NORAH’S UITWISSELINGERVARINGEN - ⻉罗娜的留学经验

HALLO! NIHAO!

VOOR ZIJ DIE ME NIET KENNEN, MIJN NAAM IS NORAH, IK ZIT IN MIJN 3E BACHELOR SINOLOGIE EN DIT JAAR BEN IK MET HEEL

VEEL LIEFDE EN PLEZIER ÉÉN VAN DE STUDIES VAN DE OAK!

MOCHT JE HET NOG NIET GERADEN HEBBEN UIT DE TITEL, IK

SCHRIJF DIT ARTIKELTJE VANUIT HET VERRE CHINA! HOPELIJK

KAN IK JULLIE MET DIT ARTIKEL’TJE’ (LEES: DEZE BIJBEL) EEN BEETJE INSIGHT GEVEN IN HET LEVEN IN CHINA, EN HET LEVEN ALS UITWISSELINGSSTUDENT!

Eind januari kwam de beslissing, na een heel lange periode van onzekerheid die naar een ‘njet’ neigde: we gaan naar China, en dat van 20 maart tot eind juni! Er zijn toen aan recordtempo heel veel te regelen administratieve zaken boven water gekomen, waardoor ik te midden van het van afspraak naar afspraak lopen maar weinig tijd over had om het te realiseren: ik ga naar China! Tijdens mijn laatste weken in Gent is het dan wel beginnen binnenkomen, en heb ik het zeker in mijn laatste week soms moeilijk gehad; eerlijk, niemand vertelt je hoe eng het is om alles en iedereen die je kent achter te laten en letterlijk naar de andere kant van de wereld te vertrekken. However! Na een lange reis, na bijna 10 uur op het vliegtuig te zitten, landden we rond 5 uur ’s nachts in Beijing. Na een lange rij bij de veiligheidscontroles, het ophalen van de bagage, het ontmoeten van de ambassadeur (waarom die man om 6u naar het vliegveld komt om ons op te wachten I’ll never know, alleszins wel respectable) kwam dan eindelijk het moment waarop we de luchthaven konden verlaten, en tussen het aanschuiven en wachten door was de zon opgekomen.

We werden dus opgewacht door een stralende blauwe hemel, er was geen wolkje aan de lucht, het was lekker warm etc! Echt wowie ik werd overspoeld door zo een geluksgevoel!!

Na nog een 4 uur durende treinrit kwamen we eindelijk toe in Shenyang, en stonden onze leerkrachten van Liaoda (Liaoning University) ons op te wachten, samen met een aantal studenten <33!! We kwamen dus zaterdag 18 maart rond 14u toe op de campus, en then the chaos started. We hebben eigenlijk het hele weekend van hot naar her moeten lopen, vanalles regelen wat soms heel overwhelming en demotiverend was; maar gelukkig stonden onze leerkrachten en de studenten-vrijwilligers ons heel goed bij in alles wat er moest gebeuren, waar ik heel dankbaar voor ben!

De eerste week is ook redelijk hard in een blur gepasseerd, maar deze keer in een blur van adrenaline en excitement; als wit persoon (en zeker dan nog eens als groot persoon met blond haar en blauwe ogen) word je letterlijk bestormd door mensen die je WeChat willen, wat in het begin redelijk raar is en zelfs een beetje eng (voor mijn socially anxious ass toch), want vaak blijft het hier niet bij: mensen staren echt, en redelijk wat mensen nemen zelfs foto’s van je zonder toestemming.

Na een paar dagen ben ik hier echter aan beginnen wennen, en ik heb aan het bestormd worden eigenlijk absoluut al een aantal heel fijne vriendschappen overgehouden!

Want let’s be real, als de Chinese studenten niet de guts hadden ons aan te spreken zou ik het zeker zelf niet gedurfd hebben. Het is wel heel fijn om na zo een korte periode al zo veel contacten te hebben die klaarstaan me te helpen bij wat dan ook; van samen gaan eten en zo de goede cafetariaspots te weten komen tot een ‘how-to-openbaar-vervoer’-gids, tot gewoon nieuwe vriendschappen maken aan de andere kant van de wereldbol, ik heb het allemaal al gedaan! However, het “ 好 ⽩ 呀 ” (“omg zo wit!! :o”) nageroepen krijgen wanneer ik LETTERLIJK MIJN EIGEN

BUSINESS MIND blijft wel een grappige combinatie van flattering en unsettling? Het is een compliment..but good gawd..

Voor de rest kan ik het leven in Shenyang eigenlijk maar in 1 woord beschrijven: ⽅ 便 , convenient. De campus is echt de grootte van een stad, alles is binnen wandelbereik, je betaalt alles met de gsm (weliswaar na 10 bankbezoeken op 60u tijd *clown music*), en alles is hier ZO goedkoop!! Je betaalt bijvoorbeeld in de cafetaria 1,5-2€ voor een volwaardige maaltijd, EN AZO GROTE PORTIES HE!!! *vage handgebaren* (en voor de kenners: een XL-fruitthee is ook een dikke euro. Just saying (lees: flexing))

Zowel de campus als de stad zijn echt van een heel andere schaal dan wat we in ons kleine Belgiëland kennen, maar het is hier zó mooi, de mensen zijn hier enorm sociaal en mijn niveau Chinees springt echt omhoog met de dag.

De studies sinologie zijn echt heel zwaar met momenten, maar het Chinasemester maakt dat écht meer dan goed! Daarbij zijn de studenten sinologie van de UGent de favorietjes hier, omdat UGent-studenten altijd het hoogste niveau Chinees hebben van alle uitwisselingsstudenten hier. Zo, ik heb nog heeeeeeeel veel te vertellen maar ik ga hier mijn verhaaltje afronden, zodat ik ook nog iets te vertellen heb eens ik terug in Gent ben, want alhoewel het hier fantastisch tof is, mis ik mijn vrienden in Gent toch zeker ook wel, en ik kan niet wachten om jullie terug te zien! Kusjes en knuffels, Jullie kapoen, Norah (of ⻉罗娜 voor de vriendjes)