SP 2008 (3)

o f f i c i e e l o r g a a n va n d e afdeling parachutespringen koninklijke nederlandse vereniging voor luchtvaart

s e p t e m b e r 2008 j a a r g a n g 37

3 nummer

1

SP-01.indd 1

03-09-2008 11:11:44

3INDS GENIETEN SKYDIVERS WERELDWIJD VAN HUN PASSIE MET HET EXTRA VEILIGE GEVOEL DAT ALLEEN #902%3 KAN GEVEN

Photo: Andrey Veselov

03-09-2008 11:52:57

ADS.indd 2

NR.03/2008 HET BESTUUR MATERIAAL SPORTNIEUWS KALENDER SPRINGSTOF CC & C

s.

EN VERDER

DYNAMIC FOURCE WK 2008 MAUBEUGE SPRINGWEKEN FOTOPAGINA EMPURIAFLOCK 2008 INTERNATIONAL ARTISTIC WINGSUIT COMPTEITION NKP VERSLAG SPRONG MET HOND VINTAGE PARACHUTES AN-72 LOZE BOOGIE LANDING OP EEN BALLON SPION VAN ORANJE 60 JAAR ENPC

04 05 06 08 10 30 12 14 16 18 19 20 23 24 25 26 27 28

INLEVERDATUM KOPIJ VOOR NUMMER 3 Uiterlijk inleveren op 23 november 2008.

E-mail: para@knvvl.nl Aanleveren in MSWord. Later aangeleverde kopij kan helaas niet meer worden opgenomen in het hierboven aangegeven nummer.

Foto’s voorzien van naam, adres en fotogegevens (waar/wie/wanneer/ door wie). Digitale foto’s bij voorkeur 300 DPI.

Hulde!

Een nieuw Bericht Van De Voorzitter betekent dat met enige inspanning de – interim –redactie er weer in is geslaagd om een nieuwe SP uit te brengen.

Hulde! Het voortkabbelen van de zomer (?) wil namelijk niet zeggen dat er achter de schermen niet wordt gewerkt om het beoefenen van de sport mogelijk te blijven maken. Voor de liefhebber weer een korte update van bestuurlijke wetenswaardigheden.

De reacties op de vorige uitgebrachte SP waren verrassend positief. Er was immers geen redactie om het blad samen te stellen. Hulde aan HBP (Ronald) die tussen de drukke werkzaamheden op het secretariaat toch een SP heeft samen kunnen stellen. Wat betreft formaat, inhoud en presentatie viel er kwalitatief weinig over op of aan te merken. Hoewel het belang van de Nederlandse sportgemeenschap gering is in vergelijking met de ons omringende landen, worden en zijn nieuwe adverteerders gezocht. Het uitbrengen van de SP moet immers wel financieel verantwoord zijn en blijven. Hopelijk gaat de nieuwe aanpak om adverteerders te werven geleidelijk aan succes opleveren.

In de vorige SP verschenen een aantal artikelen over de sombere en donkere vooruitzichten over het voortbestaan van onze sport. Het lijkt alsof die boodschap niet of onvoldoende tot de “springgemeenschap” is doorgedrongen, want er vindt – in het veld – nauwelijks discussie plaats. Ingegeven door soms tegenstrijdige, individuele clubbelangen, lukt het nog onvoldoende om één collectief draagvlak te vinden. Wel zijn en worden alle betrokken partijen volledig geïnformeerd over de stand van zaken, zodat er wel een collectief bewustzijn ontstaat. Verderop in deze SP meer achtergrond informatie en toelichting.

Hoewel het aan het begin van het jaar ernaar uitzag dat het luchtruim verboden gebied zou zijn, wordt er toch nog gebruik van gemaakt. Weliswaar met hier en daar beperkingen, maar de deur staat nog op een kier. Alles wordt ingezet en gebruikt om de deur open te krijgen en te houden. Vervolggesprekken en overlegstructuren staan weer gepland om binnenkort verder te praten. Het moet gezegd zijn, dat de samenwerking en inzet vanuit het Hoofdbestuur KNVvL om de Afdeling Para in deze kwestie inhoudelijk bij te staan als constructief en prettig wordt ervaren.

De luchtruimbeperkingen zijn niet specifiek voor de para-sport. Ook andere luchtsporten hebben met (dreigende) beperkingen te maken. Ook binnen de KNVvL wordt daarom naar een collectief draagvlak gezocht om het hoofd te bieden aan die dingen die komen gaan. Een eerste aanzet daartoe is om de bestuurlijke organisatie van de KNVvL aan te passen. Op de eerstvolgende KNVvL ledenraad zal het voorstel in stemming worden gebracht. Meer informatie daarover volgt. In de toekomst zal er daardoor meer afstemming en aandacht zijn voor collectieve luchtvaart aangelegenheden om bij de betreffende instanties als één luchtvaart belangenorganisatie aan tafel te verschijnen. Op zich denk ik een goede ontwikkeling. Het NOC/NSF gaat ook meer professionele eisen stellen aan sportbonden en sportbelangen organisaties. Vanuit die eisen en wensen is een collectieve luchtsport (en professionelere) bond een logische gedachte.

Zonder (belangeloze inzet van vele) vrijwilligers is het beoefenen van een sport onmogelijk. Ook voor onze sport en dit geldt voor alle geledingen! Deze SP is daar ook een fraai voorbeeld van. Het is enkelen immers weer gelukt om een nieuwe uitgave van de SP te laten verschijnen. Binnen de afdeling is “nieuw bloed” voor bestuur en/of commissies altijd welkom en wellicht zelfs dringend gewenst om (bestuurlijke) verarming te voorkomen. Zonder (bestuurlijke) vernieuwing komt er niets van de grond. Wie zich aangesproken voelt, weet de weg te vinden om zich beschikbaar te stellen. Alle beschikbare telefoonlijnen en emailadressen staan vanaf nu open voor een reactie.

Dat was het weer voor deze gelegenheid. Ik ga me weer op een andere manier vrijwillig verdienstelijk maken; ik ga wat doen voor mijn kinderen.

Tot een volgende keer, Hastalapasta, ADWIN BEERENDONK (VOORZITTER AFDELING PARA) 

MAUBEUGE - FOTOGRAAF SASKIA ZEGWAARD

COVERFOTO: COSTYN VAN DONGEN VAN TEAM FLYLIKEBRICK.COM MAAKT EEN EXIT UIT DE SKYVAN. FOTOGRAAF: JARNO CORDIA, GENOMEN OP DE AN72 BOOGIE IN DUITSLAND.

SP-03.indd 3

3 03-09-2008 13:14:28

n i

Het bestuur

Wie ben jij?

n i

Hallo para’s, mijn naam is Arnoud – sinds eind juni de nieuwe medewerker van de afdeling para. Een maand voordat ik dat werd was ik nog werkzaam als cameraman en item-regisseur bij SBS Productions, voor het reality-programma Hotel van SBS 6. Na afronding van dat programma besloot ik er een week tussenuit te gaan, terug naar het eiland waar ik opgegroeid ben – Texel. Dat daar een paracentrum stond waar je een AFF-cursus kon doen, kwam mooi uit. In een week tijd werd ik door Hans en Rutger zo’n 8 keer uit een vliegtuig gegooid, waarna ik eindelijk in de lucht boven de Slufter hun felicitaties in ontvangst mocht nemen. Bij mijn verdere inschrijving kwam ik vervolgens de vacature van het HBP tegen. Omdat ik wel toe was aan iets nieuws na mijn avonturen in televisie-land besloot ik te reageren. En nu zit ik hier, dit stukje te schrijven. Ik heb altijd al van uitdagingen gehouden. Begin dit jaar liep ik nog voor KWF Kankerbestrijding in Marokko de Internationale Marathon van Marrakech. Nu is een marathon lopen iets heel anders dan skydiven, simpelweg omdat de één een fysieke uitputtingsslag van 3,5 uur is en de ander vanaf een fatsoenlijke hoogte slechts 55 seconden duurt. En waar een parcours van 42 kilometer ruimte biedt voor een korte pauze of een kleine misstap, geeft een planeet die met 200 km/h op je af komt suizen dat niet. Zo kwam ik mijn eerste reserve tegen op mijn 15e sprong, na een pilot chute in tow. Toch zijn er ook overeenkomsten tussen parachutespringen en marathonlopen, want voor beide zijn mensen nodig die bereid zijn om hun grenzen op te zoeken.

Die van een uitdaging houden. En de afgelopen maanden, waarin ik heb gesprongen op Texel, Rotterdam, Seppe en Ameland, kwam ik op elk centrum dat soort mensen tegen. Ik kijk er dan ook naar uit om jullie het komende jaar beter te leren kennen. En bij deze weten jullie ook weer wie je aan de lijn kan krijgen als je het HBP belt.

t u o

n Arnoud Ens, HBP, Foto’s door Hans van Marrewijk

Hallo,

mijn naam is Edu Mertz, 30 jaar en sinds mijn 18de actief in de parasport.

Ik zag in één van de vorige edities dat er nieuwe redactieleden voor de SP werden gevraagd. Omdat ik al een tijdje bezig ben met de nieuwsbrief van mijn werk en al een tijd actief ben in de sport vond ik het zonde niet mijn bijdrage te kunnen leveren. Ik hoop zeer dat er meer mensen zich zo tot onze SP aangetrokken voelen als ik en zich opgeven als redactielid, want meer mensen kunnen meer samen waar maken. Even over mijzelf; ik heb een goede 4000 skydives en een stuk of 500 basejumps. Het springen trok mij in den beginne niet echt, maar na een jaar achter de bar te hebben gestaan op de NPCT heb ik voor mijn overuren een springcursus static line gekregen. Dit was het begin, intussen ben ik tandem master en doe ik af en toe wat freefly en video sprongen.

Maar mijn grootste passie blijft toch B.A.S.E. aangezien hier geen manifest voor nodig is en je eigenlijk kan springen wanneer je wilt. Zaligmakend is het niet en ook niet goedkoop zoals de meeste denken, want je moet naar de locatie rijden, materiaal kopen en jezelf extra verzekeren. Maar mooi is het wel. Ik hoop dat de meeste van jullie in de toekomst ook een bijdrage kunnen leveren aan de SP, want hoe meer input er is hoe mooier ons blad wordt. Tot die tijd wens ik iedereen veel springplezier en veel veilige landingen.

Met groet, n Edu Mertz

Vertrek Jiddy Zwols

De afdeling para heeft per eind mei afscheid genomen van medewerkster Jiddy Zwols. Jiddy heeft een andere baan gevonden die beter past bij haar studie. Ze is ruim een jaar in dienst geweest en heeft o.a. de digitale verlengingen bevoegdheden succesvol geïnitieerd. Ook deed ze veel PR zaken voor de afdeling. Zo stond ze met een interview in het blad van Zilveren Kruis Health Magazine.

De afdeling wenst haar veel succes met haar nieuwe baan, haar studie en uiteraard haar springactiviteiten. n Ronald Overdijk, HBP

Nieuwe verzekeringskaartjes!

Bijgevoegd bij deze SP: het nieuwe verzekeringskaartje, bij velen beter bekend als“het groene kaartje.” Voornaamste verschil met het oude kaartje (naast de nieuwe kleur) is dat het maximum claimbedrag van € 1.000.000,- naar € 1.500.000,- verhoogd is. Deze verhoging is bewerkstelligd zonder consequenties voor de contributie die leden afdragen. Het dekkingsgebied van de verzekering is hetzelfde gebleven; de geografische grenzen van Europa, inclusief alle landen van de Europese Unie (exclusief Rusland, de Oekraïne, Wit-Rusland, Kroatië, Servië, Montenegro, Bosnië, Macedonië, Moldavië en Albanië). Daarnaast vallen ook Canada, de Verenigde Staten, het Caribisch gebied en Australië binnen de dekking, op voorwaarde dat de drager Assurantiehuis Vanderveen BV via info@assurantiesite.nl van tevoren op de hoogte heeft gesteld van zijn of haar KNVvL lidmaatschapsnummer en de plaats en duur van het verblijf. Het eigen risico per claim blijft op € 100,- staan. Dus, haal die oude “groene kaartjes” uit je springpapieren en vervang ze met dit nieuwe “blauwe kaartje!” n HBP

PD Storm in Categorie III

Rubrieken_SEP.indd 4

De nieuwste telg van Performance Designs, de Storm, is door de EC/TC in categorie III van de Kompasroos ingedeeld. Springers mogen gebruik maken van deze hoofdparachute indien ze voldoen aan de eisen van bijlage A van het BVR, zijnde 100 tot 400 sprongen; minstens 25 sprongen in de afgelopen 12 maanden. n HBP

03-09-2008 11:07:55

VB 2008-04

Datum: 19 juni 2008 Vervangt: n.v.t.

Betreft: Toelating Automatic Activation Device’s, AAD. Probleem: Tot op heden was niet duidelijk welke AAD’s al dan niet zijn toegelaten in Nederland.

Oplossing: Per 01-03-2008 zijn de volgende AAD’s in Nederland toegelaten:

• Cypres 1

• Cypres 2

• Vigil 1

• Vigil 2

• Argus

• FXC

• Sentinel MK 2

• Kap 3

• Heightfinder

• EFA

• Astra Uitvoering: Houders C-brevet, instructeurs, riggers, houders vouwbevoegdheid.

Noot: Voor de inbouw van een AAD moet geverifieerd worden of er hiervoor richtlijnen van de fabrikant van het desbetreffende harnas container systeem zijn.

Voor de toelating van een AAD dit niet in dit VB genoemd staat wordt verwezen naar de nader vast te stellen “toelating procedure AAD’s”.

technischbulletin

veiligheidsbulletin

materiaal

(Advertentie)

(Advertentie)

TB 2008-03

Datum: 26 juni 2008 Vervangt: n.v.t.

Betreft: Vigil AAD. Probleem: Problemen voor gebruikers van een Vigil AAD van voor augustus 2006 met een serienummer lager dan 8000 met cutters van het type 1 of type 2 die willen gaan springen in Engeland of Frankrijk.

Oplossing: Voor het springen in Engeland en Frankrijk moeten deze cutters zijn vervangen door een cutter van het type 3. Ook buiten het springen in deze beide landen wordt er aangeraden om betreffende cutters te vervangen.

Uitvoering: Door gebruikers, instructeurs, riggers en houders vouwbevoegdheid.

Noot: BPA, DGAC

Rubrieken_SEP.indd 5

03-09-2008 14:43:50

SpringNieuws

R the story

PARACHUTESPRINGEN IN NEDERLAND

Regeling Valschermspringen In de vorige SP werd aangekondigd dat de Regeling Valschermspringen (RVS) binnen afzienbare tijd door het Ministerie van V&W ondertekend zou worden.

Het Directoraat Generaal Transport en Luchtvaart, DGTL zou dit doen. Echter, de RVS zoals die er lag was voor de KNVvL en de paraclubs onaanvaardbaar. Het commentaar wat de KNVvL hierop leverde en de vele signalen uit het veld over de huidige lastige situatie leidden er toe dat DGTL niet haar handtekening wilde zetten onder de RVS. Zeker was dat er druk intern overleg bij IVW, DGTL en LVNL werd gevoerd. Overleg waarvan de KNVvL niet alle ins en outs weet. Duidelijk is wel dat onze bezwaren indruk hebben gemaakt. Het tijdsargument kon ook niet echt meer relevant zijn, immers, de RVS is formeel sinds oktober 2007 buiten werking en het praktische parachutespringen vindt gewoon doorgang. Ook is duidelijk dat DGTL een document wil wat door alle partijen gedragen wordt, praktisch werkbaar is en juridisch houdbaar is. DGTL heeft de RVS besproken binnen het hoogste overleg, de Luchtverkeerscommissie, LVC. Het schriftelijke resultaat was op het moment van schrijven nog niet bekend, doch mondeling is aangegeven dat enkele commentaren van de KNVvL zijn gehonoreerd. De bedoeling is dat de RVS najaar 2008 ingaat.

Story

Na het artikel in de laatste SP over de situatie in het Nederlandse luchtruim voor parachutespringen zijn er wederom diverse ontwikkelingen geweest. Hieronder volgt een overzicht.

Rubrieken_SEP.indd 6

Overleg Inspectie Verkeer & Waterstaat

Na de afhandeling van de kwestie RVS lag de bal bij de overheid. Omdat bij parachutespringen diverse partijen betrokken zijn en onderdeel uitmaakt van

03-09-2008 11:15:27

R

y

het luchtruimbeheer besloot DGTL (wat intussen haar naam had gewijzigd in Directoraat-Generaal Luchtvaart en Maritieme Zaken, DGLM) tot een breed luchtsport overleg. Dit overleg vond plaats op 11 juli en had tot doel de belangen en wensen van álle luchtsporten KNVvL te inventariseren. Van overheidszijde waren hierbij IVW en DGLM aanwezig.

Van de zijde van de KNVvL waren er vertegenwoordigers van de diverse sporten, waarbij para met een zware delegatie van 4 mensen aanwezig was: Arnout van Dierman – PCMN, Arjen Vos – PCF,Ton Pruisken – Skydive Rotterdam, Ronald Overdijk – HBP. Frits Paymans, lid hoofdbestuur KNVvL had een presentatie opgesteld waarin de huidige knelpunten voor luchtsporten stonden verwoord. Deze presentatie was langs diverse lijnen opgesteld; 1) juridisch / wettelijk, 2) locaties / vliegvelden, 3) luchtsport / clubs.

Hoofditem was de vraag of de kleine luchtvaart en luchtsporten samen kunnen bestaan, en zo ja, binnen welke kaders. De aftrap werd gegeven door DGLM die op hoofdlijnen het wettelijke kader aangaf waarbinnen er geopereerd dient te worden. Dit was zeker verhelderend. Hier stelde DGLM de hamvragen: wat zijn jullie knelpunten, en wat verwachten jullie van DGLM hierbij?

Met betrekking tot de voorgestelde TMA uitbreiding blijkt dat het vraagstuk uitbreiding TMA Schiphol inmiddels is geïntegreerd; alle vraagstukken met betrekking tot luchtruim en grondgebruik worden geadresseerd in de toekomstige Luchtvaart Nota. Er lopen dan ook nu twee parallelle trajecten.

Ten eerste is er het MAS plan (Multi Airport System).

Dit voorstel van LVNL van najaar 2007 omvat de “pannenkoek op 1.500 ft.” en is een antwoord op de vraag van DGTL om met een plan te komen om Schiphol tot 600.000 te laten groeien. Deze pannenkoek betekent een verbod voor VFR verkeer (dus ook paravluchten) boven de 1500 voet. Omdat deze vraag zonder randvoorwaarden is gesteld (laat Schiphol groeien), is het plan derhalve ook eenzijdig geformuleerd: alle kleine luchtvaart weg uit de TMA.

Rubrieken_SEP.indd 7

Deze vraag is een studie en geen implementatie opdracht. Maar, het geeft wel te denken.

Ten tweede is er de zogenoemde “Alders-tafel”. Dit breedste luchtruimoverleg moet met een voorstel komen over hoever Schiphol te laten groeien en binnen welke brede maatschappelijke kaders. De laatste ontwikkelingen wijzen op een voorstel Schiphol tot 510.000 vliegbewegingen plus 70.000 op Eindhoven en/of Lelystad. Op basis van deze Alders- tafel gaat een nieuwe opdracht naar LVNL en wordt ook de Luchtvaart Nota geschreven. Dit wordt een heel belangrijk document dat eind 2008 gereed moet zijn.

Het spreekt voor zich dat de KNVvL haar uiterste best te doen om haar belangen in de document verwoord te krijgen. De vraag van DGLM of samenleven met grote luchtvaart mogelijk is werd door de KNVvL volmondig met “ja” beantwoord. Voor de parasport kunnen de randvoorwaarden bestaan uit 5-mijls restricted klimgebieden, waar we niet buiten komen, eventueel tijdsgebonden. Dit in combinatie met een “inversed wedding cake TMA”(i.p.v. pannenkoek) zijn die kolommen dus maar tussen de 3.500-6.000 en 12.000 ft restricted. IVW zag dit minder zitten, want alles wat vast staat is niet flexibel terwijl“flexible use of airspace” de trend is. Tegelijkertijd is het DGLM duidelijk dat spreiding van verkeersstromen niet per definitie effectief is voor zowel geluid en al helemaal niet als beslag op de ruimte. Corridors zijn veel effectiever. Buiten de corridors kan dan weer worden gesprongen bijvoorbeeld. Ook is weer onderstreept dat met betere luchtverkeersleidingsystemen het luchtruim prima te beheersen, met ruimte voor de grote én de kleine luchtvaart. Dit is eigenlijk de hoofdopstelling van de KNVvL.

Hoogtebeperkingen PCMN en PCF Zoals bekend hebben PCMN en PCF momenteel te maken met een eenzijdig door LVNL opgelegde hoogtebeperking tot 6000 voet. De vele bezwaren van deze clubs en de KNVvL hebben – buiten wat begrip – vooralsnog geen doorbraak opgeleverd.

Na de klachten van de KNVvL en de clubs heeft DGLM een brief gestuurd naar LVNL waarin staat dat de brief van LVNL aan PCMN en PCF over de beperkingen niet in lijn is met het beleid van IVW en ook niet in lijn met de RVS. Een dergelijk verbod kan niet op voorhand worden afgegeven, immers, de beschikbaarheid van een klimgebied is per dag anders en ter beoordeling op die dag van de Luchtverkeersleider. Dat laatste is echter de“maar”waarmee LVNL aangeeft dat ze niet hoger mogen. Overleg is dringend gewenst, zeker omdat beide clubs grote economische problemen hebben met de beperking. Uiteraard hebben beide clubs op het overleg van 11 juli hun specifieke problemen kunnen onderstrepen, en is een co-existentie Schiphol – clubs besproken. Echter, direct concreet resultaat was er niet, waarbij de eerlijkheid gebied dat dit ook niet de insteek was van dit overleg. De KNVvL is ondertussen bezig met het verkennen van de juridische mogelijkheden op dit gebied. Let wel, de KNVvL is de overkoepelende bond en heeft als rechtspersoon mogelijk niet een directe schade zoals de beide clubs die hebben. Dit punt wordt momenteel door de afdeling juridisch onderzocht.

Algemeen kan gesteld worden dat het Ministerie V&W en DGLM intussen goed op de hoogte zijn van de problemen voor de kleine luchtvaart en de luchtsporten in Nederland. Ook geven zij aan te willen luisteren naar onze argumenten, en mee te willen werken aan een praktische oplossing voor de huidige problemen. De KNVvL is hier erg blij mee en is licht positief gestemd. Overleg blijkt uiteindelijk de beste manier om tot een oplossing te komen, waarbij de kanttekening moet worden gemaakt dat de belangen en wensen van andere partijen niet altijd stroken met die van ons. DGLM gaat na de zomervakantie (dus eigenlijk als u dit als springer leest) gesprekken aan met de diverse luchtsporten apart. Het afdelingsbestuur en het HBP houden u op de hoogte. û Ronald Overdijk, HBP

(advertenties)

03-09-2008 11:46:59

Kalender DATUM

EVENEMENT

CA

NO

PY

FO

O ATI RM SW

N

OO

PIN

G FO

RM

O ATI

K NS

YD

IVI

AR

NG

TIS

TIC

S

R /PA PA

AS

KI WI

NG

SU

IT

R PA

T Y,

BO

O

E GIE

NO

TU

VE

NN

RIG

EL

september



Sep, 8-13

NPCT, Wereldkampioenschappen Canopy Formation, Teuge

Sep, 12

ENPC, Inspringen Open PA Wedstrijden, Seppe

Sep, 13-14

FD, FFC en wingsuit coaching, Rotterdam

Sep, 13-14

ENPC, Open PA Wedstrijden, Seppe

Sep, 13

NPCT, Big Party met Dutch BBQ en live band, Teuge

Sep, 13-14

PCV, Freefly stage, Zwartberg

Sep, 15-19

NPCT, Europees CF record, Teuge

Sep, 19

NPCT, Big Party met Dutch BBQ en live band, Teuge

Sep, 20-21

NPCT, Dakota Jumping, Teuge

Sep, 20-21

NPCT, Trip-Up FS3, Teuge



Sep, 20-21

PCT, Island 8-way, Texel



Sep, 26-28

World Cup Series, Locarno

Sep, 27-28

PCT, BIG Skillscamp, Texel

       

 

oktober



Okt, 3

Airboss, Indoor Skydiving Event, Roosendaal

Okt, 4

NPCT, Leerlingen precisiewedstrijd, Teuge

Okt, 4-5

NPCT, 2-plane formations met Gary Smith en Jaap Keuter, Texel

Okt, 4-5

PCV, Swoopwedstrijd, Zwartberg

Okt, 11-12

PCEH, Speedstar wedstrijd, Hoogeveen



Okt, 11-12

PCT, Island 8-way, Texel



Okt, 11-12

NPCT, Vintage Weekend (Classic Equipment), Teuge

Okt, 18-19

PCT, 2-plane formations met Gary Smith en Jaap Keuter, Texel

Okt, 19 – Nov, 9

EAA, ASIANIA Parachute Championship, Dubai

  

  





november



Nov, 7

Airboss, Indoor Skydiving Event, Roosendaal

Nov, 8

NPCT, Eindfeest, Teuge

Nov, 8-12

World Record Flock, Elsinore



Nov, 15-16

Wingsuit Bigway Event, Arizona



Nov, 18-23

PSC, WK Canopy Piloting, Wonderboom





december Dec, 12

PCEH, Nachtspringen, Eelde

Dec, 12

Airboss, Indoor Skydiving Event, Roosendaal

Dec, 19

PCEH, Nachtspringen (uitwijk), Eelde

Dec, 27 – Jan 11

Airboss, Skydive Vakantie Marokko, Beni Mellal

   





Preview 2oo9



Maart, 10-15

FAI, WK Paraski, Donnersbachwald / Riesneralm

Jun, 7-13

FAI, World Air Games, Torino





Jul, 16-26

FAI, World Games, Kahosiung (Taiwan)





Aug, 30

FAI, EK / WK FS en Artistics, Prostejov (Tsechië)

















8 SP-08.indd 8

03-09-2008 14:42:43

ADS.indd 5

03-09-2008 11:53:31

Springstof

100ste

sprong vader en dochter Op 29 juli sprongen Douwe-Jan en zijn dochter Lisanne boven Soulac sur Mer, ieder voor de 100ste keer, samen uit een vliegtuig. In het bijzijn van andere deelnemers aan de boogie werd een tracking sprong gemaakt, waarbij Lisanne er als een speer vandoor ging. Op de foto zien we haar in wedstrijd outfit van haar Thai-boksschool Day’s Gym uit Almere.

Douwe-Jan en Lisanne, gefeliciteerd! Op naar de volgende 100 sprongen! n HBP

Veilig in de lucht, veilig op de grond Voor alle para’s die hun rig het liefst veilig hebben hangen introduceert Bart Weijman het Dock n’ Lock systeem. Hiermee kan men een setje aan de muur (of de wand van een busje) hangen om het vervolgens middels een standaard kabelslot te beveiligen. Geïnteresseerden kunnen voor meer informatie terecht op www.docknlock.net.

FOTO: MARK HARRIS

Streetwear sprong Bird-Man heeft een nieuwe kledinglijn van streetwear voor skydivers. Macca, Juan Mayer, Steve Such en Jarno Cordia maken een sprong in de kleding, terwijl Mark Harris het geheel op de gevoelige plaat vastlegt. In Nederland zal de Bird-Man streetwear via Jean-Louis Becker van Tuned By J-Lo bij de Parachute Case verkrijgbaar zijn.

10 SP-10-11.indd 10

03-09-2008 11:55:43

Paramedia Ingestuurd door Ronald van Rijn

Ingestuurd door Ronald Overdijk.

Seminars

Seminar Veiligheid en Training Op 15 en 16 november zal het tweede seminar voor Veiligheid en Training georganiseerd worden door de EC/TC. Op dit seminar zullen zaken behandeld worden die voor ieder kaderlid van belang kunnen zijn. Het is verplicht voor tandemmasters, jumpmasters,hulp-instructeurs, instructeurs, vouwbevoegdheidhouders en riggers aanwezig te zijn. Zij krijgen nog nader bericht op welke dagen ze verwacht worden.

Daarnaast zijn natuurlijk ook alle “gewone springers” van harte uitgenodigd om de seminar bij te wonen. De kosten voor deelname zijn op dit moment nog niet vastgesteld, maar zullen rond de kosten van het vorige seminar liggen (ongeveer € 50,- per persoon voor het hele weekend). De locatie van dit jaar is Indoor Skydive Roosendaal, voor overnachtingen wordt gezocht naar een hotel of huisjes op maximaal 20 minuten rijden vanaf de windtunnel. Tot slot verdient iedereen die een sponsor van minimaal € 300,- aandraagt daarmee één gratis sprong. Voor meer informatie kan gemaild worden naar para@knvvl.nl

Canopy Course Brian Germain

BRIAN GERMAIN

Op 8 en 9 november geeft Brian Germain een Canopy Course op Paracentrum Teuge. Het belangrijkste doel van de cursus is om de veiligheid van het springen te verhogen. Hoe hou je controle, ook in onverwachte omstandigheden? Waarom lijkt het wel slim om een conservatieve vlieger te zijn, maar is het beter met wat meer snelheid je landing in te zetten? Hoe ga je met onze grote vijand, turbulentie het beste om?

Door zijn kennis als parachute-ontwerper te koppelen aan zijn uitgebreide ervaring als springer en instructeur is Brian in staat op uiterst overtuigende wijze deze techieken op zijn toehoorders over te brengen. Daarbij behandelt hij ook een onderbelicht maar uiterst belangrijk onderdeel van parachutespringen: het omgaan met stress.

Voor meer informatie en/of registratie kan je terecht op www.docknlock.net/index2.html

Geboren

Bert en Isabella Hajee, namens parachutespringend Nederland van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon Niels Johannes Derk op 12 augustus 2008!

SP-10-11.indd 11

11 03-09-2008 11:56:33

DynamicF Door: Marjolein van de Vlies, Team Manager Dutch Delagation foto’s: marjolein van de vlies

Dynamic Fource

b u a M

I

In de stromende regen komt de Nederlandse delegatie op donderdag 7 augustus aan op Maubeuge.

Nog geen week geleden was het zomerkamp van Rotterdam op deze Dropzone en was het een week lang het mooiste weer van de wereld, de zondag erop trok een tornado over Maubeuge, schampte de dropzone en liet in het dorp een spoor van verwoesting na. Toch besloot de organisatie het WK door te laten gaan.

Dynamic Fource: Paul Hofstee, Koen van der Venne, Erwin van der Braak, Meüs van de Poel en Arie de Jong.

12

artikelen_SEP.indd 12

D

e twee acclimatiseringsdagen worden hangdagen in de teamtent en in kamp Holland, het supportersdorp van de Nederlanders.

Zaterdag is het goed weer, de organisatie laat zich van zijn beste kant zien en draait tot 14:00 uur ruim 80 porter loads (met 7 porters)! Ook de Nederlandse mannen maken 2 sprongen, waaronder hun officiël training ronde. Om 14:00 uur is de team captains meeting, waar de loting bekend wordt en we startnummer 405 krijgen.

Dan is het met bussen vol naar het dorp voor de openingsceremonie, met defilé door het dorp.

Er is heel veel volk op de been, dat enthousiast langs de route staat en klapt en juicht; wauw, net de Olympische Spelen. Ook de Nederlandse supporters zijn goed vertegenwoordigd.

Na het openingsbuffet is het snel richting onder-

komen, 40 minuten rijden van de DZ, want vanaf morgenochtend is de eerste call om 07:45 en dat is een 15 minuten call. Zondag, maandag en dinsdag zijn hangen, wachten, naar de regenbuien staren, heel vroeg opstaan en de hele dag op stand by staan. En niet te vergeten als het dan kan, super goed presteren, uitgezwaaid en toegezongen door het Oranje legioen, dat een vaste kern heeft en iedere dag aangevuld wordt met vers bloed, met nog meer Oranje artikelen.

De Dynamic Fource mannen hebben hun zenuwen goed onder bedwang, komen een keer terug met de kist in verband met bewolking (net nu er een extra air to ground video mee was) maar laten zich niet va de wijs brengen.

De meet director (your attention please, all competitors, this is the meetdirector speaking, you are all on a stand by) heeft het prima onder controle en besluit woensdag, als de bewolking weg is en de wind toegenomen (meer dan 22 knopen), dat hij eerder de halve finales gaat afroepen, ronde 7 is halve finale bij de 4 ay open.

De eerste 10 teams springen halve finale en de mannen gaan strijden om de 8ste plek met de Zwitsers, de doelstelling bij de eerste 10 is al gehaald, de lat gaat omhoog.Het is een prima sprong en we met spanning wordt de live jurering bekeken; 22 punten, fantastisch.

Nu de Zwitsers nog, die een punt voor staan, op de beelden zien we al dat ze langzamer zijn (vooral de ervaren 4 way springers zien dat, ondergetekende moet bekennen dat minder goed te kunnen zien), het resultaat is 18 punten.

Feest! Dynamic Fource wordt 8ste op de WK met een gemiddelde van 18,4. De hoogste notering ooit voor een Nederlandse 4-man.

03-09-2008 11:19:39

cFource

e g u e b u

WK 2008 Maubeuge Het feest wordt nog uitgesteld tot de officiële sluiting, want donderdag springen de topteams finale en het is berenspannend, we zijn vroeg op de DZ om alles te volgen. Vanaf 15:00 uur zijn de prijsuitreikingen en vliegshow.

Dan om 18:00 met de auto naar het huisje, snel douchen en omkleden voor het gala, met closing banket in Maubeuge. We gaan met bussen en

kunnen vanaf 00:00 uur tot 05:00 uur elk uur terug met een bus, ook dit is weer prima geregeld.

Zoals gebruikelijk duurt het banket erg lang, met veel toespraken van Franse bobo’s, waarvan het meeste niet te verstaan is. Om 00:00 uur gaat eindelijk de DJ van start en is de party in volle gang. Dat heeft toch wel iets speciaals, met zoveel verschillende nationaliteiten op een dansvloer.

Het was een hele toffe wedstrijd, alles prima voor elkaar, spannende competitie en een prima resultaat, de enige kanttekening is het weer. Laat dit in hemelsnaam voorlopig de laatste WK zijn in Noord Europa.

Mannen en supporters: bedankt, ik vond het tof!!! û

(advertentie)

Vroegah...*

Nu...**

W e h av e t h e w in gs , S o y ou c a n f l y !

The Parachute Case, de parachute winkel en werkplaats op het vliegveld Teuge Tel.: +31(0)55-3231928, Fax: +31(0)55-3232038 E-mail: info@parachutecase.nl

artikelen_SEP.indd 13

03-09-2008 11:20:16

S

SPRINGWEKEN Springweek Parachutisten Centrum Midden Nederland.

Locatie: Skydiving Center 4ExtremeTime, Aerodrome de Cerfontaine, Belgie Periode: Week 31 (25 juli t/m 2 augustus) Aantal springers: 111 Aantal sprongen: 2700

T

ijdens de laatste voorbereidingen van de springweek bleek dat PCMN om organisatorische redenen dit jaar niet op Moorsele terecht kon. Er moest dus echt op het allerlaatste moment naarstig gezocht worden naar een alternatief. In Cerfontaine werd dat alternatief al snel gevonden en na een heleboel heen en weer gebel met onze Ruud trokken Tom, Cindy en Bart van 4ExtremeTime echt alles uit de kast om ons te kunnen ontvangen. Dit is ze gelukt, de springweek was een daverend succes! Zelfs de weergoden werkten uitstekend mee. We hebben genoten van Blue Skies, de Jupiler en Hoegaarden van het vat, de mooie omgeving, de naaktslakken bij de tent, de dagvideo's van Sander, Mario, André, Joost, Eelco, Paul, Ruud en Gerard, van de prima faciliteiten van de dropzone en niet te vergeten van het springen van tien tot tien.

Alleen bij het naastgelegen restaurant waren ze niet altijd even blij als er weer eens een keer een heleboel paras 's avonds om eten kwamen zeuren terwijl de keuken al lang en breed gesloten was. Maar uiteindelijk hebben de ritmische 'moves' van Arnout en Oscar er tijdens het afscheidsfeest er toch voor weten te zorgen dat de voltallige ploeg serveersters op de bar heeft staan dansen.

Wat het springen zelf betreft, allen die hun TRIP af hadden waren van harte welkom bij de 5-way Speedstar Scramble. Verder is de jaarlijkse FS-4 wedstrijd van PCMN in verband met de hoogtebeperking op onze eigen vertrouwde stekje dit jaar op Cerfontaine versprongen. Team Free˜ y verdient hierbij een speciale eervolle vermelding, met maar liefst 1 punt over drie ronden. Dat buikschuiven bleek toch lastiger dan men dacht, maar onze Free˜ yers hebben voor de rest van de week een heleboel knappe staaltjes VRW laten zien.

Voor de liefhebber was er gratis coaching beschikbaar, Sven van Hayabusa heeft heel wat mensen een stap in de goede richting geholpen.

Er zijn tijdens de springweek nog een heleboel andere noemenswaardige dingen gebeurd, veel teveel om overal uitgebreid bij stil te blijven staan. Maar een paar dingen wil ik toch snel even noemen.

Zo is onze eigen Jan Cox maar liefst 25 jaar instructeur parachutespringen en heeft Wim Doornbos zijn 1000e AFF-sprong gemaakt (voor de wijsneuzen; als instructeur dus).

Bovendien zijn er maar liefst 12 leerlingen teruggekeerd met hun static-line brevet op zak, hebben we 5 kersverse AFF-gegradueerden en eveneens 5 mensen die geslaagd zijn voor hun TRIP. Verder heeft Paul Serné zijn 2000e sprong gemaakt, Mario Steenstra zijn 1000e, Richard Stroet zijn 900e, Ruud Wassenaar zijn 500e, Ronald Limmen zijn 300e en Arnout-Erik de Bruin zijn 200e.

Lest best, er is geen enkele PCMN'er aan zijn reserve gegaan deze week!

Wat ook ontzettend ÿ jn is, is dat de staf van de dropzone gewoon Nederlands spreekt.

Dat was in de omgeving wel even anders. Dus toen ik in mijn beste Frans-met-haar-d'r-op heel stoer in een café vroeg "Bon zwaar, kwel bier avé voes?" begon de bardame meteen in rad Frans een heel verhaal op te hangen zo van "desolé", "seulement" en "donc" en zo. Beetje jammer eigenlijk. Dus als je dan bij Cindy gewoon in het Nederlands om een plekkie in de Porter kunt vragen dan is dat wel erg luxueus.

Ik denk dat ik voor alle PCMN'ers spreek als ik zeg dat ik genoten heb. Wat ons betreft gaan we volgend jaar zeker weer terug. Ik heb zo links en recht al eens geluisterd naar de plannen die Tom heeft voor een eventueel vervolg, en ik kan nu al niet wachten...  IVO VERZIJLBERGEN

14 SP-14-15.indd 14

03-09-2008 12:06:01

Flevo goes Maubeuge!

Van 19 tot en met 26 Juli 2008 was het weer zo ver, PCF en CPV (al jaren een onafscheidelijk team) bivakkeerden voor het 2e achtereenvolgende jaar in de zomer een week in Centre Ecole de Parachutisme Maubeuge. En dat hebben ze geweten daar in Frankrijk!! Tot dan toe was 2008 een jaar waarin wij te horen kregen dat we maximaal 6000 ft kregen van de LVNL , met alle (negatieve) gevolgen en treurnis van dien. Dus tijd om alle frustratie even van ons af te zetten en maximaal te genieten.

F

De kracht van Maubeuge is dat het een prachtig centrum is met twee nog mooiere Porters en een mega dropzone waar menig leerling en ouwe rot veilig geland is. Niet voor niets vinden daar dit jaar de wereldkampioenschappen FS4, Free˜ y en Stijl plaats.

De kracht van Flevo is dat het een hechte club is die zijn armen altijd wijd open heeft staan voor alles en iedereen die graag wil parachutespringen of daar een beleving mee heeft, en de enkele beperking weet te compenseren met sfeer en gezelligheid.

Vele vrijwilligers en bestuursleden hebben maanden van te voren alles tot op in de puntjes geregeld, om onder leiding van Edwin Boerkamp en Martijn Maathuis er voor te zorgen dat aan het einde van de week 1501 mooie en veilige sprongen zijn gemaakt. 8 ART (of ook wel TRIP) brevetten zijn gehaald, de nodige A & B brevet eisen zijn gehaald en het FS bigway clubrecord is gezet naar een 17-mans formatie! Omdat de beleving bij Flevo ook erg groot is onder de familie en vrienden, hadden de tandemmasters dagelijks het genot om die toch wel leuke zus, achternicht of zelfs vriendin van een avontuur te bezorgen, met als hoogtepunt de tandembigway met 10 man!

Spetterende free˜ y, FS 2-3-4-6 en 8, stijl en CF sprongen drongen de misère van de 6000ft grens even een weekje tot ver in het verleden als ‘s avonds, onder het genot van een Maes of een Le° e, we nagenoten van de “video of the day”. Om dan vervolgens elkaar te overdonderen met sterke verhalen, foute grappen en mooie plannen voor de volgende dag…

Onze evenementencommissie heeft voor onvergetelijke feestavonden gezorgd die de Fransen en later de leden van FD Rotterdam ook met een grote grijns en misschien wel (gepaste) jaloezie mee beleefden. Deze week bewees het tegendeel dat onze sport voor sommige instellingen van ondergeschikt belang is . Het doel was dat iedereen maximaal zou genieten in Maubeuge, dat doel is bereikt!!  DENNIS VAN DER COELEN

Airboss 4Fun Summer Boogie Soulac 2008

Daarnaast maakte Airboss een wel heel bijzonder ÿ guur voor Etiënne van ToraTora.

SP-14-15.indd 15

Van 19 t/m 27 juli was het weer Boogie Time! Dankzij onze trouwe en nieuwe Boogie deelnemers was het weer een geweldig succes. We hebben maar liefst 975 boogiesprongen gemaakt! Tora Tora coaches Jasper van der Meer en Martijn van Dam waren fantastische entertainers en verzonnen weer de mooiste sprongen. Pieter Willemse heeft alle dagen keihard gewerkt zodat er elke avond weer een dagvideo te zien was; ze zijn gewoonweg verslavend. En natuurlijk hadden we weer een geweldig feestje op de 25ste juli met DJ Baldr/ Gigi….yeah! Er werd weer lekker geswinged en het duurde tot in de late uurtjes voort. Aart Soeteman, je lichte° ecten waren weer hemels!

Even een sidenote voor Etienne; we hebben je enorm gemist maar in onze gedachten was je er bij. Toujours!

Conclusie: weer zeer goede vibes op Soulac en erg mooie sprongen! Op naar de 4Fun Summer Boogie 2009, part V! Thanx iedereen! Tot volgend jaar!  JULLIE AIRBOSS TEAM

15 03-09-2008 14:41:27

Foto’s

5.

10.

1.

6.

11.

2.

7.

12.

3.

8.

13.

4.

9.

14.

1. Ben vd Belt laat zich van zijn beste kant zien - foto door Saskia Zegwaard 2. CRW of iets wat er op lijkt - via Cynthia Hoogkamer 3. Cynthia Hoogkamer onder de koepel - via Cynthia Hoogkamer 4. Dennis Zijp tandem door Stuart Lorraine 5. Een hele nette static-line exit - foto door Saskia Zegwaard 6. Exit van Mirjam de Rijke - Fotograaf Saskia Zegwaard 7. Hybride boven Perris Valley - via Cynthia Hoogkamer 8. Ivo de Rooij en Mirjam de Rijke en Saskia Zegwaard in een horny gorilla exit - Fotograaf Saskia Zegwaard 9. Jarno Cordia en Saskia Zegwaard uit de wingsuits en in de freestyle pakjes - Fotograaf Saskia Zegwaard 10. Jelle Bruinekool door Stuart Lorraine. 11. Niels de

16 SP-16-17.indd 16

Jong en Remie Ramkhelawan maken een voet-dock - Fotograaf Aeneas Koopman 12. Niels de Jong met Darth Vader helm - Fotograaf Aeneas Koopman 13. NKP - Mind Your Step 1 - Foto via Fonsz Kriegsman 14. NKP - Mind Your Step 2 - Foto via Fonsz Kriegsman

03-09-2008 12:17:40

15.

20.

25.

16.

21.

17.

22.

26.

18.

23.

27.

19.

24.

28.

15. NKP - Mind Your Step 3 - Foto via Fonsz Kriegsman 16. Nog best lastig, stabiel uit een 206 - tandemmaster Edu en cameravrouw Saskia. 17. Rayshani Somai boven Soulac - Fotograaf Jan Klaver 18. Rene Grit in actie tijdens de World Cup in Bellino - Fotograaf Rianne Grit 19. Roland Troost boven Soulac - Fotograaf Jan Klaver 20. Ron Vermeulen in de wolken – Fotograaf Saskia Zegwaard 21. Jarno Cordia vliegt uit de Turbolet tijdens de wingsuit boogie in de Oekraïne – Fotograaf Vsevolod Seva Bedrin 22. Rudi, Dirk, José, Nina en Pieter hebben hun static-line brevet – Fotograaf Toine de Bakker 23. Speedmonauti Remco Coenraadts, Remie Ramkhelawan en Niels de Jong boven Maubeuge - Fotograaf Aeneas Koopman 24. Stefan Jans exit uit PH-PCF door Stuart Lorraine. 25. Stuart Lorraine geniet van het spotten - Fotograaf Dennis Zijp 26.

Tandemmasters houden wel van wat haar - Fotograaf Fonsz Kriegsma 27. Wagonwheel exit tijdens de Rubberduckieboogie, foto door Saskia Zegwaard 28. Wilco Prins, Remco Coenraadts en Remie Ramkhelawan boven Maubeuge - Fotograaf Aeneas Koopman.

SP-16-17.indd 17

17 03-09-2008 12:36:54

Door: door: Costyn van Dongen foto’s: david haygarth

Empuriaflock 2008

E

g n i W Door de Spaanse dropzone Empuriabrava werden wij uitgenodigd als load organizers voor de voorjaarseditie van de Empuriaflock 2008: een wingsuit formatie evenement, van 5 t/m 12 Mei. Jarno Cordia, Hans Schoeber en David Haygarth uit Engeland zorgden voor de verschillende groepjes springers met briefings, debriefings en stukjes coaching wijsheid. Camera-guru Gustavo Cabana zorgde samen met David Haygarth en Jarno voor de fotos en video. Er werden speciale jumpruns over zee gevlogen, zodat de wingsuits in een rechte lijn op de dropzone af konden vliegen over de stad, met de zee en bergen op de achtergrond. Hele mooie plaatjes derhalve.

M M

ijn vriendin en ik konden geen goedkope vlucht meer vinden en zijn verspreid over 2 dagen gaan rijden. Dat was goed te doen. Jarno, Hans en Karin namen de hardcore route de soleil en stonden na 1 dag dampend op de stoep. Eenmaal aangekomen was het erg leuk om weer van een hoop oude vrienden van voorgaande wingsuit boogies te zien. We hadden volk uit

Spanje, Engeland, Nederland, België, Noorwegen, Denemarken, Estland, Frankrijk en nog een eenzame Zuid Afrikaan, die voor het laatste regenachtige weekend was over gekomen uit Engeland (waar hij voor werk toevallig moest zijn). Elke dag stond iedereen weer vroeg op de dropzone te trappelen om te manifesten voor de eerste load, ongeacht de eventuele feestnachten ervoor. De groep van ruim 20 wingsuiters werd opgesplitst in 2 of 3 groepen.

Hierdoor konden de minder gevorderde springers in een klein groepje werken aan flocking (wingsuit formatie) skills en goeie individuele feedback krijgen van de load organizer. Daarnaast konden de meer gevorderde springers moeilijkere flocks doen, met meerdere punten en 3-D formaties. Voor elk wat wils. Aan het eind van de dag, in de laatste twee wingsuit loads (we vulden vaak de gehele Twin Otter met wingsuits, ook een eerste keer voor Empuriabrava), werden alle groepjes samengevoegd en deden we bigway formaties. De groepjes voor de minder gevorderde leerde erg snel door in een klein groepje te vliegen, en we zagen hun skills rap verbeteren. Dit was vooral duidelijk aan het einde van de dag, waar ze na enkele dagen in de bigways goed konden meevliegen in de formatie.

Het evenement was tevens een selectie voor de

bigway recordpogingen welke in november in de VS gaan plaatsvinden. We hebben hiervoor een aantal mensen kunnen selecteren op hun skills en houding m.b.t. vliegen en veiligheid.

Het was een gezellige week, met veel springbaar weer. Alleen de laatste twee dagen waren wat regenachtig, maar zelfs daar wisten we er nog enkele sprongen uit te persen. Volgens de staff van Empuriabrava was dit het eerste evenement wat niet geteisterd was door slecht weer, waar tot op dat punt in het jaar alle voorgaande evenementen van 2008 last van hadden gehad.

Er is sprake van nog een Empuriaflock in het najaar, maar Fly Like Brick zal daar vanuit drukte op andere boogies niet bij betrokken zijn. Dit jaar stonden we al reeds twee maal in Spanje, België en een volle week in de Oekraine op de agenda, en de komende maanden zullen we ook weer veel in het rond zwerven voor instructie en coaching op kleine en grote wingsuit evenementen, zoals de AN-72 boogie te Cochstedt (Duitsland), de Toratora boogie op Spa, de bigways in de USA, en verder nog verschillende first flight en coaching events te Rotterdam en Zwartberg. Wil je ook eens met een wingsuit vliegen, kijk dan voor meer informatie op onze website www.flylikebrick.com. û

(advertentie)

18

artikelen_SEP.indd 18

03-09-2008 11:25:43

t i u s g Door: Jarno Cordia foto’s: Jarno Cordia

International

E

Artistic Wingsuit Competition S kydive Center Spa was afgelopen maand april het toneel van de eerste editie van de International Artistic Wingsuit Competition. Deze wedstrijd is een initiatief van het Nederlandse wingsuit team Fly Like Brick, bestaande uit Alexandro Lopez, Costyn van Dongen en Jarno Cordia. Een wedstrijd bestaande uit 5 ronden, waar teams van 2 performers en 1 cameraman (of vrouw) een serie docks en transities moeten laten zien in hun wingsuits.

Juryleden Hans Schoeber, Christian Waard en Patrick de Guillebon bekeken en jureerden de videos per ronde direct na het landen, de scores waren live op het internet te volgen via de website (inclusief webcams). Het aantal views (vooral uit landen als Amerika) dat de pagina trok gedurende de wedstrijd was fenomenaal te noemen. Er was ook een speciaal handicap systeem voor de scores, welke ervoor zorgde dat er niet te grote gaten tussen de beginnende en meer gevorderde teams ontstonden. Iets wat de wedstrijdspanning zeker ten goede kwam.

De wat latere ronden met veel backflyen bleken voor veel teams erg moeilijk. Naast de docks die werden gevlogen kon een team ook nog punten scoren op camerawerk. Er was zeker een gat zichtbaar tussen de teams met fulltime professionele skydivers en de “weekend-strijders”, maar al met al vloog elk team zeker op het best van zijn kunnen. Waar wingsuit vliegen in Nederland nog steeds een niche-discipline lijkt te zijn, waren we met een opkomst van 3 van de 8 aanwezige teams zeker het grootste land in de wedstrijd. Het fabrieksteam van Tony Suits liep nek aan nek met het fabrieksteam van Phoenix Fly, maar toen team Fly Like Brick in ronde 4 een betere score plaatste dan Phoenix Fly, stoomde Tony Suits hard door naar de eerste plaats.

Er waren voor de 1ste tot de 6de plaats vele prijzen beschikbaar gesteld door Extreme Flywear, Airtec, Fly Your Body, Bird-Man, Phoenix Fly, Tony Suits en Paralog. Team Fly Like Brick won tevens de felbegeerde DoDo award. Een speciale cash-prijs was

1ste plaats: Tony Suits (Amerika / Engeland) 2de plaats: Phoenix Fly (Rusland / Engeland / Kroatië) 3de plaats: Fly Like Brick (Nederland / Spanje)

beschikbaar gesteld door de Duitse Skyjester (van de dropzone op Marl) voor de meest spectulaire funnel-actie binnen de competitie. Daarnaast werden er nog enkele prijzen verloot onder het aanwezige publiek vanuit Cypres en Tony Suits.

Voor de volgende editie van de wedstrijd zullen de regels iets veranderd en verscherpt worden.

Dit omdat enkele teams soms meer in normale vrije val positie bezig waren dan dat zij echt de wingsuits gebruikten om voorwaarts te vliegen.

Maar de basis werkte perfect en de competitie was een groot success. Dit zal de komende jaren dan ook zeker herhaald gaan worden.

Onze dank aan Skydive Center Spa en de sponsors die alle prijzen beschikbaar hebben gesteld. En nog een grotere dank aan alle teams die van heinde en verre naar Spa zijn gekomen om deze eerste wedstrijd te laten slagen.

Kijk voor meer informatie en videos op www.wingsuitcompetition.com û

(advertentie)

artikelen_SEP.indd 19

03-09-2008 11:26:06

E TEKST: MARCO BLOEMENDAAL TEAMFOTO’S: SASKIA ZEGWAARD

CF CATO

NKP TEUGE 22-24 A

CF 3

COOL RUNNINGS

Murphy Mania - Fotograaf Fonsz Kriegsman

CREEPS

DYNAMIC FOURCE

Murphy Mania - Fotograaf Fonsz Kriegsman.

EMPAT LAKI LAKI

Het is zondagavond 23:00 uur en ik heb net de beelden van onze sprongen en wat sfeerbeelden teruggekeken op een snel gecompileerde dvd van Ronny Dumaij. In de vaart van het evenement krijg je soms niet alles mee wat er om je heen allemaal gebeurd; andere teams die goede en soms minder goede sprongen maken, pers die werd aangetroken door het evenement (goed voor de sport), en organisatorische zaken die achter de schermen plaatsvonden om het geheel succesvol te laten verlopen. Met een goed gevoel ga ik even achter de laptop om een kort verslag te schrijven van de afgelopen dagen.

Dit jaar zaten we vanaf de donderdag avond op Teuge. Op deze avond was de captainsmeeting waarop verschillende

20 SP-20_22.indd 20

zaken werden doorgenomen voor de volgende dag; trekking van de sprongen, volgorde van de teams en een aantal regels die zouden gelden gedurende de komende dagen.

Vrijdag was de eerste springdag. Een goed begin wat weer betreft. Helaas zou het later op de dag wat betrekken en zou het gaan regenen. Dit had als gevolg dat sommige teams drie ronden konden verspringen en andere teams slechts twee rondes.

De volgende dag zou het in en heel andere tempo vergaan en konden de eerste teams (twee in aantal) de 10e ronde van de wedstrijd al verspringen. Er werden dus 7 wedstrijdrondes versprongen en alles verliep soepeltjes.

HABANERO

03-09-2008 12:46:53

4 AUGUSTUS 2008

HAYABUSA DEFENSE BETA

INFINITY

MURPHY MANIA

Whooops - fotograaf Johan de Pijper

FUN FACTS  Team Inÿ nity sprong met 12 punten een nieuw Nederlands record dames FS4  Team CF-3 sprong met 12 punten een nieuw Nederlands record FS2  De meeste sprongen werden op zaterdag gemaakt, met 836 sprongen verdeeld over 47 loads In totaal werden er tijdens het NKP 940 sprongen gemaakt

NRG

ORANGE BLUE

NRG - Fotograaf Fonsz Kriegsman

’s Avonds werd deze dag afgerond met en gezellige BBQ begeleid door stevige rockmuziek die de meesten in beweging zette. Ondanks dat de meeste teams op zondagochtend nog de laatste spongen moesten maken, werd het en ontspannen avond waarbij even niet werd gelet op concurrentie en ging iedereen aan het feesten.

Zondag om 10 uur werd de wedstrijd voortgezet en uiteindelijk verliep deze ochtend goed. Team Turbulence moest nog een aantal sprongen inhalen en dus werd met instemming van alle teamcaptains besloten om de prijsuitreiking ietwat te verlaten zodat ook zij de kans kregen om de wedstrijd volledig af te ronden.

Uiteindelijk werd om 15 uur afgesloten met een gezamelijke prijsuitreiking waarin de edelmetalen werden uitgedeeld. Ook werd voor het eerst sinds 2001 weer eens de Tom Verschoor Bokaal uitgereikt, aan Jasper van der Meer, die veel voor beginnende springers heeft betekend en een talentvol free˜ yer is. Hierna werd nog kort nagesproken en verliet iedereen met een tevreden gevoel het NKP. Tot slot weten we nu wie er allemaal naar de ESL kunnen gaan om de eer van Nederland in deze competetie te verdedigen.

PANDORA PLAN B

Teuge: bedankt voor een geslaagd NKP, dat zeer soepel is verlopen! ➤

21 SP-20_22.indd 21

03-09-2008 12:49:41

PULSE

SERGE’S ANGELS

NRG - Fotograaf Fonsz Kriegsman

NATIONALE KAMPIOENSCHAPPEN PARACHUTESPRINGEN 22 - 25 AUGUSTUS, 2008 - NATIONAAL PARACENTRUM TEUGE TIRAMISU

TURBULENCE

UNFINISHED BUSINESS

WHOOOPS

22 SP-20_22.indd 22

YOTTSU

03-09-2008 12:51:14

TEKST: DERK FOTO’S: HENNY WIGGERS

SPRONG MET HOND Hallo para’s! Mijn naam is Derk en ik ben al 15 jaar werkzaam bij de politie. Nu hoor ik u denken: waarom schrijft een politie-agent een stukje in ons blad? Welnu; door mijn werkzaamheden als hondengeleider kwam ik onlangs in contact met een specialist van het Korps Mariniers. Hij was erg geïnteresseerd in mijn werkzaamheden met de hond en ik op mijn beurt in zijn specialisme, namelijk parachutespringen. Als eerste gaf ik een demonstratie op zijn afdeling. Hierbij werd een “verdacht persoon”gebeten door mijn diensthond.

Ik kan u verzekeren dat dit ook een leuke stress factor is, zo’n beest dat op je af komt met maar één doel. Als soort van tegenprestatie werd ik uitgenodigd om een tandemsprong te maken, met hond.

Voordat dit echter gerealiseerd kon worden ging er nogal wat organisatie aan vooraf. Hierbij moet bijvoorbeeld gedacht worden aan toestemmingen en vooral aan materiaal. De hond moet natuurlijk wel veilig beneden komen. Een reeds bestaand klim/afdaal vest werd helemaal voor deze sprong aangepast. Er werden extra bevestigingsogen door een para van de Mariniers gestikt. Nadat dit allemaal gerealiseerd was en er toestemmingen waren verleend, werd eerst een gewenningssprong voor mij gepland. Dit had tot doel dat ik een beetje zou weten wat er met je gebeurd en dus bij een volgende sprong, met hond, me kon concentreren op de hond. Dit was een fantastische ervaring.

Geweldig die snelheid in de vrije val en dan het “vliegen” onder de chute … De hele wereld die gewoon onder je doorgaat.

Op de grote dag regende het op Teuge en was het echt slecht weer. De para’s hadden er gelukkig alle vertrouwen in dat het door zou gaan. Nauwlettend werd de buienradar in de gaten gehouden en toen kwam het bericht dat er gaten in de bewolking kwamen. Snel werden alle riemen aanspannen en maakten we ons gereed om de lucht in te gaan.

De hond besefte nog niets en vond het allemaal wel best.

Gedurende de vlucht was de hond wel wat onwennig, maar door hem voortdurend verbaal en fysiek gerust te stellen waren er weinig problemen. Op 12.000 voet verhoogde klaarblijkelijk mijn hartslag; de hond nam dit direct over en werd onrustig. Daaropvolgend werd de roldeur geopend en sprongen de eerste twee mariniers uit het vliegtuig. Met de hakken op de vloer mijzelf voortbewegend en de hond op schoot, schuivend op het zitvlak, begaf ik mij naar de deur. Er was met de tandemmaster Ron Stobbe een teken afgesproken indien de sprong vanwege de hond zou moeten worden afgebroken. Dit was gelukkig niet nodig en ik gaf het teken dat we er voor zouden gaan. Op het moment dat ik mijn benen uit het vliegtuig stak, merkte ik gelijk een trekkend gevoel door het extra gewicht van de hond. Ik bleef knikken en we sprongen. Henny Wiggers was mee als cameraman om de sprong vast te leggen. Eerst maakten we een salto en al snel werd het een stabiele gecontroleerde vrije val. Hierbij probeerde de hond grip te krijgen met zijn achterpoten, wat hem natuurlijk nooit lukte. Dit was de enige ongewone reactie van de hond. Overigens had ik de hond voor de zekerheid gedurende de gehele reis gemuilkorfd. Op teken van de tandemmaster voor het openen van de parachute, zou ik de hond extra ondersteunen om de klap minder hard voor hem te doen aankomen.

Eenmaal vliegend onder de parachute was de hond zeer ontspannen. De hoogte, de stilte en de wind maakte zichtbaar geen indruk op hem. Ook tijdens en na de landing is gebleken dat het een zeer moedige hond is. Vrijwel direct na de landing was de hond weer volledig inzetgereed, met dien verstande dat bij een volgende sprong direct een aanval op een “verdachte persoon” plaats zal vinden. Ik mag concluderen dat het een zeer bijzondere ervaring is om op deze wijze de stress factor en moed van een diensthond te testen.

Ik wil dan ook heel graag mijn dank uitspreken aan een ieder die dit mogelijk heeft gemaakt.

Hopelijk zal er in de toekomst een herhaling plaatsvinden! Veel plezier bij het uitoefenen van uw hobby.  - advertentie-

Springt u nog zonder...

...onze uitrusting verzekering? ...onze ongevallen verzekering? ...onze (doorlopende) reis verzekering?

Regel het dan direct via onze website,

www.assurantiesite.nl of bel. 055 - 5218028 Vanderveen B.V.

'2!4)3 6%2!.$%2%.

23 SP-23.indd 23

03-09-2008 12:53:08

Door: henny wiggers foto’s: saskia zegwaard

De huidige generatie parachutes komt voort uit een lange periode van ontwikkelingen.

Vele (waarschijnlijk de meeste) springers kennen nog wel de grote stap voor de “square” van de zgn. F111 chutes naar de huidige Zero-P (porosity) chutes, maar slechts weinig weten wat over de eerste ontwikkelingen vanaf het begin.

Vintage

parachutes

D D

eze ontwikkelingen, onder vaak experimentele omstandigheden, fascineren mij al van voordat ik ben gaan springen. De verschillende ontwerpen leren ons namelijk veel over de eigenschappen. Ik kan hier vele SP’s mee vol schrijven, maar ik zal in deze uitgave proberen beknopt de belangrijkste overgangen weer te geven.

De verschillende ontwikkelingen kunnen samengevat worden in 8 categorien: u Experimentele modellen om de daalsnelheid te remmen (DaVinci) u Onbestuurbare militaire ronde bol: C9 u Bestuurbare (met gaten gemodificeerde ex-)militaire ronde bol: T10 / TU7 u Semi ronde bol met veel stuurgaten en lift principe: PC u High performance ronde bollen (RW sport chutes): Sierra / Piglet / Starlite u Driehoekige chute, poging to alleen lifteigenschappen: Delta Wing / Thunderbow / Paradactyl u Square parachutes met vlieg (lift eigenschappen) : Parafoil / StratoStar / Pegasus / Raven u High Performance squares (door veel snelheid veel lift): BT / Sabre / Stilletto / Velocity

e g a t n i V ra a Geen luchtdoorlatende stoffen en extreem dunne lijnen hebben de parachute high performance eigenschappen gegeven. Toch is dit allemaal relatief, want als we terug gaan naar de tijd van voor de matrasachtige chutes werd er ook al gesproken over high performance parachutes. Eigenlijk is de naam parachute ook niet meer correct. Para (anti of tegen) en chute (vallen) geeft aan dat het gaat om iets dat tegen vallen is. De eerste generatie parachutes waren er allemaal op gericht om weerstand te bieden tegen de daalsnelheid, zelfs het eerste ontwerp van Leonardo Davinci.

Tot aan de eerste wereld oorlog waren parachutes alleen een rariteit en werden ze slechts voor“stunts” gebruikt. Tijdens WO1 kwamen de Duitsers er al snel achter dat duur opgeleide piloten gespaard konden blijven door ze een parachute mee te geven. Dit was een grote stap in integratie van parachutes in

24

artikelen_SEP.indd 24

de militaire wereld. Pas na WO2 werden er clubs opgericht door ex-militaire springers die het springen als sport begonnen te zien. Ook pas vanaf die tijd heeft de bestuurbare parachute een vlucht genomen. Tot midden jaren 60 werden ex-militaire ronde bollen van steeds meer gaten voorzien voor betere bestuurbaarheid en meer voorwaartse snelheid.

Toen het RW (Relative Work) springen populair werd, werd de noodzaak voor precisie sturen vervangen door een behoefte aan veel voorwaartse snelheid om grotere afstanden te kunnen overbruggen om weer terug op de DZ te kunnen komen. Rond die tijd kwam er ook een grote doorbraak toen de Paracommander-achtige parachutes op de markt kwamen.

Semi ronde bollen met heel veel stuurgaten en een liftprincipe. Eigenlijk allemaal afgeleid van een oorspronkelijk Frans ontwerp voor paragliding. De Fransen zelf (Olympic en Papillon), de Amerikanen (Paracommanders) en de Russen (UT15) beheersten ruim een decennium lang (’64 tot ’77) het sportparachutespringen. Er kwam een eind aan deze fase toen de driehoekige chutes (Delta Wing, Thunderbow en Paradactyl) ten tonele verschenen. Die moesten het echter snel afleggen tegen de matrasachtige chutes waar we nu nog mee springen.

Wat zal de toekomst ons brengen? De materialen worden steeds meer high tech - dus sterker, dunner, duurzamer, etc. maar wat heeft dit voor invloed op de eigenschappen? Voor de gemid-

delde springer zal dit voorlopig alleen voordelen hebben voor het vouwvolume en levensduur, want kleinere chutes hebben ook nadelen. Voor de hardcore springer kan alles met dunnere en sterkere materialen nog weer kleiner en daardoor nog weer sneller worden - maar welke eigenschappen zouden we toegevoegd willen zien? Meer snelheid is meer lift, maar waar is de grens....

Niet zo zeer uit nostalgische oogpunt maar meer om een reis door de tijd te maken en de ontwikkelingen de revu te laten passeren organiseren we een weekend op Teuge om nader kennis te maken met al dit materiaal uit de pionierstijd van onze sport. Iedereen is welkom. Je hoeft niet zelf te springen maar dat kan uiteraard wel, zelfs met dit vintage materiaal.

Samen met de TC en enkele riggers wordt er kritisch gekeken naar de inzet van dit materiaal t.a.v. de eis aangaande de maximum leeftijd (25 jr.) van materiaal in NL. De meeste chutes zijn derhalve voor dit doel in standaard rigs met 3-ring release en square reserve gevouwen zodat er geen aparte opleiding nodig is voor b.v. de reserve procedure.

Aangezien we er vanuit gaan dat er ook veel geïnteresseerden uit de pionierstijd zullen verschijnen zal met name de Zaterdag-middag en -avond tevens als reünie functioneren. Gezien de vele reacties (ook internationaal) bereiden we ons voor op een heel bijzonder weekend. Naast de Vintage chutes hebben we ook de beschikking gekregen over de ”special shape”chutes die midden jaren 80 gebruikt zijn voor de Engelse Wally films van Leo Dickinson; de WALLY, Olympic rings en VW “chutes”. û

03-09-2008 11:39:17

Door: jarno cordia foto’s: jarno cordia

Door: HBP

Brevetten P

er 1 augustus zijn alle brevetten en bevoegdheden parachutespringen in een nieuw jasje gestoken. De nieuwe opmaak is ontworpen door ex-medewerkster HBP Jiddy Zwols. Voorlopig worden de sportspringbewijzen (SPB) nog in de oude opmaak uitgegeven, maar wellicht dat die in de toekomst ook in dezelfde opmaak uitgegeven gaan worden.

Iedereen die vanaf nu een A-, B-, C- of D-brevet aanvraagt krijgt in ieder geval het nieuwe ontwerp! Daarnaast wil de afdeling para de volgende springers feliciteren met het behalen van hun brevet in de periode juni – augustus:

e AN72-loze i g Boo De Antonov 72 Boogie is een evenement wat de laatste twee jaar (letterlijk) niet meer helemaal van de grond wil komen. Vorig jaar begaf het vliegtuig het al na enkele dagen, maar werd na een dagje pauze de week met 2 skyvans van de Pink organisatie vervolgd. Niet helemaal dezelfde ervaring als de grote kist waarvoor iedereen kwam, maar beter als het andere alternatief (niet springen). Verderop in de week gooide enkele dagen storm de planning nog verder in de war, en gingen de meeste mensen met een wat negatief gevoel huiswaarts.

M

A BREVET Bart Andries

Edwin Kuijer

Marjolein van Baardwijk

Peter van der Mast

Sander Bekkema

Reind Mostert

Eline Beute

Femke Nieweg-Schenk

Bernardo ter Bogt

David Norris

Mischa van den Bosch

Rens de Rijk

Marlon Boet

Rigo Rodriguez Rocha

Peter Broekhof

Michiel Romers

Michael Foekema

Eric Schaap

Gé van Geldorp

Rick Slof

Peter Gosens

Sabine te Spenke

Martijn Haighton

Ilona van Tulden

Bart Heuveling

Ron Vermeulen

Pieter Hoebe

Anna van der Vlugt

Gijs Hoen

Kim de Vries

JP de Kam

Tijmen van Wiltenburg

B BREVET Boud Aaldijk

Ronald Limmen

Petra Engwerda

Jeroen Poortvliet

Martin Ehlert

Henk Schrik

Delicia Ensing

Arjan Smit

Jarno Goosman

Lisa Wassenaar

Bart Izendoorn

René Veul

Diana Kuunders

C BREVET Robert Woltering Remon van der Zwaag

D BREVET Jan Klaver Marion Weijman û

artikelen_SEP.indd 25

M

aar met frisse moed ging iedereen dit jaar weer die kant op. En ook dit jaar waren er helaas weer problemen. Ditmaal stond het vliegtuig in Moldavië aan de grond en kwam het papierwerk (zonder smeergeld aan de mensen achter de bureaus aldaar) niet rond, waardoor deze niet richting Cochstedt mocht vertrekken.

De lokatie is één van de beste wereldwijd voor een dergelijk evenement. Een vliegveld ter grootte van Rotterdam Airport, compleet leeg en verlaten en enkel in gebruik voor boogies als deze. Maar hoeveel langer mensen nog die kant op willen komen voor een vliegtuig wat er misschien weer niet zal zijn blijft de vraag.

Gelukkig stond er een Antonov 28 klaar, het snellere en minder stall-gevoelige broertje van de skyvan.

En na een dag of twee kwam er toch ook nog een in de haast geregelde skyvan de rangen versterken.

Helaas begaf de skyvan het al na een halve dag arbeid, en bleef het behelpen met 1 vliegtuig. Dit resulteerde in volle dagen springen met slechts 3 sprongen totaal aan het einde van de dag.

Gelukkig was er naast het springen nog veel meer te doen in de vorm van DJ’s, danseressen en leuke dagvideo’s. Ook werden er in de avonduren leuke competities “adem inhouden ondersteboven in een vat met peper/bier/vleesresten” georganiseerd, alwaar Costyn en ik de Neerlandsche trots hoog wisten te houden door de 2e en 3e plaats te behalen.

Het weer werkte wel mee en was de hele week zonnig en warm, met uitzondering van een kleine tropische storm de laatste avond. En gelukkig waren de sprongen die er gemaakt werden het komen zeker wel waard. Er was een kleine 60 man wingsuit

vliegers aanwezig, welke onderverdeeld werden in 5 groepen. High speed exits en flink boven het vliegtuig uit klimmen, en daarna kilometers afstand vliegen met leuke kleine formaties en na dik twee tot twee-en-halve minuut vrijeval van het uitzicht genieten onder de parachute. Er was door de lange wachttijd veel tijd voor briefings en uitvoerige video analyse van ieders verrichtingen, wat ieders skills zeker ten goede kwam. Op het eind van de boogie werd er nog een mooie 16 way formatie gevlogen als laatste sprong, waarna iedereen tevreden huiswaarts keerde. û

(advertenties)

25 03-09-2008 11:39:38

Door: Jean-Louis Becker

Landing op een ballon (wedden dat ik het kan) Al meerdere malen was ik tijdens mijn vlucht aan de parachute langs andere ballonnen gevlogen. Regelmatig bedacht ik dat het enorm gaaf moest zijn om bovenop een ballon te landen. Dit idee heeft meerdere jaren op de plank gelegen. Totdat er ineens weer een vorm van “Wedden Dat” om de hoek kwam kijken.

W ‘W

edden Dat Ik Het Kan”komt in grote lijnen op hetzelfde neer.Toen ik de eerste aankondigingen van het programma zag, wist ik dat dit het moment was om mijn lang gekoesterde droom verder uit te werken. Springen vanaf de top van een heteluchtballon en daarna weer op dezelfde top landen. Een heteluchtballon van het type A140 kan een daalsnelheid bereiken van 1000ft per minuut en theoretisch gezien, vliegend met een grote koepel, moest het haalbaar zijn om mij in te halen. Niemand geloofde ons toen nog en er werden meerdere weddenschappen op afgesloten. Als ik zeg dat voor die 6 minuten aan zendtijd en 3 minuut 50 aan springtijd zeker 3 maanden aan voorbereiding vooraf zij gegaan, is daar niets aan gelogen.

Het eerste moment dat we wisten dat we op de goede weg waren was toen ik na een pilot assist sprong met mijn base-rig vanuit de mand op 8000ft na een aantal minuten ineens die ballon langs me heen zag vallen. Na meerdere malen over de top te zijn gevlogen wist ik dat het haalbaar moest zijn. Ik kon toen nog niet landen, omdat er bovenop de ballon nog geen net of spandoek lag. Aan de bovenzijde van de ballon zit een soort van ronde parachute, die wordt gebruikt om tijdens de landing de warme lucht in de ballon te laten ontsnappen. Ondanks dat dit er vanaf de buitenkant stevig uitziet is het ongelofelijk kwetsbaar en val je zo in de ballon. De ballon is 35 meter hoog, dus ik hoef niet uit te leggen dat dat einde oefening zou zijn voor mij en iedereen die in de ballon zit. Het heeft dus ook meerdere weken gekost om een dusdanige constructie te maken dat het absoluut onmogelijk zou zijn dat ik daar binnenin terecht zou komen. Een dik spandoek van 10 bij 3 meter en daar overheen een grof visnet van de Nautische afdeling van het Berechja college uit Urk, was uiteindelijk de oplossing. De keuze van mijn koepel bracht me bij een Troll base-koepel, die me met 280sq/ft wel een rustige landing zou geven. Na toch wat nachten wakker gelegen te hebben of ik deze stunt nu alleen met mijn base-rig/koepel zou doen, besloot ik contact op te nemen met Kees Tops van de Parachutecase. Samen met Kees kwamen we uiteindelijk op het idee om in een skydive-rig de basekoepel te freepacken en dan voor de zekerheid

ook nog een terts reserve mee te nemen. Gezien de lage openingssnelheid besloot ik een grote 48 inch pilot aan mijn bridle te zetten. Na diverse vormen van exits, verschillende koepels en alle mogelijke scenario’s te hebben geprobeerd, was het dan bijna zover. Langzaam kwam de opnamedatum dichterbij en begon ik de druk al aardig te voelen.

Vrijdag 2 mei om 5 uur ‘s ochtends verzamelden we in Harfsen bij de A3 ballon. Het productiebedrijf, de cameramensen, al de vrijwilligers, iedereen was bezig om mij boven op die ballon te krijgen. Nicolette van Dam zou als presentatrice verslag doen van de stunt vanuit een helikopter. Ik zou een exit doen van bovenaf de ballon. Ik moest mij dus al tijdens het koud vullen met een klimgordel bovenaan de ballon vast maken. De ballon ligt dan nog op zijn zijkant en op het moment dat de warme lucht in de ballon wordt geblazen en de zaak langzaam op temperatuur komt wordt je langzaam mee omhoog getrokken tot je uiteindelijk bovenop de ballon zit. Eenmaal bovenop moest ik gelijk aan de slag, omdat ik het net en het spandoek goed moest leggen zodat dit met de 10 daaraan bevestigde touwen beneden aan de mand kon worden vastgemaakt. Nadat alles goed vast zat konden we vertrekken. Ik heb vaker bovenop de ballon gezeten, maar door het spandoek en het net kon ik ook echt op het bovenste puntje van de ballon gaan staan. Als je dan op 7000 ft als eerste je hoofd door een dun laagje bewolking steekt en om je heen kijkt, je de opkomende zon ziet en het schitterende uitzicht, dan voel je je echt on top of the world! De helikopter vliegt langs je heen en je staat daar dan met een gevoel wat niet te beschrijven is.

De al eerder genoemde bewolking hing ons in de weg.

Ik zou op 9000 ft springen, maar met de bewolking op 7000 ft zouden we op een cruciaal moment naar elkaar opzoek zijn in de wolken. Ook de piloot van heli wilde niet door de bewolking vliegen en dus werd het besluit genomen om net onder de wolken te springen. Omdat ik zou springen op het moment dat de ballon in een maximale daling zou zijn kwamen wij met 1000ft per minuut door de wolken heen.

Maar eenmaal onder de wolken was daar geen heli.

Die was nog via een gat dat bij Deventer zat aan het terug vliegen. 6000ft nog geen heli, 5500 ft, 5300ft

… en daar kwam de heli. Ik zat al klaar, hoopte maar dat de camera’s aan zouden staan en liet me van de ballon af glijden. De exit ging perfect en met mijn pilot in mijn hand had ik een opening ongeveer 10 meter onder de mand. Dit laatste komt natuurlijk ook, omdat die ballon met 1000ft per minuut naar beneden raast. Het lijkt een aantal keer of het niet gaat lukken, maar na een minuut komt de ballon toch echt op snelheid en duikt hij onder mij door.

Inmiddels zitten we al 4000ft, de hoogte waarbij ik in de voorbereiding allang op de ballon had willen zitten!! Omdat de ballon al echt op snelheid was moest ik nog aardig draaien om bij te blijven. Ik zag de wijzer van mijn hoogtemeter bij de 3000ft komen en dacht nog:“Nu moet het echt gebeuren.” De ballon ging gewoon te snel en om bij te blijven moest ik zo snel draaien dat ik geen rustige landing kon maken. Ik had een portofoon bij me en schreeuwde nog naar Jelke dat hij de ballon moest afremmen.

Later bleek dat de batterij van de porto aan hun kant leeg was. Intussen waren we alweer op 2000ft en de aarde kwam echt dichterbij. Opeens leek de ballon af te remmen. Nu of nooit, dacht ik! Ik maakte een draai naar het spandoek, maar ging daardoor te snel en schoot over de ballon heen. Toen ik naar links draaide en me klaar maakte voor de volgende landingspoging zag ik dat ik niet meer voldoende hoogte had om een hele draai te maken. Negentig graden ten opzichte van het spandoek besloot ik mijn landing in te zetten, wetende dat ik niet precies bovenop terecht zou komen. Na een mooie flare landde ik net onder de rand van de chute/top en greep ik mezelf direct vast aan het net. Op 1500 ft hoogte kroop ik door naar de top van de ballon.

Ik hoorde een harde gil van Jelke van onderuit de ballon. Ik schreeuwde het uit van geluk, wat was ik blij dat het was gelukt.

Dit project heeft enorm veel tijd, geld en vertrouwen van heel veel mensen gekost. Dat alles zie je dan uiteindelijk niet terug in de 6 minuten op TV. Trots? Ja, dat ben ik zeker. Dat ik dit toch weer mocht mee maken. Dit was mijn 150ste ballonsprong en mijn 1e ballonlanding. A3 ballon, crewleden, vrijwilligers en alle aanhang; super bedankt allemaal! û

O

n e d d e W ik dat nO a k het 26

artikelen_SEP.indd 26

03-09-2008 11:44:07

Door: danny vink foto’s: henny wiggers

Spion van Oranje

O

Film-opnames

O

p een mooie zaterdagmorgen kom ik op Teuge aan en het eerste wat ik hoor is;“Goedemorgen Paul!” Na een “Mogge!” terug gemompeld te hebben vraag ik me af waarom m’n maatje Marijn me Paul noemt. Al snel wordt het duidelijk wanneer ik door Henny Wiggers word benaderd met de vraag of ik stand-in wil zijn voor Paul de Leeuw in de nieuwe speelfilm Spion van Oranje.

Henny is door de productie maatschappij gevraagd om de organisatie en opnames van het para-gedeelte voor zijn rekening te nemen. Zoals voor speelfilms gebruikelijk is zullen de opnames op echte (super 16 en/of 35mm) film worden geschoten. Marijn is door Henny gecast als stand-in voor Nelly Frijda.

De (tandem) sprongen zullen plaats gaan vinden boven Ameland, aangezien voor het verhaal een zee als achtergrond nodig is. Het klinkt allemaal erg leuk, dus ik roep enthousiast; “Wanneer gaan we?”

Maandag over een week, is het antwoord. Oei, midden in de vakantieperiode, dus ik moet nogal wat regelen om ook daadwerkelijk beschikbaar te kunnen zijn! Dat er ineens haast is om de opnames te maken komt omdat de rest van de opnames al gereed is.

De vrije val opnames zoals ze al in de studio gefilmd zijn moeten echter aangevuld worden met beelden van echte sprongen. De opnames moeten dan ook aansluiten bij de reeds bestaande beelden. Dit is een hele klus, want de ideeën van“niet springende”filmmakers zijn eigenlijk niet zomaar te verwezenlijken in vrije val. In overleg worden de voorgenomen shots doorgesproken en waar nodig iets aangepast. Henny heeft de Grand Caravan (JMP) van Teuge ingehuurd, om tijd te sparen wordt op de heenweg de eerste sprong boven Ameland al gepland. Maandag-ochtend om 08:00 uur kijken we met een bak koffie in de hand hoe snel de wolken voorbij komen razen, en na overleg met de filmploeg stellen we het project even uit. Maandag drie weken later staan we wederom op Teuge met een bak koffie te kijken naar een … blue sky! De filmploeg is een tikkie laat, maar nadat ik mijn outfit van Paul de Leeuw aan heb kan ik Marijn gaan helpen om haar broek, kousen, blouse en trui over haar passagiersharnas aan te trekken.We lijken echt als twee druppels water op de acteurs en zijn inmiddels

klaar voor vertrek. Henny krijgt nog een een dikke pluim voor de casting. Ik lijk schijnbaar sprekend op Paul de Leeuw en Marijn op Nelly Frijda.

Strak om 10:00 uur vliegen we richting Ameland met aan boord een heleboel camera spullen en 6 hele nerveuze mensen van de filmploeg. Nerveus niet zozeer vanwege de vlucht, maar omdat de deur open zou gaan voor de sprong boven Ameland. Henny ligt het eerst stuk zowaar te dutten en halverwege de vlucht krijg ik van de filmcrew de vraag of we geen warming-up moesten doen of zo. Na een veelzeggende blik naar Marijn en Henny steken we beide een arm uit, waarna we voldoende opgewarmd zijn. We zullen niet verklappen wat er straks in de bioscopen te zien zal zijn, maar tijdens de sprongen mochten Marijn en ik alles doen zolang het maar niet stabiel was en het er niet te gelikt uit zag. De eerste sprong was erg onstabiel en de regisseur was tevreden, maar het moest er nog een beetje onstabieler, paniekeriger en ongecontroleerder uitzien! De drogue mocht daarbij eigenlijk niet in beeld. Het was een hele opgave voor Henny om ons met deze hoge snelheid te volgen.

Wonderbaarlijk zat of vloog hij elke keer weer voor onze neus als we uit een tuimeling kwamen.

Sprong twee en drie werden gemaakt en die beelden waren goed, maar daarna kwam het topstuk van de dag; een face to face vrije val, vlucht en landing!

En om even aan te geven hoe interessant dat ging worden meld ik er even bij dat ik normaal een bril

en oh wee als je me zeer doet!”Maar met een mooie pararol kwam alles goed. De crew was erg ingenomen met deze landing. Na snel de beelden bekeken te hebben bleek dat de regisseur erg tevreden. Er was ruim voldoende materiaal om de beoogde scene spectaculair te kunnen editen. De ploeg was zeer content, zodat we huiswaarts konden. Ondanks dat het een echte speelfilm betreft was er toch maar een beperkt budget (1,5 miljoen euries). Het springen mocht dus eigenlijk niets kosten. Henny had 4 sprongen begroot en de productie was erg blij dat alle benodigde beelden ook binnen budget konden worden geschoten. Geen vergelijk met Norman Kent die 70 dagen heeft mogen werken en springen voor de komedie Get Smart. Snel heb ik nog even een doosje Nobel ingeslagen om op de eigen DZ dit heerlijke drankje ook te kunnen drinken. Boven Teuge hebben Marijn en ik nog even een tandem gemaakt met de regisseur en de producent. Helaas waren toen onze 2 seconds of fame echt voorbij. Alles bij elkaar was het een leuke, gezellige en leerzame dag. Graag wil ik Marijn bedanken voor de leuke sprongen en het vertrouwen, Henny voor de mooie beelden en de motivatie speeches (“Gewoon doen!”).

En uiteraard de staf en springers van Ameland voor hun vele gelach en medewerking.

n anje r O n artikelen_SEP.indd 27

draag, maar tijdens deze sprongen een montuurtje zonder sterkte op m’n neus had gekregen! Ik had niet echt het gevoel dat ik zag wat er om me heen gebeurde. De vrije val ging goed. De vlucht ook.

Maar de landing was pas echt PERFECT (voor de film beelden dan). Het laatste wat ik Marijn hoorde zeggen voor we de grond raakten was“je zit te hoog

Spion van Oranje komt rond februari 2009 in de bioscopen. û

(advertenties)

,%6%.3,!.'% '!2!.4)% VEILIGE INVESTERING GEEN VERRASSINGEN

27

03-09-2008 11:44:49

E TEKST: ROGIER DE JONGH FOTO’S: CI-ENPC

DE ENPC VIERT 60 JARIG BESTAAN MET DE HERCULES Een bijzondere mijlpaal. Op 17 oktober 1948 werd door Kapitein Sisselaar de ENPC opgericht. Echte pioniers verlegden hun grenzen en vormden de bakermat voor het burgerspringen in Nederland dat we nu met z’n allen met plezier beoefenen. De ENPC heeft mede gestalte gekregen door het huisvesten van de Para Vereniging Korps Commando Troepen (PV-KCT) en de Cadetten Para Vereniging (CPV) van de KMA. Degelijk dus. Ik kan me nog vers het 50 jarig bestaan herinneren met de memorabele sprong uit de F-60 boven Seppe. Het 60-jarig bestaan was nog grootser met een sprong uit de Hercules C-130 op vliegveld Seppe op 28 juni 2008.

Het evenement Wat een geweldig team hadden we om het 60-jarig bestaan te regelen en wat kwam daar veel bij kijken.

Avonden hebben we vergaderd en al maanden van te voren waren we druk in de weer om de dag feilloos te laten verlopen. Een draaiboek, de pers, een feesttent, een toiletwagen, hoofdsponsor Go Fast, de catering, de logistiek, vele helpers op de dag zelf, de PH-ANI, de Hercules enz. enz. Alles liep gesmeerd zoals we het hadden gepland.

Dat is de kracht van ons mooie cluppie met bijzondere mensen die onvoorwaardelijk meehelpen. Er was een speciale jubileumuitgave van de Jumpeleur en de feesttenten waren voorzien van vele schermen waar de rijke historie van de ENPC op te zien was. Foto’s van de eerste ronde bol sprongen in 1948 tot aan de extreme disciplines die we nu uitvoeren en het moderne materiaal dat we nu gebruiken.

28 SP-28_29.indd 28

De Hercules sprong op Seppe Het vergt wat voorbereiding voordat iedereen goed geland is op het vliegveld. Meer dan een Commando Wim Snoeijs heeft zojuist met Jaap een tandem gemaakt en wordt half jaar van te voren begon de door Jumpmaster Edwin gefeliciteerd. planning om, in samenwerking met de luchtmacht, de C130 te toeschouwers en overal zag je de chutes van para’s regelen. Igor is daar de spil in geweest en dat ging die waren geland. Ik zwaaide nog naar de Herc die voorspoedig. De laatste maand ben je bijna dagelijks bezig met het creëren van een kloppende lijst met weer richting Eindhoven vloog en toen een ruime bocht richting Seppe. Ik krijg nog kippevel als je die alle gegevens van de springers. En dan komt het immense kist laag over de baan ziet komen, elegant dichterbij. Edwin Boerkamp was de Jumpmaster met Martijn Moorrees. Ik mocht ze bij het droppen met de vleugels links en rechts zwaaide en daarna hoog met de zon op de achtergrond verdween. assisteren. Dat was kicken Unbelievable! Markant was een tandem die geland met zo’n vliegtuig!

Het weer was spannend; was met Jaap als tandemmaster en Wim Snoeijs (zeer) harde wind en lage be- oud para-commando. Daar hing 153 jaar onder een wolking. Aan het eind chute! Leuk dat iemand van het eerste uur dit zo kon vieren. Helaas moest de PH-ANI (dubbeldekker van de middag stegen Antonov 2) bij Hilversum weer omdraaien naar Texel we op in Eindhoven met omdat de bewolking te laag was. Er waren 22 ronde 64 springers aan boord. bol setjes aanwezig om mensen de gelegenheid te De planning was 3 loads, geven ook dat eens mee te maken. Maar dat doen een op 5000 en twee op 10.000. Magisch als je we nog wel een keer. onderweg bent en Nederland kan zien door de Het feest geopende tailgate. DruNa een aantal speeches was het tijd om te eten en nense duinen, wolken, te feesten. En dan de special van de prachtige ENPCTilburg, wolken, Etten- parinnen, ze hadden een geweldig sexy kalender Leur, wolken, Seppe… gemaakt die gretig aftrek vond. Toen barstte de Het werd al snel duidelijk band los en is er uiteraard stevig gefeest. Wat een dat we in samenwerking evenement, wat een top club. Ik weet zeker dat met Jeroen Karstens op de grond een geschikt mo- iedereen genoten heeft. ment moesten kiezen. Even naar 10.000 foot om de wolken te bestuderen, en weer terug. Na bijna een Tot ons volgende jubileum, maar je mag natuuruur was het moment daar en stond de eerste load lijk ook eerder komen. Op www.enpc.nl en www. op om een clear en pull van 2500 foot te maken. Ook grasshappers.nl kun je foto’s videoclips vinden van al heb je vaker uit de Hercules gesprongen, het blijft de Hercules. Dank aan iedereen die hier aan heeft een kick om te zien hoe de para’s de klep af rennen meegeholpen.  en de streep chutes die je dan boven de baan van Seppe ziet openen. Even een rondje, Drunen, Tilburg, Etten-Leur en Seppe helaas niet hoger dan 3000 foot. De vier tandems aan boord begonnen al na te denken hoe ze weer van Eindhoven naar Seppe zouden moeten komen. De Hercules bemanning wist voor de derde load de kist op de minimum tandem hoogte van 5500 strak over de baan te krijgen zodat ook de tandems konden springen. Nog even een blik naar de grote lege ruimte in dat magische vliegtuig en wat een kick om dan samen met Edwin en Martijn als laatste te exiten. Langs het hele vliegveld stonden

Rogier met de twee loadmasters in de Hercules.

03-09-2008 14:40:23

H TEKST: ARNOLD CAMFFERMAN

HISTORIE EN VERGELIJK VAN AADS Na een ronduit dramatisch seizoen was Nederland eind jaren 80 één van de eerste landen waar men een AAD verplichting door heeft gevoerd voor springers tot en met het B (?) brevet.

Indertijd een eenvoudige beslissing. Het zeer beperkte aantal (mechanische) AADs dat beschikbaar was, maakte dat de enige keuze die de KNVvL eigenlijk moest maken was of men een AAD wel of niet verplicht zou stellen en tot welke ervaringsgraad.* De genomen beslissing zou ervoor zorgen dat het risico op een dodelijk ongeval door het niet of te laat openen van een groep zeer kwetsbare springers aanzienlijk werd verminderd.

Cypres Hoewel er met de introductie van de Cypres in 1991 een AAD op de markt kwam die zowel qua werking (mechanisch versus elektronisch), installatie in het rig en als wijze van activatie (pin pull versus loop cutter) volledig afweek van de populaire FXC 12000, veranderde er in de regelgeving voor AADs weinig tot niets. Logisch, het ontbrak tenslotte aan vergelijkend materiaal ten aanzien van de kwaliteit van het product. Verder waren er voordelen ten opzichte van een mechanische AAD te over. Het grootste voordeel was toch wel de acceptatie van een AAD door hen die het C (?) brevet of hoger hadden. De twee belangrijkste voordelen waren dat de Cypres in tegenstelling tot de FXC niet zichtbaar was en dat de kans op een ongewilde opening behoorlijk was afgenomen. Hiermee was de eerste stap naar een totale acceptatie van AADs door alle springers gezet.

De populariteit van de Cypres nam in de loop van de jaren 90 alleen maar toe. Meer en meer ervaren springers waren uitgerust met een Cypres en schaamden zich daar niet voor. Een ˜ ink aantal landen nam een voorbeeld aan Nederland en breidde ook daar de verplichting tot het gebruik van AADs uit. Clubs die aan materiaalvervanging toe waren stapten meestal over op de Cypres.

Het gevolg was een spectaculaire daling van het aantal dodelijke ongevallen ten gevolge van het niet of te laat openen.

Monopolie Halverwege de jaren 90 werden er twee pogingen ondenomen om een alternatief voor de Cypres te lanceren. Dit waren de EPOS (Emergency Parachute Opening System) en de Astra. Beide systemen waren nagenoeg gelijk aan de Cypres, maar geldgebrek en marktverzadiging maakten dat ze nooit zijn doorgebroken. Cypres behield

dit monopolie op de sportmarkt voor meer dan 10 jaar. Pas in 2002 kwam hier verandering in met de introductie van de Vigil AAD. Deze AAD had, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Astra, wel degelijk iets nieuws te melden en ook het “spring-klimaat”was klaar voor een nieuwe AAD. De markt was toegenomen en enkele landen (o.a. Frankrijk en België) hadden een algemene AAD verplichting doorgevoerd. Dit voorbeeld werd weldra gevolg door vooraanstaande centra zoals Empuria Brava. Nieuwe disciplines, zoals swooping en free˜ y, kleiner materiaal en de spectaculaire groei van het aantal tandems deden de rest.

Vigil De Vigil trachtte hierop in te spelen met de introductie van een multimode unit (Student, Expert, Tandem), een ongekende robuustheid en de belofte dat onderhoud niet noodzakelijk was.

Het voordeel was voor clubs snel uitgerekend; de units waren nooit weg voor onderhoud en konden onderling worden uitgewisseld tussen studentensetjes en tandem rigs. Niets scheen een volgende AAD success story in de weg te staan.

Nog tijdens de introductie was daar het antwoord van Airtec: de Cypres 2. De Cypres 2 had eveneens een meer compacte behuizing die ook zeer robuust was. Tevens speelde men in op het pond-swoopen door de Cypres 2 standaard waterproof te maken en te voorzien van een eenvoudig te vervangen waterÿ lter. Airtec hield echter vast aan het principe van 1 mode per unit en het 4 jaarlijkse onderhoud.

Ondanks zijn goede reputatie was er duidelijk behoefte aan een alternatief voor Cypres. In minder dan 5 maanden waren er meer dan 1500 Vigil AADs in gebruik! Helaas duurde de euforie niet lang. Door een con˜ ict binnen het management nam begin 2004 een deel van het personeel ontslag, wat resulteerde in een serieuze brain drain. Tevens bleek het product niet voldoende getest, wat meerdere misÿ res tot gevolg had. Hierdoor werden in maart 2004 alle Vigil AADs (1500) terug naar de fabriek geroepen.

Argus En dan is daar in 2006 de Argus. Deze AAD werd sinds eind 2004 getest en sinds 2005 aan een select wereldwijd clubje skydivers overhandigd voor het zogenaamde ÿ eld testing. Net als de Vigil was de Argus volgens het multi mode

concept ontwikkeld, waaronder een speciale mode voor de ervaren swoopers. In Nederland werd getest door onder andere Henny Wiggers, Erwin van Hooydonk en “Nederbelg” Nol Camfferman.

De Argus had 4 modes (Standard, Novice, Tandem en Swoop) en was geschikt voor waterlandingen. In tegenstelling tot de Vigil zag de fabrikant van de Argus wel de noodzaak tot een 4 jaarlijkse inspectie door gekwaliÿ ceerd personeel. Deze inspecties konden echter worden uitgevoerd in landelijke service centra, wat de kosten aanzienlijk drukte. Na een kleine hiccup drie weken na de introductie in mei 2006, waardoor men 45 units preventief liet terugkomen, stond niets een verdere introductie in de weg.

De situatie tussen 1991 en 2006 was nu aanzienlijk veranderd. Springers hadden nu de keuze uit maar liefst 4 AADs; Cypres 1, Cypres 2, Vigil en Argus. Een zekere vorm van regelgeving werd noodzakelijk en met de problemen in het introductietijdperk van Vigil nog vers in het geheugen, besloot de KNVvL dat de Argus in eerste instantie alleen gebruikt mocht worden voor springers met een C brevet en hoger. Nadat in augustus 2006 een“testrapport”over de Argus werd rondgestuurd (testen waarvan de fabrikant niet eens in kennis was gesteld) werd er een geruchtenstroom op gang gebracht die nog maar moeilijk was in te dammen. De KNVvl kon moeilijk anders besluiten dan, om in overleg met de fabrikant, een Veiligheidsbulletin uit te brengen waarin nu formeel het gebruik van de Argus alleen door C brevethouders was toegestaan.

In de rest van de wereld verliep de introductie van de Argus zonder problemen. In Nederland is de Argus sinds 1 maart 2008 vrijgegeven voor alle categorieën parachutisten.

Huidige situatie Per 1 maart 2008 zijn de volgende AADs in Nederland toegestaan: Cypres 1, Cypres 2, Vigil 1, Vigil 2, Argus, FXC, Sentinel MK 2, Kap 3, Heightÿ nder, EFA en Astra.  SHAPE \* MERGEFORMAT ARGUS

CYPRES 2

VIGIL

CYPRES

* Het betreft hier de beslissing genomen met betrekking tot de veiligheid van de springer. De ÿ nanciële impact voor clubs en individuele springers die door deze verplichting een AAD moesten aanscha° en was uiteraard behoorlijk.

29 SP-28_29.indd 29

03-09-2008 13:09:54

CC & C

Colofon ISSN 09218017, JAARGANG 37 NUMMER 3  SEPTEMBER 2008 Driemaandelijkse uitgave van de Koninklijke Nederlandse Vereniging van Luchtvaart Afdeling Parachutespringen.

VERSCHIJNING: maart, juni, september, december ABONNEMENTEN Gratis voor leden van de afdeling parachutespringen. Losse abonnementen kosten € 30,00 per jaar (vanaf juli € 15,00) en zijn aan te melden door overmaking van dit bedrag op ABN AMRO 42.45.47.007 van de KNVvL te Den Haag, onder vermelding van abonnement SP. REDACTIE Afdeling Parachutespringen, Arnoud Ens, Edu Mertz.

Nieuwe redactie gezocht! Reacties naar para@knvvl.nl ART DIRECTION & VORMGEVING: Ramses Meering, Michael van Zijl ADVERTENTIES: para@knvvl.nl DRUK: Den Haag Media Groep, Rijswijk

KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENIGING VOOR LUCHTVAART AFDELING PARACHUTESPRINGEN BESTUUR: Adwin Beerendonk (vz), Peter Smit (penningmeester), Simon Woerlee, Henny Wiggers, Harm van de Gevel.

HOOFD BUREAU PARACHUTESPRINGEN: Ronald Overdijk, Arnoud Ens Jozef Israëlsplein 8, 2596 AS Den Haag, Telefoon 070-3143600, fax 070-3243900, e-mail: para@knvvl.nl website: http://www.parachute.nl LIDMAATSCHAP: Alle leden € 104,50 per jaar, inschrijfgeld bij aanmelding € 12,00. FAI-licentie is bij lidmaatschap te bestellen, kosten € 5,-. Aanmeldingen te richten aan de Ledenadministratie, tel: 070-3143611.

Clubs & centra aangesloten bij de afdeling parachutespringen van de Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart

AIRBOSS SKYDIVING

30

PARACENTRUM ZEELAND BV

 0299-644535  www.airboss.nl  spring@airboss.nl

 0113-612910  www.skydive-zeeland.nl  info@skydive-zeeland.nl

ENPC

PARACHUTISTENVERENIGING BLUE SIDE UP

Eerste Nederlandse Parachutisten Club  0162-518270  www.enpc.nl  info@enpc.nl

CPV

Cadetten Parachutisten Vereniging  076-5416146

SKYDIVE ROTTERDAM THE FLYING DUTCHMEN

 010-4159450  www.skydiverotterdam.com  jump@skydiverotterdam.com

PARACLUB FLEVO

 0222-311324  www.bluesideup.nl  info@bluesideup.nl

PARACENTRUM TEXEL BV

 0222-311464  www.paracentrumtexel.nl  info@paracentrumtexel.nl

VPCT

Vereniging Parachutisten Centrum Teuge Zie Nationaal Parachutisten Centrum Teuge

STICHTING NATIONAAL PARACHUTISTEN CENTRUM TEUGE

 0320-288569  www.paraclub.nl  secretaris@paraclub.nl

 055-3231604  www.paracentrumteuge.nl  info@paracentrumteuge.nl

PARACENTRUM EELDE HOOGEVEEN

STICHTING SKYDIVE ANYWHERE

 050-5791786  www.paracentrumeeldehoogeveen.nl  info@paracentrumeeldehoogeveen.nl

KCT

Korps Commando Troepen  076-5274804

 06-22248580  www.skydiveanywhere.nl  info@skydiveanywhere.nl

POPSNL

Parachutists Over Phorty Society Nederland  0486-473044

PCMN

Parachutistencentrum Midden Nederland  035-5771849  www.pcmn.nl  info@pcmn.nl

Artikelen, reportages, brieven en beeldmateriaal over parachutespringen zijn altijd welkom. Materiaal wordt niet teruggezonden, tenzij op uitdrukkelijk verzoek.

Beeldmateriaal moet zijn voorzien van de naam van de maker en/of eigenaar. In geval van beeldmateriaal met copyright dient een schriftelijk toestemming van de maker voor plaatsing in de SP te worden bijgevoegd.

De redactie behoudt het recht alle ingezonden materiaal te corrigeren, zo nodig in te korten of niet te plaatsen.

Anonieme brieven worden niet geplaatst. Plaatsing zonder naamsvermelding is op uitdrukkelijk verzoek van de schrijver echter wel mogelijk. De met naam onderschreven artikelen zijn voor verantwoordelijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijd de mening van de redactie weer te geven. De niet met naam onderschreven artikelen komen van de redactie uit en zijn samengesteld aan de hand van informatie uit een of meerdere bronnen. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, microfilm, fotokopie of op welke andere wijze ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redactie.

SUBSCRIPTIONS TO SP FOR A FULL CALENDAR YEAR CAN BE ORDERED BY PAYMENT OF 33,00 EURO (39 EURO FOR AIRMAIL POSTAGE) BANK: FORTIS BANK ACCOUNT NR.: 42.45.47.007 DESIGNEE: Attn. KNVvL parachuting DESIGNEE ADDRESS: Jozef Israëlsplein 8, 2596 AS, Den Haag, The Netherlands BIC: ABNANL2A IBAN: NL 62 ABNA 0424547007 REASON: “subscription SP”

NIELS DE JONG EN REMIE RAMKHELAWAN MAKEN EEN VOET-DOCK - FOTOGRAAF AENEAS KOOPMAN

Foto: van Eli Bolotin

SP-30.indd 30

03-09-2008 13:12:00