MANCODE | Winners Edition ( Issue 15) by MANCODE

l i v e

w i t h

s t y l e

15 Απρίλιος 2018

WiNNers

ΣΤΙΣ 07/04 ΜΕ ΤΗΝ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΜΕ 5 €

Editor's Letter

Getty Images / Ideal Image

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΙ Νικητεσ

Sir Winston Leonard Spencer-Churchill ήταν πάντα ένας από τους ήρωές μου. Φλεγματικός, ιδιότροπος Άγγλος, με αρκετές ήττες και απογοητεύσεις στην καριέρα του. Όμως πίστεψε πολύ στις αξίες που πρέσβευε και δεν φοβήθηκε την πιο σαρωτική δύναμη της εποχής του. Πολέμησε, πίστεψε, άντεξε και νίκησε. Νικητές για μένα είναι και όλοι οι καθημερινοί άνθρωποι που τιμούν τις αξίες τους αθόρυβα και σεμνά όλη τους τη ζωή. Οι Γονείς μου ήταν τέτοιοι άνθρωποι και πολλοί άλλοι, χωρίς να έχει γίνει ποτέ κανένα αφιέρωμα σε όλους αυτούς.

Τους ανθρώπους που προσφέρουν κοινωνικό έργο. Τη μητέρα που μεγαλώνει σωστά τα παιδιά της. Τον στρατιώτη και τον αξιωματικό που με πενιχρό μισθό υπηρετούν με αυταπάρνηση την πατρίδα. Τον γεωργό που μένει πιστός στη γη του. Τον εργαζόμενο του ιδιωτικού τομέα που αγαπάει τη δουλειά του. Τον νέο που προσπαθεί στα ρημαγμένα πανεπιστήμια. Αυτούς θέλω να τιμήσω σε αυτό το editorial. Τους απλούς καθημερινούς νικητές της ζωής. Νικητής είναι αυτός που αποδέχεται την ήττα, αλλά και μαθαίνει από αυτήν. Θαλής Πιτούλης

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕνΑ

Photo: Vassilis Pitoulis

16. Editor’s Letter: Καθημερινοί νικητές 20. Opinion: ‘Ό,τι δεν λύεται κόπτεται 30. Il Vincitore: ο sir Taki γράφει για τον Gianni Agnelli 38. Steve McQueen: Η δύναμη του πεπρωμένου 44. Catherine Deneuve: Élégante et Sophistiquée 50. Call me Johnny 56. Μίκης Θεοδωράκης: Ο ανίκητος 60. Meghan Markle: Princess to Be 78. Winston Churchill: V for Victory 84. Charles von Faber-Castell: Ο κόμης των μολυβιών 86. Νίκος Μούγιαρης: Once upon a time in America 90. Μαριάννα Βαρδινογιάννη: «Να είσαι στο πλευρό αυτού που σε έχει ανάγκη» 100 . Πορεία 090: Γεώργιος Παπαλιός 104. Fashion: Spring Break 126. Marathon Man: Δημήτρης Θεοδωρακάκος 134. Documento: Ινδιάνοι 140. Influencers: Steven Hawking

Founder & Head Creative: Θαλής Πιτούλης Director: Απόστολος Α. Κοτσάμπασης (pr@mancode.gr) Commercial Director: Νατάσσα Μπουτεράκου Advertising Manager: Μαρία Μίλτου (mmiltou@kathimerini.gr, 210-4808208) Photo Agencies: Getty Images / Ideal Image, Visual Hellas Ιδιοκτησία: McVictor & Hamilton A.E. Αγρινίου 3, Χαλάνδρι, Αθήνα, 15232, τηλ. 210-6898492, contact@mcvictor.gr Το MANCODE κυκλοφορεί με την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ την 1η Κυριακή κάθε μήνα και μετά στα περίπτερα με 5 ευρώ. Mancode.gr ISSN 2529-1149 Απαγορεύονται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση με οποιοδήποτε οπτικοακουστικό ή ψηφιακό μέσο όλου ή μέρους του περιοδικού χωρίς την έγγραφη άδεια του εκδότη. Κείμενα και φωτογραφίες που αποστέλλονται για δημοσίευση στο περιοδικό δεν επιστρέφονται.

Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία: NONSTOP PRINTING Ltd. Cover Story: Terry O’Neill / Getty Images / Ideal Image 18

Opinion Ό,τι δεν λΥεται κόπτεται

Dmitri Kessel / The LIFE Picture / Getty Images / Ideal Image

του Απόστολου Κοτσάμπαση

Humphrey Bogart είχε πει κάποτε ότι «δεν είσαι διάσημος αν δεν μπορούν να πουν σωστά το όνομά σου στο Καράτσι». Είκοσι τρεις αιώνες μετά τον θάνατό του, γνωρίζουν όλοι το όνομά του, και στην πόλη του Πακιστάν που ανέφερε ο Bogie. Υπήρξε ο μεγαλύτερος νικητής που εμφανίστηκε ποτέ στον πλανήτη. Ήταν Έλληνας και Μακεδόνας. Ήταν ο Αλέξανδρος ο Μέγας.

έναν τρόπο σκέψης αναμφίβολα επίκαιρο, αλλά και χρήσιμο. Αν, αντί να φοβόμαστε τον ανταγωνισμό των άλλων κρατών, αποφασίσουμε να αλλάξουμε πορεία, να γίνουμε πλήρως εξωστρεφής χώρα και να εκμεταλλευτούμε το κεφάλαιο που διαθέτουμε –πολιτισμό, καινοτόμες ιδέες–, τότε η Ελλάδα έχει την ικανότητα να βρεθεί και σήμερα πάνω στο κύμα των εξελίξεων του σύγχρονου κόσμου.

Ένας πρωτοπόρος της παγκοσμιοποίησης στην αρχαιότητα. Εκμεταλλεύτηκε αριστοτεχνικά το κύμα δημιουργώντας μια εξωστρεφή αυτοκρατορία με κυρίαρχο τον ελληνικό πολιτισμό. Ο πολιτισμός και η καινοτομία που μετέφερε με την εκστρατεία του επικράτησαν της μάζας και των αριθμών των αντιπάλων του. Υπό την ηγεσία του ο στρατός του διέλυσε την Περσική Αυτοκρατορία. Έχτισε στην Ασία 70 πόλεις, έναν ολόκληρο πολιτισμό, του οποίου η επιρροή διήρκεσε αιώνες. Τα διδάγματα της ιστορίας του Αλέξανδρου μας μεταφέρουν

Η ιστορία μάς δείχνει ότι αρκετές φορές στο παρελθόν, όπως το 1897, το 1922, το 1941-49, η χώρα αντιμετώπισε οριακές κρίσεις, αλλά κατάφερε να αντεπεξέλθει και να ανασυγκροτηθεί, κυριολεκτικά, μέσα από τα ερείπια. Σε μια πολύπλοκη διεθνή συγκυρία δεν θα έλθει ο Αλέξανδρος να μας λύσει τον Γόρδιο Δεσμό, αλλά εμείς οι ίδιοι. Διότι «ό,τι δεν λύεται κόπτεται».

Ο Αλέξανδρος, 23 αιώνες μετά, παραμένει νικητής.

Style The

Sartor ialist British Elegance

Getty Images / Ideal Image

Hardy Amies London Limited

της Μαριανίνας Πάτσα

νας άνθρωπος με στυλ πρέπει να μοιάζει σαν να έχει αγοράσει τα ρούχα του μετά από έξυπνη σκέψη, να τα έχει φορέσει με φροντίδα και στη συνέχεια να έχει ξεχάσει την όλη διαδικασία». Ο Sir Edwin Hardy Amies ήταν Άγγλος σχεδιαστής μόδας, ιδρυτής της ετικέτας Hardy Amies και γνωστός για τον επίσημο τίτλο του ως ενδυματοποιός της βασίλισσας Ελισάβετ Β΄, από το 1952 που ανέβηκε στον θρόνο μέχρι την αποχώρησή του το 1989. Όμως, η ιστορία που κουβαλά ο Sir της ραπτικής δεν περιόρισε τη φαντασία και την καινοτομία του οίκου του, αγκαλιάζοντας το πνεύμα της εποχής ανά τις δεκαετίες και καθιερώνοντας το σύγχρονο βρετανικό στυλ.

Τα ρούχα του έπαιξαν τον δικό τους ρόλο στις αλλαγές που έλαβαν χώρα μετά τον πόλεμο, ενώ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’60 –που χαρακτηρίζεται από μια πολιτιστική επανάσταση στην οποία οι καθιερωμέ22

νοι κώδικες της βρετανικής κοινωνίας αμφισβητήθηκαν– ο Sir Hardy υποστήριξε τη νεολαία λέγοντας: «Όσον αφορά το γούστο και το στυλ, οι νεαροί άνδρες του σήμερα ίσως να ξέρουν τελικά περισσότερα από τους μεγαλύτερους». Παράλληλα, εκδημοκράτισε την ιδέα του στυλ, προωθώντας ενδύματα έτοιμα προς πώληση. «Αισθάνομαι ότι κάτι σημαντικό που έχω επιτύχει στον σχεδιασμό ρούχων για άνδρες είναι το να γίνω η ενδυματολογική γέφυρα μεταξύ των κοινωνικών τάξεων». Το 1960 ο Hardy δημοσίευσε το The ABC of Men’s Fashion. Πρόκειται για έναν οδηγό στυλ, ο οποίος έγινε ανάρπαστος και τον καθιέρωσε ως ειδικό. Σήμερα ο οίκος που δημιούργησε ο Sir Hardy εξακολουθεί να πορεύεται με βάση την ποιότητα που τον καθιέρωσε και να επαναπροσδιορίζει το σύγχρονο βρετανικό στυλ, πάντα με απαράμιλλη κομψότητα.

Book Influential fashion photographers

Courtesy of Taschen

Mert Alas και Marcus Piggott

της Ελένης Χρίστικα

την εποχή μας οι φωτογράφοι Mert Alas και Marcus Piggott διαμορφώνουν την παγκόσμια εικόνα σε διάσημες μάρκες, όπως οι Giorgio Armani, Roberto Cavalli, Fendi, Miu Miu, Gucci, Yves Saint Laurent, Givenchy και Lancôme. Οι φωτογραφίες τους περιλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα μορφών και επιρροών, αλλά είναι γνωστές ιδιαίτερα για τη χρήση της ψηφιοποιημένης ενίσχυσης των εικόνων. Οι δυο τους φαίνεται να γοητεύονται από δυνατά, σεξουαλικά φορτισμένα, εμπιστευτικά γυναικεία θέματα, όπως «ισχυρές γυναίκες, γυναίκες με νόημα, δεν χρειάζεται να μιλάς ή να κινείσαι πάρα πολύ για να δείξεις τι τύπος γυναίκας είσαι». Η οπτική του διδύμου Mert και Marcus απεικονίζεται σε λήψεις διάσημων, όπως οι Lady Gaga, Madonna, Jennifer Lopez, Linda Evangelista, Gisele Bündchen, Björk, Angelina Jolie και Rihanna. Σχεδιασμένο σε συνεργασία με τον Giovanni Bianco, το βιβλίο τους κυκλοφορεί σε Limited Edition από τον taschen, εξερευνά το μοναδικό όραμα μιας δημιουργικής συνεργασίας που έχει καθορίσει και επαναπροσδιορίσει τα πρότυπα για τη λάμψη της μόδας και την πολυτέλεια. Παρουσιάζονται περίπου 300 εικόνες από το portfolio των Mert και Marcus, οι οποίες προλογίζονται από την Charlotte Cotton.

Book Città Eterna Ένα Grand Tour της Ρώμης

Courtesy of Taschen

του Θάνου Βεργή

υτό το φωτογραφικό πορτρέτο της Ρώμης περιλαμβάνει εκατοντάδες φωτογραφίες από τη δεκαετία του 1840 έως σήμερα, για να εξερευνήσετε την εκπληκτική ιστορία, την ομορφιά και την τέχνη αυτής της ασύγκριτης πρωτεύουσας του πολιτισμού. Από τη σέπια και το ασπρόμαυρο έως το χρώμα, αυτές οι εξαιρετικές εικόνες, μας επιτρέπουν –μέσα από τα μάτια φωτογράφων όπως οι Giacomo Caneva, Pompeo Molins, Giuseppe Primoli, Alfred Eisenstaedt, Carlo Bavagnoli, Henri CartierBresson, Pasquale De Antonis, Peter Lindbergh, Slim Aarons και William Klein– να ανακαλύψουμε τη Ρώμη με τα πολλά συναρπαστικά χαρακτηριστικά. Ως το κέντρο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ως ένα από τα λίκνα της Αναγέννησης, ως αγαπημένο προορισμό για ταξιδιώτες και ένα πλούσιο συνονθύλευμα από ποικίλες γειτονιές. Ως έδρα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, ένα σκηνικό για την πολιτική και ως το τέλειο σκηνικό για ταινίες και φωτογραφίσεις μόδας. Ανασκάπτοντας σε διακεκριμένα αρχεία, μερικές από τις πρώτες εικόνες του βιβλίου Rome, που κυκλοφορεί από τον taschen, μας προσφέρουν μια προνομιούχα περιήγηση, ένα Grand Tour, σε μερικά από τα πιο πολύτιμα αξιοθέατα της Ρώμης, αποκαλύπτοντας το Κολοσσαίο, το Ρωμαϊκό Φόρουμ και τα Ισπανικά Σκαλοπάτια σχεδόν κενά πλήθους. Οι μεταγενέστερες εικόνες εξετάζουν τις αντιθέσεις της πόλης –από τα πολυτελή σπίτια και τις δραστηριότητες αναψυχής των προνομιούχων– στους πάγκους του δρόμου και τα απλωμένα φρεσκοπλυμένα ρούχα στις περιοχές της εργατικής τάξης των Trastevere και Testaccio. Ορισμένες λήψεις, σε στυλ ντοκιμαντέρ, δείχνουν τη σκοτεινή δύναμη της εποχής του Μουσολίνι, την πόλη με τη δική του εικονογραφία, την απεικόνιση της δύναμης, του αθλητισμού και της μητέρας-πατρίδας. Καθώς έρχεται η έγχρωμη φωτογραφία, η πόλη μεταβαίνει από την αισθητική του νεορεαλισμού προς τη μεταπολεμική ανάκαμψη και τον ηδονισμό: τα λαμπερά φορέματα, τις εξωτικές διασημότητες και την κουλτούρα του espresso café της Via Veneto, που αποθανατίζεται από τον Φελίνι. Υπάρχουν πολλά διάσημα πρόσωπα που εκπροσωπούν την περίοδο εκείνη, όπως οι Louis Armstrong, Elizabeth Taylor, Audrey Hepburn, Marcello Mastroianni, Sophia Loren, Pier Paolo Pasolini, Anna Magnani, και ο Valentino.

Winner Η σημαία τοΥ ΡοΥπελ του Απόστολου Κοτσάμπαση

ωρίς το πρωί δόθηκε το σύνθημα και άρχισε ο βομβαρδισμός και το μπαράζ πυροβολικού. Το ημερολόγιο έγραφε 6 Απριλίου 1941 και μόλις είχε ξεκινήσει η γερμανική επίθεση εναντίον της χώρας. Ο στρατιώτης Fritz Kopp μετείχε με το τάγμα του στην επίθεση εναντίον του οχυρού Προφήτες του συγκροτήματος Ρούπελ, της Γραμμής Μεταξά, η οποία εκτεινόταν στη μεθόριο μεταξύ Ελλάδος και Βουλγαρίας. Μετά από 4 ημέρες αιματηρών μαχών, ο Kopp κατάφερε να πάρει ως λάφυρο τη σημαία του οχυρού. Στη συνέχεια την είχε συνεχώς μαζί του και η σημαία ταξίδεψε μέχρι το ανατολικό μέτωπο, καθώς ο Kopp συμμετείχε στην εκστρατεία της Γερμανίας εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης, όπου και τραυματίστηκε. Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου έτυχε να διαβάσει ένα άρθρο για την Ελλάδα. Τότε αποφάσισε να επιστρέψει τη σημαία και απέστειλε μια επιστολή προς τη βασίλισσα Φρειδερίκη στις 18 Απριλίου 1955. Ο Kopp γράφει: «Όταν τα όπλα άστραψαν στις 6 Απριλίου 1941 στον Στρυμόνα, ήμουν ένας από τους άγνωστους Γερμανούς στρατιώτες. Όπως και πολλοί από τους συντρόφους μου, είχα ένα κακό συναίσθημα στο στήθος, γιατί η Ελλάδα ήταν μια φιλική και αξιαγάπητη χώρα για μένα. Αλλά εμείς έπρεπε να κάνουμε το καθήκον μας. Στον απόηχο των συγκρούσεων στο βουνό, κοντά στο σημείο με τις υψηλότερες οχυρώσεις της Γραμμής Μεταξά, βρήκα τη σημαία. 28

Δεν γνωρίζω αν αυτή έχει αξία ή ποιας σημασίας είναι. Δεν ήθελα όμως να τύχει κακής μεταχείρισης, την πήρα και την έκρυψα στα πράγματά μου. Για μεγάλο διάστημα, και μάλιστα μέσα στη Ρωσία, με ακολούθησε. Μετά τον τραυματισμό μου, βρέθηκε στο νοσοκομείο κάτω από το προσκέφαλό μου. Κατά την ανάγνωση ενός άρθρου για την Ελλάδα, επανήλθε στον νου μου η σημαία αυτή και δεν μπορώ να αποβάλω τη σκέψη ότι κατέχω ξένη ιδιοκτησία. Επιθυμώ λοιπόν να επιστρέψω αυτή τη σημαία στον νόμιμο ιδιοκτήτη και να θεωρηθεί συγχρόνως αυτό ως δείγμα της βουβής αγάπης μου προς την Ελλάδα και ιδιαίτερα προς τη φύση της. Ως παλαιός πεζοπόρος, ήταν για μένα προσωπικά κάθε εκστρατεία μόνο μια ευκαιρία να πραγματοποιήσω το παλαιό μου όνειρο και να γνωρίσω τα Βαλκάνια. Ελπίζω να μπορέσω ακόμη μία φορά στη ζωή μου, μέσω της ειρηνικής οδού, να διασχίσω τα εδάφη της Μακεδονίας». Η βασίλισσα Φρειδερίκη την παρέδωσε στην Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος. Η σημαία συντηρήθηκε και αποκαταστάθηκε στη συνέχεια από το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο και σήμερα περιλαμβάνεται στις συλλογές του. Οι διαστάσεις της είναι 1,61 x 1,18 μέτρα. Η σημαία αναφέρεται στην ιστορική έκδοση με τίτλο «Σημαίες Ελευθερίας». Mοναδικό κειμήλιο από τη μάχη στα οχυρά Ρούπελ, εκτίθεται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής, στο κέντρο της Αθήνας.

Opinion

IL VINCITOrE Τι συνδέει τον στρατηγό Robert E. Lee, τον Charles Lindbergh, τον Ιωάννη Μεταξά και τον φίλο μου Gianni Agnelli;

του sir Taki Theodoracopulos

ειρωνεία είναι πως οι περισσότεροι από αυτούς που θεωρώ winners στην πραγματικότητα είναι losers. Ο πρώτος νικητής, στη δική μου λίστα, είναι φυσικά ο στρατηγός Robert E. Lee, ως Κύριος και ως στρατιωτική ευφυΐα. Ήταν άνδρας αμέμπτου ηθικής που, ενώ –από θέση– αποθάρρυνε την απόσχιση του Νότου από τις ΗΠΑ καθώς και τη δουλεία, ως αξίωμα οδήγησε τις δυνάμεις του Συνασπισμού ενάντια στον στρατό του Βορρά. Όταν ο Αβραάμ Λίνκολν τού ζήτησε να ηγηθεί του στρατού της Ένωσης, ο Lee προβληματίστηκε: «Κύριε πρόεδρε», έγραψε στον Λίνκολν, «με τιμάτε, μα εγώ είμαι από τη Βιρτζίνια κι έχω πρώτα καθήκον στην πολιτεία μου». Ο Lee σιχαινόταν την παραίτηση, αλλά ήταν έντιμος. Είχε υποχρέωση να διαλέξει «στρατόπεδο». Άλλωστε, ήταν ο πιο σεβαστός πολεμιστής του αμερικανικού έθνους. Θεωρούσε πως μαχόταν για το συμφέρον της πολιτείας, αντιστεκόμενος στη δουλεία και, μετά από πέντε χρόνια πολέμου, αποσύρθηκε με τιμές και από τις δύο πλευρές, ακόμα και από αυτήν των Yankees. Αρνήθηκε να εξαργυρώσει τη φήμη του και, παρ’ όλη την οικονομική του στενότητα –καταγόταν από μια παλιά οικογένεια της Virginia και ο παππούς του ήταν ήρωας του πολέμου ενάντια των Βρετανών–, η μόνη προσφορά που δέχτηκε ήταν αυτή του επικεφαλής του Πανεπιστημίου Washington & Lee. Πέθανε λίγο αργότερα. Ένας winner που, παρά τις αντιξοότητες, στάθηκε απέναντι σε έναν στρατό με σαφή υπεροχή, για πέντε μακριά, αιματηρά χρόνια, και το έκανε ένδοξα. Και έχασε τον πόλεμο.

Alinari Archives / Getty Images / Ideal Image, Visual Hellas

Ο Gianni Agnelli με το ιδιωτικό του ελικόπτερο κατευθύνεται προς το resort Sestiere για σκι τον Φεβρουάριο του 1967.

νας ακόμα winner ήταν ο Charles Lindbergh, ο πρώτος άνθρωπος που πέταξε πάνω από έναν ωκεανό, τον Ατλαντικό, το 1927. Προικισμένος με φυσική ομορφιά και εξυπνάδα, παντρεύτηκε μια ευκατάστατη και πανέμορφη φωτογράφο, με την οποία απέκτησαν ένα μωρό. Το μωρό απήχθη και δεν βρέθηκε ποτέ. Πιστεύω πως ένας αθώος πήγε στην ηλεκτρική καρέκλα γι’ αυτό. Το ίδιο και ο Lindbergh. Σήμερα η φήμη του είναι στα τάρταρα, γιατί αυτός ο μεγάλος πιλότος συμβούλευσε την κυβέρνηση των ΗΠΑ να μην ανακατευτεί στα ευρωπαϊκά προβλήματα. Τόσο οι Αριστεροί όσο και οι Εβραίοι εναντιώθηκαν στις ειρηνευ-

τικές του θέσεις. Ένας winner που σήμερα όλοι θεωρούν loser. Ο Ιωάννης Μεταξάς δεν χρήζει προλόγου για τους Έλληνες. Η πράξη περιφρόνησης απέναντι στον Μουσολίνι είναι αρκετή για να τον εντάξει στη λίστα των winners, αλλά η ικανότητά του να προετοιμάσει έναν φτωχό λαό να αντισταθεί σε μια πολύ μεγαλύτερη δύναμη το ‘40 τον κάνει Great Winner. Ως στρατιωτικός με γερμανική παιδεία, ήταν κοντινό πρόσωπο του θείου μου, Παναγιώτη Πουλίτσα, κορυφαίου Έλληνα δικαστή, πρώην πρωθυπουργού, από τότε που σπούδαζαν μαζί στη Γερμανία. Ο Μεταξάς τελικά έχασε τον πόλεμο, αλλά είναι ένας σπουδαίος winner, στη δική μου λίστα.

αι τώρα φτάνουμε σε έναν άνδρα που ήταν κοντινός μου φίλος, τον ήξερα για το περισσότερο της ζωής μου, τον Giovanni Agnelli, έναν άνδρα που κέρδισε το «λαχείο» της ζωής από πολύ νωρίς. Μια ευγενική φυσιογνωμία με «διαβολεμένη» όψη, κι ένα πρόσωπο βαθιά χαραγμένο από αυτό που ο Balzac αποκαλεί «προσωπικές ήττες», ήταν γεννημένος στα πλούτη. Ο παππούς του ίδρυσε τη Fiat. Ορφανός από μικρός –ο πατέρας του και η γαλαζοαίματη μητέρα του σκοτώθηκαν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα– υπηρέτησε ηρωικά στο ρωσικό μέτωπο και μετά τον πόλεμο εξελίχθηκε στον μεγαλύτερο playboy της Γαλλικής Ριβιέρας. Ατρόμητος ιππέας, αναγκάστηκε

να παρατήσει το sport εξαιτίας ενός ατυχήματος. Έπειτα, ξεκίνησε ιστιοπλοΐα και είχε στην ιδιοκτησία του κάποια από τα πιο όμορφα σκάφη που φτιάχτηκαν ποτέ. Τα έφτασε στα όριά τους. Άψογος ενδυματολογικά, ήταν αμείλικτος γυναικάς και ήταν γνωστό πως είχε γοητεύσει τις ωραιότερες γυναίκες των ’50s και ’60s. Οι καλοί του τρόποι ήταν ανάλογοι ενός δούκα του 18ου αιώνα. Και όμως το χιούμορ του ήταν καυστικό, όπως τότε που είχε τη Σουηδέζα σεξοβόμβα, Anita Ekberg, να στέκεται εντελώς γυμνή ενώ μια «στρατιά» βαρετών τραπεζιτών μπούκαρε στο γραφείο του για ένα προγραμματισμένο meeting.

Ο Gianni Agnelli παρακολουθεί τα τεστ που γίνονται στα αυτοκίνητα στο εργοστάσιο της Fiat.

μεγαλύτερος φόβος του Gianni ήταν η βαρεμάρα. Ξυπνούσε πολύ νωρίς και απαιτούσε να μάθει τα τελευταία κουτσομπολιά, στο τηλέφωνο, ενώ με πείραζε όταν του ζητούσα να μη με ξυπνάει από το χάραμα. Λάτρευε τον ρόλο του ως ιδιοκτήτης της Juventus και προσκαλούσε συχνά κάποιους παίκτες στο σκάφος του για να ανταλλάξουν απόψεις περί ποδοσφαίρου. Μπόρεσα να γνωρίσω τους καλύτερους μαζί του. Η συλλογή του από έργα τέχνης ήταν μία από τις καλύτερες του κόσμου και την άφησε όλη στο μουσείο της Fiat στο Torino. Τα σπίτια του ήταν «σκορπισμένα» σε διάφορες γωνιές του πλανήτη,

διακοσμημένα με στυλ αλλά ποτέ εξεζητημένα, ενώ το προσωπικό τους ήταν κυριολεκτικά θησαυρός. Διατηρούσε κατοικίες στη Villefranche, Turin, Rome, Naples, New York και άλλες τόσες γκαρσονιέρες. Το 1962 έγινε πρόεδρος της Fiat και άλλαξε το lifestyle του μέσα σε μία νύχτα. Επέβλεψε την αναβίωση της Fiat και εξελέγη ισόβιος γερουσιαστής. Κατά τη διάρκεια της δύσκολης περιόδου των ’70s, o Gianni αποφάσισε να φτιάξει ένα σκάφος που να μοιάζει με τράτα ή γιγάντιο ρυμουλκό. «Takilino», μου είπε, «με αυτόν τον τρόπο κανένας paparazzi δεν θα μας ενοχλήσει όταν ήμαστε άτακτοι». Στην παρθενική μας κρουαζιέ-

Opinion

Ο Gianni Agnelli με την Μαρία Κάλλας και τον Αριστοτέλη Ωνάση

ρα, όπως απομακρυνόμασταν από το λιμάνι της Γένουα, ένα μικρό ταχύπλοο μας πλησίασε. Δύο κορίτσια έβγαλαν τα ρούχα τους και φώναξαν «Ciao Gianni!». Ήταν μία από τις ελάχιστες φορές που τον είδα τον έκπληκτο: «Μα μετά από τόση ταλαιπωρία;».

πέρασε σε ξένα χέρια. Ένα ντοκιμαντέρ του HBO τον αποκάλεσε, όπως και πολλά έντυπα, «ο μη εστεμμένος βασιλιάς της Ιταλίας». Προς το τέλος του φιλμ, ένας από τους πιο γοητευτικούς άνδρες που βρέθηκαν ποτέ εν ζωή έμοιαζε σπασμένος και λυπημένος.

Όπως όλοι οι νικητές, το τέλος του Gianni δεν ήταν καλό. Ο γιος του, Eduardo, αυτοκτόνησε, ενώ ο αδελφός του, Uberto, απορρίφθηκε για πρόεδρος της Fiat, παρόλο που ο Gianni πάντα θεωρούσε πως η προεδρία τού άξιζε. Ο ανιψιός του, Giovanni Agnelli, πέθανε στα 30 του, κι έτσι η μεγάλη αυτή αυτοκινητοβιομηχανία

Όλες οι ζωές τελειώνουν με μια ήττα, τον θάνατο, αλλά πάντα θεωρούσα πως αυτό του Gianni ήταν ιδιαίτερα πικρό, γιατί έζησε να δει το τέλος της δυναστείας του. Γι’ αυτό, όλοι εσείς οι winners απολαύστε το όσο μπορείτε, γιατί η τελική ήττα θα τσακίσει τη νίκη σας όταν ο άνδρας με το λευκό κουστούμι θα σφυρίξει.

The LIFE Picture, Bettmann, CBS / Getty Images / Ideal Image

Winner

Η δΥναμΗ τοΥ πεπρΩμένοΥ Steve McQueen Πώς το αμόρφωτο παιδί με την παραβατική συμπεριφορά έγινε ο πιο ακριβοπληρωμένος ηθοποιός της εποχής του. του Χρήστου Ζαμπούνη

πάρχει μια σκηνή στην ταινία «Και οι επτά ήταν υπέροχοι» όπου ο Στιβ Μακουίν και ο Γιουλ Μπρίνερ κάθονται στο μπροστινό μέρος μιας άμαξας και αρχίζουν έναν υποτυπώδη διάλογο. Και ενώ η κάμερα κάνει ένα κοντινό στον πιο διάσημο τότε Μπρίνερ, αυτός είναι που βρίσκεται στο δεύτερο πλάνο που ελκύει την προσοχή του θεατή, για τον απλούστατο λόγο ότι εκπέμπει χιλιάδες κιλοβόλτ. Έχουν περάσει 38 χρόνια από τον θάνατο του Μακουίν και στην περίπτωσή του ισχύει ό,τι ίσχυσε για τον Τζέιμς Ντιν και τη Μέριλιν Μονρόε: «Ον οι θεοί φιλούσι αποθνήσκει νέος». Ο Τέρενς Στίβεν Μακουίν γεννιέται στην Ιντιάνα των ΗΠΑ στις 24 Μαρτίου 1930. Η οικογενειακή του κατάσταση δεν θα χαρακτηριζόταν παραδοσιακή. Εγκαταλελειμμένος από τους γονείς του, μεγαλώνει στη φάρμα του θείου του, ο οποίος εκτρέφει χοίρους. Το ραντεβού του με την παραβατικότητα δεν θα αργήσει. Φυλακή στην αρχή και στη συνέχεια, στα 13 του, στο οικοτροφείο Junior Boy’s Republic. Είναι απίθανος ο αριθμός των επαγγελμάτων –ο ίδιος τα υπολόγισε σε καμιά πενηνταριά– τα οποία άσκησε πριν γίνει ηθοποιός: ξυλοκόπος, αχθοφόρος στο λιμάνι, οδηγός νταλίκας, συνεργάτης σε οίκο ανοχής, εργάτης σε πετρελαιοπηγή, πωλητής εγκυκλοπαιδειών, ναυτικός, κατασκευαστής ψεύτικων λουλουδιών, μηχανικός σε συνεργείο, πεζοναύτης… Είναι απίθανο επίσης το επίπεδο των σπουδών του στην ηθοποιία (HB Studio, Actor’s Studio), εάν λάβει κανείς υπ’ όψιν του ότι ήταν κατά βάσιν αμόρφωτος, τουλάχιστον με την ακαδημαϊκή έννοια του όρου. Τα πρώτα του βήματα στη σκηνή γίνονται σχετικά νωρίς, το 1955, όταν καλείται να αντικαταστήσει τον Μπεν Γκαζάρα. Ουδείς θα τον προσέξει. Το ίδιο θα συμβεί και στην πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο, το 1956, στην ταινία «Somebody Up There Likes Me», όπου το όνομά του δεν θα υπάρχει καν στους συντελεστές. Η αναγνώριση θα έλθει από την τηλεόραση. Στην τηλεοπτική σειρά «Στο όνομα του νόμου», ο Στιβ Μακουίν θα υποδυθεί έναν κυνηγό επικηρυγμένων στο Φαρ Ουέστ με αξιοσημείωτη επιτυχία. Είναι η αρχή μιας λαμπρής καριέρας που θα τον εκτοξεύσει στο Νο 1 του αμερικανικού box office. Οι δεκαετίες του ’60 και του ’70 θα σημαδευτούν από την παρουσία στην οθόνη ενός γοητευτικού αρσενικού που ομιλεί περισσότερο με τα μάτια παρά με τα λόγια. Στην ταινία «Bullitt», για παράδειγμα, παραμένει καθ’ όλη τη διάρκειά της, δηλαδή δύο ώρες, σχεδόν βουβός. Μόνο η μηχανή του αυτοκινήτου του, μίας Ford Mustang GT 390, ακούγεται.

ποιοδήποτε αφιέρωμα στον Στιβ Μακουίν που δεν αναφέρεται εκτενώς στο πάθος του για τις μηχανές και τα αυτοκίνητα θα ήταν λειψό. Ένα πάθος που του επέτρεπε να διοχετεύει την αδρεναλίνη του, αλλά και που, αρκετές φορές, παρ’ ολίγον να έχει μοιραία κατάληξη. Το 1964, στο παγκόσμιο πρωτάθλημα enduro που έγινε στην Ανατολική Γερμανία, η πτώση του είναι εντυπωσιακή, αλλά όχι ικανή να

τον αποτρέψει από το να ξανασυμμετάσχει σε αγώνες. Είναι η εποχή που οι πανίσχυρες εταιρείες παραγωγής του Χόλιγουντ του απαγορεύουν να τρέχει, με ρητούς όρους συμβολαίου. Δεν τους ακούει και εγγράφεται με ψεύτικο όνομα: Harvey Mushman. Ακόμη χειρότερα. Όταν του αρνούνται τη χρηματοδότηση μιας ταινίας για τις 24 ώρες του Λεμάν, αποφασίζει να γίνει ο ίδιος παραγωγός, με καταστροφικά οικονομικά αποτελέσματα.

την προσωπική του ζωή, όπως φαντάζεται κανείς, οι κατακτήσεις του είχαν… βάθος και πλάτος. Η πρώτη του σύζυγος, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, ήταν η χορεύτρια Νιλ Άνταμς. Η Νιλ κάνει τα στραβά μάτια για να διατηρήσει τη συνοχή της οικογένειάς της, αλλά, όταν αποφασίζει να τον εκδικηθεί με το ίδιο νόμισμα, απατώντας τον με έναν ηθοποιό, το διαζύγιο εν έτει 1972, μετά από 17 χρόνια γάμου, είναι αναπόφευκτο. Την ίδια χρονιά, ο Στιβ Μακουίν απαιτεί από την παραγωγή να έχει ως παρτενέρ στην ταινία «The Getaway» την Άλι Μακ Γκρόου, που δημιούργησε αίσθηση με το «Love Story». Έναν χρόνο αργότερα, η Άλι χωρίζει από τον έως τότε σύζυγό της, έναν από τους κορυφαίους παραγωγούς της Paramount, και παντρεύεται τον συμπρωταγωνιστή της. Ο γάμος τους δεν θα αντέξει πολύ, διότι το 1978 ο Στιβ θα ερωτευθεί την κατά 24

χρόνια νεότερή του Μπάρμπαρα Μίντι, την οποία και θα παντρευτεί το ίδιο έτος. Ένα μεγάλο ερωτηματικό για όλους τους λάτρεις της ταινίας «Η υπόθεση Τόμας Κράουν» παραμένει η σχέση του με τη συμπρωταγωνίστριά του Φέι Νταναγουέι. Η σκηνή του διαλόγου μεταξύ του εκκεντρικού δισεκατομμυριούχου και της κυνικής ντετέκτιβ μιας ασφαλιστικής εταιρείας που τον θεωρεί ύποπτο για ληστεία τράπεζας, δίνει το μοτίβο του έργου: «Το θέμα δεν είναι τα λεφτά, αλλά εγώ και το σύστημα. Εσύ έρχεσαι για τη βόλτα…» θα πει ο Στιβ στη Φέι. Η επιθυμία του Κράουν να νικήσει ό,τι φαίνεται πιο ισχυρό από αυτόν μοιάζει να ήταν και το μότο ζωής του ίδιου του Μακουίν. Ώσπου ο θάνατος τον πήρε στις 7 Νοεμβρίου 1980 στο Μεξικό, όπου είχε καταφύγει για να θεραπευτεί από τον καρκίνο.

Woman

ÉlégantE et sophistiquéE Catherine Deneuve της Κέλλυς Σταυροπούλου

αινιγματική ενζενί της δεκαετίας του ’60 αποτέλεσε μία από τις πιο ποθητές γυναίκες της εποχής της και παράλληλα μια γυναίκα με μάλλον αμφιλεγόμενο προσανατολισμό. Το 1965 παντρεύτηκε τον Βρετανό φωτογράφο Ντέιβιντ Μπέιλι, με τον οποίο χώρισε μετά από επτά χρόνια. Ο λόγος που χώρισαν λέγεται ότι ήταν η διαφορά της γλώσσας. Μπορεί για επτά χρόνια η μοιραία Γαλλίδα να συμβιβάστηκε με την ιδέα ότι έπρεπε να μιλάει αγγλικά για να συνεννοείται με τον σύζυγό της, αλλά από τη στιγμή που εκείνος ανέβαλε χαρακτηριστικά να μάθει γαλλικά, εκείνη αποφάσισε να αποχωρήσει από τη σχέση.

DEUTSCH Jean-Claude, BACHELET Bruno / Paris Match, Gamma-Rapho / Getty Image / Ideal Image

Η Catherine Deneuve στα γυρίσματα της ταινίας του Tony Scott «The Predators», στη Νέα Υόρκη.

H Κατρίν Ντενέβ έξω από το Rialto Cinema του Λονδίνου, στην πρεμιέρα της ταινίας της «Repulsion», στις 10 Ιουνίου 1965.

τη συνέχεια τάχθηκε κατά της σύμβασης του γάμου και προτίμησε να ζήσει έντονα και ελεύθερα δίπλα στους άνδρες της ζωής της, τον σκηνοθέτη Ροζέ Βαντίμ, τον ηθοποιό Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, τον σκηνοθέτη Χιου Τζόνσον και τον δημοσιογράφο Πιερ Λεσκούρ. Ο γνωστός Γάλλος δημοσιογράφος Bernard Violet, που το 2007 έγραψε μια βιογραφία της

Γαλλίδας σταρ με τίτλο «Deneuve: l’Affranchie» η οποία δεν πήρε ποτέ την έγκριση της ίδιας, αναφέρει ότι η Ντενέβ έχει πληρώσει πολύ ακριβά το τίμημα της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας της, γιατί στο τέλος της ημέρας είναι ένα δυστυχισμένο άτομο. Ο ίδιος ισχυρίζεται επίσης ότι στη Γαλλία περισσότερο τη σέβονται παρά τη συμπαθούν ως περσόνα.

H Κατρίν Ντενέβ ποζάρει στον φακό του Helmut Newton για την καμπάνια του οίκου Yves Saint Laurent τον Νοέμβριο του 1981.

Ωραία της Ημέρας πάντως, παρά το ψυχρό βλέμμα και το απρόσιτο ύφος, είναι μία από τις πιο όμορφες και σέξι γυναίκες που έχουμε γνωρίσει μέσα από το σινεμά. Άλλωστε, αν έχεις κάνει κολλητό τον Yves Saint

Laurent, έχεις υπάρξει 14 φορές υποψήφια για τα Βραβεία Σεζάρ, στα 73 σου καπνίζεις τρία πακέτα τσιγάρα την ημέρα και έχεις tribal tattoo στην πλάτη, μάλλον δεν έχεις πολλά να φοβάσαι.

Jean-Pierre BONNOTTE, REPORTERS ASSOCIESÂ / Gamma-Rapho, ullstein bild Dtl / Getty Images / Ideal Image

Winner

Call me JohnnY Jean-Philippe Léo Smet της Μαριανίνας Πάτσα

«Ε

ίμαι Γάλλος, αλλά κάνω rock ’n’ roll. Η μουσική είναι διεθνής για μένα κι έτσι δεν έχει σημασία η γλώσσα». Ο αγγλόφωνος κόσμος συχνά έβλεπε τον Johnny Hallyday με μισό μάτι. Σαν μια φτωχή κόπια του James Dean που μπορούσε να κάνει τη φωνή του γελοία οπερατική, και μάλιστα τόλμησε να πάρει και μερικά από τα πιο αγαπημένα αγγλόφωνα τραγούδια και να τα διασκευάσει στα γαλλικά. Για πολλούς, ο Hallyday ήταν ένας showbiz ρόκερ, όχι γνήσιος. Όλα αυτά μπορεί να είναι η αλήθεια ορισμένων, αλλά δεν είναι ουσιαστικά. Γιατί το φαινόμενο Hallyday σάρωσε τη Γαλλία και αυτό είναι αρκετό για να καταλάβει κανείς τη σημασία του, από την εποχή που ξεπρόβαλε στο στερέωμα μέχρι σήμερα. Στην καριέρα του, αλλά και στην προσωπική του ζωή, ο Hallyday ενσάρκωσε τέλεια τις δύο όψεις του νομίσματος που αντικατοπτρίζει την ουσία της μεταπολεμικής Γαλλίας: από τη μία η επιθυμία για τον καταναλωτικό, ηδονιστικό αμερικανικό τρόπο ζωής. Και από την άλλη, μια δίψα για αξίες που ξεπερνούν την επιφάνεια – σαν μια φυσική συνέχεια της Γαλλίας του Διαφωτισμού. Τη δεκαετία του 1950 στο Παρίσι, ο Johnny είναι από τους πρώτους που νιώθει τη συγκίνηση των νέων ήχων που έρχονται από την άλλη μεριά του Ατλαντικού. Διαθέτει μια θαυμαστή συλλογή από rock ’n’ roll δισκάκια 45 στροφών και είναι τόσο ενθουσιασμένος με την αμερικανική φρεσκάδα που φτάνει στ’ αυτιά του, που σε μια πρώιμη συνέντευξή του τολμά να ισχυριστεί πως ο πατέρας του ήταν Αμερικανός. Ξεκινά την καριέρα του το 1959. Το πρώτο του άλμπουμ «Hello! Johnny» κυκλοφορεί το 1960. Τα μέσα τον αποκαλούν «Γάλλο Elvis Presley». Ο Hallyday γίνεται ο μουσικός ηγέτης της δεκαετίας, με το «yé-yé» (από το «ναι, ναι» στα αγγλικά). Όλη η γενιά του επενδύει στην επανέκδοση κλασικών αγγλικών ποπ και μπλουζ τραγουδιών στα γαλλικά, αλλά ο Johnny είναι ο καλύτερος. Είναι ο πιο cool, ο πιο όμορφος, αυτός με τo πιο πειστικό «Rock Attitude». Αυτός είναι και ο δεσμός του με το κοινό. Οι baby boomers στροβιλίζονται ασταμάτητα στον ρυθμό του και δεν αλλάζουν τον Johnny με κανέναν.

Ο Johnny Hallyday και η Brigitte Bardot στο Saint Tropez τον Αύγουστο του 1967.

Ο Johnny Hallyday παρακολουθεί αγώνα αυτοκινήτων μαζί με την Sylvie Vartan στο Montlhéry της Γαλλίας.

ι επόμενες γενιές υποκύπτουν εξίσου εύκολα στη γοητεία του, καθώς η εμφάνισή του αλλάζει από teddy boy σε αστραφτερό είδωλο κι έπειτα σε μια πιο ευγενή ωριμότητα. Αλλά η αμοιβαία πίστη ανάμεσα σε αυτόν και το κοινό τελικά αποδεικνύεται πως οφείλεται σε κάτι περισσότερο από τη μουσική και την εμφάνιση. Γιατί πέρα από τη διασημότητα και τη διασκέδαση ο γαλλικός λαός ανιχνεύει σε αυτόν αξίες που τις θεωρεί τη μαγιά της Γαλλίας: σκληρή δουλειά, στωικότητα απέναντι στις αντιξοότητες, απλότητα στην έκφραση και αγάπη προς τη χώρα. Όμως, κανείς δεν θέλει πραγματικά να ταυτιστεί με τη σκληρή παιδική του ηλικία. Ο πατέρας του έφυγε από το σπίτι και επέστρεψε κατά τη διάρκεια της Κατοχής για να παντρευτεί τη μητέρα του, μόνο και μόνο για να βάλει τέλος στα κουτσομπολιά ότι ήταν παιδί ενός Γερμανού στρατιώτη. Ύστερα τους εγκατέλειψε ξανά, μέσα σε ανείπωτη φτώχεια. «Έκανα αρκετή αυ52

το-ψυχανάλυση», λέει σε συνέντευξή του στη Le Monde το 1998. «Έτσι μπορώ να καταλάβω πως η έντονη επιθυμία μου για οικογένεια, αλλά και οι επανειλημμένες αποτυχίες μου να κρατήσω μια σχέση, προέρχονται από αυτό το γεγονός». Νυμφεύεται όχι μία, αλλά πέντε φορές. Πρώτα με τη Γαλλίδα τραγουδίστρια Sylvie Vartan, με την οποία αποκτούν έναν γιο. Ύστερα με την Babeth Étienne, με την οποία χωρίζουν μετά από μόλις 65 ημέρες. Η κόρη του Hallyday γεννιέται μετά την τετραετή σχέση του με τη Γαλλίδα ηθοποιό Nathalie Baye. Ο τρίτος και ο τέταρτος γάμος του είναι με την ίδια γυναίκα, την Adeline Blondieau. Ο πέμπτος γάμος το 1996 φαίνεται να του δίνει τελικά αυτό που ζητούσε σε όλη του τη ζωή: μια σταθερή και ήσυχη οικογενειακή καθημερινότητα. Το 1996 ενώνει τη ζωή του με τη Laeticia Boudou. Εκείνη είναι μόλις 21 ετών. Εκείνος 53. Υιοθετούν δύο κορίτσια. Ο Hallyday μένει μαζί της μέχρι το τέλος της ζωής του, τον Δεκέμβριο του 2017.

Ο Johnny Hallyday καταφθάνει στο ράλι του Monte Carlo στις 17 Ιανουαρίου του 1961.

ήμερα οι επιτυχίες του μετριούνται σε 18 πλατινένια άλμπουμ και πωλήσεις μεγαλύτερες από 110 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως. Όπως και σε μια πλούσια και γεμάτη ιστορία που τον δένει αέναα με το κοινό του. Σε όλη τη διάρκεια της ενήλικης ζωής του, ο Johnny περνά από διαζύγια, παίρνει ναρκωτικά, έχει ατυχήματα με μοτοσικλέτες, βιώνει οικονομικές καταστροφές και ιατρικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης – και οι φαν τα ζουν όλα μαζί του.

Γιατί μέσα από τη ζωή του οι ορδές των θαυμαστών βλέπουν τη δική τους ιστορία. Στο πρόσωπο του Johnny η χώρα αναγνωρίζει τον εαυτό της – τις καλές και τις κακές πλευρές, τον ενθουσιασμό και τη θλίψη, τις αμαρτίες και τη λύτρωση. Το κοινό του είναι η ίδια η Γαλλία. Η Γαλλία των κακών αγοριών και κοριτσιών από καλές οικογένειες, των νέων και των γέρων, των κομμουνιστών και των φιλελευθέρων, του Παρισιού και της επαρχίας, της αστικής και της εργατικής τάξης, των μποέμ και κυρίως των αθεράπευτα ρομαντικών.

Winner

O Ανικητοσ Μίκης ΘεοδΩρακησ

Σχεδόν έναν αιώνα μετά τη γέννησή του, ο κορυφαίος μουσικοσυνθέτης παραμένει στα πρωτοσέλιδα. του Χρήστου Ζαμπούνη

Γιωργος Λογοθετης-Μικης Θεοδωρακης-Θρησκεια μου ειναι η Ελλαδα (εκδοσεις Αγκυρα) / Getty Images / Ideal Image, Visual Hellas

ούτες τις μέρες της Μικη-μανίας, κατά τις οποίες βιογραφίες του και CDs με έργα του βγήκαν από τα ράφια και μοιράζονται με τις εφημερίδες, ορκισμένοι πρώην εχθροί τον υμνούν και αδελφικοί φίλοι τον οικτίρουν, φρονώ ότι έχει σημασία να σταθούμε, στο πλαίσιο του αφιερώματος του περιοδικού στους νικητές, σε ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε σε ανύποπτο χρόνο, δηλαδή πριν από το συλλαλητήριο των Αθηνών για το Μακεδονικό, και φέρει τον τίτλο «Σαλός Θεού. Ο μυστικός Μίκης». Συγγραφέας του είναι ο Μίμης Ανδρουλάκης, συνοδοιπόρος του Μίκη τα τελευταία πενήντα χρόνια. Πρώτο εύλογο ερώτημα: Τι θα πει «σαλός»; Είναι αυτός που σάλεψε σε σχέση με τον Θεό, ο «διά Χριστόν σαλός», όπως απαντάται στα εκκλησιαστικά κείμενα, ο τρελός. Δεύτερο ερώτημα: Τι μπορούμε να μάθουμε που δεν το γνωρίζαμε για τον Θεοδωράκη; Εδώ η απάντηση είναι σύνθετη και χρειάζεται να ολοκληρώσει κανείς την ανάγνωση των 536 σελίδων για να τη βρει. «Θέλησα να ανασηκώσω το πέπλο της Ίσιδας από τις γυναίκες της ζωής του», δίνει ένα πρώτο κλειδί ο συγγραφέας.

ς πάρουμε ένα τυχαίο κεφάλαιο του βιβλίου με τίτλο «Το γαλάζιο κορίτσι του Μπουένος Άιρες». Τα ερωτήματα πληθαίνουν: Είναι ο δόκτωρ Αντόνιο δε Βέγα ο καρπός του έρωτα του Μίκη με την ιδεαλίστρια και επαναστάτρια 20χρονη φοιτήτρια της Ιατρικής την οποία οι στρατιωτικοί πέταξαν από το ελικόπτερο στον Ατλαντικό, έναν χρόνο μετά τη γέννηση του γιου της; Πώς εξηγείται ο τύμβος της μητέρας του, με τα άπειρα memorabilia από τις συναυλίες του Μίκη, που τον ακολούθησε σε όλες τις συναυλίες του στη Λατινική Αμερική, ακόμη και στην Πόλη του Με-

ξικού; Πόθεν προέρχεται το μουσικό ταλέντο της «εγγονής» του, της μικρής Τίτα, που στα δεκαπέντε της είναι διακεκριμένη πιανίστρια; Ο διάλογος που παραθέτει ο Ανδρουλάκης είναι ενδιαφέρων: –Ένας άπιστος Δον Ζουάν, μέσα σε αυτή τη φρενίτιδα, δεν το ’χει σε τίποτα να χαρίσει μία ώρα σε μια νεαρή συντρόφισσα, που εκούσια του προσφέρει τον ανθό της, αποπειράται να κλείσει το θέμα η Ελβίρα (σ.σ. φίλη του Ανδρουλάκη που τον συνόδευσε στο ταξίδι του στην Αργεντινή).

Winner

– Όχι, Ελβίρα. Ούτε άπιστος ούτε Δον Ζουάν ο Μίκης. Μπερδεύεις, Καθολικιά Καταλανή, τον Λατίνο Ντον Τζιοβάνι με τον Διόνυσο, τον ελληνοποιημένο Ανατολίτη. Ο πρώτος φροντίζει να μη δεθεί ποτέ συναισθηματικά με καμία ερωμένη, τις παραπλανά και τις εξαπατά όλες. Ο δεύτερος γίνεται κομμάτια, θνήσκων και αναγεννώμενος, ξαναβγαίνει κάθε φορά παρθένος από κάθε ερωτική περιπέτεια. Ο Μίκης δεν πρόδωσε ποτέ τη Μυρτώ, τη γυναίκα της ζωής του. Ίσως μόνο «μισή φορά», θα ισχυριστεί ο ίδιος, στην κρίση των πενήντα και κάτι. Προσοχή! Ο «Σαλός του Θεού» δεν είναι ένα σκανδαλοθηρικό ανάγνωσμα

με αποκαλύψεις για παράνομους έρωτες και νόθα παιδιά, αλλά ένας στροβιλισμός ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό, όπου ο Τσε Γκεβάρα συναντά την κατάσκοπο του FBI και η τυφλή κοπέλα του τρένου καπνίζει πούρα με τον Χαρίλαο Φλωράκη. Το βιβλίο δεν αποτελεί μόνο μια ιχνηλασία των ερώτων του Μίκη, αλλά και μια περιδίνηση ανάμεσα στις ουτοπίες και στον άκρατο πραγματισμό του, στον έμφυτο αναρχισμό και στη στιβαρή διαλεκτική του.

Woman

Princess To be Meghan Markle της Κέλλυς Σταυροπούλου

άλλον συμφωνούμε όλοι ότι η Meghan Markle έγινε διεθνώς γνωστή για τον έρωτά της με τον πρίγκιπα Harry –που στις 19 Μαΐου καταλήγει εις γάμου κοινωνία– και όχι για τη συμμετοχή της στη σειρά «Suits» ή για κάποια άλλη ερμηνεία ενός ρόλου. Και σ’ αυτή τη φράση δεν υπάρχει καμία μομφή και καμία ειρωνεία. Αν μπορούσα να φανταστώ μια γυναίκα για το ανήσυχο παιδί του παλατιού με τα κόκκινα μαλλιά, δεν θα ήταν η Meghan. Ούτε η δική μου φαντασία θα έφτανε τόσο μακριά ούτε των περισσότερων θνητών. Και εκεί ακριβώς βρίσκεται η ομορφιά αυτού του ειδυλλίου. Γιατί η αλήθεια είναι ότι η 37χρονη –διαζευγμένη, μιγάδα– Καλιφορνέζα ηθοποιός ίσως να μην είναι απλώς τυχερή, ίσως να μην έκανε μάγια στον γαλαζοαίματο Βρετανό και να μην έστησε σχέδιο αποπλάνησης, όπως ισχυρίζονται κάποιοι καχύποπτοι Βρετανοί. Ίσως απλώς να είναι η όμορφη εξωτική μελαχρινή που χρειαζόταν ο πιο περιζήτητος εργένης προκειμένου να τσιμπηθεί, να κινητοποιηθεί και να πείσει τη βασίλισσα Ελισάβετ ότι αυτή η γλυκιά και δυναμική γυναίκα έχει θέση στο βρετανικό παλάτι και, πριν και πάνω απ’ όλα, ότι έχει θέση δίπλα του. Αν δεν είσαι κακοπροαίρετος, είναι εύκολο να κάνεις την παραπάνω σκέψη για δύο ανθρώπους που γνωρίστηκαν σε blind date στο Λονδίνο και λίγες μέρες μετά, στο τρίτο τους ραντεβού, ταξίδεψαν μαζί στην Μποτσουάνα της Αφρικής. (Το ότι το δαχτυλίδι του αρραβώνα τους έχει πάνω –εκτός από διαμάντια– και μια πέτρα από την Μποτσουάνα το βάζω σε παρένθεση, γιατί ίσως είναι cheesy λεπτομέρεια για ανδρικό περιοδικό.)

Getty Images / Ideal Image

άντως, με Αφροαμερικανίδα μητέρα, καθηγήτρια γιόγκα, και Γερμανοϊρλανδό πατέρα, διευθυντή φωτογραφίας, συμπεραίνεις για τη Meghan Markle ότι μάλλον το παζλ της προσωπικότητάς της αποτελείται από διαφορετικά σε σχήμα και χρώμα κομμάτια. Άλλωστε η ίδια έχει μιλήσει ανοιχτά για τον ρατσισμό που είχε βιώσει όταν ήταν μικρή. Πολύ συχνά στην παιδική της ηλικία στο Λος Άντζελες, όπως έχει πει, περ-

νούσαν τη μητέρα της για την νταντά της. Έχει αφηγηθεί μάλιστα μια χαρακτηριστική ιστορία: Καθώς έφευγαν από μια συναυλία, στο πάρκινγκ είχαν αδιαφορήσει για τη μαύρη οδηγό του αυτοκινήτου τους, για να δώσουν επιδεικτικά προτεραιότητα σε κάποιον άλλο. Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, θα παραδεχτούμε ότι αυτή η ιστορία, δυστυχώς, δεν έχει κάτι το ασυνήθιστο, παρά μόνο το ότι αφορά ένα μελλοντικό μέλος του βρετανικού παλατιού.

Woman

Σ’ ένα άρθρο που υπέγραφε η ίδια στο βρετανικό Elle ανέφερε: «Το να έχεις διαφυλετική καταγωγή είναι βασανιστικό και ταυτόχρονα διαφωτιστικό». Ενώ σε μια ομιλία της στο πλαίσιο της φιλανθρωπικής της δραστηριότητας –την οποία είχε ξεκινήσει πολύ πριν γνωρίσει τον πρίγκιπα Harry– είχε πει: «Είμαι περήφανη γι’ αυτό που είμαι. Είμαι μια δυνατή και γεμάτη αυτοπεποίθηση μιγάδα». Αν κρίνουμε από την τροπή που παίρνει η ζωή της, μάλ-

λον το εννοούσε και δεν το έλεγε για να το πιστέψει ούτε για να κερδίσει την εύνοια του ακροατηρίου της. Μένει να δούμε πώς θα τα πάει με το πρωτόκολλο του παλατιού. Θα έχει ενδιαφέρον αν αποδειχθεί πιο άκαμπτο, περιοριστικό και δυσλειτουργικό από τον φυλετικό ρατσισμό, τον οποίο η ίδια μετέτρεψε σε δύναμη.

Interview

HOUSE 99 David Beckham της Ελένης Χρίστικα

ίναι ένας άνδρας διεθνώς αναγνωρισμένος για την καριέρα του στο ποδόσφαιρο, αλλά και την ξεχωριστή αισθητική του. Ο David Beckham, σε συνεργασία με τη L’Oréal Luxe, λανσάρει την ανδρική σειρά περιποίησης House 99, η οποία συνδυάζει την αυθεντική κουλτούρα και το στυλ των βρετανικών barbershops με προϊόντα ιδανικά για grooming, για την περιποίηση των μαλλιών, αλλά και του δέρματος του άνδρα. Στη συνέντευξή του ο David Beckham μάς μιλάει για το πώς δημιουργήθηκε η House 99 και αποκαλύπτει τα δικά του μυστικά για μια σωστή εμφάνιση.

Είστε διάσημος για το look σας και για τον τρόπο με τον οποίο εκφράζετε την ταυτότητά σας μέσα από αυτό. Γιατί πιστεύετε ότι το grooming είναι σημαντικό για έναν άνδρα; Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να φροντίζεις τον εαυτό σου, άλλωστε η πρώτη εντύπωση είναι το παν. Έχει να κάνει με το να αισθάνεσαι άνετα, να δοκιμάζεις καινούργια πράγματα και να δημιουργείς το επόμενο look σου. Κανένας δεν χρειάζεται άδεια για να φροντίσει το στυλ και την εμφάνισή του. Εσύ αποφασίζεις αν θα αλλάξεις το στυλ των μαλλιών σου ή θα αφήσεις γένια. Γιατί συνεργαστήκατε με τη L’Oréal για να λανσάρετε τη House 99; Συνεργάστηκα με τη L’Oréal γιατί είναι μια κορυφαία

εταιρεία στην περιποίηση των μαλλιών και της επιδερμίδας επί πολλά χρόνια. Εδώ και κάποιον καιρό, σκεφτόμουν να δημιουργήσω μια σειρά προϊόντων grooming και, όταν άρχισα να συζητάω με την ομάδα της L’Oréal, τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους. Πότε αρχίσατε να δουλεύετε τη House 99; Πείτε μας πώς δημιουργήσατε αυτή τη νέα μάρκα. Τη δουλεύουμε με την ομάδα εδώ και περίπου δύο χρόνια. Αφιερώσαμε μήνες αναζητώντας τα ιδανικά συστατικά, τη συσκευασία, τα ονόματα και σχεδιάζοντας την καλλιτεχνική κατεύθυνση της μάρκας. Τι σας αρέσει περισσότερο σε αυτή τη μάρκα και ποιο είναι το αγαπημένο σας προϊόν; Αν και είναι δύσκολο να επιλέξω ένα στοιχείο που να μου αρέσει περισσότερο στη μάρκα, αυτό που ξεχωρίζει είναι η εξαιρετική ποιότητα. Εξίσου δύσκολο είναι να επιλέξω ένα προϊόν, αλλά αυτή τη στιγμή θα έλεγα ότι το αγαπημένο μου είναι το Smooth Back Shaping Pomade και, φυσικά, λατρεύω το Bold Statement tattoo body moisturizer. Ποια προϊόντα χρησιμοποιείτε το πρωί; Όταν κάνω ντους το πρωί, χρησιμοποιώ το Polish Up Body & Hair Wash, που είναι αναζωογονητικό και πολύ πρακτικό, και στη συνέχεια το Greater Look face moisturizer.

Ποιο πιστεύετε ότι είναι το κοινό στο οποίο απευθύνεται η μάρκα; Το κοινό της House 99 είναι άνδρες που τους αρέσει να πειραματίζονται με το look τους και αναζητούν συνεχώς έμπνευση και καινούργια προϊόντα για να δοκιμάζουν. Δημιουργήσαμε αυτή τη μάρκα για να υποστηρίζουμε τους άνδρες και να τους προσφέρουμε τα εργαλεία που χρειάζονται, ώστε να δημιουργούν οποιοδήποτε look θέλουν και να αισθάνονται αυτοπεποίθηση στην καθημερινότητά τους. Πώς αισθάνεστε που λανσάρετε τη δική σας σειρά προϊόντων grooming; Αισθάνομαι καταπληκτικά, είναι κάτι που δουλεύαμε με την ομάδα για αρκετό καιρό και είναι φανταστικό να το βλέπουμε να παίρνει ζωή. Έχω επισκεφτεί το εργαστήριο, έχω δοκιμάσει όλες τις συνθέσεις και έχω μάθει πολλά από την ομάδα. Ανυπομονώ να μάθω τις πρώτες εντυπώσεις των καταναλωτών από τη σειρά.

Χρησιμοποιώ το Smooth Back Shaping Pomade στα μαλλιά μου. Τις μέρες που ξυρίζομαι χρησιμοποιώ το Sham Cut Shaving Stick. Πού θα διατίθεται η μάρκα; Η μάρκα θα διατίθεται σε όλο τον κόσμο. Θα λανσαριστεί πρώτα στην Αγγλία, τον Φεβρουάριο, και θα ακολουθήσουν η υπόλοιπη Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες τον Μάρτιο και η Ασία τον Ιούνιο. Θα μπορείτε να βρείτε τα προϊόντα online στο www. house99davidbeckham. com, σε πολυκαταστήματα, καταστήματα καλλυντικών και καταστήματα αφορολογήτων ειδών. Τι σχέδια έχετε για τη μάρκα το 2019; Θέλουμε να συνεχίσουμε να αναπτύσσουμε την επιτυχία της μάρκας επεκτείνοντας τη σειρά. Θα έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά, για να δούμε τι άλλο μπορούμε να προσθέσουμε στην γκάμα των προϊόντων.

Τι θέλετε να επιτύχετε με αυτή τη σειρά; Εξαρχής, ο στόχος μας ήταν να δημιουργήσουμε μια σειρά προϊόντων grooming για άνδρες που θα τους δίνει τα εργαλεία για να πειραματίζονται και να δημιουργούν όποιο look θέλουν.

Τι συμβολίζουν τα τατουάζ για εσάς; Κάθε τατουάζ είναι κάτι πολύ προσωπικό για μένα. Συνδέονται με σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή μου, με τους ανθρώπους που θέλω να έχω πάντα μαζί μου.

Γιατί την ονομάσατε House 99; Επέλεξα τη λέξη «House» γιατί ο στόχος μου είναι να δημιουργήσω μια κοινότητα χωρίς αποκλεισμούς γύρω από τη μάρκα, μια «οικογένεια». Και το 99 γιατί ήταν σημαντική χρονιά για μένα, καθώς άλλαξαν πολλά στη ζωή μου: παντρεύτηκα, η Manchester United πήρε το Τreble και γεννήθηκε ο Brooklyn, ο μεγαλύτερος γιος μου.

Ποιον άνδρα θαυμάζετε; Τον πατέρα μου και τον παππού μου.

Ποιο είναι το καθημερινό σας πρόγραμμα περιποίησης; Η καθημερινή περιποίηση μου παίρνει λιγότερο από δέκα λεπτά. 66

Πώς σας έχει βοηθήσει η μέχρι τώρα καριέρα σας να γίνετε ο άνδρας που είστε σήμερα; Είχα μια καταπληκτική καριέρα τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδου. Όλα αυτά τα χρόνια, με βοήθησε να συνειδητοποιήσω πόσο σημαντικό είναι να δουλεύεις σκληρά, να είσαι αφοσιωμένος και να ανταποδίδεις στην κοινωνία.

Interview

Σας ενδιέφερε ανέκαθεν η μόδα; Πώς καταφέρατε να γίνετε ίνδαλμα της μόδας; Ναι, με ενδιέφερε. Και μάλιστα, το ενδιαφέρον μου έχει εξελιχθεί στο πέρασμα των ετών και συνεχίζει να εξελίσσεται. Για μένα, στυλ σήμαινε ανέκαθεν να είμαι πιστός στον εαυτό μου, φορώντας κάτι που αγαπώ και μέσα στο οποίο αισθάνομαι άνετα. Ποια είναι τα μεγαλύτερα projects σας για το 2018; Υπάρχουν κάποια συναρπαστικά projects για το 2018. Είμαι πραγματικά τυχερός που λανσάρω τη House 99 παγκοσμίως. Επίσης, μια ποδοσφαιρική ομάδα MLS (Major League Soccer) και το φιλανθρωπικό έργο μου, που συνεχίζεται στο πλευρό της UNICEF. 67

Style

Man(de)code

Winners’ icons Bruce McLaren, Ayrton Senna, Michael Shcumacher. Πιλότοι της Formula 1 που έγραψαν ιστορία μέσα από τις μάχες, τις νίκες τους και τελικά μέσα από μια μεγάλη ήττα απέναντι στη ζωή. Άλλωστε η νίκη και η ήττα είναι σχετικές έννοιες.

Pendant Να είναι κάτι που έχει έναν συμβολισμό ή μια ιστορία πίσω. Απαραίτητα από ασήμι ή λευκόχρυσο. Κατά προτίμηση να κρέμεται από μαύρο κορδόνι και να μην είναι ορατό από τα ρούχα. Τότε το pendant είναι ένα ανδρικό κόσμημα με ενδιαφέρον. Pet lovers Είναι ωραίο να συγκαταλέγετε στους φίλους σας και έναν τετράποδο. Αναρωτιέμαι σε ποιον και γιατί δεν συμβαίνει. Και συμπτωματικά κάπου διάβαζα ότι ο Donald Trump είναι ο πρώτος πρόεδρος της Αμερικής τα τελευταία 100 χρόνια που δεν έχει σκύλο.

Shaw Family Archives / Getty Images / Ideal Image

Κοστούμι την άνοιξη Τραβούν το βλέμμα μου τα λεπτά κοστούμια που φοριούνται άνοιξη-καλοκαίρι και είναι ραμμένα από ένα ελαφρύ ύφασμα που ονομάζουν συνθηματικά «tropical wool». Ωραία η αντίφαση… αισθητική και λεκτική.

της Κέλλυς Σταυροπούλου

Cargo βερμούδα Αν εξαιρέσουμε κάποιες συγκεκριμένες περιπτώσεις ανδρών που υποστηρίζουν αυτό το στυλ, η βερμούδα που θυμίζει στρατιωτική παραλλαγή είναι ξεπερασμένη και άκομψη. T-shirt με στάμπες Εξαιρούνται ίσως οι έφηβοι. Κατά τα άλλα, οι μπλούζες με βροντερά συνθήματα, έντονα prints και λοιπά σταμπαρισμένα γραφήματα δεν έχουν θέση στην γκαρνταρόμπα σας. Πολύχρωμα αθλητικά Αν θεωρήσουμε ότι υπάρχουν κάποια αξεσουάρ που αποπνέουν αρρενωπότητα, τότε σίγουρα τα αθλητικά παπούτσια σε φλούο αποχρώσεις δεν ανήκουν σ’ αυτά. Ακόμη πιο σίγουρα δεν φοριούνται στους δρόμους της πόλης, αλλά στα γήπεδα. Sexting Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, το φλερτ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τείνει να υποκαταστήσει τη διά ζώσης επαφή. Αν το σκεφτείτε, όσο περισσότερα τα notifications στο κινητό τόσο λιγότερη η ουσία.

57 Όσκαρ για τη Rolex Τέσσερις πολυβραβευμένοι σκηνοθέτες υπενθυμίζουν τη στενή σχέση της Rolex με τον θαυμαστό κόσμο της έβδομης τέχνης και την υποστήριξη που προσφέρει στον κορυφαίο θεσμό των Βραβείων της Ακαδημίας Κινηματογράφου. της Φανής Ζαφράκα-Θεμελίδη

Μάρτιν Σκορτσέζε

εν είναι μικρό πράγμα να σε μνημονεύουν τέσσερα από τα σημαντικότερα ονόματα του παγκόσμιου κινηματογράφου. Με αφορμή την 90ή απονομή των Βραβείων Όσκαρ που έγινε στις 4 Μαρτίου, η Rolex «φωτογραφίζει» τέσσερις χαρισματικούς δημιουργούς που έχουν τιμηθεί με Όσκαρ Σκηνοθεσίας, σε μια ταινία μικρού μήκους που αποδεικνύει την αφοσίωσή της στην έβδομη τέχνη. Η Κάθριν Μπίγκελοου, ο Τζέιμς Κάμερον, ο Αλεχάντρο Ινιαρίτου και ο Μάρτιν Σκορσέζε είναι πρεσβευτές του ελβετικού οίκου και οι ταινίες τους έχουν αποσπάσει συνολικά 57 βραβεία Όσκαρ! Κορυφαίοι ο καθένας στο είδος του, μας έχουν χαρίσει αξιομνημόνευτες κινηματογραφικές εμπειρίες και έχουν αφήσει πλούσια παρακαταθήκη στους νεότερους συναδέλφους τους. Η Κάθριν Μπίγκελοου είναι η πρώτη και μοναδική γυναίκα που έχει κερδίσει Όσκαρ Σκηνοθεσίας (και Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας) για το «The Hurt Locker» το 2008, ενώ άλλη μία μεγάλη επιτυχία της ήταν το «Zero Dark Thirty», το 2012. Η τελευταία της ταινία έχει τίτλο «Detroit» και έχει θέμα τη ρατσιστική βία στις ΗΠΑ. O Τζέιμς Κάμερον είναι διάσημος σκηνοθέτης και εξερευνητής. Ως σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός ευθύνεται για ορισμένες από 70

τις σημαντικότερες ταινίες των τελευταίων τριάντα ετών: «Ο εξολοθρευτής» (1984), «Άλιεν» (1986), «Η άβυσσος» (1989), «Εξολοθρευτής 2: Μέρα Κρίσης» (1991), «Αληθινά ψέματα» (1994), «Τιτανικός» (1997) και «Άβαταρ» (2009). Το «Avatar» είναι η ταινία με τα μεγαλύτερα κέρδη στην ιστορία, ενώ και ο «Τιτανικός» κατείχε το ίδιο ρεκόρ για 12 ολόκληρα χρόνια. Ο «Τιτανικός» σημείωσε άλλα δύο ρεκόρ: 14 υποψηφιότητες για Όσκαρ και 11 νίκες, συμπεριλαμβανομένων των Βραβείων Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Μοντάζ. Ο Αλεχάντρο Ινιαρίτου κέρδισε δύο Όσκαρ Σκηνοθεσίας για τις ταινίες «Birdman» (2015) και «Η επιστροφή» (2016). H πιο πρόσφατη δουλειά του ονομάζεται «Carne y Arena», είναι μια ταινία εικονικής πραγματικότητας και παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ των Καννών το 2017. Η Ακαδημία Κινηματογράφου τού χάρισε ένα ειδικό τιμητικό Όσκαρ –το πέμπτο του σκηνοθέτη– ως αναγνώριση της εμπνευσμένης και δυνατής κινηματογραφικής εμπειρίας που αποκομίζει κανείς μέσα από αυτή την αφηγηματική ταινία. Ο Μάρτιν Σκορσέζε έχει εμπνεύσει γενιές και γενιές κινηματογραφιστών και έχει συναρπάσει με το έργο του εκατομμύρια λάτρεις της μεγάλης οθόνης. Σκηνοθέτης, παραγωγός και σεναριογράφος, με καριέρα μισού αιώνα, έχει

Τζέιμς Κάμερον

Κάθριν Μπίγκελοου

Αλεχάντρο Ινιαρίτου

Μουσείο Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών

υπογράψει μερικές από τις πιο κλασικές ταινίες όλων των εποχών: «Κακόφημοι δρόμοι» (1973), «Ο ταξιτζής» (1976), «Οργισμένο είδωλο» (1980), «Τα καλά παιδιά» (1990), «Καζίνο» (1995), «Συμμορίες της Νέας Υόρκης» (2002), «Ιπτάμενος κροίσος» (2004), «Ο πληροφοριοδότης» (2006) κ.ά. Η Rolex στη μεγάλη οθόνη Η ιστορία της Rolex είναι εδώ και δεκαετίες συνυφασμένη με την ιστορία του σινεμά, με τα ρολόγια της να εμφανίζονται σε αναρίθμητες ταινίες που άφησαν εποχή. Πέρυσι η ελβετική εταιρεία εγκαινίασε τη συνεργασία της με την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών και έγινε υπερήφανος χορηγός των βραβείων Όσκαρ, καθώς και ιδρυτικός δωρητής του Μουσείου Κινηματογράφου της Ακαδημίας που πρόκειται να ανοίξει τις

πύλες του το 2019 στο Λος Άντζελες. Παράλληλα η Rolex στηρίζει τους σκηνοθέτες του μέλλοντος και προσφέρει έμπνευση στους σύγχρονους με το Rolex Mentor & Protégé Arts Initiative. Το πρόγραμμα αυτό, που ξεκίνησε το 2002, ανακαλύπτει ταλαντούχους νέους από όλο τον κόσμο και τους φέρνει σε επαφή με μεγάλους καλλιτέχνες, οι οποίοι αναλαμβάνουν τον ρόλο του μέντορα επί έναν χρόνο. Μέντορες από τον χώρο του κινηματογράφου έχουν υπάρξει στο παρελθόν οι βραβευμένοι με Όσκαρ σκηνοθέτες Αλεχάντρο Ινιαρίτου, Μάρτιν Σκορσέζε, Αλφόνσο Κουαρόν και ο μοντέρ Γουόλτερ Μερτς, οι υποψήφιοι για Όσκαρ Σκηνοθεσίας Στίβεν Φρίαρς και Μίρα Νάιρ, καθώς και ο φημισμένος Κινέζος σκηνοθέτης Ζανγκ Γιμού. www.rolex.com 71

Style

YES or NO του Χρήστου Ζαμπούνη

• Το ποδόσφαιρο να παίζεται στο χορτάρι και τα πρωταθλήματα να κερδίζονται στους αγωνιστικούς χώρους.

• Η κατάκτησις της πρώτης θέσεως στη βαθμολογία να εξαρτάται από δικαστικές αποφάσεις.

• Τα όρια στις σχέσεις μεταξύ πολιτικών και οικονομικών παραγόντων να είναι ευκρινή.

• Τα όρια στις σχέσεις μεταξύ πολιτικών και οικονομικών παραγόντων να μην είναι ευκρινή.

• Ο αλτρουισμός.

• Η εαυτολατρία.

• Ό,τι αγαπάς, το χωράς.

• Η διατήρησις τοξικών σχέσεων.

• Η καλόπιστη κριτική.

• Οι χαρακτηρισμοί.

• Η διαφάνεια.

• Το θέατρο σκιών.

• Ο ὔ πω πᾶ σιν ἁ δεῖ ν δύναμαι: δεν μπορεί να αρέσει κανείς σε όλους.

• Όσοι προσπαθούν σε όλη τους τη ζωή να αρέσουν σε όλους.

• Τα γερά θεμέλια.

• Τα «αναρριχητικά φυτά».

• Οι σιωπές που ενίοτε κάνουν πολύ θόρυβο.

• Η κρωξικομανία.

• Η ελευθερία θέλει κάποια απόσταση από τους άλλους.

• Τα «κολλητιλίκια» είναι καταπίεση.

Etienne George / Sygma / Getty Image / Ideal Image

About

THrILLA In MAnILA Muhammad Ali vs. Joe Frazier II του Μισέλ Νικολαρέα

ο «Thrilla in Manila» είναι ο αγώνας πυγμαχίας που έλαβε χώρα την 1η Οκτωβρίου του 1975 ανάμεσα στους δύο πρωταθλητές κόσμου Muhammad Ali και Joe Frazier στο Araneta Coliseum στις Φιλιππίνες. Αρχιτέκτονας του όλου εγχειρήματος δεν ήταν άλλος από τον «διαβόητο» promoter Don King. Ο άνθρωπος με το «ηλεκτρισμένο μαλλί» γνώριζε πάρα πολύ καλά τους νόμους της αμερικανικής showbiz και ήξερε ακριβώς τι να δώσει σ’ ένα κοινό που διψούσε για αίμα, ίντριγκα και για έναν «λαϊκό» ήρωα. Σε μια Αμερική που μάζευε τα κομμάτια της από τον πόλεμο του Βιετνάμ, κουρασμένη, απογοητευμένη και διχασμένη από το σκάνδαλο του Watergate, δεν υπήρχε καλύτερη χρονική στιγμή για τον «αγώνα του αιώνα». Ο αγώνας μεταδόθηκε από κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης σε 380 σημεία σε όλη την Αμερική και σε 68 χώρες διεθνώς. Τα έσοδα από τον αγώνα ήταν τεράστια και απέφεραν το ποσό των 9 εκατομμυρίων δολαρίων στον Ali και των 5 εκατομμυρίων στον Frazier. Μετά την τεράστια επιτυχία που είχε ο προηγούμενος αγώνας, τον οποίο είχε οργανώσει στο Ζαΐρ με την ονομασία «Rumble in the Jungle», ο Don King έψαχνε μία ακόμα πιο εξωτική τοποθεσία για το ματς που θα τον καθιέρωνε ως τον καλύτερο promoter όλων των εποχών. Πριν από τον αγώνα, το κλίμα στα στρατόπεδα των δύο πυγμάχων ήταν εντελώς διαφορετικό. Ο Ali, απόλυτα επηρεασμένος από την παρασιτική αυλή του, είχε σχηματίσει τη λανθασμένη εικόνα ότι ο Frazier ήταν «καμένος» από την ήττα του με τον George Foreman και, αντί να δώσει βάση στην προπόνησή του πριν από τον αγώνα, αντιμετώπισε το όλο γεγονός σαν ταξίδι αναψυχής για τον ίδιο, την ερωμένη του και την πολυμελή συνοδεία του, που τον ακολουθούσε παντού. Αντιθέτως, ο Frazier, που με αυτόν τον αγώνα έπαιζε το τελευταίο χαρτί του, αποσύρθηκε με τον προπονητή του σ’ ένα χωριό έξω από τη Μανίλα και αφιερώθηκε εντατικά στην προετοιμασία του. Το κλίμα πριν από τον αγώνα ήταν βαρύ και ο Ali κράτησε μια πολύ αλαζονική και υπεροπτική στάση απέναντι στον Frazier. Στην πρες κόνφερανς που προηγήθηκε του αγώνα ήταν προσβλητικός και αναφέρθηκε με υποτιμητικά σχόλια στον αντίπαλό του. Τον αποκάλεσε άσχημο γορίλλα, μπαρμπα-Θωμά και πρωταθλητή των λευκών. Τα σχόλια αυτά έκαναν τον Frazier να σιγοβράζει και να εκτονώσει τον θυμό του στο ρινγκ. Τόσο σίγουρος ήταν ο Ali, που στην έναρξη του αγώνα, όταν οι δύο

αθλητές «έδιναν τα χέρια», έσκυψε στο αυτί του Frazier και του είπε: «Δεν το ’χεις, δεν το ’χεις, θα σε στείλω». Ο Frazier χαμογέλασε και απάντησε: «Θα το δούμε αυτό». Ο αγώνας στο κατάμεστο στάδιο ξεκίνησε σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Ο κόσμος στον χώρο ήταν υπεράριθμος, η υγρασία υπερβολική και η ατμόσφαιρα πολύ βαριά. Ο αγώνας ξεκίνησε στις 10.45 π.μ., λόγω της τεράστιας διαφοράς ώρας με την Αμερική. Ο ήλιος έκαιγε και η αλουμινένια οροφή του σταδίου έκανε τη θερμοκρασία στο ρινγκ να φτάνει τους 49° C, και αυτό χωρίς να έχουν ανάψει οι τεράστιοι τηλεοπτικοί προβολείς που θα ανέβαζαν ακόμα περισσότερο τη θερμοκρασία. Στο τέλος του αγώνα ο Ali είχε χάσει 2-3 κιλά από αφυδάτωση. Στον 6ο γύρο ο Frazier με δύο πολύ ισχυρά αριστερά χτυπήματα έστειλε τον Ali στα σχοινιά. Ακινητοποιημένος, ο Ali συνέχισε να δέχεται αλλεπάλληλα χτυπήματα από τον αντίπαλό του. Παρέμεινε όμως όρθιος μέχρι να χτυπήσει το καμπανάκι, το οποίο τον έστειλε στη γωνιά του λίγο πριν καταρρεύσει. Ξαφνιασμένος από το ατελείωτο μπαράζ χτυπημάτων που είχε δεχτεί, αμέσως μετά την έναρξη του 7ου γύρου, έσκυψε για δεύτερη φορά στο αυτί του Frazier και του είπε: «Μου είχαν πει ότι είσαι τελειωμένος», για να πάρει την απάντηση: «Σου είπαν ψέματα». Ο Ali κατάφερε να «γυρίσει» τον αγώνα και μέχρι τον 14ο γύρο να δείξει την υπεροχή του σχεδόν τυφλώνοντας τον αντίπαλό του από τα χτυπήματα που είχε δεχτεί στα μάτια. Όταν ο προπονητής του Frazier, Eddie Futch, είδε το αίμα να τρέχει από τα μάτια του αθλητή του, αποφάσισε να διακόψει τον αγώνα παρά τις αντιρρήσεις του, ο οποίος του φώναζε: «Τον θέλω αφεντικό, άσε με να συνεχίσω». Ο Futch, κάνοντας ένα νεύμα στον διαιτητή να διακόψει, του απάντησε: «Όλα τέλειωσαν. Κανείς όμως δεν θα ξεχάσει τι έκανες εδώ σήμερα». Αυτό όμως που δεν γνώριζε ο Futch, ούτε και ο Frazier, είναι ότι, αν περίμεναν 10'' ακόμα, ο Ali θα είχε παραιτηθεί πρώτος, αφού είχε ήδη πει στον βοηθό του να του κόψει τα κορδόνια από τα γάντια του. Η άρνηση ή η καθυστέρηση του βοηθού του ήταν αυτή που έδωσε τη νίκη στον Ali με «τεχνικό νοκ άουτ». Ο Muhammad Ali μπορεί να κέρδισε τον αγώνα, αλλά ο Frazier κέρδισε ξανά τον σεβασμό του αντιπάλου του. Τα πρώτα λόγια του νικητή ήταν: «Καλύτερα να πεθάνω και να πάω στην κόλαση παρά να ξαναβρεθώ στο ρινγκ με τον Frazier».

Neil LeiferÂ / Getty Images / Ideal Image

Το ΟλΥμπιακό όνειρο της OMEGA To κυνήγι της πρωτιάς και της ακρίβειας δεν αφορά μόνο τους αθλητές που αγωνίζονται στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αφορά και την ελβετική ωρολογοποιία, που έχει αναλάβει την επίσημη χρονομέτρηση κάθε αγώνα. της Φανής Ζαφράκα-Θεμελίδη

ο όνειρο όλων των μεγάλων αθλητών είναι να ανέβουν κάποτε στο βάθρο των Ολυμπιακών Αγώνων κατακτώντας ένα ολυμπιακό μετάλλιο. Αφοσιώνονται σε αυτόν τον στόχο με σκληρή δουλειά, ατελείωτες προπονήσεις, υπομονή και επιμονή. Ορισμένες φορές, έχοντας σύμμαχό τους και την τύχη, οι κόποι τους ανταμείβονται και το όνομά τους γράφεται με χρυσά γράμματα στο πάνθεον των νικητών. Η επιδίωξη της κορυφής είναι το ζητούμενο όχι μόνο για τους αθλητές, αλλά και για τους παράγοντες που συμβάλλουν στην αρτιότητα της ύψιστης διοργάνωσης του παγκόσμιου αθλητισμού. Η Omega έχει την τιμή να φέρει τον τίτλο του πρώτου Επίσημου Χρονομέτρη των Ολυμπιακών Αγώνων από τη Θερινή Ολυμπιάδα του Λος Άντζελες του 1932. Πριν από λίγο καιρό έδωσε το «παρών» στην PyeongChang για 28η φορά ως Επίσημος Χρονομέτρης Ολυμπιακών Αγώνων και για 14η φορά σε Χειμερινούς Αγώνες, από το 1936. Πρόσφατα μάλιστα ανανέωσε τη συνεργασία της με τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) μέχρι το 2032, συμπληρώνοντας έτσι έναν ολόκληρο αιώνα!

Καινοτόμες τεχνολογίες Η Omega εξελίσσει διαρκώς τα συστήματα που χρησιμοποιεί σε κάθε Ολυμπιάδα, αναζητώντας τρόπους για βέλτιστες μετρήσεις και ολοένα πιο αξιόπιστα αποτελέσματα. Αξίζει να μνημονεύσουμε μερικές από τις σημαντικότερες τεχνολογικές καινοτομίες που εισήγαγε στον αθλητισμό: Το 1948, τα φωτοηλεκτρικά κύτταρα αντικατέστησαν το ανθρώπινο μάτι στη γραμμή τερματισμού, μετρώντας τα αποτελέσματα με ακρίβεια ενός χιλιοστού του δευτερολέπτου. Το 1956, οι πύλες εκκίνησης που εισήχθησαν στο αλπικό σκι έδιναν το σύνθημα για να ξεκινήσει η κατάβαση ενός αθλητή, ενώ από το 2010 χρησιμοποιήθηκε η τεχνολογία «Snowgate» της Omega. Από το 1964, η Omega ξεκίνησε να προβάλλει τις επιδόσεις των αθλητών στο κάτω μέρος των τηλεοπτικών οθονών, χάρη στο Omegascope. Τότε γεννήθηκε και η έννοια του «real-time» στη μετάδοση των αθλητικών γεγονότων. Το 1968, η Omega εισήγαγε στον τομέα παροχής στατιστικών δεδομένων την έννοια της «Ολοκληρωμένης Χρονομέτρησης», παρέχοντας επιπλέον πληροφορίες σχετικά με τις αθλητικές επιδόσεις του κάθε αθλητή, καθώς και αναλυτικά στα-

To 1948 η επαναστατική συσκευή φωτοηλεκτρικών κυττάρων της Omega εξέπεμπε μια πολύ ευαίσθητη δέσμη φωτός και κατέγραφε με ακρίβεια 1/1.000ού του δευτερολέπτου. Σήμερα το σύστημα είναι ακόμα ακριβέστερο. Στο speed skating οι δέσμες του φωτός απέχουν πλέον μόλις δύο ή τρία εκατοστά από τον πάγο και το ρολόι σταματάει αμέσως μόλις το παγοπέδιλο του νικητή δρομέα διασχίσει τη γραμμή.

τιστικά στοιχεία στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, στους κριτές και στο κοινό. Παράλληλα, το αναβαθμισμένο Omegascope μπορούσε πλέον να προβάλλει στις τηλεοπτικές οθόνες πλήρεις λεπτομέρειες για κάθε αγώνισμα: ονόματα αθλητών, live χρόνους, τελικούς χρόνους, ενδιάμεσους χρόνους και ταχύτητες. Σήμερα, με την πρόοδο της τεχνολογίας, οι στατιστικές πληροφορίες της Omega είναι πιο πλούσιες από ποτέ. Το 1980, με την τεχνολογία Game-OMatic, η Omega μπορούσε να προβάλλει την κατάταξη ενός αθλητή αμέσως μόλις περνούσε τη γραμμή τερματισμού στο αγώνισμα του αλπικού σκι. Όσον αφορά την ακρίβεια χρονομέτρησης, στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου το 1948 εμφανίστηκε η πρώτη κάμερα Photofinish, γνωστή και ως το «Μαγικό Μάτι». Το 1992 η OMEGA παρουσίασε το σύστημα Scan’O’Vision, που μετρούσε ψηφιακά τους χρόνους με ακρίβεια του 1/1.000ού του δευτερολέπτου, ενώ το πιο πρόσφατο μοντέλο, η κάμερα Scan’O’Vision MYRIA, έχει τη δυνατότητα να τραβήξει 10.000 ψηφιακές εικόνες το δευτερόλεπτο! Τέλος, το 2010 το παραδοσιακό πιστόλι

εκκίνησης αντικαταστάθηκε από το Ηλεκτρονικό Πιστόλι Εκκίνησης της Omega, μια αεροδυναμική συσκευή αποτελούμενη από ένα πιστόλι λάμψης και μια μονάδα παραγωγής ήχου. Πέντε ολυμπιακά μοντέλα Για τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες της PyeongChang 2018 η Omega δημιούργησε μια συλλογή μοντέλων Seamaster στα χρώματα των πέντε ολυμπιακών κύκλων: μαύρο, κίτρινο, πράσινο, μπλε και κόκκινο. Εμπνευσμένα από ιστορικά χρονόμετρα της Omega, έχουν ατσάλινες κάσες σε διάμετρο 39,5mm, «φορούν» λουράκια από διάτρητο δέρμα και στο εσωτερικό φιλοξενούν τον αυτόματο μηχανισμό Master Chronometer calibre 8800. Έχουν δημιουργηθεί μόλις 2.032 ρολόγια σε κάθε χρώμα. Το νούμερο αυτό παραπέμπει στο 2032, έτος κατά το οποίο η Omega συμπληρώνει έναν αιώνα ως Επίσημος Χρονομέτρης των Ολυμπιακών Αγώνων. www.omegawatches.com 77

Winner

for victorY του Απόστολου Κοτσάμπαση

ταν βροχερή ημέρα καθώς οι συγκεντρωμένοι παρακολουθούσαν το αεροπλάνο να προσγειώνεται στο αεροδρόμιο Heston του δυτικού Λονδίνου. Τα βλέμματά τους στράφηκαν στην πόρτα του. Όταν η σκάλα τοποθετήθηκε, ένας άνδρας ξεπρόβαλε και άρχισε να κατεβαίνει τα σκαλοπάτια. Στο δεξί του χέρι κρατούσε ένα χαρτί, το οποίο επιδείκνυε σηκώνοντάς το ψηλά. Ο αέρας απειλούσε να το παρασύρει. Πλησίασε τα μικρόφωνα, που είχαν τοποθετηθεί από τους δημοσιογράφους εκεί κοντά. Γύρω του σχηματίστηκε ένας κύκλος ανθρώπων που αδημονούσαν να ακούσουν. Εκείνος τότε είπε: «Πιστεύω πως είναι ειρήνη για την εποχή μας». Το ημερολόγιο έγραφε Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 1938. Ο άντρας ήταν ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Neville Chamberlain. Το χαρτί εκείνο το έφερε από το Μόναχο, όπου και υπέγραψε την ομώνυμη Συμφωνία με τον Αδόλφο Χίτλερ. Ο Chamberlain, εκπροσωπώντας την πολιτική του «κατευνασμού» απέναντι στη ναζιστική Γερμανία της δεκαετίας του ’30, υπέγραψε τη συμφωνία εκείνη μαζί με τη Γαλλία και την Ιταλία, παραχωρώντας τη Σουδητία, ένα τμήμα της Τσεχοσλοβακίας, στο Ράιχ. Στο κλίμα αισιοδοξίας που κατόπιν προσπάθησε να καλλιεργήσει ο Chamberlain μαζί με τον υπουργό Εξωτερικών λόρδο Halifax και τους υποστηρικτές της πολιτικής του «appeasement», συνάντησε την έντονη αντίδραση του Winston Churchill, ο οποίος είπε, προβλέποντας τις μελλοντικές εξελίξεις: «Η κυβέρνηση είχε να διαλέξει ανάμεσα στον πόλεμο και στην ντροπή. Διάλεξε την ντροπή. Αλλά θα έχει και πόλεμο». Η συνέχεια των γεγονότων δικαίωσε τη ρήση του, καθώς μόλις 11 μήνες μετά τη Συμφωνία του Μονάχου, την 1η Σεπτεμβρίου 1939, ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, με τη γερμανική εισβολή στην Πολωνία. Σχεδόν δύο χρόνια μετά τη σκηνή του αεροδρομίου, μεταξύ 25 και 28 Μαΐου 1940, παίχτηκε η δεύτερη και τελική πράξη της αντιπαράθεσης του Churchill με τους Chamberlain και Halifax. Τότε, εν μέσω της διαφαινόμενης πλήρους καταστροφής του βρετανικού εκστρατευτικού σώματος, που βρισκόταν περικυκλωμένο από τους Γερμανούς στις ακτές της Δουνκέρκης, στη Γαλλία, και μέσα σε ζοφερή ατμόσφαιρα, ο μόλις μερικών ημερών νέος Βρετανός πρωθυπουργός Winston Churchill συγκάλεσε το πολεμικό υπουργικό συμβούλιο με θέμα να συζητηθεί μια πιθανή ειρηνευτική συμφωνία με τον Χίτλερ. Η συνάντηση στις 27 Μαΐου πραγματοποιήθηκε στις 4.30 μ.μ. από τους Churchill, Lord Halifax, Neville Chamberlain, Clement Attlee, Arthur Greenwood, Sir Alexander Cadogan, Sir Archibald Sinclair και Sir Edward Bridges. Υπήρχε ένα μόνο θέμα προς συζήτηση: η προτεινόμενη προσέγγιση προς τον Μουσολίνι. Ο Χάλιφαξ πρότεινε η Ιταλία να ενεργεί ως μεσολαβητής μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γερμανίας σε μια ειρηνευτική συμφωνία με τον Χίτλερ. Οι Ιταλοί είχαν δηλώσει ότι συμφωνούσαν, αλλά με κάποιο αντάλλαγμα. Όμως, ο Churchill είδε σε αυτή την πρόταση την προσπάθεια να κρατηθεί η Ιταλία έξω από τον πόλεμο και την αντίστοιχη ειρηνευτική συμφωνία ως –στην καλύτερη περίπτωση– πρόωρη.

Keystone, Fotosearch, David Lees / The LIFE Picture / Getty Images / Ideal Image

O Winston Churchill δίνει το παρόν σε αγγλο-ιρλανδέζικο συνέδριο στην Downing Street στις 11 Οκτωβρίου του 1921.

ην επομένη, λίγο νωρίτερα από τη νέα συνάντηση του war cabinet, ο Churchill είχε ζητήσει συνάντηση των 25 μελών του υπουργικού συμβουλίου για να τους ενημερώσει λεπτομερώς για την κατάσταση που αντιμετώπιζε η Βρετανία. Βαδίζοντας προς τη Βουλή των Κοινοτήτων, καπνίζοντας το πούρο του, διαμόρφωσε την ιδέα γύρω από την οποία έχτισε την επιχειρηματολογία του. Εκείνες τις κρίσιμες στιγμές ως ηγέτης ελάμβανε αποφάσεις που θα επηρέαζαν τη μοίρα εκατομμυρίων, προς το καλό ή την καταστροφή τους. Μπροστά στο χείλος του γκρεμού, ο Churchill –μιλώντας από καρδιάς– με μια αριστοτεχνική επίδειξη ρητορικής, έθεσε το όριο στους υπουργούς του, πίσω από το οποίο δεν υπήρχε οπισθοχώρηση. Αν υπήρχε, το αποτέλεσμα ήταν ένα: ήττα και θάνατος. 80

«Έχω σκεφτεί προσεκτικά τις τελευταίες μέρες αν ήταν καθήκον μου να εξετάσω το ενδεχόμενο να αρχίσουμε διαπραγματεύσεις με αυτόν τον άνθρωπο (Χίτλερ). Ήταν όμως μάταιο να σκεπτόμαστε ότι, αν προσπαθούσαμε να κάνουμε ειρήνη τώρα, θα παίρναμε καλύτερους όρους από τη Γερμανία απ’ ό,τι εάν συνεχίζαμε να αγωνιζόμαστε. Οι Γερμανοί θα απαιτούσαν τον στόλο μας –αυτό θα ονομαζόταν αφοπλισμός–, τις ναυτικές βάσεις μας και πολλά άλλα. Θα καταλήξουμε να γίνουμε κράτος σκλάβων και θα δημιουργηθεί μια βρετανική κυβέρνηση που θα είναι μαριονέτα του Χίτλερ – υπό τον Mosley (Sir Oswald Mosley, Βρετανός φασίστας) ή κάποιο τέτοιο πρόσωπο. Και πού θα είμαστε στο τέλος όλων αυτών; Από την άλλη πλευρά, έχουμε τεράστιες εφεδρείες και πλεονεκτήματα. Και είμαι πεπει-

Winner

Στις 13 Μαρτίου 1945 ο Winston Churchill επισκέπτεται το μέτωπο της 9ης Αμερικανικής Στρατιάς. Στη φωτογραφία περπατά ανάμεσα στα «Δόντια του Δράκοντα», τα τσιμεντένια αντιαρματικά εμπόδια που είχαν αναπτύξει οι Γερμανοί στην αμυντική γραμμή Siegfried, η οποία εκτεινόταν στα δυτικά σύνορα της χώρας. Από αριστερά του διακρίνεται ο Βρετανός Στρατάρχης Sir Bernard L. Montgomery και ο Στρατάρχης Sir Alan Brooke και δεξιά του ο Αμερικανός Στρατηγός William H. Simpson.

σμένος ότι ο καθένας από εσάς θα σηκωθεί και θα με πετάξει από τη θέση μου αν για μια στιγμή σκεπτόμουν τη διαπραγμάτευση ή την παράδοση. Θα συνεχίσουμε και θα το πολεμήσουμε, εδώ ή αλλού, και αν αυτή η μακρά ιστορία του νησιού μας πρόκειται να τελειώσει τελικά, ας τελειώσει μόνο όταν ο καθένας από μας πνιγεί στο ίδιο του το αίμα πεσμένος στο έδαφος». Η ομιλία του αυτή αντέστρεψε το κλίμα και οι υπουργοί έσπευσαν να τον στηρίξουν μέσα σε έντονα φορτισμένο κλίμα πατριωτισμού. Ο ίδιος γράφει στα απομνημονεύματά του: «Ήμουν σίγουρος ότι όλοι οι υπουργοί ήταν έτοιμοι να σκοτωθούν πολύ σύντομα μαζί με τις οικογένειές τους και τα υπάρχοντά τους αντί να παραδοθούν. Σε αυτό αντιπροσώπευαν

τη Βουλή των Κοινοτήτων και σχεδόν όλους τους πολίτες». Η κίνηση αυτή του Churchill σήμαινε ότι είχε αποφασίσει να ακυρώσει προληπτικά οποιαδήποτε κίνηση υποστήριξης μπορεί να επιχειρούσε ο Halifax για τον «ευρωπαϊκό διακανονισμό» του με τους Γερμανούς. Αποφάσισε να διακινδυνεύσει την παραίτηση του υπουργού Εξωτερικών και ταυτόχρονα μια ψήφο εμπιστοσύνης εναντίον του. Αποφάσισε να πολεμήσει, να επιστρέψει στην αρχική του θέση, αλλά τώρα με πλήρη αίσθηση των κινδύνων και τις πιθανές θυσίες που βρισκόταν μπροστά. Οι συμπατριώτες του έπρεπε να διακινδυνεύσουν να ματώσουν μέχρι θανάτου. 81

O Winston Churchill καπνίζει το πούρο του στο σπίτι του στο Chartwell τον Μάιο του 1939.

κείνες οι ημέρες, μεταξύ 25 και 28 Μαΐου 1940, υπήρξαν, εκ του αποτελέσματος και της ακολουθίας των γεγονότων, το σημείο καμπής για την ηγεσία του Churchill και καθόρισαν την τύχη της Βρετανίας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Διότι, όπως είπε και ο ίδιος στην κρίσιμη συνεδρίαση του πολεμικού υπουργικού συμβουλίου, αντιμετωπίζοντας τον Halifax, «τα έθνη που ηττήθηκαν αγωνιζόμενα, ξαναγεννήθηκαν, αλλά εκείνα που παραδόθηκαν αμαχητί τελείωσαν».

THE PArIS POLO Η Lacoste παραμένει στην πρώτη γραμμή των trends, αποκαλύπτοντας το ολοκαίνουργιο Polo Shirt, το οποίο δανείζεται τους κώδικες του στυλ από τα κλασικά πουκάμισα.

ια σύγχρονη ματιά αποτυπώνει η Lacoste στο κλασικό polo της. Το νέο Paris Polo συνδυάζει τα fashion trends της εποχής με το σπορ ύφος και τα στυλιστικά χαρακτηριστικά ενός πουκάμισου. Το πρωτοποριακό αυτό σχέδιο ήρθε να απαντήσει στις ανάγκες της καθημερινότητας του σύγχρονου άνδρα, δίνοντας άνεση στην κίνηση, χωρίς να κάνει συμβιβασμούς στην κομψότητα. Το κοντομάνικο polo της Lacoste έχει μικρότερο μήκος και

στενή γραμμή, ώστε να αναδεικνύει το ανδρικό σώμα, ενώ παράλληλα απουσιάζουν οι πλαϊνές ραφές. Ο γιακάς του παραμένει, ενώ το signature σήμα του brand είναι κεντημένο και έχει το ίδιο χρώμα με το μπλουζάκι. Μπορείτε να το φορέσετε καθημερινά, καθώς είναι άνετο και συνδυάζεται εύκολα με jackets και jeans, προσδίδοντάς σας elegant urban look. Διαθέσιμο σε 10 διαφορετικές αποχρώσεις, το Paris Polo θα γίνει το αγαπημένο κομμάτι της γκαρνταρόμπας σας.

Interview Ο κόμης τΩν μολΥΒιΩν

Ο Anton Wolfgang Graf von Faber-Castell (1941-2016) μπροστά από ένα υπερμέγεθες ομοίωμα του κλασικού μολυβιού της φίρμας.

Visual Hellas

Charles von Faber-Castell

της Μαριανίνας Πάτσα

Φέτος συμπληρώνονται 90 χρόνια παρουσίας των προϊόντων Faber-Castell στην ελληνική αγορά αλλά και 20 χρόνια συνεργασίας ανάμεσα στην A.W. Faber-Castell GmbH και τη Notos Com Συμμετοχές ΑΕΒΕ, αποκλειστικό αντιπρόσωπο των προϊόντων Faber-Castell στην 84

Ελλάδα. Ο κόμης Charles von Faber-Castell αντιπροσωπεύει την ένατη γενιά της επιχείρησης και, με την αφορμή της σχετικής εορταστικής εκδήλωσης στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, μας μίλησε για το βασίλειο των μολυβιών του. «Πολλοί σημαντικοί άνθρωποι έχουν δημιουργήσει αριστουργήματα με τα υλικά της Faber-Castell και, όποτε συνειδητοποιώ τη μεγάλη ιστορία που υπάρχει πίσω από όλα αυτά, με συναρπάζει το γεγονός. Αλλά τα προϊόντα μας δεν είναι μόνο για τους λίγους. Είναι για όλους». «Ο πατέρας μου δεν μου επέβαλλε ποτέ το να μπω στην οικογενειακή επιχείρηση. Είπε να κάνω αυτό που θέλω, αλλά να το κάνω όσο πιο καλά μπορώ. Οπότε, από τη μία σε όλα τα παιδιά του έδωσε ελευθερία, αλλά από την άλλη ήθελε να αποδείξουμε την αξία μας πριν μπούμε στην επιχείρηση. Είναι σημαντικό να απολαμβάνεις αυτό που κάνεις, να ανακαλύψεις το πάθος σου. Εργάστηκα και αλλού, μα, όταν τελικά μπήκα στην οικογενειακή επιχείρηση, συνειδητοποίησα πως αγαπώ πολύ αυτό

Φωτογραφία: Μαριέττα Πλακωτάρη

ι κοινό έχουν διάσημοι ζωγράφοι όπως οι Vincent van Gogh και Edvard Munch με τον ιδιόρρυθμο σχεδιαστή Karl Lagerfeld, τον Νομπελίστα συγγραφέα Hermann Hesse, τον δημιουργό των αυτοκινήτων-φετίχ Ferdinand Porsche και την πολυβραβευμένη Eλληνίδα συγγραφέα Άλκη Ζέη; Την αγάπη τους για τα μολύβια Faber-Castell. Με έτος ίδρυσης το 1761, η Faber-Castell αποτελεί μία από τις παλαιότερες βιομηχανίες παγκοσμίως και μία από τις λίγες που παραμένει οικογενειακή εδώ και εννέα γενιές, ενώ συγκαταλέγεται ανάμεσα στις ελάχιστες εταιρείες που διαθέτουν θετικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Ειδικεύεται στον σχεδιασμό/ παραγωγή ειδών γραφής και αξεσουάρ και η παρουσία της είναι ισχυρή σε πάνω από 120 χώρες.

Ο κόμης Charles von Faber-Castell.

που κάνω». «Το να εργάζεσαι με την οικογένεια έχει υπέρ και κατά. Το μεγαλύτερο θετικό όμως είναι πως, όταν βρίσκεσαι σε τέτοια θέση, σκέφτεσαι μακροπρόθεσμα. Θέλεις να συνεχιστεί όχι μόνο η παραγωγή, αλλά και οι αξίες. Άλλωστε, αυτό είναι που θα αφήσεις στα παιδιά σου». «Η τεχνολογική επανάσταση αφήνει χώρο για τα μολύβια, έστω κι αν όλοι λίγο πολύ είμαστε σκυμμένοι πάνω από οθόνες υπολογιστών και έξυπνων τηλεφώνων. Τα μολύβια είναι απαραίτητα στα παιδιά και στα σχολεία. Είναι απαραίτητα και για τους καλλιτέχνες, τους σχεδιαστές, τους μηχανικούς, τους αρχιτέκτονες, τους συγγραφείς, που, αν και μπορεί να χρησιμοποιούν τεχνολογικά μέσα, ακόμη απολαμβάνουν να γράφουν και να σχεδιάζουν με μολύβι. Είναι όμορφα δώρα. Η αίσθηση του να κρατάς μολύβι είναι ωραία και οι άνθρωποι πάντα θέλουν να γυρίσουν στις ρίζες τους. Αυτό που όμως έχει αλλάξει πολύ με την τεχνολογική επανάσταση είναι ο τρόπος διανομής. Πλέον οι περισσότερες αγορές γίνονται μέσω διαδικτύου και τα καταστήματα υποφέρουν. Αλλά εγώ δεν θέλω να βλέπω το ποτήρι μισοάδειο, είμαι αισιόδοξος. Θεωρώ λοιπόν πως όλο αυτό είναι μια ευκαιρία την οποία πρέπει να δει κανείς πώς θα χρησιμοποιήσει

για να εξελιχθεί. Πώς μπορείς να επικοινωνήσεις καλύτερα με τον καταναλωτή; Θέλω να δω τον τρόπο πώλησης να αλλάζει, να γίνεται πιο διαδραστικός, να δοκιμάζουν οι άνθρωποι τα προϊόντα, να είναι η διαδικασία της αγοράς κάτι διαφορετικό. Γι’ αυτό βλέπουμε όλο και πιο πολλά concept stores. Διότι οι άνθρωποι θέλουν να έχουν ολοκληρωμένες εμπειρίες και σήμερα αυτό είναι πιο σημαντικό από ποτέ, Στο μέλλον, λοιπόν, θα περάσουμε κι εμείς από την παραγωγή στην εμπειρία». «Για να φτιαχτεί ένα μολύβι Faber-Castell, αντί να κόψουμε ένα δέντρο, πρώτα φυτεύουμε ένα. Διαθέτουμε 10.000 εκτάρια ιδιωτικές φυτείες γι’ αυτή τη δουλειά. Για τη Faber-Castell αλλά και για εμένα προσωπικά είναι σημαντικό το να έχουμε κέρδος, αλλά να το κάνουμε δίνοντας πίσω στην κοινωνία και στη φύση. Με τα προγράμματα της δενδροφύτευσης, τα οικολογικά βερνίκια και την τεχνολογία παραγωγής μας, τα καταφέρνουμε». «Η Ελλάδα είναι σημαντική αγορά για εμάς, παρά τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια. Νομίζω πως πολλές εταιρείες θα έκαναν πίσω, αλλά εμείς βλέπουμε μεγάλη δυναμική, διότι σκεφτόμαστε μακροπρόθεσμα, όχι με γνώμονα το γρήγορο κέρδος». 85

Winner ONce UpoN a Time iN America Νίκος ΜοΥγιάρης

Είναι πολύ σημαντικό οι άνθρωποι να καταθέτουν το στίγμα τους με τις πράξεις τους. Όχι μέσω δημοσίων σχέσεων και έχοντας να παρουσιάσουν ανύπαρκτο έργο. του Μιχάλη Ιγνατίου

κρίση στην Ελλάδα και στην Κύπρο έριξε πολλές μάσκες. Η ελίτ εξαφανίστηκε. Είναι ελάχιστοι οι πλούσιοι που μπορούν να καυχηθούν και να αποδείξουν ότι τις κρίσιμες ώρες βοήθησαν. Μα υπάρχει κανείς άλλος εκτός από τον Ανδρέα Δρακόπουλο; Αλλά ούτε στην Ομογένεια, πλην ελαχίστων περιπτώσεων, κινητοποιήθηκαν οι πλούσιοι Ελληνοαμερικανοί. Δύο-τρεις επέλεξαν να το κάνουν αθόρυβα, χωρίς τυμπανοκρουσίες. Ένας εξ αυτών, πρώτος μεταξύ των πρώτων, είναι ο επιχειρηματίας και φιλάνθρωπος Νίκος Μούγιαρης. Έφυγε από την Κύπρο με το πουκάμισο που φορούσε, για να φτάσει να είναι ο κυρίαρχος παίκτης στον χώρο των καλλυντικών στις ΗΠΑ, με την εταιρεία του MANA Products. Η επιτυχία του είναι άνευ προηγουμένου. Από το τίποτα, με προσωπική εργασία και επιλέγοντας τους καλύτερους συνεργάτες, έφτασε να υλοποιήσει τους στόχους που είχε θέσει όταν ξεκινούσε την πορεία του. Μέσα από απανωτές προσωπικές τραγωδίες έμεινε όρθιος για την οικογένεια του, για την επιχείρησή του, όπου προσφέρει δουλειά σε εκατοντάδες ανθρώπους από την Κύπρο, την Ελλάδα και την Αμερική, και για την Ομογένεια, στην οποία συνεισφέρει ό,τι χρειαστεί. Πολλές εκδηλώσεις καλύπτονται οικονομικά από τον κ. Μούγιαρη, ο οποίος υποστηρίζει οικονομικά και τα πολιτιστικά δρώμενα στην Ομογένεια. Ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος πιστεύει ότι ο κ. Μούγιαρης «είναι ένας πρωτοπόρος, με πάθος για την εκπαίδευση και σχέδιο που φέρνει απτά αποτελέσματα». Σε μια εκδήλωση και απευθυνόμενος στον ομογενή επιχειρηματία, του είπε: «Σας ευχαριστώ που δεν είστε ένας από αυτούς που απλώς γράφουν τις επιταγές, αλλά ένας από εκείνους που είναι αναμεμειγμένος, έχει πάθος και έχει νιώσει και τον πόνο από τη συμμετοχή του αυτή». Αυτή η φράση ομιλεί από μόνη της. Διότι γράφει μεν συνέχεια επιταγές, αλλά ζητά και έργα, συμμετέχει και συμπάσχει, επειδή όλη του η ζωή είναι μια συνεχής προσφορά. Η Χριστίνα Σάιλας, πρόεδρος των Επαγγελματιών Νέων με καταγωγή από την Κύπρο, μίλησε για την ταπεινότητα του επιχειρηματία σε μια εποχή που οι άνθρωποι θέλουν να ζουν μέσα στη λάμψη, έστω και αν δεν την αξίζουν. «Ο κ. Μούγιαρης είναι ένα πολύ ταπεινό άτομο», τόνισε η κ. Σάιλας. Έδωσε ελπίδα σε νέους ανθρώπους, όπως εγώ, και μας έμαθε ότι ο κόσμος δεν είναι μόνο για το συμφέρον το προσωπικό. Χρειάζεται κάποιος σαν τον κ. Μούγιαρη για να μας υπενθυμίζει να είμαστε ταπεινοί και να προσφέρουμε χαρά στους άλλους», κατέληξε. Ένας εκ των ηγετών της Ομογένειας, ο Φίλιπ Κρίστοφερ, δήλωσε ότι λίγοι είναι οι επιτυχημένοι που εργάζονται για να αποκτήσουν περιουσία,

όχι για να ικανοποιήσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες, αλλά για να βοηθήσουν τους άλλους ανθρώπους. Πρόσφατο δημιούργημά του είναι και η οργάνωση HALC, η οποία δρα με μεγάλη επιτυχία στην Ουάσιγκτον και στοχεύει στην προώθηση των εθνικών θεμάτων. Την οργάνωση πλαισιώνουν νέοι άνθρωποι, οι οποίοι έχουν ξαναβάλει το ελληνικό λόμπι στον χάρτη. Μέσω των New York Times ο κ. Μούγιαρης χρηματοδότησε μια εκστρατεία για να μην πουληθούν τα αμερικανικά F-35 στην Τουρκία. Θα συνεχίσει και με άλλες παρόμοιες εκστρατείες, σε συνεργασία με τις οργανώσεις των Εβραίων και των Αρμενίων. Ο κ. Μούγιαρης είναι ένας άνθρωπος που στέκεται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και, ενώ προσφέρει, δεν τον ενδιαφέρει να δείξει ούτε ποιος είναι ούτε τι έκανε. Ξεκινά πάντα τις φράσεις του με τη λέξη «εμείς», όχι τη λέξη «εγώ». Αποδεχόμενος ένα βραβείο, απέφυγε να μιλήσει για τον εαυτό του. Μίλησε «για όσα έχουμε επιτύχει ως κοινότητα Ελληνοαμερικανών. Πιστεύω πάνω απ’ όλα στις ελληνικές αξίες και στα ιδανικά», τόνισε. «Είμαι ένας απλός στρατιώτης, μια μονάδα σε μια επίλεκτη ομάδα, που μπορεί τελικά να γίνει μια κινητήρια δύναμη στην κοινότητά μας και στην ελληνική Διασπορά. Μια δύναμη που θα βοηθήσει την κοινότητα, την Κύπρο και την Ελλάδα», τόνισε χαρακτηριστικά. Υπενθύμισε ότι πολλοί Έλληνες της Αμερικής πέτυχαν σε οτιδήποτε επέλεξαν να κάνουν. «Είμαστε πρώτοι στην εκπαίδευση και δεύτεροι στον πλούτο», τόνισε. «Ως μονάδες, με εθελοντική δουλειά και με το φιλότιμο που μας διακρίνει καταφέραμε να πετύχουμε τόσο πολλά. Έχουμε κατορθώσει να ανεβούμε στις υψηλότερες θέσεις στον επιχειρηματικό τομέα, διαθέτουμε ελληνικής καταγωγής προέδρους εταιρειών. Μια μέρα θα εκλέξουμε και πρόεδρο ελληνοαμερικανικής καταγωγής». Ο κ. Μούγιαρης είναι από αυτούς τους επιχειρηματίες που πιστεύουν πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, εάν υπάρχει θέληση και αποφασιστικότητα, αγάπη προς την πατρίδα και χρήματα για να στηριχθούν υγιείς προσπάθειες για το καλό του Ελληνισμού. Ο ίδιος τα διαθέτει απλόχερα. Φανταστείτε μόνο να υπήρχαν άλλοι δέκα σαν κι αυτόν… Σίγουρα τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά, και το υποστηρίζω μετά λόγου γνώσεως… Πιστεύει ότι «οι Έλληνες μπορούμε να καταφέρουμε θαύματα. Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, αρκεί να το πιστεύουμε και να δουλεύουμε σκληρά», τόνισε και πρόσθεσε: «Η πατρίδα θέλει αγάπη και μερικές φορές η αγάπη δεν αρκεί. Χρειάζεται δουλειά και υπομονή, και πείσμα, και μεθοδικότητα».

Edwin Levick / Getty Images / Ideal Image

Getty Images / Ideal Image

Social rensposibilitY winners

Interview

H κ. Mαριάννα Β. Βαρδινογιάννη στην εκδήλωση που έγινε για την 70ή επέτειο από την ίδρυση της UNESCO, στην έδρα της UNESCO στο Παρίσι. Στην εκδήλωση, που ήταν αφιερωμένη στον Νέλσον Μαντέλα, η κυρία Βαρδινογιάννη ήταν από τους κεντρικούς ομιλητές.

ΜαριάΝΝα Β. ΒαρδιΝογιάΝΝη «Να εισαι στο πλεΥρο ΑΥτοΥ ποΥ σε εχει αναγκη» του Απόστολου Κοτσάμπαση

ραγματικοί νικητές στην κοινωνική αλληλεγγύη είναι όσοι διαθέτουν την ενέργεια, τη δύναμη, τον χρόνο τους στηρίζοντας τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη. Η κυρία Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία και το αποδεικνύει με το κοινωνικό έργο της. Ως Πρέσβυς Καλής Θελήσεως της UNESCO, Πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Παιδιών με Καρκίνο «ΕΛΠΙΔΑ» και Πρόεδρος του Συλλόγου «ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ» δραστηριοποιείται σε πολλά πεδία. Σε μια αποκλειστική συνέντευξη μιλάει για όλα αυτά, αλλά και για το πώς βλέπει το μέλλον της χώρας μας. Έχετε αναπτύξει σημαντική διεθνή δραστηριότητα ως Πρέσβυς Καλής Θελήσεως της UNESCO σε θέματα που αφορούν τον πολιτισμό, την εκπαίδευση, την πολιτιστική κληρονομιά και τα δικαιώματα των παιδιών. Είστε, μάλιστα, η μοναδική Ελληνίδα Πρέσβυς Καλής Θελήσεως της UNESCO. Ποιες ευθύνες προκύπτουν από έναν τέτοιο ρόλο; Η UNESCO είναι ένας διεθνής οργανισμός με αποστολή να φέρει κοντά τους λαούς και τους πολιτισμούς, να διασφαλίσει ότι κάθε παιδί θα έχει πρόσβαση στην εκπαίδευση και να υπερασπιστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα. H πρόταση να αναλάβω αυτόν τον ιδιαίτερα τιμητικό ρόλο αποτέλεσε και αποτελεί για εμένα μια μεγάλη πρόκληση: να μπορέσω με τις δικές μου δυνάμεις να συμβάλω στη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου, ενός κόσμου δικαιότερου, με ίσες ευκαιρίες για όλους. Το βάρος της ευθύνης δεν με τρόμαξε ποτέ ως άνθρωπο. Οδηγός μου σε αυτή τη σημαντική αποστολή είναι μια φράση του Robert F. Kennedy: «Η ανθρώπινη ιστορία πλάθεται από αμέτρητες διαφορετικές πράξεις θάρρους και πίστης. Κάθε φορά που κάποιος υπερασπίζεται ένα ιδανικό ή ενεργεί για να βελτιώσει τη μοίρα των άλλων ή ξεσπαθώνει κατά της αδικίας, στέλνει ένα μικρό κυματάκι ελπίδας και, καθώς αυτά τα κυματάκια συναντώνται από εκατομμύρια διαφορετικά κέντρα ενέργειας και τόλμης, φτιάχνουν ένα ρεύμα που μπορεί να γκρεμίσει τα ανθεκτικότερα τείχη καταπίεσης και αντίστασης». Οι πρωτοβουλίες σας αποκτούν ιδιαίτερη σημασία, με δεδομένη τη σημερινή κατάσταση της χώρας μας και σε συνδυασμό με την παγκόσμια εμβέλεια του Οργανισμού. Νιώθω ότι ο ρόλος που υπηρετώ είναι διττός. Από τη μία πλευρά έχω την ευθύνη να προβάλλω και να υποστηρίζω το σημαντικό έργο της UNESCO με όποιον τρόπο μπορώ, από την άλλη πλευρά όμως είμαι μια Ελληνίδα πολίτις, με έντονο το αίσθημα του εθνικού καθήκοντος, και προσπαθώ συνεχώς να συνδυάζω αυτούς τους ρόλους. Αυτό δεν είναι πάντοτε εύκολο. Είμαι υπερήφανη όμως για πολλά από όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα, όπως για παράδειγμα ότι το 2003, με δική μου πρωτοβουλία, διοργανώσαμε στην έδρα της UNESCO στο Παρίσι μια έκθεση φωτογραφιών που απεικόνιζαν

ενωμένα τα τμήματα των Γλυπτών του Παρθενώνα, προκειμένου να στρέψουμε την προσοχή της διεθνούς κοινής γνώμης σε ένα από τα μεγάλα μας θέματα, αυτό της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα. Μία ακόμα σημαντική στιγμή ήταν το 2016, όταν το Ίδρυμά μας συνδιοργάνωσε με την UNESCO εδώ στην Αθήνα, με την παρουσία της τότε Γενικής Διευθύντριας της UNESCO, κυρίας Irina Bokova, και του Προέδρου της Δημοκρατίας, κυρίου Προκοπίου Παυλόπουλου, τη «Συνάντηση των Αθηνών για τις Φιλόξενες Πόλεις για τους Πρόσφυγες». Με αυτόν τον τρόπο δόθηκε η δυνατότητα στους δημάρχους μας να μεταφέρουν τη φωνή τους σε ένα σημαντικό κέντρο λήψης αποφάσεων, όπως είναι η UNESCO, για ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η χώρα μας: το Προσφυγικό. Σε συνεργασία με την UNESCO πραγματοποιήσαμε επίσης στην Ελλάδα μια μεγάλη ενημερωτική καμπάνια για την καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών και της παιδικής πορνογραφίας μέσω του διαδικτύου, ενώ τo 2009, με τη συμβολή της UNESCO, διοργανώσαμε στην Αθήνα ένα Διεθνές Συνέδριο για την Κλιματική Αλλαγή. Εκτός από τη δράση σας στο πλαίσιο της UNESCO, είστε η ψυχή και η εμπνεύστρια ενός σημαντικού κοινωνικού έργου που επιτελείται μέσω του Συλλόγου Φίλων Παιδιών με Καρκίνο «ΕΛΠΙΔΑ». Πώς ξεκίνησε αυτό το σπουδαίο έργο; Κοιτάζοντας πίσω, πολλές φορές δεν μπορώ να πιστέψω ούτε εγώ η ίδια πόσα πολλά έχουμε καταφέρει. Όταν ξεκινήσαμε με την «ΕΛΠΙΔΑ» το 1990, δεν υπήρχε απολύτως καμία υποδομή για την αντιμετώπιση του παιδικού καρκίνου και τα Ελληνόπουλα που χρειάζονταν μεταμόσχευση έπρεπε να ταξιδέψουν στο εξωτερικό, με δυσβάσταχτο οικονομικό κόστος. Υπήρχαν οικογένειες που έχασαν το παιδί τους επειδή δεν μπορούσαν να καλύψουν το κόστος της νοσηλείας στο εξωτερικό. Αυτός ήταν και ο λόγος που δημιουργήθηκε η «ΕΛΠΙΔΑ». Μαζί με μια ομάδα δυναμικών γυναικών, που έδωσαν και δίνουν ακόμα την ενέργεια και την ψυχή τους, ξεκινήσαμε με τη δημιουργία της πρώτης Μονάδας Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών στη χώρα. Όταν αυτό ολοκληρώθηκε, δεν σταματήσαμε εκεί, αλλά συνεχίσαμε με τη δημιουργία του πρώτου, και μοναδικού, Ογκολογικού Νοσοκομείου για παιδιά στην Ελλάδα, στο οποίο νοσηλεύονται πια σχεδόν όλα τα περιστατικά παιδικού καρκίνου στη χώρα μας, ενώ για τις οικογένειες από την επαρχία τα παιδιά των οποίων έπρεπε να υποβληθούν σε μακροχρόνιες θεραπείες δημιουργήσαμε τον «Ξενώνα» της «ΕΛΠΙΔΑΣ», όπου μέχρι σήμερα έχουν φιλοξενηθεί περισσότερες από 2.000 οικογένειες. Στις οικογένειες αυτές φροντίζουμε, μέσα από το «Κοινωνικό Ταμείο της ΕΛΠΙΔΑΣ», να παρέχουμε, εκτός από στέγη, και οικονομική στήριξη, πολλές φορές ακόμα και μετά την αποθεραπεία του παιδιού τους.

Δεν σταματήσατε όμως εκεί, αλλά συνεχίσατε με τη δημιουργία του Συλλόγου «ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ», για να στηρίξετε όλους όσοι χρειάζονταν μεταμόσχευση μυελού των οστών. Το 2012 κάναμε ένα βήμα ακόμα. Δημιουργήσαμε τον Σύλλογο «ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ» και το 2014 την Τράπεζα Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών, με στόχο να μπορούν όλοι οι ασθενείς, παιδιά και ενήλικες, που χρειάζονται μεταμόσχευση μυελού των οστών να βρουν έναν συμβατό δότη. Μέσα σε αυτά τα χρόνια έχουμε καταφέρει να εγγράψουμε 60.000 δότες. 21 από αυτούς τους εθελοντές δότες έχουν βρεθεί συμβατοί, χαρίζοντας ελπίδα ζωής σε συνανθρώπους μας. Όλα αυτά έγιναν με μεγάλο αγώνα και πολλές φορές αντιμετωπίσαμε μεγάλες δυσκολίες. Ποτέ δεν το βάλαμε κάτω, και αυτό γιατί πίσω από τους αριθμούς βρίσκονται ανθρώπινες ζωές. Ανθρώπινες ζωές που καταφέραμε να σώσουμε. Και αυτός είναι ο λόγος που συνεχίζουμε ακόμα. Ποια είναι τα επόμενα βήματά σας; Επόμενος στόχος είναι να κάνουμε την «Ογκολογική Μονάδα Παίδων Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη – ΕΛΠΙΔΑ» Κέντρο Αριστείας για την αντιμετώπιση και την έρευνα για τον παιδικό καρκίνο με βάση τα διεθνή πρότυπα, μέσα από μια σειρά αξιολογήσεων και πιστοποιήσεων από εξειδικευμένα ιδρύματα του εξωτερικού. Αυτή τη στιγμή, τρία από τα τέσσερα παιδιά που νοσηλεύονται στην Ογκολογική Μονάδα γίνονται καλά και συνεχίζουν κανονικά τη ζωή τους. Αρκεί να σας πω ότι το πρώτο παιδί που υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση στη Μονάδα μας πριν από 27 χρόνια, και το θυμάμαι μωρό στην αγκαλιά μου, ετοιμάζεται τώρα να παντρευτεί. Θα είμαι μάλιστα και η κουμπάρα στον γάμο του. Στόχος μας λοιπόν είναι να μη χάνεται ούτε ένα παιδί, το ποσοστό τρία στα τέσσερα να γίνει τέσσερα στα τέσσερα θεραπευμένα παιδιά. Διατηρείτε επαφές με τον απόδημο Ελληνισμό. Πιστεύετε ότι μπορεί να διαδραματίσει ρόλο στην προώθηση ζητημάτων που αφορούν στην Ελλάδα; O Ελληνισμός της Διασποράς είναι για εμένα μία ακόμα Ελλάδα. Μια Ελλάδα που εμπνέει, με ικανούς και άξιους συμπατριώτες μας Έλληνες που τρέφουν απέραντη αγάπη για τη χώρα μας, ενώ παράλληλα έχουν τη δύναμη και την επιρροή να προωθήσουν κρίσιμα ζητήματα στα διεθνή κέντρα λήψης αποφάσεων. Τα τελευταία χρόνια, μάλιστα, λόγω της οικονομικής κρίσης, ο αριθμός των Ελλήνων που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό είναι ακόμα μεγαλύτερος. Μιλώντας στα ταξίδια μου με τους Έλληνες του εξωτερικού, ένιωσα πολύ έντονα την ανάγκη τους να είναι κοντά στην πατρίδα και να προσφέρουν με όποιον τρόπο μπορούν. Επομένως, ξέρω καλά ότι και θέλουν, και μπορούν να προωθήσουν ζητήματα που αφορούν στη χώρα μας στο εξωτερικό και επιπλέον να συμβάλουν στη λύση μεγάλων προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας. Στο πλαίσιο αυτό ξεκινήσαμε μια μεγάλη προσπάθεια με το «ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ», με δύο στόχους: να αγκαλιάσουμε όλο τον Ελληνισμό και όλοι οι Έλληνες μαζί να αυξήσουμε τον αριθμό των εθελοντών δοτών μυελού των οστών

ελληνικής καταγωγής, καθώς για τη συμβατότητα παίζει μεγάλο ρόλο η καταγωγή, το κοινό μας DNA. Στην προσπάθειά μας αυτή να απευθυνθούμε στον απόδημο Ελληνισμό, μέσω του προγράμματός μας «Make Greece Compatible», βρήκαμε ήδη πολύ μεγάλη ανταπόκριση και είμαι σίγουρη ότι μέσα από αυτή την πρωτοβουλία πολύ σύντομα θα δημιουργηθεί μια γέφυρα αλληλεγγύης και προσφοράς που δεν θα γνωρίζει σύνορα και η οποία μπορεί να πολλαπλασιάσει τους εθελοντές δότες μυελού των οστών προς όφελος των Ελλήνων ασθενών σε όλο τον κόσμο. Με τις δράσεις σας εκπέμπετε ένα δυνατό μήνυμα αλληλεγγύης προς τον συνάνθρωπο. Τι σημαίνει για σας η έννοια «κοινωνική αλληλεγγύη»; Μία από τις βασικές αρχές της ζωής μου ήταν πάντοτε να είμαι κοντά στους ανθρώπους. Πιστεύω βαθύτατα ότι είναι πολύ πιο σημαντικό να βρεθείς δίπλα σε εκείνους που περνούν μια δυσκολία και να τους στηρίξεις με μια αγκαλιά, ένα χαμόγελο ή μια ζεστή κουβέντα, παρά να προσφέρεις απρόσωπη οικονομική στήριξη. Προσπαθώ λοιπόν να είμαι εκεί. Στο Ογκολογικό Νοσοκομείο βρίσκομαι δίπλα στις μητέρες που περιμένουν να ολοκληρωθεί η επέμβαση του παιδιού τους. Παλεύω να είμαι κοντά στα ίδια τα παιδιά που αντιμετωπίζουν τον παιδικό καρκίνο, να περάσω χρόνο μαζί τους, για να τα ακούσω και να προσπαθήσω να απαλύνω τον πόνο τους. Το πόσο ανάγκη έχουμε όλοι την προσωπική συμπαράσταση στις δύσκολες στιγμές το βίωσα πρόσφατα, μετά την καταστροφή που συντελέστηκε στη Μάνδρα. Πήγα αρκετές φορές εκεί και συνομίλησα με τους κατοίκους, για να μου πουν οι ίδιοι τι χρειάζονται και να τους δώσω δύναμη και κουράγιο. Αυτό είναι για μένα κοινωνική αλληλεγγύη, να είσαι στο πλευρό αυτού που σε έχει ανάγκη. Να είσαι δίπλα του, να νιώθεις, να αισθάνεσαι, να «ακουμπάς» το πρόβλημά του. Υπάρχει ανταπόκριση από την κοινωνία στην προσπάθειά σας; Προτιμώ να σας απαντήσω με εικόνες που έχω μπροστά στα μάτια μου: Το πρόσωπο του Κρητικού που ενημερώθηκε από την Τράπεζα Εθελοντών Δοτών του Συλλόγου μας ότι είναι συμβατός δότης με ένα παιδί μας το οποίο έπρεπε να υποβληθεί σε μεταμόσχευση, την ώρα που η γυναίκα του έφερνε στον κόσμο το δικό τους παιδί, και χωρίς δισταγμό έφυγε από την Κρήτη για να δώσει το απαραίτητο μόσχευμα, χαρούμενος που θα «αποκτήσει όχι ένα, αλλά δύο παιδιά». Τα πρόσωπα των παιδιών ενός Νηπιαγωγείου που συγκέντρωσαν χρήματα για την «ΕΛΠΙΔΑ». Το πρόσωπο της πρωταθλήτριας ξιφασκίας Έφης Βλάμη, η οποία είναι αποθεραπευμένο μας παιδί, τη στιγμή που προσέφερε το μετάλλιό της στην «ΕΛΠΙΔΑ» και χιλιάδες ακόμη πρόσωπα ανθρώπων που χωρίς δεύτερη σκέψη είναι εκεί. Η απάντησή μου λοιπόν είναι πως, ναι, υπάρχει ανταπόκριση από την κοινωνία και αυτό μας δίνει τη δύναμη και το κουράγιο να συνεχίσουμε. Όλοι μαζί, κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου. Αυτή είναι άλλωστε η δύναμη της «ΕΛΠΙΔΑΣ»: ότι έχει πάντοτε στηριχθεί στην αγάπη του κόσμου. Το έργο της «ΕΛΠΙΔΑΣ» έχει δημιουργηθεί από την ελληνική κοινωνία και ανήκει στον ελληνικό λαό.

Interview

Μια μεγάλη αγκαλιά για τα παιδιά της «ΕΛΠΙΔΑΣ».

Η κυρία Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη σε εκδήλωση στον «Ξενώνα» της «ΕΛΠΙΔΑΣ».

Ποιοι φορείς θεωρείτε ότι μπορούν να συμβάλουν στην κατεύθυνση αυτή; Πιστεύω ότι ο μόνος δρόμος για να χτίσουμε πιο ανθρώπινες κοινωνίες περνάει μέσα από την παιδεία. Και η παιδεία δεν είναι μόνο ευθύνη της πολιτείας, αλλά και των δασκάλων, των καθηγητών, της οικογένειας και του καθενός μας ξεχωριστά. Φέρουμε όλοι, λοιπόν, το βάρος της ευθύνης να δημιουργήσουμε μια νέα γενιά που θα είναι καλύτερη από τις προηγούμενες. Μια νέα γενιά η οποία θα έχει την παιδεία εκείνη που θα της επιτρέψει να δημιουργήσει έναν καλύτερο και δικαιότερο κόσμο. Μέσα από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Λέμε την Αλήθεια στην Εξουσία», που το Ίδρυμά μας υλοποιεί σε συνεργασία με το Κέντρο «Robert F. Kennedy Human Rights», διαπιστώνω με μεγάλη χαρά το ενδιαφέρον εκπαιδευτικών και μαθητών για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και αυτό με γεμίζει με αισιοδοξία για μια μελλοντική κοινωνία αποτελούμενη από συνειδητοποιημένους πολίτες, που νοιάζονται για τον συνάνθρωπο και υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα.

από το σπίτι του να έχει αυτοεκτίμηση και να σέβεται τον διπλανό του πιστεύω ότι μπορεί να αντιμετωπίσει τα πάντα. Κρατώ πάντοτε ως πυξίδα και ως φυλαχτό τη συμβουλή που μου έδωσε η μητέρα μου, όταν απέκτησα και εγώ τα δικά μου παιδιά: «Δώσε στα παιδιά σου φτερά και ρίζες. Φτερά για να πετάξουν και ρίζες για να επιστρέψουν κοντά σου».

Ζούμε σε μια εποχή με πολλές προκλήσεις και δυσκολίες. Εσείς, ως μητέρα, με ποιες αρχές πιστεύετε ότι πρέπει να ανατρέφουμε τα παιδιά μας; Η μητρότητα είναι ο σπουδαιότερος, ο ομορφότερος, αλλά και ο πιο απαιτητικός ρόλος που καλείται να υπηρετήσει μια γυναίκα. Νιώθω ότι οι εποχές μπορεί να αλλάζουν, αλλά η συμβουλή μου σε κάθε νέα μητέρα παραμένει η ίδια: αγάπη και ποιοτικός χρόνος με τα παιδιά. Το σημαντικότερο είναι να νιώθουν τα παιδιά μας ότι είμαστε δίπλα τους, στις καλές αλλά και στις κακές στιγμές, να ξέρουν ότι η αγκαλιά της μητέρας είναι πάντα ανοιχτή και έτοιμη να τα δεχτεί, όχι μόνο μετά από μια επιτυχία, αλλά και μετά από ένα λάθος. Κάθε εποχή έχει τις προκλήσεις και τις δυσκολίες της. Ένα παιδί που έχει μεγαλώσει με αγάπη και ασφάλεια και συγχρόνως έχει διδαχθεί

Είστε αισιόδοξη για το μέλλον της πατρίδας μας; Ο ελληνικός λαός έχει αποδείξει μέσα από την ιστορία του ότι σε πολύ κρίσιμες στιγμές καταφέρνει να βγει νικητής. Βέβαια, ως Ελληνίδα πολίτις προβληματίζομαι και θλίβομαι πολλές φορές με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε ως χώρα τα τελευταία χρόνια. Βλέπω όμως γύρω μου νέους ανθρώπους μορφωμένους, δημιουργικούς, με καινοτόμες ιδέες και όρεξη για δουλειά. Αυτά τα νέα παιδιά με κάνουν να ελπίζω σε ένα καλύτερο αύριο. Σε έναν πιο όμορφο κόσμο, που θα συνδυάζει τη γνώση με την ανθρωπιά και την αγάπη προς τον συνάνθρωπο. Και είναι καθήκον όλων μας να εμπιστευτούμε τη νέα γενιά, να τους στηρίξουμε και να τους ανοίξουμε δρόμους, αν θέλουμε η πατρίδα μας να έχει το μέλλον που της αξίζει.

Στηρίζετε μέσα από το έργο σας χιλιάδες ανθρώπους. Ποιο είναι το δικό σας στήριγμα; Η οικογένεια και ο σύζυγός μου είναι για εμένα το στήριγμά μου, αλλά και η πηγή της δύναμής μου. Με τον άνδρα μου είμαστε μαζί από τα εφηβικά μου χρόνια. Είναι όλη μου η ζωή, το Α και το Ω για εμένα, ένας εξαιρετικός πατέρας, άνθρωπος και σύζυγος. Νιώθω πραγματικά ευλογημένη που βρέθηκα δίπλα σε έναν τόσο σπουδαίο άνθρωπο και μαζί μπορέσαμε να φτιάξουμε μια αγαπημένη οικογένεια με πέντε παιδιά, δεκατρία εγγόνια και πρόσφατα και ένα δισέγγονο.

People «I am Hope» Κύριος στόχος της HOPEgenesis είναι η μείωση της υπογεννητικότητας στη χώρα μας.

HOPEgenesis είναι μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που δραστηριοποιείται στον τομέα της υγείας και ασχολείται με το θέμα της υπογεννητικότητας στην Ελλάδα. Αποστολή της είναι να παρέχει ολοκληρωμένη ιατρική περίθαλψη και υποστήριξη σε γυναίκες από τη στιγμή που μένουν έγκυοι έως την ημέρα του τοκετού τους. Σύμφωνα με έρευνες του οργανισμού, η υπογεννητικότητα στη χώρα μας δεν οφείλεται μόνο στον οικονομικό παράγοντα, αλλά κυρίως στην έλλειψη ιατρικών υποδομών. Γι’ αυτό η HOPEgenesis παρέχει στις γυναίκες που ζουν σε περιοχές που στερούνται υποδομών ένα ευρύ φάσμα υπηρεσιών και φροντίδας. Κύριος στόχος τους είναι η αντιστροφή των αρνητικών ποσοστών γεννήσεων σε αυτές τις περιοχές, αλλά και η μείωση της υπογεννητικότητας, η οποία μαστίζει τη χώρα μας. Στο πλευρό της HOPEgenesis βρίσκονται 1.360 φίλοι, όπως οι Χάρης Χριστόπουλος, Δούκισσα Νομικού, Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης και άλλοι, οι οποίοι μέσα από τα social media εκφράζουν το «I am Hope», κρατώντας το κλειδί, σύμβολο της λύσης στο πρόβλημα της υπογεννητικότητας. Γίνε κι εσύ φίλος της HOPEgenesis στο: www.hopegenesis.org/filos, www.hopegenesis.org

People «Νοιάζομαι και ΔρΩ»

Getty Images / Ideal Image

Το καινοτόμο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Μη Κερδοσκοπικού Σωματείου Δεσμός

την καλλιέργεια της κουλτούρας του εθελοντισμού, της αλληλεγγύης και της συνείδησης ενεργού πολίτη στους μαθητές στοχεύει το πρόγραμμα «Νοιάζομαι και Δρω». Φέτος πραγματοποιείται σε πανελλαδικό επίπεδο για τρίτη συνεχόμενη χρονιά σε δημόσια σχολεία στις 13 περιφέρειες της χώρας μας, με την έγκριση του υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων. Στο τέλος της φετινής σχολικής χρονιάς θα έχουν συμμετάσχει 367 σχολεία, 38.500 μαθητές και 1.930 εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων, συμπεριλαμβανομένων ειδικών σχολείων και σχολείων δεύτερης ευκαιρίας. Η καινοτομία του προγράμματος έγκειται στο ότι τα ίδια τα παιδιά αποφασίζουν τι είναι αυτό που τους προβληματίζει στην κοινότητα και κοινωνία τους και τι θα ήθελαν να αλλάξουν, αλλά βγαίνοντας κυριολεκτικά έξω από το σχολείο, με δράσεις με τις οποίες προσπαθούν να επιλύσουν τα προβλήματα που τα απασχολούν. Με επίκεντρο τα τρία πρωτότυπα τεύχη του προγράμματος, βασισμένα σε διεθνή βιβλιογραφία και σύγχρονες πρακτικές, δι-

οργανώνονται δραστηριότητες σε όλα τα σχολεία οι οποίες περιλαμβάνουν εκπαιδευτικές επισκέψεις, επιμορφωτικά σεμινάρια και εκπαιδευτικό υλικό. Το «Νοιάζομαι και Δρω» αξιολογείται ετησίως από το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου με πολύ θετικά αποτελέσματα και έχει διακριθεί με δύο βραβεία των θεσμών Education in Business Awards και Bravo Sustainability Awards του Quality Net Foundation. Το πρόγραμμα υλοποιείται από το Μη Κερδοσκοπικό Σωματείο Δεσμός και το Ίδρυμα Λαμπράκη, και υποστηρίζεται από τα μεγαλύτερα ιδρύματα της χώρας, όπως και από εταιρικούς υποστηρικτές σε είδος. Το «Νοιάζομαι και Δρω» συμμετέχει στην crowdfunding πλατφόρμα ACT4GREECE (www.act4greece.gr) με στόχο να συγκεντρώσει 70.000 € έως τις 30/4, για την υλοποίηση του φετινού προγράμματος σε 236 σχολεία σε όλη την Ελλάδα. www.noiazomaikaidrw.gr

Axion hellas 4η δράση στα νησιά τοΥ ΙονίοΥ

ια αποστολή ψυχής στα νησιά του Ιονίου πελάγους Μεγανήσι, Καστό και Κάλαμο πραγματοποίησε η Axion Hellas από τις 8 έως τις 11 Μαρτίου. Η ομάδα, που απαρτίζεται από 101 εθελοντές, πραγματοποίησε ιατρικές εξετάσεις, κατ’ οίκον επισκέψεις και επιμορφωτικές εκδηλώσεις για τους κατοίκους των νησιών. Η αποστολή αυτή αποτέλεσε την 4η δράση του οργανισμού, στο πλαίσιο της οποίας έγιναν 1.736 ιατρικές πράξεις με τη συμμετοχή 50 ιατρών και 8 νοσηλευτών, ενώ η προσέλευση του κόσμου ήταν άκρως συγκινητική. Τα ιατρεία που στήθηκαν αποτελούνταν από τις ειδικότητες: παιδιατρική, παθολογική, καρδιολογική, πνευμονολογική, ενδοκρινολογική, οφθαλμολογική, γαστρεντερολογική, γενικής χειρουργικής, ουρολογική, ΩΡΛ, γυναικολογική, οδοντιατρική, μικροβιολογική, ορθοπεδική, νευρολογική και ψυχικής υγείας. Επίσης διενεργήθηκαν εξετάσεις όπως τεστ Παπ, σπιρομέτρηση, triplex καρδιάς, υπερηχογράφημα θυρεοειδούς, υπερηχογράφημα μαστού και υπέρηχος συμπαγών οργάνων και αγγείων. Την κατασκευή της παιδικής χαράς Μεγανησίου, σύμφωνα με τις πιο ασφαλείς προδιαγραφές, έκανε δωρεά η Neptune Lines. Εκτός από τις δράσεις της στον τομέα της υγείας, η Axion Hellas επικεντρώθηκε και σε πολιτιστικές και εκπαιδευτικές δραστηριότητες, με τους μαθητές και τους γονείς του Μεγανησίου και του Καλάμου να είναι θερμοί υποστηρικτές μέσα από την παρουσία τους. Το πρόγραμμα «Είμαστε όλοι αληθινοί ήρωες» είχε στόχο να αφυ-

πνίσει τα παιδιά ως προς την προσωπική τους ταυτότητα, την έννοια της φιλίας, του σεβασμού και την αξία της κοινότητας στην οποία ανήκουν, μέσα από βιωματικά και διασκεδαστικά παιχνίδια με την υποστήριξη του Βρετανικού Συμβουλίου Ελλάδος. Στο πλαίσιο αυτό η Axion Hellas συνεργάστηκε με το Ίδρυμα Μαριάννας B. Βαρδινογιάννη και το Ίδρυμα Robert F. Kennedy Human Rights για το πρόγραμμα «Λέμε την αλήθεια στην Εξουσία», με το Διεθνές Κέντρο Ολυμπιακής Εκεχειρίας και τον Σύλλογο Ελλήνων Ολυμπιονικών στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος κατά του σχολικού εκφοβισμού με βάση τις ολυμπιακές αξίες και με τη θεατρολόγο κ. Παπαϊωάννου, που βοήθησε τα παιδιά να εκφραστούν μέσα από θεατρικό παιχνίδι. Οι γονείς παρακολούθησαν ομιλίες και ενημερώθηκαν από το Τμήμα Ηλεκτρονικού Εγκλήματος σχετικά με την ασφαλή χρήση του διαδικτύου, από το σωματείο ΕΛΙΖΑ σχετικά με την παιδική κακοποίηση και από την ειδική διατροφολόγο κ. Κωστάρα σχετικά με την ισορροπημένη διατροφή για μικρούς και μεγάλους. Στο πλάι της Axion Hellas βρέθηκε για άλλη μία φορά ο σύλλογος ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ, που πραγματοποίησε ενημέρωση σχετικά με την αναγκαιότητα της προσφοράς μυελού των οστών και εγγραφή νέων εθελοντών δοτών. Η Axion Hellas ήδη προετοιμάζεται για την επόμενη αποστολή της ομάδας, που θα πραγματοποιηθεί στο Αιγαίο από 28 Απριλίου έως 6 Μαΐου και στην οποία περιλαμβάνονται τα νησιά Σχοινούσα, Θηρασιά, Κάσος, Ανάφη και Κάρπαθος. 99

Winner

Πορεία 090 ΓΕΩργιοσ Παπαλιοσ

Από την παγκόσμια ναυτιλία στον ελληνικό κινηματογράφο. της Κωνσταντίνας Μαριά

οικογένεια του Γεωργίου Παπαλιού άρχισε να δραστηριοποιείται στη ναυτιλία από το 1909, με αφετηρία τη Χίο. Ο ίδιος στόχευε ως τέταρτη γενιά να συνεχίσει την παράδοση και το έπραξε αφήνοντας το δικό του αποτύπωμα, όπως και σε πολλά άλλα πεδία με τα οποία επιτυχημένα ασχολήθηκε. Σπουδάζει οικονομικά στην Αγγλία, δουλεύει στο γραφείο της οικογένειας στο Λονδίνο και το 1968 επιστρέφει στην Ελλάδα για να επιβλέψει το χτίσιμο βαποριών στον Σκαραμαγκά. Στη φωτογραφία, από τη συνεδρίαση των Ελλήνων εφοπλιστών στα μέσα της δεκαετίας του ’70, απεικονίζεται σε ηλικία μόλις 28 ετών ανάμεσα στα ιερά τέρατα του ελληνικού εφοπλισμού. Είναι το νεότερο μέλος, ο μοναδικός που εμφανίζεται χωρίς γραβάτα, και αναλαμβάνει μαζί με τον Μιχάλη Περατικό την προβολή της Ένωσης και την προώθηση των συμφερόντων τους στο εξωτερικό. Όμως από πολύ μικρός είχε μία ακόμη αγάπη: τον κινηματογράφο. Ήταν τέτοια η αγάπη του, που ονομάτιζε τα πλοία του με τίτλους ταινιών. Χαρακτηριστικό το πλοίο του με το όνομα «Great Gatsby». «Από πολύ μικρός μού άρεσε ό,τι είχε σχέση με το θέατρο, τον κινηματογράφο και κυρίως την ηθοποιία. Αφού δεν έγινα ποτέ ηθοποιός, προτίμησα να γίνω παραγωγός». Προτείνει στην Ένωση να γυρίσουν μια σειρά με θέμα τη ναυτιλία, με τη μόνη προϋπόθεση ότι θα απεικονίζει την πραγματικότητα. Η «Πορεία 090» είναι μια τηλεοπτική σειρά 20 επεισοδίων γυρισμένη εξ ολοκλήρου μέσα στα βαπόρια των μελών της Ένωσης. Πρόκειται για την ιστορία ενός λαθρεπιβάτη

100

ναυτικού που πιστεύει ότι το πλοίο στο οποίο επιβιβάζεται πηγαίνει στην Αμερική, ενώ στην πραγματικότητα πηγαίνει πορεία 090, δηλαδή στην Ασία, και έτσι ζει τη ζωή του μέσα στο σκάφος. Αναθέτει τη μουσική επένδυση στον φίλο του Θάνο Μικρούτσικο, δίνοντάς του τα ποιήματα του Καββαδία, και έτσι η σειρά αποτέλεσε τη βάση για έναν από τους πιο εμπορικούς και σημαντικούς δίσκους της ελληνικής δισκογραφίας, τον «Σταυρό του Νότου». Στη συνέχεια γνωρίζει τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, στον οποίο πιστεύει και επενδύει στο ταλέντο του κάνοντας μαζί του την πρώτη του ταινία, «Οι μέρες του ’36», και στη συνέχεια τη βραβευμένη ταινία στο Φεστιβάλ των Καννών «Ο θίασος». Ο ίδιος θα πει: «Η αντίδρασή μας ως προς τη χούντα ήταν να κάνουμε σινεμά». Μια βραδιά στο σπίτι του, η Ελένη Καραΐνδρου παίζει πιάνο και ο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι τραγουδά. Εκείνος ισορροπεί αριστοτεχνικά με οδηγό του την αγάπη για τον κινηματογράφο. Το 1980 ο τότε υπουργός Πολιτισμού Ανδρέας Ανδριανόπουλος ιδρύει το Κέντρο Κινηματογράφου και του προτείνει να γίνει μέλος του διοικητικού συμβουλίου. Μένει εκεί για 5 χρόνια, όμως αποχωρεί γιατί έχει διαφορετική άποψη για το πώς πρέπει να λειτουργεί το κέντρο. Στη συνέχεια μετακινείται στον ΣΕΓΑΣ, όπου αναλαμβάνει την ιππασία, φτάνει μέχρι την ανώτατη βαθμίδα κριτή ιππασίας στον κόσμο και βραβεύεται από τον πρίγκιπα Φίλιππο της Αγγλίας. Παράλληλα ασχολείται με το τένις, το μποξ, τρέχει σε αγώνες αυτοκινήτων με Aston Martin DB6 μέχρι Mini Cooper S, αλλά και σε Μαραθωνίους. Το 2006 επιστρέφει ως πρόεδρος στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου.

Ένα από τα πλοία του στο λιμάνι του Ρότερνταμ με το όνομα της ταινίας Great Gatsby

101

Ο Πρίγκιπας Φίλιππος της Αγγλίας βραβεύει τον Γεώργιο Παπαλιό σε αγώνες ιππασίας στην Αγγλία.

Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος με τον Γεώργιο Παπαλιό στο αεροδρόμιο του Ελληνικού επιστρέφοντας από τις Κάννες

αθαίνει ότι το σενάριο ενός πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη απορρίφθηκε λόγω χαμηλού κόστους για τα δεδομένα του κέντρου εκείνη την εποχή, που έδινε τα διπλάσια λεφτά για ταινίες. Ζήτησε να τον δει. Εκείνος τότε είχε στο ενεργητικό του μόνο διαφημιστικά. Ακολούθησε ο χαρακτηριστικός διάλογος: –Τι διαφημιστικά έχεις κάνει; –Το τελευταίο που έκανα ήταν για τη Nova, το πούτ δε κοτ ντάουν.

102

–Εσύ είσαι αυτός; Πόσα λεφτά θέλεις να κάνεις την ταινία; Το ένστικτό του τον δικαιώνει. Ήταν ο Γιώργος Λάνθιμος με την ταινία «Κυνόδοντας», υποψήφια για Όσκαρ το 2011. Κατά τη διάρκεια της θητείας του η Ελλάδα μπαίνει στον παγκόσμιο χάρτη του σινεμά. Αναδείχθηκε μια νέα γενιά σκηνοθετών, γυρίστηκαν 100 ταινίες και κατακτήθηκαν πάνω από 350 βραβεία στα κορυφαία Φεστιβάλ των Καννών, της Βενετίας, του Βερολίνου. Ο Γεώργιος Παπαλιός επισημαίνει:

Winner

Ο Γεώργιος Παπαλιός έτοιμος για εκκίνηση μέσα στην Aston Martin DB6 σε αγώνες στην Αθήνα το 1969

Ο Γεώργιος Παπαλιός με τον ηθοποιό Νικ Νόλτε στη διάρκεια γυρισμάτων στην Πελοπόννησο

Η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Από αριστερά: Γιώργος Παπαλιός, Κώστας Κ. Καρράς, Γιώργος Λαναράς, Γιώργος Βαρδινογιάννης, Σταύρος Νταϊφάς, Μένης Καραγεώργης, Αντώνης Χανδρής, Νότης Παναγιωτόπουλος, Στάθης Γουρδομιχάλης και Νίκος Νομικός.

«Έχουμε περπατήσει σε όλα τα κόκκινα χαλιά του κόσμου. Δεν υπάρχει φεστιβάλ στον κόσμο που να πήγαμε και να μην έχουμε βραβευτεί». Ένας άνθρωπος που κατάφερε να τον εντυπωσιάσει ήταν ο ηθοποιός Νικ Νόλτε. Η γνωριμία τους έγινε στην Πελοπόννησο, στη διάρκεια γυρισμάτων μιας ταινίας όπου υποδύεται έναν γέρο βοσκό. «Περπατώντας στο δάσος ξαφνικά τον βλέπω να σκύβει με μεγάλη δυσκολία λόγω προβλημάτων που είχε με την υγεία του, να μαζεύει κάτι από το

χώμα και να το βάζει στην τσέπη του. Ήταν μια γόπα!» Ενδεικτικό της προσωπικότητας και του ταλέντου του είναι το ότι παρέμενε αμετακίνητος στη θέση του για επτά χρόνια συνεργαζόμενος με επτά διαφορετικούς υπουργούς Πολιτισμού διαφορετικών κυβερνήσεων. Το 2013 παραιτείται, αρνούμενος να πραγματοποιήσει ένα ρουσφέτι που του ζητήθηκε. Μια πολυσχιδής προσωπικότητα που δεν αλλοίωσε ποτέ το στυλ του, αλλά αντιθέτως επέβαλε τους δικούς του κανόνες και αρχές.

103

Spring break Φωτογράφος: Τάσος Βρεττός Fashion editor: Στέφανος Ζαούσης Grooming: Aχιλλέας Χαρίτος Fashion associate: Ίρις Καρύδη Μοντέλο: Παρασκευάς Μπουμπουράκας (VN MODELS) Ευχαριστούμε το Island Club Restaurant και τον Χρύσανθο Πανά για τη φιλοξενία. Info: 27o χλμ. Αθηνών-Σουνίου, Βάρκιζα, Αθηναϊκή Ριβιέρα, Τ. +30 210 96 53 563-4, www.islandclubrestaurant.gr Ευχαριστούμε τη Mercedes-Benz Ελλάς ΑΕE για την παραχώρηση του αυτοκινήτου της φωτογράφισης, GLE 350d Coupe, www.mercedes-benz.gr Πουκάμισο και γραβάτα Paul Smith (Attica), γιλέκο Bespoke Athens (Bespoke Athens), τζιν παντελόνι Lacoste (Notos Galleries), καπέλο από προσωπική συλλογή, παπούτσια Sebago (Attica).

104

Style

105

Κοστούμι Hacket (Shop & Trade), μπλούζα Calvin Klein (Attica), γυαλιά ηλίου Trussardi (De Rigo Hellas), ποσέτ Bespoke Athens (Bespoke Athens), ζώνη από προσωπική συλλογή, παπούτσια Clarks (Attica). 106

Style

107

Πόλο Lacoste (Notos Galleries), παντελόνι Dries Van Noten (Luisa World), ζώνη Antony Morato (Shop & Trade), παπούτσια Clarks (Attica).

Πουκάμισο Boggi (Attica), παντελόνι Scotch & Soda (Attica), καπέλο από προσωπική συλλογή, παπούτσια Gant (Attica).

108

Style

Σακάκι Balmain (Luisa World), T-shirt Kenzo (Attica), τζιν παντελόνι Gant (Notos Galleries), γυαλιά ηλίου Dunhill (De Rigo Hellas), ποσέτ Bespoke Athens (Bespoke Athens), παπούτσια Allen Edmonds (Attica).

109

Κοστούμι Dries Van Noten (Luisa World), ζιβάγκο από προσωπική συλλογή, γιλέκο John Varvatos (Attica), παπούτσια Tommy Hilfiger (Tommy Hilfiger Golden Hall). 110

Style

111

Πουκάμισο και σακάκι Tommy Hilfiger (Tommy Hilfiger Golden Hall), γυαλιά ηλίου Police (De Rigo Hellas).

112

Style

113

Πόλο The Bostonians (The Bostonians The Mall), παντελόνι Tommy Hilfiger (Tommy Hilfiger Golden Hall), τραγιάσκα Ted Baker (Attica), παπούτσια Clarks (Attica). 114

Style

Πουκάμισο Calvin Klein (Attica), παντελόνι DSquared2 (Eponymo Golden Hall), τιράντες Boggi (Attica).

Πουκάμισο The Bostonians (The Bostonians The Mall), μπλούζα Antony Morato (Shop & Trade), παντελόνι Paul Smith (Attica), παπιγιόν Scotch & Soda (Attica), ζώνη από προσωπική συλλογή, παπούτσια Clarks (Attica). 115

116

Style

Κοστούμι DSquared2 (Eponymo Golden Hall), πουκάμισο Hugo Boss (Attica), τιράντες και ποσέτ Boggi (Attica), παπούτσια All Star (Attica).

117

AND THE WINNER IS… Έξι ρολόγια κορυφαίας ποιότητας ως προς το στυλ, τις λειτουργίες και την υψηλή ακρίβεια: αυτές είναι οι προτάσεις μας για black-tie, ετήσιο ημερολόγιο, χρονογράφο, σπορ μοντέλο αεροπορίας, χρονόμετρο COSC και χρονόμετρο με τιμή κάτω των 1.000 ευρώ. Φωτογραφίες: Studio Anastassatos, Styling: Μάνθος Δελλατόλας, Επιμέλεια ρολογιών: Φανή Ζαφράκα-Θεμελίδη HAMILTON Khaki X-Wing Auto Chrono με open back κάσα 45 mm από ατσάλι με επίστρωση μαύρου PVD, βιδωτή κορόνα, αυτόματο μηχανισμό χρονογράφου, ενδείξεις ημέρας και ημερομηνίας, λουράκι από δέρμα, στεγανό μέχρι 100 μ. (Swatch Group Greece). LONGINES Record με κάσα διαμέτρου 38,5 mm από ανοξείδωτο ατσάλι με κρύσταλλα ζαφειριού και στις δύο όψεις της, αυτόματο μηχανισμό ακριβείας με πιστοποίηση χρονομέτρου από το COSC και ατσάλινο μπρασελέ με τριπλό αναδιπλούμενο κούμπωμα ασφαλείας (Swatch Group Greece). TISSOT Ballade Powermatic 80 COSC με κάσα 39 mm από ανοξείδωτο ατσάλι με κρύσταλλα ζαφειριού και στις δύο όψεις, αυτόματο ελβετικό μηχανισμό με 80 ώρες αυτονομίας και πιστοποίηση χρονομέτρου από το COSC, και λουράκι από δέρμα (Swatch Group Greece). 118

Style

JAQUET DROZ Grande Seconde Off-Centered Onyx με κάσα 43 mm από λευκό χρυσό 18Κ, καντράν από όνυχα με μεγάλο βοηθητικό καντράν δευτερολέπτων, κρύσταλλο ζαφειριού που αποκαλύπτει τον αυτόματο μηχανισμό και λουράκι από φίνο δέρμα αλιγάτορα (Kassis). ROLEX Oyster Perpetual Sky-Dweller με ατσάλινη κάσα 42 mm, λευκόχρυση λειτουργική στεφάνη 18Κ, αυτόματο μηχανισμό Superlative Chronometer με δύο χρονικές ζώνες, ενδείξεις ημερομηνίας, μήνα, ετήσιο ημερολόγιο με μηχανική μνήμη, μπρασελέ Oyster από ατσάλι και λευκό χρυσό 18Κ, στεγανό μέχρι 100 μ. (Rolex Hellas). OMEGA Speedmaster Racing Master Chronometer με κάσα 44,25 mm από ατσάλι, μαύρη κεραμική στεφάνη με ταχύμετρο, αυτόματο μηχανισμό χρονογράφου υψηλότατης ακριβείας Omega Co-Axial Master Chronometer και λουράκι από μαύρο δέρμα με εσωτερική επίστρωση από πορτοκαλί καουτσούκ (Swatch Group Greece). 119

Τζάκετ Barbour, πόλο Lacoste, παντελόνι τζιν Barbour και δερμάτινη ζώνη Gant (όλα Notos). Ρολόι Thorton #Rolf με κάσα 49 mm από μαύρο IP, quartz μηχανισμό και λουράκι από δέρμα (Timebox). Γυαλιά ηλίου Trussardi (De Rigo Hellas). Sneakers δερμάτινα Clarks (Attica the Department Store). 120

Style

Σακάκι Tommy Hilfiger, πουκάμισο Napapijri και γραβάτα Tommy Hilfiger (όλα Attica the Department Store). Ρολόι Casio Edifice Chronograph με ατσάλινη κάσα 48 mm, quartz μηχανισμό χρονογράφου και λουράκι από μαύρο δέρμα (ΕΛΜΗ Systems). Γυαλιά οράσεως Lozza (De Rigo Hellas). Παντελόνι chinos New Zealand (Shop & Trade). Ζώνη πλεχτή, ελαστική, Gant (Notos). Δερμάτινα δετά παπούτσια Antony Morato (Shop & Trade). 121

Corbis / Getty Images / Ideal Image

Wellness

122

GAIn WITH nO PAIn του Βησσαρίωνα Ζέρβα

ο τένις είναι ένα πολύ δημοφιλές άθλημα παγκοσμίως, παίζεται από άτομα όλων των ηλικιών και έχει πολλά οφέλη. Στην Ελλάδα η αντισφαίριση χρονολογείται από το 1896, και σταδιακά απέκτησε πολλούς φίλους. Αναπτύσσει τις φυσικές μας ικανότητες, όπως τη δύναμη, την ταχύτητα, την αντοχή, την ευλυγισία, ενώ ταυτόχρονα βελτιώνει τον νευρομυϊκό μας συντονισμό. Έρευνες έχουν δείξει ότι βοηθά μέχρι και στην πρόληψη της οστεοπόρωσης σε παίκτες μεγαλύτερης ηλικίας. Τα μέρη του σώματος που γυμνάζονται περισσότερο είναι τα χέρια, τα πόδια, η κοιλιά, η πλάτη και οι ώμοι. Αναπόφευκτα όμως, όταν σε κάποιο σημείο του σώματος υπάρχει πιο συχνή και επαναλαμβανόμενη κίνηση και πίεση, τότε το σημείο αυτό είναι και πιο ευάλωτο σε τραυματισμούς υπέρχρησης και σε πιθανή εκδήλωση κακώσεων. Το τένις είναι ένα εξαιρετικό άθλημα για να διατηρούμε τη φόρμα μας, αλλά, αν δεν είμαστε προσεκτικοί, μπορεί η ερασιτεχνική ενασχόληση στις ελεύθερες ώρες να έχει αρνητική επίδραση στο μυοσκελετικό μας σύστημα. Οι μυοσκελετικές διαταραχές αποτελούν την αιτία χρόνιων παθήσεων στο 50% περίπου όλων των ατόμων ηλικίας 50 ετών και άνω. Περιλαμβάνουν δυσφορία, πόνο ή ασθένεια των μυών, των αρθρώσεων ή των μαλακών ιστών που συνδέουν τα οστά. Τα μυοσκελετικά προβλήματα προκαλούνται κυρίως στον αγκώνα, στον καρπό, στα γόνατα και στη μέση.

*Ο Βησσαρίων Ζέρβας είναι πτυχιούχος του School of Physical

Education & Sport Science (Aristotle University), Master στο Holistic Health Care & Rehabilitation (CL Pennsylvania University), πιστοποιημένος σύμβουλος «Ολικού Μυαλού» (HBDI), ειδικός επιστημονικός σύμβουλος στην ολιστική θεραπευτική-πρόληψη και αποκατάσταση

Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό Work, ο βαθμός πόνου που ένας παίκτης του τένις ανέφερε ήταν ευθέως ανάλογος με τον αριθμό των αγώνων στους οποίους συμμετείχε το άτομο αυτό. Συμπερασματικά, η ένταση και η επαναλαμβανόμενη υπέρχρηση αύξησαν τον κίνδυνο μακροχρόνιας μυοσκελετικής βλάβης. Η επικινδυνότητα έγκειται στο ότι το σώμα κινείται και καταπονείται ασύμμετρα, ενώ γίνονται επαναλαμβανόμενες κινήσεις. Όπως όλα τα σπορ έτσι και το τένις θα πρέπει να παίζεται με προσοχή. Όταν για παράδειγμα κινούμαστε και χτυπάμε την μπάλα του τένις ενώ η πλάτη έχει μεγάλη στροφική θέση, το σώμα δέχεται υπερβολική πίεση σε μια μη συνηθισμένη για εκείνο θέση. Σίγουρα η ελαστικότητα, οι διατάσεις, είναι μια διαδικασία που βοηθά στην πρόληψη κάποιας υπερχρηστικής κάκωσης, αλλά δεν είναι αρκετή από μόνη της. Υπάρχουν πραγματικά αρκετά πράγματα που πρέπει να ενσωματώσουμε στη νοοτροπία μας όταν παίζουμε τένις ερασιτεχνικά. Παράγοντες όπως ο αθλητικός εξοπλισμός, οι καιρικές συνθήκες και η έλλειψη ύπνου πρέπει επίσης να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη. Όπως όλα τα ερασιτεχνικά αθλήματα, έτσι και το τένις είναι σημαντικό να προσαρμοστεί κατάλληλα στην καθημερινή ζωή του ασκουμένου για να προσφέρει ψυχοσωματικά οφέλη και καλή υγεία.

μυοσκελετικών παθήσεων. Με πολυετή εμπειρία στην εκπαίδευση στελεχών επιχειρήσεων και αθλητών στους τομείς Holistic Health & Wellness, Corrective Training, Nutri Detox. Contact info: zervvis@yahoo.gr

123

THE CHAMPIOνS Ονόματα-θρύλοι της αρωματοποιίας γνωρίζουν καλά, χρόνια τώρα, τον τρόπο να κλέβουν την παράσταση με κάθε νέα τους δημιουργία. Από την Αντωνία Θωμοπούλου, Φωτογραφίες: Σπύρος Αναστασάτος, Επιμέλεια φωτογράφισης / Still Life: Μάνθος Δελλατόλας • Οbsessed For Men, Calvin Klein • Gentleman Eau De Toilette, Givenchy • Invictus Aqua, Paco Rabanne 124

Style

• L’Homme Ideal L’Intense, Guerlain • Chrome Eau De Toilette, Azzaro • Acqua Di Gio Absolu, Giorgio Armani. 125

Interview

Marathon man Δημήτρης ΘεοδΩρακάκος

«Ο ζήλος είναι που σε κάνει να μένεις στην κορυφή» της Κέλλυς Σταυροπούλου

Έλληνας αθλητής στίβου μεγάλων αποστάσεων (δύο φορές πρωταθλητής Ελλάδος στον Μαραθώνιο και τέσσερις φορές στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ορεινού Τρεξίματος) αντλεί κίνητρο από τις νίκες του και πεισμώνει με τις ήττες του. Ποιες θεωρείτε τις σημαντικότερες νίκες σας στη μέχρι τώρα πορεία σας; Θα θυμάμαι πάντα την πρώτη φορά που κέρδισα στον αυθεντικό Μαραθώνιο Αθηνών, το 2009. Τότε το βασικό μου κίνητρο ήταν να «ικανοποιήσω» τον προπονητή-φίλο-συνεργάτη μου Νίκο Πολιά (κάτοχο του ρεκόρ του αυθεντικού Μαραθωνίου ακόμα και σήμερα), ο οποίος είχε πιστέψει σ’ εμένα και με είχε βοηθήσει πολύ. Εξίσου σημαντική για μένα ήταν η κατάκτηση της 1ης θέσης σε έναν εξαιρετικά απαιτητικό αγώνα 8 ημερών (βλ. Transalpine run), στις Άλπεις, το 2013 – είχαμε ξεκινήσει από τη Γερμανία, διασχίσαμε Αυστρία, Ελβετία και τερματίσαμε στην Ιταλία. Καθημερινά ολοκληρώναμε αποστάσεις που αντιστοιχούσαν περίπου σε Μαραθώνιο, με μεγάλες υψομετρικές διαφορές. Ποιοι είναι οι βασικότεροι αρωγοί σας στην πορεία σας στον αθλητισμό; Επειδή ποτέ δεν ξεχώρισα ως παιδί, σε ό,τι άθλημα ή δραστηριότητα έκανα, ήξερα ότι η σκληρή δουλειά και η υπομονή ήταν μονόδρομος για μένα αν ήθελα να διακριθώ. Σίγουρα πάντως σημαντικό ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι υπηρέτησα στο Πολεμικό Ναυτικό και από το 2000 ανήκω στην οικογένεια των Βατραχανθρώπων. Η εκπαίδευσή μας, η οποία ήταν πολύ απαιτητική, με έχει μάθει ότι μπορώ να ξεπερνάω δυσκολίες οι οποίες αρχικά μοιάζουν απροσπέλαστες. Είστε από τους καλύτερους αθλητές παγκοσμίως στο ορεινό τρέξιμο. Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε να αγωνίζεστε κοντά στη φύση; Ασχολούμαι με το ορεινό τρέξιμο τα τελευταία οκτώ χρόνια, το οποίο αποτελεί και το βασικό μου άθλημα πλέον. Εντυπωσιάστηκα με κάποιες φωτογραφίες που είδα στο περιοδικό Runner Magazine για τον Olympus Marathon, και έτσι αποφασίσαμε με τον προπονητή μου Νίκο Πολιά να δοκιμάσω να τρέξω σε κάποια διοργάνωση, και φυσικά η δοκιμή ήταν αρκετή ώστε να με κερδίσει το συγκεκριμένο άθλημα. Όταν τρέχεις στα μονοπάτια, έχεις την ευκαιρία να αλληλεπιδράς με το περιβάλλον και να αντιλαμβάνεσαι την ελευθερία της κίνησης, τις εναλλαγές της έντασης – η οποία εδώ δεν είναι ανάλογη της ταχύτητας. Για να είμαι ειλικρινής, λυπάμαι που δεν είχα γνωρίσει νωρίτερα το ορεινό τρέξιμο. Το όνομά σας είναι σταθερά στο υψηλότερο βάθρο Ελλήνων Μαραθωνοδρόμων. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας σας; Είναι αδύνατον να κάνεις κάτι τόσα χρόνια βασισμένος σε κάποιο «μυστικό». Ο ζήλος είναι που σε κάνει να μένεις στην κορυφή, σε ό,τι κάνεις.

126

Ποια είναι η μεγαλύτερη θυσία που έχετε κάνει στον βωμό του πρωταθλητισμού; Αυτό είναι κάτι που μεταβάλλεται με τα χρόνια και με τις αντίστοιχες υποχρεώσεις κάθε περιόδου της ζωής μας. Πλέον οι ώρες της προπόνησης σε συνδυασμό με τη δουλειά μου δυσκολεύουν αρκετά τον χρόνο που έχω στην καθημερινότητά μου για τους δικούς μου ανθρώπους. Θα ήθελα να έχω παραπάνω χρόνο με την κόρη μου (είναι πέντε ετών), να συναντώ πιο συχνά τους φίλους μου ή να κάνω κάποια ταξίδια αναψυχής, ωστόσο πάντα προσπαθώ να τα συνδυάζω όλα. Εκτός από την ανεξάρτητη δραστηριότητα σας ως αθλητή, είστε και team manager της ομάδας της Salomon Hellas. Τι όραμα έχετε πάνω σ αυτό; Θα ήθελα να βοηθήσω την εταιρεία να καταλάβει ότι η πραγματική αξία του αθλήματος, εντοπίζεται στους ανθρώπους που το αντιπροσωπεύουν. Άνθρωποι που μοχθούν, παλεύουν και δίνουν την ψυχή τους για να δουν τα όνειρά τους να πραγματοποιούνται. Διαπιστώνουμε μια τάση τα τελευταία χρόνια να συμμετέχει όλο και περισσότερος κόσμος σε Μαραθωνίους. Μικροί και μεγάλοι, που συχνά δεν έχουν άμεση σχέση με τον αθλητισμό. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό; Το τρέξιμο είναι η πιο απλή μορφή άσκησης, με άμεσα αποτελέσματα στη φυσική και πνευματική μας κατάσταση, γεγονός που το καθιστά αρκετά ελκυστικό. Ο Μαραθώνιος αντιπροσωπεύει το κάτι παραπάνω: την υπέρβαση, τη σκληρή δουλειά, την επιμονή και τελικά τη λύτρωση μέσα από τον τερματισμό. Το τρέξιμο είναι τρόπος ζωής; Από πού αντλεί απόλαυση ο άνθρωπος που τρέχει; Ο Haruki Murakami έχει γράψει ολόκληρο βιβλίο με θέμα «Για τι πράγμα μιλάω όταν μιλάω για το τρέξιμο» και δεν μπόρεσε να απαντήσει στο ερώτημά σας. Για να πάρετε απάντηση, σας προτρέπω να βγείτε να τρέξετε. Στην αρχή λίγα λεπτά, σταδιακά περισσότερο και πιο έντονα. Κάπου εκεί θα ανακαλύψετε την απόλαυση του τρεξίματος. Ποιο είναι το πιο έντονο συναίσθημα που συνοδεύει μια νίκη; Πώς νιώθετε αντίστοιχα με το ενδεχόμενο μιας ήττας; Από τα πρώτα χρόνια στον αθλητισμό μέχρι και σήμερα που συμμετέχω σε διεθνείς αγώνες, προσπαθώ να λαμβάνω κάθε αποτέλεσμα θετικά. Μια νίκη ή μια καλή εμφάνιση μου δίνει κίνητρο για τη συνέχεια, ενώ μια ήττα ή μια κακή εμφάνιση με «πεισμώνει».

127

Wellness

Παράγοντας «Σ» Η απενοχοποίηση της ανδρικής υπογονιμότητας της Χαρούλας Μπιλάλη, BSc, MMedSc ή και μορφολογία σπερματοζωαρίων στο εκσπερματικό υγρό του, ενώ ένας στους 100 άνδρες δεν έχει καθόλου σπερματοζωάρια. Στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν υπάρχουν εμφανή σημάδια υπογονιμότητας. Η σεξουαλική επαφή, οι στύσεις και η εκσπερμάτιση συνήθως συμβαίνουν χωρίς δυσκολία. Η ποσότητα και η εμφάνιση του σπέρματος γενικά φαίνονται «OK» με γυμνό μάτι. Γι’ αυτό και όταν μια εξέταση βγει παθολογική, ο άνδρας νιώθει να χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του.

«Καλό» θεωρείται το σπέρμα που πληροί τα απαραίτητα κριτήρια σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας όσον αφορά την ποσότητα, τη συγκέντρωση των σπερματοζωαρίων ανά ml, την κινητικότητα και τη μορφολογία. Μέτριο ή κακό χαρακτηρίζεται αυτό που αποκλίνει προς τα κάτω σε σχέση με το φυσιολογικό. Το καλό σπέρμα θεωρείται γόνιμο και το κακό αυτόματα φέρει την ταμπέλα και το στίγμα της (ανδρικής) υπογονιμότητας. Κι εδώ ακριβώς είναι που ξεκινάει το πρόβλημα. Γιατί τη στιγμή που ένα σπερμοδιάγραμμα βγει παθολογικό, δημιουργείται ένα ντόμινο αντιδράσεων που τις περισσότερες φορές καταλήγει στη λανθασμένη αντίληψη ότι κακό σπέρμα σημαίνει και ανδρική σεξουαλική ανικανότητα. Μερική, πλήρη, καμία σημασία πραγματικά δεν έχει.

Είναι πλέον καιρός να απενοχοποιήσουμε την ανδρική υπογονιμότητα, αυτή που ορίζεται από το «καλό» και το «κακό» σπερμοδιάγραμμα. Και να δώσουμε σημασία και σε άλλα πράγματα που συνθέτουν τη γονιμότητα και την ανδρική ικανότητα συνολικά. Γιατί ένα «καλό» σπέρμα που δεν μπορεί να υποστηριχθεί από μια καλή στύση και μια υγιή σεξουαλική ζωή είναι σχεδόν άχρηστο για αναπαραγωγή. Γιατί ένα θεωρητικά μέτριο σπέρμα δεν είναι λίγες οι φορές που έχει δώσει εγκυμοσύνη σε ένα ζευγάρι που έχει καλή συχνότητα επαφών, χωρίς απαραίτητα να μετράει τις γόνιμες ημέρες. Και γιατί ένα «κακό» σπέρμα, το οποίο υποδεικνύει κάποια ιατρική πάθηση και χρήζει θεραπείας, όταν αντιμετωπίζεται σωστά, μπορεί να είναι περισσότερο «γόνιμο» και να οδηγήσει στη γέννηση ενός υγιούς μωρού, ακόμα κι αν χρειαστεί εξωσωματική γονιμοποίηση. Καμία ενοχή γι’ αυτό, τελεία και παύλα.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η υπογονιμότητα είναι ένα διαδεδομένο πρόβλημα. Σε περίπου ένα στα πέντε υπογόνιμα ζευγάρια το πρόβλημα έγκειται αποκλειστικά στον άνδρα. Εκτιμάται ότι ένας στους 20 άνδρες έχει κάποιο πρόβλημα γονιμότητας με παθολογικό αριθμό, κινητικότητα

Ναι, ο παράγοντας «Σ» (Σ= Σπέρμα) παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Το ίδιο όμως σημαντικό ρόλο παίζει και ο παράγοντας «Σ» (Σ = Σεξ), και ο παράγοντας «Σ» (Σ = Συναίσθημα). Και είναι ακριβώς αυτή η ισορροπία ανάμεσα στα τρία που καθορίζει την ανδρική γονιμότητα και οδηγεί σε μια υγιή σεξουαλική ζωή.

Harroula Mathiopoulou Bilali BSc MMedSc • Molecular Biologist - Reproductive Health Specialist • Master of Medical Science in Assisted Reproduction Technologies • Certified Health & Wellness Coach • Creator of Fertility iD™ and Power Mom™ Fertility & Pregnancy Coaching Methods

128

• Co-founder and Scientific Director, Bilalis Women’s Health Clinic • CEO, Health iD Genomics Institute • Member of the European Society of Human Reproduction and Embryology • Member of the American Society of Reproductive Medicine

Steve Schapiro / Corbis via Getty Images / Getty Images

εν υπάρχει κανένας άνδρας που να πηγαίνει «χαλαρά» να δώσει σπέρμα προκειμένου να εξετάσει αν είναι «καλό» ή όχι. Επίσης, δεν υπάρχει κανένας άνδρας που να δέχεται «χαλαρά» ένα «κακό» αποτέλεσμα, πόσω μάλλον αν το κακό δείχνει ολική ανικανότητα αναπαραγωγής (αζωοσπερμία). Το τι είναι όμως πραγματικά «καλό» και τι πραγματικά «κακό» παραμένει ένα ερώτημα στην απάντηση του οποίου, ακόμα και αν χρησιμοποιήσουμε τους επίσημους ιατρικούς όρους, δεν θα μπορέσουμε να είμαστε απόλυτα ακριβείς.

129

About Nature’s attraction

Courtesy of Taschen

«Horses» του Tony Stromberg

της Ελένης Χρίστικα

άποια στιγμή, έχοντας κουραστεί από τον σκληρό κόσμο των πολυτελών γραφείων και των πολύβουων λεωφόρων, ο Tony Stromberg αποφασίζει να στραφεί ψυχικά και επαγγελματικά στο φυσικό περιβάλλον, απαθανατίζοντας εικόνες και πλάσματα των οποίων την ύπαρξη οι υδροκέφαλες πόλεις έχουν ξεχάσει. O ίδιος για δύο δεκαετίες είχε αφιερώσει τον φωτογραφικό του φακό σε πολυεθνικές εταιρείες, στήνοντας διαφημιστικές καμπάνιες για γνωστά προϊόντα και υπηρεσίες. Στο βιβλίο «Horses» της teNeus ο Stromberg παρουσιάζει φωτογραφίες και σκηνές από τα άγρια άλογα της Δύσης, με έναν τρόπο που προσφέρει στο μάτι του αστού την απόδραση και καλλιεργεί την επιθυμία του ταξιδιού και της αναζήτησης των βασικών αξιών της ανθρώπινης ζωής. Παρακινούμενος από το πάθος του για τα άλογα, τα απαθανατίζει προβάλλοντας την αγνότητά τους με έναν δικό του, μοναδικό τρόπο. Αποδεικνύει τη στενή σχέση που μπορεί να αναπτύξει ο άνθρωπος με τα ξεχωριστά αυτά όντα.

130

131

MANCODE StYlish Traveller Candle To Mancode Oriental Monastery Candle αποτελεί ένα vintage μονοπάτι του σύγχρονου ταξιδιώτη σε όλες τις αισθήσεις. Cedarwood εμπλουτισμένο με πολύτιμα καρυκεύματα σε μια μυστική αυλή. Διαθέσιμο στο mancodeshop.com και σε επιλεγμένα σημεία πώλησης.

132

Style

MANCODE HAVANA The New Fragrance Δέρμα, πούρο, ξύλο κέδρου και κουβανέζικα λουλούδια συνδυάζονται σε ένα eau de parfum με τον χαρακτήρα ενός ταξιδιώτη του κόσμου και την αυθεντική αίσθηση της Αβάνας. Διαθέσιμο στο mancodeshop.com και σε επιλεγμένα σημεία πώλησης.

133

134

Oklahoma Historical Society, Library of Congress, Bettmann, Photoquest / Getty Images / Ideal Image

Ινδιανoi του Μισέλ Νικολαρέα

σοι μεγαλώσαμε στην προ ίντερνετ εποχή και είχαμε την τύχη να ζήσουμε το παιχνίδι έξω από το σπίτι, κάποια στιγμή, εκτός από κρυφτό, κυνηγητό, λάστιχο και βόλους, παίζαμε και «Καουμπόηδες και Ινδιάνους». Μια παραλλαγή ενός άλλου αγαπημένου παιχνιδιού, του «Κλέφτες και αστυνόμοι». Η παραλλαγή αυτή ήθελε τον ρόλο του «κακού» κλέφτη να τον παίρνει ο Ινδιάνος και τον ρόλο του «καλού» αστυνομικού ο καουμπόης. Αν αυτό ακούγεται άδικο, τουλάχιστον στο δικό μας παιχνίδι υπήρχαν και φορές πoυ κέρδιζαν οι Ινδιάνοι. Η λανθασμένη εικόνα που είχαμε για τους ιθαγενείς κατοίκους της Αμερικής οφείλεται κυρίως στο Χόλιγουντ και στα «κλασικά» έργα «ουέστερν», όπου οι «καλοί» ήρωες ήταν πάντα τα «χλωμά πρόσωπα» και οι «κακοί», οι «άγριοι ερυθρόδερμοι». Χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια για να αποκατασταθεί η αλήθεια σχετικά με τον διωγμό των ιθαγενών και τον σχεδόν αφανισμό τους από τους λευκούς. Η πρώτη ταινία που προσέγγισε το ευαίσθητο αυτό θέμα διαφορετικά ήταν το «Little big man», με πρωταγωνιστή τον Ντάστιν Χόφμαν. Η ταινία κυκλοφόρησε το 1970 και ήταν ένα αντιπολεμικό έπος με θέμα τη μάχη του Little Bighorn και την ήττα του Στρατηγού Κάστερ από τον Φύλαρχο Crazy Horse.

Πορτρέτο των έξι αρχηγών Little Plume, Buckskin Geronimo, Quanah Parker, Hollow Horn Bear και American Horse καθώς ιππεύουν τα άλογά τους στα τέλη της δεκαετίας του 1890.

Την εποχή που κυκλοφόρησε η ταινία (1970), ο πόλεμος του Βιετνάμ βρισκόταν στο απόγειό του και μία από τις επιδιώξεις των δημιουργών της ήταν, μέσω αυτής, να περάσουν το κοινό αίσθημα του κόσμου κατά του πολέμου. Το 2014 η ταινία κρίθηκε πολιτιστικά και ιστορικά «ορθή» από τη βιβλιοθήκη του αμερικανικού Κογκρέσου και εισήχθη πανηγυρικά στο Εθνικό Αρχείο Ταινιών. Είκοσι χρόνια αργότερα, την ίδια διάκριση έλαβε η ταινία «Χορεύοντας με τους λύκους». Κέρδισε 7 βραβεία Όσκαρ και ήταν τόσο μεγάλος ο θετικός αντίκτυπος ως προς την αληθινή απεικόνιση των ιθαγενών, που το Έθνος των Σιου ανακήρυξε τον πρωταγωνιστή της ταινίας, Κέβιν Κόστνερ, ισόβιο επίτιμο μέλος της φυλής Σιου. Η ιστορία των Αμερικανών ιθαγενών ξεκινάει την εποχή των παγετώνων, όταν οι πρώτοι «κάτοικοι» της Αμερικής διέσχισαν τη χερσαία γέφυρα που ένωνε τη Σιβηρία με την Αλάσκα στο σημείο όπου σήμερα βρίσκεται ο Βερίγγειος πορθμός. Η αρχική τους ονομασία «Ινδιάνοι» προήλθε από τον Χριστόφορο Κολόμβο, ο οποίος είχε την εσφαλμένη εντύπωση ότι είχε φτάσει στις Δυτικές Ινδίες.

135

ερνώντας στην Αμερική, διασκορπίστηκαν σε όλη την ήπειρο σχηματίζοντας φυλές. Προσαρμόστηκαν γρήγορα στο φυσικό περιβάλλον και έκαναν ορθή χρήση των φυσικών πόρων και της πανίδας της περιοχής. Έγιναν ικανότατοι κυνηγοί και μετακινούνταν από περιοχή σε περιοχή ακολουθώντας τεράστια κοπάδια από βίσονες. Κανένα ζώο δεν έχει παίξει τόσο σημαντικό ρόλο στην επιβίωση ενός έθνους, όσο ο αμερικανικός βίσονας, για τους ιθαγενείς Ινδιάνους. Εκτός από το κρέας, που ήταν η κύρια πηγή τροφής, το συκώτι, το μυαλό και η μύτη θεωρούνταν λιχουδιές και τρώγονταν ωμά. Το αποξηραμένο κρέας ονομαζόταν pemmican και ήταν τροφή για τον χειμώνα, όταν το κυνήγι ήταν δύσκολο λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών. Άλλη μία λιχουδιά ήταν το μεδούλι από τα τεράστια οστά του βούβαλου. Από τα οστά επίσης έφτιαχναν λαβές μαχαιριών. Όσα από τα οστά δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για όπλα βράζονταν για την παρασκευή κόλλας. Από το δέρμα του βούβαλου φτιάχνονταν οι σκηνές (τίπι), ρουχισμός, υποδήματα (μοκασίνια), σέλες και παγούρια. Από τις οπλές και τα κέρατα έφτιαχναν δοχεία και ποτήρια. Το τρίχωμα του βούβαλου ήταν ιδανικό για χορδές, για τα τόξα και κλωστή για ύφανση. Το λίπος του για σαπούνι και η γλώσσα –λόγω της τραχιάς υφής της– χρησιμοποιούνταν ως βούρτσα για τα μαλλιά. Ακόμα και τα κόπρανα του βούβαλου είχαν τεράστια αξία, καθώς τα χρησιμοποιούσαν ως καύσιμο. Από τα 50 εκατομμύρια ιθαγενών της αμερικανικής ηπείρου, μόνο τα δέκα παρέμειναν στην περιοχή που σήμερα είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες. Οι υπόλοιποι κινήθηκαν βόρεια προς τον Καναδά και νότια προς το Μεξικό και την υπόλοιπη Νότια Αμερική. Στις ΗΠΑ υπήρχαν πάνω από 1.000 διαφορετικές φυλές ιθαγενών Ινδιάνων. Οι πιο γνωστές από αυτές είναι οι: Απάτσι, Μαυροπόδαροι, Τσεγιέν, Τσέροκι, Τσίκασου, Κρι, Ινουίτ, Ιροκουά, Νάβαχο, Πουέμπλο, Σέμινολ, Σιου και Μοϊκανοί. Οι πιο διάσημοι αρχηγοί φυλών ήταν οι: Τζερόνυμο, Τρελό Άλογο, Σακαγκαβέα, Καθιστός Ταύρος, Σκοάντο, Σεκόγια και Τεκούμσεχ. Όλοι έγραψαν τη δική τους ένδοξη ιστορία, ο πιο γνωστός όμως ίσως είναι το Τρελό Άλογο, λόγω της νίκης του στη μάχη του Little Bighorn (1876). Η μάχη πήρε την ονομασία της από τον ομώνυμο ποταμό της Μοντάνα, που ήταν η τοποθεσία όπου έλαβε χώρα το γεγονός. Τα γεγονότα που οδήγησαν στη μάχη ξεκίνησαν το 1868, όταν η αμερικανική κυβέρνηση υπέγραψε μια συνθήκη με τη φυλή Λακότα παραχωρώντας τους γη στην περιοχή της Νότιας Ντακότα. Ωστόσο, όταν στη γη αυτή βρέθηκε χρυσός, πολλοί λευκοί χρυσοθήρες παραβίασαν τη συνθήκη και τα σύνορα της φυλής ψάχνοντας για το πολύτιμο μέταλλο. Η κυβέρνηση αποφάσισε ότι η γη που είχαν παραχωρήσει στους ιθαγενείς έπρεπε να τους επιστραφεί.

136

Document

Aρχηγός των Ινδιάνων ποζάρει πάνω στο άλογό του το 1940, στην Gallup, στο Νέο Μεξικό.

Οι ιθαγενείς αρνήθηκαν να επιστρέψουν τα εδάφη, και τον λόγο πήρε ο στρατός, που κλήθηκε να τους απομακρύνει. Όταν ο Στρατηγός Κάστερ έφτασε στην περιοχή, η φυλή των Λακότα, με αρχηγό το Τρελό Άλογο, είχε ήδη ενωθεί με τις φυλές των Βόρειων Τσεγιέν και των Αραπάχο και τους περίμεναν. Ο Στρατηγός δεν γνώριζε τον αριθμό των πολεμιστών που είχε να αντιμετωπίσει. Νόμιζε ότι απέναντί του θα είχε έναν «άτακτο» στρατό μερικών εκατοντάδων,

ενώ τον περίμεναν δύο ολόκληρες φυλές, που αριθμούσαν χιλιάδες πολεμιστές. Ο Κάστερ χώρισε τις δυνάμεις του σε δύο τμήματα. Το ένα υπό τη διοίκηση του Ταγματάρχη Ρένο επιτέθηκε από τον βορρά. Οι ιθαγενείς τούς απώθησαν και, καθώς ήταν υπεράριθμοι, τους οδήγησαν σε οπισθοχώρηση στους γειτονικούς λόφους. Εκεί ανασυγκροτήθηκαν και, με τη βοήθεια ενισχύσεων που κατέφτασαν αργότερα, κατάφεραν να σωθούν.

137

Τρεις πολεμιστές Τσεγιέν πάνω στα άλογά τους.

138

Document

ο δεύτερο τμήμα, με επικεφαλής τον Στρατηγό Κάστερ, δεν είχε την ίδια τύχη. Ο Στρατηγός επιτέθηκε από τον νότο, αλλά πολύ γρήγορα βρέθηκε περικυκλωμένος από χιλιάδες ιθαγενείς. Τόσο ο ίδιος όσο και 274 στρατιώτες του έχασαν τη ζωή τους στη μάχη που ακολούθησε. Παρόλο που η νίκη για το Τρελό Άλογο ήταν συντριπτική, ο πόλεμος τελικά κερδήθηκε από τον αμερικανικό στρατό. Ο Αρχηγός Τρελό Άλογο, έναν χρόνο αργότερα, αναγκάστηκε να παραδοθεί στο οχυρό Ρόμπινσον στη Νεμπράσκα. Προσπάθησε να δραπετεύσει, αλλά βρήκε τραγικό θάνατο από την ξιφολόγχη ενός φρουρού. Το μνημείο του βρίσκεται ακόμη υπό κατασκευή στη Νότια Ντακότα και, όταν ολοκληρωθεί, θα έχει ύψος 563 πόδια και μήκος 641 πόδια. Ο υπερήφανος Αρχηγός δεν φωτογραφήθηκε ποτέ από δική του επιθυμία. Απέκτησε μια κόρη που είχε την ονομασία «Όλοι τη Φοβούνται». 139

140

Getty Images / Ideal Image

STEPHEN HAWKING της Κέλλυς Σταυροπούλου

ύο σύζυγοι στο ενεργητικό του –παρά την ολική του παράλυση–, ένα πόστερ της Marilyn Monroe στο μπάνιο του σε μόνιμη βάση, η προσφώνησή του ως «Ladies’ Man» και η παραδοχή από τον ίδιο μιας αδιαμφισβήτητης αδυναμίας στο γυναικείο φύλο μάς δίνουν αφορμές να σκεφτόμαστε τον Stephen Hawking όχι μόνο ως τον επιστήμονα που με τα θεωρήματά του άλλαξε την πορεία της ανθρωπότητας, αλλά και ως έναν κανονικό άνδρα. Ίσως μάλιστα το κίνητρο για να ξεπεράσει κατά μερικές δεκαετίες το προσδόκιμο ζωής εξαιτίας της ασθένειάς του και να φτάσει μέχρι τα 76 να μην ήταν οι μαύρες τρύπες, αλλά η επιθυμία του να συνεχίζει να ανακαλύπτει τις γυναίκες. «Μπορεί να έχω PhD στη φυσική, αλλά οι γυναίκες παραμένουν για μένα ένα μυστήριο», είχε πει, επιβεβαιώνοντας την εξέχουσα θέση που είχε το άλλο φύλο στη ζωή του, καθώς και το γεγονός ότι καμία δύναμη και καμία αδυναμία, καμία συγκυρία ή ατυχία δεν μπορεί να μας πάρει αυτό που είμαστε. Βλέποντας τη βιογραφική του ταινία «The theory of Εverything», μου είχε κάνει εντύπωση πώς ένας παράλυτος άνδρας, αφοσιωμένος στην επιστήμη του, είχε την ειλικρινή επιθυμία να παντρευτεί τη γυναίκα που αγαπούσε και να της κάνει τρία παιδιά. Και μετά μου έκανε ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση πώς ο ίδιος άνδρας, όταν πια η ασθένεια του στέρησε κάθε δυνατότητα να κινείται, ακόμη και να μιλάει, βρήκε τρόπο να αντιληφθεί ότι ο γάμος του είχε τελματώσει, βρήκε τα μέσα να φλερτάρει τη νοσοκόμα του, να αποφασίσει ο ίδιος να χωρίσει και να παντρευτεί τον νέο του έρωτα. Όταν έγινε γνωστό ότι η τελευταία του σύζυγος τον κακοποιούσε σωματικά, ο ίδιος διέψευσε τις κατηγορίες

προκειμένου εκείνη να μη φυλακισθεί. Διαβάζοντας κάθε τόσο δημοσιεύματα σχετικά με την υπόθεση, ουδέποτε σκέφτηκα ότι ο Stephen Hawking ήταν το ανήμπορο θύμα που ανεχόταν την κακοποίηση προκειμένου να έχει σαν αντίβαρο λίγη συντροφιά. Αντ’ αυτού φανταζόμουν έναν άνδρα με χιούμορ και με αδιανόητη εξουσία που προέκυπτε από την ευφυΐα του. Έναν άνδρα ο οποίος, συρρικνωμένος στο αναπηρικό του καρότσι, διατηρούσε την έμφυτη έλξη του από τις γυναίκες και επινοούσε τρόπους να σαγηνεύει και ακολούθως να κάνει επιλογές. Επιλογή του ήταν άλλωστε να είναι προστατευτικός με όποιον τρόπο διέθετε, γιατί προφανώς το στερεότυπο του δυνατού σωματικά άνδρα δεν μπορούσε να το ακολουθήσει. Στο ερώτημα αν ο Hawking ήταν ένα αξιολύπητο θύμα ή ένας gentleman θα απαντούσα χωρίς δεύτερη σκέψη το δεύτερο. Κι αυτό δεν προκύπτει λόγω ελαστικότητας ή κατανόησης στον θύτη του, αλλά χάριν σεβασμού και θαυμασμού στον άνδρα πίσω από τη ρομποτική φωνή και το μόνιμα κεκλιμένο κεφάλι. Ο άνθρωπος που συνέδεσε τη θεωρία της σχετικότητας με την κβαντική μηχανική, όταν ερωτήθηκε από τον δημοσιογράφο Larry King τι είναι αυτό που τον μπερδεύει περισσότερο στο σύμπαν, εκείνος απάντησε: «Οι γυναίκες». Μια ευθεία απάντηση χωρίς ακαταλαβίστικα θεωρήματα και δυσνόητες έννοιες. Χαμογέλασα όταν έμαθα ότι έφυγε ο Hawking από τη ζωή, γιατί αντιλήφθηκα ότι από όλους τους διάσημους σταρ και τα αιώνια σύμβολα αρρενωπότητας εγώ εκείνον θα ήθελα να συναντήσω από κοντά. Κι ας μην ξέρω τι είναι η κβαντική μηχανική.

141

Motors

Il futuro è classico 50s FERRARI 250 GT

ίναι πραγματικά δύσκολο να βρει κάποιος μια σπάνια Ferrari, ειδικά αν πρόκειται για τη συγκεκριμένη που βλέπετε. Με μόλις 40 αυτοκίνητα να έχουν κυκλοφορήσει στην αγορά, η 250 GT αποτελεί ένα από τα ομορφότερα vintage μοντέλα της εταιρείας. To διθέσιο spider, σχεδιασμένο από τον Pininfarina, παρουσιάστηκε στο Geneva Motor Show το 1957.

142

του Θάνου Βεργή Με τις κλασικές γραμμές του, στις οποίες αποτυπώθηκε το δημιουργικό πνεύμα του σχεδιαστή του, πέτυχε να προσελκύσει ξεχωριστούς πελάτες. Διέθετε V12κύλινδρο κινητήρα, 222 HP στα 2.953 cc. H διαχρονική του αξία επιβεβαιώνεται στις αίθουσες των μεγάλων οίκων δημοπρασιών, όπως ο Bonhams, με τα ποσά των «χτυπημάτων» μεταξύ των συλλεκτών να ανέρχονται σε μερικά εκατομμύρια δολάρια.

143

Motors

144

Νέο Volvo XC40 Το Αυτοκίνητο της Χρονιάς 2018 γνωρίζει άπταιστα ελληνικά. του Άρη Γαλανόπουλου

ι σχέση έχει με την Ελλάδα το μοντέλο που σάρωσε στην ψηφοφορία για τον τίτλο του Aυτοκινήτου της Xρονιάς 2018; Συμβολική, αλλά και ουσιαστική: Ένας από τους κριτές του Car of the Year που έδωσαν στο Volvo XC40 την πρώτη θέση στις προτιμήσεις τους είναι ο διευθυντής του περιοδικού «4Tροχοί», Στράτης Χατζηπαναγιώτου, ο μοναδικός Έλληνας που συμμετέχει στην κριτική επιτροπή. Η ψήφος του πολύπειρου δημοσιογράφου επιβραβεύει την πρώτη και εύστοχη συμμετοχή της Volvo στην κατηγορία των compact SUV. To XC40 μοιάζει φτιαγμένο για ποικιλόμορφους οδικούς χάρτες σαν τον ελληνικό. Το μέγεθός του του δίνει ευελιξία στην πόλη και δεν κάνει απαγορευτικό το παρκάρισμα. Ο οδηγός του κάθεται αρκετά ψηλά για να μπορεί να ελέγχει τι γίνεται γύρω του, αλλά, επειδή κανείς δεν είναι προσηλωμένος συνεχώς, το City Safety τελευταίας γενιάς θα παρέμβει άμεσα στα φρένα και στο τιμόνι εφόσον χρειαστεί, ώστε η όποια απροσεξία να περάσει ανώδυνα. Στο εσωτερικό ξεχωρίζει η μεγάλη κάθετη οθόνη αφής, που προσφέρει διαισθητικό έλεγχο σε μια σειρά από λειτουργίες, ενώ η σχεδίαση αποπνέει premium αίσθηση, με πρωτότυπα αλλά και λειτουργικά στοιχεία. Όσοι συνηθίζουν να κρύβουν laptop και χαρτοφύλακες κάτω από τα καθίσματα θα εκτιμήσουν δεόντως τις έξυπνες λύσεις αποθήκευσης του XC40, όπως οι μεγάλες θήκες στις πόρτες. Η εξωτερική σχεδίαση διερμηνεύει την τρέχουσα σχεδιαστική γλώσσα της Volvo σε νεανική εκδοχή –όπως λέει ο σχεδιαστής του αυτοκινήτου, πρόκειται για «ένα μικρό, σκληρό ρομπότ»– και δίνει τη δυνατότητα επιλογής τολμηρών χρωματικών συνδυασμών. Η έκδοση R-Design, που διαθέτει σπορτίφ «σετάρισμα» και ανάλογη εμφάνιση, παρέχει ακόμα μία επιλογή στο πιο ανήσυχο κοινό, ενώ οι κινητήρες (με βάση τη μονάδα βενζίνης του 1,5 λίτρου) συνδυάζουν δύναμη και χαμηλή κατανάλωση. Για πρώτη φορά, η Volvo κατακτά τον τίτλο του Ευρωπαϊκού Αυτοκινήτου της Χρονιάς, με ένα μοντέλο που είναι ιδανικός πρεσβευτής για όσα αντιπροσωπεύει σήμερα η σουηδική μάρκα, ενώ φέρει ατόφιες και τις παραδοσιακές της αξίες: από τη μια τόλμη και βούληση για καινοτομία και από την άλλη προσήλωση στις ανάγκες του χρήστη, με ανθρωποκεντρική σχεδίαση και ένα οπλοστάσιο hi-tech συστημάτων που φροντίζουν για την άνεση και την ασφάλειά του. Μεταξύ πολλών άλλων, ξεχωρίζουν τα συστήματα που προστατεύουν από μετωπική σύγκρουση και από εκτροπή εκτός δρόμου, καθώς και το προαιρετικό σύστημα ημι-αυτόνομης οδήγησης Pilot Assist, που δίνει άλλη διάσταση στον όρο «ξεκούραστο ταξίδι».

145

Motors

Mercedes-Benz E 220 d Coupe Πολυτέλεια και κομψότητα

του Άρη Γαλανόπουλου

πατήσει το μπουτόν κλειδώματος στο κουμπί του κλειδιού καθώς απομακρύνεται. Οι σμιλεμένες επιφάνειες της E-Class Coupe κρατούν για περίπου 4,83 μέτρα (όσο το μήκος του αμαξώματος) και 1,86 μέτρα (όσο το πλάτος).

Η E-Class Coupe ακολουθεί τη γνώριμη σχεδιαστική φιλοσοφία της Mercedes-Benz, η οποία έχει αποδειχθεί πολύ επιτυχημένη. Η ελκυστική σιλουέτα της συγκεκριμένης έκδοσης δεν μένει απαρατήρητη τόσο από τους περαστικούς όσο και από τον ιδιοκτήτη της, μιας και ο τελευταίος είναι δύσκολο να μη ρίξει μια «κλεφτή» ματιά όταν

Η όμορφη εικόνα συνεχίζεται και στο εσωτερικό της, με ευχάριστη σχεδίαση, υψηλή πολυτέλεια και προηγμένες τεχνολογίες. Η E-Class μπορεί να χαρακτηριστεί και ως μια μικρογραφία της S-Class, ειδικά όσον αφορά το ταμπλό της. Εκεί υπάρχουν δύο μεγάλες οθόνες 12,3 ιντσών, με τη μία να εκτελεί χρέη ενός πίνακα οργάνων και την άλλη να αποτελεί την «πηγή» του infotainment. Στην πρώτη περίπτωση, ο οδηγός μπορεί να ρυθμίσει το καντράν ανάλογα με τα γούστα του.

Mercedes-Benz E-Class Coupe συνδυάζει με απόλυτη επιτυχία την κομψότητα και την πολυτέλεια, ενώ μαγνητίζει τα βλέμματα σε κάθε πέρασμά της. Παράλληλα, η βασική πετρελαιοκίνητη έκδοση με τον 2λιτρο diesel κινητήρα και τους 194 ίππους χαρίζει εξαιρετική αυτονομία για να… ξεχνιέσαι στο φιλόξενο εσωτερικό της.

146

Επίσης, η εμφάνιση του ψηφιακού πίνακα αλλάζει κάθε φορά που επιλέγεται ένα διαφορετικό πρόγραμμα οδήγησης. Η κεντρική οθόνη είναι αφής, όπως επίσης είναι εν μέρει και τα χειριστήρια του τιμονιού, που σίγουρα χρειάζονται εξοικείωση από τον χρήστη. Η καμπίνα είναι ικανή να μεταφέρει 4 ενήλικες επιβάτες, αλλά οι πίσω θα περιοριστούν σε περίπτωση που το ύψος τους υπερβαίνει τον μέσο όρο, και αυτό συμβαίνει λόγω της σπορ coupe κλίσης της οροφής. Παράλληλα, ο χώρος αποσκευών είναι 425 λίτρα. Εκτός όμως από τη σαγηνευτική της παρουσία, κάτω από το μακρύ καπό βρίσκεται ο 2λιτρος πετρελαιοκινητήρας των 194 ίππων, ο οποίος επιτυγχάνει χαμηλές τιμές κατανάλωσης και ρύπων. Παρά το βαρύ αμάξωμα, το μοτέρ

ανταποκρίνεται άριστα και παρέχει στον οδηγό μια σπιρτόζικη συμπεριφορά. Οι κραδασμοί δεν φτάνουν στο εσωτερικό, αλλά, όπως όλοι οι diesel κινητήρες, χρειάζονται να ανεβάσουν στροφές για να αντλήσει ο οδηγός τη μέγιστη ροπή. Η άνεση είναι το βασικότερο στοιχείο της E-Class, ενώ με την αερανάρτηση Αir Body Control, που βρίσκεται στον προαιρετικό κατάλογο, εκτοξεύει την οδική εμπειρία. Η εντυπωσιακή εμφάνιση, η άνετη οδική συμπεριφορά και ο premium χαρακτήρας της E 220 d Coupe είναι κάποιοι από τους λόγους που θα ήθελε κάποιος να αποκτήσει τη σαγηνευτική Mercedes-Benz. Γι’ αυτόν τον λόγο θα πρέπει να καταθέσει λίγο πάνω από τα 64.000 ευρώ, εφόσον επιθυμεί τη συγκεκριμένη έκδοση. 147

Σχόλια για το στυλ

Mancode Gang

real madrid

Photos by Emilio Sansolini

Μια δύσκολη σύγκριση δύο ομάδων...

• Επίσημη ονομασία: Real Madrid Club de Fútbol, Σύντομο όνομα: RMD, Παρατσούκλι: Madridistas (Μαδριλένοι), Merengues (Μερένχες), Real (Βασίλισσα), Ίδρυση: 6 Μαρτίου 1902, Έδρα: Μαδρίτη, Ισπανία, Στάδιο: Σαντιάγο Μπερναμπέου, Μαδρίτη και Τσαμαρτίν. • Πρωταθλήματα: 33, Κύπελλα Ισπανίας: 19, Τσάμπιονς Λιγκ: 12, Κύπελλα ΟΥΕΦΑ: 2, Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ: 4, Διηπειρωτικά κύπελλα: 3. • Η Ρεάλ Μαδρίτης έχει κερδίσει το πρωτάθλημα 5 φορές συνεχόμενα: 1961-1965 και 1986-1990. • Έχει κερδίσει 6 Νταμπλ. • Έρευνα του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ έδειξε ότι η Ρεάλ είναι η πιο δημοφιλής ομάδα στον κόσμο με 228 εκατομμύρια οπαδούς. • Από τις 3 Ιουνίου του 2017 η Ρεάλ Μαδρίτης κατέχει 33 τρόπαια του ισπανικού πρωταθλήματος, 12 κύπελλα πρωταθλητριών ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ και 3 Διηπειρωτικά κύπελλα, γεγονός που αποτελεί ρεκόρ για κάθε μια από τις προαναφερθείσες διοργανώσεις.

148

Barcelona ...που όλοι περιμένουμε...

• Επίσημη ονομασία: Futbol Club Barcelona, Παρατσούκλι: Barça και Blaugrana (Κυανέρυθροι), Έτος ίδρυσης: 1899, Έδρα: Βαρκελώνη, Ισπανία, Στάδιο: Κάμπ Νου. • Πρωταθλήματα: 24, Κύπελλα Ισπανίας: 29, Super Cup Ισπανίας: 11, Τσάμπιονς Λιγκ: 5, Ευρωπαϊκά Super Cup: 5, Κύπελλα κυπελλούχων: 4, Κύπελλα εκθέσεων: 3, Παγκόσμια κύπελλα συλλόγων: 3. • Το 2009, με προπονητή τον Ζοζέπ (Πεπ) Γκουαρδιόλα, η Barcelona κατέκτησε όλα τα τρόπαια που μπορεί να διεκδικήσει μια ομάδα κατά τη διάρκεια μιας ημερολογιακής χρονιάς, το ονομαζόμενο "sextete", γεγονός που αποτελεί ρεκόρ. Τα τρόπαια ήταν τα εξής: Εγχώριο Πρωτάθλημα, Εγχώριο κύπελλο, Εγχώριο Σούπερ Καπ, Τσάμπιονς Λιγκ, Ευρωπαϊκο Σούπερ Καπ, Παγκόσμιο κύπελλο συλλόγων. • Η πρώτη ομάδα στην ιστορία που κατακτά 2 τρεμπλ (2009, 2015). • Η τριπλέτα Μέσι-Νεϊμάρ-Σουάρεζ έκανε επίσης ρεκόρ, σημειώνοντας σε όλες τις διοργανώσεις το 2014-15, 122 γκολ και το 2015-16, 130 γκολ.

149

Art

150

Walking dead art Sacrifice Father, Daughter Φωτογραφίa: Μαρίνα Βερνίκου

φωτογραφία της Μαρίνας Βερνίκου παρουσιάστηκε στο πλαίσιο της ενέργειας «The Walking Dead ART», που διοργανώθηκε από το FOX. Συμμετείχαν επιλεγμένοι καλλιτέχνες με έργα εμπνευσμένα από τη διάσημη τηλεοπτική σειρά. Σκοπός της ενέργειας ήταν να μας ταξιδέψει στον μετα-αποκαλυπτικό κόσμο της σειράς, με την καλλιτεχνική επιμέλεια της M art. «Η σύζυγος του Θαλή πέθανε στη γέννα και την κόρη του τη μεγάλωσε μόνος του. Η Ντεμήλια ήταν το μοναχοπαίδι του. Ήταν ό,τι πολυτιμότερο είχε στη ζωή του. Μια μέρα, μετά το κυνήγι, βρήκε την Ντεμήλια, που είχε γίνει ζόμπι, στον σταθμό του τρένου να τον ψάχνει. Τη σκότωσε και με το ίδιο όπλο αυτοκτόνησε».

151

Art Haute Couture illustrations O René Gruau εικονογράφησε τη μόδα του 20ού αιώνα.

Alamy / Visual Hellas

της Μαριανίνας Πάτσα

αταγράφω μια πόζα, ένα βλέμμα ή ένα χαμόγελο. Σχεδόν σαν φωτογραφία». Ο René Gruau δεν ήταν ένας οποιοσδήποτε εικονογράφος μόδας. Ήταν ο άνθρωπος που με τις ιλουστρασιόν δημιουργίες του, τις χαρακτηριστικές λεπτές φιγούρες, τα έντονα χρώματα και την κομψότητα των μορφών του καθόρισε το στυλ του 20ού αιώνα και το πώς αντιλαμβανόμαστε τη μόδα. Το ταλέντο του Gruau στην εικονογράφηση μόδας τον αξίωσε να δημοσιεύσει τα πρώτα του σχέδια στην ηλικία των 14 ετών, ενώ μέχρι τα 18 του είχε επεκταθεί σε ΗΠΑ, Ιταλία και Γαλλία. Το συναίσθημα που αποπνέουν τα ιλουστρασιόν του είναι σαν μια ωδή στις μικρές, απαλές στιγμές. Μια γυναίκα που τεντώνεται νωχελικά στον καναπέ, μια καμπύλη σώματος, ένα χαμόγελο ή ένα ηχηρό γέλιο είναι οι λεπτομέρειες που του έδωσαν έμπνευση να απεικονίσει την απαλή ρευστότητα της καθημερινότητας, αλλά πάντα με στυλ.

Ο Gruau είναι η κρυφή δύναμη πίσω από την εμβληματική γυναίκα του οίκου Dior. Το New Look, που λανσαρίστηκε τον Φεβρουάριο του ’47, εικονογραφήθηκε από τον Gruau, ο οποίος όταν ρώτησε τον Dior «πώς πιστεύεις ότι πρέπει να την απεικονίσω;», εκείνος του απάντησε: «Ακριβώς όπως θέλεις εσύ. Αφού μιλάμε την ίδια γλώσσα!». Η Haute Couture της δεκαετίας του ’40

152

και του ’50 τον λάτρεψε κι εκείνος ανταπέδωσε τη λατρεία προσφέροντας την έμπνευσή του σε σημαντικά περιοδικά, όπως τα Marie-Claire και L’Officiel, αλλά και σε οίκους μόδας υψηλής ραπτικής, όπως οι Givenchy, Chanel, Christian Lacroix κ.ά. Παράλληλα συνέχισε να εργάζεται στη διαφήμιση και στον κινηματογράφο, σχεδιάζοντας την αφίσα για τη θρυλική ταινία «Dolce Vita» του F. Fellini (1959) και δημιουργώντας εκστρατείες για εταιρείες-γίγαντες, όπως οι Air France, Martini και Omega. Στις διαφημιστικές του αφίσες για το Moulin Rouge χρησιμοποίησε με νέο τρόπο την αισθητική του παλιού κόσμου, γιορτάζοντας τα παραδοσιακά γραφικά του Toulouse-Lautrec και των Παριζιάνων καλλιτεχνών πριν από το 1900. Σήμερα, τα σχέδια-έργα τέχνης του Gruau αναγνωρίζονται διεθνώς και βρίσκουν θέση σε μερικά από τα πιο διάσημα μουσεία, όπως στα Musée du Costume και Musée de la Publicité, αλλά και στο περίφημο Μουσείο του Λούβρου. Και η πλέον μυθική φιγούρα-προσωποποίηση της γυναικείας ύπαρξης του Dior, πότε με το πλατύγυρο καπέλο της και πότε με τολμηρό μαύρο εξώπλατο ή ροζ παιχνιδιάρικο φόρεμα που μοιάζει με τεράστιο λουλούδι, παραμένει το σύμβολο μιας αέναης κομψότητας που όμως ζει ανέμελα και ελεύθερα, με τους δικούς της όρους.

THE GrEEK SALE Ο οίκος δημοπρασιών Bonhams είναι ο μοναδικός παγκοσμίως που διοργανώνει Greek Sales. του Τίμου Οικονομόπουλου (αντιπροσώπου του οίκου Bonhams στην Ελλάδα)

ονδίνο, Τετάρτη 2 Μαΐου, στις 14.00 ακριβώς, θα ανέβει ο δημοπράτης στο rostrum για να ξεκινήσει η 32η δημοπρασία Greek Sale του οίκου Bonhams. Ένα πανόραμα της ελληνικής τέχνης από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα. Σημαντικά έργα των Βολανάκη, Ιακωβίδη, Παρθένη, Μαλέα, Παπαλουκά, Μόραλη, Takis, Pavlos, Stamos, Τσαρούχη, Φασιανού θα αλλάξουν ιδιοκτήτες μέσα σε λίγη ώρα, όση θα διαρκέσει η δημοπρασία. Ο οίκος δημοπρασιών Bonhams είναι ο μοναδικός παγκοσμίως που διοργανώνει Greek Sales και πάντα με επιτυχία.

Οι Έλληνες καλλιτέχνες περιλαμβάνονται πλέον στο διεθνές art sale index, δίπλα και ισάξια στα μεγαλύτερα ονόματα καλλιτεχνών του παγκόσμιου εικαστικού στερεώματος. Η τέχνη είναι ίσως η πιο σημαντική επένδυση σε περιόδους οικονομικής κρίσης. Παρατηρούμε ότι πολλοί Έλληνες καλλιτέχνες έχουν κάνει σημαντικά records την περίοδο αυτή. Πριν ταξιδέψουν τα έργα στο Λονδίνο για τη δημοπρασία, θα έχει κανείς την ευκαιρία να τα θαυμάσει στην Αθήνα από τις 16 μέχρι τις 19 Απριλίου στον εκθεσιακό χώρο στην οδό Αμαλίας 36. Who’s bidding?

153

Music

Moi non plus SErGE GAInSBOUrG & JAnE BIrKIn της Κέλλυς Σταυροπούλου

ane και Serge. Το ζευγάρι-αρχέτυπο της μποέμ γαλλικής κουλτούρας έχει δώσει τροφή για αναρίθμητες ιστορίες και αστικούς μύθους, έχει αποτυπωθεί σε αξεπέραστα φωτογραφικά στιγμιότυπα και αποτελεί σημείο αναφοράς μέχρι σήμερα – και μάλλον για πάντα. Η Αγγλίδα καλλονή με την ισχνή σιλουέτα και ο σοφιστικέ, υπέροχα άσχημος, Γάλλος μουσικός άφησαν πίσω τους, μέσα σε άλλα, τις μελωδίες τους, νοτισμένες από πάθος, έρωτα, τρέλα και γαλλική ατμόσφαιρα της δεκαετίας του ’70.

Ο μύθος λέει ότι για την ηχογράφηση του τραγουδιού είχαν τοποθετήσει μικρόφωνα στο κρεβάτι τους. Ο Gainsbourg το είχε διαψεύσει με την αφοπλιστική δήλωση: «Αν είχαμε ηχογραφήσει μια μεταξύ μας ερωτική πράξη, η διάρκεια του κομματιού θα ήταν πολύ μεγαλύτερη». Με το πρώτο sample στα χέρια τους, μόλις βγαίνουν από το στούντιο, πηγαίνουν σ’ ένα εστιατόριο στο οποίο σύχναζαν και ζητούν να το βάλουν να ακουστεί. Ο κόσμος αφήνει τα μαχαιροπίρουνα στα πιάτα και αρχίζει να κοιτάει ολόγυρα σαστισμένος. «Μόλις δημιουργήσαμε ένα hit», σχολιάζει ο Gainsbourg ατάραχος. Η κυκλοφορία του δίσκου απαγορεύεται σχεδόν σε όλη την Ευρώπη, εκτός από τη Γαλλία.

mancoderadio.com

154

Hulton Deutch / Getty Images / Ideal Image

Το 1969 ηχογραφούν το μουσικό κομμάτι «Je t’aime… Moi Non Plus», το οποίο είχε γράψει ο Gainsbourg λίγα χρόνια πριν για την άλλοτε ερωμένη του, Brigitte Bardot. Η Jane Birkin δεν μπορεί να δεχτεί ότι ο δικός της Serge έχει γράψει ένα τόσο ερωτικό κομμάτι για άλλη γυναίκα και, προκειμένου να νιώσει καλύτερα, του ζητάει να το τραγουδήσουν μαζί. Τους στίχους και τη μουσική «ντύνουν» αναστεναγμοί που παραπέμπουν σε ερωτική πράξη.

155

StYlish places plaYiNg maNcoderadio.com

MALCONI’S

πό το 2011, το Malconi’s βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της αθηναϊκής σκηνής, ανεβάζοντας τα standards της μεσογειακής γαστρονομίας, επτά ημέρες την εβδομάδα. Από το super-power μενού του μέχρι τα ευφάνταστα cocktails του, το Malconi’s έχει, δικαίως, κατακτήσει τον τίτλο του καλύτερου εστιατορίου στο Κολωνάκι, ενώ παράλληλα μύησε το απαιτητικό κοινό των Αθηναίων στην αυθεντική Gastro Pub λογική. Το εστιατόριο που έφερε για πρώτη φορά στην Αθήνα το Sunday Brunch, ενώ επίσης σερβίρει το πιο εύγευστο lunch στο κέντρο, βρίσκεται στην Πατριάρχου 156

Ιωακείμ και Πλουτάρχου, διακοσμώντας με στυλ την posh πλευρά της πόλης. Από τις 12 το μεσημέρι μέχρι αργά το βράδυ, στο Malconi’s βρίσκεις το καλύτερο crowd, στην καλύτερη ατμόσφαιρα, ντυμένη με την καλύτερη stylish cosmopolitan μουσική. Ο ιδιοκτήτης Αντώνης Κονιάκος, με τις επιλογές του και το προσωπικό του στυλ, δημιούργησε ένα unique spot. Info: Malconi’s, Πατριάρχου Ιωακείμ 43 και Πλουτάρχου, τηλ. 210-7248920, www.malconis.gr

Book

Ταβλι

τΥχη; τεχνη;

της Ελένης Χρίστικα

ίναι ένα από τα πιο δημοφιλή παιχνίδια, με ένθερμους υποστηρικτές. Ο λόγος για το τάβλι, το οποίο αποτελεί αγαπημένη συνήθεια πολλών από εμάς. Τα μυστικά, την ιστορία μέχρι και τις στατιστικές πιθανότητες της νίκης ή της ήττας μάς αποκαλύπτει ο Χρήστος Ζαμπούνης, συγγραφέας του βιβλίου «Τάβλι. Τύχη; Τέχνη;» το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα. Πώς σας γεννήθηκε η ιδέα να γράψετε ένα βιβλίο για το τάβλι; Η ιδέα μού ήρθε όταν άκουσα τον παρακάτω ενδιαφέροντα διάλογο στη μαρίνα του Γιαλικαβάκ της Τουρκίας. «Διάβασε κανένα βιβλίο για να μάθεις», λέει ο ένας παίκτης στον άλλο. «Θα το διαβάσω, όταν τελειώσω να γράφω το δικό μου», απαντά ο δεύτερος. Τι υπερισχύει τελικά στο παιχνίδι, η τύχη ή η τέχνη; Οι γνώμες διίστανται. Σύμφωνα με τον, κατά δήλωσίν του, «απόφοιτο» του Πανεπιστημίου της Τεχεράνης Λευτέρη Παπαδόπουλο, το 95% είναι τύχη. Από την πλευρά του ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Backgammon, Μιχάλης Προυκάκης, ο οποίος έχει μελετήσει χιλιάδες θέσεις, λέει ότι η αναλογία είναι ακριβώς αντίστροφη όταν μιλάμε για το αγωνιστικό τάβλι (backgammon). Όμως, όπως και στο ποδόσφαιρο, όπου η μπάλα μπορεί να κάνει τα χατίρια του ποδοσφαιριστή, έτσι και στο τάβλι το ζάρι δύναται να κάνει τα χατίρια του ταβλαδόρου. Στο σημείο αυτό υπεισέρχεται η έννοια της

διάρκειας, αφού ο καταρτισμένος παίκτης κερδίζει σε βάθος χρόνου. Η τύχη είναι μετρήσιμη. Με τα προγράμματα λογισμικού ανάλυσης, όπως το extreme Gammon, φαίνεται, φευ, ότι η τύχη είναι απολύτως μετρήσιμη. Επίσης, υπάρχει λογισμικό που μπορεί να μαθαίνει από τα λάθη μας. Θεωρείτε ότι το τάβλι είναι λαϊκό παιχνίδι; Θα το χαρακτήριζα το νούμερο 1 δημοφιλές παιχνίδι και δεν θα του απένεμα τη λαϊκή αποκλειστικότητα, αφού πολλά μέλη βασιλικών οικογενειών, όπως ο πρίγκιπας Παύλος, αλλά και αστέρες του Χόλιγουντ, όπως ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο, είναι δεινοί παίκτες. Ποιοι είναι οι βασικοί κανόνες του savoir vivre στο τάβλι; Ο πρώτος κανόνας ασφαλώς συνδέεται με τον σεβασμό που πρέπει να δείχνουμε σε όσους ενοχλούνται από τον ήχο των ζαριών. Ο ενδεδειγμένος τρόπος καλής συμπεριφοράς είναι να ρωτάμε πριν αθληθούμε. Παρεξηγήσεις, επίσης, ενδέχεται να δημιουργηθούν και ανάμεσα στους παίκτες, π.χ. όταν ο αντίπαλος μιλάει στα ζάρια ή τα αρπάζει πριν τα δούμε, γι’ αυτό και αφιερώνω ειδικό κεφάλαιο επί του θέματος. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φερενίκη με τη χορηγία της πιο ιστορικής μπίρας της χώρας, της FIX Hellas. 157

Food &

Leisure

Kronenhalle Zürich

Courtesy of Kronenhalle

των Στέφανου Σκούρτη και Χρήστου Ζαμπούνη

σύσταση έγινε από φίλο Ελβετό ασφαλιστή, μετά το αίτημά μας για ένα παραδοσιακό και διακριτικό εστιατόριο για να δειπνήσουμε. Διασχίζοντας τον Bahnohfstrasse μέχρι τη λίμνη της Ζυρίχης, είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε την περίφημη ελβετική τάξη και ηρεμία, που κατέστησαν τη χώρα του Γουλιέλμου Τέλλου μία από τις πιο ζηλευτές δημοκρατίες της Ευρώπης. Τι ειρωνεία! Ομοσπονδία καντονίων που δεν θέλησε να έχει βασιλιά στη μακραίωνη ιστορία της, εντελώς απενοχοποιημένα δίνει βασιλικά ονόματα σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, αφού η γερμανική λέξη «Kronenhalle» σημαίνει «αίθουσα του θρόνου». Και όχι μόνο: το εν λόγω εστιατόριο άνοιξε τις πόρτες του το 1925, στη θέση όπου παλαιότερα λειτουργούσε το Hotel de la Couronne, το Ξενοδοχείο του Στέμματος. Αμέσως έγινε το σημείο συναντήσεως συγγραφέων και καλλιτεχνών, για να ακολουθήσει, όπως συμβαίνει με τις μόδες, το κεφάλαιο. Τρανταχτά ονόματα, όπως ο Τζιακομέτι, ο Τζέιμς Τζόις, ο Πικάσο ή ο Μαρκ Σαγκάλ, που αποκαλούσε την ιδιοκτήτρια Χούλντα, «αδελφή μου». Χωρίς να παραλείπονται και άλλες προσωπικότητες, όπως η Κοκό Σανέλ ή ο πρόσφατα χαμένος Ιμπέρ ντε Ζιβανσί, το υιοθέτησαν δίνοντάς

158

του την απαραίτητη φήμη και τη συνεπαγόμενη επιτυχία, η οποία συνεχίζεται αμείωτη έως και σήμερα, εάν κρίνω από τη δυσκολία που είχα να βρω τραπέζι. Μπαίνοντας στο εσωτερικό του εστιατορίου, έμεινα κυριολεκτικά με το στόμα ανοιχτό από τους πίνακες που διακοσμούσαν τους τοίχους. Ανεγνώρισα τους πιο διάσημους, όπως τον Μιρό, τον Πικάσο ή τον Σαγκάλ, ενώ ένας ευγενέστατος σερβιτόρος που με είδε να ενδιαφέρομαι για το θέμα είχε την καλοσύνη να μου υποδείξει και άλλους ζωγράφους που δεν εγνώριζα, όπως ο Ράουσενμπεργκ, ο Κλε ή Τιγκελί. Μιλώντας για το σέρβις, έχω να πω μία λέξη: αόρατο. Παραγγείλαμε δύο σούπες για την αρχή και στη συνέχεια Boeuf Stroganov και φιλέτο Café de Paris. Ολοκληρώσαμε το γεύμα μας με μια Crème Brûlée, την οποία μοιρασθήκαμε. Οι τιμές ήταν σχετικά τσουχτερές, αλλά λογικές αν σκεφθεί κανείς ότι περιελάμβαναν και την επίσκεψη σε ένα πραγματικό μουσείο. Info: Restaurant Kronenballe, Rämistrasse 4, CH-8001 Zürich Switzerland 0041 44 262 9900

159

Advertising Stories

160

161

Courtesy of Berluti

THE PrOpOSAL

Κάποια υποδήματα φαίνονται στο γυάλισμά τους.

CREDITS Διευθύνσεις: Spring Break (σελ. 104-117)

ΑΤΤΙΚΑ ΠΟΛΥΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ, Πανεπιστημίου 9, Αθήνα, τηλ. 211-1802600. SHOP & TRADE, Πειραιώς 222, Ταύρος, τηλ. 211-1881100. DE RIGO HELLAS, Σώρου 11, Μαρούσι, τηλ. 2106826326. EPONYMO GOLDEN HALL, Λεωφόρος Κηφισίας 37Α, Μαρούσι, 1ος όροφος, τηλ. 210-6836980. THE BOSTONIANS, THE MALL ATHENS, Ανδρέα Παπανδρέου 35, Μαρούσι, επίπεδο 2, τηλ. 210-6300042. TOMMY HILFIGER, GOLDEN HALL, Ισόγειο, τηλ. 210-6837898. LUISA WORLD, Σκουφά 15, Κολωνάκι, Αθήνα, τηλ. 210-3635600. NOTOS GALLERIES, Σταδίου & Αιόλου, Αθήνα, τηλ. 210-3245811. BESPOKE ATHENS, Αναγνωστοπούλου 15-17, Κολωνάκι, Αθήνα, τηλ. 210-3645518.

Διευθύνσεις: Style (σελ. 118-121)

ATTICA THE DEPARTMENT STORE: Πανεπιστημίου 9, Αθήνα, τηλ. 211-1802500. DE RIGO HELLAS: Κεντρική διάθεση, τηλ. 210-6826326. ΕΛΜΗ SYSTEMS: Λεωφ. Αθηνών 165, Χαϊδάρι, τηλ. 210-2002200-300. GOFAS JEWELRY: Σταδίου 3, Αθήνα, τηλ. 210-3317540. FRANCK MULLER BOUTIQUE - KASSIS: Βουκουρεστίου 21, Αθήνα, τηλ. 210-3628003. NOTOS: Σταδίου & Αιόλου, Αθήνα, τηλ. 210-3245811. ROCKWELL: Αναγνωστοπούλου 11, Αθήνα, τηλ. 210-7223336. ROLEX HELLAS: Βαλαωρίτου 5, Αθήνα, τηλ. 210-3621138 / Κολοκοτρώνη 1, Αθήνα, τηλ. 210-3235909. SHOP & TRADE: Κεντρική διάθεση, τηλ. 210-3408400. SWATCH GROUP GREECE: Μαντζαγριωτάκη 3, Καλλιθέα, τηλ. 210-9565656. TIMEBOX S.A.: Σταδίου 48, Αθήνα, τηλ. 210-3212293. ΧΡΟΝΟΕΛΛΑΣ: Πετράκη 18, Σύνταγμα, τηλ. 210-3638286 162

163

164