SP 2006 35(5)

SportParachutist

5

september 2006

jaargang 35

OFFICIEEL ORGAAN VAN DE AFDELING PARACHUTESPRINGEN KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENIGING VOOR LUCHTVAART SP506 01.indd 1

24-08-2006 23:30:49

All the qualities of modern technology were assembled for the conception of ELECTRA XS This canopy associates the qualifiers of "High performance, reliability, facility and pleasure".

Parachutes de France • 2 rue Denis Papin • Jouy Le Moutier • 95031 Cergy Pontoise Cedex

•

Tél: +33 (0)1 34 32 77 77 • Fax: +33 (0)1 34 32 73 17 • Email: infopdf@zodiac.com • www.parachutes-de-france.com

Non-contractual representation

THE NATURAL STRENGTH OF ENERGY

Van het bestuur, nieuws en belangrijke mededelingen van het bestuur.

Kalender, wanneer gebeurt het?

Springstof.

Themapagina: Openingen!

CC & C.

En verder NKP 2006 op Teuge

NKP 2006 de teams

NKP 2006 prijsuitreiking Punky Fish neemt eerste horden op weg naar Gera!

En dan eindelijk komt er een windtunnel in Nederland… YES! Birdmanmeeting in Cochstedt Whooops goes back to back tijdens skillscamp.

Eerste Nederlandse Skills camp voor individuele springers Tomscat Trophy 2006 Sweden, Stockholm, Swoop & … Sauna “The Sky is the Limit”, colleges met parachutespringen als praktijkervaring Op naar het WK...

En onze petten bleven zitten!

4 5 6 20 38 8 10 13 15 16 18 22 23 24 26 28 32 33 34 35 36 37

The Proper Attitude in Parachuting Is het gras groener bij …

World Wingsuit Boogie and Competition Redacteur op tour, oftwel redactour...

Skydive Lingo:

redactioneel augustus.indd 3

Door karin vos

Petje af!

Dat heb ik geweten... vorig jaar schreef ik een stukje in Springstof over het ontbreken van een stukkie over de NKP... dit jaar was ik er zelf weer bij en ging de teams langs met een inmiddels welbekend invulformulier... met als direct gevolg dat mijn mailbox ontzettend vol kwam te zitten met ingevulde formulieren en bijbehorende foto’s, verslagen en ‘losse foto’s’... een bladmanager kan dus eigenlijk niet met vakantie... ik was dan ook erg blij dat ik op een camping even kon internetten zodat ik de mailbox snel kon legen. Waar zou ik toch zijn zonder laptop en draadloos internet...!

Eenmaal thuis kon ik aan het lezen, ordenen en eventueel corrigeren van de kopij en alle bijbehorende zaken. Alleen het downloaden kostte me al een dag! Maar dat mag de pret niet drukken want hierdoor ligt er wel weer een mooie dikke SP van 40 pagina’s voor je!

Mijn petje gaat dus af voor iedereen die een bijdrage leverde aan deze SP! Over digitaal verwerken gesproken, we zijn blij met alle kopij, zowel verslagen van versprongen evenementen, informatieve stuk-

redactioneel

inhoud

ken, geinige wetenswaardigheden etc. etc.

Maar, en ik schreef er hier al eerder over, vooral bij de foto’s is het belangrijk dat die goed van kwaliteit is. Een foto kan nog zo mooi zijn maar als die gemaakt is met bv ’t cameraatje in je telefoon, dan kan ik er in de SP niets mee.

Ontzettend veel MB is natuurlijk ook weer niet nodig. Als een foto tussen de 600 kb en de 1 MB zit kan ik ‘m meestal wel gebruiken.

Dit is ook de reden waarom ik bij het verslag van de NKP toch behoorlijk veel foto’s niet heb kunnen plaatsen, gewoonweg omdat 50 KB te weinig is. En ik was nog wel zo blij met alle respons... maar goed, al doende leert men!

Veel plezier met deze zomereditie van onze Sportparachutist!

Coverfoto HENNY WIGGERS

Een trainingssprong, tijdens de NKP, van ToraTora

Inleverdatum kopij + adres

Uiterlijk inleveren op zondag 22 september 2006, op het redactie-kopij-adres: t.a.v. Karin Vos, Laagstraat 27, 5121 ZD, Rijen, e-mail: sportparachutist@12000ft.com. Aanleveren in MS-Word. Later ingeleverde kopij kan

helaas niet meer worden opgenomen in het hierboven aangegeven nummer. Foto’s voorzien van naam, adres en gegevens over de foto zelf: waar, wie, wanneer en door wie gemaakt. Let op dat de tekst niet

vlekt, want dan is de onderliggende foto onbruikbaar! Digitale foto’s bij voorkeur minimaal 300 dpi.

- advertentie -

Sky Girls poseren voor: Borstkanker Vereninging Nederland Heb jij deze unieke Para Pin-up Birthday Calendar nog niet? Er zijn er nog een paar te koop! Kijk snel bij je rigger of centum (The Parachute Case, Paracentrum Texel, Caroline Suits of Erik Chute Store).

Kijk snel bij je rigger of centum (The Parachute Case, Paracentrum Texel, Caroline Suits of Erik Chute Store).De volledige opbrengst van € 10,- gaat naar de Borstkanker Vereniging van Nederland. Wist jij dat één op de negen vrouwen ermee te maken krijgt en dat één op de 200 borstkanker patiënten man is? Kijk voor meer voorlichting en voor meer informatie op:

www.borstkanker.nl

september 2006 SportParachutist

25-08-2006 00:34:04

VAN HET BESTUUR 4

V !

V D ' B a 'Vill DOOR ADWIN BEERENDONK, (VOORZITTER AFDELING PARA)

Als Nederland één van de warmste julimaanden ooit voelt, zit ik op vakantie bij het zwembad dit Bericht Van De Voorzitter met de hand uit te schrijven. Gelukkig zijn in deze SP de waterspetters op de bestuurlijke wetenswaardigheden van de afgelopen periode niet meer merkbaar.

Tijden veranderen. Dus ook in Nederland en ook in de deregulering. Sinds 1 juli is een groot deel van taken en verantwoordelijkheden op het gebied van luchtvaartregelgeving overgegaan naar de provinciale en lokale bestuurders. Die bestuurders hebben ook duidelijk nog moeite met hun nieuwe taak. Zij denken ten onrechte dat luchtvaart alleen milieu betreft. Sinds 1 juli heeft o.a.

Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening echter een veel belangrijkere taak en stem gekregen (“ten koste” van Milieu). De KNVvL gaat momenteel met een soort promotieteam bij enkele provincies op bezoek om hen op de hoogte te brengen van bestuurlijk vernieuwde regelgeving. Wellicht ook zinvol voor clubbesturen om zich te oriënteren op de mogelijkheden van deze nieuwe vorm van deregulering. Denk bijvoorbeeld aan dropzone- beleid.

Al eerder maakte ik melding van de toenemende regelzucht vanuit Brussel/Europa.

Pro-actief optreden en handelen heeft wel-

licht bereikt, dat voor parachutespringen uitzonderingen komen op strikte wetgeving. Dreigende dure investeringen kunnen achterwege blijven voor onderhoud in materiaal en collision-preventie in vliegtuigen. Het afwentelen van deze dure investeringen in hogere sprongprijzen is daardoor voorlopig van de baan. Daardoor blijft parachutespringen vooralsnog weer leuk en betaalbaar.

Inmiddels is de afdeling ook begonnen met de ontwikkeling en formulering van een Strategisch Marketing Plan (SMP).

NOC/NSF stelt kennis beschikbaar van de opgedane ervaring bij ruim 50 sportbonden. Voor die sportbonden heeft NOC/NSF interne en externe kansen en bedreigingen reeds in kaart gebracht. Doel van het SMP is om inzichtelijk te maken waar de sportbond voor staat en wat zij leden te bieden heeft, hoe leden te behouden en hoe in de toekomst een structurele ledengroei te rea-

liseren. Hoe groter wij als sportbond zijn of worden, hoe serieuzer wij gesprekspartner worden bij subsidieverstrekkers en beleidsmakers. Het NOC/NSF is onder de indruk van de inspanningen die de afdeling tot nu toe heeft ondernomen. Vooralsnog kost de ontwikkeling van het SMP nog kostbare tijd van de vrijwilligers die zich er mee bezighouden. Financiële kosten komen er in het geheel niet voor de afdeling. Persoonlijk was ik aanvankelijk terughoudend over het SMP, maar inmiddels zie ik wel degelijk de kansen en mogelijkheden. Het SMP kan op termijn zelf worden toegepast op clubniveau.

Hoewel we er nog lang niet zijn, ben ik persoonlijk van mening dat we de goede richting op gaan. Alle hulp is en blijft meer dan welkom.

Hastalapasta. Tot de volgende BVDV.

SportParachutist september 2006

SP506 04_05.indd 4

25-08-2006 00:01:36

Sty

le

Wi ng sui t PA en RTY ov !!! eri B ge OO n G IE

f

PA &

le Sty

Sk ysu r

Fre e

Ca no py For ma tio Ca n no py Pil oti ng For ma tio nS ky div Fre ing e Fl y Evenement

september o6

KALENDER

Datum

september, 2-3

Big Way sequentials, Blue Side Up, Texel

september, 2-3

Canopy control cursus, alle niveau’s, Blue Side Up, Texel

september, 8-10

European Skydiving League (Finale), Spa (België)

september, 9-10

CF Formaties, Nationaal ParaCentrum Teuge, Aanmelden via r.a.meijer@xmsnet.nl

september, 9-10

FreeFly invitationals + coaching, Blue Side Up, Texel

september , 9-17

Sylt Birdman Boogie, exit boven Noordzee, landen op het strand www.seventhsky. de

september, 15-17

FS10 speedstar, Blue Side Up, Texel

✗

september, 15-17

10-way Speedstar, de vernieuwde speedstar, Paracentrum Texel, Texel

✗

september, 15-17

Open Clubkampioenschappen PA, ENPC, Seppe 15e inspringen, 16-17 wedstrijd

september, 20-22

Texel - 100 Way ! Blue Side Up, Texel, www.texel100.nl

september, 21-24

Cloud 9 Benelux Freefly Record, Blue Side Up, Texel, www.c9freefly.com

september, 23-24

Birdman weekend, Nationaal ParaCentrum Teuge

september, 23-24

FS8 skills camp, 2+6 (2 coaches), gratis camera, Blue Side Up, Texel

✗

september, 23-26

Airspeed Challenge Warmup, Skydive Empuriabrava, www.skydiveempuriabrava. com

✗

september, 23 oktober, 1

Go Vertical Autumn edition, 15.000 ft, Skydive Empuriabrava, Spanje www. skydiveempuriabrava.com

september, 27 oktober, 1

Airspeed Challenge, Deelname op uitnodiging, Skydive Empuriabrava, www. skydiveempuriabrava.com

september, 28 oktober, 1

Freefly workshop 2, door Babylon,Skydive Empuriabrava, www.skydiveempuriabrava.com

september, 30

I opleiding

september, 30 oktober, 1

3way funny meet, FS meets FF, 1 FS + 1 FF + 1 camera, Blue Side Up, Texel

✗

oktober, 7-8

Big Way sequentials, Blue Side Up, Texel

✗

oktober, 7-8

European Swoop Tour, ENPC, Seppe, www.euroswoop.com

oktober, 7-8

Airboss FreeFly event met ToraTora, Lille, Frankrijk

oktober, 14

I opleiding

oktober, 14-15

FS8 skills camp, 2+6 (2 coaches), gratis camera, Blue Side Up, Texel

oktober, 21-22

Canopy control cursus, alle niveau’s,Blue Side Up, Texel

oktober, 28

Nachtsprongen & SlotFeest, Nationaal ParaCentrum Teuge

oktober, 28

I opleiding

✗

oktober, 28-29

Open Huis The Parachute Case, www.parachutecase.nl

✗

oktober, 28-29

Stunning Finals, Blue Side Up, Texel

✗

november, 11

I opleiding

✗

november 25

I opleiding

✗

november 25

Examen C brevet

✗

december, 23 januari, 1

X-mas Boogie, Skydive Empuriabrava, Spanje www.skydiveempuriabrava.com

✗

december, 27 januari, 20

Airboss Skydiving Adventure Marocco, coaching door ToraTora

✗ ✗ ✗ ✗ ✗ ✗

✗ ✗ ✗ ✗

✗

✗

✗

✗ ✗

✗

naseizoen o6

✗ ✗ ✗ ✗ ✗ ✗

✗

✗

september 2006 SportParachutist

SP506 04_05.indd 5

5

25-08-2006 00:02:33

BVR en BR

Iedere twee jaar worden het BVR en het BR onder de loep gelegd en wordt er gekeken of er artikelen in staan die gewijzigd moeten worden. De EC/TC zou graag van de leden van de KNVvL afdeling para horen of zij tips of suggesties hebben met betrekking tot de herziening van het BVR/BR. Mochten er dus artikelen zijn waar je het niet mee eens bent of mis je nog bepaalde onderwerpen, laat het dan voor uiterlijk 22 september 2006 weten. Je kunt op- of aanmerkingen, maar natuurlijk ook vragen opsturen of mailen naar HBP (HBP@parachute.nl). Ook kun je een bericht achterlaten op het forum van parachute.nl. Let wel op dat je het juiste forum gebruikt, alleen artikelen die op parachute.nl geplaatst worden, worden gebruikt.

Rectifcatie:...

7RAPS EN TAL VAN RESERVE PROCEDURES $EZE TITEL GEEFT AAN HOE ER EEN AANTAL JAREN GELEDEN OVER #& GEDACHT WERD !NNO WETEN WE DAT #& EEN DISCIPLINE IS DIE NIET MEER RISICO´S MET ZICH MEE BRENGT DAN ANDERE DISCIPLINES BINNEN HET PARACHUTESPRINGEN

(ET IS NATUURLIJK WEL LASTIG TE BEGRIJPEN DAT JE NA DE EXIT ELKAAR BEWUST ZO SNEL MOGELIJK OPZOEKT EN VERVOLGENS MET JE BENEN IN ANDERMANS LIJNEN GAAT INHAKEN 7ANNEER DIT GEKNOOP DAN BEKROOND WORDT MET EEN RESERVE PROCEDURE DAN ZAL JE HET ER ZELF WEL NAAR GEMAAKT HEBBEN TOCH *E HEBT IMMERS VANAF HET BEGIN VAN JE OPLEI DING GELEERD OM ELKAAR JUIST NIET OP TE ZOEKEN EN VOLDOENDE SEPARA TIE TE HOUDEN %CHTER WANNEER JE BIJ DEZE DISCIPLINE DE JUISTE INSTRUCTIE HEBT GEKRE GEN HET GESCHIKTE MATERIAAL GEBRUIKT EN ENTHOUSIASTE GEOEFENDE MEDESPRINGERS HEBT GEVONDEN DAN KAN HET GAAN BEGINNEN WAY SEQUENTIAL WAY SEQUENTIAL WAY ROTATIE WAY SPEED EN BIG WAYS OF GEWOON FUN %N JA¨ WAAR GEWERKT WORDT VALLEN SPAANDERS 6AAK NOEMEN WE DAT WRAPS FUNNELS OF ENTANGLEMENTS $E MENINGEN ZIJN VERDEELD OVER WAT ER ONDER EEN WRAP WORDT VER STAAN 6OOR MIJ IS EEN WRAP DAT ER OF MEERDERE SPRINGERS VERSTREN GELD ZIJN IN ELKAARS CHUTE LIJNEN EN DAT ER MINSTENS OF MEERDERE RESERVEPROCEDURES GEMAAKT MOETEN WORDEN OM HET PROBLEEM OP TE LOSSEN 7ANNEER OF MEERDERE SPRINGERS VERSTRENGELD ZIJN EN DEZE UITEIN DELIJK SPONTAAN WEER UIT ELKAAR RAKEN DAN NOEM IK DIT OOK WEL EEN FUNNEL $IT STUKJE IS GEEN HANDLEIDING MAAR EEN TOELICHTING OP HET FENO MEEN 72!03

+OMEN WRAPS VEEL VOOR

)K VIND DAT HET REUZE MEE VALT WANNEER IK PUUR NAAR MEZELF KIJK )K HEB ONGEVEER #& SPRONGEN EN ZIT JAAR IN DE SPORT .ATUURLIJK ZIJN ER DE ZOGENAAMDE ¹CLOSE CALLS² GEWEEST -AAR DE MEESTE FUNNEL TJES WORDEN GEDISCIPLINEERD OPGELOST EN HIER KOMEN GEEN RESERVES AAN TE PAS 6ORIG JAAR HEB IK VOOR HET EERST MIJN HOOFDCHUTE MOETEN AFGOOIEN TEN GEVOLGE VAN EEN WRAP $AT VALT TOCH MEE

7AT OF MEESTAL WIE VEROORZAAKT NU EEN 7RAP /ORZAKEN VAN WRAPS KUNNEN ZIJN

Ăż

(ET ONDER EEN VERKEERDE HOEK AANDOCKEN IN COMBINATIE MET EEN VERKEERDE SNELHEID VAN EEN SPRINGER DIE AANDOCKED DIT IS MET EEN WAY FORMATIE AL MOGELIJK

Ăż

7ANEER EEN GROTE FORMATIE NIET GOED IS UITGEBALANCEERD "V AAN DE RECHTERKANT VAN DE FORMATIE WORDT SNELLER OPGEBOUWD DAN AAN DE LINKERKANT

Ăż

7ANNEER ER GROTE VERSCHILLEN IN WINGLOAD AANWEZIG ZIJN IN DE FORMATIE #HUTES KUNNEN DAN GAAN FLOATEN %R ONTSTAAN SPAN NINGSVERSCHILLEN IN DE FORMATIE DE BOEL VLIEGT NIET MEER EN DE ZAAK KAN DAN IN ELKAAR VALLEN

EW TO 7ORLD 4EAM HOLD ON TIGHT

3PORT0ARACHUTIST JULI

SP406 18_20B.indd 18

JULI 3PORT0ARACHUTIST

22-06-2006 10:27:14

SP406 18_20B.indd 19

22-06-2006 10:30:50

door HBP

Kerstkaartfotowedstrijd

Op het moment van schrijven van dit stuk vallen de mussen nog dood van het dak; op het moment dat je dit aan het lezen bent is het seizoen nog niet afgelopen en is Kerst al helemaal niet iets waar je mee bezig bent (uitzonderingen daargelaten). Toch willen wij jullie even attenderen op de Kerst fotowedstrijd. Voor onze Kerstkaart zijn we weer op zoek naar mooie foto’s met een Kerstachtig tintje. De winnaar ontvangt 10 kaarten met zijn eigen foto en een mooie prijs. De reglementen zijn hetzelfde als die van de wedstrijd op parachute. nl, dus die zal ik hier niet nog een keer publiceren.

We hopen weer op mooie, leuke, grappige en/of aangename foto’s!

Paraspinsels van Freeq

door HBP

Achterste risers

De foto’s bij het stuk van Eward Slot over wraps zijn van Gustavo Cabana. $//2 %7!2$ 3,/4

door freeq

Foto: Saskia Zegwaard

springstof

'07

door HBP

Nieuw op Parachute.nl

De leerstof A en B brevet is nu volledig te downloaden vanaf de site. Voorheen bevatte deze versie geen illustraties, maar die zijn nu toegevoegd. Verder is het Springtechnische jaarverslag van 2005 in .pdf formaat op de site geplaatst.

Geboren!

Karlijn Hoornweg heeft een lief klein zusje gekregen op 28 juni 2006. Ze heet Elise.

Wie op de NKP was, heeft haar al kunnen aanschouwen! Trotse ouders zijn Marc en Daphne Hoornweg.

JP Venmans werd op 30 juni 2006 de trotse vader van dochter Blue.

door de red actie

Nieuwe voorzitter PCEH

Ben Wojtas, Boonackers 60 7824 PX Emmen, 0591-675164 wojta006@planet.nl

Een wonder, echt een wonder. Het duurt even voor je het door hebt en voor dat je hoofd zegt dat je het kunt, maar als je je achterste risers gebruikt ‌ blijkt het eigenlijk helemaal niet zo moeilijk te zijn als dat je dacht dat het was.

Al een tijdje leg ik mijn handen wel op mijn achterste risers, maar echt gebruiken ‌ niet dus. Wel, boven de 2000 ft als ik aan het oefenen ben. En ja, dan voel ik het effect ook. Je neemt niet in vaart af, je zet je snelheid horizontaal voort en blijft langer evenwijdig aan de grond vliegen.

In Zweden (waar ik een week swoopcoaching heb gehad) kreeg ik ook te horen dat het iets is wat tussen mijn oren zat.

Als je boven goed genoeg oefent en het daar lukt, waarom probeer je het dan niet voorzichtig ook op de grond. “OkĂŠ, ga ik bij de volgende sprong doenâ€? .. na de volgende sprong: “Nee, echt, bij de volgende sprong ga ik het ECHT doen.â€? Afijn, 20 sprongen later op het kamp ‌ nog niet gedaan. Er zat een stemmetje in mijn hoofd dat zei: “Nee, niet doen, gevaarlijk, gaat je niet lukken!â€?

Nou, dat stemmetje heb ik een aantal weekenden geleden maar eens flink tegengesproken. Na een langzame ochtend ga ik uiteindelijk mee het vliegtuig in. Landingsterrein bekeken, parcours in mijn hoofd gevlogen en hup eruit! OkĂŠ, ik kom niet uit waar ik uit wil komen, maar ik kom wel mooi uit om over het hele veld te vliegen. Weinig wind, dus lekker (grond)snelheid opbouwen. Ik kom in mijn swoop iets te hoog uit, maar ineens zegt een ander (waarschijnlijk positief) stemmetje: “Probeer nu, nu kun je het mooi eens even proberen!â€? En ja hoor, ik raak ze dit keer niet alleen aan, maar ik geef er wat druk op en duw ze uit elkaar. In eens ‌‌. Pwiew ‌. vlieg ik rechtdoor en stop ik mijn snelheid eens voor de verandering niet met mijn stuurtoggels!

Ondanks dat de swoop niet super was, was ik wel tevreden.

Tevreden? Ik was uitzinnig (wat menig para op de dropzone wel heeft gehoord), want ik had ein-de-lijk mijn achterste risers gebruikt. Nu de vraag of ik die dus in de toekomst ook ga gebruiken. “It’s a small step for Goeroe’s, but a giant step for a Swoop Chick�

SportParachutist september 2006

springstof opzet.indd 6

24-08-2006 23:12:44

Opgelet!!!... door

de red actie

Dit setje is omstreeks oktober 2005 gestolen… reacties naar Pim Pennock (pim@carolinesuits.com)alsjeblieft.

De bag is ook zwart met een paarse afwerking. De handels zijn paars, geel en groen.

Main: Cayenne 150 oranje met blauwe letters TEVA erop gezet.

Reserve: Transfair met het serienummer DK025 B. Fabrikagedatum 19-01-1995 door Parachute de France. Bijzonderheden: <77kg 130knts.

Cypres: 2040BB6362CF22 2x, versie Expert feet. Bouwjaar 11-1999, Prod Batch: 336.8.

Date of next maintenance: earliest 08/2007, latest 02-2008. Last battery change: 03/2002 is doorgestreept en 04-05 van gemaakt met handtekening.

door HBP

door HBP

Harnas: Atom 32-0012, zwart met paarse afwerking. Serienummer: EA 058. Fabrikagedatum: 18-01-1995 door Parachute de France.

De pilot is rose (throw away, met plastic (groene) pull.

Data om te noteren 30 september I-opleiding 14 oktober I-opleiding 28 oktober I-opleiding 11 november I-opleiding 25 november I-opleiding 25 november C en D-brevet

examens

C-examens

De volgende examens voor het C/D brevet zullen plaatsvinden op 25 november. Als je hieraan deel wilt nemen, geef je dan op bij HBP (HBP@parachute.nl of 070-3143600).

Rectificatie:...

Beterschap

Yoran Bout, Mel Banks, Sjon de Jong en Tom Bakker

In de advertentie van Willy Waaijer assurantiën heeft per ongeluk een verkeerd telefoonnummer gestaan. Als je je wil verzekeren op alle mogelijke gebieden door iemand die weet wat springen is, bel dan met Willy Waaijer: 023-5650873.

Peter aan de 220 volt

foto

André M asu rel

SHOP = OPEN The Parachutecase

Peter Smit Sibinga slaagde in mei voor zijn tandemrating en André maakte deze gedenkwaardige foto van hem.

springstof opzet.indd 7

Shop & Loft Vliegveld Teuge 055 - 323 19 28 info@parachutecase.nl

24-08-2006 23:13:21

e g u e T p o NKP 6 0 20 TEKST & FOTOâ&#x20AC;&#x2122;S

HARM VAN DE GEVEL

Van zondag 2 juli tot en met vrijdag 7 juli zijn op het Nationaal Paracentrum Teuge de nationale kampioenschappen versprongen. In totaal 65 deelnemers in drie disciplines hebben 850 sprongen gemaakt uit de PH-JMP.

Foto: Diana Kuunders

In het beginweekend was Tora Tora de enige deelnemer bij het FF-onderdeel. De ronden werden informeel en in een hoog tempo versprongen. Het doel van Tora Tora was zo hoog mogelijk scoren en uiteraard uitgezonden te worden. De scheidsrechters waren bij de jurering aangenaam verrast en gaven te kennen dat het team nog wel redelijk wat moet schaven aan details maar in de toekomst zeker zou kunnen gaan meespelen op het wereldtoneel. Hieronder de scores.

TORA TORA

R1

R2

T

R3

T

R4

T

R5

T

R6

T

R7

T

4,8

3,5

8,3

5,4

13,7

5,4

19,1

5,2

24,3

5,7

30

5,4

35,4

Bij FS-4 was de uitslag bij de FAI-klasse weinig verrassend, The Project Punky Fish werd wederom met grote afstand 1ste en ging met de 5 Argussen lopen die door de sponsor beschikbaar werden gesteld. Pulse kon , knap genoeg, tot en met ronde 4 Infinity nog bijbenen maar eindigde uiteindelijk toch 8 punten achter het vrouwenteam.

THE PROJECT PUNKY FISH INFINITY

TR

R1

R2

T

R3

T

R4

T

R5

T

R6

T

R7

T

R8

T

R9

T

R10

T

16

16

17

33

15

48

13

61

21

82

24

106

20

126

14

140

13

153

17

170 122

13

12

10

22

9

31

11

42

16

58

17

75

12

87

11

98

11

109

13

PULSE

11

10

12

22

9

31

10

41

14

55

14

69

13

82

10

92

11

103

11

114

ORANGE BLUE

10

8

6

14

7

21

7

28

13

41

9

50

9

59

11

70

9

79

10

89

TURBULENCE

9

9

8

17

7

24

7

31

8

39

8

47

11

58

9

67

7

74

6

80

Bij de intermediates waren de verschillen van begin af aan duidelijk. Mind Your Step was oppermachtig en scoorde zelfs een nieuw Nederlands record met een gemiddelde van 10,4 punten.

8

SportParachutist SportP SportParachutist Parachutist september 2006

SP506 08_13.indd 8

24-08-2006 23:17:16

TR

R1

R2

T

R3

T

R4

T

R5

T

R6

T

R7

T

R8

T

R9

T

R10

T

MIND YOUR STEP 12

10

9

19

7

26

10

36

11

47

9

56

7

63

13

76

19

95

9

104

PIOSCHOP

5

6

7

13

7

20

7

27

6

33

8

41

7

48

9

57

8

65

7

72

ALLES IS RELATIEF 5

8

7

15

8

23

9

32

7

39

8

47

8

55

8

63

11

74

6

80

4NOW

4

2

6

1

7

5

12

4

16

6

22

4

26

3

29

6

35

1

36

6

Whoops en TGV streden om de eer in de Rookies-klasse die gelukkig op het laatste moment nog ingesteld was door de Sportcommissie. Pechvogel Saskia Zegwaard (een CF-achtige opening met dito nekpijn op haar FS-rig) kreeg de 6e Argus die beschikbaar was gesteld.

TR

R1

R2

T

R3

T

R4

T

R5

T

R6

T

R7

T

R8

T

R9

T

R10

T

WHOOOPS

9

4

5

9

5

14

11

25

6

31

7

38

7

45

9

54

7

61

11

72

TGV

4

7

6

13

5

18

5

23

4

27

2

29

6

35

7

42

8

50

6

56

Bij de PA-ers werd het teamklassement zoals te verwachten viel gewonnen door Dutch Connection. De individuele wedstrijd was een stuk spannender.

Paul Gommers jr. begon met een misslag in de trainingsronde en de eerste ronde maar herstelde zich sterk en was tot de slotronde met Bram Lasschuijt jr. verwikkeld in de strijd om de tweede en derde plaats. Ondertussen was het wachten of Hans Vos ook een misser zou moeten incasseren maar hij bleef tot het eind constant; een terechte winnaar dus.

2006 TEAMS TR

R1

R2

R3

R4

R5

R6

R7

R8

R9

R10

DUTCH CONNECTION

7

10

4

9

5

4

6

5

11

7

Totaal 68

ORANGE BLUE

11

47

17

19

15

13

10

7

10

10

159

POPS VERONICA

15

10

17

25

7

25

21

22

10

23

175

TR

R1

R2

T

R3

T

R4

T

R5

T

R6

T

R7

T

R8

T

R9

T

R10

T

HANS VOS

1

0

1

1

1

2

0

2

1

3

0

3

1

4

3

7

4

11

2

13

PAUL GOMMERS JR.

16

5

1

6

1

7

2

9

3

12

0

12

2

14

0

14

3

17

2

19

BRAM LASSCHUIJT JR.

7

1

4

5

0

5

3

8

5

13

3

16

1

17

0

17

2

19

1

20

ELVI WOLFF

2

3

7

10

1

11

1

12

0

12

5

17

1

18

1

19

4

23

4

27

MICHEL BIZOT

1

1

4

5

3

8

4

12

1

13

1

14

6

20

2

22

5

27

5

HARRY TORSING

3

0

11

2

HAROLD BOEKHOLT

0

0

7

7

6

13

5

5

6

7

20

3

23 18

1

1

24 19

10 2

34 21

32

0

34

2

36

1

37

13

5

JO RUBEN

0

7

2

9

2

11

0

11

0

2

23

14

37

1

38

HENNY WIGGERS

3

5

16

21

3

24

3

27

CAROLA WIESNER

1

1

2

3

5

8

1

9

RENE GRIT

16

5

4

9

2

11

12

23

RIEN VAN DUREN

4

1

16

17

3

20

6

26

16

42

4

46

3

49

0

49

3

52

1

53

TON DE KUIJER

2

3

3

6

8

14

16

30

5

35

4

39

4

43

10

53

0

53

3

56

MARCEL TJON-A-SAM

16

5

16

21

5

26

3

29

3

32

5

37

2

39

5

44

16

60

4

64

FRENK SMIT

4

16

7

23

3

26

7

33

0

33

4

37

9

46

7

53

6

59

16

75

HENK VAN DE MEIJDE

8

5

0

5

6

11

16

27

2

29

16

45

16

61

7

68

2

70

16

86

ROB MAAS

16

16

8

24

13

37

16

53

3

56

16

72

3

75

12

87

3

90

6

96

MARK SCHINDELER

16

12

14

26

16

42

2

44

7

51

10

61

16

77

10

87

6

93

16

109

11

16

27

6

33

6

39

2

41

3

44

6

33

3

36

2

38

2

40

2

42

4

46

16

25

1

26

16

42

2

44

0

44

3

47

0

23

5

28

2

30

16

46

2

48

2

50

Door het overdreven goede weer konden de onderdelen compleet binnen 3 dagen versprongen worden.

Het zorgde er ook voor dat iedereen de gehele dag en avond op het terras en de camping bleef rondhangen en de sfeer ouderwets gezellig werd. De meeste teams maakten weer dankbaar gebruik van de expertise van de coaches uit de Nederlandse FS-4 top die uitgebreid in heel Nederland de TV-pers haalde.

Als de stress te hoog opliep stond Chris Doll klaar met zijn magische massagestoel. Een aardige sfeerimpressie is te zien in ons fotoboek op www.paracentrumteuge.nl Alle teams hebben naast de rugtasjes een dvd met de dagvideo’s ontvangen, als er springers zijn die nog extra exemplaren nodig hebben dan kunnen ze ons even bellen of mailen. Wij willen alle wedstrijddeelnemers bedanken voor jullie komst en hopen dat jullie net als wij op een geslaagde NKP terug kijken.

Het wedstrijdveld geeft echter ook aan dat het huidige concept van de NKP zijn langste tijd gehad heeft.

Er gaan steeds meer geluiden op om de onderdelen weer apart te laten verspringen op afzonderlijke wedstrijden. Dat wordt in ieder een geval een lastige voor de Sportcommissie in 2007.

•

september 2006 SportParachutist

SP506 08_13.indd 9

9

24-08-2006 23:22:44

s m a NKP e De T SAMENGESTELD DOOR

KARIN VOS, MET DANK AAN DE TEAMS

In mijn redactioneel vertelde ik al iets over waarom ik niet alle foto’s hier heb kunnen gebruiken. Maar de ‘opdracht’ was “Zoek of maak drie foto’s waarmee je ‘het verhaal’ van je team en deze NKP vertelt. Dit verhaal kan dus gaan over de voorbereidingen voor deze NKP en/of over de resultaten, belevenissen etc.”

Turbulence

Opnieuw kampten ze met slecht weer tijdens de trainingsweek en uit pure frustratie hebben ze hun geld opgemaakt in de Bedfordtunnel.

Vorig jaar een gemiddelde van 5.1, dit jaar 8.8! Het wordt steeds leuker in de AAAcategorie!

Team Grande Vitesse

Turbulence bestaat sinds 2002, thuisbasis is de PCF, discipline FS Teamleden: Jasper Kremer outside center, Cengo Ulusan inside center, Mark Schindeler point, Yvonne Visser tail, Henk Bootsveld camera

Pioschop

TGV neemt deel aan de Rookie-class.

Team Grande Vitesse bes taat sinds 2005, thuisbasis is Teuge, discipline FS Tea mle den : Jac co Bez eme FS sprongen, point; Frans r, ±27 5 Waa ±325 FS sprongen, outside nders, Vincent de Jong, ±300 FS center; sprongen, tail; Alfred Koster, ±575 FS sprongen, inside center; Saskia Zeg waa FS-video sprongen, camera rd, ±100

Ontstaan tijdens de springweek van Paraclub Flevo in 2001 uit de instructiegroep van de Cadetten Parachutisten Vereniging.

Gezien de ‘beschikbaarheidsuitdagingen’ in 5 jaar rustig groeiend naar het Intermediate-niveau.

Voor seizoen 2006 door uitzendingen en blessures versterkt met 3 invallers, resulterend in een 3e plaats op de NKP 2006!

Wie is wie? De anderen zijn daar!

Pioschop bestaat sinds 2001, thuisbasis is de PCF/CPV, discipline FS Teamleden (originele bezetting): Martijn Moorrees (Inside-Center); Teun Giljamse (Outside-Center); Olaf Brink (Point); Martijn Maathuis (Tail); Dennis Zijp (Camera).

Teamleden NKP 2006-bezetting: Jaap Keuter (Inside-Center); Teun Giljamse (Outside-Center); Martijn Maathuis (Tail), Peter Tak (Alle slots), Dennis Zijp (Camera),

Mind your step

s: Januari Mind your step bestaat sind am, disciterd Rot is is sbas 2006, thui pline FS , inside Teamleden: Raymon Barbier sprongen; centre en ongeveer 950 eveer 800 Astrid Baars, tail en ong g, out side spr ong en; Ruu d de Jon sprongen; . centre en ongeveer 1200 veer 900 onge en t poin jn, Klei Sandra era en cam l, Hee van Alex n; spronge de Jong, ongeveer 1300 sprongen; Arie ngen. camera en ongeveer 2300 spro

glaasje Baileys op Met ‘snel’ gekapt haar en een Goed voor een prijs! ld. idde gem 10,4 we en scor Ben ik in beeld?!

Orange Blue Teamleden: Harold Boekholt, Rien van Duren, Marcel Tjon-a-sam, Rob Maas, voor deze NKP Henny Wiggers (camera) Van Orange Blue zijn geen nadere gegevens bij de redactie binnengekomen. Disciplines FS en PA.

10 SportParachutist september 2006

SP506 08_13.indd 10

24-08-2006 23:23:41

Tot volgend jaar!

Alles Is Relatief ( A.I.R.) bestaat sinds het najaar van , thuisbasissen zijn Hilversum en Rotterdam, discipline FS Teamleden: Bart Jansen (teamcaptain, inside center) 370 sprongen totaal, +200 FS; Ellen Wagemaker (tail) 800 sprongen totaal, waarvan ? FS; Ronald van Manen (outside center) 470 sprongen totaal, +250 FS; Paul van Markus (point) 370 sprongen totaal, +200 FS ; Marc Noels alias Skywolf (videoot) 1300 sprongen totaal

Alles Is Relatief Pulse Van Pulse zijn geen nadere gegevens bij de redactie binnengekomen. Discipline FS.

Ellen en Paul sprongen vorig jaar nog in Double Trouble dat de Dutch Handicap Trophee mee naar Rotterdam bracht. Ronald en ikzelf waren actief in rookieteam Bijna, dat net als Double Trouble ook de ESL heeft mee mogen doen in 2005. Beide teams splitsten op en toevallig bleken niet alleen de persoonlijkheden leuk bij elkaar te passen, maar ook de plaatsen die iedereen in het team innam. Na wat teambuildende activiteiten waaronder deelname aan een tunnelwedstrijd in Parijs in februari van dit jaar zijn we begonnen met trainen.

Leuk detail; in Parijs wonnen we van de heersend Europees kampioen Hayabusa, met karten weliswaar maar als je dat er niet bij zegt klinkt ‘t best leuk.

Na 6 hele trainingsprongen uit de rechterdeur van de JFD deden we mee aan de DHC Teuge (winnaar creeperwedstrijd!!!), en de Tomscat trophy. Daar werden we tot onze eigen verbazing 2e met een gemiddelde van 7.2, erg tof zeker omdat we elkaar pas kenden sinds november 2005 en Ronald en ikzelf in de rookie klasse nooit verder waren gekomen dan een 5.3 gemiddeld.

Na nog een training op Zwartberg, de thuisdropzone van onze geweldig enthousiaste Belgische videoot Marc, met 4 serieuze trainingssprongen vertrokken we richting Teuge. Daar vonden we onszelf na dag 1 alweer terug op de 2e plek met een gemiddelde van 8 en slechts 4 punten achterstand op Mind Your Step. Die achterstand werd door geweldige sprongen van Mind Your Step wel een stuk groter in ronde 5 t/m 10, maar we behielden onze 2e plaats en het flink verbeterde gemiddelde van 8.0! Ook kregen we nog een leuke rejump aangeboden door een losse springer die enige verwarring teweeg bracht bij de exit (unipod) van ronde 5 door gezellig tussen de formatie in te kruipen om even mee te spotten. Je moet alles een keer gedaan hebben, zeg ik.

Voor ons dus een supertof verlopen NKP, ook met de bakindeling hadden we het getroffen daar we vaak met Pulse-pulse-pulse werden ingedeeld. (de kinderbak). Het enige nadeel van de week was dat ie was afgelopen en het nazoemen van een lief klein konijntje met een vliegje op z’n neus in mijn hoofd.

Dutch Connection

Waarom deden we ook al weer aan twee disciplines mee…

Wáár zette ik nou mijn voet neer….?!

Dut ch Con nec tion best aat sind s 1977 en heeft geen vaste drop zone als thui sbasi s. Disc iplin e PA Tea mle den : Bra m Lass chui jt, Mic hel Bizot, René Grit, Paul Gommers Jr en Hans Vos.

POPS

POPS: het blijft gezelligheid met een knipoog naar de wedstrijd!

t Door het wegvallen van Geer Fredrix dit voorjaar viel het nog niet mee om een compleet r team neer te zett en maa ’ doordat Michel Bizot zijn ‘oude e plekkie nog wel een keer wild bemannen en René al terug was van zijn uitzending kwam het toch nog goed.

Toch nog 3e teamprijs!

POPS VERONICA bestaat sinds 1995 en de thuisbasis is Teuge Teamleden: Henk van der Meijde, 1300+ sprongen; Ton de Kuijer 2200+ sprongen; Jo Ruben 1800+ sprongen; Harry Torsing 1900+ sprongen; Frenk Smit (dit jaar “onze Gerard”) 1250+ sprongen.

september 2006 SportParachutist 11

SP506 08_13.indd 11

24-08-2006 23:24:34

NKP Scheidrechters

Whooops

De scheidsrechtersgroep aan het werk voor het onderdeel PA.Foto’s van Diana Kuunders

Whooops bestaat sinds 2004, thuisbasis is de ENPC. Teamleden: Erwin en Mechie van der Schaaf, Isabella Terpstra, Leon van Leeuwen en voor deze NKP Eline Feldbrugge (camera). Foto’s zijn van Gerhard Schut.

Infinity Infinity bestaat sinds 2005, thuisbasis is Rotterdam, discipline FS Teamleden:Anja van Stralen (inside center), Ilona de Graaff (point), Irma van der Burg (outside center), Judith Muit (tail) en Ronny Dumay (camera). Foto van Gerhard Schut

Punky Fish Teamleden: Paul Hofstee, Bert Hajee, Johan Wieken, Marc Hoornweg, Alex Egberink, Donard Verveld (camera)Wij hebben geen verdere gegevens over Punky Fish maar elders in deze SP (of vorige) kun je van alles over hen lezen.

Infinity verzorgt al een behoorlijke tijd een column in de SP waarin je hen kunt volgen

4now 4now bestaat sinds begin juli 2006 en is een gelegenheidsteam voor deze NKP. De verschillende leden hebben alle een andere dropzone als thuisbasis.

Teamleden: Petra van Overveld, Richard Hut, Hans Vos, Michel Bizot en Guido Kraft (camera).

Discipline FS maar voor Hans en Michel ook PA.

Een samengeraapt zootje….?

Die daar en dan die daar en die….

Door die paar trainingssprongen afgelopen zaterdag op Seedorf gaat ’t toch behoorlijk soepel!

’t is gewoon hard werken!!!

12 SportParachutist september 2006

SP506 08_13.indd 12

24-08-2006 23:26:09

g n i k i e r t i NKP u s j Pri FOTOâ&#x20AC;&#x2122;S

GERHARD SCHUT

PA teams

De drie deelnemende teams aan PA, links Orange Blue (2e plaats), midden Duch Connection (1e plaats) en rechts Pops Veronica (3e plaats)

Iedereen verzamelde zich in de hangar voor de prijsuitreiking.

Van links naar rechts, Bram Lasschuijt (2e), Hans Vos (1e) en Paul Gommers JR (3e)

PA individueel

De jarige mevrouw Lasschuijt hielp mee de individuele PA-prijzen uit te reiken.

FS Rookie 1e; Whooops!

FS Intermediate 3e; Pioschop

september 2006 SportP SportParachutist Sport Parachutist 13 Parachutist

SP506 08_13.indd 13

24-08-2006 23:28:02

g n i k i e r t i NKP u s j Pri FS Intermediate 2e; AIR

FS Intermediate 1e; Mind your step

FS FAI 3e; Pulse

FS FAI

2e; Infinity

Punky Fish en Infinity gaan Nederland op FS-gebied vertegenwoordigen op de WK.

FS FAI

1e; Punky Fish

14 SportParachutist september 2006

SP506 08_13.indd 14

24-08-2006 23:29:10

door Johan Wieken

foto's

Tjalle den Ouden

Punky Fish

neemt eerste horden op weg naar Gera!

Tomscat

Voor ons was deze loting van een gemiddelde moeilijkheidsgraad, geen echte puntenpakkers, maar ook geen zeer trage ronden. Met uitzondering van ronde twee verliepen de eerste zes sprongen erg lekker, aan het eind van deze dag waren we dan ook zeer blij met een voorlopig gemiddelde van 18,0. De volgende dag betaalden we echter de prijs voor een lange vermoeiende eerste springdag. De sprongen verliepen routinematig, maar de vonken wilden er niet meer vanaf springen. Hoewel we wisten dat deze ronden iets moeilijker waren, hoopten we op een uiteindelijk gemiddelde van 17,5 uit te komen.

Het werd dus 17,0. Een ietwat teleurstellend resultaat, omdat we allemaal het gevoel hebben dat er meer in had gezeten. Dan moesten we maar op de NKP laten zien wat we werkelijk waard zijn.

Trainingen

Ter voorbereiding hebben we vanaf december drie tweewekelijkse trainingsstages gehouden in Deland (USA), hierbij werden zo’n 270 trainingsprongen gemaakt. Tijdens elk van deze stages hebben we ook de nodige windtunneluren gemaakt waarbij dit keer de nadruk vooral lag op het vliegen van B-slots. Hierna volgden twee trainingsweekenden bij BSU met in totaal zo’n 35 sprongen. Na de NKP hebben we eind juli bij BSU in de tropische hitte nog een trainingsweek gehouden van 63 sprongen. Dit alles onder de bezielende leiding van coach Gary Smith.

• • • • • • • • • • •

windstopper fleece GPS-navigatie wandelschoenen sandalen boeken en kaarten thermisch ondergoed bergsportmateriaal kampeeraccessoires tenten wind-, waterdichte jacks en nog veel meer...

NKP

Deze loting lijkt een lastige te zijn, vooral omdat er veel slotswitchers in zaten. Alsof de duivel ermee speelt blijkt er slechts één ronde echt snel te zijn en dat is de “jump off”. Maar goed, we hebben slotswitchers getraind, dus we moeten gewoon even de schouders eronder zetten. De eerste vier ronden verlopen traag en brengen ons naar een voorlopig gemiddelde van 15,3, niet echt wat we voor ogen hadden. Echter, ronde vijf tot en met zeven zijn de snellere ronden, waarop we nu dus de winst moeten zien te pakken. Gelukkig lijkt hier alles op zijn plaats te vallen, de spirit is er, de snelheid is goed en na ronde zeven hebben we ons voorlopig gemiddelde weer naar een 18,0 gebracht. Een hele opluchting, maar nu moeten we dit zien vast te houden. Dat lukt helaas niet helemaal, want na tien ronden staan we wederom op 17,0 gemiddeld. Op zich knap dat we de score van de Tomscat exact weten te kopiëren, maar ook hier hebben we het gevoel dat er meer in moet zitten, wat dat dan ook moge zijn.

Voorbereiding WK

Gelukkig konden we in onze trainingsweek bij BSU nog wat puntjes op de “i” zetten. In de tropische hitte deed de staf van BSU er alles aan om ons zoveel mogelijk trainingssprongen te laten maken, helaas begon de kist wat tegen te sputteren. Een olielekkage met daaropvolgend een onderhoudsbeurt haalde de snelheid uit de training. Toch hebben we na 63 sprongen de overtuiging dat we ons op een aantal punten weer verbeterd hebben. Of het genoeg is moet blijken tijdens het WK. Omdat die bij het lezen van dit artikel al versprongen is, zal daar dus de volgende SP aandacht aan worden besteed.

Een stevige sandaal voor een zachte landing!

20.000 artikelen voor een avontuurlijke vakantie

•

Foto: Ed van Linschoten©

Met het winnen van de Tomscat en de NKP heeft Punky Fish zich gekwalificeerd voor deelname aan het WK in Duitsland welke wordt gehouden van 5 tot en met 11 augustus. Met de winst op beide wedstrijden voldeden we op zich aan de verwachtingen, maar wat het voor ons vooral spannend maakte was de gemiddelde score die we zouden behalen. Dit waren de eerste meetmomenten sinds we in december onze trainingen hebben hervat.

Alkmaar Kanaalkade 53 • Almere Markerkant 10-30 • Amersfoort Kamp 53 • Amsterdam Stadhouderskade 4 • Apeldoorn Stationsstraat 134 • Arnhem Utrechtsestraat 3 • Breda Wilhelminastraat 22 • Den Haag The Globe Waldorpstraat 15 • Eindhoven Leenderweg 202 • Enschede Haaksbergerstraat 116 • Groningen St. Jansstraat 17 • Haarlem Zijlweg 63 Hengelo Brink 120 • Hilversum Havenstraat 16 • Houten Duwboot 22 • Leeuwarden Voorstreek 39 • Leiden Nieuwe Rijn 45 • Nijmegen Marikenstraat 2 • Rotterdam Adm. de Ruyterweg 33 • Steenwijk Woldmeentherand 11 • Tilburg Koningsplein 2 • Utrecht Balijelaan 10 • Antwerpen/Merksem Bredabaan 968 VOOR MEER INFORMATIE WWW.BEVER.NL

punky fish opzet.indd 15

24-08-2006 23:07:49

Y

door Etienne Sch reinemach er en Jasper van d er Meer

En dan eindelijk komt er een windtunnel in Nederland...

Bijschriften van links naar rechts: Etienne en Jasper samen op de foto in Orlando Jasper en Fabian in Bedfords tunnel Etienne en Fabian in Eloy

Gedurende de afgelopen anderhalf jaar hebben wij, respectievelijk vierentwintig en veertien uur aan windtunnel ervaring opgedaan, verdeeld over vijf verschillende tunnels in Amerika en Engeland, met verschillende coaches (en dus verschillende benaderingen en vliegstijlen). Nu er dan eindelijk een tunnel op eigen bodem wordt gebouwd en de gesprekken in de wandelgangen daar vaak vol verwachting over gaan, leek het ons een mooie tijd om eens een artikel te schrijven over de grote verschillen tussen de windtunnels die er nu bestaan.

De tunnels

Er zijn grote verschillen tussen de tunnels die op dit moment open zijn voor vliegers. De duidelijkste verschillen zijn natuurlijk de grootte van de vliegkamer en de maximale windsnelheid, die beiden op lijken te lopen naarmate de tunnel nieuwer is. De meeste oudere, en ook wat langzamere tunnels, zoals de Skyventure tunnels in Orlando en Perris, hebben een diameter van 12 voet (3.66 meter), de nieuwe Skyventure in Eloy heeft 14 voet (4,27 meter) en Bodyflight Bedford zelfs 16 voet (4,88 meter). (Ook) de windsnelheden zijn met de komst van diverse nieuwe tunnels gestegen tot boven de 160 Mph (257 km per uur). Al merken we wel dat er een verschil kan zitten tussen wat de tunneleigenaren roepen en wat wij voelen. “Die van mij kan t hardst!” lijkt een beetje de trend te zijn, terwijl er volgens ons weinig verschil zit tussen Eloy, Bedford en Milton Keynes (Airkix, een 12 voet tunnel van Skyventure in Engeland). Ongeveer dezelfde windsnelheid die Indoor Skydive Roosendaal zal krijgen. Om een beeld hiervan te geven: al deze nieuwere tunnels zijn snel genoeg om statisch headdown in te leren vliegen met een strak pak aan. Een verschil is wel dat de lucht in Eloy niet gekoeld wordt en

de snelheid daardoor bij warm weer daalt. En het kan nog wel eens goed warm zijn in de woestijn…

Een ander groot verschil is de variatie in snelheid op verschillende plekken in de vliegkamer. Het Skyventure-concept werkt net als de Aerokarttunnel in Parijs als een soort omgekeerde trechter.

De lucht die wordt aangezogen of -geblazen komt door een steeds smaller wordende buis waardoor de lucht steeds harder moet gaan stromen (denk maar aan een tuinslang die je aan het einde bijna dicht drukt, het water spuit er dan met veel meer snelheid uit) tot het uiteindelijk de diameter (en snelheid) van de vliegkamer bereikt. Naar boven toe wordt de ruimte wijder waardoor de snelheid weer afneemt.

In vrijeval wordt je valsnelheid bepaald door je lichaamsoppervlakte. Als je je groter maakt ga je langzamer vallen. Maar, als de luchtsnelheid afneemt naarmate je hoger in de windtunnel komt, zoals in het hierboven beschreven ontwerp, dan blijf je niet stijgen als je je groter maakt, maar kom je alleen iets hoger in de tunnel te vliegen.

Hoe meer relatieve wind je vangt, hoe hoger je in de tunnel komt, totdat je bovenin in een soort ‘dode ruimte’ terecht komt waarin er niet genoeg windsnelheid meer is om nog verder te stijgen.

Het heeft iets heel speciaals en spannends om in dat bovenste gedeelte te vliegen, ook omdat daar vaak veel minder licht is. Je kunt je ook wel voorstellen dat er al redelijk wat mensen in de problemen zijn gekomen toen ze bewegingen die ze in zo’n tunnel hadden getraind, in vrije val wilden gaan uitvoeren: daar ontstond steeds te veel verticale separatie. Één van de weinige tunnels die dit verschijnsel niet kent is Bodyflight Bedford. Daar is de windsnelheid overal even groot, met onder en boven een stalen net. Daardoor vliegt deze tunnel alsof ze een cilinder van 6 bij 8 meter uit de vrije val

hebben geknipt en in een kamer hebben gestopt.

Een fantastische ervaring, mede omdat hij zo ontzettend groot is. Alleen voor de jongens van Skyventure wel even wennen dat ze ook moeten afremmen (lees: versnellen) als ze het bovenste net op zich af zien komen.

Airkix in Milton Keynes werkt, net als Bodyflight Bedford en straks Indoor Skydive Roosendaal, met een gesloten circuit. Dat wil zeggen dat de lucht gecirculeerd wordt en dus niet iedere molecuul opnieuw op snelheid gebracht hoeft te worden.

Ze kunnen zo met minder krachtige motoren een hogere snelheid bereiken. Veel energie spaart het helaas niet uit want door alle luchtwrijving die er ontstaat wordt de lucht snel heet. Onder de vliegkamer staan grote lamellen waar koelwater doorheen stroomt om de lucht die erlangs komt te koelen en deze apparaten vreten stroom. Vaak nog meer dan de motor. Een voordeel is wel dat de temperatuur en snelheid niet of nauwelijks worden beïnvloed door de buitentemperatuur.

Ook de luchtvochtigheid niet, wat erg aangenaam is als het regent bijvoorbeeld.

Airkix is een behoorlijk snelle tunnel maar erg klein (12 voet). Wat het een bijzondere tunnel maakt is het ontwerp gecombineerd met de locatie. De vliegkamer is helemaal doorzichtig met een ruimte eromheen voor toeschouwers. Ook die is weer omringd door glas waardoor zonlicht direct naar binnen valt. Vergelijkbaar met het ontwerp van Eloy. Veel licht dus en je kunt als buitenstaander letterlijk alles voor je ogen zien gebeuren. Dit is ook het succes van de tunnel, die midden in een groot toeristisch winkel- en sportcentrum staat. Een uur bij Bedford vandaan maar door de verschillende doelgroepen hebben beide tunnels eerder profijt dan last van elkaar.

Een nadeel dat we hebben ondervonden bij de verschillende Skyventure-tunnels is dat het

16 SportParachutist september 2006

windtunnelopzet.indd 16

24-08-2006 23:50:11

Yes!

.

Amerikaanse bedrijf alles met regeltjes heeft dichtgetimmerd. Je mag bepaalde posities of bewegingen niet leren als de betreffende marshall daar niet voor is opgeleid. Zelfs als de coach dat wel kan. (De marshall is een persoon in dienst van de tunnel die altijd in de deur of in de vliegkamer aanwezig is om toe te zien op de veiligheid, een coach zoek en betaal je zelf om jou iets te leren). Dat betekent dat je na een bepaalde periode stagneert. Zonde van je geld dus, als je net een paar uur hebt gekocht!

Tot slot het volgende:

Wij zijn zelf geboren als freeflyers. Het freeflyen dat destijds bekend stond als “alles behalve plat op je buik naar beneden vallen” maar al snel bleek neer te komen op een aantal head-up en headdown posities (met variaties als carven, flocken en Atmonauti). Tracking hoorde er eigenlijk ook niet echt bij want tracking was tracking en geen freefly. Althans, in onze ervaring. Freefly was net zo ingekaderd en dus net zo min free als RW. In onze springomgeving. Tot we naar het buitenland gingen en er achter kwamen dat er mensen zijn die dat heel anders doen. Mensen die freefly de betekenis van het woord geven. Niet alles behalve plat, maar gewoon alles. Vliegen met je lichaam in iedere willekeurige houding. Free. Dit opende een hele nieuwe wereld voor ons, met nieuwe dimensies en heel veel nieuwe mogelijkheden en dingen om te leren. Olav Zipser liet Jasper voor het eerst op zijn buik vliegen en met mensen als Ippo Fabbi en de jongens van Babylon ging iedere sprong aanvoelen als een soort straaljagervlucht.

Toen gingen we de tunnel in om te freeflyen en kwamen we tot een soortgelijke conclusie.

Freeflyen konden we al en we wilden vooral het leerproces versnellen. Freeflyposities en -bewegingen perfectioneren in een fantastische leerom-

windtunnelopzet.indd 17

geving. Dat is zeker gelukt maar ook leerden we iets anders: tunnelflight.

Vliegen in een windtunnel heeft natuurlijk gelijkenissen met een vrije val, maar ook verschillen (denk aan een stalen net onder (en soms boven) je, een fysieke wand (een grens en een referentie), deuren in die wand, de windsnelheid die zich niet aanpast aan jouw houding maar andersom, de windsnelheid die (langzaam) aangepast kan worden naar je eigen wens, een maximum windsnelheid en (in sommige gevallen) afname van de windsnelheid hoger in de tunnel. Je kunt deze verschillen zien als een nadeel omdat je niet alles uit de vrije val zomaar in de tunnel kunt oefenen maar je kunt van deze verschillen ook gebruik maken en hierdoor het vliegen (wederom) hele nieuwe dimensies geven. Rennen over de muren, de deuren in- en uitvliegen, je vasthouden aan het onder- of het bovennet, alleen of met velen iedere centimeter van de tunnel benutten door er keihard in rond te vliegen, bewegingen langzaam en gecontroleerd leren uitvoeren op hele lage windsnelheden, lopen over het net, tikkertje spelen, etc. Zoals Paul (de eigenaar van Bodyflight Bedford) zegt over skydiven: “It’s nice, windtunnelflight simulation, but you know, there’s nothing like the real thing…”.

Voor de duidelijkheid: we beweren absoluut niet dat een windtunnel niet helpt als je onderdelen uit de vrije val wilt oefenen. In tegendeel, je leercurve zal omhoog schieten. We zeggen wel dat we tunnelflight zijn gaan zien als een op zichzelf staande sport. Met bovendien een heel erg hoog verslavingsgehalte! Voor de windtunnelkampen die wij zelf dit jaar organiseren, voor zowel het ontwikkelen van bestaande skills als het leren van "tunnelflight" kun je kijken op www.toratora.nl.

Tot ziens in de tunnel!

•

24-08-2006 23:50:56

Birdmanmeeting in Cochstedt door Jarno C ordia

F otoâ&#x20AC;&#x2122;s

door M ark Harris en David Haygar th

18 SportParachutist september 2006

cochstedt opzet.indd 18

24-08-2006 22:57:18

Waar je enkele jaren geleden de mensen met winguits nog onder een steen vandaan moest trekken, begin het ondertussen steeds meer in te burgeren op de verschillende dropzones. En ook qua boogies zijn er steeds meer Birdman specifieke events.

In het Duitse plaatsje Cochstedt zou één van de grootste Birdmanmeetings tot nu toe zijn. Cochstedt is een klein plaatsje in de buurt bij Hannover. Er was ooit de ambitie om hier een mooi internationaal vliegveld neer te gooien, dus werd er druk met bouwen begonnen (op wat voorheen een Russische legerbasis was). Hotels, een 4 km lange start/landingsbaan, een groot terminal-gebouw, verkeerstoren. Het staat er allemaal. Toen bleek er economisch gezien helaas geen behoefte aan een extra internationaal vliegveld. Met als resultaat dat dit mooie vliegveld er al jaren, alles splinternieuw en glimmend, doch ongebruikt bij ligt.

Daar kwam voor deze boogie verandering in. Een Antonov 72 (een groot Russisch vrachtvliegtuig met tailgate deur) een grote feesttent, camping, en een stuk of 300 springers uit heel de wereld veranderen het vliegveld een hele week in één van de grootste dropzones in Duitsland. Gedurende de hele week werden er grote sprongen georganiseerd. De hoeveelheid mensen in wingsuits was ongelofelijk.

Meestal zie je wingsuits op een dropzone (vergeleken met andere diciplines) slechts her en der in het vliegtuig zitten. Maar nu waren het enkele RWers en freeflyers die met 5 a 10 man een load van 60 wingsuiters mochten opvullen.

Als load organisers waren er verschillende grote namen aanwezig.

Rolf Brombach (organisator van de boogie), Jari Kuosma (voorzitter Birdman Inc), Scott Camposs (Birdman organiser en USA rep.).

Vanuit Nederland waren we met 7 man vertegenwoordigd, en ook onze Belgische buren hadden een kleine delegatie richting de heimat laten komen.

Waar bij andere diciplines, zoals freefly en RW, grote formaties gedocked gevlogen kunnen worden, ligt dit bij het Birdmannen een stuk moeilijker. Het vliegen van een formatie is hier meer zoals dit bij vliegtuigen gebeurt. No-contact, met een vooraf bepaalde afstand tussen alle springers. Deze moeten hierbij ook weer rekening houden met burbles, welke naar achter toe uitwaaieren. Van bovenaf in je slot zakken kan dus een behoorlijk turbulente bezigheid zijn. En een springer vooraan in de formatie die uit zijn slot valt zal als het tegenzit een stuk of 8 a 10 man achter hem trakteren op een hap burble.

De gehele week werd er gewerkt aan de opbouw van de formatie, en gaandeweg werd iedereen steeds beter in het rustig naar de formatie vliegen, en het (als je er was) netjes in je slot blijven vliegen.

Qua ervaringsniveau werden de springers zo ingedeeld dat de meest ervaren springers vooraan in de formatie liggen, en de minder ervaren achterin. Dit omdat een kleine bewegingen van de basis, met elke rij verder achterin de formatie, verder en verder uitvergroot wordt, waardoor er een soort ademend effect ontstaat. Hetgeen voor veel

gezwabber, geburble en onrust in de formatie zorgt. Daarom werd er voor de grote sprongen een 2e basis van ervaren springers (met rook-potten) halverwege de formatie neergelegd. De taak van deze 1 of 2 springers is om (ongeacht wat de rijen voor ze doen) strak op de basis te blijven vliegen, zodat de mensen welke van achterop komen ook een stabiele formatie hebben om in aan te sluiten.

Tevens fungeren deze springers als een soort omgekeerde trackingleaders (zoals dit in grote RW sprongen gebruikelijk is). Vanuit het vliegtuig volgen de mensen achterin de formatie deze 2e basis, zodat er bij de opbouw van het voorste deel van de formatie geen trafficissues ontstaan, en mensen kris-kras door elkaar heen gaan vliegen (hetgeen met 120 tot 140 km/h voorwaartse snelheid erg gevaarlijk zou kunnen zijn).

Er werd gedurende de hele boogie (met 2500 ft p/m!) naar 15.000 ft a 16.000 ft gevlogen, en bij enkele uitzondering zelfs naar 18.000 ft. Waar een wingsuit op rond de 40 MPH gevlogen vrij normaal is (verticale snelheid) , zaten de formaties veelal op rond de 60 MPH. Dit zodat het voor iedereen een tempo was wat (indien je er onder schoot) met gemak bij te houden was. Ondanks deze 'snellere' valsnelheid zaten alle sprongen toch dik over de 2 minuten vrijeval-tijd, en was het zowel in de lucht als vanaf de grond (wat we van de vele toeschouwers hoorden) een ontzettend indrukwekkend gezicht.

Er werd op 5000 ft afgezwaaid, waarna er 2000ft tracking (of in dit geval 'meer optimale vlucht') volgde. Hierbij worden neerwaartse snelheden van 30 a 35 mph gehaald, en voorwaartse (grond)snelheden van 150 tot 200 km/h. Tussen de buitenste springers was er veelal meer dan een kilometer seperatie. En er zijn de hele week dan ook geen incidenten geweest.

Naast de formatie-sprongen zijn er ook twee Guinness Record pogingen gedaan voor de grootste wingsuit sprong ooit (70 man) en daarnaast een record van de meeste tandems versprongen in 24 uur.

Het was zeker een goed georganiseerde boogie. De goede faciliteiten, feesttent, (soms zelfs gratis!) bier, strippers, het vliegtuig, en de ontzettende hoeveelheid talent verzameld op een plaats was zeker iets wat je als fanatieke Birdman niet had mogen missen! Volgend jaar zal dit event voor een 2e keer georganiseerd worden. Probeer er ook bij te zijn!

Bij het ter perse gaan van deze SP zijn wij inmiddels onderweg naar de volgende wingsuit boogie op Texel. 18.000 ft sprongen met een internationale groep springers.

Op onze website staan foto's en video van de Birdman boogie in Cochstedt. Maar ook als je meer informatie wilt over wingsuit boogies wereldwijd, interesse hebt in het maken van een Birdmansprong, of als je beginnend birdman bent en je tips of coaching voor backflyen, diven naar formaties etc. nodig hebt moet je zeker op onze website kijken. www.flylikebrick.com

Aanwezige Nederlanders: Jean-Louis Becker Jarno Cordia Costyn van Dongen Bob Draijer Ron Greven Hans Schoeber Johan Wilting Tristan Witmarsh

juli 2006

cochstedt opzet.indd 19

SportParachutist 19

25-08-2006 00:50:39

thema fotopagina

door karin vos

Opening!

Dit is de tweede themafotopagina, met deze keer het thema Opening! We hebben weer van verschillende mensen foto’s mogen ontvangen en zie hier het resultaat.

De volgende thema’s zijn wat minder statisch, namelijk KEK PAKKIE (SP 6) en STRAKKE ACTIES. (SP1) We hopen hiermee jullie te inspireren tot het maken van bijzondere foto’s.

Iedereen kan zijn of haar foto’s insturen naar: sportparachutist@gmail.com

Bijschriften van links naar rechts en van boven naar beneden: Tja...

(Foto door Saskia Zegwaard) Opening met vlag...

(Foto door Arjen Slager) Gerard Warburg boven Teuge (Foto Fonsz Kriegsman) En zo gaat het dus…

(Door Jaap Keuter)

in de voetenopening is Gary met tandem in beeld (foto Tjalle den Ouden) openingsvoortgang na staticline exit uit PH-PAC te Seppe (foto Mark Beuvink) En hier werd dus mee gesprongen…!

Foto door Saskia Zegwaard Aktie in de tent!

(Foto Tom de Weerdt)

20 SportParachutist september 2006

fotothemaopzet.indd 20

25-08-2006 00:40:44

september 2006 SportParachutist 21

fotothemaopzet.indd 21

25-08-2006 00:40:58

door

Mechie van der Schaaf

Daar wordt hard gewerkt. Foto: Tjalle den Ouden

Wat een plaatje! Foto: Tjalle den Ouden

Whooops goes back to back tijdens skillscamp Ieder team moet trainen maar voor een beginnend team, met een nieuw lid en een slotwissel binnen het team, is het zeker aan te raden. Toen we te horen kregen dat er een team-skillscamp georganiseerd zou worden door Gary Smith en Paul Hofstee bij BSU met als extra coach Marc Hoornweg, waren we het meteen met elkaar eens, daar moeten we aan meedoen!

Later bleek dat er aansluitend ook een individueel-skillscamp georganiseerd werd met als extra coaches Natasha Montgomery, Erwin van der Braak, Judith Muit en Eddie van den Boogaard.

Daar wil ik ook wel aan meedoen, even kijken hoe het met de vrije dagen zit. Moet lukken, ik doe mee! Hé de rest van het team ook, gezellig. Nu we daar dan ook met z’n allen zijn is het misschien beter om als team door te trainen…… of niet? Na wat voors en tegens te hebben afgewogen (als team zoveel mogelijk sprongen maken is altijd goed/ binnen het individuele skillcamp maak je 1 op 3 sprongen met coach, moeilijk, moeilijk) hebben we er uiteindelijk toch voor gekozen om als team te gaan springen. Dit bleek een heel goede beslissing te zijn.

Zaterdagochtend werden we om 8:00 verwacht.

De volgende teams hadden zich aangemeld: Punky Fish, Infinity, Turbulance, TiramisU, Pioschop, B-4, het Noorse team Arcteryx, en wij, Whooops (Orange Blue moest helaas afzeggen).

BSU had voor een 2e kist gezorgd, een PAC-750 XL waar 17 Para’s in kunnen met een linkerhanddeur.

Er was dus voldoende liftcapaciteit. Wij waren ingedeeld om uit de PAC te gaan. Even kijken, hoe doe je dat? De deur is lager maar heeft wel een treeplank onder de deur. Dat is leuk voor de mensen buiten (al hoewel, je pikt ze er zo tussen uit door de blauwe schenen…), maar kom je van binnen dan moet je toch behoorlijk door de knieën. De exits wennen echter snel en hij klimt met een noodgang, al met al een lekkere kist om uit te springen. Na twee mooie dagen wordt het maandag bewolkt en kunnen we de hele dag niet springen. De voorspellingen voor dinsdag zijn ook niet geweldig en de andere teams besluiten maandag om te vertrekken. Alleen Arcteryx en wij blijven over.

Na maandag de hele dag op de DZ te hebben gezeten zonder te springen en de dinsdagoch22 SportParachutist september 2006

SP506 22_23.indd 22

tend ook, besluiten we dinsdagmiddag om de hoognodige boodschappen te doen. Net wanneer we klaar zijn met de aanvulling van onze eerste levensbehoeftes (muffins, Dextro energy en bananen) gaat de telefoon. Of we binnen vijf minuten terug op het centrum kunnen zijn, het klaart op. Daar aangekomen horen we dat er te weinig springers zijn om 2 sticks achter elkaar te draaien en een turbinemoter zet je ook niet steeds stil. Of we back to back willen. “Euh, oke…. “ antwoorden we aarzelend. Snel wordt er gekeken voor extra setjes voor ons. Ik had het gevoel of ik in een snoepwinkel stond, “Doe mij die maar”.

Wanneer we allemaal iets passends gevonden hebben worden de geplande sprongen nog een keer doorgenomen en gaan we omhoog. Na de landing op het ‘back to back’ veldje snel afhangen, volgende set om en weer omhoog. Dit is leuk!

Na de 2e sprong terug naar de hangar, sprongen bekijken en nog een keer. Nadat we van onze 3e sprong zijn geland vertelt Paul dat ze er nog net een 5e sprong uit kunnen persen wanneer we dadelijk na onze vierde nog een keer willen en of we dus een tripple willen maken. Wij hebben de smaak helemaal te pakken en gaan natuurlijk akkoord. Zo, toch nog 5 sprongetjes binnen 3 uur.

Het is ons zo goed bevallen dat we besluiten om woensdag ook back to back te gaan. De randoms gaan lekker en we draaien onze eerste blocks. Na 11 sprongen op woensdag is de puf er behoorlijk uit, maar wat een mooie dag.

De volgende dag begint het individuele skillscamp met 24 deelnemers. We zouden als team trainen maar Isabella heeft even een dag nodig om bij te tanken (lees: de teamboodschappen te doen, de vuile teamwas te draaien en haar rug te verbranden in de zon, wat heel handig bleek de volgende dag met weer back to back). Gelukkig kunnen Erwin, Leon (Don) en ik instromen bij het skillscamp. Judith springt die dag met ons mee.

We werken die dag echt aan basicdingen, zoals houding, side slide, 360º, enz. Heel leerzaam en goed om weer eens te doen.

Op vrijdag zijn we weer een compleet team en worden er wederom 11 sprongen gemaakt. We besluiten om het zaterdag wat rustiger aan te doen, de energie is behoorlijk op. Na een mooie afsluitsprong houden we het voor gezien. Het individuele skillcamp gaat nog door t/m zondag.

Ik ga die zaterdag met 55 sprongen waaronder 45

‘s Avonds wordt er ook aan ‘teambuilding’ gedaan.

teamsprongen naar huis, da’s toch leuk. Er is ontzettend veel progressie geboekt, niet alleen bij ons maar bij alle deelnemers van het skillcamp.

Dit was elke avond mooi te zien op de dagvideo.

Het was een hele mooie week dankzij alle coaches die ons zo goed geholpen hebben, BSU die ons de mogelijkheid gaf om kosteloos setjes te gebruiken zodat we back to back konden en natuurlijk m’n teammaatjes Erwin, Leon, Isabella en Johan.

•

24-08-2006 23:33:14

door

Petra van Overveld

FOTO’s

Edward Blaauw

Eerste Nederlandse Skills camp voor individuele springers 27 deelnemers, 7 coaches, 6 cameramensen, 2 kisten, 4 dagen en 850 sprongen waren de ingrediënten voor het Nederlandse Skills camp. Van 8 tot en met 11 juni 2006 is dit Skills camp, speciaal voor formatiespringers, voor het eerst georganiseerd door BSU.

Grote opkomst

Er was een grote opkomst van allerlei springers van diverse centra uit Nederland. Zelfs van ons kleine clubje, de ENPC uit Seppe, waren er volop springers vertegenwoordigd. Het leuke aan dit camp was dat iedereen, ongeacht niveau of springervaring, kon deelnemen. Onder alle deelnemers zijn er totaal 9 groepen samengesteld allemaal onder begeleiding van 1 coach.

Voor alle springers was er volop te leren Alle groepen zijn deze dagen flink aan de slag gegaan met 4-mannen. Voor de één was het dé mogelijkheid om eens op een goed begeleide manier kennis te maken met FS4 en voor de ander konden de puntjes op de i worden gezet voor de eigen skills. Er zijn ook heel wat B-breveteisen in de wacht gesleept tijdens dit camp. Voor alle springers was er dus volop te leren. Tijdens de sprongen hebben de coaches dan ook veel aandacht besteed aan de houding en alle basic skills die je nodig hebt om goed te kunnen vliegen.

You guys rock!

Speciaal voor dit camp zijn naast Erwin van de Braak, Judith Muit (Infinity), Bert Hajee, Johan Wieken en Paul Hofstee (Punky Fish), coaches ingeschakeld van het FS4 team Deland Fire uit de USA. Gary Smith en Natascha Montgomery hebben op hun enthousiaste manier, coaching gegeven aan de verschillende groepen. We hebben gehoord dat Natascha zelfs geheel op eigen kosten naar Nederland is gevlogen om coaching te geven!

De sprongen zijn na afloop zeer uitgebreid gedebrieft aan de hand van de videobeelden. Er is echt de tijd genomen om iedere springer te begeleiden en verbeterpunten mee te geven voor de volgende sprong. En wat is er nou mooier om te horen, als Natascha na afloop van de debriefing zegt: “You guys rock”. Het was dan ook geweldig om te zien hoe je alle deelnemers gedurende de dagen van het camp echt vooruit ziet gaan, super!

Tijdens het camp heb ik veel enthousiaste reacties gehoord, hier zijn er een paar:

- “Gosh, in 4 dagen meer geleerd dan in de afgelopen 10 jaar.” (Karel Lamboo, 2500 sprongen springt sinds mei 1975).

- “Op dag 1 al vrij snel gemerkt dat er toch nog iets aan mijn houding moest veranderen (meer benen...). Dag 2 en 3 vooral geleerd om deze nieuwe houding beter onder controle te krijgen (levert leuke dagvideo’s op als je door Gary wordt ‘opgehaald’ en in je slot wordt gelegd). En op dag 4 viel alles op zijn plek. Mijn doel voor dit jaar is bereikt: ik ben klaar om deze zomer lekker met iedereen te kunnen RW-en.” (Mark Beuvink, 300 sprongen, springt sinds 1998).

- “Gary, watch your nose… See you next year!”

(Leon Koyen, 375 sprongen, springt sinds 2000).

Tot slot complimenten aan BSU voor de organisatie van dit evenement en natuurlijk een dankjewel aan alle coaches, cameramensen en deelnemers zonder wie dit camp niet mogelijk was geweest. Het eerste Nederlandse Skills camp is een groot succes geweest en wat mij betreft: op naar volgend jaar!

•

september 2006 SportParachutist 23

SP506 22_23.indd 23

24-08-2006 23:34:58

door

Marloes Swarthoff

Foto’s

2006

Mike Pennock

Tomscat Trophy

> 4-Get-it <

> Ariekiri <

> B-4 <

> Creatinine <

> De Daltons <

Traditiegetrouw werd in juni op Paracentrum Eelde-Hoogeveen de Tomscat Trophy versprongen.

Maar liefst 15 teams streden in Hoogeveen om de felbegeerde podiumplaatsen.

> Double Trouble <

> Fourmica <

Net als de achterliggende jaren is “the place of action” Vliegveld Hoogeveen. Na lange files onderweg weet gelukkig iedereen de weg naar Paracentrum Eelde-Hoogeveen te vinden en volgt het gebruikelijke materiaal- en papierritueel. Na de Teamcaptains-meeting is er de draw. De “kenners” zeggen dat-ie aan de langzame kant is. Mij persoonlijk maakt het niet uit maar er zijn teams “op jacht” naar nieuwe records en dat zal lastig worden met deze sprongenloting. Tot laat in de avond zijn de teams bezig hun sprongen voor te bereiden om de volgende ochtend volledig voorbereid te verschijnen.

Vrijdag om 08.00 verzamelen want de start is om 09.00. Helaas; het weer werkt niet mee. Hoe het toch kan? Weken mooi weer en dan juist vandaag zo’n dikke overcast? Als ik later op de radar zie dat PCEH zo’n beetje de enige DZ in heel Europa is die in de wolkenprut zit, begin ik te vermoeden dat er opzet in het spel is. Het is de eerste grote wedstrijd van het seizoen en iedereen moet natuurlijk uitgebreid bijpraten!

De voorspellingen voor de namiddag zijn beter dus we geven de moed niet op. Inderdaad, zo tegen 17.00 lijkt er wat tekening in het wolkendek te ontstaan. Echt top is het nog niet maar in overleg wordt besloten wat af te wijken van de gelote volgorde en een bak met Hoogeveense teams

> Infinity < het luchtruim te laten verkennen. Okay, we hadden grondzicht en okay, we hebben gesprongen maar onder mijn koepel zie ik dat voor het laatste team de landing een uitdaging gaat worden.

Gelukkig gaat het allemaal goed. Echt optimaal zijn de omstandigheden niet te noemen. We gaan terecht dan ook weer op een standby.

Met z’n allen kijken we om 18.00 de wedstrijd van Nederland. De beloofde kentering in het weer is er niet meer gekomen. Dan maar genieten van de Nederlandse overwinning, de rijsttafel en naar bed, waarbij ik eerst natuurlijk de weergoden bijpraat dat iedereen nu toch echt genoeg “gesocialized” heeft en nu klaar is om lekker te gaan springen.

Na een korte nacht word ik zaterdagochtend wakker. Eerst weer die verdraaide bewolking maar gelukkig is het om 09.00 goed. We gaan nu echt beginnen! Als ik de hangaar binnenkom zijn de eerste teams zich aan het voorbereiden. Om 09.00 beginnen we, om pas 12 uur (!) later op te houden.

De kist vliegt af en aan om de teams omhoog te brengen. De jury kan het wedstrijdtempo goed bijhouden. Gejuich en soms ook teleurstelling liggen vaak dicht bij elkaar. De nummers één in elke categorie tekenen zich vrij snel af maar er is in zowel in de FAI als in de Intermediate een verbeten gevecht gaande om het zilver. De teams lopen daar tot nu

> Mind Your Step <

> Never The Same <

toe volledig gelijk op. Spannend, dat is het!

Moe maar voldaan stoppen we om 21.00 met 6 rondes versprongen. De BBQ en het kampvuur worden aangestoken en na een gezellige avond, met wat zeer plaatselijke donderklappen, sluiten we de zaterdag af.

Zondag beginnen we de dag wat mistig maar goed genoeg om te springen. De zon doet de rest van de dag de rest. Soepeltjes hervatten we de wedstrijd daar waar we zaterdag waren gebleven.

Al lopen de verschillende teams nu wel wat op elkaar uit, de verschillen blijven zeer klein. Geen enkel team kan zich een fout veroorloven. Het is dan ook stiller dan normaal onderweg in de kist.

Iedereen probeert zich maximaal te concentreren om nog een keer het beste van het team te laten zien. Kijkend naar de verschillende videos en scores dan kan ik niet anders dan concluderen dat het niveau over het gehele deelnemersveld weer een tandje omhoog is gegaan. Een knappe prestatie van iedereen!

Omstreeks 17.00 besluiten we de wedstrijd met de prijsuitreiking. In de FAI heeft “Punky Fish” wederom het hele veld ver achter zich gelaten en, ondanks de wat langzamere draw, een nieuw Nederlands record qua wedstrijdgemiddelde neergezet (17 punten). Tweede werd damesteam

24 SportParachutist september 2006

SP506 24_25.indd 24

24-08-2006 23:37:39

TEAM

RONDE

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

TOTAAL

GEM

MIND YOUR STEP

A

8

10

10

9

10

6

9

14

11

-

87

9,7

WHOOPS

ALLES IS RELATIEF (AIR) NEVER THE SAME FOURMICA

CREATININE B-4

PIOSCHOP 4-GET-IT

PUNKY FISH INFINITY PULSE

TURBULENCE ARIEKIRI

THE DALTONS

> Pioschop <

ROOKIE

7

A

6

A

7

A

7

A

5

A

5

A

5

A

6

AAA

20

AAA

13

AAA

10

AAA

9

AAA

10

AAA

9

> Pulse <

“Infinity”. Zij hebben in ronde 5 hun record (Nederlands damesrecord: hoogste aantal punten in één ronde) van vorig jaar met een punt weten te verbeteren. Derde werd na een spannende strijd met de Infinitydames “Pulse”.

In Intermediate was “Mind your Step” met afstand de terechte winnaar maar om het zilver en brons is tot en met de allerlaatste sprong keihard gevochten. Uiteindelijk bleek “Alles is Relatief” het team met de sterkste zenuwen en zij bemachtigden het zilver. “Never the Same” behaalde daarmee de derde plek.

De Rookie-class kende (helaas) maar één deelnemer, maar wat voor één! Ten opzichte van hun Tomscatscore van vorig jaar verbeterden zij hun gemiddelde met ruim 50% en dat na een teamwissel. Een hele knappe prestatie van team Whooops!

6 8 7

6 7 7

6 3

13 11

10 6 6 6

6 8 7 5

6 1

6 5

19 12 12 9

12 9

7

9 8 5 5 5

6 5

18 8

12

10 5

7

7

8

11 7

8

4 4 5

22 17 17

10 12

10

> Punky Fish <

6 7

6 5

4 5 3 3

16

10 10 8

6 7

7

6

4

8

4

7

4

8

5

7

7

7

4

6

5

16 13 11 9 8 7

5

14 11

10 8 8 2

4 7 3

7 5

6 3 3

17 13

12 9 9 7

> Turbulence <

-

56 65

-

60

-

54

-

52

-

47

-

43

-

15 11

10 8 8

4

40

170 119 114 86 84

68

6,2 7,2

6,7

6,0 5,8 5,2

4,8

4,4

17,0 11,9 11,4 8,6 8,4

6,8

> Whooops <

- advertentie -

Bij de prijsuitreiking zie ik om mij heen blije, tevreden en roodverbrande gezichten. Mooie woorden waren er voor Remco (de Borst, red) wiens afwezigheid velen van ons sterk gevoeld hebben de afgelopen dagen. Ik heb een brok in mijn keel en moeite mijn emoties de baas te blijven maar zie dat ik niet de enige ben.

Met de prijsuitreiking sluiten we weer een Tomscat af. Nog één keer wil ik hier mijn dank uitspreken aan de vrijwilligers van Hoogeveen, wedstrijdleider Adriaan, piloot Tonie en steun en toeverlaat Mike. Het liep allemaal als een trein!

Een speciale vermelding verdienen onze sponsors. Niet alleen het team van Go Fast, maar ook een aantal anonieme sponsors hebben dit jaar een financiële bijdrage geleverd. Jullie hebben het zonder meer mogelijk gemaakt de wedstrijd weer “van de grond” te krijgen. Veel dank daarvoor.

•

SP506 24_25.indd 25

september 2006 SportParachutist 25

24-08-2006 23:38:37

DOOR

FRÉDÉRIQUE VAN DER HILST KARREWIJ

FOTO’S

JOHN CHARLES (JC) COLCLASURE EN FREEQ

Sweden, Stockholm, S

Whoa .....

Opbouw van de 22-man

Dat waren de ingrediënten van de eerste week in Zweden. Te beginnen met de reis naar Zweden waar we bij Skydive Stockholm voor het Swoop Camp kwamen om te leren. En om iedere dag te eindigen met de Sauna.

Iedere dag een andere vent, wie droomt daar niet van. Het voltallige PD Factory team was aanwezig en gaf iedere dag coaching aan een andere groep. Ian Bobo gaf de eerste paar dagen coaching aan de instructeurs van Skydive Stockholm, zodat de instructeurs de algemene canopy skills weer konden ophalen en kunnen doorvertalen naar hun leerlingen. Iedere instructeur in Zweden is dat verplicht te volgen, maar te zien aan de dames en heren hadden die daar niet al te veel problemen mee.

Op eenvolgende dagen had ik coaching van JC Colclasure, Jay Moledzki, Jonathan Tagle, Shanon Pilcher en Ian Bobo. Het leuke van zo’n week is dat je kort achter elkaar verschillende manieren coaching krijgt en zelf een beetje een voorkeur gaat krijgen. Het grappige is wel, dat ze eigenlijk elkaar allemaal wel aanvullen. JC en Jay gaan op gevoel af. Hoe voel je je risers, wat denk je als je aan je parcour begint enz. Daarentegen zijn Shanon en Jonathan heel technisch. Ian is een beetje de mix van de andere heren en straalt vooral rust uit.

Op de eerste dag moest iedereen zich eerst even voorstellen. Waarom je hier op het camp was, hoeveel sprongen je hebt, wat je vliegt, je wingload als je dat weet en je korte en lange termijn- doel. De doelen varieerden net zo als de variatie van de mensen die er waren. De ene

wil swoop-goeroe worden en de andere met nog geen 75 sprongen wil gewoon fatsoenlijk leren vliegen (aan zijn 190 sq/ft parachute).

Maar ook een dame van 55 die graag staande landingen wilde gaan maken, want dat was wel eventjes geleden.

In de 5 dagen dat ik heb gesprongen heb ik 36 sprongen gemaakt en heel veel geleerd. Als allereerste zijn (weer) mijn stuurlijnen verlengd. Dit keer met 15 cm, omdat ik ook echt heb geleerd mijn frontrisers naar mijn borst te brengen. Hiervoor dacht ik dat ik het deed, maar nu doe ik het daadwerkelijk. Nu gebruik ik mijn lichaam in het harnas efficienter dan voorheen. Dit helpt mij dan weer de 270 smooth af te maken en de snelheid te behouden. Door de verlengde stuurlijnen heb ik ook weer opnieuw leren flaren! En blind vliegen gaat best ... hoewel ik toch een voorkeur heb om bij de landing mijn ogen open te houden.

Een van de oefeningen was om boven de 2.000 ft eens met je ogen dicht te vliegen (nadat je gecheckt hebt waar iedereen vliegt) en te voelen wat er nu allemaal gebeurt en hoe dat voelt. Dus, je checkt je hoogte en doet je ogen dicht en gaat dan vervolgens je ding doen, zoals je die bij de landing wil doen: remmen, doorremmen, op laten komen, frontristers pakken, lichaam inzetten, draaien, losla-

ten, lichaam laten afmaken, uit laten levelen, wachten, achterste risers en flare ......... Als je het op video ziet, gaat het allemaal erg snel, maar als je je ogen dicht hebt, dan lijkt het wel minuten lang en voel je wat je canopy voelt.

Je voelt wind, minder wind en dan is het stil ... heel eventjes en dan suist het als een gek langs je hoofd. Daarna krijg je een raar buikgevoel, net alsof je uit de laatste looping komt van een rollercoaster. Dan wordt het stiller en op het laatst lijkt het of je uit de lucht valt.

Door deze oefening heb ik geleerd dat het gevoel wat je hebt, ook kan bijdragen aan de dingen die je doet, maar je niet weet waarom je deze doet. Maar er zijn ook dingen die je doet, omdat je ogen je bedriegen. Swoopen met een flinke blaas = mwow, swoopen met een beetje wind = aardig, swoopen zonder wind = leuk, swoopen downwind = WOW! Op mijn minste dag (dag 2) was er heel veel wind. Het leek wel of die koepel niet vooruit te branden was. Van Jay moest ik een aantal 90 graden finals maken (mijn gedachte: ..... &$@#@#@////G *&#O_*&^$# ...... oké, ik doe wel 20 stappen terug in mijn leercurve en ga wel voor JOU ff mijn 90 gradens NOG EEN KEER doen ...... ). Door de 90 graden draaien kon ik constateren op zicht dat ik eigenlijk niet anders vlieg, maar dat mijn grondplaatje alleen maar anders is. Dat weet je wel, maar

26 SportParachutist september 2006

SP506 26_27.indd 26

24-08-2006 23:40:41

, Swoop & … Sauna

De basis van de 22-man (de 4 PD-heren.

Foto: John Charles (JC) Colclasure. soms moet je er nog eens op gewezen worden.

Na 2 sprongen mocht ik weer terug naar mijn 270 (mijn gedachte: JIPPIEEEE).

Jonathan Tagle & Freeq

JC Colclasure & Freeq

Ian Bobo & Freeq

Jay Moledsky & Freeq

Shanon Pilcher & Freeq

Later in de week was het vooral veel vliegen met elkaar en trachten te landen als je nog pit in je armen over had. Mijn eerste one-on-one sprong met Shanon vergeet ik nooit meer. Na de exit hebben we even een FS’ je gemaakt en daarna na elkaar geopend. Doordat we microfoontjes hadden kon Shanon mij begeleiden en vertellen wat ik moest doen (of juist niet).

Na zijn eerste woordjes was ik even stil ... wow, wat a voice (sorry, heren). Gelukkig was de wind fris in het gezicht, waardoor ik vrijwel direct weer terug bij de les was. Met zo’n oneon-one leer je op een gegeven moment alles te gebruiken, zonder dat je erbij na denkt. En dat helpt je bij de landing. Niet meer kijken naar je frontrisers, daar verlies je tijd door. Blijven kijken naar je hoogtemeter en de grond, zodat je je hoogte en draai in de gaten kan houden.

Op de laatste dag gingen alle koepels met een wingload van 2+ omhoog met elkaar om een gigantisch kruis te maken. De PD heren in het midden en de rest van de heren (yep, geen dames) er omheen. Machtig mooi om dat te zien vliegen. Zie het als een soort no-contactcrw, maar dan met race-monsters. En de landingen daarna waren ook een waar spektakel.

Sommige kwamen netjes in lijntjes achter elkaar binnen en een andere ‘maniak’ komt naast een rijdende quad vliegen. Niet geheel toevallig, want zijn andere teammaat zat op de quad.

De meeste waren bekaf na elke dag. Niks lekkerders dan een hapje te eten, een licht Zweeds

biertje te drinken en af te sluiten met een sauna en een douche. Ooit wel eens coaching onder de douche of in de sauna gehad? Nee, dan is het Swoop-camp alleen daarom al een aanrader. Het camp eindigde met een swoopshow van de PD-heren en een groepsfoto. Tot diep in de nacht (oké, schemer, want donker wordt het niet echt meer daar rond die tijd van het jaar) werd er gedronken en gelachen.

Groepsfoto aan het eind van de week.

Dit was de 4e keer een succes op Skydive Stockholm en de organisator Berang zal het voor 2007 weer gaan proberen. Als ik vakantie krijg, ben ik van de partij. Naast dat ik ontzettend veel heb geleerd waren de mensen vriendelijk en was de dropzone een prachtig vermaak (lees het stuk van Roel). Het is een aanrader voor zowel beginners en gevorderden. Houd de SP t.z.t. in de gaten, want als ik op tijd een mailtje ontvang, zal ik zorgen dat het naar de SP wordt gestuurd.

Hey då

•

- advertentie -

CAROLINE CAROLINESUITS SUITS&& RIGGING SERVICE RIGGING SERVICE

www.carolinesuits.com Kom eens langs of bel voor een afspraak: 2de Carnissestraat 5A 3083 JE Rotterdam tel./fax: 010 - 481 37 80

Openingstijden: dinsdag t/m vrijdag van 10:00 tot 19:00 uur ‘s Avonds en in het weekend uitsluitend op afspraak.

Maandag gesloten.

CAROLINE SUITS & CAROLINE SUITS & RIGGING SERVICE RIGGING SERVICE september 2006 SportParachutist 27

SP506 26_27.indd 27

24-08-2006 23:41:58

door Wessel Vrijburg, Freek Taute, Tom de Heij, Ming Li, Marina Noë, Nicky van Putten, Bart Vermeeren, Cecile Sleijffers, Amanda van der Hulst, Steven van Soest, Linda van Ruijven, Eric Schimmel en Quirijn Wijtten

“The Sky is t

colleges met parachutesprin

De keuzemodule “The Sky is the Limit” is een éénmalig keuzevak van de Haagse Hogeschool. De studenten krijgen bij dit vak persoonlijke vaardigheidstraining, met aandacht voor stresshantering, ontspannings – en concentratietechnieken en groepsdynamica. Afsluitend werden deze zaken in de praktijk “getoetst” door een staticline parachutespringcursus met de daarbij behorende sprongen. De keuzemodule werd door 12 personen gevolgd, van allerlei verschillende opleiding en evenredig verdeeld naar geslacht en opleiding. Hieronder volgen uit de reflectieverslagen van alle leerlingen die de keuzemodule hebben gevolgd verschillende stukjes over de sprongen.

De sprong

“Naarmate de tijd verstrijkt wordt het stiller in de groep. Iedereen is zich aan het voorbereiden. Zelf ben ik bezig met het aantrekken van de overall, die we gisteren hebben opgehaald. Mijn niveau van concentratie is toch behoorlijk gestegen na het ontbijt. Het uitzoeken van een chute is de volgende activiteit. Wat me opvalt, is dat ik bezig ben met alleen het springen.

Na de parachutecheck zit ik te wachten voor de briefing. Ik neem me voor per sprong op één behendigheid te focussen. Deze eerste sprong is de exit mijn doel.

De gedachte ontstaat, dat mijn eerste sprong voor eens en altijd de eerste zal blijven. Ik ga er dus het beste van maken, er vol voor gaan, gecon-

troleerd en bewust, want dit moment komt nooit meer terug. Na het aanhoren van de stuurbriefing gaan we richting het vliegtuig. Ik neem me voor om vooraan de groep plaats te nemen, omdat ik niet te lang wil wachten om de ervaring aan te gaan. Een respectabele nummer vijf wordt het uiteindelijk. Bij het opstijgen stijgt de spanning en ik focus me nogmaals op de exit. Hoger en hoger gaat het vliegtuig richting exit point, onze openbaring. Na een aantal medecursisten het vliegtuig te hebben zien verlaten, is het mijn beurt. Ik ben rustig en overtuigd, dit wordt iets moois, al is de natuurlijke reactie van spanning alom aanwezig. Nog even denkend aan de aanwijzingen van de fotograaf beweeg ik me richting het luik, omdraaien, vastpakken, goed op de rand zitten, oké en gaan! Vanaf de beweging tot aan het hangen aan de parachute heb ik mijn doelstelling gehaald, geen aarzeling, hoofdzaken goed op een rij, en geen bijzaken. Na een twist, de checklist, hang ik vogelvrij en realiseer me dan pas enigszins dat ik nu alweer in de volgende fase zit.

En alsof het de normaalste zaak van de wereld is, kijk ik rond en begin de mogelijkheden van het matras te ontdekken. Na een voldane vlucht waarin ik me zeer zeker voel en volop geniet, komt de landing. Het verhaal van de landing en het de eerste keer moeilijk kunnen inschatten van de hoogte doet me besluiten om de geleerde methode aan te houden, om met een rol te landen, al is het landen op de voeten uitdagend. De landing verloopt prima, en mijn eerste realisatie van de totale sprong komt tot me, zodra ik weer op de benen sta, “Wow, waanzinnig, geen andere woorden voor!”

28 SportParachutist september 2006

sky limit.indd 28

24-08-2006 23:16:34

ijtten

s the Limit”,

pringen als praktijkervaring

De spanningspiek

“Tijdens de grondopleiding had ik een drive om me alles zo goed mogelijk eigen te maken. Dit om zo maximaal mogelijk te genieten van het springen. Toen de dag van het springen was aangebroken, kwam er een uitdaging bij, namelijk rustig blijven en geconcentreerd blijven op de vaardigheden uit de grondopleiding.

Iedere keer kom je dichter bij de spanningspiek. Inschrijven voor de keuzemodule, colleges op school, op weg naar Teuge, grondopleiding, harnastest, briefing, instappen in het vliegtuig, hoogte maken, deur open, eerste mensen springen, dan ben je zelf aan de beurt, gaan zitten, ready…GO! Dan begint het afwerken van je procedures. Als dat gebeurd is kun je ontspannen, genieten van het uitzicht, de vrijheid.”

Aangaan van de uitdaging

“Het “aangaan van de uitdaging” is voor mij een gezegde geworden tijdens de gehele module en is voor mij van grote waarde geweest tijdens de paracursus. Ik heb het parachutespringen als spannend, angstig en tegelijkertijd super gaaf ondervonden. Maar om het supergaaf te vinden heb ik heel veel gehad aan het lesaanbod. Ik kan mij zeer goed herinneren dat ik in het vliegtuig herhaaldelijk tegen mijzelf zei: “Ga de confrontatie / uitdaging aan. Nu is het mijn moment. Zie het als een grote ervaring en denk niet aan terugtrekken”. Dit soort zelfcoaching samen met een buikademhaling gaf mij soms in het vliegtuig het gevoel van blijdschap. Mijn gedachten waren afgeleid van de angst.”

Als een heel groot ijsje!

“Uiteindelijk kwam na een hele week vol spanning de sprong eraan.

Het gekke was dat op dat moment mijn lichaam volledig ontspande.

Ik had er zo’n zin in en had zo lang moeten wachten dat alle spanning letterlijk uit mijn lichaam vloeide. Ik zat voor iemand die ook zo relaxed was, terwijl mensen voorin helemaal wit waren weggetrokken en ook niks meer zeiden en alleen maar mentaal bezig waren met de sprong. Ik heb nog heerlijk van het uitzicht genoten vanuit het vliegtuig en zelfs bij het voorbereiden van mijn exitsprong voelde ik helemaal niks behalve enorme blijdschap. Alsof ik een klein kind was dat voor het eerst een ijsje kreeg met wel 6 bolletjes ijs! Dat is het enige soort blijdschap waarmee ik het kan vergelijken en zo voelde ik me echt. Ik keek naar beneden en het was zo onrealistisch hoe hoog we zaten, dat ik alleen maar kon bedenken: “En nu ga ik dan eindelijk! Hier heb ik zo lang op moeten wachten!” En bij het springen, de eerste paar seconden waren alleen maar : “Whoooeehooooo!!!” Dat liedje van Blur speelde door mijn hoofd af en toen mijn parachute openging ging er zo’n adrenalinekick door mijn lichaam en ik voelde me alsof ik de hele wereld aankon.”

Balans vaardigheden en uitdaging

“Ik merkte dat ik steeds op zoek was naar de juiste balans tussen vaardigheden en de uitdaging. Op de trainingsdag vond ik het heel erg storend dat er zoveel nadruk op de reserveprocedure werd gelegd, dit gaf een verontrustend gevoel. Tijdens het springen echter, besefte ik dat juli 2006

sky limit.indd 29

SportParachutist 29

24-08-2006 23:17:05

de beheersing van die reserveprocedure nu juist de rust gaf. Wat een opluchting dat het goed ging. En als het niet goed ging was er nog niets aan de hand, want de reserveprocedure zat erin geramd. Pas bij de vierde sprong durfde ik echt op mijn vaardigheden te vertrouwen en kon ik genieten van de uitdaging.”

Theorie in praktijk

“Gedurende de cursusdag heb ik heel bewust alle informatie proberen tot me te nemen en me te concentreren op mijn uiteindelijke doel: de 5 sprongen. Het was wel veel informatie in één keer, zeker omdat je niet precies weet of je in het echt (als je boven in de lucht hangt) op dezelfde manier kan handelen en de gehele procedure nog wel weet.

Ook op vrijdagochtend heb ik de theorie voor mezelf proberen te herhalen voordat we uiteindelijk de lucht ingingen, het moet tenslotte een gewoonte (de gehele procedure af te lopen) worden, zodat je op de juiste manier kan handelen als het een keer mis gaat met je parachute.

Ik heb me geconcentreerd op mijn sprongen gedurende de cursus en was tot op het laatste moment in het vliegtuig gefocust op mijn uiteindelijke sprong. Het moment van springen was een ontlading en gaf een enorme kick.”

Spannings-bogen

“In het vliegtuig was de spanning goed merkbaar, ik vermoed doordat iedereen het gevoel kreeg niet meer terug te kunnen. Toen het vliegtuig in de lucht was zakte dit spanningsgevoel iets. In het vliegtuig maakt eik mezelf rustig door me op de ademhaling te focussen en door naar buiten te kijken. Ik merkte dat de spanningsboog zich weer aanspande toen de eerste personen van de groep het vliegtuig uit sprongen. Het toppunt van spanning was voor mij het moment dat de jumpmaster me een seintje gaf dat ik naar de deur kon komen, ik dit vervolgens

deed, mijn benen uit het vliegtuig stak, me klaar maakte voor de sprong en de jumpmaster vroeg of ik “ready” was. Om de één of andere reden nam de spanning relatief snel af toen ik naar buiten sprong.”

Spanning viel mee

“Hoewel ik enigszins gespannen in het vliegtuig zat voor de eerste sprong, viel het me enorm mee met de mate van spanning. Ik had verwacht dat deze veel heviger zou zijn. Aangezien ik helemaal achterin bij de piloot zat bij de eerste sprong, kon ik goed zien hoe iedereen het vliegtuig uit sprong. Iedereen oogde mijns inziens redelijk ontspannen en dat stelde mij gerust.”

Boomlanding

“De derde sprong had voor mij een niet zo prettige afloop: door mijn eigen stuurfouten landde ik in een boom. Met parachutespringen is het namelijk net zoals met auto – en motorrijden, waar je naar kijkt, daar ga je naartoe. Dat had ik dus gedaan en hierdoor heb ik het vertrouwen in mijn eigen vaardigheden een beetje verloren, waardoor ik helaas de vierde sprong niet meer heb gemaakt. Maar ik heb wel het voornemen om de sprongen af te maken.”

Nadering sprong

“Toen het moment van springen naderde en de druk / spanning toenam was ik me steeds bewuster van de noodzakelijkheid van de aangeleerde handelingen. Op de instructiedag die we de eerste dag kregen werden er bepaalde handelingen gedrilled, handelingen die erg belangrijk zijn om de sprongen met succes uit te kunnen voeren. Deze werden overhoord en indien nodig werd hier feedback over gegeven. Deze handelingen waarborgen de maximaal mogelijke veiligheid voor ons als cursisten. De risico’s zouden hiermee zo klein mogelijk gemaakt worden.”

30 SportParachutist september 2006

sky limit.indd 30

24-08-2006 23:17:38

Vermijdings¬drang

- Advertentie -

“Het vermijden heb ik zeer sterk opgemerkt voor en tijdens het springen. Ik heb heel sterk na moeten denken over het wel doorgaan met het springen (dus eigenlijk over het wel of niet vermijden van het “probleem”). Ik vond het heek erg eng om uit het vliegtuig te springen, dat was zo onnatuurlijk. Bij de tweede, derde en vierde sprong vertrouwde ik niet voor 100% op het materiaal (en de vaardigheden van anderen). Hierdoor maakte ik het voor mijzelf niet makkelijker.

Op het moment dat je iets gaat doen waar behoorlijke risico’s aan vast zitten ik het moeilijk jezelf te overtuigen van een ander standpunt dan je op dat moment hebt. De vierde en vijfde sprong ging dit al beter, intussen was ik er ook al achter dat als je als één van de laatste moest springen ik het steeds enger ging vinden. Op het moment dat ik geconcentreerd was op mijn eigen sprong ging de ergste stress weg en kwam de conclusie dat ik op mijn eigen vaardigheden kon vertrouwen en dat het noodzakelijk was om te vertrouwen op de vaardigheden van anderen.”

Uitdaging

“Mijn uitdaging lag meer bij het slagen in de voorbereiding en de tests. Dat was ook waar ik aan het begin van de cursus mee bezig was. Tijdens het zitten in het vliegtuig had ik het gevoel dat ik mijn uitdaging had behaald. De uitdaging werd dus minder, maar natuurlijk niet zoveel minder dat ik totaal ontspannen in het vliegtuig zat. Wel kon ik me ontspannen en genieten van de sprong.”

•

juli 2006

sky limit.indd 31

SportParachutist

31

24-08-2006 23:18:10

DOOR

JUDITH MUIT, TEAM INFINITY

FOTO’S

MIKE PENNOCK

Op naar het WK… Het is november 2004… Het team is compleet, teamnaam bekend, doelstelling: deelname aan het WK 2006 female category. Wat komt er allemaal bij kijken? Dat wist ik niet van te voren, ja springen natuurlijk en zo veel mogelijk. Ik had er veel zin in en ging ervoor.

Wat allemaal ter sprake kwam?

Rigs, wat zullen we doen? Ik heb net een nieuwe Javelin die wil ik niet weer inruilen want hij zit als gegoten. Toch is het leuk allemaal hetzelfde rig te hebben. Daar zit wel wat in maar we kunnen beter springen van dat geld, tja daar zit ook wat in…

Pakken, tja een beetje team moet toch dezelfde pakken hebben, daar zit ook wel wat in… Maar ja, ik heb nog twee goeie pakken en de rest van het team heeft het eigenlijk ook niet nodig…

Gelukkig zijn er dan nog sponsoren, Pim en Caroline zagen het helemaal zitten en gaven ons mooie pakken waar we echt wel mee voor de dag kunnen komen…

Parachutesystems wilde ons ook verder helpen, allemaal hetzelfde Vortex rig voor een vriendenprijs, mooie deal met een beetje hulp van Erik Schimmel welteverstaan.

Dan ruikt die sponsoring toch naar meer. Een meidenteam moet toch best wat sponsors kunnen vinden zou je zeggen. Verder dan twee van onze werkgevers Nysingh en de Jong & Laan zijn we niet gekomen, maar toch hebben we een leuke bijdrage ontvangen.

Dan de coaching, oh ja, zonder lukt het lang zo goed niet, maar plannen wordt er een stuk uitdagender door. Gary Smith heeft ons flink in de lift geholpen dus het was zeker de moeite waard om de planning erop af te stemmen.

Dan willen we toch ook teamshirts. Ziet er leuk uit allemaal hetzelfde aan en is goed voor de vibes. Gelukkig weer wat sponsoring via Ed, onze cameraman in 2005. Ook kregen we shirts van Vortex, Skydive Deland, BSU, Caroline Suits en Velocity, fabrikant van het rig Infinity en zelfs zonnebrillen van Peter Derksen.

Niet te vergeten moest er natuurlijk ook een website komen. Koen van der Venne heeft heel wat werk verzet om deze op poten te zetten en nu kunnen we iedereen voorzien van tekst en beeldmateriaal.

Al met al een kleine greep uit onderwerpen die de telefoon en het emailverkeer niet stil lieten staan, maar onder andere dat maakt het teamspringen juist zo leuk. Tussen de trainin-

gen door heb je verschillende keren contact over allerlei zaken die niet zoveel met springen zelf te maken hebben. Het maakt je als team een echt team. Iedereen is druk bezig zich fit te houden. Hardlopen, yoga, fitness, Bowentherapie, chiropractor en natuurlijk veel video kijken.

Ook moet er natuurlijk nog gewerkt worden om de centjes bij elkaar te krijgen.

Uiteindelijk gaat het natuurlijk om die eerste fantastische 35 seconden werktijd en die mooie blocks of randomovergangen op de hill, maar toch brengt het teamspringen meer met zich mee dan je eerst zou denken.

Als jullie dit lezen zit de WK er alweer op. We hebben net onze laatste training bij BSU erop zitten.

Het ging erg goed, we kijken ernaar uit!

•

32 SportParachutist september 2006

SP506 32_33.indd 32

24-08-2006 23:44:22

DOOR

JEAN LOUIS BECKER

En onze petten bleven zitten!

Tijdens een Open Dag van de Amsterdamse Politie Sportvereniging werd ik gevraagd om een parachutedemo te organiseren op het politietrainingscentrum Overamstel.

Dit zeer moderne sportcomplex is opgezet voor alle praktijktrainingen die wij verplicht 3x per jaar moeten volgen bij de politie zoals schieten en aanhoudingstechnieken. Op dit sportcentrum zit ook de APGS. Deze sportvereniging staat als basis voor een 30-tal verenigingen die bij de politie zijn ondergebracht zoals tennis, zeilen, schieten, hardlopen, survivalruns, bijna alle vechtsporten, voetbal, enz.

Nu ben ik al jaren bezig om bij de APGS een afdeling parachutespringen op te richten die de collega’s moet voorzien van informatie over de sport en die een aantal maal per jaar staticline opleidingen gaat verzorgen.

De sprong, die werd gemaakt uit een Chessna 172, werd in ieder geval gesprongen door twee politieagenten van de Amsterdamse politie: Diede van de Berg en ik zelf. Martijn Moorrees en Leon van den Veen sprongen eveneens. De sprong gaf tevens de start aan van onze nieuwe vereniging. Iedereen sprong in het nieuwe politieuniform van 2006. Ongelofelijk trouwens dat die politiepetten gewoon bleven zitten…!

•

The Proper Attitude in Parachuting

- advertentie -

Ingestuurd door Robin Horjus

DE DIRECTEUR: Springt van hoge gebouwen, is sterker dan Type 9 webbing, is sneller dan een High Performancy Canopy, loopt op water en discussieert met God. DE CHEF INSTRUCTEUR: Springt van lagere gebouwen, is sterker dan Type 13 webbing, is net zo snel als een High Performancy Canopy, loopt bij klam weer over water en spreekt met God. DE INSTRUCTEUR: Kan met een aanloop van lage gebouwen springen, is bijna net zo sterk als Type 7 webbing, is bijna net zo snel als een High Performancy Canopy, loopt op water van een overdekt zwembad en spreekt met God als het mag.

DE SPRINGVERGUNNING: Laat diepe sporen na, als hij probeert van lage gebouwen te springen, verliest bij houder Het touwtrekken van een connector link, kan met een High Performancy Canopy springen, kan goed zwemmen en wordt bij gelegenheid door God uitgenodigd.

DE HULPINSTRUCTEUR: Springt van een stacaravan, wordt overreden door het accukarretje, herkent soms een High Performancy Canopy, kan op zijn hondjes zwemmen en praat met dieren.

DE OEFENVERGUNNING: Rent tegen gebouwen aan, herkent twee van de drie keer een paravliegtuig, houder heeft nog nooit een High Performancy Canopy gezien, kan blijven drijven als hem verteld wordt hoe en praat tegen water.

DE CURSIST: Struikelt over de drempel als hij de hangar wil binnengaan, zegt “Kijk parachutes”, spuit zichzelf nat met een waterpistool en mompelt in zichzelf.

DE RIGGER: Tilt gebouwen op en loopt eronder door, schopt reparaties de loft uit en keurt parachutes af, groundt uitrustingen en bevriest water met een blik………….

... Hij is God

september 2006 SportParachutist 33

SP506 32_33.indd 33

24-08-2006 23:45:00

DOOR

ROEL ROELOFFZEN

FOTO’S

ROEL EN FREEQ

Is het gras groener bij …

De buren? Meestal wel. In dit kader neemt de redactie een kijkje bij de buren. Wat is hier zo leuk? Waarom springen ze hier en wat houdt ze er?

Skydive Stockholm’s dropzone te Gryttjom

Een Riga Balsem met Zweedse Wodka … Prosit!

Geleende AN28, snel boven, snel weer beneden.

Handig om te weten: in Zweden trek je, voor je het clubhuis betreedt, eerst je schoenen uit

We starten de serie in Zweden bij Skydive Stockholm, waarover je in deze SP ook een swoopverslag kunt lezen.

Het heet Skydive Stockholm, maar ligt er verder van weg dan Teuge van Amsterdam. Een slordige 150 km boven Stockholm ligt Gryttjom waar we de dropzone vinden. Ze maken er een kleine 30.000 per jaar, terwijl het seizoen loopt van mei tot oktober. Buiten het seizoen wordt het op deze hoogte (op de wereldbol) toch echt te fris om je kop nog uit een vliegtuig te steken.

30.000 sprongen in zes maanden is best veel, zeker met het Zweedse klimaat, wat toch effe anders is dan Frankrijk. Hoe doen ze dat dan? Ze hebben hun eigen Twin Otter, dat helpt. En in het hoogseizoen huren ze er nog een Antonov 28 bij. Dat helpt nog meer. Hij klimt als een beest naar 13.000 ft. Maakt wat herrie (ahem) maar door de afgelegen ligging krijgen ze niet zoveel klachten. Qua liftcapaciteit zit het wel goed dus.

En een sprongetje kost niet zoveel. Je vliegt naar 13.000 voor een kleine 17 euro. Dat helpt ook! En als je een beetje doorspringt wordt het nog beter.

Het discount systeem is interessant voor iedereen die meer dan 50 sprongen wil maken. Als je voor de hoogste korting gaat, dan stort je 900 euro

en mag je voor nog geen 7 euri per sprong uit het vliegtuig vallen.

Hoe kan dat nou? Dat vroeg ik me ook af. Ik gok dat het landingsgeld op de grasbaan ergens in de middle of nowhere niet zo hoog is. Er zal wel weinig belasting op de kero zitten en voor de rest doen de 350 clubleden veel zelf. Veel vrijwillige instructiediensten, een corveerooster en onderhoudsdiensten aan het gebouw zorgen voor kostenvoordelen.

In de maanden juni, juli en augustus is de club 7 dagen per week open. Er worden veel evenementen georganiseerd, waarvan er een aantal bijzonder succesvol zijn en internationaal springers aantrekken. Er is een basic-camp wat inmiddels de status van FS voor beginners is voorbijgegroeid.

Het is een full size FS trainingscamp met goede coaches geworden. Zo is er ook een freefly en een bigway (FS) camp. En natuurlijk een swoopcamp. Er lopen springers van wereldniveau rond die graag hun kennis delen.

De mensen zijn er supervriendelijk en enthousiast.

De hele familie komt springen. De clubsfeer vind je in

het houten clubgebouw (met veranda) terug. Er zijn 6 videodebrief ruimtes, leslokaal, vouwruimte en riggers. De keuken is enorm. De meeste mensen komen op vrijdagavond en nemen boodschappen voor het hele weekend mee. Er staan een stuk of 8 grote koelkasten in de keuken waar iedereen zijn eten in dumpt. Geen zin om zelf te koken? Er is ook een klein restaurantje waar je ontbijt, lunch, avondeten en snacks kunt kopen Je kunt overnachten in de bunkhouse (apart gebouw) met 100 (!) bedden in kamers van 4-6 personen of op de camping. Daarnaast zijn er warme douches, wasmachine en natuurlijk … de sauna.

Er is ook materiaal te huur, maar alleen leerlingenmateriaal en alleen als er geen leerlingen zijn die het nodig hebben. Gelukkig zijn er meestal ter plekke wel mensen te vinden die hun eigen materiaal willen uitlenen of verhuren.

Conclusie? Een mooie 8 V .

•

Voor meer info check www.skydive.se www.skydive.se,bellen kan ook +46 8 778 70 01 of +46 293 502 51

Het gezellige clubhuis.

SportParachutist Sport Parachutist september 2006 Parachutist 34 SportP

SP506 33_34.indd 34

24-08-2006 23:51:52

DOOR TRISTAN WHITMARSH

World Wingsuit Boogie and Competition Lang hebben we er op moeten wachten maar in juni zou het eindelijk gebeuren, de World Wingsuit Boogie and Competition in Stupino, Rusland. De beste wingsuiters van over de hele wereld komen hierheen om tegen elkaar te strijden maar ook om samen grote formaties te vliegen.

Dit evenement was in nagedachtenis van Chris Martin die in oktober 2004 tragisch om het leven kwam.

Het zou tevens de eerste keer zijn dat een dergelijke wingsuitcompetitie ondernomen zou worden.

Nederland werd vertegenwoordigd door Hans Schoeber en ik zelf. Hans en B.J. Alexander namen de taak op zich om de competitie in goede lijnen te laten lopen.

De competitie zou bestaan uit vier onderdelen: ÿ Honker - Vliegafstand gemeten horizontaal. ÿ Hawk - De duur van de winguit vlucht gemeten in tijd. ÿ Roller Pigeon - Ongelimiteerde manoeuvres met een 1 tot 4 persoons team. Hier geldt de entertainment waarde. Het publiek bepaalt wie de winnaar is. Dit onderdeel zal niet bijdragen aan de totaal score. ÿ Racing - Race tot de finish lijn. Drie vliegers exiten tegelijk op 2000m en racen tegen elkaar tot een denkbeeldige lijn. De winnaar wordt bepaald door een strak gespannen lijn met twee camera’s die registreren wie het eerste over de lijn komt.

De winnaar gaat door naar de volgende ronde.

De andere twee vliegers worden geëlimineerd.

Helaas zou dit onderdeel niet kunnen plaatsvinden wegens tijdsgebrek.

Verder werd de competitie opgedeeld in twee gewichtsklassen. Tijd en afstand werden geregistreerd met de Garmin Foretrex GPS and Alti-2 Neptune. Paralog werd hierna gebruikt om de score te meten tussen de 3700m en 1400m.

De boogie begon met drie kleine groepen geleid door Loïc Jean-Albert, Perry Towbridge en James Boole.

Hierbij konden we even wennen aan het Russische lucht en onze flocking skills verfijnen. Later op de dag werden deze groepen samen gevoegd om 20+ ways te vormen. Even verder in de boogie gingen we over op 35 man wingsuit loads die werden gespron-

gen uit een duo formatie Turbo Lets. De grootste formatie werd uiteindelijk een 26 way.

Natalia en German van Aeropriz deden uitstekend werk door de kopzorgen weg te nemen voor het visum, hotelreservaties en transport van en naar de dropzone. Vele loads werden uit de MI-8 helikopter gesprongen. Helaas kon de tailgate niet gebruikt worden en de deur was iets klein voor de grote wingsuit flocks maar uit een MI-8 klimmen om buiten op de tank te staan heeft ook wel iets. Fly your body, Bird-Man, Matter en Phoenix-Fly, de grootste wingsuitfabrikanten, waren ook aanwezig met demopakken. In totaal waren er zo’n 45 wingsuiters uit Frankrijk, Duitsland, Nederland, België, Italië, Engeland, Oostenrijk, Canada, Oekraïne, Verenigde Staten, Denemarken, Finland en uiteraard Rusland.

Het was een groot succes met mooie sprongen en veel frivoliteit.

Hier volgen dan de resultaten van de competitie: DISTANCE COMPETITION - HEAVY CLASS: 1st Alex E. Rubinshtein, Russia 4301m (V1) 2nd Tristan Whitmarsh, Holland 4189m (V2) 3rd Tero Paukku, Finland 4117m (S6)

DISTANCE COMPETITION - LIGHT CLASS: 1st Loic Jean-Albert , France 4574m (S-Fly Expert) 2nd James Boole, UK 3927m (Phantom) 3rd Sandro Boehme, Germany 3917m (V1) TIME COMPETITION - HEAVY CLASS: 1st Herwig Habenbacher, Austria 111,9sec (Phantom) 2nd Tristan Whitmarsh, Holland 108,1sec (V2) 3rd Stefan Zunino, France 104,7sec (S-Fly Expert) TIME COMPETITION - LIGHT CLASS: 1st Loic Jean-Albert, France 125,2sec (S-Fly Expert) 2nd James Boole, UK 112,1sec (Phantom) 3rd Sandro Boehme, Germany 108,4sec (V1) OVERALL COMPETITION WINNERS: 1st Place Chris Martin Award Winner and a Precision Canopy: Loic Jean-Albert, France (S-Fly Expert) 2nd Place winner and 50% off Vector container: Tristan Whitmarsh, Holland (V2) 3rd Place winner: James Boole, UK (Phantom) 4th Place winner and 50% of Phantom / Acro wingsuit: Sandro Boehme, Germany (V1) ROLLER PIGEON FREESTYLE VIDEO COMPETITION: 1st Soul Flyers 3 - Loic and friends 2nd Russian Extreme Project - Valery Rosov and friends 3rd Kid Icarus - Tristan Whitmarsh and James Boole Dit zijn spannende tijden voor wingsuiters. Een nieuwe wedstrijddiscipline is geboren en ook jij kan hier deel van uit maken. Zoek de dichtstbijzijnde wingsuitinstructeur op en “join the flock!”.

•

september 2006 SportParachutist 35

SP506 33_34.indd 35

24-08-2006 23:50:50

Redacteur op tour, oftewel door karin vos

redactour..

de eerste waterlander… (Foto door: René Fijnheer)

In de vorige SP stonden 35 herkenningspunten voor een actieve para…toch zijn er ook een paar op mij van toepassing, ook al spring ik niet zelf…zo houd ik meestal rekening met springactiviteiten en stem ik onze vakantieplannen daar op af….zo ook dit jaar.

Al sinds jaar en dag worden er tijdens de 4-daagse van Nijmegen twee demo’s gesprongen. De één op maandagavond tijdens de openingsceremonie in het Goffertstadion te Nijmegen, de andere op donderdagavond op de pontonbrug in Cuijk.

archieffoto van de bewuste Bayleybrug

De eerste wordt georganiseerd door de KNVvL o.l.v. Igor van Aperen en de tweede door Paraclub Flevo, dit jaar o.l.v. Ralph Hergaarden.

Zo’n traditie verdient aandacht in de SP, vond ik, dus besloot ik op toer te gaan. Eerst, op 17 juli, naar Eindhoven waar een Fokker 60 klaar stond om 24 springers naar Nijmegen te vliegen. Vervolgens naar Nijmegen (gelukkig weinig tot geen file) waar de grondploeg in de persoon Bart van Aperen mij naar een dug-out bracht waar ik rustig kon kijken en foto’s kon maken.

de CF-formatie, door deze foto toch te bewonderen Foto door: Martijn Maas

De opening van zo’n 4-daagse is trouwens een groter spektakel dan ik verwacht had. Jochem van Gelder praatte de boel aan elkaar en allerlei gasten kwamen naar de ‘middenstip’. Het was lastig in te schatten wanneer de para’s nu precies zouden komen, maar Bart had wel contact met ‘boven’ en ineens hingen ze er. In drie groepen werd er gesprongen en geland, een aantal springers gingen CF-en maar vanuit het stadion jammer genoeg niet te zien. Het publiek was enthousiast bij iedere springer die landde. De laatste twee bleven lang bij elkaar, ééntje verdween zelfs even achter de

het Goffertstadion in Nijmegen Foto door: Martijn Maas

de Hercules in Eindhoven Foto door: Martijn Maas

36 SportParachutist september 2006

redactour opzet.indd 36

25-08-2006 00:01:47

en zo ziet die brug er dus anno 2006 van dichterbij uit

één gaat er op de brug, één op het ponton er naast

............. wat ligt zo’n chute dan mooi óp het water!

Springers komen het stadion binnen

dakrand…men hield de adem in, zelfs de muziek werd spannend….maar gelukkig kwam hij weer tevoorschijn en landde keurig op het veld, de muziek paste zich (toevallig?!) aan.

Elk jaar wordt er een brug door de Genie opgebouwd en traditioneel geopend met de burgemeesters van de gemeentes aan beide kanten van de Maas. Dit jaar was voor de Baileybrug gekozen vanwege het 90-jarige jubileum van de 4daagse.

Normaal gesproken is het een zogenaamde pontonbrug (die heeft geen hekje…)

Aangezien ook deze demo niet voor het eerst plaatsvindt maar het allemaal wat kleinschaliger is dan in Nijmegen, voel je de verwachting van het publiek. Het blijft een spannend evenement en de low-pass van de PH-PCF over het water vooraf draagt daartoe nog extra bij.

Dan wordt de 4daagse afgelast, tot op de donderdag (20 juli) weten we niet zeker of de demo door zal gaan. Maar ‘the show must go on’ voor al die enthousiaste bewoners van Cuijk en omstreken dus vertrok ook ik naar Cuijk. In het draaiboek had ik een foto (die zwart-witte!) gezien van de bewuste brug waarop geland moest worden….

Bart heeft alles onder controle (Foto door: Karin Vos)

Maar waar is die andere nou gebleven…?

Dan komen de springers, eerst 3 (maar 3?) en dan nog eens 3! Vervolgens vraagt men zich af of ‘ze’ de brug wel zullen halen…. Als de eerste springer het water raakt hoor je een mengeling van ‘oh jee’ en ‘hahaha’……Gelukkig zijn de springers op deze waterlandingen voorbereid en zijn er bootjes van de Genie die hen er uit vissen. Er zijn twee waterlandingen, twee landen er op de aan- en omliggende pontons en twee midden op die Baileybrug!

En deze redacteur kon weer op huis aan…volgend jaar weer kijken?!

Skydive L i ngo Wil je ook mee kunnen praten aan de bar? Leer de rubriek uit je hoofd en gebruik de woorden te pas en te onpas in oppervlakkige discussies.

bladerunning - zo ver mogelijk tussen een parcours van blades doorvliegen.

Om een flinke afstand mogelijk te maken gebeurt dit meestal van een heuvel naar beneden waardoor je met de juiste wingload en snelheid heel lang kunt blijven vliegen. Het parcours bevat bochten en kleine wisselingen in hellingshoek om het extra interessant te maken. debriefen - na de sprong wordt overlegd hoe het ging ten opzichte van het plan.

Wat ging er goed of niet en waarom. Hoe kan het de volgende keer nog leuker?

Video kan hier enorm bij helpen omdat die objectieve beelden levert. Deskundige hulp van een buitenstaander (coach) samen met video is helemaal ideaal.

F-111 - nylonsoort waarvan een parachute werd gemaakt. Dit materiaal laat wel lucht door en de parachutes die hiervan gemaakt zijn vliegen over het algemeen wat conventioneler. Het wordt nog gebruikt voor precisie parachutes en hybride parachutes die de voordelen van F-111 en zero-porosity combineren. openingssysteem - het systeem dat je gebruikt om je parachute te openen.

Het bestaat uit pilot chute (en de manier om die te trekken), bridle en bag. Het kan een ripcord, handdeployed of pull-out systeem zijn. Ripcord wordt veel voor leerlingen gebruikt en handdeployed en pull-out voor meer ervaren springers.

De keuze uit deze twee is persoonlijk. Beide systemen hebben voor- en nadelen. sluitpin - de metalen pin die door de loop wordt gestoken om de container te sluiten. Kan krom of recht zijn, afhankelijk van het openingssysteem. september 2006 SportParachutist 37

redactour opzet.indd 37

25-08-2006 00:02:31

colofon sept.qxd

24-08-2006

22:45

Pagina 38

CC&C

COLOFON CLUBS & CENTRA AANGESLOTEN BIJ DE AFDELING PARACHUTESPRINGEN VAN DE NEDERLANDSE VERENIGING VOOR LUCHTVAART S CC CH VV DZ TV

secretaris centrumchef clubhuis vliegveld dropzone(s) type(n) vliegtuig(en)/ aantal springers

ID ST WE SS M r sq

inflight door springtijden weekeinden sunset huur materiaal rond square

BP bak voor precisie - met naam DZ indien niet op vliegveld V voeding B bar R restaurant S snacks

ON overnachting C camping H hotel CH clubhuis JHB jeugdherberg

AIRBOSS SKYDIVING S: Marjon Kramer, Brahmsstraat 62, 1447 RM, Purmerend, telefoon 0299-644535, email: spring@airboss.nl, website: www.airboss.nl CC: Ron Kramer, CH: Juli en augustus: Soulac sur Mer (Frankrijk) maart - juni en sept - okt: Lille (Rijssel) – (Frankrijk), dec en jan: Beni Mellal (Marokko). TV: Pilatus Porter / Twin Otter, ST: SS V: B R S ON: C H

PARACHUTISTEN VERENIGING BLUE SIDE UP S: Postweg 124, 1795 JS, De Cocksdorp, telefoon 0222-311324, email: info@bluesideup.nl, website: www.bluesideup.nl VV/DZ: vliegveld Texel TV” Cessna 208 Super Cargo Master (18 -21 pax) ST: maart t/m oktober, dagelijks van 09.00-19.00 (zondag vanaf 10.00)

EERSTE NEDERLANDSE PARACHUTISTEN CLUB S: Hans Verschuren, Strijenlaan 49, 4931 HE Geertruidenberg, telefoon 0162-518270 Post: Postbus 1436, 4700 BK Roosendaal, e-mail info@enpc.nl, website www.enpc.nl.

CH: Vliegveld Seppe, telefoon 0165-320955.

VV: Seppe DZ: diverse TV: C-182/4 ID ST: WE 8.00-SS M: sq BP: geen V: B S ON: C H

PARA CENTRUM TEXEL BV CC: Iwan Spilker, Postweg 128, 1795 JS De Cocksdorp-Texel, telefoon 0222-311464, fax 0222-311414, e-mail info@paracentrumtexel.nl, website www.paracentrumtexel.nl.

CH: idem als boven. VV: Texel DZ: VV TV: C208/15 ID, C-206/6, C-206/5, AN-2/13 + Super Let/21 ID (mei t/m september) ST: 08.30-20.00 dagelijks m.u.v. zondag: 10.00-20.00 M: r sq BP: DZ V: B R S ON: C H

CADETTEN PARACHUTISTEN VERENIGING S: Robert van Rossum, Kasteelplein 10, 4811 XC Breda, telefoon 076-5416146, e-mail: rwj.v.rossum@mindef.nl.

VERENIGING PARACHUTISTEN CENTRUM TEUGE Zie verder Nationaal Parachutisten Centrum Teuge.

SKYDIVE ROTTERDAM,THE FLYING DUTCHMEN S: Dianne Boekhoven, Straatweg 59F, 3051 BD Rotterdam. Post: CH, e-mail dboekhoven@hotmail.com. CH: Zaventembaan 5, 3045 AR Rotterdam, telefoon 010-4159450, fax 010-3625671. VV: Rotterdam Airport, Zestienhoven DZ: Pijnacker, Rhoon TV: PC-6/10 ID ST: dinsdag, woensdag 17.00-SS, vrijdag 13.00-SS, zaterdag: 08.00-SS, zondag: 10.30-SS M: sq, BP: Rhoon, V: B R S, ON: H

STICHTING NATIONAAL PARACHUTISTEN CENTRUM TEUGE CC: Harm van de Gevel, De Zanden 11-D, 7395 PA Teuge, telefoon 055-3231604, fax 0553231603, e-mail npct@para-teuge.nl.

CH: ‘De Wolk’, zelfde adres, telefoon 0553232462. VV: Teuge DZ: VV TV: C-208B Grand Caravan/18 ID ST: dagelijks 9.00-20.00, zondag 10.00-20.00 M: sq BP: DZ V: B R ON: C H CH

PARACLUB FLEVO S: Angelina Schleper, Nienoord 8, 8226 RG Lelystad, tel. thuis 0320-218884, tel. mobiel 06-49056690. e-mail secretaris@paraclub.nl.

CH: VV Lelystad, Arendweg 13, 8218 PD Lelystad, telefoon 0320-288569. VV: Lelystad DZ: Kavel E-24, Knarbos TV: C-206 turbine/6 en C206/5 met ID ST: zaterdag: 10.00-SS (20.00), zondag: 10.00-SS (19.00), info extra springdagen op www.paraclub.nl/leden BP: DZ M: sq V: B R S ON: C

STICHTING SKYDIVE ANYWHERE S: Peter Braun, Parallelweg 14, 9717 KS Groningen, e-mail pgbraun@home.nl, info@skydiveanywhere.com, tel. 06-22 24 8580 CH: Vliegveld Ameland, Strandweg 21, 9162 EV Ballum , Ameland en Vliegveld Oostwold, Polderweg 29, 9682 XS Oostwold (Oldambt) DZ: VV Ameland en VV Oostwold TV: C-182/4 ID, C-206/6 ID, Porter/10 ID ST : Oostwold : WE en tijdens de zomertijd woensdag van 17.00 tot SS, Ameland : van 1 april tot 1 november elke dag van 09.00 tot 18.00. M : sq ON : C, JHB

PARACENTRUM EELDE HOOGEVEEN S: Gerda Steringa-Kalk, De Held 55, 9745 DH, Groningen, telefoon 050-5791786, e-mail info@paracentrumeeldehoogeveen.nl, website www.paracentrumeeldehoogeveen.nl.

CH Eelde: Machlaan 30, 9761 TX, Eelde, telefoon 050-3094499.

VV: Eelde DZ: VV, Winde TV: C-206/6 ST: WE: 9.00-20.00, zomertijd vrijdag: 18.00-20.00 M: sq BP: VV V: B R S ON: C H CH CH: Hoogeveen: Plesmanstraat 14, 7903 EE Hoogeveen (geen post), telefoon 0528-271150.

VV: Hoogeveen DZ: VV, Echten TV: C-207/7 ST: WE, feestdagen 10.00-19.00 M: sq BP: VV V: B R S ON: CH, C

SKYDIVE OVER EUROPE (SOE) S: Dré Matti, De Clercqstraat 25, 1053 AA Amsterdam, telefoon 06-53375522, e-mail SOE@euronet.nl.

CH: Vliegveld Soulac sur Mer, Vliegveld Royan, Frankrijk.

VV: Soulac sur Mer, Royan, Propiana (F), Spa (B) DZ: VV TV: Twin Otter (SsM/S), Porter (SsM), 2 x Porter (R), C-207T (P) ST: SsM/R/P: 6 juli - 1 sept. S: 20 april - 1 juli, 1 sept. - 15 okt. M: sq V: B R S ON: CH

KORPS COMMANDO TROEPEN S: Mac. de Beus, 076-5274805 CH: Seeligkazerne Complex Zuid, Bureau Para K.C.T., Fellenoordstraat 93, 4800 RA Breda, tel 076-5274804, fax 076-5274798 CC: Edmond Spapé, 076-5274804 VV: Lapalisse/Eloy/Eindhoven DZ: Lapalisse/Eloy TV: C-130/F60/Skyvan ST: 01-01- 31-12 M: R/Sq PARACHUTISTENCENTRUM MIDDEN NEDERLAND S: Eva Koster, telefoon 06-51842351. Post: Postbus 76, 1230 AB Loosdrecht, email: info@pcmn.nl, website: www.pcmn.nl.

CH: VV Hilversum, Noodweg 49, 1213 PW Hilversum, telefoon 035-5771849. VV: Hilversum DZ: Maartensdijk, Westbroek, Wijk bij Duurstede, VV TV: C-206 turbine/6 ID, C-182/4 ST: zaterdag: 09.00-20.00, zondag: 11.00-18.00, maandag + vrijdag: 13.00-20.00, dinsdag: 17.00-20.00 M: sq BP: geen V: B ON: CH PARACENTRUM ZEELAND BV CC: Leander van der Snel, adres zie CH, e-mail info@skydive-zeeland.nl, website www.skydivezeeland.nl. CH: Calandweg 44, 4341 RA Arnemuiden, telefoon 0113-612910, fax 0113612511. VV: Midden Zeeland DZ: diversen TV: C-182/4 ID ST: woensdag t/m zondag M: sq V: B R S ON: C H

SKYDIVE STADTLOHN S: Simon Woerlee, Wenningfeld 41, D-48703, Stadtlohn, telefoon 06-54796601, e-mail: info@skydive-stadtlohn.de, website: www.skydive-stadtlohn.de CH: vliegveld Stadtlohn-Wenningfeld, Wenningfeld 41 Stadtlohn/Wenningfeld, telefoon 00492563-209483 of 209485, fax 0049-2563209484.VV: vliegveld Stadtlohn-Wenningfeld, DZ: VV, TV: TV C-206/5ID, ST: weekends april medio oktober 09.00-21.00 uur en evenementen, M: geen, V: B R S, ON: C CH VERENIGING NEDERLANDSE PARACLUB TU-ZEVEN S: Nick Horstman, Kiebitzweg 10, D-27446 Selsingen, BRD, telefoon 00-494284926494, fax 927141. Post: VNPC TU-Zeven, Napo 880-S-99, 3509 VC Utrecht, e-mail: Tu-zeven@bigfoot.com.

CH: VV Seedorf, BRD, telefoon 0049428175115730, fax 00-49428175115731.

VV: Seedorf DZ: VV TV: C-206 turbine/6 ST: WE 10.00-SS, juni t/m sept. woensdag, donderdag 17.00-SS M: sq BP: DZ V: B S ON: C H PARACHUTISTS OVER PHORTY SOCIETY NEDERLAND (POPS-NL) S: p/a Dr. Kanterslaan 42, 5361 NG Grave, tel.: 0486-473044.

Verzamelbanden Er zijn verzamelbanden voor de SP verkrijgbaar: turkooizenblauwelinnen banden met donkerblauwe opdruk van het bekende SP logo op de voorkant en rug. Door middel van metalen pennetjes kunnen drie jaargangen per band worden opgeborgen. De banden kosten € 8,- per stuk, afgehaald bij de KNVvL in Den Haag. Per post komt er voor één exemplaar € 3,50 kosten bij, voor twee stuks € 3,90, voor drie stuks € 4,40, voor vier en meer € 5,-. Het totaalbedrag dient te worden overgemaakt op giro 179618 van de KNVvL onder vermelding van ‘verzamelbanden SP’ en met opgaven van het aantal.

38 SportParachutist

september 2006

SportParachutist ISSN 0921-8017, Jaargang 35 - nummer 5 - september 2006 Tweemaandelijkse uitgave van Koninklijke Nederlandse Vereniging van Luchtvaart Afdeling Parachutespringen Verschijning Eind februari, april, juni, augustus, oktober en december Abonnementen Gratis voor leden van de afdeling parachutespringen. Losse abonnementen kosten € 30,00 per jaar (vanaf juli € 15,00) en zijn aan te melden door overmaking van dit bedrag op girorekening 68810 van de KNVvL onder vermelding van abonnement SP. Redactie Karin Vos (bladmanager), Frederique van der Hilst Karrewij, Saskia Zegwaard (fotografie) Roel Roeloffzen Mechie van der Schaaf Art Director / Vormgeving Ramses Meering Michael van Zijl Advertenties Frédérique van der Hilst Karrewij, telefoon 06-50432764, e-mail: skychick@wanadoo.nl Druk Den Haag Media Groep, Rijswijk Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart Afdeling Parachutespringen Bestuur Adwin Beerendonk (vz) Peter Smit (penningmeester) Simon Woerlee Henny Wiggers Harm van de Gevel Hoofd Bureau Parachutespringen Ronald Overdijk, Anneloes Maij Jozef Israëlsplein 8, 2596 AS Den Haag, telefoon 070-3143600, fax 070-3243900, e-mail knvvlpa@xs4all.nl, website www.parachute.nl.

Lidmaatschap Alle leden € 100,50 per jaar, het inschrijfgeld is bij aanmelding € 12,00.

FAI-licentie is bij lidmaatschap te bestellen, kosten € 5. Aanmeldingen te richten aan de Ledenadministratie, tel: 070-3143611.

Artikelen, reportages, brieven en beeldmateriaal over parachutespringen zijn altijd welkom. Materiaal wordt niet teruggezonden, tenzij op uitdrukkelijk verzoek. Beeldmateriaal moet zijn voorzien van de naam van de maker en/of eigenaar. In geval van beeldmateriaal met copyright dient een schriftelijk toestemming van de maker voor plaatsing in de SP te worden bijgevoegd.

De redactie behoudt het recht alle ingezonden materiaal te corrigeren, zo nodig in te korten of niet te plaatsen. Anonieme brieven worden niet geplaatst. Plaatsing zonder naamsvermelding is op uitdrukkelijk verzoek van de schrijver echter wel mogelijk.

De met naam onderschreven artikelen zijn voor verantwoordelijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijd de mening van de redactie weer te geven.

De niet met naam onderschreven artikelen komen van de redactie uit en zijn samengesteld aan de hand van informatie uit een of meerdere bronnen.

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, microfilm, fotokopie of op welke andere wijze ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redactie.

Subscriptions to SP for a full calendar year can be ordered by payment of 33,00 euro (39 euro for airmail postage) Bank: FORTIS BANK Account Nr.: 64.45.37.434 Designee: Attn. KNVvL parachuting Designee address: Jozef Israëlsplein 8, 2596 AS, Den Haag, The Netherlands BIC: FTSBNL2R IBAN: NL80 FTSB 0644537434 Reason: “subscription SP”