3 minute read

BRIEF: Van de keuken naar de klas

Wie is Thomas Tavernier?

• sinds 1 september meester van het derde leerjaar in basisschool De Kraal, Herent • zij-instromer, kon acht jaar anciënniteit meenemen uit de privésector • wil naast zijn diploma’s orthopedagoog, kok en leraar ook nog een opleiding kindercoach volgen

Advertisement

Brief aan mijn jongere zelf

Het ene bord is het andere niet. Thomas verhuisde van het restaurant naar de klas. Als zijn leerlingen zich goed voelen en groeien, is dat de beste review die hij kan krijgen.

Tekst Nele Beerens Beeld Tine Schoemaker Dag Thomas

De horeca moet alweer de deuren sluiten. Tijd voor jou om een nieuwe te openen? Je gaat al negen jaar lang keihard, waarvan de laatste drie in combinatie met een lerarenopleiding. Dat telefoontje van die directeur tijdens de koers, het is een teken! Doe die vervanging gewoon, je krijgt geen spijt.

Ik snap het wel, afscheid nemen van dit hoofdstuk is niet niks. Je kwam in de horeca nadat je je door je laatste jaar Orthopedagogie sleepte. Je wilde je wereld verruimen, ruggengraat kweken, geld verdienen. De afwasser uit Varsenare werd assistent-zaakvoerder in Brugge, geïnspireerd door een werkgever die je vertrouwen en kansen gaf.

Is dat niet precies waarom jij leraar wil worden: om het vuur aan te wakkeren in leerlingen? Om ze te leren hun gevoelens te uiten ook, zodat ze optimaal kunnen leren? ‘De meester is ook niet altijd happy’, vertrouw je ze toe in de zithoek. En daarna jouw wonderzalf: een goed muziekje!

Je bent gemaakt voor het onderwijs, Thomas. Weet je nog dat je als kind op het einde van elk schooljaar werkblaadjes mee naar huis vroeg? Juf Kristel merkte het ook toen je in 6 STW een inleefstage bij haar deed. En toen je als orthostudent meewerkte aan dat inclusieproject bij juf Isabel, waren zelfs de ouders vol lof.

Zo gek is het dus niet dat je koos voor een bachelor lager onderwijs, al raadden sommigen in je omgeving je dat af. De opleiding werd een beetje een teleurstelling. Waarom zó veel focus op lesvoorbereiding? Hoe help ik een leerling bij een crisis? Hoe breng ik slecht nieuws aan ouders? Je hebt het er niet genoeg geleerd. Gelukkig brengt je buikgevoel je verder dan de regels.

De grootste uitdaging komt nog. Je vriendin rondt haar specialisatie af in Leuven, dus verlaat je je thuisbasis. En je eerste school, waar je nochtans je plek vindt. Op wandelvakantie wen je aan het idee: vanaf september je eigen klas in een nieuwe school. Tijdens de klusdag begin juli maak je er alvast kennis met een van je parallelcollega’s. Een West-Vlaming: het ijs is gebroken.

Samen met je handige schoonpa doe je je leerlingen alvast een topinterieur cadeau. Je parallelcollega’s een dosis positiviteit. Jij kan in ruil rekenen op hun ervaring. Je krijgt en neemt de ruimte om eigen accenten te leggen: levensecht leren, nieuwe literatuur, filosofie, maar ook veerkracht en een hechte klasgroep.

Niet elke les is perfect, en collega’s porren je om je punten op tijd in te geven. Maar jij laat je niet opjagen. Beter op tijd in bed en de volgende dag goed gezind voor de leerlingen dan tot ’s avonds laat aan het werk, toch? Je wil tenslotte ook nog wat tijd om thuis restaurantje te spelen met je verloofde.

Kunst vs. corona

Beeld Tine Schoemaker

Als een nieuwe golf de emoties doet oplaaien, dan biedt kunst daarvoor een uitlaatklep. Klasse trok naar de Kunstacademie Vlaamse Ardennen: “Het virus is een harde noot. Onze stemmen zijn gedempt, maar onze creatieve vingers kraken nooit.”

This article is from: