De geboorte en eerste week van ons nest

Door Maureen Ebbeling

Van de dekkingen heb ik al verslag gedaan. De tweede keer gelukkig een succesvolle rendez-vous. Ter voorbereiding op de komst van de puppy’s een boek gelezen, “Van dekking tot uitvliegen”, maar toch het meest geleerd van Marja, Sandra en Eva. Die kon ik altijd vragen stellen, gaven tips en “let op's”. Erg waardevol dus ook via deze weg: super bedankt.

Omdat de Mudi toch een andere “DNA” heeft dan de meeste “Westerse” honden, kreeg ik ook adviezen uit de Mudi hoek. Van Eva Brauer, de eigenaresse van Éles, hele waardevolle. En Szilvia en Sándor uit Hongarije dienden ook als vraagbaak. Ook zo leuk; Sándor is de fokker van Éles en hij stuurde mooie foto’s. Die had ik niet. Ook een foto van Éles toen hij 15 weken oud was. Super schattig.

Beter te veel advies dan geen! Ik vond het erg spannend in het begin. Wij konden zelf wel onze keuze bepalen welke adviezen wel en niet voor ons werkten, maar vonden het ook wel lastig al die verschillende ideeën. Zo hadden we de puppy’s veel te warm in het begin. In het boek staat 23 graden onder de lamp is okay. Op een site las ik 30 graden. Tja, er tussenin dan maar… Maar dat was te warm. Het viel Sandra direct op. Een hijgende Méz. Zwarte hond! Dus de temperatuur naar beneden. "What", zei Eva, "NO LAMP! 17 tot 19 graden is goed genoeg. Ze moeten bij elkaar in een kluitje liggen…." In het boek staat "kluitje te koud, los van elkaar te warm"

Nou dus afwennen dat stel…. Naar 18 tot 20 graden. Niet cold turkey zoals Eva stelde, maar de weg van de geleidelijkheid gekozen.

Dan het eten van de moeder…. Van "gewoon eten en niets extra" tot "3 x zoveel" las ik in diverse bronnen. Verstandige Sandra en Marja: "Ietsje meer, misschien puppybrok.". Eva: "No extra", maar ik weet dat ze altijd iets lekkers op zak heeft. Ze zei iets belangrijks: "Te veel eten kans op borstontsteking. Elke dag checken!".

Een bevriende schapenboer zei ook direct: "Niets extra eten, dan giet ze wrangen.". Shit, ik had al een pak yoghurt voor Méz vanwege de calcium en als voer puppybrok... Ook veranderen dus.

Elke dag moeder temperaturen. Lijkt mij goed, want meten is weten. Dus dat houden we er in. Puppy’s wegen doe ik ook. Een ervaren fokker kan het zo op het oog zien hoe het gaat met de kleintjes, maar ik durf nog niet op mijn onervarenheid te vertrouwen. Dat is net als elke pup een ander kleurtje. Hoeft bij Eva niet, die kent ze zo op het oog. Als ik vraag hoe ze dat ziet, kijkt ze verbaasd: "They are so different."

Dan namen geven aan de pup. De één zegt: "Ja, die beginnen met een A, A-litter." "Nee, de nieuwe eigenaar kiest zelf." "Nee, mam, we doen lekkere Hongaarse gerechten...".

Ik wil graag de Hongaarse klank behouden. De kennel heeft al een Nederlandse naam. Puppy’s dus een Hongaarse naam gegeven die wij mooi vinden. Zoeken de nieuwe eigenaren zelf maar een andere uit als het niet bevalt. De Hongaarse naam staat op papier!

O ja vanmorgen gestofzogen (gestofzuigd, stof gezogen….) Dacht nog, als ze maar niet schrikken. Helemaal vergeten dat ze nog doof zijn.

Toch…

We raken er toch langzamerhand vertrouwd mee. We leren!

Zo en nu waar het echt om gaat; Méz is een super moeder. Even snel buiten plassen en met gezwinde spoed terug. De puppy’s doen het goed. We checken wel steeds. (Camera) Méz blaft als we moeten komen. (pup te ver weg, plassen, eten…) Motto is; u vraagt wij draaien. We kijken nauwelijks TV. Waarom zouden we ook. Iets mooiers dan dit tafereeltje is er wat ons betreft niet. De vermoeidheid van een paar nachten slecht slapen vergeten we snel genoeg. We genieten van het kleine grut. We vinden onze puppy’s de mooiste.

En o ja, ik wil ze allemaal houden, maar dat vindt Willem geen goed idee. Dan moeten we ook nog een andere auto, het geld groeit niet op onze rug, dan kunnen helemaal geen kant meer op… Maar ja, ook Willem is verliefd… Dus Ritka mag blijven.