Nieuw-Zeeland = Adventure Disneyworld

Tekst en foto's: Niels Goossens

Hoewel geografisch gezien een land, voelt het meer aan als een wereld op zich, een pretpark voor avonturiers en natuurliefhebbers: Adventure Disneyworld. Aan themaparken geen gebrek, elk met zijn eigen betoverende sfeer en ronkende namen als Fiordland, Tongariro of Mount Aspiring, die menig avonturier doen kwijlen en kwispelen als Pluto. Het lijkt alsof God - of in dit geval Walt Disney - hier, ver weg van alles, ‘s werelds verscheidene natuurvormen geperfectioneerd heeft, alvorens deze op grote schaal toe te passen op de rest van zijn creatie. Nergens ter wereld is zo een grote variëteit aan landschappen in zo een kleine oppervlakte samengebald en nergens ter wereld zijn deze zo bereikbaar.

Noord VS Zuid

Hoewel het Noordereiland enkele geweldige attracties heeft, staat het zeker in de schaduw van zijn zuidelijke wederhelft. Wij brachten in het noorden dan ook minder tijd door, al is het zeker een must om van Peter Jackson zijn mosterd te proeven. Doorkruis de roodgrijzige, vulkanische wereld van Mordor, beter bekend als Tongariro N.P., onder het goedkeurend oog van Sauron en vier je terugkeer naar het rijk der levenden met een bezoek aan het weelderig groene heuvellandschap van the Shire, waarvan de filmset dezer dagen onder de gecommercialiseerde naam Hobbiton gaat. Of zak languit in één van de natuurlijke hotsprings.

Groetjes uit Hobitton

Het zuidereiland is majestueus, met wildernis van de sneeuwtoppen over de vele meren tot aan de kustlijn waar walvissen komen gedag zeggen (in Kaikoura), zeehonden de kliffen bewaken (overal) en je met de kleinste dolfijnsoort ter wereld kan zwemmen (in Curio Bay). Ook hier kan je even uitblazen, bijv. in de zonovergoten wijnstreek van Blennheim.

Nieuw-Zeehondjes

Queenie met haar ruime achterste

Buiten de weinig inspirerende steden, duidelijk een menselijke uitvinding in schril contrast met de goddelijke natuur, bestaat Adventure Disneyworld hoofdzakelijk uit niets. In de best mogelijke betekenis van het woord. Openbaar vervoer is er dan ook nauwelijks, met als beste optie het toeristentreintje, beter gekend als de hop-on-hop-off bus, die je langsheen de bekendste attracties voert. Hoewel een gemakkelijke en sociale optie voor de solo backpacker, is ook hier auto koning, net als in ons Belgenlandje, zij het niet om fiscale maar praktische redenen. In een land waar om elke bocht zich een nieuw picture perfect postkaartlandschap kan openbaren, valt het kilometers vreten aangenaam licht op de maag en voelt het eerder aan alsof je op safari bent, uitkijkend naar welk wild landschap zich achter de volgende heuvel verschuilt.

Topje bereikt

De vrijheid die Koning Auto biedt om te gaan, stoppen, eten en slapen waar je wil, is dan ook niet te evenaren. Je kan een auto kopen zoals wij deden, maar twee maanden ter plaatse is wel het minimum, aangezien je toch telkens een week mag rekenen om deze te (ver)kopen (stress!). Veel goedkoper wel dan eentje huren, zeker die van het model huisje op wielen, waarbij de prijzen van de immobiliënmarkt in het niet vallen. Self-contained (wc aan boord) is op veel campings een vereiste, maar wij omzeilden dit (en 200 NZD boete) door ver genoeg van alles in onze auto te overnachten. Al het materiaal (Warehouse) en eten (PaK’nSave) werd van achter naar voren gestapeld, tot tegen de voorruit. We doopten onze auto Queenie en we vleiden ons neer in haar ruime achterste.

Queenie <3

The Sound of Tourists

Maar om de meest magische plekken in Adventure Disneyworld te bereiken, moeten Koning Auto en het toeristentreintje het hoofd buigen voor Keizer Wandelaar. De schitterende website van het DOC (Department of Conservation) bevat een schat aan informatie over alle mogelijke wandelingen per themapark, inclusief topo’s, moest dat alles niet volstaan. En houd je broodkruimels gerust als welverdiend tussendoortje: de meeste routes zijn zeer goed bewegwijzerd. Zeker de Great Walks, een zorgvuldige geselecteerde best of, die je in tien wandelingen zo breed mogelijk laat kennismaken met het volledige oeuvre aan natuurschoon dat dit land te bieden heeft. Tongariro Circuit en Kepler Track, twee van onze favorieten, zijn lusvormige wandelingen, die je netjes terug bij je auto/metgezel afleveren. Voor de meeste walks geldt dit echter niet en moet je zelf de hereniging op poten zetten. Organisaties spelen hierop in door een (prijzige) relocation service aan te bieden, maar soms kan het ook op eigen houtje. Liften is vaak niet evident wegens de afgelegen locaties. Bij de prachtige Abel Tasman Track, waarschijnlijk de meest toegankelijke van alle great walks, die je langsheen paradijselijke baaien met goudgele stranden voert, kan je (een deel van) de terugweg met de kajak of ferry afleggen. Zo hoef je je laatste Instagramverhaal niet te herbeleven en kan je bovendien - in het geval van de kajak - gedag zeggen tegen een kolonie zeehonden op een kilometer voor de kust.

Waarlijk Adventure Disneyworld

Bij de Routeburn Track, de meeste alpiene der Great Walks, voert de prettige Caples Track je langs de gelijknamige rivier terug richting het azuurblauwe Lake Wakatipu. Van hieruit is het nog een dertigtal idyllische kilometers tot aan je vertrekpunt (vanaf Kinloch is liften mogelijk). Om te ervaren hoe wild en afgelegen Fiordland wel is, kan je i.p.v. de exclusieve en misschien overdreven gehypte Milford Track, ook een bezoek brengen aan één van de bekendste sounds (de plaatselijke fjorden). Milford Sound is de bekendste attractie van het land, gedomineerd door de iconische Mitre Peak en één van de natste plekken op aarde. Eén op de twee dagen barsten de hemelsluizen uit hun voegen, waarbij het hemelwater zich in een apocalyptisch schouwspel terug een weg naar de aarde baant via duizenden watervalletjes. Doubtful Sound, de minder bereikbare en grotere tegenhanger, kan een interessant alternatief zijn voor wie geen zin heeft in the Sound of Tourists.

Einde van de beleidenis

Wildkamperen met de tent is niet toegestaan op Great Walks (er zijn hutten en vaak ook campings), daarbuiten vaak wel, al hangt het af van gebied tot gebied. Ver van alle beschaving zit je meestal wel OK. De Great Walks zijn top, omdat ze de wildernis van Nieuw-Zeeland zo toegankelijk maken, maar ook hierbuiten zijn er talloze wandelpaden en zelfs met de auto toegankelijke wegen die je naar adembenemende plekken brengen. De vele magische plekken waar we kampeerden, blijven nog steeds bij mijn beste herinneringen. Panoramische berg- of heuveltoppen liggen verspreid over beide eilanden, met de vulkanische pieken op het Noordereiland (Tongariro, Taranaki,...) en de Nieuw-Zeelandse Alpen op het Zuidereiland (Mueller Hut, Gertrude Saddle of de bliksemafleider op Roy’s Peak die overdag vooral door Instagrammers platgeflitst wordt). Waar in Adventure Disneyworld beter overnachten dan in de torenkamer van het sprookjeskasteel, vanwaar je de volledige wereld rondom tot aan de einder ziet meegloeien met de opkomende of ondergaande zon?

Of in dat poepsjieke hotel aan het meer? Meren o zo puur, in alle blauwtinten - nu eens turkoois, dan weer perfect overgaand in de hemelkoepel die het weerspiegelt - maar steeds gekadreerd door een ruig heuvel- of berglandschap (Bezoek Pukaki, Matheson of Hawea). Meren die zo puur zijn dat erin springen na een lange rit of meerdaagse trekking bijna als heiligschennis zou aanvoelen, moest het niet zo zalig verfrissend zijn om het vuil en de vermoeidheid van je af te voelen glijden. Een land, een wereld - o zo puur, dat erover vertellen bijna als heiligschennis zou aanvoelen. Daarom eindig ik hier mijn geloofsbelijdenis.

Het evangelie van Anne en Niels. Men zegge het voort.