De hobby van Lilly

Door Cathy Rubingh

Lilly is een pomeranian van bijna 8 jaar en dol is op agility. Ze is ons eerste hondje en na diverse gehoorzaamheidstrainingen hebben we een cursus breitensport gedaan. Lilly was dol enthousiast, maar ik iets minder. Bij deze cursus was het namelijk zo dat het baasje ook de hindernissen moest nemen. Daarom zijn we opzoek gegaan naar iets dat beter bij zowel baas als hond paste. Zo zijn Stephan en Lilly in het voorjaar van 2016 begonnen met hun eerste agility lessen bij KC Hoogeveen.

Bij de beginnerscursus had de instructrice gelijk al door dat Lilly een fanatieke dame is. Ze kon niet wachten tot ze eindelijk aan de beurt was en ging al blaffend de toestellen over. Ik ging altijd trouw mee naar de lessen en keek toe.

Na twee beginnerscursussen was het tijd voor Lilly en Stephan hun eerste wedstrijd. Spannend natuurlijk, zowel voor baas als hond. De instructeur gaf aan dat ik uit het zicht moest staan, omdat Lilly anders misschien wel naar mij opzoek zou gaan. Nou... ik was niet in beeld en ze was klaar voor de start. De schutting in het parcours stond op volle hoogte. Deze had ze nog niet op die manier getraind, maar ze keek ernaar en bedacht zicht niet: hoppa eroverheen. Helaas nam Stephan in het parcours ergens de verkeerde afslag waardoor het een diskwalificatie werd.

In het voorjaar van 2017 heb ik mijn eerste agilitywedstrijd gelopen met de liefste leenhond Peanuts van Miranda Klunder. Ondanks dat ik mijn training voornamelijk heb gehad door het kijken bij de lessen, was dat niet onverdienstelijk. Het resulteerde in een eerste, tweede en derde plaats op de onderdelen spel, vast parcours en jumping. Stephan deed met Lilly mee aan dezelfde wedstrijd. Zij werden 2e bij vast parcours 4e bij de jumping en 1e bij spel. Waar bij mij het agility bloed begon te kruipen, en de drive om mee te doen aan wedstrijden groeide, wilde Stephan dit liever recreatief doen. Daarom hebben we de keuze gemaakt dat ik met Lilly verder zou gaan. Nou dat was wel even pittig, want al die draaien en wissels bekijken op afstand is leuk, maar zelf de uitvoering doen is een ander verhaal.

Peanut van Miranda Klunder

Tevens kwam daar een ander “dingetje’” naar voren. Ik was in mijn handeling en het lopen van het parcours “iets” gestrester en chaotischer dan Stephan en Lilly deed daar lekker aan mee. Nu gaat dat stukken beter. Tussen Lilly en mij is er een bepaalde chemie die niet echt zorgt voor rust tijdens het lopen, maar wel leidt tot een bepaald fanatisme bij Lilly. Wij weten gelukkig prima wat we aan elkaar hebben en de meeste keurmeesters op wedstrijden inmiddels ook...

Na een aantal cursussen en veel debutanten wedstrijden samen zijn we doorgegaan naar de eerste graad. De eerste graad wedstrijden liepen we voornamelijk als ze redelijk in de buurt waren. Maar toen kwam Corona en hebben de trainingen en wedstrijden behoorlijk lang stilgestaan. Daarna ben ik samen met mensen waarmee we samen trainen ook naar wedstrijden verder weg gegaan. Vorig jaar, na ongeveer een jaar in de eerste graad te hebben gelopen, ben ik samen met Melanie en Happy die ook trainen bij de KC gepromoveerd naar de tweede graad. Helaas heeft dat tot juli afgelopen jaar weer stil gelegen.

Afgelopen jaar hebben we ons gekwalificeerd om de Masters te mogen lopen. Samen met Stephan zijn we daarheen gegaan. De eerste ronde hadden we best een goed resultaat gelopen. We waren nog in de race voor de grote finale op de dag erna. Helaas kwam ze mank uit de tent gelopen toen ik haar op kwam halen om de laatste ronde te lopen. Toen hebben we uiteraard besloten om haar terug te trekken uit de wedstrijd.

Daarna heeft ze nog wel een aantal wedstrijden, ook met mooie resultaten gelopen, maar af en toe komt de mankheid toch terug. Daarom is ze momenteel onder behandeling bij een fysiotherapeut. Deze verwacht dat het helemaal goed komt. Eerst even geen agility, want haar gezondheid gaat boven alles. En dan hopen we dat ze snel weer mag shinen bij haar hobby. Officieel mag ze al beginnen in de derde graad, maar we blijven zolang het nog mag eerst even gezellig in de tweede graad. Ik hoop dat ik snel weer met haar en de andere mensen en honden waarmee we agility lopen mooie avonturen mag beleven en dat ze op tijd hersteld is voor het NK.