5η ενότητα - Ιοντική ισορροπία (Ισχυρά οξέα - Βάσεις)
Ισχυρά οξέα - βάσεις Ισχυρά οξέα είναι το HClO4, HCl, HBr, HI, HNO3 και το H2SO4 (στο α΄ στάδιο). Έχουν πολύ μεγάλο βαθμό ιοντισμού και θεωρούμε ότι ιοντίζονται σε ποσοστό 100 %. Ισχυρές βάσεις είναι ορισμένα ιόντα όπως ΝΗ2–, CH3O–, O2– και τα ευδιάλυτα υδροξείδια των μετάλλων KOH, NaOH, Ca(ΟΗ)2, Βa(ΟΗ)2, LiΟΗ τα οποία διίστανται πλήρως και ελευθερώνουν ανιόντα ΟΗ–. Συνήθης μεθοδολογία για τον υπολογισμό του pH. Από τα δεδομένα υπολογίζουμε τη συγκέντρωση του οξέος ή της βάσης. Γράφουμε την αντίδραση ιοντισμού ή διάστασης και υπολογίζουμε τη συγκέντρωση των ιόντων οξωνίου ή υδροξειδίου. Όταν γνωρίζουμε τη [ΟΗ–] εφαρμόζουμε τη σταθερά Kw = [Η3Ο+][ΟΗ–] και βρίσκουμε τη συγκέντρωση [Η3Ο+]. Στη συνέχεια υπολογίζουμε το pH. Χρησιμοποιούμε γενικά αραιά διαλύματα. Όταν η συγκέντρωση [Η3Ο+] που προέρχεται από το οξύ είναι μικρότερη από 10–6 Μ γράφουμε και την αντίδραση ιοντισμού του νερού. Το ίδιο γίνεται όταν συγκέντρωση [ΟΗ–] που προέρχεται από τη βάση είναι μικρότερη από 10–6 Μ. Σε κάθε άλλη περίπτωση ο ιοντισμός του νερού θεωρείται αμελητέος. Σε θερμοκρασία 25 °C, τα διαλύματα των ισχυρών οξέων έχουν pH < 7 και των ισχυρών βάσεων έχουν pH > 7.
-139-