Anne Sietsma
De oude caravan
Lezen is leuk!
En lezen is leerzaam.
Verhalen kunnen je aan het denken zetten over wie je zelf bent en hoe je met anderen omgaat.
Daar kom je verder mee!
© 2024 Kwintessens, Amersfoort 4e herziene druk www.kwintessens.nl
Auteur
Anne Sietsma
Illustraties
Kees de Boer
Redactie
Cora Vlaming
Karine van der Zon-Mels
Vormgeving
S-PrePress, Hilversum
ISBN 978-90-5788-619-5
Bestelnummer 5143
NUR 282
Avi E4/M5
Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
Anne Sietsma
De oude caravan
1. Een naar bericht
‘Nog vier weken, en dan begint de vakantie,’ zegt juf Mirjam.
‘Weten jullie al wat je gaat doen?’
Twintig vingers vliegen de lucht in.
‘Logeren bij oma!’
‘Naar de dierentuin!’
‘Met de caravan naar…’
‘Ik versta er niks van als jullie allemaal door elkaar praten,’ zucht de juf.
‘Aan wie moet ik het nu vragen?
Weet je wat? Schrijf het maar op. Je mag er ook bij tekenen.’
Lotte begint meteen.
Ze gaan, net als altijd, naar oma.
Oma woont in een groot, oud huis vlak bij zee.
Als het mooi weer is, gaan ze naar het strand.
En wanneer het regent, kan je op de grote zolder superleuk spelen.
De woorden rollen uit haar pen.
Als de bel gaat, heeft Lotte al twee bladzijden geschreven.
Ze heeft er een tekening van het strand bij gemaakt.
Lotte heeft zo hard gewerkt, dat haar wangen helemaal rood zijn.
‘Mam!’ roept ze, als ze de keuken binnen holt.
‘We hebben een opstel over de vakantie gemaakt.
Ik heb verteld dat we bij oma gaan logeren.
En ik heb het strand erbij getekend.’
‘Jullie boffen maar,’ moppert haar broer Sam, die net binnenkomt.
‘Wij hebben de hele morgen sommen gemaakt.’
Sam zit in groep zes.
Hij voelt zich heel wat groter dan zijn zusje.
‘Ik hoor het al, jullie hebben hard gewerkt,’ lacht mama.
‘Dekken jullie even de tafel?
Ik geloof dat papa er ook aan komt.’
Even later zitten ze gezellig samen te eten.
Dan gaat papa’s mobiel.
Hij pakt hem op en loopt naar de gang.
Hij blijft lang weg.
Als hij terugkomt, staat zijn gezicht heel ernstig.
‘Wat is er aan de hand?’ vraagt mama.
‘Oma is ziek,’ antwoordt papa.
Ze schrikken ervan.
‘Is het ernstig?’ vraagt mama.
‘Ja, ze is met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht.’
‘O, wat erg!’ roept Lotte.
De tranen springen in haar ogen.
Sam kijkt met grote ogen naar papa.
‘Hoe moet dat nou met onze vakantie?’ vraagt hij.
Papa fronst zijn wenkbrauwen.
‘Dat komt later wel, Sam,’ zegt hij.
‘Eerst moeten we aan oma denken.’
Niemand heeft nog trek in het eten.
Stil ruimen Sam en Lotte de tafel af.
Papa en mama gaan na het eten meteen naar het ziekenhuis.
Sam en Lotte gaan weer naar school.
Maar het lukt Lotte niet goed om op te letten.
De juf legt sommen uit.
En dan moeten ze zelf aan de slag.
Lotte tekent bloemen op het papier.
Bloemen voor oma.
Zou oma merken dat ze aan haar denkt?
Als juf de schriften ophaalt, heeft ze nog geen som gemaakt.
Lotte is blij als de bel gaat.
Sam en Lotte lopen samen naar de buren.
Papa en mama hebben gevraagd of Lotte en Sam daar naartoe mogen.
Meestal zijn ze graag bij de buren.
En zijn ze nog lang niet uitgespeeld als ze naar huis moeten.
Maar vandaag kruipt de tijd voorbij.
Wanneer zouden papa en mama weer thuiskomen?
Pas om half negen ’s avonds gaat de bel.
Eindelijk, daar zijn ze!
Lotte en Sam rennen naar de deur.
‘Hoe gaat het met oma?’ roept Lotte.
‘Gelukkig iets beter,’ zegt mama.
‘Maar ze moet wel een poosje in het ziekenhuis blijven.’
‘Wordt ze wel weer helemaal beter?’ vraagt Sam.
‘Ik hoop het,’ zegt papa.
’Maar het kan wel lang duren.’
‘Als we nog een plaatsje kunnen vinden,’ lacht papa.
‘Maar we hebben niet eens een tent!’ roept Lotte.
‘Dat komt wel goed,’ zegt mama.
Samen bladeren ze door de folder.
‘Nu oma ziek is,’ zegt papa, ‘willen we graag bij haar in de buurt blijven.’
‘Dan kunnen we vaak naar haar toe.’
Lotte knikt. Natuurlijk willen ze in de buurt van oma zijn.
‘Deze camping lijkt me wel geschikt,’ zegt papa.
Hij laat een plaatje van een camping zien op zijn tablet.
‘Ik zal ze bellen om te vragen of we er nog terecht kunnen.’
Ze boffen: er is nog plaats.
‘Wanneer gaan we?’ vraagt Sam verlangend.
‘Over drie weken.’
‘Dan pas?’
‘Dan al,’ lacht papa. ‘We moeten nog veel regelen Sam.’
Daar heeft papa gelijk in.
Een paar dagen later gaan ze naar een kampeerwinkel.
Op de zolder staan wel twintig tenten.
Grote en kleine, in allerlei kleuren.
Sam en Lotte kruipen in en uit.
‘Deze vind ik mooi!’ roept Lotte.
‘Veel te klein,’ vindt papa.
‘Hier heb ik een leuke,’ klinkt de stem van Sam vanuit een van de tenten.
‘Nee, die daar in de hoek, die is mooi,’ zegt Lotte.
Papa en mama lachen.
De oude caravan
Sam en Lotte gaan met hun ouders op vakantie. Ze hebben een nieuwe tent gekocht, luchtbedden en slaapzakken. Op de camping is het heel leuk. Je kunt er hutten bouwen en spelletjes doen. En ze ontdekken een oude caravan midden in het bos. Geheimzinnig! Sam en Lotte maken kennis met de bewoner. Als hij onterecht beschuldigd wordt van diefstal, helpt Sam hem. Zal het goedkomen?
Pagina niet in gebruik! Plakzijde omslag
AVI E4/M5
Met illustraties van Kees de Boer
Bestelnummer 5143
ISBN 978-90-5788-619-5