Drietand #12 - Dutch

#12 - MAART 2020

DRIETAND MASERATISTI FIAMMINGHI BELGIË

‘Il Tridente’ op het

Tipo 151: de saga van de

50 jaar C114: de Franco

Brusselse autosalon

drie Masera-T-Rex

Italiaanse connectie

Be the storm

LEVANTE TROFEO 3.8L V8 BITURBO 580 PK

Levante Trofeo : Benzineverbruik : 13.2-13.3 l/100 km / CO 2-uitstoot volgens de NEDC-normen (min-max): 299-302 g/km. De gegevens stemmen overeen met de tests volgens de Verordening (EU) 2017/1151. De homologatie van juli 2019 is echter nog niet definitief. Daarom kunnen de gegevens later nog worden aangepast. De definitieve versie zal beschikbaar zijn op de website van Maserati alsook bij de officiële verdelers van Maserati. Maserati West Europe – 487 526 931 RCS Paris – maatschappelijke zetel: 164-174 rue Victor Hugo - 92300 Levallois-Perret, Frankrijk.

Editoriaal Beste Maseratisti, Dat 2020 én MMXX een mijlpaal in de Maserati geschiedenis worden, staat nu al in de sterren geschreven. Het is uitkijken naar mei 2020, waar niet alleen “model M240” eindelijk onthuld wordt, maar waar ook de verdere innovaties, vernieuwingen en toekomstvisie van het merk met de drietand aan het grote publiek bekend worden gemaakt. We volgen dit uiteraard van dichtbij en houden jullie op de hoogte van alle nieuwste nieuwtjes.

Uiteraard is het niet alleen voor Maserati zelf een boeiend jaar, ook voor onze club belooft het weer een druk jaar te worden. Er staan weer flink wat uitstappen, bezoeken, reizen, rondritten, culinaire geneugten en andere boeiende activiteiten op onze clubagenda.

Tenslotte richt ik mij tot zij die zich elke keer in ons magazine verliezen, maar nog geen lid zijn van onze club. De Maseratisti Fiamminghi is een hecht gezelschap, dat naast boeiende en leerrijke bezoeken en uitstappen, steeds garant staat voor een gezellige sfeer en gemoedelijke ontmoetingen. Kortom, een familie van gelijkgestemden die uitkijkt naar de eerstvolgende ontmoeting met mede Maserati-liefhebbers. Dus: niet twijfelen, word gewoon lid van de vriendenclub die we zijn!

Tot binnenkort op één van onze volgende activiteiten?

Met warme groet, Steven Decock Voorzitter Maseratisti Fiamminghi

In dit nummer 4 Retromobile 2020 10 Kyalamiteiten deel 1: blinde liefde voor een klassieker in wording 16 Maserati in Libri 18 Tipo 151: De saga van de drie Masera-T-Rex 30 Pionieren in West-Vlaanderen 32 De toekomst van ‘Il Tridente’ op het Brusselse autosalon 35 Club kledij bestelformulier 35 Club kalender 2020 36 Classiche Masters: Joris Claeys aan het woord 40 Tony’s maserati #2 Het mysterie van de A6GCS 45 Famosi Maseratisti #6: Girls just wanna have a Maserati 46 Ook dit is een Maserati #12: Alfa Romeo 8C Competizione

Colofon: Vormgeving: Onno Hesselink Teksten: Frank Rameckers, Onno Hesselink, Philippe Murari, Marc Sonnery, Wim Provoost, Steven Decock, Alec Lavaerts, Tony Adriaensens en Wim Cerstiaens Eindredactie: Wim Cerstiaens en Gretel Goessens Foto’s: Frank Rameckers, Onno Hesselink, Jerry Wyzaticki, Karine Roosens, Alec Lavaerts en Maserati Retouches: Jacques Vandecan Omslagfoto: Jerry Wyzaticki V.U.: Onno Hesselink, Bautersemstraat 68, 2800 Mechelen, onno.hesselink@luon.com

47 La bella diva: The Girl in the Spider’s Web 48 50Y C114: Het resultaat van een Franco Italiaanse connectie

DRIETAND | NUMMER 12 - MAART 2020 | 3

Retromobile2020

4 | NUMMER 12 - MAART 2020 | DRIETAND

Op woensdag 5 februari ging in Parijs de 45ste editie van Rétromobile van start, elk jaar weer een verrassende beurs.

Dit jaar keken we vooral uit naar de officiële presentatie van “Classiche Masters” van clubleden Joris en Pedro.

Tekst: Frank Rameckers | Foto’s: Frank Rameckers & Onno Hesselink

SM Maserati in de spotlights.

Citroën, dat tussen 1968 en 1975 eigenaar was van Maserati, viert dit jaar de 50ste verjaardag van dit uitzonderlijke model.

Op Rétromobile waren naast een SM en de ‘SM Club de France’ twee unieke SM’s te zien. Eén ervan bereikte in 1971 de eerste plaats in de ‘Rallye du Maroc’ en een tweede nam in 1974 deel aan de 24 uur van SPA. Ze stonden zij aan zij met de allereerste gebouwde SM, chassis nummer 10059 000001/ 00SB077, eveneens uit 1970. Op de clubstand van ‘Vincennes an Anciennes’ troffen we een SM met luchtopeningen in de voorschermen zoals op de moderne Quattroporte. Bij ‘SM2a de Gallet Frères’ stonden enkele ge-update SM versies samen met een Merak en een Ligier JS2, beiden met de 6-cilinder SM Maserati motor aan boord. Verder een autoambulance op basis van een SM, met op de laadbak een ‘one off’ oranje SM met Frua carrosserie (zie “Ook dit is een Maserati” in Drietand #7).

Meer Maserati’s op Rétromobile.

‘Trident Classiche’ uit La Rosche-sur-Yon presenteerde een collectie van niet minder dan 11 Maserati’s. Deze Franse workshop is één van de twaalf Maserati specialisten die zich hebben verenigd onder de naam “Classiche Masters”, waarover elders in dit nummer meer. Naast de fonkelnieuwe donkerblauwe Quattroporte ‘ Royal’, een rode Shamal, een rode Barchetta, een grijze Khamsin, een bordeauxrode Mexico, een gele Bora, een bruinrode Ghibli Spyder, een lichtgroene Ghibli Coupé, een rode Mistral Spyder, een zilveren 3500GT Vignale Spyder en tenslotte een eveneens zilveren 3500GT. Classiche Masters Iets verderop trof ik Joris Claeys op de stand van Classiche Masters in gesprek met Adolfo Orsi. Hij showde met gepaste trots een unieke 3500 Frua Spyder in metallic-rood met beige

DRIETAND | NUMMER 12 - MAART 2020 | 5

Een ruime keuze aan Maserati’s, als project, gerestaureerd of ‘dans son jus’. Met de klok mee: De Maserati’s op de stand van ‘Auto Storica’, de cockpit van de Maserati Tipo A6GCS/53, de Bora en en het Birdcagechassis werden geveild door Artcurial.

leder, waarvan er slechts 3 zijn gemaakt. Lees het aparte interview met Joris elders in deze Drietand.

naar Parijs. Ze stonden naast een gele Ghibli Spyder. ‘JorCar’ showde een rode Ghibli 4.7 uit 1969 en een metallic-blauwe Bora 4.7 uit 1972. Als laatste trof ik bij ‘Messina Classics’ Nog meer Maserati’s. een zeer fraaie grijze 3500GT Vignale Spyder uit 1960. Zoals ‘Hamann Classic Cars’ toonde een Maserati ieder jaar is er op Rétromobile ook een Automobilia, boeken, afdeling met auto’s tot € 25.000,-. Ik 250F (Chassis# 2515) naast een zwarte 3500GT Vignale Spider (Chassis# 101+1453 trof er twee metallic-blauwe Zagato miniatuurauto’s, uit 1962). Op dezelfde stand stond een zeldSpyders: één uit 1987 voor € 24.850,- en instructieboekjes, zame Pegaso Z102. Van deze rood/grijze één uit 1988 voor € 24.900,-. De rest onderdelen,...

Coupé met banden met rood zijvlak, heeft van de dag haalde ik mijn hart op aan Rétromobile biedt de Parijse carrossier ‘Saoutchik’ er maar vijf de fraaie automobilia, miniatuurauto’s, gemaakt. Het model beleefde zijn debuut boeken en onderdelen. Maserati-dealerhet allemaal. op het Salon van Parijs in 1954. Bij ‘Girardo borden, modellen van een 1/18 Maserati & Co’ was een feloranje MC12 uit 2009 te bewonderen. De Transporter en een Eldorado racewagen, instructieboekjes en bekende Londense specialist presenteerde ook een fantastiwerkplaatsboeken,... Rétromobile biedt het allemaal. sche witte Maserati Tipo A6GCS/53 uit 1954 met rode strepen. ‘Touring Superleggera’ had twee exemplaren staan: een Collectie ASI-Bertone. witte 3500GT Cabriolet en een zilveren ‘Sciadipersia’ CabrioVoordat ik overga naar de resultaten van de vier veilingen, sta let. ‘Auto Storica’ uit Barcelona kwam met een gerestaureerde ik graag nog even stil bij de ASI-Bertone Collectie, waarvan blauwe 3500GT en een blanke body van eenzelfde model een deel hier in Parijs getoond werd. De verzameling werd

6 | NUMMER 12 - MAART 2020 | DRIETAND

De Biturbo Barchatta op de stand van ‘Trident Classiche’, een van de 12 ‘Classiche Masters’

enkele jaren geleden geveild op Villa d’Este. Maar nét op tijd greep de overheid in en werden de auto’s op het nippertje niet naar het buitenland verkocht. De ASI nam prompt de hele collectie over en bracht ze over naar Milaan. In samenwerking met de Automotoclub Storico Italiano, stonden op Rétromobile tien buitengewone prototypes die tussen 1969 en 2001 zijn gebouwd: de Autobianchi Runabout (1969), de Suzuki Go (1972), de Citroën Camargue (1972), de Ferrari Rainbow (1976), de Volvo Tundra (1979), de Chevrolet Ramarro (1984), de Citroën Zabrus (1986), de Lamborghini Genesis (1988), de BMW Pickster (1998) en de Opel Filo (2001).

DE VEILINGEN. RM-Sotheby’s gaf op de eerste dag traditie getrouw de aftrap met automobilia en memorabilia. Een Maserati dealer-lichtbak bracht uiteindelijk maar € 1.080,- op. Aansluitend werden er die avond 97 auto’s geveild waaronder drie Maserati’s, die allemaal een koper vonden. Geen overtrokken prijzen, zoals die enkele jaren de norm leken. In totaal vonden 24 auto’s geen koper en bleef een kleine 30% staan.

De verkoop bij Bonhams begon met 103 items automobilia inclusief twee bronzen Maserati’s en twee grote reclame-bougies (één van Maserati, de ander van Ferrari).

RM-Sotheby’s 5 februari 19.00 uur Lot #

Merk / Model

103

Dealer lichtbak

133

Ghibli SS 4.9 Coupé

136

Sebring 3500GTi serie 1

140

Ghibli SS 4.9 Coupé

Bouwjaar

Geschatte opbrengst

Opbrengst incl premies

Tussen € 2.500,- en € 3.500,-

€ 1.080,-

1971

Tussen € 130.000,- en € 170.000,-

€ 126.500,-

1963

Tussen € 150.000,- en € 200.000,-

€ 138.000,-

1970

Tussen € 150.000,- en € 200.000,-

€ 166.750,-

Bonhams 6 februari 11.00 uur Lot #

Merk / Model

Bouwjaar

Geschatte opbrengst

Opbrengst incl premies

79

250F Brons by Gordon Chrisholm

1993

Tussen € 1.200,- en € 1.500,-

€ 4.825,-

81

250F Brons J.Fangio by C.Davies

2001

Tussen € 5.000,- en € 6.000,-

€ 5.325,-

115

2 grote Bougies Ferrari/Maserati

209

3500GT

248 267

Tussen € 800,- en € 1.000,-

€ 892,-

1959

Tussen € 150.000,- en € 200.000,-

No Sale

Zagato Mostro

2016

Tussen € 600.000,- en € 900.000,-

No Sale

Bora 4.9

1973

Tussen € 150.000,- en € 220.000,-

€ 155.250,-

chassis# 101.362 chassis# 117.556

DRIETAND | NUMMER 12 - MAART 2020 | 7

Maserati 250F (chassis# 2515) en de 3500 GT Vignale Spyder op de stand van ‘Hamann Classics’.

Ze vonden allemaal een koper. Het verzamelen van automobilia en memorabilia is iets waar collectioneurs graag hun garage mee verfraaien of hun privé museumpje mee aankleden. Van de drie aangeboden Maserati-modellen werd alleen de Bora 4.9 uit 1973 verkocht. De Zagato Mostro en een 3500GT vonden geen afnemers. Ook hier was duidelijk te zien dat de markt langzaam maar zeker weer in handen komt van de echte verzamelaar en dat de speculanten hun hand op de

knip houden. Prijzen zijn daarom al aan het dalen, wat een opportuniteit is voor potentiële kopers.

Bij het Franse Artcurial gingen er 153 auto’s, tien motoren en vier boten onder de hamer. Daarbij vier Maserati’s: een Bora 4.7, een 3500GT, een 3500 Sebring en een 4200GT Coupé ‘sans reserve’.

De laatste veiling tijdens de beurs was die op zaterdagmiddag. Artcurial veilde er van alles wat met racen, vliegen

Artcurial auctions 7 om 14.00 uur (‘La Vente Officielle’) Lot #

Merk / Model

Bouwjaar

Geschatte opbrengst

Opbrengst incl premies

68

Bora 4.7 (no reserve)

1972

€ 120.000,- en € 160.000,-

No Sale

100

Sebring 3500GTi (no reserve)

1963

€ 200.000,- en € 300.000,-

€ 238.400,-

144

3500GT

1959

€ 150.000,- en € 190.000,-

No Sale

145

4200GT Coupé (no reserve)

2005

€ 25.000,- en € 35.000,-

€ 44.104,-

Artcurial auctions 8 februari om 15.00 uur (Racing, Flying & Yachting’) Lot #

Merk / Model

Geschatte opbrengst

Opbrengst incl premies

50

O.S.C.A Maserati schild

Tussen € 600,- en € 900,-

€ 195,-

99

Tipo 61 Chassis carrosserie mal

Tussen € 50.000,- en € 70.000,-

€ 62.400,-

107

Lichtbak Maserati Servizio

Tussen € 3.000,- en € 6.000,-

No Sale

126

2x Brochures 2000

Tussen € 400,- en € 600,-

€ 260,-

149

Dealer lichtbak

Tussen € 2.000,- en € 4.000,-

€ 1.950,-

8 | NUMMER 12 - MAART 2020 | DRIETAND

Bouwjaar

en varen te maken had. Denk aan automobilia en memorabilia zoals speelgoed, onderdelen, motoren en trapauto’s voor kinderen. Van die laatsten werden er elf geveild, waaronder een trapauto. De andere waren voorzien van benzine- of elektromotoren. Het waren de racers waarmee kinderen konden meedoen tijdens het historische Le Mans weekend. Voor Maserati-liefhebbers waren de drie dealerborden interessant, één voor OSCA, één met Maserati Servizio en één met het Maserati-logo. Daarnaast nog twee brochures van de 2000 en een volledig chassis van een Birdcage. Ideaal om een replica te bouwen of gewoon als decoratie, een waar kunstwerk.

Conclusie De 2020 editie was de beste Rétromobile die ik ooit bezocht.

Ik merkte een duidelijke prijsstagnatie: verkopers zijn afwachtend en de prijzen komen onder druk te staan. Uitzonderlijke wagens komen weer in handen van échte liefhebbers en niet meer van de speculanten, die er de laatste jaren vaak de oorzaak van waren dat de prijzen de pan uitrezen. Het is mooi om te zien dat klassiekers - en een merk als Maserati in het bijzonder - weer met passie worden gekocht. De rek is eruit, nu zijn de liefhebbers aan bod.

Een expo van 10 buitengewone prototypes uit de ASI-Bertone collectie

Boven met de klok mee: Citroën Camarque (1972), Lamborghini Genisis (1988), Suzuki GO (1972), Citroën Zabrus (1986) , Chevrolet Ramarro (1984).

Onder: aan automobilia op Rétromobile geen gebrek.

DRIETAND | NUMMER 12 - MAART 2020 | 9

Tekst & foto’s: Onno Hesselink

Kyalamiteiten Blinde liefde voor een klassieker in wording

10 | NUMMER 12 - MAART 2020 | DRIETAND

(1)

November 2018 zijn ook zoveel gewoon.” Bart moet nog helemaal terug naar Autobeurzen zijn niets voor mij, ik heb er het geduld niet Helmond in Zuid-Nederland, dus na een kort praatje nemen voor. Maar mijn vader geniet ervan, dus wij samen naar we alweer afscheid. Ik roep hem na dat hij me altijd mag Interclassics in Brussel. We besluiten op een vrijdagmiddag te contacteren als hij ergens een mooie Maserati Kyalami weet gaan, dan is het minder druk. Na wat rondcirkelen parkeren staan. “Ik app je,” is het antwoord. we zowat voor de deur en stappen we het totalitaire Heizelgebouw met zijn eindeloze tentoonstellingzalen binnen.

De Tomaso style Aan de kassa scoren we tickets met korting (Hollanders...)

Toen Alejandro de Tomaso in 1976 het roer bij Maserati overen aan de ingang loop ik Bart tegen het lijf. Hij heeft er net nam, had het merk dringend nood aan een opvolger voor de een middagje beursstruinen met vrienden Mexico. Deze klassieker was immers al sinds Slechts 198 opzitten. We hebben elkaar een jaar of tien het midden van de 60’er jaren op de markt. geleden leren kennen via de site van Enrico, Kyalami’s verlieten Omdat het Modenese merk op dat moment toen bleek dat we allebei op hetzelfde geen middelen had om een compleet nieuw de fabriek moment een Celeste blauwe Ghibli aan het model te laten ontwerpen, liet De Tomaso restaureren waren. Hij een SS bij Autosport zijn eigen Longchamp, een ontwerp van Tom en Candini in Modena, ik een 4.7 model bij l’Officina in België.

Tjaarda bij Ghia, restylen door Frua. De Ford motor verving hij Ik vraag hem of hij nog iets moois heeft gezien die middag. door een bestaande Maserati V8 motor en het resultaat was Het antwoord komt met wat vertraging: “Niet echt... maar wij de Kyalami, die uiteindelijk nog tot 1983 is geproduceerd. De

We trekken de Kyalami uit een hoekje van de garage en rijden hem een brug op. Rechts: inspectie van het onderstel leert dat de Kyalami gezond is.

DRIETAND | NUMMER 12 - MAART 2020 | 11

Links boven met de klok mee: Indrukwekkend Maserati front, Typische Maserati afwerking met oog voor detail. De remmen zitten vast en de motor draait niet meer, maar de rest ziet er veelbelovend uit.

12 | NUMMER 12 - MAART 2020 | DRIETAND

Comfort voor de achter-passagiers , ook voor lange ritten.

auto, genoemd naar het circuit in Zuid-Afrika, werd in 1975 gepresenteerd aan de pers maar was pas vanaf 1976 leverbaar.

Een echt groot succes werd het model niet. Slechts 198 exemplaren verlieten de fabriek, waarvan 124 met de 4,2 liter-motor (4136 cc) en 74 met de 4,9 liter (4931 cc). Ondanks het feit dat deze drietand bij klassieke-Maserati-liefhebbers nog steeds niet zo geliefd is als een Bora of een Ghibli, wint de Kyalami meer en meer fans voor zich. Zijn schaarste zit daar allicht voor iets tussen, maar wie goed kijkt ziet een discrete en uiterst gebalanceerde GT met een typische agressieve Maserati neus.

Een Classic Maserati pur sang.

showroom verkocht. Hij is gelakt in donkerblauw, heeft een beige interieur en er staan amper kilometers op de teller.

De wagen heeft steeds in een verwarmde ruimte gestaan, verzekert Bart me nog. Na wat aarzelen doe ik tegen beter weten in een bod. Een onfatsoenlijk laag bod. Ik excuseer me en hoop stiekem dat het niet aanvaard wordt. Mijn vrouw ziet me aankomen...

Done deal Daags erna krijg ik al een appje retour: de eigenaar gaat akkoord. Incroyable, mais vrai. Tot dan heb ik de wagen nog nooit gezien - zelfs geen foto’s - en dus spreken we af dat ik Helmond calling nog vóór de kerstdagen richting Helmond zal rijden om de De volgende dag - je raadt het nooit - krijg ik een berichtje drietand te inspecteren. Na anderhalf uur rijden ben ik ter van Bart. Hij heeft een Kyalami voor me. Een kennis op leeftijd plaatse. Met wat hulp trekken we de Kyalami uit een hoekje van hem heeft een zware operatie voor de boeg van de garage en rijden we hem een brug op. De en zijn hoofd staat niet meer naar auto’s. Ik mag De Kyalami is remmen zitten vast en de motor draait niet meer, een bod doen. Het berichtje overvalt me comeen Detomaso maar de rest ziet er veelbelovend uit. pleet, aangezien ik nog maar net de restauratie De carrosserie staat strak en ook het chassis is Longchamp, in opmerkelijke staat voor een wagen van 30 van mijn Mistral heb afgerond. We zijn er op dat moment 3 jaar mee bezig geweest en het was jaar. Zijn lederen seventies interieur heeft een gerestyled een aanslag op mijn bankrekening. Ik antwoord prachtige patine en zou niet misstaan in een door Frua dat ik niet van plan was om zo snel een nieuw hoerenkast. Daar hoeft, buiten wat voeding, niets project aan te vatten. Maar volgens Bart is van meer aan te gebeuren. We slaan handjeklap en een project geen sprake. Deze 4.2 liter Kyalami is in 1979 de Bart laat de eigenaar weten dat we een akkoord hebben. Ik fabriek uitgerold en werd pas na een verblijf van 3 jaar in de beloof het geld spoedig over te maken en we nemen afscheid.

DRIETAND | NUMMER 12 - MAART 2020 | 13

14 | NUMMER 12 - MAART 2020 | DRIETAND

De imposante V8 wordt helemaal onder handen genomen. Het elektrische systeem werkt.

Op de terugweg koop ik in een tankstation een zak drop en eet hem in één keer leeg. Ik bedenk nog dat ik helemaal geen plaats meer heb in mijn garage, maar twee parkeerbruggen brengen uitkomst. De Kyalami is van mij. Hij is, hij is van mij.

Snow patrol 24 januari 2019: het sneeuwt flink, maar mijn transporteur ziet er geen graten in en pikt de Kyalami toch op in Helmond en levert hem ‘s avonds af bij l’Officina in Overijse. Arnaud Goffin, de eigenaar van de garage, stuurt me een foto terwijl hij fronsend de motor inspecteert. “Wat heb je nu weer gekocht?” grapt hij op zijn typische manier. Maar ook hij is het er over eens: het koetswerk en het chassis zijn in zeer goede staat. Een goeie deal. Daags erna is Arnaud dood... een vliegtuigongeluk wordt hem fataal. Wat een drama. Zijn vennoot Valerio, het hele team bij l’Officina... we zijn er allemaal het hart van in. Uiteindelijk beginnen we daardoor pas 6 maanden later aan de restauratie.

September 2019: aan de slag Als eerste gaan de bumpers eraf; die kunnen wel een nieuw

laagje chroom gebruiken. We laten de achterbrug herstellen, de remmen worden gereviseerd en de elektriciteit doorgemeten: alles werkt netjes. So far so good. De airco weigert dienst, maar is eenvoudig te herstellen. Buiten wat schrammetjes staat de lak strak. We reviseren de remmen en demonteren de motor. Eens die eruit is, zien we sporen van een roestbruine kleur: zijn donkerblauwe lak blijkt niet origineel. De oliecrisis woog eind jaren 70 blijkbaar nog steeds zwaar op verkoop van luxewagens en vermoedelijk verkocht het originele, excentrieke oranje toch niet zo vlot. Een laagje donkerblauwe lak erover bracht soelaas en zo verliet deze Kyalami na 3 jaar alsnog de showroom. Ik ga de wagen toch écht niet laten herspuiten, denk ik bij mezelf. Ondertussen bestel ik de papieren bij Fabio Collina in Modena en slaap er een weekje over. Patrick Hanssens - vriend en eigenaar van Mistral Classics in Lauwe - zit me ondertussen op te jutten: originaliteit is het hoogste goed! En dus besluit ik: de Kyalami gaat terug naar zijn originele staat.

Het verhaal gaat verder in een volgende editie van Drietand.

De Kyalami wordt voorbereid voor zijn oorspronkelijke kleur.

DRIETAND | NUMMER 12 - MAART 2020 | 15

MASERATI IN LIBRI Het jaareinde is traditioneel een vruchtbare periode voor nieuwe boeken.

En 2019 was hierop geen uitzondering: er verschenen maar liefst 3 nieuwe titels die een link hebben met ons favoriete merk. Clublid Philippe Murari neemt ze voor ons onder de loep. van het bedrijf. Het merk mikte met succes vooral op lagere racecategorieën. Omdat er ook geen geld was om roemrijke piloten aan te trekken, waren het vaak “herenrijders” die O.S.C.A de overwinningen bezorgden. Uitzonderingen bevestigen ook deze keer de regel: de talentvolle Maria Teresa de Filippis, Ada Pace, de Cabianca, Scarfiotti en zelfs de briljante Stirling Moss (winnaar in Sebring in ‘54) namen met de nodige durf plaats achter het stuur van deze prachtige bolides. De vaak niet eerder gepubliceerde en zeer zeldzame foto’s maken van dit boek echt een uitzonderlijke uitgave. De tekst is enkel in het Italiaans maar qua omvang eerder beperkt en samen met de eenvoudige vormgeving maakt het dit toch makkelijk te volgen.

Het boek bestaat uit drie delen. De eerste gaat terug tot de carrière van de broers Maserati, de tweede

“Dentro L’Osca” door Carlo Cavicchi Na de overname van Maserati door de familie Orsi in 1937, mochten de Maseratibroers tien jaar lang niets nieuws ondernemen. Toen deze periode er eindelijk op zat, richtten ze in 1947 O.S.C.A (Officine Specializzate Costruzione Automobili) op. In 1962 werd het merk verkocht aan de Agusta-groep en vijf jaar later zou het voorgoed verdwijnen. Tijdens de korte levensloop bouwde een handvol mensen, ex-ervaren Maserati-monteurs en een bataljon jonge vrijwilligers, koortsachtig aan zowel circuit- als straatwagens.

Ondanks hun bekendheid ontbrak het de Maserati broers als vanouds aan geld en moesten ze uiterst vindingrijk te werk gaan. Het team kon amper concurreren met Jaguar, Lancia, Ferrari, Aston Martin en Maserati en dus werden zo licht mogelijke wagens het handelsmerk van O.S.C.A. Daardoor bouwde het gedurende deze korte periode toch nog een aanzienlijke track record op, zeker gezien de minuscule omvang

16 | NUMMER 12 - MAART 2020 | DRIETAND

beschrijft getuigenissen van insiders die het avontuur van dichtbij hebben beleefd en het eindigt met de carrière van Walter Breveglieri met foto’s uit zijn persoonlijk archief. Walter was een getalenteerde piloot, maar bovenal een uiterst begaafd fotograaf. Absolute hoogtepunt van het boek voor mij is een foto waarin hij samen met Enzo Ferrari en Bindo Maserati staat afgebeeld op een prijsuitreiking in Bologna.

Helemaal achteraan volgt nog een grappige verrassing voor ons Belgen: een brief uit 1960, gericht aan Walter Breveglieri door Pierre Stasse, destijds hoofd van de ENB (Ecurie Nationale Belge) waarin sprake is van zeer goed nieuws.

Meer verklap ik niet. Voor zowel O.S.C.A. fans, als geïnteresseerden in deze bijzonder heroïsche motorsportperiode is dit boek een échte aanbeveling. En de prijs? 35 euro, daar kun je niet voor sukkelen.

“Maserati in the world sports car & manufacturers championships from 1953 to 1966” door Michel Bollée & Jean-François Blachette.

Syllable-edities Deze omvangrijke uitgave is geschreven door de ervaren Michel Bollée en de even gepassioneerde Maserati fan, Jean-François Blachette. Jean-François, ex-Citroën executive en huidige vicepresident van Club Maserati Frankrijk. Tijdens zijn vrije tijd maakt Jean-François fantastische Maserati-raceminiaturen op schaal 1:43, die hij verkoopt onder het merk JBF (http://www.jfbmodels.com/UK/index.php). Door de hoge auteursrechten op de vele archieffoto’s die het boek sieren, kost deze klepper zo’n 175 euro. Maar het is een indrukwekkend Engelstalige opus van 440 pagina’s dik en toont alle Maserati’s die ooit waren te zien in sportwagen wereldkampioenschappen van 1953 tot 1966. In totaal 266 wagens, om precies te zijn.

Het boek verslaat de gouden tijden waarin Maserati racewagens als de A6GCS, 150S, 200S, 300S, 450S, de “Birdcage” en de monsterlijke Tipo 151 de hoofdrolspelers waren. Jammer genoeg werden ze vaak geteisterd door pech. Van Buenos Aires tot Le Mans, in de Mille

Miglia, op de Nürburgring, Sebring en de Targa Florio, de races liepen zelden van een leien dakje. In totaal behaalden ze slechts 7 overwinningen in deze 13 jarige periode. De grootste klus voor dit boek was ongetwijfeld om alle chassisnummers te identificeren. In het verleden werden namelijk vaak meerdere nummers gebruikt door dezelfde auto.

Maar mede dankzij de hulp van notoire Maserati kenners als Walter Baümer, Willem Oosthoek, Anacleto Grandi, Adolfo Orsi en Fabio Collina is het een uiterst accuraat naslagwerk geworden. (Red.: Een minpuntje is helaas de lay-out, of moet ik zeggen: het complete gebrek aan lay-out. Ook fotogravure is onbestaande, waardoor de prachtige foto’s amper tot hun recht komen. Zonde.)

“Giorgio Molinari” door David Rodriguez Sanchez Contact : drodriguezs007@gmail.com Tenslotte bespreek ik graag een sympathiek buitenbeentje in deze reeks: een boek met als centraal thema de carrière van Giorgio Molinari (1931 - 2012). Giorgio was een ingenieur van de bovenste plank die, nadat hij begin jaren vijftig zijn studies met succes had afgerond, al snel de weg vond naar de belangrijkste «Officine» in de welvarende Emilia Romagna regio. Hij was actief bij zowel Maserati, Stanguellini, ATS, Serenissima, Ferrari, De Tomaso en niet te vergeten Lamborghini. Hij sloeg aanbiedingen van grote spelers als BMW af, omdat hij leed aan vliegangst en zijn familie niet wilde achterlaten. Het boek is een neerslag van getuigenissen van collega›s die tijdens hun carrière met Giorgio hebben samengewerkt. Persoonlijk kende ik deze specialist in «meccanica fredda» (chassis, ophanging, doos, ophanging enz.) niet, maar in het 260 pagina’s dikke boek ontpopt hij zich als een belangrijke pion in de ontwikkeling van veel supercars van de afgelopen 50 jaar.

Van de Maserati 3500 tot de Lamborghini Countach, de Ferrari’s 308 en Mondial, de Lamborghini LM002 en zelfs de DeTomaso Pantera, ze dragen allemaal zijn stempel. Het boek is geschreven in zowel het Engels als Italiaans, is minder luxueus uitgeven maar gezien de kwaliteit van de vaak niet eerder gepubliceerde info een echte aanrader. Kostprijs: 35 euro.

DRIETAND | NUMMER 12 - MAART 2020 | 17

18 | NUMMER 12 - MAART 2020 | DRIETAND

Tekst: Marc Sonnery | Vertaling: Wim Provoost | Foto’s: Jerry Wyzaticki

TIP

151

DE SAGA VAN DE DRIE MASERA-T-REX

DRIETAND | NUMMER 12 - MAART 2020 | 19

Het epische verhaal van de charismatische Maserati Tipo 151’s leest als een Griekse tragedie.

In 1962 was de racedivisie van Maserati slechts nog een verre herinnering nadat ze in 1957 werd gesloten. Dat de constructeur met de Drietand in dat jaar terugkeerde naar het circuit, werd dan ook op gejuich onthaald bij autosportliefhebbers. Onder impuls van de nieuwe prototype regels voor vierliter GT’s, stelde Maserati de Tipo 151 voor. Met één doel: meestrijden voor de overwinning op Le Mans. De wagen werd ter beschikking gesteld van twee privé-teams. De 151002 ging naar Maserati France, in eigendom van de in Parijs residerende Amerikaan Kolonel John Simone. Het Amerikaanse team Briggs Cunningham bestelde twee wagens, de 151004 en 151-006. Er was even sprake van extra wagens maar die zagen uiteindelijk nooit het levenslicht.

Nakomeling van de Costin Zagato 450S De Tipo 151 was geïnspireerd op de Costin Zagato 450S uit 1957 die door misverstanden tussen verschillende partijen nooit werd geproduceerd. Zijn V8 met 3944 cc vertoonde veel gelijkenissen met de 450S maar was uitgeboord tot 91x75,8 en had vier nokkenassen, droog carter, vier Weber 45IDM’s en een vermogen van 360 pk. In plaats van een Birdcage chassis werd een stugger ladderframe gebruikt. Ook was hij iets langer dan de 450S. Tijdens de tests in aanloop naar Le Mans kwam een belangrijk gebrek aan het licht. De De Dion-achteras op de Tipo 151 was heel ambitieus maar ook ongelofelijk complex – niet verwonderlijk met een man als Giulio Alfieri in de ingenieurskamer – en faalde jammerlijk. Het systeem kon de wielvlucht aan hoge snelheden niet onder controle houden. Middelen en mankracht om de wagen adequaat af te stellen bleken ontoereikend. De befaamde Reparto Corse,

het racing departement van Maserati, was in 1957 opgeheven. En de opvolger, de Reparto Esperienze (Maserati’s R&D Departement), die zich vooral op gentlemen drivers richtte, was onderbemand en miste kennis.

Van het steigerende paard naar de Drietand De vijfentwintigjarige ingenieur Giampaolo Dallara was van begin tot einde betrokken bij dit project. Hij zou later faam verwerven bij Lamborghini om daarna zijn eigen succesvolle racingbedrijf uit te bouwen. Toen de Tipo 151 werd ontwikkeld, was Dallara net bij Ferrari vertrokken. Daar deelde hij een kantoor met een ander jong talent: Mauro Foghieri. Het brilliante duo kreeg de opdracht om het ontwerp van de ophanging op punt te stellen in Maranello.

Dallara: ‘Ik arriveerde bij Maserati in het midden van 1961. De 151 was mijn eerste project bij het bedrijf. Als verantwoordelijke voor de ophanging was ik één van Giulio Alfieri’s assistenten. Het team bestond verder uit Giorgio Molinari als chassis designer, Guerino Bertocchi als test driver en Aurelio Bertocchi als productieleider.’

Dallara ontwierp het systeem, maakte simulaties en testte op het circuit. De achterophanging bleef een De Dion maar dan zo aangepast dat het systeem in de lengte kon roteren ten opzichte van de hoofdas. Ze noemden het de ‘swing arm van Dion’. Zo moest de wielvlucht in bochten beter onder controle gehouden worden.

Dallara: ‘De auto had een aluminiumkoets, naar een concept van Alfieri zelf. De eerste – 151-002 voor het Franse team – werd getest op de autosnelweg door Guerrino Bertocchi met mij naast hem om de aerodynamica en druk op de koets

DRIETAND | NUMMER 12 - MAART 2020 | 21

De 151 wordt warmgedraaid voordat Marc Sonnery achter het stuur plaatsneemt. Op de rechterpagina is duidelijk de verhoging te zien op het portier van de piloot, om ruimte te geven aan zijn helm.

te evalueren. Dankzij deze tests slaagden we erin de tweede wagen achteraan wat meer te stroomlijnen.’

leiband. Het was krankzinnig en zorgde voor enorme slijtage van de banden. C’était complètement fou!’

Dallara: ‘Ik was aanwezig tijdens de eerste race op Le De eerste tests op circuit Mans voor het Cunningham team. De twee coureurs waren Omdat ze het Le Mans testweekend misten, werd er Walt Hansgen en Bruce McLaren. We hadden problemen met op 9 april getest in Modena met Colin Davis achter het de sturing, wat we uiteindelijk voor het grootste deel konden stuur van de 002. Eind mei kwam Briggs Cunningham oplossen, maar de grote slijtage van de banden bleef. hun wagen afhalen en testen. Naast De wagen was een mogelijke winnaar, Cunningham was ook zijn teammanamaar kon zijn potentieel niet tonen ‘De 151 was ger Alfredo Momo aanwezig, net als doordat we hem vooraf te weinig hadden mijn eerste project heel wat Maserati-prominenten. Walt kunnen testen.’

Hansgen volgde Bertocchi op aan het bij Maserati. stuur van de 151-004.

De Drietand deelt stevige (Giampaolo Dallara) Kort daarna was de 006, de tweede prikken uit wagen voor Cunningham, klaar. Hij Niettemin maakten de drie Drietanden werd getest op het Sarthe-circuit en toonde opnieuw dat de indruk in de race. Dick Thompson en Bill Kimberly werden Tipo 151 nog steeds niet baanvast was. Eén van Cunningderde in de algemene stand op Le Mans 1962. Slechts twee ham’s coureurs, Bruce McLaren, noemde de wagen ‘Het wagens konden de snelste 151 kloppen: de speciale ‘one Ongeleide Projectiel’. Le Mans veteraan Maurice Trintignant off’ 330TRI Ferrari van Gendebien Phil Hill met de heersende vertelde jaren later nog sappige verhalen over deze Maserati: Amerikaanse wereldkampioen aan het stuur en de vierliter ‘Jaja, hij bleef op de baan. Maar hij had er wel de hele baan GTO van Mike Parkes. Beide wagens waren intensiever voor nodig! Het achterste buitenwiel marcheerde goed in getest en dat zag je duidelijk. De Tipo 151 deed het dus verre de bochten maar het achterste binnenwiel deed altijd zijn van slecht voor een nieuweling. Ook de andere wagens deden eigen goesting, zoals een hond die zich wil lostrekken van zijn het behoorlijk. McLaren Hansgen eindigde vijfde en Trintig-

22 | NUMMER 12 - MAART 2020 | DRIETAND

DRIETAND | NUMMER 12 - MAART 2020 | 23

nant Bianchi zevende. Na de race werden alle drie de 151’s naar de Maserati-fabriek getransporteerd voor onderhoud. De twee wagens van Cunningham werden in de late zomer naar de VS gevlogen.

Het Amerikaanse avontuur De avonturen van het Cunningham team werden in de VS achteraf sterk geromantiseerd, terwijl de werkelijkheid minder rooskleurig was. De wagens werden nagenoeg niet getest voor de races en noch Cunningham noch Alfred Momo kregen de eigenzinnige De Dion achteras onder controle. Voor Riverside in oktober 1962 werd een 5.7 liter Maserati Marine V8 in de 004 geplaatst. Hoewel de wagen in de kwalificaties sneller was dan de 006, eindigde hij in de race toch achter de

Marc Sonnery krijgt te laatste instructies voordat hij het circuit van Lime Rock opgaat. Cockpit van de piloot, spartaans maar met alles onder handbereik.

24 | NUMMER 12 - MAART 2020 | DRIETAND

006 (11de, terwijl de 004 op de 7de plaats eindigde). De oplossing was er een op zijn Italiaans. Voor de Daytona American Challenge Cup in 1963 werd de achteras ongemoeid gelaten maar kreeg de wagen een 7 liter Ford V8 krachtbron toebedeeld. Meer peper! Dat zou wel werken, dachten ze.

Al snel in de race ging de wagen uit de bocht om ondersteboven en brandend in de berm te eindigen. Coureur Marvin Panch kon luttele seconden voor de brandstoftank ontplofte nog uit de wagen gesleept worden. De 004 brandde volledig uit, op enkele onderdelen na die nog konden gered worden, en werd begraven onder wat nu een USC football veld is. De 006 werd ingezet door de teams van Bev Spencer in Vacaville California, zonder veel succes. Stan Peterson ging van de leiding naar de berm in de eerste ronde door een

probleem met de remmen. Het Meridian team van Chuck vermogen steeg naar 410 pk. Het koetswerk werd langer, Jones nam over en zette de getalenteerde Skip Hudson aan aerodynamischer en aantrekkelijker. Coureurs Trintignant en het stuur. In een interview uit 1995 vertelde Hudson me Simon reden eerst ver achteraan in het pak, maar slaagden dat hij de wagen in Vacaville niet alleen naar twee derde erin op te schuiven tot de derde plaats, daarin geholpen door plaatsen stuurde met de deuren eraf gehaald voor ventilatie, de topsnelheid van 308,2 km/u en een hogere efficiëntie. Alles hij ontwikkelde ook een geheel eigen manier om de wagen ging goed, tot er problemen met de elektrische leidingen en te besturen: ‘Ik reed ermee zoals je op een gravel ondergrond remmen opdoken. Na 99 ronden was de race over voor het zou doen. Op zondagmorgen reed ik rondjes langs Lake Matteam. thews en reed dan gewoon verder naar de supermarkt. De In 1965 ging het vermogen van de wagen opnieuw motor liep vlot, de wagen was wendbaar. Hij had alleen beter omhoog. Een motor van 5044 cc en hertekende ophanging ontwikkeld moeten zijn, dat verdiende vooraan moesten de 151 competitief houhij gewoon…’

Al snel in de race ging den, maar op de Le Mans testdag in april Na de races van 1962-1962 mocht werd snel duidelijk dat deze ondertussen de wagen uit de bocht gedateerde wagen met een bijrol genoede wagen in de VS al met pensioen. Er om ondersteboven daagden immers geen kopers op die gen zou moeten nemen. Het eindigde nog met de 151 het circuit op durfden. uiteindelijk in een tragedie. Casner, op dat en brandend in de Chuck Jones maakte er een wagen voor moment rijdend aan topsnelheid, verloor berm te eindigen. de openbare weg van. Hij plaatste een de controle op de Mulsanne. Hij belandde 4.2 liter motor die Cunningham op rein een boom en rolde daarna nog een eind serve had, monteerde een ‘clam shell’ motorkap van het type verder. Het was een verschrikkelijke crash die niet alleen een dat de Jaguar E-type had, stak plexiglass ruiten en spoot de einde maakte aan de wagen maar ook aan het leven van Caswagen robijnrood. Nog enige jaren joeg hij er andere bestuurner. Met deze 151-002 rijp voor de schroothoop, bleef enkel ders in Los Angeles de stuipen mee op het lijf, waarna de 151 nog de Tipo 151-006 over. ergens op een terrein bij een dealer uit San Jose eindigde.

De herrijzenis van het monster Drama op Le Mans Fast forward naar 1983 toen de fanatieke Duitse verzameDe Franse Maserati-avonturen waren niet beter gefinancierd laar Peter Kraus de 151-006 vond in een garage te San Jose, maar werden wel met meer ernst – en wat hulp van de fabriek Californië. Hij kocht de wagen, verscheepte hem naar Duits– aangepakt. Dankzij nieuwe regels kon de 151 uitgerust land en stelde hem 23 jaar lang tentoon in zijn Rosso Bianco worden met een 4941 cc motor voor de races van 1963. Ook museum te Aschaffenburg. In 1995 vertelde hij me dat hij alhet Lucas injectiesysteem was nieuw. En de achteras? Hou u tijd gefascineerd was door de 450S Costin Zagato en de Tipo’s vast, een standaard De Dion. Het was deze wagen die triom151. Hij moest en zou ze in zijn bezit krijgen. Eerder had hij al feerde op Le Mans 63 toen de illustere André Simon zowaar een semi-replica laten maken van de wagen uit 1965 met een op kop reed. Daarmee verblufte hij niet alleen de toeschounieuw chassis (made in Germany) en koetswerk, naast enkele wers maar ook concurrent Ferrari. Twee uur behield Maserati originele onderdelen. Het museum werd uiteindelijk gesloten de leiding, tot co-driver Lloyd ‘Lucky’ Casner problemen en de enige resterende originele Tipo 151 werd in 2006 door kreeg met de versnellingsbak. Game over.

Bonhams geveild.

Het jaar daarop hield het team van Maserati France het De koper, een Amerikaan uit Connecticut, heeft de wagen langer uit. De wielbasis van de 151 werd verbreed en het vandaag nog steeds in zijn bezit. Manager van de collectie en

DRIETAND | NUMMER 12 - MAART 2020 | 25

26 | NUMMER 12 - MAART 2020 | DRIETAND

DRIETAND | NUMMER 12 - MAART 2020 | 27

De wagen rijdt beheerst en is voorspelbaarder met een gesloten differentieel. Het geluid van de krachtige V8 wordt extra versterkt onder het viaduct.

coureur Joe Colasacco vertelt: ‘De wagen was in vrij goede Goodwood Revival om uiteindelijk in schoonheid te eindigen staat. Compleet, maar al een tijdje niet meer gebruikt. Hij als winnaar in 2015 op de Laguna Seca. werd volledig gereviseerd. Van de motor tot de versnellingsbak, aandrijving, ophanging en remmen.’ Last but not least A blast from the past werd ook de achteras onder handen genomen. De wagen De wagen ging terug naar Joe Colasacco, tot hij de Tipo 151 rijdt nu beheerster en is voorspelbaarder met het gesloten voor mij uit zijn slaap deed ontwaken. Hij zag er nog steeds differentieel. betoverend uit in de Lime Rock paddock op een zonnige sepDe gerenommeerde coureur Derek Hill, zoon van wereldtemberdag. De enige overlevende van een ondertussen legenkampioen Phil Hill uit 1961, testte de wagen in aanloop naar darisch drietal. Als de motor wordt gestart, zet je instinctief de Goodwood Revival van 2011. In de Tourist Trophy klom een stap achteruit. Het gebrul is indrukwekkend. hij naar de tweede plaats op een natgeregend circuit. In de Pers jezelf in de strakke kuipzetel en je ziet meteen de onboard video is te zien hoe Hill vrijwel permanent zijwaarts acht velocity stacks (de ‘luchthoorns’) onder de plexi afdekgaat, ondertussen de wagen sturend met één hand. Ze einplaat op de motorkap. De enorme welvingen van de wielkasdigden dat jaar uiteindelijk derde. Hill: ten zorgen voor nog meer drama. Dit is ‘Het was één van de meest memorabele een racemonster zoals ze vandaag niet Het weggedrag van ervaringen achter het stuur voor mij. meer gemaakt worden. Het dashboard De wagen gedroeg zich fantastisch in is vrij rudimentair maar wel uitgerust de Tipo 151 doet de regen. Het kwam er voor mij op aan met moderne zuurstofsensoren voor een wat denken aan om heel precies te sturen en te doseren, optimale verbranding. de Lancia Stratos gezien ik tegen een GTO racete. Dat De koppeling reageert vrij scherp en was voor een groot deel te danken aan katapulteert je vooruit alsof je een schop het gesloten differentieel.’ onder de kont krijgt van een olifant. Het enorme koppel sluit In 2013 nam Hill opnieuw het stuur van de 151 tijdens perfect aan bij het woeste design van de wagen, de lay-out een ochtendlijke pre-24h race in Le Mans. ‘Het voelde specivan de pedalen is wat je verwacht in een racewagen en het aal, maar… het is goed dat er vandaag chicanes zijn. Rechtschakelen gaat opvallend soepel en precies. Deze wagen door over de Mulsanne met deze wagen moet beangstigend produceert meer geluid dan een luchtbombardement uit geweest zijn vroeger, echt iets voor allesdurvers.’

WOII, zo lijkt het. Met het achterdifferentieel op ‘lock’ is ook In 2014 eindigde de wagen tweede algemeen op de de onvoorspelbaarheid waar hij vroeger voor bekend stond,

28 | NUMMER 12 - MAART 2020 | DRIETAND

Deze acht kelken vaan de Webers is wat de piloot ziet als hij over zijn motorkap kijkt.

verdwenen. In deze hoedanigheid is dit een wagen waarmee je gerust het circuit op kan. Zijn weggedrag doet wat denken aan de Lancia Stratos. De remmen doen het goed en ook mijn vooroordelen over onderstuur moet ik bijstellen. Laten we ook niet vergeten dat de wagen minder dan een ton weegt. De wagens wogen respectievelijk 973 kg (151-004), 975 kg (151006) en 981 kg (151-002). Het rijden went snel en van zodra je het gaspedaal indrukt, klimt hij als een razende naar de rode lijn van de 8.300 tpm. Met dezelfde verschroeiende kracht scheurden ze 57 jaar geleden met de 151 aan snelheden van 314 km/u over de Autostrada en de Mulsanne. Nooit eerder reed ik met een meer charismatische macchina. Hij brengt je helemaal terug naar de tijden van weleer.

Ik krijg maar niet genoeg van deze sensatie, tot Joe in de pitlane het signaal krijgt dat we moeten stoppen om een boete te vermijden voor het overschrijden van de decibel-limiet.

Tijd om dit mythische beest terug naar zijn stal te brengen.

Wat zou dit geven op Le Mans of Le Mans Classic? Dit moet

ik zeker suggereren aan de eigenaar van de enige overblijvende Tipo 151. Hij zou voor een episch spektakel zorgen.

Grazie, Maestro We mogen Giulio Alfieri dankbaar zijn voor de Tipo 151.

Hoewel het verhaal eindigde nog voor het goed en wel was begonnen, heeft hij ons een fenomenale macchina nagelaten.

Het concept van Alfieri was heel ambitieus maar werd ontwikkeld met beperkte middelen. We kunnen enkel gissen naar het mogelijke palmares van de monsterachtige 151, mocht hij zijn volledige potentieel benut hebben. Hoe dan ook, de Tipo 151 zorgde ervoor dat de Drietand in de jaren zestig nog één keer snoeihard kon uithalen. En met de 151-006 leeft de legende tot op vandaag verder.

Dank aan: de eigenaar, Joe Colasacco, Derek Hill, Peter Leahey, Michel Bollee, Willem Oosthoek, Maserati Classiche, Lime Rock circuit, Doug Blair en de Cennini collection (België).

DRIETAND | NUMMER 12 - MAART 2020 | 29

Pionieren in West-Vlaanderen

30 | NUMMER 12 - MAART 2020 | DRIETAND

Een nieuw jaar met nieuwe activiteiten op de kalender. Hoe kunnen we beter reclame maken voor wat komen gaat, dan door kort terug te blikken op een activiteit van het voorbije jaar. We gaan terug naar de zomer 2019, meer bepaald de 23ste juni.

Tekst: Steven Decock | Foto’s: Karine Roosens

Om 09u00 verzamelden we in het D-Hotel te Kortrijk, waar we de dag startten op het binnenplein van het hotel met een ontbijtbuffet. Met onze - hoe kan het ook anders - snoet in de eerste zonnestralen van de dag. Het D-hotel heeft een speciaal plaatsje in ons clubhart, omdat we er 10 jaar geleden onze allereerste rondrit eindigden. Net als in ons geboortejaar, stalden we onze bolides uit op de gereserveerde parking van hotel. Ze mochten er krachten opdoen tot we na een verkwikkende koffie startten met de effectieve rondrit. De keuze viel deze keer op een stuk van de prachtige Pionier-route.

Deze route loopt grotendeels over het Duitse bezettingsgebied uit 14-18 in onze regio. De “Pioniere” waren Duitse genietroepen die instonden voor de bouw en het onderhoud van de loopgraven, bunkers, veldhospitalen enz… Het werd een boeiende rondrit langs onder andere Wervik, Bousbecque, Comines, Mesen en Warneton. Met een fotozoektocht op de schoot volgden we de bepijlde route, alert om toch maar geen enkele afbeelding te missen en de volgorde juist te noteren. En niet alleen de oorlogsmonumenten tijdens de rondrit waren imposant. We hielden ook even halt om de beentjes te strekken aan Memorial Christmas Truce in Comines-Warneton. Dit was de plaats waar op

Kerstmis 1914 de oorlogsvoerende partijen een wapenstilstand hielden met een voetbalwedstrijdje om de oorlog even te vergeten.

We eindigden onze rondrit ten huize van clublid Frank Messely. Onze wagens vonden strak geordend op het gras, tussen de bomen. We waren amper geparkeerd of we werden al met open armen ontvangen door het gastgezin. Gecharmeerd door de mooie tuin en de goede ontvangst, genoten we met een aperitief in de hand. We lieten ons culinair verwennen door topchef Roel Vanhoveen en werden getrakteerd op een ware modeshow. Toen iedereen de nieuwe clubkledij pastte, zat de sfeer er pas écht goed in. Tenslotte konden we onze kennis omtrent de diverse houtsoorten en aanverwante producten bijschaven tijdens een rondleiding op het bedrijf van Frank. Boeiend om de kennis van de expert te mogen ontdekken en naast de uitleg ook letterlijk de sfeer en geur te mogen opsnuiven.

Het was dan ook een waar plezier om uitgebreid te kunnen tafelen in dit unieke kader. We kijken terug op een bijzonder geslaagde, leerrijke en zonovergoten dag, met grote dank aan Frank en Cathy voor de meer dan goede ontvangst en organisatie van de dag. Een super initiatief!

DRIETAND | NUMMER 12 - MAART 2020 | 31

32 | NUMMER 12 - MAART 2020 | DRIETAND

Tekst: Alec Lavaerts | Foto’s: Alec Lavaerts & Maserati

De toekomst van ‘Il Tridente’ op het Brusselse autosalon Op het Brusselse autosalon lichtte Maserati een tipje van de sluier van zijn nabije toekomstplannen en profiteerde meteen van de gelegenheid om enkele exclusieve versies te introduceren.

Toekomst Voor de nabije toekomst heeft ‘Il Tridente’ heel wat in petto. Zo zal het volledige gamma een facelift ondergaan. Men voorziet een nieuw model met een hoog sportgehalte en hoogstwaarschijnlijk uitgerust met een V6 hybride motor. Volgend jaar zullen zowel de GranTurismo als GranCabrio een opvolger kennen, geflankeerd door een nieuwe kleine SUV. In 2022 en 2023 voorziet men vervanging voor de rest van het gamma. Zowel de Quattroporte als de Levante zullen dan opgevolgd worden door nieuwe modellen met eventueel elektrische aandrijving, aldus volgens de huidige stand van zaken.

Brussels Motorshow Op de Maserati-stand kon je in Brussel de exclusieve Levante Trofeo bewonderen. Uitgevoerd in Rosso Magam is dit de uitvoering van de Levante voorzien van een 3,8-liter V8 bi-turbo die goed is voor 580 pk bij 6.250 tpm en een topsnelheid van net geen 300 km/u. De Levante Trofeo wordt geleverd met het Integrated Vehicle Control System (IVC) én een speciale ‘Corsa’ (Race) rijstand met Launch Control-functie voor een unieke rijbeleving. Esthetisch onderscheidt Maserati’s krachtigste SUV zich door een nieuwe aluminium motorkap met dubbele ventilatieopeningen, 21 inch gesmede aluminium velgen, een carbon voorsplitter, dubbele lamellen in de zwarte grille, zijskirts, een carbon achterdiffuser en Trofeo-emblemen.

Daarnaast pronkte de Ghibli Royale die in Brussel de lancering van de Royale special editions symboliseert. Deze

uitvoering brengt ode aan de Royale, de laatste gedaante van de Quattroporte III, waarvan er tussen 1986 en 1988 slechts 51 exemplaren de fabriekspoorten in Modena verlieten.

Van de nieuwe Royale special editions voor de Ghibli, Levante en Quattroporte worden slechts 100 exemplaren geproduceerd. Ze zijn verkrijgbaar met zowel de 275 sterke 3 liter dieselkrachtbronnen als de 350 en 430 pk sterke 3 liter benzinemotoren. Deze exclusieve versies zijn leverbaar in twee unieke blauwe en groene carrosseriekleuren: Blu Royale en Verde Royale. De elegante uitstraling van deze modellen wordt verder aangezet door 21” Anteo Staggered Anthracite-velgen voor de Levante Royale en Titanium Anthracite-velgen voor de Ghibli en Quattroporte. In alle gevallen is het design ervan exclusief aan deze serie voorbehouden en worden ze gecombineerd met zilverkleurige remklauwen.

De Royale-interieurs zijn voor alle drie modellen gebaseerd op de GranLusso-uitrusting en krijgen Zegna PELLETESSUTA™ Cuoio of two-tone Pieno Fiore leer in Black/Cuoio. Zegna PELLETESSUTA™ is een geweven leersoort die exclusief wordt vervaardigd voor Maserati-interieurs. In de productie ervan worden aloude Italiaanse tradities gecombineerd met de innovatieve technologieën van vandaag, en worden dunne strips Nappaleer aangewend om een ultraluxueuze ‘stof’ te creëren die licht, zacht en duurzaam is.

Hoogglans afwerking (Metal Net voor de Levante, Ebony voor de Ghibli en Black Piano voor de Quattroporte) en een opvallend ‘One of 100’ plaatje maken eveneens deel uit van

DRIETAND | NUMMER 12 - MAART 2020 | 33

Trofeo uitvoering van de Levante in Rosso Magana. Esthetisch onderscheidt Maserati’s krachtigste SUV ondermeer door 21 inch gesmede aluminium velgen.

de Royale-uitrusting. Andere voorbeelden zijn het Bowers&Wilkins Sound System, een elektrisch sunroof en privacy glass. Verder zijn de Royale special editions meer dan compleet, dankzij onder meer de standaard Cold Weather, Premium en Driving Assistance Plus pakketten. Bovendien beschikken de Maserati Levante, Quattroporte en Ghibli Royale over geavanceerde Advanced Driving Assistance systemen, om actief te kunnen reageren op mogelijke gevaren in het verkeer en om het comfort en de veiligheid van bestuurder en passagiers te verhogen.

Net als de overige uitvoeringen vertrouwen ook de Royale special editions op het Maserati Touch Control Plus (MTC+) systeem, een 8,4 inch bedieningsconcept met touchscreen dat centraal in het dashboard zeer eenvoudig te bedienen is. Het MTC+ stuurt alle belangrijke functies aan, waaronder de voorstoelverwarming, ventilatie, stuurwielverwarming en bediening van het zonnescherm achter (indien gekozen). Ook toont het scherm de situatie achter de auto via de achteruitrijcamera, inclusief geleidelijnen voor extra comfort.

Het geavanceerde systeem is geschikt voor zowel Apple CarPlay® als Android Auto®. Voor iPhone® gebruikers

34 | NUMMER 12 - MAART 2020 | DRIETAND

functioneert Apple’s Siri® als een persoonlijke assistent en voert hij taken uit op basis van stembediening. Via natuurlijk gesproken woorden en zinnen is het mogelijk om te bellen, muziek, berichten en reminders te raadplegen, websites te bezoeken en meer. Vanaf maart 2020 worden de eerste leveringen verwacht.

De absolute top Tenslotte prijkte Maserati’s absolute topmodel, de Quattroporte in GranSport-livery op de stand in Brussel. Afgelopen jaar kreeg de Quattroporte talrijke aanpassingen, waaronder een nieuwe transmissiepook die het schakelen natuurlijker zou laten verlopen, en nieuwe lichtmetalen velgen. Het Maserati Touch Countrol (MTC+) en het infotainmentsysteem werden eveneens geoptimaliseerd, met nieuwe graphics en nieuwe bedieningselementen voor de klimaatregeling. Voortaan is de Quattroporte tegen meerprijs met de lederen bekleding ‘Pieno Fiore’ leverbaar, gelauwerd om zijn natuurlijke en zachte structuur en zijn unieke karakter. Specifiek voor de Quattroporte GranSport heeft Maserati ook esthetische wijzigingen doorgevoerd, waaronder een andere voorbumper en nieuwe zijschorten.

Club kledij bestelformulier Bestellen kan per mail (davy@maseraticlubmf.be) of door persoonlijk af te geven aan bij een Maseratisti Fiamminghi bestuurslid.

MF Lidnr:

Naam:

Leverings adres:

Dames Polo ( S / M / L / XL / XXL ) Aantal ________ Prijs : € 45 /stuk

Totaal : ________

Heren Polo ( S / M / L / XL / XXL ) Aantal ________ Prijs : € 45 /stuk

Totaal : ________

Dames jas ( S / M / L / XL / XXL ) Aantal ________ Prijs : € 90 /stuk

Totaal : ________

Heren jas ( S / M / L / XL / XXL ) Aantal ________ Prijs : € 90 /stuk

Totaal : ________

Totaal (incl BTW) : _______________

Na overschrijving op onze club rekening wordt de kledij opgestuurd naar bovenstaand, door u aangegeven, leveringsadres.

IBAN: BE87 7512 0400 6194 / BIC: AXABBE22 Met vermelding “Club kledij - <uw naam>”

Club kalender 2020 MF

15

maart

15 maart

M&G - GTA - bezoek brouwerij - diner

Tienen

MF

24-26

april

24-26 april

Buitenlandrit Friesland - 11 steden tocht

VOLZET!

INFO 23-30

mei

23-30 mei

Eataly - organised by Wim & Gretel

VOLZET!

MF

juni

7 juni

M&G

n.n.b

MIR 25-28

juni

25-28 juni

MIR - Zweden

Bastad (SE)

INFO 29-30

augustus

29-30 augustus

Concours d’elegance Paleis Soestdijk

Baarn (Nl)

MF

6

september

6 september

M&G - Italian Classic Car Meeting

Seraing

MF

11-13

september

11-13 september Buitenlandrit

Bergamo (IT)

INFO 18-20

september

19 september

Golden Classic festival

Lauwe

MF

20

september

20 september

M&G - Golden Classic

Lauwe

MF

18

oktober

18 oktober

Binnenlandrit - Mechelen

Mechelen

MF

28

november

28 november

Pré-nieuwjaarsreceptie

n.n.b.

7

DRIETAND | NUMMER 12 - MAART 2020 | 35

Classiche Masters: 12 specialisten bundelen hun krachten Tekst: Frank Rameckers | Foto’s: Rutger-Jan Cleiren, Jasper De Smet, Joris Claeys, Pedro Cappelle

T

ijdens de laatste Rétromobile sprak ik Joris Claeys, de man achter “Classiche Masters”.

In Parijs vond immers de lancering plaats van het boek waarin deze 12 deelnemende specialisten zich presenteren.

Joris, wat was het doel om Classiche Masters in Parijs te presenteren?

“Eerst en vooral was dit de voorstelling van ons boek aan het grote publiek, maar ook aan alle partners die eraan hebben meegewerkt. Daarnaast wilden we de verschillende ‘Masters’ samenbrengen. Uiteindelijk zijn negen van de twaalf ateliers naar Parijs afgezakt. Ook Fabio Collina van Maserati Classiche, Cristiano Bolzoni van Maserati Academy en dottore Adolfo Orsi waren van de partij, samen met de voorzitters van verschillende Maserati clubs en Peter Straub, de president van alle clubs wereldwijd. Er heerste een bijzondere dynamiek en de sfeer was goed en zeer collegiaal, ook onder de workshops die in feite elkaars concurrenten zijn. Het streefdoel om klassieke Maserati’s meer in de spotlight te zetten, was de grote verbindende factor. Voor ons was dit een zeer belangrijke week; we kunnen verder bouwen op de fundamenten die er nu liggen”.

Wie wil je hiermee bereiken?

“Er is enerzijds de voor de hand liggende doelgroep van Maseratisti. Mensen die gepassioneerd zijn door het merk, een klassieke Maserati in bezit hebben of er aan denken om er eentje te restaureren. Daarnaast is er een meer ‘aspirationele’ doelgroep. Dan heb ik het over classic car liefhebbers

36 | NUMMER 12 - MAART 2020 | DRIETAND

die de Maserati GT’s pas ontdekt hebben.

Of mensen die in hun hart stiekem altijd een zekere bewondering voor het merk gevoeld hebben, maar het nooit hebben aangedurfd om de stap effectief te zetten.

Er heerst veel onwetendheid en er zijn volop vooroordelen en misverstanden over het merk. Wij laten zien dat er vandaag bijzonder professionele ateliers bestaan die deze wagens door en door kennen.”

Joris gaat verder: “In Parijs wilden we ons kenbaar maken aan het wereldje van notabelen en prominenten in de Europese classic car scene. Velen wisten al wel dat we gepassioneerd bezig zijn rond het merk Maserati, maar na onze doortocht op Rétromobile is het duidelijk geworden met welke sérieux we het aanpakken”.

Hoe was de samenwerking met Maserati ?

“We zijn in Modena ontvangen voor een interview met Fabio Collina (die op zijn eentje de volledige Maserati Classiche afdeling vertegenwoordigt) en Ermanno Cozza, het levende geheugen van Maserati. Met Cozza hebben we een rondleiding gekregen en foto’s mogen nemen in het archief. Beiden kregen dan ook een apart hoofdstuk in het boek. Veel verder is de samenwerking tot nu toe niet gegaan. Onze hoop om de naam ‘Maserati Masters’ te mogen gebruiken, bleek jammer genoeg ijdel en in zekere zin heb ik hier ook wel begrip voor.

Er komen wellicht wel vaker vreemde snuiters aankloppen vol wilde plannen en brandende ambitie om iets rond Maserati te doen. Het is eerst aan ons om aan te tonen dat het menens is en dat ons initiatief respectvol omgaat met het erfgoed van Maserati. We zien later wel of er een meer verregaande

Het team van Mistral Classics uit Lauwe, - één van de twaalf Classiche Masters - voor de lens van Rutger-Jan Cleiren (Bruut Collective).

samenwerking in zit. Toen Fabio Collina en een collega van tenslotte reisden we over de grote plas naar de USA voor een Maserati Academy op bezoek kwamen, was net een deel van interview met Ivan Ruiz, gekend van zijn website TheCarNut. de Masters aanwezig, waaronder Leo Peschl, Andy Heywood com en iemand die doorheen zijn lange carrière als collectiovan McGrath, Math Niessen van Venlo Classic Cars, Patrick neur menig Maserati restaureerde”.

Hanssens van Mistral Classics, vader en zoon Candini, Franco Tralli, etc. Iedereen was razend enthousiast over ons Hoe lang ben je met de voorbereidingen bezig initiatief en dat zal de mannen van Maserati niet ontgaan geweest? zijn. Francesca Tralli getuigde zelfs dat haar vader dertig jaar “De eerste keer dat ik het idee voor dit concept opperde aan jonger was geworden toen hij zag hoe er terug leven werd Marc Sonnery, die uiteindelijk het boek zou schrijven, was engeblazen in zijn geliefde merk. Men wist kele dagen na de geboorte van onze zoon, Onze missie is om ons te vertellen dat er in de aanloop naar in augustus 2017. Over het boek zelf hebde lancering van het nieuwe model in klassieke Maserati’s ben we uiteindelijk 18 maanden gedaan, mei er ook binnen de Classiche afdeling met de eerste bezoeken en interviews meer in de spotlight van Maserati één en ander op til zou zijn. halverwege 2018 en het afgewerkte boek te zetten.

Onze timing had dus niet beter kunnen dat tien dagen vóór de start van Rétromozijn. Anderzijds blijf ik bijzonder nuchter: bile van de persen rolde. Perfect timing.” we wachten niet af, maar bouwen geduldig verder aan ons verhaal en blijven openstaan voor een samenwerking”.

De selectie van de 12 ateliers, hoe is die tot stand gekomen en wat waren de criteria?

Naast de 12 Masters, wie heeft nog meegewerkt aan “We zochten ateliers met een fundamentele kennis en een het boek, je noemde al Collina en Cozza? bewezen ervaring in het onderhouden en restaureren van “Het voorwoord werd geschreven door Peter Straub, voorzitklassieke Maserati GT’s. Sommige van onze Masters zijn al ter van de Zwitserse Maserati club en hoofd van de ‘Confedecennialang bezig, zoals McGrath in het Verenigd Koninkrijk rence of Maserati Club Presidents’. We werden ook ontof Candini en Tralli in Italië. Anderen zijn zich pas de laatste vangen in het huis - of beter gezegd museum - van Dottore vijf à tien jaar gaan toeleggen op het merk. Nog anderen zoals Adolfo Orsi, kleinzoon van Adolfo Orsi Senior, die in 1937 het Le Trident in Frankrijk en Limacher in Zwitserland zijn dan bedrijf kocht van de gebroeders Maserati. Fabio Collina en Erweer officiële Maserati verdelers. Maar allemaal hebben ze de manno Cozza kregen zoals gezegd ook elk een hoofdstuk. En expertise. Naast hun kennis en ervaring was er echter ook een

DRIETAND | NUMMER 12 - MAART 2020 | 37

Negen van de twaalf ateliers zijn naar Rétromobile in Parijs afgezakt voor voorstelling van het ‘Classiche Masters” boek aan het grote publiek.

tweede belangrijke vereiste: dat ze trotse ambassadeurs zijn van het merk. Het moesten ondernemingen zijn die zich duidelijk profileren als experts op het gebied van klassieke Maserati’s en met het merk naar buiten komen. Op onze zoektocht zijn we heel wat vakmensen tegengekomen met kennis van zaken en gouden handen, maar vaak voldeden ze niet aan de tweede vereiste. Het waren vaak ook ateliers die zich niet in Maserati specialiseerden. In onze selectie zijn we tevens op zoek gegaan naar de partners die de onderlinge concurrentie weten te overstijgen. Ze beseffen dat ze uiteindelijk meer bereiken wanneer ze samenwerken, dan wanneer ze elk op hun eigen grote gelijk blijven kamperen. Meer appreciatie voor het merk betekent immers meer Maserati’s die ‘gered’ worden en terug de weg op gaan. En dus een grotere taart om onderling met elkaar te verdelen”.

Waaraan moet iemand voldoen om toe te treden?

“Op Rétromobile hebben we veel mensen gesproken die we al kenden, maar ook verschillende ateliers die nog niet tot de partners behoren. Allen wilden zich aansluiten bij ons platform. Want naast het boek is er onze website www.classiche-

38 | NUMMER 12 - MAART 2020 | DRIETAND

masters.com, waar we sterk inzetten op het netwerk en de communicatie tussen de masters onderling. In de komende weken evalueren we de verschillende aanvragen. Het moeten zoals gezegd teamplayers zijn die het grotere plaatje zien.”

Het boek is in eerste instantie bedoeld voor klanten van de 12 of zie je het ook in de boekenkast van de Maserati bezitter komen?

“Wij zien het bij voorkeur in de boekenkast van elke classic car lover belanden. Het bevat een schat aan waardevolle informatie voor elke Maserati eigenaar, maar daarnaast is het gewoon een vlot geschreven boek, met een moderne lay-out en uitstekende fotografie. Het leest als een trein, al zeg ik het zelf. De wagens zijn de rode draad, maar het gaat ook over de passie en het ambacht en de verschillende personaliteiten van de masters. Het boek is doorspekt met anekdotes, humor en interessante weetjes. Achteraan is een volledig overzicht opgenomen van alle chassisnummers van de klassieke Maserati GT’s. Het meest onverwachte compliment kreeg ik van mijn echtgenote. De liefhebberij voor classic cars heb ik bij ons thuis volledig voor mijn rekening genomen, maar toen

ze voor het eerst door het boek bladerde, riep ze verrast uit “hey, dit is eigenlijk nog wel interessant om te lezen!”. Missie volbracht, dacht ik toen.

Wat is jullie strategie voor de komende vijf jaar, wat willen jullie bereiken?

“We willen de appreciatie voor klassieke Maserati’s naar het niveau tillen dat ze eigenlijk verdienen. Op korte termijn gaan we de website sterk uitbreiden. We zijn nu volop bezig met een profielpagina voor elk productiemodel, te beginnen met de 3500GT. We stoppen bij de Quattroporte III. Wie vandaag informatie zoekt over klassieke Maserati’s vindt die soms maar heel versnipperd terug. En dan nog vaak op websites die uit de beginjaren van het internet dateren. Met een frisse en moderne website willen we hier verandering in brengen. Er is immers ook een belangrijke generatiewissel gaande onder classic car eigenaren. We kunnen niet langer enkel en alleen steunen op de zeventig plusser wiens droomwagen als adolescent een Maserati Sebring was. Gelukkig hebben deze wagens alles in huis om het hart van elke oldtimerliefhebber sneller te doen slaan: een motor met racing pedigree, een handgemaakt koetswerk met Italiaans design, een geluid om van te zwijmelen en een rijervaring die ongeëvenaard is in vergelijking met veel wagens uit dezelfde periode. Daarnaast roepen we een forum in het leven waar de Masters onderling ervaring en informatie kunnen uitwisselen. We dromen van een magazine waarin we de sterkste verhalen van de verschillende clubs uit de hele wereld verzamelen, aangevuld met eigen content. Of misschien een jaarboek? Ook de organisatie van events voor klassieke Maserati’s ligt op de tekentafel, een volgende deelname aan Rétromobile en ga zo maar door.

Wat zijn de resultaten van de deelname aan Rétromobile?

“We verkochten flink wat boeken, onder andere ook aan

verschillende boekhandels die zich spontaan hebben aangeboden om ons boek in hun aanbod op te nemen. Bezoekers op onze stand kwamen uit alle windstreken, inclusief een fantastische delegatie van echte classic Maserati collectioneurs uit Libanon. We kregen ook behoorlijk wat journalisten en fotografen over de vloer, leden van Maserati Clubs en mensen die websites en registers over Maserati bijhouden.

En daarnaast waren er natuurlijk ook veel Maserati eigenaren, mensen die met een restauratieproject bezig zijn of er van dromen. Verschillende Masters hadden onze aanwezigheid op Rétromobile mee ondersteund en konden van onze stand gebruik maken om klanten en prospecten te ontvangen.

We zien mekaar dan volgend jaar opnieuw op Rétromobile?

“Zeker weten. Maar dan nog bigger, better and stronger!”

Joris, dank voor het gesprek en veel succes!

Clubleden kunnen het boek bestellen aan de gereduceerde prijs van 75 euro door het gebruik van onderstaande promocode. www.classichemasters.com Promocode “DRIETAND” (geldig tot 22 april 2020)

DRIETAND | NUMMER 12 - MAART 2020 | 39

40 | NUMMER 12 - MAART 2020 | DRIETAND

TONY’S MASERATI #2

Het mysterie van de A6GCS En waarom het chassisnummer zo belangrijk is

W

ie een classic car koopt, kan niet om het chassisnummer heen. Dit nummer vertelt je meer over de historiek van de wagen en dat is belangrijk voor de waardebepaling. Zeker voor wagens waarmee geracet is – wie zat aan het stuur, welke races werden met de wagen gewonnen, enz.

Maar hoe kom je achter dat zo belangrijke chassisnummer? Als auteur van het 1.500 pagina’s tellende boek over de ontwikkeling én geschiedenis van de Fiat 8V inclusief alle afgeleiden die werden gebouwd bij Siata, deel ik graag mijn ervaring met Maseratisti.

Ik illustreer dit met de zoektocht naar de roots van de Maserati A6GCS. Begin bij het begin Italiaanse wagens die voor de openbare weg werden gebouwd, geven doorgaans geen problemen gezien ze allemaal ooit geregistreerd werden. Als je de nummerplaat kent en goede contacten hebt, vind je makkelijk de inschrijvingsdocumenten die verbonden zijn aan Italiaanse registratienummers.

Op dit document staan chassis- en motornummer, eerste eigenaar, enz. vermeld. Klaar!

Competitiewagens: een uitdaging Wagens die voor de racerij werden gemaakt, zijn een ander verhaal. Gezien ze meestal zonder nummerplaat het circuit

DRIETAND | NUMMER 12 - MAART 2020 | 41

opgingen, begint de zoektocht in dat geval bij lijsten met chassisnummers. Vaak tonen ze welke auto waar heeft gereden en wie er aan het stuur zat. Vooral bij wagens met een klein productieaantal kan je veel te weten komen via die lijsten, gezien de wagens vaak van elkaar verschillen in de details. Bij grotere productieaantallen is het moeilijker om het chassisnummer van een specifieke wagen te achterhalen.

42 | NUMMER 12 - MAART 2020 | DRIETAND

Op zoek naar de enige echte Maserati A6GCS En wat te denken van de Maserati A6GCS die u op deze paginaâ&#x20AC;&#x2122;s ziet? Het is een vroege A6GCS/53 met de mooie twee bovenliggende nokkenassen en dubbele ontsteking. De foto werd genomen op de stand van Tony Pompeo tijdens de International Motor Sport Show in New York in februari 1954.

Oude kranten vermeldden dat de Carrera Mexico-winnende Lancia D24 van Fangio naast deze Maserati stond, met aan de

andere kant een mooie Bandini. Daarbij ook nog twee Siatas, een 300BC en een 208/S Spider. Verder op de show stonden de Alfa Romeo BAT 7, enkele Ferrari’s, OSCA, Nardi en andere merken. ‘Een Maserati’… Deze dus. Maar over welke auto gaat het precies? Het Britse magazine Autosport beschrijft over 4 pagina’s de New York Show en er staat letterlijk dat de A6GCS/53 de tweede is in de USA. En dat hij al verkocht was aan iemand in Californië...

We brengen er Charles Rezzaghi bij, eigenaar van Mille Miglia Motors in San Francisco. Over hem vind ik een klein artikel terug in de krant van 19 November 1953: twee Italiaanse sportwagens (een Ferrari en een Maserati) werden op de kade gelost uit de SS Vesuvio en worden tentoongesteld op de San Francisco Motor Sports Show in het ‘Civic Auditorium’ eind November 1953. Welke Maserati is deze dan? Volgens de fabrieksdocumenten was A6GCS/53 #2053 de eerste Maserati

DRIETAND | NUMMER 12 - MAART 2020 | 43

voor de Amerikaanse markt, gefactureerd aan Tony Pompeo voor de Roadster Show.” Mét foto en duidelijk een A6GCS/53.

(Ducati Motors, New York) op 30 oktober 1953. Welke auto Toch een stapje in de goede richting? werd dan gelost op de kade in San Francisco? Zou het over Zou het dan kunnen dat Rezzaghi de A6GCS/53 had dezelfde auto kunnen gaan … #2053 gefactureerd op 30 oktobesteld via Tony Pompeo en dat de wagen eerst op de World ber? Dit lijkt me snel om dan al half november in San FrancisMotor Sport Show in Madison Square Garden werd gepresenco aan te meren. Vandaag, 28 januari 2020, dan toch een foto teerd alvorens per Flying Tiger naar San Francisco te vliegen? gezien van de SF Motor Sports Show in November ‘53 met op Kan zeker, maar ik twijfel nog. Vooral omdat in diezelfde de stand van Rezzaghi, een Ferrari 340 Mexico (0224AT), een krantenartikels staat dat Rezzaghi hem rechtstreeks via zijn OSCA MT4, een gloednieuwe A6GCS/53 agent in Italië kocht ... duh! Er waren April 1954 verschijnen en een A6GCS van het oudere type, à la toen twee officiële dealers buiten de Fritz Koster – waarschijnlijk de auto die fabriek in Italië: Mimmo Dei in Rome en er twee A6GCS aan Rezzaghi verkocht naar Bob Gillespie.

Franco Cornacchia in Milaan. Of het zou de start van de Pebble een tweedehands geweest moeten zijn.

Maar nu staan we nog nergens. Hoe Beach Road Races één foto een mens kan doen twijfeTweedehands.it, ha? len. Met Rezzaghi komen er zelfs nog En het verhaaltje gaat natuurlijk nog meer vraagtekens. Er is namelijk nog een show, de Oakland even door, want er verschijnen in April 1954 twee A6GCS aan Roadster Show van 22 t/m 28 februari 1953. Het krantenartide start van de Pebble Beach Road Races. Een ervan is eigenkel schrijft letterlijk: “Een van de belangrijkste wagens is een dom van Bill David uit San Francisco. Kocht hij de auto die nieuwe Maserati, de enige van dit type buiten Italië, op de Charles Rezzaghi exposeerde op de Oakland Roadster Show? stand van Charles Rezzaghi. Hij had toestemming verleend De tweede Maserati is een A6GCS van het vroegere type, de om de wagen tentoon te stellen in Madison Square Garden auto waar ik eerder al over sprak en sterk lijkt op die van Fritz eind januari en werd dan overgevlogen naar San Francisco Koster... Wordt vervolgd!

Tony Adriaensens woont en werkt in Antwerpen en groeide op in een gezin waar grafische kunst, fotografie en auto’s alom present waren. Hij erfde de autosportmicrobe van zijn vader, die een grote passie had voor motorsport en F1 in het bijzonder. Tony begon op vroege leeftijd met autoboeken verzamelen en was vooral geïnteresseerd in Italiaanse auto’s, met name de Alfa Romeo GTA. Omdat hij in bestaande boeken onvoldoende detailinfo kon vinden, besloot hij om ze dan maar zelf te schrijven. Zijn eerste boek ‘Alleggerita’ verscheen in 1994, gevolgd door een tweede project, genaamd ‘Ottovu’, een prachtig tweedelig boek over de Fiat 8V- en Siata-derivaten. Vandaag werkt Tony aan een driedelig boek over het sports car racen in Californië in de jaren ‘50.

Dit driedelige werk telt 1560 pagina’s en heet ‘Weekend Heroes 2’. Meer info op www.corsaresearch.com

44 | NUMMER 12 - MAART 2020 | DRIETAND

Tekst: Wim Provoost

Famosi Maseratisti #6

Girls just wanna have a Maserati

Met de klok mee: R&B zanger Tyrese Gibson, Kylie Minogue, Katy Perry, Britney Spears en Gwen Stefani.

W

at hebben celebrities toch met Maserati?

Het is niet de allerduurste hypercar, geen elektrische hipsterbak en ook geen patserige Duitser. Feit is dat veel vrouwelijke popsterren een zwak hebben voor de Drietand. Classy en excentriek, luxueus en eigenzinnig, verfijnd maar met een passioneel kloppend Italiaans hart dat rauw kan brullen.

Wie hebben we allemaal? Er is Kylie Minogue met een zwarte Maserati GranTurismo S. Je ziet haar nauwelijks zitten achter het stuur, maar niettemin: very stylish.

Ook R&B zanger Tyrese Gibson wordt regelmatig gespot in zijn witte Maserati GranTurismo. Hiphoppers en Italiaanse luxe-GT’s, het blijft een onvermijdelijke combinatie. Ook Britney Spears bezit verschillende Maserati’s, waaronder een witte GranTurismo convertible.

Ze heeft zelfs een song waar ze de Drietand bezingt: “You want a Maserati? You better work bitch”.

We geven haar volledig gelijk – geen betere bestemming voor haar royalties dan een nieuwe Maser.

Singer-songwriter, tv-presentator en fashion icon Gwen Stefani houdt het bij een Quattroporte. Hij brengt haar van punt A naar punt B – snel, comfortabel en in stijl.

Kortom, een echte Maseratista.

En dan is er nog Katy Perry. Zij houdt van Maserati’s die mooi aansluiten bij haar persoonlijkheid: exuberant, luid en decadent. Perry rijdt elke ochtend naar de studio in een felrode Maserati GranCabrio Fendi, een speciale editie die samen met het gelijknamige modehuis werd ontworpen.

Het moet niet altijd Blu Passione met Cuoio zijn.

DRIETAND | NUMMER 12 - MAART 2020 | 45

OOK DIT IS EEN MASERATI

#12

Tekst: Wim Cerstiaens

Alfa Romeo 8C Competizione

Z

oals reeds aangekondigd in de vorige aflevering van deze reeks, zullen we het deze keer hebben over de Alfa Romeo 8C Competizione.

In 2003 verraste Alfa Romeo iedereen op het Autosalon van Frankfurt met de voorstelling van een tweezits 8-cilinder sportwagen: de 8C Competizione. Een jaar eerder had designer Giugiaro al het idee van de door een Maseratimotor aangedreven Alfa gebracht in de gedaante van de Brera. Alfa Romeo gebruikte het design van dit prototype echter voor de ontwikkeling van de ‘gewone’ Bera. Voor het design van de 8C werd een andere weg ingeslagen. Hij werd in het eigen Centro Stile van Alfa Romeo ontworpen en verwijst zowel qua design als qua naam naar de rijke geschiedenis van Alfa Romeo in de racewereld. Het design van de wagen gebruikt onder andere elementen van de 33 Stradale – vaak omschreven als de mooiste auto aller tijden - en de Giulia TZ. Het effect bleef niet uit en de 8C Competizione kreeg dan ook enorm veel bijval in de pers en bij potentiële klanten. Jeremy Clarkson himself omschreef de auto als een kunstwerk. Er

46 | NUMMER 12 - MAART 2020 | DRIETAND

werden op korte tijd gigantisch veel orders opgetekend voor een auto die nog niet eens werd geproduceerd. Qua marketing kon dit tellen en Alfa kon niet anders dan de auto daadwerkelijk gaan produceren.

De overkoepelende Fiat-leiding vreesde echter dat Alfa

Romeo met de 8C te veel in het vaarwater van Maserati zou komen en daarom kregen zij in eerste instantie niet de toestemming om de 8C in productie te brengen. Met de komst van Antonio Baravalle als nieuwe CEO bij Alfa werd het 8C project echter nieuw leven ingeblazen. In 2006 werd de productie aangekondigd. Om de concurrentie met Maserati uit de weg te gaan werd de productie echter gelimiteerd tot 500 stuks en kwam de 8C in een hogere prijsklasse dan

La Bella Diva 2004 Maserati Quattroporte V in The Girl in the Spider’s Web (2018) The Girl in the Spider’s Web bouwt verder op de Millenium-trilogie van Stieg Larsson. Computerhacker Lisbeth Salander geraakt opnieuw verstrikt in een web van spionnen, cybercriminelen en corrupte overheidsagenten. Deze keer komt het tot een confrontatie met haar zus Camilla Salander (Sylvia Hoeks) die naar de andere kant is overgelopen. De slechte zus slaagt er echter in om te ontsnappen in een grijze Maserati Quattroporte V. Of niet? De scène zorgt alvast voor spektakel. Kijk zelf op YouTube. https://www.youtube.com/watch?v=lPUpk5ea3Mk

Maserati. De prijs in 2006 bedroeg 135.000 euro zonder BTW en taksen.

De productieversie van de 8C beschikt over een 4,7 liter 90° V8 Maseratimotor van 450 pk en heeft een maximaal koppel van 470 Nm, gekoppeld aan een cambiocorsa versnellingsbak. Het onderstel is afkomstig van de Maserati 4200 GT. Het koetswerk van de 8C is van carbon. Totaalgewicht is 1.585 kilo.

De eerste leveringen vonden plaats in 2007. Gezien meer dan 1.400 mensen de auto hadden besteld maar er onverbiddelijk slechts 500 werden voorzien, werd besloten om in 2010 ook 500 cabrioletversies te bouwen. Deze auto, de 8C Spider, heeft de beschikking over dezelfde 4,7 liter V8 als in de Competizione. Zowel de coupé als de Spider hebben talloze design-awards gewonnen.

Wie vandaag de dag zijn 8C nog heeft, heeft goeie zaken gedaan gezien de waarde veel hoger (tot vaak het dubbele toe) is dan de oorspronkelijke aanschafprijs. Het spijtige resultaat is dan ook dat de auto’s nauwelijks worden gebruikt en veelal in een collectie stilstaan. Zoals een echt kunstwerk.

DRIETAND | NUMMER 12 - MAART 2020 | 47

50Y

C114

Het resultaat van een Franco Italiaanse connectie Tekst: Alec Lavaerts | Foto’s: Onno Hesselink

D

it jaar bestaat de compacte Maserati V6 krachtbron exact een halve eeuw. Tijd om dit technisch pareltje eens goed onder de loep te nemen.

opteerde om de cilinderbanken onder een hoek van 90° te plaatsen. Een bijna onmogelijke constructie aldus sommigen critici. Bij de gemiddelde V6 bedraagt de hoek 60° om een zo regelmatig mogelijk ontstekingsinterval te bekomen. Een Giulio Alfieri kwestie van zoveel mogelijk onbalans te beperken bij lagere In het midden van de ‘Golden Sixties’ kwam Citroën met toerentallen. Toch slaagde Giulio er meesterlijk in om dit een ambitieus plan aandraven om een superversie van zijn probleem te omzeilen door het draaiende gedeelte perfect te succesvolle DS te ontwikkelen. De krachtbron van de DS, een balanceren! Door het gebruik van lichtmetaallegering weegde oorspronkelijke doorontwikkeling van de oude Traction Avant de zespitter slechts 140 kg. De boring bedroeg 87 mm, de slag motor, bleek niet krachtig genoeg voor het nieuwe vlaggen75 mm wat resulteerde in een totale cilinderinhoud van schip. Het ontbrak Citroën aan budget en vooral expertise 2670 cc. Gepaarde drijfstangen werden aan de 4x gelagerde om zelf een geschikt hart te ontwikkekrukas gekoppeld. Natte cilindervoerinIngenieur Alfieri len, dus daarom keek men uit naar een gen zorgden voor een efficiënte doorgoed alternatief. Reeds op het autosalon stroming van het koelwater. Om hogere ontwierp het van Genève in 1967 startten de eerste temperaturen te trotseren monteerde prototype van de gesprekken tussen Citroëns president men natrium gevulde uitlaatkleppen.

Pierre Bercot en Adolfo Orsi, toenmaliDe 2 ‘crossflow’ aluminium cilinderkopnieuwe V zes cilinder ge directeur en eigenaar van Maserati, pen met hemisferische verbrandingsin slechts 3 weken over de ontwikkeling van een geschikte kamers waren goed voor een compreskrachtbron. Die diende krachtig en comsieverhouding van 9 op 1. Elke kop pact te zijn met een cilinderinhoud onder de 2,8 l uit fiscaal herbergde 2 bovenliggende nokkenassen, door een centraal oogpunt. Na een grondige studie verklaarde Maserati’s techgeplaatste tussenas, aangedreven met behulp van kettingen. nisch directeur Giulio Alfieri een zes cilinder in V als meest Op zijn beurt werd de centrale as in beweging gebracht door ideaal. In de lente van 1968 sloot men een consensus om een kettingaandrijving vanaf de krukas. Aanvankelijk zorgden binnen de 6 maanden het eerste prototype klaar te hebben.

3 dubbele Webercarburatoren van het type 42 DCNF voor het Ingenieur Alfieri klaarde de klus in slechts 3 weken! De C114, nodige mengsel. Deze V6 van de eerste generatie, getypeerd zoals de codenaam luidt, bleek een technisch huzarenstukje. als C114-1, genereerde 170 DIN pk bij 5500 t/min. Het maxiGeïnspireerd op de vertrouwde V8 mat de nieuwe krachtbron male koppel van 23,5 mkg situeerde zich bij 4000 t/min. slechts 310 mm. Een verbluffend resultaat doordat Alfieri De gemiddelde zuigersnelheid bedroeg 13,75 m/s. 2 bobijnen

48 | NUMMER 12 - MAART 2020 | DRIETAND

voorzien de ontsteking van stroom die via een enkele verdeler naar de bougies werd geleid. In november 1972 stopte de productie, goed voor 7808 eenheden.

Ligier Op het salon van Parijs in 1969 presenteerde racepiloot Guy Ligier zijn interpretatie van de GT. De JS2, zoals de Franse berlinetta heette, beschikte over een C114 motor als alternatief voor de oorspronkelijk voorziene Ford motor. Een ‘noodoplossing’ wegens een politieke beslissing nadat Ford plannen had een concurrent te ontwikkelen, bekend als GT70 . Tot en met 1971 rustte Ligier de JS2 uit met de 2,7 liter Maserati motor waarvan een 50-tal de fabriekshallen verlieten. Daarna maakte men gebruik van de 3 liter. In 1975 stopte de productie. Alfieri kreeg de opdracht om voor Ligier een speciale racemotor te ontwikkelen, gebaseerd op de C114. Een speciale cilinderkop met 4 kleppen per cilinder deed zijn intrede.

Vanaf 1972 namen JS2’s deel aan rally’s en circuitwedstrijden.

In 1974, op het hoogtepunt van hun carrière, behaalde de JS2

gr. 4 een prachtige overwinning in de 4 uur van Le Mans en de Tour Auto.

Injectie Vanaf juli 1972 rustte Maserati de C114 motor voor de Citroën SM uit met een D-Jetronic injectiesysteem omwille van de strengere emissienormen gedicteerd door de Amerikaanse markt. Een aanpassing die nog eens zo’n 8 pk extra opleverde en een nauwelijks hoger koppel. Eigenschappen die moesten leiden tot een soepelere krachtbron en een lager verbruik.

Officieel noemde deze versie C114-03 waarvan er 3500 stuks geconstrueerd werden.

Speciaal voor de Amerikaanse en Canadese markt was de SM vanaf november ’72 verkrijgbaar met een drietrapsautomaat van Borg Warner. Om het vermogensverlies door de automaat te compenseren, ontleende men de 3 liter V6 met carburatoren die in de Maserati Merak, de Quattroporte II en de Ligier JS2 terug te vinden is - hetzij in een iets meer geciviliseerde uitvoering. Bij 6250 t/min ontwikkelde deze motor,

DRIETAND | NUMMER 12 - MAART 2020 | 49

De compacte C114 motor in een Merak, het kleine broertje van de Bora.

zo’n goede 180 pk. In januari 1975 verliet de laatste van de 1612 geconstrueerde aantallen de productielijn in Modena.

Merak Op het salon van Parijs van ‘72 vierde de Maserati Merak zijn introductie. Dit nieuwe kleine broertje van de Bora kreeg de compacte V6 motor. De als AM 114.50.30 gecatalogeerde versie werd voor deze gelegenheid uitgeboord tot 91,6 mm. Een ingreep die zorgde voor een totale cilinderinhoud van 2965 cc. De compressieverhouding daalde tot 7,8 op 1. Ook ditmaal maakte men gebruik van 3 dubbele Webers 42 DCNF. Bij 6000 t/min ontwikkelde de V6 190 pk. Het koppel steeg tot 26 mkg bij eenzelfde toerental als de 2,7 liter.

Quattroporte II Op het salon van Turijn in 1974 verscheen de Quattroporte II. De nieuwe limousine uit Modena erfde heel wat van Citroën waaronder ook de voorwielaandrijving! Speciaal voor deze toepassing onderging de 3 liter V6, ditmaal getypeerd als AM114.56.30, een resem wijzigingen. De compressie steeg tot 8,8:1 en andere nokkenassen deden hun intrede. Voortaan huisden 3 dubbele Webercarburatoren van het type 44 DCNF onder de kap. Hoewel in de officiële persmap, noch in de verkoopscatalogi een woord over het vermogen werd gerept zou het ongeveer rond de 200 pk bedragen bij 5500 t/min.

50 | NUMMER 12 - MAART 2020 | DRIETAND

Varianten In 1975 verscheen de Merak SS op de 41ste autoshow van Genève. Deze snellere versie legde niet enkel 50 kg minder in de schaal maar beschikte over meer vermogen. Andere zuigers zorgden voor een verhoging van de compressieverhouding tot 9 op 1 van de C114, voortaan bekend als AM 114.53.30. In combinatie met andere nokkenassen en drie dubbele Webers 44 DCNF resulteerde dit in een vermogensstijging tot 220 pk bij 6500 t/min. Bij 4500 t/min topte het maximale koppel met een waarde van 27,5 kgm.

Maatregelen in Italië in het midden van de jaren ‘70 waarbij motoren met meer dan 2 liter cilinderinhoud fiscaal zwaar werden afgestraft zorgden ervoor dat merken uit het hoogste marktsegment speciale maatregelen troffen. Lamborghini introduceerde de Urraco P200, Ferrari de Dino 208 GT/4.

Tijd voor Maserati om ook te reageren wat resulteerde in de Merak 2000 die in Turijn 1976 zijn debuut kende. Een nieuwe krukas verlaagde de slag naar 75 mm. De Boring bedroeg 80 mm wat een exacte cilinderinhoud van 1999 cc teweeg bracht. De ‘kleine’ V6, intern bekend als AM 114.62.20, ontwikkelde volgens officiële bronnen 170 pk bij 7000 t/min.

Bij 5000 t/min bereikte deze uitvoering 19 kgm. Uiteindelijk verlieten slechts 200 stuks de fabriekspoorten.

“Wealth is not his that has, ‘Goed beleggen is eenvoudig, “Wealth is not his that has, ‘Goed beleggen is eenvoudig, maar niet gemakkelijk.’ but his that enjoys it.” maar niet gemakkelijk.’ but his that enjoys it.”

- B. Franklin - B. Franklin

www.feax.be “Wealth is not his that has, ‘Goed beleggen is eenvoudig, www.feax.be maar niet gemakkelijk.’ but his that enjoys it.”

- B. Franklin

www.feax.be

Drive your Maserati dream RESTAURATIE, ONDERHOUD EN VERKOOP VAN MASERATI KL ASSIEKERS

+32 (0)474 78 00 80

WWW.MISTR ALCL ASSICS.COM