SP 2008 37(1)

officieel orgaan van de afdeling parachutespringen koninklijke nederlandse vereniging voor luchtvaart

cover SP mrt 08.indd 3

Nr.1 | jaargang 37 | maart 2008

22-02-2008 09:31:00

" Debet r ouwbaar hei dvan CYPRES,eenger ustgevoel si nds1 998. "

EEN GERUST GEVOEL

Phot o:BaByLoN

NR.01/2008 PARAMEDIA

SPRINGSTOF

EVENEMENTEN

MATERIAAL

KALENDER

CC & C

EN VERDER SPECIAL PARA: JOHAN BRONSVELD

SUPERTRACKER

MILITAIRE WERELDSPELEN INDIA

VERSLAG WR LAKE WALES

POPS-NL

PARA UITGELICHT

BENI-MELLAL MAROKKO

VEILIG OMHOOG

SP06_03.indd 1

04 04 06 07 08 22 10 12 14 16 18 19 20 21

Dit wordt een heel apart redactioneel

in ieder geval één waarmee de huidige redactie afscheid neemt

In

het KNVvL Handboek Sportparachutist staat als hoofdtaak van de redactiecommissie omschreven dat, onder verantwoordelijkheid van het bestuur, regelmatig een afdelingsorgaan moet verschijnen. Als taak staat er verder o.a. dat de commissie materiaal verzamelt in de vorm van kopij, foto’s en advertenties.

Nu blijkt dat het AB van ons vrijwilligers verwacht dat we zelf inkomsten genereren. En daar zit ´m nou net de kneep. De laatste jaren werden de advertentie-inkomsten minder. Allerlei oorzaken zijn hiervoor te noemen maar feit is dat het AB ons vroeg om te bezuinigen.

Er werd een goedkopere drukker gevonden, lowbudget DTP en nieuwe adverteerders kwamen er ook. Niet (door de KNVvL) geïnde facturen werden door ons opgespoord; de posten die geen betrekking hadden op de SP werden uit onze boekhouding gehaald, kortom er werden goede resultaten geboekt en als beloning hiervoor werd de bijdrage vanuit het AB gehalveerd. Nooit kregen we feedback over een afgesloten boekjaar maar voor het volgende jaar gewoon weer hetzelfde (te kleine) budget… en dus bleven de financiën een terugkerend agendapunt. Het resulteerde in de gezamenlijke beslissing (met het AB dus) om SP 1 van 2008 uit te stellen.

Vervolgens heeft de redactie begin december een brief geschreven naar het AB en daarin een voorstel gedaan hoe het volgens de redactie verder zou moeten gaan: begroot de werkelijke kosten voor het maken van 5 SP´s en zie de advertentie-inkomsten als baten. 5 SP’s is namelijk voor ons het minimum, willen we nog een beetje de actualiteiten in de springwereld kunnen volgen.

Hierop kregen we een antwoord met daarin weliswaar een budgetverhoging maar nog steeds de verantwoording voor de rest van de inkomsten.

De moed zakte ons hiermee in de schoenen en begin januari werd het besluit genomen om er mee te stoppen. Ook dit communiceerden we half januari met motivatie naar het AB. Eveneens publiceerden we een persbericht op het Paraforum. We hoopten hiermee onze lezers wakker te schudden zodat zij zich zouden bekommeren om het behoud van hun blad. Gezien het aantal hits hebben veel leden kennis genomen van het bericht. Behalve enkele reacties op het forum hoorden we enige weken niets. Op 4 februari kregen we een bericht van het AB. Zij wilden weer met ons om de tafel om een oplossing te vinden. Die lag wat ons betreft in het voorstel dat we begin december deden.

Aangezien wij al voorbereidingen hadden getroffen voor de SP die nu voor je ligt, besloten we ook deze SP nog te maken, wij voelen ons hiertoe verplicht aan lezers, kopijschrijvers en adverteerders. De afgelopen weken groeit bij ons het besef dat het onze laatste is en dat voelt toch wel wat raar. Aan de andere kant is er ook opluchting: geen financiële besoignes meer (behalve dan die van onszelf!).

En met deze SP, 24 pagina’s dun en een verjaardagskalender t.g.v. ons afscheid sluiten wij af. Wij hebben andermaal ons best gedaan. Rest ons nog jullie op deze plek te bedanken voor alle verhalen, foto’s en support. We komen elkaar vast nog tegen op diverse dropzones!

M A R T I J N , M E C H I E , R O E L , S Y LV I A , C H R I S T A E N K A R I N INLEVERDATUM KOPIJ VOOR NUMMER 2 Uiterlijk inleveren op 22 april 2008 E-mail: sportparachutist@gmail.com Aanleveren in MSWord. Later aangeleverde kopij kan helaas niet meer worden opgenomen in het hierboven aangegeven nummer. Foto’s voorzien van naam, adres en fotogegevens (waar/wie/wanneer/door wie). Digitale foto’s bij voorkeur 300 DPI.

Met dit geluksarmbandje steun ik het wetenschappelijk onderzoek.

Wat doet u in de strijd tegen borstkanker?

Irene Moors

Kijk op www.stopborstkanker.nl

Stop borstkanker

Geef voor onderzoek

COVERFOTO: PDeze foto is gemaakt door Keith Macbeth, van de 100-way die in november versprongen werd. In deze SP lees je er uiteraard meer over.

Leuk om te vermelden is dat er 7 Nederlanders aan deelgenomen hebben.

21-02-2008 20:34:23

paramedia

Springstof

TEKST: Karin vos

Marlies Wouters v.d. OuderweijerWelling‘ vond’deze grote para-advertentie op haar werk in het Mönlycke Nieuws. Opvallend is dat je, waar ’t maar paste, overal het Mönlyckelogo ziet…

René Grit vond deze paramedia in het blad “Sensor” van de Hogeschool ArnhemNijmegen.

Jos van Putten stuurde de complete Volkswagen Magazine op omdat op pagina 40 en 41 para’s te zien zijn!

MET SPOED REDACTIELEDEN “SPORTPARACHUTIST” GEZOCHT

In een Spits van begin oktober stond een artikel over iemand met hoogtevrees die een tandemsprong heeft gemaakt.

Eelco Huininga stuurde ‘m op.

Marcel Mink vond deze in de folder van de mediamarkt tijdens zijn zoektocht naar een camcorder om op zijn helm te monteren. Hij vermeldt er niet bij of deze het is geworden….

Ronald Overdijk stuurde een folder van Bol.com waarin een boek over succesvol ondernemen gesierd wordt door een exitfoto. Zo zie je maar, die bij-de-bestelling-gesloten foldertjes moet je dus niet meteen bij het oud papier gooien!

Kees de Goeijer stuurde ons dit postzegelvelletje. Het is de tweede Nederlandse postzegel die is verschenen met een afbeelding van een parachutist. Hij zocht ook even uit hoe het nu precies zit met die para naast de kerktoren: Sinds 2005 brengt TNT Post interessante plaatsen in Nederland voor het voetlicht in de postzegelserie Mooi Nederland. Op 10 oktober 2007 was het de beurt aan Edam. In het ontwerp staan typisch Edamse gebouwen zoals de Grote kerk, de Kaaswaag en de Speeltoren. Uiteraard ontbreekt ook de Kaasmarkt niet op de afbeelding.

Verrassend is de afbeelding van een parachute. Er is geen enkele relatie tussen Edam en een parachute. “Het is een opvallend element dat als grappige afwisseling dient voor de vogels die we op veel andere Mooi Nederland-postzegels in de lucht afbeelden”, aldus de ontwerper Jeen Berting.

De afdeling zoekt met spoed enthousiaste leden voor de redactie van het afdelingsorgaan Sportparachutist. Dit vanwege het onverwachte vertrek van de voltallige redactie.

Hoofdtaak van de redactie is, onder verantwoordelijkheid van het afdelingsbestuur para, periodiek het afdelingsorgaan te laten verschijnen. De redactie verzamelt materiaal in de vorm van kopij, foto’s en advertenties. Enige redactionele ervaring wordt op prijs gesteld, doch dit is niet noodzakelijk. De redactie vergadert circa 12 keer per jaar. Het maximale aantal uit te brengen SP’s - bij een voldoende financiële basis - is 6 stuks op jaarbasis. Dit is mede afhankelijk van de opbrengsten uit advertentie inkomsten. De afdeling zal de redactie in de opstartfase van hun nieuwe werkzaamheden zoveel mogelijk ondersteunen in en bij het verwerven van (nieuwe) adverteerders. Wel is het doel dat de nieuwe redactie - op termijn - zelfstandig adverteerders voor de SP werft. Het opstellen en verzenden van de facturen gebeurt door de financiële administratie KNVvL. Indien je naar aanleiding van deze oproep nadere vragen hebt of aanvullende informatie wenst, kun je contact opnemen met het secretariaat para.

Ronald Overdijk – HBP (070 - 3143600) Ook de bladmanager, Karin Vos, is bereid de werkzaamheden toe te lichten en een voorspoedige overdracht te bewerkstelligen. HBP 

Deze foto hebben we even moeten bewaren maar is genomen door Arie de Jong op het zomerkamp van Skydive Rotterdam in Maubeuge Frankrijk.

De overige springers zijn: aan de tube Guido van de Made, daarvoor Wilco Prins op voorgrond met gele helm Remco Coenraadts. Met de oranje overall Aeneas Kooman. Links Niels de Jong en daarnaast Remie Ramkhelawan. de redactie

04

SP01_04-05.indd 4

21-02-2008 20:53:42

(advertentie)

GEBOREN! Merijn, zoon van Jaap en Ilona van den Burg, broertje van Erik en Ivo†, werd geboren op 22 januari 2008.

Niels Verhoef en M arleen van Kooten hebben een dochter erbij! Op 29 januari 2008 is Vie geboren, het zusje van Jopke.

Mees Schindeler, zoon van Inger Sanders & Mark Schindeler, broertje van Kai Hij is geboren op 30-01-08.

FELICITATIES Paul Gommers Jr met het behalen van je Master Riggerdiploma in de USA.

Een aantal maanden geleden alweer was er een skillscamp 8w and 4w op Texel. De laatste sprong van het weekend is deze plaat door Remon van der Zwaag gemaakt.

In de 4man zie je Sjoerd van Son, Cas Gerritsen, Edwin van Gent en Johan Wieken.

De piloot is Randy Nieuwkerk. DE REDACTIE

BESTUURSWIJZIGING BIJ PCMN Het bestuur wordt nu gevormd door Caroline van de Graaf (voorzitter), Aukje van Sommeren (secretaris) (secretarisPCMN@ gmail.com), Tom Verhoeven (penningmeester), Vincent de Goffau, Eelco van Hoeven, Ruud Wassenaar en Paul Serné.

WERELDRECORD LANDING MET DE KLEINSTE PARACHUTE TER WERELD! Luigi Cani heeft op 5 februari een wereldrecord gebroken door van een hoogte van 4 kilometer met ‘s werelds kleinste parachute (de JVX-37) te springen en veilig te landen. Luigi Cani is testvlieger voor Icarus Canopies, fabrikant van ’s werelds meest geavanceerde parachutes. Luigi heeft meer dan 8000 sprongen is houder van het wereldrecord snelste vrije val met een snelheid van maar liefst 552 km/u! Het formaat van de superkleine parachute is kleiner dan een 2-persoonsbed…Ondanks zijn jarenlange ervaring vereiste de sprong een uiterst hoge concentratie en absolute focus. Zo moest hij op een hoogte van 1 kilometer beslissen of hij zou doorzetten of gebruikmaken van zijn noodparachute. Tot blijdschap van het publiek wist Luigi een nieuw wereldrecord neer te zetten door veilig met ’s werelds kleinste parachute te landen. DE REDACTIE

SP01_04-05.indd 5

21-02-2008 20:53:59

evenementen Rubberduckieboogie 2008!

Als ervaren springer is er genoeg keuze uit de verschillende evenementen en boogies die door het jaar heen worden georganiseerd. Maar wat als je nog niet zo ver bent? Je hebt je AFF afgerond, bent al meerdere malen solo uit de kist gevallen, hebt misschien een TRIP-cursus achter de rug…. .. maar wat dan? Met dit in het achterhoofd heb ik in het Hemelvaartweekend van 2007 de eerste Rubberduckieboogie georganiseerd; een boogie speciaal voor de beginnende springer!

En dat smaakt naar meer…. En daarom wordt er in het weekend van 17 en 18 mei 2008 de tweede editie van de Rubberduckieboogie georganiseerd.

Met 2 Grand Caravans, 50 deelnemers, ruim 20 coaches, diverse cameraspringers en verschillende workshops en lezingen voor het geval dat er een regenwolk over mocht drijven kan het eigenlijk al niet meer stuk.

De doelgroep voor de boogie is de beginnende springer die nog niet precies weet hoe verder te gaan in de sport. Of die gewoon een weekend veel wil leren én een hoop plezier wil maken. De definitie van ‘de beginnende springer’ wordt dit weekend dan ook ruim genomen!

De Rubberduckieboogie begint met een algemeen deel op de vrijdag avond rond een uur of negen, waar door di-

verse coaches uitleg zal worden gegeven over de verschillende disciplines binnen de sport.

Op de zaterdag zal de groep zich opsplitsen in kleine subgroepen, die weer zijn ingedeeld in de verschillende disciplines en ervaringniveaus. De disciplines waar uit kan worden gekozen zijn RW, Freefly, Canopy Formation en Canopy Control. De verhouding coach / deelnemer is bij RW en freefly 1 op 2. Bij CF 1 op 1 en Canopy Control wordt in een grotere groep gevolgd. Om aan de disciplines RW en Freefly mee te kunnen doen moet je minimaal je TRIP-programma hebben afgerond.

De nadruk van deze boogie zal, naast uiteraard de veiligheid, komen te liggen op het leren van nieuwe disciplines én het ontmoeten van lotgenoten met een zelfde ervaringsniveau. Zodat je ook ná de boogie met veel plezier door kan gaan met het maken van leuke sprongen andere springers.

De inschrijving start op maandag 10 maart 2008 om 12.00uur.

60 jaar ENCP!

06 evenment_materiaal.indd 6

Op 3 juli 1948 begon het springen in Nederland en daarmee was ook de ENPC (Eerste Nederlandse Parachutisten Club) geboren! Om dit heugelijke feit te vieren organiseert de ENPC op zaterdag 28 juni 2008 een bijzondere dag. De ENPC heeft aan defensie een C130 Hercules gevraagd om uit te springen!! Aangezien er ruimte genoeg is in zo’n vliegtuig is iedereen welkom. Meer nieuws hierover volgt op de website www.enpc.nl n Mechie Voermans

Enthousiast geworden? Kijk dan snel op www.rubberduckieboogie.nl voor meer informatie over prijzen, kortingen, etc. Je kunt je al inschrijven op de website: http://rubberduckieboogie.hyves.nl n Martijn Arets

Seminar voor Veiligheid en Training

De EC/TC organiseert namens het Afdelingsbestuur in november 2008 voor de tweede keer een “Seminar voor Veiligheid & Training”. Het seminar heeft een verplicht karakter voor Instructeurs, Hulpinstructeurs, Tandemmasters, AFF JM’s, Valschermtechnici en Vouwbevoegdheidhouders. Verder zal het seminar dit keer een meer open karakter hebben en zullen alle bijeenkomsten ook toegankelijk zijn voor sportspringers en bestuursleden van paraverenigingen. De volgende zaken zullen gedurende het seminar zeker behandeld worden: • Materiaal • AFF springen • Tandem springen • Juridische zaken • Opleidingen Meer info te zijner tijd via www.parachute.nl n HBP

22-02-2008 09:52:33

vB 2008-01

Datum: 10 januari 2008 Vervangt: n.v.t.

Betreft: Alle Icon harnas/container systemen, gefabriceerd door Aerodyne Research. Partnummer: P120. Gefabriceerd vanaf 1 september 07.

Probleem: Vanuit het veld werden er enkele beschadigde grommets op een Icon gemeld. De Icon is terug-

gestuurd naar de fabrikant waar werd vastgesteld dat de grommets waren beschadigd door de grommet pers.

Oplossing: De beschadiging kan worden gezien aan de binnenkant van de grommet waar het gereedschap de oppervlakte van de grommet heeft bekrast. De grommets moeten geĂŻnspecteerd worden om te verzekeren dat de grommet cor-

rect en onbeschadigd is gezet. Dit zou goed een eenmalig incident kunnen zijn, maar uit voorzorg adviseert de fabrikant dat alle grommets van the icons, zoals hierboven genoemd, worden geinspecteerd.

Uitvoering: Door een rigger of houder vouwbevoegdheid, voor eerstvolgende sprong.

Noot: N.v.t.

technischbulletin

veiligheidsbulletin

materiaal 04 februari 2008

Vervangt:

n.v.t.

Betreft:

Alle Cypres1 en Cypres2 units, alle versies, in geval van onsuccesvolle of incomplete selftest en/of aanzetprocedure.

Probleem:

Op 29 december 2007 in Eloy, AZ, USA activeerde een Cypres2 enkele seconden na exit van de springer. De dagen ervoor vertoonde deze Cypres enkele keren problemen bij het aanzetten. Er is een poging gedaan om de unit aan te zetten voor de sprong en er was niets te zien op de display. Er werd toch besloten om de uitrusting te gebruiken. Er waren geen verwondingen.

Uit de technische inspectie bij Airtec in Duitsland bleek dat dit incident het resultaat was van verschillende factoren. Een heel bijzonder batterij defect (transiĂŤnte batterijspanning) in combinatie met de vluchtsituatie van de unit maakte deze activering mogelijk. Na dagen van reconstructies en testen, wordt dit als een heel uniek scenario beschouwd. Er is een groot aantal batterijen getest, zonder bevindingen. Er zijn geen meldingen bekend van vergelijkbare gevallen.

Oplossing:

Observeer altijd de complete zelftest, totdat de “0� verschijnt. In het geval dat er een error code verschijnt, raadpleeg dan de Cypres gebruiksaanwijzing voor de juiste acties. In het geval dat er zich onregelmatigheden of condities tijdens de zelftest en/of de aanzet-procedure voordoen, die niet worden uitgelegd in de gebruiksaanwijzing (zoals bijvoorbeeld onbekende errors, ontbrekende nummers, geen rood lichtje, lege display, etc.), neem dan contact op met Airtec of SSK voor de eerstvolgende sprong.

(advertentie)

/FX 'MBU $POUSPMMFS /FX )PVTJOH &YUSB 5IJO %PVCMF #BUUFSZ .JOJNVN +VNQT

&SHPOPNJD %FTJHO /FX *OPY $VUUFS 8BUFSQSPPG .VMUJNPEF

7JHJM **

Uitvoering: D oor alle gebruikers / instructeurs van Cypres1 en Cypres2.

JOGP!WJHJM BFSP XXX WJHJM BFSP Advanced Aerospace.indd 1

evenment_materiaal.indd 7

TB 2008-02

Datum:

9/18/07 11:26:31 AM

Noot:

n.v.t.

07 22-02-2008 09:52:57

DATUM

EVENEMENT

CA

NO

P

YF

M OR

O ATI CA

N

NO

PY

OT PIL

ING FO

R

TIO MA

K NS

YD

IVI

FR

NG

EEF

LY

FR

EES

E T YL

SK

YSU

RF

& PA

S

E T YL

WI

NG

S

UIT

GIE OO ! B EN ! !

Y G RT RI PA OVE EN

Voorseizoen 2oo8 maart, 5-9 maart, 15-16



EK / WC Paraski, Donnersbachwald / Riesneralm, Oostenrijk Big Ways op Nationaal Paracentrum Teuge

SKI



April

Kalender

april april, 4 april, 17-18 april, 19-27

08 SP01_08-09.indd 8

TotaTora In and Outdoor Adventure, Eloy, USA. Gecombineerde tunnel en freefly coaching. Check www.toratora.nl Indoor Skydive Adventure te Roosendaal vanaf 20.00 uur. Voor beginnende en gevorderden springers. Tevens FF en FS coaching International Artistic Wingsuit competition, Skydive center Spa, Belgie. 16 april mogelijkheid te trainen. Check www.wingsuitcompetition.nl Airboss Skydive Vacation in Sevilla voor gevorderden en beginnende springer. Aanmelden via spring@airboss.n

april, 19-20

International Artistic Wingsuit competition, Skydive center Spa, Belgie. Uitwijk voor slecht weer.

april, 19-20 april, 21 - mei, 9 april, 25 - mei, 3 april, 26

Big Ways op Nationaal Paracentrum Teuge PA trainingsweken in Belluno, Italie POPS Worldmeet 2008, Toogoolawah, Queensland, Australie Canopy control seminar door Tobi Sherrinsky, Nationaal Paracentrum Teuge



 





 







 



  

 

 



mei mei, 1-4 mei, 4 mei, 9 mei, 11-12 mei, 11-12 mei, 17-18 mei, 24-25 juni juni, 13-15 juni, 14-15 juni, 20-22 juni, 21-22 juni, 27-29 juni, 27-29 juli juli, 5-6 juli, 18-20 juli, 19-27 juli, 25-27 juli, 26-27 augustus augustus, 15-17 augustus, 18-20 augustus, 22-25 augustus, 22-24 augustus, 23-24 augustus, 28-30 september september, 6-7 september, 12-14 september, 13-14 september, 27-28 september oktober oktober, 4-5 Preview 2oo9 december, 27 - januari, 11 maart, 10-15 juni, 7-13 juli, 16-26

EST (?) Swoop Skydive Lillo, Spanje Indoor Skydive Adventure te Roosendaal vanaf 20.00 uur. Voor beginnende en gevorderden springers. Tevens FF en FS coaching.

Indoor Skydive Adventure te Roosendaal vanaf 20.00 uur. Voor beginnende en gevorderden springers. Tevens FF en FS coaching.

Big Ways op Nationaal Paracentrum Teuge Freefly stage, Zwartberg, Belgie Rubberduckie Boogie, voor de beginnende springer, Nationaal Paracentrum Teuge, kijk op www.rubberduckieboogie.nl Euro POPS, Bad Lippspringe, Duitsland





  







  





   











  



   

POPS NL, Hoogeveen Open ClubKampioenschappen PA, ENPC Freefly stage, Zwartberg, Belgie Big Ways op Nationaal Paracentrum Teuge Wereld Kampioenschappen Canopy Formation 2008 op Teuge

Airboss Skydive Vacation in Beni-Mellal, Marokko, voor gevorderden en beginnende springer. Aanmelden via spring@airboss.nl WK Paraski, Donnersbachwald / Riesneralm, Oostenrijk World Air Games, Torino, Italie World Games, Kaohsiung, China

 



Freefly stage, Moorsele, Belgie WCS Altenstad, Duitsland “Airboss 4FunSummerBoogie. Met Tora Tora. Big party aan het eind van de boogie. Info via spring@airboss.nl” EST (?), Zwartberg, Belgie Big Ways op Nationaal Paracentrum Teuge

DST Zwartberg, Belgie

 



Swoopcoaching door Brian Vacher en Bruno Brokken, Zwartberg, Belgie “Airboss The Longest Days met Tora Tora Meet in Lille, Noord Frankrijk. Info via spring@airboss.nl” Tomscat Trophy, Hoogeveen Big Ways op Nationaal Paracentrum Teuge WCS Bled, Slowakije GSO, Swoop Fehrbellin, Duitsland

EST (?) en Austrian Nationals Swoop, Klatovy, Czeck Republic WCS Belluno, Italie NKP Teuge WCS Zell am See, Oostenrijk Big Ways op Nationaal Paracentrum Teuge EST Bussloo, Nederland



 

   

 

 

 

  

 

  

SKI

21-02-2008 20:44:14

(Advertentie)

SP01_08-09.indd 9

21-02-2008 20:44:36

Door: Mechie Voermans Foto’s: Johan Bronsveld (uit eigen archief)

Johan Bronsveld stopt na 35 jaar met het riggerschap. Heel bijzonder is zijn riggernummer 001. Daar moeten we toch even bij stil staan. Aangezien Johan en ik ongeveer 200 km uit elkaar wonen, spreken we ergens centraal af. Het wordt, hoe toepasselijk, in restaurant ‘de Lucht’ langs de A2. Met een kop koffie voor zich begint Johan te vertellen.

Special Para:

J J

10 Special Para Johan.indd 10

Foto: Bob Draijer

ohan heeft alle SP’s nog en alle voorlopers (‘Swing through the air’ bv), zelfs alle stencilvelletjes van de ENPC , toen nog enige club in Nederland. Wanneer ik dat hoor dringt pas echt door hoe lang Johan al springt en dus ook de hele ontwikkeling van het springen meegemaakt. In maart of april van 1967 heeft Johan zijn opleiding parachutespringen gevolgd. Dit was de eerste opleiding in Nederland, bij de ENPC. “Ik zat in het leger en ging springen omdat mijn baas dat ook ging doen”vertelt Johan.“Bovendien kreeg je na 8 sprongen een wing en die wilde ik ook. Ik ben daarna gewoon doorgegaan.”

Johan vertelt dat het altijd een hele onderneming was om te gaan springen. “Ik zat elk weekend op Seppe, ’s ochtends ging de wekker om half drie. Ik ging dan met de scooter vanaf Wezep naar Zwolle om een vriend op te halen, dan weer terug naar Wezep en dan namen we daar ‘illegaal’ een jeep mee om naar Seppe te gaan. Daar aangekomen bleek dan dat het te hard waaide en kon ik in omgekeerde volgorde de reis nog een keer maken.”

Eigen parachutes hadden ze toen nog niet. Er waren een stuk of 10 parachutes die ze van het leger konden gebruiken wanneer er ergens een demo was, anders sprong je ook niet. Omdat er meer leden waren dan parachutes sprong je om de beurt. “De communicatie ging toen ook lastiger, niet iedereen had een telefoon.

De communicatie ging per brief. “Nu lijkt het net of dat het nog in het stenentijdperk was” lacht Johan “zo erg was het nou ook weer niet hoor.”

Toen er onderhoud aan de baan op Seppe gepleegd moest worden, verhuisde de club naar Teuge. Na de voltooiing van de baan en de ENPC weer terug ging, is een deel op Teuge gebleven en heeft daar een vereniging gesticht.

Johan is ook op Teuge blijven springen. “Ook daar was ik elk weekend. Ik ging er zaterdagochtend heen, daar

Johan B lag dan mijn slaapzak en zondagavond ging ik weer weg”. Johan is er hulpinstructeur geworden en in 1974 Instructeur. Later is Johan op Lelystad gaan springen en toen hij daar net sprong is hij in ongeveer ’77-’78 bij de Technische Commissie gegaan. Deze commissie werkt samen met de examencommissie. “Ik heb van ’79 af alle instructeurs in de klas gehad” vertelt Johan. “In 1995 ben ik ermee gestopt. Ik had ondertussen al heel vaak hetzelfde verhaal verteld en ik kon me steeds minder goed vinden in de veranderde mentaliteit.” Toen Johan in ’97 uit het leger ging is hij nog 5 jaar manager van Paraclub Flevo geweest. In 2004 is Johan gestopt als instructeur. “Ik had het toen 30 jaar gedaan, dat vond ik wel een mooi aantal”.

Naast al deze werkzaamheden is Johan ook nog rigger geworden. “Vroeger waren er geen regels en iedereen deed maar wat” vertelt Johan. De parachutes, toen allemaal nog ronde bollen, waren oude uit het Amerikaanse leger. “Uit het Nederlandse leger kreeg je niks, wanneer hun parachutes te oud waren knipten ze alles kapot. Dus hadden we oud materiaal uit het buitenland”zegt Johan.

“Het waren allemaal gewone ronde bollen. Iemand had dan gehoord dat wanneer je gaten in de achterkant knipte je er makkelijker mee kon sturen. Dat probeerden we dan uit” vertelt hij. “De namen van de parachutes hadden ze te danken aan de vorm van de gaten, zoals de TU-7. Deze parachute had twee gaten in de vorm van twee T’s die samen een U vormen waar nog 7 cellen tussen zitten” legt Johan uit. “Er is naar mijn weten nooit een ernstig probleem geweest met deze parachutes, toch was er behoefte naar structuur.”

In 1971 heeft Frits Bolhuizen, toen voorzitter van de KNVvL, vliegtickets beschikbaar gesteld zodat er een aantal mensen naar Amerika kon om een riggingcursus te volgen. Dat

S 22-02-2008 10:05:30

n Bronsveld waren Glen Bohnen, Charles Pellens, Pierre de Bruin, Harry Kuiper en Johan. De cursus was bij Strong Enterprisers in Boston van Dan Pointer. De FAA, de Amerikaanse Rijks Luchtvaartdienst, bepaalde de regels over veiligheid en materiaal. “Het waren voornamelijk ronde bollen, squares waren nog in een erg experimenteel stadium” vertelt Johan. Toen ze daar waren werden er ook foto’s gemaakt voor een handboek voor het riggen. Johan heeft nog model gestaan voor een harnas (zie foto). Tijdens hun bezoek hebben ze allemaal hun riggercertificaat gehaald (zie foto’s). Het cijfer rechtsboven loopt op bij elke nieuwe rigger. Johan had van de Nederlanders het hoogste cijfer gehaald tijdens het examen, daarom kreeg hij van hun het laagste riggingnummer. Dit was in 1971. Jaren later, in ’91, werd de VVV (Vereniging voor Valschermtechnici) opgericht. Dit deed Johan samen met Charles Schuilenburg en Rien Meeuwisse. Tot die tijd was het in Nederland niet mogelijk een opleiding

tot rigger te volgen. Dit moest in het buitenland, meestal België, of via het leger maar dat was ook vaak in België.

Met het oprichten van de VVV kwam er eindelijk een concretisering van een 20 jaar durend riggingverhaal.

Toen moesten alle riggers en mensen met een vouwbevoegdheid nog een nummer krijgen. “Het was nog even spannend wie nummer 001 kreeg” vertelt Johan.

“Het was nog een wedstrijdje tussen mij en Ellen Bussenmaker.”Uiteindelijk was het toch Johan die dat werd, zijn Amerikaanse FAA nummer was lager dan dat van Ellen, de letters die daar bij horen ook en zijn naam is op alfabetische volgorde ook nog eerder aan de beurt.

Ik vraag Johan naar de ontwikkeling van het materiaal door de jaren heen. Hij vertelt dat de basis hetzelfde is gebleven. “Een harnas is nog steeds een soort tuigje waar je op zit, met een band op de rug zodat je er achterover niet afvalt en een band op de borst zodat je er voorover niet uitvalt.” Waar Johan zich tegenwoordig over kan ergeren met het moderne materiaal, is dat het visuele profileert over het functionele. “Het ‘moet’ allemaal kleiner, zonder reden. Je moet steeds weer nieuwe trucs verzinnen om alles in die kleine containers te krijgen. De marges worden steeds kleiner, alles moet helemaal dicht blijven zitten wanneer we op onze kop staan met een latex pakje aan met zeer hoge snelheden.

Vervolgens moet de reserve er wel ‘gewoon’ uitkomen, ook met een lage snelheid”vertelt Johan.“Het materiaal komt oorspronkelijk uit het leger en is niet ontworpen of gemaakt voor deze extremen.”

Wanneer ik Johan vraag welke gebeurtenissen hem in zijn lange springcarrière nog zijn bijgebleven zijn dat uit-

eenlopende sprongen. Het eerste wat hij zegt is“maar 10 seconden onder je reserve hangen voordat je weer op de grond bent”. Het kwam door een storing op z’n main, een 5cel van Para Flight.“Er waren misschien maar 10 squares in heel Nederland” vertelt Johan. “Er zat geen slider op maar een lijn die om alle lijnen heen loopt en met de pilot is verbonden. Deze lijn houdt de andere lijnen bij elkaar en op die manier gaat de parachute langzaam open. De pilot wordt langzaam tegen het dak getrokken. Ik had de lijn niet goed uitgelopen en de parachute ging niet goed open. Ik heb er te lang mee zitten knoeien. Vervolgens had ik ook nog een langzaam openende reserve. Je leert er wel van.” Wat Johan verder nog is bijgebleven is een sprong in Pepperal bij Boston toen hij daar was voor de riggingcursus.“We sprongen uit een Twin Otter, dat was al geweldig”. We stegen op vanuit Boston Airport en vlogen van daaruit naar de DZ, er was al gestreamerd voor ons.

Alleen was deze streamer verkeerd geïnterpreteerd met als gevolg dat de DZ nergens te bekennen was en ook nergens een vlak stuk grond. De beste optie was een boom”. Nog een herinnering was een PA-wedstrijd in Duitsland waar Johan samen was met Bram Lasschuijt.

De organisatie had een helikopter ter beschikking voor 1 uur. “Dat betekende dat we 4 sprongen in een uur moesten maken.” Verder heeft Johan nog uit de cockpit

van een Bowing Stearman gesprongen, van een dubbeldekker en is zelfs op een rijdende auto geland.

Allemaal gedenkwaardige gebeurtenissen maar toch zou Johan nog graag eens een wingsuitsprong maken. Jaren geleden heeft Johan wel eens sprongen gemaakt met een ballonpak. Dat blies helemaal op zodat je langzamer viel.

“Daar moest ik voor het openen ook eerst mijn ellebogen inklappen zodat het pak gedeeltelijk leegliep, vergelijkbaar met het openen van een wingsuit” vertelt Johan. Een tijdje geleden toen Johan wat leerlingen moest droppen zat Jarno Cordia bij hem in het vliegtuig. Jarno was in zijn wingsuit en ze gingen er op 4000 ft uit. “Jarno vroeg aan mij of hij er als eerst uit mocht, voor de leerlingen. Ik vond dat prima.

Terwijl ik de leerlingen dropte zag ik hem daar maar hangen, hij bleef maar vliegen. Dat wil ik ook wel eens proberen” vertelt Johan.

SpecialPara Special Para Johan.indd 11

Tenslotte vraag ik Johan of hij het riggen niet zal missen,.

Hij vertelt dat hij, omdat hij FAA senior rigger is, of te wel Nederlands Valscherm Technicus, ook andere parachutes vouwt zoals de reddingsparachutes voor het zweefvliegen.

Dat blijft hij gewoon doen. Vorig jaar sprong Johan al 40 jaar en dat blijft hij voorlopig nog gewoon doen. û

11

22-02-2008 10:05:52

TEKST: FENNA VOGELSANG FOTO’S: WYTSE DIJKSTRA EN DAVE DAVIDS

R E K C A R SUPERT Daar zit ik dan weer, met een jetlag thuis achter de computer. Twee dagen geleden ben ik terug gekomen uit Amerika. Een drie-weken trip die heel veel indrukken bij mij heeft achtergelaten…

Supertracker E

loy is de grootste dropzone ter wereld én freefly gericht. Dat hoorde ik vaak om me heen. Maar ik had nooit het geld en ook geen eigen setje, dus voorlopig zou het er niet van komen. Al was de droom om erheen te gaan diep van binnen zeker aanwezig.

Begin 2007 was mijn eigen materiaal binnen. Zomer 2007, tijdens de springweek van de ENPC, was ik zoveel aan het freeflyen, headdown vooral.

Coaching zou goed van pas komen. Bij wie? De winter staat voor de deur!

Thuis blijven? Nee! Een reisje naar Eloy? Waarom eigenlijk niet!

Ik heb meteen bij wat andere mensen van de club rondgevraagd en er waren er wel een aantal die ook mee wilden. Super! En als ik eenmaal een idee heb, dan wil ik dat meteen ook helemaal regelen. Dus het ticket was al snel geboekt, de huurauto al snel gereserveerd. Het enige wat nog ontbrak: coaching in de lucht en in de windtunnel!

Ik ben gaan informeren via de mail en zo kreeg ik contact met Amy Chmelecki.

Zij springt zelf in een VRW team (Vertical formation skydiving: freeflyteam

van 4 mensen, 1 camera en dan punten maken). Het was allemaal al snel en goed geregeld: 2 coachingsdagen en een half uur tunneltijd met freefly coaching.

Nog 4 maanden…nog 3 maanden…nog 2 maanden… nog een maand…een weekje…laatste nacht…YES! Wegwezen hier, vluchten voor de winter…springen in de woestijn!

Wat een geweldig gevoel om dan, na een hele reis, op de dropzone aan te komen. We hadden twee dagen voor de Christmas Boogie zou beginnen. Een evenement waar mensen over de hele wereld naar toe komen.

Al was het tot en met Kerstmis vrij rustig. Wel prettig eigenlijk. Meteen de eerste dag 3 mooie sprongen gemaakt uit de Twin Otter en de laatste sprong op de eerste dag uit de luchtballon. Wauw!!! Dat het leuk was dat dacht ik wel, maar dat het zo’n gaaf gevoel zou opleveren…heerlijk, hoe je je snelheid voelt opbouwen en het geluid steeds harder wordt. Een geslaagde openingsdag.

sprongen met haar gaan maken. Steeds om de beurt met m’n teammaatje, wat uiteindelijk erg fijn was.

Het kost namelijk ontzettend veel energie en ook de spierpijn kwam om de hoek kijken. Maar leerzaam dat het was! In plaats van headdown, in een zelfverzonnen houding, naar beneden te donderen, heb ik nu geleerd om met een juiste houding ook echt te vliegen. Sommige sprongen gingen lastig maar over de meeste was ik erg tevreden.

En altijd leuk om te horen als een springster met 10.000+ jumps, veel wedstrijd-coachings ervaring, zegt dat je het voor 200 sprongen erg goed doet. Een beetje trots was ik wel…

De eerste dagen heb ik samen met anderen mooie freefly sprongen gemaakt. Zaterdagavond begon de coaching, een kwartier windtunnel.

Jason Peters was onze coach, en net als Amy, een teamlid van VRW-team Arsenal.

Ik begon met backflyen, kwam uiteindelijk los van het net en mocht zelf rond gaan vliegen. Dat is toch nog best lastig. Alle bewegingen die je doet hebben al zo’n effect. Soms was ik dan ook wat te snel en ik maakte te grote bewegingen. Blijven ademen en relaxen, dan komt alles goed.

Dinsdagavond nog een kwartier de tunnel in. Ik zou nog even backflyen en dan naar de sit fly! Spannend. Geen idee hoe dat zou gaan verlopen.

Maar het ging goed. Ik heb even gezeten in de tunnel! Alleen dat hoofd van mij, dat gaat zo snel weer teveel naar voren, dat ik niet op een plek blijf zitten. Ook bij de headdown-sprongen heb ik dat probleempje. Blijven oefenen dus, zodat mijn lichaam leert om dat niet meer te doen…

Zondag en maandag waren de coachingsdagen met Amy. Ik zou zo’n 10

Na een goede basis om mee verder te gaan heb ik vooral nog veel headdown-sprongen gemaakt in Eloy. Uit de Otter, de Skyvan, de DC3,

12 SP1_12-13.indd 12

21-02-2008 21:02:26

later wat meer snelheid in de tracking gooien. Ja prima, we sprongen uit de kist, ik zat flink in de remmen en kwam vlak bij Jason in de buurt.

Toen ik bedacht dat we sneller konden gaan en de leiding ging overnemen…ging ik er als een speer vandoor. Ik was me er zelf niet zo bewust van. Maar op de grond aangekomen bleek dat alleen Jason me redelijk bij kon houden en de anderen waren ver achter gebleven, een beetje verbaasd. Nog een keer…dat kan harderrrrr. Jason vertelde me nog eens dat ik iets rustiger aan moest doen, en pas als hij het aangaf wat snelheid moest gaan maken.

r

Exit, in de remmen, ik lag boven en toen naast Jason. Ik was aan het wachten op zijn teken. En ja hoor, hij gaf aan dat we sneller mochten.

Ik deed rustig mijn benen bij elkaar, tenen spitsen, schouders naar beneden duwen, snel, sneller, snelst! Ik zag Jason tussen m’n voeten door verdwijnen. YES! Ik heb ze verslagen. Ge-wel-di-ge sprongen en ik heb de anderen nog lang daarna laten horen dat het zo leuk was.

Er zijn 3 of 4 dagen geweest dat het echt hard waaide en dat ik niet heb kunnen springen. Gelukkig hebben we die dagen andere dingen gedaan.

Maar verder was het heerlijk weer, in een t-shirt lopen ging gemakkelijk.

Alleen de ochtenden waren wel koud. Maar in 8 dagen heb ik toch 50 sprongen kunnen maken en een half uur getunneld. Ik kon naar huis met veel ervaring en genoeg om in NL aan verder te werken.

De laatste dagen ben ik nog naar de Grand Canyon, de Hooverdam en Las Vegas geweest. Wat ook erg aan te raden is als je toch in de buurt bent!

maakt allemaal niet uit. Wel tof om daar al die kisten te zien staan en te zien vliegen. Al die verschillende mensen te ontmoeten. De sfeer was erg goed en ook vond ik alles goed verzorgd op de dropzone.

Zelfs de freefly goeroes van Arsenal waren verschillende dagen organisers.

Zodat je ‘gratis’ coaching kreeg en leuke sprongen met ze kon maken. Ook daar heb ik gebruik van gemaakt. En het leuke was dat we op een dag zelf aan het trainen waren…toen de ene goeroe na de andere ons kwam vragen of we met ze wilden springen! ‘Uhm, ja natuurlijk!’

Een beetje verbaasd waren we wel, we hoefden het niet eens zelf te vragen? Dat was super. Drie-way headdown, en verschillende trackingsprongen.

Ik heb de dropzone verlaten als ‘supertracker’, zoals Amy me later mailde.

Jason was organiser op een dag en we zouden met een groep van ongeveer 7 mensen een tracking-sprong doen. Rustig opbouwen en dan

SP1_12-13.indd 13

TEKST: ROY JANSSEN / FOTO’S DANNY JACOBS

(advertentie)

Een topvakantie…een aanrader voor alle springers. En als tip: ga je naar Eloy? Neem coaching! En ook om de feestdagen thuis te ontvluchten is het een fijne manier, Kerstmis gaat bijna langs je heen en met de jaarwisseling is er een leuk feest op de dropzone. Als ik de kans heb, dan wil ik volgend jaar weer! 

21-02-2008 21:02:43

TEKST: HANS VOS FOTO’S: RENÉ GRIT

14 tm 21 oktober 2007 101 deelnemende landen 13 sporten Meer dan 5000 de

2007, 4E MILITAIRE WERELDSPELEN I In 1948 was Nederland één van de vijf landen die CISM (Conseil International du Sport Militaire) oprichtte. Inmiddels zijn er 127 landen aangesloten. Het motto: FRIENDSHIP THROUGH SPORT.

N

ederland was in India vertegenwoordigd in 9 sporten met een totaal van 95 atleten. Van deze atleten hebben er 8 een topsportcontract bij Defensie. Een voorwaarde voor deze categorie is een A-status bij NOC&NSF met bijbehorende EK’s, WK’s en Olympische spelen.

Hierdoor ontstaat wederzijdse ondersteuning en publiciteit. De overige sporters krijgen naast hun dagelijkse functie gelegenheid om hun tak van sport, waarin zij de Nederlandse top zijn, te vertegenwoordigen. Zeker met de huidige uitzenddruk geldt altijd “als de dienst het toelaat”.

Parachutespringen is één van de oorspronkelijke militaire sporten. In 1988 werd Nederland, op initiatief en onder leiding van Bram Lasschuijt, voor het eerst vertegenwoordigd tijdens de Militaire Wereldkampioenschappen Parachutespringen in Brazilië. Afwijkend ten opzichte van civiele wereldkampioenschappen is dat er, naast een apart heren- en damesklassement, door één team deelgenomen wordt aan meerdere disciplines.

14 SP1_14-15.indd 14

Precisiespringen is het belangrijkste en grootste onderdeel, formatiespringen wint langzaam terrein ten opzichte van het klassieke onderdeel stijlspringen. Voor alle disciplines geldt dat er tijdens de MWK voldoende niveau moet zijn om er aan deel te mogen nemen. Tevens is er na de voorrondes een percentagesysteem om door te mogen gaan in finale rondes.

Na aankomst in Hyderabad bleek tijdens de trainingsdagen dat, zo als verwacht, er nog veel zaken geregeld moesten worden. De infra en inrichting van de DZ waren goed, een asfaltstrip naast de “bak” en standaard (te) harde wind vanaf het middaguur zouden zeker voor de nodige uitdaging gaan zorgen tijdens de wedstrijd. Voldoende MI-8 Helikopters voor alle disciplines.

Na een moeizame start van de wedstrijd wist de Oostenrijker Lt-Col. Gernot Rittenschober, Secretary CPC en ervaringsdeskundige, de Indiase organisatie en luchtmacht dusdanig te adviseren dat tijden en vliegbewegingen efficiënter gebruikt werden. Om gelijktijdig precisie en formatie te kunnen draaien werden de formatiespringers verbannen naar een landingsstrip in een uithoek van het vliegveld. Aanvankelijk vonden er veel buitenlandingen plaats, vaak daar waar het gras zo hoog was dat de Noorse dames er in verdwenen, “losse spotters” werden ingezet om te voorkomen dat de teams zich druk moesten gaan maken om het exitpunt.

Hyderab Ook voor de Nederlandse Militaire Para Equipe geldt dat het team en de individuele resultaten de top moeten zijn van de Nederlandse wedstrijdsport. Naast eigen trainingen en deelname aan internationale wedstrijden moet de equipe Defensie presenteren door het geven van clinics en het uitvoeren van demonstratiesprongen, op vaak moeilijke locaties. Daarom, maar ook vanwege de flexibele inzet van de individuele militair, is als hoofddoel gekozen voor precisiespringen. Andere onderdelen zijn mogelijk indien voldaan wordt aan een selectie-eis. Door deze keuze en door hoge werkbelasting is de equipe in 2007 sterk gereduceerd. Hierdoor werd Nederland in India vertegenwoordigd door Sergeant Paul Gommers, Sergeant-majoor Hans Vos en interim Chef de Equipe Opperwachtmeester René Grit.

Paul maakte een zeer goede start, tot en met ronde 6 wist hij zijn score erg laag te houden. Halverwege, om toch de wedstrijd volledig af te krijgen, besloot de wedstrijdleiding door te gaan ook tijdens marginale windomstandigheden. De vele rejumps werden voor lief genomen. Helaas komt het voor dat je net binnen de windlimieten landt maar dat

21-02-2008 21:10:23

Door mechie voormans

Naam:

Jeroen Karstens

Geboortedatum:

12-12-‘67

Eerste sprong:

april 1984

Totaal aantal sprongen: 3000 Jeroen is al op jonge leeftijd gaan springen.

Hij was er altijd al nieuwsgierig naar maar hij was nog te jong om te beginnen. Daarom begint Jeroen op twaalfjarige leeftijd met parasailing op Terlet. Zodra hij 16 wordt wil hij een opleiding voor parachutespringen gaan volgen. De eerste opleiding bij de ENPC na zijn verjaardag is in april. Jeroen heeft door de jaren heen veel verschillende disciplines gesprongen en heeft de hele ontwikkeling

Verder heeft Jeroen ook veel formatie gesprongen. Hij is nationaal FS-4 kampioen geweest p met het team ‘Murphy’s Law’ samen met Frank van den Bosch, Luuk van de Hemel en Elly van de Hemel. “Het was toen wel anders, we sprongen toen 7 á 8 gemiddeld” vertelt Jeroen. “Eerst hadden we nog ‘ground to air’ video, pas toen het serieuzer werd kregen we en cameraman.”

Na de 4-man is Jeroen 8-man gaan springen in ‘Animal Eight’, samen met Ron Kramer, Joop van Rijswijk, Arie Slop, Pim Pennock, Bert Hayee, Arnould Collenteur, Bob Meyer en Ton Annegarn video. “Dit was de voorloper van Dutch Flight”verteld Jeroen. “We waren heel serieus bezig, we gingen in Empuria trainen en voor onze coaching haalde we de oudwereldkampioen Jeff Barbane uit Amerika. We betaalden z’n vlucht en verblijf.”

van de parachute meegemaakt. Hij is destijds begonnen met een ronde bol, daarna een PC,

para

Cloud, Cruselite, Fury, Sabre, en een Stiletto.

uit

Eén van de disciplines waar Jeroen aan heeft gedaan was CRW. p Hij zat samen met Ad Jongenelen, Ron Kramer en Ad van Gilst in een team, ’Lots of Knots’. Ze sprongen bij de ENPC op Vierhoeven en gingen voor een trainingsstage naar Teuge onder leiding van Kees Tops. “We hadden zoveel reserves en wraps dat we er maar mee gestopt zijn” vertelt Jeroen, “zoals een driemans wrap, dat was dan wel weer memorabel” lacht hij.

gelicht

“Toen ik eens bij Ron Kramer thuis was zag ik een foto van Ron dat hij van p een brug afsprong, dat wilde ik ook.”Het was ongeveer ’87-’88 en Jeroen had ongeveer 500 sprongen. “Ron hielp me met het vouwen en de voorbereidingen, hij had zelf toen ook pas 3 sprongen. We waren echt pioniers, we maakten zelf onze base-rigs. We maakten containers op bestaande harnassen. Er waren maar een paar mensen her en der die dit hadden gedaan, we moesten zelf alles uitvinden. Ik sprong destijds ook nog in Murphy’s Law, zij vonden het niet zo leuk dat ik begon met basen i.v.m. eventuele blessures.” In 1995 haalde Jeroen zijn B.A.S.E. nummer, nr. 406, nu zitten ze ergens in de 1200.

Hij zou graag nog eens van een Big Wall in Noorwegen willen springen.

t Jeroen is in 1994 ook nog eens zijn tandemrating gaan halen. “Het werd steeds drukker op de ENPC en financieel levert het ook nog wat op.” Bij Herman Landsman op Texel heeft Jeroen zijn rating gehaald, maar in ’95 was deze alweer verlopen. Het tandemspringen ging niet echt door bij de ENPC. Later is het door Ad Jongenelen weer opgestart, in ’96-’97 heeft Jeroen zijn rating weer gehaald. Eén van de leukste sprongen die Jeroen heeft gemaakt is ook een tandemsprong. Dit was vorig jaar, een tandem uit een ballon samen met oud-springster Janine de Kruijf.

Pops_para.indd 19

(Advertentie)

,%6%.3,!.'% '!2!.4)% VEILIGE INVESTERING GEEN VERRASSINGEN

22-02-2008 10:34:13

N INDIA, HYDERABAD

EVEN VOORSTELLEN:

Mijn naam is Roy Janssen 29 jaar en geboren en getogen in Beek, (Nederlands) Limburg.

Ik ben begonnen met springen op mijn 16e in Zwartberg, Belgie. Vanaf toen diverse diciplines beoefend en op mijn 21e mijn AFF licencie behaald. Vanaf 2002 kreeg FS-4 mijn aandacht en we hebben in 2003 team Hayabusa gevormd. Sindsdien is alles in een stroomversnelling geraakt. Na 4 zeer succesvolle amateursjaren kregen wij een aanbod om als professioneel team verder te gaan in het Belgisch leger. Momenteel zijn we werkzaam als Topsporters Defensie vanaf 8 janauri 2007. Meer weten?www.skydivehayabusa.com Na een lang seizoen stonden de Military World Games als laatste op het wedstrijdprogramma. Het beloofde een spannende wedstrijd voor ons te gaan worden gezien de tegenstand van de Amerikaanse Golden Knights. Zij die al jaren aan de FAI wereldtop meedraaien zouden het ons knap lastig gaan maken. Maar wij hadden net de Worldcup en het Europees Kampioenschap gewonnen in Rusland en dat toch ook niet tegen de minste ploegen.? De wedstrijd werd gesprongen uit een MI8 helikopter en zou over 8 ronden beslist worden. Het werd een nek-aan-nek race en er werd door ieder team hard gevochten voor ieder puntje! In ronde 1 verbraken wij samen met de Amerikanen het oude wereldrecord en dit werd verbeterd met 1 punt, namelijk 33 punten in 35 seconden. Dit zou niet lang stand houden want in ronde 7 brachten wij het zojuist verbeterde record van 33 naar 41 punten en ditmaal alleen op onze naam!!! In de laatste ronde boden de Amerikanen nog tegenstand maar ze kwamen tekort en dus ging het goud naar Hayabusa Defence!! Deze laatste inspanningen van het seizoen werden beloond en we mogen terug kijken op een zeer succesvol jaar waarbij we tijdens deze World Games twee nieuwe wereldrecords vestigden, namelijk de hoogste score in een ronde (41) en de hoogste gemiddelde score over acht ronden (31,5).

TEKST: ROY JANSSEN / FOTO’S DANNY JACOBS

00 deelnemende atleten

(advertentie)

je hebt moeten knokken tegen harde wisselende wind enkel tientallen “voeten” hoger. Voor Paul fataal in ronde 7. Eén maximum score (16 cm) gooit je ver terug in het klassement. Een totaalscore nog altijd binnen de selectienorm geeft dan niet voldoende genoegdoening. Beide Nederlandse deelnemers eindigden bij de beste 50%. Een goede prestatie gezien het feit dat ongeveer 80% van het deelnemersveld fulltime met de sport bezig is.

Een bijzonder moment was het bezoek van voorzitter NOC&NSF Erica Terpstra begeleid door Chief of Mission Generaal-majoor Schouenberg en Chief of Delegation, H-BIMS Luitenant-kolonel Hans Goedings. Aanvankelijk lag het springen stil door de harde wind, dit bood de mogelijkheid om tekst en uitleg te geven aan de hand van materiaal en beelden. Niet veel later werd het precisiespringen van de dames weer opgestart, het bekende enthousiasme kwam los bij Erica!

abad De prachtige openings-, en sluitingsceremonie, een bijzondere stad om je door te verplaatsen, vriendelijke bevolking en een knappe, gigantische

SP1_14-15.indd 15

organisatie maakte het geheel tot een bijzonder evenement met toch ook voor Nederland een klein para-succesje: Roy Janssen (uitgeleend aan België) werd samen met Hayabusa Defence wereldkampioen bij het formatiespringen…. Van de 101 deelnemende landen werd Nederland 21e, een bijzondere prestatie als we kijken naar faciliteiten en profsporters van andere deelnemende landen. Het motto “Friendship through sport” komt in deze roerige tijden volledig tot zijn recht.

2011, 5e Militaire Wereldspelen Brazilië, Rio de Janeiro.

Momenteel wordt er hard gewerkt om een complete Militaire Para Equipe op te zetten voor komende evenementen met als hoogtepunt de MWS 2011. Ben je militair en heb je interesse maar mogelijk nog niet voldoende niveau en ervaring maar je bent wel bereid eigen tijd en geld te investeren dan kunnen wij je verder helpen.

Neem gerust contact met ons op om mogelijkheden te bespreken. www.cdc.nl/bims klik op “Over ons” en dan “Contactpersonen”

Springt u nog zonder...

...onze uitrusting verzekering? ...onze ongevallen verzekering? ...onze (doorlopende) reis verzekering?

Regel het dan direct via onze website,

www.assurantiesite.nl of bel. 055 - 5218028 Vanderveen B.V.

21-02-2008 21:10:40

Door: Gerben Frankvoort Foto’s: bruno brokken

WR Lake Wales nov. 2007

16

Daar staan we dan op 16 november 2007 vroeg in de ochtend: Kees Tops, Henny Wiggers en ikzelf, klaar om met ons drieĂŤn in het vliegtuig te stappen naar Lake Wales Florida. De overige Nederlanders zijn al eerder afgereisd om te acclimatiseren of om zich nog in de picture te springen.

Dit om mee te doen aan het tot nu zover bekend, het laatste CF World Record dat georganiseerd wordt door de Amerikanen. In totaal waren er zeven Nederlanders geselecteerd, de overigen zijn Herman en Eward Slot, Marc van Aperen, en Remko Bolt. In de boogie-groep zaten nog Wilco Peppelman en Hans Driessen.

100 way opzet.indd 16

22-02-2008 10:08:24

Z

Z

(Foto: Eli Bolotin)

Z

aterdag eerst ontbijten bij Ihop, dit wordt een vast ritueel voor de rest van de week, en daarna richting dropzone om aan te melden . Niet alleen de papieren worden gecontroleerd, koepels, lijnen, sliders/spiders en kill cones worden door aanwezige riggers kritisch bekeken en lijn lengten gemeten. Alles moet voldoen aan de vastgestelde regels en uitzonderingen worden niet gemaakt. En natuurlijk ook weer op de weegschaal om het exitgewicht en daarmee de juiste wingload, tussen 1.3 en 1.375 te controleren.

Het echte springen begint dus op de zondag. Verschillende 36 mans en uiteindelijk een 49 mans formatie wordt al gevlogen. De eerste 9 man welke de luxe hebben van een kist voor henzelf maar ook de hinder hebben van een masker en zuurstoffles beginnen met het uittesten van deze uitrusting. Deze groep heavy weights waaronder Marc, exitten tijdens de recordsprongen op 20.000 ft, een beetje zuurstof voor onderweg is daarom wel gewenst.

De formatie groeit snel, echter niet alles lukt. Maandag zetten we in op een 64 man maar dit wordt iets in de 50. Toch wil de organisatie dinsdag al beginnen met iedereen (100 man/vrouw) omhoog te sturen wat wel wat bedenkingen teweegbracht. We hadden toch de hele week de tijd? Wat toen nog niet iedereen wist was dat er een koude front opkomst was en dat noodzaakte de organisatie om grote stappen te maken.

Dinsdag begonnen met 5 kisten de lucht in. Twee Casa’s en drie Otters allen met draaiende motoren standby op de taxibaan. Een

100 way opzet.indd 17

mooi gezicht en een machtig gevoel, dan realiseer je dat dit wel iets speciaals is en zeker jij niet degene mag zijn die later tijdens de sprong een fuck-up maakt.

Verschillende keren die dag cirkelden we wel 20 minuten rond op exit hoogte in afwachting voor het correct aanvliegen en positie kiezen van al de 5 kisten . Tijdens één poging waren we al door de zuurstof heen en moesten we daarna nog op 18000 ft bijna 10 min wachten tot exit, foutje! Timing is alles. Wel vervelend wanneer er een groep springers te laat gedropped wordt en de poging hierdoor mislukt. Maar wanneer het dan toch lukt is het een mooi gezicht wanneer de laatste twee kisten zo’n 100 voet boven de formatie langs komen en vervolgens een sliert van springers uitbraakt. Die dag resulteert dat in een 83mans formatie.

Op de woensdag moet het dus gebeuren, uitlopen om 05:30 in de schemer om de gewilde” smooth air” van de ochtend optimaal te benutten. Het slechte weer komt eraan. De eerste sprong komen we tot een 96 way en horen we een gillend enthousiaste menigte op de grond en dit omdat de formatie nog intact was op 3000 ft! Je zou toch bijna op de grond hebben willen staan om dit te aanschouwen!

De tweede sprong loopt het beter en horen we tussen de “starburst .. starburst” , ( opbreekcall, en nu op 4000 ft) in ons oorschelpje ..compleet .. compleet. Op het nippertje, een 100 way , WERELDRECORD!!

En alle zeven geselecteerde Nederlanders zitten er in!

Ja, alle trainingen, voorbereidingen en verplichte selectieweken waren het zeker waard. Marc vloog zelfs tweemaal naar de States om te trainen met de 9-mans basis. Roger zei zijn baas vaarwel omdat deze hem geen vrij wilde geven en Liz zal zeer waarschijnlijk ook wat anders moeten zoeken omdat zij zich die week ziek had gemeld en overduidelijk in beeld werd gebracht tijdens een reportage van CNN…

De formatie werd gevlogen met veertien nationaliteiten, was 9230 kg zwaar, 88 meter hoog en 55 meter breed. Zoals de Amerikanen zeggen: a 747-400 is not even that tall !

Een mooie week, nu op naar het Europese record dat dit jaar gehouden gaat worden op Para Centrum Teuge. CU there ! û Meer info, foto’s en video op www.cfworldrecord.com

Wales

(Advertentie)

'2!4)3 6%2!.$%2%.

22-02-2008 10:14:11

Door ronald van rijn

O

POPS-NL

”erbij willen horen...”

O

ok zijn er badges om te laten zien, dat para’s “ergens bij horen”. Het meest bekende voorbeeld is uiteraard de wing, die vooral militairen op hun uitrusting bevestigen als ze het A-brevet hebben behaald. Je hoort dan bij “de gebrevetteerden”. Militairen dragen die wing (terecht) met trots. De meeste parachutistenclubs in Nederland hebben ook hun eigen badges.

Een aparte wereldwijd georganiseerde club parachutisten zijn de POPS, ofwel de “Parachutists over Phorty Society”. In de Air Sports Mail (jaargang 24, november 2007) handelend over KNVvL 100 jaar, wordt op pagina 41 over POPS geschreven: “Een aparte afdeling is de POPS-NL waarbij springers van 50 jaar en ouder zijn aangesloten”. Dat is niet helemaal correct, vandaar ook dit schrijven over POPS en de badges om dat (mede) recht te zetten.

lidmaatschapskaartje en de badge met SOS toegestuurd. Je hoort dan bij de club SOS. In Nederland horen een aantal parachutisten bij SOS.

De JOS badge.

Eenmaal bedacht dat het wel aardig lijkt om “ergens bij te horen” is de stap naar parachutisten boven de 70 zo gemaakt. Er bestaat dus ook een organisatie van Jumpers over Seventy: JOS dus. In Nederland zijn een paar springers boven de 70: Jan Stegman, Gerard Warburg, Jim Huizinga. Het wordt dus zoeken op hun springpak of ze lid zijn van deze JOS groep en of ze de badge dragen....

Als je op een willekeurige dropzone de parachutisten bekijkt, viel mij op, dat bijna iedere parachutist wel een badge op zijn/haar springpak heeft bevestigd. Soms zie je maar één badge, soms zie je het bijna volDe JOES badge. ledige springpak er geheel mee bedekt is. Meestal zijn het herinneringen Tot slot de Jumpers Over Eighty Society. Ook die parachutisten hebben een eigen badge. In Nederaan activiteiten waaraan die para’s hebben land hebben we geen springers boven de 80. Deze badge zul je dan ook in Nederland (nog) niet op een deelgenomen: een wereldrecord formaDe POPS-badge. tiespringen, een bijzondere boogie, POPS zijn parachutisten boven de 40 jaar. Als je ouder springpak tegenkomen. een wereldkampioenschap of bent dan 40 jaar is het mogelijk je aan te sluiten bij Eigenlijk zou ik iedere parachutist van boven de 40 In vele Europese landen maar ook daar- jaar willen uitdagen om zich te melden bij POPS-NL. een ander groot evenement. POPS-NL. buiten bestaan POPS-afdelingen. Ieder land heeft Je wilt toch ook bij deze wereldwijde organisatie zijn eigen POPS-badge, maar wel allemaal met die parachutist in de schommelstoel. Wereldwijd bestaat POPS al ruim 40 jaar. Officieel bestaat POPS-NL sinds 1991. Eigenlijk zou iedere springer, die ouder is dan 40 jaar lid moeten zijn van POPS.

horen? Laat dat dan zien en sluit je aan bij POPS-NL. Het lidmaatschap is maar € 10,00 per jaar. En die mooie POPS-NL badge vindt vast wel een plaats op je springpak. û

De SOS badge.

18 Pops_para.indd 18

In Amerika heeft Pat Moorehead een aantal jaren geleden het initiatief genomen om de skydivers van boven de 60 jaar te verenigen. Hij richtte de Skydivers Over Sixty op. Geen club met een jaarlijkse contributie. Als je bij de SOS wilt horen, en dat ook aan andere parachutisten wilt laten zien, dan meld je je aan bij Pat Moorehead in Amerika. Je betaalt eenmalig een paar dollars en je krijgt je “levenslange”

Doen dus: aanmelden bij Ton de Kuijer (POPS nummer 11, en secretaris POPS-NL) via tdekuijer@hetnet.nl of bij de voorzitter van POPS-NL: Ronald van Rijn (urron@tiscali.nl) POPS-NL nummer 41 SOS lid nummer 1017

22-02-2008 10:16:08

Door Fabiana Holvast

Beni-Mellal Marokko

Foto: Ron Kramer

van 27 december 2007 – 7 januari 2008 met Airboss

I

“Zeg Fabiana, ik wil je even iets vragen.. ?” hoor ik Ron nog zeggen op de laatste dag.

“Zou jij een stukje voor de SP willen schrijven?”. Ik kon alleen maar een big smile opzetten want natuurlijk wil ik mijn ervaring van deze geweldige vakantie op papier zetten.

I

k ben zelf een aantal jaren terug met de static-line cursus begonnen bij Paracentrum Texel. Een hele ervaring op zich, in mijn eentje de stoute schoenen aangetrokken en doen wat ik altijd al een keer had willen doen.. namelijk uit een vliegtuig springen. Mijn static-line brevet gehaald maar op een of andere manier hield het op, wat heeft geresulteerd in 6 jaar lang niet springen. In 2005 heb ik besloten om toch maar weer de draad op te pakken. Dit heb ik gedaan bij Skydive Anywhere Blauwe Stad te Oostwold. Een stichting met enthousiaste mensen en niet heel erg groot. Na vele static-line sprongen en een

Foto: Ron Kramer

Foto: Ben v.d. Belt

20 airboss_veiligheid.indd 20

paar beginnende vrije val sprongen daar kwam ik rond augustus in de SP de advertentie van Airboss tegen. Een springvakantie in Marokko.

“DOEN” was het enige woord wat door mijn hoofd heen schoot en na enige mailwisseling met Marjon (Kramer) heb ik definitief de knoop doorgehakt en daar sta je dan op 27 december met nog 13 andere springers op Schiphol bepakt om de zon tegemoet te gaan maar vooral om met z’n allen zoveel mogelijk sprongen te gaan maken.

De dropzone is behoorlijk groot en vlak, gelegen aan de voet van het Atlasgebergte. Waarvan je alleen maar kunt bedenken dat het uitzicht grandioos moet zijn op 13.500 Ft.. (en dat is het zeker weten..). Windkracht 1-2, voor onze Nederlandse gebruiken windstil maar voor de Marokkanen storm. Doordat er maar erg weinig wind stond leverde het voor een aantal van onze groep mooie foto’s op van buikschuivers, ja ja ook ik heb er eentje mogen maken. Tja laat ik het zo zeggen, je hangt in de lucht, maakt je gereed voor landen, je gaat flaren en zet je benen zo neer om ze uiteindelijk zo’n beetje onder je lijf vandaan te rennen. (meet the Flintstones). Maar bij een goede landing kreeg je mooi wel een applausje van de toeschouwers buiten de hekken en dat maakt het geheel wel helemaal fantastisch natuurlijk.

Met ieder van onze groep werd in de ochtend afgestemd hoe de cursus zou gaan lopen en met streven dat ieder op deze dag in elk geval een 1ste sprong zou maken.

Zweet stond inmiddels in mijn handen want ik mag wel een paar vrije val sprongen hebben gemaakt, hoger dan 7000 Ft was ik er nog niet uitgesprongen. Doordat

ik eerder al ben gaan vrije vallen mocht de 1ste sprong meteen alleen met Sjon. Dan is het zover.. ik mag.. op het randje te midden van de deuropening, Sjon aankijken en zeggen dat het oké is en gaan….zo snel mogelijk je houding zien te vinden, stabiel (proberen) blijven liggen, hoogtemeter in de gaten houden, instructies opvolgen, practice pulls doen en nog meer vallen en op 5500 Ft openen. Jemig door alle spanning had ik het er benauwd van. De tweede sprong volgde de dag erop en dat was ook wel oké, kon ik eerst even bijkomen van een overweldigende 1ste sprong.

Het intense gevoel van vrijheid kwam meteen weer naar boven terwijl ik wel zo hard naar beneden aan het vallen was. Van ons AFF clubje was ik telkens de eerste die met een nieuwe level mocht beginnen en dat is dan ook best spannend. De 3de sprong was 360 gr. draaien naar links en naar rechts, de 4de sprong 3 keer salto voorwaarts het vliegtuig uit. Dat was nog eens een bijzondere ervaring en als enorme streber wil ik dat soort dingen dan ook meteen goed doen.

Na elke sprong volgde een debriefing, ik kon bijna niet geloven dat de persoon op video in dit geval ik, daar koppeltje duikelend het vliegtuig verlaat, in een woord geweldig. De barrel roll en tracking volgden in de 5de sprong, en wat gaat zo’n tracking hard, je merkt nu al na 5 sprongen dat je meer het gevoel hebt gekregen hoe hard je kunt gaan. Alsof je even flink het gaspedaal intrapt.

Foto: Sjon de Jong

De 6de sprong van het programma was de chute assis, nu al één van mijn favorieten, zittend het vliegtuig uit (alsof je op de bank wilt springen en tegelijk je voeten op tafel wilt leggen) wat eerst een trappelfeest was volgde in relaxed hangen. By the way, deze sprong is prima thuis te oefenen. Buiten de AFF opleiding heb ik in totaal 8 solo sprongen gemaakt. Zo relaxed om er solo uit te springen zonder dat er iemand aan je been of arm hangt (goed bedoeld hoor, Sjon). Buiten het feit dat mijn doel AFF brevet halen was, wilde ik graag met een totaal van 50 sprongen in mijn logboek naar huis. En dat is gelukt! De smaak van het skydiven heb ik nu helemaal te pakken dus nu op naar de 100 sprongen!!!

Ron, Sjon, Jenny, Willem, Ger, Bart, Arjan, Petra, Rob, Rene K., Delicia, John, Lisanne, Rene U., Ben vd B., Tom, Boudewijn, Carmen, Jetze, Ben, Sebastiaan & Fieneke…

BEDANKT voor deze onvergetelijke ervaring en geweldige vakantie!

Mijn motto; Dromen, Durven en vooral Doen!!! û

22-02-2008 10:42:19

Door Sylvia Krijnen, naar het artikel Safety Day 2006 uit Parachutist February ‘06

VEILIG OMHOOG

de sprong vanaf ’t moment dat je het vliegtuig verlaat Check onderstaand nog eens de basics, zodat je in topvorm blijft.

Want vanaf ’t moment dat je het vliegtuig verlaat tot ’t moment dat je landt op de grond is je leven in jóuw handen.

Exit

Openen

Zorg ervoor dat de spot en de exitvolgorde tijdig afgesproken zijn, dit geeft rust en bespaart stress vlak voor exit. Bespreek ook de benodigde separatie tussen verschillende (groepen) springers zodat iedereen weet waar ie aan toe is. Laat ook de piloot weten wat er qua exits gaat gebeuren, zodat deze er rekening mee kan houden.

Als je hoog wilt openen, laat dat dan weten aan de mensen om je heen. Terwijl je opent, kun je trouwens al om je heen kijken waar de rest van de springers is, om zo botsingen te voorkomen. Als je recht op iemand afvliegt, stuur dan weg met je achterste risers. Als je recht op elkaar afvliegt is dat natuurlijk altijd naar rechts.

Breakoff

Onder je koepel

Het doel van een tracking is om zo ver mogelijk weg van de formatie te komen, terwijl je zo min mogelijk hoogte verliest. Verzeker jezelf ervan dat je een juiste houding aanneemt. Track in een rechte lijn tot je vrij bent van anderen of moet openen. Kijk om je heen terwijl je in tracking bent, zo weet je of er niemand bij je in de buurt is. Vergeet niet af te zwaaien.

airboss_veiligheid.indd 21

• weet hoe jouw koepel vliegt en oefen daar ook mee in verschillende weerscondities • weet wat je moet doen als je in een boom of elektriciteitsmast landt, in water, op een gebouw, etc.

• probeer altijd voordat je gaat landen een plek aan te wijzen waar je gaat landen en probeer daar vervolgens ook echt te landen • gebruik elke mogelijkheid om te leren over jouw canopy control skills alsook jouw de capaciteiten en mogelijkheden van je koepel.

Veiligheid

Plan genoeg tijd/hoogte in voor de breakoff, dit in overeenkomst met het ervaringsniveau van de springers. De breakoff hoogte kan varieren naar gelang het ervaringsniveau, grotere groepen, snellere koepels, onbekend landingsterrein, hogere vrijval snelheden en skydive speeltjes (skyboards, tubes, hoepels, vlaggen, rook, etc).

Tracking

Nog een paar tips:

De sprong

Dit is waar het om gaat: the fun part! Maar het is alleen maar fun als het veilig is.

Voordat je omhoog gaat check je natuurlijk altijd de wind, jumprun, etc. Staat in jouw lijstje ook een korte visualisatie van je stuurcircuit?

Dit kan je namelijk goed helpen om een veilige en mooie landing te maken. Enneuh... wat is jouw laagste hoogte voor een alternatieve landingsplek? Onder je koepel zijn er een aantal dingen van belang: • als je open bent en er geen directe gevaren op botsingen zijn (altijd letten op het verkeer om je heen dus) doe je je controlecheck • kijk altijd voor je een draai maakt • maak zo min mogelijk draaien bij veel verkeer • koepels onder je hebben voorrang • niet “voor je beurt naar beneden”, vermijd naar beneden spiralen in andere groepen springers • volg het stuurcircuit (als je twijfelt volg je de eerste springer die gaat landen) • als er geen wind staat, land je in de aangegeven richting. Indien er geen richting is aangegeven, land je in de richting van de eerst gelande springer

Wat te doen als...

Soms, hoe goed je je ook voorbereid, gaan er toch dingen mis. Als je een natuurlijke reactie hebt voor iets dat mis kan gaan, dan ben je een veilige springer. Maar natuurlijke reacties komen alleen door veel te oefenen. En teveel oefenen bestaat niet. Oefen dus regelmatig wat je moet doen bij een malfunctie, botsing, etc. Het kan ooit je leven redden!

(Advertentie)

22-02-2008 10:42:37

CC & C

Colofon ISSN 0921-8017, JAARGANG 37 - NUMMER 1 - MAART 2008 Tweemaandelijkse uitgave van Koninklijke Nederlandse Vereniging van Luchtvaart Afdeling Parachutespringen VERSCHIJNING Eind februari, april, juni, augustus, oktober en december ABONNEMENTEN Gratis voor leden van de afdeling parachutespringen. Losse abonnementen kosten € 30,00 per jaar (vanaf juli € 15,00) en zijn aan te melden door overmaking van dit bedrag op girorekening 68810 van de KNVvL onder vermelding van abonnement SP. REDACTIE Karin Vos (bladmanager), Saskia Zegwaard (fotografie) Martijn Arets, Sylvia Krijnen, Roel Roeloffzen, Mechie Voermans en Christa van Wijk

Clubs & centra aangesloten bij de afdeling parachutespringen van de nederlandse vereniging voor luchtvaart

ART DIRECTION & VORMGEVING Ramses Meering, Michael van Zijl

22 SP01_22_CCC.indd 22

AIRBOSS SKYDIVING

PARACENTRUM ZEELAND BV

 0299-644535  www.airboss.nl  spring@airboss.nl

 0113-612910  www.skydive-zeeland.nl  info@skydive-zeeland.nl

ENPC

PARACHUTISTENVERENIGING BLUE SIDE UP

Eerste Nederlandse Parachutisten Club  0162-518270  www.enpc.nl  info@enpc.nl

CPV

Cadetten Parachutisten Vereniging  076-5416146

SKYDIVE ROTTERDAM THE FLYING DUTCHMEN

 010-4159450  www.skydiverotterdam.com  jump@skydiverotterdam.com

PARACLUB FLEVO

 0320-288569  www.paraclub.nl  secretaris@paraclub.nl

PARACENTRUM EELDE HOOGEVEEN

 050-5791786  www.paracentrumeeldehoogeveen.nl  info@paracentrumeeldehoogeveen.nl

KCT

Korps Commando Troepen  076-5274804

PCMN

Parachutistencentrum Midden Nederland  035-5771849  www.pcmn.nl  info@pcmn.nl

Foto: van Eli Bolotin

 0222-311324  www.bluesideup.nl  info@bluesideup.nl

ADVERTENTIES e-mail: sportparachutistadvertising@gmail.com DRUK Den Haag Media Groep, Rijswijk

KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENIGING VOOR LUCHTVAART AFDELING PARACHUTESPRINGEN

PARACENTRUM TEXEL BV

BESTUUR Adwin Beerendonk (vz), Peter Smit (penningmeester), Simon Woerlee, Henny Wiggers, Harm van de Gevel

VPCT

HOOFD BUREAU PARACHUTESPRINGEN Ronald Overdijk Jozef Israëlsplein 8, 2596 AS Den Haag, telefoon 070-3143600, fax 070-3243900, e-mail knvvlpa@xs4all.nl, website www.parachute.nl.

 0222-311464  www.paracentrumtexel.nl  info@paracentrumtexel.nl

Vereniging Parachutisten Centrum Teuge Zie Nationaal Parachutisten Centrum Teuge

STICHTING NATIONAAL PARACHUTISTEN CENTRUM TEUGE

 055-3231604  www.paracentrumteuge.nl  info@paracentrumteuge.nl

STICHTING SKYDIVE ANYWHERE

 06-22248580  www.skydiveanywhere.nl  info@skydiveanywhere.nl

POPS-NL

Parachutists Over Phorty Society Nederland  0486-473044

LIDMAATSCHAP Alle leden € 102,50 per jaar, het inschrijfgeld is bij aanmelding € 12,00.

FAI-licentie is bij lidmaatschap te bestellen, kosten € 5. Aanmeldingen te richten aan de Ledenadministratie, tel: 070-3143611.

Artikelen, reportages, brieven en beeldmateriaal over parachutespringen zijn altijd welkom.

Materiaal wordt niet teruggezonden, tenzij op uitdrukkelijk verzoek. Beeldmateriaal moet zijn voorzien van de naam van de maker en/of eigenaar. In geval van beeldmateriaal met copyright dient een schriftelijk toestemming van de maker voor plaatsing in de SP te worden bijgevoegd.

De redactie behoudt het recht alle ingezonden materiaal te corrigeren, zo nodig in te korten of niet te plaatsen. Anonieme brieven worden niet geplaatst. Plaatsing zonder naamsvermelding is op uitdrukkelijk verzoek van de schrijver echter wel mogelijk. De met naam onderschreven artikelen zijn voor verantwoordelijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijd de mening van de redactie weer te geven. De niet met naam onderschreven artikelen komen van de redactie uit en zijn samengesteld aan de hand van informatie uit een of meerdere bronnen. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, microfilm, fotokopie of op welke andere wijze ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redactie.

SUBSCRIPTIONS TO SP FOR A FULL CALENDAR YEAR CAN BE ORDERED

BY PAYMENT OF 33,00 EURO (39 EURO FOR AIRMAIL POSTAGE) BANK: FORTIS BANK ACCOUNT NR.: 64.45.37.434 DESIGNEE: Attn. KNVvL parachuting DESIGNEE ADDRESS: Jozef Israëlsplein 8, 2596 AS, Den Haag, The Netherlands BIC: FTSBNL2R IBAN: NL80 FTSB 0644537434 REASON: “subscription SP”

21-02-2008 21:15:59

100-way Wereldrecord!

De coverfoto is gemaakt door Keith Macbeth, van de 100-way die in november versprongen werd.

In deze SP lees je er uiteraard meer over. Leuk om te vermelden is dat er 7 Nederlanders aan deelgenomen hebben.

De foto op de achterkant is gemaakt door Bruno Brokken.

cover SP mrt 08.indd 2

22-02-2008 09:31:32