295

170512

H ελληνική γοητεία του φασισμού

GET A LÉFO! FREE PRESS ÄÙÑÅÁÍ ÏÄÇÃÏÓ ÔÇÓ ÁÈÇÍÁÓ ÊÕÊËÏÖÏÑÅI ÊÁÈÅ ÐÅÌÐÔÇ No 295

πωσ τα ελληνικα media eχουν θολωσει απο τη χρυσαυγιτικη προπαγανδα σελ. 8

www.lifo.gr

17-23.05.2012 Free Press. Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

Κλασικά εικονογραφημένα. Η επικαιρότητα σε strip.

Mαραθώνιες άλλα άκαρπες οι συνεδριάσεις στο Προεδρικό Μέγαρο με στόχο τη συγκρότηση οικουμενικής κυβέρνησης. Οι εκλογές πλησιάζουν.

Άθλος του Ολυμπιακού στην Κωνσταντινούπολη που κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ευρώπης στο μπάσκετ την Κυριακή απέναντι στην ΤΣΣΚΑ.

Το ευρωπαϊκό κλίμα απέναντι στην Ελλάδα εξέφρασε η γερμανική επιθεώρηση «Der Spiegel» με το εξώφυλλο που αποχαιρετά την Ακρόπολη.

Kαθιστοί υποδέχτηκαν τον Μιχαλολιάκο οι δημοσιογράφοι στο Προεδρικό Μέγαρο την Κυριακή, αντιδρώντας στο περίφημο «εγέρθητι».

YouSaidIt

Γράμματα, e-mails, fax και post στο ίντερνετ που σχολιάζουν τα κείμενα της LifO ή εκφράζουν ενδιαφέρουσες απόψεις.

H υπερπροβολή και η απομόνωση O Στάθης Τσαγκαρουσιάνος έγραψε στην ενότητα «Γνώμες» που φιλοξενείται στο lifo.gr τη δική του άποψη πάνω στο θέμα της μιντιακής υπερπροβολής της Χρυσής Αυγής. Διαπιστώνοντας κάτι άρρωστο στη φύση αυτής της μαζικής προβολής και θεωρώντας την απομόνωσή της ως την ενδεδειγμένη λύση, έδωσε το έναυσμα για μία μεγάλη συζήτηση που έφτασε τα 110 σχόλια και τις 1.300 κοινοποιήσεις. Aνώνυμος αναγνώστης σχολιάζει σχετικά: «Κατά βάση συμφωνώ. Αν όμως τους αποκλείσουμε εντελώς, πρώτον συμβάλλουμε στον μύθο του απαγορευμένου, κάνοντάς τον πιο θελκτικό σε κάθε λογής περιθωριακούς κι επαναστατημένους (παιδιά, εφήβους). Δεύτερον, προβάλλοντάς τους, έστω σπάνια, ξεμπροστιάζονται από μόνοι τους με τις γκάφες τους - βλέπε το ανεκδιήγητο της συνέντευξης Τύπου. Προτιμώ, λοιπόν, αυτό που γράφεις για “φιλτραρισμένη προβολή”». Για το ίδιο θέμα, ένα ακόμη ανώνυμο σχόλιο αναφέρει τα εξής: «Κάτι ξεχνάτε. Η ηδονή για την οποία μιλάτε, η υπερπροβολή, πιθανόν οφείλεται στον φόβο... ταύτισής μας... Ο φασιστικός λόγος βρίσκεται ΜΕΣΑ μας, όπου κι αν ανήκουμε. Η απομόνωση για την οποία μιλάτε πρέπει ν’ αρχίσει από μέσα μας, από τον ίδιο μας τον εαυτό. Έχουμε μεγάλη ευθύνη, η καθεμιά και ο καθένας χωριστά, για το φαινόμενο...».

Ευρωπαϊκό Status Quo Στη στήλη του της προηγούμενης εβδομάδας ο Γιάνης Βαρουφάκης έγραψε για την αδιέξοδη κατάσταση που επικρατεί αυτήν τη στιγμή στην Ευρώπη και για την ανάγκη εξεύρεσης μιας καθολικής λύσης που θα οδηγήσει σ’ ένα διαφορετικό ευρωπαϊκό μοντέλο. Η άποψη, που αναδημοσιεύτηκε στο lifo.gr, κοινοποιήθηκε στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης περίπου 1.200 φορές, ενώ συγκέντρωσε και 60 σχόλια.

Aναγνώστης σχολίασε σχετικά: «Συμφωνώ απολύτως ότι η πολιτική της Ευρώπης δεν οδηγεί πουθενά και ότι, ναι, είμαστε σε αυτό το turning point που, αν δεν γίνουν ριζικές αλλαγές και τομές, δεν θα προχωρήσει η Ε.Ε. Το παραδέχεται πλήθος πολιτικών αναλυτών, επιστημόνων και οικονομολόγων και φαίνεται από το αποτέλεσμα σε ευρωπαϊκό και όχι μόνο ελληνικό επίπεδο εδώ και 4 περίπου χρόνια». Ένας ακόμη ανώνυμος αναγνώστης παρέθεσε το δικό του σχόλιο: «Ο ριζοσπαστικός ρεαλισμός προϋποθέτει όμως ένα μίνιμουμ συντηρητικού ρομαντισμού και αυτός δεν είναι άλλος από μια συνείδηση που παραμένει ανυπότακτη στους λογικοφανείς φόβους. Επειδή η συντηρητική πολιτική έπεται της κάθε επανάστασης και δεν αποτελεί ψυχογενές γεγονός, απαιτείται να στηριχτεί η ποιητική των πραγμάτων εκ μέρους του κ. Τσίπρα».

Γράψε κι εσύ κάτι letters@lifo.gr

6

17-23.05.2012

Verbatim

Επιμέλεια: Θεόφιλος Δουμάνης

«Πρέπει να διατηρήσουμε την οικονομική δύναμη της Γερμανίας. Αυτό είναι σημαντικότερο από την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη».

1. Η Γερμανία πάνω απ’ όλα… Αυτός που λέει την κρυφή αλήθεια είναι ο χορστ ζεεχόφερ, επικεφαλής των Χριστιανοκοινωνιστών, κυβερνητικών εταίρων της μέρκελ.

«Είναι σημαντικό για μένα να διαβεβαιώσω πως θεωρώ ότι τα ζευγάρια του ίδιου φύλου πρέπει να έχουν δικαίωμα στον γάμο».

2. Κάποιος που έζησε τα άκρα στο πετσί του ξέρει ότι ο ρατσισμός είναι ίδιος για όλους. Ο Αμερικανός πρόεδρος μπάρακ ομπάμα προφέρει μια μικρή πρόταση που σημαίνει πολλά.

«Το ενδεχόμενο της κυβέρνησης Τσίπρα μετά τις εκλογές θα είναι καταστροφικό για τον τόπο. Έτσι όπως το πάνε το πράγμα θα φύγουν με ελικόπτερα, όπως στην Αργεντινή. Έτσι όπως την πάνε τη δουλειά θα τους κυνηγάνε οι ψηφοφόροι τους από τις πρώτες μέρες. Λένε πράγματα παλαβά».

3. Ο βουλευτής τη ΝΔ κωστής χατζηδάκης, που προβλέπει ότι το ελικόπτερο που δεν γέμισε από τη Δεξιά θ’ αρχίσει να γεμίζει σε λίγο από την αριστερή πόρτα.

«Ο πισινός μου είναι σίγουρα πιο ψηλά απ’ ό,τι ήταν όταν ήμουν 20 ετών!... Να προσέχετε το σώμα σας και αυτό θα γίνει καλύτερο όσο μεγαλώνετε!».

4. H κάμερον ντίαζ, κοντά στα 40 πια, υπερήφανη για όσα λάβαρα έχουν κρατηθεί ψηλά.

«Κοίτα πώς αλλάζουν οι καιροί. Να θέλεις να μη μετέχεις σε κυβέρνηση μνημονιακού προσανατολισμού και να μη σου το επιτρέπουν... Θα πεθάνω αν δω τον Τσίπρα να προσάγεται στο Μέγαρο Μαξίμου με χειροπέδες!».

5. Με χιούμορ ο συγγραφέας και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ πέτρος τατσόπουλος στο Facebook για την όψιμη αγάπη σε αυτούς που πριν από λίγο καιρό ήταν κίνδυνος.

«Η Ελλάδα είχε μετατραπεί σε λεία λίγων οικογενειών, ενώ δεν διαθέτει λειτουργικές κρατικές δομές».

6. Κάποιοι έξω ξέρουν καλύτερα τι μας έφερε ως εδώ, απ’ ό,τι αρκετοί μέσα. Ο πρόεδρος των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών ζίγκμαρ γκάμπριελ με λίγα λόγια λέει πολλά.

«Όταν είμαι στην Αθήνα, νιώθω σαν να είμαι σπίτι. Δεν φαντάστηκα ποτέ ότι κάτι τέτοιο μπορούσε να μου συμβεί. Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στη χώρα σας μεταδίδουν συνέχεια ότι η πόλη δεν είναι πλέον ασφαλής, αλλά εγώ δεν το αισθάνθηκα ποτέ αυτό και δεν είχα καμιά κακή εμπειρία ως σήμερα».

7. Ο Ινδός καθηγητής δρ. σαϊλέντρα κουμάρ ράϊ, που συνελήφθη ως λαθρομετανάστης, απορεί για την τόση ασφάλεια σε μια τόσο ανασφαλή πόλη.

«Ο λαός ΔΕΝ συναίνεσε στους όρους του άθλιου Μνημονίου. Άναυδος παρακολουθούσε, μέσα από τα ΜΜΕ της μαύρης διαπλοκής, τους κυρίους αυτούς ν’ αποφασίζουν γι’ αυτόν χωρίς αυτόν και να του κόβουνε τη ζωή, τις ελπίδες, το μέλλον του».

8. Η δήμητρα γαλάνη τάσσεται υπέρ του τσίπρα και χτυπά αυτούς που έκοβαν με το μαχαίρι, χωρίς να καίγονται τότε για τη γνώμη του.

5 3 5 4 6

17-23.05.2012

Φωτό: Keneth Anger, Invocation of my damon brother.

8

Edito

Aπό τον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε.

Boυλής 22, 105 63 - Σύνταγμα, Αθήνα. τηλ. 210 3254 290, fax 210 3249 785 info@lifo.gr.

Status Update (χωρίς λογοκρισία) Εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος ... Πόσο θα ’θελα να πάω τώρα σ' ένα νησί στα Δωδεκάνησα και να γυρίσω το 2017. Μόνο διάβασμα, μπάνιο και σεξ με τις γοργόνες. Και για φαΐ μόνο αχινούς σκέτους, χωρίς λεμόνι. Ω, ουρανοί! Διευθυντής Έκδοσης Μιχάλης Μιχαήλ ... Διάβασα επιτέλους τη «Δεξιά τσέπη του ράσου» του Γιάννη Μακριδάκη. Και θαύμασα το ταλέντο του.

ολοκληρη η lifo

σε ψηφιακη μορφη Πώς τα ελληνικά media έχουν θολώσει από τη χρυσαυγίτικη προπαγάνδα.

E

γραψα ένα άρθρο στο lifo.gr για την υπερπροβολή της Χρυσής Αυγής στα media. Υποστήριξα ότι αυτή δεν γίνεται μόνο από περιέργεια και φόβο, αλλά επίσης από δέος και ηδονοβλεπτική τάση. Θα έπρεπε να προσθέσω κάτι ακόμα: δεν μπορείς να συζητάς μ’ έναν φασίστα - γιατί αυτός εκφράζει ένστικτα, ενώ εσύ πνεύμα. Στο μπρα ντε φερ των media δεν υπάρχει περίπτωση το πνεύμα να κερδίσει τις εντυπώσεις απέναντι στο θριαμβικό κτήνος του αυτονόητου. Το εμβατήριο δημιουργήθηκε για να υπερκαλύπτει

τις σονάτες. Δεν άργησα να το επιβεβαιώσω στην εκπομπή του Σταύρου Θεοδωράκη (που χτύπησε πρωτοφανή νούμερα). Ο φασίστας μίλαγε σβέλτα, άμεσα, έξυπνα, οι Αριστεροί χαμένοι στη μετάφραση. Αυτός ήταν το νέο πράγμα, το ξεδιάντροπα ειλικρινές, το προκλητικά απενοχοποιημένο - οι άλλοι ήταν σαν μαραμένοι από τον πολύ στοχασμό. Είχα δει ξανά το έργο: όταν επέλαυνε το λάιφσταϊλ του «Κλικ». Και είχα γράψει τότε ένα ανάλογο κομμάτι στην «Ελευθεροτυπία» με τίτλο «Η γοητεία του Κακού». Έλεγα, αν θυμάμαι καλά, πόσο πιο γοητευτική είναι η κόλαση συγκριτικά με τον Παράδεισο στη λαϊκή εικονογραφία. Η Κόλαση παρουσιάζεται ως ένα ατέρμονο gang bang, με βιασμούς παρθένων, μέθυσους, ενδιαφέροντες ψυχάκηδες, σαδικούς ανασκολοπισμούς - πολλή δράση και φλόγες πολλές. Κι από πάνω ο Παράδεισος, σαν μαραμένος καυλός. Αγάμητες κόρες με λύρες στα χέρια και γέροντες με γλαρωμένα μάτια να καθοδηγούν το ποίμνιο σαν ένα κοπάδι γίδια - νύστα του θανατά. Κάνοντας την αναγωγή, δεν θα ‘ταν υπερβολή να πει κάνεις ότι έτσι και το Κακό είναι αρχικά πολύ πιο ενδιαφέρον από το Καλό. Και ο Φασισμός από την Ανοχή. Αφού μια φορά ζει κανείς και φτύνει αίμα για να φτιάξει το σπιτάκι του, γιατί να αυτολογοκρίνεται και ν’ αφήνει τον Πακιστανό να κατουράει μέσα στην εκκλησιά του; Το θέμα με αυτές τις απλές ερωτήσεις είναι ότι δεν έχουν εξίσου απλή απάντηση. Γιατί η απάντηση δεν στηρίζεται στο χώμα και το αίμα του ενστίκτου (όπως η ερώτηση) αλλά στο αθέατο πλέγμα των στοχαστικών προσαρμογών που ακολούθησε η ανθρώπινη διανόηση για να δημιουργηθεί ο πολιτισμός και να στηρίξει πάνω του την επίκληση της δίκαιης κοινωνίας. Ολόκληρος ο πολιτισμός μας είναι μια σύνθεση συγκρατημών, ταμπού και οργάνωσης των ορμών. Είναι ο κρυφός κώδικας που τρέχει το σύστημα που ζούμε. Εμπεριέχει πολλή «δουλειά», πολλά βαρετά κατεβατά, πολλή εσωτερική εξημέρωση. Απέναντι σε όλα αυτά ο φασίστας ξέρει μόνο να πηδά και να φωνάζει. Να χαϊδεύεται μπροστά στον καθρέφτη του, ν’ ασπρίζει το σπιτάκι του, να γρυλίζει μόλις κάποιος κάτσει στη σκιά της καστανιάς του. Αλλά δεν πρέπει να υποτιμάμε τον φασισμό. Όπως έγραψε και η Σούζαν Σόνταγκ στη Γοητεία του Φασισμού, εθνικοσοσιαλισμός δεν σημαίνει μόνο κτηνωδία και τρόμος. Σημαίνει επίσης κι ένα ιδεώδες ή μάλλον κάποια ιδεώδη που επιβιώνουν σκόρπια σήμερα κάτω από άλλες σημαίες: το ιδεώδες της ζωής ως τέχνης, τη λατρεία της ομορφιάς, τον φετιχισμό του θάρρους, τη διάλυση της αποξένωσης σε εκστατικά αισθήματα κοινότητας, την απόρριψη της διανόησης, την ανδροκρατική οικογένεια (υπό την πατρική αιγίδα των ηγετών). Και υπάρχει ακόμα η κατοπινή σύνδεσή του με παραβατικές αγριάδες (που αρέσουν στους αφελείς): την εικονογραφία του σατανισμού, ορισμένα παρακλάδια του death metal, τις πολεμικές τέχνες, κ.λπ.

Αρχισυνταξία Σταύρος Διοσκουρίδης ... Ό,τι και να λέτε, σε αυτή την όμορφη γωνιά της Μεσογείου δεν βαριόμαστε ποτέ. Υπεύθυνος lifo.gr Άρης Δημοκίδης ... Υπέροχο CD: Η συλλογή «Under The Weather» (επιμέλεια Μαρία Παρούση) από την Inner Ear.

take 2 τα 2 λαθη του τευχους 294 1 Στην κριτική της Ματίνας Καλτάκη στη στήλη του θεάτρου αναφέρεται το Closer ως έργο του Μαρκ Ρέιβενχιλ. Το έργο είναι του Πάτρικ Μάρμπερ.

2 Μικρές διορθώσεις στην καταχώριση του Paroxysm tattoo studio στο αφιέρωμα «Τhe tattoo studio guide» του προηγούμενου τεύχους. O Γιάννης Μπαρουξής είναι ο ιδρυτής του στούντιο και ειδικεύεται στα new schoοl γραφιστικά-γεωμετρικά σχέδια και στην καλλιγραφία, ενώ ο Μάνος Κραντάς είναι ο ειδικός στα free hand, old school και graffiti style tattoos, καθώς και στα ρεαλιστικά σχέδια με japanese στοιχεία. Βρίσκετε λάθη ή παραλείψεις στη LifO; Στείλτε γράμμα, ή e-mail στο lathi@lifo.gr.

στο εξωφυλλο: Εικονογράφηση του Γιάννη Φετάνη. behance.net/ ioannisfetanis/

Συντακτική Ομάδα Κωστής Παπαγιώργης Νίκος Δήμου ... «Η κολοκυθιά είναι ένα παιχνίδι που παίζεται από έναν πρόεδρο και 7 αρχηγούς (παραλίγο να πω: 7 νάνους)». Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος ... Ξεκινούν οι Κάννες- ένα επετειακό 65ο φεστιβάλ. Πολλή λογοτεχνία (Κέρουακ, Ντε Λίλο) ελπίζει σε καλή μεταφορά. Και πολλοί νέοι σταρ (Στιούαρτ, Πάτινσον) προσδοκούν την απαγκίστρωση απο τα blockbusters με ρόλους της προκοπής. Την άλλη Πέμπτη θα διαβάσετε τα νέα της εβδομάδας. Κώστας Βαξεβάνης ... Pay-per. Ευθύμης Φιλίππου, Στέλιος Κούλογλου, Νίκη Μηταρέα Μαρίνα Φωκίδη, Mατίνα Καλτάκη, Stupid Greg Μαριβίκυ Καλλέργη ... Morrissey στην Ελλάδα ακούει; Καλοκαιρινή ανάσα ζωής! Θοδωρής Αντωνόπουλος ... Λαϊκή Δημοκρατία της Ελλάδας. Θεόφιλος Δουμάνης ... Λίγο στην tv πρέπει να το προσέξουν. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι το νέο lifestyle επειδή έβγαλε τα μαύρα και φόρεσε κοστούμι... Ηρακλής Κορέλης, Πάνος Μιχαήλ, Χρήστος Παρίδης Δημήτρης Ρηγόπουλος ... Προσπαθεί να καταλήξει αν του αρέσει που ζει την ιστορία από τόσο κοντά. Άρης Δημοκίδης, Λένα Φουτσιτζή, Σωκράτης Σωκράτους, Μαρία Παπαπαναγιώτου, Θεώνη Σκαλέρη Συντονισμός Ύλης Μαρκέλλα Ανδρικάκη ... Ξέρει πως θα έπρεπε να σκέφτεται κάτι βαρύγδουπο για τη φρικτή ελληνική πολιτική και το ζοφερό μέλλον της πατρίδας της, αλλά προτιμά να χαίρεται που ήταν ακόμα μαζί με την καλή και αγαπημένη της παρέα στο Plissken Festival το περασμένο Σάββατο. Α, ναι, και Θρύλε, θεέ μου, Ολυμπιακέ μου! Φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης, Αναστασία Βουτυροπούλου, Μαριάννα Βεριγάκη, Μάρω Θωμά, Παντελής Ζερβός, Σπύρος Σιμωτάς, Γεράσιμος Δομένικος, Charlie Makkos, Γιάννης Κωσταρής, Ινώ Μέη, Natasha Papadopoulou, Photoharrie Assistant Art Director Rinétta Κοσκινίδου ... EVERlasting Creative Media Kώστας Στανέλλος ... Όμορφα χάνομαι, Μπλε, Σαββάτο βράδυ.

Aτελιέ Βανέσσα Φερλέ Διόρθωση Κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου Υπεύθυνος Λίστας Δημήτρης Κυριαζής ... Το 2012 φαντάζει φοβερό ως τώρα. Γραμματεία Σύνταξης Ελένη Τσατσαλμά Ιnterns Βασίλης Καψάσκης ... Ελπίζει σε μια θεαματική, συγκινητική κι ελπιδοφόρα ανατροπή στην ασφυκτική καθημερινότητά μας... Σαν αυτή που έκανε ο Ολυμπιακός το βράδυ της Κυριακής. Παναγιώτης Κοτροκόης Senior Advertising Manager Ισμήνη Βoυρδαχά ... Τη συγκινεί απίστευτα ο τύπος που συναντά κάθε μέρα στον Εθνικό Κήπο, ο οποίος μπορεί να μην έχει σπίτι, φαγητό, δουλειά, αλλά λατρεύει τα τρία σκυλιά του και τα φροντίζει καλύτερα και από τον εαυτό του.

Advertising Manager Μαριλίνα Στοΐλου Senior Direct Market Manager Κώστας Μαντάς Direct Market Γιώργος Θεοδωρόπουλος Direct Market Managers Φωτεινή Δαλαμάγκα, Βούλα Καραβαγγέλη, Γιώργος Λυκουργιώτης Υποδοχή Διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου Ε ΑΥΤΟ Οικονομική Διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος Λογιστήριο Αρετή Ανδριτσοπούλου, Βασίλης Κοτρωνάκης, Μαρία Κοκκινίδου ΚΩΔΙΚΟΣ ΕΝΤΥΠΟΥ 7639

ΣΤ ΛΩ

ΤΟ

Ο ΤΥΠ ΕΝ

Τουλάχιστον, όμως, δεν θα έχουμε συνεργήσει στην άθλια προπαγάνδα.

Creative Director Στάθης Μητρόπουλος ... E22, η πιο sexy λεωφορειακή γραμμή της Αθήνας.

Υπεύθυνος Ψηφιακής Ανάπτυξης Νίκος Ζαφείρης

Ξέρω αρκετούς απλοϊκούς ή απλώς θολωμένους ανθρώπους που θα μπορούσαν να συγκινηθούν είτε από αυτές τις σχεδόν ρομαντικές «αξίες» είτε από το φλερτ με την παραβατικότητα, τα οποία κουδουνίζουν πίσω από τα μονοκόμματα, αψήφιστα λόγια κάθε φασίστα. Από τον πορτιέρη που θαυμάζει με κρυπτο-ομοφυλοφιλικό ναρκισσισμό το φουσκωμένο, λευκό κορμί του, μέχρι τον γέρο που η ζωή του πέρασε χωρίς ίχνη, αφήνοντας πίσω της μόνο ένα μονήρες δυάρι με οχτώ κλειδαριές ασφαλείας. Ακριβώς, λοιπόν, επειδή βλέπω ότι χάθηκε η μάχη, αν σε κάθε κραυγή απαντάς μ’ ένα δοκίμιο (διότι περί μάχης εντυπώσεων πρόκειται), επαναλαμβάνω ότι είναι λάθος να δίδεται τόσο πολύ, τόσο συχνά ο λόγος στους φασίστες. Όχι ότι δεν θα τον πάρουν μόνοι τους στο ίντερνετ.

Διευθυντής Σύνταξης Φώτης Βαλλάτος ... Ευτυχώς που υπάρχει και ο Morrissey... (16/7@Θέατρο Λυκαβηττού)

ΑΝΑΚ ΥΚ

Η ελληνική γοητεία του φασισμού

mπειτε στο w w.lifo kai ιαβw αστε .gr το τευχδο σ α οπωσ τυπωκριβωσ νεται

Εμπορική Διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου

17-23.05.2012

TerraNullius Aπό τον Γιάνη Βαρουφάκη

Η Ευρώπη του Παραλόγου Κάθε φορά που ερχόμαστε αντιμέτωποι με το Παράλογο στον τόπο μας, καλό είναι να θυμόμαστε πως το Παράλογο είναι το νέο Ευρωπαϊκό Κεκτημένο.

E

στω ότι σας έλεγα πως έχω δύο ηλικιωμένες φίλες. Η Ισμήνη και η Γερτρούδη είναι μιας κάποιας ηλικίας, καλοστεκούμενες αστές, πολύ οικονόμες, αξιοσέβαστες κυρίες της διεθνούς καλής κοινωνίας, με έντονες επιχειρηματικές δραστηριότητες σε πολλές χώρες ανά τον κόσμο. Μπορεί η Γερτρούδη να έχει καλύτερη οικονομική επιφάνεια, αλλά η Ισμήνη κρατά από παλιότερη, πιο αριστοκρατική οικογένεια και, μάλιστα, κατάφερε να εξαλείψει τα ελλείμματα των επιχειρήσεών της τα τελευταία χρόνια. Λοιπόν, προ δεκαετίας και βάλε, η Ισμήνη και η Γερτρούδη αποφάσισαν να ενώσουν τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες. Πριν συμφωνήσουν, έπρεπε να δουν τι θα κάνουν με την Τερψιχόρη και τη Φρήντα - τις δυο κακομαθημένες ανιψιές τους οι οποίες, κάθε φορά που έχαναν στο κουμκάν, στα χρηματιστήρια κ.λπ. έτρεχαν στις θείτσες τους για «ρευστότητα». Να τι αποφάσισαν, λοιπόν, οι σοφές κυρίες για να λυθεί το πρόβλημα: πρώτον, συμφώνησαν ότι θ’ απαγορεύεται διά ροπάλου η μία να δανείζει την άλλη (έτσι ώστε οι ανιψιές να μην πηγαίνουν στη θεία τους και να της ζητούν να δανειστεί από την άλλη θεία για πάρτη τους). Δεύτερον, συμφώνησαν ότι θα εξουσιοδοτήσουν μια τρίτη δεσποινίδα, την Εκάβη, να δανειοδοτεί τις δυο ανιψιές απευθείας όταν έχουν ανάγκη, αλλά μόνο με αντάλλαγμα περιουσιακά στοιχεία που θα υποθηκεύουν (κάθε φορά που δανείζονται από την Εκάβη). Τρίτον, δεσμεύτηκαν να μην πάρουν οι ίδιες δεκάρα από την Εκάβη. για δέκα χρόνια όλα πήγαιναν θαυμάσια. Μέχρις ότου αποδείχτηκε το εξής σκάνδαλο: η Φρήντα, η ανιψιά της θείας Γερτρούδης, είχε δανείσει τεράστια ποσά στην Τερψιχόρη, την ανιψιά της θείας Ισμήνης, για να τζογάρει σε ακίνητα. Στοιχήματα που χάθηκαν. Έτρεξε η Τερψιχόρη στην Εκάβη να δανειστεί, αλλά η Εκάβη δεν της κάλυψε τις ζημιές, καθώς τα περιουσιακά στοιχεία που η Ισμήνη τής προσέφερε ως εχέγγυο, τα «πεσμένα» ακίνητα, είχαν χάσει το μεγαλύτερο μέρος της αξίας τους και δεν απέδιδε σχεδόν τίποτα η υποθήκευσή τους. Τότε, η θεία Ισμήνη, όσο και να μουρμούραγε από θυμό, δανείστηκε από ξένους ανθρώπους (μια και δεν μπορούσε να δανειστεί ούτε από την Εκάβη ούτε και από τη Γερτρούδη) για να βοηθήσει την Τερψιχόρη. Όμως αναγκάστηκε να δανειστεί τόσα που οι δανειστές άρχισαν να φοβούνται ότι η γηραιά Ισμήνη δεν θα μπορούσε να αποπληρώσει τα δάνειά της. Έτσι, άρχισαν να της ζητούν όλο και υψηλότερα επιτόκια, καθιστώντας την αποπληρωμή όλο και δυσχερέστερη. Στο μεταξύ, η Γερτρούδη αγωνιούσε για πάρτη της, καθώς γνώριζε ότι, αν τα δανεικά που είχε δώσει η δική της ανιψιά, η Φρήντα, στην Τερψιχόρη δεν επιστρέφονταν, τότε θα χρεοκοπούσε και η Φρήντα, με αποτέλεσμα να σπεύσει σ’ εκείνη για βοήθεια. Σε αυτή την περίπτωση, της έμελλε να πάθει ό,τι και η φίλη της η Ισμήνη: να κοιτάζει τη χρεοκοπία στα μάτια! Κάτι έπρεπε να γίνει, καθώς οι κουταμάρες των

ανιψιών απειλούσαν με πτώχευση πρώτα την Ισμήνη και, κατόπιν, τη Γερτρούδη. Τι νομίζετε ότι έκαναν; Έκαναν το εξής εκπληκτικό: εξουσιοδότησαν την Εκάβη να δεχτεί ό,τι παλιόχαρτο της έφερναν η Τερψιχόρη και η Φρήντα (ακόμα και χαρτί περιτυλίγματος σοκολάτας, για να μην πω χαρτί τουαλέτας) ως εχέγγυο, δανείζοντάς τες (δανεικά κι αγύριστα, βέβαια) πάνω από ένα τρισ. ευρώ. Κι επειδή κι αυτά τα δανεικά δεν έφταναν για την Τερψιχόρη, τελικά η Γερτρούδη αποφάσισε να αθετήσει τη συμφωνία που της απαγόρευε να δανείσει την Ισμήνη, αλλά μ’ έναν περίεργο τρόπο: επέβαλε στην Ισμήνη τα δανεικά που παίρνει από εκείνη να τα δίνει όλα στην Τερψιχόρη, για να αποπληρώνει τη Φρήντα. Και η Ισμήνη, που στο μεταξύ κατέρρευσε χωρίς η ίδια να φταίει; Τι θα γίνει με τη σεβάσμια αυτή κυρία; Η φίλη της, η Γερτρούδη, το σκέφτηκε και κατέληξε στο εξής συμπέρασμα: η Ισμήνη να δανείζεται από την ανιψιά της την Τερψιχόρη ένα μέρος των δανεικών που παίρνει η Τερψιχόρη από την Εκάβη, στη βάση ανύπαρκτων εχέγγυων! Με απλά λόγια: Μύλος! για να ανακεφαλαιώσουμε: οι ανιψιές κάνουν ηλιθιότητες, με τη μία ανιψιά να στοιχηματίζει ανοήτως σε ακίνητα που καταρρέουν, παίζοντας χρήματα που έχει δανειστεί από την άλλη ανιψιά. Κατόπιν, η θεία της ανιψιάς με τα πολλά χρέη πάει να τη σώσει και... καταρρέει η ίδια. Τότε η Εκάβη δανείζει την ανιψιά για να δανείσει τη θεία Ισμήνη, η οποία όμως, στο πλαίσιο αυτής της συμφωνίας, αναγκάζεται να δανειστεί κι άλλα χρήματα από ξένους τοκογλύφους υπέρ της ανιψιάς. Κι όλα αυτά για να μην κινδυνεύσει η άλλη ανιψιά, με τραγικό, όμως, αποτέλεσμα να κινδυνεύσουν με πτώχευση όλες οι ανιψιές και όλες οι θείες. Αν σας έλεγα αυτή την ιστορία, δεν θα μου λέγατε ότι οι φίλες μου είναι για δέσιμο; Προφανώς, καθώς είναι και παραείναι. Μόνο, βέβαια, που δεν πρόκειται για «φίλες μου» αλλά για την Ισπανία (Ισμήνη), τη Γερμανία (Γερτρούδη), τις ισπανικές και γερμανικές τράπεζες (Τερψιχόρη και Φρήντα) και, τέλος, την ΕΚΤ (Εκάβη). Όταν, λοιπόν, οι φίλοι μας οι Ευρωπαίοι μας κουνάνε το δάχτυλο, καλό είναι να κοιτάζονται πρώτα στον καθρέφτη. Αν μείνει κάτι στην ιστορία από τα τεκταινόμενα των ημερών μας, αυτό δεν θα είναι άλλο από την επιθετική ηλιθιότητα που κυριαρχεί στους διαδρόμους της εξουσίας στη Φρανκφούρτη, στο Βερολίνο και στις Βρυξέλλες. ΥΓ.: Επέλεξα την ιστορία της καταρρέουσας Ισπανίας επειδή καταδεικνύει πως η κρίση του ευρώ δεν έχει καμία απολύτως σχέση με φοροδιαφυγή, ελλείμματα και διαφθορά: η Ισπανία, που σήμερα εξαφανίζεται στην τρύπα που πρώτοι πέσαμε εμείς (α) ήταν πλεονασματική όταν ξέσπασε η κρίση, (β) είχε χαμηλότερο δημόσιο χρέος από τη Γερμανία, και (γ) διέπρεπε στον επιχειρηματικό τομέα. Απλώς, οι δικές μας κακοήθειες και κακοδαιμονίες εγγυήθηκαν ότι εμείς θα καταρρέαμε πρώτοι.

Ο Γιάνης Βαρουφάκης είναι καθηγητής Οικονομικής Θεωρίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Σκίτσο: Dreyk the Pirate.

10

εικαστικα

Boris Hoppek

Στο πλαίσιο της έρευνας που διεξάγει πάνω στο ανθρώπινο σώμα και στις σεξουαλικές πρακτικές την ψηφιακή εποχή, ο χώρος τέχνης και μελέτης της οπτικής κουλτούρας Atopos φιλοξενεί τις εικαστικές δημιουργίες του σημαντικού Γερμανού γραφίστα και street artist Boris Hoppek. Η έκθεση έχει τίτλο «Full of love» και βασίζεται στον Βimbo, έναν σεξουαλικά απελευθερωμένο χαρακτήρα που ζει σε μία κοινωνία όπου κάθε ανθρώπινο ον διαθέτει τη δική του, μοναδική και διακριτή σεξουαλικότητα. Στην ουσία είναι ένα ερωτικό μανιφέστο που προσπαθεί, μακριά από σεξουαλικά ταμπού και ηθικές ταμπέλες, ν’ αναδείξει τη μοναδική αλήθεια που πηγάζει μέσα από τις ανθρώπινες σεξουαλικές σχέσεις και πρακτικές: την κοινή αναζήτηση των ανθρώπων για έρωτα και συντροφικότητα. Την έκθεση επιμελούνται οι Βασίλης Ζηδιανάκης και Άγγελος Τσουράπας.

7 ημέρες κουλτούρας & εκτόνωσης

πειτε μaσ τι ετοιμαζετε: loveathens@lifo.gr

Boris Hoppek + Atopos CVC, Full Of Love, 2012

i-LoveAthens

«Full of love», Boris Hoppek, 17/5- 17/6, Atopos, Σαλαμίνος 72, Κεραμεικός, 210 8838151.

λ αου h φωνη του

Ο Στέφανος Τριαντάφυλλος και το Final Four της Κωνσταντινούπολης. Ποιος πίστευες ότι θα κέρδιζε το Final Four την Παρασκευή το πρωί; Η ΤΣΣΚΑ. Ξεκάθαρα. Επειδή το αποτέλεσμα μετράει, γιατί πιστεύεις τελικά ότι το πήρε ο Ολυμπιακός; Ο Ολυμπιακός ήταν απελευθερωμένος. Δεν είχε το άγχος κι αυτό μέτρησε στο φινάλε των δύο παιχνιδιών. Μπαρτσελόνα και ΤΣΣΚΑ φοβήθηκαν να χάσουν και τελικά έχασαν. Όντας αγχωμένοι, δεν μπορούσαν να πετύχουν θάλασσα από βάρκα, ενώ οι παίκτες του Ίβκοβιτς σούταραν χωρίς ίχνος δισταγμού. Ποιος είναι ο δικός σου ήρωας από τις αναμετρήσεις; Είμαι ανάμεσα στον Κώστα Παπανικολάου και τον Βασίλη Σπανούλη. Θα προτιμήσω τον δεύτερο, γιατί είναι και από τους αγαπημένους μου παίκτες. Αυτό το Final Four αποτελεί μια μεγάλη δικαίωση για τον ίδιο, διότι σ’ αυτά τα δύο χρόνια είχε μεγάλο προσωπικό κόστος και άκουσε πολλά. Μέχρι και ότι είναι λούζερ. Ποιος; Ο Σπανούλης. Αυτός ο Ολυμπιακός είναι η ομάδα του. Αυτό ήθελε κι αυτό πέτυχε.

Eικαστικa

Video art

Το 8ο Διεθνές Athens Video Art Festival διοργανώνεται φέτος με κεντρικό concept το «Ζωντανεύοντας την Αθήνα / Visualize Athens». Πρόκειται για ένα πολυδιάστατο πρόγραμμα που με τη βοήθεια νέων τεχνολογιών παρουσιάζει προτάσεις για την αναβάθμιση του κεντρικού αστικού ιστού μέσω της ανάπλασης και της αξιοποίησης κτιριακών συγκροτημάτων και δρόμων του ιστορικού κέντρου. Στο φεστιβάλ συμμετέχουν περισσότεροι από 300 καλλιτέχνες, ενώ στο τριήμερο πρόγραμμα περιλαμβάνονται εκθέσεις, workshops, screenings και live performances από Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες.

Athens Video Art Festival, 18-20/5, Στοά Κουρτάκη, Κολοκοτρώνη 57-59, πλατεία Αγίας Ειρήνης, 210 3230005, είσοδος ελεύθερη.

STOP THE PRESS!

Οι σπουδ αίοι Milk M usic από την Ολύμ πια της Ο υάσινγκτο στο Six d. ν o.g.s την Τετάρτη 23 Μαΐου.

Δεν είναι περίεργο πως οι Αγγελόπουλοι είχαν τη μεγαλύτερη επιτυχία τους τη χρονιά που ήθελαν να φύγουν; Το εκλαμβάνω ως μια διαβολική σύμπτωση. Τόσα χρόνια σπατάλησαν (κι όχι απλά ξόδεψαν) εκατομμύρια ευρώ και όμως η επιτυχία τούς χτύπησε την πόρτα τη σεζόν της λιτότητας. Αν και ποτέ δεν πίστεψα ότι θα φύγουν, γιατί τους αρέσει πολύ η ενασχόληση με τον Ολυμπιακό. Πώς είναι δυνατόν, ενώ το μπάσκετ συνεχίζει να φέρνει τρομερές επιτυχίες, να υποβαθμίζεται συνεχώς σε σχέση με το ποδόσφαιρο; Πονεμένη ιστορία. Το ποδόσφαιρο έχει μεγαλύτερο έρεισμα, αλλά θεωρώ πως το μπάσκετ παραμένει το «επίσημο αγαπημένο άθλημα» των Ελλήνων. Το σέβονται όλοι. Και νομίζω ότι δεν αμφισβητεί κανείς, ειδικά μετά την Κυριακή, τη ρήση του Τσαρλς Μπάρκλεϊ ότι «δεν υπάρχει τίποτα στα σπορ σαν το τελευταίο λεπτό ενός αγώνα μπάσκετ». Η υποβάθμισή του συνδέεται με την εξαθλίωση της Α1, την αθρόα εισβολή ξένων και την υπερέκθεση στα ΜΜΕ, τα οποία δεν σέβονται το προϊόν. Το πρόβλημα του μπάσκετ, που -εν αντιθέσει προς το ποδόσφαιροδιαθέτει παίκτες και προπονητές του υψηλότερου επιπέδου, είναι η αποτυχία παραγωγής παραγόντων και φιλάθλων.

Διaλεξη

Εικαστικa

Μουσικh

H παγκοσμίως αναγνωρισμένη νομπελίστρια Ισραηλινή χημικός (η πρώτη μετά τη Μαρία Κιουρί που τιμήθηκε με Νόμπελ Χημείας) έρχεται για να μιλήσει για τη συναρπαστική επιστημονική περιπέτεια που την οδήγησε από τις πολικές αρκούδες σε μια νέα γενιά αντιβιοτικών για την προστασία του ανθρώπου.

Η καινούργια δουλειά του σημαντικού Έλληνα εικαστικού περιλαμβάνει μια εγκατάσταση με επιτοίχια έργα, πανό και σημαίες με σχέδια που αντιπροσωπεύουν μια σειρά από σύμβολα, εμβλήματα, websites, προβολές κ.ά. Βασικός στόχος του Πλέσσα είναι η δημιουργία ενός κοινωνικού περιβάλλοντος από ιδέες και αρχές με επίκεντρο τον άνθρωπο.

Πρώτο Hedoniste Ρarty για την ομάδα Postbloo, με καλεσμένους τον ιδιοφυή Pan Pan, τους Pop22watt, που συνδυάζουν djing και live musical performance, και το δυναμικό, dubstep δίδυμο των Equal One.

Άντα Γιονάτ

«Η χειμερία νάρκη της αρκούδας, το Έβερεστ, τα ριβοσώματα και τα αντιβιοτικά», Άντα Γιονάτ, 21/5, Megaron Plus, Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη, 210 7282333. Ώρα έναρξης: 19:00.

Άγγελος Πλέσσας

Hedoniste Ρarty

«Ηedoniste Ρarty», Pan-Pan, Pop22Watt, Equal One, 18/5, Bios, Πειραιώς 84, 210 3425335, είσοδος ελεύθερη.

«Ναός της Αλήθειας», Άγγελος Πλέσσας, 30/5-22/9, Αίθουσα Τέχνης Ρεβέκκα Καμχή, Λεωνίδου 9, Μεταξουργείο, 210 5233049.

Ο Στέφανος Τριαντάφυλλος είναι δημοσιογράφος. Τον διαβάζετε στο sport24.gr. Επιμέλεια: Σταύρος Διοσκουρίδης

επισης, μη χασετε: τη συναυλια των moon duo στις 19 μαϊου στο six d.o.g.s την ιδια ημερα στο gagarin την εμφανιση των last drive το αφιερωμα-διαλεξη για τον θεοδωρο αγγελοπουλο στις 21 μαϊου στην ελληνοαμερικανικη ενωση, με τη συμμετοχη του καθηγητη κινηματογραφου του πανεπιστημιου της οκλαχομα, αντριου χορτον το φεστιβαλ bob theatre απο τις 16 εως τις 20 μαϊου στο bios.

i-Love Athens

17-23.05.2012

Φωτό: Στάθης Μαμαλάκης

14

ta eiδε ολ α

Drums of death

Ηλιόσποροι Δίκτυο για την κοινωνική και πολιτική οικολογία 8o Αντιαπαγορευτικό Φεστιβάλ Πρώην Aεροδρόμιο Ελληνικού Παρασκευή 11 & Σάββατο 12/05/2012

Τι ακριβώς προσπαθείτε να προβάλετε με τη διοργάνωση του φεστιβάλ; Το Αντιαπαγορευτικό είναι ένα μουσικό φεστιβάλ διεκδίκησης και διαμαρτυρίας για ν’ αλλάξουν οι πολιτικές για τα ναρκωτικά και να γίνουν πιο δίκαιες και αποτελεσματικές. Για εμάς ο χρήστης ουσιών δεν είναι εγκληματίας, εγκληματικές είναι οι πολιτικές που εφαρμόζονται κι έχουν ως αποτέλεσμα να φυλακίζονται οι χρήστες και να πλουτίζουν οι έμποροι. Εκτός των λάιβ και των διάφορων μουσικών σκηνών, τι άλλο περιελάμβανε η διοργάνωση; Το φεστιβάλ, εκτός από τις τρεις μουσικές σκηνές, περιελάμβανε προβολές «κανναβικού» κινηματογράφου, έκθεση με «κανναβικά» σκίτσα του εκπληκτικού σκιτσογράφου Γ. Κωνσταντίνου, ομιλίες από διάφορους φορείς (σύλλογος θεραπευομένων ΟΚΑΝΑ, ελευθεριακός σύνδεσμος απεξάρτησης κ.ά.), σόου από την ομάδα κρουστών BATALA καθώς και ανοιχτή συνέλευση-εργαστήριο του οδοιπορικού march to Athens. Επίσης, ένα πολύχρωμο και πολύβουο μάρκετ, αλλά κι έναν χώρο κατασκήνωσης. Ο νόμος του Μιλτιάδη Παπαϊωάννου για τα ναρκωτικά ήταν στη σωστή κατεύθυνση; To νομοσχέδιο δεν υπόσχεται οριστικές λύσεις, αλλά τουλάχιστον είναι ένα θετικό πρώτο βήμα που εστιάζει στην αποποινικοποίηση τη χρήσης, προμήθειας και κατοχής για ιδία χρήση, κατοχυρώνει το δικαίωμα στη θεραπεία, μετατρέπει σε πταίσμα την αυτοκαλλιέργεια κάνναβης, εξαιρεί την κλωστική κάνναβη από τη λίστα των ναρκωτικών ουσιών, ενώ μεριμνά για την αποσυμφόρηση των φυλακών. Τι εξελίξεις έχουμε από τότε, τι περιμένετε στο άμεσο μέλλον; Το νομοσχέδιο, ενώ ψηφίστηκε στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, παραμένει στο συρτάρι του υπουργού Δικαιοσύνης πριν πάει στην ολομέλεια προς επικύρωση, καθώς υπάρχουν έντονες αντιδράσεις από το συντηρητικό πολιτικό φάσμα (ΝΔ, ΚΚΕ, ΛΑΟΣ), το οποίο δεν μπορεί ν’ αποδεχτεί το δικαίωμα του ανθρώπου στην αυτοδιάθεση και το ότι η χρήση δεν είναι αδίκημα, αλλά στη χειρότερη περίπτωση θεωρείται αυτοπροσβολή. Αν και το πολιτικό σκηνικό είναι πολύ ρευστό, ελπίζουμε σε μια προοδευτική διακυβέρνηση που σύντομα θα ξεμπλοκάρει το θέμα. Επιμέλεια: Δημήτρης Κυριαζής

Peaches

Dead Skeletons

Ι was there Oι συντάκτες της LifO κυκλοφορούν στην Αθήνα Plissken

Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», Σάββατο 12/05/2012 αλό είναι να μαζεύονται πού και πού όλα τα παιδιά της πόλης, να χαιρετιούνται όλη την ώρα, να θυμούνται τα παλιά, να συζητάνε για καινούργια και ν’ ακούνε και μουσική. Το Plissken μπορεί να μην ήταν ένα εντυπωσιακό φεστιβάλ (η κρίση και τα διαχρονικά φεστιβαλικά κολλήματα του τόπου δεν μπορούν να κάνουν κανένα εγχώριο μουσικό φεστιβάλ εντυπωσιακό) αλλά σίγουρα ήταν κομψό. Δεκατέσσερις ώρες μουσικής σ’ έναν ωραίο χώρο με φτηνά ποτά και χωρίς γκρίνια. Υπήρχαν δύο stages. Το μεγάλο, που χώραγε

Κ

Παρνασσός

Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός, Δευτέρα 07/05/2012 τον τρίτο όροφο του ιστορικού νεοκλασικού κτιρίου του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός» (που σε τρία χρόνια γιορτάζει τα 150 χρόνια λειτουργίας του), η Dada da Academy και η Wiener Art Foundation παρουσιάζουν μια ομαδική έκθεση με Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες που ζουν κι εργάζονται στην πόλη. Μπαίνοντας κανείς στη μεγάλη, ψηλοτάβανη κι επιβλητική αίθουσα με το μαρμάρινο δάπεδο, βρίσκεται αντιμέτωπος με μια πληθώρα από χρώματα, σχήματα, τεχνοτροπίες και υλικά. Φωσφοριζέ κεντήματα, ένα παλάτι, ένας ναύτης, ένα καρότσι του σούπερ μάρκετ και ο Χίτλερ, μεταξύ άλλων, συνυπάρχουν εντός του οπτικού πεδίου των οπαδών της

Σ

όλες τις ψυχές και όλα τα μουσικά γούστα, από τον πληθωρικό περφόρμερ King Khan μέχρι τον αγαπημένο του ελληνικού κοινού Weatherall. Και το μικρό, χορευτικό, όπου, χωρίς υπερβολή, βάραγε από πολύ νωρίς το απόγευμα μέχρι πολύ νωρίς το πρωί. Κάποιος, δηλαδή, έπρεπε να εξηγήσει στους Junior Boys ότι, ok, όλα τρελά και παλαβά στην Ελλάδα, αλλά στις 7 το απόγευμα δεν είναι σε θέση η φυλή μας να μπει σε techno mood. Το όνομα του φεστιβάλ ήταν η Peaches που, ακολουθώντας το τελευταίο γινάτι που θέλει μπάντες και τραγουδιστές να παρουσιάζουν ένα άλμπουμ ολόκληρο, έπαιξε το εμβληματικό «Teaches of Peaches». Έκανε όλα τα γνωστά της κόλπα, όπως το να πέσει και να περπατήσει πάνω στο κοινό, ν’ απευθυνθεί με όχι κάποιον ιδιαίτερα κολακευτικό τρόπο στη Χρυσή Αυγή και στον γενικό γραμματέα της

και γενικώς να δείξει ότι παραμένει δυναμική, αλλά ταυτόχρονα ίδια κι απαράλλακτη. Ενδιαφέροντες, ατμοσφαιρικοί, με πολύ καλό ήχο, ήταν οι Notwist. Η ψυχεδέλεια επέστρεψε με τους Dead Skeletons και η ώριμη, ροκ πασαρέλα των Triggerfinger δεν ενθουσίασε. Επαγγελματίας, λιτός και απέριττος ο Weatherall, γαλλικό ηλεκτρο-dance (που δεν πεθαίνει ποτέ το άτιμο) με τον Alan Braxe και dubstep κατάληξη με Joker και Kid606. Στα συν η εμφάνιση του Καναδού Forrest Sword και οι ’90s αναζητήσεις του Liquid και του Drums of Death. Τίμια προσπάθεια που δένει το φρέσκο με το παλιό και διάφορα είδη μουσικής και αξίζει να συνεχιστεί αφού, όσο περνάνε τα χρόνια, η πόλη μένει χωρίς ψυχωμένα φεστιβάλ. Πάλι καλά που οι διοργανωτές ανανέωσαν το ραντεβού για το 2013. Σταύρος Διοσκουρίδης

τέχνης. Οι περισσότεροι κινούνται στο χώρο άτακτα, με χάρτη το ένστικτο και πυξίδα την προσωπική τους αισθητική. Και όμως, τα έργα, ετερόκλητα και φαινομενικά αταίριαστα μεταξύ τους, έχουν έναν κοινό παρονομαστή: πρόκειται για ψυχογραφήματα ανθρώπων που βιώνουν μια παρόμοια καθημερινότητα με τη δική σου, εκφράζουν για λογαριασμό σου όλα εκείνα που πιθανόν να σκέφτεσαι και, στην Αθήνα του 2012, δεν τολμάς να εκφράσεις ο ίδιος. Έτσι, στον τοίχο μπροστά σου, ο Γιώργος Γεωργακόπουλος, σε ένα μάθημα σύγχρονης ιστορίας, σχολιάζει καυστικά την ελληνική πραγματικότητα, προβάλλοντας slides με φράσεις όπως «πωλείται Ακρόπολη με θέα σε γκαρσονιέρες» και «πονηρός, πονηρότερος, ελληνάρας». Λίγο πιο πέρα, τα σκίτσα του Πάνου Κουτρουμπούση από τη δεκαετία του ’60, τόσο επίκαιρα που θα μπορούσαν να είχαν ζωγραφιστεί σήμερα, απεικονίζουν την Πόλη της Παραλογικής, ενώ το Πανελλήνιο Άρμα - Καρότσι

Πολιτών του Tjorg Douglas Beer σέρνεται από τους ψηφοφόρους του μπροστά από έναν πίνακα βαφτισμένο με τον αναγραμματισμό «Νwad Nedlog». Η Μαργαρίτα Μποφιλίου, με ένα ζωγραφιστό τζάκι, έντομα, φωτογραφίες, κομμάτια χαλκού και σκίτσα, υποστηρίζει ότι η ομορφιά είναι ελπίδα, η Βάσω Γκαβαϊσέ καταπιάνεται με πολύχρωμα, αφηρημένα άλογα και ο Βασίλης Καρούκ με εσωτερικούς δαίμονες σ’ ένα πυκνό και σκοτεινό έργο που, καθόλου τυχαία, έχει τοποθετηθεί δίπλα σε μια χιουμοριστική κεραμική προτομή γνωστού πολιτικού ηγέτη με σχεδόν τετράγωνο μουστάκι, δημιουργία του Διονύση Καβαλλιεράτου. Σοφία Παπαπολύζου

The weekly verdict αρησ δημοκιδησ

Κάρολος Παπούλιας Σαχλαμάρες Σαμαρά και Βενιζέλου, προσβολές του Καμμένου, επίσκεψη Μιχαλολιάκου, έλλειψη συνεργασίας εκ μέρους του Τσίπρα: ο άνθρωπος έχει απεριόριστη υπομονή.

«Βγαίνουμε Αθήνα» Κάθε Τρίτη η πρωτοβουλία του δήμου για φθηνή έξοδο: με μενού στα 10 ευρώ, καφέ στα 2 και ποτό στα 5, στόχος της πρωτοβουλίας είναι να κρατήσει ζωντανό το κέντρο της πόλης.

Πλαστές επιδοτήσεις στην Κρήτη «Δήλωναν ιδιόκτητο μέχρι και το φαράγγι της Σαμαριάς». Πιστεύει κανείς πως αν βγούμε απ’ την Ευρώπη, θα καταφέρουμε ποτέ να πατάξουμε τη διαφθορά πολιτών και πολιτικών;

Πάνος Παπαδόπουλος

Πώς πήγε το φετινό φεστιβάλ; Το Αντιαπαγορευτικό Φεστιβάλ φέτος συγκέντρωσε περισσότερα από 40.000 άτομα στο πρώην Αεροδρόμιο Ελληνικού, σε μια συμβολική δράση επανάκτησης ενός υπέροχου χώρου που πρέπει να ξαναγίνει δημόσιος και ανοιχτός για το κοινό. Στηρίξαμε έτσι έμπρακτα το αίτημα χιλιάδων πολιτών των 3 όμορων δήμων αλλά και της Επιτροπής Αγώνα για δημιουργία ενός Μητροπολιτικού Πάρκου με υψηλή βλάστηση και δημόσιες ψυχαγωγικές και αθλητικές χρήσεις.

TEACHES OF PEACHES Το όνομα του φεστιβάλ ήταν η Peaches, που έκανε όλα τα γνωστά της κόλπα, όπως το να πέσει και να περπατήσει πάνω στο κοινό, ν’ απευθυνθεί με όχι κάποιον ιδιαίτερα κολακευτικό τρόπο στη Χρυσή Αυγή και στον γενικό γραμματέα της.

Ολυμπιακός Στην κορυφή της Ευρώπης, με την απίστευτη ανατροπή στην Κωνσταντινούπολη...

Ξεφεύγει η βία Επίθεση σε 65χρονο επειδή είναι Ολλανδός. Άγνωστος στη Μονεμβασιά τον έστειλε στο νοσοκομείο με κατάγματα στο πρόσωπο.

Comment is free! letters@lifo.gr.Η LifO δημοσιεύει ευχαρίστως τα σχόλια και τις απόψεις σας.

16

17-23.05.2012

Ο τελευταίος των Ελλήνων υπαρξιστών. Από τον Φώτη Βαλλάτο. Φωτό: Freddie F. Ο Πάνος Κουτρουμπούσης θυμίζει κάτι μεταξύ ροκ σταρ και καρτούν. Στα 75 του έχει παροιμιώδη διαύγεια κι ενέργεια, μιλάει γρήγορα και κοφτά σαν τους διαλόγους των κόμιξ ή σαν τα κείμενα που γράφει με τίτλους όπως Εn αγκαλιά de Κρισγιαούρτι y otros ταχυδράματα y historias περίεργες ή Στον θάλαμο του Μυθογράφφ (οι τίτλοι από τα δυο πρώτα του βιβλία που κυκλοφόρησαν με 14 χρόνια διαφορά, το 1978 και το 1992). Υπαρξιστής και «καλλιτεχνικός διευθυντής» στην Παράγκα του Σίμου, μεταφραστής, βοηθός σκηνοθέτη στο σινεμά, εικαστικός, αέναος αναζητητής της περιπέτειας και του underground, σαν ήρωας από τις ταινίες νουάρ που τόσο έχει λατρέψει. Γεννήθηκε στη Λιβαδειά και όταν ήταν 6 μηνών μετακόμισε η οικογένεια, λόγω εργασίας του πάτερα, στη Θεσσαλονίκη, και ύστερα λόγω βομβαρδισμών στην Αθήνα, αρχές ΚατοΦωτό: Στάθης Μαμαλάκης χής, σε ένα σπίτι στην Κολιάτσου που είχαν κάποιοι πιο ευκατάστατοι Ελληνοαμερικάνοι συγγενείς της οικογένειας. «Τότε, γύρω από το σπίτι ήταν οικόπεδα και μποστάνια. Μπροστά η Πατησίων, πίσω χωράφια. Βγαίναμε με τον ξάδερφό μου στα Δεκεμβριανά και μαζεύαμε τους κάλυκες από τα Spitfire. Όταν ήρθαν οι Γερμανοί, τους είδαμε να κάνουν παρέλαση από το μπαλκόνι του σπιτιού. Μετά, μια μέρα, μας είχε πάει η ξαδέλφη μου βόλτα στο Πεδίον του Άρεως -ήμουνα 5 χρόνων- κι έπεσε πάνω μου ένας με ποδήλατο, μ’ έριξε και χτύπησα το κεφάλι στο τσιμέντο. Η ξαδέλφη, μικρή κοπέλα κι αυτή, μας γύρισε με τα πόδια μέχρι το σπίτι στην Κολιάτσου, μ’ έμενα να έχω πάθει διάσειση, αλλά μετά από δυο μέρες σχεδόν ύπνου μου πέρασε. Ίσως από τότε πρέπει να ζαβλακώθηκα και να δεν έγινα κι εγώ δικηγόρος, γιατρός ή κάτι τέτοιο. Μικρός ήθελα να γίνω ψυχίατρος. Γούσταρα». Από μικρός ήταν χωμένος στα κόμιξ. Χάζευε τις εικόνες των γερμανικών κόμιξ που κυκλοφορούσαν τότε στην Αθήνα. «Δεν καταλάβαινα τίποτε, αλλά ήταν πολύ ωραία, μεσαιωνικά, με ιππότες και τέτοια. Και είχαν έναν πράσινο, σαν χόρτο, ουρανό, που μου έχει μείνει ως το τέλειο πράσινο. Όταν βλέπω ένα τέτοιο πράσινο λέω πάντα, “ωχ, αυτό το πράσινο από τα κόμιξ”. Μετά, όταν έγινε η κηδεία του Γεωργίου του Β’, πήγαμε να δούμε την πομπή από το μπαλκόνι στην Πατησίων 9. Εκεί ο Μαζαράκης, που έκανε διανομή ξένου Τύπου, είχε ένα δωμάτιο με στοκαρισμένα κόμιξ. Ε, εγώ είδα πέντε λεπτά την κηδεία και μπήκα κι άρχισα να ξεφυλλίζω. Μιλάμε για το 1948, το golden age των κόμιξ. Από τότε άρχισα να μαζεύω κόμιξ». Όταν τελείωσε το σχολείο, έφυγε για τη Ρώμη, για να σπουδάσει σκηνοθεσία στο Centro Sperimentale di Cinematografia, την εθνική σχολή κινηματογραφίας της Ιταλίας. Οι εγκαταστάσεις ήταν έξω από τη Ρώμη, απέναντι από την Τσινετσιτά («είχε τραμ που σε πήγαινε εκεί»), ο Φελίνι τους έκανε ένα σεμινάριο, ο Αλεσάντρο Μπλασέτι μαθήματα, ο Κουτρουμπούσης όμως βαρέθηκε γρήγορα τη ζαχαρώδη dolce vita της Ρώμης και όταν τελείωσε τις σπουδές του, έφυγε την ίδια μέρα για Αθήνα, για να ξαναπιάσει το νήμα τη περιπέτειας από εκεί που το είχε αφήσει. «Στην αρχή δούλεψα ως βοηθός σκηνοθέτη σε διάφορες ταινίες, στην Κρουαζιέρα στη Ρόδο του Δαλιανίδη, με τον αιώνιο Κωνσταντάρα, ο οποίος σε όλες τις ταινίες είναι με το ένα χέρι έτσι (κρατώντας την κοιλιά του στο πλάι), και μετά σε μια αμερικάνικη της Fox, το The 300 Spartans, που ήταν με τον Λεωνίδα και τις Θερμοπύλες, αλλά όχι με αυτά τα ψεύτικα μούσκουλα που είδαμε τελευταία στο σινεμά». Τότε, το 1962, έκανε κι ένα δικό του ντοκιμαντέρ για τα μπουζουξίδικα του Περάματος. «Κάποια από αυτά είχαν μόνο τζουκμπόξ και θαμώνες ναύτες και κωλομπαράδες και άλλα ήταν οικογενειακά και είχαν ορχήστρες ζωντανές. Υπήρχε κι ένα άλλο εκεί, στον Πειραιά, στα Καρβουνιάρικα, που ήταν γεμάτο τρικ μάι φορ αδερφές - κατάσταση τελείως απόκοσμη, αλλά εκεί δεν μας άφησαν να τραβήξουμε φιλμ. Τέλος πάντων, είχα κι έναν άχρηστο οπερατέρ που έβαζε τρίποδο και τέτοια και το αποτέλεσμα είχε προβλήματα. Έκανα κι ένα μοντάζ με πολύ γοργά cuts κι έμεινε ατελές... και χωρίς μουσική!».

Η Παράγκα του Σίμου, Σαρρή 29 στου Ψυρρή, ήταν ένα ξύλινο διώροφο με μια ταμπέλα απέξω που έγραφε «Σίμος». Τον χειμώνα καλύμματα αυτοκινήτων, το καλοκαίρι «σκηναί διά την εξοχήν». Στέκι των Ελλήνων υπαρξιστών, ένα θρυλικό μέρος που τη δεκαετία του ’50 στην Αθήνα μοιάζει με όαση ελευθεριότητας και κέντρο σουρεαλιστικών συζητήσεων, πολιτιστικών ζυμώσεων και διασκέδασης, μακριά από τα κατεστημένα ήθη - ένα μίνι Γούντστοκ στο κέντρο της Αθήνας, πολύ πριν γίνει το αληθινό Γούντστοκ στην Αμερική. «Η είσοδος ήταν πάντα ανοιχτή και μαζευόμασταν από το πρωί μέχρι το βράδυ διάφοροι γνωστοί, παλιοί και νέοι, και συζητάγαμε, φλερτάραμε με τα κορίτσια, απήγγελλε και ο Σίμος κάνα ποίημα του Λάσκου, που το ξέραμε κι εμείς. Έλεγε, ας πούμε, “Μοναδικό σκοπό του είχε ορίσει να πάει στο Παρίσι”. Και όταν έλεγε “να πάει στο Παρίσι”, λέγαμε κι εμείς, εν χωρώ, “να πάει στο Παρίσι”». Το 1961 σκάει στην Αθήνα και το κίνημα των μπίτνικ. Πολλοί από αυτούς έχουν φύγει από την Αμερική κι έχουν βουλιάξει στους τεκέδες της Ταγγέρης, στον παραζαλισμένο εξωτισμό που έχει το Μαρόκο - άλλοι στις Ινδίες. Η Αθήνα θα είναι μια ενδιάμεση στάση γι’ αυτούς, που ανακαλύπτουν στην αθηναϊκή μεταπολεμική αθωότητα κάτι ενδιαφέρον. Κάποιοι θα βρουν σπίτια στ’ Αναφιώτικα, κάτω από την Ακρόπολη (όπως ο Γκρέγκορι Kόρσο και ο Σινκλέρ Mπέιλις). Αρχίζουν και συχνάζουν στο καφενείο του Παπασπύρου στο Σύνταγμα (εκεί που είναι σήμερα τα McDonald’s) και τη νύχτα στο Βυζάντιο, στο Κολωνάκι. Συνδετικός κρίκος ο ποιητής Σπύρος Mεϊμάρης, ο οποίος είχε κάνει στο Σαν Φρανσίσκο και γνωρίζει πολλούς μπιτ, ανάμεσά τους και τον Άλεν Γκίνσμπεργκ, που τον συστήνει στην υπόλοιπη ελληνική παρέα. «Τον είχαν γνωρίσει κι εγώ, αλλά δεν κάναμε παρέα. Μια φορά, όμως, τον πήγα πάνω ψηλά στη Σίνα, απέναντι από εκεί που είναι τώρα το Γαλλικό Ινστιτούτο, όπου η παρέα είχαμε νοικιάσει μια ταράτσα με πυργίσκο και πολεμίστρες και μια Αγγλίδα φίλη μου μας έβγαλε μαζί μια φωτογραφία». Το 1968 θα μετακομίσει μόνιμα στο Λονδίνο («Swingin’ London και τέτοια, ξέρεις τώρα») και θα παντρευτεί την Κέιτ. Θα κάνει πολλά εξώφυλλα για βιβλία τσέπης και μερικές συνεργασίες με περιοδικά («Οz», «International Times» και διάφορα κόμιξ και φανζίν) και αργότερα θα πιάσει δουλειά στο ελληνικό τμήμα του BBC, κάνοντας μεταφράσεις, παραγωγές και συνεντεύξεις, ταυτόχρονα με τα πρώτα ταξίδια στη Νέα Υόρκη και στο Μεξικό, σ’ ένα τρελό road trip με τη γυναίκα του κι ένα φολκσβάγκεν από το Μέξικο Σίτι μέχρι το Ακαπούλκο και πίσω στο Μέξικο Σίτι. «Το 1998 γυρίσαμε στην Ελλάδα, γιατί το Λονδίνο είχε καταντήσει αηδία. Πουλήσαμε το σπίτι και ήρθαμε στην Αθήνα». Ο Πάνος Κουτρουμπούσης έχει «ιδρύσει» και την ΚΔΩΑ, την ομάδα Κτηνώδης Δύναμη Ωγκώδης Άγνοια. «Το όμικρον το γράφουμε με ωμέγα λόγω άγνοιας, γιατί δεν ξέρουμε να γράφουμε. Είναι ομάδα, σαν virtual κόμμα ας πούμε, με ιδρυτή εμένα και σύμβολα τον Σωκράτη που είπε “ένα ξέρω, ότι δεν ξέρω τίποτα” και τον Ηρακλή ως κτηνώδη δύναμη. Είναι άγνωστο πόσα αόρατα μέλη υπάρχουν γενικά, αλλά πολλοί, ακόμα και δημοσιογράφοι, χρησιμοποιούν την ΚΔΩΑ στα κείμενά τους».

-Αγαπητέ Πάνο, τι μουσική ακούς; -Απ’ όλα. Έχω δίσκο με γιαπωνέζικα, έχω ρεμπέτικα, έχω Φρανκ Σινάτρα, γαλλικά, δημοτικά, μπλουζ, ροκ, απ’ όλα. Μόνο τη ραπ δεν αντέχω. Δεν είναι μουσική αυτή. Είναι σαν μουντζούρες στους τοίχους. Σαν να πασαλείβουν περιττώματα στους τοίχους, όπως οι τρελοί στα τρελοκομεία».

Ο ΠΑΝΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΟΥΣΗΣ ΜΙΣΕΙ ΤΗ ΡΑΠ

Ο Πάνος Κουτρουμπούσης συμμετέχει στην έκθεση «Παρνασσός» που διοργανώνει η Dada da Academy σε συνεργασία με τη Wiener Art Foundation στον Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσός, στην πλατεία Καρύτση.

Η ΚΔΩΑ είναι η ομάδα Κτηνώδης Δύναμη Ωγκώδης Άγνοια. Το όμικρον το γράφουμε με ωμέγα λόγω άγνοιας, γιατί δεν ξέρουμε να γράφουμε.

Ο

ι κληρωτίδες, οι αυτόματες μηχανές που εμφανίζονται τέσσερις φορές την εβδομάδα στην εκπομπή των κληρώσεων των ΤΖΟΚΕΡ, ΛΟΤΤΟ, ΠΡΟΤΟ, που μεταδίδονται απευθείας από τον ΑΝΤ1, είναι οι αναμφισβήτητες και μεγάλες πρωταγωνίστριες, αλλά και οι μόνες που μεσολαβούν ανάμεσα στον παίκτη και στην τύχη. Είναι εν τέλει αυτές και μόνο που καθορίζουν αν θα δοθούν τα εκατομμύρια ή θα γίνει τζακ-ποτ και να χρήματα θα προστεθούν ως κέρδη στην επόμενη κλήρωση. Από τις 21 Απριλίου οι... πρωταγωνίστριες άλλαξαν. Έγιναν πιο όμορφες, πιο γρήγορες, περισσότερο φωτεινές και ακόμη πιο ηλεκτρονικές. Με δυο λόγια εκσυγχρονίστηκαν, γιατί κατά τα άλλα παραμένουν... κλασικές και αδιαμφισβήτητες στη δουλειά τους. Οι προηγούμενες «συνταξιοδοτήθηκαν» μετά από μακρά κι «ευδόκιμη» υπηρεσία: 22 χρόνια για τις κληρωτίδες του ΛΟΤΤΟ (από τις 5/12/1990), 20 χρόνια για τις αντίστοιχες του ΠΡΟΤΟ (από τις 10/6/1992) και 15 για εκείνες του ΤΖΟΚΕΡ (από 16/11/1997). Πέρα από την εμφάνιση, οι νέες κληρωτίδες ουσιαστικά αντικατοπτρίζουν τη διαφορά τεχνολογίας που έχει επέλθει μεταξύ των διαφορετικών εποχών κατασκευής τους και συγκεκριμένα διαθέτουν:

• Εξελιγμένους μηχανισμούς λειτουργίας.

• Σύγχρονη και σύνθετη σχεδίαση ως προς την εμφάνισή τους.

• Αυτοματοποιημένη χρήση τους μέσω Η/Υ.

• Πιστοποίηση με σύγχρονα κριτήρια. Η αυξημένη ταχύτητα είναι ένα σημαντικό πλεονέκτημα: διεκπεραιώνουν, όπως πάντα, με ασφάλεια τις κληρώσεις, ενώ προσφέρουν περισσότερο χρόνο στους φιλοξενούμενους του Χρήστου Φερεντίνου, όλους αυτούς που έχουν καταστήσει την εκπομπή των κληρώσεων ένα σόου της ελληνικής τηλεόρασης με εξαιρετικά υψηλή τηλεθέαση. Στο στούντιο της ΟΠΑΠ Α.Ε. -στο κεντρικό κτίριο της εταιρείας, στη λεωφόρο Κηφισού 62- οι νέες κληρωτίδες βρίσκονται πάντα ανά δύο για κάθε παιχνίδι, ώστε να διασφαλίζεται απολύτως η απρόσκοπτη κλήρωση των αριθμοπαιχνιδιών της ΟΠΑΠ, κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Σάββατο και Κυριακή, αλλά και κάθε άλλης κλήρωσης (όπως σημεία ΠΡΟΠΟ), όταν παρίσταται ανάγκη. Και προς άρση κάθε αμφιβολίας εάν τα παιχνίδια ΤΖΟΚΕΡ, ΛΟΤΤΟ και ΠΡΟΤΟ είναι παιχνίδια της τύχης, σημειώνουμε ότι στην πρώτη κλήρωση που έγινε με τη νέα κληρωτίδα στο ΤΖΟΚΕΡ (Κυριακή 22/4/2012) Τζόκερ βγήκε το 2, που είχε βγει και κατά την πρώτη κλήρωση της παλιάς, «συνταξιοδοτημένης» πλέον κληρωτίδας, την πρώτη ημέρα που χρησιμοποιήθηκε (16/11/1997).

Κληρωτiδες

PUBLI

νeας εποχhς

18

17-23.05.2012

Spin Doctor

Πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα Οι βόμβες τρόμου και το ελληνικό ναυάγιο. Από τον Στέλιο Κούλογλου Τις τελευταίες μέρες, όταν θέλω να χαλαρώσω, διαβάζω διεθνή Τύπο. Όχι γερμανικές εφημερίδες, που, όπως και πολλά ελληνικά ΜΜΕ, έχουν ασπαστεί την πρόβλεψη ότι επίκειται το 2012 η συντέλεια του κόσμου, η οποία θα ξεκινήσει με την αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη, αν δεν σχηματιστεί κυβέρνηση. Προτιμώ να διαβάζω τον αμερικανικό. Μάλιστα, τον αμερικανικό. Παραδείγματος χάριν, την Τρίτη, την ίδια μέρα δηλαδή που στην Αθήνα η κυβέρνηση προσωπικοτήτων είχε, πριν καν συζητηθεί, καεί, με προσάναμμα το nonpaper του Καμμένου (μια ύποπτη αλλά και κωμικοτραγική ιστορία, δείγμα των νέων ηθών που εισάγουν και νέα κόμματα) και ενώ οι γερμανικές εφημερίδες είχαν τίτλους του τύπου «Τρόμος στην Ελλάδα» («Hannoversche Allgemeine»), οι «New York Times» έβαζαν τα πράγματα στη θέση τους: «Όσο μεγάλο και αν είναι το κόστος για την παραμονή της Ελλάδας, η αποχώρησή της θα ήταν πολύ πιο ακριβή... Η Ελλάδα χρωστάει απίστευτα ποσά σε ευρωπαϊκούς θεσμούς, συμπεριλαμβανομένων των δανείων από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ (...) Εάν η Ελλάδα αποχωρήσει, δεν θα είναι πιθανότατα σε θέση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της. Μόνο οι απώλειες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπε-

#changingGreece

Ελεύθερη πτώση Πώς δεν βλέπουμε τόσα αλεξίπτωτα γύρω μας; Aπό τον Στάθη Χαϊκάλη Είναι η τέταρτη απόπειρα που κάνω να γράψω αυτό το σημείωμα. Οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές, ενώ γύρω μας τόσες γραφίδες έχουν καθημερινά να πουν κάτι χρήσιμο ή επινοητικό. Έχουν γραφτεί περίπου όλα, σε μια στιγμή που το ζήτημα δεν είναι τι λες αλλά, κυρίως, τι πράττεις. Καταλήγω στο ότι έχει αξία να πούμε μερικά λόγια κόντρα στην ψυχολογία του τρόμου, του πανικού και του εκνευρισμού. Η κατάσταση είναι ακραία, αλλά δεν είμαστε η μονή γενιά σ’ αυτήν τη χώρα που έζησε στον

ζας θα εξαφάνιζαν τα αποθεματικά της, υποχρεώνοντας τις άλλες χώρες της ευρωζώνης να τα αναπληρώσουν». Μπλοφάρει η Γερμανία, που απειλεί θεούς και δαίμονες; Πρώτον, η Γερμανία κερδίζει από την ελληνική κρίση όσο είναι ελεγχόμενη. Την ώρα που τα spreads της Ιταλίας και της Ισπανίας ανεβαίνουν λόγω αστάθειας στην Αθήνα, η Γερμανία δανείζεται με επιτόκιο χαμηλότερο από τον πληθωρισμό. Δεύτερον, επειδή οι Μέρκελ και Σόιμπλε έχουν καταλάβει ότι η νεοφιλελεύθερη πολιτική που επέβαλαν στην Ευρώπη έχει οδηγήσει στην εκλογή του Ολάντ, στη συντριβή των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών και στο ελληνικό πολιτικό

αλαλούμ, θέλουν να μαλακώσουν το πράγμα. «Η ελληνική κρίση δεν προήλθε από αποταμιεύσεις», είπε προχθές η κ. Μέρκελ. Προσέξτε, όμως, το «αλλά» που ακολουθεί (η γιαγιά μου έλεγε ότι η πρόταση που ξεκινάει με αλλά λέει την αλήθεια): «Αλλά είναι επίσης σαφές ότι όσο περισσότερο αναπτύσσεσαι, τόσο περισσότερο μπορείς να ξεπληρώσεις τα χρέη σου και γι’ αυτό πρέπει να υπάρξει βιώσιμη ανάπτυξη». Οι Γερμανοί και τα ΜΜΕ βομβαρδίζουν με βόμβες τρόμου για ν’ αποκτήσουν οι ίδιοι καλύτερες θέσεις στην πανευρωπαϊκή διαπραγμάτευση που αναπόφευκτα θ’ αρχίσει και συγχρόνως για ν’ αποτρέψουν άλλες χώρες από το

βίο της παρόμοιες καταστάσεις. Η Ελλάδα είναι παγκόσμιο φαινόμενο αυτήν τη στιγμή, αλλά δεν είναι η μόνη χώρα που ζει στη ζώνη του λυκόφωτος. Ναι, έχουμε πέσει στο κενό, αλλά υπάρχουν γύρω μας πολλά αλεξίπτωτα. Αρκεί να μην προσποιούμαστε, όπως κάναμε επί δύο χρόνια, ότι κάτι θα γίνει πάλι και θα τη βολέψουμε. Οι εκλογές της 6ης Μαΐου έδειξαν ότι το μαχαίρι έφτασε στο κόκαλο, κάτι που ισχύει ό,τι κι αν ψήφισε ο καθένας μας. Ας δούμε μερικά από τα διαθέσιμα αλεξίπτωτα: p ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ; «ΠΑΡ’ ΤΟ ΑΛΛΙΩΣ»: Η σκέψη να δώσουμε παράταση στο πελατειακό σύστημα και στους θύλακες της διαφθοράς, γιατί αυτοί θα μας βοηθήσουν να τη σκαπουλάρουμε, «κάηκε». Ακόμα και αν το κάνεις εσύ ή εγώ, ένας μεγάλος αριθμός πολιτών διάλεξε να τιμωρήσει αυτόν το μεγάλο συμβιβασμό. Ή θα γίνουν μεγάλες αλλαγές ή το πράγμα οδεύει προς τον βράχο. Μόνη επιλογή μας η πίεση ν’ αλλάξουν τα ρεύματα και οι φορείς που ο καθένας μας θεωρεί ότι ταιριάζουν σε αυτό που πιστεύουμε. p ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΩΣ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ: Μέσα σε

Μέσα σε ελάχιστο χρόνο πρέπει να προχωρήσουν αλλαγές που δεν έγιναν επί 40 χρόνια.

ελάχιστο χρόνο πρέπει να προχωρήσουν αλλαγές που δεν έγιναν επί 40 χρόνια. Οι αλλαγές θέλουν λεφτά και χρόνο. Δεν έχουμε ούτε το ένα ούτε το άλλο. Αφού δεν πέτυχε ο δρόμος του μικρού ρίσκου ή του -θεωρούμενου- σίγουρου κέρδους, ας πάμε κατά μέτωπο στο μονοπάτι του υψηλού ρίσκου. p ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ: Αν τιμωρήθηκε κάτι σκληρά, ήταν η διαδρομή της «απαλλοτρίωσης» των Συλλογικών Αγαθών από τα άτομα. Έκλεισε και αυτό το μονοπάτι για τους πολλούς. Διαλέγει ο καθένας μας τις συλλογικότητες που τον εκφράζουν, όχι μόνο για παρηγοριά και καταφυγή αλλά και για δημιουργία, για εργασιακή

να μιμηθούν την Ελλάδα στο αίτημα για ελάφρυνση των μέτρων. Όπως είχε πει παλιότερα η Μέρκελ στον Παπανδρέου, το Μνημόνιο θα έπρεπε να είναι τόσο απεχθές, ώστε να μη θελήσει κανείς στο μέλλον να το ακολουθήσει. «Τη συνάντηση Μέρκελ-Ολάντ θα απασχολήσει και η περίπτωση της Ελλάδας», έγραφε η βελγική «Le Soir», «η οποία φοβίζει όλο τον κόσμο και... μπορεί να επηρεάσει την κοινή γνώμη και άλλων ευρωπαϊκών χωρών». Όλα τα προηγούμενα δεν σημαίνουν καθόλου ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν τα έκανε για μια ακόμη φορά θάλασσα στις άκαρπες διαβουλεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Η συνεχιζόμενη πολιτική παράλυση καταστρέφει ό,τι έχει απομείνει από την οικονομία, με τις καταθέσεις να μεταναστεύουν πριν τους νέους της χώρας. Και το γεγονός ότι προς το παρόν η αποπομπή από την ευρωζώνη μοιάζει για τους δανειστές ακριβότερη από τη συντήρηση του Έλληνα ασθενή στην εντατική δεν αποκλείει ένα τυχαίο επεισόδιο (θα σχηματιστεί άραγε κυβέρνηση στις επόμενες εκλογές;) να παίξει καταλυτικό ρόλο σε μια χώρα που ακροβατεί μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι ενώ Γερμανοί και άλλοι έχουν κάνει τους σχεδιασμούς τους, στην Ελλάδα ούτε κυβέρνηση υπάρχει, ούτε τα κόμματα που διεκδικούν την εξουσία έχουν ένα σχέδιο για τη χώρα, και πολύ περισσότερο εναλλακτικά σενάρια. Ζαλισμένοι από τη συντριβή, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ θέλουν τώρα επαναδιαπραγμάτευση, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ που επέλεξε τις εκλογές δεν έχει plan B, σε περίπτωση που οι δανειστές δεν δεχτούν τα όσα θέλει ν’ αλλάξει στα μνημόνια. Θα υποχωρήσει τότε ή θα οδηγήσει τη χώρα στη δραχμή; Όπως το παλιό τραγούδι, πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα, μόνο που αυτή η βάρκα έχει αρχίσει να μπάζει νερά. Ο Στέλιος Κούλογλου διευθύνει το tvxs.gr και παρουσιάζει στην ΕΡΤ το «Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα».

ισορροπία, για την υπέρβαση. p ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΣ ΝΕΕΣ ΗΓΕΣΙΕΣ: Όπου και να ισορροπήσει αυτή η χώρα, η τύχη της, όχι μόνο σε κεντρικό επίπεδο αλλά και στη γειτονιά που ζούμε, θα καταλήξει σε ηγεσίες που σε αρκετό βαθμό θα είναι νέες. Η ιστορία λέει ότι δεν θα είναι εξ ολοκλήρου νέες, ούτε αυτές που θα επιβιώσουν θα προκύψουν από αξιοκρατικά κριτήρια. Ωστόσο, η πορεία σωτηρίας περνάει μέσα από καινούργια πρόσωπα που έχουν τα κίνητρα ή τα κότσια ή και την άγνοια κινδύνου ν’ αναλάβουν πρωτοβουλίες. Ο καθένας μας παίζει πολλά και γι’ αυτό αυτή η αίσθηση στα μάτια που καίνε. Σχεδόν όλοι είχαμε μάθει στα σίγουρα, εξού και ο εκνευρισμός που ξεχειλίζει. Παίρνουμε, λοιπόν, βαθιά ανάσα κι εντοπίζουμε τα αλεξίπτωτα. Είναι περισσότερα απ’ όσα νομίζουμε. Είναι πιο ανθεκτικά απ’ όσο πιστεύουμε.

Ο Στάθης Χαϊκάλης συμμετέχει σε ομάδες εθελοντών που υποστηρίζουν πρωτοβουλίες, όπως το UP Greek Tourism ή το TEDxAthens. Ασχολείται με τη στρατηγική επικοινωνίας.

19

Υπερκείμενα

Πεθαίνοντας από άρνηση Aπό τον Νίκο Δήμου p Χαμογελάω όταν διαβάζω πως η Ελλάδα διαιρείται σε οπαδούς και αντίπαλους του Μνημονίου. Εγώ, δύο χρόνια τώρα, έναν οπαδό του Μνημονίου δεν έχω συναντήσει - κι αν εσείς έχετε βρει κάποιον, παρακαλώ να μου τον υποδείξετε.

p Το Μνημόνιο είναι μια ποινή, ένα πικρό φάρμακο, μια καταναγκαστική συνθήκη υπαγορευμένη από τους δανειστές μας. Κανένας μας δεν το θέλει. Ούτε αυτοί που το ψηφίζουν. Το επιλέγουν επειδή πιστεύουν (σωστά; λάθος;) ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να ξεπεράσουμε την κρίση, μένοντας στο ευρώ. p Το Μνημόνιο δεν είναι ένα πράγμα - είναι πολλά. Έχει λιτότητα, αλλά έχει και μεταρρυθμίσεις. Το να το καταδικάζουμε ολόκληρο είναι λάθος. Το να θέλουμε το ευρώ (78% του λαού), αλλά να απορρίπτουμε το Μνημόνιο είναι σχιζοφρενικό. Το να το ξορκίζουμε, μιλώντας για κατάργηση, καταγγελία, απαγκίστρωση -ξεχνώντας τις συνέπειες- είναι επικίνδυνο. p Η Ελλάδα σήμερα θυμίζει τη Μαίρη Παπαγιαννίδη. Η καλή δημοσιογράφος έπασχε από AIDS και έκανε χρόνια θεραπεία. Κάποια στιγ-

μή αποφάσισε πως το AIDS δεν υπήρχε, ήταν απάτη, μια συνωμοσία εναντίον της ανθρωπότητας. Σταμάτησε τη θεραπεία, έγραψε βιβλία και άρθρα, παντρεύτηκε έναν ομοϊδεάτη της. Θα βρείτε τις απόψεις της στην ιστοσελίδα: www. hivwave.gr/pages/index.php. p Η Μαίρη πέθανε φέτος, ανήμερα το Πάσχα. Από μια νόσο που πια δεν σκοτώνει. Η άρνηση δεν την έσωσε. (Ελπίζω να μην πήρε και άλλους στον λαιμό της.) p Η «άρνηση» είναι ψυχιατρικός όρος. Σύμφωνα με τον Φρόιντ, πρόκειται για αμυντικό μηχανισμό όπου ο άνθρωπος, αντιμετωπίζοντας ένα δυσβάστακτο γεγονός, αρνείται την ύπαρξή του, παρόλο που υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις. Συνήθως το άτομο αυτό είναι ανώριμο κι έχει δυσκολία να κατανοήσει και ν’ αποδεχτεί την πραγματικότητα. Πιο εύκολα την αρνείται

All write

Η πολιτική του Καραγκιόζη H παραγωγή πολιτικών επιχειρημάτων με ομοιογένεια, παρά την κομματική ανομοιογένεια. Από τον Κώστα Βαξεβάνη Υπάρχουν δύο λόγοι για τους οποίους παράγονται πολιτικά επιχειρήματα. Ο ένας είναι γιατί παράγεται πολιτική σκέψη η οποία πρέπει να εκφραστεί. Ο άλλος είναι γιατί πρέπει να δικαιολογηθούν πολιτικές. Στην Ελλάδα η παραγωγή της πολιτικής σκέψης, κακώς, θεωρείται ως ο καλύτερος τρόπος με τον οποίο παράγονται δικαιολογίες για πολιτικές. Δηλαδή δεν υπάρχει. Η ελληνική πολιτική σκηνή είναι ο καουμπόι που πρώτα πυροβολεί και μετά ρωτάει. Πολύ συχνά με το ύφος και τον στόμφο πρωταγωνιστή ενός σπαγγέτι γουέστερν. Πρώτα δημιουργούν πολιτικές πράξεις και μετά εφευρίσκουν τα πολιτικά επιχειρήματα που θα πείσουν. Η ηθική, βεβαίως, των κομμάτων ίσως πλέον είναι μια κουβέντα προηγούμενης δεκαετίας. Η συζήτηση για το αν εκφράζουν την ηθική στην πολιτική μοιάζει παρωχημένη. Τα κόμματα εξουσίας εγκαταλείπουν τις πολιτικές πλατφόρμες που εκφράζουν τα «δίκαια του κόσμου» για ν’ ανέβουν στο άρμα που εγγυάται την πολιτική τους επιβίωση. Εν ολίγοις, εμφανίζεται τα τελευταία χρόνια μια μεγάλη αντίφαση. Όσο οι πολίτες δυσανασχετούν κάτω από πολιτικές λιτότητας, απώλειας εισοδήματος και μείωσης κοινωνικών δαπανών, τόσο οι πολιτικοί την παρουσιάζουν ως τη μόνη αναγκαία λύση. Προφανώς οι πολιτικοί δεν τρελάθηκαν. Αντιθέτως παρουσιάζουν μια διορατικότητα που είναι στον αντίποδα της συνήθους τυφλότητάς τους. Αντιλαμβάνονται πως το πολιτικό τους μέλλον κι η προσωπική τους ανέλιξη είναι άμεσα συνδεδεμένα με την οικονομική ελίτ που κυριαρχεί στην Ευρώπη. Η μόδα του νεοφιλελευθερισμού που άλλοτε παίρνει τη σκληρή μορφή των πολιτικών θέσεων και άλλοτε εμφανίζεται ως ένα αυταπόδεικτο πολιτικό brand («Φταίει το κράτος, όχι εσύ») δεν έχει κανένα stress πολιτικής ταυτότητας, αλλά επικράτησης κι επιβίωσης. Αυτό φάνηκε έντονα στην πρόσφατη «κυ-

βερνητική» κρίση. Έγινε παραγωγή πολιτικών επιχειρημάτων με ομοιογένεια, παρά την κομματική ανομοιογένεια.

- «Η χώρα κινδυνεύει γιατί μένει ακυβέρνητη». Το πρόβλημα με τη χώρα δεν είναι ότι είναι ακυβέρνητη, αλλά ότι έχει κυβερνηθεί επί δεκαετίες με συγκεκριμένο τρόπο. Άρα, έχει σημασία όχι η ακυβερνησία αλλά ο τρόπος της διακυβέρνησης. Αυτό μάλλον είναι το επικίνδυνο.

-«Πρέπει να είναι μια κυβέρνηση εθνικού σκοπού. Γιατί δεν συμμετέχει ο Τσίπρας;». Τον εθνικό σκοπό δεν τον ορίζουν το ποιοι συμμετέχουν αλλά το τι θα υλοποιηθεί. Γιατί πρέπει μια «εθνική κυβέρνηση» να εμπεριέχει κάποιον ο οποίος είναι «αλαζόνας, χωρίς υπευ-

θυνότητα, νομιμοποιητής των κουκουλοφόρων κ.λπ.»; Γιατί δεν προχωρούν μόνοι τους; -«Να έρθουν όλοι μαζί να επαναδιαπραγματευτούμε το Μνημόνιο». Πώς θα γίνει αυτό; Πώς θα το εγγυηθούν όσοι έλεγαν πως δεν υπάρχει άλλη λύση, και μάλιστα το υπέγραψαν κιόλας; -«Θα γυρίσουμε στη δραχμή, δεν ακούτε τι λένε οι ξένοι;». Υπάρχουν και άλλοι ξένοι, νομπελίστες, όπως ο Κρούγκμαν, οι οποίοι λένε πως «το πρόβλημα δεν είναι τα ελλιπή μέτρα λιτότητας, αλλά η ίδια η λιτότητα». Επίσης, στους ξένους συμπεριλαμβάνεται και η Μέρκελ, η οποία δήλωσε (την Τρίτη 15 Μαΐου) πως θα χαλαρώσουν τα μέτρα του Μνημονίου, αν σχηματιστεί κυβέρνηση. Άρα, το Μνημόνιο

και την απωθεί. p Το ότι η ελληνική κοινωνία παρουσιάζει συμπτώματα ανωριμότητας είναι πια κοινοτοπία. Όλη η Ελληνική Κρίση οφείλεται σε αυτήν: από τη συσσώρευση ιδιωτικού και δημόσιου χρέους ως την υπερψήφιση ανόητων υποσχέσεων (π.χ. «λεφτά υπάρχουν»). p Οι αντι-μνημονιακοί, λοιπόν, οφείλουν να μας εξηγήσουν λεπτομερέστατα πώς θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Και κυρίως πώς θα πείσουν τους δανειστές μας να αποδεχτούν τις απόψεις τους. Διότι το Μνημόνιο δεν είναι δικό μας δημιούργημα, ώστε να μπορούμε μονομερώς να το εξαφανίσουμε, να το αγνοήσουμε ή (έστω) να το τροποποιήσουμε. Αν επιμείνουμε στη σκέτη άρνηση, θα τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια μας και θα έχουμε την τύχη της Μαίρης Παπαγιαννίδη.

δεν είναι ανελαστικό και εξυπηρετεί συμφέροντα.

-«Πρέπει να δούμε όλοι μαζί την ανάπτυξη». Στις προβλέψεις της τρόικας δεν υπάρχει καμιά πρόβλεψη για ανάπτυξη. Ενώ υποτίθεται αντιμετωπίζουν έλλειμμα 2-4 δισ., αντί να πάρουν μέτρα γι’ αυτό το ποσό και ταυτόχρονα μέτρα ανάπτυξης, παίρνουν μέτρα για 11,5-15 δισ., χωρίς κανένα μέτρο ανάπτυξης.

-«Θα καταστρέψουν τη χώρα αυτοί που λένε όχι σε όλα». Το επιχείρημα μπορεί εύκολα ν’ αντιστραφεί και να γίνει «θα καταστρέψουν τη χώρα όσοι λένε ναι σε όλα» χωρίς όρους.

-«Με την ανασφάλεια αυτή θα καταρρεύσουν οι τράπεζες». Καταρχάς, οι τράπεζες έχουν καταρρεύσει. Αν οι καταθέτες ζητήσουν τα λεφτά τους, δεν θα έχουν να τους τα δώσουν. Τα έκαναν δάνεια στους εαυτούς τους και στις offshore εταιρείες τους. Επίσης, η κατάρρευση μπορεί να επέλθει όταν λες συνεχώς «οι τράπεζες θα καταρρεύσουν» για να εξυπηρετηθείς πολιτικά.

-«Να φτιαχτεί τουλάχιστον μια κυβέρνηση τεχνοκρατών». Οι τεχνοκράτες, για να κυβερνήσουν, πρέπει να υλοποιήσουν πολιτικές και κατευθύνσεις. Άρα, το θέμα είναι και πάλι για ποιες πολιτικές μιλάμε. Τα επιχειρήματα αυτά, τα οποία δεν είχα συγκεντρωμένα, κατάφερα να τα καταγράψω, ακούγοντας όσο έγραφα το άρθρο το δελτίο ειδήσεων ενός ραδιοφώνου. Οι φορείς αυτών των επιχειρημάτων είναι η πλειονότητα των κομμάτων ή, για να ακριβολογούμε, των ηττημένων κομμάτων. Η καταγραφή τους και η αντιπαράθεσή τους με την «άλλη επιχειρηματολογία» δεν είναι καμιά ανάγκη μου για υποστήριξη του Τσίπρα, αλλά μια προσπάθεια να δείξω πως η πολιτική στην Ελλάδα τον καιρό της κρίσης παράγεται με φοβικά επιχειρήματα. Ζητούμενο είναι να μην καταρρεύσει το πολιτικό σύστημα και να διασωθούν τα κόμματα που το υπηρέτησαν. Η παρέμβαση των ξένων παραγόντων, και κυρίως της Μέρκελ που εκβιάζει πολιτικές εξελίξεις προσφέροντας χρήμα, στους παλιότερους θυμίζει άλλες εποχές. Τότε που οι Βρετανοί στρατηγοί επιθεωρούσαν την Ελλάδα και οι Έλληνες πολιτικοί αναφωνούσαν «στρατηγέ, ιδού ο Στρατός σας». Όλες αυτές τις μέρες στα κομματικά γραφεία υπήρξαν σενάρια για δημιουργία κυβέρνησης που ξεπερνούν τη συνταγματική ομαλότητα. Για τη σωτηρία της πατρίδας, υποτίθεται. Σε αυτά η κ. Μέρκελ συμφωνούσε. Επίσης για το καλό μας. Μπορεί να φαίνεται πως είναι μια πολιτική του Καραγκιόζη, αλλά μάλλον είναι πολιτική απευθείας από το Σεράι. Η εκπομπή του Κώστα Βαξεβάνη «Το κουτί της Πανδώρας» προβάλλεται από τη ΝΕΤ.

20

17-23.05.2012

The Network

21 μηνών Ο μπέμπης του ελληνικού ίντερνετ. Από τον Άρη Δημοκίδη

Υπερβολές

Στο site της LifO

www.lifo.gr

RETWEETS

«ΜΙΚΡΟΠΡΑΓΜΑΤΑ» η στήλη του Άρη Δημοκίδη

ΠανΕξυπνος γονΙΟς έφτιαξε το bebisthoughts. wordpress.com, που περιγράφει την καθημερινότητα ενός υπαρκτού μωρού και τις υποθετικές σκέψεις του. Είναι καλογραμμένο, με παιδική αθωότητα κι ενήλικη ειρωνεία. Μας καλωσορίζει: «Με λένε Γιάννη. Αυτήν τη στιγμή είμαι 21 μηνών, αλλά σκοπεύω να μεγαλώσω. Φοράω πάνα, ξυπνάω τα βράδια, το λεξιλόγιό μου αγγίζει με δυσκολία τις 5, άντε 6 λέξεις (αν θεωρήσουμε λέξη το “νταντά”, που σημαίνει μανταρίνι, μπισκότο, τυρί, νερό και βόλτα την ίδια στιγμή), λατρεύω τα τάπερ και τα κοντρόλ. Αρχίζω αυτό το μπλογκ γιατί πιστεύω πως τα μωρά υποεκπροσωπούνται στο διαδίκτυο και για να σπάσω λίγη πλάκα». Να μερικά πρόσφατα μικρο-ποστ του: Κaποιο eρχεται: «Αν δεν καταφέρω να του αποσπάσω κλειδιά και κινητό τα πρώτα πέντε λεπτά, θα το θεωρήσω προσωπική αποτυχία». Παιχνiδια παντοy: «Αν είχαν φτιαχτεί για να είναι τακτοποιημένα μέσα σε κούτες και θήκες φύλαξης, δεν θα ήταν παιχνίδια. Θα ήταν χειμωνιάτικα». eξω: «Δεν καταλαβαίνω τι μπορεί να κάνει ένας μπέμπης 21 μηνών μέσα σ’ ένα σπίτι μήνα Μάιο με 30 βαθμούς Κελσίου… Να πλύνει τα πιάτα; Να μαζέψει τα χαλιά; Να βάλει μπουγάδα στα μάλλινα; Θέλω κήπο, πάρκο, κούνιες non stop και να γυρίζουμε σπίτι το βράδυ. Θα μπορούσα να κοιμηθώ κι εκεί - αν δεν φοβόμουν μη μου πέσει το φεγγάρι στο κεφάλι και γίνω κίτρινος…». Διaλογος: «Παίρνω το βιβλίο της Ντόρας, τη δείχνω, μετά δείχνω την τηλεόραση, λέω γκογκό, κρατώντας το κοντρόλ στα χέρια, κι εννοώ “θέλω να δω Ντόρα”. Αυτές είναι οι απαντήσεις της μαμάς, που βλέπει κάτι άλλο στην τηλεόραση: -Η Ντόρα κοιμάται.

-Η Ντόρα κάνει νάνι.

-Η Ντόρα θα ξυπνήσει μετά.

-Η Ντό-ρα κάνει νάνι, νά-νι.

-Η Ντόρα είναι κουρασμένη.

-Η Ντόρα είναι άρρωστη.

-Η Ντόρα είναι στο νοσοκομείο.

-Η Ν-τ-ό-ρ-α κάνει ν-ά-ν-ι.

-Φέρε μου το κοντρόλ να σ’ τη βάλω». Μπορείτε, φαντάζομαι, να μαντέψετε τι γινόταν στο ενδιάμεσο…

The Artist: «Άλλοι κάνουν τέχνη για την τέχνη. Εγώ

«Τα κόμματα θα κατέβουν να δηλώσουν καθαρά 1) αν δέχονται να κυβερνήσουν και 2) αν δέχονται να κυβερνήσουν, ενώ κάποια άλλα δεν δέχονται». @Liana_Ger

«Αν ήμουν πιο νέος, θα έφτιαχνα μια τρομοκρατική ομάδα και θα την έλεγα “Νουνεχείς Πυρήνες της Κοινής Λογικής”. Μοναδικός στόχος οι λαϊκιστές». @aNameToCome

«Ο πρώτος υποψήφιος που θα τυπώσει το logo του πάνω σε χαπάκια Χanax και θα τα μοιράζει σε ομιλίες θα κάνει τη μεγάλη διαφορά». @mikroanalogo

κάνω κλάμα για το κλάμα. Κι είμαι ο καλύτερος στο είδος μου». Παιδικa τραγοyδια: «Πρώτα μας μαθαίνετε ηλίθια τραγούδια τύπου “Στου Μανώλη την ταβέρνα” και μετά απορείτε -και δεν αντέχετε- που τραγουδάμε τη μελωδία τους από το πρωί ως το βράδυ; Γιατί δεν δοκιμάζετε άλλους συνθέτες; Πιάστε Αττίκ, Λένα Πλάτωνος, Lady Gaga… Πάντως, όσο και να ψάξετε, τραγούδια σαν τον “Μπάρμπα Μπρίλιο” δεν γράφονται σήμερα!». Αληθειες: « Έχω πια κι εγώ καταλήξει. Καλώδια, διακόπτες, κοντρόλ, κλάμα, κλειδιά, γλείψιμο τζαμιών, βγάλσιμο κάλτσας, χτύπημα του κεφαλιού στο πάτωμα, άνοιγμα κατάψυξης, μια ολόκληρη μέρα αφαγίας: οι μεγαλύτερες απολαύσεις της ζωής είναι απαγορευμένες». Κοινη λογικη: «Πίσω από κάθε επιτυχημένο μπέμπη κρύβεται μία ξενυχτισμένη μαμά. Πίσω από κάθε αποτυχημένο μπέμπη κρύβεται μία επιτυχημένη αδελφή του. Πίσω από κάθε επιτυχημένη μαμά κρύβεται ένας φανταστικός μπέμπης…»

Angelo Says

Silver Couch no 67:

Rafael Rozendaal Από τον Άγγελο Πλέσσα Ποιες είναι οι μεγαλύτερες καλλιτεχνικές επιρροές σου; Kazimir Malevich και Walt Disney. Υπάρχει ένα ιδανικό μέρος για καλλιτέχνες; Kαι αν ναι, πού; Όχι, δεν υπάρχει. Το καλύτερο φαγητό είναι στην Ιαπωνία, οι καλύτερες παραλίες στη Βραζιλία και καλύτερο μέρος για επαγγελματική σταδιοδρομία είναι η Νέα Υόρκη. Τα ταξίδια είναι το καλύτερο. Τι θέλεις να κάνεις σε 30 χρόνια από τώρα; Να σκηνοθετώ ταινίες ή βιντεοπαιχνίδια.

O Rafael Rozendaal είναι καλλιτέχνης με έδρα το Άμστερνταμ και το Βερολίνο. newrafael.com www.angelosays.com | www.twitter.com/angelosays

«Αυτή η χούντα, που δεν τελείωσε το ’73, να δεις που προσπαθεί να μας εξοντώσει με τις τόσες απανωτές Εκλογές-Γιορτές της Δημοκρατίας». @KostasMantzaris

«Πήγα να κάνω ανάληψη σε ΑΤΜ και μου έβγαλε φασόλια». @Ta_zGa

«Ευτυχώς που θα έχουμε πάλι εκλογές, γιατί στις προηγούμενες δεν έγραψα καλά». @jostamat

«Καλομάθαμε με τα πρακτικά και θα θέλουμε να μαθαίνουμε μέχρι και τι λέει στη σύσκεψη της εκπομπής της η Μενεγάκη». @anipsios

«Μην ανησυχείτε, βρε, αν θα διαλυθεί η χώρα. Θα γίνουμε μικρά κρατίδια και θα αλληλοψηφιζόμαστε στη Γιουροβίζιον». @DimMerlin

Eίναι αργά για δάκρυα Η συνδιοίκηση των συνδικαλιστών με τους διοικητές των κρατικών φορέων ήταν καταστροφική για τον σχεδιασμό της χώρας.

Aπό τον Ν.Σ. Μάργαρη Έβλεπα τον κ. Καμμένο να οδηγεί το φουσκωτό προς Σαμοθράκη μετά την άρνηση του λιμενάρχη να επιτρέψει και την επιβίβαση συνεργείου της ΕΡΤ στο πλωτό του Λιμεναρχείου. Μπροστά από τον κ. Καμμένο υπήρχαν ένα ή δύο παιδιά αμέριμνα. Μπορεί ο κ. Καμμένος να σκίζει τα ρούχα του για την εθνική μας περιουσία, ασφάλεια και τα πετρέλαια, μόνο που, για τα παιδιά, το να πηγαίνουν με φουσκωτό χωρίς να φορούν σωσίβιο απαγορεύεται. Άγνοια κινδύνου ή απλώς τζάμπα μάγκας, ο οδηγός του φουσκωτού δείχνει πόσο παίρνει στα σοβαρά τους νόμους και τις γραφές! Μέχρι το 1981, για να γίνει κάποιος διοικητής της ΔΕΗ ή της Ολυμπιακής ή μιας τράπεζας, έπρεπε να είχε κάνει κάτι στη ζωή του. Όμως ήρθε η «κοινωνικοποίηση» των ΔΕΚΟ και των τραπεζών με την είσοδο των «εργαζομένων» στα διοικητικά συμβούλια με τη νέα γενιά των συνδικαλιστών. Οι οποίοι, μια και δεν μπορούσαν να μπουν στη διοίκηση από την πόρτα, μπήκαν από το παράθυρο. Και άρχισε η «συνδιοίκηση» της Ολυμπιακής, της ΔΕΗ, του ΟΣΕ και των τραπεζών με τους συνδικαλιστές, οι οποίοι αλώνιζαν, με τους διοικητές, τους διευθύνοντες συμβούλους και τους προέδρους να κάνουν πως διοικούν, εφαρμόζοντας -ως κότες- οποιαδήποτε αξίωση των συνδικαλιστών. Οι πολιτικοί άλλο που δεν ήθελαν, μια και με τη βοήθεια των συνδικαλιστών αποκτούσαν πελατεία, ενώ οι συνδικαλιστές σιγά-σιγά έπαιρναν τον δρόμο για τη Βουλή και στη συνέχεια γίνονταν υπουργοί. Δείτε ακόμα και σήμερα πόσοι συνδικαλιστές είναι στην εξουσία και αναρωτηθείτε τι σπουδές είχε ο πρόεδρος των συνδικαλιστών του ΙΚΑ ή και ο συνδικαλιστής του ΟΤΕ. Έχει δει κάποιος τις σπουδές των μελών του υπουργικού συμβουλίου στην Αγγλία ή τη Γαλλία; Μου φαίνεται, στ’ αλήθεια, περίεργο να θέλουμε να κάνουμε νέο αναλυτικό πρόγραμμα στα γυμνάσια και τα λύκεια και οι τηλεοράσεις να καλούν τους προέδρους των συνδικαλιστικών οργάνων, οι οποίοι έχουν ν’ ανοίξουν βιβλίο εδώ και δεκαετίες. Να αναφερόμαστε στον νόμο για τη δημοτική εκπαίδευση και να φωνάζουνε τον πρόεδρο της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας. Έτσι καταφέραμε με αγράμματους και αμόρφωτους να κάνουμε όλους τους σχεδιασμούς, από τα αναλυτικά προγράμματα του δημοτικού μέχρι τον σχεδιασμό των αερομεταφορών και των συγκοινωνιών. Θυμάμαι ότι, όταν η Aegean είχε κάνει κάποια συμφωνία με τη Lufthansa, οι συνδικαλιστές της Ολυμπιακής τους αποκαλούσαν γερμανοτσολιάδες. Τότε η Ολυμπιακή φέσωνε το ΙΚΑ, έκλεβε καύσιμα και απεργούσε ό,τι ώρα ήθελε, ταλαιπωρώντας τους κακόμοιρους ιθαγενείς. Να αναφέρω και τους αγρότες που, όταν η διεθνής τιμή του βαμβακιού ήταν μισή απ’ ό,τι εισέπρατταν, αυτοί έκλειναν τους δρόμους; Τους κτηνοτρόφους που δήλωναν τριπλά πρόβατα απ’ όσα είχαν; Έχει άραγε νόημα αυτή η συζήτηση; Ιδιαίτερα όταν όλη η κοινωνία έχει γίνει μια τεράστια συνδικαλιστική οργάνωση που νομίζει ότι όλοι μάς χρωστούν γιατί, όταν οι άλλοι έτρωγαν βελανίδια, εμείς είχαμε χοληστερίνη;

21

Breaking News

Οι επίμονοι πολιτικοί με το χαμηλό IQ Ολόκληρο το ευρωπαϊκό πολιτικό σύστημα επιμένει να φέρει σε μια χώρα την καταστροφή.

Aπό τον Σταύρο Διοσκουρίδη

Ξέρετε τι θα επιθυμούσα; Μια οικουμενική κυβέρνηση με την Αριστερά μπροστά, που δεν θα ήθελε να κάνει την Ελλάδα σοσιαλιστικό παράδεισο σε δύο μέρες, αλλά θα προσπαθούσε μεθοδικά και με υπομονή ν’ αλλάξει τη διαδικασία παραγωγής της χώρας μας. Μια κυβέρνηση που θα έκανε τα αυτονόητα: θα επέφερε μια πρόσκαιρη κοινωνική ειρήνη, θα εκμεταλλευόταν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας προς όφελός μας και θα συνέβαλλε στην αλλαγή πορείας του τρόπου που αντιλαμβάνεται η Ευρωπαϊκή Ένωση την οικονομία. Θα ήθελα μια κυβέρνηση που θ’ αντιλαμβανόταν τα αποκαρδιωτικά νούμερα και θα προσανατολιζόταν στην αλλαγή των οικονομικών δεικτών που εμφανίζουν τη χώρα μας έτοιμη να παρουσιάσει σοβαρό ανθρωπιστικό πρόβλημα. Η αύξηση της ανεργίας, η μείωση των μισθών, η κατακόρυφη πτώση του βιοτικού επιπέδου, η υποβάθμιση της ίδιας της σημασίας της ζωής, είναι ευρωπαϊκά φαινόμενα που χτυ-

πούν περισσότερο την απροστάτευτη Ελλάδα. Δεν είναι καιρός για κομματικές κορόνες, ούτε για λαϊκά δικαστήρια, αλλά για να δημιουργηθεί μια πολιτική κουλτούρα που θα έχει μέλημα την εξυπηρέτηση του πολίτη και όχι την αναπαραγωγή της συντεχνίας τους. Αλλά πάντα υπάρχει ένα αλλά. Έχουμε μια Ευρώπη που δουλεύει εδώ και δυόμισι χρόνια για να εισπράττει η Γερμανία. Ακόμα και οι ίδιοι το παραδέχονται πια. Μια Ευρώπη που δεν διστάζει να λέει πως θα καταδικάσει έναν λαό στη δυστυχία, πως θα οδηγήσει ένα ισότιμο μέλος της σε μια καταστροφική διάλυση επειδή αυτήν τη στιγμή περνά μια βαθιά πολιτική και κοινωνική κρίση. Μια Ευρώπη που εκβιάζει και απειλεί, πιστεύοντας ότι έτσι θα φέρει την ανάπτυξη και την... ασφάλεια. Μια Ευρώπη που συνεχίζει να παράγει πολιτικούς χαμηλού IQ, που δεν αντιλαμβάνονται ότι ο ανταγωνισμός στο εσωτερικό της Ε.Ε. τη μετατρέπει σε παιχνιδάκι των οίκων

Urban lab

Ο διάολος κόβει βόλτες στο μπαλκόνι

Στα λεωφορεία ο χρόνος κάπως διαστέλλεται / γίνεται πιο μακρόσυρτος, ο κόσμος μαζεύεται στις σκέψεις του / βυθισμένος στις δικές μου, κάποια στιγμή πιάνω τον εαυτό μου να προσπαθεί να διαβάσει το τατουάζ ενός νέου παιδιού λίγο πάνω από τα 20 / πάνω στο μπράτσο καταφέρνω να δω: «γαμώ τη ζωή μου» / στην αρχή σοκάρομαι, γιατί δεν μπορώ να διακρίνω κάποια εμφανή συμφορά που να ταλαιπωρεί τον νέο αυτό άνθρωπο / το αντίθετο μάλιστα / η έκπληξη γίνεται όλο και μεγαλύτερη όσο τον παρατηρώ καλύτερα / είναι ένα ωραίο παιδί, στην ακμή της νεότητας, αρκετά καλοντυμένο, τα αθλητικά που φοράει είναι αυτό που παλιότερα αποκαλούσαμε «σινιέ» / πώς είναι δυνατόν στα 20 να χτυπάς ένα τέτοιο τατουάζ; / «το κάνει για να προκαλέσει» ή για να την «πει» στους δικούς του, προσπαθώ να καθησυχάσω τον εαυτό μου που έχει αναστατωθεί υπερβολι-

Illustration: Dreyk the Pirate

(και από κάπου μπαίνουν κατσαρίδες) Aπό τον Δημήτρη Ρηγόπουλο

κά / κατεβαίνοντας από το λεωφορείο, κι ενώ έχει πέσει πια η νύχτα, ένα ζευγάρι τσακώνεται, όπως στις παλιές ελληνικές ταινίες / «δεν θέλω να σε ξαναδώ στα μάτια μου, ακούς; Στα μάτια μου, εξαφανίσου!», ουρλιάζει η γυναίκα / όπως πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, ο άντρας προσποιείται τον αποφασιστικό, αλλά στην πραγματικότητα τα έχει κάνει πάνω του / αισθάνομαι χάλια που περνάω σχεδόν από δίπλα τους, αλλά λίγο πιο κάτω συνειδητοποιώ ότι μου άρεσε αυτή η φέτα πραγματικής ζωής

και γνήσιου πάθους μέσα σε μια εβδομάδα που όλη μας η ύπαρξη κινείται στη σφαίρα της πολιτικής παλαβομάρας / παραμένουμε Εξάρχεια και στην καλή είδηση ότι η οικία Λοβέρδου στην οδό Μαυρομιχάλη θα αποκατασταθεί επιτέλους, καθώς το έργο εντάχθηκε τελεσίδικα στο ΕΣΠΑ / συγκλονιστικό κτίριο, έργο του Τσίλερ, με μεταγενέστερες μετατροπές από τον Αριστοτέλη Ζάχο, με τις χαρακτηριστικές Καρυάτιδες στην ταλαιπωρημένη του πρόσοψη / στο ΕΣΠΑ και το μεγαλειώδες Ρεξ της Πα-

αξιολόγησης, του City και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων της Άπω Ανατολής. Μέσα σε αυτό το κλίμα το ελληνικό πολιτικό σύστημα αλλάζει διάθεση, ανάλογα με τα σχόλια και τα like στο Facebook. Αντί να ενημερώσουν τον κόσμο για το πώς μπορεί να αντιμετωπίσει τη δεινή θέση στην οποία βρίσκεται, επιμένουν εδώ και μια εβδομάδα σε μια συνεχόμενη αερολογία, που μόνο στόχο έχει να ικανοποιεί τα αυτιά των οπαδών τους. Αποδεικνύονται τόσο λίγοι, που πραγματικά δεν με παραξενεύει καθόλου που έκαναν τον ανύπαρκτο Μιχαλολιάκο συνομιλητή τους. Αυτό αξίζει σ' εκείνους, αλλά, δυστυχώς, δεν αξίζει σε όλους τους υπόλοιπους. Η ελπίδα, βέβαια, πάντα πεθαίνει τελευταία. Κοιτώντας, όμως, γύρω μου, δεν βλέπω και πολλούς να ελπίζουν ακόμα.

sd@lifo.gr

νεπιστημίου / καλώς εχόντων των πραγμάτων, τα έργα και στα δύο κτίρια θα μπορούσαν ν’ αρχίσουν μέχρι το τέλος του χρόνου / μπράβο στον δήμο (αν, τελικά, είναι ο δήμος) και στην επιμονή του να καθαρίζει και να ξανακαθαρίζει τους τοίχους των κτιρίων περιμετρικά της Ρωμαϊκής Αγοράς από τα γκράφιτι και το tagging / στενόχωρες φήμες για επικείμενα λουκέτα σε αγαπημένες επιχειρήσεις του κέντρου κυκλοφορούν τις τελευταίες ημέρες, όχι πως μένουμε με το στόμα ανοιχτό / δεν θα γράψω τι και πού, απλώς αν κατεβαίνετε στο κέντρο και έχετε ώρα και χρήματα για έναν καφέ, για φαγητό ή για ένα βιβλίο, πηγαίνετε και στηρίξτε μέρη, στέκια που θα σας λείψουν τρομερά πολύ αν εξαφανιστούν από τη μια μέρα στην άλλη / ήδη ο Κάουφμαν της Σταδίου μας άφησε χρόνους / ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που κάνουν τα λεγόμενα αστικά κόμματα είναι ότι δεν λένε ποτέ την αλήθεια για το Μνημόνιο / ότι, δηλαδή, δίπλα σε επαχθέστατα και άδικα μέτρα, υπάρχουν προβλέψεις για πράγματα που θα έπρεπε να έχουμε κάνει χρόνια τώρα, ανεξαρτήτως μνημονίων / αλήθεια, αυτή η ιστορία να σταματάνε τα μέσα μαζικής μεταφοράς όταν οι εργαζόμενοι κάνουν γενικές συνελεύσεις συμβαίνει σε κάποια άλλη χώρα του δυτικού κόσμου; / είναι δυνατόν να μένει η Αθήνα χωρίς μετρό για τέσσερις ή πέντε ώρες επειδή οι συνδικαλιστές καλούν τους εργαζόμενους σε γενική συνέλευση! / να μην προβλέπεται, δηλαδή, προσωπικό ασφαλείας έτσι ώστε να διεξάγεται η συγκοινωνία κανονικά; / τουλάχιστον γι’ αυτή την ελληνική πατέντα δεν φταίει η κυρία Μέρκελ.

Sean Scully - «Doric», 3.11.12, 2012, Pastel on paper, 102.2x152.1 εκ. Ιδιωτική Συλλογή © Sean Scully / Neo Neo Inc.

22 17-23.05.2012 σynenteyξη

to δωρικο πνευμ

Ο σημαντικός Ιρλανδός ζωγράφος Σον Σκάλι που εξανθρωπίζει την αφηρημένη τέχνη απ και σκέφτεται να εγκατασ Από τον Χρήστο Παρίδη.

23

μα του σον σκαλι

ποτίνει φόρο τιμής στην αρχαία Ελλάδα με μια μνημειακή έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη σταθεί μόνιμα στην Αθήνα. Φωτό: Σπύρος Στάβερης.

24

17-23.05.2012

Π

ότε πρωτοήρθατε στην Ελλάδα; Το 1967, με τους Συνταγματάρχες. Τότε ήμουν χίπης, ενδιαφερόμουν για τον κομμουνισμό και ήθελα να πάω στη Βουλγαρία. Θέλοντας να κερδίσω χρήματα, πούλησα το αίμα μου σ’ ένα νοσοκομείο στη Θεσσαλονίκη.

δα και σε αυτό που της οφείλουμε. Σε αυτό που αισθάνομαι ότι οφείλω εγώ στην Ελλάδα. Στη ζωή που είχα χάρη στην Ελλάδα. Στο γεγονός ότι σε μια εποχή που η ζωή δεν είχε καμία αξία η Ελλάδα έδωσε αξία στην ανθρώπινη υπόσταση, σαν να είχε μια ιερότητα, κι επίσης στη σημασία του να μπορείς να διαφωνείς. Αυτά ήταν προοδευτικές ιδέες, τρελές. Οι Έλληνες αναχαίτισαν την Περσική αυτοκρατορία που, αν είχε κατακτήσει την Ευρώπη, θα ζούσαμε μια διαφορετική ζωή. Όλα εξαρτώνται απ’ όλα τα άλλα. Με συνδέει βαθύς συναισθηματισμός μ’ αυτό και το σέβομαι βαθύτατα. Είμαι ευγνώμων στην Ελλάδα, το λίκνο της δημοκρατίας. όπως η Ινδία είναι το λίκνο του πνευματισμού και η Αναγέννηση το λίκνο της νέας συνειδητοποίησης, με την οποία επίσης είμαι πολύ κοντά. Λατρεύω το Quattrocento.

Εκείνη την εποχή πρέπει να ήσασταν σπουδαστής ακόμα. Ναι, ζούσα στο Λονδίνο, που ήταν το επίκεντρο όλης εκείνης της hip κουλτούρας. Ροκ εν ρολ, γιαπωνέζικο και γαλλικό σινεμά, αβανγκάρντ μουσική, χορός, περφόρμανς, ζωγραφική. Είδα εξαιρετικούς ζωγράφους, όπως ο Όρμπαχ, ο Φρόιντ, ο Μπέικον. Ήμουν από τότε διεθνιστής.

Πολιτισμικά, εννοείτε; Μ’ ενδιαφέρει πολύ η ιδέα του διεθνισμού. Δεν είμαι ιδιαίτερα υπέρ της έννοιας του έθνους. Δεν μ’ ενδιαφέρει και πιστεύω ότι καταπιέζει την ανθρώπινη εξέλιξη. Όλη αυτή η προσκόλληση στις παραδόσεις και στους τόπους δεν με αφορά καθόλου. Δεν θεωρείτε κάποιον τόπο πατρίδα σας; Όχι, δεν έχω την αίσθηση της πατρίδας. Πατρίδα μου είναι εκεί όπου βρίσκομαι. Οι άνθρωποι, οι μεταξύ τους σχέσεις. Νιώθω κοντά στους ανθρώπους. Ας επιστρέψουμε στο Λονδίνο του 1967. Θύμιζε το σκηνικό του «Blow Up» του Αντονιόνι; Το Blow Up είναι υπέροχο παράδειγμα του πώς ήταν το Λονδίνο. Και δείχνει πολύ ωραία την υφέρπουσα παρακμή του. Εκείνο που είναι επίσης χαριτωμένο και πολύ αληθινό στο φιλμ είναι η όμορφη σιωπή των πάρκων του Λονδίνου, όπου ακούγεται ο αέρας στα δέντρα. Η ταινία έχει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον για μένα, γιατί οι πίνακες που χρησιμοποιούνται είναι του καθηγητή μου Ίαν Στήβενσον. Εκείνο τον καιρό εσείς είχατε καταλήξει σε κάποιο στυλ ή ακόμα πειραματιζόσασταν; Πήγα στη Σχολή Καλών Τεχνών αρκετά μεγάλος, στα 19, γιατί ήμουν παιδί της εργατικής τάξης - δούλευα από τα 15 μου. Ήξερα ότι ήθελα να γίνω καλλιτέχνης, αλλά ζούσα σ’ ένα πολύ σκληρό περιβάλλον. Πρέπει να σου πω ότι το Λονδίνο, από συναισθηματικής απόψεως, είναι η πιο βίαιη πόλη του κόσμου, από την εποχή του Ντίκενς μέχρι σήμερα. Ξεκίνησα, λοιπόν, εκεί ως ένας ολοκληρωμένος παραστατικός ζωγράφος και το εγκατέλειψα μετά από δυο χρόνια σπουδών, για χάρη της αφηρημένης σκέψης. Τώρα πια δεν νομίζω ότι μπορώ να επιστρέψω σ’ αυτό. Όπως ο Πικάσο, που δεν μπόρεσε ποτέ να εντρυφήσει στην αφηρημένη τέχνη. Είσαι αυτό που είσαι… Το έχετε ξαναπεί: «Ας κάνει ο καθένας αυτό για το οποίο είναι ικανός…». Ακριβώς. Κάντε αυτό που μπορείτε κι αφήστε τους άλλους να κάνουν αυτό που μπορούν εκείνοι. Οπότε, όλοι μαζί να κάνουμε κάτι. Βλέπω τον εαυτό μου ως έναν κόμπο χαλιού. Συχνά σας συνδέουν με τη ζωγραφική του Ρόθκο. Όντως σας έχει επηρεάσει; Αυτό έχει ειπωθεί πολλές φορές. Υπάρχουν πολλές επιρροές στη δουλειά μου. Σημαντικές υπήρξαν ο γερμανικός εξπρεσιονισμός και ο φωβισμός, γιατί με απελευθέρωσαν. Είχα εκπληκτικό φυσικό ταλέντο στο χρώμα, το χρησιμοποιούσα κατευθείαν, χωρίς να σκέφτομαι, με απαράμιλλη ευκολία. Και φυσικά αυτό με οδήγησε πολύ γρήγορα στην αφηρημένη τέχνη, γιατί, με το που άρχισα να ζωγραφίζω, τα χρώματα αναπηδούσαν το ένα μετά το άλλο, ολοκληρώνοντας συνθέσεις. Βγήκα πολύ γρήγορα από την παραστατική ζωγραφική, κάνοντας διάλογο με τον γερμανικό εξπρεσιονισμό, που με ενδιέφερε πολύ. Οπότε ήμουν αφηρημένος καλλιτέχνης ήδη από φοιτητής, χωρίς να ξέρω καν ποιος ήταν ο Ρόθκο. Τότε ήρωές μου ήταν ο Ματίς, ο Καρλ Σμιτ Ρότλουφ, ο Κίρχνερ. Αυτοί σας πρόσφεραν την ελευθερία του χρώματος; Για μένα η δύναμη ήταν πάντοτε στο χρώμα. Αυτό ήταν το ταλέντο μου και το ερώτημα πάντα ήταν πώς να δώσω λύση στο σχέδιο. Και το σχέδιο στη δουλειά μου έχει μεγάλη πνευματικότητα, στηριγμένη σε ιδέες όπως η δωρικότητα, ο νεωτερισμός, η εσωτερικότητα.

DARK SHADOWS Όταν ξεκίνησα τη σειρά «Doric» είχα θέα τις Άλπεις. Οπότε ζωγράφιζα την ιδέα της τάξης και του ουμανισμού, από τη στιγμή που έβλεπα πέτρα και τον τρόπο που το φως τη χτυπούσε. Το φως εκεί είναι πιο δραματικό και υγρό απ’ ό,τι εδώ, που είναι στεγνό. Αυτό που χρειάζομαι από το περιβάλλον είναι η σκιά. Η τέχνη πρέπει να οδηγείται από το συναίσθημα ή από το πνεύμα; Εσείς πώς δουλεύετε; Σκέφτομαι λίγο, αλλά όχι υπερβολικά. Εσκεμμένα. Στην Αγγλία λένε «κοιτάζει τα πόδια του καθώς χορεύει». Οπότε, εσείς τα κοιτάτε όταν χορεύετε; Όχι. Αυτό εννοώ όταν λέω ότι δεν σκέφτομαι υπερβολικά. Η ζωγραφική είναι μια τέχνη όπου πρέπει το χρώμα κάπου να μπει. Τότε διαμορφώνεις μια τέχνη, μια ιδέα. Αυτό είναι, άλλωστε, το εργαλείο σας. Ακριβώς. Έπρεπε να το χρησιμοποιήσω κι έτσι μου ήρθε η ιδέα με τις γραμμές, επειδή ήταν κάτι που μπορούσε να πάει προς οποιαδήποτε κατεύθυνση και να γίνει οτιδήποτε. Αυτό με κάνει περισσότερο έναν ελεύθερα σκεπτόμενο κονστρουκτιβιστή παρά κάποιον σαν τον Ρόθκο. Σας ενδιαφέρει και ο πολιτισμός της Ανατολής; Ναι, πολύ. Ενδιαφέρομαι για το Ζεν. Έκανα καράτε, που είναι Ζεν εν κινήσει, για 25 χρόνια. Αισθάνεστε κοντά στον Βουδισμό; Δεν θα το έλεγα. Κράτησα κάποιες πλευρές του, όπως το να μην τρώω κρέας. Αλλά δεν μπορώ να είμαι βουδιστής. Πρέπει να απέχεις από πολλά πράγματα. Είναι ευκολότερο να είσαι καθολικός. Έχετε πει ότι ο 21ος αιώνας θα είναι αιώνας του πνεύματος. Το ελπίζω! Δεν έχουμε προχωρήσει, είμαστε ακόμα στην αρχή. Ο 20ός αιώνας ήταν ο αιώνας των πολέμων, ένας βίαιος αιώνας, αποκόπτοντάς μας από την παράδοση, καταστρέφοντας τα πάντα. Ελπίζω ότι στον 21ο αιώνα θα αποδείξουμε ότι κάτι μάθαμε. Παρ’ όλα αυτά, ακόμα δεν έχουμε καμία απόδειξη ότι μάθαμε κάτι. Αυτήν τη στιγμή στην Ευρώπη παρατηρείται άνοδος των ακραίων πολιτικών κινημάτων. Αυτό είναι πολύ ενοχλητικό, να υπάρχει μεγάλο ποσοστό ρατσισμού και φασισμού που ν’ ανεβαίνει παντού. Αυτό πρέπει να αναχαιτιστεί και άνθρωποι σαν εμάς οφείλουν να αντισταθούν. Οφείλουμε να γράψουμε γι’ αυτό, να ζωγραφίσουμε γι’ αυτό, να μιλήσουμε γι’ αυτό και να το σταματήσουμε προτού αποκτήσει ρίζες. Πρέπει να διδαχτούμε απ’ όσα έγιναν στον 20ό αιώνα, και ιδιαίτερα στη Γερμανία. Η ρίζα όλων αυτών δεν βρίσκεται στην ελαφρότητα και την υπερβολή των τελευταίων δεκαετιών; Ναι, υπήρξε μια υπερβολή παντού. Και φυσικά μπορείς να το δεις αυτό στη μεγάλη διαστρέβλωση, στη μεγάλη επιπολαιότητα, στη μεγάλη παρακμή. Τεράστια ποσά δόθηκαν για ανούσια τέχνη. Σημειώθηκε η πτώση του μοντερνισμού, ένα πάρτι που θύμιζε το «Beggars Banquet» των Rolling Stones, όπου όλα γίνονται υπερβολικά, παρακμιακά και

απάνθρωπα, με τρόπο διαστρεβλωμένο και αναιδή, ένας εμπαιγμός απέναντι σε οτιδήποτε σοβαρό και πνευματικό. Εγώ έρχομαι από την πρωτεύουσα της ειρωνείας και της διαστρέβλωσης. Φυσικά, αυτού του είδους η τέχνη έχει τις ρίζες της στη βικτωριανή γοητεία. Αυτό μπορούμε να το δούμε και στα εκθέματα του Βρετανικού Μουσείου με τα παραμορφωμένα μωρά και τα ζώα, απομεινάρια των πειραματισμών της βικτωριανής περιόδου. Αυτό γέννησε την εννοιολογική θεατρικότητα. Αλλά αυτό εξαντλήθηκε. Ήταν μια μόδα, λέτε; Ναι. Τίποτα περισσότερο από μια μόδα, η οποία τελείωσε. Νομίζετε ότι όλο αυτό το ξεκίνησε ο Γουόρχολ; Όχι. Νομίζω ότι ο Σαλβαδόρ Νταλί τα ξεκίνησε όλα αυτά. Γιατί ο Νταλί ήταν, κατά κάποιον τρόπο, ένας άξεστος γερο-φασίστας.

Ω

ς καλλιτέχνη πώς θα τον κρίνατε; Έκανε μερικούς πολύ ενδιαφέροντες σουρεαλιστικούς πίνακες για ένα διάστημα, αλλά ήταν περισσότερο σόουμαν απ’ ό,τι καλλιτέχνης. Και χρησιμοποίησε κι αυτός ένα αξεσουάρ, τα μουστάκια του, όπως ο Γουόρχολ την περούκα του, κι αυτό αποκτάει μεγάλη σημασία. Βέβαια, και ο Τσάπλιν είχε το μουστακάκι, ως μια αστεία εκδοχή του Χίτλερ. Αυτά όλα εξαντλήθηκαν, είναι ξεκάθαρο. Ο κόσμος κουράστηκε. Ο επιμελητής της έκθεσής μου εδώ είναι 31 ετών. Οι νέοι επιμελητές έχουν ένα φρέσκο ενδιαφέρον για την τέχνη με βαθιές αξίες, την αληθινή τέχνη.

Η αληθινή τέχνη θα επιβιώσει; Α, ναι! Πάντα επιβιώνει. Έχετε επανειλημμένως εκφράσει την απόρριψή σας για τον Ντυσάν. Δεν με ενδιαφέρει ο Ντυσάν. Αν ενδιαφέρει άλλους, κανένα πρόβλημα. Η παράδοσή του είναι από τη μία πλευρά και από την άλλη εκείνη του Μαλέβιτς - δυο αντικρουόμενες παραδόσεις που ξεκίνησαν στις αρχές του 20ού αιώνα, χωρίς τίποτα κοινό μεταξύ τους. Τουλάχιστον, εγώ δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι κοινό. Ο Μαλέβιτς οδηγεί σ’ εμένα και ο Ντυσάν στον Τζεφ Κουνς ή τον Άντι Γουόρχολ. Δεν είναι ότι με ενοχλούν ή με εκνευρίζουν. Εξάλλου, κατά πάσα πιθανότητα έχω τις περισσότερες εκθέσεις σε μουσεία ανά τον κόσμο. Αυτήν τη στιγμή που μιλάμε παρουσιάζονται τέσσερις εκθέσεις μου ταυτοχρόνως. Ας έρθουμε, λοιπόν, στην έκθεση που κάνετε εδώ, με τίτλο «Doric». Είναι ένας φόρος τιμής. Στην αρχαία Ελλάδα; Σε αυτό που έκανε η Ελλά-

Κάνατε έρευνα πριν ζωγραφίσετε τη σειρά «Doric»; Επισκέφτηκα αρχαίους ναούς στη Σικελία. Οι φωτογραφίες στον κατάλογο είναι δικές μου. Πάντοτε είχα στο μυαλό μου την ιδέα της κολόνας, η οποία είναι πολύ σημαντική στη δουλειά μου. Είναι ο άνθρωπος ως μεταφορά που συγκρατεί τον πολιτισμό. Ξέρετε, υπάρχει μια δωρικότητα στη σύγχρονη ελληνική ζωή, όπως και στην αρχιτεκτονική. Τα έχω γράψει όλα αυτά. Τα είδα στη Σύμη και στην Κάλυμνο. Μπορείς να το δεις αυτό ιδιαίτερα στα νησιά, βρίσκεται στον χαρακτήρα των ανθρώπων. Την πρώτη φορά που ήμουν στη Σύμη παρατήρησα ότι η ελληνική αρχιτεκτονική είναι σε μεγάλο βαθμό μνημειακή, κι αυτό, φυσικά, είναι η τρισδιάστατη προέκταση της ελληνικής σκέψης. Αυτό είναι η αρχιτεκτονική, η εκδήλωση του χαρακτήρα σας. Οι ζωγραφιές που κάνατε στη Σύμη είναι πιο φωτεινές και με περισσότερο χρώμα. Το σπίτι όπου έμεινα είχε μια βεράντα με λευκό τοίχο κι έβλεπες την καταγάλανη θάλασσα. Υπήρχε άσπρο και μπλε. Όταν ξεκίνησα τη σειρά «Doric», δεν είχα καθόλου στο μυαλό μου την Αθήνα. Ήθελα ανάμεσα στις οριζόντιες φόρμες να υπάρχουν αποστάσεις σαν πνευματικές σχισμές που θα αναπτύσσουν τη σκέψη, εύγλωττες αποστάσεις, όπου κάποιος να μπορεί να εισχωρήσει ψυχολογικά. Έχετε πει ότι η δουλειά σας διαφέρει από τόπο σε τόπο όπου δημιουργείτε. Ισπανία, Αμερική, Γερμανία. Η Ισπανία, ας πούμε, είναι ποιητική και ουμανιστική. Μετά από δέκα χρόνια ξέρεις ποια είναι η επιρροή του κάθε τόπου. Είμαι δέκα χρόνια στη Γερμανία και δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι τα χρώματα που προέρχονταν από τα βουνά έφταναν στα έργα μου. Όταν ξεκίνησα τη σειρά «Doric» είχα θέα τις Άλπεις. Οπότε ζωγράφιζα την ιδέα της τάξης και του ουμανισμού, από τη στιγμή που έβλεπα πέτρα και τον τρόπο που το φως τη χτυπούσε. Το φως εκεί είναι πιο δραματικό και υγρό απ’ ό,τι εδώ, που είναι στεγνό. Αυτό που χρειάζομαι από το περιβάλλον είναι η σκιά. Συνεπώς, σας κάνει ο ελληνικός ήλιος. Χρειάζεται υγρασία, κι εδώ δεν υπάρχει αρκετή. Σκεφτόμαστε, πάντως, με τη γυναίκα μου να μετακομίσουμε εδώ. Μας αρέσει πολύ η Αθήνα. Θα μπορούσατε να ζήσετε στη θάλασσα, που δίνει και μια αίσθηση ελευθερίας. Προτιμώ κάπου ψηλά, γιατί μου αρέσει ο αέρας. Από την άλλη, και η σκιά είναι σημαντική. Το σκοτάδι και το φως κυριαρχούν στη δουλειά μου. Διεξάγεται μια μάχη μεταξύ τους. Με ενδιαφέρει μια τέχνη που ν’ αντιστέκεται στις τάσεις για εκφασισμό. Ο κόσμος κινδυνεύει από αυτό. Η δουλειά μου είναι αφιερωμένη σ’ ένα είδος διαφωτισμού και οπωσδήποτε στην έννοια του ουμανισμού. Σε ένα από τα καλύτερα δοκίμια που γράφτηκαν για μένα ένας Γερμανός κριτικός λέει ότι εξανθρωπίζω την αφηρημένη τέχνη. Πράγματι, μπορώ να πω ότι οι πίνακές μου δεν είναι απλώς χρώμα, σκοτάδι και φως. Όλα έρχονται στην επιφάνεια με κάποιον τρόπο. Έχουν ποιητικότητα και θέτουν ερωτήματα.

Sean Scully - «Doric», μέχρι τις 15/7, Μουσείο Μπενάκη (κτίριο οδού Πειραιώς), Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου, 210 3453111. Μετά την Αθήνα, η έκθεση θα παρουσιαστεί στη Βαλένθια και στο Δουβλίνο.

φεστιβαλ

ΠολλΗ ΜουσικΗ Ο The Boy, με αφορμή το 1ο Φεστιβάλ Πολλής Μουσικής που θα γίνει στο Six d.o.g.s με τη συμμετοχή 75 ελληνικών συγκροτημάτων (που επιμελείται ο ίδιος), γράφει στη LifO για την ιδανική ροκ συναυλία και διηγείται ένα όνειρό του για την τριήμερη καταστροφή του κόσμου με πρωταγωνιστές Έλληνες μουσικούς. Οδηγιες και σκεψεις για μια ροκ συναυλια: p Οι συναυλίες δεν θα έπρεπε να γίνονται στο σκοτάδι αλλά με ανοιχτά, εκτυφλωτικά φώτα, που θα μας έκαναν να κλείνουμε τα μάτια. p Δεν θα έπρεπε να πίνουμε αλκοόλ στις συναυλίες και να μεθάμε. Το μπαρ θα έπρεπε να σερβίρει σούπες και μαγειρευτά. p Θα έπρεπε όλοι να φοράμε εσώρουχα του αντίθετου φύλου και ερωτικά παιχνίδια μέσα από τις ομοιόμορφες στολές μας. p Όταν παίζει το συγκρότημα, τα μάτια μας θα έπρεπε να είναι καρφωμένα στη σκηνή. p Αν κάποιο συγκρότημα δεν μιλάει τη γλώσσα της αλήθειας, θα έπρεπε να τρέχουμε μακριά ουρλιάζοντας. Σε πανικό και με τον κίνδυνο να ποδοπατηθούμε.

p Θα έπρεπε να παίζουμε ξύλο για την παραμικρή παρεξήγηση. p Οι μουσικοί θα έπρεπε να μη σταματάνε ανάμεσα στα τραγούδια. Θα έπρεπε να μη μας μιλάνε και να μην το παίζουνε φίλοι μας. Είναι πολύ σημαντικό να μην τους αγαπήσουμε ποτέ τους μουσικούς. Τότε είναι που τους σκοτώνουμε. p Θα έπρεπε μέσα στους χώρους συναυλιών να υπάρχουν εκκλησίες. Χωρίς θρησκευτικές εικόνες, αλλά με τη δυνατότητα της συνομιλίας και της συγχώρεσης από Αυτόν. Αυτόν που δεν υπάρχει και δεν υπήρξε ποτέ. Όπως, άλλωστε, και η μουσική. Κάτι που φτιάξαμε εμείς για εμάς. Για να μας λέει ψέματα και να μας δίνει ελπίδα κι εμείς να του δίνουμε λεφτά και παράλογη δύναμη.

p Και τα κορίτσια να συνεχίσουν να ντύνονται όμορφα και τ’ αγόρια να συνεχίσουν να έρχονται σε μεγάλες, διψασμένες παρέες. Και όποιος δεν φλερτάρει, να τον πετάμε έξω με τις κλοτσιές. p Και όλοι να χορεύουμε άτεχνα και απότομα, ακόμα και όταν δεν υπάρχει ρυθμός. Μέχρι να μην αντέχουμε άλλο. p Να γυρνάμε στο σπίτια μας όλοι μαζί, παρέα. Τα κορίτσια ιδρωμένα να βγάζουν τις μπλούζες και τα στήθη τους να στάζουν στο πεζοδρόμιο. Τ’ αγόρια να κατουράμε στις γωνίες χαζογελώντας και να τρώμε μισοφαγωμένα σάντουιτς από τα σκουπίδια. Να κρατιόμαστε χέρι χέρι. Να φιλιόμαστε και να μη σημαίνει τίποτα. Να γελάμε με ηλίθια αστεία.

Ενα ονειρο για την τριημερη καταστροφη του κοσμου με πρωταγωνιστες ελληνες μουσικους: 1η ΜΕΡΑ Και σάλπισε ο πρώτος άγγελος την ημέρα Παρασκευή και κατσίκες κατέβηκαν απ’ τα βουνά του Υμηττού να περισυλλέξουν τα πετσοκομμένα χαμόγελα. Ένα κοριτσίστικο όνειρο σβήνει στη βιβλική φωτιά. Η λέξη Whitlows σιγά σιγά χάνεται. Τα όνειρα μεταφέρονται στο νεκροταφείο του Κολωνακίου. Εκεί όπου οι Mani Deum παίζουν το μολυσμένο ροκ εν ρολ τους για νεκρική συνοδεία. Το κουδούνι ενός κοντινού σχολείου συνεχίζει να χτυπάει για διάλειμμα και οι Uncensored, αγέλαστοι νεαροί της Μεραρχίας της Χαράς, κατηγοριοποιούν τον ήχο του κουδουνιού ως ατμοσφαιρικό πανκ στη συλλογή αισθήσεων που άρχισαν ν’ αρχειοθετούν μετά την καταστροφή. Οι Dot Message σε κάθε τους εμφάνιση παίζουν διαφορετική μουσική, σβήνοντας έτσι τα ίχνη τους και κάνοντας αδύνατο τον εντοπισμό τους από τους ηχομπάτσους. Οι In Trance 95 είναι οι παλιότεροι ηχομπάτσοι στην πιάτσα. Χτυπάνε τα ρυθμικά τους κλομπ, αποτελειώνοντας τους θεατές με fog machine. Η ομίχλη διαλύει και ο Θεός ενημερώνει τους Bokomolech ότι θα τους αναγκάσει να ζήσουν 140 χρόνια για να επιβλέπουν την πορεία της αγγλόφωνης ελληνικής σκηνής. Τους βλέπω καθημερινά να συνομιλούν στην πλατεία Εξαρχείων με τις Ροδες united, την απόλυτα πρωτοποριακή συνεργασία ενός συγκροτήματος και μιας ποδοσφαιρικής ομάδας. Η μουσική πια είναι παιχνίδι, παίζεται με μπάλα και με 11 παίχτες. Στη βασιλική περιοχή των Εξαρχείων θα δεις και όλα τα χαμένα κορμιά. Η αγαπημένη ασχολία των Lost Bodies είναι να πηγαίνουν στον λόφο του Στρέφη, να ξαπλώνουν στο κόκκινο χορτάρι και να μετράνε τους σωλήνες στον ουρανό. Κανείς δεν πλησιάζει πια την κακόφημη Οδό 55. Αιματοβαμμένα αναλογικά σύνθια εκσφενδονίζονται στους ακάλεστους περαστικούς. Τα μαλλιά σου μυρίζουν βενζίνη, μωρό μου. Οι εκκλησίες έχουν γίνει όλες ψυχιατρεία και οι Grain φτύνουν γαμήλια εμβατήρια μέσα στα κεφάλια των διαταραγμένων. Στα ερείπια της Βουλής λειτουργεί το μεγαλύτερο dark room του κόσμου. Εκεί ζουν τριχωτά ζώα που βλέπουν μόνο στο σκοτάδι και οι Flesh United, που παίζουν σε ρυθμό μαστιγώματος πάνω στις γυμνές αντρικές πλάτες. Στην τουαλέτα κάποιος γράφει «Hana ,δεν με αγάπησες ποτέ και ας έπαιζε η καρδιά μου στα 120 bpm κάθε φορά που σε έβλεπα». Λίγοι άνθρωποι έχουν κρατήσει τα πραγματικά τους ονόματα. Ο Πάνος Μπίρμπας έχει αλυσοδεμένο τον Johnny Cash στην ψυχή του. Ο Δημήτρης Αρναούτης είναι η μηχανή που σκοτώνει φασίστες. Το πρόσωπο του Νίκου Χαλβατζή είναι καλυμμένο πάντα από μια άγρια σκιά και ο Στάθης Δρογώσης μου ζητάει να μην πω πουθενά πού κρύβεται ο Θεός. Absent without Leave γράφει ένα σύνθημα στον δρόμο, αναφερόμενο στην απουσία Του. Οι Acte Vide, ο Nokalypse και ο Ghone αστράφτουν συχνότητες που είχαν απαγορευτεί από την εποχή της Συνθήκης του Βουκουρεστίου. Τώρα όλοι έχουμε πέσει στο πάτωμα με διπλωμένα στομάχια. Ανάβουν τα φώτα των πολυεθνικών στους ουρανοξύστες.

Inner Ear. Sportex Audio. Πια όλοι τρέφονται με μουσι-

κή. Ονειρεύομαι τον γυμνόστηθο Rob Lowe να παίζει σαξόφωνο στο St. Elmo’s Fire. Τα καλά όνειρα κρατάνε μόνο δευτερόλεπτα πια. O Rob Lowe μεταμορφώνεται σε Ilan Manouach και το σαξόφωνο σε μια ηλεκτροφόρα και σιροπιαστή συσκευή που όταν την αγγίζεις σου υπενθυμίζει ότι δεν θέλεις πια να ζεις χωρίς αυτήν.

2η ΜΕΡΑ Και σάλπισε ο δεύτερος άγγελος την ημέρα Σάββατο και το ένα τρίτο της θάλασσας έγινε αλκοόλ. Σε μια παμπ όπου κατοικούν βομβιστές και σερβίρουν πρωθυπουργοί, οι Dark Rags σου κάνουν παρέα μέχρι να λιποθυμήσεις απ’ το νοθευμένο ουίσκι. Το κατουρημένο χαλί σού διασκεδάζει τη μύτη, ενώ οι Velvoids φλερτάρουν διασκευάζοντας Springsteen. Οι Philter από την Κρήτη είναι post-punk μαυροπουκαμισάδες και η Nalyssa Green, ξυπόλυτη και τρελή, πυροδοτεί πυρηνικές κεφαλές με το νέο της θέρεμιν. Oι Callas, πρωταθλητές της μπάρας, κάποτε σούπερ ήρωες, τώρα, μετά την καταστροφή, απλοί θνητοί, βρίσκουν ενδιαφέρον μόνο στην εικονογράφηση γυναικείων γυμνών. Οι Electric Funeral γιορτάζουν το Μαύρο Σάββατο και μιλάνε μόνο μέσα από λόγια άλλων. Όταν πέθανε ο David Byrne το κορμί του συνέχιζε να λικνίζεται και οι Victory Collapse ακολουθούν την ατέλειωτη πια λεωφόρο του Ρυθμού, πρώην λεωφόρο Συγγρού. Μαζί τους παρέα οι A Victim of Society που πιστεύουν ότι υπεύθυνη για την καταστροφή ήταν η αλλαγή ακόρντου στις μουσικές συνθέσεις. Όταν βραδιάζει στην Αθήνα γυναικεία ουρλιαχτά μάς τρομάζουν. Universe 217 είναι ο κωδικός του Θανάτου στο pacman σ’ ένα παλιό μπλιμπλικάδικο στην πλατεία Κυψέλης. Μόνο ο DJ Anarxx κατάφερε να κρύψει από τον Θάνατο τη δισκοθήκη του. Στο μυαλό του οι ρυθμοί θυμίζουν τα τζάμια που εκρήγνυνται από φλεγόμενα αυτοκίνητα . Οι δρόμοι έχουν βουίξει. Ο Infekkted επέστρεψε. Κλείστε τα παράθυρα και προσευχηθείτε να μη σας χτυπήσει την πόρτα. Η Daphne LZ δεν πιστεύει στην Τιμωρία και για κακό δικό της ανοίγει. Ο τρίτος χαμένος Lumiere Brother ανακαλύπτει τη μελωδία της ψυχής ξανά μέσα από τον κινούμενο ήχο. Ο Λόλεκ έχει βγάλει αγκάθια αχινού στο σώμα του και ζητάει από ένα φάντασμα ρεμπέτη να τον αγκαλιάσει. Πια κανείς δεν πιστεύει στα θαύματα, όμως και ο Άγγελος Κυρίου περνάει κι αυτός απαρατήρητος στον δρόμο, παίζοντας τη διπολική του ποπ και κοιτάζοντας τα Κτίρια τη Νύχτα που είναι σαν γέρικα πλοκάμια. Ο Felizol επιστρέφει από την ηλιοκαμένη Πάρνηθα για ένα τελευταίο ψυχοτρόπο καραόκε πριν από το τέλος. Από τη γραμματεία του Θεού ανατέθηκε στον Egsun να συνθέσει τον ήχο της Δημιουργίας του κόσμου. Δυστυχώς, δεν υπάρχει αμοιβή, αλλά θα μπορεί να πουλάει τα CD του και να πιει και τζάμπα ποτά στα εγκαίνια. Μας αρέσει να βλέπουμε Kid Flicks, άλλα φοβόμαστε μη μας πούνε φίλους των παιδιών. Τα γοητευτικά παιδιά δεν ήταν ποτέ πρόβλημα για τους Black Fantasy. Χορεύουνε αισθησιακά μπροστά από

την έξοδο του ορφανοτροφείου υπό τους κυματιστούς ήχους του Surfer Christ, ενώ οι Γκρίνιες στην πρώτη μέρα συγχρονισμένης περιόδου δίνουν νέο νόημα στη λέξη «απαιτώ». Πυροτεχνήματα-βινύλια γιορτάζουν τις ένα εκατομμύριο κυκλοφορίες της Phase Records και στην ταράτσα της πόλης ο Egg Hell σπάει τ’ αυγά ενός σπουργιτιού. Να μην ξαναϋπάρξει ζωή. Κλείνει τα μάτια και ονειρεύεται το μοναδικό πράγμα που τον ηρεμεί. A thousand beautiful women.

3η ΜΕΡΑ Και σάλπισε ο τρίτος άγγελος την ημέρα Κυριακή και από τον ουρανό έπεσε ένα αστέρι. Και το αστέρι λεγότανε Conductive και διατάραξε μια για πάντα τον ρυθμό της ζωής. Οι Frequency on ήταν η μοναδική μουσική αντροπαρέα που επιβίωσε και κράτησε τον ρυθμό ζωντανό. Τα πνεύματα των νεκρών Αμερικανών θορυβοποιών ονομάζονται Monovine. Οι υπερβολικές μπάσες συχνότητες των Barbara’s Straight Son δημιούργησαν μια τρύπα στη μέση της Πανεπιστημίου. Μέσα στην τρύπα βρέθηκε το ιερό Κεφάλαιο 24. Άρχιζε με τα λόγια «Τα φώτα άναψαν απότομα στο μηχάνημα και η καρδιά μου σταμάτησε». Ο Θάνος Ανεστόπουλος, συνεχιστής της μεγάλης σχολής εξερευνητών του 19ου αιώνα, ψάχνει σε όλη την Αθήνα να δει πού υπάρχει αγάπη. Οι Masturbation Goes Cloud τιμήθηκαν από το Χάρβαρντ Πετραλώνων για τις νέες τους γλωσσολογικές προτάσεις στον τρόπο χειρισμού της αγγλοσαξωνικής. «Όλοι όσοι είμαστε εδώ και ονομαζόμαστε Cube υποσχόμαστε να μην υποκύψουμε ποτέ στην πίεση της μίμησης». 17 social questions θα μας σώσουνε από την επερχόμενη ανοικοδόμηση και θα μας επιστρέψουν στην πολυπόθητη καταστροφή. Εκεί που ο Mr.Statik θα προγραμματίσει τα μυαλά μας να λειτουργούν μόνο στα 4/4 και όπου Big fat lips θα είναι η νέα μόδα που θα λανσάρεται στην 20ή σεζόν του «Gossip Girl». Ο Γεώργιος Καραμανωλάκης, σάιμποργκ από την εποχή της επανάστασης του ’21, μαχαιρώνει μηχανήματα που ουρλιάζουν σαν μελλοθάνατα γουρούνια. Οι Betty Loop Loop κάνουν κύκλους γύρω από τον εαυτό τους εδώ και είκοσι χρόνια και είναι το πιο ωραίο ταξίδι που ζήσανε ποτέ. Lamebird είναι ένα πουλί που ζει μέσα στο χώμα. Ακούει Jimmy Hendrix και δεν είχε ποτέ του κινητό τηλέφωνο, αλλά έζησε ευτυχισμένο. Ο κλήρος έπεσε στο όνομα Χλόη. Από δω και πέρα όλα τα αγόρια θα ονομάζονταν έτσι. Θα φορούσαν πέτσινα μπουφάν και θα κάναν ψωνιστήρι υπό τους ήχους των Rattler Proxy. Δεν νιώθω καλά πάλι. Μου λες «No retreat baby. No surrender». Ο Constant Dice μας παίζει μουσική, ενώ πίνουμε έναν τελευταίο χυμό 1 0 Φε στιβά Μουσ λ Πολ πορτοκάλι. Στην ταράτσα ο Αποστόλης Βασιλόικής, λής 2 d.o.g .s (Αβ 5-27/5, Six πουλος και η Αλεξάνδρα Νούσια κρατάνε τα Μονα ραμιώ στηρ του 6 πραγματικά τους ονόματα για να θυμούνται το άκι, 2 -8, 10 3 Είσο πριν. Τότε που υπήρχαν οικογένειες.Τότε που συναυ δος ελεύθ 210510). ερη. Ο λίες θ α ξε ι 17:00 υπήρχε αγάπη. Τότε που υπήρχες εσύ. Τώρα δεν . Όλο κινούν απ ό τις το lin υπάρχει πια τίποτα .Μόνο καπνός και μουσική. e u p six dogs .gr

στο

26

17-23.05.2012

27

Νίκος Βελιώτης Τσελίστας. Γεννήθηκε στην Καλλιθέα, μένει στο Νέο Ηράκλειο. Πιστεύει ότι το τσέλο του θα μπορούσε να έχει την ίδια αξία με μία κάμπια. Από τον Φώτη Βαλλάτο, Φωτό: Σπύρος Στάβερης.

NOISE «Ο θόρυβος έχει να κάνει και με τον τρόπο που ακούς. Επειδή τείνεις ν’ απλοποιείς προς τη μονάδα για να καταλάβεις τον κόσμο, όσο πιο πολύπλοκος είναι ο ήχος τόσο πιο δύσκολο σου φαίνεται να τον αποκωδικοποιήσεις στο αυτί σου».

> Γεννήθηκα στην Καλλιθέα το 1970. Δεν είχε και πολλές διαφορές η περιοχή σε σχέση με σήμερα. Ήταν όπως και τώρα, γεμάτη μπετόν, άντε να είχε και κάνα χωράφι πού και πού. Η μόνη διαφορά ήταν το ποτάμι που τώρα έχει εξαφανιστεί - δεν ξέρω πού πήγε.

> Στο σπίτι είχαμε ένα πιάνο που είχε μείνει από τη γιαγιά μου και καθόμουν από μικρός κι έπαιζα ό,τι άκουγα. Έτσι οι γονείς μου με έγραψαν στο Ωδείο Αθηνών για να μάθω να παίζω. Πήγα καμιά δεκαετία, αλλά δεν μου άρεσε πολύ. Ήταν ένα από αυτά τα αποστειρωμένα αυστηρά ιδρύματα, κάπως σαν ημι-ακαδημία. Ήταν ένα μεγάλο κτίριο με μεγάλο όγκο μαθητών και πολύ σκληρό σύστημα διαπαιδαγώγησης. Επίσης, δεν είχε σχέση με τη δημιουργικότητα. Στα ωδεία μαθαίνεις να παίζεις, να εκτελείς, όχι να δημιουργείς. Κι εγώ δεν τα κατάφερνα με τα βιβλία της θεωρίας της μουσικής. Δεν είναι παράδοξο να έχει θεωρία η μουσική; Η τέχνη πρέπει να είναι ελεύθερη. Αν σου έρθει να βάλεις ένα έργο τέχνης πάνω στο κεφάλι σου, γιατί θα πρέπει να υπάρχει μια θεωρία πίσω από αυτό;

> Το 1987, μαζί με τον Άλεξ τον Μαχαίρα φτιάξαμε τους In Trance 95. Με τον Άλεξ γνωριστήκαμε σε μια συναυλία του Μπλέιν Ρέινιγκερ στο Ρόδον και είπαμε «δεν δοκιμάζουμε κάτι μαζί;». Έτσι αποφασίσαμε να παίξουμε ηλεκτρονική μουσική. Δεν είχαμε, βέβαια, τον κατάλληλο εξοπλισμό, αλλά μόνο ένα μικρό συνθεσάιζερ Yamaha CS-01 που το χρησιμοποιούμε ακόμα, μια τετρακάναλη κονσόλα, ένα πεταλάκι delay κι ένα Portasound. Τελείως πρωτογενής φάση. Παλεύαμε να μιμηθούμε άλλες μεγάλες μπάντες, αλλά ήταν σαν να σκάβαμε εμείς με φτυάρι και οι άλλοι με εκσκαφέα. Βέβαια, τα ακούω τώρα, είκοσι χρόνια μετά, και μου αρέσουν πολύ.

> Στα 21 μου αποφάσισα να μάθω βιολοντσέλο. Δεν ξέρω πώς έγινε. Ξύπνησα ένα πρωί και ήθελα να μάθω. Έτσι ξαναπήγα σε ωδείο για να μάθω πώς δουλεύει το εργαλείο. Μετά πήγα και δύο χρόνια στο Trinity College οf Music στο Λονδίνο. Εν τω μεταξύ, είχα σταματήσει ν’ ακούω και ποπ μουσική και είχα αρχίσει ν’ ασχολούμαι με πιο περίεργα πράγματα. Από σύγχρονη κλασική μέχρι πιο experimental, από Ιάννη Ξενάκη μέχρι Merzbow. Γενικά, ό,τι δεν είχε ρυθμό και μελωδία μου άρεσε εκείνη την περίοδο.

> Έχω μία τάση ν’ ανακαλύπτω πράγματα και άλλη μία, που όταν τρεις πάνε από εκεί, εγώ πάω από την άλλη. Γι’ αυτό και πάντα με γοήτευε ο θόρυβος. Αν ορίζεις τη μουσική ως κάτι που πρέπει να έχει ρυθμό και μελωδία, τότε αυτό δεν είναι μουσική. Είναι σαν να ορίζεις ότι το αυτοκίνητο πρέπει να έχει ρόδες. Αν εγώ σου φέρω ένα αυτοκίνητο που δεν έχει ρόδες, αλλά κινείται με μαγνητική μετεώριση, τότε δεν είναι αυτοκίνητο; Το να ορίζεις πράγματα για μένα είναι γελοίο. Γενικά, ο άνθρωπος έχει αυτήν τη φοβερή ροπή να βγάζει συμπεράσματα και είναι από τις πιο γελοίες και αυτάρεσκες στιγμές του ανθρώπινου είδους.

> Στο Λονδίνο γνώρισα πολύ κόσμο από τους κύκλους της πειραματικής σκηνής και είδα πολλές συναυλίες. Θυμάμαι την πρώτη φορά που είδα τον σαξοφωνίστα John Butcher και μου άρεσε πολύ, παρόλο που δεν γουστάρω καθόλου σαξόφωνο και τζαζ. Δεν την καταλαβαίνω την τζαζ. Δεν την πιάνω. Έχει πάρα πολλές νότες. Εμένα μου αρέσουν πιο μονολιθικά πράγματα.

> Όταν γύρισα στην Αθήνα έπρεπε να δουλέψω κάπου, οπότε εργάστηκα για λίγο ως κλασικός μουσικός σε διάφορες ορχήστρες. Σε μια παράσταση στο Εθνικό Θέατρο, με την Ορχήστρα των Χρωμάτων, με άλλες αυτοσχέδιες, σε γάμους, σε κηδείες. Το έκανα για τα λεφτά και δεν μου άρεσε ούτε αυτό. Η ορχήστρα είναι μια ολιγαρχική κατάσταση, φασιστική. Για να συμμετέχεις πρέπει να το πάρεις απόφαση ότι θα συνεργαστείς με τους υπόλοιπους και ότι θα πρέπει ν' ακολουθήσεις τον μαέστρο.

> Γύρω στο 2000, μαζί με τον Αναστάση Γρίβα αναλάβαμε να διοργανώσουμε μερικές συναυλίες στον χώρο που ήταν κάτω από τη σχολή του Νίκου Τουλιάτου στη Βεΐκου, στο Κουκάκι. Τον ονομάσαμε Μικρό Μουσικό Θέατρο και ξεκινήσαμε να κάνουμε κάποιες συναυλίες πιο πειραματικές. Εγώ τότε έστησα εκεί και το Φεστιβάλ 2:13, που κράτησε οκτώ χρόνια. Αρχικά φέρναμε 4-5 μουσικούς από την Ευρώπη που μπορούσαμε να καλύψουμε τα έξοδά τους, αλλά στη συνέχεια πήγε πολύ καλά και καταφέραμε να φέρνουμε και μεγάλα ονόματα, όπως ο Tony Conrad και ο Phil Niblock.

> Τον Αγγελάκα δεν τον γνώριζα προσωπικά. Μια μέρα με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι με ήθελε για ένα κομμάτι για το σάουΟ Νίκος Βελιώτης είναι μέλος των In Trance 95 που έχουν επανενωθεί και θα κυκλοφορήσουν στις αρχές Ιουνίου την κασέτα «Shapes in a new geometry» στη Minimal Wave (στην ίδια εταιρεία κυκλοφορήσαν πέρυσι και το «Cities of Steel and Neon»). Είναι επίσης μέλος των Mohammad. Το Σάββατο 18 Μαΐου θα εμφανιστεί στη Knot Gallery (Μιχαλακοπούλου 206 & Πύρρου ) μαζί με τους Alexander Rishaug, ILIOS και Testarossa. nikosveliotis.com

ντρακ της ταινίας Ο χαμένος τα παίρνει όλα του Νικολαΐδη. Κάναμε το κομμάτι και μετά κολλήσαμε κι έτσι ξεκινήσαμε να κάνουμε και τις «Ανάσες των λύκων», κάτι με τσέλο και φωνή, πιο πειραγμένο. Εγώ ήθελα έτσι κι αλλιώς να κάνω κάτι πιο ποπ εκείνη την περίοδο.

> Τον Μάρτιο του 2009 παρουσίασα στο φεστιβάλ πειραματικής μουσικής Instal της Γλασκώβης το πρότζεκτ Cello Ρowder. Αυτό που έκανα ήταν ότι ηχογράφησα σε εκατό ώρες όλη την ηχητική έκταση του τσέλου. Κάθε ώρα ήταν κι ένα μέρος. Μετά έπαιξα όλα αυτά τα μέρη μαζί σε μια ώρα και δημιουργήθηκε ένας θόρυβος. Ένας γκρι θόρυβος, γιατί υπάρχουν διάφορα χρώματα για τον θόρυβο, όπως, π.χ. το λευκό. Τώρα, στην περφόρμανς στη Γλασκώβη προσπάθησα να σπάσω το τσέλο, χρησιμοποιώντας τσεκούρια, χέρια, πριόνια και μετά, με ένα πολύ καλό μπλέντερ, να το κάνω σκόνη και να το μοιράσω στον κόσμο σ’ ένα βαζάκι μαζί μ’ ένα CD μου. Διαίρεσα και την τιμή του τσέλου διά εκατό κι έτσι βγήκε και η τιμή πώλησης. Δεν ξέρω αν είχε κάποιο συμβολισμό όλο αυτό. Ήταν μια ιδέα που μου καρφώθηκε. Απλώς, όταν ηχογράφησα τη μουσική, το να καταστρέψω το τσέλο μου φάνηκε το επόμενο λογικό βήμα. Για να πω την αλήθεια, δεν είχα καμιά αναστολή του τύπου «α, το όργανο είναι τόσων χρόνων κ.λπ.». Την αξία των πραγμάτων την ορίζουμε εμείς. Το τσέλο μου θα μπορούσε να έχει την ίδια αξία με μία κάμπια.

> Ο θόρυβος δεν έχει να κάνει απαραίτητα με την ένταση, αλλά περισσότερο με την πολυπλοκότητα των συχνοτήτων. Ο θόρυβος μπορεί να είναι και στα όρια της σιωπής. Δηλαδή, αυτό που κάνει το ψυγείο είναι ένας βόμβος, ένα είδος θορύβου που κάλλιστα θα μπορούσε να ενταχθεί σ’ ένα ποπ κομμάτι. Εγώ το έχω κάνει. Ο θόρυβος, επίσης, έχει να κάνει και με τον τρόπο που ακούς. Επειδή τείνεις ν’ απλοποιείς προς τη μονάδα για να καταλάβεις τον κόσμο, όσο πιο πολύπλοκος είναι ο ήχος τόσο πιο δύσκολο σου φαίνεται να τον αποκωδικοποιήσεις στο αυτί σου.

> Στο σπίτι μου είχα έναν τεράστιο ευκάλυπτο, που ένα του κλαδί βάραγε πάνω στον τοίχο της πολυκατοικίας όταν φυσούσε. Είχε έναν παλμό φοβερό και όλο το βράδυ με νανούριζε. Φυσικά και τον είχα ηχογραφήσει, αλλά δυστυχώς τώρα τον κλαδέψανε. Επίσης, ένας άλλος ήχος που λατρεύω είναι το φρενάρισμα των παλιών πράσινων λεωφορείων. Είναι ένα ηχητικό κομμάτι από μόνο του. Όπως και οι σωλήνες της αποχέτευσης, όταν σφυρίζουν. Ή η αντήχηση στις σκάλες μιας πολυκατοικίας. Τα πάντα μπορεί να είναι ήχος.

28

17-23.05.2012

TheBookLovers OI BIBΛΙΟΦΙΛΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΗΣ LIFO

Προικισμένων που μετέχουν στην πραγματικότητα, κρατώντας ψαλίδι, παίζουν το παιχνίδι του είμαι και δεν είμαι, του ανήκω και δεν ανήκω στη ζωή, επιδεικνύοντας μιαν άδεια (αφοβία σημαίνει η λέξη) που τους προβιβάζει σε μάρτυρες κατηγορίας κι ενίοτε υπερασπίσεως. Ο Χαλικιάς θυμάται τον Μπαλζάκ: «Ιδού η ζωή! Η ζωή όπως ακριβώς είναι: Μεγάλες αξιώσεις και μικρές πραγματικότητες». Παιδικά παράπονα; Σοφολογιότατες μηνύσεις; Η Λέσχη Σοπενάουερ έχει πολλά έξυπνα να δηλώσει: «Η ζωή είναι μια επιχείρηση που δεν βγάζει τα έξοδά της». Εντούτοις, ο Γερμανός φιλόσοφος κρατάει πολλά χαρτιά στα χέρια του. «Αν δεν παρατηρούμε καλά τους ανθρώπους, χάνουμε μιαν ευκαιρία να διαθέτουμε δάσκαλο δωρεάν», σκέψη που θυμίζει τον Κομφούκιο: «Στους τρεις περαστικούς ο ένας τους υποχρεωτικά είναι δάσκαλός μου». Στη συνέχεια, ο λόγος δίνεται και πάλι στον Σοπενάουερ: «Όποιος ήλθε στον κόσμο για να διδάξει σοβαρά τα πιο σημαντικά ζητήματα, μπορεί να θεωρήσει τυχερό τον εαυτό του, αν σώσει το τομάρι του». Ο χρόνος μας εξαπατά, καθώς συχνά μεταμφιέζεται σε χώρο: «Ορισμένες φορές νιώθουμε νοσταλγία για έναν μακρινό τόπο. Στην πραγματικότητα όμως η νοσταλγία είναι μόνο για τον χρόνο που περάσαμε σ’ εκείνο τον τόπο, νέοι και ρωμαλέοι...». Αν ο αναγνώστης μείνει με την εντύπωση ότι ο Χαλικιάς είναι λυπομανής, κάποιος Κινέζος το επιβεβαιώνει :«Στο κέντρο της χαράς υπάρχει η λύπη».

Bιβλιομανία

Πράγματα της σιωπής Ο Σωτήρης Χαλικιάς ανθολογεί εκλεκτές φράσεις από τον Κομφούκιο μέχρι τον Σοπενάουερ, προσπαθώντας να καταλάβει το σημαντικότερο πράγμα στον κόσμο, που είναι ο εαυτός μας. έρα από σπουδές, διαβάσματα, ξενύχτια και πνευματικές θυσίες, φαίνεται πως χρειάζεται και κάτι αδιευκρίνιστο και γι’ αυτό πολύτιμο σ’ έναν άνθρωπο ώστε να δει κάποιο φως και να κάνει -τι άλλο;- τον περίπλου του εαυτού του. Ο Χαλικιάς ανήκει στη χορεία των πνευματικά σημαδεμένων που έκαναν προσωπικούς άθλους (όπως η εκμάθηση της κινεζικής γλώσσας), αυτοβιογραφήθηκαν, κοιτάχτηκαν σε μια σειρά από κάτοπτρα, για να καταλήξουν, προσώρας, στο γνωστό χιούμορ του «ξέρω πολλά και ως εκ τούτου παλεύω με το τίποτα». Η γύμνια, για πολλούς, είναι το καλύτερο ένδυμα. Και όχι μόνο για τους γυμνοσοφιστές. Γράφει ο Χαλικιάς στην πρώτη σελίδα του βιβλίου του: «Το ’φεραν έτσι τα πράγματα και υποχρεώθηκα νωρίς να περιπλανηθώ από χώρα σε χώρα, έχοντας μόνο -και όχι πάντα- διασφαλίσει απλώς πού θα φάω, πού θα κοιμηθώ. Πολλά, λοιπόν, απ’ τα διαβάσματά μου αναγκαστικά έλαβαν χώρα σε καφενεία, πάρκα, πλατείες και άλλους δημόσιους χώρους, και ας είναι καλά ο χαρακτήρας μου που διασφάλιζε την απαραίτητη συγκέντρωση. Απέκτησα έτσι νωρίς τη συνήθεια να καταγράφω τις φράσεις που μου άρεσαν ή που θα ήθελα να τις σκεφτώ». Η περίπτωσή του θυμίζει τον Γάλλο αποφθεγματολόγο που δεν κρατούσε ποτέ ολόκληρο βιβλίο. Όταν έβρισκε μια πολύτιμη φράση, έκοβε τη σελίδα, με αποτέλεσμα να σέρνει μαζί του μια βαλιτσούλα όπου φυλασσόταν το πνευματικό «έχει» του. Το αλλόκοτο με τις συναρπαστικές φράσεις που βρίσκουμε συνήθως στα καλά βιβλία αφορά μια παράδοξη κατάσταση: τη θεωρούμε καταδική μας και συνάμα τόσο ξένη, ώστε να μας χαρίζει μια πτυχή του εαυτού μας που, ενώ είναι μπροστά μας, δεν τη βλέπουμε. Πρόκειται για «ρηματίσκια αινιγματώδη» ή για εύστοχες φράσεις που γοητεύουν μεν αλλά δεν αλλάζουν κτήτορα; Πέρα από το ανθολόγιο εκλεκτών φράσεων, ο Χαλικιάς ρέπει προς τις εξομολογήσεις: «Αύριο πρόκειται ν’ ανέβω πάλι τον ανήφορο του παρόντος που έκλεψε για καλά το παρελθόν μου. Τίποτα δεν με κράτησε στην πόλη που μεγάλωσα. Οι φίλοι μου έχουν κρυφτεί οριστικά σε ρόλους και υποχρεώσεις, δεν τους αναγνώρισα. Από μια παλιά μου φίλη έμεινε μόνο το χαμόγελο, δεν άκουσα τη φωνή της σε ό,τι μου έλεγε. Σ’ ένα δρομάκι μόνο, δίπλα σ’ ένα ξεθωριασμένο σύνθημα, είχα μια συγκινητική συνάντηση με τον παλιό μου εαυτό. Δακρύσαμε κι οι δύο, όμως δεν είπαμε κουβεντα». Σε κάθε φράση του «υπομνηματιστή» υπο-

Από τον Κωστή Παπαγιώργη

Π

κρύπτεται μια οξύμωρη ηθική, η οποία δεν διδάσκει τόσο, όσο αρέσκεται να βγάζει συμπεράσματα δυναμικής υφής. Στη φράση του Πολέμωνος «Τι θα λέγατε για έναν μουσικό που διαβάζει μόνο παρτιτούρες και δεν παίζει ποτέ;» ο Χαλικιάς αναγνωρίζει τη διχασμένη ύπαρξη που ετοιμάζεται αλλά δεν αποδίδει, κυοφορεί αλλά δεν γεννάει (γιατί είναι στέρφα). Εδώ ακριβώς ο αναγνώστης υποψιάζεται δικαιολογημένα έναν υποκρυπτόμενο αριστοκρατισμό που, έστω και ως αυταπάτη, βοηθά τα μάλα τον εξαιρετέο γραφιά. Από σημείωση σε σημείωση διαπιστώνουμε μια αδυναμία για το πηγαίο, το αυθόρμητο, το έτερο και ως εκ τούτου αδίδακτο. «Να γνωρίσουν τους ανθρώπους για να ασκήσουν επίδραση πάνω τους... Κακομοίρηδες! Δεν ασκείς επίδραση στους ανθρώπους με τις γνώσεις αλλά με τον καταναγκασμό, την εμπιστοσύνη ή την αγάπη». Περίεργο που ανάμεσα σε τόσες φράσεις του Μαλρώ του διέφυγε το αριστουργηματικό: « Έχει γίνει πολύ έξυπνο το παιδί από τότε που αρρώστησε». εν ξέρουμε ποιο ακριβώς στοιχείο υπερτερεί στον χαρακτήρα του Χαλικιά. Ο μοραλίστας; Ο ρομαντικός; Ο εστέτ; Ο ντροπαλός μηδενιστής; Όπως και να έχει το πράγμα, το στοιχείο παραμένει ισχυρό, ενίοτε απροσδιόριστο, έστω κι αν δεν κατονομάζεται. Το υποψιαζόμαστε, καθώς εκλέγει ρήσεις που έχουν να κάνουν με την πανανθρώπινη πλάνη: ο σύγχρονος άνθρωπος φαντάζεται πως το μέλλον μπορεί να φτιαχτεί από τα ίδια του τα χέρια! Θυμάται τη μεσόκοπη Κινέζα που του είπε δακρυσμένη πως

Δ

ξενύχτησε για να δει το λουλούδι του φυτού που ανθίζει μια φορά στη διάρκεια της ζωής του ανθοφορία που κρατάει μόνο λίγες ώρες! Ο άνθρωπος που πεθαίνει και θάβεται με το βιβλίο του [αυτομάτως ο Σωτήρης θυμάται τον «δικό μας» (Νίκο Πουλαντζά) που έπεσε από το παράθυρό του στο Παρίσι, κρατώντας ό,τι βιβλία είχε γράψει]. Όλο αυτό το ανθολόγιο (και μαζί φορητή βιβλιοθήκη) φαίνεται πως τον ωθεί στον έσω αυθεντικό εαυτό του, όπου η επιθυμία αποβαίνει ελπίδα: «Πώς θα γίνει να βρω έναν τρόπο να γράψω όσο γίνεται πιο κοντινά στη σημερινή σιωπή μου! Το απλούστερο, βέβαια, θα ήταν να τα παρατήσω, να μην επιχειρήσω να γράψω το οτιδήποτε. Οι λέξεις των κειμένων δεν είναι πάντοτε και οι πιο δυνατές κραυγές που έβγαλε ποτέ ο άνθρωπος. Όμως, κάτι μέσα από τα σωθικά μου δεν μ’ αφήνει σε ησυχία. Τρανή απόδειξη ότι η επιθυμία μου είναι αληθινή. Απλή ματαιοδοξία, καθώς κάθε άλλος δρόμος μου έχει οριστικά πλέον φραχθεί;». «Μπορεί. Ισως όμως κάτι μεγαλύτερο; Ένας ολόκληρος κόσμος μαζεύτηκε μέσα μου όλα αυτά τα χρόνια και θέλει να βγει στην επιφάνεια. Κόσμος πραγματικός αλλά και κόσμος πλασμένος στο μυαλό μου, υπομονετικά κι αθόρυβα, με υλικό κάθε προέλευσης. Από πραγματικές εμπειρίες έως καταχωνιασμένες προσδοκίες και όνειρα. Κρίμα, λέω κάθε τόσο, να πάει τελείως χαμένος!». «Δεν σκέφτομαι σαν κι αυτούς (γράφει η Γιουρσενάρ), δεν ζω σαν κι αυτούς - αλλά θα πεθάνω σαν κι αυτούς». Υπέροχη διαπίστωση και ταμένη στο μέλλον. Σκεπτικιστές, απαισιόδοξοι, ασυμφιλίωτοι με τη ζωή, με άλλα λόγια τα μέλη ενός Συλλόγου

τη σελίδα 80 ο Χαλικιάς έχει την τύχη όχι μόνο να περισυλλέξει μια ισχυρή φράση του Λοκ αλλά να τη σχολιάσει εύστοχα. Τι είναι ο άνθρωπος; Ιδιοκτήτης του προσώπου του, σε πλήρη αντίθεση με την άποψη του Αυγουστίνου που ορίζει τον άνθρωπο ως imago Dei (εικόνα του Θεού). Μπορούμε να παίξουμε (έστω εν ου παικτοίς) με τη βαθύτητα αυτής της σκέψης. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι ιδιοκτήτης του προσώπου ή του εαυτού του για τον απλούστατο λόγο ότι, αν ρίξει μια ματιά στην άνθρωπότητα ολόγυρα, διαπιστώνει πως (αυτός και οι άπειροι άλλοι) είναι αντίγραφα ενός προτύπου για το οποίο δεν έχει επαρκείς πληροφορίες. Άρα, ως «ενοικιαστής» του προσώπου του νιώθει καλύτερα, έστω κι αν δεν ξέρει ποιο είναι ακριβώς το νοίκι. Άραγε, είναι ο χρόνος; Η λύπη; Το σημαντικό είναι βέβαια ότι δεν ζει κατέχοντας τον εαυτό του όπως, ας πούμε, κατέχει (αν το κατέχει κι αυτό) το σώμα του. Ανάμεσα στο εγώ του και τον εαυτό του υπάρχει χάσμα αγεφύρωτο, το διαπιστώνουν από πρώτο χέρι οι αυτόχειρες που καταργούν τον χρόνο ή μάλλον επιχειρούν να δέσουν τις δύο άκρες του ματαίως και αδίκως. Ασφαλώς δεν είναι μόνο ο εαυτός που θέτει το μέγα πρόβλημα, ο κόσμος είναι πιο μεγάλο αινιγμα. Καταργεί κανείς τον εαυτό του ομολογώντας αποτυχία, αλλά ο κόσμος παραμένει ασυγκίνητος. Κι εδώ κάτι γιαπωνέζικο: «Ν’ αφεθείς να σε κουβαλήσει το ρέμα της ζωής Όπως πλέει μια κολοκύθα στο νερό που τρέχει...». Ο Χαλικιάς αρέσκεται στον μυστικισμό της εαυτότητας, στο σκοτεινό παιχνίδι όπου το εγώ πασχίζει να καθρεφτιστεί στον εαυτό του, παίζοντας το θέατρο της αντανάκλασης, της ρεφλεξιόν. «Στο μισοσκόταδο του νοικιασμένου

Σ

δωματίου τα μάτια σου λάμπουν σαν τα δύο φώτα κάποιου τρένου, που σταμάτησε για άγνωστο λόγο μέσα στη νύχτα. Πώς έγινε και είμαι εγώ ο επιβάτης που ανέβηκε, κρυφά, τα σκαλοπάτια;». Νίτσε: «Πάντα παρέα με τον εαυτό μου, είτε αλισβερίζεται με τα βιβλία είτε με τους ανθρώπους και τα τοπία». Ο Καρούζος δήλωνε «ένθερμος θεατής της ζωής». Χαριτωμένο και το παιδικό παράπονό του, όταν διαβάζει μια ανατολίτικη φράση: «Ο δρόμος είναι γεμάτος σοφούς». Μα, πού στο διάολο τους συναντάς -λέει ο Χαλικιάςκαθώς βασανίζεσαι με τα ιδεογράμματα από το πρωί! «Ο κίνδυνος να με ξεγελάσει ο εαυτός μου και να νομίσω ότι είμαι άλλος. (Αν και, για να ’μαι φιλαλήθης, παλιά διέτρεχα περισσότερο τον κίνδυνο να το πάθω αυτό)». Άρα, εξοικειώνεται με τους κινδύνους. Και με καθετί παράδοξο που του χαρίζει η εμπειρία. «Ο διπλανός μου στο καφενείο που σταμάτησα για λίγο μιλάει συνεχώς μόνος του. Από εδώ που είμαι δεν μπορώ να δω αν μιλάει σε καλώδιο ή σε ένα από τα καταχωνιασμένα κομμάτια του εαυτού του!».

ιερογλυφικά, έμαθε πράγματα της σιωπής που δεν μεταδίδονται εύκολα, ουσιαστικά προβίβασε τον εαυτό του σε ψυχικό αξιωματούχο που μπορεί να μην είναι ματαιόδοξος, ωστόσο στα πνευματικά ζητήματα δεν κάνει πίσω. Οι κομφουκιανοί λένε: «Ξέρεις τον εαυτό σου, ξέρεις και τον άλλον, σε εκατό αναμετρήσεις εκατό νίκες». Ο Σωτήρης, όπως πολλοί από εμάς, δεν είναι γεννημένος νικητής. Άλλωστε, οι νικητές δεν παγιδεύονται σε γρίφους και σπαζοκεφαλιές. Μια όμορφη σκέψη (σελ. 130) μιλάει για την ηλικία του. «Όπως κάθε πρωί, άνοιξα τα βιβλία μου κι άρχισα να παλεύω με την ελληνική απόδοση στα ελληνικά κάποιου κομφουκιανού εδαφίου. Μια στιγμή, όμως, αργότερα θυμήθηκα ότι σήμερα κλείνω τα εξήντα: βαρέθηκα να συνεχίσω με τις ηθικές υποχρεώσεις του άριστου κι έκλεισα το βιβλίο. Αντί γι’ αυτό, άνοιξα το Λιε Τσι κι άρχισα να διαβάζω για την αβέβαιη πορεία του ανθρώπου σε ό,τι συγκροτούν μαζί ο Ουρανός και η Γη». Τόσο θλιβερά γεράσανε οι νέοι του κόσμου; σωτηρης χαλικιας

Eίπαμε ότι ο Χαλικιάς στην πνευματική του περιπέτεια κατέγινε με τα κινέζικα

29 neeσ εκδοσεισ ανδρεας ρουμελιωτης μπορω και χωρις ευρω Σελ.: 240, τιμή: 16,00 Εκδόσεις ΙΑΝΟS Ένα βιβλίο που αναφέρεται στην ανταλλακτική-αλληλέγγυα οικονομία, στις κοινωνικές τράπεζες, στα εναλλακτικά νομίσματα, στην κοινωνική οικονομία και σε χώρες που κατάφεραν να επιβιώσουν από την οικονομική καταστροφή.

χρηστος γιανναρας η καταστροφη ως ευκαιρια Σελ.: 280, τιμή: 17,00 Εκδόσεις ΙΑΝΟS Για να κυριολεκτεί ο τίτλος του βιβλίου πρέπει να σταθεί ο αναγνώστης στις προτάσεις του, που είναι συγκεκριμένες και στοχεύουν στην εκ νέου ύπαρξη μιας Ελλάδας που να χαίρει σεβασμού.

υπομνηματια

Σελ.: 144, τιμή: €12,00, εκδόσεις Ίνδικτος

Radio Bookspotting

Λαλέουσες Λέξεις, Λάμνουσες Ακόμα και κυνηγημένη, και πίσω από τα σίδερα ακόμα, λάμπει η Τέχνη. Από τον Γιώργο-Ίκαρο Μπαμπασάκη

ελισαβετ ταρη η μαγισσα σουσουρελα και η αλφαβητα Σελ.: 48, τιμή: 8,90 Εκδόσεις Θερμαϊκός Ένα ανατρεπτικό παραμύθι που απευθύνεται σε παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας, με στόχο να κάνει την εκμάθηση της αλφαβήτας μια ευχάριστη και δημιουργική

1

Ο Χαρμς. Ο Δανιήλ Χαρμς ήταν

ένα από τα πιο καλοκρυμμένα μυστικά της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ένας (δίχως να το θέλει, βέβαια) Παρίας της Παγκόσμιας Πολιτείας των Ποιητών - και ποιητή θεωρώ κάθε λίαν πρωτότυπο χρήστη των λέξεων, ώστε να παράγονται σύμπαντα νέα και να φωτίζονται με λυτρωτικό τρόπο τα παλαιά. Ο Χαρμς γεννήθηκε στην Αγία Πετρούπολη το 1905. Το όνομά του: Δανιήλ Ιβάνοβιτς Γιουβατσόφ. Ήδη από την εφηβεία του Δανιήλ Χαρμς διακρίνεται στους κύκλους της Ρωσικής Πρωτοπορίας. Ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, σκιτσογράφος. Το 1927 συμμετέχει στην ίδρυση της Ένωσης Πραγματικής Τέχνης (ΟΥΜΠΕΡΙΟΥ). Τέσσερα χρόνια μετά θα συλληφθεί με την κατηγορία της εμπλοκής σε παράνομη αντισοβιετική ένωση λογοτεχνών, θα ταλαιπωρηθεί αγρίως, θ' αφεθεί ελεύθερος, αλλά θα μπουζουριαστεί εκ νέου, το 1941, για -άκουσον! άκουσον!- ντεφετιστική προπαγάνδα. Τον Φεβρουάριο του 1942 θ’ αφήσει την τελευταία του πνοή, μάλλον από ασιτία, στο ψυχιατρική πτέρυγα των φυλακών του Λένινγκραντ.

2

Ο Χαρμς κι εμεις. Πέρα από

την ιστορία άθλιων κακουχιών και βαναυσοτήτων που υπέστη ένας λαμπρός καλλιτέχνης μόνο και μόνο επειδή ήταν λαμπρός καλλιτέχνης, ο Χαρμς κεντρίζει και κερδίζει το ενδιαφέρον μας για τη στιλπνή και στίλβουσα μοντερνιτέ του λόγου του, για ένα είδος εκτυφλωτικών λογικών ακροβασιών που μας εξοικειώνουν με το παράλογο του κόσμου, για την τόσο ελεύθερη κι επινοητική παιδικότητα που θάλλει σχεδόν σε κάθε του φράση. Συγγενής, χωρίς ενδεχομένως να το γνωρίζει ή να το επιδιώκει, με το πνεύμα του ντανταϊσμού, με τα ξεχαρβαλώματα που επιχείρησαν ο Τριστάν Τζαρά και οι φίλοι του στην (τότε) καθεστηκυία και σκληρυσμένη αστική μενταλιτέ. Ο Χαρμς συνθέτει και αποσυνθέτει ακατάπαυτα, σαν παιδί, με δίχως ιδιοτέλεια, θα λέγαμε λαϊκά, με δίχως

δόλο. Έτσι, για να εκφράσει, φαντάζομαι σκάζοντας στα γέλια προτού χύσει και δάκρυα πικρά, απελπισίας δάκρυα, την παλαβομάρα του κόσμου. Τον γνώρισα, κι αισθάνομαι ευγνώμων, χάρη στον φίλο Περικλή Δουβίτσα που ανέλαβε τις εκδόσεις Νεφέλη όταν έφυγε για τους λειμώνες του ουρανού ο επίσης φίλος Γιάννης Δουβίτσας. Και ο Περικλής, με τη σειρά του, εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του προς την εξαίσια μεταφράστρια Ροδούλα Παππά, η οποία μόχθησε (και το απόλαυσε, είμαι σίγουρος) να γυρίσει το λεκτικό πανηγύρι του Δανιήλ Χαρμς στα ελληνικά. Γαλάζιο Τετράδιο λέγεται το βιβλίο, Δανιήλ Χαρμς ο συγγραφέας, Ροδούλα Παππά η μεταφράστρια, Νεφέλη ο εκδοτικός οίκος. Πεντακόσιες είκοσι πέντε σελίδες, γεμάτες καθάριο χρυσάφι. Ένας αμύθητος λογοτεχνικός πλούτος. Ένα πανίσχυρο οπλοστάσιο χιούμορ και καταιγιστικής φιλοσοφίας. Απολαύστε ένα μικρό ποτ-πουρί από το Γαλάζιο Τετράδιο!

3

Οι Χαρμς και οι Λεξεις του: «Να γράφεις ποιήματα που, αν

τα πετάξεις στο παράθυρο, θα σπάσει το τζάμι» (σ. 281). «Ώστε: θεμελιώδη συστατικά της ύπαρξης αποτελούν τρία στοιχεία: αυτό, το εμπόδιο, και εκείνο» (σ. 103). «Κάθε σοφία είναι καλή, εφόσον κάποιος την έχει καταλάβει. Σοφία που δεν την κατάλαβε κανείς μπορεί να πιάσει σκόνη» (σ. 208). «Σήμερα δεν έγραψα τίποτα. Δεν πειράζει» (σ. 212). «Από τη βόλτα γυρίζω στο σπίτι / Κι αναφωνώ ξαφνικά: Ω, Θεία Δίκη! Είμαι στους δρόμους τέσσερις μέρες με το ρολόι / Τι θα πει τώρα για μένα το σόι;» (σ. 214). «Πιρούνι είναι αυτό; Ή άγγελος; Ή εκατό ρούβλια;» (σ.

282). «Ό,τι έγραψα ως τώρα το έγραψε ένας άνθρωπος. Αν ο Θεός δώσει να ζήσω κι άλλο, θα ξαναγράψω. Κι ό,τι γράψω, θα το γράψει ένας άλλος άνθρωπος» (σ. 291). «Αν αφήσουμε στην άκρη τους αρχαίους, για τους οποίους δεν μπορώ να έχω άποψη, τότε μένουν μόνο πέντε ποιητές που ήταν πραγματικά ιδιοφυΐες, και δύο απ’ αυτούς είναι Ρώσοι. Οι πέντε ποιητές είναι οι εξής: Δάντης, Σαίξπηρ, Γκαίτε, Πούσκιν και Γκόγκολ» (σ. 307).

δραστηριότητα γεμάτη μουσική και ρυθμό. Επιμέλεια: Μαρία Δρουκοπούλου

30

17-23.05.2012

Συνέντευξη

Το τραγούδι του Αχιλλέα Με οδηγό τα κείμενα του Ομήρου, τις κλασικές σπουδές της αλλά και τη βαθιά της αγάπη για την Αρχαία Ελλάδα η Αμερικανίδα συγγραφέας Μάντελιν Μίλερ (που χάρη στο συγκεκριμένο βιβλίο έχει προταθεί για βραβείο Orange) καταγράφει σ’ ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα τον έρωτα του Αχιλλέα για τον Πάτροκλο.

Aπό τη Βένα Γεωργακοπούλου

O

ταν ανακαλύπτεις πως στη short list του βραβείου Orange, αυτού που αφορά αποκλειστικά και μόνο γυναίκες συγγραφείς και το έχουν αξιωθεί ονόματα σαν αυτά της Ζέιντι Σμιθ, της Λάιονελ Σράιβερ και της Μπάρμπαρα Κινγκσόλβερ, υπάρχει φέτος κι ένα μυθιστόρημα που λέγεται Τhe song of Achilles (Το τραγούδι του Αχιλλέα), λογικό είναι να το ψάξεις το θέμα. Είναι, άραγε, ο δικός μας Αχιλλέας, αυτός που πήγε στην Τροία, σκότωσε τον Έκτορα και θα μοιάζει πια στην αιωνιότητα με τον Μπραντ Πιτ; Ναι, είναι. Μια 33χρονη χαριτωμένη Βοστωνέζα με γυαλιά, σπουδές στο Μπράουν και στο Γέιλ και μεταπτυχιακά σε κλασικές σπουδές, η Μάντελιν Μίλερ, έγραψε το πρώτο της μυθιστόρημα με οδηγό τον Όμηρο. Είναι ένα από αυτά τα βιβλία που λες «σιγά τώρα να μη» και καταλήγεις να μην το αφήνεις από τα χέρια σου. Όχι γιατί ως Ελληνίδα έχεις ιδιαίτερο ενδιαφέρον για θεούς και ήρωες (που δεν έχεις), αλλά γιατί η ιστορία που διάλεξε η Μάντελιν να σου διηγηθεί δεν είναι απλώς ο Τρωικός Πόλεμος. Είναι μια υπέροχη ερωτική ιστορία, μια σπάνια, μεγάλη αγάπη ανάμεσα σε δυο νέους άνδρες: τον ημίθεο, κούκλο, λαμπερό και τρανό πολεμιστή Αχιλλέα, και τον ασήμαντο, δειλό, ταλαιπωρημένο και πάντα στη σκιά του Πάτροκλο. Δεν μας τα λέει αυτά, τα τόσο σύγχρονα, ο γερο-Όμηρος. Αλλά η Μάντελιν Μίλερ, με οδηγό τα δικά του κείμενα, μας χαρίζει επιτέλους τον άγνωστό μας Πάτροκλο. Πιάνει την ιστορία των δυο αγοριών από την αρχή μέχρι το τέλος. Χωρίς σεμνοτυφίες, αλλά και χωρίς αντεργκράουντ διαθέσεις. Το αντίθετο. Το Τραγούδι του Αχιλλέα δείχνει τόσο σεβασμό προς τα αρχαία μας έπη, που σε εκπλήσσει. Και είναι τόσο συγκινητικό, βαθύ και γεμάτο εκπλήξεις, που δεν ξέρω αν θα πάρει το Orange (έχει γερές αντιπάλους την Ανν Ενράιτ, την Αν Πάτσετ, τη Σίνθια Όζικ), αλλά θα αγαπηθεί πολύ από τους αναγνώστες. Πώς πρωτογνωρίσατε τον κόσμο του Ομήρου; Από τη μητέρα μου. Συνήθιζε να μου διαβάζει ιστορίες από την Ιλιάδα και την Οδύσσεια όταν με έβαζε μικρή να κοιμηθώ. Τις ερωτεύτηκα με πάθος και άρχισα να καταβροχθίζω όσους μύθους έπεφταν στα χέρια μου. Τότε ζούσα στη Νέα Υόρκη και όταν επισκέφτηκα το Μουσείο Μετροπόλιταν μου φάνηκε εκπληκτικό ότι μπορούσα να δω αγάλματα των θεών και των ηρώων για τους οποίους διάβαζα. Η ελληνική μυθολογία είναι γεμάτη από μεγάλους έρωτες. Γιατί διαλέξατε την ιστορία του Αχιλλέα και του Πάτροκλου; Έβρισκα πάντα πολύ συγκινητικό στην Ιλιάδα τον θρήνο και τη θλίψη του Αχιλλέα για τον θάνατο του Πάτροκλου. Μέχρι εκείνο το σημείο ο Αχιλλέας φαίνεται να ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του και την υστεροφημία του. Τη στιγμή, όμως, που μαθαίνει τον θάνατο του συντρόφου του, η απελπισία για τη χαμένη του αγάπη τον καταβροχθίζει κυριολεκτικά. Γίνεται ανθρώπινος και συμπαθής. Κι επειδή αυτή η στάση του Αχιλλέα με εντυπωσίαζε, θέλησα να την καταλάβω καλύτερα: γιατί ο Πάτροκλος σήμαινε τόσο πολλά γι’ αυτόν; Ο Όμηρος μας λέει το τέλος της ιστορίας τους, αλλά εγώ ήθελα ν’ ανακαλύψω και την αρχή της.

ουσιώδης βοήθεια στο γράψιμο του βιβλίου μου, αν και τότε ούτε που μου πέρναγε από το μυαλό ότι κάποια μέρα θα γίνω συγγραφέας. Πραγματικά, αν δεν είχα δει με τα μάτια μου το Αιγαίο, αν δεν είχα καθίσει σ’ έναν ελαιώνα ή φτάσει με οτοστόπ στα βουνά σας, δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να τα έχω περιγράψει με αυτό τον τρόπο. Ήταν ένα φανταστικό ταξίδι και λαχταρώ να το ξανακάνω! ίναι αλήθεια ότι το βιβλίο σάς πήρε δέκα χρόνια να το ολοκληρώσετε; Ποιο ήταν το πιο δύσκολο: η έρευνα και η συγκέντρωση του υλικού ή το λογοτεχνικό ύφος, ο τελικός τόνος της γραφής; Το μεγαλύτερο μέρος της έρευνας το έκανα χωρίς να το συνειδητοποιώ καν. Μέχρι να πάρω το μάστερ μου στις Κλασικές Σπουδές είχα ήδη στα ράφια μου τα περισσότερα από τα βιβλία που θα χρειαζόμουνα ή ήξερα πού να τα βρω στη βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου. Αυτό που αποδείχτηκε πραγματική και σκληρή πρόκληση για μένα ήταν να διηγηθώ την ιστορία του Πάτροκλου μ’ έναν τρόπο που να του αξίζει, που να τον τιμά, ενσωματώνοντας όλα αυτά τα γεγονότα στην εσωτερική του ζωή, στα αισθήματα της καρδιάς του. Πέντε χρόνια έγραφα και κατέληξα να πετάξω στα σκουπίδια το πρώτο σχέδιο του βιβλίου. Τα είχε όλα, την ιστορία και τους χαρακτήρες, αλλά δεν είχα καταφέρει να συλλάβω τη φωνή του Πάτροκλου. Έτσι, πέρασα άλλα πέντε χρόνια, ξαναγράφοντας όλο το βιβλίο από το μηδέν.

E

Ο Αχιλλέας σας, με όλες του τις αδυναμίες, κατακτά και τον πιο δύσπιστο αναγνώστη. Τι αγαπάτε εσείς περισσότερο σ’ αυτόν το λαμπερό ήρωα, που στην «Ιλιάδα» πότε οργίζεται παράλογα με τον Αγαμέμνονα και μένει έξω από τις μάχες, πότε αντιδρά στον θάνατο του Πάτροκλου με μια αιματοχυσία; Για μένα ο Αχιλλέας είναι ένα τόσο τραγικό και συγχρόνως συναρπαστικό πρόσωπο λόγω της νιότης του. Νομίζω ότι ξεχνάμε πολύ εύκολα πόσο νεότερος είναι από τους άλλους ήρωες του Τρωικού Πολέμου και πόσο ευάλωτο τον κάνουν η αφέλεια και η εμπιστοσύνη του στους ανθρώπους. Η σύγκρουσή του με τον Αγαμέμνονα οφείλεται κατά πολύ σ’ αυτή την παρορμητική, ακραία τιμιότητά του. Σε αντίθεση με τον Οδυσσέα, αυτό τον πανούργο, έμπειρο διπλωμάτη, ο Αχιλλέας δεν είχε μάθει να παίζει τα παιχνίδια της εξουσίας. Προτιμούσε τις ανοιχτές, καθαρές μάχες, όχι τους μανδύες και τα στιλέτα. Κάτι ακόμα που με τράβηξε στον Αχιλλέα είναι η φρικτή επιλογή που του χάρισε η μοίρα: να ζήσει μια μακριά και ευτυχισμένη ζωή, αλλά να ξεχαστεί εντελώς από τους ανθρώπους ή να πεθάνει νέος με αντάλλαγμα την αιώνια φήμη; Πολύ δύσκολη επιλογή για να την κάνεις, και ακόμα δυσκολότερη για να ζήσεις με αυτή. Και όπως μαθαίνουμε στην Οδύσσεια, όταν ο Οδυσσέας μιλάει με το πνεύμα του Αχιλλέα, είναι μια επιλογή για την οποία έχει μετανιώσει. Την ιστορία την αφηγείται ο άγνωστος γενικά σε όλους μας Πάτροκλος. Tι σας οδήγησε σ’ αυτή την επιλογή; Για να είμαι ειλικρινής, δεν χρειάστηκε καν ν’ αποφασίσω! Από την πρώτη στιγμή που κάθισα στο κομπιούτερ μου, την ιστορία του Πάτροκλου ήθελα να διηγηθώ. Με συγκινούσε τόσο αυτός ο άνδρας, που ο Όμηρος χαρακτηρίζει ευγενικό, παρόλο που είναι ο σύντροφος του πιο άγριου πολεμιστή των Ελλήνων. Θέλατε να μείνετε πιστή στον

Όμηρο; Πόση

ελευθερία επιτρέψατε στον εαυτό σας; Θα έλεγα ότι σε γενικές γραμμές τού έμεινα πολύ πιστή, αλλά όχι εντελώς. Όποτε, όμως, αποφάσιζα ν’ απομακρυνθώ από το κείμενό του, προσπαθούσα να έχω σοβαρούς λόγους για να το κάνω. Για παράδειγμα, αποφάσισα να κάνω τη σκλάβα Βρισηίδα κόρη ενός αγρότη, παρά πριγκίπισσα. Ένιωθα ότι είχαμε υπερβολικά πολλούς αριστοκράτες στην ιστορία και δεν μπορούσα να βγάλω από το μυαλό μου τους κανονικούς, απλούς ανθρώπους, τους αγρότες γύρω από το κάστρο της Τροίας, τους κοινούς στρατιώτες, οι ζωές των οποίων καταστρέφονταν από έναν πόλεμο που ουσιαστικά ήταν μια προσωπική, ιδιωτική έχθρα. Ήθελα να δώσω ζωή και στις δικές τους εμπειρίες. υτό που με εντυπωσίασε στο βιβλίο σας είναι ότι για τον μεταμοντέρνο κόσμο μας σέβεστε υπερβολικά τους μύθους. Δεν σας πέρασε από το μυαλό να προσγειώσετε λίγο θεούς και ήρωες; Ούτε για μια στιγμή. Υπάρχουν θαυμάσια βιβλία γύρω μας που γυρνάνε την πλάτη στους θεούς και τους μύθους. Αλλά, για μένα, η Θέτις και ο Χείρων ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας μου. Απλούστατα, δεν μπορούσα να τη φανταστώ χωρίς αυτούς.

Α

Οι περιγραφές των ελληνικών τοπίων είναι καταπληκτικές και πολύ πραγματικές. Τις οφείλετε στη φαντασία σας, στον Όμηρο και στα υπόλοιπα διαβάσματά σας ή σε κάποιο ταξίδι σας στην Ελλάδα; Ήμουν τυχερή γιατί επισκέφτηκα την Ελλάδα όσο ήμουν στο κολέγιο και πέρασα ένα ολόκληρο καλοκαίρι σε μια αρχαιολογική ανασκαφή στην Κέρκυρα. Την ίδια περίοδο κατάφερα και να ταξιδέψω, να πάω σε νησιά αλλά και στην ηπειρωτική χώρα. Αυτό το ταξίδι αποδείχτηκε

Διδάσκετε στο γυμνάσιο λατινικά και αρχαία ελληνικά. Ενδιαφέρονται καθόλου οι Αμερικανοί έφηβοι για το μάθημά σας; Πάρα πολύ! Λατρεύω να παρακολουθώ τους μαθητές μου ν’ ανακαλύπτουν αυτές τις αρχαίες ιστορίες και τα κείμενα και να συνειδητοποιούν ότι κάθε άλλο παρά ξερά είναι, ότι πάλλονται από ζωή κι ενέργεια. Η διδασκαλία βοηθάει κι εμένα να διατηρώ ζωντανό τον ενθουσιασμό μου για την επιστήμη μου, γιατί βλέπω και ξαναβλέπω τα αρχαία κείμενα μέσα από τα μάτια των παιδιών μ’ ένα καινούργιο κάθε φορά φως. Έχετε διαβάσει καθόλου σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία; Κάτι λίγο, μακάρι να είχα διαβάσει περισσότερη! Μια από τις μεγαλύτερες επιθυμίες μου είναι να μάθω νέα ελληνικά, έτσι ώστε να διαβάζω στο πρωτότυπο ποιητές σαν τον Καβάφη. Προσφάτα, πάντως, έπεσα πάνω σε μια Ελληνίδα συγγραφέα που λέγεται Φοίβη Γιαννίση κι ευχαριστήθηκα πολύ τα βιβλία της. Περιμένω και τις δικές σας προτάσεις. Θα μεταφραστεί το βιβλίο σας στα ελληνικά; Το εύχομαι! Δεν υπάρχει για την ώρα κάτι συγκεκριμένο, αλλά θα το ήθελα. Για τη σύγχρονη ελληνική κρίση τι σκέφτεστε; Μου φαίνεται απίστευτα σύνθετη και δύσκολη κατάσταση και δεν θα παραστήσω ότι ξέρω τη λύση. Αλλά η σκέψη μου βρίσκεται κοντά σε όλους σας στον σκληρό δρόμο που έχετε μπροστά σας.

madeline miller the song of achilles

Eκδόσεις Bloomsbury

personal shopper

/ market research / ημερολογια κουζινασ

TheGoodLifO

31

PersonalShopper

Market Research

Shopping Therapy. Οι αγορές της εβδομάδας.

1

2 Νescafe

3

Ο Nescafe, το δημοφιλέστερο ρόφημα των Ελλήνων, ξεκίνησε την προηγούμενη Παρασκευή 11/5 έναWellness Roadshow με στάσεις σε διάφορες

4

πόλεις ανά την Ελλάδα. Σε κάθε stand του Nescafe θα μας κερνάνε μια απολαυστική κούπα καφέ και θ’ ανακαλύπτουμε την τεχνογνωσία και τα μυστικά που κρύβει, μαθαίνοντας για τη διαδικασία παραγωγής. Δηλαδή για την καλλιέργεια στις φυτείες, τη συλλογή καρπών, την αποξήρανση πράσινων κόκκων καφέ, τη μείξη χαρμανιού και το καβούρδισμα, το φιλτράρισμα και την ξήρανση. Ο Nescafe, εκτός από καθημερινή, είναι και υγιεινή συνήθεια, γι’ αυτό κι έχει κεντρικό του μήνυμα «Γεύση κι ευεξία σε 1 κούπα. Γίνεται;». Η έμπειρη διαιτολογική ομάδα του Nescafe θα μας υποδέχεται επιτόπου, παρέχοντας συγκεκριμένες, εξατομικευμένες πληροφορίες για μια ισορροπημένη διατροφή. facebook.com/NescafeGreece & twitter.com/NESCAFEGREECE.

Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα

1. Sun Screen Velvet. Νέα γενιά αντηλιακών με την πρωτοποριακή τεχνολογία Second Skin από τη Frezyderm. 2. Hellmann’s Ketchup. Νέα Hellmann’s Ketchup με Stevia και 50% λιγότερη ζάχαρη. 3. Lipton Ice Tea. Νέα σειρά Lipton Ice Tea με ίδια γεύση, ίδια δροσιά, αλλά χωρίς ζάχαρη. 4. Helioderm. Νέα σειρά βρεφικών και παιδικών αντηλιακών από την Castalia, στα φαρμακεία.

anek

Φωτογραφίες από την προσωπική συλλογή της δημοσιογράφου Στέλλας Αλαφούζου φιλοξενήθηκαν την περασμένη Δευτέρα 14/5 στον χώρο του Χατζηκυριάκειου Ιδρύματος με σκοπό την ενίσχυση των σκοπών του. Το ίδρυμα για περισσότερο από 100 χρόνια προσφέρει στέγη, φροντίδα κι εκπαιδευτικές δυνατότητες σε κορίτσια με σοβαρά κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα.

32

17-23.05.2012 Μιχάλης Μιχαήλ

Indahood Ιστορίες από τη γειτονιά

Γεωργία Καλαφάτη (Sugahspank!) Στης Πειραϊκής τα βράχια. ● Μένω στην Πειραϊκή από τότε που γεννήθηκα, κάτω απ’ την Καλλίπολη, πάνω από το μπάσκετ του Φοίνικα, δίπλα στον Σταυρό. Είχα την τύχη μια ζωή ν’ ανοίγω το παράθυρό μου και να βλέπω γαλάζια θάλασσα, τα πευκάκια της μικρής πλατείας από κάτω και ό,τι απέμεινε από τα Μακρά Τείχη.

Summer Love #2 δευτερα 14/5 Δευτέρα πρωί γυρνάς στο γραφείο, το χρώμα στο δέρμα του καθενός μαρτυρά κι ένα διαφορετικό ταξίδι σε άλλη παραλία, σε άλλο νησί / Η Τεχνόπολη τα βράδια. Η φωτισμένη υψικάμινος, ποιος να τον σκέφτηκε αυτόν το φωτισμό, άραγε; / Κυριακή μεσημέρι, μόνο εσύ και τα τζιτζίκια ξύπνιοι, σε μια πόλη που κρύβεται. Απίστευτο πόσα μπορείς να δεις όταν οι άνθρωποι λείπουν / Λουκουμάδες στις Πλάτρες κάτω από τρεις τεράστιους πλάτανους και δίπλα σ’ ένα ποτάμι / Καλαμπόκι ψητό με χοντρό αλάτι / Κεφτεδάκια με πατάτες τηγανητές σε ελαιόλαδο και ντοματοσαλάτα / Μεσημέρι σε βεράντα σκεπαστή με κληματαριά και θέα τη θάλασσα στο νησί / Καλαμαράκια τηγανητά σε τραπέζι στην άμμο, με τα πόδια να βουτάνε στο νερό, στο Καβούρι, στον Μαραθώνα / Βανίλια υποβρύχιο / Παραλία Εδέμ, Πήλιο / Οι ψευτοκεφτέδες της Κατίνας στο Αμμούδι Οίας μετά από μπάνιο στον Άγιο Νικόλαο / Κορίτσια με φραντζιπάνι στα μαλλιά / Πόδια καλυμμένα με άμμο μετά το μπάνιο / Η μετακινήσεις ακριβείας για να πετύχεις τη σκιά και να συνεχίσεις το διάβασμα το πρωί / Τοστ ζαμπόν-τυρί όσο περιμένεις το καράβι / Η Μάνη / Ποδαράκια στο instagram. Ποδαράκια, αμμουδιές, γαλανά νερά, το φεγγάρι που σκαρφαλώνει τη Χώρα της Αστυπάλαιας / Η Λάμπη στην Πάτμο κι εκείνη η μακρινή παραλία που πας με τα πόδια και στην είσοδό της σε υποδέχεται το μεγαλύτερο αρμυρίκι που είδες ποτέ / Σεβίτσε. Ψάρι, οξύ, τσίλι, βότανα (ίσως). Δεν μου αρέσει να το λέω, αλλά κάποια φαγητά φτάνουν κοντά σε αυτό που λέμε «θείο» / Κεμπάπ στον Νέζο στα τραπεζάκια στον δρόμο / Η επιστροφή από το μπάνιο Κυριακή στην παραλιακή. Νεύρα από την κίνηση, πατούσες έξω από τα αυτοκίνητα, τραγούδια στη διαπασών / Συναυλία στον Λυκαβηττό / Το καλοκαιρινό άρωμα που πήρες και μυρίζει λεβάντα και λεμόνι / το μαγιό με τα κεράσια / Ζελέ. Όλα τα ζελέ / Το ταξίδι που έκανα πέρσι ως τουρίστας και φέτος ξανά για τους αγγλόφωνους οδηγούς της LifO. Είμαι έτοιμος να κάνω ξενάγηση στο Αρχαιολογικό ή σε άλλο μεγάλο μουσείο της πόλης σε όποιον το επιθυμεί / Βόλτα στον Βύρωνα / Σουβλάκια στην Πλατεία / Άσπρα σεντόνια στις ταράτσες / Παγωμένο ρυζόγαλο με πραλίνα και καραμελωμένες φλούδες πορτοκαλιού / Ξαπλωτοί στα γρασίδια που κοιτούν τον Κεραμεικό, περιμένοντας τα πρώτα αστέρια / Η ονειρική στιγμή στο Θέατρο της Επιδαύρου όταν έχουν σβήσει όλα τα φώτα και περιμένεις στο σκοτάδι να ξεκινήσει η παράσταση. Η είσοδος των ηθοποιών. Πάντα σαν είσοδος σε ναό. Τόσο ιερός είναι αυτός ο χώρος / Ανεβαίνοντας το βουνό που κατέβηκες για να πας στο μπάνιο. Τα ξερά χόρτα έγιναν χρυσός με το απογευματινό φως. Στη Χώρα ήδη άναψαν οι σχάρες. Χταποδάκι, ούζο, ντομάτα, έτσι απλά. Ελπίζω και φέτος να γίνουν όλα κάπως έτσι. Σας φιλώ. michalis@lifo.gr

● Στα δεξιά μας έχουμε τον Όρμο της Αφροδίτης, με τον πανύψηλο σταυρό χτισμένο πάνω στα βραχάκια να κοιτάζει τη θάλασσα. Είχε γίνει κάποτε, νομίζω στα ’70s, ένα ναυάγιο στο οποίο πέθαναν πολλοί Έλληνες ναυτικοί και ο σταυρός υψώθηκε στη μνήμη τους. Όταν ο καιρός είναι άσχημος κι έχει κύμα και φυσάει και ο ουρανός είναι μαύρος, ο σταυρός γίνεται σαν φωσφοριζέ και νομίζεις πως θα πετάξει. ● Τι δουλειές μου τις κάνω κυρίως στο κέντρο του Πειραιά, που δεν απέχει και πολύ - όλα είναι κοντά. Στο λιμάνι και στα στενά της Tρούμπας υπάρχουν απίστευτα μίνι μάρκετ με έθνικ προϊόντα. O Μανδραγόρας είναι μαγαζί-αριστούργημα που περιέχει όλα τα βότανα και τα μυρωδικά αλλά και φοβερά ελληνικά παραδοσιακά και γκουρμέ προϊόντα. Το Λεβόν Τσερτσιάν, αρμένικο ντελικατέσεν στου Βρυώνη. Το υπεραγαπημένο παλαιοβιβλιοπωλείο στην Κολοκοτρώνη κερνάει πάντα ελληνικό, καθώς ψάχνεις μέσα στις στοίβες και η πιο ωραία παρέα ηλικιωμένων διανοούμενων Πειραιωτών αναλύει την καθημερινότητα, ενθυμούμενη ιστορίες του παρελθόντος - πραγματική ευτυχία. ● Για φαγητό προτείνω ανεπιφύλακτα το γειτονικό Κρεατοπωλείον, μη φύγετε όμως χωρίς να πιάσετε την κουβέντα σε Άρη, Νίκο και βεβαίως στον Χρίστο, την ντίβα του Πειραιά! Πάρα πολύ ωραίο επίσης για φαγητό είναι το γραφικότατον Υπερωκεάνιον και ο Ηλίας, ιδανικές ψαροταβέρνες. Για πιο ειδυλλιακές καταστάσεις, τα Toni Bonano’s και Jimmy And The Fish είναι εξαιρετικά. Για καφέ και ποτό στα Premium, Lautrec, Πλώρη και Όκιο. ● Ένα αγαπημένο μου σημείο είναι η στοά του Κούβελου, όαση μέσα στη βαβούρα του λιμανιού. Πολύχρωμα πλακάκια και κισσός ν’ ανεβαίνει την εσωτερική σκάλα. Το πρωί λειτουργεί ένα υπέροχο παραδοσιακό καφενεδάκι και δίπλα το γραφικότατο μαγαζάκι με είδη ραπτικής και αυτοκόλλητα «Κλωστές Πεταλούδα». Το μεσημέρι και το βράδυ λειτουργεί το Ρακάδικο, παραδοσιακό μεζεδοπωλείο μετά μουσικής κομπανίας. ● Τα γυμνασιακά χρόνια, κάθε πρωί πήγαινα να πάρω τις συμμαθήτριές μου για το σχολείο. Στην πολυκατοικία της μιας έμενε ο Φλωρινιώτης. Τον έβλεπα να κατεβαίνει κάθε φορά, πρωί πρωί με βάφλα, ασπρόμαυρο δερμάτινο outfit και ασορτί τραγιάσκα, φούξια rey-ban και βαριά κολόνια, κι έλεγα τι ειν’ τούτο; Έψαξα και διάβασα για την μεγάλη καριέρα του στα ’70s, τον Χατζιδάκι, που του άρεσε - τον συμπάθησα από μακριά. Η Sugashpank! το καλοκαίρι θα κάνει συναυλίες στην επαρχίa και στα νησιά με τον MC Yinka και τον Alex Retsis, ενώ θα περιοδεύσει και ως μέλος των Swing Shoes. sugahspank.blogspot.com Από τον Δημήτρη Κυριαζή

TheWeek κινηματογράφος . . . 34 | μουσικη . . . 40 | bγεσ εξω επιτελουσ . . . 41

inf o

Τιμ ία του dows Η ταιν ha S k r a τον D σες Μπέρ στις αίθου ει . υ ΐο βγαίν 7 Μα στις 1

O Tιμ Μπέρτον μιλάει στη LifO Από τον Θ. Κουτσογιαννόπουλο χω απέναντί μου τον Τιμ Μπέρτον, που περιμένει την πρώτη ερώτηση με το πονηρό χαμόγελο ενός παιδιού που έχει κάνει ακόμη μια αταξία, αλλά δεν θα ήθελε με τίποτα να τιμωρηθεί. Θυμάμαι πως παλιότερα είχε δηλώσει την απέχθειά του για την έννοια του γιάπικου κλισέ περί του παιδιού που όλοι κρύβουμε μέσα μας, εκείνης της παλιμπαιδίστικης και γλυκερής αφέλειας που θυμίζει τόσο πολύ την παλιά Ντίσνεϊ, την εταιρεία που υπηρέτησε στα πρώτα χρόνια της καριέρας του και εγκατέλειψε άρον-άρον, για να μην πάθει νευρικό κλονισμό. Παιδιά κι ενήλικοι συνυπάρχουν στις ταινίες του Μπέρτον και αλλάζουν συνεχώς ρόλους, χωρίς ευδιάκριτη γραμμή που να ορίζει το πέρασμα από τη μια ηλικία στην άλλη. Η περιοχή είναι γκρίζα, η αίσθηση της συγκίνησης και του αλλόκοτου είναι αυτό που μετράει και ο Τζόνι Ντεπ, μετά από οκτώ αξέχαστες συνεργασίες στο σινεμά, παραμένει η φωνή του και η έξωθεν μαρτυρία του, ο 50χρονος που αρνείται να γεράσει. «Δεν έχω απωθημένα, πράγματα που ήθελα να κάνω, αλλά δεν τα κατάφερα», μου εξηγεί, «μερικές ιδέες, όμως, ζουν μέσα στα συρτάρια μου, με τη μορφή σχεδίου ή μισής ζωγραφιάς. Τα ανοίγω συχνά και αν μου λένε κάτι, γίνονται ταινίες. Πρέπει να μου μιλήσουν στη δεδομένη στιγμή». Μεγαλωμένος στo Μπέρμπανκ, αλλά γνώστης της προαστιακής κενότητας, έκανε καριέρα περιβάλλοντας σύμβολα της γοτθικής μυθολογίας, του κόμικ και του μεταφυσικού με μια κινηματογραφική ιδιαιτερότητα που γέννησε τρυφερές, τρελές ταινίες με συχνότατο εκφραστή τον Τζόνι Ντεπ. «Βλέπω τον Τζόνι να μην εφησυχάζει, να ψάχνει συνεχώς και να τολμάει εκεί που δεν χρειάζεται να του πω να πάει», εξηγεί. Του επισημαίνω πως έχει βελτιωθεί και αναρωτιέμαι αν, μετά από τόσες συνεργασίες, μπορεί να το καταλάβει: «Ναι, είναι βαθύτερος και πάντα επινοητικός. Κάνουμε την ελάχιστη συνεννόηση και διασκεδάζουμε ακόμη», με διαβεβαιώνει. Γνωρίζοντας πως ήταν φαν της σειράς «Dark Shadows» από τα παιδικά του χρόνια, ο Μπέρτον είναι κάπως ασαφής γύρω από τους λόγους που τον οδήγησαν να προσθέσει τον Μπαρνάμπας Κόλινς στη συναρπαστική πινακοθήκη κινηματογραφικών weirdos που έχει φιλοτεχνήσει, από τον Ψαλιδοχέρη και τον Σκαθαροζούμη μέχρι τον Πιγκουίνο και τον Σφαγέα/Κουρέα, επικαλούμενος τις αδυναμίες του χαρακτήρα και τη θέλησή του να προστατέψει την οικογένειά του, εμμένοντας στον έρωτα. Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ο ορισμός του περί παραξενιάς, με δεδομένο ότι το μότο της ταινίας είναι «Strange is Relative»: «Κάθε οικογένεια είναι ένα αμάλγαμα νορμάλ και περίεργων και τα όρια κανείς δεν μπορεί να τα διακρίνει. Στη δική μου έχω ζόμπι θείους, περίεργα ξαδέλφια, τους γονείς, όπως όλοι», λέει γελώντας. Με δεδομένη τη θεματική της φιλμογραφίας του, αναρωτιέμαι αν το μεταφυσικό τον γοήτευσε κάποια στιγμή στη ζωή του: «Δεν με ελκύει τόσο πολύ η μεταφυσική διάσταση των πραγμάτων όσο η έννοια του παραμυθιού και των συμβόλων και ο τρόπος που μπορώ να τα απεικονίζω. Φυσικά, δεν είμαι σίγουρος για τίποτα και πάντα βλέπω ανθρώπους που με παραπέμπουν σε καταστάσεις που ξεφεύγουν από το καθημερινό και το τετριμμένο. Ο Άλις Κούπερ, για παράδειγμα», σχολιάζει την εμφάνιση του απαράλλαχτου ροκ σταρ, «είναι φαινόμενο! Φέραμε στο γύρισμα το εξώφυλλο που είχε κάνει στο περιοδικό “Rolling Stone” το 1972 και είναι ίδιος, μάλλον καλύτερος τώρα, μπορώ να σας πω. Περίεργο, ε;». Καλή μαγεία; «Ίσως, δεν αποκλείεται...».

E

μαϊοσ δ τ τ π π σ κ 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27

34

Αυτόν τον Μάιο απόλαυσε νέες κυκλοφορίες αλλά και αμέτρητες άλλες ταινίες στο hol video club.

Κινηματογραφοσ συνεχιζονται

Η ταινiα της εβδομaδας

Η κυρία εξαφανίζεται The lady vanishes

Σκηνοθεσία: Άλφρεντ Χίτσκοκ Πρωταγωνιστούν: Μ. Λόκγουντ, Μ. Ρεντγκρέιβ, Μ. Γουίτι Η Ίρις ταξιδεύει με τρένο παρέα με μια ηλικιωμένη γκουβερνάντα. Όταν η τελευταία εξαφανίζεται, κανένας από τους επιβάτες του τρένου δεν τη θυμάται. ΖΕΦΥΡΟΣ

Dark Shadows

Σκηνοθεσία: Τιμ Μπέρτον Πρωταγωνιστούν: Τζόνι Ντεπ, Μισέλ Φάιφερ, Κλόι Μορέτζ

Rise of the Planet of the Apes Mια επαναστατική μέθοδος θεραπείας βασισμένη στη νοημοσύνη των πιθήκων παίρνει ανεξέλεγκτη τροπή, με ολέθρια αποτελέσματα για την ανθρωπότητα. Απόλαυσε τη συνέχεια της ταινίας στο hol video club.

Νέες Κυκλοφορίες

Aπόκτησε τo hol video club μόνο με 8€/μήνα, καλώντας στο 13844. www.holmytv.gr

Η Πεντάμορφη και το Τέρας παραμένει η μόνιμη επωδός του Τιμ Μπέρτον, ο σταθερός κινητήριος μύθος στη φιλμογραφία του, που εκδηλώνεται γι’ άλλη μια φορά με μια τρελαμένη, «κομψοκίτς», ρομαντικο-κωμική διασκευή της τηλεοπτικής σαπουνόπερας των ’70s, «Dark Shadows». Ο Μπέρτον και ο Τζόνι Ντεπ ήταν φανατικοί θαυμαστές της σειράς που αποτέλεσε μια ιδιόμορφη καινοτομία σε μια εποχή πειραματισμών και ακραίου γούστου. Καθημερινή σειρά με βαμπίρ; Το σίριαλ προβλήθηκε για μερικά χρόνια και από τα 1.000 και πλέον επεισόδια κρατήθηκαν ο τίτλος, κάποιοι από τους χαρακτήρες και το γενικότερο πνεύμα, καθώς σε μια κινηματογραφική κοπτοραπτική δεν γινόταν να χωρέσει το νήμα μιας τόσο εκτεταμένης ιστορίας. Αυτό που κατάφερε εδώ ο Μπέρτον είναι να αποδώσει την τηλεοπτική λογική της καθημερινής σειράς, δηλαδή κάποια κοντινά πλάνα που σηματοδοτούν το ύφος του μελοδραματικού «σαπουνιού», σε συνδυασμό με μια ρομαντική ιστορία, διανθισμένη με κιτς διαλόγους και ηθελημένα περιορισμένη (ως και κακή) υποκριτική. Με την τρυφερότητά του ο Μπέρτον έχει δείξει και στο παρελθόν πως το κακό σινεμά, όπως εκείνο του Εντ Γουντ, ξέρει να το μεταχειρίζεται ως ένα μέσον εμβάθυνσης στους χαρακτήρες. Ο σκηνοθέτης Εντ Γουντ με τον πρόθυμο θίασό του, και ειδικά τον Μπέλα Λουγκόζι, δεν ήταν απλά αντικείμενα κακοτεχνίας και φολκλόρ αλλά αξιαγάπητοι περιθωριακοί με αδυναμίες κι εκρήξεις πάθους και αυτοθυσίας. Ο Μπάρναμπας Κόλινς, γυναικάς και εστέτ, τιμωρήθηκε για την απόκρουση του έρωτα μιας μάγισσας. Διακόσια χρόνια αργότερα προσγειώνεται στην πραγματικότητα των πολύ παράξενων ’70s και προστατεύει τη μακρινή του οικογένεια, ψάχνοντας πάντα την αληθινή του αγάπη στο πρόσωπο μιας συντηρητικής κοπέλας - την υποδύεται η Αυστραλή Μπέλα Χίθκοουτ, που και η ίδια ξεκίνησε από μια καθημερινή σαπουνόπερα στη χώρα της. Πάντα χαριτωμένος κι έτοιμοςνα δοκιμάσει τα πάντα, ο Τζόνι Ντεπ έχει ξεπεράσει την περίοδο που πόζαρε για τον Τιμ Μπέρτον κι έμενε στη μεταμόρφωση. Έχει μάθει

να ψάχνει το βαθύτερο νόημα των χαρακτήρων, χωρίς να χάνει το χιούμορ και την αίσθηση της ανατροπής. Στο παλιό (και παλιακό) σίριαλ, που είναι άγνωστο εκτός Αμερικής, κυριαρχούσε μια φτηνή, γοτθική σοβαρότητα. Στην ταινία ο Μπέρτον επιχειρεί ένα συνεχές mix and match, εναλλάσσοντας επιτηδευμένο ερασιτεχνισμό με δημιουργική χρήση των συμβόλων της ρομαντικής αγάπης και της βαμπιρικής κινηματογραφικής μυθολογίας. Οι λεπτομέρειες, ωστόσο, κάθε άλλο παρά δηλώνουν ένα ερασιτέχνη: ο Ντεπ χρησιμοποιεί τα νύχια του ως προπομπό ενός πλάσματος που σκανάρει διά της αφής αντικείμενα και ανθρώπους πριν πλησιάσει πραγματικά, και το εμβρόντητο βλέμμα του, ένα κράμα αηδίας και περιέργειας, συντονίζει το πάντρεμα του 1770, όπου ανήκει, και του 1970, όπου αναγκάστηκε να ξυπνήσει από τον επώδυνο εξοστρακισμό του. Τα σκηνικά είναι παραμυθένια, η λογική τηλεοπτική, το πνεύμα ρομαντικό και η αίσθηση πλακατζίδικη, όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε από τις ατάκες ανάμεσα στον Ντεπ και στην Κλόι Μορέτζ, την οποία θεωρεί πορνίδιο, αδυνατώντας να κατανοήσει την ψυχεδελική φύση της νεαρής γυναίκας στην εποχή της χειραφέτησης, την πολλαπλή ανάγνωση της παρουσίας του απαράλλαχτου Ντόριαν Γκρέι του σατανικού ροκ, Άλις Κούπερ, της σκηνής με τους χίπηδες που πίνουν με τον αλλόκοτο δανδή και την πατάνε από την ντάγκλα και το χάσιμο. Με λίγα λόγια, ο Μπέρτον συνήλθε από την αδυναμία του να μεταφράσει το καλειδοσκοπικό σύμπαν της Αλίκης στο σινεμά (βέβαια, οι αστρονομικές εισπράξεις τον δικαιώνουν) κι επανήλθε σε γνώριμα νερά με κέφι και φαντασία, μια πρόκληση στο καλό γούστο, ένα πονηρό σχόλιο στην αμερικανική επιχειρηματικότητα και στον καταστροφικό καπιταλισμό, στην ουσιαστική ισότητα των φύλων, και ταυτόχρονα μ’ ένα διασκεδαστικό love story με ήρωα έναν μαγεμένο Δράκουλα που δύσκολα θα βρει την ευτυχία και την ησυχία του.

VILLAGE MALL -VILLAGE PARK -VILLAGE ΠΑΓΚΡΑΤΙ -VILLAGE ΑΓ.ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ -VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ -ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ -ODEON STARCITY -STER ΙΛΙΟΝ -ΝΑΝΑ 2, 3, 5 -ΑΕΛΛΩ 3, 4 -CINEPOLIS 1, 3 -ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1, 2 -ΚΗΦΙΣΙΑ 2 -3 ΑΣΤΕΡΙΑ 1, 2 -ΦΟΙΒΟΣ -ΣΠΟΡΤΙΝΓΚ 1 -ΙΝΤΕΑΛ ΕΤΟΥΑΛ-ΑΙΓΛΗ 1 -ΣΙΝΕΑΚ

Η Τιμωρός Haywire

Σκηνοθεσία: Στίβεν Σόντερμπεργκ Πρωταγωνιστούν: Τ. Καράνο, Μ. Ντάγκλας, Γ. ΜακΓκρέγκορ, Μ. Φασμπέντερ, Α. Μπαντέρας Μια μυστική πράκτορας από τη μια στιγμή στην άλλη γίνεται στόχος πληρωμένων δολοφόνων.

VILLAGE MALL - VILLAGE PARK - VILLAGE ΠΑΓΚΡΑΤΙ - VILLAGE ΑΓ.ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ - VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ - ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ - ODEON STARCITY STER ILION - ΝΑΝΑ 1 - ΑΕΛΛΩ 1- CINEPOLIS 3

Ghost Rider: Το πνεύμα της εκδίκησης Ghost Rider: Spirit of Vengeance

Σκηνοθεσία: Μαρκ Νεβελντάιν, Μπράιαν Τέιλορ Πρωταγωνιστούν: Ν. Κέιτζ, Σ. Χάιντς, Ί. Έλμπα Ο Τζόνι Μπλέιζ παλεύει ακόμα με την προσωπική του κατάρα και κινδυνεύει να χάσει τα πάντα, όταν συμμαχεί με μια επαναστατική ομάδα μοναχών.

ODEON ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ 6 - ODEON STARCITY 6 - VILLAGE The Mall 8, 11 - VILLAGE Renti 8, 15 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 4 CINEPOLIS - VILLAGE Athens Metro Mall 1 - VILLAGE Pagrati 2 - VILLAGE Faliro 5 - ΑΕΛΛΩ 1 ΝΑΝΑ 3 - STER ESCAPE 1, 7

αιθουσεσ

αθήνααμπελοκηποιγκαζι-θησείονεάπολη

ΑΘΗΝΑΙΑ  Χάρητος 50, Κολωνάκι, 210 7215717 Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο Πεμ-Τετ 20:45, 23:00 ΑΘΗΝΑΙΟΝ

Βασιλισσης Σοφίας 124, Αμπελόκηποι, 210 7782122 ÜΑίθουσα 1: Dark Shadows Πεμ-Τρι 18:20, 20:40, 23:00 / Τετ 23:00 ÜΑίθουσα 2: Οι Εκδικητές Πεμ-Τρι 19:00 3D Dark Shadows Πεμ-Τρι 21:50 / Τετ 18:00

ΑΣΤΥ

Κοραή 4, Αθήνα, 210 3221925 Ü Ταινιόραμα 2012 - 3 ταινίες με 1 εισιτηριο Ο κλέψας του κλέψαντος Κυρ 22:10 Λεωφορείο ο Πόθος Παρ 20:10 Battle in Heaven Τρι 22:10 Η σοφία των κροκοδείλων Δευ 20:10 Στη ράχη του διαβόλου Δευ 22:10 Το Στοιχείο του Εγκλήματος Τετ 18:00 Χαμένη Λ.Τετ 20:10 Η αυτοκρατορία των αισθήσεων Τρι 18:00 Τραγούδια από το δεύτερο όροφο Τετ 22:20 Ο άνθρωπος του Βερολίνου Σαβ 18:00 Europa Σαβ 20:10 Διαζύγιο αλά Ιταλικά Κυρ 18:00 Ατιμασμένη και εγκαταλελειμμένη Κυρ 20:10 Κάμα Σούτρα - Ο θρύλος του έρωτα Τρι 20:10 Το διάφανο δέρμα Δευ 18:00 Μια γυναίκα εξομολογείται Πεμ 22:35 Πρόσωπα Πεμ 18:00 Νύχτα πρεμιέρας Πεμ 20:15 Ιούλιος Καίσαρας Παρ 22:20 Οι καμπάνες του μεσονυκτίου Παρ 18:00 Η Δίκη της Νυρεμβέργης Σαβ 22:10

ΓΑΛΑΞΙΑΣ 3D Digital

Μεσογείων 6, Αμπελόκηποι, 210 7773319 ÜΑίθουσα 1: Δεμένη κόκκινη κλωστή Πεμ-Τετ 18:00, 20:10, 22:20 ÜΑίθουσα 2: Το τανγκό των Χριστουγέννων Πεμ-Τετ 18:10, 20:20, 22:30

35 Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο

GAZARTE

Βουτάδων 34, Γκάζι, 210 3452277 Ισως, αύριο Πεμ-Τετ 23:00 Άθικτοι Πεμ-Τετ 21:00

ΔΑΝΑΟΣ

Λ.Κηφισίας 109 & Πανόρμου, Αμπελόκηποι, 210 6922655 ÜΑίθουσα 1: Fish n`Chips ΠεμΤετ 18:20, 20:20, 22:20 ÜΑίθουσα 2: Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο Πεμ-Τετ 18:00, 20:00, 22:00 ΕΚΡΑΝ  Ζωοδόχο Πηγής & Αγαθίου, Νεάπολη, 210 6461895 Ενας χωρισμός Πεμ-Τετ 20:45, 23:00 ΖΕΦΥΡΟΣ  Τρώων 36, Θησείο, 210 3462677 Η κυρία εξαφανίζεται Πεμ-Τετ 21:00, 23:00 ΘΗΣΕΙΟΝ  Αποστόλου Παύλου 7, Θησείο, 210 3470980 Ο Υπουργός ΠεμΤετ 20:50, 23:00

ΙΝΤΕΑΛ

Πανεπιστημίου 46, Αθήνα, 210 3826720 Dark Shadows Πεμ-Τετ 18:00, 20:15, 22:30 ΛΑΪΣ  Ιερά Οδός 48 και Μεγάλου Αλεξάνδρου, Μεταξουργείο, 210 3609695 Πατέρας αφέντης Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

ΝΙΡΒΑΝΑ Cinemax Cyta

Λ. Αλεξάνδρας 192, Αμπελόκηποι, 210 6469398 Αδικος κόσμος Πεμ-Τετ 18:30, 20:30, 22:30 ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ  Λ.Αλεξάνδρας & Μαυρομιχάλη, Αθήνα, 210 6425714 Ο Υπουργός Πεμ-Τετ 20:45, 23:00 ΡΙΒΙΕΡΑ  Βαλτετσίου 46, Εξάρχεια, 210 3837716 Άθικτοι Πεμ-Τετ 20:45, 23:00 ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ  Κυδαθηναίων 22, Πλάκα, 210 3222071 Hugo Πεμ-Τετ 20:40, 23:00

ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ - ΛΑΪΣ

Ιερά Οδός 48 & Μεγάλου Αλεξάνδρου 134-136, 210 3609695 ÜΑίθουσα 1: Πέρυσι στο Μάριενμπαντ Πεμ-Τετ 20:00, 22:00 ÜΑίθουσα 2: Shame Πεμ-Τετ 20:15, 22:15

αγία παρασκευή ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ 

Αγ. Ιωάννου 2, 210 6010561 Οι Εκδικητές Πεμ-Τετ 20:45, 23:15

αργυρούπολη αγιος δημήτριος - δάφνη

VILLAGE CINEMAS ATHENS METRO MALL ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

Λ.Βουλιαγμένης 276, Άγιος Δημήτριος, 210 6104100 - 14 848 (Γραμμή παραπόνων 214 214 7062) ÜΑίθουσα 1: Πειρατές! (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:15 3D / Σαβ-Κυρ 12:15 3D, 14:15 3D, 16:15 3D Οι Εκδικητές Πεμ-Τρι 20:15 3D, 23:00 3D / Τετ 20:15, 23:00 Ghost Rider: Το πνέυμα της εκδίκησης Πεμ-Τετ 18:15 3D ÜΑίθουσα 2: Οι Εκδικητές Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:00, 18:40, 21:30, 00:10 / Σαβ-Κυρ 13:10, 16:00, 18:40, 21:30, 00:10 ÜΑίθουσα 3: Λόραξ (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 15:50, 17:50 / Σαβ-Κυρ 11:50, 13:50, 15:50, 17:50 Η Τιμωρός Πεμ-Τετ 20:00, 22:00, 00:00 ÜΑίθουσα 4: Πειρατές! (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:20 / Σαβ-Κυρ 11:20, 13:20, 15:20, 17:20 21 Jump Street Πεμ-Τετ 21:40, 23:50 Poker Face Πεμ-Τετ 19:20 ÜΑίθουσα 5: Λόραξ (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:50 3D / Σαβ-Κυρ 12:50 3D, 14:50 3D, 16:50 3D Dark Shadows Πεμ-Τετ 18:50, 21:15, 23:40

ΝΑΝΑ Cinemax Cyta

Λ.Βουλιαγμένης 179 Δάφνη, 210 9703158 ÜΑίθουσα 1: Η Τιμωρός Πεμ-Τετ 19:00, 21:00, 23:00 ÜΑίθουσα 2: Πειρατές! (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 17:30 Dark Shadows Πεμ-Τετ 19:10, 21:30, 23:45 ÜΑίθουσα 3: Λόραξ (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 17:45 Ghost Rider: Το πνέυμα της εκδίκησης Πεμ, Σαβ, Τετ 19:30, 00:00 / Παρ, Κυρ, Δευ, Τρι 19:30, 21:30 Dark Shadows Πεμ, Σαβ, Τετ 21:30 ÜΑίθουσα 4: Οι Εκδικητές Πεμ-Τετ 18:45, 21:45 ÜΑίθουσα 5: Dark Shadows Πεμ-Τετ 18:00, 20:20, 22:40 ÜΑίθουσα 6: Άθικτοι Πεμ-Τετ 20:00, 22:15 Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου Σαβ-Κυρ 17:45

ΣΙΝΕ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΙΣ 

Κύπρου 68 & Δωδεκανήσου, Αργυρούπολη, 210 9922098 The Artist Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

ΣΟΦΙΑ

Ευσταθιάδου 2, Πλατεία Αγίας Τριάδος, Αργυρούπολη, 210 9927447 Οι Εκδικητές Πεμ-Τετ 19:45, 22:20

βαρκιζα βουλιαγμένη γλυφάδα ΑΘΗΝΑΙΟΝ Cinepolis

Ζησιμοπούλου 7 & Ιωάννου Μεταξά, Γλυφάδα, 210 8983238 ÜΑίθουσα 1: Dark Shadows

Πεμ-Τετ 18:20, 20:40, 23:00 ÜΑίθουσα 2: Άθικτοι Πεμ-Τετ 18:10, 20:30, 22:40 Λόραξ (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 16:10 ÜΑίθουσα 3: Η Τιμωρός Πεμ-Τετ 17:50, 19:50 Dark Shadows Πεμ, Κυρ, Δευ, Τρι, Τετ 21:50 / Παρ-Σαβ 21:50, 00:10 ÜΑίθουσα 4: Πειρατές! (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 16:00 Οι Εκδικητές Πεμ-Τετ 20:10 3D, 23:00 3D Ghost Rider: Το πνέυμα της εκδίκησης Πεμ-Τετ 18:00 3D

ΒΑΡΚΙΖΑ

Θάσου 22, 210 8973926 ÜΑίθουσα 1: Πειρατές! (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 18:30 3D Οι Εκδικητές Πεμ-Τετ 20:10 3D, 22:30 3D ÜΑίθουσα 2: Λόραξ (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 18:30 3D Ο ζωολογικός μας κήπος Πεμ-Τετ 20:20, 22:30

ΓΛΥΦΑΔΑ ODEON 

Ζέππου 14 & Ξενοφώντος 31, Γλυφάδα, 210 9650318 Οι απόγονοι Πεμ-Τετ 21:30

15:50, 17:40 Οι Εκδικητές ΠεμΤετ 19:30, 22:30 ÜΑίθουσα 4: Dark Shadows Πεμ, Δευ, Τρι, Τετ 17:20, 19:40, 22:00 / Παρ 17:20, 19:40, 22:00, 00:20 / Σαβ 12:40, 15:00, 17:20, 19:40, 22:00, 00:20 / Κυρ 12:40, 15:00, 17:20, 19:40, 22:00 ÜΑίθουσα 5: Οι Εκδικητές Πεμ, Δευ, Τρι, Τετ 18:30 3D, 21:30 3D / Παρ 18:30 3D, 21:30 3D, 00:30 3D / Σαβ 12:30 3D, 15:30 3D, 18:30 3D, 21:30 3D, 00:30 3D / Κυρ 12:30 3D, 15:30 3D, 18:30 3D, 21:30 3D ÜΑίθουσα 6: Η Τιμωρός Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:00, 19:10, 21:20, 23:30 / Σαβ-Κυρ 12:30, 14:50, 17:00, 19:10, 21:20, 23:30 ÜΑίθουσα 7: Ghost Rider: Το πνέυμα της εκδίκησης Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:10, 19:10, 21:10, 23:10 / Σαβ-Κυρ 13:10, 15:10, 17:10,

άνθρωπος με την κινηματογραφική μηχανή Πεμ-Τετ 19:30, 21:00, 22:30

ΟDEON STARCITY

Λ.Συγγρού 111 & Λεοντίου, Νέος Κόσμος, 210 6786000 ÜΑίθουσα 1: Dark Shadows Πεμ-Τετ 17:30, 20:00, 22:30 ÜΑίθουσα 2: Αγρια φύση Κυρ 11:00 [Cinema Park] Ο πράσινος πλανήτης Κυρ 13:00 [Cinema Park] Πέρα από τα όρια Κυρ 15:00 [Cinema Park] Dark Shadows Πεμ-Τετ 20:00, 22:30 ÜΑίθουσα 3: Αγρια φύση Κυρ 11:00 [Cinema Park] Ο πράσινος πλανήτης Κυρ 13:00 [Cinema Park] Πέρα από τα όρια Κυρ 15:00 [Cinema Park] Η Τιμωρός Πεμ-Τετ 17:50, 19:50, 22:10 ÜΑίθουσα 4: Αγρια φύση Κυρ 11:00 [Cinema Park]

μαρούσι - κηφισιά VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL

Ανδρέα Παπανδρέου 35 Μαρούσι, Τηλ.14 848 (Γραμμή παραπόνων 214 214 7062) ÜΑίθουσα 1: Λόραξ (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 11:45, 13:45, 15:45 Οι Εκδικητές ΠεμΤετ 17:45, 20:30, 23:15 ÜΑίθουσα 2: Πειρατές! (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 11:45 3D, 13:45 3D Οι Εκδικητές Πεμ-Τετ 15:45 3D, 18:30 3D, 21:15 3D, 00:00 3D ÜΑίθουσα 3: Πειρατές! (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 11:00, 13:00, 15:00, 17:00 21 Jump Street Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:45, 19:00, 21:15, 23:30 / Σαβ-Κυρ 19:00, 21:15, 23:30 ÜΑίθουσα 4: Η Τιμωρός Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 15:45, 17:45, 19:45, 22:00, 00:00 / Σαβ-Κυρ 11:30, 13:30, 15:45, 17:45, 19:45,

11:00, 13:15, 15:30, 20:15 Ghost Rider: Το πνέυμα της εκδίκησης Πεμ-Τετ 18:00, 22:30, 00:30 ÜΑίθουσα 12: Λόραξ (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:30 / Σαβ-Κυρ 12:30, 14:30, 16:30 Η Τιμωρός Πεμ-Τετ 18:30, 20:45, 23:00 ÜΑίθουσα 13: Dark Shadows Πεμ-Τετ 20:00, 22:30 ÜΑίθουσα 14: Η Τιμωρός ΠεμΤετ 20:45, 23:00

ΔΙΑΝΑ

Περικλέους 14,Μαρούσι, 210 8028587 Το δέρμα που κατοικώ Πεμ-Τετ 22:20 Επτά μέρες με τη Μέρυλιν Πεμ-Τετ 20:20 Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου Πεμ-Τετ 18:20

ΚΗΦΙΣΙΑ Cinemax Cyta

Λ.Κηφισίας 245, Κηφισιά, 210 6233567 ÜΑίθουσα 1: Άθικτοι Πεμ-Τετ 18:00, 22:30

Πατησίων 140, 210 8259975 ÜΑίθουσα 1: Πειρατές! (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 17:30 Ghost Rider: Το πνέυμα της εκδίκησης ΠεμΤετ 19:00 Η Τιμωρός Πεμ-Τετ 21:00, 23:00 ÜΑίθουσα 2: Λόραξ (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 17:30 Οι Εκδικητές Πεμ-Τετ 19:15, 22:15 ÜΑίθουσα 3: Dark Shadows Πεμ-Τετ 18:45, 21:15, 23:45 ÜΑίθουσα 4: Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου Σαβ-Κυρ 17:45 Dark Shadows Πεμ-Τετ 20:00, 22:30 ÜΑίθουσα 5: The Artist Δευ-Τετ 20:45, 22:45 Ενας χωρισμός Πεμ-Κυρ 20:50, 23:00

CINERAMA

Αγίας Κυριακής 30, Παλαιό Φάληρο, 210 9403593 Κάποτε στην Ανατολία Πεμ-Τετ 19:30 Το λιμάνι της Χάβρης Πεμ-Τετ 22:15 Πειρατές! (μεταγλ.) ΣαβΚυρ 18:00

VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO

Παλαιά Λ.Ποσειδώνος 1 & Μωραϊτινη 3 Δέλτα Παλαιού Φαλήρου, Τηλ.14 848 ÜΑίθουσα 1:Οι Εκδικητές Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:20, 21:10, 00:00 / ΣαβΚυρ 12:40, 15:30, 18:20, 21:10, 00:00 ÜΑίθουσα 2: Ο ζωολογικός μας κήπος Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:00 / Σαβ-Κυρ 13:20, 15:40, 18:00 Η Τιμωρός Πεμ-Τετ 20:20, 22:20, 00:20 ÜΑίθουσα 3: Άθικτοι Πεμ-Τετ 18:20, 20:30 Το μικρό σπίτι στο δάσος Πεμ-Τετ 22:40, 00:40 ÜΑίθουσα 4: Λόραξ (μεταγλ.) Σαβ 13:20, 15:00, 16:40, 18:20 / Κυρ 11:40, 13:20, 15:00, 16:40, 18:20 21 Jump Street Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:50, 20:00, 22:10, 00:20 / Σαβ-Κυρ 20:00, 22:10, 00:20 ÜΑίθουσα 5: Πειρατές! (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 12:20, 14:10, 16:00, 17:50 Poker Face Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:40, 19:40 / Σαβ-Κυρ 19:40 Ghost Rider: Το πνέυμα της εκδίκησης Πεμ-Τετ 21:40, 23:40 ÜΑίθουσα 6: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 11:15, 13:15, 15:15, 17:15 Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:00, 19:15 / Σαβ-Κυρ 19:15 Οι Εκδικητές Πεμ-Τετ 21:30 3D, 00:20 3D ÜΑίθουσα 7: Dark Shadows Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 20:00, 22:20, 00:40 / ΣαβΚυρ 17:40, 20:00, 22:20, 00:40 ÜΑίθουσα 8: Dark Shadows Πεμ-Τετ 18:30, 21:00, 23:30 ÜΑίθουσα 9: Η Τιμωρός Πεμ-Τετ 19:45, 21:45, 23:45

bύρωνας ΑΡΚΑΔΙΑ 

Καραολή Δημητρίου 36 & Φορμίωνος 222, Πάρκο Νέας Ελβετίας, 210 7661166 Οι Εκδικητές Πεμ-Τετ 21:20

ζωγράφου παγκράτι

VILLAGE 5 CINEMAS PAGRATI

Υμηττού 110 & Χρεμωνίδου, Εμπορικό Millennium, Παγκράτι, 210 7566240 - 14 848 (Γραμμή παραπόνων 214 214 7062) ÜΑίθουσα 1:Οι Εκδικητές Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:20, 21:10, 00:00 / Σαβ-Κυρ 12:30, 15:30, 18:20, 21:10, 00:00 ÜΑίθουσα 2: Πειρατές! (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:30 / ΣαβΚυρ 11:00, 13:00, 15:00, 17:30 Ghost Rider: Το πνέυμα της εκδίκησης Πεμ-Τετ 19:30, 21:40, 23:50 ÜΑίθουσα 3: Λόραξ (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 11:45, 13:45, 15:45 Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου Πεμ-Τετ 17:45 Η Τιμωρός Πεμ-Τετ 20:00, 22:00, 00:00 ÜΑίθουσα 4: Οι Εκδικητές Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι 16:50 3D, 19:40 3D, 22:30 3D / Σαβ-Κυρ 11:10 3D, 14:00 3D, 16:50 3D, 19:40 3D, 22:30 3D / Τετ 16:50 3D, 19:40 3D, 22:30 ÜΑίθουσα 5: Dark Shadows Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:40, 19:00, 21:20, 23:40 / ΣαβΚυρ 12:00, 14:20, 16:40, 19:00, 21:20, 23:40

ΣΙΝΕ ΦΛΟΙΣΒΟΣ 

Πάρκο Φλοίσβου, Παλαιό Φάληρο, 210 9821256 Άθικτοι Πεμ-Τετ 20:50, 23:00

ΣΠΟΡΤΙΓΚ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Κωνσταντίνου Παλαιολόγου 18, Νέα Σμύρνη, 210 9333820 ÜΑίθουσα 1: Dark Shadows Πεμ-Τετ 18:30, 20:45, 23:00 ÜΑίθουσα 2: 21 Jump Street Πεμ-Τετ 20:15, 22:30

ΠΑΛΑΣ

ηράκλειο νέα ιωνία

ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 3D Digital

Λ.Ηρακλείου 386, Νέο Ηράκλειο, 210 2826873 ÜΑίθουσα 1: Dark Shadows Πεμ-Τετ 18:00, 20:30, 22:45 ÜΑίθουσα 2: Dark Shadows Πεμ-Τετ 19:15, 21:20

ιλιον αγ.ανάργυροι πετρούπολη STER CINEMAS

Λεωφ.Δημοκρατίας 67α, εμπορικό ESCAPE, Ιλιον, 801 801 7837 ÜΑίθουσα 1: Ghost Rider: Το πνέυμα της εκδίκησης Πεμ, Δευ, Τρι, Τετ 16:10 3D, 18:10 3D, 20:10 3D, 22:10 3D / Παρ 16:10 3D, 18:10 3D, 20:10 3D, 22:10 3D, 00:10 3D / Σαβ 12:10 3D, 14:10 3D, 16:10 3D, 18:10 3D, 20:10 3D, 22:10 3D, 00:10 3D / Κυρ 12:10 3D, 14:10 3D, 16:10 3D, 18:10 3D, 20:10 3D, 22:10 3D ÜΑίθουσα 2: Οι Εκδικητές Πεμ, Δευ, Τρι, Τετ 18:00, 21:00 / Παρ 18:00, 21:00, 00:00 / Σαβ 00:00 / Κυρ 12:00, 15:00, 18:00, 21:00 ÜΑίθουσα 3: Πειρατές! (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:40 / Σαβ-Κυρ 12:10, 14:00,

ΑΛΣΟΣ 

19:10, 21:10, 23:10 ÜΑίθουσα 8 : Dark Shadows Πεμ-Τετ 20:40, 23:00

καλλιθέα ΕΤΟΥΑΛ

Ελευθερίου Βενιζέλου 152, Πλατεία Δαβάκη, Καλλιθέα, 210 -9592611 Dark Shadows Πεμ-Τετ 18:20, 20:30, 22:40

κορυδαλλος κερατσίνι ΣΙΝΕ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

Αγίου Γεωργίου & Ζάππα 4, Κορυδαλλός, 210 4960955 ÜΑίθουσα 1: The Artist Πεμ-Τετ 20:00, 22:00 ÜΑίθουσα 2: The Artist Παρ-Σαβ 21:00 Το δέρμα που κατοικώ Τετ 21:00, 22:45 Μια επικίνδυνη μέθοδος Τρι 21:00, 22:45 Επτά μέρες με τη Μέρυλιν Πεμ 21:00, 22:45 Η γυναίκα με τα μαύρα Παρ-Σαβ 22:45 Οι καλοκαιρινές μου διακοπές Κυρ-Δευ 21:00, 22:45

κουκάκι νέος κόσμος ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ Filmcenter

Λ.Συγγρού 106, 210 9215305 Ο

Ο πράσινος πλανήτης Κυρ 13:00 [Cinema Park] Πέρα από τα όρια Κυρ 15:00 [Cinema Park] Λόραξ (μεταγλ.) ΠεμΤετ 18:20 Αναψέ με Πεμ-Τετ 21:20, 23:00 ÜΑίθουσα 5: Αγρια φύση Κυρ 11:00 [Cinema Park] Ο πράσινος πλανήτης Κυρ 13:00 [Cinema Park] Πέρα από τα όρια Κυρ 15:00 [Cinema Park] Οι Εκδικητές Πεμ, Δευ, Τρι, Τετ 20:20, 23:10 / Παρ-Κυρ 17:20, 20:20, 23:10 ÜΑίθουσα 6: Ghost Rider: Το πνέυμα της εκδίκησης Πεμ-Τετ 18:50 3D, 21:10 3D, 23:20 3D ÜΑίθουσα 7: Οι Εκδικητές Πεμ-Τετ 19:00, 22:00 ÜΑίθουσα 8: Άθικτοι Πεμ-Τετ 20:10, 22:40 Πειρατές! (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 18:00 ÜΑίθουσα 9: 21 Jump Street Πεμ-Τετ 20:30, 22:50 ÜΑίθουσα 10: Dark Shadows Πεμ-Τετ 18:30, 21:00, 23:30

μαρκόπουλο πόρτο ράφτη ΑΛΕΞ Cinema 

Λ. Πόρτο Ράφτη 235, 2299076034 Κλειστό Πεμ Λόραξ (μεταγλ.) Παρ-Κυρ 20:45 Battleship: Ναυμαχία ΔευΤετ 21:00

22:00, 00:00 ÜΑίθουσα 5: Οι Εκδικητές Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:45, 19:30, 22:15 / Σαβ 11:15, 14:00, 16:45, 19:30, 22:15, 01:00 / Κυρ 11:15, 14:00, 16:45, 19:30, 22:15 ÜΑίθουσα 6: Άθικτοι ΠεμΤετ 20:15 Πειρατές! (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:15 / Σαβ-Κυρ 12:15, 14:15, 16:15, 18:15 Battleship: Ναυμαχία Πεμ-Τετ 22:45 ÜΑίθουσα 7: Dark Shadows Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 21:00, 23:45 / Σαβ-Κυρ 18:15, 21:00, 23:45 ÜΑίθουσα 8: Λόραξ (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 15:15 3D / Σαβ-Κυρ 11:15 3D, 13:15 3D, 15:15 3D Το μικρό σπίτι στο δάσος ΠεμΤετ 23:30 Poker Face Πεμ-Τετ 21:30 Ghost Rider: Το πνέυμα της εκδίκησης Πεμ-Τετ 17:15 3D, 19:30 3D ÜΑίθουσα 9: Dark Shadows Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:30, 19:15, 21:45, 00:15 / ΣαβΚυρ 11:30, 14:00, 16:30, 19:15, 21:45, 00:15 ÜΑίθουσα 10: Dark Shadows Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:30, 20:00, 22:30 / Σαβ 12:30, 15:00, 17:30, 20:00, 22:30, 01:00 / Κυρ 12:30, 15:00, 17:30, 20:00, 22:30 ÜΑίθουσα 11: Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 15:30, 20:15 / Σαβ-Κυρ

Ο Υπουργός Πεμ-Τετ 20:15 ÜΑίθουσα 2: Dark Shadows Πεμ-Τετ 18:20, 20:40, 23:00

ΚΗΦΙΣΙΑ Cinemax Class Cyta

Δροσίνη 6 , Κηφισιά, 210 6231601 Αδικος κόσμος Πεμ-Τετ 17:50, 20:00, 22:00

ODEON KΟSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ

Λ.Κηφισίας .73 & Πουρνάρα (Κόμβος Αττικής οδού), 8011160000 ÜΑίθουσα1: Τιμωρός Πεμ-Τετ 17:40, 19:50, 22:10 ÜΑίθουσα 2: Λόραξ (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:20 / Σαβ-Κυρ 16:30, 18:20 Οι καλοκαιρινές μου διακοπές Πεμ-Τετ 22:40 Αναψέ με ΠεμΤετ 20:50 ÜΑίθουσα 3: Άθικτοι Πεμ-Τετ 20:10, 22:40 Πειρατές! (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:10 / Σαβ-Κυρ 16:10, 18:10 ÜΑίθουσα 4: 21 Jump Street Πεμ-Τετ 20:30, 22:50 ÜΑίθουσα 5: Λόραξ (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 15:00 3D, 17:00 3D Οι Εκδικητές Πεμ-Τετ 19:00, 22:00 ÜΑίθουσα 6: Πειρατές! (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 15:10 3D, 17:10 3D Ghost Rider: Το πνέυμα της εκδίκησης Πεμ-Τετ 19:10 3D,

Θερινός

ρέντη

VILLAGE SHOPPING AND MORE

χαλάνδρι χολαργός μελίσσια

Κοτιαιου & Ελευθερίου Βενιζέλου Νέα Σμύρνη, 210 9331280 Εξωτικό ξενοδοχείο Μάριγκολντ Πεμ-Τετ 18:30, 20:45 Η γυναίκα του πέμπτου Πεμ-Τετ 23:00

Κοδριγκτώνος 21 & Πατησίων 101, 210 8222702 Κλειστό ΔευΤετ Η πηγή των γυναικών Σαβ-Κυρ 19:00 Η αίσθηση του έρωτα Σαβ-Κυρ 21:15, 23:00 Αφιέρωμα στον Ουζμπεκικό Κιν/φο: Μολύβι Πεμ-Παρ 19:00 Γιούρτα Πεμ 23:00 Η μέρα της αλήθειας Πεμ 21:00 Ο δρόμος κάτω από τους ουρανούς Παρ 23:00 Πηγή Παρ 21:00



Δεκελείας154, 210 2532003 Μεθυσμένο ημερολόγιο ΠεμΤετ 20:45, 22:45

ΣΙΣΣΥ 

ΑΤΤΑΛΟΣ

ΤΡΙΑΝΟΝ Filmcenter

Κακό

νέα φιλαδέλφεια

νέα μάκρη μάτι - ζούμπερι τύμβος

νέα σμύρνη παλαιό φάληρο

ΑΕΛΛΩ Cinemax 5+1 Cyta

p

Θηβών 228 & Παρνασσού ,Άγιος Ιωάννης Ρέντης, 210 4215100 - 14 848 ÜΑίθουσα 1: Οι Εκδικητές Πεμ-Τετ 19:45, 22:30 ÜΑίθουσα 2: Dark Shadows Πεμ-Τετ 19:30, 22:00, 00:30 ÜΑίθουσα 3: Λόραξ (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:15, 18:15 / Σαβ-Κυρ 12:15, 14:15, 16:15, 18:15 Το μικρό σπίτι στο δάσος Πεμ-Τετ 20:15, 22:15, 00:15 ÜΑίθουσα 4: Λόραξ (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 11:00 3D, 13:00 3D, 15:00 3D Dark Shadows Πεμ-Τετ 17:00, 19:30, 22:00, 00:30 ÜΑίθουσα 5: Λόραξ (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 11:30, 13:30, 15:30, 17:30 Battleship: Ναυμαχία Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:45, 19:30, 22:15 / Σαβ 19:30, 22:15, 01:00 / Κυρ 19:30, 22:15 ÜΑίθουσα 6: 21 Jump Street Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:45, 19:15, 21:45, 00:00 / Σαβ-Κυρ 12:00, 14:30, 16:45, 19:15, 21:45, 00:00 ÜΑίθουσα 7: Πειρατές! (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 12:45 3D, 14:45 3D, 16:45 3D Οι Εκδικητές Πεμ-Τρι 19:00 3D, 21:45 3D, 00:30 3D / Τετ 19:00, 21:45, 00:30 ÜΑίθουσα 8: Τιτανικός Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 20:00 3D / Σαβ-Κυρ 12:15 3D, 20:00 3D Ghost Rider: Το πνέυμα της εκδίκησης ΠεμΤετ 16:00 3D, 18:00 3D, 00:00 3D ÜΑίθουσα 9: Οι Εκδικητές Πεμ, Δευ, Τρι 17:00, 19:45, 22:30 / Παρ, Τετ 17:00, 19:45, 22:30, 01:15 / Σαβ 11:30, 14:15, 17:00, 19:45, 22:30, 01:15 / Κυρ 11:30, 14:15, 17:00, 19:45, 22:30 ÜΑίθουσα 10: Η Τιμωρός Πεμ, Δευ, Τρι 16:30, 18:30, 20:30, 22:30, 00:30 / Παρ, Τετ 16:30, 18:30, 20:30, 22:30, 00:45 / Σαβ 12:30, 14:30, 16:30, 18:30, 20:30, 22:30, 00:45 / Κυρ 12:30, 14:30, 16:30, 18:30, 20:30, 22:30, 00:30 ÜΑίθουσα 11: Dark Shadows Πεμ, Δευ, Τρι 17:45, 20:15, 22:45 / Παρ, Τετ 17:45, 20:15, 22:45, 01:15 / Σαβ 12:45, 15:15, 17:45, 20:15, 22:45, 01:15 / Κυρ 12:45, 15:15, 17:45, 20:15, 22:45 ÜΑίθουσα 12: Οι Εκδικητές Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:45, 20:30, 23:15 / Σαβ-Κυρ 12:15, 15:00, 17:45, 20:30, 23:15 ÜΑίθουσα 13: Πειρατές! (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 15:15, 17:15 / ΣαβΚυρ 11:15, 13:15, 15:15, 17:15 Η Τιμωρός Πεμ-Τετ 19:15, 21:30, 23:30 ÜΑίθουσα 14: Πειρατές! (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:30 / Σαβ-Κυρ 12:00, 14:00, 16:00, 18:30 Οι Εκδικητές ΠεμΤετ 21:00, 23:45 ÜΑίθουσα 15: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 11:00, 13:00, 15:00 Ghost Rider: Το πνέυμα της εκδίκησης Πεμ, Κυρ, Δευ, Τρι 17:00, 19:00, 21:00, 23:00 / Παρ, Σαβ, Τετ 17:00, 19:00, 21:00, 23:00, 01:00 ÜΑίθουσα 17: Ο ζωολογικός μας κήπος Σαβ-Κυρ 11:00, 13:30, 16:00 21 Jump Street Πεμ, Κυρ, Δευ, Τρι 18:30, 20:45, 23:00 / Παρ, Σαβ, Τετ 18:30, 20:45, 23:00, 01:15 ÜΑίθουσα 18: Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:30, 22:00 / Σαβ-Κυρ 12:30, 15:15, 17:30, 22:00 Poker Face ΠεμΤετ 19:45, 00:15 ÜΑίθουσα 19: Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου Πεμ, Δευ, Τρι 19:00, 21:15 / Παρ, Σαβ, Κυρ, Τετ 19:00 Poker Face Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 23:30 / Σαβ-Κυρ 11:45, 14:00, 16:30, 23:30 Dark Shadows Παρ, Σαβ, Κυρ, Τετ 21:15 ÜΑίθουσα 20: Dark Shadows Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:45, 21:15, 23:45 / Σαβ-Κυρ 11:15, 13:45, 16:15, 18:45, 21:15, 23:45

Λ.Μαραθώνος 36, Νέα Μάκρη, 229409181 Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου Πεμ-Κυρ 21:00, 23:15 / Δευ-Τετ 20:30, 22:30

αχαρνών πατησίων

Υμηττού 109, Παγκράτι, 210 7511868 ÜΑίθουσα 1: Γιο-Γιο Πεμ-Τετ 22:30 Οι Ακακίες Πεμ-Τετ 20:45 StreetDance 2 Πεμ-Τετ 19:00 ÜΑίθουσα 2: Οι Ακακίες Πεμ-Τετ 22:45 StreetDance 2 Πεμ-Τετ 21:00

21:15 3D, 23:20 3D ÜΑίθουσα 7: Οι Εκδικητές Πεμ, Δευ, Τρι, Τετ 20:20, 23:10 / Παρ-Κυρ 17:20, 20:20, 23:10 ÜΑίθουσα 8: Dark Shadows Πεμ-Τετ 17:00, 20:00, 22:30 ÜΑίθουσα 9: Dark Shadows Πεμ, Παρ, Σαβ, Κυρ, Τρι, Τετ 17:30, 20:00, 22:30 / Δευ 17:30 ÜΑίθουσα 10: Dark Shadows Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:30, 21:00 / Σαβ-Κυρ 16:00, 18:30, 21:00 ÜΑίθουσα 11: Dark Shadows Πεμ, Παρ, Σαβ, Κυρ, Τρι, Τετ 18:30, 21:00, 23:30 / Δευ 23:30 ÜΑίθουσα 12: Εξωτικό ξενοδοχείο Μάριγκολντ Πεμ-Τετ 18:50 Το μικρό σπίτι στο δάσος Πεμ-Τετ 21:40

Ικανοποιητικό Μέτριο

παπάγου

ΑΡΤΕΜΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ  Νευροκοπίου 2-4, Παπάγου, 210 6561153 Άθικτοι Πεμ-Τετ 20:50, 23:00

πειραιάς

ΣΙΝΕ ΣΕΛΗΝΗ 

Αγίου Νικολάου 17 & Πανθέας, Σελήνια Σαλαμίνας, 210 4670011 Οι Εκδικητές Πεμ-Τετ 20:45, 23:15

ΣΙΝΕΑΚ ΔΗΜ. ΚΙΝ/ΦΟΣ

Πλατεία Δημαρχείου, 210 4225653 Dark Shadows Πεμ-Τετ 18:00, 20:10, 22:20

περιστέρι ΦΟΙΒΟΣ

Εθνικής Αντιστάσεως 1, Περιστέρι, 210 5711105 Dark Shadows Πεμ-Τετ 18:20, 20:30, 22:40

ραφήνα

ΑΛΙΚΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΝΕΑΣ ΜΑΚΡΗΣ

Λ.Μαραθώνος 196, 22940-69871 Το λιμάνι της Χάβρης ΠεμΤετ 21:00

ΑΒΑΝΑ

Κηφισίας 234 και Λυκούργου 3, 210 6756546 ÜΑίθουσα 1: Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο Πεμ-Τετ 18:20, 20:20 Άθικτοι Πεμ-Τετ 22:20 ÜΑίθουσα 2: Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο Πεμ-Τετ 22:40 Άθικτοι ΠεμΤετ 20:45

ΑΙΓΛΗ

Λ.Πεντέλης 98, Χαλάνδρι, 210 6841010 ÜΑίθουσα 1: Πειρατές! (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 17:30 3D Dark Shadows Πεμ-Τετ 18:30, 20:45, 22:50 ÜΑίθουσα 2: Το λιμάνι της Χάβρης Πεμ-Τετ 19:15 Elles Πεμ-Τετ 22:45

ΑΜΙΚΟ 

Επιδαύρου & Ανδρούτσου 20, 210 6815532 Ενας χωρισμός Πεμ-Τετ 20:45, 23:00

χαϊδάρι

ΑΝΟΙΞΗ ΔΗΜ. ΚΙΝ/ΦΟΥ 2+1

Αγωνιστών στρατοπέδου 49, Χαϊδάρι, 210 5813470 ÜΑίθουσα 1: Battleship: Ναυμαχία ΠεμΤετ 19:50, 22:50 ÜΑίθουσα 2: Οίκος ανοχής Πεμ-Τετ 20:15, 22:30 Πειρατές! (μεταγλ.) ΣαβΚυρ 18:30

36

Βυζαντινό Μουσείο της Θεσσαλονίκης

αρχιτεκτονικη

κυριάκοσ κρόκοσ

Ο αρχιτέκτονας της γαλήνης

Η αναδρομική έκθεση του αρχιτέκτονα και ζωγράφου Κυριάκου Κρόκου επαναφέρει το θέμα της απαξίωσης της αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα και θα δώσει την ευκαιρία στο ευρύ κοινό να έρθει σ’ επαφή με το έργο ενός ανθρώπου που ανέδειξε με τον καλύτερο τρόπο το ελληνικό τοπίο και τα ντόπια υλικά. Από τον Σταύρο Διοσκουρίδη. «Ο αγαπημένος γιος της μάνας του, ο αριστοκράτης της Σχολής Αρχιτεκτόνων -τον καιρό που σπούδαζε στο ΕΜΠ-, ο ωραίος στη μορφή και στο παράστημα Κυριάκος Κρόκος, καλλιτεχνικό μυαλό ανώτερης τάξης, ευαίσθητος ζωγράφος και προικισμένος αρχιτέκτονας, ήταν ίσως ο καλύτερος της γενιάς μας, με έργο που τον ανέδειξε έναν από τους σημαντικότερος εκπροσώπους της νεότερης αρχιτεκτονικής αυτού του τόπου». Έτσι ξεκινάει το κείμενο του αρχιτέκτονα Γιώργου Μακρή στο βιβλίο Για τον Κυριάκο Κρόκο. Ενθύμηση που κυκλοφόρησε πριν από μερικά χρόνια. Η αναδρομική έκθεση του αρχιτέκτονα και ζωγράφου Κυριάκου Κρόκου που διοργανώνεται στο Μουσείο Μπενάκη από τις 25/05 μέχρι τις 27/07/2012 φέρνει ξανά στο προσκήνιο έναν σημαντικό και αφανή Έλληνα του προηγούμενου αιώνα. Επαναφέρει, επίσης, τη συζήτηση για τη θέση της αρχιτεκτονικής σ’ έναν τόπο που, παρά την εγγενή ομορφιά του, επιμένει καθημερινά να γίνεται όλο και πιο άσχημος. Ο Κυριάκος Κρόκος γεννήθηκε το 1941 στον Πλάτανο της Σάμου. Όλα τα σχολικά χρόνια θα τα περάσει στο νησί, που αποτελεί μια από τις βασικές του αρχιτεκτο-

νικές επιρροές. «Ο Κυριάκος έχει βιώματα ενός ανθρώπου που μεγάλωσε στην ύπαιθρο. Έτσι, μπαίνοντας στην αρχιτεκτονική γνωρίζει ήδη την παραδοσιακή αρχιτεκτονική, που είναι ένα σχολείο τεράστιο. Κατανοεί τις βαθύτερες δομές της παραδοσιακής αρχιτεκτονική», λέει ο επί χρόνια συνεργάτης του Γιώργος Μακρής. «Ο χώρος όπου θα κτιζόταν ένα κτίριο ήταν για εκείνον καθοριστική πηγή έμπνευσης. Η αγάπη και ο σεβασμός στο τοπίο, στη φύση, πηγάζουν κυρίως από τα νεανικά του βιώματα από ένα ωραίο και πλούσιο σε παραδόσεις νησί», γράφει στην έκδοση του Ικάρου ο συνεργάτης και φίλος του Γιώργος Δρίνης. Περνάει στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και παίρνει το δίπλωμά του το 1967. «Μπαίνοντας στο Πολυτεχνείο, με εντυπωσίασε το κτίριο της Αρχιτεκτονικής Σχολής, επιβλητικό και λαμπερό μαζί. Σήμερα αισθάνομαι ότι είχα την τιμή πέντε χρόνια να μπαινοβγαίνω σ’ αυτό και στενοχωριέμαι όταν, καμιά φορά, πηγαίνοντας εκεί, το βλέπω κακοποιημένο», θα πει ο ίδιος σε συνέντευξή του στον Κυριάκο Κοσμά το 1990 για το περιοδικό «La Mia Casa». «Ξεχώριζε από σπουδαστής. Δεν ήταν κάτι που φάνηκε μετά. Φάνηκε από την αρχή. Εκ των υστέρων, που δούλεψα μαζί

Νέο Μουσείο Ακρόπολης, πρόταση σε διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό

Αυτό που προκύπτει από το έργο του είναι ότι διατυπώνει ένα προσωπικό λεξιλόγιο, συνδυάζοντας μνήμες, υλικά, χρώματα, φως, σκιά σε μια ενότητα.

του, θεωρώ πως ίσως ήταν ο καλύτερος αρχιτέκτονας που είχαμε ποτέ, μεταπολεμικά. Ιδιαίτερος άνθρωπος, εσωστρεφής, απόλυτος. Άνθρωπος με χιούμορ και με ειρωνεία πολλές φορές. Πολύ έντονη για πράγματα που δεν ενέκρινε και δεν του αρέσανε. Αλλά και ωραίος άνθρωπος. Επιβλητική φυσιογνωμία. Από εκείνους που έβλεπες και δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητος. Αυτό, σε συνδυασμό με την καλλιέργειά του, με τη δεινότητά του την καλλιτεχνική - ήταν και ζωγράφος εκτός από αρχιτέκτονας», αναπολεί o Γιώργος Μακρής.

Τα χρόνια στο Παρίσι Αφού εργάζεται στη Σχολή Ζαχαράκη, εγκαταλείπει στις αρχές της δεκαετίας του ’70 την Ελλάδα για το Παρίσι. Εκεί περνάει την ώρα του στα μουσεία, γνωρίζει τους Φλαμανδούς ζωγράφους, την αρχιτεκτονική του Le Corbusier, και φυσικά τον Γιάννη Τσαρούχη. Γίνεται μαθητής του ή, καλύτερα, «παραγιός» του, και ο Τσαρούχης τον εκτιμά πολύ για τις σχεδιαστικές του ικανότητες. «Ήταν το 1970 που γνώρισα τον Τσαρούχη και μαθήτευσα ένα διάστημα κοντά του. Πέρα από τη δυνατότητα που μου δόθηκε να καλλιεργήσω την κλίση

37 Ένας αυστηρός και λιγόλογος αρχιτέκτονας, αλλά κι ένας ζωγράφος με ουρανούς που τους διαπερνάνε χρώματα τρυφερά και ονειρικά... μου στη ζωγραφική, βοηθήθηκα απ’ αυτόν το μεγάλο άνθρωπο να καταλάβω ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τον ίδιο τον εαυτό μας, που είναι ριζωμένος στο φως, που αποκάλυψε στα μάτια μας τον κόσμο όταν ήμασταν μικροί. Τότε που όλα μας τύλιγαν μαγικά…», αναφέρει ο ίδιος ο Κρόκος.

Ο στρατευμένος ποιητής της αρχιτεκτονικής Το 1972 επιστρέφει στην Ελλάδα και το 1976 ανοίγει το γραφείο του. Εκείνη την εποχή ο μοντερνισμός κυριαρχεί στην Ευρώπη και οι Έλληνες αρχιτέκτονες, όπως ο Κωνσταντινίδης, προσπαθούν να δημιουργήσουν την δική τους αισθητική, ξορκίζοντας επιφανειακά, αλλά όχι ουσιαστικά, το φάντασμα του Πικιώνη. Η αρχιτεκτονική του δραστηριότητα αφορούσε κυρίως μελέτες κι επιβλέψεις ιδιωτικών έργων, ενώ συμμετείχε με επιτυχία και σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς. Από τις βραβευμένες εργασίες του ήταν το Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης (Α’ Βραβείο 1977) και η συμμετοχή του στον διεθνή διαγωνισμό για το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης (έπαινος 1990). Η μελέτη του Βυζαντινού Μουσείου παρουσιάστηκε στην τρίτη Βiennale «Αρχιτεκτονικής Δημοσίων Κτιρίων» στο κέντρο Pompidou (Παρίσι 1990). Το κτίριο βραβεύτηκε από το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής ως υπόδειγμα δημόσιου κτιρίου στην Ελλάδα (Αθήνα 2001). Έργα του, όπως το θέατρο της Οδού Κυκλάδων στην Αθήνα, η κατοικία Βέττα στη Φιλοθέη, το Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης, η μελέτη για το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, το ιδιωτικό Μουσείο Φασιανού στην Αθήνα, η κατοικία Ανδρεάδη στη Χαλκιδική και άλλα, είναι δημοσιευμένα σε ελληνικά και ξένα αρχιτεκτονικά περιοδικά. Δείγματα της ζωγραφικής του δουλειάς είχε παρουσιάσει σε ομαδικές εκθέσεις. Το φθινόπωρο του 1996 ο Κυριάκος Κρόκος εκπροσώπησε την Ελλάδα στην έκτη Βiennale Αρχιτεκτονικής της Βενετίας, εκθέτοντας τα πιο αντιπροσωπευτικά από τα έργα του. «Αυτό που προκύπτει από το έργο του είναι ότι διατυπώνει ένα προσωπικό λεξιλόγιο, συνδυάζοντας μνήμες, υλικά, χρώματα, φως, σκιά σε μια ενότητα. Ταυτόχρονα, αυτό το επιτυγχάνει με μια ιδιαίτερη και πολύ προσωπική διαδικασία που είναι άγνωστη για τα σημερινά δεδομένα. Μόχθος, τρομερή προσπάθεια και κυρίως μια συνεχή παρουσία στο έργο: είτε αυτό είναι το σχεδιαστικό είτε η σχέση με τον πελάτη», τονίζει ο αρχιτέκτονας Δημήτρης Διαμαντόπουλος και συνεχίζει πως «είναι ένας αυθεντικά σύγχρονος και διεθνής Έλληνας. Αυτό συνιστά για μας τη μεγάλη του συνεισφορά. Είναι διαχρονικός χωρίς ίχνος γραφικότητας και είναι πάρα πολύ σημαντικό το ότι κάνει μια ελληνική αρχιτεκτονική που έχει τις ρίζες της στα βιώματά μας, αλλά συνάμα είναι και μοντέρνα. Καταθέτει με σπαραγμό μια ολοκληρωμένη αρχιτεκτονική με συμπυκνωμένο ελληνικό απόσταγμα. Δεν είναι μόνο συγκινητικά ωραία αλλά και πνευματικά. Αναδεικνύει όχι μόνο την ομορφιά αλλά και το πνεύμα που υπάρχει μέσα στην ύλη». Ο Γιώργος Μακρής υπερτονίζει τον μόχθο, λέγοντας πως «εδώ μιλάμε για μια στράτευση. Δεν μιλάμε για αρχιτέκτονες, μιλάμε για οπαδούς και για πιστούς της αρχιτεκτονικής. Γιατί η αρχιτεκτονική, όπως την έκανε ο Κρόκος και όπως την έκανα εγώ, ήταν ένα είδος αφιέρωσης. Πώς πάει ένας μοναχός στο Άγιον Όρος και αποτραβιέται από τα εγκόσμια; Κάπως έτσι. Ήταν μια αφοσίωση, ένας σκοπός, ένας στόχος σε αυτό που πιστεύαμε. Αυτό, όμως, πολλές φορές συνέβαινε εις βάρος της τσέπης μας, της υγείας μας, εις βάρος της σχέσης μας με ανθρώπους,

γιατί πολλές φορές χρειάζεται να κοντραριστείς πάρα πολύ για να υποστηρίξεις πράγματα σε μια χώρα όπου η αρχιτεκτονική ήταν πάντοτε απαξιωμένη. Τον Κυριάκο, ειδικά, δεν θα τον έβαζα στην κατηγορία των ανθρώπων που είναι επηρεασμένοι από κάπου. Αξίζει να πει κανείς ότι ανοίγει έναν δικό του δρόμο, βασισμένο σε στοιχεία που ανήκουν στον δικό μας τόπο. Πίστευε σε αυτόν. Δεν αισθανόταν καλά να πάει να κάνει αρχιτεκτονική στην Ιαπωνία. Εκτός κι αν πήγαινε να δείξει πώς γίνεται η αρχιτεκτονική στην Ελλάδα. Υπάρχουν διάφορες απόψεις που λένε ότι την αρχιτεκτονική μπορείς να τη φυτέψεις

ρακολουθείς να σου ευφραίνει τη ματιά. Αυτή η γαλήνη, όμως, παρατηρείς πως έγινε με κανόνες που τους διαπερνάνε νόμοι. Κανόνες και νόμοι που τους δημιουργούσε ο ίδιος με τα έργα του». «Δεν υπάρχουν σωστά υλικά, υπάρχει σωστή σχέση των υλικών». «Κανένας, μα κανένας αρχιτέκτονας στην Ελλάδα δεν έχει μπορέσει να δείξει την ποίηση που υπάρχει κρυμμένη μέσα στα υλικά», υποστηρίζει ο Διαμαντόπουλος. Ο ίδιος έλεγε ότι δεν έχουν σημασία τα υλικά αλλά οι μεταξύ τους σχέσεις. Ο Γιώργος Μακρής θυμάται πως «ο Κυριάκος ήταν ένας από τους ανθρώπους που αντι-

πράγματα που κοιτούσαμε, διάφορα τυποποιημένα τούβλα κ.λπ., γίνανε δείγματα επί δειγμάτων και καταλήξαμε τελικά σε αυτό το συμπαγές τούβλο, φτιαγμένο ένα-ένα, όπως το έκαναν παλιά, γιατί τότε δεν υπήρχε στην αγορά. Τελικά, πέτυχε και ως υλικό, γιατί από τότε το έχω δει να χρησιμοποιείται πολλές φορές». Η διάρκεια των υλικών και το πώς θα φθαρούν όμορφα ήταν από τις πιο σημαντικές παραμέτρους. Άλλωστε, κάθε ιδέα που είχε την αξιολογούσε από τον τρόπο που θα συμπεριφερόταν η ύλη μετά από δέκα χρόνια. Μεγάλη εκτίμηση είχε και για τους τεχνίτες. «Είχε τον τρόπο να τους εμπνέει. Αυτό είναι μια τέχνη μεγάλη. Να μπορείς να κάνεις τον τεχνίτη να μην είναι αποστασιοποιημένος, αλλά να συμμετέχει σ’ έναν κοινό, υψηλό στόχο, μαζί σου. Και τότε», όπως υποστηρίζει ο ειδικός κ. Μακρής, «οι τεχνίτες κάνουν θαύματα».

Ο ζωγράφος Κρόκος Ζωγράφιζε από μικρός στη Σάμο. Για την αρχιτεκτονική έλεγε ότι «έχει ζόρι» όχι μόνο γιατί τον παίδευε αλλά γιατί του έτρωγε χρόνο από τη ζωγραφική. Ο ζωγράφος και φίλος του Νίκος Στεφάνου υποστηρίζει για τη ζωγραφική του πως «όπως στην αρχιτεκτονική του, έτσι και στη ζωγραφική του μας έβαζε σ’ έναν ονειρικό κόσμο, μαγικό, τελείως προσωπικό. Αν και παθιασμένος παρατηρητής, η ζωγραφική του ήταν σαν εκ του μη όντος, συνέθετε τα έργα του με χειρονομίες που, μολονότι η σοβαρότητα της σκέψης του σε όλες τις στιγμές είχε μια αυστηρή κι ελεγχόμενη παιδικότητα, εντούτοις, με απόδραση από τους κανόνες, μας εξομολογούνταν την τρυφεράδα του με χρώματα και συνδυασμούς. Απ’ τις επισκέψεις του στα τοπία ξεκαθάριζε τις μεριές του εαυτού του και με πινελιές ορεξάτες μας χόρταινε ευχαρίστηση».

Η έκθεση

οπουδήποτε. Εγώ δεν το πιστεύω. Νομίζω ότι ο τόπος, η κουλτούρα, το κλίμα, οι άνθρωποι, η Ιστορία κ.λπ. αναμφίβολα επηρεάζουν την αρχιτεκτονική. Ό,τι γίνεται εδώ δεν μπορεί να γίνει αλλού. Και αντιστρόφως». «Ένα ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ύφος. Γιατί αρχιτεκτονική χωρίς ύφος δεν υπάρχει. Πρόκειται για μια ποιητική αρχιτεκτονική γραφή που με τη διεισδυτικότητά της στη βαθιά ουσία των πραγμάτων διεισδύει ευεργετικά στον νου και στην ψυχή μας. Μας γαληνεύει και ταυτόχρονα μας αφυπνίζει. Πρόκειται για το κοίταγμα εκ των έσω με τα μάτια της ψυχής», καταθέτει ο Διαμαντόπουλος, κάτι που ταιριάζει απόλυτα με αυτό που έχει γράψει ο Νίκος Στεφάνου: «Ένας αυστηρός και λιγόλογος αρχιτέκτονας, αλλά κι ένας ζωγράφος με ουρανούς που τους διαπερνάνε χρώματα τρυφερά και ονειρικά... Τη γαλήνη αυτή την πα-

λαμβάνονταν τις αρετές όλων των υλικών. Ήταν μάστορας, ας πούμε, στην ανάδειξη της υλικότητας ενός έργου. Γι’ αυτόν, π.χ., ο σοβάς δεν ήταν υποδεέστερος του μπετόν, ή το μπετόν, ας πούμε, του ξύλου. Όλα τα υλικά τα ήξερε και τα εκτιμούσε. Περιφρονούσε μια μεγάλη κατηγορία υλικών που έχουν εισβάλει στην αρχιτεκτονική, θεωρώντας τα ευτελή. Για παράδειγμα, περιφρονούσε τη γυψοσανίδα, γιατί θεωρούσε πως ήταν συνώνυμο της ευτέλειας. Παρ’ όλα αυτά, θα τη χρησιμοποιούσε όπου χρειαζόταν. Στο Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης ψάξαμε πολύ για να βρούμε ένα ειλικρινές υλικό. Το μάρμαρο είναι επιδερμίδα, είναι δομικό υλικό, είναι φορέας, είναι όλα μαζί. Από μέσα μέχρι έξω. Έτσι, κάναμε μια μεγάλη προσπάθεια να βρούμε κάτι που να βγάζει από μέσα του φως. Και φως βγάζουν μόνο τα φυσικά υλικά. Σε αντίθεση με άλλα

Η Λέτη Αρβανίτη Κρόκου, σύντροφος του αρχιτέκτονα, βρίσκεται πίσω από τη διοργάνωση της αναδρομικής, μαζί με τη σκηνογράφο Λίλη Πεζανού. Η έκθεση διατρέχει επιλεκτικά όλο το έργο του Κρόκου, αρχιτεκτονικό και ζωγραφικό. Περιλαμβάνει πρωτότυπα σχέδια, σκίτσα και μακέτες από τις μελέτες, καθώς και φωτογραφίες από τα κτίρια που ανεγέρθηκαν. «Προσπάθησα να δείξω πράγματα που είναι πιο ιδιαίτερα και που κανείς δεν δείχνει. Σκίτσα απλά, ας πούμε. Η έκθεση έχει γύρω στα 15 αρχιτεκτονικά θέματα, μεταξύ των οποίων το Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης, ο διαγωνισμός για το Μουσείο της Ακρόπολης και αρκετές κατοικίες. Πολλά από αυτά είναι από εκείνα που εκτέθηκαν στην Biennale της Βενετίας το 1996», λέει η κ. Κρόκου. Ο Δημήτρης Διαμαντόπουλος πιστεύει πως είναι μια σημαντική έκθεση επειδή «πρέπει να αντιπαρατεθεί στον τρόπο που παράγεται σήμερα αρχιτεκτονική. Ο Κυριάκος με το έργο του δείχνει πόσο σημαντική είναι η αρχιτεκτονική για τον άνθρωπο και την κοινωνία. Από την άλλη, δείχνει ότι αυτή η αρχιτεκτονική δεν μπορεί να παραχθεί ως ένα επάγγελμα που ισοδυναμεί με όλα τα άλλα που ασχολούνται με τις κατασκευές. Σήμερα τα αρχιτεκτονικά έργα δεν τα παίρνουν οι καλύτερες προσφορές, αλλά οι φτηνότερες. Έτσι, για παράδειγμα, το Βυζαντινό Μουσείο του Κυριάκου δεν θα μπορούσε να έχει γίνει. Δυστυχώς, κοινωνία που δεν λειτουργεί δεν είναι σε θέση να παράγει αρχιτεκτονική».

Η αναδρομική έκθεση του Κυριάκου Κρόκου ξεκινάει στις 25/05 στο Κτίριο της Οδού Πειραιώς του Μουσείου Μπενάκη. Παράλληλα, θα κυκλοφορήσει κι ένας τόμος με όλο το υλικό της έκθεσης και κείμενα για τη ζωή και το έργο του.

38

θεατρο

κριτικη

Η Λούλα Αναγνωστάκη απέδωσε το 2002 με εντυπωσιακή δραματουργική εμβρίθεια και οξυδέρκεια αυτό που θα ακολουθούσε, αυτό που συμβαίνει σήμερα.

ΜΑΘΗΜΑ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗΣ Η Λυδία Κονιόρδου στο ισόγειο της Δεινοκράτους.

Ο ουρανός κατακόκκινος Σ' εσάς που με ακούτε

Στον ισόγειο χώρο της Δεινοκράτους 103 η Λυδία Κονιόρδου ερμηνεύει τα συγκλονιστικά κείμενα της Λούλας Αναγνωστάκη και αποδεικνύει πως είναι η κορυφαία ηθοποιός της γενιάς της.

Aπό τη Ματίνα Καλτάκη Θυμόμουν το «φυσικό» σκηνικό που είχε πέρσι ο χώρος (ένα αστικό σαλόνι με φανερά τα σημάδια του ξεπεσμού) στη μονολογική παράσταση της Γιούλας Μπούνταλη Καυκασιανός Φοίνικας και απογοητεύτηκα όταν τον είδα απογυμνωμένο. Θα ταίριαζε και στην ερμηνεία των τριών «μονολόγων» της Λυδίας Κονιόρδου, σκέφτηκα στην αρχή. Αλλά όχι, δεν είχα δίκιο. Γιατί οτιδήποτε πέραν του απολύτως γυμνού χώρου θ’ αλλοίωνε την ουσία της παράστασης, δηλαδή την επιστροφή στο απολύτως αναγκαίο, που για το θέατρο εξακολουθεί να είναι ο ηθοποιός και ο λόγος, το κείμενο. Τίποτε άλλο. Στον «Προσωρινό» δεν υπήρχαν καν θεατρικά φώτα. Η παράσταση αρχίζει. Δεκατρείς μαυροφορεμένοι νέοι, σαν Χορός τραγωδίας, εισέρχονται και μπαίνουν στη σειρά, ψιθυρίζοντας λόγια από τα κείμενα της Αναγνωστάκη, προτού, ο ένας μετά τον άλλον, βγουν έξω, βροντώντας δυνατά την πόρτα. Θα μείνουν στον εξωτερικό χώρο μπροστά από την είσοδο, σαν μικρό άγημα που βηματίζει εν ρυθμώ, οριοθετώντας και «προστατεύοντας» το θεατρικό γεγονός από απρόσμενους εξωτερικούς παράγοντες. Ο χώρος δεν είναι θεατρικός, γίνεται θεατρικός επειδή αυτοί οι 13

άνθρωποι τον αντιμετωπίζουν ως τέτοιο, διαμορφώνοντας τη «σκηνή» στην οποία τρία λεπτά αργότερα θα λάμψει το δαιμόνιο της Κονιόρδου. Η ηθοποιός, φορώντας κοντή καμπαρντίνα και μποτάκια, νέα απροσδιορίστου ηλικίας κι αυτή, ανοίγει την τζαμένια πόρτα, νευρική και αγχωμένη, και μπαίνει μέσα. Είναι η Σοφία από το Σ’ εσάς που με ακούτε, μια νεαρή γυναίκα που βρέθηκε στη Γερμανία σε μια προσπάθεια να γλιτώσει από ένα γεγονός που άφησε ανάπηρο τον αδελφό της, κατέστρεψε την οικογένειά της και υποθήκευσε διά παντός τη δυνατότητά της να ζήσει καλά, δημιουργικά, με όση ευτυχία αναλογεί σ’ έναν άνθρωπο. Η ηθοποιός θα ερμηνεύσει τον μικρό μονόλογό της μπροστά στην τζαμένια πόρτα, φωτισμένη μόνο από τα φώτα της Δεινοκράτους κι από ένα φορητό προβολάκι που κρατά ο νεαρός άνδρας απέξω, κατευθύνοντας το φως πάνω της. Οι ήχοι από τα τύμπανα το μοναχικού τυμπανιστή (Μανούσος Κλαπάκης) στο κέντρο της αίθουσας χωρίζουν τα τρία μέρη της ωριαίας παράστασης. Ή δηλώνουν τις μικρές διακοπές ή τις στροφές στη ροή του λόγου της Σοφίας Αποστόλου από το Ο ουρανός κατακόκκινος, το

βασικό/κεντρικό μέρος της σκηνικής πράξης. Τώρα η δράση μεταφέρεται στον 2x2 χώρο του φωταγωγού - δύο μεγάλα παράθυρα, αντί τοίχων, επιτρέπουν στο κοινό να παρακολουθεί την εξομολόγηση της αλκοολικής ηρωίδας. Λευκό φως από νέον, η Λυδία Κονιόρδου με γυαλιάπεταλούδα, ένα ριχτό λουλουδάτο ρούχο και ελαφρό τρέμουλο στη φωνή αποκαλύπτουν πώς η κατάρρευση του ατόμου μπορεί να σημαίνει την κατάρρευση ενός ολόκληρου κόσμου, της κοινωνίας, των ιδεών και των αγώνων που καθόρισαν τη ζωή των ανθρώπων όλο τον προηγούμενο αιώνα. Τα εύσημα, βέβαια, ανήκουν πρώτα στη μεγάλη Λούλα Αναγνωστάκη, που έγραψε αυτό το βαθύ, οξύ κείμενο για τον ηρωισμό που απαιτεί η καθημερινότητα, για τη ροπή μας στο Κακό (χωρίς να υπάρχει απαραιτήτως κάποιος ψυχολογικός ή άλλος σοβαρός λόγος που να δικαιολογεί την επιλογή μας), για την αληθινή ελευθερία που είναι πρωτίστως προσωπικό, «εσωτερικό» επίτευγμα. Αλλά επειδή οι λέξεις μόνες τους είναι πάντα λίγες, δεν μπορώ να μη θαυμάσω αυτή την ερμηνευτική ευλυγισία (χαμηλόφωνη και εσωτερική, στον αντίποδα του μεγέθους των ερμηνειών της στην τραγωδία), αυτό τον πλούτο των παραμικρών αισθηματικών αποχρώσεων, αυτήν τη φωτιά που καίει την Κονιόρδου -και μένα- όταν λέει τις καταληκτικές προτάσεις του έργου Ο ουρανός κατακόκκινος: «… Εγώ δεν βολεύομαι. Δεν είμαι ο μέσος όρος. Δεν είμαι απ’ αυτούς που ρίχνουν νερό στον μύλο των ισχυρών και νομίζουν πως είναι κάτι, ενώ δεν είναι τίποτε! Δεν έχω καν αλυσίδες για να τις χάσω. Ποτέ δεν είχα αλυσίδες εγώ! Εγώ. Κάνω τη δική μου επανάσταση!». Η παράσταση κλείνει με κυκλική επαναφορά: επανερχόμαστε στο Σ’ εσάς που με ακούτε, μόνο που τώρα η ηθοποιός ερμηνεύει την Έλσα, τη μητέρα της Σοφίας, η οποία δίνει τη δική της εκδοχή για την οικογενειακή τραγωδία και αρνούμενη να διαχωρίσει το προσωπικό της δράμα από το δράμα ενός κόσμου που έχει απολέσει κάθε έννοια δικαίου και πρόνοιας προς τους αδύναμους. Η Λούλα Αναγνωστάκη απέδωσε το 2002 με εντυπωσιακή δραματουργική εμβρίθεια και οξυδέρκεια αυτό που θα ακολουθούσε, αυτό που συμβαίνει σήμερα. Η Λυδία Κονιόρδου, ερμηνεύοντας τον λόγο της Αναγνωστάκη, προσφέρει την έμπρακτη απόδειξη πολλών εξ όσων έχει γράψει ο master Πίτερ Μπρουκ. Ένα μάθημα υποκριτικής στον άδειο χώρο.

«Ο ουρανός κατακόκκινος» - «Σ’ εσάς που με ακούτε» της Λούλας Αναγνωστάκη. Σκηνική σύνθεση από τη Λυδία Κονιόρδου. Σκηνοθεσία: Κ. Χατζής. Ερμηνεύει η Λ. Κονιόρδου. Παραστάσεις: Βραδ: Κυρ., Δευτ., Τρ. 9 μ.μ. Μέχρι 5/6. Εισ.: €15, φοιτ.: €10. Κρατήσεις: 6932 500545. «Προσωρινός»: Δεινοκράτους 103, Κολωνάκι, 210 9228543.

γιολάντα μαρκοπούλου

Το Χώμα

Mια εξαιρετική παράσταση σε μια αυλή του Μεταξουργείου.

Aπό τη Βένα Γεωργακοπούλου Την πρώτη φορά που είδα παράσταση της Γιολάντας Μαρκοπούλου, ένα έργο για τα βασανιστήρια στη Χιλή του Πινοσέτ, ήταν χειμώνας του 2007 και μας μοίρασαν κουβέρτες για ν’ αντέξουμε το κρύο. Η ίδια έμοιαζε με μαθήτρια λυκείου. Ένα όμορφο κορίτσι 26 χρόνων. Κι όμως είχε πάρει ένα συνεργείο αυτοκινήτων στον Κεραμεικό, το είχε μετατρέψει σε θέατρο, παρέα με μια εξίσου παθιασμένη ομάδα συνεργατών, και ξεκινούσε την πορεία της. Σήμερα, παράσταση την παράσταση , η ομάδα του «Συνεργείου» και η Γιολάντα Μαρκοπούλου δεν χρειάζονται συστάσεις. Πάντα, άλλωστε, κάτι σε τραβάει στη δουλειά τους, κι ας διαλέγουν άγνωστους συγγραφείς, κατά προτίμηση ισπανόφωνους. Αυτήν τη φορά τον Χοσέ Ραμόν Φερνάντεζ και το Χώμα του, γραμμένο το 1998. Ομολογώ, όμως, ότι η επιλογή του χώρου τράβηξε, κατ’ αρχάς, το ενδιαφέρον μου. Μια αυλή στο Μεταξουργείο, στην πλατεία Αυδή. «Κάνοντας βόλτα στο Remap 3, είδα αυτό το παλιό, ερειπωμένο σπίτι, με την αυλή μπροστά του, και είπα αμέσως “εδώ πρέπει ν’ ανέβει το Χώμα”. Το

39 μεγαλύτερο μέρος του έργου εκτυλίσσεται στην αυλή μιας οικογένειας στην Ανδαλουσία. Με οδηγούσε σε παράσταση ανοιχτού χώρου. Κι αυτό το εγκαταλελειμμένο σπίτι, ένα κανονικό, καθόλου νεοκλασικό σπίτι, μοιάζει με φυσικό ντεκόρ. Νιώθεις ότι έχει μια δική του ιστορία, ότι κάποια οικογένεια έζησε εδώ, παιδιά μεγάλωσαν κι έπαιξαν στην αυλή του. Σαν να σου λέει “δώσε μου ζωή”. Αυτό θα κάνουμε κι εμείς, έστω και προσωρινά. Το ξέρω ότι το Μεταξουργείο έχει άσχημη φήμη, λόγω εγκληματικότητας. Όσο, όμως, εμείς φοβόμαστε, τόσο το κέντρο της Αθήνας θα ερημώνει. Πρέπει να το στηρίξουμε, να δείξουμε ότι η πλατεία Αυδή κι αυτό το παλιό σπίτι με την αυλή του θα μπορούσαν να ξαναγίνουν η Αθήνα του σήμερα». Έχει και το Χώμα άμεση σχέση με τα δικά μας. «Είναι η ιστορία ενός εγκλήματος που ζητά κάθαρση και δικαιοσύνη», εξηγεί η Γιολάντα. Μια ομάδα νέων δολοφονούν έναν ξένο που έχει ξεμείνει στο χωριό τους μετά τον τρύγο. Οι κάτοικοι καλύπτουν το φονικό, το θάβουν, σαν να μην έγινε ποτέ. Εννιά χρόνια μετά, ένας από αυτούς που είχαν εμπλακεί στο έγκλημα όχι μόνο παραδέχεται την ενοχή του αλλά και παραδίνεται μόνος του στην αστυνομία. Σηκώνει ηρωικά στους ώμους του το τεράστιο βάρος της μικρής κοινωνίας. «Κάπως έτσι νιώθω ότι είναι και η Ελλάδα σήμερα», λέει η σκηνοθέτις. «Ο κόσμος νιώθει ότι κανείς δεν τιμωρείται για τίποτα. Γι’ αυτό και υπάρχει αναταραχή, τα πράγματα αφήνονται ανεξέλεγκτα και χαοτικά. Κανείς δεν ξέρει σε ποιον και σε τι να πιστέψει, αναζητά κάποιον να μας πάει παρακάτω, να έρθει επιτέλους μια κάθαρση και μια ισορροπία». Η ίδια βρήκε τον τρόπο ζωής της στο θέατρο, κι ας έχει κάνει υψηλού επιπέδου κινηματογραφικές σπουδές στην Αμερική. «Πρώτα, όμως, έκανα μεταπτυχιακό πάνω στο θέατρο, δουλεύοντας για χρόνια δίπλα στον Κακογιάννη και τον Λιβαθινό», λέει γελώντας. Την ενδιαφέρουν παραστάσεις που «μπορούν να επηρεάσουν τον άλλο, να του δώσουν κουράγιο και ενέργεια, να τον βγάλουν λίγο από τη σκληρή πραγματικότητα». Το «Συνεργείο», ως χώρος και ομάδα, είναι γι’ αυτήν «μια ανοιχτή πόρτα σε όλους». Δεν είναι τυχαία, για παράδειγμα, τα δωρεάν μαθήματα θεάτρου και φωτογραφίας που κάνει σε μετανάστες και πρόσφυγες. «Τρεις από τους μαθητές μας βρέθηκαν να παίζουν στην παράσταση Πατρίδες του Εθνικού», μας θυμίζει περήφανη. Ένα προνομιούχο κορίτσι της αστικής τάξης, με καλές σπουδές στο εξωτερικό, βρέθηκε ξαφνικά ανάμεσα στα συνεργεία, τις αυλές και τους κυνηγημένους της Αθήνας; «Στο σπίτι μου κυριαρχούσε η τέχνη, η μητέρα μου ήταν ζωγράφος. Ποτέ δεν ένιωσα διαφορετική από τους άλλους. Το αντίθετο. Πάντα αισθανόμουν ότι ήθελα ν’ ανήκω παντού, να βλέπω και να κρίνω τον καθένα χωριστά, ως άνθρωπο. Όταν μετά τα μαθήματα στο “Συνεργείο” μιλάω με τους νεαρούς πρόσφυγες, κυρίως Αφγανούς, που έρχονται και μοιραζόμαστε τις ιστορίες μας, αυτά που νιώθουμε είναι

Ο κόσμος νιώθει ότι κανείς δεν τιμωρείται για τίποτα.

κοινά. Το θέατρο διδάσκει την ανεκτικότητα και τη συνύπαρξη». Πώς ζει η ίδια την κρίση; Φοβάται; Ελπίζει; «Στενοχωριέμαι πολύ γι’ αυτούς που βρέθηκαν στον δρόμο, που δεν μπορούν να ζήσουν την οικογένειά τους. Αυτό είναι για μένα το πιο σκληρό κομμάτι της κρίσης. Από κει και πέρα, ήταν ίσως αναμενόμενο. Δεν νομίζω ότι ο τρόπος ζωής μας είχε σχέση με το επίπεδο της παραγωγής. Κρίμα που αφεθήκαμε να φτάσουμε σ’ αυτό το σημείο, με τη βοήθεια, φυσικά, αυτών που μας κυβερνούσαν τόσα χρόνια. Ελπίζω ότι τώρα ίσως να έχουμε μια ευκαιρία να κάνουμε μια μεγάλη στροφή, ν’ αναπτυχθούμε πραγματικά ως χώρα». Για τη Γιολάντα ο πολιτισμός είναι μια εξαιρετική πρόταση για την ανάπτυξη. «Πρέπει να επενδύσουμε πολύ σοβαρά στη

θεατρα ΑΒΑΤΟΝ

Ευπατριδών 3, Γκάζι. «Μοντέρνα βραχόλια για σένα αγάπη μου». Σκηνοθεσία: Σ. Πετρίδου.

ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ Σατωβριάνδου 36, Ομόνοια, 210 5242211. Από 21/10 «Piaf» του Δημήτρη Μαλισσόβα. Σκηνοθεσία: Δ. Μαλισσόβας. «Σεβάς Χανούμ» μονόλογος του Γιώργου Χρονά. Σκηνοθεσία: Κ. Ρήγος. «Cuba libre» του Νίλο Κρους. Σκηνοθεσία: Α. Ρεβή. «Το τέλος δε αυτής πικρόν ως αψίνθιον, οξύ ως μάχαιρα δίστομος» της Μαίης Σεβαστοπούλου. Ομάδα Θεώρηση.

ΑΚΑΔΗΜΕΙΑ Μαραθωνομάχων 8, Κολωνός, 210 5125600. «Η τρυφερή σου μολότωφ» του Γκουστάβο Ότο. Μτφρ.: Στ. Πολενάκης. Σκηνοθεσία: Δ. Πλειώνης.

ΑΚΡΟΠΟΛ Ιπποκράτους 9-11, Κέντρο, 210 3643700. «Όνειρο στο κύμα» του Αλέξαν-

πουλος.

Αντωνίου.

Μιχαήλ Άνθη.

ΒΕΤΟΝ 7

ΕΝΑΣΤΡΟΝ

ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΥΔΗ

Πύδνας 7, Βοτανικός, 210.7512625. «Ρίτσος – Σοφοκλής, Ισμήνη – Αντιγόνη». Σκηνοθεσία: Π. Κυπαρίσσης. «Πυρηνική Κασσάνδρα» της Μαριάννας Λαμπίρη. Σκηνοθεσία: Μ. Λαμπίρη.

Δεληγιάννη 19 & Μπουμπουλίνας, Εξάρχεια, 210 8252311. «Αν κοιμηθείς… θα δεις κι εσύ» του Αβραάμ Παπαδόπουλου. Σκηνοθεσία: Γ. Σουξές.

Γιατράκου 2, Μεταξουργείο, 6981.802544. «Το Χώμα» του Jose Ramon Fernandez. Μεταφρ.: Μ. Χατζηεμμανουήλ. Σκηνοθεσία: Γ. Μαρκοπούλου.

ΒΙΚΤΩΡΙΑ Μαγνησίας 5 & Γ’ Σεπτεμβρίου 119, 210 8233125. «Περσινά ξινά σταφύλια» της Μέμης Σπυράτου. «Οι συνένοχοι» της Βασιλικής Κάππα. Σκηνοθεσία: Χρ. Ν. Καρακάση. «Στη σκοινί…» μουσικοθεατρική παράσταση της Ζώγιας Σεβαστιανού.

BIOS Πειραιώς 84, Γκάζι, 210 3425335. «Άμλετ». Σκηνοθεσία: Πρ. Τσινικόρης. 16-20/5. Bob Theatre Festival.

BOOZE COOPERATIVA Kολοκοτρώνη 57, Μοναστηράκι, 210 3240944. «Το παράπονο του νεκροθάπτου» δραματοποιημένο διήγημα του Εμ. Ροΐδη. Σκηνοθεσία: Ανδ.

ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩ

ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΟΜΑΔΑΣ ΛΑΣΠΗ

Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94, Κολωνός, 210.5138067. «Μονοπάτια του μυαλού» της Σοφίας-Ιόλης Μπούντα. Σκηνοθεσία: Σ. Ι. Μπούντα. «Γύρνα πίσω… στα ψηλά τακούνια» Perfomance των Κ. Ρόδη, Ι. Κυφωνίδη.

Μ. Αλεξάνδρου 125, Κεραμεινός, 210 3427790. «Τις πταίει και δεν..PLAY?» από την ομάδα Κούλα η Πλανιδού.

ΠΟΡΕΙΑ Τρικόρφων 3-5 & 3ης Σεπτεμβρίου, Πλ.Βικτωρίας, 210 8210991. «Λήθη» του Δημήτρη Δημητριάδη. Σκηνοθεσία: Δ. Τάρλοου.

ZINA Λεωφ. Αλεξάνδρας 74, Εξάρχεια, 210.6424414. «Τα ραδίκια ανάποδα» του Γιώργου Γαλίτη. Σκηνοθεσία: Βλ. Κυριακίδης.

ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΣ Δεινοκράτους 103, Κολωνάκι, 6949556389. «Ουρανός κατακόκκινος – Σ’εσάς που με ακούτε» της Λυδίας Κονιόρδου. Σκηνοθεσία: Κ.Χατζής. «Θυμάσαι τη φωνή μου; E. Piaf – Σ. Μπέλλου» του Κ. Χατζή. Σκηνοθεσία: Κ. Χατζής.

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ Νάξου 84, Πλ. Κολιάτσου, 210 2236890. «Το συναξάρι του Ανδρέα Κορδοπάτη» του Θανάση Βαλτινού. Σκηνοθεσία: Αντ. Αντωνίου.

ΘΕΑΤΡΟ ΔΙΑ ΔΥΟ Σπύρου Πάτση 99 & Πρέσπας, Κεραμεικός, 6938 013002. «Ερωμένες στον καμβά» της Σοφίας Καψούρου. Σκηνοθεσία: Ντ. Ζαχαροπούλου, Σ. Καψούρου.

ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΦΥΡΑ

Βεντήρη 7, Χίλτον, Ιλίσια, 210.7217814. «Μπαρ Στόριζ» του Ερνέστου Βουτσίνου. Σκηνοθεσία: Ε. Βουτσινός.

ΘΕΑΤΡΟ ΟΔΟΥ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ

ΣΤΟΑ

Κεφαλληνίας 16, Κυψέλη, 210 8838727. «Λευκές Νύχτες» του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι. Μτφρ.: Άρης Αλεξάνδρου. Σκηνοθεσία: Δ. Καταλειφός.

Μπισκίνη 55, Ζωγράφου, Ιλίσια, 210 7702830. «Ο Ελέφας». Σκην.: Κώστας Μποσταντζόγλου.

STUDIO ΚΥΨΕΛΗΣ

ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Αντισθένους 7 & Θαρύπου, Αθήνα, 210 9212900. «Hannelle» του Γκέρχαρντ Χάουπτμαν. Μεταφρ.: Κ. Κρίτσης. Σκηνοθεσία: Θ. Τοκάκης. «Κοίτα με τώρα και είμαι εδώ» της Δανάης Θεοδωρίδου. Ομάδα construction works. «Οι έμποροι των εθνών» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Σκηνοθεσία: Θ. Αμπαζής. «Ψυχολογία Συριανού συζύγου» του Εμμανουήλ Ροΐδη. Σκηνοθεσία: Σ. Καραγιάννη.

ΘΕΑΤΡΟΝ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ Πειραιώς 254, Ταύρος, 212 2540300. «Μαντάμ Σουσού» του Δημήτρη Ψάθα. Σκηνοθεσία: Γ. Αρμένης.

Πειραιώς 206, Ταύρος, 210 3418550.

«Venison». Σκηνοθεσία: Θ. Παπακωνσταντίνου. Ομάδα The Helter skelter company. «Έκτο πάτωμα» του Αλφρέντ Ζαρί. Σκηνοθεσία: Μ. Κάλμπαρη. «Η μεταμόρφωση» του Φ. Κάφκα. Σκηνοθεσία: Σ. Στρούμπος. «Ί.Φ.Ν.Ή…». Σκηνοθεσία: Γ. Κωνσταντακόπουλος.

«ΚΑΠΠΑ» Κυψέλης 2, Κυψέλη, 210 8831068 «Η ξανθή, η μελαχρινή και η εκδικητική κοκκινομάλλα» μονόλογος του Ρόμπερτ Χιούετ. Σκηνοθεσία: Αντ. Γαλέος.

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ STUDIO Ερεχθείου 22, Κουκάκι, 210 9248328.

«Anais + Henry. A love song» Mεταφρ.: Γ. Ίκ. Μπαμπασάκης της ομάδας Les Enfants Terribles. «Από πού πάνε για το κάστρο, παρακαλώ»; Σκηνοθεσία: Αθ. Αρσένη. Ομάδα θέατρο Ρετρό.

«Roadtrip». Σκηνοθεσία: Β. Γύρα.

NUEVA TROVA

«To Xώμα» του Χοσέ Ραμόν Φερνάντεζ. Μτφρ.: Μαρία Χατζηεμμανουήλ. Σκηνικά-κοστούμια: Αλεξάνδρα Σιάφκου και Αριστοτέλης Καρανάνος. Μουσική-ηχητικός σχεδιασμός: Λάμπρος Πηγούνης. Παίζουν: Όλγα Τουρνάκη, Γιώργος Μπινιάρης, Μαρία Αιγινίτου, Τάνια Παλαιολόγου, Θοδωρής Ζουμπουλίδης (Theo Alexander) και ο μικρός Ηλίας Καράμπελας. Γιατράκου 2 (πλατεία Αυδή, Μεταξουργείο). Πρεμιέρα 24 Μαΐου. Μέχρι 3 Ιουνίου. Κρατήσεις: 6981 802544. Είσοδος: 10 ευρώ.

ΑΛΕΚΤΟΝ Σφακτηρίας 23, Μεταξουργείο, 210 3420419. «Ο παλιάτσος» του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι. Σκηνοθεσία: Σ. Πάτροκλος.

ΑΛΚΜΗΝΗ Αλκμήνης 8, Πετράλωνα, 210.3428650.

«The sky up above» της Μυρτώς Μπέρνχαρτ. Σκηνοθεσία: Ρ. Νιοζίμ. «Η γωνία του γαλάζιου» της Σώζιας Μαράκη. Σκηνοθεσία: Π. Μαρίνος.

ALTERA PARS Μ. Αλεξάνδρου 123, Κεραμεικός, 210 3410011. «Το καθάρσιο του μπέμπη» του Ζορζ Φεντό. Σκηνοθεσία: Ι. Δρόσος.

ΑΤΤΙΣ Λεωνίδου 7, Μεταξουργείο, 210 5226260. «Ιοκάστη» του Γιάννη Κοντραφούρη. Σκηνοθεσία: Θ. Τερζό-

ΒΡΥΣΑΚΙ Βρυσακίου 17, Μοναστηράκι, 210 3210179. «Πέφτει η νύχτα στην Αθήνα» της Ηλέκτρας Ελληνικιώτη. Σκηνοθεσία: Ηλ. Ελληνικιώτη. «Στον Τύχωνα». Σκηνοθεσία: Γ. Τσορτέκης. «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» του Βασίλη Μαυρογεωργίου. Σκηνοθεσία: Β. Μαυρογεωργίου.

ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ Αγ. Κωνσταντίνου 22-24, 210 5288100. «Κοινή Θέα». Περφόρμανς στην αυλή του Εθνικού Θεάτρου.

ELIART Κωνσταντινουπόλεως 127, Βοτανικός, 210 3477677. «Η Παγίδα» του Ρομπέρ Τομά. Μεταφρ.: Δ. Μυράτ. Σκηνοθεσία: Γ. Φρατζεσκάκης. «Υπόθεση Πινόκιο» του Λ. Γιώτη. Σκηνοθεσία: Λ. Γιώτης.

ΕΛΥΖΕ Νυμφαίου 12, Ιλίσια, 210 7771766 «Τα Σπερματοζωάρια» του Λεωνίδα Τσίπη. Σκηνοθεσία: Μ.

Αθηνάς & Βλαχάβα 9, Μοναστηράκι, 6980 091150. «Sex and the village» των Κωνσταντίνου Ρόδη, Ιωάννη Κυφωνίδη. Σκηνοθεσία: Κ. Ρόδης. Κυκλάδων 11 & Κεφαλληνίας, Κυψέλη, 210 8217877. «Ψευδαισθήσεις» του Ιβάν Βιριπάγεφ. Σκηνοθεσία: Κ. Ευαγγελάτου.

ΠΑΛΛΑΣ Βουκουρεστίου 5 (City Link), Κέντρο, 210 3213100. «Απατεώνες και τζέντλεμεν» των Τζέφρεϊ Λέιν, Ντέιβιντ Γιάζμπεκ. Σκηνοθεσία: Γ. Μπέζος, Π. Φιλιππίδης.

ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ Παραμυθίας 27, Μεταξουργείο, 210 3457904. «Πορτρέτα» της ομάδας e.Q. Σκηνοθεσία: Ηλ. Μαντζουρίδου-Γκούμα.

ΠΚ Κασομούλη 30, Νέος Κόσμος, 210 9011677. «Φύλλο σιγής (Παράδεισος 2)» μονόλογος του

Πλαταιών 4, Κεραμεικός, 213 0058407. «Η σκοτεινή καρέκλα» της Μ. Μαραγκουδάκη. Σκηνοθεσία: Μ. Μαραγκουδάκη.

TΕΣΣΕΡΙΣ ΕΠΟΧΕΣ – ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΡΤΖΟΣ

ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ

ΟΔΟΥ ΚΥΚΛΑΔΩΝ

ΣΤΟΥΝΤΙΟ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΠΛΑΤΑΙΩΝ

ΣΦΕΝΔΟΝΗ

Λένορμαν 82, Κολωνός, 210 8643310. «Η πάπισσα Ιωάννα» του Εμμανουήλ Ροΐδη. Σκηνοθεσία: Ι. Σιάμου, Ζ. Τζουμάκα.

Κουτσουρέλης. «Ηρόστρατος» του Χρ. Πυθαρά. Σκηνοθεσία: Χρ. Πυθαράς.

Κυψέλης 51 & Σπετσοπούλας 9, Κυψέλη, 210 8819571. «Ο Μέγας Ιεροεξεταστής» μονόλογος του Φιόντορ Ντοστογιέφκσι. Σκηνοθεσία: Κ. Κωνσταντόπουλος. «Pizza Mercedes» της Κατερίνας Κλήμη. Σκηνοθεσία: Γ. Λιβανός. «Βρόμικα κόλπα» του Ντέιβιντ Φόλεϊ. Σκηνοθεσία: Γ. Λιβανός. «Γυμνή αλήθεια». Stand up comedy με τουςΓ. Τσούκα και Μ. Μουζάκη. «Faux-βίες» της Αγγελικής Σάντορα. Σκηνοθεσία: Κ. Κωνσταντόπουλος.

Μακρή 4, Μακρυγιάννη, 210 9246692. «Ρίττερ, Ντένε, Φος» του Τόμας Μπέρνχαρντ. Σκην.–Ερμ.: Ρ. Οικονομίδου, Αν. Κοκκίνου, Δ. Καταλειφός, Π. Παπαδόπουλος.

ΘΕΜΕΛΙΟ

σύγχρονη ελληνική τέχνη και στον τουρισμό», λέει. «Χρειαζόμαστε μια νέα, ισχυρή καλλιτεχνική ταυτότητα, που δεν θα αντιγράφει και δεν θα δανείζεται στοιχεία από το εξωτερικό. Αυτή την εποχή όλος ο κόσμος είναι στραμμένος στην Ελλάδα, θέλει να μάθει, να καταλάβει τι μας συμβαίνει. Δείτε πώς τα κατάφερε το ελληνικό σινεμά».

Σαρρή & Ρήγα Παλαμήδου 3, Ψυρρή, 210. 3225526. «Τρελός για σένα» της Μαργαρίτας Κωνσταντοπούλου. Σκηνοθεσία: Β. Ρωμνιός.

SUI GENERIS

Πλατεία ΗΣΑΠ, Νέο Φάληρο, 210 4816200. «Άθαφτοι Νεκροί». Σκηνοθεσία: Λ. Παπαδόπουλος.

δρου Παπαδιαμάντη. Σκηνοθεσία: Θ. Σαράντος. «Ο Ηλίθιος» του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι. Μτφρ.: Ά. Αλεξάνδρου. Σκηνοθεσία: Στ. Λιβαθινός.

ΠΥΞΙΔΑ

Κυψέλης 15, Κυψέλη, 210 8812289. «Γιαννούλης Χαλεπας: Η κοιμωμένη» του Γ. Χριστοδούλου. Σκηνοθεσία: Γ. Μόρτζος.

ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ Φρυνίχου 14, Πλάκα, 210 3222464 «Χαίρε Νύμφη» του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Σκηνοθεσία: Λ. Κιτσοπούλου. «Περί Ζώων» της Ελφρίντε Γέλινεκ. Σκηνοθεσία: Αλ. Αλάτση.

ΤΕΧΝΗΣ «ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ» ΥΠΟΓΕΙΟ Πεσμαζόγλου 5, Κέντρο, 210 3228706. «Η μέθοδος Gronholm» του Χόρντι Γκαλθερόν. Σκηνοθεσία: Δ. Χρονόπουλος. «Τερέζα Ρακέν» του Εμίλ Ζολά. Σκηνοθεσία: Αθ. Καραγιαννοπούλου.

ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟΥ Κεφαλληνίας 17 & Κυκλάδων, 210 8656004. «Ζουβέ – Ελβίρα» της Μπριζίτ Ζακ. Σκηνοθεσία: Κ. Αρζόγλου. «Κόλχαας» του Χάινριχ φον Κλάιστ. Σκηνοθεσία: Ν. Αλεξίου.

ΤΡΕΝΟ ΣΤΟ ΡΟΥΦ Σιδηροδρομικός σταθμός Ρουφ, επί της οδού Κωνσταντινουπόλεως, Ρουφ, 210.5298922.

2ο Φεστιβάλ Νέων Καλλιτεχνών «Τα 12 Κουπέ».

FAUST Αθηναΐδος 11 & Καλαμιώτου, Κέντρο, 210 3234095. «Ο μαύρος σκύλος» από την ομάδα Demonius. Σκηνοθεσία: Κ. Γιαννακόπουλος.

VAULT Μελενίκου 26, Βοτανικός, 210 3302348.

«Bent». Σκηνοθεσία: Δ. Καρατζιάς.

ΦΟΥΡΝΟΣ Μαυρομιχάλη 168, Εξάρχεια, 210.6460748. «Θαλασσινοί έρωτες» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Σκηνοθεσία: Μ. Γεμεντζάκη. «Άγνωστος» των Βαγγέλη Πανταζή, Τάσου Μπαγλατζή. Σκηνοθεσία: Τ. Μπαγλατζής.

Be on the list Διαφημιστείτε στη LifO 210 32 54 290

40

moyσικη

Η ιδιαίτερη φύση του ωκεανού επηρεάζει την κουλτούρα μας κι εμάς τους ίδιους. ζην (σε περίπτωση που δεν ζείτε από τη μουσική) ή για να διασκεδάσουν; Κυρίως ταξιδεύουμε και γράφουμε μουσική. Όταν δεν ταξιδεύουμε, μας αρέσει να μαγειρεύουμε, να διαβάζουμε και να πηγαίνουμε στον κινηματογράφο. Κυρίως μας ενδιαφέρουν οι ταινίες και η λογοτεχνία. Πώς φαντάζεστε τον ήχο σας στο κοντινό μέλλον; Σκέφτεστε να προσθέσετε τρίτο ή και τέταρτο μέλος στην μπάντα σας; Έχουμε σκεφτεί να προσθέσουμε έναν ντράμερ, αλλά δεν το έχουμε αποφασίσει ακόμη. Ο τρόπος που λειτουργούμε είναι τόσο εύκολος κι ευέλικτος, που είναι δύσκολο να προχωρήσουμε σε αλλαγές.

συναυλια

Πλανήτης Moon Duo O Ripley Johnson του αριστουργηματικού space/psych rock σχήματος των Moon Duo μιλάει στη LifO λίγες μέρες πριν έρθει στην Ελλάδα για τρεις συναυλίες. Από τον Αποστόλη Βασιλόπουλο Ο Ιαν Μακέι συνόψισε τις συμβουλές για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι μπάντες που κάνουν περιοδεία στην εξής πρόταση: «Να πίνετε πολύ νερό». Απ’ ό,τι καταλαβαίνω, είστε στον δρόμο τώρα που μιλάμε, οπότε δώστε μας μερικές συμβουλές για όλες τις μικρές μπάντες που

υπάρχουν εκεί έξω. Θα προσέθετα να κοιμούνται όσο περισσότερο μπορούν και να προσπαθούν να τρέφονται καλά. Αλλά, στην πραγματικότητα, να προσπαθούν να διασκεδάζουν… Τι άλλο κάνουν οι Moon Duo εκτός από τη μουσική, για παράδειγμα, για να βγάλουν τα προς το

Μπορεί ν’ ακούγεται παράξενο, αλλά πώς έχει επηρεάσει ο ωκεανός τη δουλειά σας; Κάποιος περιέγραψε τη μουσική σας ως μια μορφή ακουστικής πλανηταρίου, που της ταιριάζει, νομίζω, απόλυτα, αλλά πώς ακριβώς ο Ειρηνικός εισχωρεί στον ήχο σας και στο ενδότερο σύμπαν των Moon Duo; Kαι τους δύο μας έλκει η ακτή και προτιμούμε τη Δυτική Ακτή των ΗΠΑ και τον Ειρηνικό, κυρίως για λόγους κουλτούρας. Φαντάζομαι πως η ιδιαίτερη φύση του ωκεανού επηρεάζει την κουλτούρα μας και, μέσω αυτής, εμάς τους ίδιους. Δεν είμαστε ναυτικοί ή κάτι τέτοιο. Είναι κυρίως θέμα φυσικής. Ποιοι θα ήταν οι ιδανικοί μουσικοί ήρωες που θα επιλέγατε για ένα ολονύκτιο «τζαμάρισμα»; Ειλικρινά, αυτό μου ακούγεται πολύ κουραστικό. Προτιμώ να τζαμάρω την ημέρα. Αν μιλάμε για εν ζωή μουσικούς ήρωες, θα επέλεγα τον Captain Beefheart. Kαι τον Junior Kimbrough.

Πώς θα περιγράφατε τη σύγχρονη ψυχεδέλεια, όχι μόνο με ηχητικούς όρους αλλά και ως μια στάση ζωής, με τρεις μόνο λέξεις; Καταργήστε τον κανόνα των τριών λέξεων, αν σας κάνει να θέλετε να ρίξετε μπουνιές. Παρόν. Τώρα. Τι; Μπορείτε να προτείνετε ένα ή δύο μπαρ που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτούμε, αν βρεθούμε στο Σαν Φρανσίσκο; Mr. Bing’s και Aunt Charlie’s. Ποιο τραγούδι ενσαρκώνει απόλυτα το πνεύμα του Σαν Φρανσίσκο, από τη δεκαετία του ’60 μέχρι σήμερα; Δεν έχω ιδέα. Το «Magnolia Caboose Babyfinger» ίσως; Πότε θα πρέπει να περιμένουμε καινούργια τραγούδια από εσάς; Θα έχουμε ετοιμάσει ένα καινούργιο άλμπουμ τον Οκτώβριο. Τελικώς, υπάρχει κάτι ξεχωριστό που είδατε, ακούσατε ή ήρθατε σ' επαφή μαζί του τελευταία (εκτός από τον χώρο της μουσικής ή της τέχνης γενικότερα) και που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας ή να προτείνετε; Μοιραστείτε μια σταγόνα σοφίας με τους Έλληνες. Από τους Έλληνες περιμένουμε τέτοιες σταγόνες σοφίας. Πάντως, τσεκάρετε τον Sun Araw από το Τέξας. Οι Moon Duo θα εμφανιστούν το Σάββατο 19 Μαΐου στο Six d.o.g.s (Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 210 3210510) με support τους A Victim Of Society και Lunar Miasma. Είσοδος: €15. Προπώληση: Tickethouse (Πανεπιστημίου 42 - εντός στοάς, Αθήνα), Sound Effect Records (Ζαΐμη 30, Εξάρχεια). Επίσης θα εμφανιστούν την Πέμπτη 17 Μαΐου στο Eightball στη Θεσσαλονίκη και την Παρασκευή 18 Μαΐου στο Stage Live στη Λάρισα.

41

βγεσ εξω επιτελουσ! που να φασ! barrestaurants Balthazar

Τσόχα 27 & Βουρνάζου, Αµπελόκηποι, 210 6441215. Πολυτελής χώρος που αποτελεί ένα από τα πιο κοσμικά μέρη της Αθήνας.

GASPAR FOOD & MOOD

Λεωφ. Δ. Βασιλείου & Λυκούργου, Νέο Ψυχικό, 210 6775011. Νέα άφιξη στην περιοχή του Ν. Ψυχικού με ανεπανάληπτο συνδυασμό γεύσεων, ωραία κοκτέιλ και εντυπωσιακή διακόσμηση.

HARD ROCK CAFÉ GLYFADA

Ζησιμοπούλου 5Α & Λαζαράκη 26, Γλυφάδα, 213 009028081. Προσεγμένο μενού, γευστικά επιδόρπια και μεγάλη λίστα από κοκτέιλ υπό τους ήχους ροκ μουσικής.

META’S

Φρύνης 1-3, Παγκράτι, 210 7010300. Γλυκό ντεκόρ με μπορντό πινελιές.

Prosopa

Κωνσταντινουπόλεως 4 και Μεγ. Βασιλείου 52, Ρουφ, 210 3413433. Μετακόμισε, όχι πολύ μακριά. Με την ίδια υψηλή μεσογειακή ποιότητα.

SALERO

Βαλτετσίου 51, Εξάρχεια, 210 3813358. Σαλάτες, tapas, ιβηρομεσογειακές προτάσεις και πανέμορφα κοκτέιλ, συντροφιά με έθνικ μουσικες. €15-30

SANTA BOTELLA

Πανόρμου 115Α, Αμπελόκηποι, 210 6981032. Στο πιο κομβικό σημείο της πιάτσας της Πανόρμου, καλή μουσική, καθαρά ποτά. Ελληνική μεσογειακή κουζίνα και tapas σερβίρονται από νωρίς το μεσημέρι μέχρι αργά το βράδυ.

Shamone

πιο πολυσύχναστη πλατεία της Αθήνας.

ελληνικη κουζινα ΑΓΟΡΑ

Λ. Αλεξάνδρας & Βουρνάζου 31, Αμπελόκηποι, 210 6426238 και Χατζ. Μέξη 8 & Βεντήρη 9, Ιλίσια, 210 7252252. Καλαίσθητη διακόσμηση, παρεΐστικη ατμόσφαιρα, μενού με επιρροές από τη διεθνή αλλά και τη μεσογειακή κουζίνα. Προσιτές τιμές σε ένα ζεστό και φιλικό περιβάλλον.

ΑΘΗΡΙ

Πλαταιών 15, Κεραμεικός, 210 3462983. Ελληνικές γεύσεις σε νεοκλασικό περίγυρο διά χειρός Αλέξανδρου Καρδάση. Κυριακή ανοιχτά το μεσημέρι. Κλειστά Κυριακή βράδυ και Δευτέρα.

Τζιτζικας και Μερμηγκας

Πλ. Παπαδιαμάντη 4, Άνω Πατήσια, 210 2232376 / Αγ. Γεωργίου & Αισχύλου 26, Χαλάνδρι, 210 6810529 / Μητροπόλεως 12-14, Σύνταγμα, 210 3247607. Δροσίνη 12-14, Κηφισιά, 210 6230080. Αναφορές σε παλιό μπακάλικο και κατάλογος κλασικών και νεωτεριστικών μεζέδων που αλλάζει συχνά. €15-22

ψαρι Βαρουλκο

Πειραιώς 80, Γκάζι-Ομόνοια, 210 5228400. Ψάρι και θαλασσινά διά χειρός του Λευτέρη Λαζάρου. €40-70

άρωμα θάλασσας που μένουν αξέχαστες. Το σέρβις του είναι φιλικό και άψογο, ενώ ο χώρος σε αγγίζει με την απλότητά του. Ο Θαλασσινός έχει γίνει αγαπημένο στέκι των φανατικών του είδους και όσων ξέρουν από καλό ψάρι.

ΨΑΡΩΜΑ

Σωκράτους 23, Χαλάνδρι, 210 6839348. Χαρακτήρας και ζεστασιά γειτονιάς, ψαρομεζέδες και φρέσκο ψάρι.

κλασικα και μεσογειακα CIBUS

Αίγλη Ζαππείου, 210 3369364, 210 3369300. Θέα στην Ακρόπολη και εκλεκτό μεσογειακό

Δροσιά, 210 8004700.

Meatropoleos 3

Μητροπόλεως 3, Σύνταγμα, 210.3241805/6. Σουβλάκια, μπιφτέκια, πατάτες, σαλάτες “όπως παλιά” σε πανέμορφο, μοντέρνο χώρο στο Σύνταγμα.

ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΚΟΥΦΑ

Ομήρου & Σκουφά, Κολωνάκι, 210 3611116. Υπέρμοντέρνα σουβλακερί.

Dal Professore

Διονύσου 47 & Χατζηαντωνίου 22, Μαρούσι, 210 6149000. Αυθεντικές συνταγές από την Ιταλία, χειροποίητα ζυμαρικά. Βιργινίας Μπενάκη 7, πλ. Μεταξουργείου, 210 5224346. Αργεντίνικο εστιατόριο με ανάλογα πιάτα και διακόσμηση υπό τους ήχους μουσικής τάνγκο.

PRIME GRILL

LA CANTINA

SIMPLY BURGERS

PANDELI

Αδριανείου 46, Ν. Ψυχικό, 210 6753934. Τιμάει το κρέας με τον καλύτερο τρόπο. €25-35 18380: Λ. Κηφισίας 238, Εμπορικό Κέντρο Μελά, Κηφισιά / Ν. Σμύρνη / Αμπελόκη-

tasty lifo

EL BANDONEON

Αλωπεκής 28-30, Κολωνάκι, 210 7299133. Μικρή αυθεντική τρατορία με ρουστίκ γεύσεις. Πεντέλης 3, Κηφισιά, 210 8080787. Απευθείας από την Κωνσταντινούπολη σε ένα κομψό περιβάλλον.

street food&bar

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ

Καινούργια άφιξη στο 310 της Κηφισίας, στο Νέο Ψυχικό, σε μια γειτονιά που εξελίσσεται στο απόλυτο meeting point των βορείων προαστίων. Η διακόσμηση του Alexis Lloyd Tsirigakis είναι φανταστική, με μοντέρνα, feel-good χρώματα, μεγάλους και άνετους καναπέδες που σε κάνουν να ξεχνάς τους ρυθμούς της μεγάλης πόλης και σε βοηθούν να χαλαρώσεις, αλλά και με εντυπωσιακά διακοσμητικά πανό. Η λιτή και πεντανόστιμη κουζίνα του Street περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, αυθεντικά, ζουμερά burgers, πλούσιες υγιεινές σαλάτες, καλοψημένα κρεατικά και υπέροχα γλυκά. Η πληθωρική μπάρα σερβίρει καλοφτιαγμένα και δροσερά κοκτέιλ, με τις προσεγμένες μουσικές επιλογές των DJs να δημιουργούν πολύ ωραία ατμόσφαιρα, ενώ ο ανοιχτός χώρος αναμένεται να γίνει η ατραξιόν του μαγαζιού τώρα που καλοκαιριάζει. Κηφισίας 310, Ν. Ψυχικό, 210 6710688

Αργεντινής Δημοκρατίας 8Α & Ζωναρά 21, πάρκο Παναθήναια, 210 6420874. Καθημερινά ανοιχτό από το μεσημέρι, με ποιοτική ελληνική κουζίνα από φρέσκα υλικά. Δωρεάν πάρκινγκ.

βεργινα-αχιλλεας

Βαλτετσίου 58, 210 3302933. Τραπεζάκια στον πεζόδρομο.

Δαφνη

Μ. Αλεξάνδρου 86, Μπουρνάζι, 210 5773721. Παραπάνω από αξιόλογη παρουσία στα δυτικά. Καλά μαγειρευτά και ψαγμένα κρεατικά. €15-20

Κάρδαμο

Εθνικού Στρατού 17, Άνω Κηφισιά, 210 6233530. Ελληνική δημιουργική κουζίνα από τον Σπύρο Μαυροειδή, πρώην σεφ του Rock ‘n’ Roll, σε όμορφο, άνετο περιβάλλον στα βόρεια προάστια. Κρητικές πινελιές στον κατάλογο, προσοχή στις πρώτες ύλες, πολύ ενημερωμένη κάβα.

Γκάζι, 2103466896. Αστικό καφενείο με πιάτα από την ελληνική και τη μεσογειακή κουζίνα και τιμές που εκπλήσσουν ευχάριστα.

ΒΥΡΙΝΗΣ

Κεντρικον

Κολοκοτρώνη 3, Σύνταγμα, 210 3232482. Από το 1960.

Αρχιμήδους 11, Παγκράτι, 210 7012153. Από τη 1 το μεσημέρι μέχρι τη 1 το βράδυ, δικό του πάρκινγκ δωρεάν και σούπερ μαγειρευτά, μεζεδάκια και σούπες.

ΡΟΖΑΛΙΑ

Κάβουρας

Βαλτετσίου 59, 210 3202933. Σ’ έναν ωραίο κήπο που θερμαίνεται τον χειμώνα σερβίρονται φρέσκα κρέατα και ψαρικά.

Κωνσταντινουπόλεως 46, Γκάζι, 210 3450144. shamone@ mail.com. Νέο entry στο Γκάζι (στη θέση του Soul Kitchen) με φαγητό, κοκτέιλ και πολλά χάπενινγκ. Από το δημιουργικό μυαλό του Φώτη Σεργουλόπουλου.

TIRBOUSON

SOHO

Barba lazaros

Βουτάδων 54Β, Γκάζι, 210 3422663. Ένα bar-restaurant για όλες τις ώρες της μέρας στην

τοκύριακο. €15-22

Κωνσταντινουπόλεως 104, Γκάζι, 210 3410107. Λιτός χώρος, ιδιαίτερες γεύσεις ελληνικής κουζίνας και ψαγμένη ποικιλία κρασιών.

OCTOBERFEST

ΟΙΝΟΜΠΕΡΔΕΜΑΤΑ

Μεγ. Βασιλείου 10 και Στρατονίκης, Γκάζι, 210 34114612. Ωραία μεζεδάκια, μαγειρευτά με λαϊκά ακούσματα και καλό κρασί.

Rattler Proxy ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18/5 KOMMA: Untitled SIX DOGS: Needless*: Out of order.

BIOS: Hedoniste party w/ Pan Pan, Pop22wtt & Equal One. KUSS: Kuss me… hard.

CAMP: Darlin Discotheque.

WE BAR: Orelse.

SEVEN SINS: Disphonia + Billy Wildz + Jeph1 + Circo Inverso + DimLevel.

APERITIF: Pop Till You Drop.

SKULLBAR: Trasmission Fridays.

DADA: Marilyn Manson Tribute Night.

DOT CLUB: Sex on fire Parties.

HOXTON: BRLN@PRS w.

Poka & P Fridays.

ANIMAL: Gus & Bonzo.

MYBAR: Thank God it’s Friday.

CABARET: Junior Rush + Little D. DYBBUK: Jojo & Duke.

ALMODOBAR: We love tech house.

BOUTIQUE: Funk you all.

SECOND SKIN: White Noise. ΣΑΒΒΑΤΟ 19/5 ΚΟΜΜΑ: Ilias Dk & Mike Scooterboy SIX D.O.G.S: Space Blanket + Rattler Proxy + .message + Trashy Cord.

BIOS: Palov.

SEVEN SINS CLUB: Baraka presents: Orca.

DUNKEL: glowkid & Nikk Perros pres. from Rave to Dubstep vol. 2.

DA BOSS: DJ Happyharry & D-Vision.

MYBAR: Saturday fever, DJ Andy Mint.

POP UP: Theo V + Galif.

HEAVEN: Jose Marquez + DJ Angelo.

INOTEKA: George Apergis.

GINGER ALE: Nu City w/ DJ George Kanouras.

SECOND SKIN: George Fakinos, Mystique & Purplekittie.

ΠΑΛΗΑ ΑΘΗΝΑ

Εμπεδοκλέους 75 & Φιλολάου, Παγκράτι, 210 7518 869, www. palia-athina.gr. Γραφική μονοκατοικία του ‘30, με αέρα εποχής και αυλή. Παραδοσιακοί μεζέδες, υπό τους ήχους έντεχνων και ρεμπέτικων.

ΣΑΛΟΣ ΛΑΓΟΣ Ιθακη

Απόλλωνος 28, Λαιμός Βουλιαγμένης, 210 8963747, 210 8963739. Θέα μαγική. Ψάρι φτιαγμένο απλά αλλά πολύ καλά. Ακριβό. €45-65

Ιστιοπλοϊκος

Ακτή Μικρολίμανου, Πειραιάς, 210 4134084, 210 4134085. Σημείο αναφοράς στο Μικρολίμανο. Θαλασσινή πολυτέλεια με θέα σκάφη της μαρίνας. Έκπτωση 15% στις περσινές του τιμές.

ΜΙΚΡΕΣ ΚΥΚΛΑΔΕΣ

Πανταζή 56, Ηλιούπολη, 210 9709150. Αυθεντικές κυκλαδίτικες συνταγές με γνήσια τοπικά προϊόντα σ’ έναν χώρο με οικεία ατμόσφαιρα.

Ο ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ

Ηρακλέους και Λυσικράτους 32, Τζιτζιφιές, 210 9404518. Πιστός στο όνομά του, σερβίρει ψάρι και θαλασσινούς μεζέδες με τις καλύτερες πρώτες ύλες. Στην αυλή του με την τεράστια μουριά αφεθείτε σε γεύσεις με

μενού από τον σεφ Δημήτρη Δημητριάδη.

μοντερνεσ μπριζολεσ Κανδαυλος

Περσεφόνης 47 & Ικαριέων 2, Γκάζι, 210 3424725. Η επωνυμία του σημαίνει «σουβλάκι» στα νέα ελληνικά. Με πολλές διαφορετικές συνταγές από κοτόπουλο και χοιρινό αλλά και με δύο νέα πιάτα, ο Κάνδαυλος δικαίως έχει καθιερωθεί ως απόλυτος προορισμός για τους λάτρεις του κρέατος στην περιοχή του Γκαζιού. 10 % έκπτωση για τους φοιτητές!

MEAT & MORE

Βύρωνος 2 & Ναούσης, Πεύκη, 210 8060333. Μοντέρνος χώρος με καλό σουβλάκι και ψητά, με συνοδεία από χειροποίητες πίτες και φρέσκες τηγανητές πατάτες.

Meat Square

Λεωφ. Σταμάτας 5Α & Σολωμού (Εμπ. Κέντρο Φάρος),

ποι / Παγκράτι / Αγ. Στέφανος / Βριλήσσια / Ν. Ηράκλειο / Αγ. Παρασκευή / Γλυφάδα / Ηλιούπολη / Κηφισιά / Πασαλιμάνι / Κορυδαλλός / Γαλάτσι / Χαλάνδρι / Π. Φάληρο / Λάρισα. Φρέσκα υλικά σημαίνει καλύτερη γεύση. Κάτι παραπάνω από «απλά» burgers!

Postino (il)

SWE BURGER

Ν. Ιωνία: Λ. Ηρακλείου 287, 2114047481/Βούλα: Βασιλέως Παύλου 4, 210 8954280/Γαλάτσι: Λ. Βεΐκου 8, 210 2222232/ Αιγάλεω: Θηβών 389 & Ιεράς Οδού 278, 213 0052915/Δάφνη: Μεγάλου Αλεξάνδρου 2, 210 9762754. Πίτσα με το μέτρο με την παραδοσιακή ιταλική ζύμη σε πολλές μοναδικές γεύσεις, αλλά και ζυμαρικά, μπρουσκέτες και σαλάτες.

Εκφαντίδου 37, πλατεία Δεληολάνη, Παγκράτι, 210 7568800. Γρήγορο και ποιοτικό φαγητό που κατηφόρισε πριν από λίγο καιρό από τη Θεσσαλονίκη, με τιμές που δεν αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο!

εθνικεσ κουζινεσ China Town

Λεωφ Βουλιαγμένης 8-10, Αθήνα, 210 9315223 (από κινητό) - 8011160200 Πολύ καλό κινεζικο-ασιατικό μενού σε λογικές τιμές κι ευχάριστο περιβάλλον.

Γριβαίων 3, Κολωνάκι, 210 3641414. Κλασικές συνταγές οικογενειακού ρεπερτορίου. Με delivery τις καθημερινές.

Tutti a tavola

Λ. Κηφισίας 254, Χαλάνδρι, 210 6778765.

ZIO PEPPE

Τρώων 63 & Αιολέων, Άνω Πετράλωνα, 210 3471101. Γευστικές μεζεδοπροτάσεις συνοδεύουν άψογα τη ρακή, ενώ οι τιμές του ενθουσιάζουν.

ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ Λυσίου 26, Πλάκα, 210 32228722, 210 3218549.

Ψαρρας (παλια ταβερνα)

Ερεχθέως 16 & Ερωτοκρίτου, Πλάκα, 210 3218733.

ΩΡΑΙΑ ΕΛΛΑσ

Κρησίλα 34, 210 7525777, www. oraia-ellas.gr. Σ’ ένα όμορφο περιβάλλον ελληνική κουζίνα, νόστιμοι μεζέδες και ζωντανή μουσική χωρίς μικρόφωνα κάθε Πέμπτη-Σάββατο και Κυριακή μεσημέρι.

για ολη μερα ΑΜΑΛΘΕΙΑ

ταβερνεσ και μεζεδοπωλεια

Τριπόδων 16, 210 3224635, Πλάκα. Ιστορική κρεπερί.

ΑΣΤΥ 68

Δράκου 10, Κουκάκι, 210 9226225. Από τις παλαιότερες

Κωνσταντινουπόλεως 68,

Mama Roux

ΚΑΠΠΑΡΗ

Λουκιανού 26, 210 7239600, 210 7239600. Θυμίζει γαλλικό μπιστρό. Η κουζίνα βέβαια παραμένει σταθερά ελληνική.

party fast

Φιλελλήνων 18, Σύνταγμα, 210 3252758. Τρεις όροφοι αφιερωμένοι στη ροκ κουλτούρα. Αιόλου 48, Αθήνα, 213 0048382. Καινούργιος, πολύ όμορφος all day χώρος στην Αιόλου. Προσεγμένες γείσεις από μπέιγκελ, φοκάτσιες, μπέργκερ, αλλά και αρκετές λιβανέζικες πινελιές στο μενού.

ΚΑΦΕΝΕΙΟ (ΤΟ)

Ζησιμοπούλου 24Α, Π. Φάληρο, 210 9403003. Πεϊνιρλί έξοχο. Ζωντανή μουσική το Σαββα-

Hard rock cafe

Θεμιστοκλέους 64, Πλ. Εξαρχείων, 210 3810202 / 210 3301177. Διαχρονικό στέκι στην πλατεία Εξαρχείων με ρεμπέτικα, λαϊκά και άφθονο κέφι μέχρι το πρωί. Ανοιχτά Πέμ.-Κυρ. Δωριέων 36, Α. Πετράλωνα, 210 3450288. Εξαιρετική παραδοσιακή κουζίνα με δημιουργικές πινελιές. Τέλεια αυλή.

hip ταβερνεσ

μπιραρίες της πόλης, με δυνατή κουζίνα, ανοιχτή από το πρωί. Ωραία μουσική και γιγαντοοθόνες με βιντεοκλίπ ή αθλητικά, που παραπέμπουν σε παμπ του εξωτερικού.

Βύνη

Αγ. Ιωάννου 82, Αγ. Παρασκευή, 210 6082999. Δεκάδες μπίρες από όλο τον κόσμο και το ιδανικό μενού για να τις συνοδεύσει. Ιδανικό σημείο στην Αγία Παρασκευή.

ΠΑΓΩΤΟΜΑΝΙΑ

Ελβετίας 16 & Τασοπούλου 2, Αγ. Παρασκευή, 210 6003288.

45 διαφορετικές γεύσεις παγωτών καθώς και έναν τεράστιο κατάλογο γλυκών συναντάμε σε ένα σύγχρονο, μοντέρνο χώρο με φιλική διάθεση.

Pinci

Βαλαωρίτου 18, Σύνταγμα. All day χώρος με φρεσκοκομμένο καφέ και ποικιλία πιάτων με θέα την καλύτερη περατζάδα.

ΠΙΣΙΝΑ

Ακτή Θεμιστοκλέους 25, Φρεαττύδα, 210 4511324. Ένα από τα ωραιότερα μαγαζιά του Πειραιά, με ‘60s, ‘70s αισθητική, εκπληκτική θέα, δροσιστικά κοκτέιλ και δημιουργική ελληνική κουζίνα με μειωμένες τιμές.

ROCK AND ROLL

Πλ.Φιλικής Εταιρείας 14, 210 7245938, 210 7241059. Το απόλυτο meeting point της περιοχής Κολωνακίου.

Salumi & Baci

Βαλαωρίτου 18, Σύνταγμα, 210.3606277. Φιλικό περιβάλλον, απολαυστικός καφές, μοναδικές γευστικές δημιουργίες στο πιο κεντρικό πεζόδρομο της πόλης.

T.g.i. Fridays

Κολοκοτρώνη 35, Πλ. Κεφαλαρίου, 210 6233947-8. Νεοφύτου Βάμβα 2, Κολωνάκι, 210 7227721 / Λ. Κηφισίας & Αλεξάνδρας, Αμπελόκηποι, 210 6475417-8 / Υμηττού 110, Παγκράτι, 210 7560544-5 / Λαζαράκη 43, Γλυφάδα, 210 898260-9 / Μαρίνα Φλοίσβου, Π. Φάληρο, 210 9853281.

Fun food, κοκτέιλ και χαρούμενο σέρβις. Μεγάλες οι μερίδες, κεφάτες οι διαθέσεις. Κάθε μέρα όλη μέρα. €18-25.

42 κριτικη

βγες έξω επιτέλους night life

CAPU

club mainstream

CRAFT

GAZARTE

Βουτάδων 32-34, 210 3460347, 210 3452277. Ένα dinner lounge bar με πολύ τραγούδι και εξαιρετικά λάιβ happenings. Από τα καλύτερα μαγαζιά του Γκαζιού.

Kings Club

Ελ. Βενιζέλου 214, Καλλιθέα, 210 9513140. Νέα προσθήκη στα μεγάλα, mainstream κλαμπ. Βιομηχανική αισθητική και πολλά πάρτι με ραδιοφωνικούς παραγωγούς και Έλληνες τραγουδιστές.

Επιδρομή

Υψηλού επιπέδου θαλασσινοί αλλά και στεριανοί μεζέδες.

Βασ. Σοφίας 46, Αθήνα, 210 7281407, 210 7281000. Aνανεωμένο, μας περιμένει να απολαύσουμε τα νέα υπέροχα κοκτέιλ του, με ή χωρίς αλκοόλ, με θέα φυσικά την Ακρόπολη.

Aπό τη Νίκη Μηταρέα

cafe barall day

Ο Πειραιάς και οι γειτονιές του είχαν πάντα «κρυφά χαρτιά» να παρουσιάσουν σε όσους αναζητούσαν καλό μεζέ και φιλόξενους χώρους για να γλυκάνουν το στόμα τους, να γαληνέψουν την ψυχή και να χαλαρώσουν τη σκέψη τους. Κοντά σε ταβέρνες και κουτούκια που μετρούν πολλές δεκαετίες και μεταφέρουν την ιστορία της περιοχής υπάρχουν καινούργια μαγαζιά που προσπαθούν να κρατούν ζωντανή την παράδοση του καλού μεζέ, ο οποίος φτιάχνεται για το στομάχι σου και όχι για την τσέπη σου. Ο χώρος είναι απλός, αλλά περιποιημένος και σε κάνει να αισθάνεσαι άνετα και χαλαρά. Τον διακοσμητικό τόνο δίνει μια κρεμασμένη στους τοίχους μεγάλη συλλογή από ναυτικές μινιατούρες, θωρηκτά, βαπόρια, φρεγάτες, όλα φτιαγμένα στο χέρι από παλιούς ναύτες. Αυτά δίνουν στον χώρο ναυτικό αέρα και αφορμή για το όνομα του μαγαζιού. Τη διακόσμηση συμπληρώνουν παλιές ταμπέλες και κονσέρβες και το μεγάλο, παλιό ψυγείο-βιτρίνα που σε υποδέχεται στο άνοιγμα της πόρτας. Τώρα το καλοκαίρι ο χώρος ανοίγει κι ενώνεται λειτουργικά με το πεζοδρόμιο, όπου βγαίνουν τα τραπέζια. Αν και η ταυτότητα του μαγαζιού είναι σαφώς ναυτική, ο κατάλογός του έχει πολύ καλές επιδόσεις, τόσο στη θάλασσα όσο και στη στεριά. Για παράδειγμα, η πίτα Καισαρείας που σερβίρεται είναι εξαιρετική, χωρίς ίχνος περιττής λιπαρότητας, ενώ το «Θωρηκτό του Στόλου», όπως αναφέρεται, με μαριναρισμένα κρέατα, που περιλαμβάνει λουκάνικο, πανσέτα, κοτόπουλο, μπιφτέκι, κεμπάπ, είναι ικανό να χορτάσει και το πλέον πολυπληθές… πλήρωμα. Όμως, το καλό παιχνίδι για ούζο και τσίπουρο θα γίνει με γεύσεις της αλμύρας και κανένα από τα πιάτα του καταλόγου δεν θα σε προβληματίσει. Είναι φτιαγμένα με φροντίδα. Φρέσκα καβούρια ψητά. Γλείφεις και τα δάχτυλά σου. Η ψητή σαρδέλα έρχεται εξαιρετική πάνω σε ψητό ψωμάκι με φέτα φρέσκιας τομάτας και είναι γευστική. Το ίδιο και ο μαρινάτος γαύρος, όπως και το λαυράκι καρπάτσιο, το ψητό χταπόδι, ο γόνος καλαμαριού, ο τηγανητός μπακαλιάρος, τα μύδια και οι γαρίδες σαγανάκι. Απαραίτητες οι φρέσκες τηγανητές πατάτες, η ταραμοσαλάτα και το μαστέλο με λαχανικά σχάρας. Για ακόμα πιο επιθετικό παιχνίδι, μπορείς να διαλέξεις γιουβέτσι θαλασσινών, μυδοπίλαφο ή ριζότο με καραβίδες και σπανάκι. Έχε, ωστόσο, Εθνικής Αντιστάσεως 29-31, Δραπετσώνα, υπόψη σου ότι οι μερί210 4632597. δες είναι ευμεγέθεις και Ώρες: Ανοιχτά καθημερινά από το μεαπαιτούν αποφασιστισημέρι. Κυριακή μόνο μεσημέρι. Δευτέρα κότητα. Σε ό,τι αφορά κλειστά. Ποτά: Υπάρχει μεγάλη ποικιλία από το σέρβις, ο Γιώργος ετικέτες σε ούζο και τσίπουρο. Κρασί χύκαι ο Σπύρος που έχουν μα και στοιχειώδης λίστα από εμφιαλωτο μαγαζί θα φροντίσουν μένα. Ειδική μνεία: Στο τέλος σε να μη σου λείψει τίποτα. περιμένει παγωτό καϊμάκι με βύσσινο και αμύγδαλα, Ο Στόλος ο Πολεμικός σού στην παλιά, καλή γίνεται εύκολα συνήθεια, κολεκδοχή του. λάς και θέλεις να ξαναπάς.

42 coctail bar

Ο Στόλος ο Πολεμικός

mitarea@lifo.gr

Creme Royale

Ελ. Βενιζέλου 136, 210 9512220, Καλλιθέα. Με εκπληκτικά «γευστικά χειροποιήματα και απολαυστικό καφέ» σε έναν από τους πιο όμορφους all day χώρους της Καλλιθέας.

El Rey Alobar

GALAXY BAR (HILTON)

Kολοκοτρώνη 3, Κέντρο, 6948242455. Από τα πλέον ευρωπαϊκά μαγαζιά του κέντρου, το 42 σε μεταφέρει σε μία διαφορετική, πιο «ευγενική» και κοσμοπολίτικη Αθήνα.

ΑΜΠΑΡΙΖΑ

Λέκκα 14, (εντός στοάς), Σύνταγμα, 210 3257644.

Mεσοπολεμική ατμόσφαιρα, καλά κοκτέιλ, ποικιλίες εσπρέσο και τζαζ, φανκ, indie, ποπ μουσικές.

Στο νούμερο 124 της Μ. Αλεξάνδρου, στον Κεραμεικό, συναντάμε ένα ιδιαίτερο καφέμπαρ, με το look ενός πραγματικού δυαριού με τραπεζαρία, υπνοδωμάτια κ.λπ. Οι ιδιοκτήτες δανείστηκαν άπειρα μικροαντικείμενα από τα πατρικά τους, δημιουργώντας αυθεντική ’70s ατμόσφαιρα. Αν και χωρίς πείρα στον χώρο, έχουν δημιουργήσει ένα μαγαζί με αγάπη και πολύ προσωπική δουλειά, που σερβίρει απίστευτους σπιτικούς μεζέδες και οικονομικά (και καθαρά) ποτά. Μεγάλου Αλεξάνδρου 124, Κεραμεικός, 210 3426710

Πλ. Ελευθερωτών 11, Χαλάνδρι 210 6832670 / Λ. Αλεξάνδρας 205, 210 6462350 Για τους φίλους της αληθινής ελληνικής μπίρας και όχι μόνο. Την απολαμβάνουμε σε εξαιρετικό περιβάλλον και με συνοδεία πεντανόστιμους μεζέδες.

clubrestaurants Κολοκοτρώνη 34, Κηφισιά, 210 8010810.

δυάρι καφέ

Ναυαρίνου 11, 210 3615255. Με freestyle μουσικές και αισθητική.

seven club

Divine

coffee & drinks!

CIRCUS

Daluz

Κάστορος 41 & Φωκίωνος, Πειραιάς, 210 4116505, 210 4116531.

ο στολος ο πολεμικος

Λέκκα 14, Στοά Λέκκα, Σύνταγμα, 210 3226844. Μαύρες μουσικές και πολύ κέφι.

paplou

Σε στρατηγικό σημείο του Κολωνακίου, Πατριάρχου Ιωακείμ (Pa)και Πλouτάρχου (plou) γωνία, από το Paplou περνάει ο καλύτερος κόσμος της περιοχής. Cozy χώρος, με ένα μεγάλο τραπέζι ακριβώς στη μέση, για να ενώνονται οι παρέες. Ανοιχτό από τις 8:30 το πρωί με καλοψημένο καφέ, αλλά και φρέσκες σαλάτες, σάντουιτς, πίτες ημέρας και γλυκά. Μη χάσετε κάθε Παρασκευή μετά τις 17:00 τον φοβερό μπουφέ και κάθε Πέμπτη τους παραγωγούς του Εν Λευκώ. Πατριάρχου Ιωακείμ 45 και Πλουτάρχου, Κολωνάκι, 6985 075661

Χαρ. Τρικούπη 157, Κηφισιά, 210 6253065 Αll day barrestaurant με ψαγμένη μουσική και απλές, γνήσιες γεύσεις. Θουκυδίδου 7, Χαλάνδρι, 210 6814459.

All day café με μαύρες μουσικές και καλά ενημερωμένη κάβα.

FLOCAFE LOUNGE BAR/ RESTAURANT

Αιγαίου 2 και Λ. Συγγρού 141, Ν. Σμύρνη, 210 9343003/Ποσειδώνος και Χαράς, Ν. Μάκρη, 210 2294091164/The Mall, Νεραντζιώτισσα, Μαρούσι, 210 9758892/Λαζαράκη 26, Γλυφάδα, 210 9680177. Τα αγαπημένα καφέ προσθέτουν τώρα και restaurant menu και γίνονται κάτι παραπάνω.

FLORAL

IANOS

Σταδίου 24, 210 3217810. Το πιο μουσικό πατάρι της Αθήνας. Από το πρωί για καφέ και βιβλία και πιο αργά για ποτό και μουσικές.

ιντριγκα

Θεμιστοκλέους 80, Πλ. Εξαρχείων, 210 3800070. Το Floral επιστρέφει! Ανανεωμένο, σε τρία επίπεδα, με φρεσκάδα και κέφι. Για καφέ, ποτό, κουβεντούλα και πολλά βιβλία.

Θεμιστοκλέους και Δερβενίων 60, Εξάρχεια, 210 3300936. Από το 1981 σερβίρει από το πρωί τη φημισμένη σοκολάτα του. Το βράδυ «παίζουν» καθαρά ποτά και διάφορα είδη μουσικής.

GINGER ALE

ΙΠΠΟΠΟΤΑΜΟΣ

Θεμιστοκλέους 74, 210 3301246. Café-cocktail-lounge καλλιτεχνικό στέκι με σπιτική ατμόσφαιρα.

Δελφών 3Β, Κολωνάκι, 210 3634583. Κλασικό vintage στέκι από το 1978, που δεν χρειάζεται πολλά λόγια. Με φανατικούς θαμώνες.

Jimmy’s coffee shop

Βαλαωρίτου 7, Κολωνάκι, 210 3610444. Ζωντανός καφέ θρύλος στον πεζόδρομο της Βαλαωρίτου. Στέκι γιάπηδων και ρεπόρτερ.

Keybar

Πραξιτέλους 37, 210 3230380. Μεγάλωσε, ομόρφυνε. Από τις 8 το πρωί, για πλούσιο πρωινό, φρέσκο καφέ και ανανεωμένα πιάτα. Τα βράδια εξακολουθεί να αποτελεί must στη νυχτερινή διασκέδαση down town.

κοκκοι καφε

Ασκληπιού 39 & Διδότου, 210 3641981. Ωραίο σποτ σε στρατηγικό σημείο. Ιδανικό για καφέ, διάβασμα και κουβέντα με τις ώρες!

Me gusta

Θηβών 228, Village Park Αγ. Ιωάννου Ρέντη, 210 4922751. Ποπ και ρoκ. Lights snacks, γλυκά και παγωτά.

ΜΑΓΚΑΖΕ

Αιόλου 33, πλ. Αγίας Ειρήνης, 210 3243740. Ποπ πινελιές στα έπιπλα μέσα σε λαδοπράσινο φόντο. Freestyle μουσικές.

Merlin Café

1, Σύνταγμα, 210 3611731. Στον 1ο όροφο του Ιδρύματος Θεοχαράκη βρίσκουμε έναν φωτεινό και ήσυχο χώρο με θέα στον Εθνικό Κήπο. Ευφάνταστα εδέσματα και φιλικότατο σέρβις.

OKIO

Μαρίνα Ζέας, Πειραιάς, 210 4284006. Στην προβλήτα της μαρίνας για καφέ, ποτό ή αυθεντικά κοκτέιλ, με φάνκι διάθεση στις μουσικές.

PAIRI DAEZA

Παρνασσού 3, Πλ. Καρύτση, 210 3210233. Στέκι του κέντρου που σημαίνει παράδεισος στα περσικά.

Santa Botella

Πανόρμου 115Α, Αμπελόκηποι, 210 6981032. Για φρέσκο καφέ, πολλά νόστιμα σάντουιτς και υπέροχα κοκτέιλ!

Σκουφακι

Σκουφά 47-49, Κολωνάκι, 210 3645888.

Βασιλίσσης Σοφίας 9 & Μέρλιν

LIVE burger project @okio

Την Κυριακή 20 Μαΐου στη σκηνή του ΟΚΙΟ music cafe στη Μαρίνα Ζέας, στον Πειραιά, θα εμφανιστούν οι Burger Project, διασκευάζοντας γνωστά κομμάτια με το δικό τους, ιδιόρρυθμο στυλ, σε ρυθμούς ρέγκε, σκα, τζαζ, πανκ, σουίνγκ και άφθονο χιούμορ.

9:00 μ.μ., είσοδος δωρεάν. Μαρίνα Ζέας, Πειραιάς, 210 4284006

κookoo

Στις 17/5 οι Lexicon Project κάνουν ένα διάλειμμα από το στούντιο κι επιστρέφουν με ανανεωμένη διάθεση στη σκηνή του Kookoo. Στις 18/5 οι επταμελείς Yianneis, μετά από εξαντλητική προετοιμασία, θα μας παρουσιάσουν ολόφρεσκο υλικό από το δεύτερο άλμπουμ τους. Στις 20/5 θα λάβει χώρα το 4ο Tunes in progress festival με τη συμμετοχή των Until Rain, Heathendom, The Silent Rage. Σταθερά κάθε Σάββατο ο άρχοντας των ’60s χορευτικών Tonis Sfinos. Ιάκχου 17, Γκάζι, 6933 331003

φοίβος δεληβοριάς, μάρθα φριντζήλα @passport

Ο Φοίβος Δεληβοριάς και η Μάρθα Φριντζήλα στις εξαιρετικές τους παραστάσεις στο Passport μας μίλησαν για τραγούδια. Για αριστουργήματα που έκρυβαν ένα κενό και για σκουπίδια που έκρυβαν ένα λουλούδι. Από τον Αττίκ ως τον Μανώλη Αγγελόπουλο και από το Never on Sunday ως τις μεταλλαγμένες ζεϊμπεκιές του ’90. Αυτό το Σάββατο 19/5 μη χάσετε την τελευταία τους παράσταση! Καραΐσκου 119, Πειραιάς, 210 4296401

STORY

Κολοκοτρώνη & Θησέως 15, 211 7109312. Στο κέντρο της Αθήνας, με ενημερωμένα κοκτέιλ και house-freestyle μουσικές.

Street Food&Bar

Κηφισίας 310, Ν. Ψυχικό, 210 6710688. Νέα άφιξη στη γειτονιά του Ν. Ψυχικού που εξελίσσεται σε meeting point των βορείων προαστίων. Ιδανικός για τους καλοκαιρινούς μήνες, ο ανοιχτός χώρος του καλαίσθητου μαγαζιού.

43

Gay about town

ΣΤΡΟΦΕΣ

Χάμιλτον 7 (έναντι ΑΣΟΕΕ), Αθήνα 210 8833625. Τεϊοποτείο με περισσότερα από 200 είδη τσαγιού, καφέδες, ροφήματα, τσίπουρα και ποικιλίες. Ιδιαίτερα αγαπητό στον φοιτητόκοσμο.

Νiκι ΚρeΪν Ο Βρετανός γκέι νεοναζί που πέθανε από AIDS.

Τασάκι

Μιλτιάδου 19 Αθήνα, 210 3310666. Ταπετσαρία στους τοίχους, κορνίζες με εξώφυλλα δίσκων τζαζ, μεγάλη μακρόστενη μπάρα, ένα κοντραμπάσο να κρέμεται πάνω απ’ τα κεφάλια και φοβερές μουσικές βραδιές.

ΤΙΚΙ ATHENS

Φαλήρου 15, Μακρυγιάννη, 210 9236208. Ένα εξωτικό μπαρ-εστιατόριο που αγαπάει τα ‘50s και τα ‘60s.

Τζιζ

Ναυαρίνου 12, Εξάρχεια, 210 3633120. Καινούργιο στέκι στη Ναυαρίνου, με όμορφη διακόσμηση και βιομηχανικά στοιχεία. Καφές και προσεγμένα πιάτα το πρωί και φοβερά κοκτέιλ ως αργά το βράδυ. Άψογη μουσική.

ΦΙΛΙΟΝ

Σκουφά 34, Κολωνάκι, 210 3637758. Το αγαπούν οι άνθρωποι της τέχνης και του λόγου.

Verve

Σόλωνος 94, Κέντρο, 6974 870056. Καινούργιο στέκι στη Σόλωνος, ανοιχτό από τις 8 το πρωί για καφέ και μικρά πιάτα ως αργά το βράδυ, με υπέροχα κοκτέιλ και σόουλ, φανκ και indie μουσικές.

mix and match bars 8 SIN COCTAIL BAR

Μεγάλου Αλεξάνδρου 141, Γκάζι, 2103477048. Νέα άφιξη στο Γκάζι με βιομηχανική αισθητική και ειδίκευση στα κοκτέιλ.

APOLIS SCHERZO

Άλσος Αγ. Δημητρίου, Πετρούπολη, 210 5068000. Θυμίζει κυκλαδίτικο μπαράκι με θέα τη θάλασσα της Αθήνας.

ΓΚΑΖΑΚΙ

Τριπτολέμου 31, Γκάζι, 210 3460901. Εντυπωσιακά ξύλινο! Πολύ καλά ποτά και κοκτέιλ.

DUNKEL

Πανόρμου 117, 6944271969, 213 0409418. Ανακαινισμένο διώροφο με industrial αισθητική και πολύ δυνατή μπάρα και decks.

El Rey Alobar

Θουκιδίδου 7, Χαλάνδρι, 210 6814459. Μπαράκι με μποέμ φιλοσοφία στον πολύβουο πεζόδρομο της Θουκυδίδου στο Χαλάνδρι, που θυμίζει κέντρο.

LA SOIREE DE vOTANIQUE

Καστοριάς 37, 210 3471401, Βοτανικός. Λατρεύει το βινύλιο και το δείχνει με μια σειρά από διαφορετικά events.

MYbar

Κακουργιοδικείου 6, Mοναστηράκι, 6947 439004.

ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ

Ελασιδών & Κλεάνθους 8, Γκάζι, 210 3458534. Μαύρα ακούσματα - από χιπ χoπ μέχρι φάνκι.

ROOTS

Κωνσταντινουπόλεως & Κελεού 1, Γκάζι, 211 4035649.

Indie, φανκ και Freestyle μουσικές από αγαπημένους DJs.

SALTA CONMIGO

Λεπενιώτου 11, Ψυρρή, 694 4675875. Μοναδικά tapas και ανεπανάληπτες ταξιδιωτικές εμπειρίες σε ατμόσφαιρα έντονων χρωμάτων και ήχων.

TOY CAFE

Καρύτση 10, Πλ. Καρύτση, 210 3311555. Χαλαρό, μικρό στέκι με φανατικό σινεφίλ κοινό.

Ομοφοβίες σε «μαύρο» φόντο

(Μα είναι τόσο σέξι ο... Ηλίας Κασιδιάρης;) Aπό τον Θοδωρή Αντωνόπουλο Παγκόσμια Μέρα κατά της Ομοφοβίας σήμερα, μια ακόμη αφορμή να καταγγείλουμε τις διακρίσεις, τον ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία, απ’ όπου κι αν προέρχονται, εφόσον η ομοφοβία, όρος που καθιέρωσε ο Αμερικανός ψυχολόγος Τζον Γουάινμπεργκ το 1969, μπορεί να έχει πολλά ποδάρια. Ξέρουμε πια πως οι φανατικότεροι ομοφοβικοί είναι συχνά «κρυφοί» ή και... φανεροί ομοφυλόφιλοι οι ίδιοι. Γεγονός είναι, επίσης, πως οι διακρίσεις, ο ρατσισμός και η μισαλλοδοξία που λέγαμε ενδημούν, κάποτε, και μέσα στην LGBT κοινότητα, αντανακλώντας ταξικές, κοινωνικές, φυλετικές, ηλικιακές, αισθητικές κ.λπ. αντιθέσεις και προκαταλήψεις. Άλλοτε πάλι ο όρος χρησιμοποιείται άστοχα ή καταχρηστικά, από υπερβάλλοντα ζήλο ή και με «ιεροεξεταστική» διάθεση από την ανάποδη. Έτσι όμως υποβαθμίζεται σε νόημα και περιεχόμενο, κάτι ήδη εμφανές στην κατάχρηση των όρων φασίστας/φασισμός. Fuck homophobia, anyway. «Μα, είναι δυνατόν γκέι να ψήφισαν Χρυσή Αυγή;», ρωτούσαν φίλοι. Μα, φυσικά. Γνωρίζω άτομα που θα το έκαναν, ενώ θυμάμαι ακόμη δυο λαϊκές τραβεστί να χαριεντίζονται με χρυσαυγίτες πέρσι στο οδόφραγμα της Γ’ Σεπτεμβρίου - η μία, μάλιστα, πόζαρε τότε στα κανάλια ως εργαζόμενη μητέρα (!) που «υποφέρει από τους ξένους»... Μα, δεν είναι de facto αντιομοφυλόφιλο ένα ακροδεξιό κόμμα; Είναι, αλλά «μαλακώνει» κάποτε εν όψει πολιτικών σκοπιμοτήτων, όπως της Λεπέν στη Γαλλία π.χ., που διανθίζει τον ρατσιστικό της λόγο με αναφορές υπέρ των γκέι που «καταπιέζονται» σε γειτονιές όπου κυριαρχούν μετανάστες. Πέρα από κάποιους φραστικούς λεονταρισμούς, η Χ.Α. (πλην μιας μίνι αντιδιαδήλωσης στο προπέρσινο Pride) δεν έχει «επίσημα» επιτεθεί σε ομοφυλόφιλους. Φήμες μόνο υπάρχουν. Η είδηση, πάλι, που αναπαράχθηκε κατά κόρον, ότι προ ημερών κάποιοι «μαυροντυμένοι» πέταξαν φυλλάδια στο Γκάζι, που απειλούσαν «είστε οι επόμενοι», παραμένει ανεξακρίβωτη. Ισχύει ή όχι, μην ψαρώνεις - ο φόβος κι ο πανικός είναι κακοί σύμβουλοι. Προτίμησε την αφύπνιση και την αλληλεγγύη. Συνειδητούς γκέι νεοναζί μάλλον δεν έχουμε στην Ελλάδα. Αφελείς μόνο. Έχουν υπάρξει, όμως, στη Γερμανία (Schwule Nazis) και αλλού, όπως ο πρώην ηγέτης των Αυστριακών ακροδεξιών Γεργκ Χάιντερ και, βέβαια, το ίνδαλμα, κάποτε, των Βρετανών νεοναζί Νίκι Κρέιν, που κατέληξε πορνοστάρ και οροθετικός. Σίγουρα κάποιοι καυλώνουν με τον φετιχισμό της βίας, τον σεξισμό, τη macho αρρενωπότητα στον υπερθετικό. Γυρίστε το στο S&M, βρε παιδιά, είναι δημοκρατικότερο! theolux@hotmail.com

Queer Week

17/5 Παγκόσμια Μέρα κατά της Ομοφοβίας - συνέντευξη Τύπου LGBT οργανώσεων στον Ιανό (12:00), ενημερωτική

καμπάνια συν βιντεάκι στο YouTube από την Colour Youth, Rainbow Flash event έξω από τη Βουλή (16:00) • 18/5 Χάπενινγκ κατά της ομοφοβίας στο Γκάζι (19:00) • 18/5 Yes they can: Tyson Tyler & Marco Sessions live στο FcuK club, Κελεού 8, Γκάζι • 19/5 Πώς σε είπαμε; LGBT Ημερίδα «για την κοινή χρήση των όρων» στο ξενοδοχείο Stanley (πλατεία Καραϊσκάκη, 14:00-19:00) • 19/5 Πρόβα τζενεράλε: Athens Pride pre-party στο 12A, Κύπρου 12Α, Καλλιθέα, είσοδος 15 Παγκόσμια Μέρα ευρώ, «πότισμα» δωρεάν • 20/5 Mainstream κατά της Ομοφοβίας vs. Greek στο Fou, Κελεού 8, Γκάζι.

Παροξυσμός τατουάζ

Το Paroxysm Studio Tattoo προσφέρει μια πληρέστατη γκάμα υπηρεσιών.

Λειτουργεί από το 1996 και απαρτίζεται από μια ταλαντούχα ομάδα tattoo και body piercing artists. Ο ιδρυτής του Paroxysm, Γιάννης Μπαρουξής, ειδικεύεται στα new school γραφιστικά-γεωμετρικά και στην καλλιγραφία, ενώ ο Μάνος Κραντάς είναι αρμόδιος για τα free hand, old school και graffiti style tattoo. Η Ελισάβετ Ροζάκη δημιουργεί ρεαλιστικά black & grey cover up, ο ταλαντούχος εικονογράφος Kuro δίνει την απαραίτητη κομίστικη πινελιά στα σχέδια, ενώ ο Weter ως graffiti artist ειδικεύεται σε Sureal Art kai Tattoo.Το Paroxysm Studio Tattoo διαθέτει έγκριση από την υγειονομική υπηρεσία και νόμιμη άδεια λειτουργίας. Σύντομα το Paroxysm θα μεταφερθεί στο Ν. Ηράκλειο, όπου θα βρείτε σε αποκλειστικότητα τα χειροποίητα κοσμήματα erato.

Paroxysm Tattoo, Λέσβου 5, Κυψέλη, 210 8673461

44

17-23.05.2012 Από την Κική Νουρέγιεφ

… Έκανε η μύγα γλουτούς … κι έχεσε τον κόσμο όλο… Διά χειρός Γιάννη Ξανθούλη Παλιά έπαιζα τις Δέκα Εντολές στα δάχτυλα, κύριε διευθυντά. Και γιατί με τραβούσε ο Μωυσής ως προφήτης-ξεναγός και γιατί διέθετε τη σιγουριά του ηγέτη. Άλλωστε, για τον λόγο αυτό του εμπιστεύτηκε ο Θεός (στην ακμή του) τον Περιούσιο Λαό κι έγιναν όσα έγιναν. Αργότερα, που η πίστη μου κλονίστηκε για πολλούς λόγους, αλλά και από μια ταινία του Μελ Μπρουκς (ακόμη απορώ πώς τον παντρεύτηκε η αλησμόνητη Αν Μπάνκροφτ), αποφάσισα πως μάλλον υπήρχε κι άλλη λίστα με εντολές. Ήρθε καπάκι και το τραγούδι της Μούσχουρη «Η ενδεκάτη εντολή» και το πράγμα έδεσε. Έχω ένα σωρό σκοτούρες και δεν δύναμαι να φανταστώ τι άλλο ζητούσε ο Θεός από τα αδύναμα σαρκία μας, πάντως, όσο περνά ο καιρός, η έλλειψή τους φαίνεται και παραφαίνεται. Θα μου πεις, οι Εντολές ήταν αποκλειστικά για το Πανβιβλικό Μωυσαϊκό Κίνημα; Θα σας γελάσω. Αυτά σκεφτόμουν τούτο τον καιρό, που από τη μια η «Χρυσή Αυγή» χρησιμοποιεί κατά κόρον το βιβλικό ρήμα «Εγέρθητι» κι από την άλλη οι πολιτικοί αρχηγοί και δραγουμάνοι έπαιζαν την κολοκυθιά με την «Εντολή» του κ. Παπούλια. Η θεία Περμαχούλα, ωστόσο, είναι βεβαιοτάτη πως ο κύριος Κάρολος του Προεδρικού Μεγάρου είναι η μετεμψύχωση του Μωυσή κι ότι διαθέτει στα υπόγεια του κτιρίου ολόκληρη κάβα από «Εντολές». Άσπρες, κόκκινες, ροζέ, γαλάζιες ή και αφρώδεις. Φυσικά, απαξάπαντες λέμε «ΝΑΙ» στις παραδοξολογίες της θείας, η οποία διατείνεται ότι γνωρίζει προσωπικώς την κυρία Βαϊμάρη από προπολεμικά (δεν διευκρινίζει ποιον ακριβώς πόλεμο) και ότι, μάλιστα, της έχει εμπιστευτεί τη σωστή συνταγή για το «στρούντελ». Η ΘΕΙΑ ΠΕΡΜΑΧΟΥΛΑ, ΚΥΡΙΕ ΔΙΕΥΘΥΝΤΑ, που δεν ξέρει να φτιάχνει άλλο γλυκό εκτός από κρέμα με «Άνθος Αραβοσίτου ΓΙΩΤΗΣ» μας έχει πρήξει αυτές τις μέρες με τη Βαïμάρη και το Στρούντελ στο οποίο, τονίζει, ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ είναι και μια επίστρωση με κρέμα «ΝΙVEA». Τα νεύρα μου όμως είναι χάλια για να υψώσω φωνή. Δεν έχω καν δύναμη να σφάξω τα σιχαμένα παιδιά του αδερφού μου, που ολημερίς γκαρίζουν «Εγέρθητος» και παίζουν στο λίβινγκ ρουμ το νέο παιχνίδι «Άγιος Παντελεήμων». Κάτι σαν κυνηγητό με μαξιλαροπόλεμο, σκουπόξυλα ή κάτι τέτοιο. Ο αδερφός μου αναισθήτως χαίρεται για την αδρεναλίνη που κυκλοφορεί στην οικογένεια, ενώ η νύφη μου συνεχίζει να φαντασιώνεται τον Τσίπρα γυμνό με βατραχοπέδιλα. Εκείνο που με συνετάραξε και που κατάλαβα στο περίπου ότι όντως πάμε κατά διαβόλου είναι αυτό που έζησα ιδίοις όμμασι στον πεζόδρομο μεταξύ Πανεπιστημίου (του μεσαίου ωραιοτάτου κτιρίου) και του διπλανού οικήματος όπου κατοικοεδρεύει το είδος των Ακαδημαϊκών. Καθώς, λοιπόν, περπατούσα με μια σακούλα μπανάνες, αγορασμένες από παραπλήσιο πάγκο οπωροπώλη με ρεμβώδες ύφος, ενθυμούμενη έναν νεανικό μου έρωτα με δυο φοιτητές Θεολογίας, με πλησιάζει μαύρος νεανίας στο ύψος του Ντένζελ Γουάσιγκτον. Και τι μου λέει, κύριε διευθυντά;

«Κερία, θέλει μαύρο ή άσπρο… Έκει πολύ και καλό. Πολύ καταρό… Τέλει να ντει;». Στην αρχή κολακεύτηκα και μου μπήκαν κάτι ιδέες που δεν τολμώ να σας περιγράψω, γιατί μας διαβάζει και ξένος κόσμος. «Αγόρι της Μαύρης Ηπείρου…», είπα ευγενικά, «είμαι πολύ μεγάλη για τέτοιες ατασθαλίες. Κοίτα τριγύρω πόσα νέα φρέσκα κορίτσια κυκλοφορούν». «Έκω καταρό… καταρό», επέμενε ψιθυριστά. «Μα δεν αμφιβάλλω για την καθαριότητά σου, νέε από τη γη που έκανε καριέρα ο Ταρζάν…», συνέχισα ντροπαλά. Και όντως ο εβένινος νεανίας ήταν αξιοσημείωτος. Από την ονειροπόληση με έβγαλε μια ηλικιωμένη, φτυστή η μαντάμ Φροσάρ των Δύο Ορφανών. «Χαζή, είσαι, κυρά μου; Ηρωίνη θέλει να σου πουλήσει. Όλοι οι τύποι σαν και του λόγου του, που βλέπεις, αυτήν τη δουλειά κάνουν…». Έτσι ακριβώς μου είπε. Και τότε έπεσε το ροζ παραβάν από τους οφθαλμούς και είπα κάτι άσχημο γιατί το αγόρι της Μαύρης Ηπείρου μου σφύριξε «Να πα να γκαμηθεί το κερία…». Και έφυγε. ΜΟΥ ΓΛΙΣΤΡΗΣΑΝ ΟΙ ΜΠΑΝΑΝΕΣ από τα χέρια, κύριε διευθυντά μου. Περιέφερα το βλέμμα δεξιά κι αριστερά και τότε πρόσεξα τους νεκροζώντανους που συνδιαλέγονταν με τους εβένινους. Αμέτρητοι. Αλλά και να μετριούνταν, πάλι δεν θα προέκυπτε τίποτα. Ποιος να νοιαστεί; Τα στιβαρά αγόρια της αστυνομίας έπιναν φραπεδιές λίγο παραπάνω στην Ιπποκράτους, ενώ οι διαβάτες έκαναν πως δεν βλέπουν τα «ερείπια» που χτυπούσαν ενέσεις στα αποτέτοια τους… Ποιος ξέρει! Είχαν κατά νου τη σαλάτα των ιδεολογιών και τα αντιμνημονιακά αντίδοτά τους. Στις στάσεις των λεωφορείων της Πανεπιστημίου κόσμος περίμενε αδιάφορος, προσηλωμένος στην πλήξη του, ξένοι, άγνωστοι μεταξύ αγνώστων, θυμωμένοι μεταξύ θυμωμένων, φοβισμένοι μεταξύ φοβισμένων… μπορεί και προβληματισμένοι που ένας «άλλος» Απόστολος Γκλέτσος από τη Φθιώτιδα πάει να φάει, λόγω συνωνυμίας, τη δόξα από τον συμπαθή δήμαρχο Στυλίδας και ηθοποιό. Ο εν λόγω νέος Απόστολος βγήκε βουλευτής με τη «Χρυσή». Στο σημείο αυτό ο αδερφός μου θυμήθηκε πως, όταν ήμουν μικρή, είχα περάσει κι εγώ τη «χρυσή», δηλαδή τον… ίκτερο, και η νύφη μου αυθορμήτως έκανε την κακιά χαρά. ΤΟ «ΚΛΟΥ», ΟΜΩΣ, ΚΥΡΙΕ ΔΙΕΥΘΥΝΤΑ, ήταν που ο Τηλέμαχός μου, ως φάντασμα, θεώρησε σωστό να βγει μέσα από το σιφόνι της μπανιέρας, αδιαφορώντας για τη χλωρίνη που είχα ρίξει, για να μου υπενθυμίσει ότι πλησιάζει η συντέλεια του κόσμου. Την άλλη μέρα πήγα πρωί πρωί στο ΙΚΑ να ζητήσω να μου κάνουν ηλεκτροσόκ, αλλά δυστυχώς το μηχάνημα ήταν σκουριασμένο από τον καιρό που το αγόρασαν. Έτσι αρκέστηκα στο να βαρώ το κεφάλι μου στον τοίχο. Τι να κάνω… Δική σας Κική Νουρέγιεφ ΥΓ.: ΕΠΙΣΗΣ, ρώτησα κι έμαθα πως το παλιό άσμα «Τηλεφώνησέ μου, χρυσέ μου, χρυσέ μου, έχεις τόσες μέρες να φανείς…» μάλλον δεν σχετίζεται με τους οπαδούς του «Εγέρθητι».

45

Starfax

Από τη Μαριβίκυ Καλλέργη (starfax@lifo.gr)

Oι Ταύροι θα ανανεώσουν τις ερωτικές τους σχέσεις και οι Αιγόκεροι θα διασφαλίσουν την ελευθερία τους. Δίδυμος Οι γύρω σας εκπλήσσονται από την απότομη μεταστροφή σας, αλλά ήρθε ο καιρός να μάθουν πως ακόμα και η γαϊδουρινή υπομονή έχει κάποια όρια. Ο Ερμής συντείνει προς την κατεύθυνση αυτή, εξοπλίζοντάς σας με τα απαραίτητα εφόδια για τη νέα σας αρχή. Αν είστε φοιτητές ή μαθητές, αυτή την εβδομάδα δείξτε διπλή και τριπλή επιμέλεια στις σημειώσεις που κρατάτε, γιατί το πιθανότερο είναι πως οι χρήσιμες κατευθύνσεις που περιμένατε θα δοθούν τώρα. Στα ερωτικά, η συμβατότητά σας με κάποιον Ιχθύ είναι ιδιαίτερα αξιοπρόσεχτη, αλλά δεν συγκρίνεται με το αχαλίνωτο πάθος που είχατε με κάποιον Υδροχόο. Σκεφτείτε, λοιπόν, καλά τι θυσιάζετε πριν το θυσιάσετε, γιατί το μέλλον δεν κρύβει άπειρες ευκαιρίες σεξουαλικής αποκατάστασης.

μιλούν για τις αξίες σας και για το πώς πρέπει να τις επαναπροσδιορίσετε, αλλά κανείς δεν σας ρώτησε αν είστε ικανοποιημένοι με τον εαυτό σας ως έχει. Σταματήστε να δίνετε περισσότερη σημασία απ’ όση πρέπει στις παραινέσεις φίλων και γνωστών και εστιάστε στα προσωπικά σας πλάνα. Ο Δίας σας ενθαρρύνει, μάλιστα, να αναπτύξετε κάθε πτυχή της προσωπικότητάς σας, βασιζόμενοι στο δικό σας ένστικτο και όχι στα όνειρα που έχουν οι άλλοι για σας. Αποφύγετε τις υπερβολές αυτή την εβδομάδα, αν δεν τις πιστεύετε πραγματικά. Η απλότητα και η ευθύτητά σας θα εκτιμηθούν δεόντως από εκείνους που σας παρατηρούν προσεκτικά (και είναι πολλοί αυτοί). Τα στραβοπατήματα είναι αναμενόμενα και εντελώς θεμιτά, αρκεί να μην επαναλαμβάνονται. Η αλήθεια είναι πως μαθαίνετε από τα λάθη σας - είναι, λοιπόν, κρίμα να ξανακάνετε τα ίδια.

Καρκίνος Κάποιος μεγαλόπνοος σκοπός σάς απασχολεί κατ’ αποκλειστικότητα αυτή την εβδομάδα και δεν έχετε μάτια για οτιδήποτε άλλο. Η συγκυρία, μάλιστα, θα σας ενώσει πνευματικά με κάποιο άτομο που ποτέ δεν πιστεύατε ότι θα βρεθείτε τόσο κοντά, γεγονός που λέει πολλά για τον απρόβλεπτο χαρακτήρα της ζωής σας. Ο εκνευρισμός δεν θα λείψει αυτές τις μέρες, κυρίως σε ό,τι έχει να κάνει με την οικογένεια και το σπίτι. Μια μεγάλη αποκάλυψη σας περιμένει στο φιλικό περιβάλλον, που ευτυχώς θα λειτουργήσει κατευναστικά για τις εντάσεις και τους καυγάδες που βιώσατε τον τελευταίο καιρό. Κρατήστε, πάντως, μια πισινή για κάθε ενδεχόμενο - μη βιαστείτε να εμπιστευτείτε, όπως πριν, άτομα που σας απογοήτευσαν οικτρά. Καθετί θέλει τον καιρό του για να γιάνει.

Ταύρος Ό,τι ειπώθηκε ειπώθηκε, δεν μπορείτε να πάρετε τίποτα πίσω. Σταματήστε, λοιπόν, την αυτοτιμωρία και την αυτολύπηση και σχεδιάστε αυτή την εβδομάδα με προσοχή. Ο ούριος άνεμος της Αφροδίτης σας βοηθάει ν’ ανανεώσετε ορισμένες σχέσεις σας (κυρίως πάντως την ερωτική), χρησιμοποιώντας τα εκφραστικά σας μέσα. Το ξέρω πως εσείς δεν σας βρίσκετε καθόλου χαριτωμένους, αλλά είτε το πιστεύετε είτε όχι υπάρχουν άνθρωποι που σας βρίσκουν. Στα επαγγελματικά, αφήστε τις εξελίξεις να κυλήσουν αβίαστα, χωρίς να τις εκβιάσετε. Ο πρωταγωνιστικός ρόλος δεν είναι πάντα ο ιδανικός, ειδικά σε προβληματικές περιόδους. Καλύτερα αυτές τις μέρες να κρατήσετε παρασκηνιακό ρόλο, τουλάχιστον μέχρι να βελτιωθούν οι γενικότερες συνθήκες. Μην ενδώσετε σε απειλές, ιδίως αν αυτές προέρχονται από Σκορπιούς. Τζάμπα ικανοποίηση θα τους δώσετε δεν εννοούν ούτε τα μισά απ’ όσα λένε. Ο αριθμός 55 θα είναι καθοριστικής σημασίας, σημειώστε τον κάπου.

8 3

1

7 9

4 2 3 8

3 6

8 2

1 3

4 2 6

γεγονός θα σας αφυπνίσει από τον λήθαργο των τελευταίων ημερών και θα φωτίσει όλες εκείνες τις πολύτιμες πλευρές της ζωής σας που συνηθίζατε να υποτιμάτε. Η αλλαγή στον τρόπο που βλέπετε τα πράγματα, η οποία εν μέρει οφείλεται στην επιρροή της Αφροδίτης, θα ευνοήσει τη διαδικασία εξεύρεσης του ανθρώπου που δεν θα είναι δίπλα σας μόνο ως εραστής αλλά και ως σύντροφος. Η αλήθεια είναι πως οι απρόσφορες επιλογές του παρελθόντος σχετίζονται

Daily starfax Καθημερινές αστρολογικές προβλέψεις στο www.lifo.gr από τη Μαριβίκυ Καλλέργη.

2 5

4 9

Παρθένος Ένα ξαφνικό

9 7

Η λύση του προηγούμενου 2 3 7 1 5 4

5 8 6 3 7 9

1 9 4 8 2 6

7 4 1 2 8 5

6 2 3 9 4 1

9 5 8 7 6 3

8 6 9 4 3 7

3 7 5 6 1 2

4 1 2 5 9 8

8 1 3 6 5 4 2 9 7 9 2 7 3 8 1 5 4 6 6 4 5 9 7 2 1 8 3

socialmediadiaries

sudokuno259

6 5

Λέων Οι διδακτική σας ικανότητα ήταν πάντα υψηλότερη από τον μέσο όρο, αλλά αυτή την εβδομάδα εκτοξεύεται σε νέα επίπεδα. Μια διένεξη με κάποιο κοντινό σας πρόσωπο σάς έχει στερήσει την αντικειμενικότητά σας. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι και το ξέρετε καλά. Μην αφήνετε, λοιπόν, ένα ατυχές γεγονός να θολώσει την κρίση σας και να παρασύρει τους ανθρώπους της ζωής σας συλλήβδην. Οι Ταύροι παίζουν κομβικό ρόλο στην καθημερινότητά σας αυτές τις μέρες, πότε ιντριγκάροντας και πότε εκνευρίζοντάς σας. Μπορεί να μη θέλετε να το παραδεχτείτε, αλλά η σεξουαλική ένταση που δημιουργείται ανάμεσα σ’ εσάς και αυτούς είναι μεγάλη. Το γεγονός ότι προσπαθείτε να τη μεταμφιέσετε είναι μια ένδειξη καταπίεσης, που πρέπει για το καλό σας να εξαλείψετε άμεσα.

άρρηκτα με τον κυνικό τρόπο που αντιμετωπίζατε τις καταστάσεις. Στα επαγγελματικά δεν θα λείψουν οι παρεξηγήσεις με κάποιον Αιγόκερω, του οποίου η αλαζονεία σας έχει φορτίσει αρκετά. Δοκιμάστε την οδό της πολιτισμένης συνεννόησης και αν δεν καρποφορήσει, διεκδικήστε το δίκιο σας με τσαμπουκά.

ο Άρης και δώστε νέα πνοή σε παλιά σχέδια που ξεχάστηκαν. Είναι μυστήριος ο τρόπος που το παρελθόν καταφέρνει να χωθεί στο παρόν μας, δίνοντάς του αξία και ενδιαφέρον. Προσέξτε τη διατροφή και την υγεία σας και μην υπερεκτιμάτε τις δυνάμεις σας. Αν όχι για σας, κάντε το για εκείνους που σας αγαπούν.

Ζυγός Είναι σημαντικό να

Τοξότης Έχετε ανάγκη από

μείνετε αφοσιωμένοι σε ό,τι με κόπο χτίζετε, αφήνοντας τους εφήμερους πειρασμούς να σας προσπεράσουν. Ξέρω πως δεν είναι εύκολο να ζείτε σχεδόν ασκητικά, ενώ οι άλλοι πάνε όπου φυσάει ο άνεμος (και το απολαμβάνουν), αλλά δεν έχετε διαλέξει εύκολο μονοπάτι. Η on/off σχέση σας με κάποιον Σκορπιό σας έχει κουράσει καιρό τώρα. Ίσως ήρθε η ώρα να καταστήσετε σαφείς τις προθέσεις σας (τα χρόνια, άλλωστε, περνούν επικίνδυνα), ακόμη κι αν αυτό θα σημάνει έναν οδυνηρό αποχαιρετισμό. Τα οικονομικά σας θα σταθεροποιηθούν αυτές τις μέρες γιατί μια πηγή σπατάλης θα περιοριστεί αρκετά μετά από τη βοήθεια συγγενικού προσώπου. Δώστε σημασία στα χρώματα - δεν είναι όσο επιφανειακά φαίνονται.

διασκέδαση και αυτό φαίνεται από τον μίζερο τρόπο που διεκπεραιώνετε την καθημερινότητά σας. Προσέξτε, η ρουτίνα δεν είναι μια αδιάφορη και καταναγκαστική υποχρέωση - οφείλετε να την αντιμετωπίζετε όσο πιο δημιουργικά μπορείτε, ώστε να μην καταπιεί όλη σας την ύπαρξη. Αν πιστεύετε πως είστε υπερβολικά καταβεβλημένοι, λοιπόν, αδράξτε την παραμικρή ευκαιρία για καλοπέραση (ακόμα κι αν οι προτάσεις που έχετε θυμίζουν επικίνδυνα τα γυμνασιακά σας χρόνια). Ο σύντροφος είναι εδώ για εσάς, αλλά είναι κουτό να πιστεύετε πως δεν δέχεται κρούσεις και από άλλα στρατόπεδα. Αποδώστε του τα εύσημα που έχει ανάγκη και μην τον κάνετε να πιστεύει πως η προσφορά του σας είναι αδιάφορη. Κάτι τέτοια λάθη κάνετε και μετά χτυπάτε το κεφάλι σας στον τοίχο, απορώντας πώς γίνεται να υπήρξατε τόσο ανόητοι. Οι πλανητικές κινήσεις ενισχύουν επιτέλους τις οικονομικές σας απολαβές.

Σκορπιός Το θέμα της δέσμευσης ανακύπτει πιο αποφασιστικά από ποτέ και σας βρίσκει αρκετά φοβισμένους. Απέναντι στις δεσμεύσεις στις οποίες έχετε ήδη εμπλακεί πρέπει να φανείτε συνεπείς. Ξέρω πως είναι δύσκολο, αλλά η παλινωδία δεν είναι του στυλ σας και σίγουρα δεν θα βοηθήσει σε τίποτα την προσωπικότητα και την εικόνα σας. Αυτό, όμως, που μπορείτε να κάνετε είναι να διαχειριστείτε την επικείμενη δέσμευση με σοβαρότητα κι επιφύλαξη. Τα εύκολα, ναι, πρέπει να αποφευχθούν και η βαθιά περισυλλογή είναι ασφαλώς η καλύτερή σας επιλογή. Αξιοποιήστε τη δημιουργικότητα που σας χαρίζει

Toυ Μανώλη Ανδριωτάκη. www.andriotakis.gr

secretcards

Κριός Όλοι γύρω σας σάς

Αιγόκερως Ο στόχος της εβδομάδας είναι η κατάκτηση και η διασφάλιση της ελευθερίας σας. Ό,τι μπει στον δρόμο σας πρέπει είτε να σας ακολουθήσει είτε να αποκεφαλιστεί χωρίς δεύτερη σκέψη. Η επαγγελματική πίεση (ή ακόμη και η πίεση για εξεύρεση επαγγέλματος) είναι αρκετή για μια ζωή. Δεν χρειάζεστε και ανθρώπους να εντείνουν το αίσθημα της ασφυξίας. Ήρθε η ώρα να καταλάβουν οι φίλοι σας ότι η εποχή απαιτεί εξόδους και μεγάλες δόσεις ελαφρότητας - όσο κάτσατε μέσα κάτσατε. Το κοινωνικό σας προφίλ έχει ως αποτέλεσμα πολλές νέες γνωριμίες, από τις οποίες όμως μια

μόνο θα σας κάνει το κλικ. Προς Θεού, μην πέσετε στην παγίδα του Ερμή και αρχίσετε να υπεραναλύετε του ψύλλου το πήδημα. Η συγκυρία ζητάει περισσότερη δράση παρά σκέψη, ακόμα κι αν πέσετε θύμα της επιπολαιότητάς σας. Στο κάτω-κάτω, τι είναι η ζωή χωρίς μερικά λάθη;

Υδροχόος Οι μέρες κυλάνε βασανιστικά, το ξέρω. Ανυπομονείτε για την εκπνοή της μεταβατικής περιόδου που περνάτε, γιατί η σκέψη σας βρίσκεται καρφωμένη σε κάτι που θ’ ακολουθήσει. Δεν είναι κακά τα μακροπρόθεσμα σχέδια, αλλά, μεταξύ μας, στο ενδιάμεσο δεν πρέπει να ξεχνάτε και να ζείτε. Ναι, ναι, τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι και καλύτερα, αλλά δεν μπορείτε ν’ αφήνετε εβδομάδες ολόκληρες να εξαφανίζονται χωρίς να κάνετε κάτι ουσιώδες. Οι εναλλακτικές που φανερώνει ο Δίας, τόσο στα ερωτικά όσο και στα φιλικά σας ζητήματα, είναι πολύ ελπιδοφόρες. Κάποιος Δίδυμος προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή σας με διάφορα μέσα και μάλλον το έχετε ήδη προσέξει. Μεταμεσονύχτιες κλήσεις κι αινιγματικά μηνύματα είναι κλασικά σημάδια ερωτικού σκαλώματος. Προσέξτε πώς θα ανταποκριθείτε. Ιχθύς Η εβδομάδα προσφέρεται για να πραγματοποιήσετε το επιχειρηματικό ρίσκο που καιρό τώρα είχατε στο μυαλό σας. Μη φανταστείτε πως ξαφνικά θα δημιουργήσετε από το μηδέν πολυεθνικούς κολοσσούς, αλλά ο ορίζοντας που ανοίγεται μπροστά σας δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητος. Ακολουθήστε το ένστικτό σας και δεν θα σας διαψεύσει. Αν έχετε καλλιτεχνικές ανησυχίες, θα παρατηρήσετε πως οι Υδροχόοι της ζωής σας θα σας ενθαρρύνουν (όχι άδικα) να τους δώσετε άμεσα το βήμα που τους πρέπει. Μην καταπιέζεστε, απελευθερώστε ό,τι κρύβετε μέσα σας, ακόμα και υπό τον φόβο της κριτικής. Διαφορετικά δεν θα είχε νόημα, άλλωστε. Η Αφροδίτη στέλνει μυριάδες υποσχέσεις, αλλά δεν πρέπει να ψαρώσετε στο άκουσμά τους.

46

17-23.05.2012

Φωτό: Σπύρος Στάβερης

oi αθηναιοι γδυνονται για καλο σκοπο στο μουσειο μπενακη Stay tuned για πληροφορίες σχετικά με τις ημερομηνίες της επόμενης έκθεσης Naked City.

Γιάννης Κοροβέσης Μπάρμαν (σύντομα θ' ανοίξει το δικό του μπαρ, το «Σπίτι») και μπλόγκερ στο bitterbooze.com. Φωτογραφήθηκε τη Δευτέρα 14 Μαΐου 2012 στα Εξάρχεια.

«Στην Αθήνα μου αρέσει το ότι μπορείς, αν δεν γουστάρεις αυτό που είσαι, να κοιμηθείς και να ξυπνήσεις κάτι άλλο».