SP 2010 39(1)

o f f i c i e e l o r g a a n va n d e afdeling parachutespringen koninklijke nederlandse vereniging voor luchtvaart

m a a r t 2010 j a a r g a n g 39

1 nummer

coverSP_mrt10.indd 1

04-03-2010 16:09:36

Spelen zonder grenzen Geniet zonder angst !

Elk jaar kiezen 8,000 skydivers CYPRES – wereldwijd weten meer dan 140,000 waarom. Be cool, not a fool – hoor erbij!

Onze felicitaties aan alle winnaars, deelnemers en de organisatie van de Dubai International Championship en Gulf Cup 2010, één van de meest bijzondere skydiving evenementen van de afgelopen jaren.

Evenement gemist? Rapportages en reacties zijn beschikbaar op onze website en de CYPRES Facebook FanBox. Stay tuned, en zorg dat je “On Air” bent voor opkomend nieuws.

Photo: © Bruno Brokken/Emirates Aviation Association

www.cypres.cc

NR.01/2010 Bestuur/sport springnieuws kalender springstof clubnieuws CC & C

EN VERDER Fantastisch 8 way springen met 2+6 ESA Boogie 2009 Mozambique fotopagina Parachutespringen in Dubai Soulac: Here we come again!

EASP jaarvergadering 2009 Team Teriyaki stelt zich voor!

Worldcup Canopy piloting 2009 Lake Elsinore RDS-pocket en swoophoezen Airboss BENI MELLAL en MIKMAK Rocket Fuel Springersview

D

04 08 10 11 12 38 16 18 20 22 25 26 27 28 30 32 34 37

meer is altijd op zoek naar De Sportparachutist chtige im dus op een regena en nieuwe kopij. Kl in plaats ing eens in de pen er nd ra ve de or vo g da is line voor de volgende SP van in de kist. Dead kan via het 15 mei 2010. Aanleveren pringen: afdeling parachutes e-mail adres van de

para@knvvl.nl!

Bericht van de Voorzitter, Als ik dit Bericht Van De Voorzitter schrijf, kijk ik naar buiten en vraag ik mij af wat er is veranderd tussen nu en mijn laatste berichtje voor de SP. Eigenlijk weinig; het is buiten koud en er ligt nog steeds een hoop sneeuw. Van springen komt dus weinig tot niets.

Op de radio is vandaag een bijzondere prijs te winnen. Een tandemsprong! Een heuse vrije val van één minuut. De prijs is mogelijk gemaakt door ...... Dus luister goed naar de jingle en bel zo snel je kunt naar 0900-... en maak kans op die unieke prijs.

Natuurlijk is en blijft het een unieke prijs, maar steeds meer mensen hebben inmiddels al eens een tandemsprong gemaakt, maar hebben tot op heden de weg naar een van onze verenigingen niet meer gevonden om zich aan te melden voor een reguliere vervolgopleiding.

Daarnaast is en blijft onze sport ook nog steeds een ultiem middel om een uitdagende en spannende promotie of dito advertentiecampagne aan te koppelen. De bedrijven die zich met hun vacatures en of goederen en diensten associëren met in het oog springend foto materiaal van onze sport, hebben verder in het geheel weinig tot geen binding met onze sport. Ook zijn die bedrijven niet of nauwelijks geïnteresseerd om op enige manier een financiële bijdrage te leveren aan onze sport.

Een mooi voorbeeld is naar mijn mening het Indoor Skydive centrum in Roosendaal. De activiteit is inmiddels ook bij een groter publiek bekend. Hoewel stiekem gehoopt, dat mensen – na hun indoor ervaring - geïnteresseerd raakten in de beoefening van onze sport, zijn er nog nauwelijks tot geen nieuwe leden door aangemeld. De ondernemer maakt met een uitgebreide reclamecampagne de activiteit bij een groot publiek bekend, maar in onze eigen SP is in het geheel geen advertentie te lezen.

Laat ik uitgaan van ongeveer 20.000 (!!!) tandemsprongen per jaar. Stel dat die tandempassagiers op een of andere manier lid zijn of worden van onze afdeling, dan opent dat toch weer wat andere deuren. De subsidiestroom vanuit het NOC*NSF is gekoppeld aan het ledenaantal bij de bond. Meer leden is dus meer subsidie. En die inkomsten vloeien terug in de sport, in jullie belang! Daarnaast vertegenwoordigt de bond een grotere achterban en is daarmee een gesprekpartner waar serieus rekening mee is te houden. De bond en de sport hebben alle belang om een groter aantal leden te vertegenwoordigen. Het moet toch mogelijk zijn om op een relatief eenvoudige manier het ledenaantal te verhogen en daarmee een gezonde financiële basis voor de toekomst neer te leggen.

Het is voor de bond en de afdeling een uitdaging voor de komende jaren om een substantiële ledengroei te realiseren. Het huidige ledenaantal blijft immers over een reeks van de afgelopen jaren tamelijk stabiel. Een zekere mate van groei is wel noodzakelijk om de toekomst te overleven.

Er zijn inmiddels wel wat ideeën en suggesties, maar de verenigingen moeten het idee wel dragen en ondersteunen. Bij de verenigingen worden immers de meeste tandemsprongen gemaakt.

Aangezien (leden)groei in ons aller belang is, doe ik wederom een herhaald beroep en oproep op vrijwilligers die het bestuur willen bijstaan in de bestuurstaak en bijbehorende uitdagingen. Ideeën en suggesties zijn ook meer dan welkom.

Maak er voor het komend seizoen weer iets moois en veilig van! 

Hastalapasta, Adwin Beerendonk (afdelingsvoorzitter)

03_inhoud_Ramses.indd 3

04-03-2010 17:51:03

het bestuur

SportNieuws

o g d u O o G

d u o g ud

KNVvL ere insigne in goud voor Johan Bronsveld p 9 januari jl. werd aan Johan Bronsveld het KNVvL ere insigne in goud uitgereikt. Dit gebeurde door Hoofdbestuurslid Frits Paymans op de nieuwjaarsreceptie van Paraclub Flevo waar Johan jarenlang lid is geweest. Het insigne is uitgereikt op basis van zijn zeer grote inzet en verdiensten voor de KNVvL. Hieronder een overzicht.

Johan is in maart 1969 begonnen met de parasport en werd in 1974 het instructeur. Deze bevoegdheid heeft hij 30 jaar uitgeoefend. Hij was tevens in het bezit van de bevoegdheid valschermtechnicus nr. 001.

Daarnaast was Johan jarenlang lid van de Ongevallen Commissie van

de afdeling parachutespringen. Als zodanig heeft hij – in samenwerking met de KLPD Dienst Luchtvaartpolitie - rapporten opgesteld over ernstige, en helaas ook dodelijke ongevallen bij de parasport. Ook was hij lange tijd lid van de Technische commissie van de afdeling. In die hoedanigheid heeft hij geholpen bij het tot stand komen van het Basis Veiligheidsreglement BVR van de afdeling. Tenslotte was hij ook lid van de Examen Commissie van de afdeling. Deze commissie is indertijd opgesteld door de (oude) Rijksluchtvaartdienst RLD. Aldus heeft hij veel kader voor onze sport geëxamineerd. Ook is hij jarenlang militair en civiel jumpmaster geweest, waarbij hij opereerde op de F-27 Troopship, de Fokker F-60 en de C-130 Hercules. Het aantal evenementen waarbij hij dit deed is te groot om op te noemen maar hij was een vast gezicht bij de 4-daagse Nijmegen en de Open Dagen KLu. Als laatste was hij bestuurlijk actief binnen de Paraclub Flevo, waar hij betrokken

was in een veelvoud van uitgeoefende functies.

Verder was hij vele jaren afgevaardigde voor de Paraclub Flevo bij de ledenraadsvergaderingen van de afdeling. Bijna teveel om op te noemen, maar dit geeft natuurlijk bij uitstek weer waarom juist Johan dit insigne verdient. Johan, het ga je goed. n AB para

Bevoegdheden materiaal 2010

H

et afdelingsbestuur para (AB) heeft besloten de bestaande opleidingen en bevoegdheden riggers en houders vouwbevoegdheid in lijn te brengen met de Europese. Dat zijn die van de European Association for Safety Parachutes (EASP). Prettige bijkomstigheid is dat de opleidingen van de EASP weer voor een groot deel zijn terug te voeren op die van Nederland. De KNVvL en de VVV (vereniging van riggers) hebben jarenlang afgevaardigden gestuurd naar de EASP vergaderingen en dat heeft zich zo aldus terugbetaald.

De veranderingen zijn natuurlijk niet van de ene op de andere dag geregeld.

Het volgende heeft plaatsgevonden. Maart 2008 heeft het AB besloten over te gaan op Europese regelgeving. Voor de bestaande KNVvL riggersopleiding en examen veranderde er bijna niets, alleen de tijdsduur van de verplichte stage periode is aangepast. De naam van de bevoegdheid

is gewijzigd van “rigger” naar “master rigger”. De bevoegdheden van de KNVvL houders vouwbevoegdheid (VB) is wel aangepast en uitgebreid. De nieuwe naam voor deze mensen wordt “senior rigger”. Een senior rigger mag een AAD (zelfde type) in en uitbouwen en ook “verbruiksdelen” aanmaken en losse componenten vervangen. Op 19/20 september is hiervoor een bijscholing geweest. Verder dienden de VB houders een aantal praktijkeisen te voldoen. In principe was de deadline voor deze praktijkeisen 1 maart 2010, deze is echter verlengd tot 18 september 2010 (1 jaar vanaf de bijscholing). Overigens hebben intussen bijna alle VB houders aan de praktijkeisen voldaan.

Per 1 maart 2010 zullen alle riggers en houders VB die aan verlengingseisen en praktijkeisen / bijscholing voldaan hebben hun bevoegdheden “master rigger” respectievelijk “senior rigger” ontvangen hebben. n HBP

Dutch League 2010 - wie wordt het meest veel belovende team?

I

n de vorige SP zijn uitgebreide verslagen geweest van het Dutch League seizoen 2009.

Komend jaar tellen wederom de Tomscat Trophy en het NKP samen met de Dutch League wedstrijd mee voor het Dutch League klassement voor deelname aan de ESL finale.

Nu het NKP dit jaar door de Sportcommissie (SC) aan Paracentrum Texel is toegewezen, betekent dit automatisch dat Nationaal Paracentrum Teuge de vraag voorgelegd kreegt of zij gastheer willen zijn voor de Dutch League wedstrijd 2010. Het antwoord was een enthousiast ja en we zijn blij dat we in 2010 te gast zullen zijn bij NPCT en wel in het weekend van 10-11 juli.

04_09_rubrieken.indd 4

Zoals gebruikelijk is deze wedstrijd bedoeld voor teams in de Rookie, Single A en Double A klassen. Natuurlijk zijn beginnende teams die eens kennis willen maken met het wedstrijdspringen van harte welkom. Ook deze keer zal er coaching voorzien worden door de organisatie, met ondersteuning van de SC. Door de winst van de ESL Spirit vorig jaar heeft Nederland het recht verworven om dit jaar de ESL finale te organiseren. De wedstrijd zal plaats vinden bij PCT en wel van 10-12 september. We zijn al druk bezig met de voorbereidingen en we hopen er weer een fantastische wedstrijd van te maken, die je niet wil missen! Zorg dus

dat je je weet te kwalificeren en er in september bij kunt zijn!

Aan het eind van het seizoen zal ook weer bekend gemaakt worden welk team door de coaches tot meest veelbelovende team gekozen gaat zijn.

Vorig jaar was dat Team Meo, die dit met een eerste plaats op de ESL finale meer dan waar maakte.

Wie het dit jaar wordt? Geen idee, maar noteer in ieder geval alvast de wedstrijddata in je agenda.

Hopelijk zien we je op de Dutch League wedstrijd en misschien zelfs op de ESL finale! n M ike Pennock en Gerhard Schut, Dutch League

04-03-2010 16:01:40

d

Nationale Records

Erwin Baatenburg de Jong, nationaal recordhouder CP

S

tond in de vorige SP al dat het nationaal record CP verbeterd was, intussen is dit zelfs twee keer verbeterd! Erwin Baatenburg de Jong, intussen onze bekendste swooper heeft de volgende records gevestigd op de Worldcup Canopy Piloting te Zuid Afrika.

• Distance: 115,88 meter • Speed: 2,722 seconden Ter vergelijk, de wereldrecords zijn voor Distance maar liefst 181,70 m en voor Speed 2,093 sec. als je weet dat je ook nog door een beginpoortje moet dan is distance boven de grond gewoon bijna 2 voetbalvelden. Uch! De sportcommissie en de afdeling parachutespringen feliciteren Erwin met de beide records. Dat hij ze dit jaar wederom scherper mag stellen. n SC

Nederlandse Kampioenschappen Parachutespringen 2010

D

e Sportcommissie (SC) heeft begin december 2009 alle clubs verzocht een offerte in te dienen voor de NKP 2010. Voor het eerst sinds lange tijd konden clubs ook een aparte offerte voor alleen precisiespringen (PA) indienen.

In totaal werden 3 offertes ontvangen, van Texel, Teuge en Skydive Blauwe Stad (ex Skydive Anywhere) te Oostwold. Discussiepunt was het onderdeel Canopy Piloting (CP) dat momenteel helaas weinig Nederlandse deelnemers kent. Na rijp beraad is nu het volgende besloten over de NKP’s van dit jaar.

Bijzonderheden Texel: De teamcaptainsmeeting bij Texel is op 19 augustus om 20.00 uur. Inschrijfgeld: € 40 bij een discipline, € 50 bij 2 of meer. Prijsuitreikingen geschieden aan het einde van de dag waarop de betreffende discipline versprongen is. Er wordt een feestavond georganiseerd, de kosten hiervoor zijn verwerkt in het inschrijfgeld. Vliegtuigen: C208 Caravan en C206. Deelnemers kunnen verblijven in Hotel de Kievit tegen NKP tarief (€ 25 - € 35 p.p.p.n.), het Airport Hotel vanaf € 30 p.p.p.n.

Bijzonderheden Blauwe Stad: Gesprongen wordt op vliegveld Oostwold. Teamcaptainsmeeting 1 juli 20.00 uur. Inschrijfgeld: • Pakket 1: € 1037,50 (€ 207,50 ind) 3 x ontbijt/ lunch + 2 x diner + 3 overnachtingen + feestavond/BBQ. • Pakket 2: € 375 (€75 ind) 3 x overnachting.

Inschrijving uiterlijk 28 mei. Vliegtuig: C206 turbine. Overnachtingen inclusief in Blauwestadhoeve. Anders op eigen gelegenheid.

Canopy Piloting De SC heeft nog niet besloten waar de NKP CP 2010 plaats zal vinden. In ieder geval zal de SC trachten die samen te laten vallen met een bestaande CP wedstrijd, bij voorkeur die in Bussloo.

Verdere informatie over aanmelding, inschrijving, betaling en overnachting volgt via de websites van de organisatoren. De SC wenst alle deelnemers een goede NKP toe! n Sportcommissie

centrum

onderdeel

data

sprongkosten team

Inschrijfgeld *

Texel Texel Texel Texel Texel Texel Blauwestad volgt

FS4 FS8 freefly freestyle CF2 CF4 PA CP

20 t/m 23 aug 20 t/m 23 aug 20 t/m 23 aug 20 t/m 23 aug 20 t/m 23 aug 20 t/m 23 aug 2 t/m 4 juli volgt

1050 2160 504 336 408 720 540 (108 individueel) volgt

40 / 50 40 / 50 40 / 50 40 / 50 40 / 50 40 / 50 1037,50 / 375 volgt

(Advertentie)

04_09_rubrieken.indd 5

04-03-2010 16:02:13

SportNieuws

n e I all ch Dutch 2-Way Challenge 2010 n het springseizoen is er één ding dat ik bijna dagelijks doe.

Ik check het nieuws op de NSL-site. Vorig jaar juli viel mij een bericht op. Anders dan de normale berichten op de website ging dit bericht niet over vierman, maar over twee-man. In Duitsland deden niet minder dan 115 FS-2 teams uit het hele land mee aan één competitie. Anders dan andere competities vond deze competitie plaats op de thuisdropzone van elk team, uit hun eigen vliegtuig en op de eigen voorwaarden. 115 teams van absolute beginner tot nationale top streden samen om de officieuze Duitse kampioenstitel. Dit concept sprak mij dusdanig aan dat ik dit in dit jaar een vergelijkbare wedstrijd in Nederland wil organiseren.

Het Concept Ieder team (2 deelnemers en een cameraman) springt over een heel weekend 4 wedstrijdsprongen uit een loting die vlak voor de competitie bekend wordt gemaakt. Deze wedstrijdsprongen worden gesprongen op een dropzone en vliegtuig naar keuze van het deelnemende team. Zij vertegenwoordigen de gekozen club in de nationale strijd. Er wordt gestreden in 3 categorieën: • Rookie (beide deelnemers hebben bij aanvang competitie minder dan 200 sprongen) • Scramble (één deelnemer heeft bij aanvang competitie minder dan 200 sprongen) • Open (alle deelnemende teams)

0 1 0 2 ge

Dit unieke concept stelt iedere club of centrum instaat mee te doen aan deze competitie. In elke springkist in Nederland passen namelijk 3 springers.

Ook clubs met een beperkte springcapaciteit kunnen deze competitie aan, zonder dat het een groot effect heeft om de normale bedrijfsvoering van de dropzone.

De Oproep Bij deze wil ik iedereen in Nederland uitnodigen om hun club of centrum te vertegenwoordigen in de DUTCH 2-WAY CHALLENGE. Grijp deze kans om de strijd aan te gaan met andere springers en hun club.

Wanneer?

De Dutch 2-Way Challenge zal plaatsvinden in de periode eind juli begin augustus. Tijdens de springweken van de clubs in Nederland. De exacte datum is op het moment van schrijven nog niet definitief vastgesteld. Voor veel clubs zal de Challenge vallen in hun springweek. Hetgeen betekent dat zij geen excuus hebben om niet mee te doen. Meld je dus aan bij de vertegenwoordiger van je club of via ljcvanschriek@gmail.com.

De Vertegenwoordigers De onderstaande personen hebben inmiddels hun bijdrage toegezegd. Voel jij je geroepen om jouw club te vertegenwoordigen in de organisatie en ben je een integer persoon. Stuur dan een email naar: ljcvanschriek@gmail.com. n Door: Leander van Schriek

De op video vastgelegde sprongen worden over de eerste 35 seconden beoordeelt door de vertegenwoordiger van de club of centrum waar het team voor uitkomt. Nadat de sprongen zijn beoordeeld, worden de scores doorgemaild naar de centrale organisatie. Hier wordt de voorlopige rangschikking vastgesteld. De beelden van de eerste vijf teams uit iedere categorie zullen hierna nogmaals beoordeeld worden door een onafhankelijke jury. Hierna volgt de uiteindelijke uitslag en krijgen de winaars hun prijzen thuisgestuurd.

Club/centrum

Vertegenwoordiger

Airboss Skydiving CPV (Seppe) ENPC (Seppe) Nationaal Paracentrum Teuge Paracentrum Ameland Paracentrum Eelde Hoogeveen Paracentrum Texel PCMN (Hilversum) Skydive Blauwestad (Oostwold) Skydive Rotterdam

???? ????

Mechie Voermans Jaap Keuter ????

Judith Muit Leander van Schriek ????

Fabian de Jong Gerhard Schut

Nieuws Headdown record boven Nederland!

J

asper van der Meer en Martijn van Dam (ToraTora) organiseren met behulp van de KNVvL sportcommissie (SC) twee evenementen om een NL record headdown grootste formatie te vestigen.

De SC draagt hier financieel aan bij. Het eerste evenement wordt gehouden op Paracentrum Teuge van 22 t/m 25 April 2010. Het is voor ieder KNVvL lid toegankelijk en is een oefenkamp. Dat wil zeggen dat je wel al headdown moet kunnen vliegen, en docks kunt pakken op kleine formaties.

Jasper & Martijn zullen in 4 dagen tijd de Freeflyers begeleiden zodat iedereen leert waarop gelet moet worden bij het vliegen van grotere headdown formaties, zoals exits, aanvliegroute, nemen van docks , vliegen van de formatie en natuurlijk separatie. Tevens wordt dit oefenkamp gebruikt om een selectie te maken van Freeflyers die klaar zijn om mee te doen tijdens de officiële recordpoging. Deze officiële recordpoging vindt plaats op Paracentrum Texel van 22 t/m 24 mei 2010 (pinksterweekend).

De recordpogingen zullen vanaf 15.000 voet gesprongen worden. Geef je op via info@toratora.nl voor deelname aan het oefenkamp. n Jasper & Martijn (ToraTora.nl)

04_09_rubrieken.indd 6

04-03-2010 16:02:54

0 1 0 2 g n i t e e m IPC Lausanne

SpringNieuws

H

Van 26 t/m 31 januari vond de jaarlijkse International Parachuting Commission plaats. Ronald Overdijk, Henny Wiggers en Igor van Aperen waren als afgevaardigden aanwezig. In totaal namen er 33 landen deel.

Op de IPC vergadering wordt besloten over de internationale wedstrijdreglementen, de EK’s en WK’s, sportbeleid, veiligheid, springstatistieken, PR, jurering en ga zo maar door. De vergadering duurt 5 dagen (ja, erg lang) en bestaat uit open meetings, besloten meetings en een plenair gedeelte.

O

ver de wedstrijdreglementen kunnen we kort zijn; er zijn niet echt heel grote wijzigingen. Er werd getracht de regels van de verschillende disciplines op een lijn te brengen qua structuur, rejumps, penalties en videoformat. Geïnteresseerden kunnen deze regels voor 2010 vinden op de website van de FAI, ingangsdatum is 1 maart. Er werd meer discussietijd besteed aan de Sporting Code Section 5. S5 gaat over hoe een wedstrijd georganiseerd en gesprongen moet worden, en wat de rechten en plichten zijn van de organisator, de springers en de IPC. Dit zijn natuurlijk zaken die goed geregeld moeten zijn en ook jaarlijks aangepast moeten worden omdat opgedane ervaringen met wedstrijden verwerkt moeten worden.

Qua sportbeleid is er veel gesproken over het Strategic Plan. Dit is een integraal sportbeleidsplan waarin PR, media, publieksvriendelijkheid en sponsoring

een grote rol spelen. Al deze zaken hebben met elkaar te maken. In ieder geval is er een contract met een productiemaatschappij “Flying Aces” uit Londen die diverse WK’s af zal gaan om opnamen te maken. Ook is er een IPC media officer aangesteld en moeten WK organisers voortaan een medialiaison aanstellen. Onderdeel van dit plan is de voorbereiding en uitvoering van de World Air Games en de World Games. Beide hebben in 2009 plaatsgevonden en de opgedane ervaringen worden weer in het plan verwerkt. Beide hebben op het punt publieksvriendelijkheid tekortgeschoten, waarbij o.a.

de snelheid en presentatie van de scores echt beter moet. Domper is dat de organisator voor de WAG 2011 te Odense, Denemarken zich heeft teruggetrokken. Onduidelijk is verder of parachutespringen onderdeel mag blijven van de World Games, die in 2013 te Cali, Colombia zullen plaatsvinden. Tevens zullen hierbij andere luchtsporten (schermvliegen?) worden opgenomen wat ten koste zal gaan van het aantal beschikbare slots voor parachutespringen.

Werk aan de winkel dus. Voordeel kan zijn dat de oud secretaris van de FAI Max Bishop nu in het WG bestuur zit.

Overzicht internationale wedstrijden Wedstrijdkalender internationaal 2010 wedstrijd discipline(s) aanvang

einde

locatie

land

info

WC / EK

Paraski

10-03-10

14-03-10

Predazzo

Italië

www.fai.org

WK

FS, CF, AE

01-08-10

06-08-10

Menzelinsk Rusland

www.wpc2010.skyjump.ru

WK

CP

08-08-10

15-08-10

Kolumna

Rusland

aerograd@aerograd.ru

WK

PA

28-08-10

04-09-10

Nikšić

Montenegro vscg@t-com.me

Wedstrijdkalender internationaal 2011 wedstrijd discipline(s) aanvang

einde

locatie

land

info

WK

Paraski

28-02-11

05-03-11

Gossau

Oostenrijk

www.hfsc-freidstadt.com

WC / EK

FS, AE

31-07-11

07-08-11

Saarlouis

Duitsland

www.fallschirmsportverband.de

EK

PA

21-08-11

28-08-11

Kikinda

Servië

www.aeroklubkikinda.rs

utes Parachin de filatelie

H

Nieuws In 2009 waren er wereldwijd weer verschillende uitgiften van postzegels en poststempels waarin de parachute of het springen werd afgebeeld.

H

04_09_rubrieken.indd 8

oewel Rwanda al jaren geen echte postzegels meer uitgeeft, kwamen zij dit keer met een zogenaamd souvenir zegelvel met als thema “beroemde ballonnen en parachutes”. De ‘parachute’ van Garnerin (1797) en een ronde bol worden afgebeeld. Opmerkelijk is de tekst bij de ronde bol: Modern parachute.

Montenegro en Israel kwamen respectievelijk met een serie zegels over toerisme en extreme sporten. In het blokje van de 4 toerismezegels wordt een paraglider afgebeeld en bij de extreme sporten op de zegel een freefly afbeelding en in de rand buiten de zegel een formatie.

Wit Rusland (Belarus) kwam met 2 zegels over

vliegtuigen en parachutespringen. Waarschijnlijk t.g.v. een officiële wedstrijd? Daarbij werd ook een speciaal poststempel uitgegeven. Al deze elementen staan ook op een speciale envelop én ansichtkaart. Leuk is dat op die kaart één van de leden van ons eigen Nederlandse team is.

Althans de NL-parachute.

En naturlijk was er aandacht voor de herdenking van D-day (65 jaar geleden). Dezelfde poststempel die al bij eerdere herdenkingen is uitgegeven werd ook op 5 en 6 juni 2009 uitgegeven in het ‘wereldberoemde’ St. Mere - Eglise. n Kees de Goeijer

04-03-2010 16:05:21

Een kans hierbij is het Russische voornemen om paraski als demonstratiesport op de Olympische Winterspelen van 2014 te Sochi te krijgen. Als dit lukt zou dit een stap in de goede richting zijn voor de promotie. Laat staan dat springen ooit Olympisch wordt. Maar goed, hier is meer voor nodig dan een demowedstrijd. De FAI is intussen ook overtuigd en de nieuwe secretaris Stéphane Deprez wil zich hier ook voor inzetten.

Groot discussiepunt bij het Strategic Plan is de beslissing een elektronisch jureringsysteem op te zetten. Dit systeem zal door de fabrikant moeten worden gemaakt en in opdracht van de IPC worden beheerd en geupdated.

Uiteraard zijn hier grote kosten aan gebonden en de vraag wie dat gaat betalen (IPC, landen, springers, organisatoren?) speelt nog. Ook de specificaties van het systeem zijn wat ons betreft niet afdoende om een weloverwogen beslissing te nemen. Zo waren er twee fabrikanten (CamScore uit Engeland en InTime uit Zuid Afrika) die hun systeem presenteerden, echter een op basis van alleen software en een ander met hardware en software. In ieder geval zal een de offerte ronde eind april sluiten en zal het IPC bestuur begin oktober besluiten welk systeem het gaat worden. Hierna zal de IPC vergadering volgend jaar de keuze moeten bekrachtigen waarna 2011 het testjaar op EK’s en WK’s wordt.

Als laatste werd een bid book voor organisatoren aangenomen. Dit geeft zeer uitgebreid weer waaraan een bod voor een EK/WK moet voldoen.

De IPC presenteerde verder ook haar jaarlijkse veiligheidsrapport. Alle springgegevens van de 44 landen die opgaven gedaan hebben werden gepresenteerd. Ruim 6 miljoen sprongen, 70 dodelijke ongevallen (helaas).

Menselijk falen blijft de grootste oorzaak, waarbij het grootste percentage canopy handling betreft en daarna de reserveprocedure. Geïnteresseerden kunnen een kopie van het rapport opvragen bij het secretariaat.

Om het registreren van blessures internationaal te vergemakkelijken zal een online safety database tool worden geïnstalleerd. Elk bij de IPC aangesloten land kan via een code meldingen invoeren.

Er zijn ook twee door Nederland geïnitieerde kwestie door de IPC aangenomen. Ten eerste zal een werkgroep werken aan een rankingsysteem van teams en sporters. Deze ranking geeft aan wie het beste is op basis van aantal wedstrijden en resultaten. Deze ranking kan dan weer gebruikt worden voor internationale selectie. Dit systeem biedt betere PR mogelijkheden, vergroot deelname en vergroot de kans op sportsubsidies. De tweede werkgroep zal zich gaan richten op het integreren van no-contact wingsuitformatierecords binnen de IPC. Ten eerste zal een wingsuit exact moeten worden gedefinieerd en ten tweede moet er eenduidigheid zijn over de te gebruiken jureringmethode. Een lastige klus, waarbij Jarno Cordia de Nederlandse specialist in de werkgroep is. Jarno heeft op de IPC een presentatie hierover gegeven. Beide werkgroepen moeten hun resultaten volgend jaar presenteren.

Wat Nederland ook goed gedaan heeft is de 2de plaats behalen op de IPC webchallenge van Canopy Formation. Dit is een online wedstrijd waarbij teams uit de hele wereld kunnen springen. Het team CaTo deed dit dus.

Voor 2010 zal deze challenge wederom plaatsvinden, Egypte stelt als land hiervoor medailles beschikbaar.

Laatste Nederlandse inbreng: Henny zit als vice-voorzitter in de Paraski commissie, Ronald als voorzitter in de artistic events commissie en samen met Jarno Cordia in de werkgroep wingsuit. Igor zal in 2011 jurylid zijn op WK paraski 2011 in Gosau Oostenrijk. Al met al een drukke vergadering. De volgende IPC vergadering zal plaatsvinden eind januari in Bar (nee, niet in de bar) te Montenegro. n

s

04_09_rubrieken.indd 9

04-03-2010 16:05:51

Kalender Datum

Wie

Wat

13-3 1-4 2-4/5-4 17-4/18-4 17-4/25-4 23-4/25-4 22-4/25-4 30-4/3-5 1-5/2-5 7-5 13-5 22-5 22-5 22-5/24-5 4-6 5-6/6-6 4-6/12-6 5-6/19-6 12-6 18-6 18-6/20-6 19-6/20-6 25-6 26-6/27-6 3-7/4-7 3-7/11-7 10-7/16-7 10-7/11-7 15-7/21-7 17-7/25-7 24-7/31-7 24-7/1-8 31-7/1-8 31-7/6-8 1-8/7-8 1-8/8-8 5-8/15-8 20-8/23-8 21-8 21-8/29-8 28-8 28-8/29-8 28-8/4-9 9-9/12-9 10-9/12-9 18-9 18-9/19-9 18-9/19-9 18-9/19-9 25-9 25-9/26-9 9-10 9-10/10-10 6-11 3-12 10-12

PCMN Airboss Airboss PCT Airboss FD ToraTora PCT SA Airboss FD PCMN PCEH ToraTora Airboss PCEH POPS ToraTora PCMN PCMN PCEH Airboss PCMN PCT PCMN ToraTora Airboss NPCT CISM Airboss ENPC PCEH Leander FAI PCMN FD FAI PCT PCMN ToraTora PCMN PCT FAI ESL ENPC PCMN PCT PCEH SA PCEH ToraTora PCMN PCT PCMN PCEH PCEH

Pokertoernooi Airboss Indoor Skydive Skills & Adventure @ Roosendaal Airboss openingsweekend Lille, Frankrijk FS Skillscamp 1 Airboss Skydive Vacation in Sevilla, Spanje Free2Fly Boogie Headdown Formation Skill Camps, Teuge Free2Fly Boogie Fly Like Brick Wingsuit Weekend Airboss Indoor Skydive Skills & Adventure @ Roosendaal PA Wedstrijd Hit & Run #1 (Laddercompetitie) Hoogvliegersdag Dutch Freefly Bigways, Nationale Recordpoging Headdown, Texel Airboss Indoor Skydive Skills & Adventure @ Roosendaal FS4 Scramble 10th World POPS meet, Reggio Emilia, Italië Total In and Outdoor Freefly Adventure Russia, Kolomna, Rusland Precision Scrambled (Laddercompetitie) Midzomernachtsprong Tomscat Airboss longest day B-Cup en Reserve Midzomernachtsprong FS Skillscamp 2 Coupe de Maarsseveen Artistic Flight Meet, Open Artistic Freefly Competition/Boogie, Luxemburg Airboss Angels FS kamp, Soulac sur Mer, Frankrijk Dutch League 35ste Militaire WK parachutespringen Airboss 4Fun Summer Boogie Soulac Part VI Springweek ENPC Springweek PCEH Dutch 2-way Challenge All WK FS, CF, AE, Menzelinsk, Rusland Springweek PCMN Zomerkamp Maubeuge WK Canopy Piloting, Kolumna, Rusland (voorbehoud IPC) Nederlandse Kampioenschappen Parachutespringen (excl. CP/PA) Hit & Run #2 (Laddercompetitie) Mountain Gravity Switzerland, mountainswooping & freefly Clubkampioenschappen Island 8-way 1 / backup Skillcamps WK PA/Stijl Nikšić, Montenegro ESL Finale, Texel Open PA Wedstrijd Precision Scrambled Revenge (Laddercompetitie) Island 8-way 2 CF Weekend Fly Like Brick Wingsuit Weekend Speedstar Benelux FreeFly Record (onder voorbehoud) Creeper-wedstrijd (Laddercompetitie) 2-plane formations Eindfeest Nachtspringen Nachtspringen (uitwijk)

N CA

OP

YF

OR

MATI

ON

O SW

OP

ING For

tion ma

yd Sk

ivi

ng

TI AR

STI

CS

R /PA PA

AS

KI

NG WI

SUIT

R PA

T Y,

BO

OG

N IE E

OVE

TU

NN

RIG

e

EL

x x x x

x

x x x

x x x x x x x x x x x

x

x

x x x x x x x x x x x

x

x x x x

x

x x x

x

x

x

x x

x x

x x

x x x

x x

x x x x x x x x x x

x x x x

10 10_11_Kalender_Stof_Ramses.indd 10

05-03-2010 12:03:51

Springstof

Prijs SPB

De verkoopprijs van het sportparachutespringbewijs (SPB) is per 1 januari verhoogd van € 25,00 naar € 27,50. Dit om stijgende kosten als verzekering, inflatiecorrectie, etc. tegemoet te kunnen komen.

SPB verkoop

Het jaar begint goed! Tenminste, op een punt zeker. Skydive Rotterdam bestelde op 19 januari al de eerste 50 springbewijzen bij het secretariaat para. Dat er nog maar meer clubs en centra mogen volgen en dat er maar (veel) meer leerlingen mogen zijn dan in 2009.

Overigens, in 2009 waren er ook meer leerlingen dan in 2008.

Brevetten De afdeling para wil de volgende springers feliciteren met het behalen van hun brevet in de periode december 2009 – februari 2010:

A Coen Disberg, Maurits van der Kruit, Marco Schultz, Karel Kroonen, Jan van Hoek, Frank Wassink, Roberto Nieuwlaat

B

Even voorstellen...

Vanaf heden zal ik, Elja Verheij, mee gaan werken aan de ins and outs van de Sportparachutist. Met name ga ik me bezig houden met het schrijven van artikelen, maar ook met de opmaak van het blad. In het kort vertel ik wat over mezelf. Sinds eind 2007 ben ik lid van paracentrum Teuge, waar ik met volle teugen geniet van het springleven. Momenteel richt ik me met name op het freeflyen, maar ben ook geïnteresseerd in andere disciplines. Enkel springen in het dure leven van een skydiver is lastig in praktijk te brengen, met als gevolg dat ik, net als vele anderen, genoodzaakt ben te werken (lekker toch!). Ik werk als freelance Orthopedagoog binnen een speciale basisschool in Oss en bij Uitgeverij Zwijsen als assistent-auteur, waar ik meewerk aan de nieuwe rekenmethode Wizwijs. Afhankelijk van wat er nog op mijn pad komt aan werk start ik in september met de studie Klinische Linguïstiek, om me te specialiseren in taalstoornissen. Een opsomming van bezigheden in mijn vrije tijd, naast skydiven: liefde, tennis, zwemmen, hardlopen, fietsen, piano, dwarsfluit en toneel. Kortom: ik kan absoluut niet stil zitten!! Daarom ga ik nu kijken wat ik kan doen voor de Sportparachutist. Blue Skies!

Gerben Geltink, Andrew Phillips, René Pouw, Vivianne Francken, Nathalie Conglo Lowango, Rigo Rodriguez Rocha, Jan den Hartog, Robin Liphuijsen, Richard Wennekes, Frank Wassink

C Delicia Ensing, Kim Reuvers, Daniëlla Schlochtermeijer, Bert Jan Nijman, Pieter van Harmelen, Dennis van der Coelen, Andrea van der Bildt, Cor Bijzitter, Thomas Garretsen, Torsten Möser, Robert Jager

D Robbert Woltering

CORRECTIES VORIGE LIJST A

Bijzondere Chutes

Inge Schotten moet zijn Ivo Schotten B Kim van der Vries moet zijn Kim de Vries

Op het HBP krijgen we zo af en toe artikelen onder de neus over nieuwe, frisse invalshoeken op de uitrusting die wij vooral gebruiken om onze sport te beoefenen.

DRAGSTER MADE FOR

MOTION

Team 3-FLY

Als tweede het High-Rise Emergency Rescue System, waarbij bewoners van hoogbouw bij noodgevallen spontaan omgetoverd worden tot basejumpers om zichzelf in veiligheid te stellen. Het gaat hier om een makkelijk te gebruiken static-line ronde bol die volgens fabrikant EscapeLine werkt vanaf 10 verdiepingen of 125 ft. De gebruiker zekert een karabijnhaak aan een deurklink of ander vast object, en springt vervolgens uit het raam of van het dak. Hoewel hier geen training aan vooraf gaat, worden instructies op papier samen met een uitgebreide instructievideo meegeleverd bij de aanschaf. De fabrikant erkent dat er rond hoogbouw vaak “veel aerodynamische dingen aan de hand zijn,” maar claimt dat “de parachute ontworpen is om onvoorspelbare luchtstromingen te ontwijken.” Het blijft helaas onduidelijk of de uitvinding ooit succesvol is gebruikt in een echte noodsituatie. Voor paranoïde flatbewoners is de eenmalig bruikbare uitvinding beschikbaar voor € 950,-. Meer informatie op http://www.executivechute.com

Foto: Frank Täsler

Als eerste het reddingssysteem voor vliegtuigen, waarbij vliegtuigen voorzien worden van parachutes.

De firma Ballistic Recovery Systems is één van de bedrijven die motorvliegtuigen voorziet van een ingebouwde reddingsparachute die piloten kunnen gebruiken als ze de controle over het vliegtuig verliezen. Over het algemeen maken fabrikanten van dergelijke systemen gebruik van een raket die de parachute uit de houder trekt en door een speciale plaats in het dak naar boven schiet. Om de schok bij het openen van de parachute te remmen gebruikt men een grote versie van de ons welbekende slider.

Het doel is om de daalsnelheid tot 7,5 m/s te beperken. Minimale hoogte voor gebruik is 80 meter (262 ft), waarbij de openingstijd maximaal 4 seconden is. Voor slechts € 14.000,- zet BSR een parachute in een Cessna 182. Meer informatie op www.brsparachutes.com.

rainbow design gmbh TEL. +49 (0) 33932-72461 FAX +49 (0) 33932-72463 Flugplatzstraße 3 | D-16833 Fehrbellin | Germany Email: info@rainbowsuits.com

www.rainbowsuits.com

Ad_RD_NL_75x100.indd 1

10_11_Kalender_Stof_Ramses.indd 11

RW-/Freefly-/Camera-/Warm-Suits/Freefly-/Swoop-/Base-Pants/Special-Ops-Suits

- advertentie-

08.12.2009 12:30:08

04-03-2010 18:54:28

B O ClubNieuws

PARACENTRUM EELDE HOOGEVEEN

Tekst: Jarig Steringa Foto’s: PCEH

PCEH-NIEUWS

• Begin december 2009 is PCEH zoals gebruikelijk weer naar Eelde verhuisd om daar het winterseizoen door te brengen. Vanwege ouderwets guur winterweer zijn er tot begin januari maar weinig sprongen gemaakt. Het nachtspringen, de kerst- en oudejaarssprongen en de traditionele jump-in op Ameland gingen helaas niet door. Gelukkig kon het nieuwe jaar wel goed worden begonnen met een flink aantal sprongen boven een dikke laag sneeuw.

• Half januari is de PH-ZZF volgens planning in groot onderhoud gegaan. We gaan ervan uit dat de Cessna-207 na dit onderhoud weer een hele tijd probleemloos voor PCEH inzetbaar zal zijn.

• Cor Bijzitter, Thorsten Möser en Bert-Jan Nijman gingen op voor hun C-brevet. Ze slaagden ruimschoots en waren vooral blij met hun hoge cijfers op het altijd lastige meteo, waar ze vooraf driftig op gestudeerd hadden.

• De winterperiode is door een groep toegewijde leden goed besteed aan een inwendige verbouwing en een opruimactie in het clubhuis te Hoogeveen. Met name het leslokaal werd aangepakt en ook de audiovisuele faciliteiten werden flink uitgebreid.

• Hans Ypma is samen met leden van de ENPC en de CPV druk bezig de springweek van 2010 voor te bereiden. Een geschikte locatie voor drie clubs tegelijk is lastig te vinden, maar we verwachten dat de zoektocht tot succes zal leiden. De periode ligt al enige tijd vast: 24 juli t/m 1 augustus.

•P CEH bestaat dit jaar veertig jaar! De beide moe-

PARACENTRUM TEXEL

Paracentrum Texel ontwaakt uit de winterslaap

O

derverenigingen, Paracentrum Hoogeveen en de Noord-Nederlandse Parachutistenclub Eelde, werden beide in 1970 opgericht en fuseerden in 2001 tot Paracentrum Eelde-Hoogeveen. Het jubileum zal in de loop van het jaar uitgebreid gevierd worden met diverse springactiviteiten met een of meer bijzondere vliegtuigen. Meer informatie volgt; houd de SP en de website www.pceh.nl in de gaten! û

Tekst: Jo Oosterveer Foto’s: PCT

Ook al mede door het weer valt er eigenlijk niet veel te melden. Het onderhoud aan het materiaal en de vliegtuigen ligt op schema en het opnieuw opbouwen van de PH-PCT gaat voorspoedig.

In de weekenden werd er wat getandemd met soms wat losse, overgewaaide springers als bakvulling erbij. De administratie annex winkel heeft een opknapbeurt gehad en Iwan heeft zijn personeel plaatje bijna rond. Er komen wat nieuwe gezichten bij... Hans zit op de Antillen bij zijn vriendin en wij zaten met een leuke groep springers in Elsinore, waarover elders meer.

Het centrum gaat weer open met Pasen alhoewel

het goed mogelijk is, dat er voor die tijd al enkele groepen Denen het luchtruim onveilig gaan maken. De ESL zal weer op Texel versprongen worden en we proberen ook de NKP naar ons toe te halen.

Tevens zullen we ons nog sterker gaan richten op de begeleiding van de beginnende springer door het aanbieden van gunstige (spreek goedkope) 1 on 1, canopy school en RW coaching door en met ervaren springers.

samen met Sjon mooie sprongen hebben gemaakt in een Oosterse ambiance. Er zijn weer veel foto’s gemaakt die op de site zijn te vinden.

Dan het komende springseizoen. In april, mei & juni zijn we weer elk weekend op onze voorjaarslocatie te Lille, met het openingsweekend op 2, 3, 4 en 5 april 2010. Note: vanaf half april een nieuw vliegtuig in Lille; een Cessna Caravan 208, goed voor 14 para’s! Kom langs en check ‘m uit!

Ook dit jaar gaan we weer van 17 t/m 25 april 2010 voor 9 dagen naar Sevilla te Spanje. Een mooie opwarmer zo voor het zomerseizoen in

Andalusië.

Nieuw dit seizoen bij Airboss is onze parachuteverhuur. Naast onze leerlingenparachutes hebben we ook nieuwe parachutes voor de beginnende/ intermediate springer om te huren voor een langere periode (maand). Dit zijn allemaal nieuwe parachutes van Aerodyne: Icon harnas, Smart reserve, Vigil AAD en Pilot hoofdparachute. Maten van 170 tot 230. Zoals je ziet keuze genoeg. Zie ook de advertentie in deze SP. Vanaf 26 juni t/m 28 augustus is Airboss weer op onze zomerlocatie in La Douce in Soulac sur Mer,

We kijken allemaal uit naar het komende seizoen en zullen er alles aan doen, om er weer een geslaagd jaartje van te maken. û

Clubn AIRBOSS

WAKE-UP CALL

12

Als we dit schrijven staat het ijs op de sloten en ligt er een dik pak sneeuw. Ondanks de koude winter in Nederland, hebben we onze sprongen gelukkig kunnen maken in warmere landen. De trip naar Marokko is dit jaar weer goed bevallen, een mooie DZ met het Atlasgebergte op de achtergrond, garantie voor een prachtig uitzicht tijdens het springen. Helaas bij aankomst heftige regenval die de start/landingsbaan had beschadigd en eerst gerepareerd moest worden. Maar dit werd ingevuld door als toerist een dagje in Marrakech door te brengen. Het was een hele gezellige groep die

12_15_clubnieuws.indd 12

04-03-2010 16:20:00

ENPC

SKYDIVE ROTTERDAM

S O Tekst: eric ten Feld Foto: dylan fotografie

Tekst: skydive rotterdam Foto’s: skydive rotterdam

Clubnieuws Skydive R’dam

Clubnieuws

Ondanks het zeer koude weer van de afgelopen tijd is er bij ENPC toch nog regelmatig gesprongen de afgelopen maanden, tussen de verschillende feestjes door. Ondanks dat het ijskoud was, is het besneeuwde landschap boven Brabant toch wel erg prachtig. Wel lastig om af en toe de dropzone te vinden. Wij hebben er op dit moment 3 in gebruik die elk weekend wisselen. Altijd verstandig om even bij de briefing op te letten zodat je de juiste in je hoofd hebt. Onze militairen zijn ook weer actief. CPV (die bij ons inwoont) heeft zijn eerste opleidingsweekend ook al weer gedraaid. Verder verblijft een groot deel van ENPC regelmatig in de voor ons nabijgelegen windtunnel in Roosendaal. Daar wordt onder deskundige leiding van Team ‘Whooops’ hard aan de FS skills gewerkt. De ENPC is recentelijk gestart met het enthousiast maken en opleiden van aankomend kader. Dit gebeurt middels een trainee-schap. De bedoeling hiervan is om de aspirant HI’s voor te bereiden op de HI cursus van volgend jaar. Er wordt intensief meegedraaid met het bestaande kader zodat de aspiranten vooraf een goed idee krijgen waar ze later mee te maken krijgen.

Bestuurlijk gezien zijn er ook een paar wijzingen.

We hebben een nieuwe secretaris en er zijn ook een paar wijzigingen in de verschillende vakgroepen geweest. Daarnaast zijn we nog steeds bezig met het verder professionaliseren van de gang van zaken rondom onze 206 en het manifesten. We hopen snel weer op lange warme zonnige dagen met niet teveel wind. û

Springtechnisch is 2009 is een prima jaar geweest, veel sprongen, een succesvol zomerkamp, meer dan 1000 tandems, 43 geslaagde aff-ers (lees verderop het verslag van Petra) en financieel alles op orde.

Natuurlijk zijn er ook zorgen, luchtruim- en dropzone problematiek blijven ons bezig houden. Daarnaast wordt het steeds moeilijker om vrijwilligers te vinden en de dienstroosters te blijven vullen.

Maar alles is relatief. Want helaas kent onze vereniging momenteel het nodige persoonlijke leed. Eind 2009 bleken zowel onze voorzitter Louis van de Moosdijk als onze vaste medewerkster Marjan van Beveren te zijn getroffen door kanker. En beiden zijn nu aan het strijden om deze vreselijke ziekte te overwinnen.

In 2009 moesten we afscheid nemen van clublid Lesley Clarisse (28 jaar, motorongeluk) en recentelijk van Radbout de Jonge (38 jaar, kanker). Ik wil dit clubnieuws graag afsluiten met een quote van de overlijdenskaart van Radbout.

“Dream as if you’ll live forever, live as if you’ll die today” Springen op Skydive Rotterdam Voor de nieuwe SP is mij gevraagd een indruk weer te geven van de vereniging vanuit het oogpunt van een beginnende springer. Even voorstellen dus, mijn naam is Petra Frankhuizen en ik ben één van de nieuwe leden van Skydive Rotterdam! In juni van het afgelopen jaar ben ik begonnen met mijn AFF opleiding. Al eerder had ik een tandemsprong gemaakt en besloten dat ik hier zoveel lol aan had beleefd dat ik zelfstandig wilde leren parachutespringen. Van tevoren werd ik gewaarschuwd door mijn collega’s.

Ik werk namelijk als ambulance verpleegkundige, en iedereen kon wel verhalen vertellen van de keren dat zij voor een ongeval naar de dropzone moesten. Bij doorvragen bleek dit dan meestal om hetzelfde verhaal te gaan, maar toch. Ik moet zeggen dat ik bij de eerste drie sprongen behoorlijk wat twijfels had.

De riedel: Check in, check out, propeller, op-neer- spring was regelmatig herhaald, maar toch heb ik er daarboven op 12000 Ft nog een keer op-neer-op bij gesmokkeld. Ik verdenk mijn jumpmasters er ook van me een duwtje te hebben gegeven… Beneden lag ik dan met enorm veel adrenaline in mijn lijf te genieten, maar weer omhoog vroeg ik mezelf misselijk af, waarom ik er ook al weer een hobby bij wilde.

Gelukkig waren de andere springers zo groots om te vertellen dat ook zij bij die eerste sprongen (en nog latere ook) angst kenden.

Met mijn AFF diploma schoon op zak werd ik direct uitgenodigd voor het zomerkamp. Ik wist niet goed of ik wel mee wilde. Oké, het springen vond ik erg leuk, maar een week met voor mij eigenlijk nog wel vreemden optrekken, hm… Maar al op de eerste dag bleek het ‘verenigingsgevoel’ van de club. De I’s en HI’s hielpen me met alles wat ik nodig had en iedereen gaf antwoord op al mijn vragen. Er werd spontaan aangeboden om met me te springen en ook mijn adrenaline rush kon ik kwijt. ’s Avonds werd ik gevraagd om mee te gaan naar de Chinees en werd ik uitgenodigd voor BBQ’s. Geen moment heb ik mij alleen gevoeld. Ook na het zomerkamp bleef dit gevoel. Inmiddels heb ik al een aantal van mijn sprongen op video en ook het vinden van mensen die mijn formatie instructiesprongen wilden uitvoeren, of gewoon een sprong samen wilde doen bleek een makkie. Dat is voor mij de kracht van de vereniging. Ik ben echt opgenomen in de groep. Dat maakt dat de borrels en feesten erg gezellig zijn! Nog wel 1 tip, wanneer iemand met totaal 15 sprongen is geland na haar Tekst: your airboss team, ron, sjon & marjon teamBeeld: airboss eerste zesvoudige twist, na haar eerste opening op 3000 Ft en haar eerste exit van 6000 Ft, komt het en de meest actuele informatie. www.airboss.nl aardiger over niet te antwoorden met: “Ja, maar dat of vraag info via spring@airboss.nl. û gebeurt wel vaker!” û

nieuws aan de Zuidwest kust van Frankrijk.

Iedere week vrije val opleidingen en cursus A/B brevet.

10 t/m 16 juli Airboss Angels Skillscamp Soulac.

Trip, FS 2 naar FS 4, FS 4 naar FS 8. Organized by Serges Angels. Lees ook hierover meer in deze SP en meld je aan via de site!

Note: 17 t/m 25 juli 4FunSummerBoogie part VI Georganiseerde sprongen en coaching in FS, FF & Track, Tubes, Fun en Wingsuit. Organizers: Fly like Brick, Serges Angels en ToraTora. Zie ook de advertentie in deze SP. Zoals je ziet zijn wij al behoorlijk wakker uit onze winterslaap. Doe eens gek en zoek ons eens op één van onze locaties. Bekijk de site voor evenementen

12_15_clubnieuws.indd 13

13

04-03-2010 16:20:28

D I ClubNieuws

NATIONAAL PARACENTRUM TEUGE

Tekst: npct Foto: npct

Teuge bouwt verder aan de toekomst De winter in Teuge is koud maar binnen wordt druk gewerkt aan de voorbereidingen voor het seizoen 2010. Er zijn nieuwe enthousiaste administratieve krachten, de instructiestaf is zich aan het vormen, de pilotengroep wordt uitgebreid, de keuken van De Wolk wordt verbouwd, de tuin is vergroot, het AFF materiaal wordt vernieuwd en een tweede hangar staat op het punt opgeleverd te worden.

En dat moet allemaal ook wel. Na het record aantal sprongen van vorig seizoen stromen de aanmeldingen ook dit jaar weer binnen. Veel teams hebben hun trainingsschema al doorgegeven, de eerste militaire groepen hebben

nog nooit zo vroeg in het jaar het brevet gehaald en de staf is bezig met de samenstelling van een evenementen-programma. De groei lijkt ook in 2010 door te zetten. Vorig jaar rond deze tijd waren we druk bezig met de aanschaf van een tweede Cessna Caravan. De SwooP vliegt inmiddels flink rond en er zijn al vele duizenden sprongen uit gemaakt. In het seizoen is het eigenlijk elk weekend een Boogie-sfeer in Teuge. Sinds de komst van de tweede Caravan komt het nog maar zelden voor dat we de springhonger niet kunnen stillen. Met zo’n 80 slots per uur komt iedereen daarmee aan zijn sprongetjes. Ook in 2010 is het plan opnieuw om vanaf april dagelijks open te zijn. Doordeweeks vanaf 13 uur maar als er aangemelde groepen, teams of evenementen zijn, starten we vaak al eerder. We

PARACENTRUM MIDDEN NEDERLAND

daverend succes

In eerste instantie dacht ik dat het wel moeilijk zou worden om deze keer een ‘clubnieuws’ te schrijven, gezien het feit dat zoveel paras momenteel aan het‘skybernaten’zijn – de jaarlijkse winterslaap die zovelen van ons houden. Desondanks gebeurt er achter de schermen een heleboel: het bestuur en de diverse commissies zijn alweer druk bezig met de voorbereidingen van het komende seizoen. Er moeten evenementen georganiseerd worden, herhalers opgeroepen, opleidingen gepland, HI-trajecten gaan van start, de ALV doemt weer op en ga zo maar door.

Nieuw in 2010 is de zogeheten ‘laddercompetitie’ die speciaal voor leerlingen is bedoeld. Deze behelst een vijftal evenementen welke in de loop van het komende seizoen plaats zullen vinden en die toegankelijk zijn voor iedere geinteresseerde springer. Meer informatie hierover volgt te zijner tijd. Ondanks

skydive anywhere

E T

proberen dat via de nieuws flash op onze home page te communiceren. Het Nationaal Paracentrum probeert een thuis te zijn voor iedereen met een open deur voor elke discipline. Het kan echter alleen bestaan met hulp van de Vereniging waar veel vrijwilligers zich inzetten voor de clubcultuur met de daarbij horende activiteiten en handarbeid die daar vaak mee gepaard gaat. Door de inzet van deze vrijwilligers, de hands-on-mentaliteit van de springers zelf en een kleine maar gedreven, professionele staf kunnen we centraal in Nederland een ongelooflijke leuke springcultuur in stand houden met heel veel mogelijkheden tegen een minimale kostprijs. Teuge, op weg naar de 40000 sprongen!!! û Tekst: Dennis van der Coelen, Foto’s Jan Moraal, Suzan Vroege, Vincent Heikoop

dat we de afgelopen weken met name op springdagen werden geteisterd door lage bewolking en neerslag gingen de spontane gezelligheids-initiatieven gewoon door. Zo was er met oud en nieuw een hele groep op de club om het nieuwe jaar op passende wijze in te luiden. Een enkeling kreeg bij binnenkomst op eigen verzoek een oliebol naar het hoofd. Verder werd er gezamenlijk gegeten, springvideos gekeken, spelletjes gedaan en van klokslag 2010 tot 20:10 werd er vuurwerk afgestoken. Het tweede grootse spontane evenement van 2010 was de gezamenlijke verjaardag van een aantal mensen. Ik heb begrepen dat deze mensen samen precies 126+x jaar oud zijn geworden (een van de dames wilde haar leeftijd niet vertellen). Een prima excuus voor een feestje dus. We hebben dan ook tot in de kleine uurtjes rond het haardvuur genoten van een hapje en een drankje. Vooral de spekkies hebben hierbij recht op een speciale vermelding.

Deze bestaan zoals iedereen weet voor ongeveer 70-80% uit kleurstof, met als gevolg een over de dansvloer rondstuiterende Zoë. Wat het springen zelf betreft – de sprongen DIE er gemaakt zijn waren des te mooier... û

Club skydive blauwe stad

14

Na 10 jaar actief te zijn geweest onder de naam Stichting Skydive Anywhere, gaan we vanaf 2010 verder als Skydive Blauwestad! Een naamsverandering die past bij alle veranderingen die er plaatsvinden op Vliegveld Oostwold en nóg meer onze betrokkenheid aangeeft met de plaatse waar we actief zijn. Vorig jaar kregen we een C-206 Soloy turbine tot onze beschikking en op dit moment wordt er hard gewerkt aan een nieuwe kantine en ondergaat onze hangar een facelift. En dit jaar zijn we vanaf half maart ieder weekend geopend. We hebben besloten om ons vanaf dit voorjaar nu nóg meer toe te leggen op het ‘Skydive Blauwestad Gevoel’Wat dat is? Simpel gezegd is dit: leuke sprongen maken, zonder gezeur, in een relaxte sfeer op de mooiste dropzone van Nederland! Het stimuleren, faciliteren en toegankelijk maken van onze prachtige sport in het Noorden van Nederland is, sinds de oprichting, het doel van de stichting. In de loop der jaren hebben we natuurlijk talloze tandems versprongen, opleidingen gegeven en demo’s gesprongen. In 2010 proberen we de faciliteiten en sfeer optimaal te maken voor sportspringers. Daarom hebben we afgelopen winter een aantal zaken grondig aangepakt! We beseffen dat we geografisch niet ideaal liggen.

Tenminste met oog op reistijd. Het voordeel van onze ligging is wel dat we nog steeds een permanente NOTAM hebben voor 15.000ft van zonsopgang

12_15_clubnieuws.indd 14

Tekst: skydive anywhere Foto: skydive anywhere

tot zonsondergang. Met de ligging in het achterhoofd hebben we i.s.m. ‘De Blauwestadhoeve’ twee grote blokhutten geplaatst, waar je als sportspringer al voor maar € 7,50 een nacht kunt slapen. Verder gaan we een aantal gezellige events organiseren om springers kennis te laten maken met Oostwold. Zo organiseren we dit jaar van 1 juli t/m 4 juli het NK-PA en gaan we samen met FlyLikeBrick meerdere weekende naar naar 15K! Daarnaast staat er een Canopy Control Cursus gepland, houden we een openingsweekend met FF-coaching en méér. De info is allemaal te vinden op onze vernieuwde website www.skydiveblauwestad.nl, onder de button ‘skydivers’. Zoals aangegeven is er deze winter hard gewerkt aan een nieuwe kantine. Vliegbedrijf van der Meulen heeft een volledig nieuw pand neergezet met volwaardige horecafaciliteiten, kantoren en instructieruimte. Onze hangar is voorzien van nieuwe vloerbedekking, lockers voor je spullen, loungehoek en debrief mogelijkheden. Inmiddels hebben we de eerste activiteiten van 2010 er alweer opzitten. Zo hebben we op 7 februari de skibaan en windtunnel in Bottrop onveilig gemaakt. Eerst de sneeuw in en ’s avonds ruim drie uur tunneltijd opvliegen met meer dan twintig deelnemers. Iets dat we dit jaar zeker nog eens gaan doen. Uiteraard zijn we ook actief op Hyves, Facebook, Youtube en Vimeo, dus neem daar eens een kijkje om te zien wat we zoal gaan doen in 2010. Kortom; plan eens een weekend Skydive Blauwestad, maak wat leuke sprongen en leer het Skydive Blauwestad gevoel kennen! û

04-03-2010 17:23:30

door: Elja Verheij foto’s: Elja Verheij

tunnelen in Bottrop

E Tunnelen (foto boven vlnr) Jantina Bollink, Elja Verheij, JP de Kam, Henriette Bollink, Annemieke Schoonderwoerd, Loes Cuppen. Vooraan: Martijn van Dam.

E

r zijn springers die het immens koude weer trotseren en stoer het vliegtuig instappen alsof het de normaalste zaak van de wereld is met 26 graden onder 0 op 12.000 ft weer uit te stappen. Henriette Bollink behoort tot deze doelgroep. Wel gaf ze toe het erg prettig te vinden om even niet als een dik aangekleed michelinmannetje te vliegen: een heerlijk avondje tunnelen in Bottrop staat op het programma. Met Martijn van Dam als coach begint om 19.00 uur de briefing. Iedereen wil leren back- of sitflyen en we hebben ook één recreant in ons midden die voor de eerste keer de tunnel gaat ontdekken. Het is

een mooie avond: naast dat er voor iedereen ruim 10 minuten (en voor de recreant de gebruikelijke 3 minuten) staan ingepland is er vreselijk veel vermaak met het kijken naar elkaar. Vallen, opstaan, fladderen en spartelen behoren tot de vermakelijke onderdelen van het tunnelen. Er wordt gevlogen in sessies van twee minuten. Dit ervaren we als zeer prettig.

Je hebt ruim de tijd te wennen aan de wind en je oefeningen enigszins stabiel uit te voeren.

Na vijf sessies is een duidelijke vooruitgang te zien bij iedereen. Nog even doortunnelen en we hebben het back- en sitflyen onder de knie! De recreant in ons midden heeft zich

ook flink geamuseerd en zeer goed, zelfs in de tweede sessie alleen, gevlogen. Met een uitgelaten gevoel gaan we weer terug richting de Nederlandse bodem. O, wat hebben we nu een zin om te springen! Henriette kleedt zich dit weekend weer dik aan, en ik… ik wacht nog even tot de zon schijnt! û

(advertentie)

12_15_clubnieuws.indd 15

04-03-2010 16:23:04

57 TEKST: Karel Lamboo foto’s: laurent dreyfus

Strandlanding. Foto: Ab Jans

Fantastisch 8 way springen met 2

57

exits schijnt het het 8 way team Dutch Flight ´n jaar of 10 geleden gekost te hebben voordat ze de 8 way linked exit goed onder de knie hadden. Nu mag je dat niet met het heden vergelijken, want wat ze toen uitgefiekelierd, van coaches geleerd en in de praktijk gebracht hebben, daar plukken wij nu de vruchten van.

Maar het geeft wel aan hoe lastig ´n 8 mans exit is, zeker uit ´n Cessna 208.

Van onze 9 exits was er geeneen perfect, maar belangrijker ook geeneen totaal mislukt.

Zeker in mijn geval als laatste uit de kist, kan het weinig kwaad als ik los moet laten omdat ik er anders in stort, of de boel over de kop jaag. Want ben altijd dichtbij en in tegenstelling tot 4 way is het exitfiguur vast en nooit de 1e formatie. Een keer lag “frontfront 3-poot” er ´n eindje onder maar kwam met bewonderingswaardige snelheid terug omhoog.

Laurent heeft toch wel de lastigste exitpositie, staat voor de deur, en de enige verbinding met de rest is´nbeengripophem.Helemaalnietmoeilijkom0,1sec te vroeg, of te laat, 20 graden te veel gedraaid naar links, of naar rechts, of naar boven, of naar onderen af te springen, de truc is om het allemaal tegelijk fout te doen.... En verders ziet hij voornamelijk Elvis na exit.

We denken eraan om de camera´s van Laurent, die

hij ook als 8-manner op heeft, 180 graden te draaien, en de beelden daarvan real time in zijn Head Up Display te vertonen. Team 8@Work, patent is aangevraagd.

Marjan helemaal achterop heeft het ook niet makkelijk, want hangt met 2 vingernagels aan de popnagels van de kist. Men kon haar 13.500+ ft lager horen schelden als de climb-out wat langer duurde. “Alpha Sierra to Manifest, jumpers dropped and descending” Waarop Manifest antwoordt met “we know”.

Maar heel mooi hoe ze bijna alle sprongen perfect mee ging met de exit..

En hoe we dit weten, wel de opnames van Henk zijn zo perfect. Er staan 5 springers voor zijn snufferd, en toch weet hij zo te timen en zo zijn eigen lucht te pakken (waar vandaan eigenlijk ?) dat ie zonder bommetje op Marjan het hele exitplaatje er perfect op heeft staan. Daarna pakt ie precies de afstand zodat we zo mooi kunnen zien hoe Claudia, Edwin, Jaap en Paul snel, zeker en solide de basis in elkaar draaien In de hele sprong weet Henk zo positie te kiezen dat niemand op de lange figuren buiten beeld komt.

En komt ook nog ´s effe snel voor ons liggen om mooie foto´s te maken van de Double Spider met mooi tegenlicht boven de wolken. En nu kan ik je wel vertellen dat we 2 “8 way rookies” hadden met Edwin en Lydia, maar dat geloof je toch niet.

Bij de 8 man komen van die verdraaid lastige formaties voor. ´n Beruchte is het Hoerenglas, de Hour Glass, met 6 man outfacing, zie foto. De Rubick is ook ´n fijne, stel je voor dat je 2 Compressed Accordions van ieder 2manlosopbouwt,waarbijzepreciesophunplekmoeten blijven om het voor de anderen mogelijk te maken de slots aan de zijkanten te sluiten. Nu is het geen publiek geheim dat het ruim meer als ´n tufje kost om Paul of Jaap van hun plek te krijgen, maar docks totaal zonder momentum zijn nu toch echt wel nodig. Echt gaaf om na de exit zo snel mogelijk naar je plek te rossen, vol in de ankers, eerst helemaal stil, en dan de draai naar de compressed, en zeer voldaan als je voelt dat ook de andere grips opgepakt worden, en nog mooier weer losgelaten worden, dus de key is geweest.

De Crank, die lijkt inderdaad op de krukas van ´n 4 cylinder boxermoter (VW Kever, Subaru) lijkt, werd ook met het nodige respect behandeld. De as is ´n 4 mans Cat, volkomen recht, dus niet gecheet als bij de 4 way. En om en om, de andere 4 als drijfstangen erop.

Ik ben zelf de drijfstang dwars op het voorste Catje en heb de eer om het heroslot van Laurent, als voorste op de Cat, van zeer nabij te mogen bekijken.

En heb zelf de nogal onverwachte taak om als levelreferentie voor Claudia te fungeren, die als nr 3 op de Cat weinig ziet. En alles draait feilloos op zijn plek en het ding vliegt perfect.

Ook ´n fraaie, de 8 way Compressed Accordion, berucht om zijn waves en levelproblems, daarvan zijn eralheelwatindetrechtergestort.Qe?Jaaarengeleden, vroeguh, op de 1982 Texel Boogie zag ik ´n Canadees ´n funnel in zijn logboek tekenen. ´n Trechter vreet ´n formatie op, om aan de onderkant losse onstabiele springers uit te spugen.... Maar we vlogen hem perfect. Zo ook het block Snowflake InOut, en het block Diamond, 360, Diamond.

Helemaal niet moeilijk om met die 352+ kilo wat zo´n ding weegt Paul en Jaap bij de redock tot ´n Siamese tweeling te transformeren. Dat is dan wel weer handig, heb je nooit geen headswitches

16

16_17_Fantastisch_Ramses.indd 16

04-03-2010 17:54:19

t 2+6

meer nodig, en je hoeft niet meer te rubbernekken als ´n tafeltennisscheidsrechter onder je chute. Of die Diamonds simpelweg 3D boven op elkaar parkeren, en dan vervolgens je pieper horen, ook leuk. Maar niets van dit alles, op 1 mindere sprong, ´n paar levelprobleempjes en niet loepzuivere docks na hebben we 9 prachtsprongen gemaakt met al die

lastige formaties vaak meerdere keren per sprong.

Kijk, dat noem ik triple A 8way. Met oneindige dank aan teammaatjes Lydia Stawski, Marjan van Beveren, Claudia Heijns, Laurent Dreyfus, Edwin van Gent en inclusief topcoaches Jaap van den Burg en Paul Hofstee, die zo gaaf en enthousiast hun best doen om de mooiste sprongen met ons

te maken en vooral ook videoot Henk Bootsveld (wat ´n beelden !). Niets was mogelijk zonder de geweldige medewerking en sponsoring van Para Centrum Texel. En we hebben het al geroepen van de balustrade: Packers, we danken jullie !

Volgend jaar weer, houd de site van PCT in de gaten en meld je aan, als je mee wil. û

- advertentie-

16_17_Fantastisch_Ramses.indd 17

04-03-2010 18:04:42

TEKST: Petra Engwerda

Strandlanding. Foto: Ab Jans

M

e u q i amb z o M 9 0 0 ESA Boogie 2 M

aanden naar uitgekeken, en vrijdag de 13e ! november was het dan zover, met niet meer dan 20 kilo bagage, inclusief gearbag, werd ik door mijn teamgenoten Ron en Arjan opgewacht op schiphol voor de ESA boogie naar Vilanculos en Bazaruto Island in Mozambique!

Na een voorspoedige vlucht hebben we in Johannesburg kennis gemaakt met bekende en nieuwe springmaatjes, maar veel tijd voor socializen was er niet, een 3 uur durende busreis bracht ons in het Zuid-Afrikaanse Pilanus-park voor de safari!

Een prachtige lodge stond ons daar ter beschikking voor twee dagen waar ook het eten heerlijk en goed verzorgd was.

De eerste dag vroeg uit de veren voor een safaritrip.

We hebben diverse exotische wilde dieren in de vrije natuur gezien, waaronder olifanten, kudu’s zebra’s nijlpaarden, neushoorns, giraffen, en ook apen.

Dit samen bewonderen en fotograferen bracht meteen gezelligheid en saamhorigheid en na de trip werden de eerste biertjes bij het zwembad uitgedeeld aan elkaar, waar het gesprek al gauw op springen kwam. ’s Avonds gingen we weer op safari en de truck waar ik inzat werd bijna belaagd door een grote olifant, maar gelukkig hadden we een pittige gids bij ons, die de grote grijze massa streng toesprak, waarop hij afdroop met zijn staart tussen zijn benen. Na deze avontuurlijke rit een bijzondere Bush BBQ met locale lekkernijen.

Vanuit onze lodge kon je via een onderaardse gang naar een uitkijkpunt komen aan een waterplas, en we hoopten natuurlijk daar nog wat spectaculairs te zien.

Veel meer dan een op avontuur beluste kikker kwamen we helaas niet… en ik heb ‘m toch maar niet gekust. Wat moest ik met een Zuid-Afrikaanse prins?!

De volgende dag vroeg haalden we met enige strubbelingen op Johannesburg ons vliegtuig naar Mozambique.

Er kwamen nog een paar nieuwe medereizigers bij, waaronder een Duitser, die naast mij zat en zijn setje als handbagage meenam. Toen ik belangstellend naar zijn setje keek, ging hij me omstandig uitleggen dat het een parachute was en dat hij op springvakantie ging.

Ik heb hem geïnteresseerde vragen gesteld over deze bijzondere sport en mezelf niet bekend gemaakt als mede springer….. tot na aankomst! Naderhand hebben we er samen om gelachen en er een biertje bij gedronken!

We landden op het internationale vliegveld Vilanculos, kleiner dan Teuge of Texel, vanuit de lucht gezien. Wat een bijzonder welkom! Het eerste wat opviel was het grote spandoek boven aan het terras: Welkom skydivers in Mozambique!

De bongospeler die zich uitsloofde voor ons in de hitte, Herman, die met een bezweten rug ons allemaal een voor een de hand schudde en ons voorstelde aan de burgemeester van Vilanculos en aan de president van het vliegveld, en aan de voorzitter van de Mozambiqiaanse parachutevereniging en aan Ronnie Limborg maakten het een hartelijk en warm onthaal. Er werden kokosnoten voor ons opengeslagen met een klewang diverse

andere drink- en etenswaren stonden voor ons klaar! Geweldig. Ik voelde me echt welkom en was er door geroerd.

De eerste twee dagen konden we meteen lekker springen, enkele sprongen op het vliegveld maar de meesten boven het strand bij onze logde. Springen op het strand was nieuw voor mij, en Herman heeft ons op het hart gedrukt: Water doet geen pijn bij de landing, palmbomen en daken wel, dus blijf boven het water! Dat goed in mijn oren geknoopt heb ik fantastische strandlandingen gemaakt, met de oceaan nog geen 5 meter zijdelings van me.

In twee groepen met organisers Eric en Joost werd er volop gesprongen. En na de sprong met de videobeelden gedebriefd.

Wat een buitengewone ervaring! Leuke formaties maken boven de prachtige fel zonbeschenen, witte drooggevallen zandstroken in de meanderende oceaan…. en vervolgens boven het blauwgroene glinsterende water indraaien en dan het warme zand in mijn schoenen voelen lopen na de landing.

Ik was nog nooit eerder op een strand geland, maar ik zou niet meer anders willen, wat een geweldig gevoel.

Alleen met vouwen moest je af en toe wat zand uit de cellen schudden…!

Zowel op het vliegveld als op het strand waren hordes

Bruno Brokken flies back to the beach after a camera jump. Foto: Joost Luysterburg

18 18_19_mozambique_Ramses.indd 18

04-03-2010 17:57:36

Eric de Costers last skydive just before he pulls out of the formation. Foto: Hans van Marrewijk geestdriftige supporters, de locale kinderen. Als de chutes zich openden volgde er een luid applaus en ooo en aaa geroep, en bij onze landingen waren ze helemaal enthousiast. De armoede die zij met zich meedroegen maakte wel dat ik me soms beschaamd voelde ten opzichte van hen, wij met decadente gekleurde parachutes en dure pakken en spullen en zij op blote voeten en gescheurde kleding.

De daarop volgende drie dagen was het weer helaas te slecht om te springen.

We hebben dus de stad Vilanculos uitgebreid bezocht, de markt bekeken, veel gekletst, geslapen, gelezen, ’s avonds langdurig in de bar in van lodge blijven hangen en dansen. Door enkele deelnemers werd de gitaar ter hand genomen en er was volop gezelligheid. Ook hebben we de Afrobar in Vilanculos ontdekt, en op moderne Afrikaanse muziek gedanst met de locals.

Bazaruto-island voor de kust van Mozambique is een paradijs op aarde, waar we de laatste vijf dagen van de boogie volop in de zon gesprongen hebben. Ook daar zagen we de armoede van de lokale bevolking, en de tegenstelling tot ons luxe verblijf, met een zeer goede keuken en een zwembad en een prachtige bar aan het strand.

Op twee ochtenden werd er een sunrise sprong georganiseerd, ik was natuurlijk op de 1e dag van de partij, wat wel betekende om half vier opstaan en kwart over vier hangen..... op 9000 ft! Wauw! Zo heb ik 2 x de zon zien opkomen,..... en mijn vijfde sprong die dag was een sunset sprong! Wat een paradijs en hoe dankbaar was ik om daar onder mn chute de wereld te bekijken. De foto’s zeggen meer dan duizend woorden, met dank aan Jan, Hans, Gaby en Bruno.

De landingsstrip op het eiland welke de naam vliegveld niet waard was, was zowat het enige asfalt op het eiland, buiten de betonplaten tussen de huisjes op onze lodge. De weg naar de landingsstrip, legden we (omgehangen) af met in een aanhanger achter een tractor door het mulle zand. Op Bazaruto hebben

18_19_mozambique_Ramses.indd 19

we drie landingsplekken aangedaan, op coral beach met een natuurlijke swooppond, op de landspit waar oost en west bij elkaar kwamen en natuurlijk voor de lodge.

Helaas waren er ook een paar dingen die tegenvielen, zoals de verhoogde sprongprijs met 5 dollar, omdat de 2 Kudu’s niet doorgingen maar we wel een Caravan kregen. De deur was uit deze Caravan gehaald, en zelfs in het warme Mozambique werd het boven de 9000 ft toch wel fris, als je dicht bij (het gat van) de deur zat! Jammer genoeg ging ook de jump-in op het andere eiland niet door, op weg naar Bazaruto-island.

Ik vond het ook jammer dat er geen andersoortige sprongen, zoals bv een trackingssprong of een hybridesprong werden georganiseerd. De nadruk lag vooral op FS met losse exits om meermanformaties te vormen, van 5 tot 15 man. Dat was overigens wel erg leerzaam voor mij.

ESA deed zijn exotische én avontuurlijke naam eer aan, in Zuid-Afrika Pilanuspark begaf de bus het voor een korte tijd, Her en der was (geen) verdwaalde bagage, die overigens wel weer terecht kwam, op Bazaruto Island had onze tractor een lekke band ( in springpak en je open chute in je armen lang wachten…. HEET!) en onze bagage op de terugreis naar Johannesburg heeft ‘t halen van de terugreis spannend gemaakt.

Ik vond het toch een onvergetelijke fantastische vakantie, zeker door de prachtige exotische locatie en niet in de laatste plaats door de gezellige internationale groep springers die ik ontmoet heb.

De laatste sprong van de boogie, mijn 25e in deze boogie en mijn 500ste was de 9-Dutch-Way, met Herman, Jörgen, Ab, Peter, Ron, Arjan, Diana en Martijn, vereeuwigd door de camera van Jan. Een geweldige afsluiting van een bijzondere springvakantie op een uniek plekje op de wereld.

Lieve medespringers, organisatoren, piloten, cameramensen, Herman, Karina, allemaal ontzettend bedankt! û

04-03-2010 18:03:41

Fotopagina

W

Winterse T

Win fotopag_MRT.indd 20

04-03-2010 16:35:38

Winterse Taferelen...

nter Foto’s: Saskia Zegwaard en PCMN

fotopag_MRT.indd 21

21

04-03-2010 16:36:43

D Tekst: Erwin Baatenburg de Jong Foto’s: R onald Overdijk

International parachuting c Periode: 6-18 januari 2010

E

ind 2009 kreeg ik een uitnodiging om mee te doen aan deze wedstrijd,het duurde niet lang om te besluiten om deel te nemen.

De onderdelen die versprongen werden waren PA, 4 way FS en Canopy Piloting. Het prijzengeld was maar liefst 230.000 US Dollar,dus de belangstelling was groot.

Er waren 15 teams 4 man FS waaronder Amerika, BelgiĂŤ, Frankrijk, Canada en Rusland en 4 teams 4 vrouw FS. 106 deelnemers PA (mannen)waaronder Bram Lasschuijt die een mooie 66 plaats gesprongen heeft met 51 cm, 23 vrouwen PA en 18 teams PA. En er deden 38 Canopy piloting deelnemers mee.

De eerste trainingsprong van iedereen was een bijzondere ervaring, het uitzicht,de wolkenkrabbers,de zee,de helikopters en het palmeiland!!

Erg mooi allemaal om te zien maar er was wel een wedstrijd. Er werd gesprongen uit 2 Bell 212 Twin Huey helikopters, 10 man erin en go.

Qua Canopy piloting was het een ander plaatje dan normaal omdat je indraaipunt boven de zee lag. Normaal is dat boven land dus je krijgt wat andere beelden als normaal maar daar zijn de trainings-en orientatiesprongen voor en de meeste die er waren hebben al eerder in deze situatie gezeten (lees Bussloo en US nationals in Texas).

Aangezien de wedstrijd op zeeniveau werd gesprongen en iedereen geen sprong meer gemaakt had na de Worldcup in Zuid-afrika was hier ook weer wat gewenning nodig. De wedstrijd CP (overall) is gewonnen door Jonathan Tagle (PD team) 2e Marat (Maha) Leiras en 3e Jay Moledski (PD team) maar er waren ook prijzen voor de onderdelen apart. Dus top 3 in speed,top 3 in Distance en top 3 in Zone accuracy. Hieronder de lijst met winnaars, zelf ben ik 17e geworden waar ik wederom erg blij mee ben.

22 22_27_dubai_Ramses.indd 22

04-03-2010 18:09:58

g championship and Gulfcup 2010 Dubai CANOPY PILOTING – total of $ 30.000,-SPEED 1st $ 5,000.-- Marat(Maha) Leirat BRA 2nd $ 3,000.—Thomas Hughes USA 2 3rd $ 2,000.-- Jonathan Tagle USA 2

DISTANCE 1st $ 5,000.—Shannon Pilcher USA 1 2nd $ 3,000.—Jonathan Tagle USA 2 3rd $ 2,000.—Marat(Maha) Leirat BRA

ZONE ACCURACY 1st $ 5,000.—Jay Moledski CAN 2nd $ 3,000.—Wuzi Wagner AUT 3rd $ 2,000.—Thomas Hughes USA 2

OVERALL - SPECIAL EXTRA PRIZES 4way FORMATION SKYDIVING – total of $ 90.000,-MEN / MIXED TEAMS (male & female) 1st $ 20,000.—USA Airspeed 2nd $ 15,000.—Belgium Hayabusa 3rd $ 10,000.--France WOMEN 1st $ 20,000.--France 2nd $ 15,000.—Germany Chicas 3rd $ 10,000.--Spain ACCURACY TEAM – total of $ 80.000,-MEN / MIXED (male & female) 1st $ 20,000.—Slovakia 2nd $ 15,000.—Oman 1 3rd $ 10,000.--UAE WOMEN 1st $ 20,000.-- onbekend 2nd $ 15,000.--onbekend 3rd $ 10,000.—onbekend

ACCURACY INDIVIDUAL – total of $ 20.000,-MEN 1st $ 5,000.—Christian Auswoeger AUT 2nd $ 3,000.—El Hassana Quargaf MAR 3rd $ 2,000.—Matar Al Suwadi UAE WOMEN 1st 2nd 3rd

$ 5,000.—Olga Lepezina RUS $ 3,000.—Liubov Ekshikeeva RUS $ 2,000.—M.Sadowy-Nauminia POL

Al met al was het een wedstrijd om niet te vergeten vooral de fantastische dinner in de woestijn,de catering zowel in het hotel als op de DZ, de openingsceremonie, de waterparken, het zeilen, het strand enz. Met dank aan de organisatie die dit allemaal heeft opgezet maar in het bijzonder de prins van Dubai Sheikh Hamdan bin Mohammed bin Rashid al Maktoum die dit allemaal heeft mogelijk gemaakt en kosten nog moeite nog moeite gespaard heeft om dit tot een onvergetelijke wedstrijd te maken.

Dus voor iedereen die spijt heeft dat hij/zij niet heeft meegedaan,geen probleem want volgend jaar is het weer het plan om dit te organiseren maar dan nog beter,en dat belooft wat. û

23 22_27_dubai_Ramses.indd 23

04-03-2010 18:10:34

D TEKST: Ronald Overdijk

2010 Dubai International parachuting championship and Gulfcup

P

arachutespringen in Dubai. Van 6 t/m 18 januari jl. vond de Dubai Parachuting Championship & Gulf Cup 2010 plaats. De wedstrijd werd georganiseerd door de Nationale Aeroclub van Dubai in samenwerking met o.a. het Dubai Sports Council. De locatie van deze wedstrijd was subliem te noemen: boven het wereldberoemde Palm Jumeirah Island. Als deze prachtige plek nog niet genoeg was werd er ook nog uit Bell Huey helikopters gesprongen, was het inschrijfgeld maar 600 USD en was er een totale prijzenpot van 230.000 USD! Ongunstig was dat de aankondiging van de wedstrijd pas eind oktober bekend werd gesteld en dat die lang duurde.

Verder viel de wedstrijd net na de feestdagen waardoor veel mensen niet weg konden omdat ze dan pas net van een springvakantie of training kwamen.

Daardoor waren er uiteindelijk maar drie mensen uit Nederland. In andere landen had deze locatie tot beduidend meer enthousiasme geleid, zo was de top 3 van formatiespringen aanwezig, bijna de gehele wereldtop van canopy piloting en alle grote landen bij precisiespringen, waaronder ook veel Arabische landen. Zelfs Irak had een springer afgevaardigd. In totaal namen er 38 landen deel, meer dan op een reguliere WK. De wedstrijd werd over 3 onderdelen gehouden: formatiespringen FS4, precisiespringen (PA) en canopy piloting (CP). Bram Lasschuijt nam deel

aan PA en Erwin Baatenburg de Jong aan CP. Ondergetekende was er een kortere periode om wat fun camerasprongen te maken. De aankomstdag werd besteed aan wat rondkijken in Dubai stad dan wel registreren. Dat laatste duurde soms wel heel erg lang. Ook de tweede dag (officiële trainingsdag) stonden veel mensen lang in de rij. Aan de andere kant waren de trainingssprongen gratis. In eerste instantie zou op het Palm Island zelf gesprongen worden, dat bleek echter om veiligheidsredenen voor CP niet haalbaar. Daarom was een braakliggend stuk land naast de marina ingericht als dropzone.

Voor de foto’s en video’s was dit eigenlijk beter, nu kon je het hele eiland erop krijgen omdat het achter een springer lag in plaats van recht eronder.

Aan de andere kant toch wel jammer want landing op het eiland zelf zag er vooraf spectaculair uit. In het midden van de dropzone lag een PA terrein met daaromheen tenten, voor elk land een. Elke tent had een tapijt (wat elke dag geveegd werd), drinkwater en stroom. Airco was niet nodig, het was heerlijk weer. De deelnemers waren ondergebracht in Ibis Hotels, allemaal in eenpersoonskamers. Er was busvervoer van de hotels naar de springplaats. Op de dropzone zelf was een opslagplaats voor springmateriaal, een mediacentre, draadloos internet, videodubbing ruimte, restaurant, WC’s, pakmatten, etc. Alles was opgezet in tenten en was prima

verzorgd. Het eten was in buffetvorm, afwisselend en dik in orde.

De officiële opening van de wedstrijd was ook mooi, met acrobaten/steltlopers/vuurwerk. Hierbij was de Sjeik van Dubai, Mohammed bin Rashid Al Maktoum zelf aanwezig. Stel je toch eens voor dat in Nederland Beatrix bij de opening van de NP aanwezig zou zijn! De wedstrijd zelf ging niet heel snel. De meeste mensen maakten maar 1 sprong per dag, soms 2. Dit wijkt niet echt af van reguliere WK’s. Meestal werd per dag elke discipline wel gesprongen. Als je eenmaal in de heli zat dan was het uitzicht fantastisch. Het eiland en de skyline van Dubai zijn absoluut indrukwekkend. Bram Lasschuijt is geëindigd als 66ste van de 106 deelnemers. Twee slechte sprongen hebben helaas roet in een top 10 klassering gegooid. Erwin is als 18de van de 38 deelnemers geëindigd. De plaatjes spreken denk ik verder voor zich. Uiteindelijk was de wedstrijd op 17 januari beëindigd. De diverse winnaars gingen met 5000 USD p.p. naar huis, de nummers twee met 3000 en de nummers drie met 2000. Niet slecht. Het is de bedoeling dat in 2011 deze wedstrijd weer georganiseerd wordt. Hou de website van para dan ook in de gaten.

Voor informatie en resultaten van de wedstrijd wordt verwezen naar www.emiratesaviation.org. û

(advertentie)

Groetjes uit Teuge...

...Scherpe blik...

30 22_27_dubai_Ramses.indd 24

www.parachutecase.nl The Parachute winkel en werkplaats op vliegveld Teuge T: 055 - 323 19 28 / E: info@parachutecase.nl 04-03-2010 18:11:32

TEKST: keetie hobbel foto’s: serge’s angels

Soulac: Here we come again!

Maar nu met de Angels Academy en de 4-Fun-Summer-Boogie!

V

orig jaar was het een groot feest om te mogen organiseren in Soulac tijdens de 4Fun-Summer-Boogie van Airboss. Heerlijk zonnetje (oké ook een dagje spectaculaire regen), pannenkoeken eten op de camping, een drop-in op Royan, de eerste 8-man van de één, het eerste single A block van de ander, gamba’s eten (ook Chica vond ze lekker), Martijn als Michael Jackson, Jasper die je achtervolgt met een paraplu, Birdmannen met de charmante Alex, Crazy spiders, ‘serieuze’ leersprongen op FS gebied, crêpe met aardbeien aan het strand en ga zo maar door.....

Het was één groot feest! En dus wilden wij er dit jaar weer bij zijn!! Maar nu...met zijn allen en twee keer zo lang...en dat vond ook Airboss een goed idee!

Ons aandeel in de boogie blijft op springgebied hetzelfde, lekker springen met een hoge dosis lol en veiligheid. Van horney gorilla tot gelinkte 4 man, van speedstar tot randoms draaien, we gaan het allemaal doen! Daarnaast gaan we natuurlijk ook Jasper ondersteunen bij zijn te gekke sprongen door hoepels, met tubes, dagen we de freeflyers uit tot een speedstar wedstrijd en ga zo maar door.... Omdat je steeds opnieuw kunt beslissen met wie je meegaat en wat je wil doen kun je lekker veel ontdekken in deze week.

Zoals met alles leer je elke keer dat je iets doet weer bij. De puntjes van vorig jaar zorgen voor aanvullingen, waardoor de boogie nog aangenamer zal worden. Zo kwamen we tot de conclusie dat een aantal springers met een meer vast fs

groepje ergens naartoe wilde werken. Ook waren er een aantal springers die net klaar waren met hun trip en waarvoor de boogie nog net te vroeg kwam, omdat ze nog nooit een drieman gedaan hadden (en dan kun je niet zomaar veilig mee met een 8-man) Speciaal voor deze springers komen we een weekje eerder!

In de week voor de boogie (10 t/m 16 juli) werken we met een meer vast groepje op een bepaald niveau. Wil je graag met een ander leren springen en je A-brevet eisen halen? Dat kan!

Of toch liever het programma van een 2 man naar een 4 man, omdat je eens wil kijken of de 4 mans wedstrijddiscipline iets voor jou is? Dat kan ook! Of ligt je interesse wat verder en wil je toewerken naar een 8-man met puntjes? Ook dat kan, met het programma van 4 naar 8! In deze week besteden we uitgebreid aandacht aan de veiligheid in de sport, de wedstrijddisciplines, gaan we creeperen of theorie doen wanneer het weer het even af laat weten en zijn we vooral bezig met heel veel lol hebben met de platval discipline, terwijl we ook ergens naartoe werken! Natuurlijk kun je al je kennis de week daarna gebruiken tijdens de 4-FunSummer-Boogie! Op de website van Airboss: www.airboss.nl kun je alle mogelijkheden en prijzen terug vinden. Let op: tijdens de boogie kun je komen aanwaaien en gelijk deelnemen aan activiteiten. Voor de week voor de boogie (onze Angels Academy) moet je jezelf inschrijven via de site van Airboss. Tot in Soulac, we zetten de akker weer vol tenten en de gamba kwekerij weet al dat we eraan komen! û

25 22_27_dubai_Ramses.indd 25

04-03-2010 18:12:18

O TEKST & Foto’s: Ronald Overdijk

EASP

jaarvergadering 2009 O

p 18 december jl. vond de jaarvergadering plaats van de European Association for Safety Parachutes (EASP) te Rome. De EASP is de instantie die regels in Europees verband wil opstellen voor onderhoud van springmateriaal (keuringen, toelatingen, vouwen), riggersopleidingen, contacten met EASA en nationale instanties, etc. Voor Nederland waren Ronald Overdijk namens de KNVvL en Jo Oosterveer namens de VVV (vereniging van riggers) aanwezig. Tevens waren er afgevaardigden uit Duitsland, Italië en Frankrijk. De vergadering vond plaats in het statige pand van de Italiaanse Aeroclub. De vorige EASP vergaderingen waren altijd in Parijs.

Op de agenda stonden de volgende onderwerpen: verslag vorige vergadering, standpunt EASA ten aanzien van noodparachutes, status van de TSO C-23e, AAD test document, vliegdata systeem parachutes, riggers opleidingsprogramma, EASP incident rapport formulier, financiën, website / PR, en tot slot verkiezingen van bestuursleden.

Het eerste onderwerp was gelijk een belangrijke.

EASA heeft zich een aantal jaren geleden op het

standpunt gesteld dat zij niet de competentie heeft over sportparachutes, doch alleen over zgn. “emergency parachutes”. Dit zijn noodparachutes die vanwege regelgeving verplicht zijn te dragen, dan wel gemonteerd zitten op luchtvaartuigen.

Denk hierbij aan noodparachutes voor parapiloten, zweefvliegers, parapenters, microlites, schietstoelen, etc. Wat de situatie echter compliceert is dat het onderhoud van sport- en noodparachutes momenteel door dezelfde riggers gebeurt, waarbij het onduidelijk is of de EASA bemoeienis tot twee soorten riggers zou leiden. In de vergadering werd duidelijk dat onderhoudsbedrijven voor noodparachutes zich voor onderhoud moeten conformeren EASA part M en subpart F. Het volgen van deze regels is echter makkelijker dan vooraf gedacht en zelf voor eenmansbedrijf mogelijk. De kwalificaties en bevoegdheden voor personeel blijven nationaal, voor Nederland derhalve bij de KNVvL. Riggers kunnen derhalve kiezen om alleen sportparachutes te onderhouden (regels KNVvL) dan wel noodparachutes (EASA regels).

Hoewel de bevoegdheden nationaal worden uitgegeven door de KNVvL zal er mogelijk op basis van het bovenstaande een verschil ontstaan in bevoegdheden van deze mensen. Maar, hier kan de KNVvL niets aan doen en de keuze is aan de riggers zelf. De EASA regels liggen vast hiervoor.

Voordeel is overigens wel dat de EASA regels voor heel Europa gelden en onderlinge erkenningen derhalve gegarandeerd zouden moeten zijn.

Het tweede onderwerp behandelde de aanzienlijke vertraging die de nieuwe TSO (Technical Standard Order) voor parachute tests heeft opgelopen. De FAA heeft de nieuwe versie nog immer niet goedgekeurd. Dit terwijl de EASP en de PIA hier begin 2008 nog overleg over hebben gehad in Barcelona. EASP gaat nader uitzoeken hoe dit zit omdat de oude TSO C23d. Het AAD testdocument van EASP heeft ook vertraging opgelopen. Fabrikanten zijn zeer te-

rughoudend met het verstrekken van technische specificaties van hun producten. Ook hier gaat de EASP actiever in optreden. Ten aanzien van de EASP rigger opleiding (waar de KNVvL zich aan heeft geconfirmeerd per 1 maart jl.) heeft Jo een database met testvragen opgesteld. Tenslotte gaat de EASP een incident rapportage formulier opstellen. Doel hiervan is lering te trekken en niet te beschuldigen. Een en ander zal via de website gecommuniceerd gaan worden, die ook regelmatiger geupdated moet gaan worden. Al met al veel werk. Bij de verkiezingen werd ondergetekende voor het komend jaar president van de EASP, Jo werd herkozen als penningmeester.

Het integrale verslag van de meeting is te vinden op www.safetyparachutes.eu De volgende EASP vergadering zal plaatsvinden einde november bij de KNVvL. û

26 22_27_dubai_Ramses.indd 26

04-03-2010 18:19:28

i k a y i r e T Team

TEKST: kim de vries

! r o o v h c i z stelt

A

fgelopen seizoen ontstond onder een aantal beginnende springers van de Eerste Nederlandse Parachutisten Club (ENPC) het idee om een FS-4 team te starten. Met het A-brevet nog maar net op zak, begon team Teriyaki serieus (maar wel met erg veel lol!) aan een serie (tunnel-) trainingen, om op de Dutch League haar krachten te meten met andere rookieteams.

Voor teamcoach Mechie Voermans (van team Whooops) was het een grote uitdaging om de vier springers tot een team te formeren. De eerste teamsprongen op Teuge waren dan ook erg spannend: de teamleden waren nog erg onervaren, 1 springer had zelfs nog nooit met 3 andere springers tegelijk gesprongen! Toch mag zij trots zijn op het resultaat: al bij sprong 2 wist het team een mooie exit te laten zien en konden er punten gedraaid worden.

gepiekt en werden er meer punten gedraaid dan eerder tijdens trainingssprongen. Het team behaalde de eerste plaats in de rookie-klasse.

Op dit moment bestaat het team uit Danny D枚rfel (oustide center), Kim de Vries (inside center), Marin van Oorschot (point), Eric ten Feld (tail), Laurens Degenaar (camera) en Mechie Voermans (coach). Ook komend seizoen mogen we op Jeroen Koevoets rekenen als reservespringer. Team Teriyaki zal in 2010 deelnemen aan de Dutch League en de Tomscat. O ja, dat vergeet ik bijna: kijk ook eens op onze site: www.teamteriyaki.nl ! 没 (advertentie)

Het eerste seizoen van team Teriyaki verliep niet helemaal vlekkeloos: al na een paar weken bleek het voor Bart (tail) niet mogelijk te zijn om door te gaan met het team. Gelukkig stond de vaste reservespringer Jeroen Koevoets klaar om in te vallen, zodat de geplande teamtraining toch door kon gaan. Als snel bleek Eric ten Feld bereid om de tail-positie weer op te vullen. Eric was de minst ervaren springer van het team, maar wist zich in korte tijd naar een hoger niveau te springen. Tijdens het tweede trainingsweekend op Teuge liep Kim de Vries (inside center) een blessure op: tijdens de landing had zij haar stuitje gebroken. Een pijnlijke blessure, maar gelukkig was ze snel genoeg herstelt om met het team verder te trainen.

Team Teriyaki heeft in 2009 alleen deelgenomen aan de Dutch League. Hier maakte het team onder leiding van Gary Smith hele mooie sprongen: bij een aantal sprongen werd er zelfs behoorlijk

27 22_27_dubai_Ramses.indd 27

04-03-2010 18:24:15

TEKST & Foto’s: Peter Leemeiijer en Erwin Baatenburg de Jong

p y p o n a C p u c d l r o W Z , e l l i v n o in Carlt

V

Na vijf wedstrijden in Europa en een trainingscamp op 5000 ft in Colorado VS was team Holland er helemaal om naar Zuid Afrika te vertrekken voor de Worldcup Canopy Piloting 2009 in Carltonville,Zuid Afrika gehouden van 1 t/m 6 Dec 2009.

O

Erwin in de landing.

p 17 November zijn Erwin Baatenburg de Jong aka “Dutch Tank” en teammanager Peter Leemeijer aka “Speedy “ vertrokken naar Zuid-afrika.

Na een goede vlucht ,het regelen van de huurauto en het inchecken bij het guesthouse waren we klaar om springen.

De dag daarop begonnen met een serie van 3 trainingsdagen wat heel verstandig is in verband met het hoogteverschil van 5000ft vergeleken met een dz op zeeniveau.

Met de ervaring van de 45 sprongen op het trainingscamp in Colorado,wat op dezelfde hoogte ligt,was het in verband met de warmte toch anders en er moest 150 ft hoger ingedraaid worden met de Performance Designs Competition Velocity 90 en de 103.

Zelfs de teammanager heeft een sprong gemaakt om eens te kijken wat het verschil nu was met zeeniveau en van zeer onder de indruk,en we wisten gelijk dat alle records weer verbroken zouden worden.

Na deze 3 trainingsdagen was er tijd voor een rustdag en wij zijn naar Pilansberg National Park geweest om op safari te gaan met onze Golf City 1.4 ,4-wheel drive,waar wij een veel wildlife hebben gezien en met als hoogtepunt oog in oog te staan met moeder neushoorn die haar jong wilde beschermen,dus stampvoetend en blazend ons weg te krijgen.Wat ook heel indrukwekkend was.

Na de rustdag om 7uur op de dz en weer begonnen met trainen,deze keer een sessie van 4 dagen en in totaal 32 trainingssprongen gemaakt.Na de officiële trainingsdag en openingsceremonie en het bepalen van de groepen en exitvolgorde waren we klaar voor de wedstrijd.

De wedstrijd bestaat uit 3 onderdelen totaal 9

28 28_29_worldcup_Ramses.indd 28

04-03-2010 18:26:12

rondes in speed,distance en zone accuracy en we begonnen met speed.

De eerste wedstrijddag hebben er maar 2 swoopers een sprong kunnen maken want de wind hield ons op de grond, met CP is er een windlimiet van 7m/s.

Met dit in het achterhoofd zijn we elke dag om 0500 uur opgestaan om op 0545 uur de eerste call te krijgen,wat voor sommige mensen best zwaar was.En dus voor team Holland geen probleem.

De 2e dag begonnen wij met speed, 2 redelijke rondes gesprongen met het resultaat van 3,350 sec en een 2.919 sec,maar dit kon nog wel sneller.

De 3e dag stond distance op het programma en helaas door verandering van crosswind 2-3m/s naar downwind 5 m/s vloog Erwin over de entrygate heen dus een nul en geen score.

Erwin stapte hier snel overheen en ging omhoog voor de volgende sprong distance waar hij een nieuw Nederlands record neer zette van 115,88 meter.

De 4e dag begonnen wij met zone accuracy en na alle watergates gesleept te hebben,blij met

een score van 40 punten,hierna een sprong distance met 112,59 meter en een speed ronde met wederom een nieuw Nederlands record van 2.722 sec.

Daarna nog een sprong zone accuracy en helaas in verband met de 5m/s downwind ,wel alle watergates gesleept te hebben, vloog Erwin door naar Kaapstad. Dus een nul.

De laatste dag nog 1 sprong zone accuracy en wederom alle watergates en geland in zone 4 dus 81 punten dachten wij, maar de jury zag dat Erwin 2 cm over de lijn van het andere vak kwam dus 37 punten aftrek en geen standup landing dus helaas 53 punten.

Ook zijn er nog wereldrecords gebroken,het oude werledrecord op naam van Nick Batch van werd verbroken door Jay Moledski met 175,1 meter en kort daarna pakte Nick Batch het record weer terug met 181,12 meter.

Ook werd het wereldrecord speed verbroken wat op naam stond van Jay Moledski met 2.101 sec. door Greg windmiller met 2.019 sec.

team NL canopy piloting

9 0 0 2 g n i t o y pil a k i r f A d i e, Zu

Al met al is het een hele goede wedstrijd geweest voor Erwin met een prima positie van plaats 35 van de 65 competitors,dus erg tevreden maar er zit nog veel meer in.

De plannen voor het aankomend seizoen zijn al gemaakt om een voorbereiding te maken voor het WK 2010.

En natuurlijk is er in 2010 weer de mogelijkheid om gebruik te maken van de Canopyschool van Erwin om aan je skills te werken op het gebied van canopy piloting voor elk niveau,ben je net klaar met AFF of ben je al met swoopen bezig of wil je ook wedstrijden gaan doen?Alles is mogelijk.

Voor info stuur een mail naar canopyschooltexel@ mobileemail.vodafone.nl 没 (advertentie)

'2!4)3 6%2!.$%2%.

29 28_29_worldcup_Ramses.indd 29

04-03-2010 18:27:00

E

Lake Elsinore

TEKST: jo oosterveer foto’s: jo oosterveer

Ruud van Dun ballonexit

Elsinoretrip Paracentrum Texel 2010

O

p zaterdag 6 februari vertrok de voorhoede, bestaande uit Michiel Puyt, Vincent Jongens en Jo Oosterveer vanaf Schiphol naar LA, uiteraard op drie verschillende vluchten. In LA aangekomen bleek, dat de bagage van Jo achter gebleven was in Frankfurt. Met de belofte, dat alles goed zou komen en een noodpakket met toilet artikelen, een T-shirt en twee wegwerp onderbroeken op zak werden de huur auto’s geregeld, waarna Vincent naar Elsinore reed en Jo nog even bleef wachten op Michiel, die zijn vlucht had gemist in Seattle....

Zondag arriveerde Iwan met de rest van de groep, bestaande uit Ruud van Dun, Eric Schelfhorst, Bart Hooijen, Roger Remmen, Robin Awater, Bas Castelijns, Michael Ridding, Jan Kleimeer en Anouk van de Burgt, die op de terugreis van haar wintertrip naar Zuid Amerika een tussenstop in LA maakte. Nadat maandag de rest van de papierwinkel geregeld was en alle rigs gecontroleerd waren (AFF materiaal van Texel), maakte iedereen zijn sprongetje en sommigen gingen meteen volop van start. Bart maakte zijn eerste AFF sprong en Roger verknalde zijn level drie.... Dinsdag was het bud(weiser) weer, warme regen en lage bewolking.

Jetlags werden bestreden en er was een tripje naar San Diego met een bezoekje aan de “Midway”, een tot museum omgebouwd vliegdekschip. Vanaf woensdag was alles weer normaal: blue sky, temperaturen boven de 25 graden en uiteraard geen wind, hetgeen af en toe tot spectaculaire stofwolken leidde.

Iedereen sprong stug door, de een wat fanatieker dan de ander.

Ruud had een ongewilde reserve opening op 9000 voet en landde op een ondergelopen deel van het vliegveld, waardoor het rig voor de rest van het verblijf uit de vaart was. Jan deed rustig aan vanwege zijn “squash-knie” en Jo bestreed zijn stevige verkoudheid met hete thee, op smaak gebracht met honing, citroensap en de whisky van Jan..... Tussendoor werd er stevig ingekocht in de diverse outlets en ook de Apple Store in Temecula deed goede zaken. Inmiddels waren Bart en Roger klaar met hun AFF en stevig solo aan het springen.

Iwan begon met het one-on-one springen met de diverse cursisten en de eerste pogingen voor grotere formatie sprongen zagen het daglicht. De eerste week waren er regelmatig momenten, waarop de Twin-Otter met alleen Texel aan boord omhoog ging.

Vincent maakte vrijdag op de valreep nog zijn 200ste sprong: de geplande 8-man ging niet volgens het boekje maar Bas wist toch nog op de resterende “funnel-4 man” aan te dokken. Via de carpool strook moest Vincent stevig doorblazen, om zijn vlucht terug te halen. Het weekend was razend druk, een hoop tandems en het Excel Camp, waaraan door o.a. Michiel, Bas, Ruud en Jan werd deelgenomen. Ook de SOS springers (Skydivers Over Sixty) waren aanwezig, de jongste 64 en de oudste 84, en legden enkele keren vanuit twee OtIwan Spilker in de sneeuw ters enkele grote FS-sequential formaties neer.

De ballon en de tunnel werden geregeld en Bart kwam tot de conclusie, dat Freeflying zijn ding was. Jo kreeg het steeds drukker met het verwerken van de foto’s en video’s (opgenomen door o.a. Iwan met een ContourHD op zijn helm...) en liet de ballonsprong aan zich voorbij gaan. Bart: 1

week en 30 sprongen later sta ik op de rand van een luchtballon, klaar om te springen en holy shit, daar had ik wel even 3 tellen voor nodig! Maar misschien wel een van de gekste dingen, die ik ooit gedaan heb.... Behalve het springen is er in en rond Elsinore natuurlijk meer te beleven, hetgeen o.a. in de praktijk gebracht werd door Iwan, Anouk, Bas en Robin: ze gingen een dagje skiën terwijl Jo de honneurs waarnam op het centrum.

Michiel had al een stranddagje Pacific Ocean achter de rug.

Donderdag (er werd weer “gewintersport” door Iwan, Anouk en Robin) was het vaak wachten want er werd getest door de US Air Force. ‘s Avonds werd de tunnel in gebruik genomen hetgeen zeker voor Bart en Bas heel leerzaam was. Vrijdag was de tweede niet-spring-dag: er werd vouwles gegeven en wat rondgehangen. De trip werd afgesloten met een barbecue op de dropzone, waarna er ingepakt werd. Iedereen, die dat wilde kreeg alle footage en foto’s mee op een hard disk (+/- 75 GB): het kopiëren nam enkele uren in beslag. Tevens was er voor allen een T-shirt van de dropzone en een van het hotel. Zaterdagmorgen om kwart voor zes vertrok iedereen behalve Jo naar LA voor de thuisreis. Statistiek: er zijn 375 sprongen gemaakt. Robin Awater maakte de meeste sprongen, n.l. 42, op de voet gevolgd door Eric (40) en Bas (39) en was ook de leerling, die het hoogste aantal sprongen per dag haalde: 7.

Vincent had ook een hoop sprongen maar had als voordeel, dat hij een back-to-back rig bij zich had en dus eigenlijk in iedere load kon. Er waren geen blessures en geen uitvallers. Michiel Puyt kwam helaas een springdag tekort om zijn 100ste te maken: er ontbreken er nog 6. De koudste dag was 9 februari (22 graden), 14 februari was de warmste dag met 37 graden. De fles whisky van Jan is leeg gegaan. Er werd een stevige hoeveelheid mineraalwater (overdag) en een nog grotere hoeveelheid Corona (‘s avonds) weggewerkt. De bar werd regelmatig door Texel afgesloten. Het bubbelbad had net als afgelopen jaar een grote aantrekkingskracht ondanks het feit, dat er veel minder vrouwelijk schoon mee was. Conclusie: het was een uitstekend geslaagde trip, met een geweldig sfeertje (bedankt allemaal!)waarin iedereen ruimschoots aan zijn trekken (sprongen) gekomen is.

Ik zal vast nog wel het een en ander vergeten zijn, maar dat zit dan in elk geval in iemand zijn herinnering. Volgend jaar gaan we weer een trip op poten zetten in dezelfde periode aansluitend of voorafgaande aan het PIA symposium in Reno (10-19 februari 2011) û

30 30_31_Elsinora_Ramses.indd 30

04-03-2010 18:38:24

TEKST: roger remmen foto’s: roger remmen

Springklaar!

Lake Elsinore.

E

indelijk was het dan zover, 07 februari was gearriveerd dus de trip naar Lake Elsinore kon gaan beginnen. ’s Ochtends om 04:30 werd er verzameld op Schiphol, toch vreemd om voor de verandering niet te weten met wie je 2 weken op vakantie gaat. Na een korte introductie van iedereen kon de lange reis gaan beginnen. Na een aantal uren vliegen en rijden arriveerden we om 17:00 eindelijk in ons hotel te Lake Elsinore.

Maandag ochtend direct naar de dropzone om ervoor te zorgen dat de papierwinkel geregeld kon worden er gesprongen kon gaan worden.

Uiteraard begon dit met het invullen van een “waver”, in tegenstelling to Europa was invullen alleen niet genoeg. Voordat we mochten tekenen werd de video camera ter hand genomen en werd het tekenen van iedereen opgenomen. Aangezien je hier 2 regels tekst voor moest lezen dat je dit uit vrije wil deed. 7 mensen gehad en 7x een andere tekst, toch een beetje nerveus voor het springen op een vreemde dropzone. Nu dit achter de rug was kregen we instructies over het reilen en zeilen op deze dropzone, en een waarschuwing dat we 1300 voet hoger zaten als op Texel en dat we hier

Bart Castelijns ballonsprong

30_31_Elsinora_Ramses.indd 31

dus iets sneller zouden dalen, kon het springen gaan beginnen. Tijdens een van de sprongen waarbij geprobeerd werd een 4-man in de lucht neer te leggen besloot de reserve parachute van een van hen roet in het eten te gooien en opende op 9000 voet.

Uiteraard bleef de getroffene hier zo koel als een kikker onder en maakte, na een behoorlijk lange vlucht, op onverklaarbare wijze een landing midden in een grote plas met water. ’s Avonds na het eten toch maar even relaxen in de jacuzzi van het hotel om bij te komen van deze 1e dag.

De 2e dag begon helaas met een grijze lucht en na het ontbijt was dit verergert tot een donkergrijs wolkendek waar al wat regen uit viel. Snel werden er een paar alternatieven (Strand, San Diego, outler center, etc.) bedacht zodat we deze dag i.p.v. op de dropzone elders hebben doorgebracht. De groep in San Diego had het plan opgevat om een vliegdekschip uit de 2e wereldoorlog te gaan bezichtigen. Nou zijn zij natuurlijk skydivers en zij meende dan ook dat zij dat scheepje gemakkelijk konden vinden, niets bleek minder waar.

Van 13000 voet vinden ze hun weg wel terug naar een landingsterrein van 25 meter, maar een vliegdekschip konden ze niet vinden. Uiteindelijk hebben ze de stoute schoenen aangetrokken en zijn ze een marine basis opgereden om de weg te gaan vragen. Gelukkig kon de beveiliging aan de poort nog wel lachen om het geheel en kregen onze jonge helden de mogelijkheid om (onder strikte begeleiding) 25 meter de basis op te rijden om de auto te keren en vervolgens hun weg, met aanwijzigingen, te vervolgen.

Woensdag ochtend bij het openschuiven van de gordijnen bijna een zonnebril nodig aangezien de zon ons vanuit een strak blauwe lucht toe aan het lachen was. Dit beloofde wat voor de rest van de week want de voorspellingen zeiden dat het naar het weekend toe beter zou worden. Aangezien het springen tussen de diverse personen goed ging werd aan het eind van de dag een poging ondernomen om een 8-man in de lucht te leggen.

Oefenen op de grond ging uitstekend maar om dit te herhalen in de lucht was helaas iets te veel van het goede. Ondanks dat deze poging mislukt was bleef het een leuke sprong met heel leuke

video-materiaal.

Donderdag ochtend was het dan eindelijk zover voor de beide AFF studenten ‘graduation day’.

Gelukkig was er natuurlijk niks om ons zorgen over te maken en tegen 13:00 konden we deze 2 kersverse skydivers in ons midden sluiten, gelijk rennen naar het manifest dus voor de eerste echte solo sprong. Nu de AFF afgerond was kon er door diverse mensen begonnen worden aan de one-onone sprongen, zodat er nog meer mensen zouden zijn die met elkaar kunnen springen. Ook in de lucht geldt ‘hoe meer zielen hoe meer vreugd’. ’s Avonds melde de organisatie nog dat de vraag voor een ballonsprong gehoord was en dat er een afspraak gemaakt was om de week erna te proberen om uit een luchtballon te gaan springen.

Hopelijk zou het weer dan goed zijn aangezien ook vorig jaar geprobeerd was om dit rond te krijgen, maar dat het tot 2 keer toe afgelast was wegens verkeerde weersomstandigheden. û

(advertentie)

E 31

04-03-2010 18:39:07

TEKST: Swoopchick freeq

RDS-pocket en swoophoezen Kleding:

Tijdens je spring activiteiten worden geschikt schoeisel en hoofbescherming al aangeraden en tot bepaalde brevetten zelfs verplicht (Artikel 502 BVR). Tijdens het regulier swoopen is het verstandig, maar tijdens de wedstrijd is het zelfs verplicht om gesloten schoeisel te dragen en een verhard hoofddeksel te dragen. En mensen die denken dat springen met Teva’s nog cool is ...... dat is zo 1998!

Schoenen Is it a birdsnest? Nee het is Pablo Hernandez naar een een 100+ meter afstand. Foto: Hans Schoeber

In de vorige SP stonden de 3 wedstijd onderdelen van CP beschreven. Dit artikel gaat meer over de randvoorwaarden en andere gebruiksvoorwerpen die de gemiddelde swooper gebruikt ter bevordering van de swoop.

Je ziet swoopers met allemaal aparte ‘extensies’ springen. Lood gordel, crashpants, hoezen om de beenbanden, verlengde borstbanden enz. Wat is verplicht en wat is additioneel en kan je swoop verbeteren of de landing verzachten?

Dichte schoenen zijn niet alleen prettig bij het slepen over water en/of grond, maar ook lekker bij het landen. Denk hier niet aan bergschoenen, die kunnen het alleen maar erger maken. Het klopt, je breekt je enkel niet, maar de kans dat je met een harde klap je kuit en/of scheenbeen breekt is groot. Goede stevige gympen (hoge of lage) zijn voldoende.

Helmen: Ieder heeft zo zijn eigen voorkeur met helmen.

Er zijn een aantal mensen die met een full face helm swoopen, met of zonder vizier. De rust kan prettig zijn, maar andere vinden weer dat het zicht deels belemmerd wordt. Een open helm geeft je kans de wind in je gezicht te voelen en vormt een

Kleding en hulpstukken bij Canopy Piloting

indicatie van snelheid. Mijn voorkeur gaat uit naar een freefly-achtig helmpje. Let op, een verharde helm is verplicht tijdens wedstrijden.

Crashpants: Met downwind swoopen landt je eigenlijk bijna nooit op twee voeten en ‘crash’ je gecontroleerd op het parcour. Tijdens wedstrijden wordt de focus nog meer gelegd op scoren en is b.v. bij het Accuracy parcour wel handig om hoog uit te komen, zodat je kunt ‘vallen’ in die ene vierkante meter waar je minimale aftrek scoort. Bij deze klappen is het vooral comfortabel om een crashpants (ook bij snowboarden gebruikelijk) aan te trekken of zelf iets te fabriceren wat je kont beschermd. Niks verplicht, maar wel veel aanwezig bij swoop fanaten.

Broek/Short/Suit: Er zijn geen verplichtingen wat betreft het dragen van een pak uit één stuk. Veelal bij de swoopers zie je stevige broeken van katoen en/of cordura gecombineerd met een long sleeve shirt. Soms van lycra (Surfshirts) omdat die strak zitten en weerstand (drag) reduceert. En als bijkomstig voordeel ook nog eens sneldrogend.

Korte of lange swoop broeken is wederom je eigen voorkeur. Een korte broek heeft het nadeel dat als het

Mark Thierry bij een landing redelijk standaard bips landing. Foto’s: Hans Schoeber

32 32_33_RDSSwoop_Ramses.indd 32

04-03-2010 18:42:21

Resultaat van Skydive Lillo gras en swoopshorts ... auw! Foto: Swoopchick

swoop parcour niet alleen bestaat uit boterzacht gras, dat je nog wel eens schaafplekken aan je scheenbenen aan over houdt. Voordeel is ook hier weer dat je meer wind voelt en je broek sneller droog is. De voordelen van de een, zijn tevens de nadelen van een ander.

Pockets en RDS: Veel swoopers hebben een bult op de buik of een bult op het been. En deze hadden ze niet voordat ze in het vliegtuig stapten en op 5.000 ft eruit sprongen. En daarnaast is het je waarschijnlijk ook wel eens opgevallen dat de meeste swoopers geen pilotchute en slider aan hun hoofdparachute hebben hangen en dat ze wat haak werk aan het verrichten zijn voordat ze beginnen met vouwen.

De meeste swoopers halen hun slider weg om de parachute effectiever te laten vliegen en de pilotchute halen ze weg om minder weerstand (drag) te hebben. Dit doen ze met een RDS: Removable Deployment System. Oftewel, de materialen die je nodig heb om je opening te optimaliseren (pilotchute om te openen en slider om te vertragen) worden na opening verwijderd van de parachute.

De RDS wordt of in een pocket op de broek gestopt of in de trui. En hier dus de verklaring voor de bovengenoemde bulten.

restrictie. Het is verplicht om een ‘quick-release’ systeem te hebben op je loodgordel, zodat je deze snel kan verwijderen mocht deze je in problemen brengen (denk aan zwemmen).

kilo * 2.2 = 204.6 delen door mijn Velocity 90 = wingload van 2.27.

Daarnaast is er ook een restrictie op de aantal kilo’s die je mag meenemen. Afhankelijk van je gewicht mag je tussen de 0 en 15.9 kg meenemen. In de IPC-regels staat het volledige schema, maar hier enkele voorbeelden:

Een gemiddelde jumprun voor swoopers ligt tussen de 5.000 en 6.0000 ft en duurt meestal wat langer dan normaal. Gemiddeld wordt er tussen normale springers 5 seconden qua exit aangehouden. Swoopers houden zeker 10 seconden aan, als het niet langer is. Vaak wachten ze met springen tot dat de parachute van de vorige springer is geopend. Zo kunnen ze niet alleen separatie creeëren op hoogte (want de eerste opent vaak iets lager dan de laatste), maar ook op horizontale afstand. En omdat de swoopers bij deze exithoogte boven 4.000 ft open hangen is het ook niet heel erg als je iets te ver hangt. Dus begin nu niet vanuit achter uit de kist te roepen dat swoopers moeten opschieten, want zij zijn degene die naar buiten kunnen kijken en jij niet! Daarnaast hoef je je ook niet druk te maken, want jij gaat er waarschijnlijk toch pas op 12.000 ft eruit!

Exit gewicht incl. uitrusting

Max. Additioneel gewicht

Totaal gewicht

<77.2 kg*

15.9 kg

93.1 kg of <

<89.9

7.0 kg

96.9 kg

<99.5

0.3 kg

99.8 kg

+100

0.0 kg

+100kg

Ben je lichter dan 77.2 kg, dan mag je maximaal 15.9 kg lood meenemen. Ben je 100 of zwaarder, dan mag je geen lood meenemen. Op wedstrijden wordt er random gewogen om mensen te controleren.

Lood wordt gebruikt om de wingload te verhogen.

Hoe hoger de wingload hoe sneller je kunt vliegen.

Een hoge wingload is niet altijd voordelig bij alle onderdelen. De (semi)profs swoopers bekijken dan ook per discipline welke wingload ze willen hebben. Dit kunnen ze dan varieren door minder of meer lood mee te nemen, maar ook door b.v. een grotere of een kleine parachute te pakken.

Let wel op, je dient wel extreem current te zijn op de verschillende wingloads! Je wingload kun je als volgt berekenen:

Wingload calculator:

Loodgordels:

gewicht para + gewicht para uitrusting (alles wat je aan hebt van lood, helm tot aan je onderbroek) * 2.2 / aantal sq/f² van je parachute = wingload

Waarom dragen sommige swoopers lood? En over het algemeen heel veel lood! Om te beginnen is er een duidelijke verplichting en een rechtlijnige

Voorbeeld: Swoopchick weeg t 75 kilo, mijn uitrusting is ongeveer 10 kilo + 8 kilo lood = 93

Jumprun:

Springers met een RDS systeem zullen ook vaak niet lager dan 3.500 ft willen springen. Het kost extra tijd in de lucht om het geheel op te ruimen en tegen de tijd dat je RDS goed en wel in de pocket is, moeten ze zich als weer focussen op het parcours.

In de volgende SP dan het laatste artikel over CP. Iets meer over het vliegpatroon van de swoopers en het lange ‘blijven hangen’ in de lucht.

Niks voorspelbaarder dan een swooper. Mocht je zelf nu een brandende vraag over swoopen en swoopers hebben dan kun je mailen naar swoopchick@gmail.com

Een crashpants is hier voor Roel geen overbodige luxe. Foto: Silke Weimer

(advertentie)

33 32_33_RDSSwoop_Ramses.indd 33

04-03-2010 18:43:00

MikmakR BENI MELLAL , door: Bernd Barneveld foto’s: Bernd Barneveld en Martijn van dam

Op zoek naar een avontuurlijke vakantie bestemming waar het een graadje warmer zou zijn dan in Nederland en waar er vooral gesprongen zou kunnen worden kreeg ik plotseling geen “aha”maar een “ohja erlebnis”. Ging Airboss niet naar Marokko?

O

p 13 december was alles geregeld (ik was laat met boeken) en kon ik zaterdag 19 december vertrekken naar Casablanca.

Handig was dat de reisdata van het vliegticket in overleg met Marjon Kramer van Airboss aangepast konden worden. Een week eerder dan het begin van het luxe Airboss arrangement. Ik had een alternatieve Sinterklaaslijst opgesteld die er als volgt uitzag: skiën (in Marokko?!), slapen in een woestijn en springen boven het Atlas gebergte!

Na ’s avonds op het vliegveld van Casablanca te zijn aangekomen en via een grand taxi, lees oude rammelende Mercedes, in een goed hotel terechtgekomen te zijn ben ik de volgende dag met de trein naar Marrakech gereisd. Daar aangekomen wederom in een nog oudere rammelende Mercedes gestapt en richting Oukaïmeden gereden in de Hoge Atlas met de berg Jbel Toubkal (4164m) als hoogste punt. Na een prachtige rit van 125km de bergen in, bleek er in het kleine lager gelegen skigebied geen sneeuw te liggen.

Potver.. Vervolgens terug naar Marrakech waar ik de volgende dag met de bus richting de Zuidelijke stad Ouarzazate ben gereisd. In die bus zat een

tourguide die toeristen aan het “ronselen” was. Na wat gepingel, alles is namelijk onderhandelbaar in Marokko, had ik een tour van 3 dagen geboekt inclusief gids en auto. Een wandeltocht de bergen in met diner bij een nomadenfamilie en overnachting in een grot, enkele Kasba’s (Marokkaanse kastelen), de Todra kloof en vooral een tocht per dromedaris met overnachting in een woestijn (Erg Chebbi Dunes). Het werd een onvergetelijke reis die ook voerde langs plekken waarvan nog niet alles in de Lonely Planet is komen te staan.

Vooral de exotische bestemming de Erg Chebbi Dunes bij Merzouga niet ver van de grens met Algerije, was indrukwekkend. Met duinen van 200 tot 250 meter hoog en kilometers stof zand, zo fijn dat het overal tussen komt. Zo hield bijvoorbeeld de auto er plotseling mee op en kreeg later de lens van mijn camera een tijdelijke vastloper. Met windkracht 4 per dromedaris met een groep van 8 man de woestijn in, het hoogste duin beklommen en daar de zonsonder- en zonsopgang bewondert. Diner en overnachting waren in een klein tentenkamp en de volgende dag ging de reis weer verder.

Zo kwam ik precies een week later na een dagreis vanuit Merzouga op zaterdagavond 26 december aan in hotel Ouzoud in Beni Mellal. Zondagnacht arriveerde de Airboss groep die bestond uit Sjon de Jong van Airboss, Sven en Robert Leushuis, René Fijnheer, José Joosten, Thei Franken en Daniël Boons. Na kennismaking bij het ontbijt op maandagochtend gingen we om 9.00 uur per grand taxi naar de dropzone. Daar wachtte eenieder een verassing. De dropzone werd geasfalteerd inclusief een nieuwe airstrip van 1200 meter die er overigens gelukkig al lag bij aankomst. Door 2 weken van zware regenval waren er vertragingen ontstaan.

Met man en macht werd er dag en nacht gewerkt aan de voltooiing inclusief zebrapad en strepen op de airstrip. Tussentijds konden de AFF’ers hun grondopleiding afronden en kregen zij een vouwcursus. Voor René, José en mij was het nog even rust roest. Dinsdag zijn we onder bezielende leiding van chauffeur en cateraar Hlimou Mohamed naar Marrakech gereisd alwaar we wat cultuur gingen happen. Zo bezochten we in deze oude stad het plein Djemaa el-Fnaa (werelderfgoed) met slangen en slangen bezweerders, musée de

Me

O 34

34_37_Airboss_view.indd 34

05-03-2010 12:51:56

RocketFuel MIKMAK Rocket Fuel en andere impressies

Marrakech, Medersa Ben Youssef Koranschool uit de 14e eeuw en de restanten van een moskee uit 1106. In de Medina, het oude stadsgedeelte met daarin de Souks (ambachtelijke markten), hebben we -“Hello where you from? Holland?

Allemachtig Prachtig!”-behoorlijk wat afgepingeld op de souvenirs. Na dag twee had iedereen een bijnaam: Grote Moefti, OB2, Opa, Tante Pollewop, Sloopkogel, Daniël-San, Freddy en Razende Reporter. Er was sprake van een opmerkelijke klik in de groep waardoor de sfeer aandeed als een schoolreisje in het kwadraat.

glaasjes met opschrift Café Mik Mak. Bij bestelling werd dit “One Mik Mak Rocket Fuel please”.

Oud- en nieuw werd groots gevierd in hotel Ouzoud met diner en traditioneel Marokkaans orkest.

Grappig was dat het orkest welgeteld 2 Westerse covers speelde als geste naar de Westerlingen waarna ze op Marokkaanse ritmes en melodieën overgingen om niet meer te stoppen. Ook hier viel het weer op dat Marokkanen vriendelijk en gastvrij zijn overal waar je komt. Met een zaal vol Marokkanen, Fransen en Nederlanders werd het een memorabel multiculti feest. Op nieuwjaarsdag was de lucht strak blauw, stond de zon te stralen, was er nauwelijks sprake van wind en sprongen we met een frisse nieuwjaarsduik 2010 in. We konden die dag goed doorspringen. Ieder zat in zijn eigen leerproces waarbij de thema’s veiligheid, FUN en leren de boventoon voerden. Daniël en Thei haalden het door hun felbegeerde AFF springbewijs. Met René werkte ik aan mijn sitfly skills. Ook de Pim Pam Pet exit en de gelinkte headdown waren FUN. Leuk om te ervaren hoe je leerproces versnelt als je door kunt springen in opeenvolgende dagen. Om maar eens een buzzword te gebruiken mijn leercurve ging weer omhoog.

Ondanks de werkzaamheden aan de DZ zat bijna iedereen boven het aantal geboekte sprongen.

Tussen de bedrijven door werd er veelvuldig “Berberwhisky” (thee met veel suiker) geschonken op het terras en kantine van de DZ. Hoewel alcohol schaars is in Marokko konden we na het springen onder het genot van een biertje debriefen, lees ouwehoeren, in de hotelbar. Op 2 januari was het weer raak. Blue skies, een afgetankte Porter en springen.

Wat een dag, het hield niet op! Alhoewel het was mijn laatste springdag want op zondag begon voor ondergetekende helaas de terugreis. Groep 1 van Airboss vertrok woensdag 6 januari en groep 2 die op zaterdagavond 2 januari aankwam vertrok het weekend daarop. Op maandagmorgen 4 januari ging om 6.30 de wekker en kon ik tevreden constateren dat ik dit alles niet had gedroomd. û

ellal Op woensdag was het zover! We konden de lucht in.

De bekende witte Pilatus Porter F-Gosp uit Soulac stond ons blinkend op te wachten. De piloot vloog eerst een rondje om de hoogste berg om daarna snel verder te klimmen tot exithoogte. Het uitzicht over het Atlas gebergte was zonder overdrijving magnifiek. Elke ochtend werden we bij het hotel opgehaald door chauffeur Hlimou die ons verwelkomde met een grote welgemeende glimlach en een: “Hello my friends! Life is Good!”. Waarna we al snel steevast antwoorden met “and it gets even better at 13.500 feet!”. Tussen de middag werd er op de dropzone uitgebreid geluncht met een warm/koud buffet met alles erop en eraan. Zo ook een aangename en behoorlijk sterke espresso na in

34_37_Airboss_view.indd 35

(advertentie)

05-03-2010 12:52:44

MikmakRocketFuel MIKMAK Rocket Fuel BENI MELLAL , door: marga van leijsen foto’s: Bernd Barneveld en Martijn van dam

en andere impressies

O O

p 2 jan. zijn we met z’n 6-en van Schiphol vertrokken naar Beni Mellal.

Na een nogal roekeloze rit in een taxi kwamen we ‘s avonds aan in het hotel. Het begin van onze springvakantie met Airboss was gemaakt. (advertentie)

Het is zover... wij gaan verhuizen!

Maar voordat we gaan verhuizen moet er nog veel gebeuren. Daardoor hebben we de komende periode gewijzigde openingstijden: Locatie Rotterdam, werkplaats: - Dinsdag en Vrijdag van 13.00 tot 19.00 uur.

Het is altijd spannend om met allerlei onbekende mensen op vakantie te gaan. Ik was er al snel achter dat ik de minst ervaren springer van ons groepje was. Leuk voor mij, omdat ik dan allerlei leuke dingen zou kunnen leren. Ondanks dat ik de meesten van “ons groepje” nog nooit eerder had ontmoet, bleek er toch al snel een klik te zijn. Het feit dat iedereen naar Marokko was gekomen om te springen en dat ook graag zo veel mogelijk wilde doen, hielp. ‘s Avonds kon er onder het genot van een pilsje over van alles en nog wat gesproken worden. Gezellig! Het rustig aan doen, zoals je vaak doet op vakantie, was er in principe niet bij. Elke ochtend zijn we redelijk op tijd opgestaan om (indien mogelijk) om 8 uur richting het vliegveld te vertrekken. Daar aangekomen konden we in een razend tempo meerdere keren per dag omhoog. Het was geweldig om te zien hoe iedereen zijn of haar eigen ding deed. Freeflyen, oefenen op het springen met een camera, B-brevet sprongen maken, formatiespringen etc. Zelf heb ik met John heerlijk kunnen oefenen op formatiespringen. Met wisselend succes. Om eerlijk te zijn denk ik dat John hard heeft moeten werken om samen met mij op niveau te blijven :). Aan het eind van de week hebben we zelfs een 3-mannetje kunnen doen, wat voor mij een hele stap was. In tegenstelling tot de verhalen die ik vooraf te horen had gekregen, bleek het in Beni Mellal toch iets kouder te kunnen zijn, dan ik had voorzien. Had ik me ingesteld op lekker lente-achtig weer, bleek het in werkelijkheid toch iets anders te zijn. Bij aankomst lag er nog geen sneeuw op de bergen, toen we weer vertrokken lag het er wel. Niet dat we sneeuw hebben gehad, maar wel wat regen en kou. Maar het was niet alleen slecht gesteld met het weer. Op het moment dat de zon scheen, was het ook meteen lekker weer.

Vandaar ook het lichte kleurtje op mijn wangen toen we weer terug waren in het koude Nederland. Wat vooral niet vergeten mag worden is de gastvrijheid van het land en het heerlijke eten. Tussen de middag was het heerlijk eten in de kantine.

Elke dag werd er een uitgebreid buffet geserveerd dat elke dag weer net iets anders was. Daar kon het eten in het hotel absoluut niet tegenop. De gastvrijheid van onze Marokkaanse gastheer was natuurlijk ook ongeëvenaard.

Beni In de ochtend alleen op afspraak

Locatie Indoor Skydive Roosendaal, winkel: - Donderdag en Zaterdag van 13.00 tot 19.00 uur.

In de ochtend alleen op afspraak

Op Maandag zijn we gesloten.

Op Zondag en Woensdag zijn we ook op afspraak geopend.

36

Deel 2

34_37_Airboss_view.indd 36

Voor actuele informatie kijk je op onze website www.carolinesuits.com Tel. +31 (0)6 - 320 10 511

Nu ik teruglees wat ik heb opgeschreven, heb ik weer zin om terug te gaan. Het was een leuke vakantie en een geweldig begin van het jaar. Het komt niet vaak voor dat ik aan het begin van het seizoen kan zeggen dat ik al 20 sprongen heb gedaan - en dan heb ik het in vergelijking met de rest rustig aan gedaan. û Sjon, Ron en Marjon, bedankt voor de leuke vakantie in Marokko.

Groetjes Pim en Caroline

05-03-2010 12:53:14

S

met... JP de Kam

Springersview

el

door: Elja verheij foto’s: Elja verheij

Springview Wat bracht jou tot springen?

Ik heb op de sportacademie in Zwolle gestudeerd en deed daar de mafste dingen in de zaal. Ik ben iemand die grenzen opzoekt en daar een enorme kick uit wil beleven. Ik zat te twijfelen tussen motorcrossen en skydiven, maar omdat ik niet eens weet hoe je ´boezjie´ schrijft… werd het skydiven!

Wat vonden je dierbaren (familie/vrienden/ partner) ervan?

Mijn moeder mag ik niet meer vertellen wat ik allemaal uitspook, iets met slaapgebrek… Mijn vrienden maakten me uit voor imbeciel en andere hersenloze personages. Mijn pa en zussen vonden het wel stoer.

Waar heb je zoal gesprongen?

De meeste sprongen op Teuge. Ook ben ik twee zomers naar Maubeuge geweest en een zomer naar de USA. Wat was voor jou de meest prettige of mooie plek om te springen?

De mooiste plek om te landen was in Amerika. Aan een plaatselijke instructeur vroeg ik of hij op mijn landing wilde letten. Wegens een verkeerde spot van de piloot waren we genoodzaakt een buitenlanding te maken. Ik volgde de instructeur die allang vergeten was dat hij naar mijn landing zou kijken. De instructeur swoopte over zwembaden achter huizen in de wijk en ik met mijn 180 sprongen erachteraan!

Hij was geland, keek om en schrok dat ik achter hem zat. Gelukkig na wat gespeel met de risers landde ik vlak voor een boom veilig op moeder aarde.

Heb je wensen die er zouden moeten zijn op een dropzone?

Ja! Een windtunnel! Als regenactiviteit en om AFF’ers op te leiden. Een gemis op sommige dropzones is ook een fijne vouwvloer. Op Pepperell (USA) hebben ze een soort turnvloer: heerlijk voor de knieën.

Ook handig zou zijn een bord met dienstdoende mensen op de dropzone voor nieuwe en onbekende springers.

Curriculum vitae Naam: Leeftijd:

25 jaar

Woonplaats: Beroep:

Gymdocent

JP de Kam Zwolle

Sporten/hobby’s: Snowboarden

Springer sinds: Springbasis:

Clown spelen Shows presenteren Stuntteam Skydiven!

2008

Teuge Aantal sprongen: 215 Brevetten: A

Kies je voor een discipline?

Ik ben een freeflyer. Qua camerawerk vind ik freestyle de discipline met de mooiste beelden.

Welke sprong gaf je de grootste kick?

Natuurlijk mijn eerste AFF-sprong. Ook heb ik een keer uit een helikopter gesprongen: te gek!

Wat is je mooiste sprong?

Met een rubberboot uit de caravan.

Dit was ontzettend leuk, omdat ik vijf seconden in de boot heb gezeten en tien seconden eronder. Nadat de boot uit elkaar knalde kon ik hem niet meer houden.

Heb je ooit momenten van angst gekend?

Toen ik voor het eerst zelf de chute had gevouwen.

Tot de opening vond ik het spannend.

Zijn er problemen geweest tijdens het springen?

Hoe ging je daarmee om? In de lucht heb ik eigenlijk nog nooit problemen gehad. Ook heb ik nog geen reserveprocedure hoeven uitvoeren (afkloppen).

Heb je wel eens een blessure opgelopen?

Ik heb een keer een harde opening gehad, waarbij ik te vroeg met mijn handen naar de risers ging en ik, denk ik, met mijn vingers tussen de lijnen/risers heb gezeten. Ik heb daarbij mijn ringvinger gebroken.

Heb je bepaalde plannen op springgebied?

Het C-brevet halen, daar volg ik nu een cursus voor.

In de toekomst zou het misschien leuk zijn HI te worden. Maar voorlopig gewoon lekker springen.

Wat u je graag nog eens willen doen?

Ik zou graag een keer BASE-jumpen, een freestylecursus volgen en uit een luchtballon springen.

Heeft het springen invloed gehad op je manier van of kijk op het leven?

Het leven van bovenaf ziet er vreugdig uit. Het mooie van skydiven is dat het zo’n gemêleerd gezelschap is.

De zin‘een skydiver is iemand die…’is bijna niet aan te vullen. Het leukste vind ik dat het in de skydivewereld niet uitmaakt of je een hoge baas of een zwerver bent: je wordt er niet op aangekeken. Niemand is rijk.

Ben je het wel? Moet je meer sprongen maken. We houden van dezelfde sport en willen elkaar hier graag bij helpen. Iets dat je in de Nederlandse normen en waarden niet zo snel meer tegenkomt. û

(advertentie)

,%6%.3,!.'% '!2!.4)% VEILIGE INVESTERING GEEN VERRASSINGEN

34_37_Airboss_view.indd 37

04-03-2010 16:55:41

CC & C

Colofon ISSN 0921-8017, Jaargang 38 nummer 1 - maart 2010 Driemaandelijkse uitgave van de Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart Afdeling Parachutespringen.

VERSCHIJNING: maart, juni, september, december ABONNEMENTEN Gratis voor leden van de afdeling parachutespringen. Losse abonnementen kosten € 30,00 per jaar (vanaf juli € 15,00) en zijn aan te melden door overmaking van dit bedrag op ABN AMRO 42.45.47.007 van de KNVvL te Woerden, onder vermelding van abonnement SP. REDACTIE Afdeling Parachutespringen, Saskia Zegwaard, Arjan Smit, Elja Verheij. Nieuwe redactie gezocht! Reacties: para@knvvl.nl ART DIRECTION & VORMGEVING: Ramses Meering, Michael van Zijl ADVERTENTIES: para@knvvl.nl DRUK: Delta Hage, Den Haag

KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENIGING VOOR LUCHTVAART AFDELING PARACHUTESPRINGEN BESTUUR: Adwin Beerendonk (vz), Peter Smit (penningmeester), Henny Wiggers HOOFD BUREAU PARACHUTESPRINGEN: Ronald Overdijk, Arnoud Ens Houttuinlaan 16-A, 3447 GM Woerden, Telefoon 0348-437060, fax 0348-437069 e-mail: para@knvvl.nl website: http://www.parachute.nl

Clubs & centra aangesloten bij de afdeling parachutespringen van de Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart

LIDMAATSCHAP: Alle leden € 104,00 per jaar, inschrijfgeld bij aanmelding € 12,00. FAI-licentie is bij lidmaatschap te bestellen, kosten € 5,-. Aanmeldingen te richten aan de Ledenadministratie, tel: 0348-437060, E-mail: leden@knvvl.nl

38 cccSP_mrt10.indd 38

Airboss Skydiving

Paracentrum Zeeland BV

( 0299-644535 i www.airboss.nl * spring@airboss.nl

( 0113-612910 i www.skydive-zeeland.nl * info@skydive-zeeland.nl

ENPC

Parachutistenvereniging Blue Side Up

Eerste Nederlandse Parachutisten Club ( 0162-518270 i www.enpc.nl * info@enpc.nl

CPV

Cadetten Parachutisten Vereniging ( 076-5416146

Skydive Rotterdam the Flying Dutchmen

( 010-4159450 i www.skydiverotterdam.com * jump@skydiverotterdam.com

Paraclub Flevo

( 0222-311324 i www.bluesideup.nl * info@bluesideup.nl

Paracentrum Texel BV

( 0222-311464 i www.paracentrumtexel.nl * info@paracentrumtexel.nl

VPCT

Vereniging Parachutisten Centrum Teuge Zie Nationaal Parachutisten Centrum Teuge

Stichting Nationaal Parachutisten Centrum Teuge

( 0320-288569 i www.paraclub.nl * secretaris@paraclub.nl

( 055-3231604 i www.paracentrumteuge.nl * info@paracentrumteuge.nl

Paracentrum Eelde Hoogeveen

Stichting Skydive Anywhere

( 050-5791786 i www.paracentrumeeldehoogeveen.nl * info@paracentrumeeldehoogeveen.nl

KCT

Korps Commando Troepen ( 076-5274804

PCMN

Parachutistencentrum Midden Nederland ( 035-5771849 i www.pcmn.nl * info@pcmn.nl

( 06-22248580 i www.skydiveanywhere.nl * info@skydiveanywhere.nl

POPS-NL

Parachutists Over Phorty Society Nederland ( 0486-473044

Artikelen, reportages, brieven en beeldmateriaal over parachutespringen zijn altijd welkom. Materiaal wordt niet teruggezonden, tenzij op uitdrukkelijk verzoek.

Beeldmateriaal moet zijn voorzien van de naam van de maker en/of eigenaar. In geval van beeldmateriaal met copyright dient een schriftelijk toestemming van de maker voor plaatsing in de SP te worden bijgevoegd.

De redactie behoudt het recht alle ingezonden materiaal te corrigeren, zo nodig in te korten of niet te plaatsen.

Anonieme brieven worden niet geplaatst. Plaatsing zonder naamsvermelding is op uitdrukkelijk verzoek van de schrijver echter wel mogelijk. De met naam onderschreven artikelen zijn voor verantwoordelijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijd de mening van de redactie weer te geven. De niet met naam onderschreven artikelen komen van de redactie uit en zijn samengesteld aan de hand van informatie uit een of meerdere bronnen. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, microfilm, fotokopie of op welke andere wijze ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redactie.

Subscriptions to SP for a full calendar year can be ordered by payment of 33,00 euro (39 euro for airmail postage) Bank: FORTIS BANK Account Nr.: 42.45.47.007 Designee: Attn. KNVvL parachuting Designee address: Houttuinlaan 16-A, 3447 GM,

Woerden, The Netherlands BIC: ABNANL2A IBAN: NL 62 ABNA 0424547007 Reason: “subscription SP”

foto - hans van marrewijk (flocking during sunrise)

04-03-2010 17:07:12

Erwin Baatenburg de Jong swoopt in Dubai (foto Ronald Overdijk)

De Keerzijde

Na ruim 50 jaar trouwe dienst verlaat de KNVvL haar pand in Den Haag.

keerzijde.indd 1

04-03-2010 16:24:54