LiFO Taste Summer

18 Αθηναίοι γράφουν στη LifO για τις γεύσεις που τους θυμίζουν το καλοκαίρι

Ο μεγάλος οδηγός με όλα τα εστιατόρια που πρέπει να επισκεφθείτε αυτό το καλοκαίρι.

μια ειδικη εκδοση τησ lifo. τευχος 2. καλοκαιρι 2012

Λίγο πριν φύγουμε για τα νησιά...

η αντίδραση των φίλων που συμμετέχουν στο αφιέρωμα αυτού του τεύχους ήταν σχεδόν πανομοιότυπη: χαμόγελα, αναπόληση, ενθουσιασμός. Οι Έλληνες περνάνε καλά μόνο τα καλοκαίρια τελικά και αποκλείεται να νοσταλγήσουν μέσα στο χρόνο κάτι περισσότερο από εκείνο το απόγευμα που μετά το μπάνιο, κάτω από ένα αρμυρίκι, στο τραπέζι της ταβέρνας με το χάρτινο τραπεζομάντηλο και τα γυμνά πόδια στην άμμο, απολαμβάνουν το αλάτι από τις τηγανητές πατάτες, την πιο ζουμερή ντομάτα του κόσμου, τα

τέλεια βλίτα, τα τηγανητά ψαράκια τις ώρες που το μυαλό ενώνεται με τη γραμμή του ορίζοντα. Οι γεύσεις του καλοκαιριού για τους περισσότερους από εμάς είναι το παράθυρο που ανοίγει στην πιο όμορφη εποχή του χρόνου. Αν κοιτάξετε τις προτάσεις όσων γράφουν σε αυτό το τεύχος, θα διαπιστώσετε γι’ άλλη μια φορά πως καλοκαίρι ίσον απλότητα, ακόμα και στη μαγειρική. Και το καλοκαίρι δεν θέλει τίποτα παραπάνω από τα βασικά. Ευχαριστώ πολύ τους φίλους που με τα κείμενά τους απάλειψαν την εικόνα

της γκρίζας πόλης και με μετέφεραν, έστω για λίγο, εκεί, σε αυτό το ταβερνάκι στην παραλία. Ελπίζω πως θα νιώσετε κι εσείς τη γεύση του καρπουζιού να κόβει την κάψα της ημέρας, διαβάζοντας αυτό το γλυκό αφιέρωμα. Στις επόμενες σελίδες ένας μεγάλος οδηγός με επιλογές εστιατορίων σε όλη την Αθήνα που αξίζει να επισκεφτείτε κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Καλό καλοκαίρι, κρατήστε καλά στο μυαλό σας τη γεύση του καλοκαιριού, ίσως χρειαστεί... Μιχάλης Μιχαήλ - Editοr in Chief

Παράδοση μισού αιώνα Με επίκεντρο τον άνθρωπο, με σεβασμό στις διατροφικές του ανάγκες και στη συνεχή αναζήτηση της επιλεγμένης ποιότητας, η εταιρεία ΔΑΒΟΥΤΗΣ Α.Ε. κυριαρχεί στον κλάδο της εμπορίας και επεξεργασίας κρεάτων για περισσότερο απο 50 χρόνια. Ως στόχο της έχει θέσει μόνο την κορυφή, προσαρμοσμένη στις σύγχρονες απαιτήσεις των καταναλωτών, που επιμελώς φροντίζει να ικανοποιεί. Αυτό είναι και το κυρίαρχο στοιχείο που την κάνει να απολαμβάνει τον τίτλο της επιτυχημένης επιχείρησης.

Σύγχρονες εγκαταστάσεις Άρτια υποδομή Οι εγκαταστάσεις της εταιρείας αποτελούν πρότυπο τεχνολογικής υποδομής, πληρώντας αυστηρά κριτήρια και κανόνες υγιεινής. Σε ιδιόκτητο κτίριο 5.000 τ.μ. βρίσκονται οι διοικητικές υπηρεσίες, τμήματα εξυπηρέτησης πελατών, οι ψυκτικοί θάλαμοι συντήρησης και κατάψυξης καθώς και όλες οι εγκαταστάσεις της γραμμής παραγωγής.

Πρώτο μέλημα της εταιρείας ΔΑΒΟΥΤΗΣ Α.Ε. είναι η απόλυτη διασφάλιση της ποιότητας, ελεγμένης σε όλα τα επίπεδα. Με συστηματικό έλεγχο (Α69) που δίνει το δικαίωμα εξαγωγών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

PUBLI

Αλ. Παναγούλη & Εργασίας 15, Νέα Ιωνία, Αθήνα, τηλ. 210 2720 096 fax 210 2790 308, email: hqm@otenet.gr, www.davoutis.gr

Το μοσχαράκι αποτέλεσε αντικείμενο διετούς καινοτόμου ερευνητικού προγράμματος της επιτροπής Ερευνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.). Η Φάρμα Κουτσιώφτη (Βέροια) σε συνεργασία με το επιστημονικό προσωπικό τoυ Εργαστηρίου Ζωοτεχνίας της Κτηνιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ. ανέλαβε αποκλειστικά την εκτροφή των μοσχαριών, που στηριζόταν σε αρωματικά φυτά με αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Το αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι με την κατάλληλη διατροφή επιτεύχθηκε εξαιρετική γεύση και ο εμπλουτισμός του κρέατος με ω-3 λιπαρά οξέα, βιταμίνη Ε και φυσικά αντιοξειδωτικά. Τη διάθεση του εξαιρετικού αυτού προϊόντος στην Αττική έχει αναλάβει αποκλειστικά η «Δαβούτης Α.Ε.» Το μοσχαράκι μπορεί να ικανοποιήσει τις σύγχρονες διαιτητικές απαιτήσεις για τρόφιμα με υψηλή διατροφική και βιολογική αξία.

ΦΑΡΜΑ ΚΟΥΤΣΙΩΦΤΗ κρεοπωλείο

ΜΕΓΓΟΥΛΗΣ ΚΡΕΑΤΑ-Delicatessen

ΝΟΥΣΙΟΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ

KΕΚΕΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Βενιζέλου 54, Βέροια, τηλ. 2331071823 www.aroma.farmakoutsiofti.gr

Κων/νου Καραμανλή 2 Τ.Κ. 15127, Μελίσσια τηλ. 210 8102 666 & 210 8042 395 e-mail: megoulis.meat.delicatessen@gmail.com

Ακακίων 52, Πολύδροσο Αμαρουσίου, 10439 τηλ. 210 6858372

Τσόντου 8, Γαλάτσι 11146 τηλ. 210 2918785

6

taste 2012

LIFO TASTE

Ένα τεύχος για τη γαστρονομική πλευρά της Αθήνας

{12} Η γέυση του καλοκαιριού.

18 Αθηναίοι αναβιώνουν την πιο ωραία εποχή του χρόνου μέσα από τις γαστρονομικές τους αναμνήσεις.

{43} Τα εστιατόρια. Σημαντικά εστιατόρια φωτογραφίζονται και μιλούν στη LifO για τα μενού τους και ό,τι ειδικό ετοιμάζουν για το καλοκαίρι.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛ Εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος Εμπορική Διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου Creative Director Στάθης Μητρόπουλος Σχεδιασμός εντύπου Rinétta Κοσκινίδου Συντονισμός Ύλης Μαρκέλλα Ανδρικάκη Φωτογράφος Νίκος Κατσαρός Aτελιέ Βανέσσα Φερλέ Creative Media Kώστας Στανέλλος Διευθυντής Σύνταξης Φώτης Βαλλάτος Αρχισυνταξία Σταύρος Διοσκουρίδης Διόρθωση Κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου Υπεύθυνος lifo.gr Άρης Δημοκίδης Υπεύθυνος Ψηφιακής Ανάπτυξης Νίκος Ζαφείρης Συντακτική Ομάδα Δημήτρης Κυριαζής, Βασίλης Καψάσκης Senior Advertising Manager Ισμήνη Βoυρδαχά Advertising Manager Μαριλίνα Στοΐλου Senior Direct Market Manager Κώστας Μαντάς Direct Market Managers Φωτεινή Δαλαμάγκα, Βούλα Καραβαγγέλη, Γιώργος Λυκουργιώτης, Γιώργος Θεοδωρόπουλος Υποδοχή Διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου Οικονομική Διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος Λογιστήριο Αρετή Ανδριτσοπούλου, Βασίλης Κοτρωνάκης, Μαριλένα Παππού

18 Αθηναίοι γράφουν για την τροφή που όταν τη γεύονται έρχονται πιο κοντά στην ωραιότερη εποχή του χρόνου.

Η γευση

του καλοκαιριού

Ντοματοσουπα Από την Ελένη Ψυχούλη

οταν hμαστε παιδια, στις διακοπές στο χωριό, τις μέρες που η γιαγιά βαριόταν ν’ ασχοληθεί με τις κατσαρόλες της, μας έφτιαχνε ντοματόσουπα. Στα ψυχικά μου τραύματα μετράει ακόμη ο βαθυκόκκινος ζωμός, στεφανωμένος από παχύρρευστο ελαιόλαδο και με το κριθαράκι να επιπλέει σαν άγνωστο μαμούνι του ζωικού βασιλείου στην επιφάνειά του. Καμιά φοβέρα δεν ήταν ικανή ν’ ανοίξει το στόμα μου στο απεχθές έδεσμα της ευκολίας, που, ωστόσο, οφείλω να ομολογήσω, μοσχοβολούσε μια έντονη, καλοκαιρινή ντοματίλα, που δανειζόταν τα

αρώματα του μεσημεριάτικου ήλιου. Αυτή και μόνο η ντοματένια μνήμη με ώθησε να βάλω κι εγώ στο δικό μου εδεσματολόγιο την ντοματόσουπα σε λίαν προκεχωρημένη μαγειρική ηλικία. Από τότε, αυτή είναι η βασίλισσα της αυγουστιάτικης γεύσης, αυτή μόνη συμπυκνώνει την ευωδιά ενός μποστανιού σε μια κουταλιά, αυτή μόνο μεταφράζει την ντομάτα στα καλύτερά της, αυτή πιάνει την πιο τρυφερή κουβέντα με τον βασιλικό της γλάστρας, αυτή σου κοινωνεί όλα τα υψηλά βαρομετρικά του θερινού πάθους στην πιο κατακκόκινη μπουκιά του καλοκαιριού.

10

taste 2012

Αμπελοφασουλα Από τον Γιάννη Καϋμενάκη

Τι ωραια που τα καταφέρατε πάλι... Αν υπάρχει σημείο G της μνήμης μας με θέμα το καλοκαίρι και το φαγητό, το πετύχατε. Τι να πρωτοδιαλέξω: μουσακάς, γεμιστά, το μαστέλο της Σίφνου και τόσα άλλα. Ας είναι… Ελληνικό καλοκαίρι για μένα είναι ένα πιάτο αμπελοφάσουλα με λίγο λάδι κι ένα ποτήρι λευκό κρασί. Πάντα πίστευα πως για ν’ ανακαλύψεις μια πατρίδα γαστρονομικά, να μπεις στο μεδούλι της ιστορίας, πρέπει να την ξεγυμνώσεις. Ούτε περίτεχνες μαγειρικές, ούτε ώρες στα τηγάνια και στις κατσαρόλες. Χαμηλά, στους Μπαξέδες της Οίας, βρίσκεται η βεράντα του Οινοποιείου Σιγάλα. Το τοπίο από μόνο του είναι ένα σκηνικό: αμπέλια, θάλασσα και το λευκό του Αιγαίου. Εκεί, λοιπόν, προσφέρουν στους επισκέπτες τους -μεταξύ πολλών άλλων νοστιμιών- λευκό κρασί και αμπελοφάσουλα με ελαιόλαδο. Αν ποτέ βρεθείτε στο σημείο, θα καταλάβετε γιατί το φαγοπότι θεωρείται ένα από τα φίνα πράγματα στη ζωή.

Πεταλιδες Από τον Αθήναιο

Μου συμβαινει το εξής παράδοξο: ενώ λατρεύω το καλοκαίρι και τη ζέστη, μου είναι αδύνατον να κάτσω κάτω από τον ήλιο. Κι όμως, αν έπρεπε να οπτικοποιήσω την εικόνα της ατομικής ευτυχίας, αυτή θα ήταν να περιπλανιέμαι μόνος κάτω από το λιοπύρι, κατά προτίμηση σε κάποια ερημική εξοχή. Το δεύτερο παράδοξο είναι ότι μπορώ να προσδιορίσω με εξαιρετική ευκολία τι είναι για μένα η γεύση του καλοκαιριού. Παράδοξο, γιατί σε μια χώρα με τόσα

καλοκαιρινά φρούτα και λαχανικά (για να μην αναφερθώ στα πιάτα) θα έπρεπε να μην ξέρω τι να πρωτοδιαλέξω. Κι όμως. Για μένα γεύση του καλοκαιριού είναι οι πεταλίδες της θάλασσας. Αυτές που ξεκολλάς με το μαχαίρι από τα βράχια στ’ αβαθή, τις ξεπλένεις στη θάλασσα και τις τρως αμέσως, όπως είναι: ωμές. Τα όστρακα της θάλασσας φέρουν στη γεύση τους όλη την πραγματικότητα της ελληνικής Μεσογείου: το αλάτι, το φως που σε στραβώνει, τη θάλασσα, μια γεύση

για πεπαιδευμένους ουρανίσκους που δεν αρκούνται στο πρώτο επίπεδο. Τις αγαπώ και για έναν ακόμα λόγο. Τις έχω συνδέσει με την παιδική μου ηλικία. Να πηγαίνω για «κυνήγι πεταλίδων» με τον πατέρα μου κι εκείνος, που δεν μίλαγε ποτέ για τον εαυτό του (μίλαγε ελάχιστα έτσι κι αλλιώς, εκτός αν η συζήτηση ήταν πολιτική), να μεταμορφώνεται σ’ έναν λαλίστατο αφηγητή της δικής του παιδικής ηλικίας. Καλοκαίρι: ο εαυτός μας παιδί. Αυτή τελικά είναι η γεύση του.

Ένα προϊόν που περικλείει όλα τα χαρακτηριστικά της ελληνικής γης. Η ποιότητα του Ούζου Ματαρέλλη είναι ασύγκριτη κι αυτό γιατί δεν εστιάζει μόνο στο μεράκι και στην τέχνη της χειροποίητης παραγωγής και απόσταξης αλλά και στην ποιότητα των πρώτων υλών. Ο γλυκάνισος είναι που προσδίδει στο Ούζο Ματαρέλλη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του γνωρίσματα κι ενισχύει τη διαφορετικότητά του. Η σοδειά του γλυκάνισου συνδέεται άμεσα με τα εδάφη στα οποία καλλιεργείται. Τα ιδιόκτητα, παραθαλάσσια, βιολογικής καλλιέργειας κτήματα του Χαράλαμπου Ματαρέλλη βρίσκονται στο Λισβόρι της Λέσβου, τον τόπο όπου φύεται ο καλύτερος γλυκάνισος του κόσμου. Το

ηφαιστειογενές έδαφος, η βιολογική καλλιέργεια του γλυκάνισου και το μικροκλίμα της περιοχής αφήνουν το αποτύπωμά τους στο άρωμά του. Η περιορισμένη παραγωγή και η χειρωνακτική διαδικασία συγκομιδής διατηρούν όλες τις ευεργετικές ιδιότητες της εκλεκτής σοδειάς, διαφυλάσσοντας την ποιότητα ενός αμιγώς ελληνικού προϊόντος. Πριν από την απόσταξη, τα σακιά με το γλυκάνισο βυθίζονται στη θάλασσα προκειμένου να αλατιστούν φυσικά, κάτι που ελαττώνει παράλληλα την περιεκτικότητα αλατιού στο τελικό προϊόν. Την ίδια στιγμή, οι φυσικές πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή του

Ούζου Ματαρέλλη, όπως το πολυβραβευμένο Μυτιληνιό μέλι, του προσδίδουν μια ξεχωριστή γεύση. Η διαδικασία της απόσταξης που ακολουθεί γίνεται σε μικρά χειροποίητα καζάνια, όπου το προϊόν σιγοβράζει σε φυσική φωτιά από ξύλα ελιάς για εννέα ώρες, δημιουργώντας ένα εξαιρετικό απόσταγμα. Τη χρονιά που μας πέρασε η φύση έπαιξε καθοριστικό ρόλο, χαρίζοντας μια πραγματικά «ευλογημένη» σοδειά γλυκάνισου, με αποτέλεσμα η φετινή παραγωγή του Ούζου Ματαρέλλη να είναι πλούσια σε γευστικά και αρωματικά χαρακτηριστικά. Ένα Ούζο από 100% απόσταξη που ικανοποιεί όλες τις αισθήσεις.

12 taste 2012 Η «εμπιστοσυνη» Από την Two Minutes Angie

Το καλυτερο καλοκαιρι μου δείχνει να είναι το φετινό και η συνταγή που το χαρακτηρίζει λέγεται... Εμπιστοσύνη. Είναι ένα νόστιμο φαγητό φτιαγμένο από ρεβίθια από το Δίλοφο Λάρισας, δύο ειδών λουκάνικα, από την Τήνο και τη Μύκονο, πράσινες πιπεριές, ντομάτες και κρεμμύδια από τον προσεχτικό παραγωγό στη Μεσσηνία, και σβησμένο με φίνο λιαστό ανδριώτικο κρασί από «κουμαριανό», ένα γλυκό σταφύλι. Η «Εμπιστοσύνη» μαγειρεύεται μέσα σε σιφνέικη γάστρα, χοροπηδώντας έτσι ανέμελα ανάμεσα σε τέσσερα κυκλαδονήσια, την Πελοπόννησο και τη Θεσσαλία μας, περίπου όπως κι εμείς το καλοκαίρι... Το μετονόμασα αυθαίρετα «Εμπιστοσύνη» (δικαιωματικά η συνταγή ανήκει στον Ιωσήφ και στην Αντριάννα της ταβέρνας Κατώι στο Σμαρδάκιτο της Τήνου, που μου την εμπιστεύτηκαν για το μπλογκ μου πριν από λίγες μέρες) γιατί το καλοκαίρι αυτό του 2012 έχει την... ευθύνη να επαναφέρει σε όλους μας την εμπιστοσύνη, την άγια και απαραίτητη εμπιστοσύνη που χρειαζόμαστε για να λειτουργήσουμε ως άνθρωποι. Λίγο και κοντέψαμε να τη χάσουμε τον χειμώνα που πέρασε. Κλονίστηκε η εμπιστοσύνη μας στον εαυτό μας, στους θεσμούς, και αρχίσαμε ασυναίσθητα να εμπιστευόμαστε λιγότερο ο ένας τον άλλον, αφήνοντας έτσι να τρυπώσει μέσα μας ο παραλυτικός Φόβος. Πάνω στην ώρα, όμως, ήρθε το καλοκαίρι με τα μποφόρια του, την αλμύρα και τον καυτό ήλιο του και τη γλιτώσαμε! Κάθε ελληνικό καλοκαίρι, αλλά ιδιαίτερα το φετινό, αποκαθιστά μαγικά την εμπιστοσύνη μας τόσο στα τοπικά προϊόντα της χώρας μας, που γίνονται αξέχαστα φαγητά στην κουζίνα μιας μικρής ταβέρνας στο πουθενά, όσο και στις λοξές ματιές, στις βραδινές υποσχέσεις από τον «άγνωστο», στο ανέμελο γέλιο της «ξένης» από τη διπλανή παρέα, στη διαδρομή με το δάχτυλο στον τσαλακωμένο χάρτη, στον εντελώς άγνωστο προορισμό που συνέστησε ένας φίλος. Μας εξοπλίζει με χαρά, ανεμελιά κι αισιοδοξία για να τολμήσουμε -απαλλαγμένοι από φόβους- να εμπιστευτούμε. Ξανά. Όλα θα πάνε καλά, babies! Καλό καλοκαίρι!

Two Minutes Angie, μπλόγκερ, http://twominutesangie.blogspot.com

Σαρδελα σουσι Από τη Μελίνα Σπαθάρη

Οι παστeς σαρδeλες της Λέσβου είναι κάτι σαν μανταλένες του Προυστ: εκείνη η τροφή που με πηγαίνει εξπρές στο Ελντοράντο των παιδικών καλοκαιρινών αναμνήσεων, γιατί καλοκαίρι αρχετυπικό είναι αυτό που είσαι «παιδί, απαλό σαν τον αέρα, μια νύχτα με φεγγάρι», όσα ζεις έκτοτε είναι απλώς το νοσταλγικό κυνήγι των πρώτων. Η συνταγή απλή, αλλά θα τη ζήλευε και ο πλέον απαιτητικός σασίμι σεφ της Οσάκα: ξυπνάς σχετικά νωρίς, κατεβαίνεις στην ιχθυόσκαλα της προκυμαίας, αγοράζεις δυο χούφτες σαρδέλες (για γνώστες: «παπαλίνες» του κόλπου της Καλλονής, οι άλλες είναι για τους αδαείς), σου τις τυλίγουν σε εφημερίδα -κατά προτίμηση συντηρητική, λέγεται ότι παστώνουν καλύτερα το ψάρι-, τρέχεις σπίτι, τις καθαρίζεις και τις αραδιάζεις σε τάπερ, σκεπάζοντάς τες με χοντρό αλάτι. Το πολύ σε δύο ώρες έχεις έτοιμο το καλύτερο άλλοθι για να ξεκινήσεις τα ούζα από τις δέκα το πρωί.

13

Τα γεμιστα Από την Εύη Φέτση

Καλοκαιρι στο λατρεμένο νησάκι. Νωρίς το πρωί στον Γιαλό, την ώρα που το πλήθος κοιμάται ακόμα, αποκαμωμένο από τα ξενύχτια και τις κραιπάλες, διαλέγω προσεχτικά τα λαχανικά μου από τα καλάθια που κουβαλάνε τα γαϊδουράκια. Ώριμες ντομάτες, γυαλιστερές πιπεριές, κρουστές πατάτες και φρέσκα μυρωδικά, όλα μεγαλωμένα σε μποστάνια με αγάπη και φροντίδα. Αργότερα, καφές στην Καζάρμα, καλημέρες με τους ντόπιους φίλους, «σάλια», όπως λένε τα καλόκαρδα κουτσομπολιά στην ντοπιολαλιά του νησιού, και μετά επιστροφή στο σπίτι. Τα γεμιστά (με ρύζι και κουκουνάρι) θα ψηθούν άμεσα για να φαγωθούν το βράδυ, κρύα, όταν θα έχουμε επιστρέψει από την παραλία. Με τα μαλλιά ασημιά πια από τον ήλιο και βρεμένα ακόμα από το μπάνιο, το δέρμα να μυρίζει μέλι και βανίλια και τα αγόρια της ζωής μου γύρω μου, θα σερβίρω στη βεράντα. Θα φάμε καθισμένοι στους χτιστούς καναπέδες με τις μαξιλάρες, με ντεκόρ αναμμένα κεριά, θέα τη φωτισμένη Χώρα, τη θάλασσα και τα πλοία στο λιμάνι να απλώνονται κάτω από τα πόδια μας, τσουγκρίζοντας ποτήρια με παγωμένο λευκό κρασί. Για μένα τα γεμιστά μυρίζουν κι έχουν γεύση καλοκαίρι. Και κάθε φορά που τα τρώω, όπου και να βρίσκομαι, επιστρέφω για δευτερόλεπτα σ’ εκείνη τη βεράντα, σ’ εκείνα τα καλοκαίρια που χάθηκαν πια, αλλά που ακόμα φορτίζουν με ενέργεια τις μπαταρίες μας και φωτίζουν με αισιοδοξία τα όνειρά μας.

14

taste 2012

Τα βλιτα και η πολη Από τον Μιχάλη Μένεγο

Ακριβως πριν απο δυο χρονια επέστρεφα στην Αθήνα μετά από εξάμηνη διαμονή σ’ έναν τόπο εξορίας των καλοφαγάδων. Ελάχιστα φρέσκα υλικά, κακής ποιότητας πρώτες ύλες κι εστιατόρια για τον φθηνό τουρίστα. Να φυλάγεσαι από τέτοιους προορισμούς. Οι σαλάτες ήταν ανέκδοτο και τα λαχανικά περιφρονημένα, οπότε, με το που έφτασα, κανόνισα με φίλη να πάμε βόλτα στη λαϊκή. Περίπατος ανάμεσα σε κηπευτικά, φρούτα, φωνές και νοικοκυρές και γέλια υπό τον ίσκιο των μουριών της Καλλιδρομίου. Μπροστά στον πάγκο με τα χόρτα σάστισα. Τα βλίτα είχαν πετάξει ανθούς και μοσχοβολούσαν - στοιβαγμένα σε δεματάκια ήταν σαν παράξενες ανθοδέσμες σε ασιατική αγορά. Δεν είχα ξαναβουρκώσει μπροστά σε κάτι τόσο ταπεινό. «Βάλε δυο κιλά», παράγγειλα. «Τρελός είσαι; Τι θα τα κάνεις δύο κιλά βλίτα;», πήγε να με σταματήσει η φίλη μου. Μία ώρα αργότερα καθάριζα (ξεδιάλεγα, για την ακρίβεια) μια στοίβα χόρτα στο μέσον του σαλονιού της, διαλαλώντας την ευτυχία μου μέσα από σαχλαμάρες που αράδιαζα. Το χνουδάκι των βλίτων μού χάιδευε τα δάχτυλα, καθώς τα κορφολογούσα, κι η μυρωδιά στα χέρια μου θύμιζε κάμπο ιουλιάτικο. Πρώτα πέρασα τα κοτσάνια στο καυτό νερό (γιατί να πετάξει κανείς τέτοιο μεζέ;), μετά τα φύλλα και τελευταίες τις κορφές, όλα για λίγα λεπτά μόνο, για να κρατάνε στο δόντι. Το νερό το φύλαξα για μια άλλη φορά, για να κάνω ρύζι ή σούπα. Στο πιάτο μια κούπα λεμόνι, λίγο καλό λάδι κι αλάτι και δίπλα ξινό φρέσκο τυρί και ψωμί· πλήρες γεύμα. Τα κολοκυθάκια και οι κολιοί εδώ έχουν την ιδιότητα του συνοδευτικού. Το βράδυ, όπως είναι κρύα από το ψυγείο, και μετά φρούτο. Κάπως έτσι έφυγαν τα δύο κιλά βλίτα μέσα σε μόνο δύο μέρες κι έμεινε η πικρούτσικη και λίγο μεταλλική γεύση τους, να θυμίζει άλλο ένα μαγικό κομμάτι του καλοκαιριού στην πόλη.

Στραπατσαδα Από την Ντίνα Νικολάου

Περασαν πολλα χρονια για να καταλάβω πως η γεύση έχει μνήμη και πως χρειάζεται οικειότητα για ν’ αποδώσει. Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που τα καλοκαίρια ήταν δικά μας, μύριζαν βασιλικό και ήταν «γεμάτα στραπατσάδα». Σήμερα και μόνο στο άκουσμα της στραπατσάδας χαμογελώ κι αισθάνομαι μια γλύκα από το χάδι της γιαγιάς Κωνσταντίνας. Για τη γιαγιά η στραπατσάδα ήταν και είναι (την έφτιαχνε και τη φτιάχνει και τώρα, στα ογδόντα πέντε της) απλά και Κυρτωνέικα* ντοματοτύρ’ μ’ αυγά. Ζουζουνομαγείρισσα η γιαγιά (έτσι τη λέμε και της αρέσει πολύ), με ειδικότητα στα απενοχοποιημένα λαδερά (ξέρετε, αυτά τα πεντανόστιμα, που έχουν έναν τόνο ελαιόλαδο, τσιγάρισμα, ανελέητο σκορδοκρέμμυδο μέχρι δακρύων και αγάπη περίσσια). Η στραπατσάδα της έχει ανακηρυχθεί επίσημα, δημοκρατικά και ομόφωνα η καλύτερη του κόσμου. Από ποιους; Από τα εγγόνια της φυσικά! Εκείνα τα καλοκαίρια οι ντομάτες ήταν κατακόκκινες, ζουμερές και μυρωδάτες. Μα, πώς μοσχομύριζαν έτσι οι ντομάτες όταν τις έτριβε στον τρίφτη η γιαγιά; Τι ήταν αυτό που μύριζε τόσο επίμονα; Ακόμα αναρωτιέμαι... «Να σας φτιάξω το μεσημεράκι ένα ντοματοτύρ’;», ρωτούσε η γλυκούλα μου, «να φάτε με ψωμάκι, να σας πιάσει, που είστε στην ανάπτυξη (για τη γιαγιά είμαστε πάντα σε ανάπτυξη... ακόμα και σήμερα)», και 6-7 κατακόκκινοι (από τον ήλιο), οργισμένοι (από τις ορμόνες που χόρευαν σε τρελούς ρυθμούς), χειροκροτούσαμε. Άλλοι στην εφηβεία, άλλοι προεφηβεία κι εγώ 12 χρόνων, απλώς 12, μια εμμονή που κράτησε από τα 10 μου μέχρι τα 14 μου! «Όχι ντοματοτύρ’, ζουζουνογιαγιά», της έλεγα εγώ (η πολύξερη και αιωνίως δωδεκάχρονη), «στραπατσάδα τη λένε». Κάπως μου ’κανε σαν ιταλικό, πιο κοσμικό, πιο ταξιδιάρικο. «Μωρέ, πέσ’ το φεγγαράδα και βαρκάδα αν σ’ αρέσει», μου έλεγε η γλυκούλα μου, «εγώ θέλω μόνο να χορτάσω τις κοιλίτσες σας». Ένα τεράστιο τηγάνι στη φωτιά και η τριμμένη ντομάτα να μελώνει με το λαδάκι της, το αλατάκι της και λίγη ζαχαρίτσα, κατά τη γιαγιά. «Θέλει την υπομονή της η ντομάτα, να πιει τα υγρά της σε χαμηλή φωτιά» να λέει η γλυκούλα... η ντομάτα να παίρνει τον χρόνο της κι εμείς να αδημονούμε και να τσιμπάμε τρίμματα από τη φέτα που προόριζε για το ντοματοτύρ’. Μια φέτα γαλακτερή, πάντα γίδινη, πάντα αλμυρούτσικη, πικάντικη και σκληρή για να κρατάει στο τηγάνι, να μη λιώνει. Κι εμείς να μετριόμαστε πάλι και πάλι για να υπολογίσουμε τα αυγά που θα χρειαστεί να χτυπήσουμε για το ντοματοτύρ’, ανάλογα με την πείνα μας και την υπερβολή μας . Ρίγανη ξερή και ψιλοκοσκινισμένη σαν πούδρα από τα χεράκια της γλυκούλας και δυόσμος φρέσκος από την αυλή. Δυόσμο έβαζε η γιαγιά και όχι βασιλικό, κι ας ήταν μπόλικος και φουντωτός παντού γύρω μας. Όχι στο φαΐ της βασιλικό, τον κρατούσε μόνο για το επτάζυμο και το βαζάκι της. Και δώσ’ του να το χαϊδεύει το φαΐ της η γιαγιά, να το κοιτάζει, να του μιλάει σαν να περιμένει απάντηση: «Κι άλλο λαδάκι ήθελες; Τι ντομάτες είστε εσείς φέτος; Ζάχαρη και μέλι...». Κι εμείς στο μεγάλο τραπέζι της αυλής να έχουμε πάρει θέση μάχης, έτοιμοι να κατασπαράξουμε το ντοματοτύρ’, το καλοκαίρι, τη ζωή ολόκληρη. Ποτέ δεν λαχτάρησα έτσι φαγάκι, ποτέ έκτοτε δεν χόρτασα χωρίς τύψεις, ποτέ άλλοτε δεν έκλεψα από διπλανό πιάτο χωρίς ενοχές, ποτέ άλλοτε δεν ένιωσα βάλσαμο στη μπουκιά μου όπως εκείνο... εκείνα τα καλοκαίρια, τα κατακόκκινα, τα ντοματένια, ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΣΤΡΑΠΑΤΣΑΔΑΣ!

18

taste 2012

Ο αχινος

Από τον Βασίλη Καλλίδη Ανεβαζω στο παταρι του πλυσταριού τα πουλόβερ και στο δίπλα κουτί με τα Piz Buin καλοκαιρινά της παραλίας λαμπυρίζει ο ίνοξ αχινοκόπτης. Πιάνω το κρύο μέταλλο και το μυρίζω. Ίχνος ιωδίου. Κάθομαι πάνω στο πλυντήριο ανάμεσα στα Λενόρ και στα Σκιπ και χαϊδεύω την κοφτερή πλευρά του φονικού μου όπλου. Απλώνω το χέρι ντυμένο με μεταλλικό γάντι και ξεριζώνω από τον βράχο τον πρώτο αχινό. Η σακούλα πρέπει να γεμίσει, όμως το μυαλό μου ανασύρει από το αρχείο συνταγές για σισιλιάνικες αχινομακαρονάδες, Ελμπουλικά ζελέ αχινού και ελληνοπρεπή ριζότι. Σπάω το καβούκι και ρουφάω την πρώτη θάλασσα. Πετάω το σκατό, ξεπλένω καλά και μ’ ένα μικρό κουταλάκι του εσπρέσο βγάζω τα αυγουλάκια ένα ένα. Ένα στο στόμα, ένα στο μπολάκι, ένα στο στόμα, ένα στο μπολάκι. Όλο το Αιγαίο και η αρμύρα μέσα στο στόμα. Όλες οι ροδαλές τουρίστριες με τα καμένα μπούτια, οι ανεμόμυλοι, τα φορτωμένα πλοία με τα λαμπιόνια τους στο φουλ, όλα τα κυκλαδίτικα σοκάκια με rooms to let και frozen yoghurt, τα καρό τραπεζομάντηλα, τα βυτία να τρέχουν πέρα δώθε, οι τσιγγάνοι να ξεφορτώνονται από τις μπουκαπόρτες σε εικοσάδες, χαμένα παιδιά δίπλα στον γκισέ των πληροφοριών, τα μποφόρ να βαράνε εφτάρια και ο κόσμος να ξερνοβολάει στα καταστρώματα σαν να μην υπάρχει σωτηρία. Εγώ, όμως, με τον ολόδικό μου αχινοκόπτη, θρονιασμένος πάνω στο INDESIT, καταπίνω όλο το καλοκαίρι. Μαλακά κοραλλένια αυγά κατρακυλούν στον οισοφάγο και αλμυρά ζουμιά, σαν ιδρώτας μετά από καλό γαμήσι. Ψιλή άμμος σαν πούδρα ανάμεσα στο τελευταίο και προτελευταίο δαχτυλάκι του ποδιού, η μύτη καμένη σαν κώλος της μαϊμούς, τα αλάτια μπλεγμένα μέσα στις τρίχες του στέρνου και όλη η θάλασσα μέσα σου.

Επικiνδυνες κι εξαiσιες τροφες Από την Aφροδίτη Παναγιωτάκου

Η γευση του καλοκαιριου έχει απαιτήσεις υψηλές και βάθος προσβάσιμο. Απαιτεί ένδυμα ειδικό, γάντι χειρουργικό, εργαλείο επιθετικό, τάσεις κανιβαλιστικές, φεγγάρι γεμάτο. Η γεύση του δικού μου καλοκαιριού είναι ζωντανή κι έχει αγκάθια κινούμενα. Εκείνος που έλεγε ότι θέλει το φαγητό του νεκρό, όχι τραυματισμένο..., νεκρό, δεν ήξερε να τρώει. Η γεύση του καλοκαιριού είναι κόκκινη. Οι μαύροι είναι πολλοί, αλλά άνοστοι. Είναι θηλυκή και παράνομη. Για να πετύχει, πρέπει να κόψεις το χέρι σου σε βράχο και να σε χαϊδέψουν φύκια. Τότε μόνο πετυχαίνει. Παίρνεις βαθιά ανάσα, βουτάς, και ναι... τα νηστήσιμα αυγά είναι εκεί σε σκεύος σουρεαλιστικόν. Πάλι στην επιφάνεια, με χαμόγελο αυτήν τη φορά. Κολυμπάς γρήγορα για να φτάσεις στην ακτή. Ξύνεις το κέλυφος, ξεφορτώνεσαι με επιβεβλημένη μαεστρία και λαίμαργη μανία τα αγκάθια, ξεπλένεις ό,τι μη βρώσιμο στη θάλασσα, ανοίγεις το στόμα του προϊστορικού πλάσματος κι έχεις φτάσει στην πηγή. Λεμόνι, λεμόνι, λεμόνι. Σε κοιτάζουν, τα κοιτάς, τινάζονται με τις πρώτες σταγόνες. Αλμυρά, μεταλλικά, υγρά, ζωντανά. Γλιστράνε αλλά και αντιστέκονται... ταυτοχρόνως. Γεύση συμπυκνωμένης θάλασσας. Μ’ έναν τρόπο έχουν την υφή της ίδιας της γλώσσας σου. Αν δεν διαλέξεις σωστά, μπορεί να δηλητηριαστείς. Vivere pericolosamente.

20

taste 2012

καρπουζι 1 Από τη Νίκη Μηταρέα

Καρε καρε ξεδιπλωνω τις καλοκαιρινές αναμνήσεις μέσα από το σελιλόιντ των εφηβικών διακοπών. Άμμος χρυσαφένια, καυτή, κι εγώ ξαπλωμένη κάτω από τις ανελέητες αχτίνες του ήλιου (τότε ακόμα τις αντέχαμε), με αντηλιακό λάδι στην πλάτη, νανουρίζομαι από τον παφλασμό της θάλασσας. Εκεί, στα ρηχά που σκάει το κύμα, δροσίζεται ένα σκουροπράσινο καρπούζι. Κομμένο μόλις από το διπλανό μποστάνι. Αδημονώ να βυθίσω το μαχαίρι που αστραποβολά κάτω από τις αχτίνες του ήλιου, ν’ ακούσω τον ήχο της τραγανής σάρκας που σκάει όταν περνά η λεπίδα, που θα μου αποκαλύψει μια πελώρια, ζουμερή φέτα κατακόκκινης καρδιάς. Με λαχτάρα βυθίζομαι στο μαγικό χρώμα, στο ζαλιστικό άρωμα και στη γλυκιά, δροσερή γεύση που συνταιριάζεται με την αλμύρα της θάλασσας στα χείλη. Δαγκώνεις ηδονικά την τραγανή καρδιά του, τα ζουμιά τρέχουν, κατακόκκινα ρυάκια πάνω στη φλογισμένη επιδερμίδα, στιγμές αυθεντικής απλότητας. Λακωνική γεύση εν μέσω ελληνικού θέρους. Στη θέα μιας κόκκινης φέτας καρπούζι επιστρέφω πάντα στις καλοκαιρινές διακοπές, στα παιχνίδια δίπλα στο κύμα, με τον διαγωνισμό ποιος θα στείλει πιο μακριά τα μαύρα κουκούτσια. Αδιατίμητη η αξία της μνήμης. Δεν ξέρω αν ήταν η καλοδεχούμενη γλυκιά δροσιά του καλοκαιρινού φρούτου ή εκείνη η διάφανη και λαμπερή θάλασσα που τα αγλάιζε όλα.

21

καρπουζι 2 Από τη Λένα Διβάνη

Για μενα καλοκαιρι ίσον καρπούζι - τελεία και παύλα. Πρώτον, ταυτίζονται στον κλασικό ορισμό του Σαββόπουλου («καλοκαίρι, με τη φέτα το καρπούζι στο ’να χέρι»). Η σχετική εικονοποιία, βέβαια, θα κλονιστεί κάπως, αν τύχει και με πάρει το μάτι σας σε καμιά βεράντα τρώγουσα, γιατί, ως υπερβολικό ον που είμαι, το καρπούζι το αρπάζω και με τα δύο χέρια. Περίγελως γίνομαι από τη λαιμαργία. Αν, μάλιστα, είχα δύο ακόμα, θα τα χρησιμοποιούσα κι αυτά. Δεύτερον, γιατί μόλις μπει ο Ιούνιος αρχίζει να βολτάρει από Μαρούσι ο διαβόητος καρπουζάς Βαγγέλης, ωρυόμενος με ντουντούκα τη φράση-κλείδι «Είναι ζάχαρη και μέλι τα καρπούζια του Βαγγέλη». Ε, λοιπόν, ναι, είναι αλήθεια, τα καρπούζια του είναι ΑΑΑ κι εγώ την τιμώ τη φιλία μου με τον Βάγγο. Αγοράζω ένα την ημέρα. Αρνούμαι, μάλιστα, σθεναρά να δεχτώ τη σφαγή του - όπως οι μέλλοντες γονείς, θέλω να αγωνιώ: θα βγει αγγούρι και θα το πετάξω ή θα βγει ζαχαρωτό και θα το ρημάξω; Στη συνέχεια το ανοίγω στα δύο, κάνω προχείρως τη διάγνωση και βγάζω γρήγορα γρήγορα την καρδιά, την οποία καταβροχθίζω μόνη μου μαζί με μισό κιλό φέτα (άπαχη). Ναι, καλά ακούσατε: Μόνο την καρδιά. Δεν καταδέχομαι τίποτε άλλο. Το σποριασμένο τμήμα το πετάω προς μεγάλη αγανάκτηση όλων των φίλων και συνδαιτυμόνων .Τα γνωστά παιδάκια που πεινάνε στην Αφρική τώρα πεινάνε μαζί με τα παιδάκια στο Παγκράτι, αλλά εγώ έχω μουλαρώσει. Δεν ζητάω τζιπ, πισίνες και κότερα. Μια τρυφερή καρδιά καρπουζιού ζητάω, ρε παιδιά, πρέπει να ζητήσω και την άδεια της τρόικας;

22

taste 2012

Γλυκο Βυσσινο Από τη Μίνα Κακανιά

οταν πεθανε η γιαγια μου, το πρώτο πράγμα που ζήτησα από τους δικούς μου είναι τα βιβλία συνταγών της. Κάθε Ιούλιο που φτιάχνω το βύσσινο γλυκό της και το σπίτι μου παίρνει αυτήν τη λαχταριστή μυρωδιά θυμάμαι πάντα τα καλοκαίρια μου μαζί της και τις σπιτικές μοσχοβολιές της παιδικής μου ραστώνης. Θυμάμαι, πηγαίναμε σ’ ένα εγκαταλελειμμένο μοναστήρι που είχε κάτι αγριοβυσσινιές και σκαρφάλωνα να μαζέψω τα φρούτα. Πόσο συμφωνώ με τον Προυστ που έλεγε ότι η πιο ισχυρή μνήμη είναι εκείνη των γεύσεων… Όλοι μας έχουμε κάτι ιδιαίτερο να θυμηθούμε γαστρονομικά από τα καλοκαίρια της νιότης μας. Εμένα το φρέσκο παγωτό κρέμα με μπόλικο γλυκό βύσσινο ήταν τότε το καθημερινό μου επιδόρπιο. Όταν ακόμα δεν ήξερα καν τι σημαίνει η λέξη θερμίδα. Θυμάμαι, όταν γυρνούσαμε όλα τα ξαδέλφια σπίτι της μες στην αρμύρα, με πατουσάκια μες στην άμμο, μετά από πολύωρο μπάνιο και άπειρες βουτιές στη θάλασσα, η γιαγιά, με το που άκουγε τις φωνές μας στη γωνία, έβαζε τα χρυσοκόκκινα μπαρμπούνια στο τηγάνι, τα οποία μου άρεσαν τρελά, αλλά, ως βενιαμίν που ήμουν και μου είχε αδυναμία, την «έψηνα» ότι θα φάω το ψάρι μόνον εάν ακολουθούσε διπλή δόση γλυκό βύσσινο. Αν, δε, στο τραπέζι υπήρχαν χόρτα ή κολοκυθάκια, είχα σιγουρέψει και έξτρα παγωμένη βυσσινάδα για το απόγευμα. Αξέχαστες, ξέγνοιαστες εποχές, γεμάτες ελληνικές γεύσεις και καλοκαιρινές μυρωδιές, απλές, αλλά πεντανόστιμες: σπαρταριστό ψάρι στο τηγάνι με σαλάτα και γλυκό βύσσινο για να φύγει η ψαρίλα απ’ το στόμα, μαζί με παγωμένο γάργαρο νερό από την πηγή.

Αφοί Βασιλόπουλοι Delicatessen Αν είσαι gourmand (λιχούδης), τότε στο Delicatessen Αφοί Βασιλόπουλοι θα βρεις τον παράδεισο. Μπορεί η πυρκαγιά στις 12/2 να κατέστρεψε το παραδοσιακό στέκι της γεύσης στην οδό Σταδίου, αλλά δεν πτόησε τους ιδιοκτήτες του μαγαζιού, που έφτιαξαν ένα ακόμα ομορφότερο κατάστημα πάνω στην πλατεία Κλαυθμώνος. Το κατάστημα ανανεώθηκε. Στα 200 τ.μ. του νέου μαγαζιού μπορείτε να βρείτε μια τεράστια ποικιλία από αλλαντικά και τυριά, κυρίως από την Ελλάδα, αλλά και το εξωτερικό (Γαλλία, Ιταλία, Αυστρία). Μια πληρέστατη κάβα από τον ελληνικό κυρίως αμπελώνα, με διάφορες άλλες πινελιές (λικέρ, ξένα κρασιά , οινοπνευματώδη και άλλα). Τμήμα βιολογικών, αλλά και προϊόντων χωρίς γλουτένη. Μια μεγάλη ποικιλία από σοκολάτες (που γίνεται ακόμα μεγαλύτερη από τον Σεπτέμβριο). Τσάι, καφέδες, ζυμαρικά, όσπρια (ελληνικά), ακόμα και δυσεύρετες ετικέτες σε μπίρες και αναψυκτικά! Ακόμα και φρέσκα βιολογικά φρούτα! Παπαρρηγοπούλου 3, πλατεία Κλαυθμώνος, 210 3222405, 210 3243573 www.ab-delicatessen.gr, www.facebook.com/DelicatessenAphoiBasilopouloi

24

taste 2012

Πατατες, τουρλου, συκα και αλλα Από τη Στέλλα Λιζάρδη

Ειμαι απο αυτους που υπομένουν τον χειμώνα ως εύθραυστο βήμα -αργό και αγχωτικό, με λιγοστές μοναχά εξάψεις, αυτές που γεννιούνται από νέες γνωριμίες και σχέδια- μέχρι το επόμενο καλοκαίρι. Σε αυτήν τη «διακοπή», εικόνες κι αισθήσεις από περασμένα καλοκαίρια που έχω ζήσει ή ακόμα τα περιμένω με φέρνουν στα ίσια μου. Μη φανταστείτε τίποτα εκτυφλωτικό. Δεν είναι ο ελληνικός Αύγουστος υπερπαραγωγή. Ταπεινά πάντα κυλά, ανθρώπινα, γύρω από τη σκιά ενός δέντρου, μιλώντας ή σωπαίνοντας συνένοχα με φίλους, με μια αχόρταγη λαχτάρα για τη θάλασσα -που είναι ένας τρόπος, υποψιάζομαι, να λαχταράς τη ζωή- πάνω σε αναμμένα βότσαλα, με πανιά που ρίχνονται ηδονικά σε ηλιοψημένες σάρκες, με κλεμμένες δροσιές που τις περιμένεις τα πνιγηρά απομεσήμερα πίσω από κλειστά παντζούρια. Και, βέβαια, οι γεύσεις, έντονες όπως και οι αισθήσεις, οξυμένες σαν ερωτικά αγγίγματα, έρχονται ως η κορύφωση κάθε μέρας και τυπώνονται στα επιθήλια της μνήμης, ανακατεμένες με ανθρώπους και τόπους. Χρυσαφένιες τηγανητές πατάτες -ανισοπαχείς, μια ιδέα αρπαγμένες στις άκρεςοποιαδήποτε στιγμή, ως αρχή ή τέλος κάθε τραπεζιού, το τουρλού της γιαγιάς μου, με όλη την πρασινάδα του θέρους να τη βρίσκεις μέσα στη μαρμίτα της - φασολάκια, κολοκυθάκια με τους ανθούς, μπάμιες, πιπεριές, ντομάτες και μελιτζάνες, πρώτες και καλύτερες με τη γλυκιά τους πούλπα. Λυγερές ασημένιες σαρδέλες και σαλάτα από κρίταμα στην Αμοργό, τρυφερά κολοκυθάκια με αυγά και φρέσκια ντοματούλα, παντρεμένα πρόχειρα, αλλά μεγαλειωδώς, σ’ ένα χωριό του Αποκόρωνα, μια κυκλαδίτικη μπουγιαμπέσα χυλωμένη χάρη σε μια ασυνάρτητη ψαριά που μόλις είχε καθαριστεί στον αφρό της Φολεγάνδρου, σκουρόχρωμο, παχύρρευστο μέλι από ατίθασα ρείκια σε μια νεο-μποέμ αγροικία στην Άνδρο… Αρμύρα και γλύκα κρύβουν οι μήνες του θέρους, με την πρώτη να δίνει πολυπλοκότητα και ισορροπία, ζεσταίνοντας το στόμα, και την άλλη να καθησυχάζει και να πλανεύει. Μη μου ζητάτε να σταθώ σε μία μόνο υφή… Αν πρέπει, τότε ίσως κρατήσω τα βασιλικά σύκα στον κήπο του πατρικού μου, που τα κόβαμε με τον αδελφό μου, κρυφά από τη μαμά, γιατί μας πάχαιναν, έλεγε, και δεν είχαμε μέτρο, μόλις ξυπνούσαμε, ξυπόλυτα, με τα βρακάκια μας, και τα τρώγαμε στα όρθια, κάτω από το δέντρο, με ένα ποτήρι κρύο γάλα από τη στάνη του Ζαφείρη, που απείχε ένα τετράγωνο από το σπίτι μας… Ναι, στα τέλη του ’60, το Ν. Ψυχικό είχε και στάνες…

Μελιτζανες Από τον Κίμωνa Φραγκάκη

Πριν μετακομισω μόνιμα στη γειτονιά, τα καλοκαίρια πηγαίναμε με το μηχανάκι στα Άνω Πετράλωνα. Βλέπαμε σινεμά στον Ζέφυρο, τον Κλέφτη των Ποδηλάτων ή το Καλοκαίρι με τη Μόνικα, και μετά καθόμασταν απέναντι, στου Οικονόμου, για φαγητό. Τότε δεν είχαν ανοίξει όλα αυτά τα δήθεν παραδοσιακά μεζεδοπωλεία στην περιοχή. Επικρατούσε ησυχία στα τραπεζάκια της οδού Κυδαντιδών, ειδικά σε εκείνα που βρίσκονται πάνω στο πεζοδρόμιο, κάτω από την ελιά και τη λεμονιά. Η Γαρυφαλλιά (η μαγείρισσα) εκεί διαβάζει την εφημερίδα της κάθε απόγευμα, ενώ σιγομαγειρεύονται τα λαδερά στην κουζίνα για το βράδυ. Τρώγαμε πάντοτε μελιτζάνες. Κι ακόμα αυτές τρώμε κάθε καλοκαίρι που βγαίνουν οι τσακώνικες, από το Λεωνίδιο. Σε αντίθεση με τη φλάσκα, που είναι βαριά και μερακλίδικη, προορισμένη για πολίτικα ιμάμ, σιτσιλιάνικες σάλτσες αλά νόρμα ή και κάρι της Ινδίας (από εκεί προέρχεται τούτο το λαχανικό), η τσακώνικη ταιριάζει στο γαστρονομικό μητρώο του αθηναϊκού καλοκαιριού. Είναι πιο ελαφριά και κοριτσίστικη, δεν έχει την πουτανιά της γυαλιστερής, μελαμψής εξαδέλφης της. Στο μαγαζί του Κώστα Διαμάντη τη σερβίρουν αφτιασίδωτη, με λίγα σκορδοκρέμμυδα και σάλτσα ντομάτας διαυγή. Είναι ένα ελαφρύ ιμάμ της κατσαρόλας ας πούμε, με την ίδια συνταγή που κάνουν όλα τα ζαρζαβατικά της εποχής (κολοκυθάκια, μπάμιες, φασολάκια). Στη μαραμένη μοβ επιδερμίδα της αχνοφαίνονται ακόμα κάποιες λευκές ρίγες. Και η αφράτη σάρκα της έχει γεύση γλυκιά. Κάθομαι παράλληλα με το τραπέζι, κάθετα στον δρόμο, με μια δεύτερη καρέκλα για τα πόδια. Πίνω ένα ελαφρύ κόκκινο κρασί που παγώνει ο Κώστας και τρώω τις τσακώνικες άλλοτε με κρέας, άλλοτε σκέτες, με ψωμί. Μέχρι τον Σεπτέμβρη που αποσύρονται σταδιακά από τους πάγκους της λαϊκής. Κάπου εκεί το καλοκαίρι τελειώνει και περιμένουμε η Γαρυφαλλιά να βάλει μπρός τους λαχανοντολμάδες.

26

taste 2012

κωλοχτυπα και αλλα εννια θαυματα Από τον Χρήστο Ξανθάκη

Ψαρακια

Από την Αγιάτη Μπερνάρδου εμαθα κολυμπι σε μια μικρή παραλία του Σαρωνικού. Εκεί μου έδειξε ο μπαμπάς μου πώς να μην κλείνω τη μύτη στα μακροβούτια, πώς ν’ ανοίγω τα μάτια κάτω από το νερό, εκεί προσπάθησα να πατήσω κοκωβιούς που όλο ξεγλιστρούσαν από τα παιδικά μου πόδια. Πέταξα πετονιές και τις μάζεψα άδειες. Έκανα τις πρώτες πατητές στον μικρό μου αδερφό. Στην Ισθμία Κορινθίας, εκεί ακριβώς που εκβάλλει η διώρυγα και αρχίζει το Αιγαίο, πέρασα και περνάω τα πιο ωραία καλοκαίρια. Εκεί δοκίμασα για πρώτη φορά μπακαλιάρο τηγανητό, καραβίδες με μπόλικο λεμόνι, εκεί έφαγα τα πρώτα μου μύδια. Σε μια μικρή ταβέρνα κρυμμένη στα πεύκα έμαθα να τρώω τους παράξενους πετροσωλήνες, κατάλαβα ότι τα ψητά μπαρμπούνια είναι νοστιμότερα από τα τηγανητά, έκανα βουτιές κάτω από το μεγάλο αρμυρίκι. Όσο και να προσπαθώ, δεν μπορώ να βρω μία και μοναδική γεύση που να μου θυμίζει καλοκαίρι. Καλοκαίρι για μένα είναι όλες αυτές οι γεύσεις της θάλασσας στην οποία έκανα τις πρώτες μου βουτιές.

Γευσεις του καλοκαιριου, λοιπόν. Πρώτη γεύση είναι τα αχλαδάκια, οι «κοντούλες», που τις δαγκώνεις χραπς χρουπς μέχρι το κουκούτσι και το κοτσάνι. Δεύτερη γεύση είναι ο κολιός, παχουλός και στρουμπουλός τον Αύγουστο, στη θράκα, χωρίς κόκαλα και κοκαλάκια. Τρίτη γεύση, η αρμύρα το σαλατικόν, με ξυδάκι ή λεμονάκι, σαν να βγήκε από τη θάλασσα μόλις. Τέταρτη γεύση είναι τα αμπελοφάσουλα, οι «πήχες», λαδωμένα ελαφρώς με αλατάκι χοντρό από πάνω τους. Πέμπτη γεύση είναι το μπριάμ, με όλα τα καλοκαιρινά ζαρζαβάτια να παρελαύνουν στοιχισμένα. Το τουρλού δεν το βάνω, γιατί μου κάνει λίγο για υπερήλικες. Έκτη γεύση είναι το ουζάκι το θερινό, μόλις πάρει φως γίνεται καινούργιο πράμα. Έβδομη γεύση είναι η ντομάτα, που δεν έχει ανάγκη το θερμοκήπιο για να δώσει τους χυμούς της. Όγδοη γεύση είναι η κωλοχτύπα, στο Μαγγανάρι κατά προτίμηση ή στην Κάτω Ζάκρο. Ένατη γεύση είναι το τσίζκεϊκ της Τσίγγυ στον Αύλωνα της Μυτιλήνης, μακράν το καλύτερο στην Ανατολική Μεσόγειο. Δέκατη γεύση, τέλος, είναι τα γεμιστά, όταν τα φτιάχνει εκείνη που κοιμάται πλάι μου. Αν στέκει ακόμη αυτό το στεφάνι, πολλά οφείλει στα ταψιά που βγαίνουν αχνιστά απ’ τον φούρνο.

28

taste 2012

Φανουροπιτα Από την Κατερίνα Ι. Ανέστη Καθως μετραω ξανα και ξανα τα υλικά -πρέπει να είναι 7 ή 9-, παραμονή του Αγίου Φανουρίου, για μια ακόμη πίτα που θα κλείσει όλες τις ευχές του χρόνου, ουσιαστικά επιδίδομαι σε μια πράξη αντίστασης - και όχι φαντασιοπληξίας, όπως υπονοούν αυτοί που τελικά θα πάρουν το μικρότερο κομμάτι. Είναι 26 Αυγούστου, αλλά όχι, φίλε, το καλοκαίρι δεν θα τελειώσει, λέω πάντα όταν φτάνω στο μέτρημα της ξανθιάς σταφίδας, τόσο γλυκιάς, που αποκλείεται να φέρνει το τέλος του καλοκαιριού (aka, τη συντέλεια του κόσμου…). Ένα κέικ με λάδι για γεύση γειωμένη κάθεται στη γλώσσα, δεν ίπταται επιπόλαια σαν το βουτυρένιο. «Κέικ για σοφούς»,

μου αρέσει να σκέφτομαι σε κάθε στιβαρή μπουκιά, αφήνοντας την τσαχπινιά στη σταφίδα, την εκκεντρικότητα στο καρύδι, τη συνενοχή στο άρωμα πορτοκαλιού, το χάδι-βάλσαμο στη ζάχαρη άχνη. Λίγο πριν φουρνίσω τους διώχνω όλους από την κουζίνα, για να επαναλάβω όσα θυμάμαι τη γιαγιά μου να λέει την ώρα που κουνούσε τη ζύμη για ν’ απλώσει στο ταψί: «Τα αιτήματα των καρδιών αυτών και πάσαν την βουλήν αυτών ταχέως πλήρωσον, οδηγών αυτούς προς εργασίαν των εντολών σου, ίνα διά παντός εν ευφροσύνη και αγαλλιάσει υμνώσι και δοξάσωσι το πάντιμον και μεγαλοπρεπές όνομά σου, πρεσβείαις της υπερευλογημένης Θεοτόκου, του αγίου

ένδοξου νεομάρτυρος Φανουρίου, του Θαυματουργού, και πάντων σου των αγίων». «Να ’ναι καλά η μάνα του Άγιου Φανούρη», η μόνιμη ειρωνική επωδός της παρέας την ώρα του κεράσματος, μαζί με τα πειράγματα. «Τι θα σου φανερώσει, Κατερινάκι, φέτος;». Αγριοκοιτάγματα και πόζες κι αιτήματα για επιπλέον κομμάτια. «Το δικό μου είχε λιγότερα καρύδια, ρε Κατ…». Φανουρόπιτα και εσπρέσο -η γιαγιά την πρόσφερε με ελληνικό καφέ σε μικρό γυάλινο ποτήρι-, όσο ο γιος μου βάζει Nutella στο δικό του κομμάτι. Τι όμορφο καλοκαίρι ζήσαμε και πάλι. Σκέφτομαι να του στείλω ένα sms: «Και του χρόνου, άγιε μου Φανούρη».

Τhe LifO

restaurant guide

Το φετινό καλοκαίρι υπόσχεται πολλές γαστρονομικές εκπλήξεις για τους αθηναίους foodies. Οι συντάκτες της LifO επισκέπτονται μερικά από τα σημαντικότερα εστιατόρια, φαγάδικα και deli της Αθήνας και αναφέρουν. Κειμενα: Δημητρης Κυριαζης - Βασιλης Καψασκης Φωτογραφιες: Νικος Κατσαρος

30

taste 2012

Hytra Ένα σπουδαίο εστιατόριο σε ένα από τα πιο επιβλητικά κτίρια της πόλης.

Η

Στεγη Γραμματων και Τεχνων του Ιδρύματος Ωνάση αποτελεί πλέον το σπίτι ενός εκ των καλύτερων εστιατορίων της Αθήνας. Η Hytra, υπό τη γαστριμαργική μπαγκέτα και τις προτάσεις του νεαρού και δοκιμασμένου σεφ Νίκου Καραθάνου, παρουσιάζει την καλύτερη εκδοχή της ελληνικής κουζίνας μέσα από μια ιδιαίτερη και διαφορετική οπτική. Οι τολμηρές κι ενδιαφέρουσες γαστριμαργικές προτάσεις της Ηytras δένουν από-

λυτα με το μινιμαλιστικό περιβάλλον του εστιατορίου και ιδιαίτερα με το roof garden της Στέγης που άνοιξε για τους καλοκαιρινούς μήνες και προσφέρει εκπληκτική θέα σε όλη την Αθήνα. Οι προσιτές γαστριμαργικές προτάσεις της κουζίνας και η πλήρως ενημερωμένη οινική λίστα ενισχύουν μια ούτως ή άλλως αξέχαστη εμπειρία. Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, Λεωφ. Συγγρού 107-109, Ν. Κόσμος, 211 7071118 & 210 3316767

31

32

taste 2012

cash RESTAURANT BAR To όνομά του επίκαιρο. Στην εποχή που το χρήμα έχει τη μεγαλύτερη αξία και δύναμη, ο Γιάννης Μωράκης έβαλε τα δυνατά του για να προσφέρει ποιότητα, ατμόσφαιρα και γκλάμουρ, με αποτέλεσμα ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει αυτήν τη στιγμή η Αθήνα σε έναν μοναδικό χώρο που θα ξαφνιάσει ευχάριστα!

Μ

οναδικης αρχιτεκτονικης κτιριο, το οποίο μεταμορφώθηκε από τον μάγο Γιώργο Μέρλο, σε αφήνει άφωνο με την πρώτη μάτια. Ο εσωτερικός χώρος χωρίζεται σε 2 επίπεδα: στο Cash Lounge και στο Cash Restaurant. Στο ισόγειο, το Lounge προσφέρεται για διασκέδαση, με επιλογές από πιάτα μεσογειακής κουζίνας και ακούσματα mainstream μουσικής. Το highlight της αίθουσας, η κεντρική «τράπεζα», όπου διαφορετικές παρέες μπορούν να κάτσουν μαζί σ’ έναν επιβλητικό χώρο. Στον 1ο όροφο, το Cash Restaurant με γκουρμέ επιλογές, μοναδική ατμόσφαιρα κι επιλεκτική γκάμα κρασιών. Όσο για το μπαρ, προσφέρει ιδιαίτερα κοκτέιλ και μοναδικά brands από σπέσιαλ ουίσκι και κονιάκ. Ο εξωτερικός χώρος, διαμορφωμένος γύρω από το υγρό στοιχείο, σε μεταφέρει σε μια άλλη εποχή, δημιουργώντας την κατάλληλη ατμόσφαιρα για καθημερινή απόδραση, είτε για ποτό είτε για φαγητό. Οι επιλογές του βραβευμένου σεφ Γιάννη Σολάκη, που επιμελείται όλους τους χώρους, είναι τέτοιες που θα ικανοποιήσουν και τον πιο απαιτητικό. Δηληγιάννη 54, Κεφαλάρι, 212 1004772

33

Island

Μ

ια σταθερa της καλοκαιρινhς διασκέδασης στην Αθήνα από το 1994, το Island, μένει πιστό στις αρχές του και στη φοβερή ποιότητα των υπηρεσιών του. Σε πανέμορφο σημείο, με εκπληκτική φυσική ομορφιά και διακοσμημένο άψογα, παίρνει δικαίως τον τίτλο του πιο όμορφου μαγαζιού στα νότια προάστια. Η κουζίνα του, με τον ταλαντούχο Νίκο Σκλήρα ως υπεύθυνο σεφ, χαρακτηρίζεται δημιουργική-μεσογειακή, με βασικές συνταγές που συναντά κανείς στη Μεσόγειο για το ψάρι, το κρέας ή τα ζυμαρικά, εκτελεσμένες μ’ έναν μοντέρνο, ευφάνταστο τρόπο. Παράλληλα, μπορείς ν’ απολαύσεις εκπληκτικό σούσι από ένα μενού που το επιμελούνται κορυφαίοι Γιαπωνέζοι σεφ. Το πασίγνωστο κλαμπ του Island δημιουργεί εδώ και χρόνια τάσεις που ακολουθούν οι υπόλοιποι.

27ο χλμ. Αθηνών-Σουνίου, Βάρκιζα, 210 9653563

34

taste 2012

mimaya Σεφ Μιχάλης Ηρωγλίδης Το νέο talk-of-the-town δίνει έμφαση στη λεπτομέρεια.

Ο

γνωστός σεφ Μιχάλης Ηρωγλίδης, μετά από 18 χρόνια σε κουζίνες φημισμένων εστιατορίων, αποφάσισε να δημιουργήσει το δικό του εστιατόριο. To Mimaya είναι εξαιρετικά καλόγουστο, με μεγάλη προσοχή στην κάθε λεπτομέρεια, από τα χειροποίητα και ζωγραφισμένα στο χέρι πλακάκια, που παραπέμπουν σε βιομηχανική αρχιτεκτονική των ’60s, ως το πάτωμα, που θυμίζει ελληνικό νησί. Η ανοιχτή κουζίνα δεσπόζει στο βάθος, χωρίς να ενοχλεί η οποιαδήποτε μυρωδιά, ενώ τα μεταλλικά φωτιζόμενα κουτιά που υπάρχουν στους τοίχους του

Μimaya προβάλλουν και αναδεικνύουν τα διαφορετικά υλικά και προϊόντα που χρησιμοποιούνται στα πιάτα του καταλόγου. Στο Mimaya θα βρείτε επιλογές για όλα τα γούστα, με το μενού να αποπνέει έναν ωραίο συνδυασμό παράδοσης και μοντερνισμού, με άξονα τη μεσογειακή κουζίνα. Πιάτα όπως φρέσκο σπαγγέτι με θαλασσινά, μπισκ και σάλτσα ντομάτας, ταλιολίνι με μελάνι σουπιάς, αλλά και διάφορα κρεατικά (όπως η φοβερή σπαλομπριζόλα από black angus) φέρουν μια σύγχρονη και δημιουργική αύρα. Μ. Μπότσαρη 8, Γλυφάδα, 210 8944850

MEDITERRANEAN FEELING Διακόσμηση και πρώτες ύλες που αποπνέουν άρωμα Μεσογείου.

35

ΨιψIνα Η ανατρεπτική γαστριμαργική άποψη του Ηλία Σκουλά στα καλύτερά της.

ΘΑΛΑΣΣΙΝΗ ΔΡΟΣΙΑ Φρεσκάδα, αισθητική, έμπνευση και γεύση χαρακτηρίζουν τις δημιουργίες του εκκεντρικού σεφ.

Τ

ο καινοYργιο «βοΥλιΩτικο» μεζεδοπωλεΙο του γνωστού σεφ φέρνει τις πιο παιχνιδιάρικες και ιντριγκαδόρικες θαλασσινές γεύσεις κατευθείαν στο τραπέζι σας. Αδιαφορώντας για τα γνωστά και καθιερωμένα γαστριμαργικά μοτίβα, ο Ηλίας Σκουλάς δημιουργεί αυθεντικές, δύσκολες και σπάνιες συνταγές που βρίσκονταν πάντα ανάμεσα στις ελληνικές γεύσεις, αλλά είχαν ξεχαστεί μέσα στην προχειρότητα της σύγχρονης κουζίνας. Ο χώρος της Ψιψίνας μοιάζει να δένει αρμονικά με την κουζίνα της. Λιτός και απέριττος, ντυμένος με λευκό και μπεζ, διακοσμήθηκε με σκοπό να δημιουργεί μια ανάλαφρη, χαλαρωτική ατμόσφαιρα.

Σωκράτους 2, Βούλα, 210 8995700 www.psipsina.com.gr info@psipsina.com.gr

36

taste 2012

Jamon Γεύσεις και εικόνες από τη μαγική χώρα των Βάσκων τώρα και στη Γλυφάδα.

Σ

τη ΓλυφAδα άνοιξε το δεύτερο Jamon (μετά το επιτυχημένο Jamon στο Γκάζι) της Αθήνας, το εστιατόριο που σε ταξιδεύει στη χώρα των Βάσκων και γενικότερα στην Ισπανία. Εδώ θα βρείτε φοβερά tapas σε διάφορες μορφές και παραλλαγές, όπως σε σάντουϊτς, σε tortillas, σε παραδοσιακή paella κ.λπ. Την τιμητική του, βεβαίως, έχει το περιώνυμο Jamon, το οποίο είναι παστό (προέρχεται από τα πίσω πόδια του χοίρου) και ωριμάζει δύο χρόνια μέσα σε

TAPAS ΚΑΙ ΑΛΛΑ Ισπανικές λιχουδιές σε ένα περιβάλλον βγαλμένο από την Ιβηρική Χερσόνησο.

ανδαλουσιανό αλάτι, αλλά και η Cava, ο διάσημος, ισπανικός αφρώδης οίνος. Εκτός από τα παραπάνω θα βρείτε άλλες 39 ετικέτες κρασιού, κυρίως από τη Μεσόγειο, αλλά και 10 διαφορετικές ετικέτες μπίρας, οι δύο εκ των οποίων είναι draft. Αν ξετρελαθείτε με κάποιο από τα ισπανικά τυριά και αλλαντικά, αποκλειστικής εισαγωγής του Jamon, μπορείτε να τα αγοράσετε και για το σπίτι! Ανοιχτά από τις 11 το πρωί. Λαοδίκης 33-35, Γλυφάδα, 210 8946089

37

Bronxx Σεφ Ηλίας Μπράτσης

Με έμφαση στη δημιουργικότητα και την αρμονία ο νέος all day χώρος, που έχει ήδη αποκτήσει φανατικό κοινό.

E

νας ολοκαΙνουργιος all day χώρος με εξαιρετική μεσογειακή κουζίνα και, το κυριότερο, πολύ καλές τιμές. Ανατρεπτικό, όπως και το όνομά του, το Bronxx συνδυάζει αρμονικά τα στοιχεία ενός café με αυτά ενός cocktail bar αλλά και ενός εστιατορίου. Οι ιδιοκτήτες του, δίνοντας μεγάλη έμφαση στην ποιότητα αλλά και στις τιμές, κατάφεραν πολύ σύντομα να δημιουργήσουν έναν πυρήνα φανατικών θαμώνων που το επισκέπτονται και από άλλες γειτονιές. Το μενού κινείται σε μεσογειακές γεύσεις και ο σεφ Ηλίας Μπράτσης βγάζει όλη του τη δημιουργικότητα, δίνοντας βάση στα εποχικά υλικά. Κύπρου 74, Γλυφάδα, 210 8949044

MEDITERANEO Εξαιρετική μεσογειακή κουζίνα με βάση εποχικά υλικά.

38

taste 2012

Eλιaς Κουκοyτσι Γιώργος Τσελεμεντές

Ρακές και καινούργιες γευστικές προτάσεις σε μία από τις πιο ωραίες αυλές των νοτίων προαστίων.

Ε

Ιναι απΟ τις πιο ωραίες αυλές των νοτίων προαστίων. Στον χώρο του παλιού Genovese λειτουργεί πλέον ένα μοντέρνο και φιλόξενο ρακάδικο. Την επιμέλεια της διακόσμησης υπογράφει η Ισμήνη Κάραλη, ενώ καθημερινά ο γνωστός σεφ Γιώργος Τσελεμεντές δημιουργεί καινούργιες γευστικές προτάσεις, ξαναθυμίζοντάς μας παράλληλα γεύσεις και αρώματα της ελληνικής παράδοσης που

ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ Γεύσεις και αρώματα της ελληνικής παράδοσης στη φιλόξενη αυλή.

έχουν ξεχαστεί. Ο σεφ δημιουργεί δίνοντας έμφαση στις ντόπιες και ποιοτικές πρώτες ύλες. Επιλέξτε ανάμεσα σε φρεσκότατους θαλασσινούς μεζέδες κι ενδιαφέρουσες ποικιλίες κρεατικών που ταιριάζουν υπέροχα με την πλήρως ενημερωμένη κάβα κρασιών και τσίπουρου. Όσο για τις τιμές, επισκεφτείτε το χωρίς να ελέγξετε προηγουμένως το περιεχόμενο του πορτοφολιού σας. Βασιλέως Παύλου 99, Βούλα, 2108995480-1

39

Αiγλη ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ Ένας δροσερός χώρος με εξαιρετική θέα και φρέσκιες ελληνικές επιλογές.

Η

καταπρΑσινη βεράντα της Αίγλης Ζαππείου με την καταπληκτική θέα στην Ακρόπολη και στον Λυκαβηττό παρουσιάζει φέτος ένα καινούργιο γευστικό concept και μια νέα γαστριμαργική ιδέα που πηγάζει κατευθείαν από τις παλιές, αυθεντικές ελληνικές συνταγές. Η κουζίνα του ΑΙΓΛΗ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ δημιουργεί έναν σταθερό πυρήνα κλασικών πιάτων, όπως οι αφράτοι κολοκυθοκεφτέδες, οι αθερίνες, τα νόστιμα κε-

ΒΕΡΑΝΤΑ ΜΕ ΘΕΑ Απολαύστε προσεγμένες ελληνικές γεύσεις με θέα την Ακρόπολη και τον Λυκαβηττό.

φτεδάκια, μια ποικιλία από τα πιάτα ημέρας, όπως το αρνάκι φρικασέ, το κουνέλι στη γάστρα με λαχανικά, αλλά και χειροποίητα γλυκά και παγωτά. Στο «ΑΙΓΛΗ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ» μπορείς να απολαύσεις ένα προσεγμένο ελληνικό μενού σε πολύ προσιτές τιμές, με μέση κατανάλωση €20/άτομο. Αίγλη Εστιατόριο - Αίγλη Ζαππείου, 210 3369364, 210 3369300, www.aeglizappiou.gr www.facebook.com/AigliEstiatorio

40

taste 2012

Street Νέο σημείο συνάντησης των βορείων προαστίων με εντυπωσιακή διακόσμηση και πεντανόστιμη κουζίνα.

Τ

ο bar-restaurant STREET είναι μια φρέσκια άφιξη στο 310 της Κηφισίας στο ύψος του Νέου Ψυχικού και έρχεται να προσθέσει ό,τι έλειπε από μια γειτονιά που τελευταία έχει γίνει το απόλυτο meeting point των βορείων προαστίων. Η διακόσμηση έχει την υπογραφή του Alexis Lloyd Tsirigakis: μοντέρνα, feel-good χρώματα, μεγάλοι και άνετοι καναπέδες που σε κάνουν να ξεχνάς τους ρυθμούς της μεγάλης πόλης και να χαλαρώνεις, απολαμβάνοντας τη λιτή και πεντανόστιμη κουζίνα του STREET, εντυπωσιακά διακοσμητικά πανό της Άννης Παπαδημητρίου και μια πληθωρική μπάρα που σερβίρει καλοφτιαγμένα δροσερά κοκτέιλ. Το bar-restaurant STREET, που διαθέτει κλειστό, αλλά και ανοιχτό χώρο τώρα τους καλοκαιρινούς μήνες, ανοίγει από τις 9 το πρωί, ετοιμάζοντας αυθεντικά ζουμερά burgers, πλούσιες υγιεινές σαλάτες, καλοψημένα κρεατικά και γλυκά-πειρασμούς, και συνεχίζει μέχρι αργά το βράδυ, που η προσεγμένη μουσική φτιάχνει την κατάλληλη ατμόσφαιρα για να απολαύσεις με την παρέα σου από ένα απλό ποτό μέχρι ένα κοκτέιλ-υπερπαραγωγή. Κηφισίας 310, Ν. Ψυχικό, 210 6710688

FEEL-GOOD Μοντέρνο, άνετο περιβάλλον, νόστιμα πιάτα, δροσερά κοκτέιλ, μακριά από τους θορύβους της πόλης.

41

CrΕme Royale Βake house café

Παραδοσιακή μπουγάτσα, χειροποίητες πίτες, γλυκα και φρέσκο παγωτό ημέρας.

Π

ροσφΕροντας ένα ταξίδι παραδοσιακών γεύσεων και απολαυστικού καφέ, συνυφασμένο με υπέροχη μοναδική ατμόσφαιρα και άψογο service, συνεχίζει για δεύτερη συνεχή χρονιά ν’ ανοίγει φύλλο στον αέρα, προς απόλαυση των περαστικών και των θαμώνων του. Το Crème Royale δεν εφησυχάζει, απολαμβάνοντας απλώς την προτίμηση των φίλων του, αλλά υπόσχεται πολλές εκπλήξεις στο άμεσο μέλλον, διατηρώντας πάντα κορυφαία την ποιότητα των χειροποίητων προϊόντων που παρασκευάζει, ώστε να συνεχίσει να χαρίζει ανάλογες εμπειρίες στους επισκέπτες του.

Ελευθερίου Βενιζέλου 136, Καλλιθέα, 210 9512200

42

taste 2012

Mπαλκoνι Το Μικιo στις Κυκλaδες

Ένα παραδοσιακό μεζεδοπωλείο που φέρνει την Κρήτη στην καρδιά του Παλαιού Φαλήρου.

Υπέροχη θέα και κουζίνα υψηλής γαστρονομίας

Ε

γκατεστημΕνο στη ρΑχη του Υμηττού στην περιοχή του Βύρωνα, το εστιατόριο προσφέρει μία από τις καλύτερες θέες στην Αθήνα. Το εκπληκτικό roof garden που λειτουργεί τους καλοκαιρινούς μήνες «βλέπει» σ’ ολόκληρο το λεκανοπέδιο της Αττικής. Η κυκλαδίτικη αισθητική του ενισχύεται από τα λευκά χρώματα, τα αρώματα του βασιλικού, του δυόσμου, της αρμπαρόριζας και του γιασεμιού αλλά και από τον υπέροχο πέτρινο ξυλόφουρνο που έχτισαν μάστορες από τη Σχοινούσα με πέτρα από το νησί τους. Στο «Μπαλκόνι στις Κυκλάδες» θα γευτείτε αυθεντικές κυκλαδίτικες γεύσεις με ψάρι και κρέας, παρασκευασμένες από τοπικά προϊόντα των Κυκλάδων. Extra tip: Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε τη βιολογικής καλλιέργειας φάβα που παράγει η οικογένεια των ιδιοκτητών στα κτήματά τους στη Σχοινούσα. Η ποικιλία της φάβας ονομάζεται «κατσούνι» και είναι τελείως διαφορετική από τη γνωστή ποικιλία «λαθούρι» που απαντά στη Σαντορίνη. Παύλου Μελά 13 & Αναπήρων Πολέμου, Καρέας - Βύρωνας, 210 7640240

Δ

ιατηρΩντας την παρΑδοση της μαγειρικής τέχνης της γιαγιάς Ελισάβετ από τον Αποκόρωνα Χανίων, η εγγονή της Ελίζα Ψαρομηλίγκου και ο σύζυγός της Πέτρος Ζιαβρός δημιούργησαν έναν φιλόξενο χώρο όπου σερβίρονται πρωτότυποι γευστικοί συνδυασμοί, βασισμένοι σε φρέσκιες κρητικές πρώτες ύλες. Η ποιότητα των προϊόντων που επιλέγονται, η καθαρότητα του χώρου, οι προσιτές τιμές και η παρεΐστικη ατμόσφαιρα δικαιολογούν τους πολλούς μόνιμους θαμώνες και την ανάδειξη του Μικιού σε σημείο συνάντησης και καλλιτεχνικό στέκι. Δοκιμάστε καλτσούνια με αρωματικό δυόσμο, απολαυστικά ντολμαδάκια, ξεχωριστές σφακιανές πίτες, χωριάτικο απάκι και σπίτικες μαραθόπιτες παρέα με δροσερή σπιτική τσικουδιά και χανιώτικο μαρουβά.

Αγίου Αλεξάνδρου 58, Παλαιό Φάληρο, 6946 995740

43

The Bakers

Αρτολιχουδιές μέγιστης δυνατής απόλαυσης στην καλύτερη δυνατή τιμή.

Η

ιδΕα πΙσω από τα The Bakers ανήκει στα αδέρφια Απόστολο και Κωνσταντίνο Κώτση και τον πρώτο τους ξάδερφο Απόστολο Α. Κώτση, οι οποίοι ξεκίνησαν το πρώτο κατάστημα τον Ιούνιο του 2007. Αφουγκραζόμενοι το σύγχρονο επαγγελματικό περιβάλλον, επαναπροσδιόρισαν τους όρους παραγωγή, ποιότητα, εξυπηρέτηση στην αρτοποιία και τη ζαχαροπλαστική. Η αντίληψη που υιοθετήθηκε από αυτή την προσέγγιση ήταν ότι στόχος είναι ο πελάτης να αντλεί τη μέγιστη δυνατή απόλαυση από το προϊόν στην καλύτερη δυνατή τιμή, συνοδευόμενη πάντα από υψηλής ποιότητας εξυπηρέτηση. Στα τέσσερα πια καταστήματα θα βρείτε φοβερή ποικιλία από ψωμιά, σάντουιτς, πίτες και σφολιάτες αλλά και

καταπληκτικές τούρτες, πάστες, τάρτες, γλυκά ταψιού, παγωτά και παραδοσιακά γλυκά. Όλα υπέροχα. Λεωφ. Δημοκρατίας 45, 210 8042548, Μελίσσια/ Πλ. Ηρώων Πολυτεχνείου 16, 210 8034082, Ν. Πεντέλη/ Αραπάκη 90, Καλλιθέα, 210 9518018/ Γρ. Αυξεντίου 5-7, Ζωγράφου, 210 7754730

SWEET DELIGHT Από το ψωμί και τις πίτες μέχρι τις τούρτες και τα παραδοσιακά γλυκά, όλα είναι υπέροχα.

44

taste 2012

ΨAρωμα Αγάπη και φροντίδα για τη θαλασσινή κουζίνα.

K

Aθε πιAτο που σερβίρεται στο Ψάρωμα μοιάζει να κουβαλά μαζί του την αύρα της θάλασσας. Ο σεφ και ιδιοκτήτης αυτού του εξαιρετικού μεζεδοπωλείου, Νίκος Γκίνης, δημιουργεί τις πιο δροσερές και φρέσκιες θαλασσινές συνταγές με μοναδικό γνώμονα την αγάπη του για την θαλασσινή κουζίνα. Τα τραπεζάκια στρώνονται σε μια καταπράσινη αυλή, θυμίζοντας μια παλιά, αλλοτινή εποχή. Στο Ψάρωμα οι σπιτικές λιχουδιές φτιάχνονται με μεράκι και τέχνη. Το φρεσκότατο χταπόδι, η καυτερή τυροτσουχτερή, η αγιορείτικη μελιτζανοσαλάτα, η θαλασσινή μακαρονάδα και η σαλάτα Αλμύρα είναι μερικές μόνο από τις θεσπέσιες γεύσεις που θα δοκιμάσετε. Όλα τα πιάτα συνοδεύονται με τσίπουρο. Σωκράτους 23, Χαλάνδρι, 210 6839348.

οι θησαυροι τησ μεσογειου Στο Ψάρωμα θα δοκιμάσετε τον ανθό της μεσογειακής ψαριάς.

45

Red Dot Το νέο στέκι στο Γκάζι για όλα τα γούστα και κάθε ώρα της μέρας.

A

λλη μια φωταγωγημΕνη γωνιά στο Γκάζι; Ναι…μέχρι να φτάσεις κοντά. Αμέσως καταλαβαίνεις ότι εδώ συμβαίνει κάτι διαφορετικό. Το RED DOT δεν είναι μόνο εστιατόριο, δεν είναι μόνο cocktail bar, δεν είναι μόνο εκθεσιακός χώρος, είναι όλα αυτά μαζί. Είναι ένας πολυχώρος διασκέδασης για κάθε ανάγκη, κάθε γούστο και κάθε ώρα της ημέρας. Το νέο στέκι στο Γκάζι φιλοξενεί σε τρία επίπεδα ενδιαφέρουσες εκθέσεις τέχνης, μια πολύ καλή κουζίνα με ιταλική

διάθεση (pasta, risotto, pizza, salads) και άλλες ευχάριστες γευστικές εκπλήξεις πέρα από «εθνικούς περιορισμούς». Βασικό χαρακτηριστικό του μενού η ποιότητα και οι χαμηλές τιμές. Από το πρώτο βήμα σου εντός του χώρου σε κερδίζει η industrial διακόσμησή του και το παιχνίδι με την τεράστια τοιχογραφία του Nicola d., την οποία «διασχίζεις» παράλληλα με τις εκθέσεις μέχρι να φτάσεις στην απίστευτη ταράτσα του RED DOT. Εδώ το έργο τέχνης είναι η θέα… Καλώς ήρθες και καλή διασκέδαση. Ευμολπιδών 24 & Τριπτολέμου, Γκάζι, 210 3411725

ALL DAY Κουζίνα χωρίς «εθνικούς» περιορισμούς, όπου κυριαρχούν οι χαμηλές τιμές.

46

taste 2012

ONE OFF Σεφ Pierre Denoyer

Υψηλή γαστρονομία σε προσιτές τιμές.

Τ

ο ONE OFF στη Νέα Ερυθραία προσφέρει όλους εκείνους τους λόγους που θα σας κάνουν να θέλετε να το επισκεφτείτε. Στον όμορφο χώρο του θα δοκιμάσετε τις νέες δημιουργίες του Γάλλου σεφ Pierre Denoyer που βασίζονται σε συνταγές του βραβευμένου με αστέρι Michelin σεφ Alain Parodi. Οι ξεχωριστές επιλογές που διαθέτει το μενού μπορούν να καλύψουν κάθε γούστο. Τα ορεκτικά του εστιατορίου αποτελούν το πρελούδιο της γευστικής απόλαυσης που θα ακολουθήσει. Δοκιμάστε ταμπουλέ με καβουρόψιχα, μύ-

δια marinier, λαβράκι ταρτάρ, vitelo tonato και φυσικά την ολόδροση ισπανική σούπα από κόκκινες γλυκές πιπεριές. Οι επιλογές για τα κυρίως πιάτα προμηνύουν μία ακόμα καλύτερη συνέχεια. Σπαγγέτι από φρέσκο καλαμάρι με ντομάτα και βασιλικό, ριζότο με αυγά αχινού, καλαμάρια γεμιστά με paella και μους από αγκινάρα, φιλέτο σολομού με πουρέ από παντζάρια, φρέσκος μπακαλιάρος με λαχανικά κι ελαφριά σκορδαλιά, περικλείουν όλη τη γεύση και την αύρα της Μεσογείου. Για τους φίλους του κρέατος, τη γευστική απόλαυση απογειώνουν το ψητό μπούτι κοτόπουλου

γεμισμένο με φέτα και μανιτάρια πλευρώτους, το μοσχάρι picata με polenta gremolata καθώς και το μοναδικό rib eye Black Angus με σος μπεαρνέζ και πατάτες τηγανητές. Η υψηλή γαστριμαργική διαδικασία ολοκληρώνεται με τις υπέροχες γλυκές δημιουργίες του ΟΝΕ ΟFF. Eπιλέξτε τάρτα tatin, μιλφέιγ φράουλας, μπαμπά με ρούμι και σαντιγί, ραβιόλι ανανά, crumble σοκολάτας ή φρουτοσαλάτα με άρωμα μαστίχας και μέντας και θα λατρέψετε τη γλυκιά επίγευση που θα σας αφήσουν. ΟΝΕ ΟFF, Κρήνης 2, Νέα Ερυθραία, 210 8077171

ΙΣΠΑΝΙΚΗ ΚΡΥΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΣΟΥΠΑ GASPACHO Μια συνταγή από τον Γάλλο σεφ Pierre Denoyer, δροσερή, οικονομική σε καιρούς κρίσης και εύκολη… ΥΛΙΚΑ για 4 μερΙδες 2 κόκκινες πιπεριές τύπου Φλωρίνης / 2 πράσινες πιπεριές / 1 κρεμμύδι / 5 μέτριες ντομάτες / 1 σκελίδα σκόρδο / 100g ψωμί / 0,1 λίτρο ελαιόλαδο / άσπρο μπαλσάμικο ξύδι / αλάτι Για τη γαρνιτοΥρα 2 αυγά βραστά σκληρά (βρασμένα 10 λεπτά) / μαϊντανός / 1 φρέσκο κρεμμυδάκι / ψωμί για κρουτόν / ελαιόλαδο ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ Βγάζουμε τη φλούδα από τις πιπεριές, τις ντομάτες και καθαρίζουμε το αγγούρι. Τα κόβουμε σε μικρούς κύβους. Κόβουμε σε μικρά κομμάτια το κρεμμύδι και το σκόρδο. Τα βάζουμε όλα σε ένα μπολ. Κόβουμε το ψωμί σε κύβους και το βάζουμε στο μπολ μαζί με τα άλλα υλικά. Αλατίζουμε, βάζουμε λευκό μπαλσάμικο ξύδι και λίγο ελαιόλαδο. Ανακατεύουμε και αφήνουμε τα υλικά να μαριναριστούν στο ψυγείο για 24 ώρες. Την άλλη μέρα ανακατεύουμε τα υλικά ώστε να γίνουν σαν μια σούπα. Προσθέτουμε λίγο μεταλλικό νερό για να αραιώσουν (αν απαιτείται). Κόβουμε το ψωμί σε μικρούς κύβους και το ψήνουμε στον φούρνο να γίνει κρουτόν. Ψιλοκόβουμε τα αυγά, το φρέσκο κρεμμυδάκι και το μαϊντανό και γαρνίρουμε μαζί με κρουτόν.

47

ροζαλια Συνέπεια, εμπειρία και καλό φαγητό στον πιο πολυσύχναστο πεζόδρομο των Εξαρχείων.

Δ

εν Εχει καταφΕρει να αναδειχτεΙ απλΩς σε σημείο αναφοράς της περιοχής αλλά και σε συνώνυμο του καλού φαγητού και της συνέπειας με την οποία εξυπηρετεί τους φανατικούς θαμώνες της. Στέκι για φοιτητές, κατοίκους του κέντρου αλλά και για ανθρώπους που επισκέπτονται τα Εξάρχεια μόνο για να δοκιμάσουν την κουζίνα της, η Ροζαλία συνεχίζει να εξυπηρετεί με συνέπεια και μεράκι. Διαθέτει μια μεγάλη ποικιλία γεύσεων, που αποτελείται από εύγεστα ορεκτικά μέχρι καλομαγειρεμένα ψητά και μαγειρευτά. Ο δροσερός της χώρος και οι πολύ προσιτές τιμές την καθιστούν ιδανική καλοκαιρινή επιλογή.

Ροζαλία, Βαλτετσίου 58, Εξάρχεια, 210 3302933

Εmmantina Hotel Υπεροχή θέα, ξεχωριστά κοκτέιλ και πιάτα στο μοντέρνο, τετράστερο ξενοδοχείο.

Κ

υριολεκτικΑ μέσα στο κέντρο της Γλυφάδας βρίσκουμε το μοντέρνο, τετράστερο Emmantina Hotel. Στον τελευταίο όροφο του ξενοδοχείου λειτουργεί το roof-garden του με απίστευτη θέα, πισίνα κι ένα bar-restaurant που θα ζήλευαν ξενοδοχεία του εξωτερικού. Ο Κώστας και ο Πάνος θα σας προτείνουν ξεχωριστά κοκτέιλ, όπως το δικό τους Roof-G, ενώ αν πεινάσετε, οι επιλογές είναι πολλές. Εμείς προτείνουμε το μοσχαρίσιο φιλέτο με σος τεσσάρων πιπεριών και το μαγικό συστατικό των σεφ, συνοδευόμενο με αρωματικό ρύζι. Μη χάσετε κάθε Κυριακή τα «The ROOF is on FIRE» πάρτι. Λ. Ποσειδώνος 33, Γλυφάδα, 210 8980683

H NEA ΓΕΝΙΑ του Emmantina Hotel Κωσταντίνα Καλδή και Μανώλης Καλδής.

48

taste 2012

ΚΑΠΠΑΡΗ Σεφ Μανώλης Θλιβερός

Αυθεντική ελληνική κουζίνα στην καρδιά των Πετραλώνων.

Ο

χΩρος της παλιΑς μονοκατοικίας σου αφήνει ένα άρωμα νοσταλγίας και σε μεταφέρει στην ατμόσφαιρα της παλιάς, παραδοσιακής Αθήνας. Στην Κάππαρη θα δοκιμάσετε την αληθινή πληρότητα των ελληνικών γεύσεων. Ο σεφ της κουζίνας, Μανώλης Θλιβερός, ισορροπώντας ανάμεσα στις κλασικές γεύσεις και τη μοντέρνα γαστριμαργία, δημιουργεί νόστιμα και αυθεντικά πιάτα. Όταν το επισκεφθείτε μην παραλείψετε να δοκιμάσετε το απολαυστικό ριζότο με μελάνι σουπιάς, καλαμάρι και γαρίδες, και φυσικά το χοιρινό κότσι με σάλτσα μελιού.

Δωριέων 36, πλατεία Μερκούρη, Άνω Πετράλωνα, 210 3450288

ΑΡΩΜΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ Αυθεντική κουζίνα σε ατμόσφαιρα που θυμίζει παλιά Αθήνα.

49

Mommy Σεφ Τόλης Κράβαρης

Εξαιρετικές γευστικές επιλογές σε έναν από τους πιο καλοκαιρινούς πεζόδρομους της πόλης.

Τ

o Mommy εδΩ και πολλά χρόνια αποτελεί την επιτομή ενός μοντέρνου εστιατορίου με εκπληκτική κουζίνα, πρωτότυπα κοκτέιλ και επιλεγμένες μουσικές. Όλα αυτά σε ένα πανέμορφο νεοκλασικό στον πεζόδρομο της Δελφών με διαφορετικά δωμάτια, άλλα για μεγάλες παρέες και πάρτι και άλλα για πιο...ρομαντικές καταστάσεις. Τώρα το καλοκαίρι ο πεζόδρομος γίνεται το τέλειο σκηνικό για χαλάρωμα και διασκέδαση ως τις πρώτες πρωινές ώρες. Η κουζίνα του αποτελεί μια εξαίσια επιλογή για όλες τις ώρες της ημέρας. Οι ιταλικές πινελιές είναι εμφανείς στον κατάλογο που διανθίζεται από πιάτα O Mάνος και η Βίβιαν σας γεμάτα από λαχανικά και υποδέχονται με χαμόγελο φρούτα σε light συνδυακαι καλή διάθεση. σμούς, όπως ψητή ricotta με λαχανικά σχάρας, πατάτες baby με σάλτσα γιαουρτιού, με καπνιστό σολομό και μπρικ, φιλέτο γλώσσας ποσέ με εστραγκόν και κόκκους μουστάρδας, spaghetti ολικής άλεσης με λαχανικά σχάρας και ricotta για τους λάτρεις της pasta με λιγότερες θερμίδες. Μπορείτε επίσης να απολαύσετε τα φοβερά κοκτέιλ του όλη τη νύχτα με sushi rolls ή nigiri με θαλασσινά ή λαχανικά.

Δελφών 4, Κολωνάκι, 210 3619682

50

taste 2012

ΜεζεδοπωλεIο

Riviera Bay

Καλομαγειρεμένοι μεζέδες σε ένα άκρως καλοκαιρινό περιβάλλον.

Άνεση και διακριτή πολυτέλεια, δίπλα στη θάλασσα.

ΓαβρIλος

T

ο μεζεδοπωλεIο ΓαβρIλος είναι τo καινούργιο hot spot του Piatsa Riviera. Η κουζίνα του σερβίρει συνεχώς καλομαγειρεμένους και διαλεχτούς μεζέδες, φτιαγμένους από αγνά και πιστοποιημένα υλικά. Η κάβα του μεζεδοπωλείου διαθέτει μια τεράστια ποικιλία από ούζο και κρασί που θα συνοδέψουν ιδανικά το φαγητό σας. Το όμορφο και προσεγμένο περιβάλλον, το γρήγορο και αποτελεσματικό service και οι πολύ χαμηλές τιμές θα σας ενθουσιάσουν και θα σας κάνουν να το επισκεφθείτε ξανά και ξανά.

25ης Μαρτίου, Αρτέμιδα, 22940 28604

Σ

την παραλΙα του Αγίου Νικολάου, σε μία από τις πιο όμορφες ακτές της Ανατολικής Αττικής δεσπόζει ένας πολυτελής πολυχώρος για όλες τις ώρες της ημέρας και όλες τις διαθέσεις. Το Wet beach bar λειτουργεί από το πρωί με καλοκαιρινά DJ-sets και events που μπορείτε να απολαύσετε στις δωρεάν ξαπλώστρες που διαθέτει, συνοδεία απολαυστικών ροφημάτων, φθηνών ποτών και μοναδικών κοκτέιλ. Το Riviera café-bar restaurant προσφέρει εξαιρετικές γεύσεις, πολύ χαμηλές τιμές αλλά και ένα όμορφο, φιλόξενο περιβάλλον με πολλά happenings και εκπλήξεις. Τέλος, το Piatsa Riviera αποτελείται από τρεις προσεγμένους χώρους εστίασης που δημιουργούν, σε ένα άνετο και οικογενειακό περιβάλλον, μοναδικές γευστικές προτάσεις που οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν έχοντας μια εκπληκτική θέα στη θάλασσα.

25ης Μαρτίου, Αρτέμιδα, 22940 23449

51

Meatropoleos 3 Σταθερό ψήσιμο, γνώση, αγάπη, είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του καλύτερου κρεατοφαγικού street της Αθήνας.

Μ

Εσα σε λΙγους μόλις μήνες το MEATROPOLEOS 3 κατάφερε να μπει στη λίστα με τα καλύτερα κρεατοφαγικά street εστιατόρια της Αθήνας. Απόδειξη αποτελεί το γεγονός πως όλοι όσοι αγαπούν το καλό φαγητό εκτίμησαν από την πρώτη μέρα την τέχνη στο ψήσιμο και την εμμονή στα φρέσκα ντόπια κρεατικά, δύο από τις θεμελιώδεις αρχές των ιδιοκτητών, του Ανδρέα Άγριου και του Σωκράτη Δημόπουλου. Στο MEATROPOLEOS 3, στην καρδιά της Αθήνας, στην πλατεία Συντάγματος, το καλό κρέας αργεί να γίνει. Θέλει σταθερό ψήσιμο στα κάρβουνα, γνώση και αγάπη. Εδώ τα σουβλάκια, τα μπιφτέκια, οι μπριζόλες, οι πατάτες και οι σαλάτες έχουν γεύση και άρωμα όπως παλιά. Επιτέλους, απλότητα στη γεύση κι επιστροφή στην πραγματική νοστιμιά. Μητροπόλεως 3, Κέντρο, 210 3241805, www.meatropoleos3.com

BASIC INSTINCTS Τέχνη στο ψήσιμο και εμμονή στα φρέσκα ντόπια κρεατικά είναι η φιλοσοφία των ιδιοκτητών.

52

taste 2012

ΠιπεριΑ

Kir Royal

Εξαιρετικές προτάσεις θαλασσινών και άριστο σέρβις σε ένα προσεγμένο περιβάλλον.

Μεσογειακές γεύσεις και διακριτική πολυτέλεια με θέα στον Σαρωνικό.

Γ

ια περισσOτερο απO μIα δεκαετIα η Πιπεριά υπηρετεί με την ίδια συνέπεια τους πολλούς και μόνιμους θαμώνες της, προτείνοντας υπέροχες θαλασσινές γεύσεις. Τα καλοφτιαγμένα πιάτα που δημιουργούνται στην κουζίνα της παρασκευάζονται με φαντασία και ιδιαίτερη φροντίδα. Από το λιτό και όμορφο περιβάλλον της ταβέρνας απουσιάζουν η επιτήδευση και οι υπερβολές. Το ενημερωμένο κι επαγγελματικό σέρβις θα σας εξυπηρετήσει με χαμόγελο κι ευχάριστη διάθεση. Όταν το επισκεφθείτε, μην παραλείψετε να δοκιμάσετε τη σκυριανή γαριδομακαρονάδα με ούζο, ντομάτα και μάραθο, τον φρέσκο σολομό στη σχάρα με σάλτσα τεριγιάκι και ρύζι μπασμάτι και φυσικά φρέσκα μύδια με τζίντζερ, σόγια σος και τσίλι.

Αγγ. Σικελιανού 8, Ν. Ψυχικό, 210 6729114 - 210 6728438

T

ο ολοκαINουργιο Kir Royal στην όμορφη Καστέλλα σου δίνει τη δυνατότητα να απολαύσεις μοναδικές, σύγχρονες, μεσογειακές γεύσεις με τέλεια θέα στον Σαρωνικό. Τις νύχτες ντύνουν μελωδικά διαφορετικά λάιβ events, την ώρα που ο ρομαντισμός θα χτυπάει «κόκκινο». Η διακριτική πολυτέλεια του εστιατορίου συνοδεύεται από πολύ καλές τιμές για όσους επιθυμούν να απολαύσουν ένα πλήρες δείπνο. Το Kir Royal λειτουργεί καθημερινά από τις 6:00 το απόγευμα, ενώ τις Κυριακές από τη 1:00 το μεσημέρι μέχρι αργά το βράδυ.

Αλεξάνδρου Παπαναστασίου 61, Καστέλλα, Πειραιάς, 210 4110050

53

Ριφιφι Η εναλλακτική λύση για τους καλοκαιρινούς μήνες στο κέντρο της πόλης.

Σ

το ΡιφιφI, ένα «εναλλακτικό» εστιατόριο στην πλέον εναλλακτική γειτονιά των Εξαρχείων, δίνουν μεγάλη έμφαση στις πρώτες ύλες, παρασκευάζοντας τις περισσότερες (φύλλα, σος, ακόμα και τα ζυμαρικά!) στο μαγαζί, ενώ οι υπόλοιπες καταφθάνουν από μικρούς παραγωγούς απ’ όλα τα μέρη της Ελλάδας. Το ανανεωμένο μενού περιλαμβάνει μεταξύ άλλων: κατσικάκι και χοιρινό λαιμό (τα οποία ψήνονται για 20 ώρες σε κενό αέρος), φιλέτο γαλοπούλας σε σάλτσα από κρόκο Κοζάνης, πορτοκάλι και μαύρη σοκολάτα αλλά και τρυφερό φιλέτο από φρέσκο σολομό. Ο άψογα διαμορφωμένος εξωτερικός χώρος «δένει» αρμονικά με την υπέροχη εσωτερική διακόσμηση και αποτελεί την ιδανική λύση για τους καλοκαιρινούς μήνες στο κέντρο της πόλης. Εμ. Μπενάκη 69Α & Βαλτετσίου, Εξάρχεια, 210 3300237

μαυρο προβατο Σεφ Νίκος Μεντής

Παραδοσιακές και παιχνιδιάρικες ελληνικές γεύσεις σε μια ζεστή ατμόσφαιρα.

Τ

ο MαΥρο ΠρΟβατο αντιπροσωπεύει αυτό ακριβώς που δηλώνει ο τίτλος του. Κάτι τελείως ξεχωριστό και διαφορετικό από τα μέρη που έχουμε συνηθίσει. Οι εμπνευστές του πρότζεκτ, Ευδοξία Πάντου και Νίκος Κρασσάς, προσεγγίζουν το δημιούργημά τους με ευαισθησία, εντιμότητα κι επιμονή στην ποιότητα. Ο χώρος ανακαινίστηκε ριζικά από την Oλλανδέζα Λιάν Βερμέερ, που κατάφερε να δημιουργήσει μια ζεστή και οικεία ατμόσφαιρα, απ’ όπου λείπουν η επιτήδευση και οι προσπάθειες εντυπωσιασμού. Η κουζίνα του δημιουργεί αμιγώς ελληνικές γεύσεις. Ο σεφ Νίκος Μεντής πειραματίζεται συνεχώς, δημιουργώντας παιχνιδιάρικα πιάτα. Ανάμεσα στις επιλογές που διακρίνονται είναι η εξαιρετική σαρικόπιτα με ξινομυζήθρα από τα Χανιά και μέλι, οι γαρίδες με μαραθόριζα και ούζο και, φυσικά, το γνωστό ανατολίτικο χιουνκιάρ μπεγιεντί, το μοσχάρι με πουρέ μελιτζάνας που λιώνει στο στόμα. Οι γεύσεις του Μαύρου Πρόβατου απογειώνονται με τη συνοδεία ούζου, ατόφιας ρακής από τις Αρχάνες Ηρακλείου και ρακόμελου από τα Χανιά Κρήτης.

Το Μαύρο Πρόβατο, Αρριανού 31, Παγκράτι, 210 7223469, 210 7223466

ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΩΡΑ! Το νέο μενού πριλαμβάνει πιάτα με κρέας ή ψάρι, δίνοντας πάντα έμφαση στις πρώτες ύλες.

54

taste 2012

ΤζΙτζικας και ΜΕρμηγκας Ανάλαφρες γεύσεις με καλοκαιρινή διάθεση

Η

αλλαγη της εποχης βρίσκει τα εστιατόρια Τζίτζικας και Μέρμηγκας με ανανεωμένο κατάλογο και δροσερές καλοκαιρινές επιλογές. Όποιο από τα τέσσερα μαγαζιά κι αν επιλέξετε να επισκεφτείτε, ετοιμαστείτε για μια χαλαρή έξοδο γεμάτη πλούσιες, παιχνιδιάρικες γεύσεις και φιλικές τιμές. Τα τραπεζάκια που διαθέτουν τα εστιατόρια στους εξωτερικούς χώρους είναι ιδανικά για τις ζεστές καλοκαιρινές νύχτες, ενώ το φιλικό μενού που προσφέρεται αυτή την περίοδο και διαμορφώνεται στα €15 θα σας κάνει να τα επισκεφθείτε πολλές φορές το φετινό καλοκαίρι.

Πλ. Παπαδιαμάντη 4, Άνω Πατήσια, 210 2232376 / Αγ. Γεωργίου & Αισχύλου 26, Χαλάνδρι, 210 6810529 / Μητροπόλεως 12-14, Σύνταγμα, 210 3247607 / Δροσίνη 12-14, Κηφισιά, 210 6230080

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ Το σπιτικό φαγητό στην πιο δροσερή του εκδοχή.

55

Souel Καθημερινές all day απολαύσεις στο νέο meeting point του Κεραμεικού.

T

o νEο hot spot του Κεραμεικού φέρει το λογοτεχνικό όνομα souel και μένει μαζί μας καθημερινά, από τo απόγευμα για καφέ ως αργά το βράδυ για ποτό και, γιατί όχι, χορό. Μιλάμε για ένα νεοκλασικό που έχει μετατραπεί σε ένα ιδιαίτερης αισθητικής μπαρ, με εξαιρετικό φαγητό και «ψαγμένη» μουσική που βάζουν γνωστοί DJs. Τους καλοκαιρινές μήνες η αυλή του, με επιβλητι-

MUST SEE Το καλοκαίρι η αυλή του Souel χαρίζει ξεχωριστές, ατμοσφαιρικές βραδιές.

κούς αναπαλαιωμένους τοίχους, αναρριχώμενα φυτά και καταπράσινα δέντρα, καταπληκτικό ατμοσφαιρικό φωτισμό, άνετα, μοναστηριακού τύπου τραπέζια και ξεχωριστό μπαρ που εξυπηρετεί τους «έξω» πελάτες είναι κάτι παραπάνω από must. Οι τιμές, δε, είναι περισσότερο και από οικονομικές.

Kεραμεικού 110, Κεραμεικός, 213 0371200

56

taste 2012

Πιaτσα Καλαμaκι Λιχουδιές με τη «σέσουλα» όλες τις ώρες της ημέρας!

O

,τι Ωρα και να πεινάσετε στη Γλυφάδα, μετά ή πριν από τη νυχτερινή σας διασκέδαση, το Πιάτσα Καλαμάκι είναι εκεί, σε στρατηγικό σημείο, να σας προσφέρει τις λιχουδιές του. Θα γευτείτε φρεσκότατες πατάτες κομμένες στο χέρι, αρκετά ορεκτικά, πλούσιες σαλάτες, τα διάσημα καλαμάκια του και 2-3 άλλα πιάτα, σε ένα πεντακάθαρο, μοντέρνο και καλόγουστο περιβάλλον. Το φιλικό και γρήγορο προσωπικό κάνει

τη διαφορά, με το σερβίρισμα να κλέβει τις εντυπώσεις, αφού γίνεται κυριολεκτικά με τη...σέσουλα. Η σχέση τιμής-ποιότητας δε στο Πιάτσα Καλαμάκι είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητική, πράγμα πολύ σημαντικό την περίοδο που διανύουμε. Στα συν το ταχύτατο delivery. Φοίβης 15, Γλυφάδα, 2130413159 Λεωφόρος Ποσειδώνος 17, Βουλιαγμένη, 210 8961237 Λεωφόρος Ποσειδώνος 10, Βάρκιζα 213 0099513

ΠΙΑΤΣΑ ΛΙΧΟΥΔΙΑΣ Ό,τι επιλέγετε να γευτείτε σίγουρα θα σας ικανοποιήσει και με το παραπάνω!

57

Swe Burger Ιδανική σχέση μεταξύ ποιότητας και τιμής.

Y

στερα από την επιτυχημΕνη πορεία τους στη Θεσσαλονίκη και παρά τη σύντομη παρουσία τους στην Αθήνα έχουν καταφέρει να κερδίσουν με τις γεύσεις τους και το αθηναϊκό κοινό. Το πλούσιο μενού των Swe Burger περιλαμβάνει επιλογές για κάθε απαιτητικό γούστο. Λαχταριστά burgers, δροσιστικές σαλάτες και προσεγμένα πιάτα, όπως κεφτεδάκια, κοτομπουκιές και σνίτσελ, σας περιμένουν για να τα απολαύσετε στην ιδανικότερη σχέση μεταξύ ποιότητας και τιμής. Μάλιστα, για να διασφαλίσουν αυτό το υψηλό επίπεδο ποιότητας συνεργάζονται στις εισαγωγές κρεάτων με τον σουηδικό συνεταιρισμό αγροτών Swedish Meats που προωθεί το σουηδικό μοντέλο παραγωγής και την ελεύθερη βοσκή των ζώων μακριά από βιομηχανικές περιοχές. Μπείτε στο www.sweburgers.gr και κερδίστε με κάθε ηλεκτρονική παραγγελία έκπτωση 20%.

Swe Burger, Εκφαντίδου 37, πλατεία Δεληολάνη, 210 7568800

58

lifo choice

lifo taste 2012

Νέες τροφές, εξαιρετικά delis, κρασιά, χυμοί, ηδύποτα και πολλά ακόμα!

Βαλσaμικο Ξiδι ΤΟΠ

Fytro Οι νιφάδες βρώμης Fytro αποτελούν μια εκλεκτή ποικιλία δημητριακών που είναι πολύ ευεργετικές για τον οργανισμό, καθώς περιέχουν πρωτεΐνες, βιταμίνες του συμπλέγματος B, αντιοξειδωτικά και φυτικές ίνες. Η Fytro, σε συνδυασμό με τις νιφάδες βρώμης, δημιούργησε μια εξαιρετική προσφορά για τους καταναλωτές, αφού με δύο συσκευασίες Νιφάδες Βρώμης Fytro δίνεται δώρο ένα υπέροχο δοχείο φύλαξης που θα σας βοηθήσει να διατηρήσετε και να φυλάξετε τις νιφάδες σας, στολίζοντας παράλληλα την κουζίνα σας. www.fytro.com.gr

Ο διεθνής ανεξάρτητος οργανισμός Taste & Quality Institute, που αποτελείται από μεγάλους σεφ και γευσιγνώστες από τις 13 πιο αναγνωρισμένες λέσχες της Ευρώπης, τίμησε το νέο βαλσάμικο ξίδι ΤΟΠ με δύο αστέρια ανώτατης γεύσης. Το βραβευμένο πλέον ξίδι της ΤΟΠ επιβεβαίωσε την εξαιρετική ποιότητα και τη βαθιά γνώση παρασκευής που το συνοδεύουν. Οι εκλεκτές σοδειές από επιλεγμένους αμπελώνες αποτελούν την εγγύηση αυτής της ποιότητας που φέρνει στο τραπέζι σας τη χαρακτηριστική γεύση και το πλούσιο άρωμα ενός αμιγώς ελληνικού ξιδιού. http://www.vinegartop.com

Νeα σειρa κρασιων «Κυκνος» απο την Ελληνικα Κελαρια Οινων Α.Ε. Διατηρώντας τη σφραγίδα ποιότητας της μεγαλύτερης εταιρείας παραγωγής οίνου, η νέα σειρά κρασιών «Κύκνος» συμπλέει με το πνεύμα της εποχής, προσφέροντας την ιδανική σχέση υψηλής ποιότητας και προσιτής τιμής. Η σειρά της εταιρείας Ελληνικά Κελάρια Οίνων περιλαμβάνει τέσσερις ετικέτες: δύο λευκά κρασιά με την επωνυμία «Λευκός Κύκνος» και δύο ερυθρά κρασιά με την επωνυμία «Μαύρος Κύκνος». www.greek-wine-cellars.com

59 Τσaϊ Arizona Το τσάι θεωρείται το πιο δημοφιλές προϊόν μετά το νερό γιατί είναι αναζωογονητικό κι ευεργετικό για την υγεία. Έχει ελάχιστες θερμίδες και παρέχει ενυδάτωση στην επιδερμίδα μας. Το πράσινο τσάι είναι ένα από τα απαραίτητα βοηθήματα που συμβουλεύουν οι διαιτολόγοι όταν ακολουθούμε δίαιτα. Πλούσιο σε βιταμίνες A, E, B3, C, κάλιο, φθόριο και κατεχίνες, οι ιδιότητές του κάνουν το τσάι Arizona την πιο υγιεινή καθημερινή μας απόλαυση. To πιο δημοφιλές αμερικανικό τσάι παρασκευάζεται χωρίς συντηρητικά και διατίθεται σε επτά υπέροχες γεύσεις που θα σας ενθουσιάσουν. Δοκιμάστε πράσινο τσάι με ρόδι, μέλι και τζίνσενγκ, μανταρίνι ή πορτοκάλι και μέλι, πράσινο τσάι διαίτης, μαύρο τσάι με ροδάκινο ή λεμόνι και λευκό τσάι με μύρτιλο. Αντιπρόσωπος & αποκλειστικός εισαγωγέας: Premium Brands - K. Παλιούρης ΕΠΕ, Τ: 210 6839800, e-mail: gpaliouris@paliouris.gr

ΜΙΡΑΝ

Η παρaδοση της οικογeνειας Κουρουνλιaν στον καλo παστουρμa και στο αυθεντικo σουτζοyκι κρατaει περιπου εναν αιωνα. Με την πάροδο των χρόνων οι διαδικασίες παραγωγής εκσυγχρονίστηκαν, δίχως να παραγνωριστούν οι παραδοσιακές σπιτικές τεχνικές. Εκτός από τον παστουρμά, το σουτζούκι και διάφορα εκλεκτά είδη αλλαντικών, στο Μιράν μπορεί κανείς να βρει ξεχωριστά μπαχαρικά, τυριά και πάσης φύσεως προϊόντα υψηλής ποιότητας. Ευριπίδου 45, Αθήνα, 210 321 7187. www.miran.gr

Χυμοi Ροδιοy

Με σεβασμό στη φύση, χρησιμοποιώντας τεχνολογία αιχμής και με παραγωγή κοντά στον τόπο καλλιέργειας των φρούτων, η Οικογένεια Χριστοδούλου πέτυχε τη χυμοποίηση του ροδιού με πρωτοποριακό τρόπο και προσφέρει 3 μοναδικές γεύσεις: Ρόδι 100%, Μήλο - Ρόδι Καρότο και Πορτοκάλι - Ρόδι. Ξεχωριστοί συνδυασμοί γεύσεων από ελληνικά φρούτα στυμμένα μέσα σε 24 ώρες από τη συγκομιδή. Χυμοί υψηλής διατροφικής αξίας χωρίς συντηρητικά, χωρίς ζάχαρη και χρωστικές και, κυρίως, από μη συμπυκνωμένο χυμό. http://www.chfamily.gr

60

taste 2012

Χυμοi βιολογικhς καλλιeργειας

Η Οικογένεια Χριστοδούλου προσφέρει 3 νέους πρωτοποριακούς χυμούς υψηλής διατροφικής αξίας που προέρχονται από επιλεγμένα φρούτα βιολογικής καλλιέργειας. Οι χυμοί παρασκευάζονται δίχως συντηρητικά, προσθήκες νερού ή ζάχαρης, χρωστικές ουσίες και, πάνω απ’ όλα, από μη συμπυκνωμένο χυμό. Δοκιμάστε δροσερό χυμό πορτοκάλι από 100% ελληνικά πορτοκάλια, απολαυστικό χυμό Μήλο - Πορτοκάλι - Καρότο και το εξωτικό κοκτέιλ Μήλο - Πορτοκάλι - Μπανάνα - Μάνγκο - Πάσιον φρουτ. www.chfamily.gr

The Bakers DEUTZ Brut Classic

Το πολύ φίνο perlage της αποκαλύπτει ένα πολύ εκφραστικό μπουκέτο αρωμάτων από λευκά λουλούδια, φρεσκοφουρνισμένο ψωμί, αμυγδαλόπαστα και ώριμα λευκόσαρκα φρούτα. Παλέτα που συνδυάζει τη φρεσκάδα του Chardonnay και τη γλυκιά δύναμη του Pinot ως μια εξέχουσα οινική κομψότητα. Υφή μεταξένια με διάρκεια και στρογγυλάδα, ένα πρελούδιο φρούτων κατά την επίγευση. Διάθεση: Deals A.E. Ιωνίας 124, Αχαρναί, 210 2321212

Στα τέσσερα πλέον καταστήματα ζαχαροπλαστικής και αρτοποιίας της οικογένειας Κώτση θα μπορέσετε να απολαύσετε μια πολύ μεγάλη ποικιλία εξαιρετικών γλυκών και αρτοπαρασκευασμάτων που κατασκευάζονται από τις πιο ποιοτικές και φρέσκες πρώτες ύλες. Λεωφ. Δημοκρατίας 45, 210 8042548, Μελίσσια / Πλ. Ηρώων Πολυτεχνείου 16, 210 8034082, Ν. Πεντέλη/ Αραπάκη 90, Καλλιθέα, 210 9518018/ Γρ. Αυξεντίου 5-7, Ζωγράφου, 210 7754730

Cap Cap Ένας «ονειρικός» χώρος γεμάτος ραβδιά και μαγικά αντικείμενα που μοιάζουν να ταξιδεύουν τον επισκέπτη στα παραμύθια των παιδικών του χρόνων. Στο Cap Cap θα βρείτε πολύχρωμα γλυκά, είδη ζαχαροπλαστικής με παιχνιδιάρικες γεύσεις, εξαίσια αλμυρά και απολαυστικά ροφήματα που θυμίζουν κάτι από μαγικά φίλτρα. Οι γεύσεις και η φιλική εξυπηρέτηση θα σας κάνουν να επισκεφθείτε αυτήν τη μικρή παραμυθένια όαση ξανά και ξανά. Πανόρμου 26, Αιγάλεω, 210 5902405, www.capcap.gr

61 Ουζο Ματαρελλη

Το Ουζο Ματαρeλλη αποτελεi μια εξαιρετικh πρoταση που συνδυaζει τον πατροπαρaδοτο και χειροποiητο τρoπο παρασκευhς, τις ποιοτικeς πρωτες υλες και τον καλυτερο γλυκανισο του κοσμου, που καλλιεργειται βιολογικα στα παραθαλασσια κτηματα του Χαραλαμπου Ματαρελλη στο Λισβορι Λεσβου. Το Ουζο Ματαρελλη κυκλοφορει σε φιαλη των 200ml και διατιθεται σε επιλεγμενα μεζεδοπωλεια και εστιατορια. Απολαύστε υπεύθυνα.

Carpo Κολωνaκι

Angostura Τα πολυβραβευμένα Premium Rums της Angostura, 1919 και 1824, παρουσιάζουν μια ολοκαίνουργια συσκευασία με όμορφο σχεδιασμό και άψογη αισθητική που ταιριάζει απόλυτα με τη φιλοσοφία του εκλεκτού ρούμι από την Καραϊβική. Η συσκευασία των Angostura μπορεί να βελτιώθηκε αισθητικά, αλλά το εξαιρετικό περιεχόμενό τους παρέμεινε αναλλοίωτο. www.kondor.com.gr/

Η Carpo Hellas, έχοντας 20 χρόνια εμπειρίας στο εμπόριο, αποφάσισε να περάσει στον χώρο της λιανικής πώλησης. Στο νέο κατάστημα θα βρείτε εκλεκτούς ξηρούς καρπούς όλων των ειδών, αποξηραμένα φρούτα, καφέ, σοκολάτες, το καλύτερο μέλι από Έλληνες παραγωγούς και άλλα προϊόντα που θα υπάρχουν μόνο όταν είναι φρέσκα. Κανάρη 6, Κολωνάκι, 210 3605617

62

taste 2012

Τα χάβαρα Από τον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο

Τ

α χάβαρα είναι ένα

σιγανά κάτω από το δροσερό

είδος οστράκων,

φεγγάρι. Φύσαγε - και γελάγαμε.

μάλλον ταπεινών, που

Ήμασταν ευτυχισμένοι. Κάποια στιγμή πεινάσαμε και

τη δεκαετία του ’70 τα

πουλούσαν στη Ζάκυνθο με το

περπατώντας φτάσαμε σε μια

τσουβάλι. Βραστά, με κόκκινη

ταβέρνα με δίχτυα και φανάρια! Το

σάλτσα και ψιλοκομμένο φρέσκο

σύμπαν δούλευε άψογα για να μας

σκόρδο. Η μάνα μου ένιωθε

ευχαριστήσει - γιατί εκείνο ήξερε

ενοχές όταν τα έφτιαχνε, γιατί

ότι δεν θα ήμασταν ποτέ ξανά

δεν είχαν και πολλή ψίχα και θα

τόσο καλά. Για να μην πολυλογώ,

μέναμε νηστικοί, εμένα όμως μου

εκείνο το βράδυ έφαγα πάλι

άρεσαν, όπως όλα τα φαγητά της

χάβαρα-musoas, όπως νομίζω

μητέρας μου άλλωστε (αφενός

μου τα είπε η γυναίκα που τα είχε

γιατί ήταν οι πρώτες γεύσεις μου,

μαγειρέψει. Ήταν φτιαγμένα με

δηλαδή ο κανόνας πάνω στον οποίο

τον ίδιο τρόπο, ακριβώς όπως της

στοίχισα την κατοπινή γευσιγνωσία

μάνας μου, κοκκινιστά, με φρέσκο

μου, αφετέρου γιατί όταν κάτι

ψιλοκομμένο κρεμμύδι. Η γλυκιά

μου θυμίζει αυτές τις γεύσεις,

γεύση τους μου ανακάλεσε μια

ξαναγίνομαι εκείνο το παιδί που

ολόκληρη χαμένη εποχή, εκείνη

χάθηκε – ή, μάλλον, θάφτηκε κάτω

την ώρα που η καρδιά είχε την

από χιλιάδες σεισμούς).

αντοχή να συνειδητοποιήσει πόσο αβάσταχτο είναι το πέρασμα του

Δεν θα μιλούσα σήμερα για

χρόνου.

χάβαρα, αν δύο γεγονότα δεν

Τώρα που όλα έχουν περάσει

τα έκαναν για μένα σύμβολα

Κάθε φορά υποκρινόμαστε πως τη

να έρθει μαζί μου. Μου είπε ότι

του ανέφικτου: αρχές του ’80

ρωτάω για πρώτη φορά.

την επομένη είχε μια δουλειά να

(και οι γυναίκες και η νύχτα

τελειώσει - θα ερχόταν να με βρει

και τα χάβαρα), σκέφτομαι ότι

τις ελληνικές αγορές και μόνο μια

από την ημέρα που τα χάβαρα

τη μεθεπομένη. Χωρίσαμε χωρίς

εκείνη η ταύτιση του πιάτου της

φορά τα ξαναγεύτηκα, μια νύχτα

χαθήκανε από το νησί. Ήμουν 26

φιλιά και δώσαμε ραντεβού στο

Πορτογαλίδας χωρικής με τα

στην Πορτογαλία, όπου ήμουν

χρόνων, μόλις είχα απολυθεί από

αεροδρόμιο της Λισαβόνας.

χαμένα χάβαρα της μάνας μου ήταν

πραγματικά ευτυχισμένος.

φαντάρος, ζούσα σ’ ένα σπίτι στην

εξαφανίστηκαν για πάντα απ’ όλες

Είχανε περάσει πολλά χρόνια

Την αναγνώρισα αμέσως. Το

μάλλον μια ερωτική παραίσθηση.

Κυψέλη και αλήτευα με τρόπο

περπάτημά της, τα μάτια της, το

Παραίσθηση που είναι, άλλωστε,

μολύνθηκε το βοσκοτόπι τους

που εκ των υστέρων κατάλαβα ότι

εύλογα ρομαντικό της ντύσιμο.

μια ορισμένη πολύ-υμνημένη

κοντά στην Πρέβεζα (φήμες

ήταν επικίνδυνος. Δεν μ’ ένοιαζε

Την πήρα στο δωμάτιό μου, σ’ένα

λειτουργία του έρωτα, ο οποίος

εντελώς ανεξακρίβωτες), κατόπιν

τίποτα, είχα μεθύσει από την

μικρό μποέμικο ξενοδοχείο, και την

ενώνει τα σπασμένα σου κομμάτια,

έμαθα, πάλι ανεξακρίβωτα,

έξαψη της νιότης και την επιτυχία

ερωτεύτηκα με πάθος. Ζαλισμένοι

τα θηλυκώνει τρυφερά, κι εσύ

ότι έκλεισε το εργοστάσιο που

των πρώτων μου κομματιών στο

από την ξαφνική ευτυχία,

νομίζεις ότι τίποτα δεν χάθηκε,

τα καλλιεργούσε. Για να ‘μαι

«Τέταρτο» - μέχρι μια νύχτα, εποχή

αποφασίσαμε να μείνουμε λίγο

όλα είναι εδώ και σε φυλάνε - το

ειλικρινής, ποτέ δεν ρώτησα

καρναβαλιού, που την πόρτα μου

ακόμα - κι αυτό το λίγο έγινε ακόμα

μαύρο χώμα είναι το παιδικό σου

κάποιον ψαρά, ποτέ δεν πάω σε

χτύπησε μια γυναίκα ντυμένη

λίγο και τέλος έγινε πολύ. Με τρένο

κρεβατάκι και ο σκληρός ουρανός η

αγορές, ούτε ψωνίζω, σχεδόν

Κινέζα. Βγήκαμε, πήγαμε κι

ανεβήκαμε μέχρι την Κοΐμπρα κι

κουβερτούλα σου.

ντρέπομαι να πω βάλε μου δυο κιλά

ήπιαμε στο μπαρ της εποχής κι όλο

έπειτα κατεβήκαμε στον Νότο,

ντομάτες - είναι σαν να λέω δώσ’

το βράδυ δεν έβγαλε τη μάσκα της.

μέχρι τα ζεστά νερά του Αλγκάρβε,

ξαναβρίσκεις τις παλιές σου

μου λίγη ησυχία, λίγη κανονική

Αλλά την είχα κιόλας ερωτευτεί

που τον Απρίλη ήδη άστραφταν

γεύσεις. Ζεις τη ζωή σου, φτάνεις

ζωή, πράγμα που τώρα είναι

από τη φωνή της. Αυτή με ήξερε,

κάτω απ’ τον ήλιο του Ατλαντικού.

στη δύση σου κι αυτό που θες είναι

αργά και να το συζητάω. Ρωτάω,

ήξερε πώς ζούσα (αργότερα έμαθα

Το πιο ωραίο βράδυ εκείνου του

οι άγριες φράουλες που έτρωγες

όμως, τη μάνα μου στις αραιές

ότι με παρακολουθούσε από το

πρώτου ταξιδιού βρεθήκαμε σ’ ένα

παιδί (όπως ο γέρος καθηγητής

μου επισκέψεις στο νησί ή στο

απέναντι παράθυρο), φαινόταν ότι

χωριό μισοέρημο, που δυστυχώς

στον Μπέργκμαν) ή τα λίγα χάβαρα

τηλέφωνο, για να μας θερμάνει μια

με είχε επιλέξει. Το άλλο πρωί εγώ

έχω ξεχάσει το όνομά του, χτισμένο

από την Πρέβεζα, που νόμισες

ανάμνηση ή, μάλλον, μια απουσία

έπρεπε να φύγω για τη Λισαβόνα,

ημικυκλικά πάνω σ’ έναν βράχο

πως τα ξανάφαγες μια νύχτα σ’ ένα

που τη γνωρίζουμε και οι δύο. «Ρε

να πάρω συνέντευξη απ’ τον Οτέλο

απότομο που αγκάλιαζε τη

χωριό της Πορτογαλίας!

μαμά, τι γίνεται, βρήκες πουθενά

ντε Καρβάλιο, τον «επαναστάτη

θάλασσα. Τα άσπρα σπίτια ήταν τα

χάβαρα;». «Όχι, παιδάκι μου».

των γαρύφαλλων». Της ζήτησα

μισά ερειπωμένα και φωσφορίζανε

Από το βιβλίο «Στον παλιό καταρράκτη» εκδόσεις 01 κειμενα.

Οι πρώτες φήμες είπαν ότι

Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν