Podsumowanie V sezonu ligi ZH 4vs4

PODSUMOWANIE

P I Ą T E GO S E Z O N U ZAQHAX.PL

NIEOCZEKIWNY MISTRZ ANALIZY ZESPOŁÓW AZURE O CZŁOWIEKU KTÓRY CHCIAŁ ROZBIĆ MUR Nagrody od redakcji i zarządu I WIELE WIĘCEJ

DEMON W FUTERKU

ZH L PIĄTY SEZON ZA NAMI. DOŚĆ NIESPODZIEWANIE TYTUŁ TRAFIŁ W RĘCĘ LA SQUADRY FANTASTICI. WSZYSTKO, CO MUSICIE WIEDZIEĆ O LIDZE ZH ZOSTAŁO NAPISANE WŁAŚNIE TUTAJ. NIE MOŻECIE TEGO PRZEGAPIĆ.

LIGA

>>>>>>>>>>

INTRO

SŁOWEM wstępu JEŚLI MAM BYĆ SZCZERY—NIE MIAŁEM ZBYTNIEJ CHĘCI W PRZYGOTOWANIU TEGO PODSUMOWANIA SEZONU. JEDNAK MIMO WSZYSTKO POSKŁADAŁEM TO DO KUPY I JEST—ŚWIEŻUTKIE, PACHNĄCE, ALE NIEKONIECZNIE LEPSZE OD POPRZEDNIEGO, WYDANEGO Z REKORDOWĄ LICZBĄ STRON. NIE PRZYGOTOWALIŚMY DLA WAS BÓG WIE CZEGO. OT CO, ZWYKŁE PIEPRZENIE OD RZECZY, OD LUDZI, KTÓRZY NIE MAJĄ POJĘCIA O TYM, CO ROBIĄ. MIMO WSZYSTKO SĄDZĘ, ŻE Z SZACUNKU DO NASZEJ PRACY PRZEZ CAŁY SEZON, WYPADA NAWET TE NASZE FANABERIE PRZECZYTAĆ.

~` Klyta, autor wydania

A MOŻE I NIE WYPADA…

A OTO REDAKTORZY, KTÓRZY TWORZYLI WYDANIE: PECIAQ

VAN

ADMINISTRATOR ZAQHAX

GRACZ DESERTERS CREW

BARTIBIS

KLYTA

KAPITAN

ADMINISTRATOR ZAQHAX

DESERTERS CREW

<<<<<<<<<<

SPIS TREŚCI

6-7: COA - Demon w futerku 8-9: Gdzie się podziali tamci mistrzowie?

10: Mądry Polak po szkodzie 11: A może spójrzmy na statystykę?

12-13: O człowieku, który chciał rozbić mur - mdfk 14-15: Kiedyś, a teraz - pamiętnik byłego mistrza 16: Puchar lig, jako przepustka do Europy.

12-13

17: Kilka słów o TopMatchu 18-19: Nieoczekiwany mistrz Azure 20-21: Gdybym dostał pędzel 22-23: Między niebem, a piekłem 24: Analiza: La Squadra Fantastica

7-8

25: Analiza: ZaqHax Revolutions 26: Analiza: Deserters Crew 27: Analiza: BallHax II 28: Analiza: Loyal Brothers 29: Analiza: White Tigers 30: Analiza: HMTL Red 31: Analiza: Black Panthers 32: Analiza: Smokin’ Aces 33: Analiza: BallHax Shore 34: Analiza: Silverhax I

18-19

35: Analiza: Old & Rusty 36-37: Czwórka sezonu według redakcji 38: Nagrody od redakcji i zarządu 39: Czwórka sezonu według kapitanów

UWAGA: Niektóre teksty zostały napisane przed ostatnią kolejką sezonu. Jeśli pojawią się tam błędy (miejsca w tabeli niektórych ekip, nieaktualne statystyki) to bardzo przepraszamy za pomyłki.

Nie jesteśmy idealni :-)

demon w FUTERKU

C O A

ENIONY

Czy ten sezon jest jego wymarzonym?

Co sądzi o aktualnych mistrzach?

MVP sezonu wezwany do tablicy.

Wysłuchał: KLYTA

PRYSKLIWY

MBITNY

Ten sezon to jak jazda kolejką górską. Jakbyś miał wybrać najważniejszy moment całej ligi to byłaby to jaka sytuacja/mecz/ transfer?

Strasznie trudno odpowiedzieć. Wydaje się jednak, że afera Jarvisgate najbardziej zatrzęsła ligą - z lidera, dosyć pewnie zmierzającego po kolejne zwycięstwa, zrobił się jedynie niezły zespół bez bramkarza. Później wypadałoby wskazać na marnowanie szans przez ZHR, mecz z WT, w którym głupio stracili szalenie ważne punkty, aż wreszcie dojdziemy do meczu LSF z ZHR, gdzie ci pierwsi, jak się później okazało, praktycznie zapewnili sobie tytuł.

Początek sezonu to był kataklizm, z którego szybko się wygrzebaliście. Były mocne słowa w drużynie?

Powiedzmy, że atmosfera była dosyć gęsta, pierwsze cztery mecze bez zwycięstwa to prawdziwa rozpacz, tych punktów zabrakło by móc do końca walczyć o mistrzostwo. Zresztą, u nas mocne słowa są raczej na porządku dziennym, jakoś udało się wzmocnić koncentrację i zaniechać kretyńskich błędów. Na szczęście przełamanie w końcu przyszło.

A jak u Artura? Pamiętam, jak w poprzednim sezonie wymieniliśmy dwa zdania na temat tego, że był jego najlepszym, czego sam zainteresowany nie potwierdził. Może teraz?

Tak, teraz tak. Wpadek było naprawdę niewiele, w wielu meczach czyste konta. Grając w defie czułem pewność, że nawet jak nam się coś omsknie, to on naprawi błąd. Co prawda dalej nie odinstalował dodatkowego chromosomu i na TS pierdoli od rzeczy, tak jak wcześniej, ale jednak należy mu to wybaczyć, za grę w tym sezonie Trzeba przyznać, że lucho, biorąc pod uwagę statystykę, poradził sobie bardzo dobrze. Skąd taki progres w kwestii asyst?

Mógłbym przewrotnie odpowiedzieć, że z lepszego wykończenia, ale to też nie do końca tak. Gramy razem tyle czasu, po prostu wiemy kiedy możemy spodziewać się podania, do tego pomaga nam komunikacja na TS, dzięki temu mogliśmy wykorzystać potencjał Pawła w rozegraniu, potencjał moim zdaniem zupełnie niezrozumiale niedoceniany.

A Azure? Gdzie jego, w fikcyjnym rankingu polskich DMC, byś umieścił?

Ciężko mi się wypowiadać, przeciwko sobie graliśmy w sumie rzadko, wielu meczów LSF nie widziałem... W tym sezonie wygrali z nami dwa razy, natomiast nie odczułem jakiejś niesamowitej presji, takiej np. jak grając przeciwko mdfk. Czyli co, no pewnie czołówka, ale nie bardzo, bardzo ścisła, jeśli miałbym go umieścić w top5 DMC, przeciwko którym grałem mógłby się załapać, ale pod koniec.

Mistrzostwo dla Squadry absolutnym zaskoczeniem, małym zaskoczeniem, czy…żadnym zaskoczeniem?

Zaskoczeniem, ale nie ogromnym. Pamiętam, że w moim tekście w skarbie kibica wróżyłem im TOP4, więc już wtedy miałem ich za groźnego rywala. Co tu dużo mówić, wykorzystali idealnie splot okoliczności, nie mieli żadnego słabego momentu, nie tracili głupio punktów.

Zasłużony tytuł.

Widzieliśmy w tym sezonie niemałe kłopoty ZHR ze zdobywaniem bramek. Jak sądzisz, skąd takie problemy?

BO WSZYSCY MUROWALI (śmiech). A tak poważnie, myślę że stali się nieco zakładnikami swojej ofensywnej filozofii, ciężko grać przeciw nim do przodu, jeśli stale czujesz presję zarówno ze strony dmc, jak i niesamowicie ofensywnie usposobionego na standardy tej ligi GK. Poza tym nie wiem, wielu ich meczów nie widziałem, może po prostu brakowało skuteczności?

Chciałbyś zapewne pozdrowić Panów z Loyal Brothers. Po zakończeniu sezonu pisałeś o tym, że za bardzo redakcja ich pochwaliła i, cytuję, zostaną jedynie z nagrodami od redakcji.

Teraz nawet tego nie mają…

(śmiech) Nie no, myślę że nasze stosunki uległy poprawie, cieszę się jako reprezentant BH2 że udało się zająć wyższe miejsce od nich, natomiast trzeba pamiętać, że strata bramkarza zupełnie zbiła ich z pantałyku i gdyby nie to, pewnie walczyliby do samego końca o wyższe lokaty.

Dlaczego polskie zespoły (w tym Wy) po raz kolejny zostały zeszmacone w HCL? Nie wiem dlaczego inni, my po prostu zagraliśmy słabe mecze. Grupa nie należała do najłatwiejszych, natomiast można było wycisnąć z tego więcej. Fakt faktem, że mecze HCL przypadły na nasz kryzys w początkowej fazie sezonu, więc no po prostu w tym czasie gra się nam nie kleiła. A co do ogólnej tezy naprawdę ciężko mi się odnieść, jest to wręcz dziwne, mamy przecież graczy rywalizujących w zagranicznych rozgrywkach, inni mają potencjał, by walczyć jak równy z równym w HCL,.. No cóż, może następnym razem uda się nam (albo innym Polakom) zbliżyć do najlepszego rezultatu BH2 w Lidze Mistrzów...

I na koniec standard – Twoje rozczarowanie i zaskoczenie tego sezonu. Oczywiście drużynowo i indywidualnie.

Zaskoczenie druzynowo - oczywista odpowiedź, nawet nie będę jej powtarzał po raz kolejny. Indywidualne? Szczerze mówiąc to sam się sobie dziwiłem, że taki półemeryt haxballowy jak ja zaczął strzelać bramki w dużych ilościach, co jeszcze dziwniejsze poświęcając na haxa najmniej czasu w porównaniu z zeszłymi sezonami. Myślę, że podobna sytuacja miała miejsce u Lenia, z tego miejsca wyróżnię również jego.

Rozczarowanie - no też aż głupio pisać. #smokinamistrza. Indywidualnie? Nie wiem, jestem z natury bezkonfliktowy, nie będę wskazywał palcem.

Tekst: KLYTA

GDZIE SIĘ PODZIALI

TAMCI MISTRZOWIE

?

PATRZĄC NA CYFERKĘ, JAKA STOI PRZY LICZBIE SEZONÓW LIGI 4VS4 MOŻNA POGRĄŻYĆ SIĘ W MELANCHOLII I SPOJRZEĆ W PRZESZŁOŚĆ. GDZIE PODZIALI SIĘ CI ZAWODNICY, KTÓRZY W SWOICH NAJLEPSZYCH OKRESACH STAWALI NA PIEDESTALE, BĘDĄC DLA INNYCH NIEDOŚCIGNIONĄ CHMURĄ?

Z

aqHax Z po zwycięstwie w premierowym sezonie ligi, drugą edycję zaczynał jako główny faworyt. Rzeczywistość okazała się jednak brutalna, a sama reprezentacja zajęła dopiero dziewiąte miejsce. Wracając do pierwszego sezonu – kadrę reprezentowało wówczas dziesięciorgu Panów: Damiano, Kamil, Jarvis, Narat, Lawian, Adis, syn kangura, Kammsy, HaZe, 4ndrey. Po rozpadzie Zetki tylko dwóch z nich pozostało na poziomie pierwszej ligi, reszta albo całkowicie zakończyła grę w lidze, albo brała udział w jednosezonowych przekomarzaniach (ZH Originals). Wracając do Jarvisa i Narata. Pierwszy z nich w trzecim sezonie bronił barw Blue Eagles, w czwartym FC Europe Club, zaś w piątym Loyal Brothers. We wszystkich zespołach był wiodącą postacią, lecz wyniku z pierwszego sezonu nie udało mu się powtórzyć. Najbliżej był w trzecim sezonie, gdzie tytuł mieli na wyciągnięcie ręki. Z kolei Narat wierny pozostał kadrom ZH. Zasilał odpowiednio: ZH EL, ZH Y oraz ZH R. Podobnie jak Jarvis nie zdołał zdobyć tytułu, raczej egzystował, będąc mało aktywnym graczem.

Tytuł dla lag, oddajcie w drugim sezonie był swoistą niespodzianką. Obrony tytułu wymagało się od ZH Z, ewentualnie do tej roli przystawiano rosnące coraz bardziej w siłę Blue Eagles, czy ZH X. Los powędrował inną ścieżką i medale powędrowały do panów o nickach: DONEK T, Xy, robson, ProcedeR, Ronaldo 7, Riay i Wenom.

Najbardziej aktywnymi aktualnie osobami są Xy, ProcedeR oraz Riay. Ten pierwszy w trzecim sezonie, jak i w czwartym (nieoficjalnie, ale jednak) przejął pieczę nad zespołem, ale syndrom wypalenia drużyny był na tyle silny, że nie udało mu się tego poskładać. Jeśli doliczymy do tego odejście Procedera, to można go z czystym sercem usprawiedliwić. Sam Proceder po odejściu z zespołu, gdzie pierwszy raz zdobył tytuł, przeszedł do ZH X Notka, wygrywając kolejny raz ligę ze Zodiaciem, zPooKym oraz Sylwią. Ponadto jest jeszcze robson, tylko ten ostatnimi czasy woli robić z siebie idiotę, zamiast zając się grą.

Trzecia kampania to prawdziwy rollercoaster.

Przed dwiema ostatnimi kolejkami na tytuł miały szansę trzy zespoły: Smokin’ Aces, Blue Eagles oraz ZaqHax X. Ostatecznie nagroda dla najlepszego zespołu powędrowała do Iksów, w składzie: Notek, Zodiac, ProcedeR, zPooKy, Sylwia.

Notek w czwartym jak i piątym sezonie starał trzymać się spódnicy MDFK, grając z nim w Blue Eagles, gdzie zdobyli tytuł, a także tworząc nową kadrę – ZHR. Zodiac natomiast całkowicie porzucił grę, postanowił zejść ze sceny w glorii chwały. Ciekawie za to jest u trójki: zPooKy – ProcedeR – Sylwia, gdyż trzej panowie postanowili w piątym sezonie założyć własny klub, startując od drugiej ligi. Oczywiście bardzo szybko zapewnili sobie awans do najwyższej klasy rozgrywkowej, gromiąc inne zespoły, oprócz Game Play, i w kolejnej edycji zagrają tam, gdzie ich miejsce.

Czwarta sezon nie był już tak ekscytujący. Od rozpoczęcia drugiej rundy raczej w ciemno mogliśmy wystawiąc przed szereg Blue Eagles, które z każdą kolejką się coraz śmielej napędzało.

Skład: mdfk, Lampz, Notek, Revan, 4fun oraz supreme, był doskonale wyważony i spełnił swoje oczekiwania, po czym…się rozpadł. Jak już wspominałem – mdfk z Notkiem oraz Revanem stworzyli kadrę ZH, zaś Lampz i supreme powędrowali do Smokin’ Aces, w którym przez liczne turbulencje ze swoim zachowaniem nie zagrali znacznej liczby spotkań. Jedynym wyjątkiem był 4fun, chcący sprawdzić się w roli kapitana i stworzył klub, który…pokrzyżował plany swoim dawnym znajomym. Dziś można potwierdzić, że Blue Eagles wraca do życia, chociaż już bez 4funa. Jego następca ma być młody, acz dobitnie zdolny – Santos.

MĄDRY POLAK PO SZKODZIE Przygotował: KLYTA

PRZEGLĄD GŁOSOWANIA UŻYTKOWNIKÓW Czas zabawić się w „mądrego Polaka po szkodzie” i przenalizować wypowiedzi oraz głosowanie użytkowników na temat tego, kto będzie głównym faworytem do tytułu.

Głosowanie odbyło się kilka dni przed sezonem.

Większość oczywiście zgodnie typowała do roli mistrza Smokin’ Aces czy, nieco pragmatycznie, ZaqHax R. Obie ekipy, a najbardziej ta pierwsza, zawiodły. „Po cichu liczę na Deserters Crew oraz La Squadra Fantastica. Nikt chyba nie odmówi umiejętności takim graczom jak 4fun czy Azure. Troszkę boję się jednak o ich defensywę.” – kubson.

„Czarny koń? BH SHore, ponieważ większość ekip ich zlekceważy i wszystkich zaskoczą.” – 4fun Tutaj rodzynek od mistrza.

Oczywiście nie ma sensu rozwlekać wszystkich typów na Smokin’ Aces, ponieważ ten sezon w ich wykonaniu można nazwać drogą przez mękę.

A tutaj wyniki ankiety:

Kubson jako jedyny wymienił tutaj obecnego mistrza. Chociaż nie, był jeszcze ktoś…

„Moim zdaniem tytuł mistrzowski zdobędzie drużyna, która po 22 kolejce będzie miała najwięcej punktów.” – KROL KROL trafił idealnie.

W drugiej lidze niespodzianek nie było.

Proroctwa odnośnie GamePlay i Flames się doskonale sprawdziły.

A MOŻE spójrzmy na 5T4TY5TYKĘ?

J

Przygotował: KLYTA ako, że matematyka to królowa nauk, warto też czasami się nad nią pochylić. Co zatem mówi nam o piątym sezonie, w porównaniu z innymi edycjami ligi?

Po pierwsze, że mistrz pod względem liczby punktów wcale nie był taki najgorszy.

Z drugiej strony również można to interpretować na dwa sposoby, bowiem mogłoby to także świadczyć o uboższych umiejętnościach innych zespołów.

Po drugie, że Old & Rusty to największa pomyłka tej ligi.

Nawet jeśli cofnęlibyśmy jej te minusowe punkty, skończyliby sezon z...czterema oczkami. Kpina.

Po trzecie, że królem strzelców kolejny raz zostałby pomocnik (COA) z 20 bramkami, lecz mało ciekawe zachowanie Black Panthers przyczyniło się do innego rozstrzygnięcia.

Po czwarte, że ponownie najlepszym asystentem okazał się pomocnik. Jak widzimy tendencja do tego, że rozgrywający wykonuje kluczowe ostatnie podanie powoli umiera. Co do liczby - ona również spada.

Po piąte, że defensywa to coraz ważniejsza sprawa i właśnie w tym kierunku wszyscy mkniemy. A szkoda.

Po szóste, że White Tigers pomimo dopiero szóstego miejsca nastrzelało najwięcej bramek. Porównując do innych sezonów—dupy nie urywa. I raczej już nigdy nie urwie.

Po siódme—średnia bramek jest znacznie lepsza niż wcześniej, kiedy to o niemal jedna bramkę mniej strzelali gracze w porównaniu z trzecim sezonem.

O CZŁOWEKU, ROZBIĆ

Wysłuchał: KLYTA

Brak tego pełnego Smokin’ Aces chyba nie dodał wam skrzydeł. LSF czy BH II nie robiły na Was chyba takiego wrażenia?

BHII obawiałem się właściwie od samego początku, natomiast mistrzostwo LSF to swego rodzaju niespodzianka jak dla mnie. Co do SA to była to jedna z tych drużyn, która potrafiła wygrywać jednocześnie grając ładnie. Mam na myśli oczywiście skład: iS wrozbita Riay i KROL, dlatego szkoda, że się posypali.

Jak w ogóle traktować mistrzostwo dla La Squadry? Totalnie Cię zaskoczyła ich przebojowa forma?

Spodziewałem się, że zakręcą się gdzieś w okolicach TOP4, ale szczerze mówiąc nie myślałem, iż skończą jako mistrz. Tak więc myślę, że można to nazwać zaskoczeniem.

A 4fun? Nie było żal, że nie miałeś obok siebie kogoś takiego?

Z jednej strony szkoda, ale z drugiej nie chciałem z ZHR zrobić Blue Eagles i ściągać stamtąd zbyt wielu zawodników.

Skąd te braki w skuteczności w waszych poczynaniach? Strzeliliście w tym sezonie ledwo powyżej 35 bramek, o ponad 10 mniej, niż w czwartej edycji.

Myślę, że pierwszy powód to skuteczność, a drugi to fakt, że większość ekip w lidze grała bardziej defensywnie niż te pół roku temu, gdy graliśmy jako Blue Eagles.

MD

Kolejna sprawa to fakt, że jednak było bardzo mało tych bardziej utytułowanych drużyn, jak lag, oddajcie, FCE czy stare SA, które nie srały w gacie, stając we trzech w bramce grając przeciwko nam.

Czułeś w niektórych momentach, że jeśli ty nie wklepiesz bramki, to Notek i drugi kompan nie dadzą sobie rady? Czasami to wyglądało naprawdę groteskowo…

Mam generalnie pełne zaufanie do Notka i tak na dobrą sprawę, to nie on psuł większość tych stuprocentowych okazji. Ale faktycznie czasem miałem takie momenty, pojawiała się frustracja, że mimo, iż kreujesz kilka dogodnych okazji na strzelenie bramki, to i tak nic nie wpada.

Był czas kiedy szukaliście innych rozwiązań.

Między innymi przesunięcie Mordo na DMC, czy Twoja obecność do roli pomocnika. Jednak wszystko na nic.

Tak, ale jak widać był to niewypał, bo o ile atak w 3vs3 mi jako tako wychodzi, to w 4vs4 dość słabo to wyglądało, dużo lepiej radził sobie tam Mordo.

Nie dało się znaleźć na ten mur złotej recepty?

W str gł

W de ch do na

Pr ci Fla ni je sz za

W w le

Ta w

Za ist

C go m Dl

KTÓRY CHCIAŁ Ć MUR

DFK

Wiesz dobrze sam, że były okazje na to, by rzelać bramki. Ja na dobrą sprawę nie mołem zrobić nic więcej.

W nowym sezonie zagracie pod starym szylem. To będzie czas, w którym będziecie hcieli zwojować HCL? O mistrzostwo standarowo nie pytam, bo tak czy siak będziecie azywani faworytem. Od tego nie uciekniecie.

rzyszły sezon będzie przede wszystkim dużo iekawszy, głównie powodem tego jest awans ames do 1 ligi. Co do HCL, tak zdecydowaie naszym celem będzie wygrana i myślę, że est to w naszym zasięgu. Tym bardziej, że dozło do nas dwóch - moim zdaniem ajebistych zawodników (Santos i VAN).

Wasza inklinacja gry z Revanem stoi na bardzo wysokim poziomie. Sądzisz, że to obecnie najepszy bramkarz w Polsce?

ak, jest to zdecydowanie najlepszy bramkarz w Polsce.

askoczyła cię forma COA? W tym sezonie to tny demon, biorąc pod uwagę statystyki.

COA zawsze grał na wysokim poziomie, do teo można jeszcze dodać jego zgranie z lucho i może w pełni wykorzystywać swój potencjał. latego nie jestem zaskoczony.

Ciekawi mnie pewna sytuacja w HCLu, gdzie oddaliście w ostatnim meczu fazy grupowej walkowera. Słyszałem niektóre opinię, że wasza ekipa nie ma już motywacji do dalszego wygrywania. Jak to skomentujesz? Skąd taka decyzja, jeśli zwycięstwem mogliście zapewnić sobie awans do 1/8 rozgrywek.

Przede wszystkim nie mogliśmy grać składem takim jak w sezonie, w którym wywalczyliśmy tego slota. Lampz grał bodajże z IKEĄ, więc było to spore osłabienie dla nas. Musiałem szukać zawodników spoza Blue Eagles i motywacja nagle spadła. Krótko mówiąc: miałem gdzieś czy zajmiemy trzecie czy czwarte miejsce w grupie, czy awansujemy czy nie. W tej edycji będzie to wyglądało zupełnie inaczej.

I na koniec standard – Twoje rozczarowanie i zaskoczenie tego sezonu. Oczywiście drużynowo i indywidualnie.

Zaskoczenie oczywiście LSF oraz DC, rozczarowanie zdecydowanie SA. Indywidualnie duży progres zrobili Rudyi i Leniu. Slaby sezon zaliczył Jarvis i Kuchar90 (śmiech).

Tak na koniec zdaje mi się, że niekoniecznie w takich nastrojach mieliśmy się spotkać po sezonie.

Celem było z pewnością mistrzostwo i tam też nas widziałem na zakończenie sezonu, sprawy potoczyły się inaczej, ale i tak jestem zadowolony z vce mistrzostwa i awansu do HCL-a.

Dziękuję.

Dzięki, jebać mur.

KIEDYŚ

A

CZYLI PAMIĘTNIK BYŁEGO MISTRZA

Tekst: Notek

Generalnie cała

moja przygoda

TERAZ

Przypomnijci e NIKOWI, gdzie ra sobie rok 201 czej 70% osób 2 z obecnych czasó (nie , nie swo w nie ma poją jęcia o kim mów imprezę Sylw ię... Dostałem eod niego link na rooma, wchostrową). Wcho dzę i ku mojemu zdziwieniu dzicie na ukazują się wszy stkie stare ZaqHax i wigwiazdy, które w ymieniłem. Tak dzicie na for więc (jak wcześn iej wspomniaum łem) zacząłem g rać w haxballa takich graczy jak dosyć regularnie syn kangura , . Początki dla so, takiego nowego gracza, wiadoZara , GQKU, mo – są cholern ie ciężkie, każKT W, Gomez dy z nas kiedyś m iał problem z (yyy, dobra , t prostym odbicie u m od bandy, a przesadziłem gdy Twój pierwsz y mecz grasz z ), DeKotti czy D ludźmi, którzy ó w czynność V7. m z forum zaczęła

się dzięki KO-

ają w małym palc u, tym bardziej nie wygląd a to za kolorowo.

Doskonale pamiętam, jak nawet nie tak dawno, bo zaledwie rok temu, było widać różnicę pomiędzy graczami doświadczonymi, a takimi, którzy doświadczenia nie mają ani trochę. Teraz odnoszę wrażenie, że cały Polski haxball jest niesamowicie wyrównany.

Wiadomo - są wyróżniające się postacie jak przykładowy mdfk. Przecież on zaczynał na bramce, puszczając kasztany, a teraz? Najlepszy DMC w Polsce i możecie się z tym nie zgadzać, ale ja i tak nie zmienię zdania, co do tej klasyfikacji. Kolejny przykład? Revan. Wiem, że wymieniam tylko moich dobrych znajomych, no ale spójrzcie… Poznałem go jak grał w akademii, ja przejmowałem Iksy, który każdy początkowo skreślał. Początkowo Revan grał DMC, potem poszedł na bramkę, teraz jest chyba najlepszym ofensywnym bramkarzem w Polsce, z cholernie wysokim ego. Do czego zmierzam? Teraz ciężko się wybić. Nie oszukujmy się, od paru miesięcy nie spotkałem żadnego nowego nicku, który by się wyróżniał, oczywiście poza fejkami. Wyjątkiem potwierdzającym regułę jest AR16, który naprawdę ma ambicje na świetnego DMC. Ale druga sprawa, założę się, że jest mnóstwo takich graczy jak Revan czy AR, lecz wypłynięcie na szerokie wody to za dużo jak na ich możliwości.

Głównie z powodu tego, że 90% kapitanów woli mieć u siebie znane nicki oraz doświadczonych graczy, zresztą sam byłem tego zwolennikiem za czasów trenowania X, czy nawet końcówki kadry R. Druga sprawa to pierwsze wrażenie jakie sprawiasz, łatka, która zostaje na Tobie baaaardzo długo. Skąd to wiem? Ja jestem tego doskonałym przykładem.

Generalnie kiedy dołączyłem do kadry Y, wiele osób mówiło mi, że odstaje poziomem i faktycznie, nie ukrywam – tak było.

Nawet zaq wspominał, że jestem za słaby na kadrę, ale jakoś nie przejmowałem się tym i szedłem w zaparte i dziś uważam, że może i nie jestem najlepszy na świecie jak Revan, ale do czołówki sępów w Polsce zaliczyć mnie można (skromniacha, nie?) I tutaj apel do nowych użytkowników, o ile w ogóle tacy istnieją. Nie poddawajcie się, serio jak ktoś wam powie, że jesteście chujowi (to tak jest…), to nie bierzcie tego do siebie, tylko pokażcie mu, że się myli. Przecież przed moim dojściem do BE, wszyscy byli za, poza mdfk, który był kapitanem. Do dziś pamiętam jego zdziwienie, jak zacząłem grać po paru dniach.

Generalnie to dzięki Rafusowi na początku zawdzięczam mój początek z tzw. profesjonalnym haxballem, ale tak naprawdę to dzięki Blue Eagles zrobiłem niesamowite postępy w mojej grze, co zresztą chyba sami zauważyliście. Kiedyś po prostu było prościej się wybić, bo jeżeli miałeś lepsze umiejętności, to szybko to dostrzegano, A teraz? Kiepsko, bo poziom w Polsce bardzo się wyrównał co pokazuję obecna liga 4vs4. Oczywście nie będę wspominał o stylu, w jakim niektóre zespoły wygrywają, bo zostanę zaatakowany przez ludzi, którzy tylko chcą mi dowalić.

Teraz rzadko kiedy, wykiwasz kogoś prostym odbiciem od bandy, a szkoda, bo dawniej nic nie dawało większej radości niż tak banalne ośmieszenie przeciwnika.

PUCHAR LIG JAKO PRZEPUSTKA DO

WCZEŚNIEJSZE EDYCJE PUCHARU LIG, JAKIE ODBYWAŁY SIĘ NA FORUM ZH W SYSTEMIE 4VS4 BYŁY TRAKTOWANE PO MACOSZEMU. WIĘKSZOŚĆ USERÓW SĄDZIŁA, ŻE ZA BRAKIEM ODPOWIEDNIEJ NAGRODY IDZIE BRAK PRESTIŻU. I SŁUSZNIE. TERAZ, GDY ZWYCIĘZCA DOSTAWAŁ SZANSĘ GRY O MIEJSCE W HCLU, RANGA PUCHARU WZROSŁA. Przygotował: KLYTA

Rozgrywki oczywiście zaczęły się od fazy eliminacyjnej, gdzie wystąpiły wszystkie drużyny drugoligowe, jak i cztery z pierwszej, które w czwartym sezonie zajęły najgorsze miejsca. Niespodzianek raczej trudno się doszukiwać. Większość oczekiwała, jak w Pucharze poradzi sobie sławne Flames, a Ci już w fazie eliminacyjnej mieli lekkie problemy, wygrywając zaledwie 1:0 z Old & Rusty.

W 1/8 fazy Pucharu mogliśmy zobaczyć aż sześć pojedynków pomiędzy pierwszą, a drugą ligą. O dziwo aż trzy padły łupem niższej klasy rozgrywkowej. Odpadły takie drużyny jak BallHax II (z Flames), Black Panthers (z Hardocore Team) czy typowane do roli czarnego konia – Deserters Crew (z /10/). Również na tym etapie pożegnało się Smokin’ Aces, które nie sądziło, że wraz z odpadnięciem w Pucharze nadejdą nad nimi ciemne chmury także w lidze.

W ćwierćfinale doszło do kolejnej sytuacji, w której druga liga pokazała zęby – a nawet dokładnie patrząc, zjadła pierwszą ligę. Aż trzy zespoły drugoligowe wygrały swoje spotkania, kończąc mecze złotym golem.

Flames ograło ZHR, Hardcore Team pokonało BallHax Shore, zaś /10/ wydarły zwycięstwo Tygrysom.

Półfinał był niemalże historyczny, bowiem zasiadł w nim zaledwie jeden przedstawiciel pierwszej ligi – Loyal Brothers, które łatwo i przyjemnie rozprawiło się z Hardcore Team. W drugiej parze Flames jeszcze znaczniej rozprawiło się z /10/, aplikując im aż 12 bramek. To głownie dzięki temu spotkaniu gracze Procedera zasiedli na tronie w klasyfikacjach indywidualnych.

Sam finał był prawdziwym przysmakiem. Gracze Zeusa, którzy w tym czasie nie prezentowali szczególnej formy (dwie porażki z rzędu, znacznie oddalające ich od tytułu) miały być łakomym kąskiem dla tytana z drugiej ligi. Jak pokazał mecz – tak wcale nie było. Najgorszymi aktorami tego spotkania uznano dwóch graczy – Now Nexta oraz zPooKy’egp. Oboje mieli doskonałe okazje, by zakończyć spotkanie na korzyść swojego zespołu. Ostatnie słowo jednak zostało zachowane dla KROLA, który przed meczem powiadomił ludność, że mecz zakończy się w sposób: „podanie do KROLA i gol”. Tak też się stało, a sam mecz dostał miano najdłuższego w czwartej edycji Pucharu.

PODSUMOWANIE CZWARTEJ EDYCJI PUCHARU LIG*: NAJWIĘKSZE ZASKOCZENIE: /10/, HARDCORE TEAM NAJWIĘKSZA SENSACJA: /10/ 3:2 WHITE TIGERS (1/4) NAJDŁUŻSZY MECZ: FLAMES 1:0 LOYAL BROTHERS (22:26) (FINAŁ) NAJSZYBSZY GOL: 0:20 NEMS (SMOKIN ACES VS WHITE TIGERS - 1/8) KRÓL STRZELCÓW: KROL - 10 KRÓL ASYST: ZEUS, ZPOOKY - 5 NAJLEPSZY W KANADYJSKIEJ: ZPOOKY - 8 NAJLEPSZY BRAMKARZ: PROF. MARKUS - 0,41 CK (NA 4 MECZE) *Statystyki podliczone przez prof. Markusa

KILKA

SŁÓW

Tekst: KLYTA

O

hu c t a

m p o t

W poprzednim podsumowaniu sezonu pisałem o upadającym wzroście zainteresowania spotkaniami nazywanymi potocznie „TopMatchami”. W tej kampanii cudu również nie było, ale transmitowaliśmy już więcej, a kto wie, gdyby nie Mistrzostwa Świata w siatkówce i dobre wyniki Polskiej reprezentacji, moglibyśmy ujrzeć jeszcze większą liczbę streamowanych spotkań.

Nasze kamery (głównie peciaqa) działały w piętnastu kolejkach. Oczywiście najczęściej mogliście usłyszeć głos Roniego, który komentował najwięcej. Oprócz niego oczywiście w dziupli zasiadał SALAKE, czy Where’s the Cow. Reszta osób zaliczała zazwyczaj epizody.

Wracając— bardzo rzadko pokazywaliśmy w tej edycji rozgrywek drugą ligę. By być dokładnym trzy razy.

O dziwo w żadnym TM nie wystąpiły dwie drużyny z pierwszej ligi: Old & Rusty oraz Black Panthers.

Może to dziwić, albo i nie. Dlaczego nie? Ci pierwsi raczej dostawali ostry wpierdol, zaś drudzy cechują się (niekoniecznie to prawda) toporną grą i może stąd brak ich na spotkaniach wieczoru.

Natomiast dużym zaskoczeniem jest aż pięciokrotna obecność BallHax Shore, które jednak w tych potyczkach uzyskało zaledwie 4 punkty na 18 możliwych. Równie anemicznym wynikiem może „pochwalić” się przyjaciele zza miedzy—BallHax II. Nie wygrali ani jednego spotkania, remisując trzykrotnie (w tym derbowy mecz z BH Shore).

Jak radzili sobie mistrzowie? Jako tako. Wszystkiego po trochu, były i porażki, i zwycięstwa i remisy.

Te najważniejsze, w 19 i 21 kolejce udało się zremisować, co zapewniło im mistrzostwo.

Najlepiej, choć tylko cztery razy, poradziła sobie ekipa Loyal Brothers. Ciekawostką jest również to, że w tych czterech spotkaniach stracili ledwie jedną bramkę w pierwszym meczu z La Squadra Fantasticą.

AZURE

NIEOCZE MISTRZ MISTRZ

Wysłuchał: KLYTA Na początku oczywiście gratuluję tytułu.

Majstersztyk.

Dziękuje Ci, lecz uważam, że na gratulacje zasługuje cała drużyna, która bardzo ciężko pracowała, aby osiągnąć cel, czyli mistrzostwo.

Jak teraz – z obecnej perspektywy – patrzysz na sytuację, w której zostawiłeś wraz z 4funem swój obecny klub na rzecz ZHR przed początkiem sezonu?

Sam nie wiem, co chciałem wtedy zrobić.

Dostałem atrakcyjną propozycje, która wydawała mi się lepszą od obecnej. Na szczęście wróciliśmy razem z 4funem do drużyny, którą sam stworzył od podstaw.

Patrząc na to z obecnej perspektywy było to bardzo głupie posunięcie.

Kto namawiał? On czy Ty? Czułeś, że możesz zastąpić mdfk?

Ogólnie rzecz ujmując była to wspólna decyzja. Czy mogłem zastąpić mdfk? Nie, z pewnością nie. Nikt nie daje takiej jakości rozgrywania swojej drużynie jak on sam.

Nie uciekniecie od opinii, że wygraliście tytuł dzięki apatii innych drużyn, przede wszystkim ZHR, i fatalnej sytuacji Smokin’ Aces. Jak to skomentujesz?

Myślę, że ZHR rozgrywali wszystkie spotkania na wysokim poziomie. Wiele drużyn zostało spychanych do defensywy, a eRkom brakowało po prostu skuteczności i trochę szczęścia. Smokin' Aces mogło też walczyć o mistrzostwo, lecz minusowe punkty i rezygnacja wrozbity wykluczyła ich w walce o mistrza.

Kiedy zdaliście sobie sprawę, że mistrzostwo to wcale nie może być dziecięce marzenie? Ja osobiście twierdzę, że po zwycięstwie z ZHR w pierwszej rundzie.

Masz podobne odczucia, czy jakiś zupełnie inny mecz Wam dał kopa?

Przed sezonem każdy z drużyny mierzył wysoko. W głównej mierze po zwycięstwie z ZHR uświadomiliśmy sobie, że mamy realne szanse na mistrzostwo. Wszystkie mecze staraliśmy się rozgrywać na swoim poziomie, nie lekceważąc innych przeciwników

EKIWANY Zaskoczyła cię słabnąca forma Loyalistów?

Trzeba przyznać, że to oni raczej, nawet w połowie sezonu, mieli od was znacznie większe szansę na tytuł.

Owszem, w połowie sezonu to Loyaliści mieli największe szansę na mistrzostwo. Słabszą grę Loyalistów można odnieść do bana, który otrzymał jeden z głównych filarów ich gry – Jarvis

Oczywiście realnie patrząc nie jesteś nadzwyczaj dobrze radzącym sobie rozgrywającym w akcjach ofensywnych, ale za to doskonale poczynasz sobie w drugim aspekcie gry – defensywie. Wolałbyś odwrotnie?

Każdy rozgrywający chciałby grać na tym samym poziomie i w defensywie jak i ofensywie. Myślę, że haxball zmierza właśnie w stronę gry defensywnej, więc nie, nie chciałbym odwrotnie.

Co po sezonie? Jakie plany ma Squadra?

Jeżeli nic się nie zmieni to mamy zamiar kontynuować naszą przygodę w lidze i wypaść jak najlepiej w HCL.

Wiemy, że w kolejnym sezonie ujrzymy Blue Eagles pod starym szyldem. 4funa nie kusi?

Myślę, ze nie ma zamiaru nigdzie odchodzić. Najlepiej jest zapytać jego samego.

Patrząc pod kątem statystyk – znacznie odstawałeś, choćby od lucho…

To nie ma żadnego znaczenia. Według mnie rozgrywający ma się skupić na posyłaniu dobrych piłek do swoich kolegów z drużyny, a nie na asystowaniu, czy strzelaniu goli.

Waszym największym atutem bezsprzecznie była w tym sezonie defensywa. Taka liczba straconych bramek naprawdę robi wrażenie.

Też się z tym zgodzę. W tym sezonie dobrze współgrałem z 4funem w defensywie. Do tego jeszcze sprowadził solidnych bramkarzy i to zaważyło na tak małej ilości straconych bramek.

I na koniec standard – Twoje rozczarowanie i zaskoczenie tego sezonu. Oczywiście drużynowo i indywidualnie.

Największym rozczarowaniem jest oczywiście SA. Wiele ludzi stawiało ich przed sezonem w roli faworyta. Zaskoczeniem sezonu.. szczerze? Nie ukrywam, że My. Praktycznie większość osób wróżyło nam spadek lub bezpieczne miejsce w tabeli. Indywidualnie największym rozczarowaniem hmm.. ciężko tutaj kogoś wskazać natomiast zaskoczenie to niewątpliwie Rudyi!. Przez cały sezon rozgrywał spotkania na swoim wysokim poziomie i przy dobrej dyspozycji drużyny zdobył tytuł króla strzelców.

bartibis prawi

GDYBYM DOSTAŁ PĘDZEL Tekst: BARTIBIS

Gdybym dostał pędzel namalowałbym haxball idealny, bez żadnej rysy i skazy. Gdzie każdy użytkownik ma swój kawałek trawy i nie musi się bać o bany.

Gdybym dostał pędzel namalowałbym haxball idealny, bez żadnej rysy i skazy. Gdzie każdy użytkownik ma swój kawałek trawy i nie musi się bać o bany. W każdym stylu podziwiany, a przede wszystkim szanowany. W całej tej otoczce schlebiania i łechtania podniebienia każdego, kto tylko nawinie się na usta - toczyłyby się boje i to nie o byle co, bo o zielone i czerwone boje. Jedne kochane, drugie kochane - w końcu to miejsce idealne. Nikt nie żebra o walkowery, je zgarniają tylko bezwzględne frajery. Tu nawet w drugiej lidze kretynów nie zobaczysz "4def? co ty kuźwa majaczysz". Piękne klepa max idzie, tricki unoszą się w powietrzu, niczym gaz przy żydzie. Gdzie administrator nie szkodzi człowiekowi i z wielką uprzejmością poszerza mu drogi. Świeci przykładem i niczym stróż z Teksasu spogląda na te wielkie, zielone łąki i z pracy wielkim nakładem wyszukuje zbłąkane owieczki i pokazuje im położenie drogi do końca wycieczki. Na jej finiszu mistrzostwo - ale nie byle jakie! Zasłużone, niczym nie zmącone, żadne cwaniackie. Chciałbyś być jak Tivi pięć i rozpaczać nad murem? Niestety, prędzej Korwin zostanie komuchem. W tym świecie nikt nie uprawia murarki - Jarvis i jego sąsiad już dawno spakowali stąd manatki. Brakuje buractwa, chamstwa i prostactwa, które spaliłoby ten świat - jak Leninowe pochodnie pałace carstwa. Tylko czy ten świat idealny byłby naprawdę doskonały? Ile można się po plecach klepać i gratulować, czasami trzeba się o coś siepać. A to jeden połamie zasadę, drugi fejkiem złamie forum fasadę musi ponieść za to karę. A któż ma ją egzekwować jak nie czerwony, sprawiedliwy rzekomo, który cichaczem toruje swojemu zespołowi drogę na nowo? Tymczasem z ruin orła niebieskiego rośnie nowy egzekutor stylu murarskiego. Już wszyscy krzyczą, płaczą, niemal można to zrównać z rozpaczą. Tylko cóż im po tym pozostaje? Zszargane nerwy, psychika - jeszcze mu nie stanie. W całej tej wściekłości i zawiści ginie sens tej pogoni za liśćmi. Bo jak inaczej nazwać parę pikseli, których nie dasz dziecku do mortadeli? Pamiętajmy o cudownym złotym środku, który nie powinien leżeć na czarną godzinę w wychodku. Bawmy się, strzelajmy, rywalizujmy, ale przy tym także rywala uszanujmy. Sens życia nie ginie, gdy stracisz cokolwiek, lecz gdy na drugi plan schodzi inny człowiek. I chociaż wam powiedzą "to tylko głupie kulki" mniej rozum swój i w nim nie wytwórz ogromnej luki. A cóż wobec losu niesprawiedliwości i korupcji pośród forumowych włości? Spójrzcie na to wszystko z innej perspektywy, włączcie swych mózgów ogromne tryby. Czymże byłaby ta liga dla nas wszystkich, gdyby nie te smaczki prowadzące do rzeczy wielkich? Czy cieszyłoby was zwycięstwo idealne? Doskonale zdajecie sobie z tego sprawę, że potrzebujecie wkurwu czasami, który doda wam sił i popchnie ku rzeczy które zwiecie cudami.

MIĘDZY NIEBEM a PIEKŁEM

Awanse i spadki to chleb powszedni dla każdej ligi. Co roku na piłkarskich boiskach toczą się zażarte pojedynki o utrzymanie, mecze w których potencjalnie słabsza drużyna- bijąca się o utrzymanie potrafi przeciwstawić się nawet aspirującej o mistrza ekipie, gdy stawką jest ligowy byt, prestiż, pieniądze. Czy w haxballu również mamy do czynienia z tą ambitną wręcz heroiczną walką o każdy piksel boiska?

Tekst: VAN

Niestety…haxballowe realia od dawna pokazują nam, że o takich pojedynkach nie ma co marzyć. Mentalność obecnych graczy można idealnie porównać do opuszczania tonącego okrętu. W momencie kiedy coś idzie nie tak, wyniki drużyny są niesatysfakcjonujące, to od razu mamy do czynienia z falą minusów w profilu drużyny. Nasuwa się więc pytanie: co jest przyczyną takiego zachowania? Czemu nie umiemy wyciągnąć wniosków, próbować trenować, działać, żeby nasza drużyna osiągała lepsze rezultaty? W zamian za to wolimy się wyminusować i powiedzieć: „ Ja z takimi noskillami nie gram” – doprawdy bohaterska postawa, dająca wam +10 do opinii o was wśród innych graczy i DRUŻYN. Jako przykład takiej drażniącej mnie postawy podam dwóch spadkowiczów tego sezonu – Silverhax I oraz Old& Rusty. Pozwolę sobie skupić się początkowo na „gwiazdach” z Odrostów. „Drużyna” Kazka – zaśmiałem się na początku znając słomiany zapał i brak priorytetów u tego Pana. Zapewniali, że idą po mistrza, że będą każdego niszczyć i każdego zaskoczą. Z racji szacunku do rywala, postanowiłem dać im parę kolejek na realizację buńczucznych zapowiedzi. Nicki Cebsona, Kamaza czy Naza niesamowicie spotęgowały we mnie wiarę w „sukcesy” tej ekipy. Przepraszam was z całego serca panowie…stałem się prorokiem. Po paru kolejkach (nie wiem ilu, pierdole analizę takich durnych drużyn) z porażkami na koncie drużyna zaczęła się sypać, a dumny trener próbował się posiłkować nieudolnymi fejkami. Końcowy efekt? Drużyna w drugiej części sezonu w zasadzie przeżywała swoją kliniczną śmierć i po przejęciu jej przez innego gracza i dodaniu nowych zawodników dostawała baty porównywalne do biczowania Jezusa (chujowe porównanie, idę do spowiedzi), w efekcie czego wycofała się z rozgrywek i w zasadzie lepiej jakby w ogóle nie zaistnieli w tej lidze.

Kolejna WIELKA drużyna to ekipa Silverhax I. Przez sezonem oczywiście wielkie zapowiedzi, z której najbardziej zapamiętam słowa niejakiego PIKE w stylu „DC kandydatem do spadku, silverhax każdego zaskoczy”.

Faktycznie początek sezonu to zaskakującego wyniki drużyny srebrnego haxa, dlatego słowa PIKE miały jakieś odzwierciedlenie. Niestety „im dalej w las tym więcej drzew” i drużyna Ravelsa zaliczała symboliczne punkty, a porażki w większości meczów spowodowały, że trzeba zrzucić wszystko na studia, pracę i kobiety, które uniemożliwiły kontynuację kariery tej drużyny. Efekt? Wycofanie z ligi, spadek i aż prosi się zacytować klasyka „Wypierdalać”.

A dla pana Pike radzę spojrzeć w tabelę i zobaczyć gdzie jest DC. Czy następny sezon również będzie obfitował w tak nieodpowiedzialne drużyny? Będzie przełom? Mam kurewską wiarę, że tak. Drużyny, które awansują to typowe pewniaki. Flames razem z GamePlay to ekipy, które od dłuższego czasu grają z drobnymi roszadami w składach i u nich sytuacja wydaje się być stabilna. Liczę, że te drużyny nie zawiodą moich oczekiwań chociażby w tej kwestii i trzymam za nie kciuki. Prawdopodobnie roszady zasobami ludzkimi między ekipami obecnej 1 ligi będą kluczowe dla utrzymania stabilności w lidze do końca sezonu, więc gorąco zachęcam trenerów do rozważnego i ODPOWIEDZIALNEGO budowania składu.

Czy naprawdę musimy być tak mało odpowiedzialni? Wyznaję zasadę, że jeśli decydujemy się gdzieś grać i tworzyć razem drużynę, to choćby nie wiem co się działo trzeba pewien etap pociągnąć do samej mety – końca sezonu. Apeluję o rozważne podejmowanie decyzji. Najważniejszą rzeczą jest przede wszystkim ustalenie przed samym sobą celów i ambicji, co do gry. Czy jestem gotowy decydować o sile drużyny i prowadzić ją do sukcesów, czy też jestem gotów podzielić się czasem gry z kolegą, wysłuchać rad trenera prowadzącego team? Myślę, że odpowiedź na te pytania może ułatwić decyzję co do swojej przyszłości, ale nie tej kilku kolejkowej, ale chociaż całosezonowej.

>>>>>>>>>>

LA SQUADRA’ FANTASTICA

ANALIZA autor: KLYTA ŚR. GOLI STRZ NA M:

1,7

NAJLEPSZY STRZELEC: RUDYI

21 ŚR. GOLI STRAC NA M:

0,6

NAJLEPSZY

ASYSTENT:

4FUN

12

MISTRZOSTWO doskonałe?

Opinie, jakie krążyły na temat nowych mistrzów były jednomyślne: środek tabeli, a nawet walka o utrzymanie – taki los czeka młody zespół, grający na slocie Blue Eagles. Ci jednak narobili wszystkim niezłego bigosu, ostatecznie kończąc z tytułem. Jak to się wszystko ułożyło, że to właśnie ekipa 4funa zdobyła najwięcej punktów w całej kampanii? Pojąc trudno, a to tym bardziej brzmi FANTASTYCZNIE. Krytyka bardzo szybko zostały uciszona przez najważniejsze osoby – ich samych. Grali dobrze, od początku sezonu stojąc na czele, zmieniając się w roli lidera z Loyal Brothes. Zapewne to z nimi walczyliby do końca o tytuł, jednak ekipa Zeusa w drugiej części sezonu spuchła, tracąc – jak pokazuje perspektywa – najważniejszy człon swojej defensywy, a nawet całego zespołu, Jarvisa.

Brak wiary w ich umiejętności potwierdził się tylko u jednego zawodnika. Mianowicie chodzi o grę ofensywną Azure. O dziwo to nawet uważany za beznadziejnego w tej kwestii Zeus okazał się lepszy od byłego rozgrywającego The Lannisters.

Lepiej już pracował w defensywie, tworząc wraz z 4funem zatrważająco silny blok, który tracił niezwykle mało bramek.

Co do samego 4funa to trafił trochę nie w ten czas, nie w to miejsce. Doskonała dyspozycja rywala z BH II doprowadziła to tego, że jego zepchnięto nieco na bok, ale mimo wszystko nie zapominając, jak bardzo ważną postacią był w tej machinie, która dojechała do mistrzostwa.

Zdanie również należy poświęcić dla Rudyi’ego.

DOKONANIA INDYWIDUALNE RUDYI - KRÓL STRZELCÓW, 2 MIEJSCE W KLASYFIKACJI KANADYJSKIEJ

4FUN - KRÓL ASYSTENTÓW LUKAS - 2 MIEJSCE W KLASYFIKACJI BRAMKARZY (PU/MECZ)

Niespodziewanie znalazł się w czołówce najlepszych strzelców, ulegając jedynie wspomnianemu wyżej COA. Zazwyczaj mniemanie o nim, jako graczu było jedno – sęp, grający na pograniczu złamania zasady.

Teraz znowu jest sępem ryzykującym złamanie zasady, ale z dużą liczbą bramek. To drastycznie zmienia jego ocenę, tym bardziej, że zagrnął tytuł króla strzelców.

LSF jedyne zawirowania personalne posiadała na pozycji bramkarza. Pierwszy, jak i kawałek drugiej rundy należał do Nixa, który uzyskał całkiem pokaźną sumkę czystych kont. Jednak to wcale nie potwierdza jego klasy, gdyż Lukas, zastępujący go w bramce również zaliczał mecze na „czysto”. Jak już wspomniałem – bardziej to praca duetu 4fun – Azure, choć oczywiście umiejętności Nixowi, jak i Lukasowi odmówić nie można.

Kolejny sezon dla nich może okazać się prawdziwym chrztem bojowym. Oprócz bardzo dobrej defensywy będą musieli dołożyć większą liczbę bramek, a sami rywale z zasadą „bij mistrza” w różnoraki sposób będą chcieli im uprzykrzyć życie. Ponadto dochodzi do tego występ na HCL, w którym będą chcieli udowodnić, że przylepianie im łatki „mistrza z przypadku” jest ogromnym błędem.

Witajcie wśród najlepszych, fantastyczni.

Oby jak najdłużej…

<<<<<<<<<<

autor: KLYTA

1,6

NAJLEPSZY STRZELEC NOTEK

9 ŚR. GOLI STRAC NA M:

0,6

NAJLEPSZY

ASYSTENT MDFK

10

SKUTECZNI inaczej „Na początku był Chaos” – tak Mitologia objaśnia – według starożytnych Greków – początek współczesnego świata. Przedsezonowe działania w reprezentacji ZaqHax można nazwać podobnie. Niewiele to miało wspólnego z uporządkowanymi książkami na półce, wręcz przeciwnie – miała miejsce niemała anarchia. A wszystko za sprawą odejść (i powrotów) mdfk, który swoimi decyzjami wykurzył KAZka z drużyny. Król strzelców w trzecim sezonie tak przestraszył się widma gry bez najlepszego obecnie rozgrywającego w Polsce, ze postanowił zabrać manatki i pobiec ratować bandę… nieopierzonych graczy. Ciekawym widokiem musiała być jego mina, gdy mdfk po kilku dniach rozłąki wrócił, a ten nie miał szans na powrót. Wracając do Greków – KAZ idealnie nadawałby się na bohatera tragicznego, nie sądzicie?

Sam styl gry zespołu można uznać na ciekawy, budzący naprawdę niemały podziw. Nie było to, do czego nas przyzwyczaili w czwartym sezonie, gdy mieli 4funa i Supreme, ale mimo to gra się kleiła. Niestety – największe problemy miewali z ofensywą. Znikoma liczba strzelonych bramek to było ich fatum (ahh, jak mnie trzyma ta grecka kultura), które ich zrzuciło do piekieł. Nie pomogły transfery ani Hakaesa ani Satusa. Ten pierwszy niezbyt pasował do drużyny ze swoim nieco defensywnym stylem, zaś drugi – pomimo łatki jednego z najlepszych sępów ligi – powąchał boisko zaledwie raz w brawach kadry.

Oczywiście problemy ze skutecznością niepokoiły eRki. Szukano innych rozwiązań – między innymi postawienie na Mordo w roli rozgrywającego, czy przesunięcie mdfk na pozycję pomocnika. Na nic jednak te kombinacje, bowiem bramek nie przybywało.

DOKONANIA INDYWIDUALNE MDFK

- 2 MIEJSCE W KLASYFIKACJI ASY-

STENTÓW

REVAN - 1 MIEJSCE W KLASYFIKACJI BRAMKARZY (PU/MECZ)

ZAQHAX REVOLUTIONS

ŚR. GOLI STRZ NA M:

ANALIZA

Zaczęły się nerwy, a rywale odskakiwali, galopując punktami. W pewnym momencie zrobiło się niebezpiecznie. Była sytuacje, gdzie Loyal Brothers wygrywając zaległe spotkanie mogło odskoczyć na osiem punktów, co oznaczało niemałe kłopoty. Ligowa karuzela potoczyła się jednak zupełnie inaczej – na cztery kolejki przed końcem wystarczyło wygrać wszystkie spotkania do końca rozgrywek, w tym bezpośredni mecz z La Squadra’ Fantasticą, przy okazji liczyć na ich potknięcie w trzech nadchodzących spotkaniach. Tak jednak się nie stało, a same eRki w końcówce sezonu pogubiły głupio punkty.

Ale żeby dobrze być zrozumianym – przed sezonem drugie/trzecie miejsce byłoby odbierane jako coś normalnego, ale tylko wtedy, gdyby na pierwszym miejscu znalazła się ekipa Smokin’ Aces z Ciejem, KROLEM, czy Riayem. ZHR jest niewolnikiem fatalnej opinii, jaka pada na ten sezon. Przegranie tytułu z lekceważona przez wszystkich Squadrą to najpoważniejszy argument.

Mimo wszystko było sporo pozytywów. Między innymi gra Revana, którego można porównać do obecnego stylu gry Manuela Neuera, czyli hiper-ofensywnego. Bardzo często ryzykował, grał na pograniczu kontroli, ale – oprócz jednej wpadki ze Smokin’ Aces – nie przypominam sobie jakiegokolwiek słabego meczu w jego wykonaniu. Nie skłamię, jeśli napiszę, że pod tym aspektem jest Crackiem. Tak trzymającego obronę bramkarza dawno nie było. Dodatkowo trzeba się pochylić nad transferem Lampza na ostatnie kolejki sezonu. Na pewno taki gracz dodał jakości, ale w meczach z LSF czy DC nie zrobił takiej różnicy, jakiej od niego oczekiwano. Mimo to już w Blue Eagles powinien dzielić i rządzić, czego sympatycznemu kibicowi Chelsea życzę.

>>>>>>>>>> <<<<<<<<<<

DESERTERS CREW

ANALIZA autor: PECIAQ

ŚR. GOLI STRZ NA M:

1,8

NAJLEPSZY

STRZELEC: LENIU

16 ŚR. GOLI STRAC NA M:

0,9

NAJLEPSZY ASYSTENT: STRZELEC W

9

PAN haxballer

DOKONANIA INDYWIDUALNE LENIU - 3 MIEJSCE W KLASYFIKACJI STRZELCÓW ORAZ KANADYJSKIEJ

VAN - POBICIE REKORDU CZYSTYCH KONT (14,5) NALEŻĄCY DO ARTURA Z Z CZWARTEGO SEZONU, 2 MIEJSCE W KLASYFIKACJI BRAMKARZY (PU/MECZ)

Gdy mówi się o Deserters Crew, na myśl przychodzi wielki wygrany tegorocznych MŚ w Brazylii. Mówię oczywiście o Kostaryce. Podobnie jak wyspiarze, również drużyna Bartibisa była beniaminkiem rozgrywek, niemal od początku skazanym na pożarcie. I również jak Kostaryka, utarli nosa całemu światu (w tym przypadku haxballowemu). Sezon temu rozepchali się w drugiej lidze łokciami, ale mimo to w przedsezonowych zapowiedziach zarówno części redakcji, jak i zwykłych obserwatorów, Dezerterom szans nie dawano albo wręcz jedynie uśmiechano się z politowaniem w odpowiedzi na jakiekolwiek sugestie, że zdołają coś w lidze ugrać więcej niż TOP4. A to za mocna konkurencja, a to chaotyczna gra, zbyt kontrowersyjny i bezkompromisowy trener albo niezbyt znane nicki.

Oni od początku dążyli do wyznaczonego sobie na początku sezonu celu. Bartek już przed sezonem pisał, że zamiast gadać, wolą coś pokazać, bo mają jeszcze jako drużyna wiele do udowodnienia. I udowodnili.

Efekt? W pełni zasłużone miejsce na podium, jeden z najlepszych bilansów bramkowych w lidze i naprawdę ciekawie wyglądająca przyszłość drużyny.

Początki, jak wiadomo, są ciężkie, ale Dezerterzy sukcesywnie ciułali punkty już od pierwszych kolejek sezonu. Tu remisik, tam remisik, kilka dni później skromna wygrana, aż w końcu przyszedł czas na większe sukcesy jak chociażby po 3 bramki wbite "Odrostom", Silverhaxowi czy jeszcze wyższe wygrane z innymi ekipami. Były też oczywiście chwile ciężkie (pamiętne łomot od Smoków), ale nie było momentu, w którym można by było powiedzieć, że DC jako beniaminek odstają poziomem od reszty ligi. Ba, pokuszę się nawet o stwierdzenie, że Dezerterzy są jednym z głównych wygranych tego sezonu. Ich wynik nie został osiągnięty fartem czy dzięki korzyściom odniesionym chociażby wskutek wyskoków przeciwników.

Doceńmy również indywidualności w drużynie. Bartibisowi należy się uznanie za złożenie tak ogarniętej ekipy, ale to właśnie dzięki tym chłopakom Bartek stał się teraz łakomym kąskiem na trenerskim rynku transferowym. Mamy Lenia, który przy każdej pochwale peszy się i zaznacza, że bez kolegów by nie istniał, VAN-a, który może i ma niewyparzoną gębę, ale bronić to potrafi (rekord czystych kont!), a także resztę chłopaków, jak chociażby Strzelec czy Shao, którzy z przeciętnych pykaczy na PL-HB stali się Panami haxballerami na ZH. Mogą mieć niedosyt, że to tylko TOP3, a wyższe miejsca były bardzo blisko, ale i tak należą im się brawa. I warto będzie śledzić ich poczynania w kolejnym sezonie, bo kto wie, jak mogą zamieszać przy odrobinie większej pewności siebie.

Dlaczego więc sukces (bo to właśnie sukces odnieśli, nie bójmy się nazywać tego po imieniu) Dezerterów przeszedł po światku haxballowym właściwie bez echa? Nie chciałbym tutaj narażać się nowym mistrzom, ale to właśnie ich wyczyn przyćmił ten dokonany przez drużynę Bartibisa. Bez obrazy dla kogokolwiek, ale kto przejmowałby się jakąś walką o miejsca 3-5, gdy w samym czubie tabeli działy się rzeczy tak nieprawdopodobne?

<<<<<<<<<< 2,1

autor: KLYTA

NAJLEPSZY STRZELEC: COA

20 ŚR. GOLI STRAC NA M:

0,9

NAJLEPSZY ASYSTENT: LUCHO

10

KOALICJA umiejętności

DOKONANIA INDYWIDUALNE COA - 1 MIEJSCE W KLASYFIKACJI KANADYJSKIEJ ORAZ 2 W KLASYFIKACJI STRZELCÓW

LUCHO - 2 MIEJSCE W KLASYFIKACJI ASYSTENTÓW

BallHax II od dawna miała dosyć specyficzną opinię – traktowaną ich jako ogół, nie patrzono pod żadnym pozorem na jednostki. Brakowało tam zawodnika o specyfice „one man-team”.

Teraz, gdy wspomniane indywidualności odżyły, doskonale wręcz radząc sobie w notowaniach statystycznych, to i tak nie udało się zdobyć upragnionego celu, do którego dążą od początku ligi. Pisząc politycznie—stworzyli koalicję umiejętności, która i tak nie dała pozytywnego rezultatu.

Ci jednak również nie potrafili wygrać z drużyną Zeusa i ostatecznie zajęli drugie miejsce.

Bo wręcz genialnie wypadł COA, bo lucho przeskoczył liczbę dziesięciu asyst, bo Artur zagrał najlepszy sezon z dotychczasowych, bo znaleźli jednego, odpowiedniego sępa. Mimo to nie wypaliło, wystarczyło jedyne na drugie miejsce.

Dlaczego? Być może przez fatalny początek sezonu, kiedy ich niemoc raziła, niczym światła halogenowe. Trzy remisy (w tym z kandydatami do spadku, czyli Old & Rusty i BallHax Shore) i jedna porażka spowodowały, że drużyna prowadzona przez lucho grzęzła w strefie spadkowej. Przełamanie nastąpiło w piątej kolejce ze Smokin’ Aces, po czym byli niepokonani aż do 12 kolejki.

Wtedy znowu przyszedł czas na skrzyżowanie rękawic i znowu – podobnie jak w pierwszej rundzie – ulegli 0:1.

Patrząc jednak pod kątem zalet, to czwarte miejsce można uznać za jakiś pozytyw. Bądź co bądź byli bardzo blisko drugiego miejsca. To samo można napisać o nagrodzie, jaką zebrał COA. Jego udział w tej lokacie jest nieoceniony.

Pomimo to doczołgali się do bardzo szerokiej czołówki, jaka miała szansę na końcowy tytuł przed ostatnimi czterema meczami. Patrząc z perspektywy czasu wystarczyło wygrać wszystkie spotkania, by cieszyć się z tytułu, bowiem Squadra pogubiła punkty z Loyal Brothes.

O dziwo przed sezonem to ich obok Smokin’ Aces i ZHR stawiano w roli głównych pretendentów. Sądzono, że doświadczenie, jakie posiadają w końcu wypali. Sam fakt, że brakuje pełnoprawnego Blue Eagles, a lag oddajcie zakończyło swój żywot wysunęło ich na piedestał wśród najbardziej obeznanych z ligą. Oczywiście było jeszcze Black Panthers, ale ekipa Kuchara miała raczej zupełnie inne cele.

Na koniec warto się (tradycyjnie) zastanowić, czy z takim składem nagroda dla najlepszej ekipy w Polsce jest w ogóle możliwa. Pamiętam, jak w poprzednim podsumowaniu napisaliśmy o tym, że ci zawodnicy nie osiągną wyższego poziomu.

Ta edycja rozgrywek dobitnie pokazała nasz błąd, dlatego teraz myślę, że w szóstym sezonie może być podobnie. Chociaż powrót Blue Eagles czy te hegemoniczne Flames jeszcze bardziej skomplikują im sytuacje w górnej tabeli.

Cóż, wypada życzyć im powodzenia, gdyż będzie im to koniecznie potrzebne.

BALLHAX II

ŚR. GOLI STRZ NA M:

ANALIZA

>>>>>>>>>> <<<<<<<<<<

LOYAL BROTHERS

ANALIZA autor: KLYTA

ŚR. GOLI STRZ NA M:

1,3

NAJLEPSZY STRZELEC: YOYOGI

8 ŚR. GOLI STRAC NA M:

1,1

NAJLEPSZY

ASYSTENT: ZEUS

6

90 GRZECHÓW jarvisa

„Zostań sobie dalej z gównem w kieszeni i niczym więcej (a nie, sorry, jeszcze z wyróżnieniami z gazetki). My ze swoim szczęściem pogramy w HCL.” – tak po zakończeniu czwartego sezonu pisał COA w stosunku do Zeusa. No cóż, sytuacja tak jakby się powtarza. I można zapytać bezradnie: dlaczego? Dlaczego tak frajersko zniszczyli sobie cały sezon starań? Odpowiedź niby jest prosta, bo wszyscy sądzą, że jest nią brak Jarvisa. Ale czy doprawdy wszystko można zwalić na jednostkę, nawet tak ważną?

Tajemnicą poliszynela jest fakt, że dwójka osób zabezpieczając tyły, czyli Zeus z Yoyogim nie są dobrą parą w defensywie. Dlatego dopóki był za nimi ktoś, kto nimi kierował, wyglądało to przyzwoicie. Oczywiście mowa o wynikach, bo grę ofensywną można schować do torby. Strzelone 29 bramek to kpina, jaką nam zaoferowali byli już pretendenci do tytułu. O dziwo nawet anemiczne BallHax Shore potrafiło wcisnąć rywalom o jednego gola więcej. Zabawne? Dosyć.

Piątą edycję zaczynali już nie jako beniaminkowie, których niekoniecznie traktowano poważnie. Teraz, gdy musieli wziąć na barki rolę lidera ligi (w pewnym momencie mieli już pięć punktów przewagi), to narobili w gacie. Zeus kolejny raz pokazał, jak nie potrafi unieść zespołu. Grał minimalistycznie, czasami tylko zaskakując rywali (jak i pewnie siebie) dobrym podaniem do przodu. Natomiast ten sezon w wykonaniu Yoyogiego był tak niesamowicie bezbarwny, że nawet to, co zawsze go broniło, czyli statystyki nie dają mu żadnych argumentów. Zaledwie 8 bramek i 4 asysty na nikim nie robią wrażenia, pewnie nawet na nim.

Warto też pochylić się nad sępami, ponieważ tutaj działo się sporo. Walkę pomiędzy Now Nextem, a Satusem wygrał pierwszy. Ten drugi zagrał zaledwie w dwóch spotkaniach swojego byłego zespołu. Na skutek tego odszedł do ZHR, gdzie wystąpił…również dwukrotnie.

Wracając jeszcze do tematu Jarvisa. Problemy po jego odejściu były monstrualne. Bo warszawa nijak nie spełnił oczekiwań, cechując się niepewnością. To jego blędy zadecydowały o porażce w drugiej rundzie z ZHR. Nie wiem, czy dobrze wysnuję tezę, ale sądzę, że to właśnie to spotkanie podcięło im skrzydła. Od tego meczu balansowali na cienkiej linii, którą przeciąć było niezwykle łatwo.

Z lekkim sercem można również nazwać ich minimalistami. Na dziewięć wygranych spotkań, aż w sześciu zwyciężali zaledwie jedną bramką. Zazwyczaj, gdy wychodzili na prowadzenie ich linia obronna znacznie się cofała, tworząc stabilny mur. Ciekawym faktem było także to, że na trzy kolejki przed zakończeniem sezonu, pomimo wcześniejszych porażek, tytuł leżał w ich łapkach. Wystarczyło jedynie zwyciężyć w czterech spotkaniach z rzędu (w tym z BH II i LSF), by cieszyć się z tytułu. Ci jednak potknęli się już na pierwszej przeszkodzie.

Na koniec warto spuentować to wszystko jednym powiedzonkiem panów z Deserters Crew, które jakże idealnie oddaje przebieg całej ich drogi w piątym sezonie, bowiem nic innego jak to, że „a na drzewach zamiast liści, będą wisieć Loyaliści” nie będzie pasować lepiej.

ŚR. GOLI STRZ NA M:

2,4

ANALIZA autor: BARTIBIS NAJLEPSZY STRZELEC: HASTLA/GAMER

13 ŚR. GOLI STRAC NA M:

NAJLEPSZY ASYSTENT: XY

1,4

8

POZYTYWNIE pieprznięci Chyba te dwa słowa idealnie opisują wesołą gromadkę Buwelasa. Z jednej strony genialna paczka graczy o nietuzinkowych umiejętnościach, którym do szczęścia brakuje tylko porządnego bramkarza: wiecznie zlagowany Bukk i 3Y to nie jest zapora nie do przejścia dla większości zespołów. Dlatego Buwelas zdecydował się na sięgnięcie po Fryzjera, który poza osłabieniem aferą z Jarvisem i osłabieniem Loyalistów nie zrobił niczego więcej dla zespołu. Parę kasztanów, parę straconych punktów - tak można chyba podsumować „sezon życia” Fryzjera w pierwszej lidze ZaqHax. W przodzie widać było, jak wielkie możliwości ma ta drużyna. Zbiorowy gwałt na zespole lucho w ostatniej kolejce dobitnie to pokazał. Ale to nie jedyny wynik godny uwagi, bo w końcówce sezonu zespół szedł, jak taran, niszcząc wszystko, co napotka na swojej drodze. Spora w tym zasługa dwójki DMC-MDF. Xy i M tworzyli świetny duet, ale gdy motywacji do pracy dodał im transfer HASTLI, stało się jasne, kto ma najlepiej obsadzoną pomoc w lidze. Zespół był zarówno mocny w obronie, jak i w ataku, co pozwalało na gnębienie rywali na kilkanaście różnych sposobów. Brakowało mi w White Tigers także sępa. Gamer rozegrał bardzo dobry sezon, jak na swój staż i umiejętności, ale to nie była postać, która była w stanie odwrócić losy meczu. Jest to typowy młodziak, który musi mieć jeszcze kogoś nad sobą, kto mu wskaże drogę i pomoże wejść na level up. Rola lidera w tej chwili nie jest mu jeszcze pisana.

Z tym że mamy jeszcze drugą stronę medalu. White Tigers to zespół, który przede wszystkim cieszy się grą. Tutaj nie ma kalkulacji i bronienia wyniku.

Chłopaki wychodzą w świetnej atmosferze na mecz i po ich grze widać, że chcą stworzyć istne show dla widowni. Nie zapominajmy także, że ex lag,oddajcie to dom wiecznie zaginionych. Xy, który rozegrał ledwie połowę spotkań, Skiller, nawet nie podchodzący do gry w tym sezonie oraz (s) Ron, który poszedł w ślady tego drugiego - to nie mogło się udać.

Aż strach pomyśleć co by było gdyby nie transfer HASTLI. Bardzo lubię pana Buwelasa, ale gwiazdą na MDF to on niestety nie będzie. Nie zapominajmy także o Milaniście, który wiecznie gra najarany. A jeśli przed ligą nie wypalił działki, to jest duże prawdopodobieństwo, że właśnie wchodzi najebany w trzy dupy na TeamSpeaka z pijackim "pszepraszam panowieee, że mnie nie bylo na sssparaaach".

Nie ma co ukrywać, że White Tigers to zespół o ogromnym potencjale. Niestety obawiam się, że ten potencjał nigdy nie odpali, bo Ci gracze jednak w dupie mają wyniki. Oni mają swój świat i swoje klocki, których zasad układania nigdy nie zrozumiemy. Pozostaje nam patrzeć z zazdrością i podziwiać jak prosta może być zwykła radość z gry i brak napinki na wyniki. Lecz gdyby dostali trenera, który by im zacisnął pętle na szyi, rzucił parę wyzwisk i odpowiednio zmotywował, zobaczylibyśmy prawdopodobnie zespół, z którym wygrać byliby w stanie tylko nieliczni. Niestety, albo i stety, jak dobrze wiemy nic takiego się nie stanie.

WHITE TIGERS

<<<<<<<<<<

>>>>>>>>>> <<<<<<<<<<

HMTL RED

ANALIZA autor: VAN

ŚR. GOLI STRZ NA M:

1,7

NAJLEPSZY STRZELEC: KRZYCHU90

8 ŚR. GOLI STRAC NA M:

1,4

NAJLEPSZY

ASYSTENT: KRZYCHU90

7

NIEWYRAŹNI niczym półki w PRL-u Szczerze mówiąc przed rozpoczęciem pisania miałem spory dylemat, co o nich naskrobać. Reprezentacja forum HMTL nigdy nie była uważana za zespół z aspiracjami do większych sukcesów, sami gracze znani, lecz raczej nigdy nie przeskoczą pewnego poziomu. Miejsce jakie zajęli na finiszu rozgrywek to miarodajna ocena ich aktualnego potencjału i możliwości.

Gra zespołu Kertoipa opierała się głównie na ich bloku defensywno-ofensywnym tj. rhino i Krzychu90. O ile gra Krzycha od dawna kojarzona jest z pozycją MDF to jego partner rhino debiutował na pozycji DMC. Szczerze mówiąc nie wierzyłem, że poradzi sobie na tej pozycji i oprócz paru lepszych występów, jego pozostałe wojaże to brak stabilizacji w defensywie i błędy indywidualne. „Ringo” zapłacił frycowe jako świeżak na tej pozycji i w wielu momentach brakło mu zwykłego doświadczenia i cwaniactwa. Jednak w ogólnej ocenie pokazał, że daje radę i może ten sezon uznać za udany. Krzychu90 natomiast grał tyle, ile umie, czyli całkiem kreatywnie i przebojowo w ofensywie, a w defensywie notował różnorodną dyspozycje.

Początek sezonu to całkiem udane i niespodziewane wyniki z ich strony. Zaskakiwali dyspozycją w obronie, a z przodu zawsze zdołali coś ukłuć – przypadłość drużyn w formie. Niestety, prawdopodobnie za szybko uwierzyli w siebie, bo późniejsze rezultaty powodowały ich stopniowy spadek w tabeli i utratę kontaktu z czołówką. Inauguracyjne sukcesy to zasługa głównie….Underlaya.

Analiza ta niejednego zaskoczy, ale dzięki temu, że w końcu nie próbował zaistnieć w meczach i nie przeszkadzał kolegom, drużyna nie traciła kasztanów i osiągała dobre wyniki. Underlay jednak szybko przypomniał sobie z czego jest znany i w dalszej części sezonu znów był na ustach wszystkich…

Mimo wszystko dla mnie największym problemem w drużynie Kertoipa jest pozycja sępa. Osoby Fresco czy Raula krótko mówiąc – zawiodły. Pozycja ta jest dla wybornych techników. Niestety, ale obaj Ci panowie nie robią szału. Fresco – wielki znawca realiów haxballowych raz po raz zaskakiwał mnie swoimi decyzjami na boisku. Zachowywał się jak typowy junior wśród seniorów. Zamiast pomóc drużynie odetchnąć i kopnąć tą piłkę sławnym „CornerPassem” to próbował sztuczek niczym Clinical Striker i wiele by się tu zgadzało, ale był to raczej „Critical Striker” niż Turecka gwiazda. Raul to gracz, który nie wejdzie na ten wyższy poziom i to on najlepiej definiuje możliwości HMTL RED na tle innych teamów.

HMTL-owicze wykonali robotę taką, jaką wróżono im przed sezonem. Groźni, lecz bez argumentów na coś więcej. Uważam, że należy im się jednak pochwała za całkiem udany początek i namieszanie w tabeli. Start sezonu w ich wykonaniu uważam, że powinien dać bodziec do działania wielu słabszym ekipom i pokazać, że mimo słabszych umiejętności przy odpowiedniej taktyce i konsekwencji w jej wykonaniu można walczyć z każdym.

ŚR. GOLI STRZ NA M:

1,5

ANALIZA autor: BARTIBIS

NAJLEPSZY STRZELEC: FIXOO

11 ŚR. GOLI STRAC NA M:

NAJLEPSZY ASYSTENT: FIXOO

2,2

6

GDY IDEAŁ

BLACK PANTHERS

<<<<<<<<<<

sięga dna O Panterach ciężko cokolwiek napisać. Ten zespół w zasadzie od początku istnienia nie zmienił w sobie niczego. Pojawiło się parę nowych twarzy, z tym że styl gry wciąż się nie zmienił.

BP murowało, muruje i murować będzie do końca świata i jeden dzień dłużej. Standardowo udało im się utrzymać, co także mnie już przestało dziwić. Ta liga kocha zespoły nastawione na defensywę i naprawdę wystarczy być rzemieślnikiem z olejem w głowie, by spokojnie sobie siedzieć w środku stawki i urywać punkty najlepszym.

Bez wątpienia na uwagę zasługuje FixOo, który przy tej beznadziejnej grze w ataku strzelił 11 bramek i dołożył do tego 5 asyst w 16 meczach. I na tym pochwały możemy zakończyć.

Tym razem zobaczyliśmy jak duże znaczenie miała banicja naczelnego murarza na poczynania zespołu. Gdy zabrakło rozgrywającego, stojącego na linii środkowej boiska, Pantery momentalnie stały się jedną z najgorszych i najbardziej dziurawych defensyw w lidze.

Grande starał się jak mógł, ale niestety bramkarzem to on nie będzie. Nie można oczywiście uważać go za główną przyczynę tych wpierdoli, ale jednak myślę że było go stać na tej linii na dużo więcej. Z przodu również nie było za dobrze.

Wzmocnienie do pierwszej przegranej (#kamaz) zdało się na tyle, że po porażce w debiucie, największy i najbardziej nieomylny w swojej opinii talent tej gry, poszedł (się jebać?) być najlepszy na bezrobociu. Zespół nie błyszczał zarówno w obronie jak i w ataku i naprawdę ciężko mi się tu doszukać czegoś więcej, co mógłbym pochwalić. Chyba że weźmiemy pod uwagę fakt wielkiej troskliwości i dobroci sąsiedzkiej byłego administratora ZaqHax. Pozwolę tu sobie sparafrazować wypowiedzi jednego z użytkowników tego forum: -Kochanie, mam ochotę na jakąś komedię romantyczną. Może obejrzymy sobie "To właśnie miłość?"

-Niestety, kuchar ma zaraz ligówkę i nie możemy mu robić lagów.

Podsumowując Pantery to taka już legenda tej ligi. Co kampanię każdy by ich najchętniej wypchał do tej drugiej ligi, a oni wciąż a to na mega farcie, a to murem prześlizgują się z sezonu na sezon, urywając punkty najlepszym, jak na zawołanie. Ciekawi mnie jednak w jaki twór przerodzi się klub Sąsiada90. Bo Black Panters bez kuchara to jak studnia bez wody.

>>>>>>>>>> <<<<<<<<<<

SMOKIN’ ACES

ANALIZA autor: BARTIBIS

ŚR. GOLI STRZ NA M:

1,5

NAJLEPSZY STRZELEC RIKKEN/KYOHEI

8 ŚR. GOLI STRAC NA M:

NAJLEPSZY ASYSTENT: RIKKEN/ KYOHEI/SALAKE

1,2

5

(SA)lake czyli z dna na powierzchnie

Dlaczego taki tytuł? Choćby dlatego, że nie postąpił jak frajerzy z Silverhaxa czy Old & Rusty, tylko wziął na siebie odpowiedzialność i postanowił dograć ten sezon. Zadanie było bardzo trudne, ponieważ potrzebował graczy jak powietrza, a mało kto był w stanie grać od następnej kolejki. Udało mu się znaleźć grupkę osób, których wziął pod swoje skrzydła i rozpoczęło się granie.

Wyniki może i były słabe, ale czego oczekiwać od drużyny stworzonej w godzinę, która z miejsca została rzucona na pożarcie pierwszoligowych lwów, mająca – nikogo nie obrażając – w składzie tzw.

Półśrodki? Myślę że sam fakt, że udało się utrzymać, Salake może dumnie dopisać do swoich osiągnięć obok finału HCL'a. Ciężko pochwalić tu kogokolwiek, ponieważ zagrali ledwie pół sezonu.

Z pewnością na plus występy Kyoheia i Rikkena.

Obaj panowie udowodnili swoją wartość, i że mogą być wzmocnieniem dla lepszych drużyn w przyszłym sezonie. Do udanych sezon może zaliczyć także ANGER, który zarówno w Panterach jak i u SALAKE grał równo i na bardzo solidnym poziomie.

Przy obecnym zapotrzebowaniu na bramkarzy nie powinien narzekać na brak ofert. Z tego co mi jednak wiadomo Angry Birds są bardzo blisko reaktywacji, także raczej ta perełka znalazła już swojego amatora. Niestety chyba jednak tak ten zespół wyglądał. Każdy przyszedł z chęcią pokazania się w pierwszej lidze i odlotu do większego gniazda przy pierwszej nadarzającej się okazji.

W ten sposób w drużynie musiało brakować pewnego rodzaju zaufania. Każdy próbował ciągnąć rzepkę w swoją stronę, nie zważając na tego drugiego. Stąd pojawiły się braki, które musiały przełożyć się na wyniki. W najważniejszym jednak momencie siłą umiejętności udało się pokonać BallHax Shore i tymczasowy kapitan wypełnił swój plan - utrzymać Smoki w pierwszej lidze. Aktualnie wciąż nie wiadomo, co stanie się z tym slotem. Krążą plotki, że ma on trafić do reaktywowanego Angry Birds, ale wciąż nie wiadomo, ile prawdy jest w tych informacjach. Być może były kadrowicz ZHY po prostu zrezygnuje, bo raczej nie sądzę, by ten zespół przetrwał przerwę między sezonami.

Nie chciałem zbytnio wracać do sytuacji sprzed początku sezonu, jak i jego trwania. Zespół nawet nie wiadomo kiedy został totalnie rozbity. Wrozbita niby próbował wzmóc w sobie chęć prowadzenia zespołu po odbyciu kary, ale brak chęci musiał mu bardzo doskwierać. Ponadto pomysły z fejkami z Lampzem w roli głównej, kiedy naprawdę można było wykorzystać innych zawodników.

Jednego możemy być pewni: piękna karta historii LZH, jaką było Smokin' Aces odchodzi chyba raz na zawsze. Nie sądzę żeby kiedykolwiek pojawił się zespół, który wszedł do ligi z tak wielkim hukiem, by potem z jeszcze większym z niej wypaść.

ŚR. GOLI STRZ NA M:

1,3

ANALIZA autor: VAN NAJLEPSZY STRZELEC: HARDWELL

6 ŚR. GOLI STRAC NA M:

NAJLEPSZY ASYSTENT: AR16

1,6

5

KRZYCZ utrzymanie Zapewne to słowo jest w ostatnich tygodniach najczęściej powtarzane przez BH Shore. Drużyna skazywana na walkę o byt na pierwszoligowych boiskach będzie najdłużej o nie walczyć, bo aż w barażach. Ekipa z ballhaxu to chyba najbardziej niewygodna drużyna w lidze.

Umiejętności, które zostały wyssane z roomów u Chopina nie zwiastują nic efektownego i ładnego dla oka.

Gra w myśl: „Masz piłkę przy kulce to kop ją do przodu” odebrała im widowiskowość, a dała „efektywność” choć i to stwierdzenie w ich przypadku jest dość dyskusyjne.

Na pewno można ich uznać za Prekursorów „corner passów” i za ten termin to im w pierwszej kolejności należą się podziękowania.

Drużyna Jarinho miała zdecydowanie najszerszą kadrę w całej lidze. Co najistotniejsze - tak liczne zasoby osobowe były według mnie ich głównym problemem.

Praktycznie cała liga ma w swoich składach ludzi niezastąpionych i trzony ich drużyn możemy wymieniać jednym tchem. U BH Shore liczyło się przede wszystkim to, żeby każdy był zadowolony i miał swoje pięć minut na boisku. Prawdopodobnie ten styl prowadzenia drużyną spowodował, że gracze przez cały sezon byli lojalni i obyło się bez spektakularnych roszad kadrowych – jak na reprezentantów przystało! Brakło im jednak stabilizacji, której przy tylu zmianach na boisku zwyczajnie nie da się wypracować i jest to sztuką wręcz niemożliwą.

Najjaśniejszą postacią BH był AR16. Odkąd Ramsey pojawił się w Shorach, przestał grać dobrze w Arsenalu.

Jako kibic Kanonierów od razu zauważyłem tą zależność. Często w jego miejsce pojawiał się Jarinho, ale mimo, że bardzo się stara, ta pozycja raczej nie jest mu ostatecznie pisana, bo w defensywie często podróżował tanimi liniami lotniczymi….

BALLHAX SHORE

<<<<<<<<<<

Pozycja GK w głównej mierze obsadzona przez Obserwatora, to całkiem pewna formacja, jednak on także nie ustrzegł się błędów i zaliczył kilka katastrofalnych baboli, które graczowi o takim wysokim mniemaniu nie powinny się przydarzać. Mdfy to najbardziej rotowana pozycja w BH Shore. Ciężko coś o nich powiedzieć, bo tak naprawdę każdy z nich prezentuje zbliżone umiejętności i wręcz bliźniaczy styl gry… (Fryzjer robota dla Ciebie!)

Sępy były najbardziej bezbarwną formacją, bo w sumie ich obecność można zwyczajnie odnotować w notesie, niczym szczególnym się nie popisali i nie zaistnieli pod jakimś względem.

Ekipa Jarka próbowała wyjść naprzeciw przedsezonowym ocenom i marzyła o wysokich lokatach. Szybko jednak zderzyli się ze ścianą pragnień, której nie umieli ominąć ani przeskoczyć. Największa ilość remisów na koncie w całej lidze pokazała, że samym podziałem punktów ciężko jest coś ugrać. Prawidłowym jest natomiast stwierdzenie, że mieli udział w przetasowaniach na koniec sezonu w walce o TOP4. Potrafili ukraść punkty teoretycznie wyżej notowanym rywalom, co pokazuje, że na mecze z tymi lepszymi od siebie motywowali się szczególnie, żeby udowodnić, że zasługują na grę w pierwszej lidze.

Ich ewentualny brak w następnym sezonie to byłaby strata dla ligi. Pozytywnie usposobieni i często obecni na kanale TS pokazywali, że gra to nie wszystko i często spędzali ze sobą czas na rozmowach towarzyskich, dlatego też takie drużyny potrzebne są tej lidze.

>>>>>>>>>>

SILVERHAX I

ANALIZA autor: PECIAQ ŚR. GOLI STRZ NA M:

1,2

NAJLEPSZY STRZELEC: PIKE/LIVERPOOLCZYK

3 ŚR. GOLI STRAC NA M:

2,1

NAJLEPSZY ASYSTENT: PIKE/LIVERPOOLCZYK

2

PIKiElny krzyk Długo zastanawiałem się, jak rozpocząć ten tekst i pierwsze zdanie, które mi się nasuwa jest może zbyt ostre, ale chyba idealnie obrazuje sytuację. W tekście przedsezonowym starałem doszukać się jakichś pozytywów w tej drużynie. Mimo głosów większości, że to murowany spadkowicz, próbowałem dostrzec u nich światełko w tunelu. Lekiem na całe zło miał być Xavi, który doświadczeniem na GK miał decydować o dobrych wynikach. Niestety, Xavi stał się Obserwatorem nie tylko z nicka, bo i z Silverhaxu odszedł dość szybko, zadowalając się rolą właśnie swoistego Obserwatora.

Wielokrotnie w podsumowaniach kolejek pisałem, że pięta achillesowa tej drużyny to psychika graczy w niej grających. Większość meczów sprowadzała się do następującego schematu: rozpoczęcie meczu, niezły początek, stawianie oporu nawet znacznie mocniejszym przeciwnikom, aż do pierwszego błędu/straconej bramki/nieporozumienia, po którym/-ych zaczynała się kanonada, rozpaczliwe bronienie i niemożność skonstruowania chociażby jednej sensownej akcji.

Sezon zaczęli jednak całkiem nieźle. Jedna wygrana, przegrane mecze niemalże na styku, nawet ze znacznie mocniejszymi firmami, jak Loyal Brothers, no i pamiętna wysoka wygrana (4-0) nad Black Panthers, która zaskoczyła chyba nawet samych wygranych. Niestety, na tym koniec pozytywów.

Szybko sytuacja ligowa drużyny zaczęła się psuć. Przyjęli pięć bramek od BH Shore czy siedem od BH II (w tym 3 wskutek dziecinnego oddania w/o). Później znów pojawił się promyk nadziei. Remis ze Smokin’ Aces i wbite im 3 gole dały nadzieję na jakąś odmianę.

Był to jednak jedynie wypadek przy pracy Smoków.

Do końca sezonu Silverhax zbierał solidny oklep od większości ekip, co obnażyło znaną już od początku sezonu prawdę: tej drużyny w ogóle nie powinno być w tej lidze.

Dlaczego? Bo, jak pisałem przed sezonem, dostali się do ligi kuchennymi drzwiami. Przedsezonowe transfery mogły napawać optymizmem, ale skład z czasem się posypał. Jedynie Rikken, który okazał się strzałem w dziesiątkę, próbował ciągnąć swój team za uszy, i choć dwoił się i troił, na niewiele się to zdało, a w końcu sam zawodnik postanowił poszukać cieplejszego domu. Gdyby nie kolekcjonowane przez Old & Rusty ujemne punkty karne, Silverhax znalazłby się na miejscu ostatnim.

Czego zabrakło tej drużynie? Ogarniętego trenera, który zdawałby sobie sprawę z tego, że raczej nic nie ugra, a nie opowiadającego, że są bardzo zgrani, grają dobry haxball i mogą zaskoczyć każdego. Graczom brakowało natomiast poczucia, że to wszystko to przecież tylko jedna wielka zabawa.

SH1 kończą przygodę z pierwszą ligą nawet nie jako przegrani, a jako ci, którzy się poddali. Część zawodników na pewno zobaczymy w nowych klubach, w nowych rolach, wśród ludzi, pod okiem trenerów, którzy będą potrafili ich potencjał wykorzystać, a co do samej drużyny, być może kiedyś zobaczymy ją w rozgrywkach ZaqHax. Poza tym: pozdrawiamy Pike.

ŚR. GOLI STRZ NA M:

0,8

ANALIZA autor: KLYTA

NAJLEPSZY STRZELEC: NAZ

3 ŚR. GOLI STRAC NA M:

3,5

NAJLEPSZY ASYSTENT: NAZ/KAZ

1

WYRWANE odrosty Czas wypowiedzieć słynne: a nie mówiłem?

Ano mówiłem. I o ile Old & Rusty całkowicie się nie rozpadły, o tyle ta drużyna w drugiej rundzie rozgrywek istniała już tylko na papierze. Spotkania z ich udziałem można byłoby puszczać najlepszym graczom w ramach tortur. Do niczego innego to się nie nadawało…

Mieszanka wybuchowa składająca się z NAZA, Cebsona oraz Kamaza nie mogła wypalić, albowiem sądzę, że KAZ na pewno przed sezonem myślał, że tę miksturę uda się okiełznać. Nic z tych rzeczy. Na papierze wyglądało to…przyzwoicie. Oczywiście – nie budziło respektu, mówiono, że utrzymanie – o ile dotrwają – to maksimum. Początek był w miarę udany, bo wygrana z Black Panthers oraz remis z (przeżywającym kryzys) BallHaxem II mógł dawać jasne światełko w tunelu. Patrząc dokładniej, to ich styl gry wyglądał poprawnie, nie wyglądało to tak topornie, jak u innych drużyn walczących o utrzymanie. Pamiętam ich spotkanie z ZHR, gdzie przez cała pierwszą połowę toczyli równorzędny bój z ofensywnie grającymi zawodnikami mdfk. Jedynie popisy indywidualne kapitana kadry ZH przesądziły o wygranej.

Zawiodła niestety głowa i nadmierne ego maluczkich. KAZ musiał mieć moment, w którym zastanawiał się, po co mu to było, przecież mógł zostać w ZHR i tam wieść spokojne życie.

Wybrał inaczej, a dziś pewnie żałuje, a może i nie.

Po wszelkich karach za fejki dla KAZa i Cebsona, drużynę przejął Roy. No i się zaczęła „piąta część Dziadów”: 0-9 z BallHax II, 2-13 z White Tigers, 1-9 z Deserters Crew oraz BallHax Shore. Jedyne zwycięstwo jakie odnieśli w drugiej rundzie padło…po walkowerze z Silverhax I. O popisach indywidualnych w kwestii pozytywnej nie śmiałbym mówić. O negatywnych również, po co jeszcze bardziej ich kompromitować. Zespołowo zaś pobili bardzo hańbiący rekord największej liczby straconych bramek, należący wcześniej innych niezdarów – FOP, którzy dali sobie strzelić 73 bramki.

Pomimo tego, że roy ma zapewne jakiś pomysł na kolejny sezon w wykonaniu jego zawodników (tak zakładam, bo jeśli by nie miał, to po co ta fatyga?) , to prędko ich w pierwszej lidze nie zobaczymy.

Zresztą może to i dobrze…

OLD & RUSTY

<<<<<<<<<<

CZWÓRKA SEZONU ORAZ W

CZWÓRKA SEZONU To miała być kolejna przyzwoita kampania. Nieco powyżej 10 bramek, awans do HCL’a — nic więcej.

Tymczasem ambitna koala zaskoczyła wszystkich, a najbardziej siebie. Niemalże król strzelców, nagroda dla MVP Sezonu. Czego zabrakło? Kolejny raz tego samego mistrzostwa. Może za sezon?

(Zieeew)

Drugi raz z rzędu uznany za najlepszego bramkarza w pierwszej lidze, tym razem po niezbyt zadowalającym wyniku w lidze. Revan to typowy crack na swojej pozycji, wyznaczający nowe trendy. Nie boi się grać ofensywnie, niesamowicie ryzykując. Mimo to jego błędy w tym sezonie można policzyć na palcach jednej ręki.

COA REVAN Podobnie jak Revan drugi raz wybrany za najlepszego rozgrywającego w lidze. Tym samym wyrównał dokonanie ProcedeRa. Na pewno dobrą grę nieco przysłania słaba skuteczność jego kompanów, którym wykreował sporo okazji. W parze z mistrzostwem zapewne poszłaby nagroda dla MVP, która z każdym sezonem dziwnym trafem go unika.

MDFK LENIU Dziwnym wzrokiem patrzyłbym na osobę, która przed piątym sezonem napisałaby, że to właśnie on będzie jednym z dwóch najlepszych sępów ligi. Progres, jaki zrobił od poprzedniego sezonu to główny argument dlaczego jego, a nie Rudyiego umieszczamy na tej pozycji.

Ponadto rozegrał znacznie mniej minut od swojego rywala, strzelając podobną liczbę bramek.

WYRÓŻNIENIA OD REDAKCJI

WYRÓŻNIENI Stał się ofiarą własnego losu. Gdyby nie genialna forma strzelecka COA, to ten dzierżyłby miano dla najlepszego pomocnika całej ligi. Czy na to nie zasługuje? Zasługuje i to jest bezdyskusyjne. Przez cały sezon musiał trzymać w ryzach defensywę mistrza, co zaowocowało najmniejszą stratą liczby bramek w całej historii ligi, bijąc tym samym rekord BE z IV sezonu.

To jego pierwszy sezon, w którym był podstawowym bramkarzem swojej drużyny. Ok - wcześniej również nim był, ale zazwyczaj na zmianę z innymi zawodnikami - Jarvisem (BE, FCE) czy bo warszawą (BE). Teraz pokazał, że również bez rywalizacji radzi sobie doskonale. Ponadto jego liczba czystych kont, która jest absolutnym rekordem w całej historii ligi.

4FUN

LUCHO RUDYI Prawie połowa strzelonych bramek przez LSF to zasługa tego pana, jeśli do tego doliczymy asysty, to obok 4funa jemu należą się największe oklaski.

Doskonale też pasuje do roli odkrycia tego sezonu. Również podobnie jak jego kolega nie trafił w odpowiednim czasie z formą, gdyż Leniu naszym (minimalnie, ale jednak) zasługuję na tę nagrodę bardziej.

VAN

Ponoć każdy kapitan jest tak jakby odzwierciedleniem swojego zespołu.

Tak jest z lucho i BH II, bowiem ani on, ani zespół nie lubi zbytnio rzucać się w oczy. Tym razem jednak nasze oczy spostrzegły dobrą formę doświadczonego gracza. Można też pogratulować mu przekroczenia (w końcu!) liczby dziesięciu asyst. Szkoda, że w parze z rekordem indywidualnym nie poszło mistrzostwo.

MVP

COA

LENIU

5MOTY

SNUFFY

BARTIBIS

NAJWIĘKSZE ZASKOCZENIE

ODKRYCIE

TRENER

La Squadra Fantastica

NAJWIĘKSZE Smokin’ Aces

ROZCZAROWANIE

CZWÓRKA SEZONU WEDŁUG KAPITANÓW I Liga

ARTUR

COA

LENIU

ZPOOKY

FAMASEK

MDFK

II Liga

KOJO

PROCEDER