MANCODE | Issue 02 by MANCODE

l i v e

w i t h

s t y l e

02 Δεκέμβριος 2016Ιανουάριος 2017

David Gandy Είναι ένοχο να είσαι όμορφος; Saint Moritz Polo στο χιόνι Τάσος Νούσιας «Δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες» ISSN 2529-1149

9 772529 114001

ΣΤΙΣ 4/12 ΜΕ ΤΗΝ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΜΕ 5 €

Charles Bronson Adieu l’ami Jane Birkin Η γυναίκα-μούσα The Influencers Gianni Agnelli Heroes Αντώνης Τσαπατάκης Εριέττα Κούρκουλου-Λάτση Save a Greek Stray 1

Editorial

Passion for life

ναρωτιόμαστε µερικές φορές τι είναι ευτυχία. Ο Antonio Tabucchi περιγράφει αυτή τη διαδροµή στα Υπάρχει; Πουλιέται για να αγοραστεί; Πού τη «Ταξίδια». Aficionado Passion for... Aficionado. Μια βρίσκεις; Happiness is a state of mind.

λέξη που περιέχει γοητεία και κουβαλάει εικόνες από

Ξέρω κάποιες απλές στιγµές που µου την περιγρά- την παλιά Αβάνα. Στην Κούβα περιγράφουν έτσι τους φουν. Η θάλασσα είναι κάτι που µε ηρεµεί να τη βλέ- ειδικούς για τα πούρα, που τα γνωρίζουν καλά και πω ή να κολυµπώ. Η ωραία μουσική. Μια ποιοτική παθιάζονται γι’ αυτά. Μια λέξη µε ιδιαίτερο νόηµα. ταινία. Ένα αγαπημένο βιβλίο. Μια εκδροµή στη φύση. Μια βόλτα µε τη μηχανή το βράδυ και τον αέρα να Περιγράφει τη βαθιά γνώση ενός αντικειµένου και την δροσίζει το πρόσωπο. Ένα φαγητό λιτό, µε λίγα, απλά αφοσίωση µε πάθος σε αυτό. Είµαστε στον ∆εκέµβριο, υλικά. Η συντροφιά µε φίλους. Παιχνίδι µε τον σκύ- µήνα εορτών και «απογραφής». Κάτι άξιζε, κάτι όχι. λο. Ένα παγωμένο ποτήρι νερό. Μια σφιχτή αγκαλιά. Και από τα δυο µαθαίνουµε. Όµως συνεχίζουµε. ΙαΈνα αργό φιλί. This is happiness. Everyday simple νουάριος: µήνας πρώτος, µε προσδοκίες. Εύχοµαι σε moments with Love&Passion. Το πάθος για οτιδήποτε όλους ό,τι επιθυµείτε και να µην ξεχνάµε ότι αυτό που είναι το μεγαλύτερο κίνητρο στη ζωή. Όταν παθιαζό- κάνουµε µε στυλ το κάνουµε καλύτερο. μαστε για κάτι, το πετυχαίνουµε ή αποτυγχάνουμε. Η αποτυχία µας όµως αυτή είναι η δύναµή µας να συνεχίσουµε, γιατί το πιστεύουµε. Αυτό που αξίζει είναι το «ταξίδι».

Θαλής Πιτούλης

editorial

Εκδότης - Creative Director Θαλής Πιτούλης Διευθυντής Απόστολος Κοτσάμπασης pr@mancode.gr Εμπορική διεύθυνση Νατάσσα Μπουτεράκου Διεύθυνση διαφήμισης Μαρία Μίλτου mmiltou@kathimerini.gr, 210-4808208 Art director Θάνος Ταρλαντέζος Editors Έφη Αλεβίζου, Μαριανίνα Πάτσα, Κέλλυ Σταυροπούλου, Χριστίνα Μόνη, Μισέλ Νικολαρέας, Φανή Ζαφράκα-Θεμελίδη, Μερόπη Παπαδοπούλου, Άρης Γαλανόπουλος, Μιχαήλ Ανδρουλιδάκης, Γιάννης Μητσοκάπας, Θάνος Βεργής Fashion Features Editor Σάντυ Τσαντάκη Photo editor Χριστίνα Δρογγίτη Beauty editor Αντωνία Θωμοπούλου Styling Μάνθος Δελλατόλας Φωτογράφοι Τάσος Βρεττός, Γιώργος Μαλεκάκης, Studio Anastassatos Photo Agencies Getty Images, Visual Hellas Επεξεργασία εικόνας Στέλιος Βαζουράκης, Μιχάλης Τζαννετάκης Επιμέλεια - διόρθωση κειμένων Δήμητρα Καράμπελα, Αλεξάνδρα Σφυρή Οικονομική διεύθυνση Στέλλα Παντοπούλου Διεύθυνση digital Αριστείδης Θ. Γκότσης Νομικό τμήμα Θεοδώρα Καπόλα Digital Media Sheepfish Συντονισμός Παραγωγής Αργύρης Γιαϊτζόγλου Ιδιοκτησία McVictor & Hamilton A.E. Αγρινίου 3, Χαλάνδρι, Αθήνα, 15232, τηλ. 210-6898492, contact@mcvictor.gr Cover Story: Gandy-Charlie Gray / August / Visualhellas.gr Vintage ατσάλινο ρολόι Omega Speedmaster της δεκαετίας του ’70, από την προσωπική συλλογή του David Gandy

Απαγορεύονται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή η ή μετάδοση με οποιοδήποτε οπτικοακουστικό ή ψηφιακό μέσο όλου ή μέρους του περιοδικού χωρίς την έγγραφη άδεια του εκδότη. Κείμενα και φωτογραφίες που αποστέλλονται για δημοσίευση στο περιοδικό δεν επιστρέφονται. Το MANCODE κυκλοφορεί με την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ την 1η Κυριακή κάθε μήνα και μετά στα περίπτερα με 5 ευρώ. ISSN 2529-1149

Mancode.gr 14

Περιεχόμενα 12. 18.

Editorial: Passion for life

20. 22. 24. 30. 38. 42.

Οι «ήρωες» με τα μπουφάν

48. 52. 58. 66. 70. 76.

Black Friday: Η «υπόγεια συναίνεση», οι κορμοράνοι και η τοπική Cosa Nostra.

Démodé: Déjà Vu, Past Forward Ο κώδικας του Black Tie But first, Champagne! Η ιεροτελεστία της φυσαλίδας Christian Louboutin: ένας σύγχρονος Fred Astaire Angels Backstage: Jasmine Tookes, Romee Strijd, Stella Maxwell Jane Birkin: Η γυναίκα-μούσα Charles Bronson: Adieu l’ami Αντιγόνη Κουλουκάκου: «Η ομορφιά είναι υπερτιμημένη» Jean-Claude Killy: ο μύθος των 70s Όταν στις Άλπεις υπήρχε στυλ The Gambler: Η άνοδος και η πτώση του μεγαλύτερου Έλληνα τζογαδόρου

78.

Σπύρος Πώρος. Αθήνα-Auckland: τόσο μακριά, τόσο κοντά

94. 102. 126. 134.

Εριέττα Κούρκουλου-Λάτση: Αδέσποτοι

142. 156.

Νικόλας Ανδρουλάκης: New generation artist

158. 170. 174.

Τάσος Νούσιας: «Δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες» High time: προτάσεις για elegantes εμφανίσεις Ημερολόγια μοτοσικλέτας: πνεύμα περιπέτειας με εκλεκτικό casual στυλ

Heroes. Αντώνης Τσαπατάκης: Η ζωή είναι πιο εύκολη όταν έχεις φίλους Ντοκουμέντο: Κούβα, 1 Ιανουαρίου 1959 Cosmo traveler. Παταγονία: στην άκρη του κόσμου The Influencers. Gianni Agnelli: το «made in Italy» του χρωστάει πολλά

62. David Gandy: Είναι ένοχο να είσαι όμορφος;

Black Friday Η «υπόγεια συναίνεση», οι κορμοράνοι και η τοπική Cosa Nostra του Απόστολου Κοτσάμπαση

α φώτα χαμηλώνουν. Το κοινό έχει κατακλύσει το auditorium. Βρίσκεται σε ένα είδος έκστασης. Η μουσική δίνει το έναυσμα για ένα επιφώνημα που δεν βγαίνει. Με τα εφέ αρχίζει το σόου. Στη σκηνή εμφανίζεται ο Tim Cook, διευθύνων σύμβουλος της Apple. Είναι άνετος, χαλαρός, με casual εμφάνιση, αν και όχι χαρισματικός όπως o ιδρυτής της, Steve Jobs. Το ακροατήριο αδημονεί. Κρέμεται κυριολεκτικά από τα λόγια του. Επιτέλους, στην οθόνη εμφανίζεται αυτό που μήνες όλοι περιμένουν. Το iphone 7. Λέγοντας «όλοι», εννοούμε δισεκατομμύρια άνθρωποι. Παρακολουθούν απευθείας από το ψηφιακό κανάλι της εταιρείας, από κινητά, tablets, laptops, από παντού. Κάθε χρόνο στις αρχές Σεπτεμβρίου, το νέο iphone είναι παγκόσμια είδηση. Μετοχές, συμφωνίες, παραγγελίες δισεκατομμυρίων δολαρίων, ανταγωνιστές σε αγωνία, όλοι παίρνουν μέρος στο παιχνίδι. Η οικονομία παράγει και οι μηχανές δουλεύουν. Το προϊόν μιας εταιρείας επηρεάζει σε πλανητική κλίμακα. Το παράδειγμα του iphone είναι χαρακτηριστικό για το πώς τα global brands δημιουργούν προϊόντα τα οποία είναι sexy, δηλαδή ελκυστικά, και όχι απλά αντικείμενα. Το στυλ δίνει τη δυναμική. Κάνει τα προϊόντα επιθυμητά. Αντικείμενα με στυλ, με τα όνειρα των σχεδιαστών τους μέσα τους. Έχουν κάτι ξεχωριστό να πουν στις καρδιές μας. Με τη δύναμή τους λάμπουν σαν άστρα στον υλιστικό μας κόσμο. Το νέο iphone «σπρώχνει» την οικονομία μπροστά. Το ακολουθούν hi-end προϊόντα, curve TV, 8K υψηλής ευκρίνειας, υβριδικά, οικολογικά αυτοκίνητα, αποστολές στο Διάστημα, νανοτεχνολογία, ρομπότ και start-up εταιρείες. Δημιουργούν τάσεις, κατανάλωση, εισόδημα, πλούτο, θέσεις εργασίας, κίνητρα. Λειτουργούν ως καταλύτες για την παγκόσμια οικονομία. Ο ανταγωνισμός επιταχύνεται συνεχώς. Σ’ αυτό το περιβάλλον συμμετέχουμε ως οικονομία.

Πώς απαντά, λοιπόν, η Ελλάδα στην πρόκληση; Πώς απαντά στις Apple, Sony, Samsung, Mercedes, BMW, HP, NASA, Zara, Turkish Airlines, ZTE, Adidas, Nike;... Πώς απαντά στο «στυλ» της παγκόσμιας οικονομίας; Δείτε πώς: ΑΔΕΔΥ, ΟΙΕΛΕ, ΤΠΔΥ, ΕΤΕΑ-ΤΑΥΤΕΚΩ, ΕΕΤΑΑ Α.Ε., ΕΟΠΥΥ, ΕΕΣΤΥΥ,ΟΔΙΑΓΕ, ΕΚΒΜΒΜ, ΜΦΑΔΠΠΑ, ΤΣΜΕΔΕ, ΟΑΚΑ… και ο κατάλογος με τα ακαταλαβίστικα, κακόηχα αρχικά δημόσιων οργανισμών και νομικών προσώπων σχετιζόμενων με τις επιδοτήσεις του κράτους συνεχίζεται ατελείωτος. Με απύθμενες «ανελαστικές» δαπάνες, πληρωμένες φυσικά από τη φορολογία όλων των υπόλοιπων πολιτών που είναι εκτός της λίστας. Η Ελλάδα «απαντά» με το παρωχημένο «στυλ» της κρατικοδίαιτης οικονομίας. Η τελευταία «σοβιετικού τύπου» οικονομία σε ευρωπαϊκό έδαφος. Σκηνή 1η: Την περασμένη δεκαετία, στα ναυπηγεία του κόσμου χτίζονταν όλο και μεγαλύτερα κρουαζιερόπλοια, σηματοδοτώντας την ανάπτυξη της κρουαζιέρας διεθνώς. Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα, το καμποτάζ εμποδίζει τα πλοία κρουαζιέρας να δένουν στα λιμάνια της χώρας. Η απαγόρευση είχε τη διακομματική συναίνεση. Σκηνή 2η: Τα ελληνόκτητα πλοία μεταφέρουν τα κινέζικα κοντέινερ σε όλα τα λιμάνια του κόσμου. Στην Ελλάδα, ο τότε μελλοντικός πρωθυπουργός διαδηλώνει φορώντας μπλουζάκι με στάμπα «όχι στην COSCO». Ο ίδιος είχε απορρίψει τη συνταγματική αναθεώρηση για την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων. Άραγε θυμάται από πού αποφοίτησε; Στο ίδιο μήκος κύματος και ο νυν πρωθυπουργός: φόρεσε το ίδιο Τ-shirt, εναντιώθηκε σε κάθε ιδιωτική επένδυση. 18

Σκηνή 3η: Το κορυφαίο resort της Costa Navarino απογείωσε την τουριστική κίνηση και βελτίωσε το διεθνές τουριστικό προφίλ της χώρας. Χρειάστηκε μερικές χιλιάδες υπογραφές και πάνω από 10 χρόνια για να υλοποιηθεί. Κάθε ανθυπο-τμηματάρχης-γραφειοκράτης έκανε επάξια το καθήκον του για να καθυστερήσει την επένδυση του 1 και πλέον δισ. ευρώ. Μια άτυπη «υπόγεια συναίνεση» διαπερνά οριζόντια το ελληνικό πολιτικό σύστημα σε ό,τι αφορά τα θέματα της οικονομίας. Διήρκεσε δεκαετίες. Συντέλεσε στην πρώτη μεταπολεμική οικονομική χρεοκοπία. Σε συνδυασμό βέβαια με την κοινωνική και αξιακή χρεοκοπία που εξελίχθηκε σταδιακά από το ’80 και μετά. Καλυπτόμενη πίσω από ένα πλέγμα χιλιάδων νόμων, εγκυκλίων και δαιδαλώδη γραφειοκρατία, η «υπόγεια συναίνεση» επιβάλλει τους όρους της στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας. Με «οργανωμένο» τρόπο, από το κεντρικό έως το αυτοδιοικητικό επίπεδο, συνεργάζονται οι πιο ετερόκλητες δυνάμεις όταν πρόκειται για μεγάλη ιδιωτική επένδυση. Υπουργεία, φορείς, συνδικάτα, οργανισμοί, κόμματα, συντεχνίες, σωματεία, «συλλογικότητες», Εκκλησία «γνωμοδοτούν». Όλοι οι «γνωμοδοτούντες» έχουν ένα κοινό στοιχείο: χρηματοδοτούνται από το κράτος. Η ιδιόμορφη αυτή «συμμαχία» έχει αναγάγει σε «δική της υπόθεση» την έγκριση ή μη επενδύσεων. Ένα είδος τοπικής «Cosa Nostra» θέτει τους όρους της σε όλους όσοι είχαν την ατυχή έμπνευση να τοποθετήσουν τα κεφάλαιά τους στη χώρα μας. Οι «παράγοντες» αυτοί καθορίζουν πού υπάρχουν κορμοράνοι, ροζ φλαμίνγκο και άλλα συμπαθή, «κινδυνεύοντα» από το ιδιωτικό κεφάλαιο, πτηνά. Έχουν και έναν επιπλέον ισχυρό σύμμαχο: το δικαστικό σώμα. Κάνει τα πάντα για την περαιτέρω καθυστέρηση και απαξίωση των επενδυτών. Δεν χρειάζεται να παραβεί τον νόμο. Αρκεί να κάνει δέκα χρόνια να τελεσιδικήσει μια απόφαση. «Η γραφειοκρατία είναι ένας γιγαντιαίος μηχανισμός που λειτουργεί από Πυγμαίους», είχε πει κάποτε ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ. Σ’ έναν κόσμο όπου οι ισορροπίες του φαίνεται να επανεξετάζονται, η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με τεράστιο έλλειμμα πνευματικής και πολιτικής ηγεσίας. Το μόνο που αντιπαραθέτει στον παγκόσμιο ανταγωνισμό είναι το χρεοκοπημένο πλέον, διακομματικό πελατειακό κράτος των «ημετέρων». Μοιάζει με μάχη οπισθοφυλακών με προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα. Ο επόμενος πρωθυπουργός χρειάζεται να έχει τα guts για να υλοποιήσει, άμεσα και ριζοσπαστικά, το αλήστου μνήμης «με ένα άρθρο, με έναν νόμο…», αυτή τη φορά όμως προς εντελώς διαφορετική κατεύθυνση. Αυτήν της πλήρους απελευθέρωσης της ιδιωτικής οικονομίας από τον βρόχο της ιδεολογίας του κρατισμού. Από την πληθώρα των νόμων και διατάξεων που τη στηρίζουν. Δεν θα έχει, όμως, την πολυτέλεια του χρόνου.

John DominisÂ / LIFE / Getty Images / Ideal Image

opinion

Courtesy of Fox movies

style

Οι «ήρωες» με τα μπουφάν Ένας ανεπίλυτος γρίφος εξυφαίνεται κάτω από την απέχθεια των Ελλήνων ανδρών για το κοστούμι και το smart dress code. της Έφης Αλεβίζου

Η επιδερμίδα του Λέφτυ έτσουζε κάτω από το καινούργιο του σακάκι. Ήθελε να τελειώνει με τη συναλλαγή. Ήταν όλος αμηχανία: αμηχανία για την ανθρώπινη φυλή, για την έγνοια της για το χρήμα, για την αγάπη της στην απάτη», γράφει ο Τζέφρυ Ευγενίδης στο Middlesex, περιγράφοντας έναν από τους ήρωές του, τον Λέφτυ, ο οποίος το 1922, στην Προύσα της Μικράς Ασίας, άφηνε πίσω την παραδοσιακή φορεσιά για να ενδυθεί με τα κοστούμια της Δύσης και της απελευθέρωσης. Νευρικά και δειλά στην αρχή, σιγοψιθυρίζοντας τα πρώτα τζαζ ρεφρέν. Μαζί με την πρώιμη αισιοδοξία και ενώ η Ελλάδα του ’30 δεν είχε ξεμπλέξει ακόμα με τους πολέμους, το ανδρικό ντύσιμο ξεμπλόκαρε από τον νόμο του πανομοιότυπου και αποκτούσε πέτα, κουμπιά, ρεβέρ, κολάρα, μανσέτες και διάθεση για καλοπέραση. Η οικονομία σε ύφεση, αλλά η επιθυμία στα ύψη.

Ένα άρωμα Ευρώπης, στην αρχή δανεικό και στη συνέχεια αγνό και ζωοποιό, αναδιδόταν όπως η μυρωδιά από το ροστ μπιφ στην κλειστή κατσαρόλα της αθηναϊκής κοινωνίας. Γυναίκες και άντρες ντυμένοι με τα καλά τους πόζαραν στο ασπρόμαυρο «πουλάκι» του φωτογράφου, ορίζοντας μια εποχή που είχε ραμμένη στη φόδρα της την ψευδαίσθηση του άψογου. Γιατί τι άλλο μπορεί να είναι το «καλό ντύσιμο» αν όχι η θεραπευτική αγωγή στον αγώνα ενάντια στην προδιαγεγραμμένη ακηδία; Η τάση της εγκατάλειψης που ενέχει το –ακόμα και επιμελώς– ατημέλητο, η απογοήτευση του «casual ως αντίδραση στο κατεστημένο» και ο «ιός του μπουφάν» ήρθαν μαζί με τα μεταρρυθμιστικά τέλη των ’70s. Οι γυναίκες πέταξαν τα σουτιέν και οι άντρες τα σακάκια, τις γραβάτες και τα μανικετόκουμπα. 20

Αυτά τα τελευταία, δε, αποτέλεσαν το ιερό τάλισμαν της μετέπειτα καλοντυμένης αντρικής εμφάνισης. Στα ’90s κυριαρχούσε η εξίσωση «μανικετόκουμπο ίσον υψίστης ασφαλείας ευζωιστής». Το μανικετόκουμπο από φυσική προσθήκη μιας τρύπας που δεν θέλει να μείνει ανοιχτή έγινε σύμβολο κύρους. Κατά τα άλλα, το ανδρικό ντύσιμο παρέπαιε ανάμεσα σε λάθος και ολοκληρωτικά αδιάφορο. Σήμερα, το fast fashion έχει ξαναντύσει τους άνδρες, τα μπουφάν έχουν εξελιχθεί σε φούτερ, τζάκετ, δερμάτινα, αλλά για κοστούμι ούτε λόγος. Η προσποιητή απόπειρα των hipsters να πλασαριστούν στο κάδρο με το σακάκι του διανοουμένου έπεσε στο κενό. Πλοπ! Μόνο οι πολιτικοί και οι γαμπροί είναι θιασώτες του πέτου. Και κάποιοι, ελάχιστοι, που χωράνε κάτω από τον τίτλο «Οι Ωραίοι της Ημέρας» σε αφιέρωμα περιοδικού. Δεν φταίει η κρίση για την μπαταρισμένη εικόνα και για τη βουτιά στην ευκολία, όπως εσπευσμένα θα διατύπωναν κάποιοι. Ούτε η πολιτική ιδεολογία φταίει – εάν κολλήσει στο dress code, παύει να είναι ιδεολογία και γίνεται ιδεοληψία. Κάτι άλλο, ασαφές και θολό, ευθύνεται. Πλανάται πάνω από την εποχή σαν γιγαντιαίο ερωτηματικό, σαν το αντίθετο από το δίχτυ ασφαλείας. «Μόνο οι ρηχοί άνθρωποι δεν κρίνουν από την εξωτερική εμφάνιση. Το πραγματικό μυστήριο του κόσμου είναι το ορατό, όχι το μη ορατό», όπως έλεγε και ο Ιρλανδός μυθιστοριογράφος του περασμένου αιώνα (Όσκαρ Ουάιλντ), τα λόγια του οποίου έχουν κοπιάρει ακόμα και οι πέτρες.

Getty images/Ideal Image

style

Démodé

Déjà-Vu, Past Forward της Σάντυς Τσαντάκη

verything old is new again. H Μiuccia Prada, μετά το σόου της για την άνοιξη του 2017, πρόβαλε στο Fondazione Prada ένα φιλμ για τη ζωή τριών γυναικών (που φορούσαν όλες Prada) και την Diana Ross στο σάουντρακ. Τίτλος της ταινίας; «Past Forward». Ο Antonio Banderas υποδύεται τον Gianni Versace, η Lady Gaga την Donatella, ο Jack O’ Conell (από το Money Monster) τον Alexander McQueen. Μοντέλα που δεν περπατούν πλέον στην πασαρέλα, όπως η Eva Herzigova και η Νaomi Campbell, ήταν στο Μιλάνο. Αληθινές γυναίκες, μιας ηλικίας, σε ρόλους ζωής. Στο φινάλε της επίδειξης Bottega Veneta βγήκαν αγκαζέ η 21χρονη Gigi Hadid με την 72χρονη Lauren Hutton. Η Gigi ήταν όμορφη, όπως πολλά 20χρονα κορίτσια. Αλλά η Hutton ήταν απλώς υπέροχη. Το «Sex and the City» επιστρέφει για τρίτη φορά, στην ίδια πόλη. Η Stella McCartney λανσάρει ανδρικά ρούχα στα στούντιο της Abbey Road. Λίγοι Μπιτλς ακόμα δεν έβλαψαν ποτέ κανέναν. Τη ρώτησαν (φυσικά) ποιοι την ενέπνευσαν. «Οι άνδρες της ζωής μου, ο άνδρας μου, ο μπαμπάς μου, οι φίλοι μου». Αγαπημένο της κομμάτι; Ένα μεταξωτό πουκάμισο με χελιδόνια. Το φορούσε ο μπαμπάς της όταν ήταν μικρή. «Έφτιαξα το ίδιο και για τη γυναικεία συλλογή, γιατί αρχικά νόμιζα ότι το πουκάμισο ήταν της μαμάς μου. Ένα ρούχο γεμάτο νοσταλγία». Πού σταματάει η νοσταλγία και πότε γίνεται επανάληψη; Ρουτίνα; Ευκολία; Αναμάσημα; Φωτοτυπία αναμνήσεων; Κολάζ στιγμών; Eμπορικό παραλήρημα; Kολλημένη βελόνα στο πικάπ; Copy-paste υφασμάτων, μυρωδιών, συνηθειών; Ο τρόπος που τα φοράμε αλλάζει. Εσώρουχα πάνω από πολυχρηστικά φορέματα. Τοπ σε στυλ fifties, πάνω από τα κανονικά μας ρούχα. Δανεικά, ανδρικά πουκάμισα για τις γυναίκες, κουμπωμένα στραβά. Δεκαετίες του ’50, του ’70, του ’80 στο μπλέντερ… Νοσταλγία, παρελθοντολαγνία και ανυπομονησία. Να τι (άλλο) αλλάζει. Στις επιδείξεις της Νέας Υόρκης κυριαρχούσε μία τάση. Τώρα το βλέπεις, τώρα σου αρέσει, τώρα το

αγοράζεις. Kαι οι «επίσημες» τάσεις στα ανδρικά; Υπερμεγέθη κοστούμια, άνιμαλ-πριντ (λεοπάρ κυρίως), σχοινιά σαν ζώνες, κoλάρα για σκύλους, επιρροές από τα seventies, ναύτες και φαντάροι σε παραλλαγή και αποστολή καμικάζι. Aναφορές στον Kurt Cobain, στους ορειβάτες, στον Harrison Ford σε νέες περιπέτειες. H δεκαετία που κυριαρχεί εδώ είναι τα nineties, δηλαδή άχρωμη, άοσμη, ανώδυνη. Με ιστορικούς οίκους και νέους creative directors για ανανέωση. Κάτι παλιό, κάτι καινούργιο, κάτι δανεικό, κάτι μπλε. Το τελευταίο δεν είναι απαραίτητο. Τίποτα ρετρό, τίποτα που να θυμίζει ναφθαλίνη. Προσωπικά νιώθω ντεμοντέ κάθε φορά που πηγαίνω στον Βάρσο στην Κηφισιά για να φάω κρέμα με κανέλα. Παγωτό Σικάγο στο Zonar’s. Με ένα ή δύο κουτάλια. Κάθε φορά που επιλέγω ένα Billy Bo παντελόνι της μαμάς μου και το φοράω με πουκάμισο ή ζιβάγκο. Όταν ανακαλύπτω επανεκδόσεις αρωμάτων, ταινίες που ξαναβγαίνουν σε νέες κόπιες, δερμάτινα που μοιάζουν ταλαιπωρημένα, αλλά δεν είναι. Ρυτίδες έκφρασης παντού, ιδανικά προς τα πάνω, σε ό,τι αγαπάμε. Στο στυλ, στο φαίνεσθαι, σε έναν κόσμο που κατηγορείται για déjà-vu αναλαμπές, εμείς επιμένουμε, μεταλλάσσουμε, βελτιώνουμε. Ο Γιάννης Τσεκλένης υπογράφει φουλάρια-έργα τέχνης. Ο Βασίλης Ζούλιας φιλτράρει δεκαετίες. Οι Zeus+Dione αναβιώνουν την παράδοση. Η Mary Katrantzou πειραματίζεται με ρετρό μοτίβα. Αλλάξτε φίλτρο. Για το ριμέικ μιας άλλης εποχής. Της δικής μας. Ειδικά σήμερα που η μόδα δεν υπάρχει για να καλύψει τις ανάγκες μας, το ζητούμενο είναι η ανόρθωση του ηθικού. «Ολοκλήρωσα την περίοδο της ιστορίας», λέει η Miuccia Prada. «Προσπάθησα να επιστρέψω στο τώρα. Το τώρα σημαίνει καινούργιο αλλά και φόβος». Μήπως τελικά όλες οι εμμονές μας με το παρελθόν έχουν να κάνουν με την ιδέα της απόδρασης από το παρόν, την κρίση, την αβεβαιότητα; Déjà-vu χωρίς επιστροφή.

Getty images/Ideal Image

style

Ο κώδικας του Black Tie Κατά την περίοδο των εορτών συχνά δεχόμαστε προσκλήσεις για κάποιο λαμπερό πάρτι ή κάποια πρωτοχρονιάτικη δεξίωση. Και το dress code είναι Black Tie. του Μιχαήλ Ανδρουλιδάκη Τι ακριβώς είναι το Black Tie; lack Tie είναι τα ενδύματα που φοριούνται σε επίσημες κοινωνικές εκδηλώσεις. Από τους Βρετανούς του 1860 έως τον James Bond και το κόκκινο χαλί, το Black Tie αναφέρεται σε ένδυση πιο επίσημη από τα κλασικά κοστούμια, αλλά λιγότερο επίσημη από το φράκο και το White Tie. Αποτελείται, συνήθως, από μαύρο βραδινό σακάκι με αντίστοιχο παντελόνι, λευκό πουκάμισο, μαύρο παπιγιόν, μαύρες επίσημες κάλτσες και επίσημα μαύρα παπούτσια. Ο χρυσός κανόνας για να δείχνει κάποιος όσο πιο καλοντυμένος γίνεται φορώντας Black Tie είναι να διατηρήσει το σύνολο απλό, ποιοτικό και μινιμαλιστικό.

Το σακάκι Ένα ποιοτικό μαύρο σακάκι που ενδείκνυται για ένα κλασικό Black Tie σύνολο πρέπει να είναι καλοραμμένο, μινιμαλιστικό και διαχρονικό. Το μαλλί είναι από τα πιο κατάλληλα υφάσματα. Επίσης, μπορεί να είναι είτε μονόπετο (single breasted) είτε σταυρωτό (double breasted). Το πέτο του σακακιού πρέπει να είναι «peak». Το «peak» πέτο χαρακτηρίζεται από τις «μύτες» που έχουν κατεύθυνση προς τον ώμο. Δείχνει πιο ιδιαίτερο και τραβά την προσοχή στους ώμους, χαρακτηριστικό ιδιαίτερα κολακευτικό. Το παντελόνι Το παντελόνι πρέπει να ταιριάζει απόλυτα με το χρώμα και το υλικό του σακακιού, εκτός κι αν το σακάκι είναι βελούδινο. Τα βραδινά παντελόνια σε στενή γραμμή είναι τα πιο κατάλληλα και κολακευτικά. Το πουκάμισο Το πουκάμισο πρέπει να είναι λευκό, φτιαγμένο από απλό και ποιοτικό ύφασμα, ενώ ο γιακάς πρέπει να είναι κλασικός (turndown). O γιακάς wing είναι πιο κατάλληλος για White Tie. Το πουκάμισο πρέπει να δείχνει καθαρό, απλό και διαχρονικό. Μπορεί να φορεθεί όμορφα με κλασικά μανικετόκουμπα, ασημί, χρυσά, μαύρα ή λευκά. Τα παπούτσια Τα παπούτσια πρέπει να είναι μαύρα και επίσημα. Ένα ζευγάρι καλογυαλισμένα λουστρίνια oxfords με στρογγυλή μύτη είναι μια πολύ φινετσάτη και κλασική επιλογή για Black Tie. Neckwear Το ιδανικό αξεσουάρ για το Black Tie είναι το μαύρο παπιγιόν. Το υλικό πρέπει να ταιριάζει με αυτό του κοστουμιού. Ένα ματ παπιγιόν μπορεί να δώσει μια ιδιαίτερα κομψή χροιά στο σύνολο. 25

Getty images/Ideal Image

Τα αξεσουάρ

ατ’ αρχάς, τα μαλλιά και το τριχωτό του προσώπου πρέπει να είναι περιποιημένα, ώστε να ταιριάζουν με το κομψό και φροντισμένο look. Ένα αξεσουάρ που μπορεί να δώσει μια extra νότα στο σύνολο είναι ένα μεταξωτό pochette. Οι κάλτσες πρέπει να είναι μαύρες, απο κασμίρ ή μετάξι. 26

Οι πιο τολμηροί μπορούν να πειραματιστούν με μεταξωτά φουλάρια ή ιδιαίτερα κοσμήματα, αλλά με προσοχή ώστε να διατηρηθεί το καθαρό, λιτό και ποιοτικό look. Τέλος, να θυμάστε το εξής: «Το να ντύνεσαι καλά, είναι μια μορφή των καλών τρόπων.» - Tom Ford

Μανικετόκουμπα

Getty images/Ideal Image

style

Το ανδρικό μυστικό κάτω από το μανίκι του Μισέλ Νικολαρέα

κρατίας, καθώς οι φτωχοί έδεναν τα μανίκια τους με δερμάτινα σιρίτια. Ο μύθος λέει ότι τα πρώτα μανικετόκουμπα με τη μορφή που τα ξέρουμε σήμερα πρωτοεμφανίστηκαν στα μυθιστορήματα του Αλέξανδρου Δουμά «Ο κόμης Μοντεκρίστο» και «Οι τρεις σωματοφύλακες».

Υπάρχουν μανικετόκουμπα με οικόσημα, εμβλήματα σχολών και πανεπιστημίων, συντεχνιών και επαγγελμάτων. Υπάρχουν χρυσά, πλατινένια, με πολύτιμους λίθους, τσίγκινα, συρμάτινα. Ακριβά ή φθηνά δεν έχει σημασία, κάθε μανικετόκουμπο έχει τον χαρακτήρα του. Για πολλούς άνδρες είναι ίσως το μοναδικό κόσμημα που φορούν. Η ιστορία τους χάνεται στα βάθη των αιώνων. Τα πρώτα εμφανίστηκαν γύρω στο 1500 και αποτελούσαν status symbol γι’ αυτόν που τα φορούσε. Ήταν προνόμιο της αριστο-

Με την έκρηξη της βιομηχανικής επανάστασης, τα κόστη κατασκευής έπεσαν και τα μανικετόκουμπα έγιναν προσιτά σε όλους. Μια μικρή παρακμή εμφανίστηκε τη δεκαετία του ’70, όταν η μόδα είχε γυρίσει στο έτοιμο ένδυμα και τα πουκάμισα όλα είχαν πλαστικά κουμπιά για ευκολία, αλλά και λόγω κόστους. Γρήγορα, όμως, αυτό ξεπεράστηκε και τα μανικετόκουμπα επέστρεψαν στο ανδρικό ντύσιμο ακόμα πιο δυναμικά. Αν και πάντα, από την αρχή της εμφάνισής τους, συσχετίζονταν με τον πλούτο και την αριστοκρατία, τα μανικετόκουμπα σήμερα φοριούνται όλο και πιο πολύ από ευγενείς μέχρι απλούς εργαζομένους.

ίναι φοβερό πώς κάτι τόσο μικρό μπορεί να κάνει τόσο μεγάλη εντύπωση. Τα μανικετόκουμπα δεν χρησιμεύουν απλώς για να κρατούν τη μανσέτα κλειστή. Γι’ αυτόν τον λόγο έχουμε τα κουμπιά. Τα μανικετόκουμπα είναι «δήλωση», απ’ την οποία μπορείς να καταλάβεις πολλά γι’ αυτόν που τα φοράει: την οικονομική του κατάσταση, την καταγωγή του, τη δουλειά του, το γούστο ή την κακογουστιά του, τη μόρφωση ή την αμορφωσιά του.

«Ελάτε γρήγορα, γεύομαι τα αστέρια!»

Getty images/Ideal Image

Dom Perignon

style

Βut first, champagne Η τελετουργία της φυσαλίδας της Σάντυ Τσαντάκη

Coco Chanel συνήθιζε να λέει: «Πίνω σαμπάνια μόνο σε δύο περιπτώσεις: όταν είμαι ερωτευμένη κι όταν δεν είμαι». Κι εγώ σκέφτομαι τον Robert Redford, τότε (αλλά και τώρα στα 80 του), να με πλησιάζει και να μου προσφέρει ένα ποτήρι σαμπάνια. Δεν θα του έλεγα ότι σπανίως πίνω αλκοόλ για να γευτώ τα… αστέρια (στις φυσαλίδες) και να χορέψουμε. Φιγούρες με bubbles.

Ακούω ήδη τον ήχο. Το pop. Λένε πως πρέπει πάντα να έχουμε ένα μπουκάλι σαμπάνια στο ψυγείο για έκτακτες περιπτώσεις. Αν και ορισμένες φορές η ειδική περίσταση είναι απλώς ότι έχεις ένα μπουκάλι σαμπάνιας, ξεχασμένο στο ψυγείο… Πώς τη σερβίρουμε όμως; Ειδικά αν δεν είσαι ο Robert; Διανύουμε την περίοδο του αφρώδους οίνου. Από τώρα μέχρι (και) την Πρωτοχρονιά. Και αν πρόκειται για εκλεκτή σαμπάνια, σε ντιζάιν και περιεχόμενο, θέλεις να είσαι σίγουρος ότι τη σερβίρεις σωστά. Αυτή είναι η τελετουργία της φυσαλίδας. 1. Προέχει η ασφάλεια. Μόλις βγάλετε το μεταλλικό καλάθι ενίσχυσης, το συρμάτινο προστατευτικό πάνω από τον φελλό, αποφύγετε τις βιαστικές κινήσεις. Μόλις το χαλαρώσετε, βεβαιωθείτε ότι έχετε το ένα σας χέρι πάνω στον φελλό έτσι ώστε να μην εκτιναχθεί κατά λάθος. 2. Γυρίστε το μπουκάλι. Μη στριφογυρίσετε τον φελλό. Κρατήστε τον γερά και γυρίστε τη βάση του μπουκαλιού. Αυτό σας δίνει καλύτερο κράτημα, μέχρι τη στιγμή που θα αφαιρέσετε αργά τον φελλό. Αλλά και να σας ξεφύγει, αυτή είναι η χαρά της σαμπάνιας, η έκρηξη χαράς, αρκεί να μην εκτοξευτεί ο φελλός σε κανένα κεφάλι… 3. Παγώστε την, αλλά όχι υπερβολικά. Οι Αμερικανοί πίνουν σαμπάνια, εξαιρετικά κρύα. Η ιδανική θερμοκρασία για να σερβιριστεί είναι στους 8-10 βαθμούς Κελσίου, για να εκφράζει την πολυπλοκότητα των αρωμάτων της. Οπότε, όταν ανοίξετε το μπουκάλι, αφήστε το ανοιχτό, μην το βυθίσετε σε σαμπανιέρα με πάγο, γιατί θα «παγώσετε» και όλα τα αρώματα. 4. Σερβίρισμα σε αργή κίνηση… Βάλτε την παλάμη σας στη βάση του μπουκαλιού για καλύτερη ισορροπία και δοκιμάστε να γείρετε το ποτήρι σε γωνία 45 μοιρών για να σερβίρετε τη σαμπάνια. Αυτό μειώνει αυτόματα τον αφρό. 5. Πείτε «όχι» στα μακρόστενα ποτήρια. Μπλοκάρουν το άρωμα, οπότε δεν εμπλουτίζεται η γεύση. Αν δεν μπορείτε να βρείτε κάτι καλύτερο, ένα απλό ποτήρι για λευκό κρασί είναι η τέλεια λύση. Το καθαρό κρύσταλλο με την ανομοιογενή επιφάνεια διατηρεί τις φυσαλίδες ζωντανές. Και φυσικά ξεχάστε για πάντα τη λευκή πετσέτα… 6. Μυρίστε. Και πιείτε μία γουλιά. Για αρχή. Μη φοβάστε να βάλετε τη μύτη σας μέσα στο ποτήρι πριν από την πρώτη γουλιά. Η γεύση έρχεται από τη μυρωδιά. Και η επίγευση μαζί. Πιείτε και αισθανθείτε τα αρώματα. Μετά γυρίστε το ποτήρι στο τραπέζι και ξαναδοκιμάστε, για να δείτε τι νέα αρώματα απελευθέρωσε ο χορός του ποτηριού. Ξινά εσπεριδοειδή, λουλούδια, φρούτα… Ψημένο ψωμί, μπισκότο, μέλι… 7. Μην το σκέφτεστε πολύ. Η σαμπάνια αποτελεί συνώνυμο της γιορτής. Χαλαρώστε. Κλείστε τα μάτια. Θυμηθείτε τα βήματα. Ο Robert δεν μπορεί να περιμένει άλλο…

Getty images/Ideal Image

«Σαμπάνια! Στη νίκη την αξίζεις, στην ήττα τη χρειάζεσαι». Ναπολέων Βοναπάρτης

Getty images/Ideal Image

«Η σαμπάνια είναι το μόνο πράγμα που μου δίνει ζέση όταν αισθάνομαι κουρασμένη». Μπριζίτ Μπαρντό

"elit is the definition of

Ultra Luxury Vodka" Χάρη στην ευλαβική προσήλωση στην ακρίβεια και τη μοναδική διήθηση εν ψυχρώ, η elit αποτελεί την υπέρτατη έκφραση της πολυτέλειας.

ια βραδιά, ήμουν με φίλους σ’ ένα μπαρ και απολαμβάναμε τη μουσική και την παρέα. Κάποια στιγμή, ο bartender μάς διηγήθηκε μια ιστορία για το ποτό που πίναμε. Μας ανέφερε κρύους ρωσικούς χειμώνες, τοπία μακρινά και μια μοναδική μέθοδο παραγωγής. Η αφήγησή του, ήρεμη και με στοιχεία, μας κέντρισε το ενδιαφέρον. Ήταν μια ιστορία για την ultra luxury βότκα elit. Μας ανέφερε ότι η elit ξεχωρίζει απ’ όλες τις άλλες βότκες όχι μόνο για την αποκλειστική χρήση του αποστάγματος Alpha, αλλά και για τη μοναδική μέθοδο διήθησης εν ψυχρώ – το τελευταίο στάδιο στην παραγωγή της. Η μέθοδος είναι εμπνευσμένη από την παλιά ρωσική παράδοση, σύμφωνα με την οποία τα βαρέλια αφήνονταν στην ύπαιθρο, εκτεθειμένα στις σκληρές συνθήκες του ρωσικού χειμώνα. Το υγρό ψύχεται στους -18˚ C ακριβώς –το ιξώδες του αυξάνεται– και στη συνέχεια οδηγείται μέσω ιονισμένων φίλτρων άνθρακα με εξαιρετικά χαμηλή ταχύτητα. Κατακρατούνται έτσι και απομακρύνονται ακόμη και τα μικρότερα ξένα σώματα, με αποτέλεσμα ένα υγρό εξαιρετικής καθαρότητας με έντονο χαρακτήρα. Μετά τις κακουχίες ακολουθεί η ανάπαυση... Δίνουν χρόνο και χώρο στο πολύτιμο υγρό να επανέλθει σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Χωρίς βιασύνη, το υγρό αποκτά τα διακριτικά χαρακτηριστικά της μοριακής τελειότητας: άψογη καθαρότητα και πυκνότητα. Με την εντυπωσιακή διαύγεια και φωτεινότητα στο ποτήρι και τη στιβαρή, στρογγυλή αίσθηση στο στόμα, η elit απλώς δεν μοιάζει με καμία άλλη βότκα. Στο τέλος της διήγησής του όλοι συμφωνήσαμε ότι η elit ανεβάζει την εμπειρία που λέγεται «βότκα» σε ένα ανώτερο επίπεδο. Για όσους ξέρουν, η απόλαυση της βότκας ακριβώς στο απόγειο.

Christian Louboutin Ένας σύγχρονος Fred Astaire της Σάντυ Τσαντάκη

Μelania Trump φορούσε γόβες Christian Louboutin όταν πήγε να ψηφίσει (τον άνδρα της) και στην πρώτη της κοινή συνέντευξη (με τον άνδρα της) ως Πρώτη Κυρία πλέον της Αμερικής. Η Jennifer Lopez έχει πει πως τα στιλέτο του «σε σκοτώνουν, αλλά είναι ό,τι πιο σέξι κυκλοφορεί». Εκείνος, πάλι, επιμένει ότι δεν επιδιώκει να φτιάχνει άνετα παπούτσια. «Φυσικά και υπάρχουν υπερβολικά ψηλά τακούνια στις συλλογές μου. Τόσο ψηλά, που δυσκολεύεσαι να τα περπατήσεις. Αλλά τι σημασία έχει; Δεν χρειάζεται να περπατάς με ψηλά τακούνια». Oι γόβες του έγιναν διάσημες για δύο πράγματα: την τιμή και το ύψος τους. «Όλα έχουν ακριβύνει, ακόμα και το ψωμί», λέει. «Με τις γυναίκες υπάρχει το στοιχείο της αποπλάνησης σε σχέση με τα παπούτσια που επιλέγουν. Κάτι που δεν ισχύει με τους άνδρες. Μια γυναίκα μπορεί να είναι σέξι, γοητευτική, εκκεντρική ή ντροπαλή. Άνδρες με ψηλά τακούνια; Οι γυναίκες έχουν αυτά τα πελώρια τακούνια, γίνονται όλο και πιο ψηλές. Οι άνδρες χρειάζονται βοήθεια. Αλλά ένας άνδρας με τακούνια είναι γελοίος».

Όταν ο Christian Louboutin ανακοίνωσε ότι θα σχεδιάσει και ανδρικά παπούτσια, δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι ένας σχεδιαστής κόκκινων στιλέτο θα δημιουργούσε sold-out σχέδια και για τους άνδρες. Φλατ φυσικά. Τι λένε όμως οι άνδρες για τα γυναικεία του σχέδια; Μόνο μία λέξη. «Σέξι». Σχεδιαστής; Θαυματοποιός; Φετιχιστής; Oραματιστής; Ή ένας επίμονος, εργασιομανής ντιζάινερ, που επαναλαμβάνει διαρκώς την επιτυχία του (και τις εμμονές του) με την πορνογραφική σχεδόν, εξαιρετικά φωτογενή, αναγνωρίσιμη κόκκινη σόλα-σήμα κατατεθέν; Δύσκολα φτιάχνεις και πουλάς 700.000 ζευγάρια παπούτσια (τον χρόνο), αποθεώνεσαι σαν σταρ του Χόλιγουντ, βλέπεις τις δημιουργίες σου από τη βιτρίνα στο μουσείο, εκδίδεις τους Louboutin Times. Στο Ντουμπάι έχει χάσει το μέτρημα. Πρέπει, σήμερα, να έχει περισσότερες από 30 μπουτίκ. Tαξιδεύει διαρκώς, επιβλέπει την παραγωγή στα εργοστάσια, απομονώνεται και σχεδιάζει, ταυτόχρονα, στα σπίτια του (Αίγυπτο, Πορτογαλία, Γαλλία). Έχει κι ένα σπίτι στη Συρία. Ό,τι φτιάχνει (εκτός από παπούτσια, σχεδιάζει πλέον και τσάντες), είναι απλό, εμπορικό, σαν να μπορείς να σχεδιάσεις αυτό που θες, όπως το θες, σε ό,τι απόχρωση θες, και όσο ψηλό τακούνι αντέχεις να περπατήσεις. Οι παραφωνίες είναι στο πρόγραμμα. Διάφανο πλαστικό γοβάκι Σταχτοπούτας με κρύσταλλα Swarovski ή διαμάντια, ντίσκο μποτάκια, φουτουριστικές υπερβολές για τα περιοδικά αλλά και αρχαιοελληνικές αναφορές, γιατί η αρχαία Ελλάδα πάντα πουλάει εκτός. Ευτυχώς και εντός. «Θα έλεγα ότι ένα καλό ζευγάρι παπούτσια είναι ακριβώς σαν το καλό κρασί. Αυτά τα παπούτσια θα μείνουν, θα αντέξουν και θα κρατήσουν πολύ καιρό». 38

Getty Images / Ideal Image

style

εν του αρέσουν τα ρούχα. Όταν του πρότειναν να αναλάβει τον σχεδιασμό σε οίκο μόδας, ένιωσε προσβεβλημένος: «Το παπούτσι έχει μουσική, άποψη, ήχο, κίνηση. Τα ρούχα είναι άλλη ιστορία. Υπάρχουν εκατομμύρια άλλα πράγματα που θα προτιμούσα να κάνω από το να φτιάχνω ρούχα». Όπως; Nα σκηνοθετεί. Έχει βαρεθεί μάλλον να λέει την ίδια ιστορία για το πρώτο ζευγάρι που έφτιαξε (1992), όταν είδε την πριγκίπισσα Νταϊάνα, σε μια διάλεξη του πρίγκιπα Καρόλου, να θέλει να αποδράσει. Σχεδίασε λοιπόν κάτι για να την κάνει να χαμογελάσει… Το ένα παπούτσι δίπλα στο άλλο σχημάτιζε τη λέξη Love και πούλησε 200 ζευγάρια (χωρίς να το αγοράσει καν ή να το λανσάρει η Νταϊάνα). Ποιες είναι οι σύγχρονες γυναίκες Louboutin; Σχέδιά του φορούν σε διαφορετικές αποχρώσεις η Madonna και η Carla Bruni, η Lady Gaga και η Victoria Beckham. Και ας επιμένει ότι δεν τον ενδιαφέρουν οι διασημότητες, δεν είναι αυτή η

διαφήμιση που επιδιώκει, δεν έχει τηλεόραση, ούτε τον απασχόλησε ιδιαίτερα όταν έμαθε ότι θα «πρωταγωνιστούσε» στην ταινία «Sex and the City» (μετά τον Μanolo Blahnik). Στο παρελθόν αρνήθηκε να πάει ακόμη και σε αφιέρωμα της Oprah Winfrey. Προτιμά να παρατηρεί τη φύση, τα τοπία, να κάνει τραμπολίνο (έχει ένα στο ατελιέ του), να χορεύει στον ελεύθερό του χρόνο. Kλακέτες. Σαν ένας Fred Astaire με Louboutin. Δεν θα αρνηθεί να υπογράψει στη σόλα ενός ζευγαριού που φέρει την υπογραφή του. Άλλωστε ο 53χρονος υποδηματοποιός λέει ότι δεν κρίνει μια γυναίκα από τα παπούτσια που φοράει: «Κοιτάζω πρώτα το πρόσωπο. Κι ύστερα προσπαθώ να διαβάσω την προσωπικότητα και από εκεί να καταλάβω τι παπούτσια κρύβει αυτή η γυναίκα στη ντουλάπα της». Αν με δει προσεκτικά, θα καταλάβει ότι δεν έχω ούτε ένα ζευγάρι φλατ;

Angels Backstage Jasmine Tookes της Σάντυς Τσαντάκη

Έκανα μια φωτογράφιση για το Sports Illustrated και μου τηλεφώνησε ο παππούς μου, για να με ρωτήσει πότε θα κυκλοφορήσει το τεύχος του Playboy για να με δει. Ήταν πολύ αστείο και αμήχανο μαζί...» Είναι 25 χρονών, δηλώνει εθισμένη με το κινητό της και ειδικά με το Instagram, κάτι που καταλαβαίνουμε και από το πόσο συχνά ανεβάζει φωτογραφίες στον λογαριασμό της. Δεν πέφτει ποτέ για ύπνο αν δεν έχει πρώτα ξεβαφτεί. Κλισέ; Ίσως λιγότερο κλισέ το μυστικό ομορφιάς που μοιράζεται στις συνεντεύξεις της: προτού κοιμηθεί, τρίβει το πρόσωπό της με ένα παγάκι για να ανοίξουν οι πόροι. Τα καλύτερα μυστικά ομορφιάς, όμως, της τα δίδαξε η γιαγιά της… Κραγιόν αντί για ρουζ. Όχι ότι η Jasmine Tookes έχει ανάγκη από πολλά μυστικά, αλλά κάτι πρέπει να απαντά όταν της ζητούν από τα περιοδικά συμβουλές ομορφιάς. Όταν δεν έχει κάποιο σόου, χρειάζεται μόλις 20 λεπτά για να ετοιμαστεί, φοράει ένα τζιν και ένα Τ-shirt και είναι έτοιμη. Γυμνάζεται όλο τον χρόνο και ειδικά πριν από τις υπερπαραγωγές της Victoria’s Secret φροντίζει να προσθέσει επιπλέον ώρες στο πρόγραμμά της, για να είναι ακόμη πιο τέλειο το σώμα της στη σκηνή. Ως Άγγελος και λουλούδι μαζί (γιασεμί), φόρεσε στις 5 Δεκεμβρίου το σουτιέν των 3 εκατομμυρίων δολαρίων και 450 καρατίων στην επίδειξη μόδας Victoria’s Secret στο Παρίσι, για να ανεβάσει ακόμη περισσότερο το κασέ της. Και να αυξήσει τον αριθμό των followers. Στην αρχή έκλαψε. Μετά, πήρε τηλέφωνο με Facetime τη μαμά της και τη γιαγιά της και το πιο δύσκολο ήταν ότι έπρεπε να το κρατήσει μυστικό για πέντε μήνες. «Νομίζω ότι είναι φανταστικό που θα φορέσει το Fantasy Bra μια έγχρωμη γυναίκα, γιατί μόνο δύο το έχουν φορέσει στο παρελθόν και η τελευταία ήταν πριν από 10 χρόνια». Ποια δημοφιλή μοντέλα το έχουν φορέσει, ασχέτως απόχρωσης επιδερμίδας; Tyra Banks, Gisele Bundchen, Heidi Klum, Candice Swanepoel... Καθόλου άσχημα για ένα κορίτσι που μεγάλωσε στην Καλιφόρνια, έχει μια αδερφή 19 χρόνια μικρότερή της και η μητέρα της είναι στυλίστρια. Τι γνωρίζουμε για την ίδια; Την ανακάλυψαν στα 15 της, όταν την είχε πάρει μαζί της στη δουλειά η μαμά. Ως παιδί λάτρευε την Tyra Banks, τον Michael και την Janet Jackson. Bγαίνει με ένα μοντέλο από τη Δανία. Έχει βραζιλιάνικες, αφρικάνικες και ινδιάνικες ρίζες. Της αρέσει να τρώει αστακό, καβούρια και πίτσα. «Νομίζω ότι θα μπορούσα να τρώω πίτσα κάθε μέρα. Λυπάμαι που το λέω, αλλά ανήκω στην κατηγορία ανθρώπων με εξαιρετικά γρήγορο μεταβολισμό. Τρώω, τρώω, τρώω, και δεν παίρνω καθόλου βάρος».

D. Kampouris / Getty Images / Ideal Image

faces

Getty Images / Ideal Image

Romee Strijd

τα 21 της χρόνια, η Ρομέι Στριτζ, όπως προφέρεται το όνομά της, που μεγάλωσε στην Ολλανδία, ζει μέσα σε ένα αεροπλάνο, δεν προλαβαίνει να πηγαίνει σε φωτογραφίσεις, επιδείξεις, να πρωταγωνιστεί σε καμπάνιες, να μεταμορφώνεται και να αλλάζει ρόλους. Η καλλονή που κέρδισε το λόττο των μοντέλων. Κάπως έτσι αρχίζουν τα αφιερώματα για το μοντέλο της Victoria’s Secret που φοράει υπερμεγέθη φτερά και αισθησιακά εσώρουχα από το 2014. Της αρέσει να είναι διαφορετική, να πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα, κι ας μην μπορεί να αποφύγει τις κοινοτοπίες.

Η Gigi Hadid είναι το ίνδαλμά της, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι προσπαθεί να τη μιμηθεί. Όχι, όχι, η Romee Strijd γράφει τη δική της ιστορία. Βάζει άρωμα πίσω από τα αυτιά, γιατί κάποιος της ψιθύρισε το μυστικό. Ποιο θεωρεί το ωραιότερο μέρος στον πλανήτη; Το Άμστερνταμ. Κάνει πιλάτες, γιόγκα, μποξ, βαριέται εύκολα, προτιμά να αλλάζει συνέχεια στυλ γυμναστικής. Όταν έχει χρόνο, φτιάχνει ψωμί με μπανάνα, σαν κέικ, και το κρατάει στο ψυγείο.

Stella Maxwell

σοι τη γνωρίζουν λένε πως μοιάζει με πριγκίπισσα και ξωτικό μαζί, με προσωπικότητα και ταμπεραμέντο τυφώνα. Το παρατσούκλι της; Cookie. Είναι 26 χρόνων, γεννήθηκε το 1990 στο Βέλγιο από Ιρλανδούς γονείς. Έμεινε στο Βέλγιο μέχρι τα 13 της. Ο μπαμπάς της υπήρξε διπλωμάτης.

Πώς βρέθηκε η Stella Maxwell στο Παρίσι; Της το πρότειναν από το πρακτορείο του Donald Trump. Αν θα ήθελε να γίνει ηθοποιός; Για την ώρα ετοιμάζει ένα άλμπουμ με φίλους. Από σχεδιαστές ξεχωρίζει τον Rick Owens και τον Jeremy Scott. Αγαπημένη της φράση από το βιβλίο του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, «Ο Μετρ και η Μαργαρίτα»; «Η γλώσσα μπορεί να κρύψει την αλήθεια, αλλά τα μάτια ποτέ».

Getty Images / Ideal Image

Σήμερα ζει στο Παρίσι, στη Νέα Υόρκη και στο Λος Αντζελες. Της αρέσουν, λέει, τα αγόρια που φοράνε κολάν με σορτς και αρνείται να πάει σε κλαμπ αν δεν έχει διάθεση για χορό. Aν δεν ήταν μοντέλο, θα ήθελε να έχει σπουδάσει ψυχολογία.

JC Deutsch / Paris Match / Getty Image / Ideal Image

faces

Jane Birkin Η γυναίκα-μούσα της Κέλλυς Σταυροπούλου

Αγγλίδα ηθοποιός που συστήθηκε στο ευρύ κοινό ολόγυμνη μέσα από την ταινία «Blow Up» του Michelangelo Antonioni (1966) έφτασε στο Παρίσι το 1967, μόλις χωρισμένη από τον Άγγλο μουσικό John Barry και έχοντας μαζί της τη λίγων μηνών κόρη τους. Ήξερε το πολύ τρεις γαλλικές λέξεις, αλλά πήρε τον ρόλο στην ταινία «Slogan» με συμπρωταγωνιστή τον μουσικό Serge Gainsbourg. Στα μάτια της ήταν ένας αντιπαθητικός και σνομπ Γάλλος, μέχρι που πέρασαν ένα απόγευμα οι δυο τους. Όταν ο Gainsbourg τής ζήτησε να χορέψουν, είδε έκπληκτη ότι έτρεμαν τα πόδια του και κατάλαβε ότι η απόσταση που κρατούσε μέχρι τότε ήταν μόνο από συστολή. Πράγματι είναι γοητευτικό να ντρέπεται ένας άντρας. Τόσο που από αυτόν τον αμήχανο χορό ξεκίνησε μια σχέση 13 χρόνων. Μια σχέση μούσας και μέντορα, μια σχέση γεμάτη έρωτα και τρέλα. Jane & Serge Δεκαετία του ’70, Boulevard Saint-Germain. Η όμορφη Αγγλίδα, με την ψηλόλιγνη σιλουέτα και τις καστανές αφέλειες να συνορεύουν με τα μπλε, ζωηρά μάτια, κρατάει νωχελικά στο ένα χέρι το χαρακτηριστικό ψάθινο καλάθι αντί για τσάντα και στο άλλο τον σοφιστικέ, γοητευτικό, υπέροχα άσχημο μουσικό. Γελάνε και τραγουδάνε δυνατά, καπνίζουν, χορεύουν στη μέση του δρόμου, φιλιούνται ή τσακώνονται. Το ζευγάρι-αρχέτυπο της μποέμ γαλλικής κουλτούρας έχει δώσει τροφή για αναρίθμητες ιστορίες και αστικούς μύθους, έχει αποτυπωθεί σε αξεπέραστα φωτογραφικά στιγμιότυπα και αποτελεί σημείο αναφοράς μέχρι σήμερα – και μάλλον για πάντα. Το 1969 ηχογραφούν το μουσικό κομμάτι «Je t’aime... Moi Non Plus», το οποίο είχε γράψει ο Gainsbourg λίγα χρόνια πριν για την άλλοτε ερωμένη του, Brigitte Bardot. Η Jane Birkin δεν μπορεί να δεχτεί ότι ο δικός της Serge έχει γράψει ένα τόσο ερωτικό κομμάτι για άλλη γυναίκα και, προκειμένου να νιώσει καλύτερα, του ζητάει να το τραγουδήσουν μαζί. Τους στίχους και τη μουσική ντύνουν ερωτικοί αναστεναγμοί που παραπέμπουν σε ερωτική πράξη. Ο μύθος λέει ότι για την ηχογράφηση του τραγουδιού είχαν τοποθετήσει μικρόφωνα στο κρεβάτι τους. Ο Gainsbourg το είχε διαψεύσει με την αφοπλιστική δήλωση: «Αν είχαμε ηχογραφήσει μια μεταξύ μας ερωτική πράξη, η διάρκεια του κομματιού θα ήταν πολύ μεγαλύτερη». Με το πρώτο sample στα χέρια τους, μόλις βγαίνουν από το στούντιο, πηγαίνουν σ’ ένα εστιατόριο στο οποίο σύχναζαν και ζητούν να το βάλουν να παίξει. Ο κόσμος αφήνει τα μαχαιροπίρουνα στα πιάτα και αρχίζει να κοιτάει ολόγυρα σαστισμένος. «Μόλις δημιουργήσαμε ένα hit», σχολιάζει ο Gainsbourg

ατάραχος. Η κυκλοφορία του δίσκου απαγορεύεται σχεδόν σε όλη την Ευρώπη, εκτός από τη Γαλλία. Δύο χρόνια μετά, φέρνουν στον κόσμο την κόρη τους, Charlotte. Η ιστορία λέει ότι σε μια πολύ ιδιαίτερη ερωτική στιγμή τους, η Birkin τού ψιθύρισε στο αυτί: «Ας κάνουμε ένα παιδί». Και σαν να έδωσε πρόσταγμα στη μοίρα τους, το ίδιο βράδυ συνέβη. Έτσι έπαιρναν αποφάσεις η Jane και ο Serge: χωρίς λογική, με πολύ συναίσθημα, πάντα ζαλισμένοι από την ερωτική χημεία τους. Η χημεία δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει, ακόμη και μετά το τέλος της σχέσης τους, το οποίο προκάλεσε ο εθισμός του Gainsbourg στο αλκοόλ και η συχνά επιθετική συμπεριφορά του. Η Birkin λίγο μετά τον χωρισμό τους έκανε σχέση με τον σκηνοθέτη Jacques Doillon. Όταν έφερε στον κόσμο την κόρη τους, Lou Doillon, ο Gainsbourg τής έστειλε ένα καλάθι με δώρα και μια κάρτα που έγραφε: «Είμαι ο δεύτερος μπαμπάς της». Έμειναν στενοί φίλοι, αγαπημένοι πρώην σύντροφοι, ιδανικοί εραστές στη φαντασία τους μέχρι το τέλος. Όταν το 1991 ο Gainsbourg έφυγε από τη ζωή, η Birkin και οι τρεις κόρες της πέρασαν τρεις μέρες με το νεκρό σώμα του στο σπίτι. Ο Jacques Doillon αποχώρισε διακριτικά από τη ζωή της Birkin: «Ήταν αδύνατον να διαχειριστώ τον πόνο της», θα δηλώσει ο ίδιος μετά τον χωρισμό τους. Ένα αυθεντικό style icon Style icon είναι η γυναίκα που αντί για τσάντα κρατάει ψάθινο καλάθι και όμως, ένας από τους μεγαλύτερους οίκους μόδας δίνει το όνομά της στην πιο διαχρονική it bag που σχεδιάστηκε ποτέ. Ταξιδεύοντας από το Παρίσι στο Λονδίνο, στο διπλανό κάθισμα στο αεροπλάνο κάθεται o chairman του οίκου Hermès, Jean-Louis Dumas. Η Jane Birkin έχει κρεμάσει τη weekend bag της στο κάθισμά της, αλλά αναποδογυρίζει και τα πράγματά της σκορπίζονται στον διάδρομο. Γονατισμένη και προσπαθώντας να μαζέψει τα προσωπικά της αντικείμενα, εξηγεί στον Dumas ότι της είναι αδύνατον να βρει την κατάλληλη τσάντα για τα ταξίδια της. Έναν χρόνο μετά, το 1984, ο Hermès κυκλοφορεί την Birkin bag, το πιο δημοφιλές κομμάτι του οίκου μέχρι σήμερα. Η ίδια κράτησε για λίγο την Birkin bag, αλλά γρήγορα την κλείδωσε στην ντουλάπα της. Μάλλον είχε καταλήξει να είναι τετριμμένη επιλογή για τον αντισυμβατικό χαρακτήρα της. Τι κι αν έφερε το όνομά της;

ορώντας ψηλόμεσα τζιν με καμπάνα, λευκά Τ-shirts, μπαλαρίνες, μαρινιέρες και φαρδιά λευκά πουκάμισα, εισήγαγε το effortless cool στυλ, το boyfriend look, το bohemian chic. Οι Γαλλίδες προσπαθούσαν να το κάνουν όπως εκείνη. Ακόμη προσπαθούμε όλοι. Όμως δεν είναι εύκολο να συνδυάσεις disco μεταλλιζέ παντελόνι με ψάθινη τσάντα ή να αποδομήσεις ένα διαμαντένιο κολιέ φορώντας το με v-neck cardigan. Δεν υπήρχαν όρια μεταξύ επίσημου και casual στο μυαλό της Birkin. Δεν υπήρχαν κανόνες. Καθετί πάνω της, είτε ήταν πολύτιμο κόσμημα είτε ήταν φθαρμένο μακό, έμοιαζε με statement κομμάτι. Δεν κοιτούσες επιμέρους λεπτομέρειες, γιατί σε παρέσυρε το αρμονικό, ετερόκλητο αποτέλεσμα.

P. Lichfield / Conde Nast / Getty Images / Ideal Image

Ποιος να είναι ο δικός της απολογισμός σήμερα, στα 70 της χρόνια; Τι να κρατάει πιο σφιχτά μέσα της; Τις δεκάδες ταινίες στις οποίες συμμετείχε, τα δεκάδες μουσικά άλμπουμ; Το φιλανθρωπικό της έργο (υπέρ του μεταναστευτικού και κατά του AIDS); Τη σχέση της με τις τρεις κόρες της; Τον Serge; Πρόσφατα, πάντως, τη ρώτησαν ποιο είναι το αντίδοτο κατά του γήρατος και εκείνη απάντησε κοφτά: «Η περιέργεια»…

Charles Bronson Adieu, l’Ami του Μισέλ Νικολαρέα Γυμνοί από τη μέση και πάνω, χωρίς πουκάμισα, ιδρωμένοι, καταπονημένοι, αφυδατωμένοι, στα πρόθυρα της έκρηξης, δύο άνδρες βρίσκονται κλειδωμένοι στο υπόγειο μιας τράπεζας. Η σύγκρουση δύο χαρακτήρων και δύο κόσμων αποτυπώνεται ωμά με ελάχιστο, σχεδόν ανύπαρκτο, διάλογο μεταξύ τους. Αυτή είναι μία από τις πιο δυνατές σκηνές του σύγχρονου κινηματογράφου από την ταινία «Adieu l’Ami» με πρωταγωνιστές τους Charles Bronson και Alain Delon.

Charles Bronson δεν θεώρησε ποτέ τον εαυτό του ηθοποιό. Δεν πήγε σε δραματική σχολή. Η ηθοποιία ήταν κάτι που του έβγαινε εύκολα, χωρίς ιδιαίτερο κόπο. Όταν τον αποκαλούσαν ηθοποιό, αισθανόταν άβολα και ενοχικά, σαν να είχε πει ψέματα. «Δεν είμαι τίποτε άλλο παρά ένα προϊόν, όπως ένα κέικ ή ένα σαπούνι το οποίο πρέπει να πουληθεί στην καλύτερη τιμή». Αυτή ήταν η αντίληψη που είχε ο Charles Bronson για τον ίδιο. Μπορεί ν’ ακούγεται ταπεινή, αλλά στην ουσία δεν είναι. Ο Bronson θεωρούσε τον εαυτό του πάνω από όλα απλώς επαγγελματία, που έκανε σωστά τη δουλειά του χωρίς να έχει τον εγωισμό του ηθοποιού. Εκτός από την περηφάνια που είχε γι’ αυτό που έκανε, η «δουλειά» για τον ίδιο ήταν σημαντική όχι για το αποτέλεσμα της ταινίας, για την τέχνη δηλαδή, αλλά γιατί ήταν το μέσο που μπορούσε να προσφέρει μια εξαιρετικά άνετη ζωή για τον ίδιο και την οικογένειά του. Γεννήθηκε το 1921 στο Ehrenfeld της Πενσιλβάνια, μια σκληρή περιοχή της Αμερικής, γνωστή για τα ανθρακωρυχεία της. Ο Bronson, που είχε καταγωγή από τη Λιθουανία, ήταν το ενδέκατο από τα δεκαπέντε παιδιά της οικογένειας Buchinsky και το μόνο που τελείωσε το Γυμνάσιο. Όταν έχασε τον πατέρα του, που ήταν ανθρακωρύχος, στην ηλικία των 10 ετών, άρχισε και αυτός να δουλεύει στα ορυχεία.

να μιλάει και Ισπανικά. Μετά τον πόλεμο, γύρισε πίσω στην πόλη του, αλλά όχι στα ορυχεία. Μια μέρα αποφάσισε να μετακινηθεί στη Νέα Υόρκη με σκοπό να γίνει ηθοποιός. Όσο λιγομίλητος ήταν στις ταινίες του τόσο ήταν και στη ζωή. «Με διασκεδάζουν περισσότερο οι σκέψεις μου από αυτές των άλλων. Δεν με νοιάζει ν’ απαντώ, αλλά σε μια συζήτηση φτάνει κάποια στιγμή που παύω να μιλάω και ακούω μόνο. Στα κινηματογραφικά πλατό πάντα καθόταν μόνος, δεν έκανε παρέα με άλλους συναδέλφους του και ήταν απόμακρος. «Όταν βρίσκομαι σε δημόσιους χώρους, προσπαθώ να κρυφτώ. Να είμαι όσο περισσότερο ήσυχος γίνεται. Δεν κρύβομαι πίσω από πόρτες ή κολόνες, απλώς προσπαθώ να είμαι απρόσιτος». Στην Ευρώπη, στην Ασία και στη Μέση Ανατολή ήταν ο ηθοποιός με το μεγαλύτερο κασέ. Η ειρωνεία είναι ότι, ενώ γύρισε τις μεγαλύτερες και εμπορικότερες ταινίες του στην Ευρώπη, στην Ιαπωνία νόμιζαν ότι είναι αμερικανικές και στην Αμερική τις θεωρούσαν ξένες. Όταν ρωτήθηκε ο παραγωγός Walter Mirisch, απάντησε: «Μπορεί κάποιοι άλλοι ηθοποιοί να παίρνουν περισσότερα ανά ταινία, αλλά ο Charles γυρίζει περισσότερες ταινίες από όλους και καμία δεν είναι εισπρακτική αποτυχία». Έφυγε από τη Νέα Υόρκη και πήγε στην Ανατολική Ακτή. Ο πρώτος του ρόλος ήταν στο «You’re in the Navy Now». Ακολούθησαν κι άλλοι, αλλά μικροί ρόλοι. Για πολλά χρόνια έπαιζε τον «βαρύ», τον Ινδιάνο, τον Ρώσο κατάσκοπο. Δούλευε πολύ, αλλά η καριέρα του δεν προχωρούσε, γι’ αυτό πήγε στην Ευρώπη, που θεωρούσε ότι ήταν πιο ανοιχτόμυαλη και δεν ακολουθούσε στερεότυπα. Δούλεψε χρόνια στη Γηραιά Ήπειρο, αλλά αρνιόταν να μείνει εκεί. Πάντα κρατούσε το σπίτι του στην Αμερική. Στην Ευρώπη γνώρισε και τη γυναίκα του Jill Ireland κατά τα γυρίσματα μιας ταινίας στη Γερμανία, το 1968.

Ήταν πιστός σύζυγος, οικογενειάρχης και αγαπούσε πολύ τα παιδιά του. Μπορεί το νεότερο Χόλιγουντ να πλάσαρε τον Bruce Willis σαν τον ήρωα που είναι «πολύ σκληρός για να πεθάνει», όλοι όμως ξέρουμε ποιος πραγματικά ήταν πολύ σκληρός. Ο Λιθουανός με τα σκιστά μάτια και το βλέμμα της γάτας Τα παιδικά του χρόνια μόνο παιδικά δεν ήταν. Όταν του ήρθε ειδοποίηση να παρουσιαστεί στον που έχει φερμάρει το θήραμά της. Ανθρακωρύχος, στρατό, ήταν γι’ αυτόν κάτι σαν θείο δώρο. «Ήμουν στρατιώτης, ηθοποιός, σύζυγος, πατέρας. καλοταϊσμένος, καλοντυμένος και μπόρεσα να βελτιώσω τα Αγγλικά μου. Όταν παρουσιάστηκα, ήταν τόσο άσχημα τα Αγγλικά μου, που όλοι νόμιζαν ότι είμαι ξένος και όχι Αμερικανός». Αργότερα, εκτός από καλά Αγγλικά, ο Charles Bronson έμαθε 52

Getty Images / Ideal Image

faces

Mondadori / Getty Images / Ideal Image

«Έμεινα στη Νέα Υόρκη και έπαιξα σε κάτι παραστάσεις. Ακόμα δεν ήμουν σίγουρος εάν ήθελα να γίνω ηθοποιός. Έμενα μόνος μου σ’ ένα διαμέρισμα, είχα καλό μεροκάματο. Κανείς όμως δεν με είχε προσέξει. Έπαιξα σε παραστάσεις που ούτε τις θυμάμαι. Κανείς δεν τις θυμάται. Είχα παίξει σε κάτι του Μολιέρου, ούτε ξέρω πώς λέγεται».

«Η ομορφιά είναι υπερεκτιμημένη» Η Αντιγόνη Κουλουκάκου αρνείται την ομορφιά και αναζητά την ωραιότητα των πραγμάτων. Άφησε το modeling στο Μιλάνο για το θέατρο. Τον τελευταίο χρόνο ζει και εργάζεται στην Κωνσταντινούπολη. της Έφης Αλεβίζου

Γιατί ζεις στην Κωνσταντινούπολη;» τη ρωτάω. «Αγαπώ την Πόλη, έχει ενέργεια και έχω ανάγκη από νερό γύρω μου. Ο Βόσπορος είναι ό,τι πιο μαγικό υπάρχει στον κόσμο. Δεν μπορώ να σ’ το περιγράψω με λόγια, είναι συναίσθημα. Έλα και θα δεις». Ταυτίζομαι. Η πέμπτη φορά που βρέθηκα στην Πόλη επισκίασε όλες τις προηγούμενες σε ένταση. Κουβαλάει μυστικά η υγρασία της. Κυριαρχεί μια συνωμοσία μεταξύ της πόλης και των ανθρώπων, του Βοσπόρου και της ζωής. Το

Φωτογραφίες: Mustafa Seven πολιτικοκοινωνικό φόντο αλαλούμ, η ίδια η πόλη όμως δεν σε προδίδει. «Μουδιασμένη θα έλεγα, στάσιμη, stand by... δεν ξέρω αλήθεια», λέει η Αντιγόνη περιγράφοντας το φόντο. «Αν βγεις έξω, στον δρόμο, είναι σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα. Έρχομαι 11 χρόνια στην Πόλη και πάντα παρατηρούσα μια συνεχή άνθηση, μια εξέλιξη. Πάντα έβλεπες τους δύο κόσμους να συνυπάρχουν. Αυτή τη γοητεία έχει ο Βόσπορος. Είναι το κανάλι που ενώνει τον δυτικό με τον ανατολικό κόσμο.

faces

κεφτόμουν ότι αυτό σημαίνει πολιτισμός, η επίτευξη αυτής της καθημερινής αρμονίας, που δεν καθορίζεται από κάποια θρησκεία, αλλά από την ελευθερία της ύπαρξης του κάθε πολίτη, από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου». Μια δεύτερη σκέψη όμως καιροφυλακτεί: «Θα σου πω του χρόνου. Είμαι αθεράπευτα ρομαντική, θέλω να πιστεύω πως ακόμη έτσι είναι». Μόνο που δεν είναι. Γιατί μετά την απόπειρα πραξικοπήματος, τίποτα δεν είναι ίδιο. «Δεν άλλαξε εδώ η ώρα, από θερινή σε χειμερινή. Αυτό που έχει πρωτίστως αλλάξει είναι τα μέτρα ασφαλείας. Ειδικά στο αεροδρόμιο και οπουδήποτε υπάρχουν πρεσβείες. Ρωτούσα τους φίλους μου που ήταν εδώ τις επόμενες ημέρες και δεν το πίστευαν, νόμιζαν πως ήταν σε ταινία», εξηγεί η Αντιγόνη και η κουβέντα περνάει στα επαγγελματικά της - γι’ αυτό άλλωστε πήγε εκεί. «Έκανα μια ταινία πέρυσι leading role. Η τύχη του πρωτάρη, πρώτη οντισιόν και πήρα τον ρόλο. Έχω δύο ταινίες να κάνω για την ώρα και πρέπει να μάθω καλά τη γλώσσα. Αυτή τη στιγμή ο μοναδικός μου στόχος είναι να περάσω μια οντισιόν στη δεύτερή της φάση, τα υπόλοιπα είναι όνειρα. Είμαι όμως daydreamer».

ίναι και ανυπότακτη. Δεν επιβεβαίωσε την καλογυαλισμένη στράτευση του μόντελινγκ, δεν έγινε μια ανέκφραστη κούκλα. Ο λόγος της τρέχει, μερικές φορές βιάζεται να βάλει όλες τις απαντήσεις σε μία πρόταση. Γενναιόδωρη, άρα κερδισμένη. Το γεγονός ότι είσαι όμορφη σε βοηθάει στο θέατρο ή σε κρατάει πίσω; «Γονίδια, μπαμπάς, μαμά, γιαγιάδες παππούδες... Πρέπει να αγαπάμε αυτό που είμαστε, να νιώθουμε ευγνωμοσύνη. Ο κόσμος της υποκριτικής τα έχει όλα, αλλά οι πιο ζηλευτοί ρόλοι είναι πάντα οι κόντρα. Τίποτα όμως δεν μπορεί να μας κρατήσει πίσω, όλα είναι θέμα του νου και η ομορφιά είναι υπερεκτιμημένη».

Κλείνοντας τη ρωτάω ποια είναι η αντιμετώπισή της ως γυναίκας του δυτικού κόσμου εκεί. «Μεγάλωσα σε μια μοντέρνα και φιλελεύθερη οικογένεια. Ποτέ δεν μου είπαν τι να βάλω. Είχα πάντα ελευθερία λόγου. Έμαθα να είμαι ελεύθερη. Εδώ έχω πάντα την επιλογή, αλλά με “περιορίζω” σε συγκεκριμένες περιοχές. Η Πόλη έχει 20 εκατομμύρια πληθυσμό, μιάμιση φορά η Ελλάδα, τι να πούμε; Εξαρτάται, λοιπόν, πού θα βρεθώ. Μέχρι σήμερα δεν έχει συμβεί τίποτα, αλλά κινούμαι σε ασφαλή ζώνη. Επίσης, τώρα που το σκέφτομαι, ξέχασα να σου πω το βασικό. Κάθε μέρα, μου μιλάνε και σε άλλη γλώσσα. Με περνούνγια Τουρκάλα, για Ιταλίδα, για Ισπανίδα, τώρα τελευταία και για Ινδή. Και αφού τους λέω Ελληνίδα, μου κάνουν μια αγκαλιά. Τι άλλο να σου πω. Αγκαλιά, το πιο υπέροχο πράγμα».

Hamish Brown / Contour / Getty Images / Ideal Image

faces

David Gandy Είναι ένοχο να είσαι όμορφος; της Μαριανίνας Πάτσα

ια όσους δεν γνωρίζουν το όνομά του μα η φυσιογνωμία του τους λέει πολλά, είναι διότι ο David James Gandy είναι το πρόσωπο της καμπάνιας του ανδρικού αρώματος Light Blue των Dolce & Gabbana εδώ και δέκα χρόνια. Αν και στον κόσμο της μόδας δεν είναι απλώς το πρόσωπο ενός αρώματος αλλά μοντέλο βεληνεκούς Cindy Crawford σε ανδρική εκδοχή και απολύτως στο σήμερα. Το κορυφαίο μοντέλο από τη Μεγάλη Βρετανία είναι 38 ετών και η καριέρα του ξεκίνησε όταν, νεαρός ακόμη, κέρδισε σε έναν διαγωνισμό. «Δεν ήταν καν κάτι μεγάλο και σπουδαίο. Ήταν ένας διαγωνισμός μιας πρωινής τηλεοπτικής εκπομπής». Σε μια βιομηχανία που την περίοδο εκείνη κατακλυζόταν από εξαιρετικά λεπτούς άνδρες, ήταν η μυώδης κορμοστασιά του Gandy που τράβηξε την προσοχή των Ιταλών σχεδιαστών μόδας Dolce & Gabbana. Κι επειδή η μόδα κάνει κύκλους, το δίδυμο τον χρησιμοποίησε στις καμπάνιες και στις επιδείξεις της, οδηγώντας τελικά και άλλους σχεδιαστές να επιστρέψουν σε ένα πιο αρρενωπό πρότυπο. Η δημοτικότητά του αυξήθηκε κατακόρυφα, γεμίζοντας το βιογραφικό του με εξώφυλλα, πασαρέλες, τηλεοπτικές διαφημίσεις, καμπάνιες και πολλά, πολλά βραβεία. Αν και έχει κοσμήσει με την παρουσία του billboards σε μέγεθος πολυκατοικίας, φορώντας μάλιστα μόνο ένα εσώρουχο, ο ίδιος ακόμη δεν νιώθει εντελώς άνετα με αυτό. «Δεν είναι και το πιο φυσιολογικό πράγμα να δουλεύεις με τα εσώρουχα! Είναι σίγουρα κάτι που πρέπει να το συνηθίσει κανείς, κι εμένα ακόμη μου φαίνεται περίεργο». Αλλά ούτε και η σχέση του με τον φακό δεν είναι ακριβώς σχέση λατρείας. «Δεν είχα ποτέ αυτοπεποίθηση μπροστά από την κάμερα. Αλλά, αφού ήθελα να πετύχω σε αυτόν τον κλάδο, έπρεπε να βρω τρόπο να το ξεπεράσω». Εκτός από το προφανές της γοητευτικής του εμφάνισης, το μεγάλο θέμα με τον Gandy είναι πως το στυλ το διαθέτει ως έμφυτο χάρισμα και σε πολλά επίπεδα. Έχοντας αποκτήσει μια πολύ καλή φήμη για την προσωπική του αισθητική στο ντύσιμο, άρχισε να γράφει ένα blog για τη βρετανική Vogue αλλά και άρθρα στην αντρική στήλη της Telegraph. Παράλληλα δημιούργησε και δύο εφαρμογές για κινητά, με θέμα το στυλ και το fitness. Σύντομα διορίστηκε από το Βρετανικό Συμβούλιο Μόδας στην επιτροπή τους, ενώ το 2015 τον βρήκε να κάνει το επόμενο τολμηρό του βήμα και να σχεδιάζει τη δική του γκάμα των εσωρούχων για τα Marks & Spencer, τα οποία έγιναν κορυφαία σε πωλήσεις της εταιρείας. Πολυσχιδής και ανήσυχος, έχοντας φιγουράρει επανειλημμένα στη λίστα του βρετανικού GQ με τους πιο καλοντυμένους άνδρες, ο Gandy ξεκίνησε και τη δική του εταιρεία παραγωγής, επενδύοντας σε μικρές επιχειρήσεις και κινηματογραφικά projects. 63

ώς περιποιείται τον εαυτό του ένας άνδρας super model; Κυρίως προσέχοντας τη διατροφή του. Έτσι ο Gandy δεν τρώει τίποτα επεξεργασμένο, ενώ, αν και γλυκατζής, συνήθως αρκείται σε λίγη μαύρη σοκολάτα με πορτοκάλι. «Το να έχεις τη δύναμη να αντισταθείς σε ορισμένα πράγματα είναι το πιο δύσκολο», λέει και μάλλον ο ίδιος έχει τεράστια δύναμη, αφού, όταν επισκέπτεται τη μαμά του, η αντίδρασή του είναι πάντα η ίδια όταν αντικρίζει το τραπέζι: «Περιμένουμε κόσμο; Μα ποιος θα τα φάει όλα αυτά που έφτιαξες; Και γιατί έχουμε τέσσερα διαφορετικά γλυκά;». Όμως η ζωή δεν είναι μόνο δουλειά. Είναι και διασκέδαση. Και αν αυτά τα δύο μπορούν να συνδυαστούν, τότε ακόμα καλύτερα. Κάπως έτσι ο ενθουσιώδης των τεσσάρων τροχών Gandy άρχισε να γράφει κριτικές αυτοκινήτων για το GQ το 2010, ενώ δύο χρόνια αργότερα πήγε αυτή την αγάπη ένα βήμα πιο πέρα, αποκτώντας δίπλωμα αγώνων και συμμετέχοντας στους ιταλικούς αγώνες Mille Miglia το 2013 και το 2015. Ποια είναι η στυλιστική συμβουλή που μοιράζεται για εμφανίσεις με στυλ; Ο πειραματισμός. «Για αρχή είναι καλό να βρούμε τι μας ταιριάζει και κυρίως να ανακαλύψουμε τι μας αρέσει. Αυτό δεν σημαίνει απαραιτήτως εξερεύνηση των νέων κολεξιόν. Έμπνευση μπορεί να αποτελέσει ο Steve McQueen ή ο Paul Newman». Ως γνήσιος gentleman το leading model David Gandy επιλέγει L.U.C Time Traveller One, μια μοναδική δημιουργία του οίκου Chopard.

Jean-Claude Killy Ο μύθος των 70s του Μισέλ Νικολαρέα

ολύ πριν τη «θεία παρέμβαση» στον προημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου ποδοσφαίρου το 1986, όπου ο Μαραντόνα με το «χέρι του Θεού» έδωσε την πρόκριση στην Αργεντινή, ένας άλλος αθλητής, ο Karl Schranz, προσπάθησε να αλλάξει το αποτέλεσμα ενός αγώνα επικαλούμενος την εμφάνιση μιας μυστηριώδους φιγούρας στην πίστα όπου διεξαγόταν το σλάλομ στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στην Γκρενόμπλ, το 1968. Κράτησε το «χρυσό» στα χέρια του μόνο για δύο ώρες, όταν η ελλανόδικος επιτροπή σωστά έκρινε τη διαδρομή του άκυρη. Το χρυσό πήγε σ’ αυτόν που πραγματικά το άξιζε, στον Jean-Claude Killy. Με την απόκτηση και αυτού του «χρυσού», ο JeanClaude Killy έγινε ο δεύτερος σκιέρ στον κόσμο που είχε κερδίσει τρία χρυσά μετάλλια στους ίδιους αγώνες. Αμέσως μετά την απονομή, το πάρτι άρχισε για τον Jean-Claude. «Για δυόμισι ημέρες δεν είδα καθόλου το φως του ήλιου!» θυμάται ο Jean-Claude. Η πορεία του προς τα «χρυσά» είχε ξεκινήσει μερικά χρόνια πριν, όταν σε ηλικία 15 ετών παράτησε το σχολείο για να ασχοληθεί αποκλειστικά με το σκι. Στα 20 του συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964, αλλά με μέτρια αποτελέσματα λόγω κακής φυσικής κατάστασης, από την ταλαιπωρία που του είχαν προκαλέσει η δυσεντερία και η ηπατίτιδα απ’ τις οποίες είχε προσβληθεί στην Αλγερία κατά τη στρατιωτική του θητεία. Η δικαίωσή του ήρθε 4 χρόνια αργότερα, στους Ολυμπιακούς της Γκρενόμπλ, όπου κέρδισε 3 χρυσά μετάλλια. Ο Jean-Claude Killy ήταν ο αθλητής που οι γυναίκες ποθούσαν και οι άνδρες θαύμαζαν.

G. Gery / Paris Match / Getty Image / Ideal Image

faces

Getty Images / Ideal Image

ετά το τέλος της αθλητικής του καριέρας, έλαβε μέρος σε πολλές διαφημίσεις και έπαιξε τον εαυτό του σε μια κινηματογραφική ταινία με θέμα μια ληστεία διαμαντιών σ’ ένα αλπικό θέρετρο. Δοκίμασε επίσης την τύχη του σε αγώνες αυτοκινήτων και το 1967 τερμάτισε έβδομος στον αγώνα Targa-Florio οδηγώντας μια Porsche 911S. Από το 68

1977 έως το 1994 ήταν διευθύνων σύμβουλος στην Επιτροπή Αλπικού Σκι (FIS) και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επιστροφή των αγώνων στη Γαλλία. Διετέλεσε συν-πρόεδρος στους Χειμερινούς Αγώνες του 1992 στην Αλμπερβίλ. Από το 1995 έως το 2014 ήταν μέλος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ) και από το 2014 επίτιμο μέλος.

Όταν στις Άλπεις υπήρχε στυλ - Slim Aarons της Σάντυς Τσαντάκη

o Gstaad για τη δεκαετία του ’60 ήταν «Το Μέρος». Σύμφωνα με το περιοδικό Time. Αλλά και στη δεκαετία του ’70. Και σήμερα; Τι άλλαξε; Όλα και τίποτα. Όλοι αναζητούν το δικό τους Gstaad, το δικό τους «Μέρος», μια όαση για τον χειμώνα. Gstaad, Courchevel, Zermatt, St. Moritz, Megeve, Verbier. Ποιοι έχουν συνδέσει το όνομά τους με το λευκό σκηνικό;

Σχεδιαστές, πολιτικοί, γαλαζοαίματοι, τραγουδιστές, συγγραφείς. Προσωπικότητες τόσο διαφορετικές μεταξύ τους… Valentino Garavani, Madonna, Julie Andrews, Kofi Annan, Jeanne Moreau, Johnny Hallyday… Βρετανικά συγκροτήματα έπαιζαν λάιβ στο κλαμπ L’Atelier στο Gstaad. Και κάπως έτσι γεννήθηκαν διάφορα φεστιβάλ. Χριστουγεννιάτικα, μουσικά, αθλητικά, χρι-

Slim Aarons / Getty Image / Ideal Image

travel

στουγεννιάτικα, διεθνή, ελιτίστικα, ανοιχτά. Χιονισμένο τοπίο. Aντιθέσεις. Γούνινα καπέλα και μαγιό. Μπότες και αντηλιακό. Ομπρέλες και γυαλιά ηλίου. Χιόνι και νερό. Η αντανάκλαση στην πισίνα, στο παράθυρο, στο χιόνι που λιώνει, θυμίζει παραμύθι. Είναι παραμύθι. Για σκι στις Άλπεις. Τότε και τώρα. Λάμψη, μπουρζουά διάθεση, άνδρες και γυναίκες-πρότυπα στυλ. Με

τα κατάλληλα κομμάτια après-ski καταλαβαίνεις καλύτερα τον ρόλο. Μας αρέσει το λευκό. Η γούνα. Τα αξεσουάρ. Η ουσία. Για να οργανώσεις σήμερα μια απόδραση για σκι στο «Μέρος», δεν χρειάζεσαι οδηγούς, υπάρχουν ευέλικτα πακέτα, φάνκι μέρη για να μείνεις. Και ναι, αρκετά ξενοδοχεία και σαλέ δέχονται κρατήσεις για μία εβδομάδα και πάνω… Μας φτάνει. 71

Slim Aarons / Getty Image / Ideal Image

Π 72

οιους σταρ του παρελθόντος προσπαθούμε να αναγνωρίσουμε πίσω από τα γυαλιά μάσκες και τους γούνινους σκούφους; Elizabeth Taylor (με διαμάντια). Roman Polanski (με εκθαμβωτική σύντροφο). Grace Kelly (αποκλειστικά με άσπρα). H κοπέλα με τα μαύρα γυαλιά και το πλεκτό πουλόβερ δεν είναι η Romy Schneider;

Vienna [Sacher Torte] της Χριστίνας Μόνη

τη Βιέννη του βαλς, του Sacher Café, της συναυλίας της Πρωτοχρονιάς. Μια πόλη που η γλυκιά της ανάμνηση έχει όνομα: Sacher Τorte. Η παραδοσιακή τούρτα μάς μεταφέρει στο 1830, όταν ο πρίγκιπας υπουργός Εξωτερικών της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, Klemens von Metternich, οργάνωνε μια δεξίωση και ανέθεσε στον σεφ του παλατιού να δημιουργήσει ένα ξεχωριστό επιδόρπιο για τους καλεσμένους του. Τελικά, ανέλαβε να το υλοποιήσει ο 16χρονος βοηθός του, ονόματι Franz Sacher.

Έβαλε σε τούρτα σοκολάτας γέμιση με μαρμελάδα βερίκοκο και ιδού! Ένας μύθος γεννήθηκε. Όχι αμέσως, αλλά στα χρόνια που ακολούθησαν η Sacher Τorte ταυτίστηκε με την αυτοκρατορική πόλη, τη γιορτή των Χριστουγέννων και έγινε διάσημη σε όλο τον κόσμο. Αρχικά πωλούνταν στο ζαχαροπλαστείο Demel και από το 1876 στο Hotel Sacher, που ιδρύθηκε από τον γιο του Franz, Edward. Απέναντι από το Sacher Café είναι η Όπερα της Βιέννης.

travel

style

The Gambler Η άνοδος και η πτώση του μεγαλύτερου Έλληνα τζογαδόρου του Θάνου Βεργή

ελικά, it runs in the family. Mετά τον μεγαλύτερο τζογαδόρο που υπήρξε, τον θρυλικό Nick the Greek-Νίκο Δάνδολο, ένας άλλος κατάφερε να πλασαριστεί στην πρώτη θέση του τζόγου. Πρόκειται για τον Archie Karas (Ανάργυρος Καραμπουρνιώτης), έναν Ελληνοαμερικανό high roller, παίκτη του πόκερ και μπιλιαρδόρο. Θεωρείται από πολλούς ο καλύτερος παίκτης όλων των εποχών και έχει συχνά συγκριθεί με τον Nick the Greek. O ίδιος ο Karas ισχυρίζεται ότι έχει παίξει με περισσότερα χρήματα από οποιονδήποτε άλλο στην ιστορία. O Karas γεννήθηκε το 1950 στα Αντιπάτα της Κεφαλονιάς. Μεγάλωσε μέσα στη φτώχεια και αναγκάστηκε να δουλεύει σκληρά ως έφηβος για να μην πεινάσει. Ο πατέρας του, Νικόλας, ήταν ένας οικοδόμος που καταστράφηκε οικονομικά. Ο Karas το έσκασε από το σπίτι του στην ηλικία των 15, όταν σε μια στιγμή οργής ο πατέρας του του έριξε ένα φτυάρι πάνω του, που πέρασε ξυστά από το κεφάλι του. Δεν είδε τον πατέρα του ποτέ ξανά. Ο Νικόλας πέθανε τέσσερα χρόνια αργότερα. Ο Karas εργάστηκε ως σερβιτόρος σε ένα πλοίο, κερδίζοντας $60 τον μήνα, έως ότου το πλοίο έφτασε στο Πόρτλαντ του Όρεγκον, στις ΗΠΑ. Στη συνέχεια μετακόμισε στο Λος Άντζελες, όπου εργάστηκε σε ένα εστιατόριο που ήταν δίπλα σε μια αίθουσα μπόουλινγκ και μια αίθουσα μπιλιάρδου. Εκεί αναπτύσσει τις δεξιότητές του στο μπιλιάρδο και τελικά κερδίζει περισσότερα χρήματα παίζοντας μπιλιάρδο απ’ ό,τι ως σερβιτόρος. Όταν τα «θύματά» του στο μπιλιάρδο αραίωσαν, πήγε στις αίθουσες πόκερ για να παίξει. Έγινε γρήγορα ένας έξυπνος παίκτης του πόκερ, ανεβάζοντας το κεφάλαιό του σε πάνω από $2.000.000. Τον Δεκέμβριο του 1992 τα είχε χάσει όλα εκτός από 50 δολάρια, παίζοντας high stakes poker. Αντί να επαναξιολογήσει και να ισορροπήσει, αποφάσισε να πάει στο Λας Βέγκας, σε αναζήτηση μεγαλύτερων στοιχημάτων και παιχνιδιών. Ισχυρίζεται ότι έχει γίνει εκατομμυριούχος και ταπί και ξανά από την αρχή αρκετές φορές πριν πάει στο Λας Βέγκας. Το τι συνέβη τα επόμενα τρία χρόνια θα μείνει στον μύθο ως η μεγαλύτερη κίνηση στην ιστορία των τυχερών παιχνιδιών. Πρόκειται για το μεγαλύτερο καταγεγραμμένο παγκοσμίως σερί με νίκες στην ιστορία του παιχνιδιού, απλώς γνωστό ως «The Run», όταν γύρισε $50 τον Δεκέμβριο του 1992 σε περισσότερα από 40 εκατομμύρια δολάρια στις αρχές του 1995, για να τα χάσει όλα αργότερα το ίδιο έτος. O ίδιος ο Karas εξηγεί τον τρόπο σκέψης του: «Πρέπει να καταλάβεις κάτι. Τα χρήματα δεν σημαίνουν τίποτα για μένα. Εγώ δεν τα εκτιμώ. Είχα όλα τα υλικά πράγματα που θα μπορούσα ποτέ να επιθυμήσω. Τα πάντα. Τα πράγματα που θέλω τα χρήματα δεν μπορούν να τα αγοράσουν: υγεία, ελευθερία, αγάπη, ευτυχία. Δεν με νοιάζει για τα χρήματα, οπότε δεν έχω κανέναν φόβο. Δεν με νοιάζει αν χάσω». Η πτώση: Ο Karas συνελήφθη στις 24 Σεπτεμβρίου 2013 για σημαδεμένες κάρτες στο τραπέζι blackjack των καζίνο του Σαν Ντιέγκο από την Επιτροπή Παιγνίων Barona. Συνελήφθη στο σπίτι του στο Λας Βέγκας και εκδόθηκε στο Σαν Ντιέγκο, για να αντιμετωπίσει τις κατηγορίες της διάρρηξης, του κέρδους με δόλια μέσα και της εξαπάτησης.

Σπύρος Πώρος Αθήνα–Auckland: τόσο μακριά, τόσο κοντά της Χριστίνας Μόνη

γινε γνωστός στην αρχή ως μοντέλο με διεθνή καριέρα και αργότερα αφιερώθηκε στη μεγάλη του αγάπη, τη φωτογραφία. Σήμερα είναι πίσω από τον φακό σε κάποιες από τις μεγαλύτερες καμπάνιες μόδας… Ο λόγος για τον Σπύρο Πώρο. Πολλοί τον έχουν χαρακτηρίσει αντισυμβατικό. Το σίγουρο είναι πως πρόκειται για έναν πραγματικό «ροκ σταρ» φωτογράφο. Όσοι τον γνωρίζουν καλά ξέρουν πως ο Σπύρος δεν χρειάζεται να μιλήσει για να πει αυτό που θέλει, τα μάτια του λένε πολλά από μόνα τους. Πλέον ζει στη Νέα Ζηλανδία και η συνέντευξή μας γίνεται από τη μεγάλη αυτή απόσταση. Η κουβέντα μας όμως έχει 78

αυτό το ενδιαφέρον που μόνο ένας ιδιαίτερος καλλιτέχνης σαν τον Σπύρο μπορεί να της δώσει. Η ζωή του έχει πολλούς μεγάλους σταθμούς. Πειραιάς, Νέα Υόρκη, Λος Άντζελες, Παρίσι, Νέα Ζηλανδία και κάποια στιγμή –γιατί όχι;– και πάλι Αθήνα. Ο ίδιος μας λέει πάνω στην κουβέντα ότι η Ελλάδα είναι πάντα για εκείνον η επιλογή του. «Το ότι έφτασα μέχρι τη Νέα Ζηλανδία είναι κάτι που ακόμα και σήμερα με εκπλήσσει... Δεν πήρα ποτέ την απόφαση να εγκατασταθώ μόνιμα στο εξωτερικό, ο χρόνος και οι καταστάσεις τα έφεραν έτσι. Η Ελλάδα είναι πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου και μου λείπει πολύ».

faces

Το ξεκίνημα και η καριέρα του ως φωτογράφου: «Αυτό που με ώθησε στο να κάνω καριέρα στο modeling είναι το ότι ήταν κάτι εύκολο που δεν χρειαζόταν κεφάλαιο. Βέβαια, για να κάνει κάποιος καριέρα, εκτός από τα προφανή εξωτερικά προσόντα, θα πρέπει να έχει και μυαλό για να τα καταφέρει και φυσικά ένα ακόμη προσόν είναι η πειθαρχία. Πριν ασχοληθώ με το modeling, φλέρταρα με τη φωτογραφία, αλλά εκείνες τις εποχές ήταν ένα ακριβό “σπορ” και δεν ήταν εφικτό να ασχοληθώ σοβαρά. Αργότερα, όταν είχα την οικονομική δυνατότητα από τα χρήματα που απέκτησα από το modeling, επένδυσα στη φωτογραφία».

Harvey Keitel, Keira Knightley, Jennifer Lopez, Michael Stipe, David Byrne, Christopher North, Marc Anthony, Alessandra Ambrosio, Kylie Bax είναι μερικοί από τους διάσημους σταρ που έχουν «αφεθεί» στον φακό του Σπύρου Πώρου. Ο επιτυχημένος φωτογράφος έχει ξεχωρίσει για τον αντισυμβατικό του χαρακτήρα. Ο ίδιος τι πιστεύει για τον εαυτό του; «Έχω χαρακτηριστεί αντισυμβατικός ίσως επειδή δεν βολεύτηκα ποτέ, δεν με ενδιέφερε να βρω κάποια σιγουριά και να καθησυχάσω το ανήσυχο πνεύμα μου». 79

ν και δεν ζει πλέον στην Ελλάδα, ενημερώνεται για όλες τις εξελίξεις της χώρας και πολλές φορές εκφράζεται με καυστικά σχόλια στην προσωπική του σελίδα στο facebook. Δεν φοβάται να πει την άποψη του με θάρρος και δεν τον νοιάζουν οι δημόσιες σχέσεις σε ένα χώρο που φαίνεται να έχει σταματήσει να τον απασχολεί εδώ και καιρό. Ο άνδρας σήμερα χαρακτηρίζεται… Ο άνδρας στη σημερινή εποχή χαρακτηρίζεται από έλλειψη «drive». Σε μια γυναίκα εκτιμάς… Εκτιμώ την ακεραιότητα του χαρακτήρα της, την παιδεία της και την ομορφιά επίσης. Επιλέγεις για διασκέδαση… Διασκεδάζω σε μπαράκια με χαρακτήρα, όπου μπορώ να καπνίζω τα αγαπημένα μου πούρα…

Μια ταινία… Το «Dog Day Afternoon», ταινία του 1975, με τον μοναδικό Al Pacino. Ένα βιβλίο… «Η πτώση». Νουβέλα του Albert Camus. Ένα μουσικό κομμάτι… «Paint it Black» των Rolling Stones φυσικά. Αυτοκίνητο… Αγαπημένο αυτοκίνητο: Sprider Αlfa Romeo. Social media… Pinterest. Τι κρατάς από την Ελλάδα; Η Ελλάδα είναι τα χρώματα της ψυχής μου. Το επόμενο σχέδιό σου… Το επόμενο σχέδιό μου είναι να είμαι υγιής και να διατηρήσω το πνεύμα μου ανήσυχο.

faces

ιανύοντας την τέταρτη δεκαετία της ζωής του, ξέρει ακριβώς ποιος είναι και προς τα πού βαδίζει. Πλέον εκτιμά ουσιαστικά πράγματα και, όπως πάντα, δεν διστάζει μπροστά στα δύσκολα. Τον εμπνέουν φωτογράφοι όπως οι Irving Pen και Maplethorpe, ενώ έχει εντυπωσιαστεί από το έργο των Michael Stipe, Harvey Keitel και του Έλληνα συγγραφέα Νάνου Βαλαωρίτη. Πιστεύει πως ούτε το Instagram ούτε και κανένα άλλο μέσο «δεν έχει τη δύναμη και τη δυναμική να ισοπεδώσει τη φωτογραφία. Όλοι πλέον είναι εν δυνάμει φωτογράφοι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι καλοί φωτογράφοι». Θα ήθελε να φωτογραφίσει τη Monica Bellucci και μία από τις αγαπημένες του λήψεις είναι από το ταξίδι στην Ινδία, όπου απεικονίζεται ένα μικρό παιδί να πλένεται. Αυτός είναι ο Σπύρος Πώρος, ειλικρινής, αντισυμβατικός, με το πνεύμα του να παραμένει ανήσυχο.

dress fashion code

The

Sartor ialist

Tradizione Ιtaliana su misura

ταν μιλάμε για στυλ, σίγουρα το μυαλό μας ταξιδεύει στη γειτονική Ιταλία. Η ιστορία του ανδρικού στυλ συναντά εκείνη της ραπτικής και ταυτίζεται με τη sartoria Augusto Caraceni στο Μιλάνο. O Domenico Caraceni ίδρυσε το 1913 την πρώτη sartoria στη Ρώμη και θεωρείται ο πατέρας της ιταλικής ραπτικής. Για τους cognoscenti η παράδοση του «bench bespoke» –δηλαδή κάθε κοστούμι φτιάχνεται μία μόνη φορά στο χέρι, πάνω σε ένα μοναδικό πατρόν για τον συγκεκριμένο πελάτη– συνεχίζεται έναν αιώνα μετά στο Μιλάνο. Στη διάρκεια του Μεσοπολέμου η φήμη του Caraceni εξαπλώνεται και λειτουργούν ατελιέ του στο Μιλάνο και το Παρίσι. Η πελατεία των Caraceni sartorias περιλαμβάνει από αστέρες του Χόλιγουντ μέχρι γαλαζοαίματους των βασιλικών οίκων της Ευρώπης. Γεγονός που «χτίζει» τη φήμη του brand. Διάσημοι για τους οποίους έραβαν είναι οι Tyrone Power, Humphrey Bogart, Gary Cooper, Cary Grant, Yves Saint Laurent, Gianni 82

του Θάνου Βεργή

Agnelli και η Sophia Loren. Φυσικά, συχνός πελάτης ήταν ο Αριστοτέλης Ωνάσης. Ο Caraceni συγκέντρωνε πιστούς πελάτες μεταξύ των βασιλέων της Ευρώπης, όπως της Ιταλίας και της Ελλάδας, ο πρίγκιπας της Ουαλίας και του Μονακό. Ο Augusto Caraceni, ιδρυτής της εταιρείας, γεννήθηκε στην Ortona το 1893 και ως νεαρός άνδρας μαζί με τα αδέλφια του έμαθε την τέχνη της ραπτικής από τον πατέρα του Tommaso, ο οποίος ήταν γνωστός ράφτης της εποχής. Τα παιδιά του ακολούθησαν την τέχνη του και η sartoria μετράει ήδη μια ιστορία πολλών δεκαετιών στον χώρο της υψηλής ραπτικής. Η οικογενειακή επιχείρηση συνεχίζει το έργο της μέχρι σήμερα, ακολουθώντας τη μακροχρόνια παράδοση στο ύφος και το στυλ των σχεδίων της. Διάσημοι και άνδρες με επιλεκτικό γούστο επιλέγουν τη sartoria για να δημιουργήσουν εκεί τη συλλογή της γκαρνταρόμπας τους με κομμάτια υψηλής ραπτικής και αισθητικής.

style

Tuxedo και πουκάμισο Boss - Hugo Boss (Boss stores), φουλάρι μεταξωτό E. Zegna (Zegna Boutique), δερμάτινα παπούτσια Cesare Paciotti (Kαλογήρου). Φόρεμα Zoulias, δακτυλίδι Danelian.

style

Elegance is not a crime της Σάντυ Τσαντάκη

πάρχει μια γυναίκα. Την οδηγεί το πάθος. Η αγάπη για τη ζωή και τις προοπτικές της. Η αγάπη για την οικογένεια και τους φίλους. Η αγάπη ενός συντρόφου και του εαυτού της. Είναι ευγενική, όχι αδύναμη, και δυναμική όταν χρειάζεται να είναι ακριβώς έτσι. Η συμπόνιά της αποτελεί συνώνυμο της αυτοπεποίθησης. Δεν υπάρχουν όρια. Yπάρχει κάτι που δεν είναι δυνατό στο όνομα της αγάπης; Ζήστε χωρίς κανόνες. Σίγουρα όχι στυλιστικούς. Μη φοβάστε τις αλλαγές. Είναι σημαντικό να συνεχίζει κανείς να δοκιμάζει καινούργια πράγματα και νέους τρόπους για να ζει. Οι δημιουργικοί άνθρωποι έχουν ανάγκη από νέα, διαφορετικά ερεθίσματα. Βρείτε τι σας αρέσει και ακολουθήστε το. Μπορεί να αργήσετε. Να μην το βρείτε αμέσως. Μήπως να κάνετε όσους βρίσκονται γύρω σας χαρούμενους; Να κοιμάστε (τουλάχιστον 8 ώρες). Να γυμνάζεστε. Κάθε μέρα. Να διαλογίζεστε (10 λεπτά είναι αρκετά). Σκεφτείτε πράγματα που σας φέρνουν χαρά: η φύση, η τέχνη, η μόδα, η μουσική, ένα τραγούδι, μια εικόνα, ένα έπιπλο, ένα ζώο (αγάπη χωρίς αντάλλαγμα). Κι αν κάνετε ένα λάθος; Τίποτα δεν είναι τόσο σημαντικό όσο φαίνεται. Ξεχάστε το. Δείτε τη μεγάλη εικόνα. Αποκτήστε διαφορετική οπτική. Μη μετανιώνετε. Μαθαίνουμε από κάθε εμπειρία. Ηappily ever after. Πρωταγωνιστούν: Δωροθέα Μερκούρη και Παρασκευάς Μπουμπούρακας. Φωτογράφος: Τάσος Βρεττός. Make up: Αχιλλέας Χαριτος. Styling: Δημήτρης Παπαθωμάς. Hair styling: Κωνσταντίνος Σακκάς.

Tuxedo, πουκάμισο, μεταξωτό παπιγιόν και μανικετόκουμπα Brooks Brothers, δερμάτινα παπούτσια Salvatore Ferragamo (Καλογήρου). Φόρεμα μεταξωτό με ουρά Zoulias. Κολιέ με διαμάντια και πλατίνα Gofas, βραχιόλι με λευκά και μαύρα διαμάντια Danelian.

style

Κοστούμι μάλλινο και βαμβακερό πουκάμισο Rococo, δερμάτινα παπούτσια Prada (Καλογήρου). Φόρεμα μπλε μεταξωτό John Galliano (Eponymo) πέδιλα Καλογήρου, δακτυλίδι διπλό με διαμάντια και σκουλαρίκια Danelian.

style

Tuxedo και πουκάμισο Boss - Hugo Boss (Boss stores), μεταξωτό φουλάρι E. Zegna, δερμάτινα παπούτσια Prada ( Kαλογήρου), φόρεμα Zoulias.

Φόρεμα Zoulias

style

Καμηλό παλτό... Αντρικό φετίχ του Μισέλ Νικολαρέα

ο καμηλό παλτό όπως το γνωρίζουμε σήμερα έκανε την πρώτη του εμφάνιση μετά τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και σχεδιαστικά έμοιαζε με τα στρατιωτικά παλτό του βρετανικού στρατού. Πριν τον πόλεμο, η σωματική άσκηση δεν ήταν καθόλου διαδεδομένη και ο «Εδουαρδίνος» σωματότυπος των ανδρών εκείνης της εποχής ήταν πολύ διαφορετικός. Οι άνδρες ήταν λεπτοί και είχαν στενή μέση. Μετά τον πόλεμο και από τη σκληρή εκπαίδευση που είχαν λάβει, είχε διαφοροποιηθεί και ο σωματότυπος των ανδρών, με αποτέλεσμα όσοι επέστρεφαν από τα πεδία των μαχών να μη χωρούν στα ρούχα που είχαν ράψει πριν. Έτσι, άλλαξε και η γραμμή του παλτό, που αρχικά στένευε στη μέση, και απέκτησε μια πιο ίσια γραμμή. Το παλτό φάρδυνε στους ώμους και έπεφτε στο σώμα σχεδόν μονοκόμματα. Η επιλογή ενός παλτό τότε δεν ήταν τόσο απλή όσο είναι σήμερα, καθώς έπρεπε

να συνδυαστεί με το καπέλο. Ανάλογο με τον τύπο του καπέλου ήταν και το στυλ του παλτό. Οι πιο συντηρητικοί άνδρες, που φορούσαν καπέλο τύπου Bowler hat, προτιμούσαν παλτό μόνο με φαρδύ πέτο. Οι «κολεγιόπαιδες», που ήταν πιο μοντέρνοι, φορούσαν καπέλο τύπου Fedora και παλτό με σταυρωτά πέτα. Σήμερα αυτοί οι κανόνες μπορεί να μην ισχύουν πια, αλλά το καμηλό παλτό παραμένει βασικό κομμάτι στην ανδρική γκαρνταρόμπα. Όσο ο μοντέρνος άνδρας επιστρέφει στις παλιές κλασικές αξίες τόσο πιο πολύ το καμηλό παλτό γίνεται απαραίτητο στοιχείο της ανδρικής ένδυσης και οι σχεδιαστές, καθώς και οι οίκοι μόδας, το έχουν καταλάβει. Από τον «φουτουριστικό» Paco Rabanne και τον εκκεντρικό Karl Lagerfeld μέχρι και τον άκρως συντηρητικό οίκο Brooks Brothers, θα βρείτε το καμηλό παλτό που σας ταιριάζει. 91

book

Άγρια ομορφιά του Θάνου Βεργή

ο «Off the Road» είναι μια συλλογή από υπαίθριες περιπέτειες. Αναπαλαιωμένα φορτηγά, vans και οχήματα μαζί με τους ταξιδιώτες τους μας μεταφέρουν σε τοπία που προκαλούν δέος, ενώ αποκαλύπτει και πτυχές από τον τρόπο ζωής όσων κάνουν το όχημα «σπίτι» τους, έστω και για λίγο. Γιατί σημαντικό ρόλο στα ταξίδια έχουν σίγουρα οι συνταξιδιώτες σου. Οι συγγραφείς Robert Klanten, Sven Ehmann και Maximilian Funk γράφουν τις προσωπικές τους εμπειρίες και μας ταξιδεύουν σε ατελείωτους ορίζοντες. Κυκλοφορεί από τον Gestalten, στα 35 ευρώ.

Σπάμε τη σιωπή Εάν έχεις ψωρίαση, είναι η κατάλληλη στιγμή να μιλήσεις στον δερματολόγο σου. Χάρη στις θεραπευτικές εξελίξεις της δερματολογίας, όλο και περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να εξασφαλίσουν καλύτερη ποιότητα ζωής. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε εσένα, αρκεί να το ζητήσεις. του Παντελή Παναγάκη Δερματολόγου - Αφροδισιολόγου, Διευθυντή ΕΣΥ στην Κρατική Δερματολογική Κλινική του Νοσοκομείου «Ανδρέας Συγγρός»

Τι είναι η ψωρίαση; Η ψωρίαση, παλαιότερα, χαρακτηριζόταν ως μια χρόνια, φλεγμονώδης, υποτροπιάζουσα, δυσίατη δερματοπάθεια. Στις μέρες μας, έπειτα από χρόνια επιστημονικών μελετών, έχει επιτευχθεί σημαντική πρόοδος αναφορικά με τη διαλεύκανση της παθογένειάς της και επιβεβαίωση του ανοσολογικού μηχανισμού της νόσου. Έτσι, πλέον, η ψωρίαση θεωρείται μια μη μεταδοτική, αυτοφλεγμονώδης νόσος, που μπορεί να συνυπάρχει με πολλά άλλα νοσήματα και έχει σημαντικές επιπτώσεις, τόσο κοινωνικοοικονομικές όσο και στην ποιότητα ζωής των ασθενών. Νεότερα στοιχεία υποδηλώνουν τη γενετική βάση της νόσου, η οποία πιθανώς να ενεργοποιείται από περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως το κάπνισμα, το στρες, το αλκοόλ, οι διατροφικές συνήθειες αλλά και οι λοιμώξεις. Τα συμπτώματα της ψωρίασης, όπως ο κνησμός, ο πόνος και η εικόνα των ψωριασικών πλακών, προκαλούν άγχος και αίσθημα ντροπής στους ασθενείς. Τα άτομα με ψωρίαση αντιμετωπίζουν προβλήματα στις κοινωνικές, διαπροσωπικές, σεξουαλικές και εργασιακές τους σχέσεις λόγω του έντονου στιγματισμού που απορρέει από την εικόνα της νόσου. Για τους παραπάνω λόγους, η συγκεκριμένη νόσος χαρακτηρίζεται από σημαντική επιβάρυνση της ποιότητας ζωής των ασθενών, ενώ έχει διαπιστωθεί ότι συνδέεται με έντονη ψυχολογική επιβάρυνση, ενεργό κατάθλιψη, αυτοκτονικό ιδεασμό και αλκοολισμό. Γιατί τώρα είναι η στιγμή να απευθυνθείς στον δερματολόγο σου Η πρόοδος στον τομέα της δερματολογίας δίνει περισσότερες θεραπευτικές επιλογές για τους ασθενείς με ψωρίαση σε σχέση με το παρελθόν. Όσο βελτιώνεται η κατανόηση για τα αίτια και τους τρόπους αντιμετώπισης της ψωρίασης, οι δερματολόγοι έχουν περισσότερες απαιτήσεις από τις θεραπείες που συνταγογραφούν. Η ψωρίαση είναι μια χρόνια κατάσταση και,

Getty Images / Ideal Image

εκστρατεία «Ζήτα από τον δερματολόγο σου καθαρό δέρμα» αλλάζει τα δεδομένα στη θεραπευτική αντιμετώπιση της ψωρίασης. Τελεί υπό την αιγίδα της Ελληνικής Δερματολογικής και Αφροδισιακής Εταιρείας, φέρει τη στήριξη του Πανελλήνιου Συλλόγου Ασθενών με Ψωρίαση και Ψωριασική Αρθρίτιδα «Επιδέρμια» και αποτελεί μια πρωτοβουλία της Novartis Hellas, που όλα αυτά τα χρόνια αποτελεί δημιουργικό αρωγό με όραμα και ευθύνη για τον ασθενή. Ο στόχος της είναι απλός: να ευαισθητοποιήσει και να ενημερώσει το ευρύ κοινό και τους πάσχοντες ότι το καθαρό δέρμα μπορεί να είναι ένας εφικτός στόχος, αρκεί να το ζητήσουν από τον δερματολόγο τους, τον μόνο ειδικό που και ξέρει και μπορεί να τους συμβουλεύσει με επάρκεια και αξιοπιστία.

εάν δεν αντιμετωπιστεί σωστά, μπορεί να έχει σημαντικό αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής των ασθενών. Η επίπτωση της ψωρίασης στην ποιότητα ζωής σε συνδυασμό με τη φλεγμονώδη φύση της συνιστούν ορισμένους από τους λόγους για τους οποίους ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) θεωρεί την ψωρίαση σοβαρή μη μεταδιδόμενη νόσο. Πολλοί ασθενείς αντιλαμβάνονται ότι η ψωρίαση επηρεάζει την ποιότητα της ζωής τους. Εάν αυτό ισχύει και σε εσένα, ο κατάλληλος άνθρωπος για να μιλήσεις είναι ο δερματολόγος σου. Οι λύσεις υπάρχουν και περιμένουν τους πάσχοντες να τις αναγνωρίσουν και με τη βοήθεια του δερματολόγου τους να επιλέξουν αυτήν που ταιριάζει στο δικό τους προφίλ. Η επιστήμη μπορεί, η άγνοια μας φυλακίζει Στη μεγαλύτερη διεθνή έρευνα που έχει διεξαχθεί έως σήμερα για την ψωρίαση, αναφέρεται ότι περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς δεν επιτυγχάνουν τον εφικτό θεραπευτικό στόχο του καθαρού δέρματος. Γιατί; Γιατί απλώς δεν κάνουμε το βήμα να βρούμε τις λύσεις που υπάρχουν. Μάθε, μίλα, ψάξε, ξεπέρασε τα εμπόδια. Όλες οι πληροφορίες και οι δυνατότητες που σου δίνονται υπάρχουν στον ιστότοπο: www.katharoderma.gr. To «καθαρό δέρμα» είναι εφικτός στόχος μόνο αν το πιστέψεις και ξεπεράσεις όλα αυτά που σε κρατούν από να έχεις μια κανονική ζωή. Η ζωή σου είναι μοναδική όπως και εσύ. Ζήσε τη με θάρρος και πάθος και άσε τα δύσκολα στην επιστήμη. «Ζήτα από τον δερματολόγο σου καθαρό δέρμα» και πάρε τον έλεγχο της ζωής σου στα χέρια σου. info: Τηλ. επικοινωνίας: 6947329207 Email: panagakis98@yahoo.gr 93

Αδέσποτοι Εριέττα Κούρκουλου-Λάτση Save a Greek Stray του Θαλή Πιτούλη

εν είναι μόνο η αγάπη που κάποιος έχει για τους τετράποδους φίλους μας, αλλά και το πώς αυτή γίνεται πράξη. Η προστασία και η περίθαλψη των αδέσποτων ζώων είναι ένα ζήτημα που αφορά όλους μας. Η Εριέττα ΚούρκουλουΛάτση λατρεύει τα ζώα και το αποδεικνύει με τη δημιουργία της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Save a Greek Stray (SGS). Η Εριέττα μάς μίλησε για το πώς ξεκίνησε η επαφή της με τα ζώα, για τη δράση του SGS, τα μελλοντικά σχέδια για το καταφύγιο, αλλά και για τις μικρές της «αδυναμίες». Πώς ξεκίνησε η αγάπη σου για τα ζώα; Θα έλεγα ότι γεννήθηκα με τη μεγάλη αυτή αγάπη για τα ζώα. Πάντα με συνάρπαζαν. Το μόνο που εξελισσόταν με τα χρόνια ήταν ο τρόπος που τα αγαπούσα. Όσο μεγαλώνεις, αναπτύσσεις την ικανότητα να αγαπάς πιο σωστά. Ως μικρό παιδί νομίζεις ότι η αγάπη για τα σκυλιά σημαίνει να πας σε ένα pet shop και να αγοράσεις ένα κουτάβι. Αυτό έκανα και εγώ, μέχρι που αποφάσισα ότι θέλω να μάθω γι’ αυτό και να ασχοληθώ σοβαρά με το να βοηθήσω σε ένα πρόβλημα που ενώ είναι στην καθημερινότητα όλων μας, πολλοί γυρνούν το κεφάλι. Μεγαλώνοντας λοιπόν, το μόνο που άλλαξε ήταν ότι έμαθα να χρησιμοποιώ την αγάπη αυτή για να κάνω ουσιαστικό καλό. Τι ακριβώς είναι το Save a Greek Stray και ποιες οι δράσεις του; Το Save a Greek Stray είναι μια μη κερδοσκοπική οργάνωση, της οποίας οι δράσεις συμπεριλαμβάνουν την περισυλλογή αδέσποτων ζώων και την κτηνιατρική τους περίθαλψη, με τελικό στόχο να βρεθούν οι κατάλληλες οικογένειες να τα υιοθετήσουν. Πόσος καιρός χρειάστηκε για να ολοκληρώσετε το καταφύγιο; Χρειάστηκαν χρόνια για να ολοκληρωθεί το καταφύγιο και να γίνει αυτό που είναι σήμερα. Αυτό, κυρίως λόγω της γραφειοκρατίας που απαιτούσε η ίδρυσή του. Η διαδικασία αυτή μας πήρε πάνω από δύο χρόνια. Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείται όταν έρχεται ένα ζώο στο καταφύγιο; Όταν φτάνει ένα ζώο στο καταφύγιο, αρχικά περνάει πλήρη κτηνιατρικό έλεγχο. Αν διαπιστωθεί ότι χρειάζεται κτηνιατρική περίθαλψη, τότε προχωράμε στις απαιτούμενες θεραπείες.

Στη συνέχεια, αφού σιγουρευτούμε ότι το ζώο είναι υγιές, γίνεται μια εκτίμηση του χαρακτήρα του για να δούμε σε τι οικογενειακό περιβάλλον θα ταίριαζε, στειρώνεται, του βάζουμε ηλεκτρονική ταυτότητα και είναι πλέον έτοιμο να πάει στη νέα του οικογένεια. Κάποιος που θέλει να βοηθήσει το έργο σας πώς θα μπορούσε να το κάνει; Υπάρχουν πολλοί τρόποι να βοηθήσει κανείς. Κάποιος που έχει τον χρόνο μπορεί να γίνει εθελοντής είτε στο καταφύγιο είτε βοηθώντας μας σε κάποια από τις εκδηλώσεις που οργανώνουμε κατά καιρούς. Ένας άλλος τρόπος είναι στέλνοντας φαγητό, κουβέρτες, φάρμακα ή και παιχνίδια για τα ζώα μας. Άνθρωποι που έχουν τη δυνατότητα μπορούν να προσφέρουν κάποια δωρεά στο καταφύγιο ή και αντικείμενα που θα μπορούσαμε να πουλήσουμε σε κάποιο από τα bazaars μας. Υπάρχει επίσης η δυνατότητα της εικονικής υιοθεσίας γι’ αυτούς που δεν μπορούν να πάρουν σκύλο σπίτι τους. Με την εικονική υιοθεσία συντηρεί ο ενδιαφερόμενος ένα από τα σκυλιά μας που για κάποιον λόγο δεν μπορεί να προωθηθεί για υιοθεσία, το οποίο μπορεί να επισκέπτεται στο καταφύγιο, αλλά και να του στέλνουμε ανά διαστήματα φωτογραφίες και νέα από το ζώο που έχει επιλέξει. Ο πιο σημαντικός τρόπος βέβαια που θα μπορούσε κανείς να μας βοηθήσει είναι υιοθετώντας ένα από τα σκυλιά μας και αδειάζοντας τα κλουβιά μας, για να μπορούμε να βοηθήσουμε κι άλλα ζώα που το έχουν ανάγκη.

faces

«Μεγαλώνοντας λοιπόν, το μόνο που άλλαξε ήταν ότι έμαθα να χρησιμοποιώ την αγάπη αυτή για να κάνω ουσιαστικό καλό».

Το Save a Greek Stray λειτουργεί περισσότερο από έναν χρόνο. Τι σχεδιάζετε για το μέλλον; Τα σχέδιά μας για το μέλλον είναι πάρα πολλά. Στον επόμενο χρόνο έχουμε προγραμματίσει να ξεκινήσει ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα στα ιδιωτικά και τα δημόσια δημοτικά σχολεία. Αργότερα το όνειρό μου είναι να καταφέρουμε να βγάλουμε οδηγούς τυφλών και σκυλιά θεραπείας από πρώην αδέσποτα. Έτσι θα ωφεληθούν όχι μόνο τα σκυλιά, αλλά και άνθρωποι οι οποίοι το έχουν τόσο ανάγκη. Πιστεύω ότι, όταν το καταφέρουμε αυτό, θα καταλάβουν επιτέλους αυτοί που υποτιμούν την αξία αυτών των καταπληκτικών ζώων πόσο λάθος κάνουν και πόσα σπουδαία πράγματα μπορεί κανείς να καταφέρει, δείχνοντας σεβασμό και αγάπη στους ανθρώπους αλλά και στα ζώα με τα οποία μοιραζόμαστε αυτόν τον πλανήτη.

Πες μας κάποια ονόματα αγαπημένων σου σκύλων. Έχουμε τόσα ξεχωριστά σκυλιά στο καταφύγιο που μου είναι πολύ δύσκολο να σας πω τα αγαπημένα μου. Ένα από τα σκυλιά που είναι πολύ καιρό μαζί μας και είναι φοβερός χαρακτήρας είναι ο Ηλίας. Θα ήθελα πολύ να τον δω να υιοθετείται από έναν άνθρωπο που να του αξίζει. Άλλο ένα σκυλί που στενοχωριέμαι που είναι ακόμα μαζί μας είναι η Ντάγια, που ήρθε σε εμάς πριν από περίπου έναν χρόνο με τα δέκα κουτάβια της. Κατά καιρούς έρχονται σκυλιά στο καταφύγιο με τα οποία αναπτύσσεις ένα ιδιαίτερο δέσιμο. Για τον καθένα από εμάς είναι συνήθως διαφορετικά.

Timecode

Στα ίχνη του Leonardo Ποιου Leonardo; Θα σας δώσω μερικά στοιχεία: υψηλή τεχνολογία, avant-garde μηχανισμοί, Αναγέννηση, Φλωρεντία. Το νέο είναι το εξής: το 2017 η IWC επιστρέφει δριμύτερη με μια ολοκαίνουργια και συναρπαστική συλλογή Da Vinci. Με πολύ άρωμα γυναίκας, αλλά και με εξαιρετικές προτάσεις για τον άνδρα. της Φανής Ζαφράκα- Θεμελίδη

IWC είναι μια ωρολογοποιία που ό,τι κάνει φροντίζει να το επικοινωνεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Τα ρολόγια της δεν λένε απλώς την ώρα, σου μεταφέρουν ιστορίες, συναισθήματα, σε κάνουν μέλος ενός club μυημένων aficionados του ελβετικού οίκου. Στις αρχές Νοεμβρίου διοργάνωσε ένα ταξίδι-αστραπή στη Φλωρεντία για 30 δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο για την αποκλειστική avant-première της ολοκαίνουργιας συλλογής Da Vinci, που θα παρουσιαστεί επισήμως τον ερχόμενο Ιανουάριο στο Σαλόνι Υψηλής Ωρολογοποιίας της Γενεύης - SIHH 2017. Όσοι θυμάστε τα σχήματος tonneau μοντέλα Da Vinci του 2007 απλώς ξεχάστε τα. Τα νέα Da Vinci είναι στρογγυλά –όπως τα πολύ επιτυχημένα μοντέλα του 1985– με υπέροχες κάσες από γυαλισμένο ατσάλι ή χρυσό και φίνα δερμάτινα λουράκια του φημισμένου ιταλικού οίκου Santoni. Η μεγάλη έκπληξη όμως δεν ήταν αυτή. Σε αντίθεση με τη συλλογή Pilot του 2016, η νέα συλλογή Da Vinci απευθύνεται κατά κύριο λόγο στις κυρίες, αποδεικνύοντας πόσο σοβαρά βλέπει η μάρκα και αυτό το κομμάτι του κοινού. Οι προτάσεις για τον άνδρα μπορεί να είναι λίγες αριθμητικά, σε αποζημιώνουν όμως με τις αισθητικές και μηχανικές αρετές τους, από το απλό αυτόματο στα 40 χιλιοστά μέχρι το πολυπλοκότερο Tourbillon Retrograde Chronograph.

Δεν θα μπορούσε βεβαίως να λείπει από τη συλλογή Da Vinci το εμβληματικότερο μοντέλο της, το Perpetual Calendar, το οποίο είναι ομολογουμένως από τα ωραιότερα που έχουμε δει. Με διάμετρο 43mm και έναν ολοκαίνουργιο state-of-the-art μηχανισμό, συνδυάζει ενδείξεις διηνεκούς ημερολογίου (ημέρα, ημερομηνία, μήνα, έτος), φάσεις Σελήνης, καθώς και χρονογράφο, με τις ώρες και τα λεπτά του να εμφανίζονται σε κοινό μετρητή, στο 12. Και κάτι τελευταίο: Το perpetual calendar είναι τόσο ακριβές, ώστε θα χρειαστεί μόνο μία μικρή διόρθωση… το έτος 2300. www.iwc.com

Δώρα για εκλεκτικούς Πώς ένα καλάθι με ποτά μπορεί από απρόσωπο δώρο διεκπεραίωσης να γίνει μια μικρή αυτοτελής ιστορία, με πρωταγωνιστές εσάς, τους παραλήπτες και το περιεχόμενο. Αρκεί να διαλέξουμε ποτά ανάλογα με τους χαρακτήρες, τις συνήθειες, τις προσωπικότητες. Να συνδυάσουμε αρώματα, γεύσεις, ιστορίες, μακρινούς και όμορφους τόπους, έθιμα και παραδόσεις, και να προσφέρουμε στους φίλους μας μια ακριβή, συμπυκνωμένη στιγμή απόλαυσης. Γιατί αυτό ακριβώς είναι το ποτό! της Μερόπης Παπαδοπούλου Για άντρες με στυλ έρετε ποιους εννοώ. Αυτούς που είναι παντού άνετοι, με μπλουτζίν ή με σμόκιν. Δεν δημιουργούν ποτέ σκηνές, δεν μιλούν ποτέ για τις επιτυχίες και για τον εαυτό τους. Τους λατρεύουν όλες οι γυναίκες. Γι’ αυτούς λίγα και εκλεκτά ποτά που συμβολίζουν τη νέα πολυτέλεια. Σε ένα όμορφο δερμάτινο κουτί βάζω πριν απ’ όλα ένα Strathisla 12 Y.O., η επιτομή του ανδρικού στυλ στο malt! Οπωσδήποτε Johnnie Walker Blue, το σπάνιο ουίσκι, που διατηρεί το προνόμιο να απευθύνεται μόνο σε εκλεκτούς! Ένα Tanqueray 10 στο δωρικό πράσινο μπουκάλι με τους κώδικες και μια παλαιωμένη Don Julio, γιατί αυτοί ξέρουν… Όσο για βότκα, δεν θα διάλεγα τίποτε άλλο από μια Smirnoff Black, γιατί ο James Bond που την αγάπησε είναι ένας άντρας σαν κι αυτούς.

Κόντρα στον άνεμο Φοράνε τις νιτσεράδες τους κι ανοίγουν πανιά κόντρα στους κάθε λογής ανέμους. Τους αρέσουν τα νησιά τον χειμώνα, η θάλασσα με συννεφιά… Αντισυμβατικοί… Επιλογή μου τα σκωτσέζικα malts, που κρύβουν μέσα τους τη θάλασσα. Από το νησί Islay καπνιστά και αλμυρά: Lagavulin 8 Υ.Ο. 200th Anniversary Edition και Caol Ila 12 Y.O. με τη μικρούλα φώκια στην ετικέτα, Bruichladdich Octomore με την τύρφη στο DNA του. Talisker Storm, ο θαλασσόλυκος από το νησί Skye. Old Pulteney από το βορειότερο παραθαλάσσιο αποστακτήριο της Σκωτίας με το ψαροκάικο Isabella Fortuna, που μόνο θάλασσες υπόσχεται… Και βέβαια Plymouth Gin, από το ομώνυμο ονομαστό λιμάνι της Αγγλίας, εμπεριέχει όλη τη ναυτική ιστορία και τους μύθους του σερ Φράνσις Ντρέικ στο μπουκάλι του. All time classic Δεν αλλάζουν εύκολα συνήθειες. Είναι σταθεροί και δεν επιθυμούν να δοκιμάζουν όταν έχουν καταλήξει. Μacallan Amber, γιατί είναι ο συμβολισμός του κλασικού, η Rolls Royce των malt ουίσκι. Glenfiddich 12 Υ.Ο., γιατί αυτό πρώτο τους έμαθε τα malt και δεν το ξεχνούν. Θα ενθουσιαστούν με ένα Chivas Regal Extra, αλλά και με ένα διαχρονικό Jack Daniel Single Barrel. Και οπωσδήποτε Beefeater’s gin, γιατί το dry martini είναι το κοκτέιλ τους! Trendy ή a la mode; Θέλουν να αλλάζουν, να δοκιμάζουν, να απορρίπτουν και να προτείνουν ξανά από την αρχή. Ας ξεκινήσουμε δυναμικά μαζί τους με το Johnnie Walker Blender’s Batch Red Rye Finish, την one off edtition που ενώνει τα κλασικά χαρακτηριστικά του scotch με τη βελούδινη γλυκύτητα της σίκαλης. Συνεχίζουμε με το ολοκαίνουργιο γιαπωνέζικο Nikka Miyagikyo single malt, για να περάσουμε στη μοναδική βότκα από γάλα! Μάλιστα από γάλα, την Black Cow Pure Milk Vodka, αλλά και στην γκράπα από φύλλα καπνού με την απίθανη γεύση, Capovilla Grappa Tobacco. Kαι να κλείσουμε με The Botanist, τζιν από το σκωτσέζικο Islay με τα 22 γηγενή βότανα που ξετρελαίνει! Info • Διαλέξτε ποτά που εκφράζουν τους παραλήπτες τους. Αλλιώς ποτά που εκφράζουν εσάς! • Η ποιότητα πρέπει να είναι πάντα ο οδηγός σας. Καλύτερα ένα ακριβό μπουκάλι καλού ποτού, παρά δύο τρία δεύτερης ποιότητας. • Μην ανακατεύετε αλκοολούχα ποτά με κρασιά στο ίδιο καλάθι. • Επιλέξτε απλές και καλόγουστες συσκευασίες που να μην ανεβάζουν το κόστος της παραγγελίας σας σε βάρος των ποτών. • Μια σωστή κάβα θα σας βοηθήσει στις επιλογές, αλλά και θα σας εγγυηθεί τη σωστή συντήρηση και τη φρεσκάδα των ποτών σας. • Ένα καλάθι με ποτά στέλνεται ΠΑΝΤΑ από την κάβα. Στο χέρι μπορείτε να προσφέρετε μόνο μία φιάλη. 98

Courtesy of HBO

style

bar •resto

Vintage βιομηχανικό σκηνικό συνθέτει τον χώρο του εστιατορίου και κοκτέιλ μπαρ Carlo e Camilla στο Μιλάνο. Via Giuseppe Meda, Μιλάνο, Ιταλία.

Προτάσεις Bar-Resto

Μalconi’s

Faust

Upupa Epops

Η μουσική, οι εναλλακτικές πόρτες μπροστά και στο πλάι ενισχύουν το σασπένς για απρόσμενες εμφανίσεις. Το στρίμωγμα στο μπαρ αποτελεί δημιουργική, επικοινωνιακή πολιτική. Πρωί και βράδυ. Έχετε πάει την Κυριακή; Μετά τις 11 το πρωί για brunch; Γιατί η καλή tagliata από το πρωί φαίνεται.

H μικρή εσωτερική σκηνή χαρακτηρίζει ως κυρίως σκηνικό τον χώρο και εξηγεί τα theatre-arts που συνοδεύουν το bar. Στο μπαρ πίνεις το singl malt, ενώ μια μπάντα παίζει swing. Κάποιες βραδιές, η jazz είναι βασική μουσική επιλογή.

Στη διακόσμηση επικρατούν έπιπλα τύπου αντίκας. Το σαλόνι θυμίζει σκηνικό από αστική οικία μιας άλλης Αθήνας. Προσφέρει καφέ και signature cocktails.

ραπέζι δεν βρίσκεις αν δεν κλείσεις εγκαίρως ή αν δεν ξέρεις τον ιδιοκτήτη, Αντώνη Κονιάκο. Αν και είναι σε τόσα διαφορετικά επίπεδα, το κοινό του είναι αφοσιωμένο και ευέλικτο. Το φαγητό είναι εξαιρετικό: ιταλική, μεσογειακή κουζίνα με ένα twist. Ιταλική gastropub, για την ακρίβεια. Ειδικά η σαλάτα με το φιλέτο κοτόπουλου, το σπανάκι και τη vinaigrette μπέικον αλλά και η πίτσα, τα risoti, η tagliata, αξίζουν την αναμονή.

Πατριάρχου Ιωακείμ 43 & Πλουτάρχου 23 100

θαρμένοι τοίχοι και πατώματα παραπέμπουν σε ατμόσφαιρα από ευρωπαϊκό αρχοντικό του Μεσοπολέμου. Στον επάνω όροφο λειτουργεί θεατρική σκηνή του Αλέκου Συσσοβίτη. Οι vintage πολυέλαιοι προσδίδουν ατμόσφαιρα εποχής με χαμηλό φωτισμό, ενώ οι κόκκινες βελούδινες κουρτίνες με τα μπαρόκ έπιπλα ολοκληρώνουν την αισθητική του Faust.

Καλαμιώτου 11 & Αθηναΐδος 12

ια αυλή μετατρέπεται σε σημείο συνάντησης στην πόλη. Το Upupa Epops θα το βρείτε στα Κάτω Πετράλωνα, στο μεσοπολεμικό μικρό σύμπλεγμα τριών κτισμάτων που περιβάλλουν μια αυλή στην οδό Αλκμήνης. «Σήκω και παίξε/ Εκείνες τις υγρές νότες που κλέβουν τις καρδιές των ανθρώπων»… Οι στίχοι αυτοί ανοίγουν τον κατάλογο του Upupa Epops και το γεγονός δεν είναι τυχαίο. Προέρχονται από το «The Conference of the Birds», το ποίημα που έγραψε ο Πέρσης Farid ud-Din Attar το 1177 και το οποίο αναφέρεται στη συνάθροιση των πτηνών όλου του κόσμου για να επιλέξουν τον βασιλιά τους. Συνδέεται τόσο με το όνομα του καινούργιου all-day bar, αφού Upupa epops είναι η επιστημονική ονομασία του τσαλαπετεινού.

Αλκμήνης 7, Πετράλωνα

Timecode

Happy Birthday, Mr. President! Το αναγνωρίζεις με την πρώτη ματιά. Αγαπημένη επιλογή πολλών Αμερικανών προέδρων και παγκόσμιων ηγετών, έχει μείνει στην ιστορία ως «το ρολόι των προέδρων». Το εμβληματικό Day-Date της Rolex, με τη χαρακτηριστικά μεγάλη ένδειξη της ημέρας στην κορυφή του καντράν, κλείνει φέτος τα 60! της Φανής Ζαφράκα- Θεμελίδη

ο 1956 ήταν το πρώτο αδιάβροχο αυτόματο χρονόμετρο χειρός με μεγάλη ένδειξη ημέρας της εβδομάδας στην κορυφή του καντράν, και μάλιστα με επιλογή σε 26 διαφορετικές γλώσσες. Αναμφισβήτητο all-time-classic, σύμβολο κύρους και ένα από τα διαχρονικότερα μοντέλα όλων των εποχών, το Day-Date κατασκευάζεται αποκλειστικά από ευγενή μέταλλα –χρυσό ή πλατίνα– και αποτελούσε πάντοτε την κορωνίδα της συλλογής Oyster και τον κορυφαίο εκπρόσωπο της ωρολογιακής υπε-

ροχής της Rolex. Οι μυημένοι το αποκαλούν χαϊδευτικά «The President». Αυτό το κρυφό αντικείμενο του πόθου για τα εκατομμύρια πιστών του ελβετικού οίκου έχει κοσμήσει τον καρπό προσωπικοτήτων από τον χώρο της πολιτικής, των επιχειρήσεων, του κινηματογράφου, της μουσικής και του αθλητισμού, από τον πρόεδρο Κένεντι, τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και τον Έλβις Πρίσλεϊ μέχρι τον Πλάθιντο Ντομίνγκο, τον Μπραντ Πιτ, τον Τομ Κρουζ, τον Μπόνο, την Τζένιφερ Άνιστον, τη Ριάνα και τον Ρότζερ Φέντερερ – η λίστα είναι ατελείωτη. Το 2016 το Day-Date εξηντάρισε, διατηρεί όμως μια απίστευτη φρεσκάδα σαν να σχεδιάστηκε μόλις χθες. Για τα λαμπερά του γενέθλια, η Rolex παρουσιάζει δύο επετειακές εκδόσεις που πραγματικά κλέβουν τις εντυπώσεις: η πρώτη είναι από χρυσό Everose 18K και έχει καντράν στο πράσινο της ελιάς –το χαρακτηριστικό χρώμα της μάρκας– και η δεύτερη είναι από λευκό χρυσό με μπλε καντράν. Η κλασική σε διάμετρο κάσα του στα 40 mm φιλοξενεί στο εσωτερικό της τον αυτόματο Manufacture Rolex Calibre 3255, ο οποίος αλλάζει τα δεδομένα στους τομείς της ακρίβειας, της απόδοσης, της εργονομίας, της αντοχής σε κρούσεις και μαγνητικά πεδία και της αυτονομίας. Με πλήρως ανασχεδιασμένο τουλάχιστον το 90% των εξαρτημάτων του, μπορεί να υπερηφανεύεται για 14 τεχνολογικές πατέντες, 70 ώρες power reserve και την αναθεωρημένη, υψηλότατων προδιαγραφών πιστοποίηση Rolex Superlative Chronometer που εξασφαλίζει ακρίβεια -2/+2 δευτερόλεπτα την ημέρα και συνοδεύεται από εγγύηση πέντε ετών. www.rolex.com 101

Τάσος Νούσιας «Δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες» της Μαριανίνας Πάτσα

υναντηθήκαμε για τη συνέντευξη ένα πρωί στο Θησείο. Μπήκε στον χώρο με διάθεση εύθυμη και με ένα χιουμοριστικό σχόλιο να ντύνει τις κουβέντες μας κάθε λίγα λεπτά. Μετά τη φωτογράφιση καθίσαμε στο τραπέζι, με τον λευκό του σκύλο στα πόδια μας και το δημοσιογραφικό recorder ανάμεσά μας. Κι εκεί, ξεδίπλωσε έναν νου που δικαιολογεί απόλυτα τον λόγο για τον οποίο ηθοποιός σημαίνει φως. «Επέλεξα τον δρόμο της υποκριτικής, στην αρχή διαισθητικά. Ανακάλυψα στην πορεία το γιατί: διότι είναι συγκεραστική τέχνη που χωράει τα πάντα. Όλες οι δεξιότητες του ανθρώπου μπορούν να μπουν μέσα σε έναν ρόλο, ενώ μπορείς να αποκτήσεις κι άλλες τόσες με αφορμή έναν ρόλο. Είναι τόσο πλούσιος δρόμος!» Αυτό που δεν συγχωρεί στον εαυτό του είναι η μη συγκέντρωση την ώρα που παίζει. «Όταν συμβαίνει, ανοίγει η σκηνή να σε καταπιεί. Αν φύγει ο ρόλος από τα χέρια μου, το επισημαίνω με μεγάλη σφοδρότητα στον εαυτό μου. Ευτυχώς, έχει συμβεί ελάχιστες φορές. Είναι τουλάχιστον ανήθικο να πεις όμορφα την ιστορία σε κάποιον, ενώ σε κάποιον άλλο να την πασαλείψεις και να το προσπεράσεις». Φόβο στο σανίδι δεν έχει νιώσει ποτέ. «Ουσιαστικά, η έκθεση στον κόσμο ήταν το εναρκτήριο λάκτισμα για να γίνω ηθοποιός. Αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραιτήτως γενναιότητα, ας μην το ωραιοποιούμε. Διότι αυτός που δεν φοβάται να εκτεθεί μπορεί να είναι και ένας δυνάμει επιδειξίας!» «Η υποκριτική εμπεριέχει όλη τη θνησιγένεια του ανθρώπου, από τη στιγμή της σύλληψης μέχρι τον θάνατο, όλα μέσα από τη σύλληψη του κειμένου μέχρι τη γέννηση της παράστασης, δηλαδή την πρώτη της έκθεση στον κόσμο. Μετά, η παράσταση ωριμάζει και περνά από την παιδικότητα στην εφηβεία. Έπειτα γερνά, κλείνοντας έναν πλήρη κύκλο. Είναι μια τεράστια διαδρομή κι εμείς το ζούμε σχεδόν σε κάθε παράσταση. Είναι μαγικό!» Η μουσική αποτελεί σημαντικό κομμάτι της δουλειάς του. «Θεωρώ εξαιρετικά τα Αναλόγια. Έχω συγκλονιστεί από την αφήγηση ανθρώπων που είπαν καθαρά ένα κείμενο, χωρίς σκηνικό εμπλουτισμό. Έχω επίσης βρεθεί με τζαζίστες να τζαμάρουμε πάνω σε κείμενα του Σαίξπηρ. Με τον Σ. Ξαρχάκο συνεργαστήκαμε με αφορμή το “Μεγάλο μας Τσίρκο”. Αυτό σημαίνει για μένα Παράδοση. Όταν, π.χ., ο Ξαρχάκος ακουμπά το έργο του πάνω σου. Είναι και θέμα χημείας το να βρεθείς με ανθρώπους από άλλα μετερίζια και να συμπράττεις. Και σε αυτό είμαι τυχερός, διότι βρέθηκα με τον αφρό».

102

Φωτογραφίες: Γιώργος Μαλεκάκης

faces

103

Η θεατρική πράξη είναι σπουδαίο εργαλείο. Οι πρώτες παραστάσεις αφορούσαν στην κοινωνία και οι άνθρωποι διαπραγματεύονταν σε πρώτο χρόνο τα μύχιά τους. Γι’ αυτόν τον λόγο αυτά τα έργα είναι αξεπέραστα. Γιατί δεν μιλάνε για το “λίγο”, αλλά για την οικουμενική σχέση του ανθρώπου με τα πάντα. Και μέσα από αυτή την αναγκαιότητα το θέατρο επιστρέφει μέσα στην κρίση, για να μιλήσει για όλα αυτά που είχαμε ξεχάσει μέσα στην επίπλαστη ευμάρεια που ζούσαμε».

Από τις συνεργασίες του δεν ξεχωρίζει καμία, διότι «μία είναι η μέθοδος: ότι δεν υπάρχει μέθοδος! Αυτό σε φέρνει και σε διαφορετική ενσυναίσθηση για τη διαφορετικότητα του άλλου. Οφείλεις να μηδενίσεις, για να μπορέσει να χωρέσει το επόμενο κομμάτι μέσα σου. Καλλιτεχνικά, θα ήθελα να μπορούσα να βρεθώ με όλους. Από τον Herzog μέχρι τον Tarantino. Δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες. Δεν μπορώ να χάσω τον σεβασμό μου για αλλότρια κεφάλαια, που όμως μιλάνε με μια καθαρότητα». Τι θεωρεί ότι άλλαξε με την πολύ επιτυχημένη σειρά «Το Νησί»; «Ο κόσμος γύρισε πίσω στην τηλεόραση και μπήκε ξανά στη διαδικασία να δει κάτι σε αυτό το καταπληκτικό –αλλά με τη χειρότερη διαχείριση– μέσο». 104

Φέτος, ο Τάσος Νούσιας βρίσκεται για τρίτη σεζόν στην παράσταση «Σμύρνη μου αγαπημένη» της Μιμής Ντενίση. Και, όπως λέει, στην πορεία κάθε παράσταση που παίζεται καιρό αποκτά κι άλλα αρώματα, σαν το παλιό κρασί. «Όμως το κρασί μπορεί και να ξινίσει επίσης. Και είναι πρόκληση το να αντέξεις τη ρουτίνα». Η νέα ταινία στην οποία πρωταγωνιστεί, «Η Ρόζα της Σμύρνης» του Γιώργου Κορδέλλα, έρχεται στους κινηματογράφους αυτόν τον μήνα. «Πρόκειται για μια ιστορία όπου ο ήρωας, πρόσφυγας από την Κωνσταντινούπολη στην Ελλάδα, ψάχνει να βρει τις ρίζες του και να τις συνθέσει σε μια έκθεση με κεντρικό έκθεμα ένα ματωμένο νυφικό. Μέσα στη φόδρα του βρίσκει ένα γράμμα. Υπάρχει ο άνθρωπος στον οποίο απευθύνεται; Ποια είναι η ιστορία του; Στο τέλος φανερώνεται πως πρόκειται για μια ερωτική ιστορία που θυμίζει το “Ρωμαίος και Ιουλιέτα” του Σαίξπηρ. Η ταινία αυτή μας αφορά στον πυρήνα μας. Είναι μια διείσδυση στον έρωτα και στην ιστορία αλύτρωτων και προαιώνιων πατρίδων».

faces

105

σύντροφός του, Marlene Kaminsky, είναι ηθοποιός, σκηνοθέτις και παραγωγός. Οι δυο τους συνεργάζονται συχνά. «Η δουλειά, εκτός από τον έρωτα, είναι ένα από τα βασικά στοιχεία που μας δένουν. Δεν είναι εύκολο, αλλά όπως και στις σχέσεις, έτσι και στη δουλειά, αν δεν συνεργαστείς με σεβασμό και θαυμασμό, θα αποτύχεις». Aν υποθετικά συναντούσες τον Θεό, τι θα του έλεγες; «Νομίζω ότι ο Θεός είναι σκηνοθέτης. Πιστεύω ότι στον καθέναν από εμάς έχει δώσει έναν ρόλο και έχει στήσει τη σκηνή του. Οπότε θα του ζητούσα αν γίνεται στα επόμενα έργα, δηλαδή στις επόμενες ζωές, να αλλάξω ρόλο. Να γίνω τη μία φορά λίγο Τραμπ, την άλλη να γίνω Πλάτωνας, ή ακόμα κι εκείνο το τυπάκι εκεί πέρα που δεν κάνει τίποτα. Μπορεί όμως και απλώς να τον ευχαριστούσα για τον ρόλο που μου έδωσε σε αυτή τη ζωή». Ποιο είναι το αγαπημένο σου σύνθημα στους τοίχους της Αθήνας; «Είναι ένα ουσιαστικά γραμματειακό σύνθημα: γράφει τη λέξη “Λάθι”. Εννοεί φυσικά τα Λάθη, αλλά το θεωρώ πολύ εύστοχο που είναι γραμμένο ανορθόγραφα. Νομίζω ότι κουμπώνει καταπληκτικά σε αυτή την περίοδο». Φεύγοντας από τη συνέντευξη, επισκέφτηκα τα παλιατζίδικα στο Μοναστηράκι. Μου εξήψε την περιέργεια ένα μικρό σεντούκι που περιείχε χειρόγραφα και την ασπρόμαυρη φωτογραφία ενός άνδρα. Θυμήθηκα τη Ρόζα της Σμύρνης και χαμογέλασα.

Ένδυση και υπόδηση όλα Brooks Brothers. Καπέλο από ιδιωτική προσωπική συλλογή.

106

faces

107

Timecode

Πολύπλοκο, αλλά εξαιρετικά user-friendly, το νέο L.U.C Time Traveller One επιτρέπει στον κάτοχό του να διαβάζει την ώρα με μία ματιά σε οποιαδήποτε χρονική ζώνη του πλανήτη. Δεξιά, δύο φίλοι που μοιράζονται την αγάπη τους για την ταχύτητα και τα ρολόγια: ο παλαίμαχος πιλότος της F1 Jacky Ickx και ο πρόεδρος της Chopard, Karl-Friedrich Scheufele. Επάνω δεξιά, Colin Firth, David Gandy, Jack Guinness: οι Βρετανοί gentlemen επιλέγουν L.U.C της Chopard. 108

Gentleman’s Hour

Με avant-garde μηχανισμούς, παραδοσιακή τεχνογνωσία, ακρίβεια, λεπτότητα και υψηλή αισθητική, τα μοντέλα L.U.C της Chopard είναι «κομμένα και ραμμένα» στα μέτρα των σύγχρονων aficionados της υψηλής ωρολογοποιίας. της Φανής Ζαφράκα- Θεμελίδη

ι ζητά ένας σύγχρονος άνδρας από το ρολόι του; Να είναι ακριβές και αξιόπιστο, και να προσφέρει ενίοτε και κάποιες πρακτικές λειτουργίες. Να είναι κομψό, διακριτικό και να εφαρμόζει άψογα στον καρπό. Να έχει έναν –απλό ή πολύπλοκο, δεν έχει σημασία– μηχανισμό υψηλής τεχνολογίας. Και να προέρχεται από κάποιον οίκο με ιστορία και παράδοση στην ωρολογοποιία. Οι άνδρες που αγοράζουν σήμερα μοντέλα υψηλής ωρολογοποιίας αποδεικνύονται ολοένα και πιο ψαγμένοι και ενημερωμένοι με το αντικείμενο, εξελίσσονται σε πραγματικούς connoisseurs. Σ’ αυτό το κοινό απευθύνεται ο οίκος Chopard με τη high-end συλλογή L.U.C, η οποία φέρει τα αρχικά του ιδρυτή του οίκου, Louis-Ulysse Chopard. Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 ο πρόεδρος της Chopard, Karl-Friedrich Scheufele, πήρε ένα γενναίο ρίσκο, που έμελλε να αλλάξει την πορεία της μάρκας και να την απογειώσει, ώστε σήμερα να συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων εταιρειών υψηλής ωρολογοποιίας: αποφάσισε να βαδίσει στα χνάρια του Louis-Ulysse Chopard, ιδρύοντας μια αυθεντική manufacture στο ιστορικό ελβετικό χωριουδάκι Fleurier, ώστε να ελέγχει την παραγωγή ενός ρολογιού από το Α έως το Ω. Το 1996 το σχέδιό του πήρε σάρκα και οστά, με το λανσάρισμα του πρώτου μηχανισμού L.U.C 1.96. Από τότε έχουν περάσει είκοσι χρόνια, με τη συλλογή L.U.C να μετράει σήμερα πολυάριθμες τεχνολογικές πατέντες, 11 βασικούς manufacture μηχανισμούς και

87 παραλλαγές τους – όλους με επίσημη πιστοποίηση χρονομέτρου από το COSC. Όπως τονίζει με καμάρι ο Karl-Friedrich Scheufele, o εμπνευστής του –επιτυχημένου, όπως αποδείχθηκε– εγχειρήματος, «σήμερα στη Chopard Manufacture στο Fleurier, ελέγχουμε κάθε βήμα της δημιουργίας ενός ρολογιού, από την έρευνα και την ανάπτυξη μέχρι την παραγωγή όλων των εξαρτημάτων και το φινίρισμα ολοκληρωμένων μηχανισμών». Γιορτάζοντας την 20ή επέτειο από την ίδρυση της Chopard Manufacture, η Chopard παρουσιάζει πρώτη φορά ένα ρολόι με παγκόσμια ώρα, το L.U.C Time Traveller One, καθώς και ένα μοντέλο με δεύτερη ώρα, το L.U.C GMT One. Και τα δύο έχουν σχεδιαστεί για να διευκολύνουν την καθημερινότητα των «σύγχρονων νομάδων», των ανδρών που είτε ταξιδεύουν συχνά είτε πρέπει να βρίσκονται συνεχώς σε επαφή με διάφορες χρονικές ζώνες του πλανήτη. Η επίσημη πρεμιέρα των L.U.C Traveller έγινε στις αρχές Οκτωβρίου στο Λονδίνο, παρουσία πολλών gentlemen φίλων της Chopard, όπως ο ηθοποιός Colin Firth, ο συνθέτης, τραγουδιστής και μουσικός παραγωγός Mark Ronson, το μοντέλο David Gandy, ο θρύλος της F1 Jacky Ickx και ο Βρετανός ηθοποιός Jack Guinness. www.chopard.com 109

Getty Image / Ideal Image

Αγώνας Polo στο St. Moritz Εκεί όπου ο ήλιος λάμπει 322 ημέρες τον χρόνο της Σάντυς Τσαντάκη

Χιόνιζε όλο το βράδυ και κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ένα ολόκληρο γήπεδο ήταν θαμμένο στο χιόνι», θυμάται ο Reto Gaudenzi για τις 26 Ιανουαρίου του 1985 και το πρώτο πρωτάθλημα πόλο στο Σεντ Μόριτζ. Δεκαετίες μετά, το χιόνι παίζει με τον ήλιο, η σκιά με το φως, οι επισκέπτες γνωρίζουν πως το τελευταίο Σαββατοκύριακο του πρώτου μήνα της χρονιάς είναι αφιερωμένο στο αγαπημένο τους σπορ. Από τις 27 μέχρι και

110

τις 29 Ιανουαρίου, η παγωμένη λίμνη του Σεντ Μόριτζ θα αντανακλά γκολ και πολυτέλεια, με τις κρατήσεις στα ξενοδοχεία να γίνονται έναν χρόνο πριν, τους οίκους μόδας να συναγωνίζονται την αγορά του Παρισιού και του Μιλάνου, τους σεφ με αστέρια Michelin να ανανεώνουν το μενού τους για να κερδίσουν το δικό τους έπαθλο γευσιγνωσίας.

entertainment

Η γέννηση του Polo St. Moritz και του Snow Polo World Cup ήταν μάλλον επεισοδιακή. Για δύο χρόνια, ο Reto Gaudenzi (ξενοδόχος και ιδρυτής του πρωταθλήματος) εργαζόταν σκληρά για να πραγματοποιηθεί η πρώτη διοργάνωση στο χιόνι.

ήταν έτοιμα για την παγκόσμια πρεμιέρα. Ο καιρός άλλαξε, ο ήλιος έλαμψε, 1.000 θεατές παρακολούθησαν τους αγώνες με πάθος, 100 δημοσιογράφοι κατέγραψαν συναισθήματα και σκορ. Τα επόμενα χρόνια ακολούθησαν ευρωπαϊκά και παγκόσμια πρωταθλήματα στο χιόνι και στο γρασίδι.

Έπεισε επενδυτές, αγνόησε όλους όσοι τον πολέμησαν και λίγο πριν τη μεγάλη ημέρα το «μωρό» του επρόκειτο να θαφτεί στο χιόνι. Η πρόβα τζενεράλε εξελίχτηκε σε ροντέο στη χιονοθύελλα. Οι παίκτες του πόλο όμως είναι μαχητές και ο Reto δεν θα το έβαζε κάτω. Μετά από κάποια τηλεφωνήματα, στις 7 το πρωί, 25 κάτοικοι βοήθησαν να καθαρίσουν το γήπεδο με ιδιωτικά εκχιονιστικά. Μετά από έξι ώρες προσπάθειας, όλα

Ήλιος 322 ημέρες τον χρόνο, 5.400 μόνιμοι κάτοικοι, σαλέ και παραδοσιακοί ξενώνες, πολυτελή ξενοδοχεία, η αντανάκλαση του ήλιου στο χιόνι. Η χαρά της ζωής. Οι κάτοικοι του Σεντ Μόριτζ έχουν κάθε λόγο να είναι χαρούμενοι, ζουν σε ένα από τα πιο όμορφα μέρη του πλανήτη. «Allegra». Έτσι χαιρετιούνται κάθε μέρα. Δεν σημαίνει «γεια» ή «καλημέρα», αλλά να είσαι χαρούμενος. 111

Getty Images / Ideal Image

elcome to St. Moritz, λοιπόν. Από την πρώτη διοργάνωση μέχρι σήμερα η είσοδος είναι ελεύθερη. To πόλο μετράει 2.600 χρόνια ζωής. Και οι κανόνες; Προέχει η ασφάλεια των αλόγων και των αναβατών τους. Κάθε ομάδα έχει τέσσερις παίκτες. Ο αρχηγός φοράει συνήθως τον αριθμό 3 και ο υπεύθυνος της άμυνας το 4. Το παιχνίδι έχει τόσους κανόνες, όσες και ανατροπές. Μοιάζει απλό, αλλά δεν είναι. Στην παγωμένη λίμνη τέσσερις ομάδες συναγωνίζονται για το έπαθλο της Cartier, που συνοδεύεται

112

από το υψηλότερο χρηματικό έπαθλο στον κόσμο του πόλο. Κάπως έτσι, αυτό που χτίστηκε σε λευκό σκηνικό πριν από 30 χρόνια περίπου ξεκίνησε μια παγκόσμια τάση. Σήμερα το πόλο στο χιόνι παίζεται από το Άσπεν στην Αμερική και την Κορτίνα Ντ’ Αμπέτσο στην Ιταλία μέχρι την πόλη Τιαντζίν στην Κίνα. Το 2015 οι θεατές στο πρωτάθλημα πόλο στο Σεντ Μόριτζ ξεπέρασαν τους 12.000. Ταχύτητα, παράδοση, φιλοξενία, έντονα συναισθήματα, πρόκληση, αντοχή. Και allegra διάθεση.

style

Men’s Fashion:

νέο ανδρικό corner στα πολυκαταστήματα attica Συνδυάζοντας την παράδοση με την πρωτοπορία

ε αυθεντική ιταλική φινέτσα, ο οίκος Boggi Milano ντύνει τον σύγχρονο άνδρα με αναφορές από το παρελθόν και όραμα από το μέλλον, συνδυάζοντας την παράδοση με την πρωτοπορία. Από το 1939, ο διάσημος ιταλικός οίκος οργανώνει και σχεδιάζει τις συλλογές του, δίνοντας προσοχή σε κάθε λεπτομέρεια, από την παραγωγή μέχρι τη διανομή, με στόχο να προσφέρει το δικό του στυλ στον χώρο της ανδρικής μόδας. Ποιοτικές και πάντα στυλιστικές, οι προτάσεις του περιλαμβάνουν από κοστούμια, πουκάμισα, γραβάτες, σακάκια και παλτά μέχρι φούτερ, μπλουζάκια, αθλητικά και δερμάτινα αξεσουάρ.

Κάθε άνδρας είναι μοναδικός

ι παραδοσιακές αξίες του ιταλικού luxury brand Corneliani ταυτίζονται βαθιά με την ποιότητα και τη μεγαλοπρέπεια που πηγάζει από την πόλη-αφετηρία, τη Mantua στη Βόρεια Ιταλία – και αυτό φαίνεται στην επιλογή των πιο φίνων υφασμάτων, στο απαράμιλλο design και στην άψογη εφαρμογή.

Εκλεπτυσμένες ροκ λεπτομέρειες από τον John Varvatos

ο εμβληματικό brand ανανεώνεται για τη χειμερινή σεζόν με μια συλλογή από επιλεγμένα tailored κομμάτια και sportswear. Πιστός στο πολύ ιδιαίτερο lifestyle του brand που φέρει το όνομά του, ο John Varvatos εμπλουτίζει τη χειμερινή συλλογή του 2016-17 με εντυπωσιακά κοψίματα και εκλεπτυσμένες ροκ λεπτομέρειες που είναι αισθητές παντού: από τα ρούχα και τα αξεσουάρ μέχρι και τα παπούτσια, όπως επίσης και στην πιο νεανική σειρά John Varvatos STAR USA Collection.

Life as a Masterpiece: Η φιλοσοφία του οίκου είναι ότι κάθε άνδρας είναι μοναδικός και αυτό που χαρακτηρίζει τη μοναδικότητά του είναι ο χαρακτήρας και το προσωπικό του στυλ. Πέρα από τα καλοραμμένα κοστούμια και το stylish leisurewear, στον οίκο Corneliani θα βρείτε και made-to-measure κομμάτια, με γραμμές υψηλής ραπτικής και μεγάλη χρωματική ποικιλία. 113

Suburban Chic της Σάντυς Τσαντάκη

εν είναι πολλά τα μέρη στην Αθήνα που μπορείς με σιγουριά να ξέρεις πως, ακόμα και μόνος σου να πας, θα βρεις έναν φίλο, έναν γνωστό, μια παρέα για να περάσει όμορφα η βραδιά. Στο Albion*, που αποτελεί έναν από τους πιο ξεχωριστούς χώρους στο Ψυχικό, μπορείς να πας για φαγητό (μεσογειακό μενού), ατελείωτες συζητήσεις και μετά γλυκό, και ύστερα πάλι αναλύσεις, ή απλώς να καθίσεις στο μπαρ, να κουβεντιάσεις όρθιος με το κοκτέιλ σου. Ο Παύλος Γιαβής και ο Νεκτάριος Νικολόπουλος, ιδιοκτήτες, φέτος δημιούργησαν μια ιδιαίτερη κάβα στον χώρο. Και το στυλ; Ανεπιτήδευτο, αλλά φροντισμένο. Γήινο, προσαρμοσμένο στο λίγο πιο αργά, λίγο πιο εκκεντρικά, ας ξεχωρίζουμε και λίγο. Γιατί μόδα σημαίνει ακριβώς το αντίθετο της ομοιομορφίας. Ωραιοποιεί, αλλά την ίδια στιγμή πρέπει να σέβεται τις ιδιαιτερότητες κάθε ατόμου. Δερμάτινο με πουκάμισο και γραβάτα; Ναι, αν η ώρα το επιτρέπει. Ειδικά το ρολόι. Τραγιάσκα; Αξύριστο look; Μπλε αντανακλάσεις; Χρυσές; Μανικετόκουμπα; Γαλάζιο πουκάμισο; Τα ρούχα με προσωπικότητα χαρίζουν θετική ενέργεια και ελευθερία σε όποιον επιλέγει να τα υιοθετήσει. Χριστουγεννιάτικη διάθεση; Όχι μόνο στις γιορτές. Τα Χριστούγεννα είναι μέσα μας. Και μπορούμε κάθε βράδυ, κάθε μέρα, να ντυνόμαστε, να πίνουμε, να τρώμε, να γελάμε, να μοιραζόμαστε, σαν να είναι η τελευταία ημέρα του χρόνου. Η πρώτη ημέρα της καινούργιας χρονιάς. Είναι όμορφο να μπορείς να φτιάξεις κάτι καινούργιο από κάτι που έχεις απορρίψει ή έχει ξεφτίσει από το πέρασμα του χρόνου. Γιατί όλα τελικά μπορούν να ξαναγεννηθούν αν υπάρχει διάθεση για ανανέωση. * To Τhe Αlbion Restaurant (210-67.40.710) βρίσκεται στην οδό Ομήρου 6 στο Νέο Ψυχικό.

Photography: Γιώργος Μαλεκάκης Fashion editor: Mariannie Samara Model: Αριστοτέλης Μπολοβίνος (ace models) Grooming: Nelly Alex Assistant photographer: Alex Antoniadis Σακάκι, γιλέκο, πουκάμισο, γραβάτα, παντελόνι, όλα Rococo

114

style

115

Three piece κοστούμι, πουκάμισο και γραβάτα, TAILOR

116

style

Σακάκι Papadogamvros, Πουκάμισο Rococo (Rococo boutique), Παντελόνι και γραβάτα Brooks Brothers (Brooks Brothers boutique), Χρονογράφος με δερμάτινο λουράκι Venus (PATSEAS), Δετά δερμάτινα παπούτσια PREMIATA (Καλογήρου)

117

Πλεκτή ζακέτα, πουκάμισο, όλα The Bostonians (Notos Galleries)

118

style

Tuxedo, πουκάμισο και δετά δερμάτινα παπούτσια, όλα BOSS (Boss Stores) 119

Pin-strip κοστούμι, πουκάμισο και γραβάτα, όλα Brooks Brothers (Brooks Brothers boutique), Δετά δερμάτινα παπούτσια PREMIATA (Καλογήρου)

120

style

Cardigan American Eagle (American Eagle store), Πουκάμισο Gant (Notos Galleries), Μαντίλι δεμένο σαν γραβάτα Brooks Brothers (Brooks Brothers boutique), Παντελόνι από κοστούμι και τιράντες BOGGI (Attica), Κοκάλινα γυαλιά οράσεως Persol (Luxottica)

121

Διευθύνσεις: Suburban Chic (σελ. 108-117): Attica Department Stores: Πανεπιστημίου 9, Αθήνα, τηλ. 211-802600, Rococo: Κεντρική διάθεση Παραδεισίων 25, Γαλάτσι, τηλ. 2102139790, Rococo boutique The Mall Athens, Ανδρέα Παπανδρέου 35, Μαρούσι, τηλ. 2106300000, Rococo boutique Σκουφά και Ηρακλείτου, Κολωνάκι, τηλ. 210-3609856, TAILOR Italian Made: Ακαδημίας 24 και Δημοκρίτου 1, Κολωνάκι, τηλ. 210-3388363, Παλαιών Πατρών Γερμανού 14, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310-250509, Brooks Brothers: Σταδίου 4 και Αμερικής, Αθήνα, τηλ. 210-3225970, Brooks Brothers Golden Hall, Λ. Κηφησίας 37Α, Μαρούσι τηλ. 210-1814380, Shop&Trade:ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ τηλ. 210-3408400, Notos Galleries: Σταδίου και Αιόλου, Αθήνα, τηλ. 210-3245811, Ηρώων Πολυτεχνείου 35, Πειραιάς, τηλ. 210-4119811, American Eagle Outfitters: The Mall Athens, Ανδρέα Παπανδρέου 35, Μαρούσι, τηλ. 2106300000, Luxottica Hellas:ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ τηλ. 210-6669300, Καλογήρου: Κενρική Διάθεση τηλ. 210-3356000, PATSEAS: Σταδίου 5, Αθήνα, τηλ. 210-3230722, ΛΕΩΦ.ΚΗΦΙΑΣ 342 ΝΕΟ ΨΥΧΙΚΟ, 210 6717857 – 858

Διευθύνσεις: Stills (σελ. 120-131): BOSS STORES: Αμερικής 19, Κολωνάκι, τηλ: 2103389080 - Κολοκοτρώνη 8, Κηφισιά, τηλ.: 2108017879 - Λαζαράκη 20, Γλυφάδα, τηλ.: 210-8986378, BROOKS BROTHERS: Citylink - Σταδίου 4 & Αμερικής, Αθήνα, τηλ.: 210-3225970, ΕΛΜΗ SYSTEMS S.A.: Λεωφ. Αθηνών 165, Χαϊδάρι, τηλ.: 210-2002200-300, ERMENEGILDO ZEGNA: Βουκουρεστίου 24, Αθήνα, τηλ.: 210-3643930, FRANCK MULLER BOUTIQUE - KASSIS: Βουκουρεστίου 21, Αθήνα, τηλ.: 210-3628003 / Ενόπλων Δυνάμεων, Τρία Πηγάδια, Μύκονος, τηλ.: 2289022922. www.kassis.net, GOFAS: Σταδίου 3, Αθήνα, τηλ.: 210-3317540 / Ματογιάννη 43, Μύκονος, τηλ.: 22890-24521, ΚΟΥΓΙΑΝΟΣ : Πλουτάρχου 17-19, Κολωνάκι, τηλ.: 210-7258931, LUXOTTICA HELLAS: Κεντρική διάθεση, τηλ.: 210 6669300, ORA KESSARIS: Βουκουρεστίου 8Α, Αθήνα. τηλ.: 210-3711020 – Golden Hall, Κηφισίας 37A, Μαρούσι, τηλ.: 210-6839602 – Ξενοδοχείο Hilton, Λεωφ. Βασ. Σοφίας 46, Αθήνα, τηλ.: 210-7241111 – Ματθ. Ανδρονίκου 58, Μύκονος, τηλ.: 22890-22880 – Navarino Dunes, Costa Navarino, Μεσσηνία, τηλ.: 27230-91119-4. www.kessaris.gr, ΠΑΤΣΕΑΣ: Πατσέας: Λ. Κηφισίας 342, Νέο Ψυχικό, τηλ.: 210-6717857-858 / Αγ. Γεωργίου 8, Χαλάνδρι, τηλ.: 210-6811553 / Σταδίου 5, Αθήνα, τηλ.: 210-3230722 / Κυριαζή 30 & Αλωνίων, Κηφισιά, τηλ.: 210-6236586 - Ερμού 25, Μαρούσι, τηλ.: 210-6121839 / Ενόπλων Δυνάμεων 15, Χώρα Μυκόνου, Μύκονος, τηλ.: -2289078881. www.patseas.gr, PUBLIC: Καραγιώργη Σερβίας 1, Αθήνα, τηλ.: 210-8181333, ROCKWELL: Αναγνωστοπούλου 11, Κολωνάκι, τηλ.: 210-7223336, ROLEX HELLAS: Βαλαωρίτου 5, Αθήνα, τηλ.: 210-3621138 / Κολοκοτρώνη 1, Αθήνα, τηλ.: 210-3235909. www. rolex.com, SHOP & TRADE: Κεντρική διάθεση, τηλ.: 210 3408400), STELLA VILDIRIDI: Βουκουρεστίου 11 & Ελ. Βενιζέλου 8, Αθήνα, τηλ.: 210-3635145, SWATCH GROUP GREECE: Μαντζαγριωτάκη 3, Καλλιθέα, τηλ.: 210-9565656. www.swatchgroup.com, ΤΖΑΝΝΕΣ: Κριεζώτου 7, Αθήνα, τηλ.: 210-3253613.

122

style

Κοστούμι Antony Morato (Shop&Trade), Turtle-neck πουλόβερ Brooks Brothers (Brooks Brothers boutique), Δετά δερμάτινα παπούτσια PREMIATA (Καλογήρου)

123

124

style

White shades of elegance του Μιχαήλ Ανδρουλιδάκη

α λευκά πουκάμισα αποπνέουν φινέτσα και κομψότητα, ενώ είναι κατάλληλα για κάθε περίσταση. Ένα λευκό πουκάμισο μπορεί να φορεθεί τόσο στη δουλειά όσο και σε ένα πολύ επίσημο κάλεσμα. Ένα ένδυμα το οποίο ταιριάζει σε σχεδόν κάθε ενδυματολογικό σύνολο και προσδίδει φρεσκάδα αλλά ταυτόχρονα κύρος στην εμφάνισή μας. Έχοντας πλήθος επιλογών, φορώντας κυρίως λευκό πουκάμισο, μπορούμε να διαφοροποιήσουμε την εμφάνισή μας, ανάλογα με την περίσταση και τη διάθεση. Το είδος και το μέγεθος του κολάρου, το στυλ, το ύφασμα, τα κουμπιά και τα αξεσουάρ είναι χαρακτηριστικά που μπορούν να κάνουν ένα λευκό πουκάμισο μοναδικό. Έτσι, επέλεξα να σας παρουσιάσω τρία διαφορετικά στυλ λευκών πουκαμίσων, χειροποίητα, απο τον οίκο Χριστάκης, τα οποία είναι κατασκευασμένα από άριστης ποιότητας δίκλωνη ελβετική ποπλίνα, ένα κομψό και φινετσάτο ύφασμα.

Το πιετάτο λευκό πουκάμισο Το πιετάτο πουκάμισο θεωρείται ένα από τα πιο αμπιγέ πουκάμισα. Συνήθως συνδυάζεται με σμόκιν και αποτελεί αγαπημένη επιλογή όταν το dress code είναι Black Tie. Διαθέτει κάθετες πιέτες στο μπροστινό μέρος του πουκαμίσου και κρυμμένα κουμπιά, ένα χαρακτηριστικό που το καθιστά ιδανικό να συνδυαστεί με παπιγιόν. Το λευκό πουκάμισο με τα ντυμένα μαύρα κουμπιά Το λευκό πουκάμισο με το turndown κολάρο έχει κουμπιά ντυμένα με μαύρο ύφασμα. Είναι ιδανικό για να φορεθεί με παπιγιόν ή ακόμα και σκέτο, λόγω του ότι ο γιακάς έχει μοντέρνες, κοντές άκρες. To κασέ λευκό πουκάμισο με πλαστρόν Το πουκάμισο με πλαστρόν συνήθως συνδυάζεται με σμόκιν. Λόγω του winged κολάρου του, θεωρείται μια πολύ κομψή επιλογή για τις πιο επίσημες περιστάσεις και έχει σχεδιαστεί για να φοριέται, κυρίως, με παπιγιόν.

Πουκάμισα: Χριστάκης (www.christakisathens.com), Φωτογραφία: Βασίλης Κουρούπης (www.vasiliskouroupis.com) www.itsamanclass.com, www.facebook.com/itsamanclass, www.instagram.com/itsamanclass

Και όπως είπε ο Tom Ford: «Όταν φοράω ένα λευκό πουκάμισο, νιώθω ακριβώς το ίδιο συναίσθημα με το να ξαπλώνω σε καλοσιδερωμένα, φρέσκα σεντόνια το βράδυ. Απλώς νίωθω καλά μέσα σε αυτά». 125

High Time Φωτογραφίες: Σπύρος Αναστασάτος, Styling: Μάνθος Δελλατόλας, Επιμέλεια ρολογιών: Φανή Ζαφράκα-Θεμελίδη

Φίνο δέρμα, μετάξι, χρυσός και υψηλή ωρολογοποιία πρωταγωνιστούν στις πιο elegantes εμφανίσεις των εορτών. Πένα και μελανοδοχείο MONTBLANC (Τζάννες). Μανικετόκουμπα BROOKS BROTHERS. Θήκη για tablet, PUBLIC. Ρολόι ROLEX Oyster Perpetual Sky-Dweller με κάσα 42 mm από λευκό χρυσό 18Κ, αυτόματο manufacture μηχανισμό, πιστοποίηση χρονομέτρου από το COSC, δεύτερη ώρα, ετήσιο ημερολόγιο, ημερομηνία και λουράκι από δέρμα αλιγάτορα (Rolex Hellas) 126

style

Δερμάτινη θήκη γραβατών BROOKS BROTHERS. Δερμάτινα loafers και πορτοφόλι ERMENEGILDO ZEGNA. Δερμάτινη ζώνη και μανικετόκουμπα BROOKS BROTHERS. Μεταξωτή ποσέτ και δερμάτινα γάντια BOSS (Boss Stores). Ρολόι FRANCK MULLER Cintrée Curvex με κάσα από ροζ χρυσό, αυτόματο μηχανισμό και λουράκι από δέρμα αλιγάτορα (Franck Muller Boutique-Kassis). Ρολόι OMEGA Constellation Globemaster με κάσα 39 mm από ανοξείδωτο ατσάλι, στεφάνη και κορόνα από κίτρινο χρυσό 18Κ, αυτόματο μηχανισμό Co-Axial με πιστοποίηση Master Chronometer και λουράκι από δέρμα αλιγάτορα (Swatch Group Greece) 127

Επάργυρη μινιατούρα αυτοκίνητο αντίκα (Κουγιανός). Γυαλιά οράσεως PERSOL (Luxottica Hellas). Δερμάτινος χαρτοφάκελος HUGO (Boss Stores). Ρολόι HUBLOT Classic Fusion Ultra-Thin Skeleton με κάσα 45 mm από τιτάνιο, κουρδιστό skeleton μηχανισμό με μικρά δευτερόλεπτα στο 7 και 90 ώρες power reserve, και λουράκι από δέρμα αλιγάτορα (Gofas). Ρολόι PIAGET Polo S, ολοκαίνουργιο μοντέλο με κάσα 42 mm από ατσάλι, ημερομηνία, αυτόματο μηχανισμό manufacture Piaget και μπρασελέ από ατσάλι (Gofas).

128

style

Καπέλο HUGO (Boss Stores). Πουκάμισο ERMENEGILDO ZEGNA. Παπιγιόν HUGO (Boss Stores). Μανικετόκουμπα ERMENEGILDO ZEGNA. Ποσέτ BOSS (Boss Stores). Ρολόι GIRARD-PERREGAUX 1966 Skeleton με κάσα 38 mm από ροζ χρυσό 18Κ, αυτόματο manufacture μηχανισμό και φίνο λουράκι από δέρμα αλιγάτορα (Πατσέας)

129

Δερμάτινο briefcase ERMENEGILDO ZEGNA. Πουκάμισο και γραβάτα BOSS (Boss Stores). Μανικετόκουμπα ERMENEGILDO ZEGNA. Ρολόι PATEK PHILIPPE Calatrava 5227R με κάσα 39 mm από ροζ χρυσό 18Κ, αυτόματο μηχανισμό με ημερομηνία, ιβουάρ καντράν από λάκα με χρυσούς δείκτες και λουράκι από δέρμα αλιγάτορα (Stella Vildiridis)

130

style

Δερμάτινο σημειωματάριο MONTBLANC (Τζάννες). Πένα MONTBLANC Meisterstück Solitaire Doué Geometric Dimension LeGrand (Τζάννες). Ρολόι BULGARI Octo Petite Seconde Finissimo με οκτάγωνη κάσα από ροζ χρυσό 18Κ, διαμέτρου 40 mm και πάχους μόλις 5,15 mm, υπέρλεπτο κουρδιστό μηχανικό μηχανισμό και φίνο λουράκι από δέρμα αλιγάτορα (Ora Kessaris)

131

Οσφρητικές εμπειρίες της Αντωνίας Θωμοπούλου, Φωτογραφίες: Σπύρος Αναστασάτος, Επιμέλεια φωτογράφισης / Still Life: Μάνθος Δελλατόλας

Kλασικές και διαχρονικές εσάνς με νότες από μπαχαρικά, αρωματικά φυτά και σπάνια λουλούδια βάζουν τη σφραγίδα τους στα νέα αρώματα του φετινού χειμώνα. The One, Dolce & Gabbana. Armani Code Pour Homme, Giorgio Armani.

132

style

Uomo, Roberto Cavalli. Man Intense, Jimmy Choo. Lâ&#x20AC;&#x2122;Homme Prada. Sauvage, Dior. Man in Black, Bulgari

133

Ημερολόγια μοτοσικλέτας Πνεύμα ελευθερίας και περιπέτειας με εκλεκτικό casual στυλ Άρωμα, L’Eau de Parfum 20, Korres. Σουγιάς με ξύλινη λαβή LAGUIOLE (Rockwell). Σπαστά γυαλιά PERSOL (Luxottica Hellas). Σουέντ παπούτσι GAS (Shop & Trade). Ρολόι SWATCH Irony Chrono «Recoleta» με ατσάλινη κάσα 47 mm και λουράκι από καφέ δέρμα (Swatch Group Greece). Γάντια με δερμάτινη μέσα πλευρά, ANTONY MORATO (Shop & Trade). Ξύλο κοπής τροφίμων CONTINENTA (Rockwell). Μπρούντζινη πυξίδα αντίκα (Κουγιανός). 134

style

Άρωμα Bad, Diesel. Ποσέτ BOSS (Boss Stores). Ρολόι CASIO Edifice Dual Time με ατσάλινη κάσα 46 mm, παγκόσμια ώρα, ξυπνητήρι, στεγανό στα 100 μ. (ΕΛΜΗ Systems). Δερμάτινo σουέντ μποτάκι SUPERDRY (Shop & Trade). Τιράντες HACKETT (Shop & Trade) 135

Από αριστερά προς τα δεξιά: Πινέλο, Rockwell. Ψαλίδι, Rockwell. Σαπούνι για ξύρισμα σε μεταλλική θήκη, L’Occitane. Ενυδατική κρέμα για μεικτές προς ξηρές επιδερμίδες, Maximum Hydrator, Clinique for Men. Λεπίδα, Rockwell. Κρέμα ματιών κατά του πρηξίματος, Aquapower, Eye De-Puffer, Biotherm Homme. Μη λιπαρή αντιρυτιδική και συσφικτική κρέμα για πρόσωπο και μάτια, Σφένδαμος, Korres. Aφρός καθαρισμού που χρησιμοποιείται και ως αφρός ξυρίσματος, Cleansing Foam, Shiseido Men. Ξυριστική μηχανή με λιπαντικές ταινίες για προστασία από τους ερεθισμούς, Fusion® Proshield™, Gillette. Συσκευή καθαρισμού για τον καθημερινό καθαρισμό της ανδρικής επιδερμίδας, Alpha Fit™, Clarisonic. Κρέμα ξυρίσματος, Crema per Rasatura, Acqua di Parma (www.atticaselectivebrands.gr)

136

style

It’s A Man’s World

Καθαρισμός, ενυδάτωση και προστασία της επιδερμίδας είναι το τρίπτυχο της καθημερινής περιποίησης που κάθε άνδρας οφείλει να προσφέρει στον εαυτό του. της Αντωνίας Θωμοπούλου, Φωτογραφίες: Σπύρος Αναστασάτος, Επιμέλεια φωτογράφισης / Still Life: Μάνθος Δελλατόλας – Σμήγμα και περιβαλλοντικοί ρύποι είναι οι δύο βασικοί λόγοι για τους οποίους ο καθημερινός εξειδικευμένος καθαρισμός είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητος. – Μόνο με τις σωστές κινήσεις και τα κατάλληλα προϊόντα μπορείτε να είστε σίγουροι ότι θα πετύχετε το βαθύ ξύρισμα που αναζωογονεί επιδερμίδα και διάθεση. – Φροντίζοντας για την καθημερινή ενυδάτωση, επαναφέρετε την ισορροπία στην επιφάνεια μετά το ξύρισμα και διατηρείτε την επιδερμίδα ανθεκτική στο πέρασμα του χρόνου. – Μην αμελείτε την περιοχή γύρω από τα μάτια. Η εκ φύσεως πιο λεπτή επιδερμίδα είναι και ο λόγος που τα ίχνη του χρόνου αποτυπώνονται νωρίτερα από ό,τι στο υπόλοιπο πρόσωπο.

137

faces

Γιάννης Μπουτάρης Οινολόγος, δήμαρχος, πολίτης του κόσμου Ο κλισέ όρος «συμπρωτεύουσα» για τον Γιάννη Μπουτάρη είναι πολύ passé για να χαρακτηρίσει την πόλη που αγαπά.

του Θαλή Πιτούλη

ο όνειρό του είναι η διεθνοποίηση της Θεσσαλονίκης και σε αυτή την κατεύθυνση κινείται η πολιτική του. Τα συχνά ταξίδια και οι επαφές του στο εξωτερικό έχουν παίξει σημαντικό ρόλο σ’ αυτό. Οι γραμμές Θεσσαλονίκη–Τελ Αβίβ και Θεσσαλονίκη–Κωνσταντινούπολη είναι έργο δικό του, με στόχο την τουριστική άνοδο της πόλης. Η ημέρα του μεγάλη, αλλά άκρως δημιουργική, ξεκινά με τον Κοσμά, τον οδηγό του, να τον περιμένει στις 09.30 κάτω από το σπίτι του, στην οδό Προξένου Κορομηλά. Τον πηγαίνει στο δημαρχείο με το μαύρο χιλιάρι Fiat Panda.

138

Τελειώνοντας την ατζέντα της ημέρας του, αποδεσμεύει τον Κοσμά και περπατά μέσα στην πόλη μόνος του, χωρίς συνοδεία, προκαλώντας άγχος στην Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης. Σταματάει σχεδόν παντού, όχι επειδή τον γνωρίζουν όλοι, αλλά επειδή τους ξέρει όλους. Θα περάσει σίγουρα από το αγαπημένο του Zucca και, όταν ο Γιάννης Μητσοκάπας παίξει το «Blue Bayou» (Roy Orbison), θα σηκωθεί και θα το χορέψει μόνος, σκεπτόμενος όχι την Αθήνα, αλλά την Αθηνά. Είναι ωραίο να είσαι οινολόγος, δήμαρχος, πολίτης του κόσμου.

Οι γητευτές των ρολογιών Το σέρβις της Symbol δουλεύει... ρολόι. Περιλαμβάνει πακέτο ολοκληρωμένης συντήρησης και κάθε ρολόι φεύγει από εκεί έχοντας την ίδια λειτουργικότητα, στεγανότητα και αξιοπιστία όπως όταν αποκτήθηκε.

χετε ρολόγια χειρός αφημένα στο συρτάρι του κομοδίνου ή στην μπιζουτιέρα επειδή δεν λειτουργούν πια; Δεν ξέρετε κάποιον καλό τεχνίτη που θα μπορούσε να τα επισκευάσει; Η λύση είναι το Service Center της Symbol. Οι έμπειροι ωρολογοποιοί του, με πιστοποιήσεις των μεγαλύτερων οίκων ωρολογοποιίας, όπως Patek Philippe, Gucci, Technomarine, εγγυώνται την ποιότητα της επισκευής. Το σέρβις της Symbol δουλεύει... ρολόι. Κάθε ρολόι φεύγει από εκεί έχοντας την ίδια λειτουργικότητα, στεγανότητα και αξιοπιστία όπως όταν αποκτήθηκε. Το πακέτο ολοκληρωμένης συντήρησης το οποίο προσφέρει το Service Center της Symbol περιλαμβάνει: α) Καθαρισμό. Η μηχανή αποσυναρμολογείται και κάθε κομμάτι της καθαρίζεται σε ειδικό πλυντήριο υπερήχων. β) Αντικατάσταση όλων των φθαρμέ-

νων εξαρτημάτων. Μετά από λεπτομερή έλεγχο, οι ωρολογοποιοί εντοπίζουν όλα τα φθαρμένα μέρη και τα αντικαθιστούν με τα γνήσια ανταλλακτικά του εκάστοτε κατασκευαστή. γ) Λίπανση. Κάθε εξάρτημα λιπαίνεται με ειδικά λιπαντικά, εξασφαλίζοντας έτσι την καλή λειτουργία του μηχανισμού και τη μείωση των φθορών. δ) Ελεγχο ακρίβειας της μηχανής. ε) Γυάλισμα και καθάρισμα της κάσας και του μπρασελέ. στ) Συναρμολόγηση του ρολογιού, σφράγισμα της κάσας και έλεγχος στεγανότητας. Ακολουθεί η ρύθμιση ώρας και της ημερομηνίας, καθώς και ο τελικός έλεγχος της λειτουργίας του ρολογιού. Το Service Center της SYMBOL προσφέρει εγγύηση ενός έτους. Συνιστάται η συντήρηση των ρολογιών να γίνεται, τουλάχιστον, κάθε 3 χρόνια ή νωρίτερα, εάν συντρέχουν ειδικοί λόγοι.

Εξουσιοδοτημένο service Patek Philippe, Gucci, Technomarine Service Center της SYMBOL, Λ. Συγγρού 185 & Σάρδεων 2, Νέα Σμύρνη, τηλ. 210-9370640, www.symbolsa.gr 139

Μηχανική επανάσταση στον καρπό Θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα ρολόγια της τελευταίας δεκαετίας. Βρεθήκαμε στα άδυτα του εργοστασίου της Swatch, εκεί όπου κατασκευάζεται το περίφημο Sistem51, το σοβαρό «παιδί» της πιο παιχνιδιάρικης ωρολογοποιίας στον κόσμο. της Φανής Ζαφράκα- Θεμελίδη

την Boncourt, μια κωμόπολη στα σύνορα Ελβετίας-Γαλλίας, βρίσκεται το εργοστάσιο που κατασκευάζει το επαναστατικό μηχανικό μοντέλο Sistem51 της Swatch. Η ελβετική εταιρεία άνοιξε τις πύλες του σε περιορισμένο αριθμό δημοσιογράφων, προκειμένου να δούμε από κοντά πώς κατασκευάζεται ένα από τα πιο avant-garde ρολόγια της σύγχρονης εποχής. Σε έναν χώρο όπου η σκόνη απουσιάζει, οι πολλές γραμμές παραγωγής εξαρτημάτων και συναρμολόγησης εργάζονται ακατάπαυστα υπό το βλέμμα τεχνικών που παρατηρούν, ελέγχουν και διορθώνουν τυχόν προβλήματα των υπολογιστών. Τα ρομπότ-μηχανές εκτελούν τις εργασίες τους με ταχύτητα και απόλυτη ακρίβεια, κάτι που ποτέ δεν θα μπορούσε να πετύχει το ανθρώπινο χέρι. Καινοτόμες μέθοδοι και υλικά που πρώτη φορά χρησιμοποιούνται στην ωρολογοποιία κάνουν το Sistem51 μοναδικό. Ο ιδιοφυούς σύλληψης αυτόματος μηχανισμός του αποτελείται από μόλις 51 εξαρτήματα, τα οποία συγκρατούνται από μία και μοναδική κεντρική βίδα, έχει εντυπωσιακή αυτονομία 90 ωρών, ενώ εκκρεμεί η κατοχύρωση 17 πατεντών ευρεσιτεχνίας! Θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει κάποιος ένα μικρό μηχανικό θαύμα στον καρπό. Ένας από τους ανθρώπους που έχουν δουλέψει πάνω σ’ αυτό το –παράτολμο για πολλούς project– είναι ο διευθυντής Δημιουργικού της Swatch, Carlo Giordanetti. Είναι ίσως ο κατάλληλος άνθρωπος γι’ αυτή τη θέση, δεδομένου ότι συνδυάζει την ιταλική φινέτσα και σπιρτάδα με την ελβετική ευγένεια και ακρίβεια. «Όταν ήμουν μικρός, πέρναγα πολύ χρόνο στο 140

ατελιέ της γιαγιάς μου στο Τορίνο, όπου εργαζόταν ως ράφτρα», διηγείται στα Αγγλικά με τη χαρακτηριστική ιταλική προφορά. «Υπήρχαν υφάσματα, καρούλια με κλωστές, χρώματα και ξέχειλη δημιουργικότητα. Είμαι σίγουρος ότι αυτή η εμπειρία επηρέασε την καριέρα και το καλλιτεχνικό μου αισθητήριο. Από την άλλη, είμαι ένας πολύ λογικός και οργανωμένος άνθρωπος. Δεν μου αρέσει να αργώ ποτέ. Είμαι κάπως σαν τη Swatch, μια ελβετική μάρκα που δεν θα είχε αυτή την προσωπικότητα χωρίς αυτή την ιταλική πινελιά, αυτή την ανατρεπτική διάθεση που της χαρίζει φρεσκάδα και αμεσότητα». «Δεν βαριέμαι ποτέ», λέει για τη δουλειά του. «Πρέπει να γεννάς νέες ιδέες συνέχεια και αυτό με ωθεί να συγχρωτίζομαι με πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους, να επιζητώ νέες συνεργασίες και να βυθίζομαι στον υπέροχο κόσμο της τέχνης και του design. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που λατρεύω τη Swatch. Κάθε εποχή, κάθε χρονιά, κάθε συλλογή είναι και μία καινούργια περιπέτεια». Πώς περιγράφει την εμπειρία του από το Sistem51; «Το 2013, στην επέτειο των 30 χρόνων από την ίδρυση της Swatch, όλοι περίμεναν ότι θα παρουσιάζαμε κάποιο smart watch σε συνεργασία με κάποιον κολοσσό της τεχνολογίας. Τι παρουσιάσαμε εμείς; Ένα μηχανικό ρολόι. Τι θα μπορούσε να είναι πιο μοντέρνο από αυτό; Αυτό όμως είναι και το βασικό concept της Swatch. Η ανατροπή». Δείτε όλα τα νέα μοντέλα Swatch Sistem51 Irony στο www.swatch.com/en/collections/sistem51-irony

Timecode

Ο Carlo Giordanetti, διευθυντής Δημιουργικού της Swatch, είναι ένας από τους ανθρώπους που ευθύνονται για το επαναστατικό Sistem51. Κάτω αριστερά, το Sistem Arrow, της νέας ατσάλινης συλλογής Sistem51 Irony. Επάνω, το Sistem Boreal με κάσα και μπρασελέ από ανοξείδωτο ατσάλι. Κάτω: Στο εργοστάσιο της Swatch τα πάντα είναι αυτοματοποιημένα: ρομπότ αναλαμβάνουν όλες τις εργασίες, από το Α έως το Ω, υπό την επίβλεψη βεβαίως ανθρώπινου δυναμικού. Δεξιά, η τελική συναρμολόγηση: τοποθέτηση της μιας και μοναδικής κεντρικής βίδας που στηρίζει τα 51 εξαρτήματα του αυτόματου μηχανισμού.

141

Νικόλας Ανδρουλάκης New Generation Artist

Από Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου o Νικόλας Ανδρουλάκης ορίζει την περφορέ γραμμή ανάμεσα στο κακό και το καλό, από τη θέση του οικοδεσπότη ενός δείπνου με επίτιμο καλεσμένο την πιο μοχθηρή δύναμη του σύμπαντος. της Έφης Αλεβίζου –Πες μου μέσα σε λίγες φράσεις την ιστορία σου. Από πού έρχεσαι και πού πηγαίνεις; Ωραία πάσα για να ξεκινήσω με στίχους από τον «Τελευταίο σταθμό» του Σεφέρη, αλλά θα αντισταθώ. Η αντίσταση είναι η πιο αινιγματική αρετή που μας έχει δοθεί. Και κάνει καλό να πηγαίνουμε στο γυμναστήριό της το κεφάλι μας. Στη δουλειά μου έχω καταφέρει μέχρι στιγμής τα βασικά. Έχω κάνει κόσμο να γελάσει, έχω κάνει κόσμο να κλάψει, να μου σφίξει το χέρι με ειλικρίνεια και ίσως να προβληματιστεί γόνιμα. Τώρα μένει αυτό να γίνει συστηματικό. Δηλαδή το πιο δύσκολο. Ομοιοπαθητική είναι η τέχνη. Δεν αναγνωρίζεται ακριβώς ως επιστήμη, αλλά εμπειρικά σού κάνει καλό. Τον τελευταίο καιρό δηλώνω απερχόμενο ταλέντο. Άλλωστε, όταν δηλώνεις νέος συγγραφέας, ηθοποιός και σκηνοθέτης, δεν υπάρχουν πολλά να πεις για να μαζέψεις το βλέμμα της αμφισβήτησης από το σύμπαν μέσα και γύρω σου. Μόνο η ατέρμονη προσπάθεια δικαιώνει. Και η αντίσταση. Εντάξει, και η απόλαυση να ενδίδεις σε αμαρτίες. Όταν δεν κάνουν κακό στους άλλους.

ή να μην πράξουμε κάτι κουνώντας απειλητικά το μεσαίο δάχτυλο στο μέλλον που φοβόμαστε να εμπιστευθούμε σε κάτι που δεν ελέγχουμε. Γιατί θα γουστάραμε όλοι να είμαστε θεοί. Και σατανάδες είναι πιο εύκολο. Θεός είναι το τζόγκινγκ στο πάρκο. Σατανάς είναι το τσιγάρο μετά. Θεός είναι το «σ’ αγαπώ». Σατανάς είναι το «σε απάτησα». Θεός είναι όμως και το ψέμα όταν λέγεται με στρατηγική. Σατανάς είναι και η αλήθεια όταν σε λυτρώνει από το βάρος μιας επίπλαστης κοσμοθεωρίας. Έχουν μια παράξενη σχέση οι δυο τους. Σαν ήρωες του Μπέκετ. Και του Γκαίτε. Και του Αρκά. Καταλήγω πώς μάλλον είναι παράνομο ζευγάρι. Και στα ζευγάρια η σχέση καλού και κακού είναι σκυτάλη. Αλλάζει χέρια συνεχώς. –Πιστεύεις στον Θεό; Σίγουρα δεν είμαι άθεος. Θεωρώ κωμικοτραγικά φοβισμένους τους ανθρώπους που βροντοφωνάζουν άθεοι μέσα στην άγνοια που έχουμε για το σύμπαν και τη ζωή. Αντίστοιχα όμως δεν μπορώ ν’ αποδεχτώ τη μισαλλόδοξα οπαδική και κομματική προσέγγιση στην πίστη. Είναι πασιφανές ότι όλες οι θρησκείες –ιδρυμένες και διαδεδομένες από ανθρώπους– επί της ουσίας μιλούν για τα ίδια ακριβώς ένστικτα και προκλήσεις. Κυρίως τη διαχείριση του θανάτου ως έννοια. Άρα είμαι ένας θεοσεβούμενος άθρησκος. Με άλλα λόγια, προτιμώ τη γλύκα της πίστης του Καζαντζάκη από τον στόμφο των διδαχών του Αποστόλου Παύλου. Φυσικά η συνήθεια είναι ανίκητη. Όταν απογειώνεται το αεροπλάνο ή όταν λέω σε μια γυναίκα «είμαι ερωτευμένος μαζί σου», μουρμουράω στο μυαλό μου «Παναγία, βόηθα».

–Τι ετοιμάζεις στο Noel; Βράδυ Δευτέρας. Στο φινάλε της πιο κατηγορούμενης ημέρας των εβδομάδων μας. Και της πιο πονηρής. Στην καρδιά των γιορτών. Στην πιο αισθησιακή αίθουσα της πόλης, με άκρως ρομαντική ατμόσφαιρα, ένα πελώριο τραπέζι θα στρώνεται διονυσιακά, με άφθονες λιχουδιές και αλκοόλ για όλους. Και επίτιμο καλεσμένο τον Σατανά. Που οφείλει να έρθει και να μας λυτρώσει από τις αμαρτίες στις οποίες μας αναγκάζει να ενδίδουμε. Θα χρειαστεί όμως η συνενοχή των θεατών για να τολμήσει να εμφανιστεί. Αλλιώς, το δείπνο θα πάει χαμένο. Και οι καιροί είναι δύσκολοι. –Κάνε μια τρελή ευχή για το μέλλον σου. Πλανητάρχης. Μετά την αυτοεκπλήρωση της επικίν–Τι προετοιμασία έχεις κάνει για να μιλήσεις με δυνα κωμικοτραγικής προφητείας που είδαμε να συμτον Σατανά; βαίνει στην Αμερική, οτιδήποτε λιγότερο είναι συμβι29 χρόνια συλλέγω προσδοκίες, πόθους, ματαιοδοξί- βασμός. Αυτό και να καταφέρω να κόψω το κάπνισμα. ες, απολαύσεις, παράπονα και απωθημένα. Τη βασική Άντε κι έναν χρυσό φοίνικα στις Κάννες. Ολοκληρώνω προετοιμασία δηλαδή. Όπως όλοι μας. το σενάριο της πρώτης μου ταινίας μεγάλου μήκους με στόχο γυρίσματα του χρόνου. Παράλληλα με τον αέναο –Ποιο είναι το πρόσωπο του Θεού και ποιο του Σα- αγώνα που λέγεται θέατρο. Σεμνά και ταπεινά και με τανά γύρω μας; απόγνωση ωραία. Στα πολύ πολύ δύσκολα, θα το γυρίΘεός είναι ό,τι μας παρακινεί να πράξουμε ή να μην σω σε κουλτουρέ χιουμορίστα σε κανά youtube. Παίζει πράξουμε κάτι προσδοκώντας κάτι ως επιβράβευση να είναι ο πιο εύκολος δρόμος για πλανητάρχης. στο μέλλον. Σατανάς είναι ό,τι μας ωθεί να πράξουμε

142

Φωτογραφίες: Γιώργος Μαλεκάκης

faces

143

Κάποτε στο Παρίσι του ’70 της Κέλλυς Σταυροπούλου

ast Tango in Paris. Μια φράση που από μόνη της παραπέμπει σε ρομαντικό ειδύλλιο πρόλαβε, 45 χρόνια πριν, να γίνει τίτλος μιας εμβληματικής ταινίας και τελικά να ταυτιστεί με το βίαιο σεξ, με το παράδοξο που μπορεί να συνδέσει έναν άνδρα και μια γυναίκα, και βέβαια με το Παρίσι – σε μια πιο ρεαλιστική εκδοχή του αυτή τη φορά. Ο Bernardo Bertolucci σκηνοθετεί τις προσωπικές του φαντασιώσεις με φόντο ένα Παρίσι που απεκδύεται τον κλισέ χαρακτηρισμό του ως «Πόλη του Φωτός». Παραπλανητικό και ατμοσφαιρικό, γεμάτο έμπνευση και αφορμές για να υπερβείς τα προσωπικά σου όρια, το Παρίσι του Bertolucci είναι ένας τόπος στον οποίο ζουν αληθινοί άνθρωποι με σκοτεινές σκέψεις, βίαια ένστικτα και σαρκικά πάθη. Ντυμένο με το κιτρινωπό, ρετρό πέπλο του ’70, σε κάνει να αναρωτηθείς για λίγο μήπως αυτή η εκδοχή τού ταιριάζει περισσότερο από κάθε άλλη. Όσο για τις άναρχες και ερωτικές τζαζ μελωδίες που έγραψε ο Gato Barbieri ως soundtrack, ακολουθούν τη μελαγχολία και τον ρεαλισμό της σκηνοθεσίας. It takes two to tango Μπορεί σήμερα να αποτελεί αναμφισβήτητο must-see και να βρίσκεται στα κλασικά της ταινιοθήκης μας, ωστόσο το «Last Tango in Paris» στην εποχή του θεωρήθηκε ακατάλληλο λόγω πορνογραφικού περιεχομένου και ο δημιουργός του, Bernardo Bertolucci, κατηγορήθηκε για σκληρότητα και μισογυνισμό. Μόνο αφού οι Γάλλοι σχημάτιζαν ουρές έξω από τα σινεμά και οι Ισπανοί ταξίδευαν μέχρι την κοντινή τους Μπιαρίτζ για να δουν την πολύκροτη ταινία, επιτράπηκε η προβολή της στην Αμερική, την Αγγλία και σε κάποιες άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

144

Getty Image / Ideal Image

entertainment

145

Getty Image / Ideal Image

όσο ενδιαφέρον μπορεί να έχει τελικά το στόρι ενός 45χρονου χήρου που συναντά τυχαία μια 20χρονη αρραβωνιασμένη κοπέλα και κάνουν σεξ χωρίς καν να ανταλλάξουν ονόματα; Πολύ, είναι η απάντηση. Ειδικά αν αυτό το στόρι εκτυλίσσεται υπό τη ματιά του Bertolucci. Η σκηνή στην οποία ο Paul (Marlon Brando) ζητά από την Jeanne (Romy Schneider) να φέρει το βούτυρο και τη βιάζει στο πάτωμα –αν μπορεί να χαρακτηριστεί βιασμός μια πράξη που μοιάζει τόσο φυσική– λέγεται ότι ήταν εκτός σεναρίου και ότι η Romy Schneider έκλαιγε πραγματικά, από έκπληξη και θυμό γι’ αυτό που συνέβαινε. Η ηθοποιός αργότερα θα δηλώσει ότι η συμμετοχή της στην ταινία ήταν το μόνο πράγμα για το οποίο μετανιώνει στη ζωή της. Ο Marlon Brando θα πει ότι μετά το «Last Τango in Paris» ορκίστηκε να μην ξαναγίνει ποτέ τόσο βάναυσος για τις ανάγκες ενός ρόλου. Κανένας από τους δύο δεν θα μιλήσει ποτέ ξανά στον Bernardo Bertolucci.

146

Γράφοντας για μια τόσο κλασική ταινία, πόσω μάλλον αν δεν είσαι κριτικός κινηματογράφου, μπορείς μόνο να αναπαραγάγεις πράγματα ήδη ειπωμένα. Το δράμα ενός δυστυχισμένου μεσήλικα που εκτονώνεται σε οργισμένο σεξ. Η αφέλεια ενός κοριτσιού που αναζητά συγκινήσεις και καταλήγει να δέχεται αγόγγυστα την κακοποίηση, ονομάζοντάς την πάθος ή έρωτα. Μια σαρκική σχέση που λόγω απόγνωσης μπορεί να βιωθεί ως love story και να πάρει μοιραία τροπή. Όλα ειπωμένα, καταγεγραμμένα και επαναλαμβανόμενα, στη ζωή και στο σινεμά. Κρατάμε πάντως σαν λάβαρο το ζωντανό Παρίσι του ’70, τις τζαζ μελωδίες του Barbieri και τον πιο σπαρακτικό Brando που είδαμε ποτέ.

Cartier, L’envol της Αντωνίας Θωμοπούλου

Ένας καλός αρωματοποιός οφείλει να έχει πάντα κατά νου τη φιλοσοφία και τις αξίες του οίκου για τον οποίο σχεδιάζει», λέει χαρακτηριστικά η αρωματοποιός Mathilde Lauren, που υπογράφει το νέο ανδρικό άρωμα του οίκου. Σημείο εκκίνησης, λοιπόν, για τη δημιουργό ήταν η αναζήτηση ενός ξεχωριστού συστατικού, που θα σηματοδοτεί το τελικό αποτέλεσμα. «Φανταστείτε», συνεχίζει η αρωματοποιός, «έναν πολύτιμο λίθο. Μόνος του είναι κάτι τόσο σπάνιο και ξεχωριστό, ένα υπέροχο κόσμημα. Δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω». Με έμπνευση την ιστορία του οίκου η Mathilde Lauren επιλέγει σαν βασικό συστατικό στη σύνθεση του νέου αρώματος το υδρόμελο, την αμβροσία των θεών, ένα μέλι με βάση το κρασί που προσέφερε την αθανασία. Όμως η όσφρηση δεν είναι το μοναδικό εργαλείο ενός αρωματοποιού. Στο ξεκίνημα υπάρχει πάντα μια ιστορία ή μια εικόνα. Στην προκειμένη περίπτωση την αρχική ιδέα δίνει η εμβληματική προσωπικότητα του Alberto Santos-Dumont, του πρωτοπόρου πιλότου που έχει σημαντική θέση στην ιστορία του θρυλικού οίκου κοσμημάτων. «Για μένα», συνεχίζει η Mathilde Lauren, «η φαντασία, η δημιουργικότητα και η ιδιοφυΐα των ανθρώπων είναι τα στοιχεία που συμβάλλουν στην ολοκλήρωση των στόχων τους και όχι η φυσική τους δύναμη ή η τεχνολογία. Η πλειονότητα των

ανδρικών αρωμάτων βασίζεται στην ιδέα τού να ξεπερνάει κανείς τον εαυτό του, αναδεικνύοντας το μυώδες σώμα του ή μέσα από υπερβολικές δραστηριότητες. Ο οίκος Cartier αντιτίθεται σε αυτή την αντίληψη, θεωρώντας ότι είναι πιο δύσκολο και ενδιαφέρον να πάει κανείς πέρα από το δόγμα, καθώς χρειάζονται προσωπικά και πνευματικά όρια για να επιτευχθούν σημαντικά κατορθώματα». Όλα λοιπόν τα παραπάνω στο νέο ανδρικό άρωμα του οίκου L’Envol αναδεικνύονται με την έντονα αρρενωπή, oriental χροιά της ευωδιάς, που διατηρεί όμως και ένα στίγμα αναζωογονητικής φρεσκάδας χάρη στις νότες από μέλι, ξύλο, musk και πατσουλί που περιέχει. Η φιλοσοφία πίσω από το L’Envol, η ανάγκη να ξεπερνάς τα όρια, αποτυπώνεται και στον σχεδιασμό του μπουκαλιού. Από την πρώτη κιόλας ματιά καταλαβαίνουμε ότι δεν έχουμε να κάνουμε με μια συνηθισμένη συσκευασία. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια κάψουλα ενσωματωμένη στο εσωτερικό ενός αποσπώμενου γυάλινου θόλου. Ενώ το εμβληματικό μοτίβο Guilloché στην κορυφή του μπουκαλιού υπογραμμίζει τον σεβασμό στις παραδοσιακές τεχνοτροπίες, που αποτελεί μία από τις βασικές αρχές του οίκου Cartier. 147

Δωρεάν και αποκλειστικά από τη Vodafone!

σείς έχετε δει από κοντά τη νέα σειρά Vodafone Smart 7; Τώρα, σε όλα τα καταστήματα Vodafone, μπορείτε όχι μόνο να θαυμάσετε και να αποκτήσετε μία από τις συσκευές της, αλλά και να σιγουρευτείτε ότι το νέο σας απόκτημα θα είναι ασφαλές από καταστροφές και κλοπές! Η Vodafone έχει φροντίσει για όλα!

δυνατή μπαταρία 3000 mAh που συνδυάζεται με Fast Charger, αλλά και την τελευταία και ασφαλέστερη έκδοση Android™ 6.0 Marshmallow. Επιπλέον, το Vodafone Smart platinum 7 δίνει στους χρήστες, τη δυνατότητα να ζήσουν την εμπειρία της εικονικής πραγματικότητας, καθώς συνδυάζεται με το νέο Vodafone Smart VR.

Η νέα σειρά Vodafone Smart 7 λανσάρεται στα πλαίσια του εορτασμού για τα 10 χρόνια από την πρώτη συσκευή Vodafone και έχει δημιουργηθεί με σημασία στη λεπτομέρεια. Με ναυαρχίδα το εκπληκτικό Vodafone Smart platinum 7, έχει ήδη κλέψει τις εντυπώσεις με τον κορυφαίο σχεδιασμό της, αλλά και το συνδυασμό εξαιρετικών χαρακτηριστικών και προσιτής τιμής.

H νέα σειρά περιλαμβάνει επίσης τα: Vodafone Smart ultra 7, Vodafone Smart prime 7 και Vodafone Smart turbo 7.

Το νέο Vodafone Smart platinum 7 αποτελεί το πρώτο 4G+ smartphone της σειράς και υπόσχεται υψηλές ταχύτητες, μέσα από το δυνατό και αξιόπιστο δίκτυο της Vodafone. Με εκπληκτικό σχεδιασμό που συνδυάζει αλουμίνιο και γυαλί, το Vodafone Smart platinum 7 χαρίζει την αίσθηση της πολυτέλειας. Διαθέτει 5,5’’ οθόνη AMOLED 2K με Gorilla Glass & Stereo ηχεία, μπροστινή κάμερα 8ΜΡ με Flash και άνοιγμα κάμερας σε 2 δευτερόλεπτα για να μπορούν οι χρήστες να απαθανατίσουν κάθε στιγμή με ακρίβεια. Παράλληλα, διαθέτει

Τι γίνεται όμως αν μετά την νέα σου αγορά το κινητό σου βραχεί; Ή αν σου γλιστρήσει από τα χέρια και σπάσει η οθόνη; Ή αν δεν συμβεί τίποτα από τα παραπάνω, αλλά απλώς κάποιος ζηλέψει το μοναδικό του design και το κλέψει; Σε 24 ώρες έχεις ένα νέο Vodafone Smart κινητό στα χέρια σου, στο χώρο που θα υποδείξεις. Γιατί μόνο η Vodafone, και για πρώτη φορά στην Ελλάδα, μαζί με την αγορά Vodafone Smart συσκευής προσφέρει εντελώς δωρεάν την αποκλειστική υπηρεσία Vodafone Replace και μας εξασφαλίζει αντικατάσταση συσκευής εντός 24 ωρών σε περιπτώσεις κλοπής, πυρκαγιάς, θραύσης οθόνης, υγρασίας (η κάλυψη ισχύει για 2 χρόνια και για 2 περιστατικά).

Τώρα, το Vodafone Replace δωρεάν και για τη σειρά Vodafone Smart 7!

148

149

Audi Q2: μοντέρνο και νεανικό

o μικρότερο SUV της Audi συνδυάζει κόμπακτ διαστάσεις και ψηλό αμάξωμα. Βασίζεται στην πλατφόρμα MQB, ζυγίζει μόλις 1.205 κιλά, έχει μήκος 4,19 μ., πλάτος 1,79 μ. και ύψος 1,51 μ. Το μεταξόνιο βρίσκεται στα 2,6 μέτρα, κάτι που μαρτυρά μια ευρύχωρη καμπίνα. Φιλοξενούνται άνετα 5 ενήλικες και ο χώρος αποσκευών του φτάνει τα 405 λίτρα. Τα υλικά κατασκευής στο εσωτερικό είναι πολύ καλά και διαθέτει μαλακά πλαστικά και εξαιρετική συναρμογή. Η μεγάλη οθόνη του συστήματος ενημέρωσης και ψυχαγωγίας ΜΜΙ δίνει μια πιο high tech αίσθηση, ενώ ένα από τα δυνατά του σημεία είναι ο ψηφιακός πίνακας οργάνων 12,3 ιντσών, που πρωτοείδαμε στο νέο ΤΤ.

του Άρη Γαλανόπουλου

προσφέρεται με μια ευρεία γκάμα κινητήρων που περιλαμβάνει τρεις TFSI και τρεις TDI με ισχύ από 116 PS έως 190 PS. Ο μικρότερος βενζινοκινητήρας στην γκάμα είναι ο 1.0 TFSI με απόδοση 116 PS και 200 Nm ροπής από τρεις κύλινδρους συνολικής χωρητικότητας 999 κ.εκ. Πάνω από αυτή την έκδοση τοποθετείται η 1.4 TFSI (150 PS και 250 Nm) με σύστημα προσωρινής απενεργοποίησης των κυλίνδρων (COD). Με το S tronic η μέση κατανάλωση είναι στα 5,2 λτ./100 χλμ. και η εκπομπή CO2 στα 119 γρ./ χλμ. (με το χειροκίνητο οι αντίστοιχες τιμές είναι στα 5,4 και 124). Η κορυφαία έκδοση βενζίνης είναι η 2.0 TFSI (190 PS και 320 Nm), για την οποία η Audi υιοθέτησε μια νέα διαδικασία καύσης. Συνδυάζεται στάνταρ με S tronic και μετάδοση quattro. Στη βάση της σειράς των πετρελαιοκινητήρων βρίσκεται ο 4κύλινδρος 1.6 TDI με ισχύ 116 PS Τα συστήματα pre sense, το ενεργό cruise control με Start/Stop, traffic jam assist, και 250 Nm από τις 1.500 σ.α.λ. parking and cross-traffic assist, lane departure warning, lane-keeping assistant, side assist, active lane assist και traffic sign recognition απλώς ολοκληρώνουν τον Έχει μέση κατανάλωση 4,4 λίτρα και εκπέμπει 114 γρ. CO2 ανά χιλιόμετρο. Η κορυφαία χαρακτήρα ενός αυτοκινήτου που τηρεί πιστά τις κατασκευαστικές προδιαγραφές του έκδοση είναι η 2.0 TDΙ, η οποία διατίθεται ως προσθιοκίνητη με 150 PS και 340 Nm, σήματος που φέρει στο καπό. Η δυναμική σχεδίαση και τα σπορ χαρακτηριστικά του καθώς και ως τετρακίνητη quattro με S tronic και 190 PS και 400 Nm. Η Audi διαθέτει νέου Audi Q2 ενισχύονται από ένα προηγμένο σασί με χαμηλό βάρος που, σε συνδυ- χειροκίνητα κιβώτια 6 σχέσεων (στάνταρ στις εκδόσεις 1.0 TFSI, 1.4 TFSI, 1.6 TDI και ασμό με έναν εξαιρετικό αεροδυναμικό συντελεστή Cd: 0,30, διασφαλίζουν χαμηλή 2.0 TDI 150 PS) και αυτόματα S tronic με διπλό συμπλέκτη και 7 σχέσεις. Οι εκδόσεις κατανάλωση. Αναλυτικότερα σε ό,τι αφορά τις κινητήριες μονάδες το νέο SUV της AUDI 2.0 TDI και 2.0 TFSI εφοδιάζονται στάνταρ με το κιβώτιο διπλού συμπλέκτη.

150

car

Volvo XC90 T8 Twin Engine – Διπλή ισχύς

ο κορυφαίο SUV στον κόσμο υπόσχεται επιδόσεις χωρίς συμβιβασμούς, βελτιώνοντας παράλληλα την ποιότητα ζωής μας. Μια τεχνολογία, η Plug-in υβριδική, δύο κινητήρες, ένας βενζινοκινητήρας 2,0 λίτρων / 320 ίππων και ένας ηλεκτροκινητήρας 60 kW, τρεις διαφορετικοί τρόποι οδήγησης σε ένα τετρακίνητο αυτοκίνητο-ορόσημο με την υπογραφή της Volvo. Αρκούν οι λέξεις Twin Engine για να περιγράψει κανείς την κορυφαία έκδοση ισχύος του XC90, που συνδυάζει καταιγιστικές επιδόσεις και εντυπωσιακή οικονομία καυσίμου.

Η συνδυαστική ισχύς των 407 ίππων, αποτέλεσμα της συνύπαρξης του Drive-E μοτέρ βενζίνης που διαθέτει turbo και μηχανικό υπερσυμπιεστή και του ηλεκτρικού μοτέρ, προϊδεάζει για τις ικανότητες του σουηδικού SUV, το οποίο προσφέρει τν δυνατότητα κίνησης με ασύγκριτα χαμηλές καταναλώσεις και εκπομπές ρύπων – από 2,1 λίτρα βενζίνης ανά 100 χιλιόμετρα με εκπομπές CO2 μόλις 49 γραμμάρια/χιλιόμετρο. Ικανό να ανταποκριθεί σε κάθε επιθυμία του οδηγού του, το XC90 T8 διατηρεί στο ακέραιο την υποδειγματική ποιότητα κατασκευής και τα στοιχεία πολυτέλειας και ενεργητικής ασφάλειας που το κατέστησαν πρότυπο στην παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία. Ταυτόσημη με την έννοια της καινοτομίας, η συγκεκριμένη έκδοση του XC90 διαθέτει μια υψηλής χωρητικότητας μπαταρία, η οποία χάρη στο μικρό μέγεθός της τοποθετείται κατά μήκος του κεντρικού τούνελ του αμαξώματος

εξασφαλίζοντας αυτονομία κίνησης, αποκλειστικά με ηλεκτρική ενέργεια, που προσεγγίζει τα 40 χιλιόμετρα μετά από κάθε φόρτιση. Η δυνατότητα επιλογής μεταξύ αμιγώς ηλεκτρικής, υβριδικής ή συμβατικής λειτουργίας των κινητήρων αναδεικνύει την ευελιξία του T8 Twin Engine, το οποίο προσφέρει διαφορετικά προγράμματα οδήγησης ανάλογα με τις συνθήκες. Το προεπιλεγμένο πρόγραμμα Hybrid παρέχει τη μέγιστη άνεση, επιλέγοντας πότε και ποιον κινητήρα θα χρησιμοποιήσει για ιδανική ισορροπία απόδοσης και οικονομίας. Το πρόγραμμα Pure λειτουργεί σε ταχύτητες έως 125 χλμ./ώρα αντλώντας ενέργεια αποκλειστικά από την μπαταρία, ενώ στην επιλογή Power συνδυάζεται η ισχύς και των δύο κινητήρων, ρυθμίζοντας την απόκριση του αυτόματου κιβωτίου των οκτώ ταχυτήτων, του συστήματος διεύθυνσης και των φρένων για σπορ οδήγηση. Στην επιλογή AWD η πρόσφυση βελτιώνεται θεαματικά σε κάθε τύπο οδοστρώματος, ενώ το πρόγραμμα Off-Road ενεργοποιεί μια ηλεκτρονικά ελεγχόμενη λειτουργία του διαφορικού περιορισμένης ολίσθησης για οδήγηση σε ανώμαλους δρόμους και σε ταχύτητες χαμηλότερες των 40 χλμ./ώρα. Έτσι το XC90 T8 μπορεί να λειτουργήσει ως ένα πλήρως αθόρυβο αυτοκίνητο πόλης μηδενικών εκπομπών, ως ένα υψηλών επιδόσεων SUV, αλλά και ως το ικανότερο επταθέσιο ανεξαρτήτως κατηγορίας, που θα σας συντροφεύσει ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες. 151

Jeep Renegade: «αγρίμι» on και off road

αμερικανική φίρμα τροφοδοτεί από το 1941 τόσο την αγορά όσο και τον στρατό με τα καλύτερα τετρακίνητα αυτοκίνητα, τα οποία δεν γνωρίζουν τι θα πει… εμπόδιο. Το σύστημα 4x4, με το οποίο εξοπλίζονται όλα τα μοντέλα της Jeep, αποτελεί το βασικό συστατικό για τους λάτρεις της off-road οδήγησης, και αυτός είναι ένας από τους λόγους που η φίρμα έγινε ιδιαίτερα αγαπητή. Οι φίλοι και όσοι θέλουν να γνωρίσουν την off-road οδήγηση πίσω από το τιμόνι ενός νέου Jeep Renegade μπορούν να ζήσουν την εμπειρία στο ειδικά διαμορφωμένο περιβάλλον που έχει σχεδιαστεί στο Jeep Camp της Γλυφάδας. Το Renegade σηματοδοτεί την πρώτη εμφάνιση της μάρκας στην κατηγορία των μικρών SUV και συνδυάζει την κληρονομιά της Jeep με τηνμοντέρνα αισθητική. Καθόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι απέσπασε και το βραβείο «Αυτοκίνητο της Χρονιάς 2016» για την Ελλάδα, μιας και διαθέτει μια δυναμική προσωπικότητα με επιθετικές γραμμές και, φυσικά, το σήμα κατατεθέν της: τις κάθετες γρίλιες στη μάσκα. Το εσωτερικό ακολουθεί τον δυναμικό χαρακτήρα του και τονίζεται από την υψηλή ποιότητα των υλικών. Επίσης, αναβαθμίζεται και με το σύστημα πολυμέσων Uconnect που συνδυάζεται με οθόνη αφής (5 ή 6,5 ιντσών) στην κεντρική κονσόλα. Προσφέρεται με 16 συνδυασμούς κινητήρων/μετάδοσης, ενώ προαιρετικά εξοπλίζεται με το νέο αυτόματο κιβώτιο εννέα σχέσεων που τοποθετείται για πρώτη φορά σε μικρό SUV. Ενδιαφέρον για τη χώρα μας, μηχανολογικά,

152

του Άρη Γαλανόπουλου

έχει κυρίως η δικίνητη έκδοση με τον 1.4 Turbo των 140 ίππων, καθώς και η έκδοση 1.4 Turbo 170 ίππων 4x4. Από πλευράς diesel, υπάρχει και το δικίνητο Renegade 1.6 MultiJet II των 120 ίππων και 320 Nm ροπής. Το μικρό SUV είναι σχεδιασμένο στην Αμερική και κατασκευάζεται στην Ιταλία, αναδεικνύοντας έτσι τον παγκόσμιο προσανατολισμό της μάρκας. Σύμφωνα με το νέο νομοσχέδιο της χώρας μας (περί τελών ταξινόμησης), η τιμή εκκίνησης του Jeep Renegade είναι τα 19.900 ευρώ και αφορά τον κινητήρα 1.6 E-TorQ των 110 ίππων, ενώ η βασική πετρελαιοκίνητη έκδοση ξεκινάει από τα 21.900 ευρώ. Στην κορυφή τοποθετείται και το Renegade με τον 2.0 diesel κινητήρα, το οποίο εφοδιάζεται με το σύστημα τετρακίνησης, αποδίδει 140 ίππους και στην έκδοση Longtitude έχει τιμή εκκίνησης τα 27.700 ευρώ. Με στόχο όμως να αφαιρέσει τυχόν οικονομικό άγχος από τον υποψήφιο αγοραστή, η Jeep ανακοίνωσε ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα αγοράς αυτοκινήτου «Jeep Value». Η επίσημη αντιπροσωπεία εγγυάται την επαναγορά του Jeep σε προσυμφωνημένη τιμή και για διάστημα πέντε ετών από την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας, σε περίπτωση που θέλει κανείς απλώς να το επιστρέψει ή να το αντικαταστήσει με κάποιο άλλο μοντέλο. Το πρόγραμμα προσφέρεται άσχετα με τον τρόπο πληρωμής του αυτοκινήτου και η αντιπροσωπεία υπόσχεται την ελκυστικότερη τιμή επαναγοράς.

car

Alfa Romeo Giulia: η Ιταλίδα που γοητεύει

νέα Giulia βρίσκεται στην Ελλάδα και έχει γοητεύσει ήδη το κοινό, αφού καταφέρνει να συνδυάσει τις πέντε απόλυτες και διαχρονικές αξίες της Alfa Romeo: την προηγμένη τεχνολογία, τον δυναμισμό, το χαμηλό βάρος σε συνδυασμό με την υψηλή αποδοτικότητα, τον ιταλικό σχεδιασμό και το αγωνιστικό πνεύμα. Αξίζει να αναφερθεί ότι η Alfa Romeo Giulia ανακηρύχθηκε «Το Ομορφότερο Αυτοκίνητο» από τους αναγνώστες των «Auto Bild» και «Bild am Sonntag» και μια ειδική κριτική επιτροπή που αποτελείται από 29 άτομα, με σημαντική διαφορά από τους αντιπάλους της. Αυτό το βραβείο έρχεται να προστεθεί στη συλλογή των τίτλων που έχει κατακτήσει το ιταλικό σπορ αυτοκίνητο.

να με τις δοκιμές πρόσκρουσης EuroNCAP. Μάλιστα, το ποσοστό 98% που πέτυχε στην προστασία των ενήλικων επιβατών αποτελεί το υψηλότερο που έχει πετύχει ποτέ ένα αυτοκίνητο ακόμα και μετά την υιοθέτηση αυστηρότερων κριτηρίων από το σύστημα αξιολόγησης το 2015. Παράλληλα, την ψυχαγωγία και την ενημέρωση των επιβατών αναλαμβάνει το σύστημα Infotainment νέας γενιάς έως 8,8 ιντσών με τρισδιάστατη οθόνη με πλοήγηση αλλά και με περιστρεφόμενο pad, καθώς και το Harman Kardon Sound Theatre, ένα υψηλής ποιότητας σύστημα ήχου με ειδικό ενισχυτή και 14 ηχεία. Στην Ελλάδα η Giulia είναι διαθέσιμη με δύο κινητήρες πετρελαίου 2.2 150 ίππων και 180 ίππων και τον κινητήρα βενζίνης 2.9 510hp. Οι εκδόσεις Giulia 2,2 150 με μηχανικό και αυτόματο κιβώτιο προσφέρονται στην τιμή των 37.400 € και 39.650 € αντίστοιχα, ενώ o 2.2 180 κοστίζει 40.500 € στην Αναφορικά με το τεχνολογικό υπόβαθρο της νέας Giulia, αξίζει να αναφερθεί έκδοση Super με μηχανικό κιβώτιο και 42.750 € με αυτόματο κιβώτιο. Η απόλυτη η ενσωμάτωση αναβαθμισμένης έκδοσης του Alfa DNA με προηγμένη επέμ- έκδοση 2.9 510hp QV μπορεί να αποκτηθεί στην τιμή των 112.500 €. βαση στα ηλεκτρονικά συστήματα του αυτοκινήτου. Ένας από τους πρωταρχικούς στόχους στην καρδιά της σχεδίασης της νέας Giulia ήταν να επιτευχθεί Εναλλακτικές επιλογές για την απόκτηση της Giulia είναι συνδυαστικά με η απόλυτη οδηγική ευχαρίστηση. Οι βασικοί συντελεστές για την επίτευξη έκπτωση 500 € για τις εκδόσεις πετρελαίου (και 1.500 € για την έκδοση αυτού του στόχου είναι η κίνηση στους πίσω τροχούς σε συνδυασμό με την βενζίνης) + 5 χρόνια εγγύηση + 5 χρόνια Οδική Βοήθεια + 5 χρόνια service. άψογη κατανομή του βάρους. Επίσης, σημαντικό ρόλο έχουν στην εξαιρε- Τέλος, υπάρχει και η δυνατότητα απόκτησης με ευνοϊκή χρηματοδότηση για τική οδηγική συμπεριφορά το σύστημα ανάρτησης, καθώς και το μηχανικό 5 χρόνια με επιτόκιο 3,9% μέσω FCA Bank + 5 χρόνια εγγύηση + 5 χρόνια διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης. H νέα Giulia είναι «5άστερη» σύμφω- Οδική Βοήθεια + 5 χρόνια service. 153

154

Getty Images / Ideal Image

car

O Roger Moore οδηγούσε το Volvo P1800 σε όλη τη διάρκεια του σίριαλ “Ο Άγιος” του Θάνου Βεργή

να μοντέλο της Volvo που ξεχώρισε για το στυλ και τις καινοτομικές εφαρμογές του στις αρχές της δεκαετίας του ’60 ήταν το sport coupe P1800. Μπήκε στη γραμμή παραγωγής της σουηδικής βιομηχανίας το 1961 και συνέχισε με διάφορες εκδόσεις του έως το 1973. Η συναρμολόγησή του γινόταν σε δύο εργοστάσια στη Σουηδία και σε ένα στη Βρετανία. Δύο ήταν οι βασικές εκδόσεις: το δίθυρο coupe και το τρίθυρο sports estate. Φορούσε δύο κινητήρες, έναν των 1.778cc με απόδοση 100ΗΡ και έναν των 1.986cc με 118ΗΡ. Η τελική ταχύτητά του έφτανε τα 175 χλμ. την ώρα. Το Ρ1800 σχεδιάστηκε από τον Pelle Petterson, που εργαζόταν στο ιταλικό γραφείο σχεδιασμού Pietro Frua. Εξαιτίας αυτού, η εταιρεία άφηνε να εννοηθεί ότι το σχέδιο ήταν ιταλικό. Στην καμπάνια προβολής του, ένα λευκό Ρ1800 είχε τον Roger Moore πίσω από το τιμόνι του, στην τηλεοπτική σειρά «The Saint» («Ο Άγιος»), που άρχισε να παίζεται στις αρχές του 1962. Ο Simon Templar οδηγούσε το μοντέλο σε όλη τη διάρκεια του σίριαλ. Συνολικά παρήχθησαν 39.407 coupe και 8.077 sports estate.

155

3η θέση Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2013 2η θέση Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 2014 2η θέση Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2015 2η θέση Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 2016 4η θέση στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο δύο πανελλήνια ρεκόρ

Φωτογραφίες: Γιώργος Μαλεκάκης

ένα πανευρωπαϊκό ρεκόρ στα 50 μ. πρόσθιο

156

heroes

Heroes

Αντώνης Τσαπατάκης Η ζωή είναι πιο εύκολη όταν έχεις φίλους.

της Χριστίνας Μόνη

ο κρητικό αίμα κυλάει στις φλέβες του, και αυτό τον έχει κάνει να μάχεται. Οι διακρίσεις του σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο στην κατηγορία των ΑμεΑ είναι πολλές, αλλά ο Αντώνης Τσαπατάκης, όπως εξομολογείται στη συνέντευξή του στο Mancode, δεν θα σταματήσει μέχρι να κατακτήσει χρυσό μετάλλιο. Δεν κολλάει στο παρελθόν, δεν χάνει τη δίψα του για ζωή. Στα 28 του χρόνια, μια ζωή που για μας φαίνεται αδύνατη, για τον Αντώνη είναι καθημερινότητα. Έχει τους φίλους και την οικογένειά του να τον στηρίζουν. Με σύμμαχο την αγάπη, ο ίδιος αναφέρει πως μπορεί να καταφέρει τα πάντα. Το ατύχημά του στην ηλικία των δεκαεννέα τον έφερε αντιμέτωπο με τα όριά του. Το 2009, τρία χρόνια μετά, ο Αντώνης ασχολήθηκε με την κολύμβηση ΑμεΑ. Σύντομα οι επιδόσεις του έφεραν τις διακρίσεις σε πανελλήνιους, πανευρωπαϊκούς και παγκόσμιους αγώνες. Σημαντικότερο επίτευγμά του, τα δύο πανελλήνια ρεκόρ που κατέχει. Στη συνάντησή μας, παρών και ο καλός του φίλος Γιώργος Κουτσούκος. Ο ίδιος μας λέει: «Στη φιλία πρέπει να δίνετε και να παίρνετε ο ένας από τον άλλο. Είναι πολύ σημαντικό στη ζωή να έχουμε αληθινούς φίλους δίπλα μας. Οι φίλοι μάς δίνουν την ώθηση για να καταφέρουμε πράγματα και να γίνουμε αυτό που θέλουμε. Οι φίλοι μου ήταν εκείνοι που με βοήθησαν μετά το ατύχημα. Με βοήθησαν και μου έδωσαν τη θέληση να ζήσω. Έχω φίλους που τους ξέρω από μικρό παιδί και άλλους που τους γνώρισα στην πορεία των χρόνων και μου στάθηκαν στα δύσκολα». Μετά το ατύχημα άλλαξαν όλα… Μετά το ατύχημα άλλαξαν πολλά. Άλλαξε ο τρόπος που έκανα τα πάντα. Αλλά τα κάνω όλα. Δεν υπάρχει κάτι που δεν κάνω σε σχέση με τους υπολοίπους. Απλώς εγώ τα κάνω με διαφορετικό τρόπο. Για μένα η ζωή μου μετά το ατύχημα έγινε καλύτερη! Έφτασα στο σημείο να έχω όνειρα και στόχους τους οποίους δεν είχα πριν από το ατύχημα. Όλο αυτό που πέρασα με βοήθησε να καταλάβω τι έχει σημασία, τι αξίζει, και με έκανε να παλεύω περισσότερο και να γίνω αυτός που είμαι σήμερα. Πέρα από κάθε δυσκολία, εσύ είσαι εκεί και σε κάθε διεθνή ή παγκόσμια διοργάνωση. Η εμπειρία σου από τη φετινή διοργάνωση στο Ρίο; Όταν κάνεις αυτό που αγαπάς, δεν σε σταματά καμία δυσκολία. Απλώς πολεμάς γι’ αυτό που αγαπάς. Πολεμάς για να το κατακτήσεις. Η εμπειρία μου στο Ρίο είχε αρκετές δυσκολίες. Οι συνθήκες ήταν πιο δύσκολες από τους προηγούμενους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Ο αγώνας δεν πήγε όπως θα ήθελα, αλλά ξέρω ότι το κάθε λάθος σε φέρνει πιο κοντά στην επιτυχία, οπότε ο επόμενος στόχος θα γίνει δικός μου. Θα είμαι νικητής. Θα προσπαθήσω γι’ αυτό και θα πολεμήσω. Όπως

έγινε και τώρα. Μέχρι το τελευταίο εκατοστό της κούρσας προσπαθούσα να βγω πρώτος. Δεν θα τα παρατήσω μέχρι να τα καταφέρω και να στεφθώ χρυσός. Λάμβανες μηνύματα κατά τη διάρκεια των αγώνων από τον κόσμο… Πέρα από τα εκατοντάδες μηνύματα που λάμβανα στους Παραολυμπιακούς Αγώνες, με συγκινούν τα μηνύματα από ανθρώπους που παρακολουθούν τόσα χρόνια τον αγώνα μου. Ανθρώπους που βλέπουν τον αγώνα μου για τη ζωή και καταλαβαίνουν το μήνυμα που προσπαθώ να περάσω. Θέλω να ζήσω την κάθε στιγμή και να απολαμβάνω τη ζωή. Με φίλτρο την αγάπη μπορώ να καταφέρω τα πάντα. Πες μου κάποια πράγματα από την καθημερινότητά σου… Η καθημερινότητά μου έχει κατά βάση προπόνηση. Σχεδόν όλη την ημέρα. Έχω στο πλευρό μου τους προπονητές μου Χρυσάφη Βαγγελακάκη και Γιάννη Νάτσιο. Έχω χρόνο όμως και για τους φίλους μου. Για να βγαίνουμε και να περνάμε καλά. Να πηγαίνουμε τις βόλτες μας, σινεμά και να κανονίζουμε ταξίδια. Ο Αντώνης έχει και μια άλλη δημιουργική ενασχόληση, αφού πλέον μέσα από το παραμύθι του «Το Όνειρο» τον ανακαλύπτουμε και στον ρόλο του συγγραφέα. Το παραμύθι που έγραψα μαζί με την Έλενα Θωίδου, τη γυναίκα του προπονητή μου, είναι η ζωή μου περασμένη σε μια πραγματικότητα λίγο πιο παραμυθένια. Ο Τόνυ είναι ο μικρός ήρωας του παραμυθιού, ζει σε ένα νησί και βρίσκεται σε αναπηρικό καροτσάκι έπειτα από ένα ατύχημα. Θέλοντας να σταθεί και πάλι στα πόδια του, ανεβαίνει ένα βουνό, όπου υπάρχει ένας μάγος ο οποίος θα τον κάνει καλά, θα πραγματοποιήσει το όνειρό του. Τον κάνει να περπατήσει ξανά. Στη διαδρομή αυτή ο Τόνυ συναντά τον Άρη, ένα αγόρι με προβλήματα όρασης, και στη συνέχεια της πορείας τους έγιναν ο ένας τα πόδια και ο άλλος τα μάτια της παρέας. Το παραμύθι ονομάζεται «Το Όνειρο» και μέσα από αυτή την ιστορία ο καθένας μπορεί να δει τη ζωή με μια διαφορετική ματιά. Ως γνήσιος Κρητικός δεν θα μπορούσε να μην πει μια μαντινάδα, η οποία τον γεμίζει δέος και του δίνει ένα ξεχωριστό κίνητρο. «Δεν τσι φοβάμαι τσε γκρεμούς κι όντε σε ύψη βγαίνω, το θάρρος και τη δύναμη τ’ αετού καταλαβαίνω». Λάτρης της ζωής, ρομαντικός, αθλητής, συγγραφέας, μα πάνω από όλα μαχητής. Ο Αντώνης Τσαπατάκης δεν φοβάται να κολυμπήσει σε νέες θάλασσες, ακόμα και αν έχουν τρικυμία. Το μόνο σίγουρο είναι πως στο μέλλον θα μας απασχολήσει ξανά…

157

Joseph Scherschel / LIFE, Bettmann, Jack Robinson, Gilberto Ante/ Getty Images / Ideal Image

Κούβα, 1 Ιανουαρίου 1959 « Ένα καλό πούρο μπορεί να σε διατηρήσει στη ζωή» Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1959, ο νέος φωτογράφος του Magnum, Burt Glinn, διασκέδαζε σε black tie party στη Νέα Υόρκη. Όλες οι συζητήσεις εκείνο το βράδυ αφορούσαν σε φήμες για τον διεφθαρμένο Κουβανό δικτάτορα Fulgencio Batista, ότι ήταν έτοιμος να φύγει από την Αβάνα για να σώσει τη ζωή του και ακουγόταν ότι φορτηγά του στρατού φόρτωναν το θησαυροφυλάκιό του. 158

του ειδικού συνεργάτη

Ο Glinn δανείστηκε 400 δολάρια από τον πρόεδρο του Magnum, Cornell Capa, άρπαξε τη φωτογραφική του μηχανή και εξοπλισμό και έτρεξε στο La Guardia πάνω στην ώρα, για να προλάβει την τελευταία πτήση για το Μαϊάμι. Έφτασε λίγο μετά την αυγή στην Αβάνα. Ο Batista είχε φύγει, ο Φιντέλ ήταν ακόμη εκατοντάδες μίλια μακριά, κανείς δεν ήξερε πού, ο Τσε Γκεβάρα ήταν

doc

καθ’ οδόν προς την Αβάνα και κανείς δεν φαινόταν να είναι υπεύθυνος. Όπως είπε ο Glinn, «δεν μπορείτε απλώς να σταματήσετε ένα ταξί και να ζητήσετε από τον ταξιτζή να σας μεταφέρει στην επανάσταση».

αντάλλασσα όλα αυτά, τις αγαπημένες μου φωτογραφίες και όλα τα υπέροχα πούρα που είχα από την Κούβα, αν θα μπορούσαμε να το κάνουμε ξανά. Μόνο, καλύτερα αυτή τη φορά».

Με τα λόγια του Glinn: «...δεν κοιμηθήκαμε ούτε τρώγαμε τακτικά, ούτε κάναμε μπάνιο στο εννέα ημερών ταξίδι μας στην Αβάνα. Αλλά εκείνες ήταν μεγάλες ημέρες. Έμαθα στη συνέχεια ότι ένα καλό πούρο μπορεί να σε διατηρήσει στη ζωή. Αλλά θυμάμαι επίσης τις άγριες ελπίδες και τους δυσοίωνους οιωνούς που γέμιζαν εκείνες τις λίγες σύντομες ημέρες. Ήθελα μόνο όλα αυτά τα χρόνια από τότε, ο Φιντέλ να είχε κάνει τον λαό της Κούβας καλύτερο και ότι θα ήμασταν πιο έξυπνοι μετά από όλο αυτό. Νομίζω ότι θα

Η αυθεντική μαρτυρία του Glinn, ενός Αμερικανού που βρέθηκε στη δίνη των γεγονότων, αποτυπώνει την ελπίδα πολλών ότι η επανάσταση θα οδηγούσε σε κάτι καλύτερο. Στα χρόνια που ακολούθησαν, η επικράτηση της κομμουνιστικής δικτατορίας διέψευσε τις ιδεαλιστικές αυτές απόψεις που επικράτησαν για ένα διάστημα στα σαλόνια της δυτικής διανόησης της εποχής εκείνης. 159

160

Getty Image / Ideal Image

doc

Κούβα, 8 Ιανουαρίου 1959. Ο Fidel Castro περιβαλλόμενος από επαναστάτες-αντάρτες, υπό τις επευφημίες του πλήθους, εισέρχεται στο κέντρο της πόλης της Αβάνας μετά την ανατροπή της κυβέρνησης του στρατηγού Μπατίστα.

Ο αστός νομικός μετατρέπεται σε σκληροπυρηνικό κομμουνιστή "Άρχισα την επανάσταση με 82 άνδρες. Αν είχα να το κάνω και πάλι, θα το έκανα με 10 ή 15 και την απόλυτη πίστη. Δεν έχει σημασία πόσο μικρός είσαι, αν έχεις πίστη και σχέδιο δράσης"

Φιντέλ Κάστρο

Μίρτα Ντίας ήταν γόνος πλούσιας οικογένειας μεγαλοαστών. Το 1951 ήταν παντρεμένη με έναν επίσης αστό δικηγόρο, στέλεχος κεντρώου κόμματος και πολλά υποσχόμενο για πολιτική καριέρα. Ο νεαρός νομικός, σύζυγος της Μίρτα, κυκλοφορούσε στα σαλόνια της ελίτ της Κούβας και όλα έδειχναν ότι θα ακολουθούσε τη σταδιοδρομία που όλοι περίμεναν από αυτόν. Όμως τα πράγματα εξελίχθηκαν με έναν αναπάντεχο τρόπο. Το όνομα του νομικού που έμελλε να γίνει διάσημο σ’ όλο τον κόσμο λίγα χρόνια αργότερα ήταν Φιντέλ Κάστρο. Ο μικρός αδελφός του, Ραούλ, ασκεί επιρροή πάνω του. Το γεγονός δεν θα ήταν περίεργο αν ο Ραούλ δεν ήταν οργανωμένος κομμουνιστής. Φαίνεται να καθοδηγεί τη σκέψη του Φιντέλ προς τον μαρξισμό-λενινισμό σε νέα μονοπάτια. Φαίνεται να ετοιμάζει το έδαφος περιμένοντας την κατάλληλη ευκαιρία, η οποία και δεν θα αργήσει. Η επίθεση στο στρατόπεδο της Μονκάδα Το 1952 εκδηλώνεται πραξικόπημα που επανέφερε στην εξουσία τον Μπατίστα και είχε τη στήριξη των ΗΠΑ. Το γεγονός ήταν κάτι σαν turning point για τον Φιντέλ Κάστρο, ώστε να αποφασίσει να τα τινάξει όλα στον αέρα. Εγκαταλείπει τη ζωή του και μαζί με τον αδελφό του περνούν στην παρανομία. Τα δύο αδέλφια συγκεντρώνουν γύρω τους μια ομάδα ομοϊδεατών και εξοπλίζονται με σκοπό να οργανώσουν κίνημα για την ανατροπή του Μπατίστα. Μετά από προετοιμασία, οι Κάστρο επικεφαλής μικρής δύναμης περίπου 150 ανδρών, στις 26 Ιουλίου 1953, πραγματοποιούν επίθεση στο στρατόπεδο της Μονκάδα, που βρισκόταν έξω από την πόλη Σαντιάγο. Η επίθεση βάφεται στο αίμα, καθώς περισσότεροι από τους μισούς συντρόφους τους σκοτώθηκαν ή εκτελέστηκαν. Οι αδελφοί Κάστρο συλλαμβάνονται και βρίσκονται αντιμέτωποι με τη θανατική ποινή. Όμως το «θαύμα» συμβαίνει. Λόγω «άνωθεν» παρεμβάσεων, χάρη στις διασυνδέσεις της οικογένειάς του και της Εκκλησίας, το δικαστήριο καταδικάζει τον Φιντέλ σε 15 χρόνια φυλάκιση. Στο ακροατήριο εκείνος βρίσκει την ευκαιρία να εκδηλώσει τη ρητορική του ικανότητα με μια απολογία που κατέληγε: «Καταδικάστε με, δεν έχει σημασία. Η Ιστορία θα με δικαιώσει!».

161

«Grandma»

ο 1955 ο Μπατίστα χορηγεί γενική αμνηστία και οι αδελφοί Κάστρο ταξιδεύουν στο Μεξικό. Εκεί μια συνάντηση θα παίξει καθοριστικό ρόλο στα μετέπειτα γεγονότα. Εκείνη την εποχή, στη χώρα βρίσκεται ένας νεαρός γιατρός από την Αργεντινή. Το όνομά του: Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα. Είναι κομμουνιστής και πιστεύει στη δημιουργία ενός παναμερικανικού αντάρτικου εναντίον των ΗΠΑ. Οι ιδέες του Γκεβάρα με αναφορές στον Σιμόν Μπολιβάρ φαίνεται να συναρπάζουν τον Φιντέλ. Τον εντάσσει στην ομάδα του. Στο Μεξικό, ο Κάστρο έρχεται πρώτη φορά σε επαφή με τους Σοβιετικούς. Ζητάει όπλα και χρήματα. Δεν γίνεται κάτι αμέσως, γεγονός που τον οδηγεί να λάβει αποφάσεις. Στις 26 Νοεμβρίου 1956 διαθέτει μια μικρή ομάδα 81 ανδρών, που επιβιβάζεται σε ένα ξύλινο γιοτ που έχει γίνει πλέον θρυλικό. Ονομαζόταν «Γιαγιάκα» (Granma) – τουλάχιστον υπήρχε και λίγο χιούμορ στην όλη υπόθεση. Πλέουν προς την Κούβα και αποβιβάζονται σε κάτι βάλτους στο Μανζανίγιο. Όμως οι κυβερνητικές δυνάμεις τούς περιμένουν και τους θερίζουν. Ακολουθεί σφαγή και τα μέλη της αποδεκατισμένης ομάδας –επιζούν μόνο 20– βρίσκουν καταφύγιο και κρύβονται στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα. Παρά τη νέα αποτυχία, ο Κάστρο εκμεταλλεύεται προς όφελός του τη λαϊκή δυσφορία για τον Μπατίστα, το καλλιεργεί και σύντομα δρέπει καρπούς, βλέποντας το κίνημά του να διογκώνεται. Η μάχη της Σάντα Κλάρα Ένα θωρακισμένο τρένο σ’ έναν λόφο ήταν το αρχηγείο των δυνάμεων του Μπατίστα που υπερασπιζόταν την πόλη της Σάντα Κλάρα στα τέλη Δεκεμβρίου 1958. Ολιγάριθμες ανταρτικές δυνάμεις, λίγες εκατοντάδες άνδρες, με επικεφαλής τον «κομαντάντε» Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα και τον Καμίλο Σιενφουέγος, προσέγγισαν στα περίχωρα και στο πανεπιστήμιο της πόλης στις 28 του μηνός. Οι κυβερνητικές δυνάμεις στη στρατιωτική βάση του Camajuaní εγκατέλειψαν τις θέσεις τους, με αποτέλεσμα η μετακίνηση των επαναστατών να συνεχιστεί ανενόχλητα από το λιμάνι του Καϊμπαριέν και διαμέσου του τοπικού οδικού δικτύου προς τη Σάντα Κλάρα. Οι δυνάμεις του Γκεβάρα χωρίστηκαν σε δύο. Η πρώτη επιτέθηκε στην πόλη, ενώ η δεύτερη, επονομαζόμενη «τάγμα αυτοκτονίας» υπό τον Ρομπέρτο Ροδρίγκες (ή «Ελ Βακερίτο»), διετάχθη να καταλάβει τον στρατηγικής σημασίας λόφο στα προάστια της πόλης, όπου βρισκόταν το αρχηγείο των κυβερνητικών. Οι αντάρτες χρησιμοποιώντας χειροβομβίδες έτρεψαν σε φυγή τους κυβερνητικούς στρατιώτες. Πολλοί κατέφυγαν στο κέντρο της πόλης, ενώ άλλοι παραδόθηκαν. Μέσα στην πόλη, που υπερασπιζόταν υπέρτερες μονάδες σε αριθμό και εξοπλισμό, σημειώθηκαν οδομαχίες, ενώ οι επαναστατικές δυνάμεις υποστηρίχθηκαν από πολίτες, οι οποίοι τους παρείχαν κάλυψη και βόμβες μολότοφ. Παρά την υποστήριξη από την αεροπορία και από τεθωρακισμένα, οι μονάδες του Μπατίστα απέτυχαν να απωθήσουν τους επιτιθέμενους. Η κατάληψη του θωρακισμένου τρένου σήμανε την αιχμαλωσία πολλών αξιωματικών του στρατού του Μπατίστα και την παράδοση μεγάλης ποσότητας πυρομαχικών. Το γεγονός ενίσχυσε περαιτέρω τη δυναμική των επαναστατών. Η είδηση της πτώσης της Σάντα Κλάρα λειτούργησε ως ψυχολογικό ντόμινο, με αποτέλεσμα τα περισσότερα οχυρά των κυβερνητικών δυνάμεων να παραδοθούν στους επαναστάτες. Το μεσημέρι της ίδιας μέρας, ο Τσε Γκεβάρα μέσω ραδιοφωνικής εκπομπής ανακοίνωσε ότι οι κυβερνητικές δυνάμεις της Σάντα Κλάρα παραδόθηκαν. Ο δρόμος προς την Αβάνα ήταν πλέον ανοιχτός. Αυτό σήμανε ουσιαστικά και το τέλος του καθεστώτος Μπατίστα στην Κούβα. Εντός 12 ωρών από την κατάληψη της Σάντα Κλάρα, ο Μπατίστα έφυγε από το νησί και οι δυνάμεις των ανταρτών κατέλαβαν την εξουσία σε ολόκληρη τη χώρα.

162

Getty Image / Ideal Image

doc

Ο ηγέτης της Κούβας Fidel Castro, καπνίζει πούρο ενώ είναι περιτριγυρισμένος από αγρότες στην περιοχή Sierra Maestra πριν εισέλθει στην καλύβα που ήταν το αρχηγείο του κατά τη διάρκεια της κουβανικής επανάστασης.

163

Getty Image / Ideal Image

New York Daily News, εξώφυλλο με ημερομηνία 02.01.59. "Ο Μπατίστα εγκατέλειψε την Κούβα. Ο Κάστρο έχει τον έλεγχο."

164

doc

Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα [1928-1967] 165

Getty Image / Ideal Image

Πρώτη διαδήλωση υπέρ της Επανάστασης στην Αβάνα, μπροστά από το παλιό Προεδρικό Μέγαρο.

166

doc

Dia del triunfo de la Revolucion

α ξημερώματα της Πρωτοχρονιάς του 1959 οι πρώτοι «μπαρμπούδος», οι γενειοφόροι αντάρτες του Φιντέλ, εμφανίστηκαν στα προάστια της ανυπεράσπιστης Αβάνας. Ο δικτάτορας Μπατίστα είχε ήδη αναχωρήσει αεροπορικώς μαζί με αξιωματούχους του καθεστώτος του. Η είσοδος των πρώτων ανταρτικών ένοπλων ομάδων προκαλεί ντελίριο και οι δρόμοι κατακλύζονται από πλήθος κόσμου. Φαίνεται απίστευτο πως κατέρρευσε χωρίς αντίσταση το καθεστώς. Όπως περιγράφει ο φωτογράφος του Magnum, Burt Glinn, «στις 11 το βράδυ, στις 31 του Δεκέμβρη του 1958, αποφάσισα να πετάξω προς την Κούβα. Στο ξημέρωμα ήμουν στους δρόμους της Αβάνας, ανάμεσα σε εκατοντάδες Κουβανούς που παραληρούσαν. Μέσα σε τέσσερις ημέρες είχα βρει τον Φιντέλ και μέχρι τις 10 Ιανουαρίου το έργο αυτό ολοκληρώθηκε (εννοεί τις φωτογραφίες που ο ίδιος τράβηξε)». Οι υπέροχες φωτογραφίες του Glinn μεταφέρουν τον επαναστατικό ιδεαλισμό, το χάος και τον ενθουσιασμό του εκείνης της στιγμής, στην ιστορία. Υπάρχουν στο βιβλίο «Cuba 1959», μια εμπειρία από πρώτο χέρι η οποία λειτουργεί σχεδόν σαν ταινία, από τις εκδόσεις RAP. Με την επικράτηση του Κάστρο τέθηκαν σε κίνδυνο πολυεθνικές επιχειρήσεις εγκατεστημένες στην Κούβα, όπως η ΑΤ&Τ, η United Fruit. Παράλληλα βρέθηκαν εκτεθειμένα τα καζίνο και άλλες «επενδύσεις» ελεγχόμενες από το οργανωμένο έγκλημα, κυρίως της Μαφίας του Σικάγο. Επενδύσεις που ξεπερνούσαν το ένα δισεκατομμύριο δολάρια στην «51η πολιτεία των ΗΠΑ», όπως αποκαλούσαν την Κούβα, που απείχε 90 μίλια μακριά από τις ακτές της Φλόριντα. Στις 8 Ιανουαρίου 1959 εισέρχεται στην Αβάνα ο Φιντέλ. Στις 16 Φεβρουαρίου ορκίζεται πρωθυπουργός. Ήταν μόλις 32 χρόνων. Από εκεί και ύστερα, τα γεγονότα τρέχουν. Αποφασίζει να εθνικοποιήσει τη γη και τα εργοστάσια αμερικανικών επιχειρήσεων. Τον Απρίλιο ο Κάστρο ταξιδεύει στις ΗΠΑ, αλλά ο πρόεδρος Αϊζενχάουερ αρνείται να τον συναντήσει. Επιστρέφοντας στην Κούβα, προωθεί τον Μάιο του 1959 τη «Reforma Αgraria» (Αγροτική Μεταρρύθμιση), που απαγορεύει την ιδιοκτησία γης από ξένες εταιρείες, και στρέφεται πλέον προς τον κομμουνισμό ξεκινώντας τη συμμαχία με τη Σοβιετική Ένωση. Το Κίνημα της 26ης Ιουλίου τον Οκτώβριο του 1965 είχε μετατραπεί στο Κομμουνιστικό Κόμμα, το οποίο κυβερνά μέχρι σήμερα την Κούβα.

167

Περικλής Κανάρης Συνθέτης στις ΗΠΑ, με ελληνική ψυχή της Μαριανίνας Πάτσα

πορεία του αποδεικνύει πως η γλώσσα στην οποία εκφράζεται καλύτερα απ’ όλες είναι η μουσική. Αν και γεννημένος στην Ελλάδα, ζει εδώ και χρόνια στις ΗΠΑ. Η ψυχή του, όμως, παραμένει ριζωμένη εδώ. Και οι συνθέσεις του αντλούν πάντα έμπνευση από τη χώρα που αγαπά, όσο μακριά κι αν βρίσκεται. Ο μουσικός και συνθέτης Περικλής Κανάρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971. Αν και σπούδασε φιλοσοφία και μουσική, τελικά τον κέρδισαν οι μελωδίες. Μια σημαντική υποτροφία από το περίφημο Berklee και η αποφοίτηση με άριστα, καθώς και δύο βραβεία σύνθεσης, ήταν η αρχή μιας καριέρας που του χάρισε πολλές σημαντικές στιγμές που άλλοι δεν

τολμούν ούτε να ονειρευτούν: όπως η παρουσίαση του έργου του «Επιχείρηση “Αθωότητα”» στο Carnegie Hall το 2007, αλλά και η παραγωγή του πρώτου άλμπουμ ελληνικής μουσικής του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης της Νέας Υόρκης με τίτλο «Music of Greece». Ο πολυσχιδής Περικλής Κανάρης δεν καταπιάνεται μόνο με ένα είδος και αρνείται να μείνει δημιουργικά στάσιμος. Ανάμεσα στις συνθέσεις του βρίσκει κανείς από μουσική για ντοκιμαντέρ και ταινίες μέχρι για κινούμενα σχέδια. Σε πολλές περιπτώσεις είναι φανερό πως η ελληνική μουσική αποτε-

168

λεί σημαντική πηγή έμπνευσης. Όπως στο μουσικό σχήμα Synolon, που ίδρυσε το 2008, με τη συμμετοχή πολλών σημαντικών μουσικών, αλλάζοντας τη δυναμική του ελληνικού τραγουδιού στο Μανχάταν. Στην Ελλάδα μέχρι στιγμής τον γνωρίζουμε κυρίως από το τραγούδι των τίτλων της εκπομπής του Σπύρου Παπαδόπουλου «Στην υγειά μας», αλλά και από το ντεμπούτο άλμπουμ του «Αόρατος», σε στίχους Μάνου Ελευθερίου, με τη συμμετοχή κορυφαίων ερμηνευτών, όπως οι Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Κώστας Μακεδόνας, Ρίτα Αντωνοπούλου και Λαμπρινή Καρακώστα. Το άλμπουμ αυτό ένωσε μουσικά την Ελλάδα με την αμερικανική ήπειρο, αφού, εκτός από Έλληνες καλλιτέχνες, συμμετείχαν επίσης μουσικοί παγκόσμιου κύρους από τις ΗΠΑ. Οι συνθέσεις αυτές παρουσιάστηκαν στο Tribeca Performing Arts Center, λαμβάνοντας εξαιρετικές κριτικές από τον διεθνή Τύπο. Γνωρίζοντας από πρώτο χέρι το πόσο σημαντικό είναι το να σου δοθεί μια ευκαιρία για να υλοποιήσεις το όνειρό σου, ο Περικλής Κανάρης στηρίζει τους νέους καλλιτέχνες της χώρας μας. Γι’ αυτό συνεργάστηκε με τη Vodafone στον διαγωνισμό «Blank Paper Challenge by Vodafone», όπου όσοι αγαπούν την ελληνική μουσική είχαν την ευκαιρία να συμμετάσχουν στην ενέργεια. Ο μεγάλος νικητής ο οποίος αναδείχθηκε στη μεγάλη συναυλία του Περικλή Κανάρη που πραγματοποιήθηκε στις 23 Νοεμβρίου θα δει τους στίχους του να μελοποιούνται και ίσως κάπως έτσι να ξεκινήσει καριέρα ως στιχουργός. Ο σπουδαίος καλλιτέχνης ήρθε για την πρώτη συναυλία του στην Ελλάδα, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Παλλάς, και μας πήρε μαζί του στο μουσικό του ταξίδι. Εκλεκτοί καλλιτέχνες από τις ΗΠΑ συνέπραξαν μαζί με τους «δικούς μας» Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Κώστα Μακεδόνα, Ρίτα Αντωνοπούλου, Λαμπρινή Καρακώστα και άλλους καλλιτέχνες, σε μια μεγάλη μελωδική γιορτή όπου δεν υπήρχαν σύνορα. Μόνο ψυχή.

Photo by Yoon Kim

faces

169

Getty Image / Ideal Image

Cosmo Traveler

Παταγονία: στην άκρη του κόσμου

της Χριστίνας Μόνη

η χαρακτήρισαν γη των αιώνιων παγετώνων. Ειδυλλιακές λίμνες, στέπες, ορμητικά ποτάμια, νησιά και άγριες ακτογραμμές αποτελούν τον φυσικό διάκοσμο της Παταγονίας. Μια λεπτή γραμμή γης η οποία τελειώνει στο γεωγραφικό σημείο όπου συναντιέται ο Ειρηνικός με τον Ατλαντικό. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά φυσικά τοπία στον κόσμο. Προορισμός ενός μοναδικού ταξιδιού.

170

Φτάνοντας στο Buenos Aires, μετά από ένα υπερατλαντικό ταξίδι, είστε ένα βήμα πιο κοντά στον προορισμό σας όταν κλείνετε την πτήση για Ushuaia. Πρόκειται για τη νοτιότερη πόλη του κόσμου ή αλλιώς γνωστή ως πρωτεύουσα της Tierra del Fuego. Φτάνοντας εκεί, η θέα που ανοίγεται μπροστά σας δεν μπορεί να αποτυπωθεί εύκολα σε εικόνα και κείμενο. Όπως έχει χτιστεί η πόλη, η πλάτη της βρίσκεται ακριβώς

travel

στο σημείο όπου τελειώνει η οροσειρά των Άνδεων, ενώ ενώνεται νωχελικά με τη θάλασσα Canal Beagle. Διαβάστε τον θρύλο για την Πόλη των Καισάρων (Ciudad de los Césares ή City of Patagonia). Μια μυθική πόλη που υπήρχε σε μια κοιλάδα των Άνδεων μεταξύ Χιλής και Αργεντινής. Ωστόσο δεν βρέθηκε ποτέ. Πρώτη στάση το πάρκο Torres del Paine, με τα χρώματά του να αλλάζουν κάθε λεπτό της ώρας. Δεύτερη, το Εθνικό Πάρκο Tierra del Fuego, που ιδρύθηκε το 1960, έχει έκταση 630.000 εκτάρια και φημίζεται για τη βιοποικιλότητά του. Περιηγηθείτε το με το μικρό τρένο «Fin del Mundo». Ακολουθεί η τουριστική κωμόπολη El Calafate, στη νοτιοδυτική Αργεντινή, χτισμένη στις νότιες όχθες της λίμνης Lago Argentino. Είναι το φυσικό ορμητήριο για τον μαγευτικό κόσμο των αιώνιων παγε-

τώνων της Παταγονίας. Για το τέλος αφήστε την επίσκεψή σας σε μερικά από τα πιο γνωστά νησιά της περιοχής. Επιβιβαστείτε στο πλοιάριο «Barracuda» και ταξιδέψτε στα νερά του καναλιού Beagle, με προορισμό το νησί των Κορμοράνων (Isla de los Pajaros), το νησί των Θαλάσσιων Λεόντων (Isla de los Lobos Marinhos) και το νησί Faro les Eclareirs, το οποίο είναι γνωστό για τον ομώνυμο άσπρο-κόκκινο φάρο. Η καλύτερη περίοδος για να επισκεφτείτε την Παταγονία είναι από τον Νοέμβρη μέχρι και τον Φεβρουάριο, οπότε οι συνθήκες που επικρατούν είναι καλές. Μην παραλείψετε, όμως, να πάρετε μαζί σας έξτρα ρούχα. Μην ξεχνάτε πως βρίσκεστε στην άκρη του κόσμου. 171

Alicia Vikander Αθώα πρόκληση της Μαριανίνα Πάτσα

Το Χόλιγουντ ήταν σαν μια φήμη», λέει, αναπολώντας το πόσο μακριά έχει φτάσει έως σήμερα. «Εγώ και η μαμά μου βάζαμε το ξυπνητήρι στις 2 τη νύχτα για να παρακολουθήσουμε τα Όσκαρ. Ήταν σαν παράθυρο σε ένα άλλο σύμπαν. Στη συνέχεια όμως, την πήρα στα Όσκαρ μαζί μου! Ήταν… ουάου!» λέει η πρώτη Σουηδέζα ηθοποιός που κερδίζει Όσκαρ, μετά την Ίνγκριντ Μπέργκμαν το 1975. Η Alicia Amanda Vikander είναι το «It Girl» του Χόλιγουντ της τελευταίας διετίας, με υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα για τον ρόλο της ως ρομπότ με αισθήματα στην ταινία «Ex Machina», αλλά κυρίως το δικό της Όσκαρ για «Το κορίτσι από τη Δανία», όπου υποδύθηκε την σύζυγο ενός από τους πρώτους άνδρες που υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση αλλαγής φύλου. Τώρα ο κόσμος είναι στα πόδια της και αυτή διαλέγει τα έργα στα οποία θα παίξει σύμφωνα με το προσωπικό της πάθος. Χόλιγουντ; Στο «Jason Bourne» παίζει μαζί με τον Matt Damon, ενώ ετοιμάζεται επίσης να ενσαρκώσει τη Lara Croft στην επόμενη ταινία «Tomb Raider». Μια ταινία με Ευρωπαίο σκηνοθέτη; Και αυτό το κάνει, και μάλιστα συνεργάζεται με τον σχεδόν μυθικό Wim Wenders. Κάτι πιο indie ίσως; Υπάρχει στη λίστα της. Το «Euphoria» το σκηνοθετεί η Lisa Langseth, που δεν είναι άλλη από τη γυναίκα που την ανακάλυψε. Συμβαίνει επίσης να είναι ο πρώτος τίτλος από την εταιρεία ταινιών της Vikander, Vikarious Productions, την οποία δημιούργησε, επίσης, προκειμένου να κάνει ακριβώς ό,τι θέλει. Στα 16 της πέρασε από οντισιόν για μια μίνι σειρά. Έμαθε να εργάζεται σκληρά στο μπαλέτο και δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως για την ταινία «A Royal Affair» έμαθε όχι μόνο να φέρεται σαν βασίλισσα, αλλά και τη δανέζικη γλώσσα! Μπορεί η τοπική σχολή υποκριτικής να την απέρριψε, όμως ενώ εργαζόταν σε μαγαζί με ρούχα, χτύπησε το τηλέφωνο και την κάλεσαν σε μια οντισιόν. Ήταν για την ταινία «Pure» της Lisa Langseth, για τον ρόλο μιας βαθιά ταραγμένης νεαρής γυναίκας που η μόνη της παρηγοριά είναι η κλασική μουσική και η οποία ερωτεύεται έναν πολύ μεγαλύτερό της και μάλλον σκληρό μαέστρο. Η Vikander πήρε τον ρόλο στην ηλικία των 19. Και γι’ αυτόν τον ρόλο κέρδισε το βραβείο Guldbagge ως Καλύτερη Ηθοποιός. Βέβαια μετράει ήδη άλλα 50 βραβεία και άλλες τόσες υποψηφιότητες. Κι όποιος νομίζει ότι όλα αυτά είναι τύχη, ας το ξανασκεφτεί. Η 29χρονη Vikander βρίσκεται μόνο στο ζέσταμα.

172

Courtesy of Focus Features

faces

173

174

David LeesÂ / LIFE / Getty Images / Ideal Image

style

Gianni Agnelli Στον Gianni Agnelli χρωστάει πολλά το «made in Italy». του Μισέλ Νικολαρέα

εννήθηκε το 1921 και πήρε το όνομα του παππού του, Giovani Agneli, ιδρυτή της FIAT (Fabrica Italiana Automobili Torino). Η οικογένεια Agneli έγραψε μεγάλο κομμάτι της σύγχρονης ιταλικής ιστορίας και έπαιξε σημαντικό ρόλο στη μεταπολεμική ιταλική βιομηχανική αναγέννηση. Αυτό που κατάφερε ο Agneli ήταν να βάλει μια τεράστια πινέζα στον χάρτη της Ιταλίας, εκεί όπου ακριβώς βρίσκεται το Τουρίνο, και να κάνει τη γενέτειρά του γνωστή σ’ όλο τον κόσμο. Το Τουρίνο, μια άλλοτε φτωχή εργατική πόλη, χάρη στον GA απέκτησε φήμη, πλούτο, πρόοδο. Το σκι, η ιππασία, η ιστιοπλοΐα και τα γρήγορα αμάξια ήταν οι αγάπες του, το πάθος του όμως ήταν το ποδόσφαιρο και η Juventus. Όταν ανέλαβε την προεδρία της ομάδας, έκανε κάτι που δεν είχε ξανακάνει κανένας πρόεδρος ομάδας. Χρηματοδότησε την κρατική RAI για να μεταδίδει αποκλειστικά τους αγώνες της Juve. Αυτό σημαίνει να είσαι influencer. Κατάφερε σε μια αυστηρά τοπικιστική κοινωνία όπως της Ιταλίας η Juventus να έχει οπαδούς σε όλη την επικράτεια, πολλούς περισσότερους από ό,τι είχε στην έδρα της, το Τουρίνο. Οι αγώνες μεταξύ της Juventus και της AC Milan, ιδιοκτησίας ενός άλλου δισεκατομμυριούχου, πλην όμως vulgare τύπου, του Silvio Berlusconi, έχουν μείνει στη μνήμη των Ιταλών όχι ως ματς, αλλά ως αναμετρήσεις δύο οικονομικών αυτοκρατοριών.

γνωρίζεις τους κανόνες και πότε να μην τους σπας. Να έχεις την αυτοπεποίθηση να υποστηρίξεις μια στυλιστική ατασθαλία, προσδίδοντας σε αυτήν τη μοναδικότητα του χαρακτήρα σου και της προσωπικότητάς σου. Ο Agneli δεν ντυνόταν για να εντυπωσιάσει, αλλά για την απόλαυση της καλής εμφάνισης. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και σήμερα, 13 χρόνια από τον θάνατό του, το στυλ του εξακολουθεί να επηρεάζει. Το διεθνούς φήμης ανδρικό περιοδικό The Rake, που κυκλοφόρησε πριν από έναν χρόνο, εμπνεύστηκε τον τίτλο του από το στυλ του GA και από το προσωνύμιο που του είχε αποδοθεί τη δεκαετία του ’60 «The Rake of Riviera». Ο όρος «Rake» είναι δύσκολο να μεταφραστεί ακριβώς στα Ελληνικά. Αναφέρεται σε άνδρες εντυπωσιακής αλλά αμφιλεγόμενης εμφάνισης, ευπρεπούς μεν, αλλά με μια δόση αλητείας. Το μοναδικό του γούστο δεν αφορούσε μόνο στην εξωτερική του εμφάνιση, αλλά ήταν πρόδηλο παντού, από το αυτοκίνητο που οδηγούσε και το γιοτ που κυβερνούσε μέχρι τις επαύλεις όπου διέμενε. Είχε μια εξαιρετική συλλογή έργων τέχνης την οποία δώρισε στην πόλη του Τουρίνο το 2002. Δεν ήταν λίγες οι φορές που τελειώνοντας την εργασία του στα γραφεία της εταιρείας στο Τουρίνο, με το ιδιωτικό του jet πεταγόταν για ένα «χαλαρό» δείπνο στο Λονδίνο. Ως νεαρός είχε τη φήμη του playboy, και όχι αδίκως. Ανάμεσα στις πολλές σχέσεις του πιο γνωστή είναι αυτή με την ηθοποιό Anita Ekberg και «Old money VS new money» επίσης η σχέση του με την Pamela Churchill Harriman. Ως Όταν στη νεαρή ηλικία των 25 ετών ο παππούς τον επέλεξε σωστός καθολικός, όμως, ποτέ δεν διέλυσε τον γάμο του. ως διάδοχό του μετά τον θάνατο του μονάκριβου γιου του, Εντοάρντο, ο GA έκανε την πρώτη του αρχηγική κίνηση. Χω- Ένας σταθμός στη ζωή του ήταν το αυτοκινητιστικό ατύχημα ρίς ίχνος εγωισμού, θεώρησε τον εαυτό του πολύ νέο για να που είχε το 1952. Οδηγώντας τη Ferrari του με ταχύτητα άνω διοικήσει τον κολοσσό της FIAT και προσέλαβε έναν «ξένο», των 200 χλμ., προσέκρουσε στο πίσω μέρος μιας νταλίκας. τον καθηγητή Βιτόριο Βαλέτα, στην κεφαλή της οικογενεια- Γλίτωσε από θαύμα. Αργότερα παραδέχτηκε ότι το γεγονός κής επιχείρησης. Απόφαση που τον δικαίωσε απόλυτα, αφού αυτό του άλλαξε τη ζωή. Την επόμενη χρονιά παντρεύτηκε ο Βαλέτα παρέμεινε 44 χρόνια στην εταιρεία προσφέροντας τη Marcella Caracciolo Di Castagneto. Είχε έρθει η ώρα να τεράστιο έργο. Απαλλαγμένος από τη διοίκηση της εταιρείας, ρίξει τους έντονους ρυθμούς της εργένικης ζωής του. Αναμπαραδόθηκε στην «καλή ζωή» και στις σπουδές Νομικής. φισβήτητα ο GA ήταν Influencer. Επηρέασε με τον τρόπο Από εκεί απέκτησε και το προσωνύμιο «L’Avvocato» που τον του αλλά και με το έργο του όχι μόνο τους παραπάνω από συνόδευε για πάντα, ασχέτως του αν δεν ασχολήθηκε ποτέ 200.000 υπαλλήλους των εταιρειών του, αλλά μια ολόκληρη με τα Νομικά. Ο GA είχε μια μοναδική αισθητική του στυλ και χώρα, που στο πρόσωπό του ταύτισε την αναδιοργάνωση της αυτό τον έκανε να ξεχωρίζει ακόμη και στην Ιταλία, όπου ρημαγμένης από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο Ιταλίας και τη όλοι είναι καλοντυμένοι. Ο ενδυματολογικός του κώδικας μετατροπή της από γεωργική οικονομία σε παγκόσμιο βιοήταν ένας συνδυασμός κλασικού με έμφαση στα αξεσουάρ. μηχανικό κολοσσό. Ο GA αποχώρησε από την ενεργό διοίκηΟι ενδυματολογικοί του νεωτερισμοί έχουν μιμητές σε όλο ση της εταιρείας το 1996, αλλά παρέμεινε επίτιμος πρόεδρός τον κόσμο ακόμα και σήμερα. Δεν κούμπωνε ποτέ το επάνω της μέχρι τον θάνατό του το 2003 από καρκίνο του προστάτη. κουμπί του γιακά του πουκαμίσου του και η γραβάτα του ήταν πάντα χαλαρά δεμένη. Φορούσε το ρολόι του ανάποδα, από Πριν τον θάνατό του όρισε ως διάδοχο τον 23χρονο εγγονό την κάτω μεριά του καρπού και πάντα πάνω από τη μανσέ- του, Lapo Elkan, λέγοντας χαρακτηριστικά για την απόφαση τα του πουκαμίσου, όχι για λόγους επίδειξης, αλλά για να αυτή ότι «ο Lapo έχει την ίδια ηλικία που είχα εγώ όταν ανέπροσδώσει στην εμφάνισή του αυτό που οι Ιταλοί ονομάζουν λαβα το τιμόνι της επιχείρησης». Sprezzatura. Την τέχνη του «επιμελώς ατημέλητου». Να 175

Thalis Floor Light: «Τα αντικείμενα και οι χώροι που δημιουργούμε είναι μοναδικά, όπως ακριβώς και οι άνθρωποι που ζουν σε αυτά». Το επονομαζόμενο «Thalis Floor Light» είναι ένα μοναδικό φωτιστικό δαπέδου κατασκευασμένο από στέρεο ξύλο καρυδιάς και μάρμαρο Veroia. Σχεδιασμένο από την Blossom People & Spaces, εμπνευσμένο από έναν στυλάτο πολύ καλό τους φίλο, ο οποίος άναψε ένα πούρο Hoyo de Monterrey Piramide, και έτσι προέκυψε η ιδέα. blossom.gr

176

art • design

Counterbalance for Light: Ένα πρόχειρο μάρμαρο γίνεται ένα αντίβαρο για να αυξηθεί το φως. Σχεδιασμένο από τον Διονύση Σοτοβίκη.

Mille-Feuille: Μετά από εκατό στρώματα χαρτονιού και εκατό ώρες κοπής και συναρμολόγησης, δημιουργήθηκε το MilleFeuille, ένας πύργος του οποίου τα υλικά συγκρατούνται μεταξύ τους με κόλλα. Ένα κομμάτι του φωτισμού που δημιουργείται από το «τίποτα». Σχεδιασμένο από την Ιόλη Φιλιππίδη.

Φως με κοινωνικό αποτύπωμα της Χριστίνας Μόνη

ια τη Μαρίνα Βερνίκου δεν χρειάζονται συστάσεις. Αγαπάει τη φωτογραφία και το έργο της την έχει κάνει να ξεχωρίσει. Το φιλανθρωπικό της έργο όμως είναι αυτό που την κάνει μοναδική. Όπως έχει δηλώσει παλαιότερα, η οικογένειά της είναι η πηγή έμπνευσής της στο έργο που κάνει. «Προέρχομαι από μια οικογένεια η οποία είναι πολύ θετική στο να βοηθάει τους γύρω και να κάνει φιλανθρωπίες. Από τις γιαγιάδες μου, η μία ήταν δικηγόρος και αγόρευε σε ανθρώπους που δεν είχαν χρήματα και οι άλλη ό,τι λεφτά είχε τα έδινε σε ανθρώπους που είχαν ανάγκη». Κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα της CREAID, ενός φιλανθρωπικού σωματείου του οποίου το όνομα εμπνεύστηκε από τις λέξεις creation (δημιουργία) και aid (βοηθάω). Η CREAID είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που σκοπό έχει να υπηρετεί τις θεμελιώδεις αρχές του αμοιβαίου σεβασμού και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Η βασική αρχή τους είναι να δημιουργούν και να βοηθούν όσους έχουν ανάγκη.

Η πρόεδρος της CREAID Μαρίνα Βερνίκου κάλεσε διάσημους Έλληνες σχεδιαστές, αρχιτέκτονες και καλλιτέχνες να σχεδιάσουν το δικό τους φως δαπέδου, τοίχου ή οροφής. Μια υπέροχη ιδέα σχηματίστηκε στο μυαλό της Μαρίνας Βερνίκου παρατηρώντας τα παιδιά που ζουν κάτω από αντίξοες συνθήκες. Η φωτογράφος σκέφτηκε ότι δεν αρκεί μόνο να απαθανατίζει τις αντιξοότητες που ζουν, αλλά αποφάσισε να κάνει κάτι πιο δραστικό για να βοηθήσει στην ουσιαστική βελτίωση της ζωής τους.

Το project «Designer Lights» είχε ως στόχο τη δημιουργία μιας παιδικής χαράς για το Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών Παίδων και στις 30 Οκτωβρίου ο στόχος επετεύχθη. Αφετηρία στο έργο του φιλανθρωπικού οργανισμού CREAID, πριν από τρία χρόνια, υπήρξε η δημοπρασία 200 Tote Bags, που υπέγραψαν 200 επιφανείς Έλληνες, από τον χώρο της μόδας, της τέχνης, της τηλεόρασης, της επιχειρηματικότητας, και οι οποίοι επιλέχθηκαν με κριτήριο την κοινωνική και προσωπική τους σφραγίδα, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τη ζωή τους. Πετυχαίνοντας τον αρχικό στόχο, τα χρήματα από τη δημοπρασία διατέθηκαν για την αγορά μιας κινητής ιατρικής μονάδας στους Γιατρούς του Κόσμου. Σε λίγους μήνες, η CREAID, θα πραγματοποιήσει στην πόλη μας το τρίτο της project «Designer Jewelry» στο οποίο καταξιωμένοι Έλληνες και διεθνείς σχεδιαστές καθώς και άνθρωποι από τον χώρο του κοσμήματος καλούνται να σχεδιάσουν ένα fine jewelry με τον δικό τους μοναδικό τρόπο, για φιλανθρωπικό σκοπό. Τα κοσμήματα θα εκτεθούν την άνοιξη του 2017 και θα δημοπρατηθούν ηλεκτρονικά, ώστε να επιτευχθεί και η καλύτερη προώθησή τους στο εξωτερικό. Η CREAID είναι ένας φιλανθρωπικός οργανισμός που δημιουργήθηκε με σκοπό να συνδυαστεί η τέχνη με τη βοήθεια στον συνάνθρωπο. 177

tribute

Leonard Cohen I’m ready, my Lord του Θάνου Βεργή

ην άνοιξη του 1960 ένας νεαρός άνδρας έφτασε στην Ύδρα. Περιδιαβαίνοντας τα σοκάκια της, εντυπωσιάστηκε από την ομορφιά του τόπου. Είχε μαζί του 1.500 δολάρια. Βρήκε ένα παλιό ερειπωμένο σπίτι, 200 και πλέον ετών. Αποφάσισε να το αγοράσει. Ήταν μια απόφαση που αργότερα ο ίδιος θα χαρακτήριζε ως την εξυπνότερη της ζωής του. Εκεί, στο νησί, θα διαμορφώσει το σπίτι με τα πέντε δωμάτια, θα γνωρίσει τους ντόπιους, θα συναντήσει τη γυναίκα της ζωής του, θα γράψει τα σημαντικότερα ποιήματα και τραγούδια του. Τα επόμενα χρόνια η παραμονή του στο νησί θα ήταν ένα είδος μυστικού προσωπικού παραδείσου, ένα διάλειμμα από την εμπειρία των μητροπόλεων, όπως έλεγε. Ο νεαρός εκείνος ονομαζόταν Leonard Kohen (1934-2016). Έτσι ξεκίνησαν όλα εκείνα που τον οδήγησαν να γίνει ο διάσημος τραγουδοποιός και ποιητής. Πολλοί από εμάς βρεθήκαμε σε ένα μπαρ και χορέψαμε με το «Dance me to the end of love» και το «First we take Manhattan». Αναμνήσεις που υπάρχουν χάρη στους στίχους και στη μουσική του Leonard. Με προσωπικό στυλ και συμπεριφορά, με τη διεισδυτικότητα των ποιημάτων του. Αν το σκεφτείτε, λίγοι έχουν το χάρισμα να τα συνδυάζουν με τόσο σαγηνευτικό τρόπο. Ο ίδιος, ως προφήτης, έγραψε και τραγούδησε στο «You Want It Darker», λίγο πριν το θάνατό του: If you are the dealer, let me out of the game If you are the healer, I’m broken and lame If thine is the glory, mine must be the shame You want it darker We kill the flame I’m ready, my Lord. Η φωτογράφος και σκηνοθέτις Dominique Issermann ήταν εκείνη που τον απαθανάτισε στην τελευταία του φωτογραφία στο Los Angeles, τον Σεπτέμβριο του 2016.

178

Jack RobinsonÂ / Getty Images / Ideal Image

faces

179

180

art • design

Mimmo Rotella Το αντίβαρο της αμερικανικής Pop Art, έχει το όνομά του της Μαριανίνα Πάτσα

ρωματιστά κομμάτια από σχισμένες αφίσες κολλημένα πάνω σε καμβά. Και ανάμεσά τους πολλαπλά στρώματα από κείμενα και εικόνες, θραύσματα ιταλικών λέξεων, ημερομηνίες… Στο βάθος, διακρίνεται το σχέδιο του χαμογελαστού προσώπου του Κάρι Γκραντ. Και αυτό το πρόσωπο βαφτίζει με την παρουσία του και το έργο «With A Smile».

Το 1958 τον βρίσκει πιο εσωστρεφή και ξεκινά την ανάπτυξη του décollage. Πλέον χρησιμοποιεί πιο συγκεκριμένα στοιχεία στα έργα του, τυπικά έναν αστέρα του σινεμά, όπως η Ava Gardner ή ο John Wayne, για να εδραιώσει τις συνθέσεις του. Η πρώτη σειρά Cinecittà του Rotella δημιουργήθηκε έως το 1965 (το 1984 έφτιαξε και δεύτερη σειρά) και εμπνέεται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τις διαφημίσεις και τον δημοφιλή κινηματογράφο. Η αίγλη των Ααμερικανών αστέρων έχει ιδιαίτερη απήχηση κατά τη διάρκεια της ανάκαμψης της Ιταλίας από τον πόλεμο, αλλά στο έργο του αντανακλάται επίσης και η επιτυχία του ιταλικού σινεμά κατά την ίδια περίοδο, με το πρόσωπο της Σοφία Λόρεν να γεμίζει το πανί των προβολών σε κάθε άκρη της χώρας.

Σαν μαγική εικόνα όπου πρέπει να ανακαλύψουμε τα κρυμμένα στοιχεία, τα κολάζ του πρωτοπόρου της ευρωπαϊκής ποπ τέχνης Mimmo Rotella ξεπήδησαν μέσα από την αίγλη του χολιγουντιανού κινηματογραφικού τοπίου περασμένων δεκαετιών, ως μια έντονη υπενθύμιση του εφήμερου της ομορφιάς. Ο Ιταλός καλλιτέχνης είναι υπεύθυνος για την ανάπτυξη του décollage, μιας τεχνικής κολάζ που ως Επόμενος σταθμός η Γαλλία. Ήταν λίγο πριν μετακοαφετηρία έχει μια ήδη υπάρχουσα εικόνα. μίσει εκεί, όταν ανέπτυξε μια τεχνική με την οποία Η επαφή με τις ζωγραφιστές μαρκίζες των σινεμά μπορούσε να προβάλλει φωτογραφίες σε καμβάδες, υπήρχε στη ζωή του από μικρή ηλικία. Γεννήθηκε στην χρησιμοποιώντας ένα φωτοευαίσθητο γαλάκτωμα. Καλαβρία και ως παιδί έγινε φίλος του ζωγράφου που Αυτή τη φορά, όμως, τα πρόσωπα δεν ήταν λαμπεροί έφτιαχνε με τα πινέλα του τις αφίσες του τοπικού κι- αστέρες, αλλά μια νοσηρή ματιά ηδονοβλεψία της νηματογράφου. Όταν μεγάλωσε, ο Rotella άρχισε να σύγχρονης κοινωνίας με θέματα πιο σκοτεινά: από σπουδάζει στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στη Νάπολη. την κηδεία του Πάπα Ιωάννη XXIII μέχρι τη δολοφοΟι σπουδές του όμως διακόπηκαν από τον πόλεμο και νία του Κένεντι. το 1944 επέστρεψε στη Νάπολη για να τελειώσει την εκπαίδευσή του, πριν μετακομίσει τελικά στη Ρώμη, Μεταγενέστερα πειραματίστηκε και με Polaroids, όμως αυτά τα έργα του δεν ήταν τόσο δελεαστικά όπου άρχισε να ζωγραφίζει σε αφηρημένο ύφος. όσο τα πρώιμα. Έτσι τη δεκαετία του ’80 επέστρεψε Αναζητώντας έμπνευση, αφήνει την Ιταλία και πηγαί- στα décollages. Η Μονρόε κάνει την επανεμφάνισή νει για δύο χρόνια στις ΗΠΑ. Αρχικά κάνει διάφορες της μαζί με θραύσματα από διαφημίσεις. Και τίποτα δουλειές, με πιο παράξενη απ’ όλες τη διακόσμηση δεν φαίνεται να μπορεί να νικήσει τη φετιχιστική της πρόσοψης ενός ταχυδρομείου. Όμως το 1951 φαντασίωση που μπερδεύει γλυκά το πρόσωπό της κερδίζει μια υποτροφία του ιδρύματος Fulbright. Και με ρετρό παγοπέδιλα και διχτυωτές κάλτσες… καθώς ταξιδεύει στη χώρα, αναπτύσσει έντονα την αγάπη του για την ποίηση μέσα σε ένα σουρεαλιστικό σκηνικό, απαγγέλλοντας τις δικές του ονοματοποιίες μαζί με μια αρμαθιά παράξενες σφυρίχτρες, εν μέσω άγριων χειροκροτημάτων.

181

182

aficionados

Alexander’s Cigar Lounge του Θάνου Βεργή

τάση για τα cigar lounges έρχεται στην Ελλάδα και οι aficionados έχουν το δικό τους ιδιαίτερο σημείο συνάντησης στο κέντρο της πρωτεύουσας. Στον 1o όροφο του ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρεταννία» στο Σύνταγμα, βρίσκεται το Alexander’s Cigar Lounge. Ένας χώρος αποικιακού στυλ, όπου μπορείτε να απολαύσετε διακεκριμένες ετικέτες πούρων, συνοδεία Premium ποτών, signature κοκτέιλ, μαζί με εκλεκτά finger food. Είναι ένα μοναδικό σημείο για ραντεβού επαγγελματικά ή όχι. Στο κέντρο του χώρου ξεχωρίζει το τζάκι σε στυλ αποικιακής κομψότητας. Η διακριτική πολυτέλεια, η εκλεπτυσμένη ατμόσφαιρα συνδυάζονται άψογα στο ανανεωμένο cigar bar στον 1ο όροφο του ιστορικού ξενοδοχείου της Αθήνας. Με smart casual εμφάνιση, επιλέξτε το πούρο που θέλετε, δοκιμάστε ένα single malt ή παλαιωμένο ρούμι και απολαύστε τις στιγμές χαλαρώνοντας με τους φίλους σας στο διάσημο cigar lounge της πόλης. Info Ώρες λειτουργίας: Καθημερινά 14.00-02.00 Τηλέφωνο: 210-333 0141

183

Η Μεγάλη Ομορφιά του Πάολο Σορεντίνο της Μαριανίνα Πάτσα

Οι μεγάλοι ηθοποιοί, όπως και οι μεγάλοι σκηνοθέτες, κάνουν την ίδια δουλειά. Είναι ουσιαστικοί παρατηρητές της πραγματικότητας». Μέσα από την ταινία «La Grande Belezza» (H Μεγάλη Ομορφιά), ο Πάολο Σορεντίνο σκηνοθετεί μια ταινία για τον χρόνο που ρέει και τις μικρές στιγμές, λαμπερές και σκοτεινές, που φτιάχνουν τελικά ολόκληρες τις ζωές μας. Το έργο ξεδιπλώνεται ακολουθώντας τον Τζουζέπε Τζεπ Γκαμπαρντέλα (Τόνι Σερβίλο), δημοσιογράφο, κριτικό θεάτρου και θαμώνα νυχτερινών κέντρων που συγκεντρώνουν όλη την ελίτ της ρωμαϊκής κοινωνίας. Καθώς έχει πατήσει τα 65, προσπαθεί να απομακρυνθεί από αυτή την ελαφρότητα, μέσα σε μια Ρώμη όπου η λαμπρότητά της φαίνεται να βρίσκεται ξεχασμένη στο παρελθόν. Ο Τζεπ, συγγραφέας ενός και μοναδικού βιβλίου, περιφέρεται στην πόλη στοιχειωμένος από τις αναμνήσεις του, ψάχνοντας να βρει

184

την ομορφιά. Στο παράξενο ταξίδι του συναντά κι άλλους ανθρώπους που προσπαθούν να πορευτούν κουβαλώντας τις δικές τους ιστορίες. Μία από τις μεγαλύτερες εμπνεύσεις του Σορεντίνο γι’ αυτή την ταινία ήταν η διάσημη δήλωση του Φλομπέρ ότι σκόπευε να γράψει ένα μυθιστόρημα για το τίποτα. «Με τον όρο “τίποτα”», λέει ο σκηνοθέτης, «εννοούσε τις φήμες και τα κουτσομπολιά, τους χιλιάδες τρόπους που έχουμε για να σπαταλάμε τον χρόνο μας με πράγματα που είτε μας ενοχλούν είτε μας ενθουσιάζουν, τα οποία όμως είναι τόσο βραχύβια, που μας κάνουν να αμφιβάλλουμε για την έννοια της ζωής. Και όμως, αυτό το “τίποτα” κάνει όλη τη ζωή πολλών ανθρώπων. Μέσω αυτής της ταινίας ήθελα να απεικονίσω και ένα πραγματικά μεγάλο πράγμα της ζωής: το γεγονός ότι μπορεί να εκπλαγούμε από κάτι που είναι χυδαίο και άθλιο, και ξαφνικά, αυτό το χυδαίο και άθλιο να

entertainment

Courtesy of Janus Films

"Vivere ogni gionrno come se non fosse domani"

μας αποκαλύψει τη δική του χάρη». Η Μεγάλη Ομορφιά απέσπασε θετικές κριτικές παγκοσμίως. Στην Ιταλία, όμως, δίχασε τους κριτικούς και μερικοί είπαν πως ο Σορεντίνο πήγε να αναπλάσει το «La Dolce Vita» του Φεντερίκο Φελίνι. Παρ’ όλα αυτά, η ταινία βραβεύτηκε με Όσκαρ, Χρυσή Σφαίρα και βραβείο BAFTA. O Σορεντίνο δεν πήγε ποτέ σε σχολή κινηματογραφιστών. «Ακριβώς επειδή δεν είχα πάει σε σχολή, δεν πίστευα στον εαυτό μου. Εξαιτίας της ανασφάλειάς μου έλεγα πως θα με πατήσουν, θα πάρουν ό,τι μπορούν. Έτσι, από την αρχή προσποιήθηκα πως ήξερα τι έκανα. Σιγά-σιγά, η σιγουριά αυτή έγινε πραγματικότητα. Βέβαια, ακόμα έχω τις αμφιβολίες μου κάποιες φορές, αλλά δεν το δείχνω». Αντίθετα με τους περισσότερους σκηνοθέτες, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων δεν κινηματογραφεί πολλές φορές την ίδια σκηνή ούτε ξαναβλέπει τι τράβηξε παρά μόνο όταν φτάσει

η ώρα του τελικού μοντάζ. «Έτσι βλέπω πολλές σκηνές που τις έχω ξεχάσει με την έκπληξη της πρώτης φοράς και νέα ματιά». Αυτή η έκπληξη και η ικανότητά του να ανακαλύπτουμε κάτι εκ νέου, δομικό στοιχείο τού πώς εργάζεται σε κάθε του δημιουργία ο Σορεντίνο, είναι και ένα μεγάλο κομμάτι της «La Grande Belezza». Γυρισμένη κυρίως στη Ρώμη, μια πόλη όπου «το μεγαλειώδες από το αξιολύπητο είναι μόνο ένα βήμα μακριά», παίζει κυρίως με τις ισορροπίες ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι και με τη μάχη με αυτά τα αντικρουόμενα στοιχεία μέσα μας. «Η ροή του χρόνου, οι ώρες που σπαταλάμε στη ζωή μας… Όλο αυτό γίνεται επαχθές και γι’ αυτό ασχολούμαστε τόσο συχνά με το θέμα του θανάτου. Αλλά μέσω αυτής της κόπωσης και παρόλο το βάρος, τελικά μπορούμε με κάποιον τρόπο να δώσουμε αξιοπρέπεια στη ζωή που ζούμε». 185

The Fixer Είναι η λύση στο πρόβλημά σας. Εκείνος που θα αναλάβει να το «τακτοποιήσει»… του Θάνου Βεργή

ς υποθέσουμε ότι είστε ένας προβεβλημένος παίκτης του NBA και, όπως είναι φυσικό, σας προσεγγίζουν πολλοί και πολλές. Κάποια στιγμή παρεκτρέπεστε, υποκύπτετε στον πειρασμό με μια όμορφη γυναίκα. Αργότερα, βλέπετε στην οθόνη του κινητού σας ένα βίντεο με «αυστηρώς προσωπικές» στιγμές σας, αναμνήσεις εκείνης της νύχτας. Το βίντεο συνοδεύεται από ένα μήνυμα που ζητά ένα ποσό για να μη γίνει viral κι εσείς ο περίγελως της χώρας, διότι είστε επιτυχημένος και πρότυπο οικογενειάρχη. Βρίσκεστε σε απόγνωση, είστε θυμωμένος, έτοιμος για τη λάθος κίνηση. Όλα μοιάζουν να έχουν χαθεί. Ή μήπως όχι; Υπάρχει κάποιος που μπορεί να βοηθήσει; Ναι, υπάρχει. Θα κοστίσει κάτι παραπάνω, αλλά αξίζει. Θα πρέπει να τηλεφωνήσετε στον «Fixer». Είναι η λύση στο πρόβλημά σας. Εκείνος που θα αναλάβει να το «τακτοποιήσει» και η ζωή να συνεχίσει τον δρόμο της σαν να μη συνέβη τίποτα. Είναι ο Ray Donovan. Ο άνθρωπος-λύση για τα όποια «θέματα» προκύπτουν στους επωνύμους και στην ελίτ του Χόλιγουντ. Πελάτες του οι διασημότητες της πόλης του Λος Άντζελες, αθλητές, επιχειρηματίες, μεγιστάνες, που τον καλούν για να κάνει τα προβλήματά τους να εξαφανιστούν. Για τον ίδιο και τους συνεργάτες του πρόκειται για πολύ προσοδοφόρο επιχείρηση. Το παρελθόν του σκοτεινό, στον χώρο του υποκόσμου της νότιας Βοστώνης. Όταν τα πράγματα «στρίμωξαν», μετακινήθηκε από την ανατολική στη δυτική ακτή των ΗΠΑ. Αλλά η οικονομική του επιτυχία δεν μπορεί να καλύψει το παρελθόν του Ray, που συνεχίζει να τον στοιχειώνει. Η τηλεοπτική σειρά «Ray Donovan» του Showtime ολοκλήρωσε μέχρι τώρα τέσσερις σεζόν με επιτυχία, δημιουργώντας έναν αντιήρωα, προβληματικό και πολύ μακριά από οποιαδήποτε λογική ενός κοινωνικού προτύπου. Πρωταγωνιστής ο Liev Schreiber, πλαισιωμένος από καλό καστ, με εξαιρετική παρουσία του Jon Voight στον ρόλο του Mickey, του προβληματικού πατέρα της οικογένειας των Donovan. Μιας οικογένειας που τα μέλη της συνδέονται με δεσμούς α λα Μαφία. Προσωπικότητες όμως με προβλήματα καθημερινών ανθρώπων που έρχονται αντιμέτωποι με ακραίες καταστάσεις στον βίαιο μικρόκοσμο όπου ανήκουν. Δημιουργός της σειράς η Ann Biderman. Πρωταγωνιστούν οι Paula Malcomson, Eddie Marsan, Dash Mihok, Steven Bauer, Katherine Moennig, Pooch Hall, Kerris Dorsey, Devon Bagby.

186

Courtesy ofÂ BBC Worldwide

entertainment

187

Βινύλιο

Frank Sinatra & Antonio Carlos Jobim Τραγούδια που μας έστειλαν οι θεοί… του Γιάννη Μητσοκάπα

έα Υόρκη, υγρή και κρύα, έτσι όπως τη φυσά ο Ατλαντικός και την πυρπολεί με ψύχος το Άγαλμα της Ελευθερίας. Χειμώνας βαρύς, πόρνες ξεπαγιασμένες στη γωνία 5ης με 172 στο Μανχάταν, σωτήριο έτος 1966, τρία χρόνια από τη δολοφονία του Κένεντι και τέσσερα από την αυτοκτονία της Μέριλιν. Ο Σάμι Ντέιβις και ο Πίτερ Λόφορντ, ο Ντιν Μάρτιν και ο Τζόι Μπίσοπ έχουν σκορπίσει στα τέσσερα σημεία της Αμερικής, άλλος Λας Βέγκας τράβηξε κι άλλος για Μυτιλήνη. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Σινάτρα. Μπαίνει στο μπαρ, τον κοιτάζουν όλοι, περνάει στα ενδότερα, ξέρεις. Εκεί όπου μόνο ο Φρανκ έμπαινε και έπαιζαν τζόγο οι μαφιόζοι ή οι συνδικαλιστές των φορτηγατζήδων. Νιώθει μόνος. Πλήττει. Δίπλα του, τον τσουγκρίζει, cheers, κάθεται ο Κλάους Όγκερμαν. Όποιος έγραψε τραγούδια και συνεργάστηκε με την Βillie Holiday είναι μεγάλος, λέει ο Φρανκ στον μπάρμαν και κερνάει τον Κλάους άλλη μία γύρα. Μιλάνε για τον καιρό. Κρύο του θανατά. Μέχρι που ο Κλάους Όγκερμαν λέει στον Φράνκ Σινάτρα αυτό που έως και σήμερα παραμένει ό,τι πιο συγκλονιστικό γέννησε εκείνη η κρύα νύχτα στην Αμερική. «Κοπακαμπάνα, Φρανκ. Φαντάσου την Κοπακαμπάνα. Πίνουμε κολάδας, κυκλοφορούμε με μαγιό, μαυρίζουμε με τακτ και γλεντάμε με τα κορίτσια. Τι λες;» Ο Σινάτρα απαντά πως είναι δύσκολο. Ο

188

Κλάους Όγκερμαν γελά. Γιατί στο μυαλό του δεν έχει σχέδια για εξωτική απόδραση. Αλλά κάτι μεγαλύτερο. Κάτι αιώνιο. Φίλος και συνεργάτης καθώς είναι με τον μετρ της Bossa brazilian Nova, Κάρλος Αντόνιο Τζομπίμ, συνέλαβε την ιδέα μιας μουσικής... καλοριφέρ. Φιζίκ καλοριφέρ, που πάει να πει μια μουσική σκέτος ήλιος. Ή φεγγαρόλουστη καυτή νύχτα. Σε έναν δίσκο ηχογραφημένη, που όποιος τον ακούσει, όσο βαρύ χειμώνα και να κάνει, ο νους και το σώμα, και οι αισθήσεις, και το feeling να παραμένουν εξωτικά και μαγικά steady στη Βραζιλία. Brilliant and the rest is... history! Γιατί ο Κλάους Όγκερμαν δεν έχασε χρόνο, ούτε όμως και ο Σινάτρα. Και ο Τζομπίμ είπε ναι και η μπάντα η ολιγομελής κανονίστηκε να μπει στο στούντιο. Τραγούδια και των δυο τους, παιγμένα Bossa. Μπoσανοβάρες, βέβαια, είναι το σωστό. Το Κορίτσι από την Ιπανέμα και η Ντίντι. Οι Ήσυχες νύχτες των ήσυχων αστεριών και το Κάποτε αγάπησα, ω, ήταν μια αριστουργηματική ιδέα, έως σήμερα παραμένει ένα cool τζαζ στάνταρ αυτό που κανόνισε ο Κλάους. Με Αμερικανο-βραζιλιάνους μουσικούς και τους δύο θρύλους Σινάτρα και Τζομπίμ να τζαμάρουν με θείο πάθος. Ps. Ιδιαίτερα αυτή την περίοδο του χρόνου, ακούστε δυνατά Βossa Nova, γυναίκες, αγάπη, νοσταλγία…

vinyl

Roxy Music Σάββατο βράδυ, Κυριακή πρωί! Αγγλία του 1972. Εργάτης Φακτοριανός γράφει η ταυτότητά σου και τα Σαββατοκύριακα σκνίπα στην παμπ ή στο γήπεδο. Και μετά πάλι Δευτέρα, πάλι μιζέρια, πάλι ψυχρός πόλεμος, με τους Σοβιετικούς και τους Αμερικανούς να σε έχουν βάλει στη μέση. Τα πράγματα ζορίζουν: κρύο, μοναξιές και φθηνά μεροκάματα. Αυτό είναι το περιβάλλον και η ατμόσφαιρα στη χώρα όπου γεννήθηκαν οι Roxy Music. Η μπάντα που έφτιαξε ο Bryan Ferry όταν έχασε τη δουλειά του στη βιοτεχνία κεραμικών όπου δούλευε. Στον πρώτο δίσκο των Roxy Music, με τον κομπανιέρο Phil Manzanera στις κιθάρες, απίστευτο γνώστη της λατινοκουβανέζικης μουσικής, παράγει ένα μετα-πόπ και υβριδικό new wave, πριν εφευρεθεί ο όρος. Ευτυχούν να υπογράψουν με την πολυεθνική Island. Οι Roxy Music είναι σέξι, στον δεύτερο δίσκο τους «For your Pleasure» ο δανδής Ferry βγαίνει ραντεβού με την Amanda

Lear, ντίσκο βασίλισσα και ερωμένη για ένα φεγγάρι του Νταλί. Ναι, τα media βρίσκουν τη χαρά τους, το συγκρότημα προσφέρει πέραν της μουσικής και σκάνδαλα για τον Τύπο, όμως η μουσική είναι πάντα το φόρτε τους: οι βιόλες και τα πειραγμένα πιάνα, αυτή η τόσο άφοβη post art προσέγγιση που στον τέταρτο δίσκο τους, το «For your Pleasure», γεννά αυτό το καμπαρέ αριστούργημα τραγούδι-ύμνο «Love is the drug». Το 1976 η μπάντα διαλύεται. Το 1978 οι Roxy επανέρχονται, με μια επανένωση που γεννά τον δίσκο «Manifesto» και τα τραγούδια «Dance Away» και «Angel Eyes», που σαρώνουν τα charts. Μηχανή παραγωγής σουξέ ακόμα και χωρίς τον Bryan Eno, οι Roxy χαρίζουν στον λαό τους τα «Over you» και «Same old scene». Κι ο Ferry με τα κοστούμια και την μπριγιαντίνη στα μαλλιά δημιουργεί ένα cool icon που ακόμα και σήμερα παραμένει αξεπέραστο. Το 1981 οι Roxy διασκευάζουν το λενονικό «Jealus Guy», το 1982 ο δίσκος «Avalon» με το μαγικό εξώφυλλο-φωτογραφία από τη Φλωρεντία και το τεράστιο «More than this» πιστοποιεί για άλλη μία φορά την κλάση του Ferry. Το 1983 όμως το συγκρότημα διαλύεται και πάλι. Ο καθένας τον δρόμο του και τα σόλο του! Ο καθένας μόνος του και ο Bryan Ferry στην κορυφή, μια και η καριέρα του ανανεώνεται επιφυλάσσοντάς του άλλη μία γύρα δόξας και θριάμβου. Είτε ως crooner διασκευαστής, μέχρι και τις μέρες μας, είτε ως αιώνια επιτομή του coolness, ο Ferry παραμένει αξία. 189

Courtesy Of Berlutti

Football in privacy

190

entertainment

Παιχνίδια για μεγάλα αγόρια της Χριστίνας Μόνη

ο προσωπικό «άδυτο» για έναν άνδρα ίσως να είναι το Playroom ή κάποιος χώρος αντίστοιχος, μικρότερος ή μεγαλύτερος. Όπως και να είναι, οριοθετείται ως «απαγορευμένη ζώνη» για τις γυναίκες, με την έννοια της παρέμβασης κυρίως στη διακόσμηση και στα αντικείμενα που βρίσκονται στον χώρο. Ένα από τα παιχνίδια τα οποία οι περισσότεροι άνδρες έζησαν στη νεότητά τους στον 20ό αιώνα είναι το ποδοσφαιράκι. Την εποχή των virtual reality 3D videogames, είναι εκείνο το παιχνίδι που έκανε τις ανδροπαρέες να μαζευτούν γύρω του, να μοιραστούν σε αντίπαλες ομάδες, να σηκώσουν τα μανίκια τους, να στοιχηματίσουν τα ποτά και να ετοιμαστούν για το πρώτο γκολ που θα τους κάνει να πανηγυρίσουν. Η ιστορία μάς πάει πολλά χρόνια πίσω, καθώς το κλασικό ξύλινο ποδοσφαιράκι εφευρέθηκε το 1922 από τον Harold Searles Thorton, ο οποίος εμπνεύστηκε το συγκεκριμένο επιτραπέζιο παρακολουθώντας τον ποδοσφαιρικό αγώνα της αγαπημένης του ομάδας, Τότεναμ.

Ο γαλλικός οίκος Berluti, εμπλουτίζοντας τη σειρά του «Toys for Boys», συνεργάστηκε με την εταιρεία Bonzini, η οποία έχει 60 χρόνια εμπειρίας στην κατασκευή επιτραπέζιων παιχνιδιών, για να δημιουργήσει ένα σύγχρονο επιτραπέζιο ποδοσφαιράκι, συμβαδίζοντας απόλυτα με την εποχή την οποία διανύουμε. Κατασκευάζεται εξ ολοκλήρου στη Γαλλία με βασικό υλικό το εμβληματικό δέρμα «Venezia» που χρησιμοποιεί η εταιρεία, ενώ τις ξύλινες λεπτομέρειες ανέλαβε η Bonzini. Χρειάζονται μόλις 75 ώρες για να κατασκευαστεί και μπορείτε να το αποκτήσετε μόνο κατόπιν παραγγελίας. Ένα πολύτιμο παιχνίδι και ακριβό δώρο για τις γυναίκες. Για τους άνδρες το άρθρο αυτό ξύπνησε παλιές, όμορφες αναμνήσεις. Τότε, κάντε ένα δώρο στον εαυτό σας. Το αξίζετε. Περισσότερες πληροφορίες στο www.berluti.com 191

aficionados

Lectores de Tabaqueres Φτιάχνοντας πούρα στην Havana με λογοτεχνία του Θάνου Βεργή

πό τις αρχές του 20ού αιώνα μέχρι την προπολεμική περίοδο, στα εργοστάσια παρασκευής πούρων της Tampa στην Κούβα εμφανιζόταν ένας καλοντυμένος κύριος φορώντας καπέλο Panama. Καθόταν σε μια προκαθορισμένη θέση και με τη δυνατή, ωραία φωνή του διάβαζε στους εργάτες αποσπάσματα από βιβλία, ενώ εκείνοι συνέχιζαν να στρίβουν τα πούρα. Οι αναγνώστες αυτοί έμειναν γνωστοί ως Lectores de Tabaqueres. Με τον τρόπο αυτό διάσημα έργα της λογοτεχνίας 192

των Θερβάντες, Ζολά, Ουγκώ, Ιουλίου Βερν συντρόφευσαν ακουστικά χιλιάδες εργάτες στη χειρωνακτική έως τότε βιομηχανία των πούρων. Ήταν η εποχή λίγο πριν την έλευση του ραδιοφώνου, το οποίο αντικατέστησε τους αναγνώστες. Σήμερα οι Lectores υπάρχουν σε ορισμένους οίκους, όπως των Partagas. Μία από τις παλιές ιστορίες για τα πούρα που αξίζει να θυμόμαστε και να τη μεταφέρουμε.

Courtesy of Taschen

book

Jazz Journey into 60s

να ταξίδι στις ΗΠΑ του 1960 σε αναζήτηση των συγκροτημάτων και των μουσικών της jazz είναι το «Jazz Life» του William Claxton. Μια αφήγηση από τα spirituals μέχρι την καρδιά της soul. Από τους ανώνυμους μουσικούς σε μικρά μπαρ μέχρι το Apollo theater και τον Ray Charles. Ασπρόμαυρες και έγχρωμες λήψεις καταγράφουν μια εποχή που έμεινε στην ιστορία. Κυκλοφορεί από τον Taschen.

193

Live with style

Παλιά πόλη Χανιά Μάνος Σφακιανάκης

Ανέβασε τη φωτογραφία σου με στυλ στο Instagram, με #MANCODE, και μπορεί να είναι αυτή που θα επιλεγεί ως φωτογραφία του μήνα!

194

195

196