De speeldoos (4998)

Speelman staat op de heuvel en kijkt nog één keer naar beneden. Wat ziet de stad er grauw uit. Dat komt natuurlijk van al dat geruzie.

Het is moeilijk om weg te gaan, maar moeilijker nog om te blijven.

Daar komt Bo aan gerend. ‘Speelman, wacht, je moet mijn speeldoos maken!’

Speelman schudt zijn hoofd. ‘Dat gaat niet, Bo. Het ding is veel te kapot.’

‘Maar jij kunt alles maken,’ zegt Bo. ‘Niet alles.’ Speelman kijkt naar zijn stad.

‘Maak hem alsjebliiieft,’ zegt Bo. ‘Ik heb hem nodig.

Ik wil zo graag kerst vieren.’

‘In je eentje?’ vraagt Speelman. ‘Kerst gaat juist om samen. Maar niemand doet hier meer aan samen.’

‘Nee, maar misschien…’ Bo zet grote smeekogen op.

‘Als mijn speeldoos het weer doet, dan… dan…’

‘Dan niks,’ zegt Speelman beslist. ‘Er is geen goede wil meer in deze stad. Ik geef het op, ik ga weg.’

‘Waar ga je heen?’

Speelman haalt zijn schouders op. ‘Naar overal.’

Bo knikt hard, alsof hij alles weet van Overal. ‘Het is mooi daar,’ zegt hij.

‘En er is vast en zeker véél goede wil! Bakkenvol. Zakkenvol.’

Speelman glimlacht. Die gekke Bo, hij zal hem missen. ‘Als ik wat vind, zal ik het meenemen,’ zegt hij.

‘Ja, en dan strooien we het uit over de stad,’ zegt Bo. ‘Maar eerst...’

‘Eerst wat?’ vraagt Speelman.

‘Mijn speeldoos. Niet vergeten.’

Probeer maar eens ‘nee’ te zeggen tegen Bo. Speelman stopt het ding in zijn rugzak. ‘Ik geloof niet dat hij te repareren is,’ zegt hij.

Speelman loopt de kant van het voorjaar op.

Verbaasd kijkt hij om zich heen. ‘Waarom zijn jullie zo vrolijk?’ vraagt hij een vrouw die voorbijzwierezwaait.

‘Wij dansen samen,’ antwoordt ze. ‘Dansen en sip zijn, dat lukt je niet tegelijk. Probeer maar!’ Ze pakt Speelman vast en trekt hem de slinger in.

‘Maar hoe zorg je dat de mensen wíllen dansen?’ roept Speelman boven de muziek uit.

‘Dat gaat vanzelf!’ roept ze terug. ‘Wie wil er nou niet dansen? Kom, gooi die benen los!’

Na het dansen voelt Speelman zich warm en opgewekt. Jammer dat de mensen in zijn stad zoiets nooit willen.

‘Maak hem alsjebliiieft,’ zegt Bo. ‘Ik heb hem nodig. Ik wil zo graag kerst vieren.’

‘In je eentje?’ vraagt Speelman. ‘Kerst gaat juist om samen. Maar niemand doet hier meer aan samen.’

‘Nee, maar misschien…’ Bo zet grote smeekogen op. ‘Als mijn speeldoos het weer doet, dan… dan…’

‘Dan niks,’ zegt Speelman beslist. ‘Er is geen goede wil meer in deze stad.

Ik geef het op, ik ga weg.’

Speelman trekt met de kapotte speeldoos van Bo de wereld in. Wat ziet hij daar?

Is hij bereid de speeldoos te maken en komt hij voor kerst terug in zijn stad?

Een prentenboek over de goede wil om er samen iets moois van te maken.

Bestelnummer 4998 ISBN 978-90-5788-476-4

9 789057 884764