους σκηνοθέτες. Έπειτα περιλαμβάνει μόνο δύο άτομα, κι αυτό διευκολύνει το γύρισμα σε σχέση με το ποδόσφαιρο, για παράδειγμα, όπου είκοσι δύο ποδοσφαιριστές τρέχουν πίσω από μια μπάλα. 86

I N T E R V I E W

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΕΛΙΔΑ: ΕΠΑΝΩ ΑΡΙΣΤΕΡΑ: Ο Kirk Douglas στην ταινία «Champion» του M. Robson (1949). ΕΠΑΝΩ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΣΤΗ ΜΕΣΗ: Ο Gary Cooper και ο θρύλος του μπέιζμπολ Babe Ruth στην ταινία «The Pride of The Yankees» του Sam Wood (1942). ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΤΩ: Ο Julien Camy. ΔΕΞΙΑ ΣΕΛΙΔΑ: Ο θρύλος της ποδηλασίας René Vietto σε φωτογραφία από την ταινία ντοκιμαντέρ «Ο μελαγχολικός βασιλιάς» του Julien Camy.

Ποιες είναι για σας οι πιο επιτυχημένες ταινίες του είδους; Είναι πάρα πολλές! Εμένα μου αρέσει πολύ το «Requiem for a Heavyweight» με τον Anthony Quinn και τον Cassius Clay, ο οποίος παίζει τον εαυτό του. Πρόκειται για μια εξαιρετική ταινία, που δείχνει μέχρι πού μπορεί να φτάσει η σχιζοφρένεια ανάμεσα στο σώμα και το πνεύμα. Το «Looking for Eric» του Ken Loach με τον Eric Cantona είναι επίσης μια ταινία που αγαπώ, μια ταινία που υπογραμμίζει την πολιτισμική διάσταση του ποδοσφαίρου μέσα από τις αξίες της αδελφοσύνης και της αλληλεγγύης, της πεποίθησης ότι είμαστε πιο δυνατοί όταν είμαστε ενωμένοι από ό,τι ο καθένας ξεχωριστά. Όταν, σε μια συζήτησή μας, ρώτησα τον Loach γιατί θεωρεί τόσο σημαντικό το ποδόσφαιρο, μου απάντησε το εξής: «Εγώ μιλώ για την εργατική τάξη της Βρετανίας. 87

Και όταν κάνεις μια τέτοια ταινία, δύο πράγματα δεν μπορείς να αγνοήσεις: το ποδόσφαιρο και το χιούμορ. Τα δύο αυτά στοιχεία είναι απαραίτητα, διότι μόνο αυτά σου επιτρέπουν να είσαι πιστός και σωστός στην αναπαράσταση της πραγματικότητας». Μια άλλη ταινία που αγαπώ ιδιαίτερα είναι το «Raging Bull» του Martin Scorsese με τον Robert De Niro, γιατί αγνοεί κάθε κώδικα ρεαλισμού. Αν παρακολουθήσει κανείς προσεκτικά τους αγώνες στην ταινία, θα διαπιστώσει ότι αυτό που βλέπει δεν είναι δυνατόν να συμβεί σε έναν πραγματικό αγώνα. Αλλά η τέχνη του Scorsese και το ταλέντο του De Niro σε κάνουν να πιστέψεις στον ήρωα και στην ιστορία. Οπότε, από κει και πέρα, ό,τι και να δεις θα το πιστέψεις, ακόμα κι αν δεν είναι ρεαλιστικό. Αυτή είναι η δύναμη του κινηματογράφου.

I N T E R V I E W

O Steve McQueen στην ταινία «Junior Bonner» του Sam Peckinpah (1972).

I N T E R V I E W

Ο Robert Redford στα γυρίσματα της ταινίας «Little Fauss and Big Halsy» του Sidney J. Furie (1970).

I N T E R V I E W

Ο Jean-Louis Trintignant είχε πάθος με τους αυτοκινητιστικούς αγώνες. Ανιψιός του Maurice Trintignant, πρώτου Γάλλου πιλότου της Formula 1 που κέρδισε ένα Grand Prix, συμμετείχε πολλές φορές σε αγώνες, καθώς και στις «24 ώρες του Le Mans», στις αρχές της δεκαετίας του 1980.

Δεν μας έχετε μιλήσει όμως για ταινίες με θέμα την ποδηλασία, που είναι ένα από τα αγαπημένα σας σπορ… Μια πολύ όμορφη γαλλική ταινία πάνω στην ποδηλασία είναι «Το ποδήλατο του Ghislain Lambert» του Philippe Harel με τον Benoît Poelvoorde. Η ταινία δείχνει με τρόπο πολύ συγκινητικό πώς ένα σπορ μπορεί να γίνει ο λόγος ύπαρξης ενός ανθρώπου. Η ποδηλασία έχει την ικανότητα να αφηγείται ιστορίες, καθώς έχει άμεση σχέση με την έννοια του χρόνου. Έχει επιταχύνσεις, επιβραδύνσεις, πτώσεις, αναβάσεις, καταβάσεις. Υπάρχει μια εξελισσόμενη χρονολογία, που μοιάζει λίγο με τη ζωή. Έχει στιγμές καλές, στιγμές δύσκολες ή ακόμα και ανιαρές. Κι έπειτα σου προσφέρει τη δυνατότητα του ταξιδιού. Σε μεταφέρει από τόπο σε τόπο. Σε πηγαίνει κάπου. Κι αυτή η αίσθηση ελευθερίας είναι μοναδική. Επίσης, όταν κάνεις μια ταινία για την ποδηλασία, μπορείς να σταματήσεις στην ψυχολογία του αθλητή. Στο ντοκιμαντέρ που έκανα για τον θρυλικό ποδηλάτη René Vietto, ένα από τα πράγματα που θέλησα να τονίσω ήταν ότι η ποδηλασία ήταν γι’ αυτόν μια ζωτική ανάγκη, όπως η ζωγραφική ή η συγγραφή για έναν ζωγράφο ή έναν συγγραφέα. Η ικανότητα αυτή του αθλητή να παραδίδεται ψυχή τε και σώματι στο άθλημά του μέχρι τον θάνατο τον ανεβάζει στο επίπεδο του καλλιτέχνη. Έτσι δημιουργούνται οι μύθοι, μέσα από την ικανότητα να ξεπερνάς τις δυσκολίες της πραγματικότητας ώστε «να γίνεις αθάνατος κι έπειτα ας

πεθάνεις», για να παραφράσω τα λόγια του Parvulesco, τον οποίο ενσαρκώνει ο σκηνοθέτης Jean-Pierre Melville στην ταινία «Με κομμένη την ανάσα» του Jean-Luc Godard. Η ποδηλασία είναι μάθημα ζωής. Αυτή η ηρωική πλευρά των αθλητών τούς κάνει να γίνονται σύμβολα, αντικείμενα λατρείας, όπως άλλωστε και οι ηθοποιοί του κινηματογράφου. Βεβαίως. Διότι εμείς ως θεατές προβάλλουμε σ’ αυτούς τις επιθυμίες και τα όνειρά μας. Σε όλους μας αρέσουν οι ταινίες όπου μικρές, περιθωριακές ή ερασιτεχνικές αθλητικές ομάδες κερδίζουν ξαφνικά, χάρη σε έναν προπονητή, τον αγώνα της ζωής τους. Αυτού του είδους οι ιστορίες λέγονται στον κινηματογράφο underdog stories, όπως η πολύ επιτυχημένη ταινία «Rasta Rockett». Σκεφτείτε επίσης ότι υπάρχει ένα μπρούντζινο άγαλμα του Rocky μπροστά στο Μουσείο Καλών Τεχνών στη Φιλαδέλφεια. Ένας χαρακτήρας μυθοπλασίας αντιμετωπίζεται ως εθνικός ήρωας, όπως οι μεγάλοι άνδρες που έκαναν τις ΗΠΑ αυτό που είναι! Όλες αυτές οι ιστορίες μάς κάνουν να ονειρευόμαστε, διότι μας καθησυχάζουν. Μας δείχνουν ότι υπάρχουν αθλητικές και κοινωνικές αξίες και μας κάνουν να αισθανόμαστε ωραία, ακόμα και όταν ο ήρωας δεν πετυχαίνει τον στόχο του. Στη Γαλλία μάς αρέσουν ιδιαίτερα οι ιστορίες των υπέροχων ηττημένων. Ακόμα και σ’ αυτές υπάρχει στο τέλος 90

I N T E R V I E W

Το βιβλίο του Julien Camy κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bailli de Suffren.

πάντα κάτι θετικό γύρω από τις ανθρώπινες αξίες. Ο ήρωας χάνει, αλλά παραμένει πιστός στις αρχές του και γίνεται για μας τους θεατές εμπνευστής και οδηγός για να βρούμε τα δικά μας σημεία αναφοράς. Οι αθλητές μάς βοηθούν να γίνουμε αυτό που είμαστε, όπως οι ήρωες των ταινιών ή των λογοτεχνικών έργων.

ρούν να συνυπάρξουν. Για πολλά χρόνια, δεν θεωρούνταν πρέπον για έναν διανοούμενο να διαβάζει μια αθλητική εφημερίδα, όπως η Equipe. Σήμερα όμως τα πράγματα αλλάζουν, καθώς τα σπορ καταλαμβάνουν όλο και πιο μεγάλο μέρος της ζωής μας. Οι διανοούμενοι δεν μπορούν πια να αγνοήσουν τον πολιτισμικό πλούτο των σπορ και πολλοί από αυτούς κάνουν το αθλητικό coming out τους. Αγαπούν τα σπορ, τα παρακολουθούν, τα εξασκούν οι ίδιοι, μιλούν και γράφουν γι’ αυτά με τρόπο διαφορετικό, υπογραμμίζοντας τη σημασία τους σε πνευματικό επίπεδο, τι μπορεί δηλαδή να μας προσφέρει πνευματικά ο αθλητισμός. Τα σπορ αποτελούν βασικό πολιτισμικό στοιχείο της κοινωνίας μας και μας αγγίζουν όλους με τρόπο διαφορετικό. Κι αυτό ο κινηματογράφος το συνέλαβε πολύ νωρίς, προς ικανοποίηση και απόλαυση όλων μας.

Ο Παζολίνι έλεγε: «Ο αθλητισμός είναι ένα πολύ σημαντικό πολιτισμικό φαινόμενο που δεν θα έπρεπε να το αγνοεί ούτε να το παραβλέπει η άρχουσα τάξη και οι διανοούμενοι». Ποια είναι η θέση σας πάνω σ’ αυτό; Εγώ δεν διαχωρίζω την κουλτούρα του κινηματογράφου από την κουλτούρα των σπορ ή της λογοτεχνίας. Αντιμετωπίζει κανείς ένα είδος συγκατάβασης ή περιφρόνησης όταν μιλάει για τη σχέση των σπορ με τον κινηματογράφο, διότι επικρατεί συχνά η άποψη ότι οι δύο αυτοί κόσμοι δεν μπο91

S A V O I R

V I V R E

Το Savoir Vivre του εμβολιασμού ΤΟΥ ΧΡΉΣΤΟΥ ΖΑΜΠΟΎΝΗ Στην Αργεντινή απελύθη ο υπουργός Υγείας, διότι, παραβαίνοντας την καθορισθείσα σειρά, ευνόησε ημετέρους. Στην Πολωνία απεκαλύφθη σκάνδαλο κατ’ εξαίρεσιν εμβολιασμού 450 βουλευτών και διασημοτήτων. Στον Λίβανο, ο οποίος διένυε τη δεύτερη εβδομάδα χορηγήσεως εμβολίων στον γενικό πληθυσμό, έγινε γνωστό ότι δεκαέξι μέλη του Κοινοβουλίου, μαζί με μία ντουζίνα συμβούλων τους, εμβολιάσθηκαν και ανήρτησαν στα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως φωτογραφίες της «πρωτιάς» τους. Κάτι αντίστοιχο είχε συμβεί και στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, αλλά μετά την αντίδραση που προεκλήθη, με άνωθεν εντολή συμμαζεύθηκαν οι επιδειξίες. Εάν υπάρχει ένα μάθημα από όλη αυτήν την ιστορία των μαζικών εμβολιασμών είναι ο σεβασμός της σειράς. Η σειρά δεν έχει καθορισθεί αυθαιρέτως. Ο λόγος που προεκρίθησαν οι ηλικιωμένοι είναι διότι αποτελούν το πιο ευπαθές τμήμα του πληθυσμού. Για τον ίδιο λόγο, εισήλθαν εμβολίμως στην χρονολογική σειρά ομάδες με υποκείμενα νοσήματα. Ετέρα εξήγησις για τον φαβοριτισμό που επεδείχθη στις ηλικίες 60-65 ετών είναι ότι για το εμβόλιο της AstraZeneca υπήρξε απαγόρευσις χορηγήσεως για τους άνω των 65. Υπάρχουν, όμως, και οι εξαιρέσεις των ανυπόμονων. Η επιθυμία να εμβολιασθεί κανείς ενωρίτερον από την σειρά του ενδέχεται να τον οδηγήσει σε μία σειρά πρωτοβουλιών, όπως π.χ. να τηλεφωνήσει στον μπατζανάκη του που εργάζεται σε νοσοκομείο αναφοράς, ο οποίος, ακολούθως, ενδέχεται να προσπαθήσει να τον εξυπηρετήσει προβαίνοντας σε παράνομες πράξεις. Τέτοιου είδους πρωτοβουλίες ίσως έχουν ένα ποσοστό επιτυχίας σε ορισμένες αφρικανικές χώρες, αλλά σε μια ευνομούμενη δημοκρατία δυτικού τύπου μάλλον δεν θα έχουν καμμία τύχη. Οπότε, η μόνη ασφαλής λύσις είναι να πάρει κανείς το αεροπλάνο και να πάει στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, με ένα από τα πακέτα που προσφέρουν τουρισμό και κινεζικό εμβόλιο. Last but not least. Στην Ελβετία, η Union Patronale Suisse, η Ένωσις Εργοδοτών, που συγκεντρώνει 80 σωματεία από βιομηχάνους, επιχειρήσεις και εμπόρους, επισημαίνει «έναν αυξημένο κίνδυνο για την ασφάλεια των υπολοίπων εργαζομένων από τους εργαζόμενους που αρνούνται να εμβολιασθούν», και προτείνει την απόλυση όσων αντιτίθενται. 92

93 J-C Deutsch / Paris Match / Getty Images / Ideal Image

S T Y L E

MARINA VERNICOS COLLECTION

Αξεσουάρ γεμάτα αγάπη και ελπίδα να βοηθήσουν τα παιδιά που έχουν ανάγκη στην Ελλάδα. www.marinavernicos.com

10 YEARS MANCODE LIVE WITH STYLE

Είμαι θαυμαστής του αυθεντικού. Δουλεύω πάνω από 20 χρόνια στην επικοινωνία, με πάθος για δημιουργία. Ξεκίνησα το Mancode πριν από 10 χρόνια, θέλοντας να δημιουργήσω ένα περιβάλλον αισθητικής με αξίες. Ακολούθησε το περιοδικό πριν από 5 χρόνια που κυκλοφορεί με την «Καθημερινή», την ιστορικότερη και μεγαλύτερη εφημερίδα στη χώρα. Το Mancode radio, που ακούγεται σε πάνω από 60 χώρες και πρώτο καθιέρωσε διεθνώς την Cosmopolitan music. Είμαι ευγνώμων και με γεμίζει ενέργεια η αγάπη των ανθρώπων που μας ακούν και μας βλέπουν καθημερινά, και κυρίως οι νέοι που έχουν δίψα για αισθητική. Το ταξίδι συνεχίζεται, πάντα με πάθος για δημιουργία και στιλ. ΥΓ. Μετά από τόσες απομιμήσεις, αισθάνομαι ότι είναι μεγάλη επιτυχία να σε «κοπιάρουν». Αυτό που έχει όμως αξία είναι το αυθεντικό.

THALIS PITOULIS MANCODE FOUNDER thalis@mancodemag.com

1 0

Y E A R S

M A N C O D E

10 ICONIC MEN «Η ΖΩΉ ΚΆΘΕ ΑΝΘΡΏΠΟΥ ΤΕΛΕΙΏΝΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΊΔΙΟ ΤΡΌΠΟ. ΕΊΝΑΙ ΜΌΝΟ Η ΛΕΠΤΟΜΈΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΏΣ ΈΖΗΣΕ ΚΑΙ ΠΏΣ ΠΈΘΑΝΕ ΠΟΥ ΞΕΧΩΡΊΖΕΙ ΤΟΝ ΈΝΑΝ ΆΝΔΡΑ ΑΠΌ ΤΟΝ ΆΛΛΟ». ERNEST HEMINGWAY Από αριστερά, με τη φορά δεικτών του ρολογιού προς το εσωτερικό: Yves Saint Laurent, Adrien Brody, Αριστοτέλης Ωνάσης, Gianni Agnelli, Steve McQueen, Michael Caine, Οδυσσέας Ελύτης, Barack Obama, Marcello Mastroianni, Sir Winston Churchill. 96

1 0

Y E A R S

M A N C O D E

10 WOMEN WE LOVE «ΤΟ ΟΜΟΡΦΌΤΕΡΟ MAKEUP ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΊΚΑΣ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΠΆΘΟΣ. ΑΛΛΆ ΤΑ ΚΑΛΛΥΝΤΙΚΆ ΕΊΝΑΙ ΠΙΟ ΕΎΚΟΛΟ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΤΟΎΝ». YVES SAINT LAURENT Από αριστερά, με τη φορά δεικτών του ρολογιού προς το εσωτερικό: Penélope Cruz, Alicia Vikander, Jane Birkin, Brigitte Bardot, Μαρία Κάλλας, Michelle Obama, Catherine Deneuve, Veruschka, Léa Seydoux, Monica Bellucci. 97

1 0

Y E A R S

M A N C O D E

ALFA ROMEO SPIDER OSSO DI SEPPIA

10 CARS & MOTORBIKES «ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΎΣΑ ΝΑ ΒΡΩ ΤΟ ΣΠΟΡ ΑΥΤΟΚΊΝΗΤΟ ΤΩΝ ΟΝΕΊΡΩΝ ΜΟΥ, ΈΤΣΙ ΤΟ ΈΦΤΙΑΞΑ ΜΌΝΟΣ ΜΟΥ». FERDINAND PORSCHE

LAND ROVER DEFENDER

MINI MOKE 98

1 0

Y E A R S

M A N C O D E

CITROËN DS

JAGUAR E-TYPE

PORSCHE 356

MOTO GUZZI V7

TRIUMPH BONNEVILLE

VESPA

ΒΜW R80 CAFE RACER 99

1 0

Y E A R S

M A N C O D E

MARRAKESH, MOROCCO

10 PLACES «ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΌ ΤΑΞΊΔΙ ΤΗΣ ΑΝΑΚΆΛΥΨΗΣ ΔΕΝ ΣΥΝΊΣΤΑΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΉΤΗΣΗ ΝΈΩΝ ΤΟΠΊΩΝ, ΑΛΛΆ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΊΑ ΝΈΩΝ ΤΡΌΠΩΝ ΘΈΑΣΉΣ ΤΟΥΣ». MARCEL PROUST

SAINT PAUL DE VENCE, FRANCE

TRANCOSO, BRAZIL 100

1 0

Y E A R S

M A N C O D E

HAVANA, CUBA

TULUM, MEXICO

CORTINA D'AMPEZZO, ITALY

KASTELLORIZO, GREECE

KNOYDART, SCOTLAND

PALERMO, ITALY

POLYAIGOS, GREECE 101

1 0

Y E A R S

M A N C O D E

DOMAINE ROMANÉE - CONTI

10 CIGARS & SPIRITS «ΤΟ ΚΆΠΝΙΣΜΑ ΠΟΎΡΩΝ ΕΊΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΕΡΩΤΕΎΕΣΤΕ. ΠΡΏΤΟΝ, ΠΡΟΣΕΛΚΎΕΣΤΕ ΑΠΌ ΤΟ ΣΧΉΜΑ ΤΟΥΣ. ΜΈΝΕΤΕ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΎΣΗ ΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΠΡΈΠΕΙ ΠΆΝΤΑ ΝΑ ΘΥΜΆΣΤΕ: ΠΟΤΈ, ΜΑ ΠΟΤΈ ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΉΣΕΤΕ ΤΗ ΦΛΌΓΑ ΝΑ ΣΒΉΣΕΙ!» WINSTON CHURCHILL

ISLA DEL TESORO

MORTLACH - 16 YEARS 102

1 0

Y E A R S

M A N C O D E

PIERRE MONCUIT

DÁRLIN - COSMOPOLITAN WINE OSCURO ORO - RARE MILD TSIPOURO

BOLIVAR - BELICOSOS FINOS

HOYO DE MONTERREY - LE HOYO DE RIO SECO

H. UPMANN - MONARCAS

RAMON ALLONES - CIGANTES 103

Y E A R S

M A N C O D E

Alamy / Visual Hellas, Courtesy of Netflix, Weinstein

1 0

IL GATTOPARDO

10 MOVIES «O ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΆΦΟΣ ΕΊΝΑΙ Η ΠΙΟ ΌΜΟΡΦΗ ΑΠΆΤΗ ΣΤΟΝ ΚΌΣΜΟ». JEAN-LUC GODARD

LA PISCINE

THE BIG LEBOWSKI 104

1 0

Y E A R S

M A N C O D E

A SINGLE MAN

ADIEU L'AMI

LA GRANDE BELLEZZA

LA DOLCE VITA

PLEIN SOLEIL

SHAME

THE GENTLEMEN 105

1 0

Y E A R S

M A N C O D E

10 BOOKS «ΟΤΙΔΉΠΟΤΕ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΣΥΜΒΕΊ ΣΤΗ ΖΩΉ, ΕΙΔΙΚΆ ΤΊΠΟΤΑ». MICHEL HOUELLEBECQ 106

1 0

Y E A R S

M A N C O D E

«ΤΟ ΠΡΏΤΟ ΣΟΥ ΧΡΈΟΣ, ΕΧΤΕΛΏΝΤΑΣ ΤΗ ΘΗΤΕΊΑ ΣΟΥ ΣΤΗ ΡΆΤΣΑ, ΕΊΝΑΙ ΝΑ ΝΙΏΣΕΙΣ ΜΈΣΑ ΣΟΥ ΌΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΌΝΟΥΣ. ΤΟ ΔΕΎΤΕΡΟ, ΝΑ ΦΩΤΊΣΕΙΣ ΤΗΝ ΟΡΜΉ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΊΣΕΙΣ ΤΟ ΈΡΓΟ ΤΟΥΣ. ΤΟ ΤΡΊΤΟ ΣΟΥ ΧΡΈΟΣ, ΝΑ ΠΑΡΑΔΏΣΕΙΣ ΣΤΟ ΓΙΟ ΤΗ ΜΕΓΆΛΗ ΕΝΤΟΛΉ ΝΑ ΣΕ ΞΕΠΕΡΆΣΕΙ». ΝΊΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΆΚΗΣ

107

mancodemag 108

109

110

T H E

M A N C O D E R S

Samir Hussein, Philippe Caron / Getty Images / Ideal Image

CAPTAIN SIR TOM MOORE

Ήταν ο άνθρωπος που έδωσε ελπίδα σε ένα έθνος, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, σε μία από τις μεγαλύτερες κρίσεις των τελευταίων δεκαετιών. Βετεράνος λοχαγός του βρετανικού στρατού, ο Captain Sir Tom Moore (1920-2021) υπηρέτησε στην Ινδία και στη Μιανμάρ κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Όταν βρεθήκαμε αντιμέτωποι με τον πρωτοφανή υγειονομικό πόλεμο, όπου ως στρατιωτικές δυνάμεις λογίζονται τα Εθνικά Συστήματα Υγείας, o Tom Moore δεν στάθηκε άπραγος και για ακόμη μία φορά προέταξε τις δυνάμεις του για να βοηθήσει και αυτός με τον τρόπο του το

NHS (Βρετανικό Σύστημα Υγείας). Προκειμένου να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη και να συγκεντρώσει το ποσό των 1.000 λιρών, έθεσε ως στόχο να κάνει 100 φορές τον γύρο του σπιτιού του με έναν περιπατήρα πριν γίνει 100 – τότε ήταν 99 ετών. Και όλα αυτά αφού λάμβανε θεραπεία για τον καρκίνο του δέρματος που τον ταλαιπωρούσε, αλλά και με ένα σπασμένο ισχίο. Η ευαισθητοποίηση του κόσμου ήταν εντυπωσιακή και τελικά μέχρι το βράδυ της ημέρας των γενεθλίων του συγκέντρωσε περίπου 33 εκατομμύρια λίρες από πάνω από ενάμισι εκατομμύριο υποστηρικτές. 111

T H E

M A N C O D E R S

ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ ΦΛΏΡΟΣ Α/ΓΕΕΘΑ

Βρίσκεται στην ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων στη μεγαλύτερη ίσως κρίση των ελληνοτουρκικών σχέσεων τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Ο Α/ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνος Φλώρος καλείται να διαχειριστεί καθημερινά τις τουρκικές προκλήσεις, κρατώντας οχυρωμένη στρατιωτικά τη χώρα και εξωτερικεύοντας ένα συναίσθημα ενότητας και ισχύος. Διαθέτει το πτυχίο του υποβρύχιου καταστροφέα, ενώ έχει ολοκληρώσει το Σχολείο Ειδικών Δυνάμεων των ΗΠΑ στο Fort Bragg, στη νότια Καρολίνα. Αποφασιστικός στο πεδίο της εκπαίδευσης, μάχιμος, καθώς πραγματοποιεί συχνά άλματα με αλεξίπτωτα και άλλες απαιτητικές

ασκήσεις. Κράτησε απαραβίαστα τα σύνορα της χώρας μας τον Φεβρουάριο του 2020 στον Έβρο, ενώ στην –112 ημερών– ελληνοτουρκική κρίση με το «Oruc Reis» ανέπτυξε νέες συμμαχίες και άπλωσε τις ένοπλες δυνάμεις, εκτός από το Αιγαίο, και στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Έχοντας στον νου μας τα παραπάνω, φανταζόμαστε έναν αρχηγό με αυστηρή στρατιωτική λογική, πυγμή και πιστή προσήλωση στο στράτευμα. Και έτσι είναι. Πίσω από αυτό, όμως, βρίσκουμε έναν οικογενειάρχη με αγάπη για τη λογοτεχνία, οξυμμένη αντίληψη της ιστορικότητας των γεγονότων και μεγάλο σεβασμό για τους συναδέλφους του. 112

T H E

M A N C O D E R S

ΜΆΡΙΟΣ ΓΙΑΝΝΆΚΟΥ

H ιστορία του Μάριου Γιαννάκου αποτελεί μια τρανή απόδειξη ότι τις σημαντικότερες αποφάσεις στη ζωή μας μπορεί να τις λάβουμε εκεί που δεν τις περιμένουμε. Ζυγίζοντας 140 κιλά, επισκέφθηκε για πρώτη φορά τον Όλυμπο το 2014. Εκείνη η ημέρα αποτέλεσε σταθμό στη ζωή του, καθώς πήρε την απόφαση να χάσει κιλά όχι ακολουθώντας τον εύκολο τρόπο και επιλέγοντας ένα τυπικό γυμναστήριο, αλλά δοκιμάζοντας τους αγώνες υπερ-αποστάσεων. Μετά από έξι χρόνια, και με μεγάλη θέληση και επιμονή, ο ίδιος έχει καταφέρει να ολοκληρώσει τους πιο απαιτητικούς υπερ-

μαραθωνίους του κόσμου –270 χιλιόμετρα στην έρημο και 150 χιλιόμετρα στην Αρκτική–, καταφέρνοντας να αποτελεί έναν από τους ελάχιστους ανθρώπους που έχουν περάσει τη γραμμή τερματισμού και των δύο διοργανώσεων. Τον Οκτώβριο του 2020 ανέβηκε για 51η φορά εκεί απ’ όπου ξεκίνησε, στον Όλυμπο. Μια ανάβαση διαφορετική από όλες τις υπόλοιπες και με ιδιαίτερο συμβολισμό: έχοντας στην πλάτη του την 22χρονη Ελευθερία Τόσιου, που αντιμετωπίζει κινητικά προβλήματα. Ένα όνειρο της νεαρής φοιτήτριας που ο Μάριος έκανε πραγματικότητα. 113

T H E

M A N C O D E R S

JACINDA ARDERN Είναι η τρίτη γυναίκα πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας και η μικρότερη ηλικιακά που αναλαμβάνει αυτό το αξίωμα στην ιστορία της χώρας. Είναι πρωθυπουργός από την 1η Αυγούστου 2017. Η δημοτικότητά της όμως άρχισε να αυξάνεται όταν μετά το τρομοκρατικό χτύπημα σε χώρους λατρείας στο Κράιστσερτς στις 15 Μαρτίου 2019, που κόστισε τη ζωή σε 51 άτομα, κινήθηκε γρήγορα και ενωτικά, αυστηροποιώντας τους νόμους περί πυροβόλων όπλων. Ως ένδειξη σεβασμού στους μουσουλμάνους που έχασαν τη ζωή τους, η Ardern συναντήθηκε με συγγενείς των θυμάτων, στέκοντας στο πλάι τους και φορώντας μια μαύρη μαντίλα. Η χρονιά που μας πέρασε υπήρξε κομβική για τις κυβερνήσεις και τους ηγέτες όλου του κόσμου. Με την υποδειγματική διαχείριση της κρίσης της Covid-19 από τη Νέα Ζηλανδία, η ίδια απέκτησε παγκόσμια αναγνώριση και εκτόξευσε τις πολιτικές μετοχές της.

ΗΛΊΑΣ ΨΥΡΟΎΚΗΣ Μπορεί να είναι μόλις 25 ετών, αλλά αποτελεί έναν από τους ηγέτες της νέας διαστημικής γενιάς στην Ελλάδα. Ο Ηλίας Ψυρούκης, συνιδρυτής της ΜΚΟ SPIN – Space Innovation, η οποία αναπτύσσει εκπαιδευτικά προγράμματα για την ενίσχυση των δεξιοτήτων και των γνώσεων των νέων που σχετίζονται με το διάστημα, εστιάστηκε για πρώτη φορά στις διαστημικές τεχνολογίες το 2012, όταν ακόμη ήταν μαθητής. H εξέλιξή του όλα αυτά τα χρόνια ήταν εντυπωσιακή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η πρόσφατη επιλογή του στη λίστα με τους 24 «νέους εξερευνητές του κόσμου» από το περιοδικό National Geographic. Μια σημαντική διάκριση αν αναλογιστούμε ότι επιλέγονται άτομα απ’ όλο τον κόσμο για την επιμονή, το πάθος και την προσπάθεια που έχουν επιδείξει στην αναζήτηση λύσεων για ένα βιώσιμο μέλλον για τον πλανήτη.

PARK YEON-MI Σε ηλικία 13 ετών παίρνει τη μεγαλύτερη απόφαση της ζωής της: η ίδια και η αδερφή της, 16 ετών, αποφασίζουν να δραπετεύσουν από τη Βόρεια Κορέα με προορισμό τη γειτονική Κίνα. Στην ηλικία των 10 ετών είχε δει μπροστά στα μάτια της τον πατέρα της να μεταφέρεται βίαια σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης με την κατηγορία του παράνομου εμπορίου. Όπου ως τέτοιο λογίζεται η πώληση ζάχαρης, ρυζιού αλλά και χαλκού. Το μήνυμα της Yeon-mi Park ήταν ξεκάθαρο: «Αν δεν έχεις επίγνωση του ότι είσαι απομονωμένος ή καταπιεσμένος, αν δεν έχεις γνωρίσει κάτι διαφορετικό στη ζωή σου, πώς θα γνωρίζεις τι σημαίνει να είσαι ελεύθερος ώστε να πολεμήσεις γι’ αυτό;». Σήμερα, 28 ετών, ζει μόνιμα στις ΗΠΑ, αρθρογραφεί και είναι μέλος της ΜΚΟ LiNK (LibertyinNorthKorea), η οποία έχει στόχο τη διάσωση προσφύγων που έχουν δραπετεύσει από τη Βόρεια Κορέα για την Κίνα. 114

T H E

M A N C O D E R S

BØRGE OUSLAND Στις 15 Νοεμβρίου 1996 θα πάρει τη μεγαλύτερη απόφαση της ζωής του: να διασχίσει ολομόναχος ολόκληρη την Ανταρκτική χωρίς καμία εξωτερική στήριξη, πάρα μόνο με τη βοήθεια ενός kite. Ένα ταξίδι 1.864 μιλίων, από την άκρη του Ronne Ice Shelf μέχρι την άκρη του Ross Ice Shelf, σε μόλις 34 ημέρες, αποκτώντας τον τίτλο του πρώτου ανθρώπου που καταφέρνει να το πετύχει. Αρκετά χρόνια αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 2019, μαζί με τον Mike Horn, θα ξεκινήσουν ένα ταξίδι από την πόλη Nom στην Αλάσκα, σαλπάροντας προς το βορειότερο τμήμα και την άκρη του Αρκτικού Ωκεανού, με το ειδικά διαμορφωμένο πλοίο του Horn. Ένα ταξίδι που εξελίχθηκε διαφορετικά από ό,τι περίμεναν και θα τους σημάδευε για την υπόλοιπη ζωή τους. Αφού ήρθαν αντιμέτωποι με μεγάλες επιφάνειες πάγου, αποφάσισαν να εγκαταλείψουν το πλοίο και να προχωρήσουν με τα πόδια, σύροντας πίσω τους βαριά έλκηθρα, γεμάτα με τα τρόφιμα, τα καύσιμα και τις προμήθειές τους. Όταν τελικά έφτασαν στον προορισμό τους, συνειδητοποίησαν ότι δεν μπορούσαν να γυρίσουν πίσω λόγω της κακοκαιρίας, επεκτείνοντας έτσι το ταξίδι τους για μερικές ακόμη εβδομάδες. Για πάνω από τρεις εβδομάδες εγκλωβίστηκαν στο συγκεκριμένο σημείο και έφτασαν στα όριά τους, με τις προμήθειές τους να αρχίζουν να τελειώνουν. Τελικά, μετά από μεγάλη υπομονή και προσπάθεια, κατάφεραν να φέρουν εις πέρας το 86 ημερών ταξίδι τους, το οποίο ολοκληρώθηκε την τελευταία ημέρα του 2019.

JOSH BROLIN O Josh Brolin αποτελεί αναμφισβήτητα έναν από τους πιο σκληροπυρηνικούς ηθοποιούς της γενιάς του, αφήνοντας το στίγμα του με το υποκριτικό του ταλέντο σε ταινίες όπως οι: «No Country for Old Men», «Sicario», «True Grit» και «American Gangster». Μια ζωή γεμάτη σκαμπανεβάσματα και δυσκολίες που καθόρισαν τη μετέπειτα πορεία του στον χώρο του κινηματογράφου. Γεννήθηκε στο Paso Robles της Καλιφόρνια και από πολύ μικρή ηλικία ξεκινά να εργάζεται σε ένα τοπικό ράντσο φροντίζοντας άγρια ζώα τα οποία διασώθηκαν, όπως λιοντάρια, λύκους και αρκούδες. Στην ηλικία των 17 γίνεται μέλος της συμμορίας Cito Rats (Αρουραίοι της πόλης). Βασική ασχολία της συμμορίας ήταν το surf στα κύματα της Santa Barbara και η Punk Rock. Δύο όμως γεγονότα θα τον κάνουν να αλλάξει πορεία στη ζωή του. Στα 19 γίνεται πατέρας και αναγκάζεται να κυνηγήσει την ηθοποιία, χωρίς μεγάλη επιτυχία. Λίγα χρόνια αργότερα, την ημέρα των γενεθλίων του, θα χάσει τη μητέρα του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Έπειτα, ο τρόπος ζωής του άλλαξε ριζικά, πείσμωσε, αφοσιώθηκε στην υποκριτική και, παρόλο που στην αρχή θεωρούσε τον εαυτό του κακό ηθοποιό, σήμερα μετράει συμμετοχές σε μερικές από τις πιο επιτυχημένες ταινίες των τελευταίων ετών. 115

I N T E R V I E W

#METOO: ΚΑΙ ΤΏΡΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΌΜΑΣΤΕ; Κατερίνα Παπουτσάκη, Τόνια Σωτηροπούλου, Εριφύλη Κιτζόγλου. Τρεις δυναμικές γυναίκες από τον χώρο της υποκριτικής, με ανήσυχο πνεύμα. Φέτος συνεργάζονται στη σειρά της ΕΡΤ «Τα καλύτερά μας χρόνια» και μοιράζονται τις σκέψεις τους, με άξονα το κίνημα ενδυνάμωσης #MeToo, που βοηθά τα θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης να ξεχωρίζουν γενναία και να θεραπεύονται.

ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΝΊΝΑΣ ΠΆΤΣΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΝΙΚΟΣ ΖΗΚΟΣ Εριφύλη Κιτζόγλου: Έχω την αίσθηση πως οι γυναίκες μιλούσαν για την καταπίεση και την κακοποίηση που έχουν υποστεί, δεν είναι κάτι που όταν το μάθαμε πέσαμε από τα σύννεφα. Και αν κάποιοι έπεσαν από τα σύννεφα, αυτό αποδεικνύει το πόσο ανέτοιμη ήταν η κοινωνία στο σύνολό της να ακούσει αυτές τις φωνές.

#MeToo. Πώς νιώσατε όταν ακούσατε την καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου; Γιατί άνοιξε τώρα ο ασκός του Αιόλου; Πώς βλέπετε σήμερα το μέλλον σε σχέση με το θέμα της έμφυλης βίας και τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει για να πάψουν να υφίστανται τέτοια περιστατικά; Κατερίνα Παπουτσάκη: Έπρεπε να έρθει η ώρα που τα πράγματα θα ειπωθούν. Και οφείλουμε να στηρίξουμε τους ανθρώπους που αποφάσισαν να μοιραστούν την ιστορία τους. Είναι δύσκολο να πάρει κανείς την απόφαση να μιλήσει διότι φοβάται το πώς θα αντιμετωπιστεί. Μόλις ειπώθηκε η ιστορία κακοποίησης της Σοφίας Μπεκατώρου, ο κόσμος ένιωσε κατά κάποιον τρόπο «ασφαλής» να ανοιχτεί. Η κοινωνία ήταν έτοιμη να αγκαλιάσει το θύμα.

Δυστυχώς, η κατάχρηση της εξουσίας είναι κάτι που συναντάς σε όλους τους εργασιακούς χώρους. Στο παρελθόν έχω βρεθεί σε ανάλογες καταστάσεις όπου ένιωσα ότι τα όριά μου παραβιάζονται και τότε χρειάστηκε να μην είμαι καθόλου γλυκιά και ευγενική. Στον καλλιτεχνικό χώρο έχω δει περιστατικό που, ενώ για μένα ήταν ξεκάθαρο το τι διακυβεύεται, ο ίδιος ο άνθρωπος που υπέστη την κακοποίηση δεν ήθελε να μιλήσει για το γεγονός, οπότε, παρά την οργή μου, σεβάστηκα την επιλογή του. Πάντα σε συγκλονίζει ένα τόσο βίαιο περιστατικό και είναι λυτρωτικό να βλέπεις ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι βρίσκουν τη δύναμη να καταγγείλουν παρόμοιες καταστάσεις.

Μετά από όλα αυτά, πιστεύω πως δεν θα γυρίσουμε ξανά στο σημείο μηδέν. Θεωρώ πως έχουμε προχωρήσει, η κοινωνία ωριμάζει, ενώ αυτή η έκρηξη και η έκθεση, κατά κάποιον τρόπο διαπαιδαγωγούν. Οι νέοι άνθρωποι μεγαλώνουν με το κίνημα MeToo, οπότε αυτό θα «γράψει» μέσα τους. Όσο για τους ανθρώπους που βρίσκονται χρόνια στον χώρο –στον όποιο χώρο– και δρούσαν απερίσκεπτα, πλέον νομίζω πως θα το σκεφτούν πολύ σοβαρά να κάνουν κάτι τέτοιο. Θέλω να πιστεύω ότι συμπεριφορές σαν και αυτές δεν αποτελούν τον κανόνα, αλλά την εξαίρεση στον χώρο μας. Υπάρχει ανάγκη για σύμπνοια και αληθινή καλλιτεχνία.

Η έλλειψη μηχανισμών που θα ήταν ικανοί να σπάσουν τη σιωπή στον εργασιακό χώρο προκύπτουν από μια βαθιά ριζωμένη πατριαρχία. Η εξουσία ανήκει σε εκείνον που επιβάλλεται. Και στην ελληνική πατριαρχική κοινωνία, αυτός που επιβάλλεται είναι ο άνδρας. Το ζήτημα είναι να εδραιωθούν μηχανισμοί που θα είναι ικανοί να αποτρέψουν αυταρχικές συμπεριφορές απ’ όπου κι αν προέρχονται, να στεκόμαστε με κριτική σκέψη απέναντι στη δεδομένη ιεραρχία, αλλά κυρίως να στραφούμε στην αλληλεγγύη και στη συλλογικότητα. Ήδη βιώνουμε την αλλαγή.

Τόνια Σωτηροπούλου: Όταν άκουσα την καταγγελία της κυρίας Μπεκατώρου, ένιωσα θυμό για τους ανθρώπους που ασκούν βία. Έπειτα αισθάνθηκα θαυμασμό, διότι για πρώτη φορά στην Ελλάδα η φωνή μιας γυναίκας που βρέθηκε σε τέτοια θέση εισακούστηκε. Το ΜeΤoo στην Ελλάδα ξεκίνησε τώρα, γιατί τώρα είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε, αλλά και τα ΜΜΕ είναι διατεθειμένα να στηρίξουν τα θύματα και να προβάλουν τις ιστορίες τους. Με έχουν προσεγγίσει κι εμένα με απρεπή τρόπο, αλλά ποτέ δεν ένιωσα πως απειλείται η δουλειά μου. Ευτυχώς, έχω υπάρξει τυχερή. Οι πιο μεγάλες σεξιστικές επιθέσεις που έχω υποστεί είναι στον δρόμο ή σε μπαρ και, ναι, το έχω μοιραστεί, αλλά, όταν κάτι συμβαίνει στιγμιαία, απότομα, το πρώτο πράγμα που σε κυριεύει είναι ο φόβος. Θέλεις χρόνο να επεξεργαστείς το πόσο απροκάλυπτα κάποιος σε βγάζει από το κέντρο σου.

Τι νομίζετε πως λείπει από τον επαγγελματικό σας χώρο ώστε να υπάρξει αρμονία; Και ποιες είναι οι σκέψεις σας για το μέλλον έτσι όπως διαμορφώνεται η πραγματικότητα σήμερα; Τόνια Σωτηροπούλου: Αυτό που λείπει από τον χώρο μας είναι η αλληλοϋποστήριξη. Όλα ανθίζουν όταν λειτουργούμε ομαδικά και όχι ατομιστικά. Πρέπει να βοηθάμε ο ένας τον άλλο. Για το μέλλον θέλω να αισθάνομαι αισιοδοξία. Μετά από κάθε σκοτάδι έρχεται το φως.

Γυναίκες και άνδρες υφίστανται έμφυλη βία. Πιστεύω πως αυτό συμβαίνει εξαιτίας της έλλειψης παιδείας και της συναισθηματικής νοημοσύνης, καταστάσεις που προέρχονται από ένα ανάλογο οικογενειακό περιβάλλον. Η κατάσταση διαιωνίζεται επίσης και εξαιτίας της έλλειψης νομικού πλαισίου προστασίας του θύματος. Ανεξάρτητα από τις συνθήκες περιβάλλοντος, πιστεύω πολύ στις προσωπικές επιλογές. Εμπόδια πάντα θα υπάρχουν. Το θέμα είναι εμείς τι κάνουμε και πώς αντιλαμβανόμαστε την κατάσταση. Πιστεύω πως η θέληση πάντα κερδίζει.

Εριφύλη Κιτζόγλου: Ο ανταγωνισμός είναι κάτι που καλλιεργείται ως κουλτούρα, και αυτή η κουλτούρα δυστυχώς επικρατεί στον χώρο μας. Τα πράγματα δυσκολεύουν ίσως παραπάνω όταν είσαι γυναίκα, γιατί ανήκεις στο «ωραίο φύλο». Όταν μια ολόκληρη κοινωνία αντιλαμβάνεται τη γυναίκα έτσι, έχει ήδη οριστεί ένα ταβάνι εξέλιξης: «Γίνε όμορφη για να πετύχεις, μείνε όμορφη ώστε να σου δοθούν ευκαιρίες». Οφείλουμε να απεμπλακούμε από αυτές τις αντιλήψεις. 116

I N T E R V I E W

117

I N T E R V I E W

118

I N T E R V I E W

σειρά βλέπει κανείς τον ρόλο της γυναίκας που αλλάζει. Ο χαρακτήρας που υποδύομαι, η Μαίρη, είναι σαν να εκπροσωπεί τις γυναίκες εκείνης της γενιάς, που είχαν ανάγκη να επαναπροσδιοριστεί η θέση τους στην κοινωνία. Να νιώσουν ζωντανές. Ισότιμες. Δημιουργικές. Και αυτό είναι κάτι που κατακτήθηκε με κόπο – αν και ακόμα δεν έχει κατακτηθεί ολοκληρωτικά. Ελπίζω πως οι επόμενες γενιές θα το έχουν εμπεδώσει. Ελπίζω στην εξέλιξη.

Κατερίνα Παπουτσάκη: Για μένα ένας είναι ο δρόμος στη δουλειά και στη ζωή: η ομαδικότητα. Μπορεί στην πορεία κάποιος να βγει μπροστά, αλλά δεν γίνεται να είναι αυτοσκοπός, να είναι ο στόχος. Αυτό το ασυνήθιστο που ζούμε τη δεδομένη χρονική περίοδο συλλογικά είναι δίπολο για όλους. Υπάρχει αισιοδοξία πως βγαίνουμε από την πανδημία, αλλά μετά από τόσο εγκλεισμό και οικονομική καταστροφή υπάρχει επίσης απελπισία και ανισορροπία. Όλο αυτό που συμβαίνει είναι πάνω από την ανθρώπινη φύση. Το χάδι, η αγκαλιά, η επαφή, όλο αυτό που είναι στον πυρήνα της η ανθρώπινη φύση, έχει διαταραχθεί σημαντικά.

Τόνια Σωτηροπούλου: Είναι δώρο που αυτή την περίοδο βρίσκομαι εδώ. Η Όλγα Μαλέα είναι μια πολύ ευρηματική σκηνοθέτις και έχει κάνει κυρίως σινεμά, όποτε ήταν μεγάλη μου χαρά που άνοιξε αυτή η πόρτα για μένα. Το σετ της σειράς από μόνο του σε ταξιδεύει σε εκείνη την εποχή. Με συγκινεί το πόση αλήθεια υπήρχε τότε στις ανθρώπινες σχέσεις, οι συνθήκες ήταν πιο αγνές. Βασικός λόγος που επέλεξα αυτή τη συνεργασία ήταν επίσης το cast, συνάδελφοι που πάντα θαύμαζα και είναι ακόμα πιο ωραίο το πόσο δεμένη ομάδα γίναμε στην πορεία. Όταν βρίσκεις συνεργάτες που θαυμάζεις και με τους οποίους είσαι στο ίδιο μήκος κύματος, είναι πραγματικά μεγάλο δώρο.

Και οι τρεις σας συμμετέχετε στη σειρά της ΕΡΤ «Τα καλύτερά μας χρόνια», σε σκηνοθεσία της Όλγας Μαλέα και σενάριο του Νίκου Απειρανθίτη και της Κατερίνας Μπέη. Η ιστορία ξεδιπλώνεται στην Ελλάδα της δεκαετίας του ’60 και του ’70. Πείτε μας μερικά πράγματα γι’ αυτή τη συνεργασία. Κατερίνα Παπουτσάκη: Νιώθω πως είμαι από τους τυχερούς, όπως και όλοι όσοι συμμετέχουμε στη σειρά. Όχι μόνο γιατί έχουμε δουλειά, αλλά και διότι μας γεμίζει και νιώθουμε ζωντανοί μέσα από αυτό. Είναι μια σημαντική δουλειά της Tanweer για την ελληνική τηλεόραση. Έχει νοσταλγικό σενάριο, κινηματογραφική αίσθηση, την ιδιαίτερη ματιά και την υψηλή αισθητική της Όλγας Μαλέα, καταπληκτικό καστ, εκλεκτούς συνεργάτες και συντελεστές. Όλοι τους φωτεινές προσωπικότητες. Και γι’ αυτό πιστεύω πως είναι κρίμα να χαρακτηριστεί ο χώρος μας από λάθος συμπεριφορές. Διότι πραγματικά υπάρχει αγάπη. Μέσα από τον ρόλο μου στη

Εριφύλη Κιτζόγλου: Όταν μου έγινε η πρόταση να συμμετάσχω στη σειρά, βρισκόμουν ακόμα στη σχολή, οπότε για μένα ουσιαστικά αποτέλεσε το κατώφλι από το προστατευμένο περιβάλλον της σχολής στον εργασιακό χώρο. Ο ρόλος μου, η Ελπίδα, καταπιέζεται και προσπαθεί να ξεφύγει από καταστάσεις τις οποίες ακόμα και σήμερα δεν έχουμε λύσει ως κοινωνία, αν και διεκδικήσεις και αγώνες εκείνης της εποχής σήμερα έχουν ωριμάσει και οι κοινωνικές διακρίσεις τείνουν να εξομαλυνθούν. 119

A F I C I O N A D O

A RARE MATCH H ΚΟΎΒΑ ΣΥΝΑΝΤΆ ΤΗ ΣΚΩΤΙΑ

γέθη διαφέρουν στην εμφάνισή τους διότι είναι κωνικά, σαν τα torpedo, αλλά και από τις δύο πλευρές.

Όπως έχει ειπωθεί κατά καιρούς, οι μικρές λεπτομέρειες είναι που κάνουν τη διαφορά στην καθημερινότητά μας και εν γένει στη ζωή μας. Έτσι και εγώ πηγαίνω και ψάχνω στα διάφορα μαγαζιά πούρων για κάποιο καινούριο ή κάποιο διαφορετικό νούμερο.

Παρασκευάζονται στη φάμπρικα των Romeo y Julieta και είναι παρόμοια σε γεύση και αρώματα, απλώς λίγο πιο ήπια σε ένταση και με πιο ευχάριστα αρώματα λουλουδιών, καφέ και βανίλιας. Η δυσκολία του είναι στο μέγεθός του, κοντά στα 24 εκατοστά αλλά και με 55αρι δαχτυλίδι στο πιο παχύ του σημείο, θα χρειαστεί περίπου ένα τετράωρο για να καεί κατάλληλα και να ξεδιπλώσει όλα του τα αρώματα. Η μεταφορά του όμως έχει προβλεφθεί, μιας και παράγεται σε ξύλινα μεμονωμένα κουτάκια σε κασετίνα των πέντε τεμαχίων. Οπότε, αν έχετε βρει το κατάλληλο πεντάωρο από-

Στην τελευταία εξερεύνηση ανακάλυψα ένα νούμερο το οποίο δεν το λες και σπάνιο λόγω έλλειψης παραγωγής, αν και περιορισμένη, αλλά λόγω μεγάλης δυσκολίας στη μεταφορά του αλλά και στον χρόνο καύσης του, το Cuaba Diademas. Η εν λόγω μάρκα είναι εντελώς καινούρια στη μακρόχρονη αγορά των Habanos, μιας και δημιουργήθηκε μόλις το 1996, με αποκλειστική παραγωγή ενός νούμερου, των figurados, τα οποία, αν και σε διάφορα με120

A F I C I O N A D O

και οι του Τύπου. Με μεγαλύτερη πολυπλοκότητα και ένταση σε όλα του τα στοιχεία, πιπεράτο, πιο πικρό, πολύ πιο καπνιστό, σίγουρα, αλλά και πολύ πιο γλυκόπιοτο με μεγάλη διάρκεια στο ξεδίπλωμα όλου του μεγαλείου του χάρη στη μεγαλύτερη διάρκεια παλαίωσης αλλά και τη μοναδικότητα του cask strength και των 62 βαθμών του. Αναμφισβήτητα για απολαύσεις διαρκείας αλλά και για δυνατούς πότες, που αρέσκονται σε γεμάτες δυνατά αρώματα ηφαιστειώδεις θαλασσινές γεύσεις και επιγεύσεις.

λαυσης, το θέμα μεταφοράς έχει λυθεί από την εταιρεία, αν δεν ντρέπεστε να εμφανίσετε το όπλο, όπως συμβαίνει με τους περισσοτέρους. Κατά συνέπεια, λοιπόν, εφόσον εξασφάλισα το νέο απόκτημα, επιστρέφω σπίτι, καθότι μαγαζιά δεν υπάρχουν πλέον, όπως στη Σοβιετία, και στον δρόμο έχω καταλήξει και με ποιο απόσταγμα θα το συνοδεύσω, μου έτρωγε το μυαλό αλλά και τον ουρανίσκο ή μάλλον για να μη λέω και ψέματα το σκεφτόμουν εδώ και καιρό, απλώς περίμενα την κατάλληλη ευκαιρία. Talisker, 20 years old, Natural Cask Strength, απόσταξης 1981, εμφιάλωσης 2002, 62% vol., αριθμός φιάλης 1702 από 9000, αν δεν σας τα έλεγα όλα θα έσκαγα, 20 χρόνια περίμενα αυτή τη στιγμή. Απόλυτο και κλασικό Skye Malt με όλα τα χαρακτηριστικά των Talisker, μην επαναλαμβάνομαι, ανατρέξτε σε προηγούμενα τεύχη, όπως λένε

Μπορώ να πω ότι είναι η μόνη φορά που μου άρεσε η πιο δυνατή ένταση του ποτού από του πούρου και που κατά μοναδικό τρόπο συμπλήρωσε το ένα το άλλο, το μεν πούρο με λουλουδάτα και απαλά αρώματα το δε ουίσκι με πιο έντονα, πιο καπνιστά και θαλασσινά αρώματα για να ισορροπήσουν και τα δύο κατάλληλα σε ένα ιδανικό συνδυασμό, νομίζω τα κατάφερα τέλεια. 121

W I N E

S P I R I T S

DRIVING WINE ENTREPRENEUR Τάκης Σολδάτος: «Όταν πιστεύεις σε κάτι, δεν υπάρχουν όρια». Ποια κρασιά έχεις ξεχωρίσει σε όλο τον κόσμο; Έχω ξεχωρίσει πολλά κρασιά και αρκετά από αυτά σήμερα βρίσκονται στην κάβα Kylix, όπως τα Ornellaia, Fonterutoli, Château Latour, Château Margaux, Château Ausone, Château Palmer, Louis Jadot, Shafer Napa Valley, Roda Rioja και πολλά άλλα.

Ένας Έλληνας που διαπρέπει στη Σουηδία, που έμαθε τους Σκανδιναβούς να πίνουν ελληνικό κρασί και σήμερα προσφέρει στο παγκόσμιο κοινό ξεχωριστά κρασιά από όλο τον κόσμο. Διαθέτει μία από τις ωραιότερες κάβες στην Ελλάδα, την Kylix, μια εταιρεία διανομών, την Oenocosmos, επενδύοντας στη γενέτειρά του. Ο λόγος για τον Τάκη Σολδάτο, άνθρωπο με αξίες, μετρημένο, επιτυχημένο, με όραμα.

Πώς βλέπεις σήμερα το ελληνικό κρασί και ειδικά σε σχέση με τον παγκόσμιο οινικό χάρτη; Είναι γεγονός ότι το ελληνικό κρασί με τις γηγενείς κυρίως ποικιλίες μπορεί να κάνει τη διαφορά και να κινήσει το ενδιαφέρον του παγκόσμιου καταναλωτή. Πώς κατάφερε ένας Έλληνας στη Σουηδία να γίνει ο μεγαλύτερος προμηθευτής του σουηδικού μονοπωλίου Systembolaget; Με πολλή δουλειά, σοβαρότητα και λίγη τύχη.

Αγαπητέ Τάκη, δημιούργησες τη μεγαλύτερη εταιρεία εισαγωγής και εμπορίας οίνων στη Σουηδία, το μεγαλύτερο οινοποιείο στη Βόρεια Ευρώπη, ένα παγκόσμιο δίκτυο οινοποιείων και κρασιών, μία από τις ωραιότερες κάβες στο κέντρο της Αθήνας, all about wine. Πώς ξεκίνησε η πορεία σου στο κρασί; Η πορεία μου στο κρασί άρχισε εντελώς τυχαία. Τελειόφοιτος φοιτητής στη Σουηδία, τέλος του 1980, από μια συγκυρία γνωρίζω την οικογένεια Μπουτάρη. Χρειάζονταν έναν άνθρωπο για να τους κάνει την προώθηση των προϊόντων τους στη σουηδική αγορά. Με έπεισαν και έτσι μπήκα στον χώρο του κρασιού.

Nordic Sea Winery: πώς προέκυψε αυτή η επένδυση και μάλιστα σε ένα μη αναμενόμενο μέρος για να κάνει κανείς οινοποιείο, τη Νότια Σουηδία; Όπως ανέφερα προηγουμένως, οι χώρες γύρω από τη Βαλτική Θάλασσα είναι η μεγαλύτερή μου αγορά. Οπότε η Νότια Σουηδία όπου βρίσκεται το Nordic Sea Winery ήταν μια λογική επιλογή. Είσαι ένας εξαιρετικός γευσιγνώστης. Παίζει σημαντικό ρόλο η προσωπική σου άποψη για τα κρασιά που εμπορεύεται η εταιρεία σου; Σαφώς και παίζει σημαντικό ρόλο η δική μου γνώμη, αλλά, επειδή οι εταιρείες του ομίλου μας είναι πλέον πολλές, με διαφορετικό portfolio η καθεμία, παίζει ρόλο και η γνώμη των ανθρώπων που δουλεύουν στις εταιρείες αυτές. Π.χ. στην Ελλάδα ο Oenocosmos και η κάβα Kylix έχουν τη δική τους ομάδα ανθρώπων που γνωρίζει την ελληνική αγορά και τις ανάγκες της, οπότε προέχει η γνώμη των ανθρώπων αυτών.

Ποια είναι η σχέση του Σουηδού καταναλωτή με το κρασί; Η Σκανδιναβία αποτελεί για τις επιχειρήσεις σου τη μεγαλύτερη αγορά; Η σχέση του Σουηδού με το κρασί είναι πολύ καλή και είναι πολύ ενημερωμένος καταναλωτής. Οι σκανδιναβικές χώρες και γενικά οι χώρες γύρω από τη Βαλτική Θάλασσα, όπως οι Γερμανία, Πολωνία, Φινλανδία, Ρωσία και οι Βαλτικές χώρες, είναι οι μεγαλύτερες αγορές μας. Επίσης, καλές αγορές για εμάς είναι και χώρες όπως οι Ιαπωνία, Κίνα, Καναδάς και ΗΠΑ.

Πώς χαλαρώνει ένας αεικίνητος επιχειρηματίας; Είσαι οδηγός αγώνων με γεμάτη την τροπαιοθήκη. Είναι οι αγώνες ταχύτητας η διαφυγή σου από την απαιτητική καθημερινότητα; Δεν χαλαρώνει! Έχω πολλά τρόπαια από τους αγώνες ταχύτητας. Το αυτοκίνητο είναι το πάθος μου, δηλαδή να δημιουργώ και να το εξελίσσω κάθε χρόνο και καλύτερα.

Έχεις ταξιδέψει σε όλο τον οινικό κόσμο, είσαι ένας flying wine entrepreneur, μπορούμε να δούμε μέσα από τα μάτια σου αυτό το ατελείωτο οινικό ταξίδι; Δεν νομίζω ότι μας αρκούν ο χώρος και ο χρόνος για να περιγράψω αυτό το ταξίδι. Επιγραμματικά θα μπορούσα να πω ότι, κάνοντας επί 25 χρόνια αυτό το ταξίδι, το οποίο είναι ατέλειωτο και περιλαμβάνει εκατοντάδες αμπελοτόπια και παραγωγούς από όλο τον οινικό κόσμο, κάθε χρόνο βρίσκεις κάτι καινούργιο που είναι πολύ ενδιαφέρον.

Έχεις θέσει κάποια όρια στην επαγγελματική επιτυχία και στους προσωπικούς σου στόχους; Όχι. Σε αυτά που πιστεύεις ότι μπορείς δεν υπάρχουν όρια.

122

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΤΑΡΔΗΣ

W I N E & S P I R I T S

123

W I N E

S P I R I T S

ΝΙΚΌΛΑΣ ΓΙΑΝΝΌΠΟΥΛΟΣ

AMBASSADEUR DU VIN ΤΟΥ ΔΗΜΉΤΡΗ ΓΚΟΥΡΆΒΑ OENOLOGIST Συνάντησα πρώτη φορά τον Νικόλα Γιαννόπουλο στον διαγωνισμό οινοχόων το 2011, όπου ανακηρύχθηκε πρώτη φορά ο καλύτερος οινοχόος της χώρας. Κατέκτησε άλλα δύο τρόπαια στις επόμενες δύο διοργανώσεις. Σήμερα είναι σύμβουλος οίνου και θα έλεγα σύμβουλος γευστικής απόλαυσης και οινικός πρεσβευτής.

δοκιμαστή ή τον «μάγο» της σάλας. Αναδεικνύει έναν επαγγελματία που έχει και τα τρία αυτά στοιχεία στον υψηλότερο βαθμό σε σχέση με τους συναγωνιστές του. Το να είσαι οινοχόος είναι σαν να είσαι «διαχειριστής ευχαρίστησης». Μπορείς να περιγράψεις τι συνεπάγεται και πώς μπορείς να το μεταφράσεις στην εμπειρία που παρέχετε στους επισκέπτες ενός εστιατορίου; Η γαστρονομική εμπειρία απαιτεί τη συμμετοχή όλων των αισθήσεων, ακόμα και την ακοή. Ο δικός μας ρόλος περιλαμβάνει τον συντονισμό, τον συνδυασμό και την κλιμάκωση όλων αυτών των αισθήσεων με μοναδικό σκοπό τη δημιουργία αξέχαστων εμπειριών και στιγμών που μένουν χαραγμένες ανεξίτηλα στις καρδιές και στο μυαλό των επισκεπτών μας. Για να το καταφέρεις αυτό, πρέπει να κάνεις μια κατάθεση ψυχής.

Σπούδασες Τουριστικό Μanagement στο Glion Institute of Higher Education, μία από τις καλύτερες σχολές τουρισμού στον κόσμο. Τι σε έκανε να ασχοληθείς με το κρασί και πώς αυτό συνδυάζεται με τις σπουδές σου; Δεν σου κρύβω ότι ήμουν τυχερός, καθώς απέκτησα την κλασική ελβετική ξενοδοχειακή κουλτούρα στη σχολή Glion, αποκτώντας στέρεες βάσεις για την επαγγελματική μου εξέλιξη. Οι σπουδές μου στο WSPC ήταν καταλυτικές για τη συνέχεια. Θεωρώ πως ο συνδυασμός κλασικής ξενοδοχειακής παιδείας με τις σπουδές μου στο κρασί με βοήθησε να αφομοιώσω πολύ γρήγορα τις ιδιαιτερότητες και τις απαιτήσεις της δουλειάς του sommelier και να έχω πολύ καλά αποτελέσματα στην εξέλιξή μου.

Η Ελλάδα είναι μια χώρα πανέμορφη, με υπέροχη φιλοξενία. Δημιούργησες την Oenophorum, μια εταιρεία εξειδικευμένων υπηρεσιών γευστικής ευχαρίστησης. Δώσε μας ορισμένα στοιχεία μέσα από την ψυχή σου γι’ αυτή την προσπάθεια. Η Oenophorum γεννήθηκε ως επιστέγασμα της οδύσσειάς μου σε κορυφαία εστιατόρια και ξενοδοχεία του πλανήτη. Μια εταιρεία παροχής υψηλών υπηρεσιών στον τομέα οίνου, ποτών, γαστρονομίας και υψηλής εξυπηρέτησης. Η εταιρεία βρήκε πολύ γρήγορα τον χώρο της στην αγορά και αυτή τη στιγμή λειτουργεί ως σύμβουλος σε περισσότερα από 15 ξενοδοχεία, κάποια από τα οποία είναι μέλη διεθνών αλυσίδων. Η επόμενη πενταετία είναι εστιασμένη στη διεθνή ανάπτυξη της εταιρείας και ήδη εξετάζουμε με τους συνεργάτες μου τρία μεγάλα projects. Ταυτόχρονα με την Oenophorum τα τελευταία τέσσερα χρόνια κατέχω και τον τίτλο του Brand Ambassador του διάσημου, κορυφαίου οίκου Moët-Hennessy για την ελληνική αγορά στην εταιρεία Άμβυξ.

Είσαι ο κορυφαίος οινοχόος της Ελλάδας, προφανώς μια τεράστια τιμή. Να το πετυχαίνεις τρεις φορές είναι ακόμη μεγαλύτερο επίτευγμα. Τι σημαίνει για σένα η νίκη στον διαγωνισμό; Εκτός από τεράστια τιμή, είναι και τεράστια ευθύνη. Καθεμία από τις τρεις νίκες έχει ξεχωριστή σημασία. Η πρώτη, γιατί ήταν η πρώτη, αλλά και γιατί σε βαθμό δυσκολίας είναι η μεγαλύτερη, καθώς συμμετείχαν τρεις κορυφαίοι sommeliers, ο καθένας από τους οποίους είχε νικήσει ήδη από δύο φορές στο παρελθόν. Το συγκεκριμένο ρεκόρ παραμένει μέχρι σήμερα. Οι θυσίες σε προσωπικό και οικονομικό επίπεδο που έγιναν από την πλευρά μου ήταν «αιματηρές», αλλά η διαδρομή αυτού του ταξιδιού με αποζημίωσε. Οι νίκες αυτές με εξέλιξαν πρώτα ως άνθρωπο και ύστερα ως επαγγελματία και μου προσέφεραν επαγγελματική καταξίωση, φήμη αλλά και συνεργασίες.

Πώς βλέπεις την οινική Ελλάδα στο μέλλον; Το ελληνικό κρασί παίρνει με αργά αλλά σταθερά βήματα τη θέση που του αξίζει στο παγκόσμιο οινικό στερέωμα. Δεν είναι τυχαίο πως αρκετά ελληνικά κρασιά πλέον παίρνουν πολύ υψηλές διεθνείς διακρίσεις και βαθμολογίες από τους πιο επιδραστικούς οινοκριτικούς. Ο τουρισμός της χώρας μας είναι μια τεράστια ευκαιρία δωρεάν προώθησης του πλούτου αυτού του αμπελώνα και οι Έλληνες οινοπαραγωγοί καλούνται να την αξιοποιήσουν.

Ως κριτής στον ελληνικό διαγωνισμό οινοχόων τα τελευταία χρόνια, θεωρώ πως το επίπεδο είναι πολύ υψηλό και ανταγωνιστικό. Η οινική εκπαίδευση έχει εξελιχθεί σε τεράστιο βαθμό στη χώρα μας, με αποτέλεσμα να υπάρχει ένα γενικά υψηλό επίπεδο γνώσης σε πολλούς κλάδους του χώρου. Ο τρόπος που διοργανώνεται ο διαγωνισμός σε παγκόσμιο επίπεδο δεν αναδεικνύει τον παντογνώστη ή τον κορυφαίο

124

W I N E

S P I R I T S

125

W I N E

S P I R I T S

Σε αυτή τη στήλη δοκιμάζουμε κρασιά από όλο τον κόσμο και μιλάμε για την ιστορία, την περιοχή και τον γευσιγνωστικό τους χαρακτήρα. Τον κόσμο του κρασιού πολλές φορές τον χωρίζουμε σε Παλαιό Κόσμο (όσα είναι από την Ευρώπη) και σε Νέο Κόσμο (όσα είναι εκτός Ευρώπης).

Ο ΘΗΣΑΥΡΌΣ ΤΗΣ CLARE VALLEY THE ARMARGH 2012, SHIRAZ, JIM BARRY WINES, CLARE VALLEY, ΑΥΣΤΡΑΛΊΑ Ιστορία O Jim Barry ήταν από τους ανθρώπους που βοήθησε στη διαμόρφωση της Clare Valley σαν μια οινοπαραγωγική περιοχή παγκόσμιας κλάσης. Ήταν ο πρώτος ειδικευόμενος οινοποιός στην περιοχή, που αποφοίτησε το 1947, σαν ο 17ος σπουδαστής του διάσημου πανεπιστημίου Roseworthy Agricultural College. Στη συνέχεια εργάστηκε για 22 χρόνια στον συνεταιρισμό της Clare Valley και στο οινοποιείο Taylor, πριν ξεκινήσει το δικό του οινοποιείο με την παρότρυνση της γυναίκας του.

κο στην Αυστραλία και πιο συγκεκριμένα στον αμπελώνα LodgeHill. Τα αμπέλια ήταν παλιά προφυλλοξηρικά από το οινοποιείο Αργυρού στη Σαντορίνη. The Armargh Το Armargh είναι ένα από τα iconic Shiraz της Αυστραλίας. Το όνομά του το έχει πάρει από τον διπλανό οικισμό, που ιδρύθηκε από Ιρλανδούς εποίκους το 1849. O Jim Barry φύτευσε τον αμπελώνα αυτό με 3,3 εκτάρια Shiraz. Για να καταλάβετε το τρόπο σκέψης των οινοποιείων αυτών, πριν από ενάμιση χρόνο σε ένα ταξίδι τους στην Ελλάδα γνωριστήκαμε τρώγοντας μαζί με τον Peter και τη γυναίκα του Sue, ανοίγοντας μία φιάλη Armargh εμφιαλωμένη με βιδωτό πώμα! Ναι, καλά ακούσατε, την πιο ακριβή ετικέτα του κτήματος δεν διστάζουν οι παραγωγοί της Αυστραλίας να την εμφιαλώσουν με νέους τρόπους, που στην Ελλάδα ακόμα τις κοιτάμε με στραβή ματιά.

Οι γιοι του Peter, Mark και John, ασχολήθηκαν με το οινοποιείο, με τον Peter να γίνεται διευθύνων σύμβουλος το 1985. Σήμερα τα παιδιά του Peter είναι ενεργά στην οικογενειακή επιχείρηση, σε κομβικούς ρόλους οινοποιού, εμπορικού διευθυντή και brand ambassador. Clare Valley Η περιοχή της Clare Valley βρίσκεται στη Νότια Αυστραλία και παράγει κρασιά υψηλής ποιότητας, λιγότερο από το 1,5% της συνολικής παραγωγής της ηπείρου. Το κλίμα είναι ηπειρωτικό, με ζεστές καλοκαιρινές μέρες και κρύα βράδια, που, σε συνδυασμό με τα διαφορετικά εδάφη, το υψόμετρο, τον βαθμό κλίσης και έκθεσης τον αμπελώνων ως προς τον ήλιο, επιτρέπει στην περιοχή να παράγει μερικά από τα καλύτερα Riesling στην Αυστραλία και παγκοσμίως, αλλά και εξαιρετικά Shiraz, Cabernet Sauvignon και Malbec.

Από την πρώτη του εμφιάλωση το 1985, οι κριτικές αυτού του κρασιού ήταν ενθουσιώδεις. Είναι ένα πυκνό, αδιαπέραστο πορφυρό κρασί, με εξαιρετικά έντονη αρωματική ένταση, με έντονα αρώματα βοτάνων όπως ευκαλύπτου και μέντας, ώριμων μαύρων και αποξηραμένων φρούτων, γλυκών μπαχαρικών, νότες γραφίτη και καπνού. Στο στόμα είναι ξηρό με τονισμένη οξύτητα, τανίνες πλούσιες και στρογγυλές στην υφή. Το σώμα του είναι γεμάτο και η επίγευση του μακρά. Ένα κρασί με τεράστιες δυνατότητες παλαίωσης που θέλει δίπλα του κόκκινα κρέατα με παχύρρευστες σάλτσες.

Ασύρτικο Όταν το 2006 ο Peter Barry δοκίμασε για πρώτη φορά Ασύρτικο μαζί με τη γυναίκα του Sue, κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών τους, αποφάσισαν πως αυτή την ποικιλία πρέπει να τη φυτεύσουν στον αμπελώνα τους. Το 2012 φύτευσαν το πρώτο Ασύρτι126

W I N E

S P I R I T S

20 – Πραγματικά εξαιρετικό 19 – Κορυφαίο κρασί 18 – Ανώτερης ποιότητας, με ιδιαίτερο βάθος 17 – Ανώτερης ποιότητας 16 – Υψηλής ποιότητας, με δυνατότητα παλαίωσης 15 – Ευχάριστο προς κατανάλωση, χωρίς ελαττώματα

127

MICHEL HOUELLEBECQ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΑΜΠΟΥΝΗ Η φωτογραφία χρονολογείται από τον Απρίλιο του 2019. Δείχνει τον πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας Emmanuel Macron να καρφιτσώνει το μετάλλιο του Ιππότη της Λεγεώνος της Τιμής στον συγγραφέα Michel Houellebecq. Παρών στην τελετή και ο πρώην πρόεδρος Nicolas Sarkozy, σε μια σπάνια για τους δύο πολιτικούς αντιπάλους συνύπαρξη.

Ήδη από τις αρχές του αιώνος, είχε κατηγορηθεί για φυλετικό μίσος όταν χαρακτήρισε απογοητευτική την ανάγνωση του Κορανίου. Όταν η εφημερίδα «Guardian» τον ερώτησε εάν διακατέχεται από ισλαμοφοβία, απήντησε: «Πιθανώς ναι, αλλά η λέξη φοβία σημαίνει περισσότερο φόβο παρά μίσος». Για να διευκρινίσει ότι αναφέρεται στον φόβο της τρομοκρατίας. «Συνήθως οι πιο αποφασισμένες μειοψηφίες γράφουν την Ιστορία».

Η εξουσία, ως γνωστόν, δεν χάνει την ευκαιρία να προσεταιρίζεται τη φήμη των πνευματικών δημιουργών και όχι μόνον. Είναι αλήθεια ότι ο τιμώμενος συγγραφεύς θεωρείται ο κορυφαίος εν ζωή μυθιστοριογράφος. Η παραδοχή είναι πάνδημος. Ακόμη και οι εχθροί του, που είναι πάμπολλοι, άλλοι από ζήλια –αφού πουλάει εκατομμύρια αντίτυπα– και άλλοι από αντιπάθεια –αφού δεν κάνει τίποτα για να είναι συμπαθής–, παραδέχονται το ταλέντο του. Ένα ταλέντο όχι μόνον συγγραφικό, αλλά και προφητικό, αφού σε κάθε βιβλίο του προβλέπει το τι μέλλει γενέσθαι. Ποιος έχει ξεχάσει την «Υποταγή», που εξεδόθη την ίδια ημέρα με την επίθεση στο «Charlie Hebdo» και θίγει το θέμα του εξισλαμισμού της Δύσεως; Ποιος δεν συνέδεσε την «Σεροτονίνη» με το κίνημα των «Κίτρινων Γιλέκων», την εξέγερση της αγροτικής Γαλλίας που προβλέπει ο Houellebecq στο τελευταίο του βιβλίο;

Κατ’ εξοχήν πεσιμιστής, ο Houellebecq δεν θα μπορούσε να αφήσει ασχολίαστη την επέλαση του Covid-19: «Πρέπει να το παραδεχθούμε: οι περισσότερες ηλεκτρονικές επιστολές που αντηλλάγησαν τις τελευταίες εβδομάδες είχαν για πρώτο στόχο την επαλήθευση ότι ο συνομιλητής μας δεν είχε πεθάνει ή δεν βρισκόταν στην διαδικασία θανάτου», έγραψε στο πρώτο κύμα της πανδημίας. Ύστερα, ειρωνευόμενος, υποτίμησε τον ιό, διότι «δεν είναι ούτε καν σεξουαλικώς μεταδιδόμενος». Σε ένα άλλο του βιβλίο, την «Δυνατότητα ενός νησιού», προβλέπει την εξαφάνιση της ανθρωπότητος, «με τα άτομα να ζουν απομονωμένα στα κελλιά τους, χωρίς φυσική επαφή με τους ομοίους τους, μόνον κάτι ολίγες επικοινωνίες μέσω υπολογιστή, που μειώνονται».

Το ιερό τέρας των γαλλικών Γραμμάτων δεν έχει όμως μόνον εκδοτική απήχηση. Οι εκάστοτε δημόσιες τοποθετήσεις του προκαλούν και εξάπτουν.

Ο κορωνοϊός, κατά τον 65χρονο κάτοχο του βραβείου «Goncourt», «δεν θα σημάνει την έλευση ενός νέου κόσμου, απλώς θα είναι ο ίδιος, αλλά λίγο χειρότερος. Οι ανθρώπινες σχέσεις θα απαρχαιωθούν και η Δύση δεν θα είναι η πιο πλούσια και η πιο ανεπτυγμένη περιοχή του πλανήτη».

Τον Ιανουάριο του 2019 έγραψε ένα άρθρο στο «Harper’s Magazine», με τίτλο «Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ένας καλός πρόεδρος», εις το οποίο συνέχαιρε τους Αμερικανούς για την εκλογή τους παρ’ ότι τον χαρακτήριζε ως «έναν απωθητικό κλόουν». Σε ένα άλλο κείμενό του εξέφραζε τις αντιρρήσεις του για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, επιχειρηματολογώντας ότι η Ευρώπη ως ενιαίο σύνολο δεν υφίσταται, διότι δεν έχει ούτε κοινές αξίες ούτε κοινά συμφέροντα.

Υ.Γ. Οι τίτλοι «Τα Στοιχειώδη Σωματίδια», «Σεροτονίνη», «Πλατφόρμα», «Υποταγή», «Η επέκταση του πεδίου της πάλης», «Η δυνατότητα ενός νησιού», «Ο Χάρτης και η Επικράτεια», «Λανθαρότε», «Μορφολογία της τελευταίας όχθης», «Χ.Φ. Λάβκραφτ: Εναντίον του κόσμου, εναντίον της ζωής», «Δημόσιος Κίνδυνος», μαζί με τον BernardHenri Levy, κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ΕΣΤΙΑ.

Στο στόχαστρό του έχει κατά καιρούς ευρεθεί το Ισλάμ. 128

WWW.MANCODESHOP.COM

129

Μ Ο Τ Ο R S

PORSCHE TAYCAN

Η ΚΟΡΥΦΑΊΑ ΗΛΕΚΤΡΟΚΊΝΗΤΗ ΕΠΙΛΟΓΉ ΤΟΥ ΑΡΗ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

Porsche Taycan είναι το πρώτο αμιγώς ηλεκτρικό αυτοκίνητο της εταιρείας και μεταφέρει αυτούσια την απαράμιλλη οδηγική εμπειρία όλων των σπορ μοντέλων της μάρκας σε ένα «ήσυχο» και αθόρυβο αυτοκίνητο. Η Porsche Taycan είναι η επιτομή της τεχνολογίας και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι παραγγελίες έχουν πάρει… φωτιά σε παγκόσμιο επίπεδο. Τι την κάνει όμως τόσο διαφορετική; Δύο είναι οι επιλογές της Porsche Taycan, με τη γερμανική φίρμα να προσφέρει το ηλεκτροκίνητο μοντέλο σε έκ-

δοση Sport Saloon και Cross Turismo. Η τελευταία είναι η πρακτική και πιο ευρύχωρη εκδοχή του μοντέλου, η οποία θα είναι άμεσα διαθέσιμη και στην ελληνική αγορά.

εκδόσεις είναι τετρακίνητα και η τελική τους ταχύτητα περιορίζεται στα 260 χλμ./ώρα. Εάν τώρα αναρωτιέστε για τον ήχο, ο τεχνητός ήχος είναι εκρηκτικός, προσφέροντας στον οδηγό την ένταση που αναζητά.

Η απόδοση της Porsche Taycan κόβει την ανάσα με την κορυφαία Turbo S έκδοση να μετράει 761 ίππους, ενώ η Turbo αποδίδει 680 ίππους. Με αυτές τις ιπποδυνάμεις παρατηρούμε επιταχύνσεις 0-100 χλμ./ώρα σε μόλις 2,8 και 3,2 δευτερόλεπτα αντίστοιχα, ενώ η αυτονομία τους με μόλις μία φόρτιση αγγίζει έως και τα 412 χιλιόμετρα για την Turbo S και 450 χιλιόμετρα για την Turbo (WLTP). Να σημειωθεί ότι και οι δύο

Αναφορικά με τη φόρτιση, σε μόλις 5 λεπτά σε συνεχές ρεύμα (DC) στο δίκτυο γρήγορης φόρτισης μπορεί να φορτιστούν οι μπαταρίες για τουλάχιστον 100 ακόμα χιλιόμετρα, αλλά, για να φτάσει το επίπεδο στο 80%, θα χρειαστούν μόλις 23 λεπτά (με την απίστευτη ισχύ φόρτισης των 270 kW). Αξίζει να σημειωθεί ότι η τάση του συστήματος είναι 800V, δηλαδή 130

είναι διπλάσια απ’ ό,τι έχουμε συνηθίσει στα ηλεκτρικά οχήματα της αγοράς. H εξωτερική σχεδίαση της Porsche Taycan θυμίζει τις γραμμές της θρυλικής 911, ωστόσο η εταιρεία θέλει να ξεχωρίσει από τα υπόλοιπα μοντέλα της, λόγω της μοναδικής της «πράσινης» φιλοσοφίας. Στο εσωτερικό, η Porsche Taycan φέρει μια εντελώς νέα εικόνα, ένα cockpit που δεν έχουμε ξαναδεί στα μοντέλα της μάρκας. Ο μεγάλος πίνακας οργάνων είναι το κέντρο ενημέρωσης πληροφοριών του οδηγού, αλλά επιπλέον οθόνες βρίσκονται στη συνέχεια του ταμπλό (για τον συνοδηγό που είναι προαιρε-

Μ Ο Τ Ο R S

τική) καθώς και στη μέση της κεντρικής κονσόλας. Φυσικά κουμπιά είναι ελάχιστα και οι λειτουργίες έχουν επανασχεδιαστεί ώστε να ταιριάζουν στις δυνατότητες της νέας Taycan. Η «επαφή» που έχει ο οδηγός με το αυτοκίνητο, εκτός από

τη δυνατότητα διά αφής, γίνεται και μέσω φωνητικών εντολών, οι οποίες ενεργοποιούνται μετά την εντολή «Hey Porsche».

Ο ένας βρίσκεται στο εμπρός τμήμα, όπου υπάρχει 81 λίτρα χώρος, και πίσω με 366 λίτρα. Επιπλέον, μια νέα έκδοση της Taycan, η 4S, προσφέρεται με απόδοση 530 ίππων και τη δυνατότητα να φτάσει τα 100

Δύο είναι οι χώροι αποσκευών για την ηλεκτρική Taycan. 131

χλμ./ώρα από στάση σε μόλις 4 δευτερόλεπτα. Η συνολική αυτονομία που μπορεί να φτάσει είναι 407 χιλιόμετρα. Η κορυφαία έκδοση Turbo S ξεκινάει από τα 194.100 ευρώ, ενώ η Turbo έχει τιμή εκκίνησης τα 159.400 ευρώ.

F A S H I O N

A STORY OF MODERN DAY LIFESTYLE ΜΟΝΤΈΡΝΑ ΓΟΗΤΕΊΑ ΣΤΗ ΣΎΓΧΡΟΝΗ ΠΌΛΗ ΜΕ ΤΗ ΝΈΑ ΣΥΛΛΟΓΉ TOD’S SS21

Το αυθεντικό στυλ μιας ομάδας νέων στους δρόμους της πόλης τους. Μια ιστορία σε εικόνες που αποτυπώνει την αμεσότητα των βλεμμάτων και τον αυθορμητισμό τους. Casual ρούχα με μοντέρνα γοητεία, φτιαγμένα για τη συλλογή TOD’S Άνοιξη-Καλοκαίρι 2021, με το εμβληματικό T Timeless. Από τα διαχρονικά loafers έως τα σύγχρονα Gommini, αυτές οι λήψεις αφηγούνται μια ιστορία του μοντέρνου τρόπου ζωής. Info: Πανεπιστημίου 4, Αθήνα 132

F A S H I O N

133

ON THE ROAD AGAIN Απλό ή χρονογράφος, με μπρασελέ ή λουράκι, το ρολόι είναι το πιο αγαπημένο αξεσουάρ ενός άνδρα. Σας παρουσιάζουμε 12 classic sport προτάσεις για τον καρπό από κορυφαίες ελβετικές εταιρείες ωρολογοποιίας που θα βρείτε σήμερα στην αγορά. ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΕΣ: ΣΠΎΡΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΆΤΟΣ STYLING: ΜΆΝΘΟΣ ΔΕΛΛΑΤΌΛΑΣ, ΕΠΙΜΈΛΕΙΑ ΡΟΛΟΓΙΏΝ: ΦΑΝΉ ΖΑΦΡΆΚΑ-ΘΕΜΕΛΊΔΗ

134

ROLEX Oyster Perpetual Day-Date 40 με κάσα Oyster 40 mm από λευκό χρυσό 18Κ, στεγανή μέχρι 100 μ., μπλε καντράν, αυτόματο μηχανισμό Superlative Chronometer με 70 ώρες αυτονομίας και μπρασελέ President από λευκό χρυσό (Ora Kessaris). OMEGA Speedmaster Moonwatch Professional με κάσα 42 mm και μπρασελέ από ανοξείδωτο ατσάλι, νέο αντιμαγνητικό αυτόματο μηχανισμό χρονογράφου με πιστοποίηση Master Chronometer και πενταετή εγγύηση της Omega (Swatch Group Greece). Επάνω δεξιά, ασύρματα ακουστικά ΜΒ 01 του οίκου Montblanc (Montblanc Boutique-Tzannes).

135

IWC Portugieser Automatic με open-back κάσα 42,3 mm από ανοξείδωτο ατσάλι, αυτόματο μηχανισμό με επτά ημέρες αυτονομίας, ημερομηνία και μπλε λουράκι από δέρμα αλιγάτορα (Imanoglou). PANERAI Radiomir Green dial PAM00997 με κάσα 48 mm από μαύρο κεραμικό, πράσινο μιλιτέρ καντράν με μικρά δευτερόλεπτα, κουρδιστό manufacture μηχανισμό P3000 με τρεις ημέρες αυτονομία και μαύρο δερμάτινο λουράκι Ponte Vecchio με μπεζ ραφές (Ora Kessaris).

136

TAG HEUER Carrera Porsche Chronograph Special Edition με ατσάλινη κάσα 44 mm, κεραμική στεφάνη με ταχύμετρο, γκρι σαγρέ καντράν σε εφέ ασφάλτου, αυτόματο μηχανισμό Heuer 02 με 80 ώρες αυτονομίας και δερμάτινο λουράκι με λευκές ραφές (Gofas Jewelry). HUBLOT Classic Fusion Racing Grey Chronograph με κάσα 45 mm από τιτάνιο, αυτόματο μηχανισμό χρονογράφου, λουράκι από μαύρο καουτσούκ και επιφάνεια από δέρμα αλιγάτορα (Hublot Boutique Athens). BULGARI Octo Finissimo Automatic με υπέρλεπτη κάσα διαμέτρου 40 mm από ανοξείδωτο ατσάλι, ασορτί μπρασελέ, αυτόματο μηχανισμό με 60 ώρες αυτονομίας, στεγανό μέχρι 100 μ.(Ora Kessaris).

137

HAMILTON Intramatic Chronograph H με κάσα 40 mm από ατσάλι, vintage δίχρωμο καντράν τύπου panda, κουρδιστό μηχανισμό χρονογράφου και ρετρό δερμάτινο λουράκι (Swatch Group Greece). TISSΟΤ PRC 200 Chronograph με βιδωτή κάσα 42 mm και μπρασελέ από ατσάλι, βιδωτή κορώνα, ταχύμετρο, ελβετικό quartz μηχανισμό, στεγανό μέχρι 200 μ. (Swatch Group Greece).

138

LONGINES Avigation BigEye με κάσα 41 mm από τιτάνιο, πετρόλ καντράν αεροπορίας με αραβικούς αριθμούς και μαύρους μετρητές, αυτόματο μηχανισμό χρονογράφου και λουράκι από δέρμα (Swatch Group Greece). MONTBLANC 1858 Automatic με κάσα 40 mm από ατσάλι, μαύρο καντράν με δείκτες και ενδείξεις από vintage μπεζ Superluminova, αυτόματο μηχανισμό και λουράκι από λείο δέρμα (Montblanc Boutique-Tzannes). TUDOR Glamour Double Date με κάσα 42 mm και μπρασελέ από ατσάλι, καντράν από ασημί οπαλίνα με μεγάλη ημερομηνία και αυτόματο manufacture μηχανισμό με πιστοποίηση χρονομέτρου από το COSC (Ora Kessaris).

139

MANCODE HATS Τα αυθεντικά Παναμά καπέλα μας είναι χειροποίητα και κατασκευάζονται από ντόπιους στο Montecristi του Εκουαδόρ. Ιδανικά για ταξιδιώτες με στιλ, είναι κατασκευασμένα από μαλλί και «καμένα» με μια ειδική διαδικασία, δημιουργώντας μοναδικές λεπτομέρειες. Παραδίδονται σε πολυτελή χειροποίητη καπελιέρα. Υπάρχουν σε ένα μέγεθος και σε χρώματα μαύρο, καφέ, καμηλό και μπορντό.

MANCODESHOP.COM 140

MANCODE HAVANA EAU DE PARFUM Δέρμα, πούρο, ξύλο κέδρου και κουβανέζικα λουλούδια συνδυάζονται σε ένα eau de parfum με τον χαρακτήρα ενός ταξιδιώτη του κόσμου και την αυθεντική αίσθηση της Αβάνας.

MANCODESHOP.COM 141

F A S H I O N

THRUDARK Όταν πρώην SAS κάνουν κάτι, το κάνουν σίγουρα πολύ καλά. ΘΑΛΗΣ ΠΙΤΟΥΛΗΣ

142

F A S H I O N

143

F A S H I O N

144

Courtesy of ThruDark, Photography by Matt Hardy, Sandro Baebler

F A S H I O N

WHO DARES WINS

145

A R T

INFLUENTIAL FASHION PHOTOGRAPHER Ο James Moore επηρέασε μια γενιά σημαντικών φωτογράφων μόδας. ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΡΩΜΑΝΟΥ

Οι λήψεις του James Moore (1936-2006) επηρέασαν ουσιαστικά τη φωτογραφία μόδας στα μέσα του 20ού αιώνα, τη δεκαετία του 1960, εποχή κατά την οποία ο Αμερικανός φωτογράφος εργαζόταν στο Harper’s Bazaar, υπό την ηγεσία του θρυλικού αρχισυντάκτη Carmel Snow. Προσφέροντας συχνά σουρεαλιστικές και κινηματογραφικού ύφους λήψεις, ο Moore βοήθησε στη σύνθεση του «οπτικού λεξιλογίου» της μόδας, σε συνεργασία και με άλλους διάσημους συναδέλφους του, όπως ο art director Alexey Brodovitch.

στη λεπτομέρεια, επηρεάζοντας σημαντικά την επόμενη γενιά των μεγάλων φωτογράφων μόδας. Συνεργάστηκε με κορυφαία περιοδικά και brands όπως τα W, Vogue, Clairol, Cover Girl. Το βιβλίο «James Moore: Photographs 1962-2006», από τις εκδόσεις Damiani, περιλαμβάνει εξαιρετικές φωτογραφίες περίπου μισού αιώνα. Συνοδευόμενο από κείμενα από κορυφαίους συντάκτες, μοντέλα, φωτογράφους και σχεδιαστές, αποτυπώνει με λεπτομέρεια την εντυπωσιακή καριέρα του.

Σκηνοθέτησε επίσης αρκετά τηλεοπτικά σποτ και δίδαξε φωτογραφία στη Σχολή Εικαστικών Τεχνών της Νέας Υόρκης και στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Ρότσεστερ. Κάθε φωτογραφία του Moore αποτελεί και μια περίπλοκη εξερεύνηση του χώρου και της ομορφιάς με μεγάλη προσοχή 146

A R T

Courtesy of Damiani / James Moore: Photographs 1962-2006

Με σουρεαλιστικές και κινηματογραφικού ύφους λήψεις, ο Moore συνέθεσε το «οπτικό λεξιλόγιο» της μόδας.

147

W E L L N E S S

GIVE ME A SMILE ΣΤΟΜΑΤΙΚΉ ΥΓΕΊΑ ΓΙΑ ΆΝΔΡΕΣ Η καλή στοματική υγεία έχει συσχετιστεί με την ευεξία και τη μακροζωία. Φαίνεται ότι οι άνδρες αναζητούν προληπτική οδοντιατρική φροντίδα λιγότερο από ό,τι οι γυναίκες. Συχνά παραμελούν τη στοματική τους υγεία για χρόνια και επισκέπτονται κάποιον οδοντίατρο όταν υπάρχει πρόβλημα που χρειάζεται άμεση θεραπεία. Έρευνα της American Dental Association και άλλων οδοντιατρικών επιστημονικών εταιρειών διαπίστωσε ότι περίπου 8% περισσότερο οι γυναίκες βουρτσίζουν τα δόντια τους 2 φορές την ημέρα από τους άνδρες. Οι άνδρες είναι λιγότερο πιθανό να βουρτσίσουν τα δόντια τους μετά από κάθε γεύμα σε σχέση με τις γυναίκες. Επίσης, το 34% των ανδρών από 30 έως 54 χρόνων πάσχουν από ουλίτιδα ή περιοδοντική νόσο σε σχέση με το 23% των γυναικών της ίδιας ηλικίας. Ο μέσος άνδρας μπορεί να χάσει 5,4 δόντια έως την ηλικία των 72 ετών. Εάν καπνίζει, μπορεί να χάσει 12 δόντια στην ηλικία των 72 ετών.

με πιθανότητα τραυματισμού στο πρόσωπο, συνιστάται η χρήση προστατευτικού νάρθηκα, ο οποίος είναι μια ευέλικτη συσκευή από πλαστικό που προστατεύει τα δόντια από τραύμα. Ο οδοντίατρός σας μπορεί να συζητήσει μαζί σας τις επιλογές του νάρθηκα. Πόσο συχνά πρέπει να επισκέπτεστε τον οδοντίατρο; Ανεξάρτητα από το φύλο, είναι σημαντικό να επισκέπτεστε έναν οδοντίατρο δύο φορές τον χρόνο. Ενημερώστε τον για οποιαδήποτε φάρμακα παίρνετε, καθώς και για τη χρήση καπνού και τις αθλητικές σας δραστηριότητες. Μεταξύ των επισκέψεων, βουρτσίζετε τα δόντια σας με μια καλή, απλή ή ηλεκτρική, οδοντόβουρτσα δύο φορές την ημέρα με επιμέλεια και καθαρίζετε το διάστημα ανάμεσα στα δόντια με προϊόντα μεσοδόντιου καθαρισμού που είναι εύκολα στη χρήση και ασφαλή, όπως μεσοδόντια βουρτσάκια, οδοντικό νήμα, ελαστικές οδοντογλυφίδες, τουλάχιστον μία φορά την ημέρα.

Κατανάλωση αλκοόλ Η φράση «παν μέτρον άριστον» είναι κατάλληλη όταν μιλάμε για την ποσότητα του αλκοόλ που καταναλώνουμε. Όταν πίνουμε ποτό με ήπιο τρόπο, δεν υπάρχει πρόβλημα. Όταν όμως καταναλώνουμε σε μεγαλύτερες ποσότητες, αρχίζουν τα προβλήματα. Τα αλκοολούχα ποτά όπως το λευκό κρασί, η μπίρα και ο μηλίτης μπορεί να είναι πολύ όξινα. Το οξύ μπορεί να οδηγήσει σε οδοντική διάβρωση, όπως και σε αυξημένη οδοντική ευαισθησία. Η αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ είναι πολύ πιθανό να βοηθήσει να αναπτύξετε καρκίνο του στόματος. Παίρνετε φάρμακα; Εάν παίρνετε φάρμακα για την καρδιά ή την αρτηριακή πίεση ή αντικαταθλιπτικά, η ροή των σιελογόνων αδένων σας μπορεί να ανασταλεί ή να μειωθεί, προκαλώντας ξηροστομία. Επειδή το σάλιο έχει προστατευτική δράση έναντι των βακτηρίων, οι πιθανότητες οδοντικών προβλημάτων (τερηδόνες κ.λπ.) αυξάνονται. Στην περίπτωση αυτή καλό είναι να συμβουλευτείτε τον οδοντίατρο για τη φροντίδα της στοματικής σας κοιλότητας και για τη χρήση προϊόντων αντιμετώπισης της ξηροστομίας.

Alamy / Visual Hellas

Καπνίζετε; Εάν καπνίζετε, ο κίνδυνος για ασθένεια των ούλων και καρκίνο του στόματος είναι πολύ μεγάλος. Οι άνδρες προσβάλλονται δύο φορές συχνότερα από τις γυναίκες και το 95% των καρκίνων του στόματος συμβαίνουν στις ηλικίες 40 ετών και άνω. Ακόμη, είναι σημαντικό να επισκέπτεστε συχνά έναν οδοντίατρο για καθαρισμό και για να διασφαλίσετε ότι το στόμα σας παραμένει υγιές. Ο οδοντίατρος μπορεί να πραγματοποιήσει διεξοδική εξέταση για καρκίνο του στόματος και να βοηθήσει στην παύση του καπνίσματος. Αθλείστε; Εάν συμμετέχετε σε ομαδικά αθλήματα, έχετε μεγαλύτερη πιθανότητα τραύματος στο στόμα και στα δόντια σας. Εάν παίζετε αθλήματα επαφής ή συμμετέχετε σε οποιαδήποτε δραστηριότητα 148

149

W E L L N E S S

ONLINE DATING ΤΗΣ ΜΑΡΊΑΣ ΜΥΛΩΝΆ Λίγα χρόνια πριν, η σκέψη τού να αναπτύξεις κάποιου είδους σχέση μέσω του κομπιούτερ ήταν αδιανόητη, σε αντίθεση με σήμερα. Παλιότερα βασιζόσουν σε γνωριμίες μέσω της δουλειάς, της σχολής ή σε κάποιο μπαρ. Ενώ τώρα είναι εφικτό να γνωρίσεις ανθρώπους από όλο τον κόσμο από την άνεση του καναπέ σου. Το διαδικτυακό φλερτ ήρθε για να μείνει και θα συνεχίσει να αυξάνεται σε βαθμό που αρχίζει να επηρεάζει την κουλτούρα μας, καθώς εναποθέτουμε σε έναν μαθηματικό αλγόριθμο να μας βρει ταίρι. Εφαρμογές για ραντεβού, chat rooms, selfies, stories και μεγαλώνει χρόνο με το χρόνο η γκάμα επιλογών αναλογικά με το πόσο μεγαλώνει το Internet. Η ανωνυμία που προσφέρεται επιτρέπει στους ανθρώπους να ανακαλύψουν ποιοι είναι χωρίς τον φόβο της ντροπής ή της επίκρισης και να κάνουν πράγματα που υπό νορμάλ συνθήκες δεν θα έκαναν. Η αυτοαποκάλυψη είναι μεγαλύτερη συγκριτικά με τις σχέσεις στον έξω κόσμο, ιδιαίτερα στις σεξουαλικές προτιμήσεις. Ο πειραματισμός της σεξουαλικότητας γίνεται όλο και πιο διαδεδομένος, καθώς σου δίνεται η ευκαιρία να επιλέξεις τον ρόλο που επιθυμείς την εκάστοτε στιγμή και να γνωρίσεις ανθρώπους που μοιράζονται τις ίδιες φαντασιώσεις. Ο μέσος όρος παραμονής του κάθε χρήστη στις εφαρμογές γνωριμιών είναι 90 λεπτά ημερησίως. Αυτό επηρεάζει τον εγκέφαλό μας, καθώς απουσιάζει η επιβράβευση που παίρνεις μέσα από μια σχέση. Γίνεται εθιστικό λόγω των νευροχημικών αλλαγών στο σώμα μας, καθώς απελευθερώνονται ενδορφίνες και ως αποτέλεσμα μειώνονται τα επίπεδα του στρες. Ένας συνιδρυτής του Tinder δήλωσε ότι το να δίνουν απροσδόκητες επιβραβεύσεις είναι το καλύτερο κίνητρο για κάποιον να συνεχίσει, διότι βοηθούν τον εγκέφαλο να απελευθερώσει ντοπαμίνη και αδρεναλίνη, με αποτέλεσμα να νιώθεις όμορφα. Συνεχίζεις με την προσδοκία ότι αυτό θα επαναληφθεί (dopamine loop) καθώς οδηγείσαι σε εξάρτηση, εξάντληση αλλά και απομόνωση. Εν αντιθέσει, η πληθώρα επιλογών οδηγεί σε νοητική υπερφόρτωση, με αποτέλεσμα το στρες και την αναποφασιστικότητα. Όταν υπάρχει αυτή η υπερφόρτωση, ξεχνάς τι ψάχνεις, οι υπάρχουσες επιλογές σε απογοητεύουν και συνεχίζεις ασταμάτητα τη σάρωση (swiping). Οι άνθρωποι που κάνουν κατάχρηση του διαδικτύου τείνουν να αποφεύγουν υποχρεώσεις και σχέσεις στον πραγματικό κόσμο. Έχουν χαμηλότερη αυτοεκτίμηση, αυταξία και κατ’ επέκταση χαμηλότερη ψυχοκοινωνική ευημερία συγκριτικά με τους μη χρήστες, καθώς αναπτύσσεται αντικοινωνική συμπεριφορά σε συνδυασμό με ψυχική δυσφορία και κατάθλιψη. Τα στοιχεία που προβλέπουν την επιτυχία μιας σχέσης, όπως εάν υπάρχει επικοινωνία, εάν γελάτε μεταξύ σας, εάν απολαμβάνετε ο ένας τη συντροφιά του άλλου, εάν αισθάνεστε ότι γίνεστε καλύτεροι μέσα από τον σύντροφό σας, δεν είναι διαθέσιμα σε κάποιο προφίλ. Μέσα από την οθόνη δεν μπορείς να διακρίνεις εάν υπάρχει χημεία, να ακουμπήσεις, να μυρί-

σεις, να αντιληφθείς την ενέργεια του άλλου. Αν και αυτή την περίοδο ο παραδοσιακός τρόπος επαφής είναι περιορισμένος, επιχειρήστε να μεταφέρετε οποιαδήποτε ενδιαφέρουσα διαδικτυακή γνωριμία εκτός οθόνης. Όταν ο άλλος βρίσκεται μπροστά σας, ενεργοποιούνται και οι πέντε αισθήσεις. Μην αναλώνεστε σε μακροσκελείς συνομιλίες, διότι όσο μεγαλύτερο διάστημα διαρκεί η επικοινωνία μέσω μηνυμάτων, τόσο υπερεκτιμάτε τον άλλο και μπορεί να συνειδητοποιήσετε ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει τίποτε κοινό. Υπάρχει ένα παλιό ρητό που λέει ότι «χρειάζεται να φιλήσεις πολλούς βατράχους για να βρεις τον πρίγκιπα» και θεωρώ ότι αυτό πραγματικά ταιριάζει στο online dating.

ABOUT THE AUTHOR Η Μαρία Μυλωνά είναι ψυχολόγος και εκπαιδευόμενη συνθετική ψυχοθεραπεύτρια. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού (MSc) στην Ψυχολογία Υγείας από το University of Surrey και πτυχίου (BSc) στην Εξελικτική Ψυχολογία από το Empire College του State University of New York. Επίσης έχει πιστοποιηθεί στην εφαρμογή Ψυχομετρικών Τεστ από το University of Cambridge. CONTACT INFO: contact@mariamylona.gr

150

W E L L N E S S

ΈΝΑΣ ΧΡΌΝΟΣ ΚΑΡΑΝΤΊΝΑ... ΤΟΥ ΒΗΣΣΑΡΊΩΝΑ ΖΈΡΒΑ Αλήθεια, άραγε πώς και πόσο μας άλλαξαν τα αλλεπάλληλα lockdowns και η πανδημία; Kαι τι μπορούμε να κάνουμε; Πόσο πιο διαφορετικοί είμαστε από όταν μπήκαμε σε αυτή την παρατεταμένη φάση κοινωνικής απομόνωσης και περιορισμού; Η απάντηση δεν δείχνει να είναι ιδιαίτερα αισιόδοξη. Κατ’ αρχάς, έχουμε γίνει ακόμη πιο μοναχικοί. Σκεφτείτε μόνο ότι κάποιες χώρες έχουν ιδρύσει Υπουργείο... Μοναξιάς. Έχουμε γίνει πιο ανήσυχοι. Κατά τη διάρκεια της απομόνωσης, τα συναισθήματα επεκτείνονται και μεγεθύνονται. Γι’ αυτόν τον λόγο, μεταξύ άλλων, τα επίπεδα άγχους είναι κατά μέσο όρο τρεις φορές υψηλότερα από ό,τι πριν από έναν χρόνο. Κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους, απλές καθημερινές ενέργειες, όπως το να δούμε έναν καλό φίλο ή να πάμε μια βόλτα, έχουν επιδεινώσει τα επίπεδα του στρες. Έχουμε γίνει πιο καταθλιπτικοί.

ABOUT THE AUTHOR Ο Βησσαρίων Ζέρβας είναι πτυχιούχος του School of Physical Education & Sport Science (Aristotle University), Master στο Holistic Health Care & Rehabilitation (CL Pennsylvania University), πιστοποιημένος σύμβουλος «Ολικού Μυαλού» (HBDI), ειδικός επιστημονικός σύμβουλος στην ολιστική θεραπευτική-πρόληψη και στην αποκατάσταση μυοσκελετικών παθήσεων. Διαθέτει πολυετή εμπειρία στην εκπαίδευση στελεχών επιχειρήσεων και αθλητών στους τομείς Holistic Health & Wellness, Corrective Training, Nutri Detox. CONTACT INFO: zervvis@yahoo.gr

Επικρατεί ένα ιδιαίτερο τοξικό σενάριο, «μακάρι η ζωή να ήταν πιο σημαντική από ό,τι είναι, ενώ αισθάνομαι ανίκανος να το αλλάξω αυτό». Μέσα σε αυτό το, ομολογουμένως ανθυγιεινό, πλαίσιο είναι πολύ σημαντικό να μείνουμε εστιασμένοι σε συνήθειες υγείας. Όλοι οι ειδικοί της Υγείας συστήνουν να ακολουθούμε μια καθημερινή ρουτίνα που θα περιλαμβάνει: – Θετικές σκέψεις και δηλώσεις (διαλογισμός). – Καλή, ισορροπημένη διατροφή και ασφαλώς σωστή ενυδάτωση. – Ήπιες, έστω, ασκήσεις και διατάσεις. – Περπάτημα ή τρέξιμο στην ύπαιθρο. – Η ενασχόληση με το διαδίκτυο να αφορά πραγματική κοινωνική δικτύωση και όχι καταιγισμό πληροφόρησης. – Αποφυγή πολωτικής στάσης απέναντι στην πολιτικοποίηση της κατάστασης αυτής. – Κλείστε τα αυτιά σας στις «Σειρήνες» που μόνο στόχο έχουν να δημιουργήσουν απόγνωση και ανασφάλεια. – Κρατήστε επαφή με έναν σύμβουλο υγείας, ενώ αποφύγετε να λαμβάνετε αλόγιστα συμπληρώματα και φάρμακα. Το μόνο που θα καταφέρετε είναι να ταλαιπωρήσετε ακόμα περισσότερο το ήδη κουρασμένο ανοσοποιητικό σας. Δεν ξέρω πραγματικά αν ισχύει το πολυφορεμένο ρητό «Δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό». Σίγουρα αφήνει πληγές, αλλά ακόμα πιο σίγουρο είναι το ότι «δεν σε σκοτώνει, σε κρατάει ζωντανό να το παλέψεις». Είναι αναφαίρετο το δικαίωμα και η υποχρέωση που έχετε απέναντι στον εαυτό σας να τον φροντίσετε και να τον θωρακίσετε. 151

Μια ομάδα ανθρώπων φωτογραφίζονται μετά την ανάβασή τους στο κεφάλι του Αγάλματος της Ελευθερίας.

152

LADY LIBERTY

Σύμβολο του Αμερικανικού Ονείρου, το Άγαλμα της Ελευθερίας δεσπόζει στο λιμάνι της Νέας Υόρκης εδώ και 135 χρόνια, με τον πυρσό της συνώνυμο της ελπίδας, της επιμονής, της μετανάστευσης αλλά και του αέναου κυνηγιού μιας καλύτερης ζωής. Ένα σύμβολο αναλλοίωτο από τον χρόνο, ιδιαίτερα σήμερα, σε μια εποχή κοινωνικής αναταραχής στις ΗΠΑ, αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία. ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΤΑΜΠΗ

153

Ν Τ Ο Κ Ο Υ Μ Ε Ν Τ Ο

«ΔΏΣΤΕ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΚΟΥΡΑΣΜΈΝΟΥΣ ΣΑΣ, ΤΟΥΣ ΦΤΩΧΟΎΣ ΣΑΣ, ΤΙΣ ΆΜΟΡΦΕΣ ΜΆΖΕΣ ΣΑΣ ΠΟΥ ΛΑΧΤΑΡΆΝΕ ΝΑ ΑΝΑΠΝΈΟΥΝ ΕΛΕΎΘΕΡΑ, ΤΑ ΆΘΛΙΑ ΑΠΟΡΡΊΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΒΡΊΘΟΥΝ ΣΤΙΣ ΑΚΤΈΣ ΣΑΣ... ΣΗΚΏΝΩ ΤΟΝ ΠΥΡΣΌ ΜΟΥ ΔΊΠΛΑ ΣΤΗ ΧΡΥΣΉ ΠΎΛΗ». (ΑΠΌ ΤΗΝ ΕΠΙΓΡΑΦΉ)

Το άγαλμα ζυγίζει 228,456 τόνους και το ύψος του με τη βάση είναι 93 μέτρα. Στο εσωτερικό του, υπάρχουν 168 σκαλιά κατά μήκος που επιτρέπουν την άνοδο στο κεφάλι, όπου υπάρχουν 25 παράθυρα, και άλλα 58 στο χέρι, που κρατάει τον πυρσό, ο οποίος το 1986 καλύφθηκε με λεπτά φύλλα χρυσού 24 καρατίων.

154

Ν Τ Ο Κ Ο Υ Μ Ε Ν Τ Ο

Το χέρι και ο πυρσός του αγάλματος στην έκθεση Centennial το 1876 στη Philadelphia, δέκα χρόνια πριν ολοκληρωθεί.

155

Ν Τ Ο Κ Ο Υ Μ Ε Ν Τ Ο

Τα πόδια του Αγάλματος της Ελευθερίας φτάνουν στο Liberty Island το 1885.

Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, περισσότεροι από 9 εκατομμύρια μετανάστες απ’ όλο τον κόσμο καταφθάνουν στις ΗΠΑ επιζητώντας μια νέα ευκαιρία. Ο αμερικανικός εμφύλιος πόλεμος είναι παρελθόν, η δουλεία έχει καταργηθεί και όσοι εισρέουν στη χώρα αναζητούν ένα νέο ξεκίνημα. Το πρώτο πράγμα που αντικρίζουν καθώς φτάνουν με το πλοίο στο λιμάνι της Νέας Υόρκης είναι ένα θεόρατο άγαλμα 93 μ., τη «Μητέρα των Εξορίστων» ή αλλιώς Lady Liberty, να τους καλωσορίζει εμβληματικά στη χώρα.

έχτιζαν το βάθρο και οι Γάλλοι θα αναλάμβαναν την εξ ολοκλήρου κατασκευή και έπειτα τη συναρμολόγηση του αγάλματος στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, σύντομα, η έλλειψη κεφαλαίων θα δημιουργούσε σοβαρά προβλήματα και στις δύο χώρες. Από την πλευρά της Γαλλίας, έγιναν διάφορες προσπάθειες να μαζευτεί το ποσό μέσω διαφόρων μορφών ψυχαγωγίας και λαχειοφόρου αγοράς. Στις ΗΠΑ, μεγάλο ποσό συγκεντρώθηκε από θεατρικές εκδηλώσεις, εκθέσεις και δημοπρασίες. Μάλιστα, η ποιήτρια Emma Lazarus έγραψε το σονέτο «Ο Νέος Κολοσσός» το 1883 και τα έσοδα δόθηκαν για το βάθρο. Η συγκέντρωση χρημάτων στις ΗΠΑ, όμως, δεν είχε τα αναμενόμενα και γρήγορα αποτελέσματα. Ο δημοσιογράφος και εκδότης Joseph Pulitzer τότε θα χρησιμοποιήσει την εφημερίδα του «The World» προκειμένου να επισπεύσει τη συγκέντρωση κεφαλαίων. Θα επικρίνει τους πλούσιους που αρνούνταν να βοηθήσουν χρηματικά την κατασκευή του βάθρου αλλά και τη μεσαία τάξη που χρησιμοποιούσε την κωλυσιεργία και την άρνηση των πρώτων ως δικαιολογία για τη μη στήριξη. Η καμπάνια του θα στεφθεί με επιτυχία. Το βάθρο από γρανίτη σχεδίασε ο αρχιτέκτονας Richard Morris

Η ιδέα της κατασκευής του ανήκει στον Γάλλο Édouard de Laboulaye, ο οποίος πρότεινε για πρώτη φορά το 1865 τη δημιουργία ενός μνημείου προς τιμήν της γαλλο-αμερικανικής φιλίας. Δέκα χρόνια αργότερα, το όνειρο του Laboulaye θα γίνει πραγματικότητα μέσα από τη ματιά και το ταλέντο του γλύπτη Frédéric Auguste Bartholdi, ο οποίος έπρεπε να το ολοκληρώσει μέσα σε έναν χρόνο, στον εορτασμό των εκατό χρόνων της Διακήρυξης της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας. Το άγαλμα ονομάστηκε «Liberty Enlightening the World» και ήταν μια κοινή προσπάθεια μεταξύ ΗΠΑ και Γαλλίας. Μετά από συζήτηση ανάμεσα στους υπευθύνους των δύο χωρών, συμφωνήθηκε ότι οι Αμερικανοί θα 156

Universal Images, ullstein bild, FPG, Fox Photos / Getty Images / Ideal Image

Ν Τ Ο Κ Ο Υ Μ Ε Ν Τ Ο

O Frederic-Auguste Bartholdi εξηγεί σε έναν επισκέπτη τη διαδικασία κατασκευής του χεριού του αγάλματος.

Hunt το 1884, δωρίζοντας μάλιστα και την αμοιβή του. Η χρηματοδότηση για το βάθρο ολοκληρώθηκε τελικά τον Αύγουστο του 1885.

κληρώθηκε τελικά στη Γαλλία τον Ιούλιο του 1884 και έφτασε σε 350 κομμάτια στο λιμάνι της Νέας Υόρκης το 1885 με τη γαλλική φρεγάτα «Isère». Εγκαινιάστηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1886.

Παράλληλα, στη Γαλλία, η κατασκευή ενός κολοσσιαίου χάλκινου γλυπτού από την αρχή και σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα δεν άργησε να συναντήσει τα πρώτα προβλήματα. Ο Bartholdi θα απαιτήσει τη βοήθεια ενός πολύπειρου μηχανικού, με τους υπευθύνους να προσφεύγουν στον Alexandre Gustave Eiffel, σχεδιαστή του ομώνυμου Πύργου. Ο Eiffel θα αναλάβει να σχεδιάσει τον πυλώνα σιδήρου και το δευτερεύον σκελετικό πλαίσιο που θα επέτρεπε στο άγαλμα να συναρμολογηθεί και στη συνέχεια να σταθεί όρθιο. Το άγαλμα ολο-

Το άγαλμα ζυγίζει 228,456 τόνους και το ύψος του με τη βάση είναι 93 μ. Στο εσωτερικό του υπάρχουν 168 σκαλιά κατά μήκος που επιτρέπουν την άνοδο στο κεφάλι, όπου υπάρχουν 25 παράθυρα, και άλλα 58 στο χέρι, που κρατάει τον πυρσό, ο οποίος το 1986 καλύφθηκε με λεπτά φύλλα χρυσού 24 καρατίων. Το Κογκρέσο των ΗΠΑ αποφάσισε να τοποθετηθεί στη συγκεκριμένη νησίδα, από όπου είναι ορατό σε όποιον μπαίνει ή βγαίνει από το λιμάνι της Νέας Υόρκης. 157

Μ Α Ν C O D E

G A N G

JFK • O John Fitzgerald Kennedy γεννήθηκε από πλούσια οικογένεια στις 29 Μαΐου 1917 στο Brookline, στη Βοστώνη των ΗΠΑ. • Σπούδασε Διεθνείς Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο Harvard, από όπου και αποφοίτησε το 1940. • Υπηρέτησε ως ανθυποπλοίαρχος στα τορπιλοβόλα το 1941-45, στον Ειρηνικό Ωκεανό, στον B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, και παρασημοφορήθηκε. • Έγινε ο 35ος πρόεδρος των ΗΠΑ το 1961 και ο νεότερος στην ιστορία, ήταν 43 ετών. Στην προεκλογική καμπάνια του ακουγόταν το «High Hopes» του Frank Sinatra. • Οι φίλοι του τον προσφωνούσαν Jack. • Κάπνιζε 4-5 πούρα, του άρεσαν τα Upmann και τα Monticello. Πριν από το εμπάργκο στην Κούβα, έστειλε να του αγοράσουν ικανό απόθεμα. • Ήταν γυναικάς. Προτιμούσε τις ξανθιές και είχε σχέσεις με πολλές, από σταρ όπως η Marilyn Monroe έως τις ασκούμενες του Λευκού Οίκου και άλλες που συνδέονταν με τη Μαφία. • Στα βιβλία που διάβασε ως πρόεδρος συγκαταλέγονται τα «Marlborough» του Sir Winston Churchill και η περιπέτεια του 007 «Από τη Ρωσία με αγάπη» του Ian Fleming. • Αγαπημένο αυτοκίνητό του ήταν μια Pontiac Convertible Coupe του 1959. • Δολοφονήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 1963 από τον Lee Harvey Oswald, στο Dallas του Τέξας. Ήταν 46 ετών. 158

Μ Α Ν C O D E

G A N G

FIDEL CASTRO • O Fidel Alejandro Castro Ruz γεννήθηκε από πλούσια οικογένεια στις 13 Αυγούστου 1926 στο Birán της Κούβας. • Σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας. • Κατέλαβε με επανάσταση την εξουσία στην Κούβα την 1η Ιανουαρίου 1959. Επικεφαλής του Κομμουνιστικού Κόμματος, κυβέρνησε για 47 χρόνια, στη διάρκεια των οποίων πέρασαν 10 πρόεδροι των ΗΠΑ. • Τον αποκαλούσαν El Comandante. • To Cohiba ήταν η μάρκα πούρων φτιαγμένη ειδικά γι’ αυτόν. • Αγαπημένο του βιβλίο ήταν το «Για ποιον κτυπά η καμπάνα» του Ernest Hemingway. • H Mercedes-Benz 600 ήταν το προσωπικό του όχημα μετακίνησης τη δεκαετία του ’60. • Το baseball ήταν το σπορ που προτιμούσε από μικρή ηλικία. • To ρούμι που φτιαχνόταν αποκλειστικά γι’ αυτόν ήταν το Isla del Tesoro. Σήμερα διατίθεται στο εμπόριο προς 550 ευρώ. • Μύθος ή Αλήθεια; Έκανε σεξ με τουλάχιστον δύο γυναίκες την ημέρα. Σύμφωνα με τη New York Post ήταν 35.000 συνολικά. • Ισχυρίστηκε ότι υπήρξαν 600 απόπειρες δολοφονίας του. Έφερε πάντα μαζί του ένα πιστόλι Browning 15 βολών. Πέθανε στην Αβάνα στις 25 Νοεμβρίου 2016. Ήταν 90 ετών. 159

160

161

I N S P I R A T I O N

RIVAMARE

METAL SCALE MODEL Οι εκλεπτυσμένες δημιουργίες της Riva Boutique αντανακλούν το πνεύμα της κομψότητας. Η εξαιρετική φιλοτέχνηση και η μεγάλη προσοχή στη λεπτομέρεια είναι δύο στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις δημιουργίες του ιταλικού brand Riva και συγκεκριμένα των σκαφών της. Το μαόνι εναρμονίζεται με γαλαζοπράσινους τόνους. Εικόνες με το Aquarama και το Tritone σε κοσμοπολίτικες τοποθεσίες όπως η λίμνη Κόμο, η Γαλλική Ριβιέρα και οι Κάννες. Για τους φαν του μοντελισμού προτείνουμε το scale model του Rivamare. www.rivaboutique.it

CREDITS ΔΙΕΥΘΎΝΣΕΙΣ – STYLE – ON THE ROAD AGAIN (ΣΕΛ. 134 -139)

GOFAS JEWELRY: Σταδίου 3, Αθήνα, τηλ.: 210-3317540, www.gofas.gr. HUBLOT BOUTIQUE ATHENS: Σταδίου 3, Αθήνα, τηλ.: 210-3317540. IMANOGLOU: Βουκουρεστίου 24 και Βαλαωρίτου, Κολωνάκι, τηλ.: 210-3646666 / Σταδίου 3, Σύνταγμα, τηλ.: 210-3232010 / Γρηγορίου Λαμπράκη 20 και Κύπρου 64, Γλυφάδα, τηλ.: 210-8980300, www.imanoglou.gr MONTBLANC BOUTIQUE-TZANNES: Κριεζώτου 7, τηλ.: 210-3253610 eshop.tzannes.gr. ORA KESSARIS: Βουκουρεστίου 8Α, Αθήνα, τηλ.: 210-3711020, www.kessaris.gr. SWATCH GROUP GREECE: Μαντζαγριωτάκη 3, Καλλιθέα, τηλ.: 210-9565656.

162

163

164

MANCODE | PRINCE PHILIP (Issue 39)

Articles inside

AFICIONADO: H ΚΟYΒΑ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗ ΣΚΩΤΙΑ

DOCUMENT: LADY LIBERTY

THE MANCODERS OF THE YEAR 2020

OMAR SY: Ο ΚΥΡΙΟΣ LUPIN

HOUSE OF GUCCI

SPORT & CINÉMA: ΓΙΩΡΓΟ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ

ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ: Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΛΑΜΠΗ ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗ

COVER STORY: PRINCE PHILIP, THE LAST PRINCE OF GR-ENGLAND

BUCKINGHAM WE HAVE A PROBLEM

OPINION: ΕΛΛΑΣ VERSION 2.0

EDITOR’S LETTER: STYLE IS ALWAYS STYLE