Kei In Sport editie 4 2018

NUMMER 4 I DECEMBER 2018

De beste sportfoto van Amersfoort in 2018!

Marianne Vos over Puck Pieterse:

‘Puck is een groot talent’ SPORTGALA AMERSFOORT BEDANKT DE BETROKKEN PARTNERS & WENST IEDEREEN EEN GEZOND EN SPORTIEF 2019 TOE!

WWW.AMERSFOORTSPORTGALA.NL

 

VERENIGINGSADVISERING HEEFT BEWEZEN MEERWAARDE Individuele aandacht voor de club; de club staat centraal In de afgelopen jaren hebben Eva Stam en Arend Neuteboom de meest uiteenlopende vragen gekregen als buurtsportcoach verenigingsadvisering (VA). Beiden hebben leren luisteren naar de vraag achter de vraag. Dat klinkt misschien logisch, maar het is de manier om de sportverenigingen naar tevredenheid te helpen in een fase waarin ze net even dat steuntje in de rug nodig hebben.

Vereniging als klant Ze vinden het belangrijk om de sportvereniging echt als ‘klant’ te zien en proberen dat binnen SRO steeds meer body te geven. ‘’Je betekent meer voor de sportvereniging als je goed naar ze luistert in plaats van je eigen wensen neer te leggen. Heb je een vraag en kom je er niet uit, stel hem aan ons en wij zoeken het voor je uit’’, aldus Eva. “Deze manier van werken levert op de lange termijn een betere relatie op en uiteindelijk sterkere- en bredere sportverenigingen. En dat is waar we het uiteindelijk voor doen.“ Rugzak Arend en Eva gaan ‘blanco’ naar de sportvereniging toe.

“We kunnen procesbegeleider zijn in een beleids- of verandertraject (ontwikkeling), meekijken, meedenken en adviseren in een verenigingsproces (advisering) of ondersteuning bieden bij korte vragen, maatschappelijke betrokkenheid en uitvoer op activiteitenniveau (ondersteuning). Samen met de sportvereniging bepalen we hoe onze betrokkenheid er uit gaat zien. We hebben een rugzak vol ervaring en producten waar de sportvereniging wat aan kan hebben.’’

Rol van de sportvereniging Sportverenigingen zijn er, in eerste instantie, om de tak van sport aan te bieden aan hun leden door het faciliteren van trainingen en

FACTS VERENIGINGSADVISERING: • Individuele aandacht voor de sportvereniging; de sportvereniging staat centraal • Ongeveer 100 sportverenigingen in Amersfoort • Een keer per jaar sportcafé in samenwerking met Amersfoortse Sport Federatie (ASF) • 68 sportverenigingen bezocht en 6 ontwikkeltrajecten ter versterking van de sportvereniging in 2018 • Plannen in 2019: verenigingsscan, Train de train (opleiding startend kader), themabijeenkomst subsidies en organisatie reanimatiecursussen • sportvereniging@sro.nl is vraagbaak voor vragen vanuit de sportvereniging

SRO8080 BSC Advertorial - Verenigingsadvisering heeft bewezen meerwaarde - Kei in Sport_235x315.indd 1

wedstrijden. “Op zichzelf al een grote maatschappelijke taak vinden wij.” Desondanks wordt er door de overheid steeds meer gevraagd van de sportvereniging. “Een mooie kans voor de sportvereniging maar alleen als zij zelf ook willen én er klaar voor zijn. Hiervoor is het belangrijk de eigen organisatie op orde te hebben en een heldere visie te ontwikkelen. Als iedereen op de juiste plaats zit in de organisatie zie je dat vrijwilligers met plezier aan het werk zijn en als bestuur kun je dan gaan (be)sturen. Wij helpen hierbij.”

Samenwerken aan sterke sportverenigingen Er komt zoveel op sportverenigingen af de laatste tijd. Hierdoor worstelen sportverenigingen met de vraag: ‘Wat voor een sportvereniging wil ik zijn?’ “Deze zoektocht hoeven sportverenigingen niet alleen te doen”, zeggen Arend en Eva. “Maak ons deelgenoot van waar je mee bezig bent. Vraag ons eens mee te kijken dan kunnen we er samen iets moois van maken.’’ ‘‘ Dankzij de begeleiding van de buurtsportcoach VA heeft de AIJV een vrijwilligersbeleid en door de samen met buurtsport coach VA uitgevoerde vrijwilligerswerving, heeft de AIJV een nieuwe voorzitter en een tiental nieuwe vrijwilligers.’’

(Jan-Sytze de Goede, voormalig bestuurslid Amersfoortse ijsvereniging)

SRO WEET WAT ER SPEELT SRO beheert, exploiteert en onderhoudt gemeentelijke voorzieningen op het gebied van (sport) vastgoed. Met kennis van de markt en met oog en oor voor de maatschappelijke taken van de gemeente en de belangen van de gebruikers en aanbieders van activiteiten, weet SRO wat er speelt.

Het besturen van een sportvereniging vraagt veel. De verscherpte regelgeving, hogere kosten en minder vrijwilligers maken het er niet gemakkelijker op. Besturen is soms een fulltime klus geworden. Het goed ingerichte sportservicepunt kan voor de sportverenigingen de aansturing faciliteren en vergemakkelijken. Samen met de besturen zoeken zij naar optimale oplossingen.

29-11-18 16:23

Voorwoord Het jaar 2018 is bijna ten einde. Een jaar waarin de geboorte van de sportkrant Kei In Sport en alle vier geplande edities een feit werden dankzij een team van enthousiaste medewerkers en veel adverteerders. Daar mag ik als kleine uitgever wel trots op zijn.

De belangrijkste doelstelling van Kei In Sport, het aanbod van sportverhalen in de lokale media flink te vergroten, is met totaal zo’n 150 pagina’s ruimschoots gehaald. De lezers kregen bijna 100 verhalen en columns, plus tientallen foto’s, over bekende en minder bekende sporten en sporters voor hun neus, geproduceerd door totaal zo’n tien redacteuren en diverse fotografen.

Verhalen en foto’s over onderwerpen die voor bijna 100 procent niet in andere lokale kranten te lezen en te zien waren, de tweede bereikte doelstelling van de nieuwkomer op lokaal mediagebied.

locaties mochten wij duizenden kranten neerleggen, dankzij de bereidwillige medewerking van bedrijven, instellingen en sportclubs.

Website kei-in-sport.nl en Facebook zijn dit jaar ook een belangrijk onderdeel van Kei In Sport.

Regelmatig worden nieuwsberichten en foto’s via deze twee kanalen gepubliceerd, met als gevolg een toenemend bereik.

Niet minder belangrijk voor het realiseren van de vier edities waren alle adverteerders - ruim 60 - die contracten voor één of meerdere edities met ons afsloten. De eerste adverteerder voor volgend jaar heb ik inmiddels al kunnen noteren, een goed teken dus!

Hoogtepunt voor Kei In Sport was ook de verkiezing van de ‘Beste Sportfoto van Amersfoort’. Uit bijna 50 ingezonden foto’s kwam Ria Rietveld tevoorschijn met een foto van een kanopolotoernooi op de Eem. Zij werd onlangs tijdens het jaarlijkse Sportgala in de Flint gehuldigd. Voor ons het bewijs dat Kei In Sport ook door gemeente en SRO is erkend als volwaardig medium in de Keistad. Prettige feestdagen en veel lees- en sportplezier gewenst

Vanaf de start in april is de krant huis-aan-huis en los in Amersfoort, Hoevelaken, Nijkerk, Leusden, Soest en Soesterberg verspreid. Op bijna 200

Balt Gmelig

Conclaaf

Lucht

Toen ik recentelijk langs het terrein van tweedeklasser AFC Quick 1890 fietste, moest ik opeens denken aan de zogenoemde RAC-overeenkomst.

De voetbaltechnische samenwerking tussen de Amersfoortse club met eredivisieclub FC Utrecht is een feit. Gaat de stad weer oude tijden beleven waarin voetbalminnend Amersfoorter op zondagmiddag zat gekluisterd aan de transistorradio. Langs de Lijn kwam langs met flitsen uit de profvoetbalwedstrijden van die middag. ‘Er is gescoord bij SC Amersfoort.’ En plots veerden de Amersfoortse voetballiefhebbers op uit hun stoel. Zij deinden eind 1982 massaal weer in de kussens toen het ventiel van het profvoetbal lekkage vertoonde als gevolg van het faillissement van SC Amersfoort.

Logisch. Vanwege de geringe toeschouwersaantallen - in het laatste jaar gemiddeld 1285 - en het verlies van de belangrijkste sponsor kregen de profs en de begeleiding vroegtijdig een ophokplicht.

Mogen we de RAC-overeenkomst vergelijken met een fietspomp die het leder weer van lucht voorziet.

Wellicht. Kunnen we dankzij het voetballend

Colofon Oplage 60.000 exemplaren Hoofd- en eindredactie Arjan Klaver Balt Gmelig Acquisitie Balt Gmelig

Redactie Peter Pos Edward Doelman Carole Kuis Thijs Tomassen Luca Bade Robert Claus Arjan Klaver Stan Bos Jaap Hengeveld

bilateraaltje tussen AFC Quick 1890 en FC Utrecht binnen vijf à tien jaar weer een verslaggever van Langs de Lijn verwelkomen? Misschien. De voortekenen zijn gunstig. De stad kreeg dankzij de nieuwe bewoners in haar uitbreidingsgebieden vers bloed in de aderen. Menig sportvereniging ziet gunstige veranderingen De zondagtweedeklasser is dus content met deze trend en met FC Utrecht als samenwerkende partner. Maar vanaf de fiets is duidelijk dat op sportpark Dorrestein nog een slag gemaakt moet worden.

De helft van de jeugdleden traint met een Ajax-shirt. Een klein deel heeft een shirt van Barcelona aan. Ja, een beperkt aantal voetballers durft het tricot van Feyenoord zelfs aan te trekken. Als straks ongeveer de helft van de jeugd komt trainen in een shirt van FC Utrecht met daarop namen als Van der Maarel en Kerk, dan waait het eerste vleugje wind, gevuld met profvoetbal over Dorrestein.

Tegen de tijd dat de pupillen van Quick groot zijn, kan mogelijk de transistor weer aan en het bord op schoot. ‘Je bent in de uitzending, Evert. Volgens mij is er weer gescoord op Dorrestein.’

Arjan Klaver

Fotografie Rinus van Denderen

Technische realisatie Janssen/Pers rotatiedruk

Grafische vormgeving / adviseur Erik Jagt / Jagt Communicatie / www.i4us.nl

Uitgave Balt Gmelig Publiciteit Pothstraat 61D 3811 JK Amersfoort 06-53832681 baltpubliciteit@gmail.com www.bgpubliciteit.nl

Verspreiding Joh. van de Kamp Volant Express Wilard Hamstra

Een-tweetje

De drive van een voetbaldier ‘We gaan eerst links, dan rechtdoor en daarna gelijk naar rechts.’ Nog steeds galmt deze aanwijzing uit een rijk repertoire met een herkenbare intonatie over de velden van sv Baarn. Het komt opmerkelijk genoeg overeen met de instructies die hij in zijn maatschappelijk leven doceert aan zijn leerlingen in de heilige koe. De resultaten zijn in beide gevallen verbluffend. De no-nonsense aanpak van Peter Visee schept nog steeds duidelijkheid en prestaties.

Tekst: Arjan Klaver

Of hij nu op het zitcomfort plaatsneemt van een auto of aanschuift aan de bar van het gezellige spelershome van ‘zijn’ sv Baarn. Vervelen zal zijn gehoor nooit doen. Vlak onder zijn krullen heeft hij een vuistdik boekwerk met herinneringen opgeslagen. Het beslaat een periode vanaf het moment dat hij bij de Baarnse voetbalvereniging als kind voor het eerst de veters aantrok van zijn kicks tot zijn recentelijke terugkeer naar deze voetbalclub als jeugdtrainer. Elke maandagochtend deelt hij zijn herinneringen met de buitenwereld via een column in de regionale sporteditie van de AD/Amersfoortse Courant. „Kijk, het schrijven is niet direct mijn tak van sport, als ik het zo mag uitdrukken”, opent Visee die de taak van columnist overnam van de vorig jaar overleden Harry Hamstra. „Maar het is wel leuk om te doen. Mijn inspiratie haal ik uit de krant of via sportprogramma’s op de televisie.

De gebeurtenissen die zich wekelijks in het betaalde voetbal afspelen, probeer ik te downsizen naar het amateurvoetbal. Zo heb ik de wissel van Mark van Bommel van PSV een twist gegeven. Maar ook de berichtgevingen vanuit het trainingskamp van het Nederlands team weet ik naar het amateurniveau te verbouwen.

Ik heb als voetballer en later als trainer honderden trainingskampen meegemaakt.

Zet de schrijfmachine maar klaar. Natuurlijk houd ik mijn ogen ook open als ik langs de lijn sta te kijken naar de verrichtingen van het team van mijn zoon Guido.

Laatst was er een grensrechter die behoorlijk vals was. Een week later kreeg hij van mij een aantekening: in mijn column, welteverstaan.”

Mooie deal Visee heeft aan zijn sportieve loopbaan niet alleen een dik boek met voetbalherinneringenover gehouden. Ook zijn huidige werk als rijinstructeur heeft hij te danken aan het voetbalwereldje waarin hij verkeerde. Dat is op zichzelf al een opmerkelijk verhaal dat halverwege de jaren negentig van de vorige eeuw bij DVS‘33 begon en geboekstaafd kan worden als het Peter Visee-effect. De voetbalclub in Ermelo werd getraind en gecoacht door een leeftijdgenoot van Visee, Erik Vreekamp. Wie

Paspoort Naam: Peter Visee Geboren: 09-08-1959.

Voetballer van: sv Baarn, SC Amersfoort, SO Soest, sv Baarn Trainer van: KSV Limvio, VVZ, sv Baarn, SO Soest, Sparta Nijkerk, GVVV, Elinkwijk, DOVO, Hoogland Maatschappelijk leven: tegelzetter, postbeambte, rijinstructeur

vlnr oud-profvoetballer Robert Roest, Andre Hufman en oud- topamateurtrainer Peter Visee.

kent hem niet. De Leusdenaar was geïnteresseerd in André Hufman, toentertijd de goaltjesdief van het derde team van AFC Quick 1890. „In de aanloop naar het seizoen meldde zich tegelijk een afvaller van De Graafschap aan de poort van DVS’33”, vertelt Visee. „Hufman was dus ineens overbodig in Ermelo. In die tijd was ik trainer/coach van SO Soest. Ik kreeg een telefoontje van Vreekamp. Hij wilde Hufman, die inmiddels met een rijschool was begonnen, naar mij doorsluizen. Dat kwam goed uit. Ik had een spits nodig, dus ik nodigde de nieuweling uit voor een gesprek bij mij thuis. Op enig moment parkeerde Hufman zijn blauwe Jaguar voor m’n deur naast mijn Opel van vijftien jaar oud. Ik liet me niet overdonderen.

Er was slechts één doel: Ik wilde hem opnemen in mijn team. Maar het budget ontbrak. In Ermelo kon hij immers een paar duizend gulden verdienen.” Uiteindelijk verhuisde de jonge rijschoolhouder naar SO Soest voor een mooie deal: een reclamebord langs het veld en een advertentie in clubblad ‘de Spetter’.

Gedreven Hufman en Visee waren gedurende drie seizoenen niet elkaars favorieten. „Kijk, hij was niet de allerbeste en de snelste. Bovendien liep hij nooit op zinloze ballen. Ik heb mijn stem regelmatig moeten verheffen om meer spirit uit hem te krijgen. Maar Hufman was wel beslissend. Na drie seizoenen was SO Soest twee kampioenschappen en een extra voetbaljaar in de hoogste amateurklasse van Nederland rijker.” André Hufman vertrok zwaaiend door de voordeur. Zijn foto, waarop hij juichend te zien is na een doelpunt tegen Feyenoord, is nog levensgroot te zien in het clubhuis aan de Bosstraat. Uitgerekend bij zijn sportieve werkgever, waar hij het ene succes na het andere aaneenreeg, gaf Visee zich over aan een flinke dosis introspectie. Een zinvolle activiteit waarbij de eigen gedachten, gevoelens en herinneringen tot onderwerp van overdenking gemaakt worden. „Ik vroeg me af wat ik nu eigenlijk kon”, aldus de Baarnaar. „Ik ben een mensenmens die destijd niet bepaald gelukkig was in de wereld van de postbestellingen.”

De succesvolle spits die zelfs een autorijles gaf aan zijn teamgenoot Jeroen Dorrestein tijdens een rit naar een uitwedstrijd, bracht soelaas. „Hufman vroeg of ik onder zijn vlag rijinstructeur wilde worden. Dat heb ik gedaan. Acht jaar geleden stapte de eerste cursist bij me in.” Inmiddels hebben al honderden leerlingen dankzij zijn no-nonsense aanpak een rijbewijs in de pocket. Net als met het voetbal begint onder zijn krullen het boek met herinneringen en anekdotes over de rijlessen aardige vormen aan te nemen. „Ik heb bijvoorbeeld heel wat voetballers, motorcrossers, hockeyers en andere sporters die op hoog niveau acteren, achter het stuur gehad. Opmerkelijk is dat zij binnen 25 lessen in een keer slaagden. Gedreven heet dat.” Dan is Visee even stil om voorts de draad van het gesprek weer op te pakken. „Ik moet opeens denken aan wijlen Henk Hofstee. Hij was destijds mijn trainer bij SC Amersfoort. Hij zei altijd dat ik kans had om het Nederlands Elftal te halen. Zo’n topper was ik kennelijk niet. Ik had destijds een herkansing nodig om mijn rijbewijs te halen. Maar ik heb wel een drive. In vele opzichten.”

Zondag 24 maart 2019 Laat je al hardlopend door Amersfoort verrassen 3, 10 of 13 kilometer door buitengewone gebouwen, smalle steegjes en meer...

Ga voor meer informatie naar www.amersfoortcitytrail.nl

‘Ik ga nog 14 jaar door’ Over het voetballeven van Berry Powel zou eigenlijk een boek geschreven moeten worden. De goalgetter uit Amersfoort die op zijn 20e nog in een vriendenteam bij Roda’46 acteerde, beleefde voorts als prof mooie avonturen. Hij telt nu 38e voetballentes. Hangen zijn voetbalschoenen aan de 98 meter hoge Onze Lieve Vrouwetoren? Welnee. Powel loopt nog steeds rond in de top van het amateurvoetbal. ,,Ik ga nog 14 jaar door.”

Tekst: Peter Pos

Als Berry Powel die uitspraak doet openbaart zich meteen de bekende glimlach op zijn gezicht. Dezelfde lach en twinkeling in zijn ogen verschijnt als hij vertelt over zijn profavonturen, maar ook wanneer het gesprek gaat over de periode daarvoor toen het er nog helemaal niet naar uitzag dat de bij AFC Quick 1890 begonnen spits het zo ver zou schoppen. ,,Ik heb wel een paar jaar verspeeld”, begint de oud-prof zijn verhaal. ,,Maar ook toen heb ik genoten. Achteraf denk ik dat het goed is dat ik pas op mijn 23e prof werd. Als je soms die verhalen hoort van jongens die hun hele jeugd bij profclubs doorgebracht hebben.” Het was bij Powel dus anders. In de A1 van Quick stond hij zelfs nog een tijdje op doel, omdat hij vond dat de eerste keeper niet goed genoeg was. Een jaar later verkaste hij naar Leusden en trok het tricot aan van Roda dat in de derde divisie speelde. „Ik werd in het eerste jaar direct topscorer met 34 goals. Dat hadden er meer kunnen zijn, want ik heb ook nog vijf keer meegedaan met Zaterdag 1. Zij moesten erin blijven. Vijf keer viel ik in en scoorde ook vijf keer waaronder de winnende tegen Zeewolde. Hierdoor degradeerde SC Hoevelaken uit de tweede klasse.”

Fles vieux ,,Ik besloot om bij Roda ’46 in de Zondag 1 te gaan voetballen”, vervolgt de Amersfoorter. „Dat was in de vierde klasse met clubs als Hoogland en Achterveld.

We werden kampioen. Voorts toonde Sparta Nijkerk interesse, maar ik wilde lekker met vrienden blijven voetballen. Wel ging ik het jaar erna bij Roda op zaterdag voetballen. Dennis Spoel, nog altijd mijn maatje, stapte namelijk over en ik ging met hem mee. Na zes wedstrijden had ik zeven keer gescoord.

Toch kreeg ik woorden met de toenmalige coach, Ronald Cornet. Het resultaat?

Ik geloofde het wel en stopte. Op vrijdagavond kwam ik Martijn Steur, mijn oude grensrechter in de A1, in de stad tegen. ‘Doe je een beetje rustig aan, je moet morgen voetballen’, vroeg hij zich enigszins vertwijfeld af. Ik legde hem uit dat ik

gestopt was. Voor een fles vieux per wedstrijd werd ik overgehaald om bij Roda in het zesde te gaan voetballen. We speelden daarna nog één keer gelijk en wonnen verder alles.”

‘Doe je een beetje rustig aan, je moet morgen voetballen’ Bank Powel besloot terug te keren bij Quick. Maar eerst ging hij een hele zomer werken in het Spaanse Blanes. ,,In die tijd zag ik nog bij toeval dat Quick tegen Barcelona speelde. Of ik het jammer vond dat ik die wedstrijd miste? Wat denk je? Het was geweldig daar in Spanje. Nee hoor, ik heb nooit het idee gehad dat ik daar bij had moeten zijn.” Zijn terugkeer werd geen succes. ,,Ik werkte in De Karsenboom. Op zaterdagavond was het flink doorzakken. Ik begon op de bank en moest ’s ochtends vroeg op om in het tweede te voetballen. Daar had ik helemaal geen zin in. Daarom ben ik weer gestopt. Ik vond het geen verloren jaar. Ik was nog jong en wist dat mijn tijd nog wel zou komen.”

Powel keerde terug bij Roda, waar Willem Gentenaar de nieuwe trainer bij Zondag 1 was geworden. ,,Op dat moment is het bij mij pas begonnen.

Gentenaar ga een duidelijk signaal af: ‘Als jij twee jaar bij ons komt, dan kun je naar een BVO. En zo is het uiteindelijk ook gegaan. In het begin was ik niet eens een vaste basisspeler, maar het ging wel steeds beter. Het was vooral heel gezellig bij Roda. Op zaterdag gingen we nog wel eens met z’n allen naar een wedstrijd van Spakenburg of IJsselmeervogels. Daarna doken we ‘de Jantjes’ in Spakenburg in om rond middernacht met de taxi naar Amersfoort te gaan. Soms waren we wel met vijftien man van Roda.” Op het voetbalveld ging het goed.

Roda promoveerde en Jan van den Berg kwam als nieuwe trainer. ,,Onder hem had ik mijn beste jaar bij de amateurs. Na vier duels had ik al tien keer gescoord.

Drie keer maakte ik een hattrick. Als eerste toonde FC Utrecht interesse. Ik moest een testwedstrijd spelen tegen Bennekom. In Leusden was die avond het licht op het trainingsveld uitgevallen, dus heel Roda stond te kijken. Dat was mooi.

FC Utrecht vond me uiteindelijk te oud. Ik zat immers in de aanloop van mijn 23ste levensjaar. Dan kon je alleen als dispensatiespeler bij Jong FC Utrecht meedoen en dat wilden ze niet. Daarna kwam eerstedivisionist Den Bosch en zij gaven me wel de kans. Heel veel mensen dachten dat ik het nooit zou halen, dat ik al in de winterstop terug zou keren. Den Bosch was juist een heel goede keuze voor me. De Brabantse gezelligheid paste wel bij me.”

Emotie Weer is er de twinkeling in de ogen als hij aan zijn eerste profavontuur terugdenkt. ,,Na elke overwinning was het daar een groot feest. Geweldig. In mijn eerste seizoen werden we meteen kampioen. Op de slotdag maakte ik tegen Veendam de winnende. Ik begon op de bank en kwam er een kwartier voor tijd in. Of ik zenuwachtig was? Nee natuurlijk niet. Een kampioenswedstrijd is juist de mooiste wedstrijd die je kunt spelen. Dan is dat moment er en helemaal als spits moet je er van genieten. Dat deed ik.” Even verandert Powel zijn zithouding en wordt meteen serieuzer. „In de voetballerij verliezen mensen de realiteit nog wel eens uit het oog. Dan gaan ze mee in de emotie. Voetbal is geen exacte wetenschap.

Soms verlies je terwijl je goed hebt gespeeld of andersom. Ik heb me nooit gek laten maken. Dat heeft ook veel te maken met zelfvertrouwen. Als je weet dat jij het verschil kan maken, waarom zou je dan zenuwachtig zijn of je druk maken?

Natuurlijk baal ik wel eens ergens van, maar nooit dat ik mezelf iets kan verwijten of in de put zit. Als ik vlak voor tijd een grote kans mis, dan baal ik ook, maar dat blijft niet lang hangen.”

‘Ik was een ander soort speler dan ze gewend waren’ Cardiff City Halverwege zijn derde seizoen bij Den Bosch kwam er interesse uit het buitenland. Powel koos uiteindelijk voor Milwall. ,,Ik was bijna rond met SpVgg Greuther Fürth toen Milwall ineens kwam. Londen zag ik meer zitten dan een dorpje in de buurt van Neurenberg. Ik zat er uiteindelijk maar een half jaar.

Wat was het een bende daar. De ene na de andere president kwam en ik heb er vier verschillende trainers meegemaakt.”

‘Als ik nu stop, dan is het ook meteen klaar’ Lanterfanteren „Dingen komen op je pad. Het gaat erom of je erop in gaat of er voor open staat”, legt de bewoner van Vathorst woont uit hoe hij in het leven staat. ,,Ik ben tevreden met wat ik heb gehaald en dat ik nog steeds kan voetballen bij de amateurs.

Jarenlang heb ik van mijn hobby mijn beroep mogen maken. Veel sporters hoor je zeggen ‘had ik maar dit’ of ‘als ik dat nou had gedaan’. Dat heb ik helemaal niet. Door het voetballen heb ik een hoop mooie dingen meegemaakt. Natuurlijk, als je van te voren weet hoe dingen gaan, zou je het achteraf gezien anders doen. Dat heeft iedereen. Ik heb overal genoten en dat is voor mij het belangrijkste.” Volgend jaar mei wordt de goalgetter, die anderhalf jaar geleden nog bijna eigenhandig IJsselmeervogels kampioen maakte, 39 jaar. Hij is nog altijd topfit en verdedigt tegenwoordig de kleuren van DVS’33 uit Ermelo. ,,Ik vind het voetbal nog zo leuk. Tegenwoordig zorg ik er wel voor dat ik fit blijf. Regelmatig ga ik bij Jos Le Fèvre langs. Hij is sportmasseur. Ik weet dat ik niet meer, zoals vroeger, een jaartje kan lanterfanten. Als ik nu stop, dan is het ook meteen klaar. Waar ik volgend seizoen ga voetballen, bekijk ik tijdens de winterstop wel. Aan stoppen denk ik nog lang niet. Ik wil nog zeker veertien jaar door.’’ Hij besluit het gesprek met zijn bekende schaterlach.

foto: www.mauritsvanhout.com

,,Tijdens mijn debuut, tegen Cardiff City, scoorde ik meteen en kon daardoor niet meer stuk bij de supporters. Ik was een ander soort speler dan ze gewend waren. Ik maakte acties, dat vonden ze geweldig, maar de trainers dachten er anders over. Ik weet nog goed dat ik een keer gewisseld werd. Daar was ik best verbaasd over, want voor mijn gevoel speelde ik een prima wedstrijd.

Het publiek begon te joelen en te fluiten. Nou, dacht ik, dan zal ik toch wel niet zo goed in de wedstrijd gezeten hebben als ze zo tekeer gaan. Op het moment dat ik richting de kant ging, kwam er ineens een geweldige ovatie en zag ik dat ze vanaf de tribune hun trainer uit stonden te schelden, omdat hij mij toen wisselde.

Het gevolg was dat ik in de thuiswedstrijden erna niet meer bij de selectie zat, terwijl ik uit telkens in de basis stond. Ach, zo lang duurde dat niet, want ook die trainer werd snel ontslagen.”

seizoen stonden we vanaf dag één bovenaan en werden we kampioen met de meeste punten uit de clubgeschiedenis. Zelf scoorde ik maar drie keer, wel telkens de winnende. Dat kwam ook door een bovenbeenblessure. Dat was jammer, want juist op dat moment was ik echt in vorm en stond ik in de belangstelling van clubs uit de Premiera Division., Als een club in Spanje promoveert naar het hoogste niveau dan komt er een bulk geld vrij door de tv-gelden. De meeste clubs halen dan zo dertien, veertien ervaren spelers erbij. Dan weet je het wel. Ik koos er bewust voor om terug te keren naar Nederland. Mijn dochtertje was zes en kon zodoende hier in groep 3 instromen. Dus dat kwam wel goed uit.”

Powel liet na een half seizoen zijn contract ontbinden en keerde terug naar Nederland waar hij voetbalde bij De Graafschap, FC Groningen en ADO Den Haag. Bij die laatste club werd hij geen basisspeler en liet opnieuw zijn contract ontbinden. Het zag er even naar uit dat hij zijn carrière zou vervolgen op Cyprus. ,,Bij AEK Larnaca zat een Nederlandse enclave met onder andere Jordi Cruijff.

Zij wilden dat ik daar een proefwedstrijd kwam spelen. Dat weigerde ik. ‘Alleen als ik kan tekenen kom ik’, zei ik tegen ze.” ,,Dat was goed, dus ik daarheen en wat denk je? Ik kon toch niet tekenen.

Omdat ik er toch was heb ik die wedstrijd maar gespeeld en waren ze lyrisch.

Vanuit Cyprus ben ik echter meteen doorgevlogen naar Spanje. Daar kon ik bij Tarragona terecht. Vlak voordat ik wilde vertrekken stond Ton Caanen op de stoep en vroeg ‘waarom doe je dit?’. Ik zei: ‘wij hadden een afspraak en die ben jij niet nagekomen.’ Nu ga ik naar Tarragona.’’ ,,Daar woonde ik prachtig aan de Middellandse Zee, net onder Barcelona. In mijn eerste jaar werd ik clubtopscorer. Bij mijn debuut scoorde ik twee keer, ja dat was inderdaad een lekkere binnenkomer. Er was daar maar één jongen die Engels sprak. Met de rest kon ik nauwelijks communiceren. Vaak had ik geen idee waar de bespreking over ging. Het ging lang goed, totdat ik mijn vorm kwijtraakte.

Eerst kwam ik op de bank, daarna op de tribune en er was een moment dat ik op de training zelfs wissel stond toen we elf tegen elf speelden. De transfermarkt was dicht, dus ik kon niet naar een andere club. Ik ben toen extra hard gaan trainen en heb gewacht op mijn kans. De spits raakte geblesseerd, ik kwam er weer in en was de enige die scoorde. Vier wedstrijden op rij lukte dat en dan ben je ineens weer onomstreden. Aan het einde van het seizoen was ik clubtopscorer en ging ik op de schouders van het veld af. Zo gaat dat.’’

Bulk geld ,,In Spanje heb ik ook nog bij Hurracan en Elche gespeeld”, ratelt de verhalenmachine door. „Bij die laatste club ben ik onderdeel van alle clubrecords. In dat

Massagepraktijk Jos Voor een veelzijdigheid aan massages • • • • •

Sportmassage Triggerpoint-therapie Dry Needling Shiatsu Taping

Voor een compleet aanbod van de praktijk of het maken van een online afspraak: www.massagepraktijkjos.nl Algemene vragen en informatie over vergoedingen zorgverzekeraar kunt u mailen naar: info@massagepraktijkjos.nl Massagepraktijk Jos Gevestigd in Club Pelikaan De Brand 5, 3823 LE Amersfoort 06 - 27654245

Er is duidelijk een verschuiving zichtbaar naar inspannende sporten die individueel en op zelf gekozen momenten kunnen worden beoefend.

Opmerkelijk is het groeiend aandeel van een sport die in ons land nauwelijks zichtbaar is: gewichtheffen. „Als ik voor de halter sta, focus ik me maar op een ding: liften.”

Tekst: Arjan Klaver

De wereld van snatch, clean en jerk Deze woorden rollen over de lippen van de twintigjarige Aukje Smits. Zij heeft na haar verhuizing naar Amersfoort het gewichtheffen weer helemaal opgepakt. Drie keer per week leeft ze zich uit onder het immense dak van CrossFit Amersfoort dat normaal gesproken fitness combineert met gymnastiek, gewichtheffen en atletiek in één trainingsvorm. De filosofie achter CrossFit Amersfoort is om niet te specialiseren in één specifiek sportonderdeel omdat dit tot een eenzijdige fysieke ontwikkeling zou leiden. Gedurende de training worden functionele bewegingen op een gevarieerde manier in een hoge intensiteit uitgevoerd.

‘Het gaat echt om techniek’ Maar door de geweldige vraag naar gewichtheffen, heeft deze sportcommunity een uitzondering gemaakt.

In een relatief korte periode heeft CrossFit Amersfoort inmiddels ruim tachtig sporters die het gewichtheffen onder de knie willen hebben. Een aardig gezelschap die uiteraard gesplitst is in meerdere groepen van maximaal 12 mensen die een of meerdere keren per week deze tak van sport bedrijven onder de deskundige leiding van Marcus Hormes. Hij stootte ooit 150 kilo. Hormes helpt CrossFit Amersfoortters met hun snatch, clean en werk. Inderdaad, de grammatica voor de krachtpatsers is tegenwoordig verrijkt met Engelse termen. „De clean en jerk is een van de twee onderdelen op het Olympisch gewichtheffen”, vertelt hij. „Deze oefening bestaat uit twee delen. Bij de clean wordt het gewicht van de grond naar de schouders gebracht. De jerk

wil zeggen dat het gewicht boven het hoofd wordt uitgestoten. De clean en jerk is een samengestelde oefening die meerdere spiergroepen van het lichaam explosief aanspreekt. Het is ook aanbevolen wanneer je met deze Olympische compoundoefening wil gaan beginnen dat je dit oefent zonder gewicht met alleen de halter. Je focust je dan louter op de uitvoering.”

Talent Een blik op de CrossFit Amersfoortters laat zien dat het gewichtheffen tegenwoordig op de kaart staat bij een mix van jonge studenten, hoogopgeleide mensen en jonge ondernemers. En dat is opmerkelijk. Sterker, het is de vraag of zij ooit van Bram Charité of Piet van de Kruk hebben gehoord. Gewichtheffers die in het grijze verleden Nederland vertegenwoordigden op mondiale toernooien. Of het zou Enzo Kuworge moeten zijn. De Nijmeegse scholier is momenteel het grootste talent gewichtheffen. Hij won onlangs zilver op het EK tot 18 jaar. Overigens laat het Aukje Smits en haar trainingsmaatje Charlotte van Keulen geheel koud of Nederland meetelt in deze tak van sport. „Ik doe het voor mezelf”, aldus Van Keulen. „Voorts vind ik het heerlijk om te sporten in een groep. Ik wil net als Aukje mezelf continu verbeteren. En daar trainen we hard voor, te midden van een trainingsgroep die bestaat uit mannen en vrouwen. Gewichtheffen is niet echt eenvoudig. Kijk, de kracht bij het heffen komt niet zozeer uit je rug. Het zijn je heupspieren en je bovenbenen die het werk moeten doen.

Met de clean en jerk train je dus de quadriceps, lats, deltoids, biceps, triceps, spinal erectors, core spieren en hamstrings. En dat heeft weer een gunstige invloed op je lichaamshouding.” Ook Marijn van Essen, die tevens middenafstandsloper is bij av Triathlon, is van de partij. Ondanks zijn frêle lichaamsbouw onder zijn blauwe clubshirt, is hij verknocht aan gewichtheffen. Het gewicht dat hij aan de halter monteert, bedraagt 15 kilo. Met samengeperste lippen stoot hij de halter boven zijn hoofd. „Vele mensen denken dat je sterk moet zijn om deze sport te beoefenen. Het gaat echt om techniek.”

Column Luca Bade

Een sportief 2019 Om te beginnen. Geheel volgens de gebruikelijke opvoedkundige gedragsnormen. Daar komt ‘ie’ alvast: de beste wensen en een sportief 2019 gewenst. Waar eind december nog even alles uit de (feest)kast wordt getrokken, draait vanaf 1 januari de cliché-machine op volle toeren. De sportscholen in Amersfoort stromen weer als vanouds vol met enthousiaste #fitboys (“dit jaar ga ik écht op mijn lijn letten”), blijven de kurken nog op de flessen (“ik ben vorig jaar 5 kilo kwijtgeraakt, ik heb ze dit jaar teruggevonden”) en smeedt men in menig huishouden snode plannen om aan het eind van het nieuwe kalenderjaar op de hoogste trede van het podium te staan (“de weg naar succes is veel langer dan die naar teleurstelling”).

Wat heerlijk, zo’n nieuw sportief jaar. Nieuwe positieve toekomstplannen, vooruitstrevende optimistische doelen en oprechte, gezonde en verstandige voornemens. Dit wordt hét sportjaar en dat vraagt op een goede aftrap. Maar om de bal op een juiste manier in beweging te brengen, is het plezierig om een goede sportieve voorzet te krijgen.

Laat je inspireren en adviseren om het nieuwe jaar tot een sportief – zowel binnen als buiten de sportvelden – hoogtepunt te maken. Bespreek het met elkaar tijdens de derde helft in de kantine. Scherper en concreter geformuleerd. Hiernaast staan tips die je kan gebruiken voor jouw sportieve voornemen.

Welke kies jij?

Goede voornemens tip 1: Dit jaar zit er een vrijwilliger in het kerstpakket Laten we beginnen met het onzichtbare, maar ‘oh’ zo belangrijke, paradepaardje voor de vereniging.

Oftewel, de olie in de motor. De suiker in de slagroomtaart. Het water in het verdiende biertje tijdens de derde helft. Kortom. Degene die op de vroege maandagmorgen de vies achtergelaten kleedkamers weer volledig schoonmaakt. Degene die op zaterdagmorgen het koffiezetapparaat voor het eerst laat pruttelen. Of degene die zich al seizoenen lang onwijs inzet om de jaarlijkse toernooien tot in de puntjes perfect te organiseren.

Natuurlijk, de vrijwilligers. Het zijn mijn stokpaardjes.

Maar laten we deze toppers alstublieft onwijs koesteren, want ze verliezen terrein. Met andere woorden, het blijkt steeds moeilijker om vrijwilligers te binden aan de vereniging. Dus ga dit jaar zelf aan de slag! Pak de schoonmaakhandschoen op en maak bijvoorbeeld de kantine op vrijdagavond klaar voor het weekend. Draai een extra bardienst op de vroege zondagochtend of pak de fluit en leidt de wedstrijd van de veteranen in goede banen.

EVENEMENTEN & BEDRIJFSCATERING Voor de professionele verzorging van uw evenementen.

Of het nu gaat om levering van borrelhapjes, vergaderlunches of heerlijke buffetten.

Overzicht Luxe Hapjes

Assortiment koude hapjes op toastjes

€ 4,50( ca. 3 hapjes p.p.)

(zoals zalm, haring, garnalen, gevuld eitje pepperoni, brie, etc.)

Buffetten

Kloosterbuffet BBQ buffet Walking-dinner Vergaderlunches

Contact

FRIGERIO Service in Food

vanaf vanaf vanaf vanaf

€ 20,00 p.p. € 17,50 p.p. € 18,50 p.p € 7,50 p.p.

Vergaderlunches Themabuffetten

Nijverheidsweg-Noord 130-26 3812 PN Amersfoort Tel: 033-4321891 Mob: 0625298591

Walking-dinner

Barbecue

Borrelhapjes

Luxe broodjes

www.frigerio.nl

Events

Verhuur

Goede voornemens tip 2: Dit jaar hou ik het écht vol Met stip op nummer één in de categorie ‘goede voornemens voor het nieuwe jaar’ is vanzelfsprekend het verliezen van de overtallige kilo’s. Hoe zorg je er voor dat je niet na één maand al weer in dezelfde ongezonde gewoontes valt? Het (mogelijke) antwoord.

Begin klein, pak het stap voor stap aan. Kies in eerste instantie een (sport)club die bij je past, waar jij je thuis voelt en – niet geheel onbelangrijk – waar je met plezier naar toe komt. En vanzelfsprekend helpt het om het sporten samen te doen. Enfin. Keuzes genoeg in onze Keistad. Van roeien, boksen, dansen tot aan nordic walking. 2019 is jouw sportjaar!

Goede voornemens tip 3: Dit jaar laat ik mijn opgekropte (werk)stress thuis Iedereen kent ‘hen’ wel. De vaders, de moeders of de ietwat agressieve toeschouwers langs de zijlijn van onze sportvelden. Vloekend, tierend en schreeuwend proberen zij op een ‘vriendelijke’ doch dwingende manier aan de scheidsrechter uit te leggen dat de jongen in het groene wedstrijdshirt toch echt de bal als laatste raakte en niet de knul in het gele wedstrijdshirt. Laten we afspreken – in ieder geval proberen – om het goede voorbeeld te geven, te accepteren dat de linksback J08-3 niet de nieuwe Frenkie de Jong is en te respecteren dat de clubscheidsrechter écht niet expres de bal aan de thuispartij geeft. Laat die woede of stress thuis én geniet, want sporten blijft – ook anno 2019 – het fijnste wat er is.

Een magische winterse duik Adem in, adem uit. Een kille schok gaat in een fractie van een seconde door mijn hele lijf.

Alsof Rico Verhoeven – met zijn magistrale rechtse – net vanaf één meter vol heeft uitgehaald op de borstkast van zijn tegenstander. Adem in, adem uit. Langzaam herstelt mijn romp zich, neemt de druk op mijn borst af en begin ik rustig de omgeving te verkennen. Terwijl ook mijn geest zich aanpast aan de nieuwe koude omgeving, neemt het gevoel in de handen en voeten af.

Adem in, adem uit. De voldoening komt eraan.

Tekst: Luca Bade

Winterzwemmen is in Nederland aan een opmars begonnen. De historie van de geneeskracht van koud water is al zo oud als de mensheid. Ondanks de nationale bekendheid van ‘The Iceman’ Wim Hof kijkt menig onbewuste voorbijganger vreemd op wanneer een groep fanatieke diehards op een koude maandagmorgen in december in de Eem duiken. Eén van die fervente winterzwemsters is Jolande Drop. ,,Winterzwemmen is een breed begrip.

Voor mij is het meer dippen in het water nadat je eerst van top tot teen warm bent geworden door bijvoorbeeld een half uur te roeien op een ergometer of hard te lopen.”

Nadat het lichaam zich in het zweet heeft gewerkt, is het vervolgens hoogtijd om de warme sportschool te verruilen voor de koele buitenlucht. ,,Met een voorzichtige plons spring je dan het koude water in”, vertelt Drop. ,,De stress van koud water zet je lichaam direct in een soort overlevingsmodus. Eén, twee of drie minuten blijf je rustig zwemmen en consequent ademhalen. Totdat het lichaam aangeeft dat het genoeg is.” Pas als de zwemmer uit het water is, volgt de beloning. ,,Je voelt je direct ontzettend vitaal”, vervolgt Drop. ,,Het bloed stroomt driemaal zo snel als normaal. Dit samen met een heerlijke tinteling door het hele lichaam maakt winterzwemmen ontzettend verslavend.”

Russische traditie Het winterzwemmen is een traditie in Rusland. Daar reinigen de mensen zichzelf in een banja, een houtgestookte sauna waar de temperaturen tot 100 graden kunnen oplopen. Na de stoombeurt koelen zij zich af in een koud waterbekken of in koude rivieren. Naast Rusland is het winterzwemmen ook in Scandinavië al heel lang een begrip. In Finland beoefenen zelfs ruim 100.000 mensen de o fficiële sport Avantouiniti, wat in het Nederlands winterwemmen betekent.

Roeivereniging Hemus Vorig jaar kwam Drop voor het eerst in aanraking met het koude water en het daarbij passende wonderlijke gevoel. ,,Na een artikel in De Stad Amersfoort bleek er veel animo te zijn om in de wintermaanden het koude water in te duiken.” Door de vele reacties besloot de initiatiefnemer het winterzwemmen in Amersfoort onder de aandacht te brengen. ,,Bij roeivereniging Hemus proberen we nu twee tot drie keer per week in het water te gaan, alleen op de vroege ochtend of in de namiddag, omdat de roeiboten van Hemus altijd voorrang hebben. De deelnemers mogen nooit alleen het water in. Een reddingsboei dient altijd aanwezig te zijn en er staat altijd iemand langs de kant die de zwemmers en de tijd monitort.”

WhatsApp groep Op dit moment telt de WhatsApp groep van Drop ruim 25 enthousiaste liefhebbers. ,,Het werkt vrij simpel. Bijna dagelijks wordt onderling met elkaar afgestemd wie de volgende ochtend of namiddag een plons in de Eem gaan nemen. Er zijn geen verdere verplichtingen.

Het gaat puur om het energieke gevoel na afloop. Hemus vraagt alleen een bijdrage van 50 euro voor het gebruik van de accommodatie.”

Wil je het magische gevoel van een winterse duik ervaren? Geef je dan op via: winterzwemmenamersfoort@gmail.com.

DeTweedeSteeg.nl Een gezellig wegrestaurant in Amersfoort met betaalbare maaltijden die vers worden bereid met daarbij een ruime keuze aan dagverse groenten. Ook hebben wij een aparte rookruimte, ruime parkeergelegenheid, doucheruimte en draadloos internet.

OPENINGSTIJDEN: Maandag tot en met vrijdag van 05:00 tot 24:00 (keuken tot 22:30).

Zaterdag van 07:00 tot 16:00 (keuken tot 14:00).

Zondag gesloten.

Hogeweg 227 - 3816 BS Amersfoort Tel. 033-4720449 - Fax 033-4754302 info@detweedesteeg.nl Bereikbaar via: A1 via afrit 14 Amersfoort - Hoevelaken A28 via afrit 8 Amersfoort - Hoevelaken

Het rechterrijtje De media volgt te allen tijde de prestaties van de hoofdmachten op de voet. Begrijpelijk? Niet altijd. Er zijn nog veel onderliggende teams met sportkeien waar de drive om te presteren op de speelzaterdag en –zondag nog lang niet is uitgedoofd. In de rubriek ‘het rechterrijtje’ ligt de bal bij de veteranen van AMHC.

‘We zijn meiden die altijd willen winnen’ Tekst: Arjan Klaver

„In ons geval moet je veel liefde voor hockey hebben om je aan een veteranenteam te committeren”, vertelt Nicole Mochèl. Met deze oneliner heeft de 51-jarige Amersfoortse tegelijk de achilleshiel van het veteranenhockey te pakken. „Het is geen vanzelfsprekendheid om te midden van een drukke baan met thuis opgroeiende kinderen, in combinatie met een dynamisch sociaal leven, tijd vrij te maken voor teamsport. Zoals de meeste meiden uit mijn team heb ik het hockey bij AMHC weer opgepakt toen ik na een omzwerving weer ging wonen in de stad.

Ik kreeg twee kinderen en begon te werken aan mijn bedrijf. In die tijd begon het hockeyen weer te kriebelen. Ik keerde weer terug naar de club waar ik vroeger als kind had gehockeyd. Ik denk dat ongeveer de helft van mijn team dezelfde weg heeft afgelegd. Het is namelijk een heerlijke ontspanning om een keer per week je eigen ding te doen. En als dat in teamverband kan, is het helemaal mooi.

Bovendien zijn we fanatiek. Als we op het veld staan, leveren we 100% inzet.

Vorig jaar was dat niet genoeg en zakten we na een paar seizoenen van het hoogste niveau terug naar de overgangsklasse. We konden niet opboksen tegen tegenstanders die ervaren oud-internationals in huis hebben.”

Wilhelmus Over internationals gesproken. Voor Mochèl en een aantal van haar teamgenoten is ook vaak het Wilhelmus gespeeld. Allen namen in de afgelopen jaren met het Nederlands elftal deel aan het Europees en wereldkampioenschap hockey voor masters dat in verschillende leeftijdscategorieën wordt uitgerold. „Vijf jaar geleden werd ik met Annemart Tielens, Saskia van den Muijsenberg en Marty van Loenen op het FIH Masters World Cup Hockey in Rotterdam wereldkampioen. Een toernooi dat tegelijkertijd met het reguliere wereldkampioenschap voor landenteam plaatsvond. Het leuke was dat we het toernooi benaderden als een heus WK. Volop discipline dus. In een week tijd moesten liefst zes zware wedstrijden worden gespeeld. Tussendoor kwam ons leefpatroon nauw overeen met die van de internationals. Er was slechts één verschil. Een aantal pendelden na de wedstrijden gewoon naar huis. Zo konden zij de nieuwe wedstrijddag beginnen met het naar school brengen van de kinderen. We wonnen uiteindelijk in de finale met 2-0 van Zuid-Afrika. Dan is het natuurlijk tijd voor het Wilhelmus dat een jaar geleden op de EK voor Masters in Tilburg ook voor ons werd gespeeld. Dit jaar bleef het spelen van het volkslied uit na de FIH Masters World Cup Hockey in Barcelona. „Het is mooi om op een mondiaal toernooi onderdeel te zijn van een team met oud-topspeelsters. Dat geldt ook voor het clubhockey. Wij voelen ons voorlopig meer dan gelukkig in de overgangsklasse en in de zaalhockeycompetitie die straks begint. Ook op het parket geven we weer de volle 100%. We zijn meiden die altijd willen winnen. Hard tegen hard.”

Max van der Werve en Jorren Hanselaar:

de Messi en Iniesta van ZPC De waterpoloërs Max van der Werve en Jorren Hanselaar zijn beiden 18 jaar en speelden hun hele leven bij BZC Brandenburg uit Bilthoven. Sinds dit seizoen maken de twee talenten onderdeel uit van eredivisionist ZPC Amersfoort. Met die club willen ze de Nederlandse waterpolotop bestormen, al zit dat proces nog in de opbouwfase. ,,We zijn nog een vrij jong team met wisselvallige uitslagen.”

Brandenburg, de club waar hij opgroeide en ook zijn transfer verdiende naar ZPC Amersfoort. Het ging snel, want met Jorren belandde Max al snel in Jong Oranje. Toen ze in de leeftijdsklasse ‘onder vijftien jaar’ speelden, deden ze soms een minuutje mee in de hoofdmacht van Brandenburg. Max: ,,Alleen waren we toen eigenlijk nog veel te jong. We speelden tegen jongens die groter en sterker waren. Het verschil met spelers onder vijftien was redelijk groot.”

Door: Stan Bos

Jorren: ‘De Spaanse cultuur is heel anders dan de Nederlandse’

Max van der Werve en Jorren Hanselaar grinniken allebei om de vergelijking. Max is bij ZPC de echte spits (,,ik lig twee meter voor het doel”), terwijl Jorren voor de aanvoer moet zorgen naar zijn ploeggenoot (,,ik lig er een beetje omheen”). ,,Eigenlijk”, zegt Jorren, ,,is Max de Messi en ben ik de Iniesta van het team.” De vergelijking met de stervoetballers is mooi, maar door die uitspraak ligt de lat wel direct hoog voor de twee waterpoloërs, die sinds dit seizoen de clubkleuren van ZPC Amersfoort verdedigen.

Paplepel Misschien is het ze daarom ook wel te doen. Als kinderen van fanatieke waterpoloërs is het tweetal de sport met de paplepel ingegoten. Het was altijd een droom om de top te bereiken. ,,Alleen bij mij was dat vroeger meer dan nu”, geeft Jorren ruiterlijk toe. ,,Toen was alles nog realistisch. Later kwam ik erachter dat ik ook gewoon naar school moet en dat de top moeilijker is te bereiken dan gedacht.

Dat komt omdat je ook spelers tegenkomt die beter zijn, dat je wel of geen klik hebt met de coach of door teleurstellingen bij uitschakeling op toernooien.

Je kunt ook niet leven van waterpolo. Veel spelers moeten ernaast werken.” ,,Waterpolo is geen voetbal”, vult Max snel aan. ,,Je verdient er niet veel geld mee.” Van kinds af aan ging hij al kijken bij BZC

Hard, leuk en gezellig Eenmaal in het water zijn Max en Jorren teamgenoten, daarbuiten zijn ze vrienden. In één adem vertelt Max in de kantine van de Amerena, de thuisbasis van ZPC Amersfoort, dat ze veel samen doen. Ze rijden gezamenlijk naar de trainingen en wedstrijden. ,,Onze ouders zijn ook goed bevriend en kennen elkaar van het waterpolo.” Jorren: ,,We wonen in hetzelfde dorp, zitten op dezelfde club en zaten op dezelfde school.” Het enige moment dat hun wegen scheiden, was afgelopen seizoen, toen Jorren voor de route naar Zuid-Europa koos en in Barcelona een jaar voor Sant Andreu uitkwam. ,,Dat was hard, leuk en gezellig.

Hard in de zin van dat we negen keer in de week trainden en een wedstrijd speelden. Die trainingen waren zwaar. Ik sprak bovendien geen Spaans. Gelukkig kon daar bijna iedereen Engels.” Na een jaar hield Jorren het er voor gezien; hij moest in Nederland weer naar school. ,,Ik vond het een bijzondere ervaring. De Spaanse cultuur is heel anders dan de Nederlandse. Dat zit ‘m in kleine dingen. Waterpolo is daar gewoon veel groter. Als het kan, zou ik zo nog een keer gaan.”

Max: ‘We zijn nog een vrij jong team met wisselvallige uitslagen.’

Focus Voorlopig ligt de focus op ZPC Amersfoort. Afgelopen zomer maakten ze de overstap naar de Amersfoortse eredivisionist. Jorren: ,,Ik heb getwijfeld.

Brandenburg was gedegradeerd naar de eerste klasse. Ik wilde graag eredivisie blijven spelen. Hans van Zeeland is in mijn ogen een goede coach die weet wat hij wil en doet er alles aan om de zaken zo goed mogelijk te regelen. Daarom kwam ik hier naartoe.” Max: ,,Toen Jorren in Barcelona zat, speelde ik bij BZC

Brandenburg. Dat was heel gezellig, maar qua waterpolo niet top. Het team was minder, we verloren bijna alles. Er kwam interesse van ZPC Amersfoort. Ik twijfelde, omdat ik bij Brandenburg ben opgegroeid, maar vanwege het niveau en de goede coach koos ik toch voor ZPC Amersfoort.” De club wil de vaderlandse top bestormen. Geen eenvoudige klus, al heeft de vereniging met de komst van de Amerena een flinke stap in de goede richting gezet. Toch is er meer nodig. Max: ,,Ervaren spelers bijvoorbeeld. We zijn nog een vrij jong team met wisselvallige uitslagen.” Jorren: ,,Iets meer concentratie tijdens de trainingen kan ook geen kwaad. Het kan soms iets serieuzer. Verder vind ik dat alles om het team heen goed is geregeld. We moeten ook dingen zelf regelen, zoals een balsponsor. Daar leer je zelf ook van, vooral dat niet alles maar voor ons wordt geregeld.”

Ambitie Max en Jorren hebben zijn jong en hebben hun plafond nog niet bereikt. Er blijft nog genoeg over om van te dromen.

Max: ,,Ik zou graag een eindtoernooi willen spelen in de nationale selectie. Dus een EK, WK of de Olympische Spelen. Of dat haalbaar is? Dat kan ik pas over twee jaar bekijken. Ik heb nu nog te weinig kracht om mee te draaien bij de nationale selectie.” Jorren: ,,Ik zou heel graag Nederlands kampioen willen worden met een club en eenPersoonlijk Eenmaal in het water zijn Max (l) en Jorren teamgenoten, daarbuiten zijn ze vrienden. seizoen draaien waarin je alles wint wat er valt te winnen.”

Concurrerend Max: ,,Dat is dit seizoen nog niet realistisch. Daarvoor Naam: Max van der Werve Naam: Jorren Hanselaar hebben we een te jong team met te weinig ervaring.” BetrouwbaarGeboren: 11 oktober 2000 Geboren: 16 september 2000 Hoezeer ze het in Amersfoort naar hun zin hebben, ooit Geboorteplaats: Utrecht Geboorteplaats: Utrecht Snel keren ze terug bij de club waar ze leerden waterpoloën: Woonplaats: De Bilt Woonplaats: Bilthoven BZC Brandenburg. Max: ,,Wanneer weet ik niet, maar het Clubs: BZC Brandenburg, ZPC Amersfoort Clubs: BZC Brandenburg, lijkt me mooi om daar ooit de jonkies verder te helpen.” JorPositie: Midvoor Santandreu (Spanje), ZPC Amersfoort ren: ,,Het is mijn thuisclub. Ik ben daar begonnen, dus Studie: Economieopleiding aan Positie: Schutterspositie ik zou niet weten waarom ik er ook niet zou eindigen.”

Johan Cruijff-college Studie: Orthopedische techniek

Voor meer bel: Sportcafé De Slag geheelinformatie vernieuwd!

033 - 741 00 70

BEZORGER/STER

GEVRAAGD

w. f u n d a m e n t m a k e l a a r s . n l

s 17-18.indd 30

[LEEFTIJD VANAF 13 JAAR]

Voor uw familie- of bedrijfsuitje!

VOOR HUIS AAN HUIS BEZORGING van kranten en folders [1x p.w.]

Voor meer informatie en/of aanmelding:

Ook voor een gezellige barbeque!

‘t Komt in de bus!

Zuiderinslag 2 3871 MR Hoevelaken 06-23850767 info@sportcafedeslag.nl www.sportcafedeslag.nl 13-09-17 11:41

Wattstraat 12 - 14 • 3771 AG Barneveld tel. 0342 - 47 18 84 • fax 0342 - 47 37 69

info@vdkampverspreiding.nl

www.vdkampverspreiding.nl

‘De Maldini’ van het derde van VVZA ‘s avonds zijn eigen show op Qmusic. Ook schuift hij regelmatig aan bij RTL Boulevard en doet hij steeds meer met YouTube. ,,Natuurlijk herkennen steeds meer mensen me. Afgelopen jaar heeft voor een campagne van Qmusic een poster met mijn hoofd in bijna alle bushokjes van Nederland gehangen. Radio wordt trouwens steeds meer met beeld. En dan ook nog RTL Boulevard. Niet zo gek dat ik zelfs in mijn VVZA tenue herkend wordt. Soms word ik daar wel een beetje ongemakkelijk van, maar aan de andere kant is het ook wel leuk. Dan krijg ik na de wedstrijd te horen dat ik beter ben in plaatjes draaien dan in voetbal. Ik kan die grap wel waarderen.”

Vak410 Felicia is supporter van Ajax. ,,Toen ik een jaar of 16 was, droomde ik ervan om bij Vak410, het sfeervak van Ajax, te horen. Dat is er trouwens nooit van gekomen. Ik kijk alle wedstrijden van Ajax. Meestal op televisie, maar soms in het stadion. Ik wil trouwens alle stadions van Nederland bezoeken. Binnenkort ga ik naar een wedstrijd van Willem II en kan ik dus weer een stadion afstrepen. NAC en Sparta staan nog hoog op mijn verlanglijstje. Daar wil ik graag snel een wedstrijdje zien.” Ook De Kuip is al afgevinkt. ,,Ik heb daar een wedstrijd van Oranje gezien en de bekerfinale tussen Ajax en AZ.”

Voor Igmar Felicia is Amersfoort de mooiste stad van Nederland. Het is niet alleen de stad waar hij geboren en getogen is en de stad van zijn familie en vrienden. Het is ook de stad om even aan al ‘het mediagebeuren’ te ontsnappen. Amersfoort betekent ‘thuis’ voor Felicia na een drukke dag Qmusic of RTL Boulevard. Het liefst zet hij de knop even om voetbal, zijn favoriete spelletje. Op het veld in het derde zaterdagteam van VVZA als laatste man of in z’n nieuwe crib, languit op de bank, met een wedstrijd van Ajax op de buis.

Rode Duivels De mooiste wedstrijd voor ‘de Maldini’ van VVZA zaterdag 3 was tijdens het afgelopen WK. ,,Ik heb voor Qmusic de Belgen gevolgd”, blikt Felicia terug op het voetbalavontuur in Rusland. „Ik ben samen met een luisteraar naar de wedstrijd tussen België en Tunesië geweest. Magisch! Je weet dat de hele wereld kijkt. De Rode Duivels wonnen met 5-2.

Belgen zijn super bescheiden, maar ze begonnen na die wedstrijd in het behalen van het wereldkampioenschap te geloven. Ik had ze dat zo gegund. Wat een fantastisch team en wat een mooie supporters.”

‘Ik had ook allemaal posters op mijn kamer hangen. Sowieso alles van Ajax’ Tekst: Robert Claus

Panna Felicia groeide op in Kattenbroek waar hij vaak op straat voetbalde. „Donovan Slijngaard die later nog bij Ajax voetbalde, trapte ook wel eens een balletje mee”, haalt Felicia herinneringen op. „Nou, dan kon je je benen maar beter bij elkaar houden, want anders had je binnen no time een panna te pakken. Wat een tovenaar. Ik was gek van voetbal. Ik had ook allemaal posters op mijn kamer hangen.

Sowieso alles van Ajax. Ik was ook fan van Paolo Maldini van AC Milan. En van Arsenal trouwens ook. Van die drie, Ajax, AC Milan en Arsenal dus, had ik ook shirts. Pas later ben ik lid van een club geworden en bij VVZA in clubverband gaan voetballen. Ook zo’n mooi verhaal. Een vriend van me, die volgens mij in de A1 van HVC zat en dus best aardig kon voetballen, deed destijds een belofte. Als ik ooit nog eens voor voetbal zou kiezen, dan zou hij hoe dan ook bij mij in het team komen spelen. En dat gebeurde. We hebben met een groep vrienden een team geformeerd. Elf jaar later spelen we nog steeds samen. We zijn een hecht vriendenteam. Het niveau stelt niet zo veel voor hoor: vijfde klasse. Ik ben binnen het speelveld de centrale verdediger en buiten de lijnen, hoe kan het ook anders, zorg ik voor de muziek. Het is voor mij de ideale zaterdag. Een ritueel. De perfecte manier om even uit de mediawereld te stappen. Kijk, voor de jongens ben ik gelukkig nog steeds dezelfde gast. Dat is fijn.”

Bushokje De agenda van de 28-jarige Amersfoorter raakt voller en voller. Sinds een paar weken heeft Felicia iedere maandag tot en met donderdag tussen zeven en negen

Trots Over het voetbal in Amersfoort kan Felicia minder enthousiast zijn. Hij vraagt zich vaak af waarom zo’n grote stad geen club op niveau heeft. „We zouden toch op z’n minst een club in de Keuken Kampioen Divisie moeten hebben”, is de stellige overtuiging van Felicia. ,,Weet je, ik mis soms de trots bij Amersfoorters. Misschien komt dat ook wel door het ontbreken van een voetbalclub op niveau.

Leeuwarden heeft Cambuur, Waalwijk heeft RKC en Amersfoort? Op welke club met landelijke uitstraling kunnen wij trots zijn? Volgens mij ben je als je trots op je club bent, ook trots op de stad. Trouwens, ook zonder voetbalclub mogen we best wat trotser op onze stad zijn.”

FysioAmersfoort, goed adres voor geblesseerde sporters De sportfysiotherapeut van FysioAmersfoort behandelt cliĂŤnten die na ziekte of blessures weer aan het werk willen en/of weer willen sporten. Bovendien speelt deze specialist een belangrijke rol bij preventie, voorlichting en advies voor iedereen die wil gaan sporten of sport als hobby of beroep heeft.

De sportfysiotherapeut heeft na de 4-jarige opleiding fysiotherapie nog een 3-jarige vervolgopleiding genoten om zich een specialist te kunnen noemen.

Bobby Vonk en Petra Wildeman zijn de sportfysiotherapeuten van FysioAmersfoort. Zij hebben allebei de master graad in de sportfysiotherapie.

Daar hoort ook het begeleiden en adviseren van ervaren sporters bij die hun sport op hoog niveau willen beoefenen. In zijn praktijk ziet de sportfysiotherapeut ook andere (kwetsbare) doelgroepen, zoals ouderen en kinderen, bij wie sport wordt ingezet als onderdeel van de therapie. De meeste klachten, waarmee mensen naar de sportfysiotherapeut gaan, zijn blessures aan knie, enkel en schouder. De therapie richt zich niet alleen op het herstel van de getroffen gewrichten, maar kan ook bedoeld zijn om juist die lichaamsdelen te trainen die nog wel belastbaar zijn.

Echo Met echografie is het mogelijk pezen, spieren, banden, slijmbeurzen, botten en gewrichten op aandoeningen te inspecteren. Hierdoor zijn we bij FysioAmersfoort in staat van diverse aandoeningen een nog duidelijker beeld te krijgen.

Echografie wordt gebruikt ter aanvulling van een fysiotherapeutisch onderzoek op aanvraag van een fysiotherapeut/ huisarts. Shockwave is een succesvolle behandelmethode voor aandoeningen zoals hielspoor, fasciitis plantaris, verkalking in spieren of pezen, tenniselleboog en een golferselleboog.

Sportblessures Bij iedere sport is er kans op blessures die door verschillende redenen kunnen ontstaan. Het is erg belangrijk om te achterhalen wat de oorzaak van de blessure is en hoe het komt dat de klachten mogelijk niet vanzelf overgaan. De sportfysiotherapeut kijkt hierbij naar de belangrijke aspecten van de sport en welke vaardigheden van belang zijn om de sport goed te beheersen. Tijdens de behandeling wordt samen met de sporter gekeken wat de belangrijkste aspecten zijn om hem of haar zo snel mogelijk weer klachtenvrij te kunnen laten sporten.

Sportverenigingen en inloopspreekuur FysioAmersfoort heeft contacten met verschillende sportverenigingen. Iedere maandagmiddag van 16:00-17:00 is op de praktijk een sportinloopspreekuur voor iedereen die een vraag heeft over een sport specifieke klacht.

Tijdens het spreekuur beoordeelt een sportfysiotherapeut de klacht en geeft een eerste advies wat meestal door de zorgverzekeraar wordt vergoed. Voor vragen: FysioAmersfoort, 033-4800942.

Op zoek naar professionele fysiotherapeutische behandeling?

Maak een afspraak op www.fysioamersfoort.nl of bel 033-48009 42

Het wielerplezier van Puck Pieterse Een beker en kleurige bloemen. Een trotse Puck Pieterse maakte voor het eerst kennis met de wielersport toen ze de Dikke Banden Race van Wielervereniging Eemland won. Ze was jong en wilde op speelse wijze eens kennismaken met de wielersport. Het bleek een voltreffer. De liefde voor de fiets en de honger naar winnen waren geboren. Anno 2018 geldt de 16-jarige als één van de grootste talenten. Sterker, er staan al Belgische profteams voor haar in de rij.

Marianne Vos:

‘Puck is een groot talent’ ,,Ik heb Puck aan het werk gezien op het EK”, vertelt Marianne Vos. „Ze is een groot talent die vastberaden is, veel wilskracht heeft en precies weet wat ze wil. Puck wil heel graag leren. Ze is bovendien allround en heeft enorm veel potentie. Het allerbelangrijkste is dat Puck de beginnersgeest moet vasthouden.

Je niet te veel laten afleiden door allerlei randzaken. Blijven sporten voor het plezier.

Dat is mijn boodschap.”

Het fietsvirus waart rond in huize Pieterse.

Niet alleen de jongste fietst, ook zus Isa, moeder Ella en vader Joost stappen regelmatig op de fiets. ,,Ik vond het altijd stoer als mijn vader op zondag thuis kwam van een paar uur fietsen en helemaal onder de modder zat”, opent Puck. „Dat wilde ik ook.” Na de Dikke Banden Race bij WV Eemland was zij definitief verkocht. Stephan Bredewold was als jeugdtrainer bij Eemland de gangmaker voor de jonge rijders. ,,Door zijn enthousiasme ben ik het fietsen nog leuker gaan vinden”, vervolgt de jonge Amersfoortse. Ze vond het geweldig om rondjes over het asfalt van sportpark Zielhorst te rijden. Maar het werd volgens haar pas echt leuk op het moment dat ‘in het veld’ een parcours met linten was uitgezet. ,,In de zomer draaiden we onze rondjes op de wielerbaan, maar in de winter fietsten we ook over een parcours met gras, modder, obstakels en heuveltjes. Dat vond ik veel leuker. Het vraagt techniek en behendigheid. Op de weg fiets je alleen maar in een groot peloton. En wie het beste in het wiel kan blijven en de snelste in de sprint is, wint.”

Puck had dus meer spielerei nodig. Dat vond ze in het mountainbike en veldrijden.

Ontbijten Marianne Vos is haar grote voorbeeld. ,,Toen ik jong was, reed zij al die wedstrijden”, vervolgt Pieterse. „En dat gaat bij haar nog onverminderd door. Ze heeft ook zo ontzettend veel gewonnen. Ik ben fan van haar omdat ze gewoon heel hard kan fietsen.

Ze is trouwens ook technisch sterk. Ik heb heel veel respect voor Marianne.” Pieterse werd een paar weken geleden geselecteerd voor het EK veldrijden,

Tekst: Robert Claus Foto: Joost Pieterse

net als de ervaren Vos. Pieterse behoorde tot hetzelfde team als haar grote voorbeeld. ,,Ja, heel gaaf.

Ik was toen nog steeds fan van haar. Maar ik was natuurlijk zelf serieus met mijn sport en de wedstrijden bezig. Heel bijzonder om samen met Marianne te trainen of met haar aan het ontbijt te zitten.”

Balkjes Op het EK reed de 16-jarige Pieterse de wedstrijd bij de beloften. In een veld met internationale talenten van begin 20 jaar werd zij vijfde. Niet alleen deze ongekend knappe klassering, maar ook de manier waarop zij met haar fiets alle obstakels nam, spraken tot ieders verbeelding. ,,Ik vind het leuk om uitgedaagd te worden. Ik heb mijn lef en durf bij het mountainbiken ontwikkeld.” Pieterse wil graag ‘haantje de voorste zijn’ bij het uitproberen van dingen. ,,Ik ben vaak het eerste meisje dat het probeert. De balkjes, in het mulle zand de berg op of vanaf een rotspartij naar beneden sturen. Als op het EK de balkjes er dan toch liggen en ik weet dat ik ze met de fiets kan nemen, dan wil ik dat ook doen. Alle andere meiden sprongen van hun fiets om de balkjes lopend te nemen. Weet je, ik kreeg later van Maud Kaptheijns die dertiende werd op het EK bij de Elite Vrouwen, veel complimenten. Ze wilde zelfs een les balkjes springen van me.”

Belgische teams Het talent van Pieterse bleef niet onopgemerkt.

Met haar deelname én prestaties op het EK en grote wedstrijden, zoals in Gieten en Boom, wordt ze door veel ploegen in de gaten gehouden. Vader Joost Pieterse probeert het allemaal in goede

banen te leiden. Zijn telefoon staat nog net niet roodgloeiend. Bijna wekelijks wordt naar de dochter van Joost geïnformeerd. „Grote Belgische ploegen hangen aan de lijn. Onlangs belde Philip Roodhooft van het team van Mathieu van der Poel. Niet de minste natuurlijk. Hij nodigde me uit om in zijn camper eens te komen praten. Dat is natuurlijk een grote eer.” Joost blijft echter nuchter. ,,Puck is met haar zestien jaar heel jong. Ze moet de komende twee jaar vooral het plezier in het fietsen behouden.

Daarna kijken we wel verder.” Puck fietst nu voor ZZPR.nl-HanClean-Orange Babies, een team dat zich specifiek richt op het begeleiden van jonge talenten. ,,De begeleiding van het team is geweldig”, vertelt ze. „Alles wordt voor je geregeld. Alleen moet mijn moeder nog wel de was doen.”

Snapchatgroep Pieterse geniet van de aandacht die ze krijgt.

Steeds vaker is zij live op televisie te zien. ,,Onze snapchatgroep van Eemland draait dan overuren, zodat ik heel veel reacties krijg”, glundert Pieterse.

Ze heeft ogenschijnlijk weinig moeite met alle aandacht. ,,Tijdens de wedstrijden willen alle Belgische supporters met mij op de foto of mijn fotokaart hebben. Die sparen ze daar.”

De komende maanden wil Pieterse zoveel mogelijk grote wedstrijden fietsen, de eerste voor de wereldbeker in de Belgische stad Namen. ,,Een grote wedstrijd met een moeilijk onderdeel. Op sommige plekken loopt het parcours namelijk schuin. Daar kan ik mezelf nog verbeteren. Ik durf die schuine kant wel te fietsen, maar het moet nog een stuk sneller.

Daarnaast ga ik mijn best doen om voor het WK in Denemarken geselecteerd te worden.”

Bondscoach Gerben de Knegt:

‘Op fysiek en technisch vlak heeft Puck alles in huis’ „Ik zie Puck als een zeer talentvolle renster in zowel het veldrijden als op de mountainbike”, aldus bondscoach Gerben de Knegt. „Haar sterke punt is dat ze vooral veel plezier aan het fietsen beleefd. Ik hoop dan ook dat ze dat in de toekomst vooral blijft houden. Plezier is in mijn ogen de sleutel naar een lange succesvolle carrière. Op fysiek en technisch vlak bezit ze bovendien alle kenmerken om het ver te kunnen schoppen.”

CoAm Gaming is jouw partner voor een florerend horecabedrijf!

Horeca Het voormalige Krijco, met Corry van Amstel aan het roer, is onder de naam CoAm Gaming verder gegaan. Het vertrouwde team van enthousiaste en ervaren medewerkers is onveranderd en staat graag voor u klaar.

CoAm Gaming deelt mee in de exploitaties van zo’n 100 horecabedrijven, van plaatsing van de nieuwste kansspelen/gokkasten tot verhuur van bedrijfsruimten en/of financieren van bijvoorbeeld een inventaris.

CoAm Gaming adviseert en ondersteunt bij alle facetten van de moderne bedrijfsvoering in de horeca; vergunningsaanvragen, wettelijke bepalingen en gemeentelijke regelgeving.

Horeca vastgoed In samenwerking met KOHA Vastgoed heeft CoAm Gaming in de loop der jaren een brede vastgoedportefeuille opgebouwd.

KOHA beheert en onderhoudt in opdracht van GoAm Gaming de vastgoedportefeuille met grote zorg. Dit manifesteert zich in de vele gerestaureerde monumentale panden.

Met regelmaat zoekt CoAm Gaming horeca-ondernemers voor de invulling van haar bedrijfspanden. CoAm Gaming biedt daarbij (door)startende ondernemers de mogelijkheid een florerend horecabedrijf te kunnen exploiteren.

Service CoAm Gaming plaatst kansspelautomaten, inclusief een voor de ondernemer kosteloos full service contract. Voor horecaondernemers is continuïteit van groot belang. CoAm Gaming is zeven dagen per week bereikbaar.

Wij stellen alles in het werk om storingen te voorkomen dan wel zeer snel op te lossen.

Alle kansspel- en behendigheidsautomaten die wij plaatsen, voldoen aan de strikte wettelijke eisen; vóór en na plaatsing conform de regelgeving geijkt en gecontroleerd.

Alle geplaatste automaten kunnen een controle van de Kansspelautoriteit probleemloos doorstaan.

Pak je kans en neem contact met ons op!

Computerweg 39, 3821 AA Amersfoort, Nederland +31 (33) 4551200 info@coamgaming.nl www.coamgaming.nl CoAm Gaming is lid van de branchevereniging VAN

Mission bijna accomplished

Bart Aarderink (eerste van links) met zijn team

Op 7 december klonk rond 7.30 uur het startschot in Hilversum. De ophokplicht van alle paardenkrachten onder de motorkappen van 28 deelnemende auto’s werd in een keer opgeheven bij de 3FM studio voor de Noordkaap Challenge, een avontuurlijk onderdeel van het jaarlijkse 3FM Serious Request.

Onder de deelnemers is een team met Bart Aalderink. „Op 19 december zijn we weer terug op Vredenburg in Utrecht waar 3FM Serious Request haar mobile studio heeft”, aldus de Amersfoorter vanuit zijn geopende portierraam van zijn 17 jaar oude Suzuki Alto

De Amersfoorters wist vooraf waar hij aan begon. Ook voor hem was De Noordkaap een droombestemming. Het ultieme reisdoel in de winter nota bene. Daarheen te reizen, daar te staan, op die hoge klippen op het uiterste randje van het Europese continent. Op 71 graden Noorderbreedte ervoer hij ook de ruigheid, dreigende luchten, kans op het noorderlicht of een sneeuwstorm en een thermometer die naar min veertig graden Celcius was gezakt.

Tijdens het drukken van Kei In Sport had Aalderink en zijn team de Nordkapp Globe, een monument met wereldbol dat sinds 1978 het symbool is geworden van de Noordkaap, aangetikt. „Dertien kilometer voordat je de Noordkaap bereikt, op de kruising bij Skarsvåg, wordt de weg geblokkeerd door een slagboom”, aldus de Amersfoorter. „De Noordkaaproute op het eiland Magerøya sluit namelijk direct na de eerste sneeuwval. Ik heb dit laatste deel hardgelopen met naast me een collega op een scooter. De laatste kilometers gaan over een vrij smalle weg door een compleet wit landschap. Bomen, zelfs struiken, zie je niet op deze breedtegraad. Door het open plateau heeft ook de wind vrij spel met sneeuwduinen als resultaat. Eigenlijk is het gekkenwerk dit te willen in de winter; een uitdaging is het wel geweest. Natuurlijk had ik me goed voorbereid. Ik ben lid van Altis en heb dit jaar deelgenomen aan de marathons van Berlijn en Rotterdam.

Maar ja, dit zijn duidelijk andere omstandigheden geweest. Ik tikte het monument aan, werkte een hele lijst af met challenges en stapte vervolgens in de inmiddels vertrouwde Suzuki om weer de terugreis te aanvaarden.

Tekst: Arjan Klaver Foto: Sven Scholten Photography

Quasimodo De retourvlucht is inmiddels aanvaard met de 17 jaar oude quasimodo van Japanse makelij. Tijdens de terugweg heeft Aalderink vaak teruggedacht aan de relatief korte voorbereidingstijd. Het idee om aan deze monsterrit mee te doen, kreeg gestalte op zijn werk. Op een gemeenschappelijke app werd de Suzuki Alto aangeboden die overeenkwam met de bedrijfskleuren. Zijn werkgever wilde de auto onder één voorwaarde aanschaffen: meedoen aan De Noordkaap Challenge. „Ik wilde de uitdaging aangaan”, aldus Aalderink. „Ik realiseerde me dat het een stevige zit zou worden. 7500 kilometer in 13 dagen welteverstaan in een gewone auto. Dat is nu precies het aantrekkelijke van deze challenge. Het is niet meer dan een eenvoudige auto pakken, zet er een set winterbanden onder, regel sneeuwkettingen en vervang de motorolie, ruit- en koelvloeistoffen voor lage temperatuur vloeistof en je bent klaar. Alleen hebben we deze Suzuki voorzien van extra accessoires als een imperiaal, verstralers en een paar goede voorstoelen.”Op 19 december is Aalderink cum sus weer terug op Vredenburg in Utrecht waar 3FM Serious Request haar mobile studio heeft. „Als ik zo de krachtbron onder de motorkap hoor brommen, dan verwacht ik niet veel malheur. Aan de andere kant zijn we verzekerd van een internationale wegenwacht service zodat onze auto, indien nodig, gerepareerd kan worden. Ik ga nog even door met bloggen en vloggen voor de achterban. Tot over een paar dagen op Vredenburg.”

Shell Serva 7 dagen per week tot 24.00 geopend DIK IN DE KNIP Om voor 3FM Serious Request geld op te halen voor reanimatiecursussen en AED’s, bescherming tegen natuurgeweld of noodhulp bij oorlogen en conflicten en de ondersteuning van de stichting Leergeld is het team van Bart Aarderink tijdens de Noordkaap Challenge de volgende uitdagingen aangegaan: • Voor het hardlopen van Bart Aalderink van de laatste 12 kilometer is ruim 1500 euro opgehaald; • Tijdens de hardlooptocht reed een teamlid op mini-crossmotortje voor een ruime 1000 euro; • Op de Noordkaap moest het team een blikje surströmming openmaken, meenemen in de auto met de ramen dicht en rijden naar Honnigsvåg.

Daar werd het visje, dat niet bepaald vriendelijk is voor de maag, opgegeten.

Het beeldbewijs was goed voor 500 euro; • In onze blote bast 25 burpees in de sneeuw.

De videobeelden waren 300 euro waard; • Een teamlid moest een stuk achter de auto aan snowboarden (met een kabel), met een t-shirt aan wat zijn vrienden voor hem hebben gemaakt.

Een stunt die 600 euro opleverde: • Het uitzwaaifeest met een bingo heeft ruim 3500 euro opgeleverd.

Nachtautomaat voor brandstof 24 uur per dag geopend

Info over tanken op rekening: shell@servavolvo.nl

Nijverheidsweg-Noord 24 3812 PN Amersfoort 033-4603023

www.shellserva.nl

Tikkie terug

De Groningse schietvereniging ‘s Lands Weerbaarheid behoort met haar ruim 140 jaar tot een van de oudste schuttersverenigingen van Nederland.

De naamgevers hielden trots vast aan de organisatie waaruit zij is ontstaan: een militair en elitair weerbaarheidkorps. En dat geldt evenzeer voor de Amersfoortse Schietvereniging Prins Hendrik. Het elitaire karakter is inmiddels achter een wolk zwart kruit verdwenen. Tegenwoordig is zij een schot in de roos voor meer dan 100 leden. Jong en oud.

Tekst: Arjan Klaver

Schietvereniging Prins Hendrik:

Het elitaire karakter is achter In 1867, het jaar waarin het voor de weerbaarheidsverenigingen zo belangrijke Koninklijk Besluit is uitgevaardigd, werden in Groningen en Rotterdam de ‘Vereeniging tot Bevordering van ‘s Lands Weerbaarheid’ opgericht. Deze verenigingen stelden zich tot doel ‘de vrijwillige beoefening van den wapenhandel in den ruimsten zin tot bevordering van ‘s lands weerbaarheid’. Een wervingsgeschrift der vereniging uit 1894 legt het karakter van de verenigingen als volgt uit: ‘...Wanneer U er van overtuigd zijt van welk onberekenbaar nut het is den jongen man naast liefde voor zijn Vrijheid, zijn Vaderland en zijn Vorstenhuis die andere burgerdeugden in te prenten als besef van tucht, eer- en plichtgevoel, eigenwaarde, zelfstandigheid en zelfvertrouwen; wanneer het ook Uw gevoel is dat geen uitspanning ter wereld het halen kan bij de oefening in den wapenhandel om gelijktijdig geest en lichaam krachtig te ontwikkelen; wanneer het ook door U wordt beseft dat eene natie, klein in getalsterkte als de onze, haar onafhankelijkheid slechts zal kunnen bewaren wanneer in de ure des gevaars geheel het volk onder de wapenen staat, wilt ons dan de jonge mannen uit Uwe omgeving zenden…’ Prachtig geformuleerd.

Opgeheven Alle verenigingsleden, zowel de officieren en onderofficieren als de manschappen, droegen fraaie, met sjerp en koorden uitgedoste, uniformen. De minister van Oorlog stelde de nodige wapens en munitie beschikbaar. Maar er kwam een kentering. In 1896 kwam er een wetgeving op het terrein van vuurwapens.

Deze eerste wapenwet moest echter vooral stroperij tegengaan. Twee jaar later gold de persoonlijke dienstplicht. De afbouw van de Nederlandse weerbaarheidkorpsen als militaire organisatie werd daarna uiteindelijk geregeld in de Landweerwet van 24 juni 1901. Vanaf die tijd werden de korpsen officieel opgeheven en vervangen door een Landweer die bestond uit dienstplichtigen en vrijwilligers. Vooruitlopend op deze wat traag verlopende ontwikkeling had de ledenvergadering van het Groninger en Rotterdams korps al eind 19e eeuw besloten verder te gaan als een gewone burgerlijke schietvereniging. Zij sloten zich aan bij de ‘Vereeniging van Nederlandsche Scherpschutters’ (VvNS) die in 1890 in Hoorn is opgericht en pas in 1968 opging in de Koninklijke Nederlandse Schietsport Associatie. In Hoorn luidde de doelstelling van de ‘vereeniging’ als volgt: ’De beoefening van het juist schieten in Nederland aan te moedigen en tot eene volkszaak te maken, ter bevordering van ’s lands weerbaarheid, alsmede een band te vormen tusschen de leden der vereeniging en allen die de door haar voorgestane zaak zijn toegedaan.’

Elitair Met de oprichting van de VvNS was de beoefening van de georganiseerde schietsport in verenigingsverband een feit. Behalve door schutters uit de schutterijkorpsen was het schieten in verenigingsverband louter een gelegenheid voor de elite. De oprichters van de VvNS waren de minister van Koloniën mr. W.K. baron van Dedem en Tweede- en Eerste Kamerlid jhr. mr. D. Akerlaken. Zij hadden dankzij goede banden met het leger ook directe contacten met de Nederlandse Staat en het Koninklijk Huis. Dat gold ook voor de leden van het eerste uur van schietvereniging Prins Hendrik, de levensgezel van Koningin Wilhelmina. Het is 9 september 1905. Ook aan de oevers van de Eem is een schietvereniging opgericht met elitaire en militaire trekjes. Geen wonder want Amersfoort was in die tijd garnizoensstad. Het predicaat Koninklijk kon zelfs vanaf de oprichting op haar glanzende blazoen worden gezet.

Schiettent Een vijftal zogenoemde cilindergeweren werd door de schietvereniging uit Veenendaal ter beschikking gesteld. Het klinkt enigszins badinerend maar de vereniging, die toen aangedikt was naar 80 leden, vond onderdak in een heuse en liefst veertig meter lange schiettent die gehuurd werd van de ijsvereniging.

Voorts kocht de club, die inmiddels goed bij kas leek dankzij toegewijde leden, een stukje grond op de Van Mechelenstraat waarop een schietlokaal werd gebouwd dat in 1913 is opgeleverd. De naam van de vereniging staat nog steeds op de gevel. Door de ledengroei stond zes jaar later de verhuiswagen weer voor de deur die de inventaris naar de inmiddels aangekochte opstal

een wolk zwart kruit verdwenen. bracht in de Stovestraat. Het zou een tijdelijk onderkomen worden. Tijdelijk werd echter 1989. Ondertussen bracht de stad in de schietsport een beroemdheid voort. Hij heette voluit Johannes Petrus Scheuter. De geboren en getogen keistedeling was letterschilder en later geweermaker die op 44-jarige leeftijd deelnam aan de Olympische Spelen in Parijs. Op het onderdeel vrij geweer 600 meter individueel kwam hij tekort om zelfs in de buurt van een Olympisch diploma te komen. Maar Scheuter had wel talent. Drie jaar later won hij het wereldkampioenschap dat in Apeldoorn was georganiseerd. Of hij ooit lid is geweest van Prins Hendrik, is en blijft helaas onbekend.

Staand, knielend of liggend En over olympisch gesproken. Na de Tweede Wereldoorlog voldeden de banen in de Stovestraat niet meer aan de internationale maatstaven. De lengte van de schietbanen was beperkt tot 6 banen van 12 meter, terwijl de Olympische afstanden begonnen bij 50 meter. De afstand van 12 meter was ontstaan door een gebrek aan goede schietbanen zodat men noodgedwongen uitweek naar het zogenaamde ‘caféschieten’. Leuk voor lokale competities natuurlijk maar in internationaal verband gezien beslist ontoereikend. In 1989 kwam een einde aan de krapte. Cobu Boys dat op Isselt speelde, kreeg op het sportpark Zielhorst in het Amersfoortse Schothorst-Noord de beschikking over nieuwe voetbalvelden.

De ruime huisvesting van ASV Prins Hendrik is dan een feit en onlangs is het vol-

!

ledige interieur aangepakt. Bovendien weet de club ook vele jonge leden aan zich te binden. De accommodatie beschikt over onder meer over drie baanvakken met elk vijf zeer ruime schietpunten (per baanvak afzonderlijk instelbaar op 10, 12, 25 of 50 meter), een kantine, kleedruimtes en een instructielokaal. Wat vanaf 1869 hetzelfde gebleven is, is de concentratie en beheersing van lichaam en geest.

Dat zijn belangrijke aspecten van de schietsport. Bovendien is een fysiek goede conditie van groot belang. De senioren schieten naar keuze met luchtgeweer of luchtpistool, geweer, karabijn, pistool/revolver of met historische wapens met zwart kruit. Geweer kan worden geschoten in drie houdingen: staand, knielend of liggend. Hand(vuur)wapens worden uiteraard altijd staand geschoten. Met één hand welteverstaan. Een heel enkele keer is er wat misgegaan. Decennia geleden schoot een lid tijdens een training plotseling in zijn voet. In zijn dagelijks leven was hij nota bene politieagent. Of voor hem artikel vier van de Statuten van kracht is geweest, zal nooit meer te achterhalen zijn. Artikel vier zegt: ‘Gedurende het eerste jaar van het lidmaatschap heeft het lidmaatschap een voorwaardelijk karakter. Het bestuur beoordeelt het lid op diens schietkwaliteiten, het naleven van de veiligheidsregels, het omgaan met en het gebruik van wapens, de omgangsvormen, een en ander om te beoordelen of het na afloop van die periode van een jaar verantwoord is de betrokkene de schietsport te laten beoefenen.

Het bestuur kan tijdens het eerste jaar het lidmaatschap door opzegging onmiddellijk beëindigen.’ Het is maar dat u het weet.

!

Sportestafette

Hoe is het om als basketballer mee te roeien in de Hemus ‘8’?

Is het mogelijk om als badmintonster een knuckleball te gooien?

In de rubriek ‘Sportestafette’ heeft verdediger Danny de Graaf van Amsvorde als eerste sporter het stokje in handen. „Ik ben benieuwd hoe het is om onder de waterspiegel te kunnen ademen.”

Lange ballen in slow motion Tekst: Arjan Klaver Daar staat Danny de Graaf. Hij bevindt zich aan de kant van het diepe bad in de Amerena. Bijzonder is dat hij een strak duikerspak aan heeft dat als een tweede huid om zijn sportlichaam is getrokken.

Op deze trainingsavond liggen geen verdedigingsoefeningen klaar van Amsvorde oefenmeester Rik Klement. Onder leiding van Maarten Smidt en ‘buddy’ Ineke Remkes is de noeste verdediger op weg naar zijn eerste duik. „Ik ga je de basis uitleggen,” doceert Smidt zijn pupil. Smidt was Openwater Instructeur/ EFR Instructeur van het Amersfoortse Duikcentrum Wobbegong en is lid van het duikteam Thalassa. „Het is behoorlijk wennen als je voor het eerst met je uitrusting onder het wateroppervlak bent. Het is ons na 55 miljoen jaar evolutie nog steeds niet gelukt om onder water te zwemmen zonder van tijd tot tijd boven te komen voor een hapje lucht. Je gaat nu voor de eerste keer onder de waterspiegel ademen. Je zult het top vinden.

Allerlei nieuwe indrukken komen op je af. De uitrusting zal je echter niet direct een behaaglijk gevoel geven. Daar moet je aan wennen.”

Drempeltje Terwijl naast het bassin in de Amerena de gehele duikuitrusting voor de voeten van De Graaf ligt, geeft Smidt een heldere uitleg over enkele elementaire onderdelen, zoals de loodstaven, het trimvest en de zuurstoffles. „Door gebruik te maken van lood zorg je voor een zogenoemd negatief drijfvermogen, zodat je onder water kunt komen. In combinatie met je longen, trimvest en inflator kun je het drijfvermogen weer tot positief of neutraal brengen. Controle krijgen over je drijfvermogen vergt training en ervaring.”

De immer nuchtere De Graaf komt opeens tot de slotsom dat hij vanavond een pittige drempel moet overwinnen. Hij krijgt in zijn eerste optreden gelukkig een buddy mee: Ineke Remkes. „Mijn eerste proefduik was in Spanje,” vertelt ze. „Ik werd letterlijk en figuurlijk in het diepe gegooid. Maar het zweefeffect was geweldig. Je zult het straks ervaren.” In de aanloop naar zijn eerste duik, leert De Graaf eerst hoe hij via het bitje de ademhaling moet overlaten aan de automaat. „Daar komt altijd lucht uit,” vult Smidt aan. „Voordat we straks het diepe opzoeken, gaan we eerst je oren klaren. Je middenoor is een met lucht gevulde ruimte die wordt afgegrensd door je trommelvlies aan de ene kant en de buis van Eustachius aan de andere kant. De buis van Eustachius loopt van je oor naar je neusholte.

Als er onderdruk in de middenoorholte is, dan doet dat pijn en dan kun je dat opheffen door de neus dicht te knijpen, druk te zetten en via die buis van Eustachius lucht in het oor te blazen. Tijdens een daling in het water zal dit meerdere malen gedaan moeten worden om een onbehaaglijk gevoel in de oren te voorkomen.”

Balletje trappen Het moment is aangebroken. De Graaf trekt zijn masker nog even vacuüm, toucheert met zijn vinnen het water, zet zijn mondstuk tussen zijn tanden en verdwijnt met Smidt en Remkes in het bassin. Zijn stem, die doorgaans over de trainingsvelden klinkt, is verstomd. De oefenmeester van Amsvorde had eigenlijk hier langs de kant van het bad moeten zitten om te zien hoe je een routinier stil kunt krijgen op de training. Een uur lang worden oefeningen gedaan, zoals het ‘wegsmijten’ en vinden van het mondstuk.

Uiteraard is onder de waterspiegel een voetbal

meegenomen die in dit geval gevuld is met een zoutoplossing. Zijn fameuze techniek om op het veld lange ballen te schieten, wordt nu in slow motion uitgevoerd. Na het trainingsuur is het tijd voor een evaluatie. De instructeur en de buddy zijn erg tevreden over de prestaties van hun pupil. „Natuurlijk heb ik eerst een hap adem willen nemen om vervolgens onder water te gaan,” benadrukt De Graaf. „Dat moet ik dus nog afleren. Maar ik heb heerlijk kunnen zweven. Het was echt top. Alleen is het tijdens de oefeningen lastig om op alle zaken gefocust te zijn. Het balletje trappen was natuurlijk geweldig, net als de derde helft hier in dit instructielokaal. Gezellig. Ik ben een ervaring rijker.

Ik hoop dat mijn ‘buddy’ Remkes straks ook een sportervaring rijker is. Zij neemt het stokje van mij over. In de volgende Kei In Sport leert ze roeien bij Hemus.”

Kamperbinnenpoort 7 | 3811AL AMERSFOORT 0627357371 | www.jewelsforever.nl edelsmederij Krommestraat 17 | 3811 CA AMERSFOORT

De Full90 keepershelm is dé bescherming tegen hoofdletsel in het voetbal Hoofdletsel binnen het voetbal komt steeds vaker voor. Toch wordt er nog te weinig aan (preventieve) bescherming ertegen gedaan. Een gecertificeerde en door Wereldvoetbalbond FIFA goedgekeurde keepershelm maakt, samen met de beschermende hoofdband, dat hoofdletsel kan worden voorkomen.

Het Nederlandse bedrijf Sports Trading Leusden, gevestigd in Leusden, is distributeur van de FULL90-producten binnen Europa.

passende oplossing is, middels de door ons ontwikkelde Full90 FN1 keepershelm en Full90 Premier beschermende hoofdband. De hoofdbeschermers bieden volledige dekking en comfort door de meerdere verstelpunten. Daardoor is hij geschikt voor elk hoofdtype en kan persoonlijk worden aangepast. De Full90 hoofdbeschermers zijn geschikt voor zowel keepers als voetballers.”

Nadat zich in 2010 enkele hersenletselgevallen bij keepers hadden voorgedaan, ontstond bij de Leusdense ondernemer Sander Zaal (Sports Trading Leusden) de interesse in het (door)ontwikkelen van hoofdbescherming voor keepers en voetballers. Zaal kwam in contact met het in Amerika gevestigde bedrijf Full90 Sports. Na jaren van research, testen én ontwikkeling werd enkele jaren geleden een volledig door de FIFA goedgekeurde keepershelm én twee verschillende hoofdbanden voor voetballers geintroduceerd. Daarmee zijn Sports Trading Leusden (Europa) en Full90 Sports (Amerika/Azië) al jarenlang marktleider. ,,Omdat hoofdbescherming voor keepers en voetballers in Europa nog niet de bekendheid had, zoals bijvoorbeeld in Amerika en Azië, zijn we in 2011 een bewustwordingscampagne gestart om ouders, keepers, spelers, medici en clubs te laten beseffen dat hersenletsel in het voetbal een onderschat probleem is”, vertelt Mozes Hoppenbrouwer, commercieel medewerker van Sports Trading Leusden. ,,We hebben proberen duidelijk te maken dat er voor dit probleem een

Waarom je schenen wel en je schedel niet beschermen?

Bij verschillende clubs in Nederland en België dragen jeugdkeepertjes (7 t/m 12 jaar) al dan niet verplicht voortaan een beschermende helm tussen de doelpalen. In Nederland zijn er reeds een handvol clubs waar de helm verplicht is voor de jongste goalies tot en met 12 jaar. Verder zijn er in Nederland en België reeds honderden keepers die individueel kiezen het hoofd te beschermen tussen de palen.

De bekendste doelman die al jarenlang gebruikt maakt van een keepershelm, is Arsenal keeper Petr Cech. Op elk niveau, zeker in het jeugdvoetbal, merkt Hoppenbrouwer een toename van het aantal aanvragen. ,,Het tragische ongeluk met een jeugdspeler, eerder dit jaar in ‘s Heerenberg, deed de roep tot het verplicht stellen van een keepershelm bij de jeugd tot 14 jaar oplaaien. We zien ook dat het voetbal steeds sneller en harder wordt. De kans op hoofdletsel neemt daardoor toe. Onze keepershelm en hoofdbanden zijn een uitstekend product als het gaat om preventie. Maar ook voor de revalidatie en een veilige terugkeer op het veld na hoofdletsel bieden onze hoofdbeschermers uitkomst.” ,,Jaarlijks hebben we nu zo’n 1500 tot 2000 helmen in productie”, vervolgt de voetballer van Hooglanderveen. ,,En het aantal aanvragen neemt nog steeds toe.

Onze Full90 producten zijn ontworpen met feedback van professionele spelers en maken het daardoor geschikt voor spelers van alle leeftijden en niveaus.

Wetenschappelijk onderzoek, in opdracht van de FIFA, wijst uit dat het dragen van Full90 hoofdbescherming de impact op het hoofd met meer dan 50% reduceert.”

Het toenemende gebruik van de keepershelm komt voort uit het feit dat er jaarlijks veel voorvallen zijn waarbij keepers (ernstig)hoofdletsel oplopen en tevens omdat er eindelijk een passende, comfortabele oplossing is om de kans op letsel te reduceren;

De Full90 FN1 keepershelm Wetenschappelijk onderzoek, in opdracht van de FIFA, wijst uit dat het dragen van Full90 hoofdbescherming de impact op het hoofd met meer dan 50% reduceert. Met bovenstaande wetenschap is het logisch dat de keepershelm in het voetbal terrein wint.

Heeft u als club ook interesse om het dragen van de keepershelm voor jonge keepers in te voeren?

Vraag dan informatie aan via onderstaande gegevens.

Sports Trading Leusden / Full90 Europe Klepelhoek 5 3833GZ Leusden

T. 0031-(0)33-2852064 M. 0031-(0)6-48861476

mozes@sportstradingleusden.com www.sportstradingleusden.com

Wij geven graag bij u op de vereniging voor ouders en keepers een presentie omtrent het gebruik van de keepershelm.

Heeft u interesse om het dragen van de keepershelm voor jonge keepers in te voeren? Vraag dan informatie aan via www.sportstradingleusden.com of 033-2852064. Contactpersonen: Sander Zaal en Mozes Hoppenbrouwer. Zij geven over het gebruik van de hoofdbeschermers graag een presentatie op de clubs voor ouders en spelers.

De kracht van Sport Het doel van de gemeente is om alle Amersfoorters sportief in beweging te krijgen. De buurtsportcoaches zijn er om inwoners en verenigingen in verbinding te brengen om zo de sportparticipatie in de stad te verhogen.

Speciale aandacht gaat uit naar mensen met een beperking.

Landelijk blijft de sportparticipatie onder deze doelgroep achter.

Buurtsportcoaches Sjamana Wijsmuller en Johanneke Kievit zetten zich speciaal in voor deze doelgroep.

Sporten is gezond en brengt meer dan een fit gevoel alleen. Sport en bewegen draagt ook positief bij aan de eigenwaarde van iemand. Het is daarnaast ook een middel om sociale contacten op te doen en om zo te participeren in de maatschappij. Zeker voor mensen met een beperking is het sporten en bewegen als ‘middel’ daarom van grote waarde. Iedereen kent wel een kind dat gedragsmatig op school buiten de boot valt, moeite heeft met sociale signalen of druk is en daardoor lastiger vriendjes maakt. ,,Een sportgroep biedt dan eigenlijk alles.

Het is dé betrouwbare plek waar hij of zij op speelse wijze leert om rekening te houden met teamgenoten en te begrijpen wat een ander voelt en bedoelt”, opent Sjamana. Haar collega Johanneke vult aan: ,,In mijn move2socialize groepen zie ik veel mensen met weinig sociale contacten. Voor hen is sport en bewegen slechts een middel om met anderen in contact te komen. Denk bijvoorbeeld aan iemand in de revalidatie. Ook dan kan sport een belangrijke rol spelen in het acceptatie- of zelfs rouwproces. Sport geeft je een doel om voor te gaan.”

Drempels Nu is het mooi als iemand door middel van sport meer kan participeren in de maatschappij. In de praktijk blijkt dat mensen met een beperking nog diverse drempels ervaren om uiteindelijk de stap te zetten. ,,Vaak is het sowieso voor veel mensen al spannend om voor de eerste keer naar een nieuwe groep te gaan”, weet Sjamana. „Een succeservaring is dan erg belangrijk. Negatieve ervaringen in het verleden verhogen namelijk de drempel. Een warm welkom speelt daarom een belangrijke rol. Vervoer blijkt ook vaak een probleem. Sommige mensen zijn afhankelijk van anderen omdat ze niet zelfstandig naar een activiteit kunnen komen. Ook speelt een rol dat sporters met een beperking vaak verder moeten reizen voor hun sportgroep.”

Mogelijkheden Ondanks de drempels zijn er meer mogelijkheden dan vaak gedacht wordt. Het platform www.unieksporten.nl maakt het sinds kort voor een grote groep mensen makkelijk om het regionale sportaanbod te vinden. Er zijn genoeg mensen die alleen informatie willen hebben en vervolgens zelf wat sporten willen uitproberen.

Wanneer mensen daar moeite mee hebben en graag individueel advies wensen, kunnen zij via het sportloket ook informatie krijgen. Buurtsportcoaches Sjamana en Johanneke zijn speciaal voor aangepast sporten de aanspreekpunten.

Grenzeloos Actief Het platform www.unieksporten.nl is onderdeel van ‘Grenzeloos actief’, een overheidsprogramma, gericht op regionale samenwerking op het gebied van aangepast sporten. Sjamana: ,,In Amersfoort hadden wij al voor januari 2018 buurtsportcoaches specifiek voor aangepast sporten. Maar dat was niet in de hele regio het geval. We kregen een vraag van iemand die wilde rolstoeldansen.

In Amersfoort is op dat gebied geen aanbod, dus moesten we over de gemeentegrenzen heen kijken. Maar daar hadden we eigenlijk geen uren voor.

Aan de aanbodkant kwamen we ook voorbeelden tegen. Er zijn in de regio Eemland bijvoorbeeld vijf verenigingen met g-voetbal. Het is mooi dat het aanbod er is, maar je wilt niet dat verenigingen elkaar in de weg gaan zitten.

Daarom is het fijn als iemand het overzicht houdt en ervoor zorgt dat er geen zesde G-voetbalgroep bij komt, maar streeft naar één specifieke doelgroep.

Denk aan autistenvoetbal.”

Sinds begin dit jaar is gewerkt aan een regionaal samenwerkingsverband in de regio Eemland (Amersfoort, Baarn, Bunschoten, Leusden, Soest en Woudenberg).

Ook is de stichting Passend Sport Midden-Nederland opgericht om evenementen met aangepaste sporten mogelijk te maken. ,,Voor dit jaar was het opstarten van het samenwerkingsverband en het in kaart brengen van de bestaande sportmogelijkheden het doel”, besluit Johanneke. „Komend jaar richten we ons op het bereiken van de mensen met een beperking en de behoefte die bij hen leeft.”

Links Johanneke, rechts Sjamana

SPORT IN AMERSFOORT VOOR IEDEREEN EEN TEAM VAN BUURTSPORTCOACHES VOERT IN OPDRACHT VAN DE GEMEENTE AMERSFOORT VERSCHILLENDE PROJECTEN UIT OM ER VOOR TE ZORGEN DAT SPORTEN VOOR IEDEREEN MOGELIJK IS. VOOR EEN AANTAL INWONERS IS SPORT NAMELIJK NIET VANZELFSPREKEND. FINANCIELE PROBLEMEN, EEN LICHAMELIJKE OF VERSTANDELIJKE BEPERKING OF EEN CHRONISCHE AANDOENING KAN BIJVOORBEELD HIER DE OORZAAK VAN ZIJN. WELKE MOGELIJKHEDEN ZIJN ER? SPORTVERENIGINGEN

TOPFIT EN SOCIAAL VITAAL

Steeds meer sportverenigingen hebben een aanbod speciaal voor sporters met een beperking. Zwemmen, gymnastiek, atletiek, voetbal, hockey en een groot aanbod bij de Gehandicapten Sportvereniging Amersfoort (GSVA). Het totale aanbod van Aangepast Sporten in de regio Amersfoort is te vinden op www.unieksporten.nl

Voor senioren is sporten niet alleen gezond, het is vooral gezellig om samen met een groep leeftijdsgenoten op je eigen niveau te sporten. Onder deskundige leiding sporten op deze manier wekelijks 40 groepen in de zaal, en ook nog eens 20 groepen in verschillende zwembaden.

CLUBEXTRA

ZWEMMEN MET EEN BEPERKING

In Amersfoort zijn er beweeggroepen speciaal voor kinderen met een motorische achterstand en/of autisme.

Wekelijks sporten 10 kleine groepjes onder leiding van een Motorisch Remedial Teacher. Het doel is vooral om plezier in bewegen te beleven, maar uiteindelijk moeten de kinderen een plekje vinden bij een sportvereniging.

Leren zwemmen is belangrijk in Nederland, want overal is water. Ook voor kinderen met een beperking is het belangrijk én leuk om goed te leren zwemmen. Deze speciale lessen zijn in een kleiner groepsverband; de ouder/verzorger gaat mee het water in ter ondersteuning.

SPORTBUURTCLUB EN ANDERE WIJKSPORTACTIVITEITEN

JEUGDFONDS SPORT & CULTUUR

Wekelijks zijn er in Amersfoort zo’n 40 sportactiviteiten voor jeugd en jongeren. Kennismaken met verschillende sporten in je eigen wijk, voor weinig geld. Vaak worden deze activiteiten in samenwerking met sportverenigingen georganiseerd. In samenwerking met de wijkteams en sociale partners worden ook activiteiten voor volwassenen georganiseerd.

Voor kinderen uit gezinnen met financiële problemen is er in Amersfoort het Jeugdfonds Sport & Cultuur. Dit fonds betaalt de contributie rechtstreeks aan de sportverenigingen of cultuuraanbieders.

Kijk op www.jeugdfondssportencultuur.nl voor de voorwaarden.

Meer informatie over alle sportmogelijkheden kunt u vinden op www.buurtsportcoach.nl Mail: buurtsportcoach@sro.nl

NL Footgolf Champion 2012 UK Footgolf Champion 2013 BE Footgolf Champion 2014 Mijn naam is Simon Wetzel, een enthousiaste topfootgolfer uit Nederland. Ik ben woonachtig in Amersfoort en speel bij Footgolf Society Club (FSC). In 2012 werd ik verliefd op het spelletje door tijdens mijn allereerste toernooi ooit Nederlands kampioen te worden. Sindsdien ben ik eigenlijk niet meer weggeweest uit de top en ik kan ondertussen wel bescheiden zeggen dat ik een bekende footgolfer in de wereld ben. Argentijnen hebben mij de bijnaam “El Torero” gegeven door de aparte manier van putten. Ook “Smiley Guy” wordt veel gebruikt doordat ik eigenlijk altijd lach.

Ik geef ook clinics en organiseer leuke uitjes voor je team, bedrijf of familie.

Doe ook mee met de snelst groeiende sport ter wereld!

Voor meer informatie mail naar: simonwetzel@live.nl

You Sure Verzekeringen, DAN (Dutch Administration Network) en Anna’s Financial Management wensen alle lezers van de sportkrant Kei In Sport fijne feestdagen en vooral sportief een uitstekend nieuwjaar.

Vanuit ons kantoor aan de Stadsring 93 staan wij met ons professionele team ook in 2019 weer klaar voor u.

Websites zijn: • www.dutchadministrationnetwork.nl • www.danffa.nl (deze is in de maak) • www.annasfm.nl • www.yousure.nl

De demarrage van een wielertalent Als junior was Martin Mijnten geen groot talent. De wielrenner uit Hoevelaken bleef al zijn vrije tijd in zijn hobby steken. Geholpen door een flinke groeispurt na zijn achttiende kreeg ook zijn carrière een boost. ,„Ik word elk jaar een stukje beter.”

Tekst: Peter Pos

,,Wielrennen is voor mij meer dan een hobby”, vertelt Martin Mijnten jr., terwijl hij een broodje eet, net na een training van drie uurtjes. „Veel meer zelfs. Elke dag ben ik er mee bezig. Het is niet zo dat als ik geen zin heb dat ik een dag kan overslaan met trainen. Oké, met slecht weer train ik wel eens wat korter en wanneer ik op school een toetsweek heb, dan gaat dat voor. Anders is het altijd eerst trainen en daarna tijd voor andere zaken.”

Naast zijn HBO-opleiding sportmarketing en werken in de zaak van zijn vader leeft en traint Mijnten als een full prof. Alleen is hij dat laatste nog niet. ,,Ik denk dat ik zo’n 20 uur per week train. Op de weg rijd ik voor SmartDry/Eemland. De sponsor van die ploeg woont in Spanje. Via hem kon ik daar begin dit jaar drie maanden volledig meetrainen. Dat was heel leerzaam voor me. Op school had ik toen een tussenjaar dus kon dat mooi.”

Zware koersen „Het leven, het weer en het fietsen in Spanje was super”, vervolgt de 21-jarige met glinsterende ogen. ,„We zaten onder de rook van Barcelona. Als we wilden klimmen, zaten we in een uurtje in de bergen. Het had effect. Kijk, op de weg moest ik een paar jaar geleden nog vaak lossen in zware koersen. Nu kan ik goed meedoen en voorin rijden, doordat ik ouder en sterker ben geworden.”

Het veldrijden is voor de geboren Hoevelaker nog altijd het belangrijkste. „Van eind september tot half februari ben ik aan het crossen. Dat ligt me nog altijd het beste.

Al merk ik dat wanneer je in de zomer een goed programma op de weg draait, je daar weer profijt van hebt bij het veldrijden. Ik heb dat ook nodig om mezelf te prikkelen.” Dit seizoen mag hij voor het laatst met de beloften meedoen. „In het jaar dat je 23 wordt, moet je naar de elite overstappen. Op zich verandert er niet zo veel.

Wij rijden nu al met de profs mee. Het gat met toppers als Mathieu van der Poel en Wout van Aert is nog heel groot. Maar dat zijn de allerbeste veldrijders van de

wereld. Op een uur verlies ik nu zo’n zes minuten op ze, dat is tien procent.”

Dat gat wil Mijnten jr. de komende jaren verkleinen.

Ondertussen is zijn vader, Martin Mijnten sr., aangeschoven. „Martin maakt nog steeds stappen en die zijn groter dan die van de meeste anderen”, beweert de eigenaar van Mijnten Schaats- en Skeelersport in Achterveld. „Waar het toe leidt en of er ooit een profcontract in zit, is lastig te zeggen. Hij heeft, denk ik, nog twee jaar nodig. Tegen die tijd is Martin 23 jaar.”

NK Het sportvirus kreeg junior van senior. ,„Als kind schaatste ik heel veel”, vertelt junior. „Op mijn dertiende begon ik in de zomer met fietsen om in conditie te blijven.’’ Senior: ,„Ik vind zo’n klein mannetje op een racefiets maar gevaarlijk, dus zei ik dat hij eerst maar moest gaan crossen, dan leer je de behendigheid.” Nu schaatst junior alleen af en toe nog in de winter en gaat hij helemaal voor het wielrennen. „Schaatsen betekent voor mij krachttraining”, zegt junior. „Alles staat in het teken van beter worden.

Pas de laatste jaren pak ik het serieus aan. Daarvoor trainde ik een keer of drie per week, dat werd steeds meer. Dat heb ik langzaam opgebouwd. Ik ben ook nooit overtraind geweest. Op 13 januari is het NK. Mijn doel is daar te kijken of ik weer dichterbij de toppers kan komen.”

Column Jaap Hengeveld

‘Ik eet mijn snor op als diezelfde ambities niet gewoon weer terugkomen’ Wie herinnert zich nog de sportnota Amersfoort F!t? Een van de vele beleidsdocumenten die traditiegetrouw wordt geüpdatet als na vier jaar een nieuw stadsbestuur het roer overneemt. Om de volgende versie van de nota van enige onderbouwing te voorzien, is onder meer een inwonersenquête uitgerold en wordt altijd een raadpleging georganiseerd met een aantal Amersfoortse ‘experts’ op het gebied van sport. Tijdens het schrijven van deze column, sinterklaasavond, hoorde ik dat de experts volgende week in Amerena bij elkaar komen.

Vandaar dat ik nog eens door die sportnota ben gaan bladeren. In het 41 pagina’s dikke Amersfoort F!t wordt het woord ‘ambitie’ liefst 35 keer gebezigd.

Vanaf de jaren dat gemeenten ‘van binnen naar buiten’ gingen opereren - dat wil zeggen, ze gingen de straat op en vroegen aan inwoners wat ze moesten doen om tot een leefbare stad te komen - werd het woord ambitie te pas en te onpas over nota’s uitgestrooid. Ambitie omdat de gemeente slechts ‘faciliteert’.

En dit faciliteren wordt begeleid door ‘beleidsregisseurs’.

In de sportnota Amersfoort F!t van 2013, hebben de bijeenkomsten met de ‘experts’ destijds vier belangrijke - ja daar komen ze weer- ‘ambities’ opgeleverd. De eerste luidde: een openbare ruimte die beweegvriendelijk is en uitnodigt tot sport. De andere waren achtereenvolgens: 2. waar iedereen snel en makkelijk toegang heeft tot multifunctionele voorzieningen, 3. waar sprake is van een passende relatie tussen breedtesport en topsport en ten slotte 4. sterke sportverenigingen bereiken jongeren en ouderen die (nog) niet sporten.

Ik eet mijn snor op als deze vier niet gewoon terugkomen in de nieuwe

STRATEGIE • ONTWERP • OPMAAK

sportnota. Zou dit niet het geval zijn, dan zou dit immers betekenen dat het allemaal is gerealiseerd en dat er nieuwe ‘ambities’ geformuleerd kunnen worden.

Maar even ter zake. Wat de financiën betreft, wordt het grootste gedeelte van de sportbegroting vooralsnog verspijkerd aan onderhoud van gemeentelijke sportvoorzieningen. Met de oplevering van Amerena zal dit zeker niet minder worden. Blijft over een klein deel’, bestemd voor subsidies, ongeveer zes ton.

En tot slot is jaarlijks een paar duizend euries bestemd voor de Amersfoortse Sportfederatie ASF die - statutair opererend als vereniging - op het bestuurlijke schaakbord moet functioneren als onafhankelijke vertegenwoordiger van de Amersfoortse sportclubs.

Volgens het coalitieakkoord dat afgelopen zomer is gesloten, gaat er vanaf nu jaarlijks 1 miljoen euro extra naar sport. Op de sportbegroting van onze Keistad is dat een verhoging van 15%. Substantieel toch, zou je zeggen? Ware het niet dat Amersfoort - vijftiende stad van Nederland qua inwonersaantal - hiermee nog steeds een sportbegroting heeft die bijna 35% lager ligt dan het gemiddelde van de andere 100.000+ gemeenten. Maar geld is niet alles. Het gaat in Amersfoort vooral om uitvoering van - daar is ie weer- ‘ambities’. Des te minder uitvoering, des te minder de noodzaak wordt gevoeld om de sportbegroting naar nominaal niveau op te vijzelen. Sportclubs, sportieve stichtingen en inwoners van Amersfoort; kom op met je plannen!

27 JAN

10 FEB

23 FEB

08 MAA

31 MAA

14 APR

24 APR

28 APR

BESTEL NU JOUW HALVE SEIZOENKAART

FC UTRECHT VANUIT HET HART

06 53 73 61 22 • erik.jagt@i4us.nl • www.i4us.nl

181204 Advertentie Kei in sport 100mmx140mmv2.indd 1

05/12/2018 11:38:54

Op naar de ‘10’

Sportploeg van 2018 waren de softbalmannen van Quick die dit jaar de Europa Cup II wonnen.

Amersfoort heeft niet alleen een bloeiend sportleven in een groeiende stad. De stad toont ook volop belangstelling voor het Sportgala. De alweer negende hoogmis voor de sport leverde dit jaar in het Flint Theater een recordaantal bezoekers op (650). Een avond die georganiseerd was door de gemeente Amersfoort, SRO en de Amersfoortse Sportfederatie en waarin de topén breedtesport van de stad zich presenteerde, plus de beste sportfotograaf.

Jony Heerink werd verkozen tot Sportvrouw van het Jaar.

De beste sportfoto van Amersfoort in 2018.

Winnares Ria Rietveld met haar gewonnen prijzen (foto: Robert Claus).

Pronto was prominent aanwezig op de stand van Kei In Sport.

In een heerlijke ambiance en voor een volle zaal vonden de uitreikingen plaats van de prijzen voor de Sportman, Sportvrouw, Sporttalent, Sportploeg, SportSpecial en Sportvereniging van het jaar. Net als voorgaande jaren was stadgenoot en Studio Sport-presentator Jeroen Stomphorst de opperstalmeester die de anderhalf uur durende sportshow verbaal aan elkaar knoopte.

Het Sportgala van 2018 verwelkomde één nieuwe winnaar op het podium. Jony Heerink werd verkozen tot Sportvrouw van het Jaar. Het werd tijd. De voorgaande jaren was de triatlete al twee keer genomineerd geweest. Bij de verkiezing van Sportman en Sporttalent van het Jaar wonnen Jesper Smink, respectievelijk Sven Jansons. De judoka en meerkampatleet hadden in 2017 ook al gezegevierd.

Sportploeg van 2018 waren de softbalmannen van Quick, ook winnaar in 2016.

Daarnaast werd de Club van het Jaar in de bloemetjes gezet: tennisvereniging ´t Stort. In de categorie ‘special’ werd dansgroep Unbreakable gelauwerd.

Beste Sportfoto Bovendien kreeg ook de verkiezing Beste Sportfoto van Amersfoort een plaats in het programmaboek. In totaal werden er 47 foto’s ingezonden voor de eerste verkiezing van de Beste Sportfoto van Amersfoort. De foto’s werden eind

Jesper Smink is de nieuwe Sportman van het Jaar.

Hij kon niet aanwezig zijn op het Sportgala. De judoka was op het moment van het gala op de terugweg van een toernooi in het Japanse Osaka.

november tijdens het negende Sportgala in vogelvlucht op het grote theaterscherm vertoond. Alles wat sport mooi maakt, kwam dan ook voorbij. Ultieme vreugde vanwege een kampioenschap, opperste concentratie bij de start van een atletiekwedstrijd, krachtsexplosies in het water of een kleinkind dat tegen een bal trapt. De vakjury die de foto’s bestudeerde, bestaande uit Gerard de Jong, Arjan Klaver en Erik Jagt, was tevreden over de veelzijdigheid en kwaliteit van de inzendingen. Het werk van vier inzenders werd, voorafgaand aan het Sportgala, genomineerd. Odile Verzantvoort, Ries de Beer, Ria Rietveld en Tamara Boneschansker waren de genomineerden. Juryvoorzitter Arjan Klaver maakte samen met presentator Jeroen Stomphorst de winnaar bekend: Ria Rietveld. Zij werd beloond voor haar mooie compositie die zij tijdens een kanopolowedstrijd van haar club KV Keistad op de Eem vastlegde.

Druk Rietveld kreeg een fraaie bokaal (met inscriptie) die beschikbaar was gesteld door Dennis van Bemmel van VB Sportprijzen. Naast de bokaal ontving zij vier andere prijzen. De inwoonster van Vianen mag een half jaar lang gratis op een scooter van Pronto rijden, een diner voor twee personen bij Lazy Louis nuttigen en een lunch voor vier personen bij Spar City Amersfoort ophalen. Verder kreeg zij een grote lijst van Gerard de Jong met daarin haar winnende foto. Ries de Beer legde een zwemmer tijdens de Keistad Triathlon vast. Odile Verzantvoort die zelf het gala niet kon bijwonen, maakte een foto van atlete Femke Bol. Tamara Boneschansker had het oog van haar camera gericht op een atleet tijdens een hindernisloop. Alle drie ontvingen van het jurylid ook een lijst met hun ingezonden foto en kregen daarnaast ook een bon voor een lunch voor vier personen van Spar City Amersfoort.

Het negende gala werd feestelijk afgesloten in de foyer van het theater met bubbels en muziek. Opmerkelijk was dat de kraam van Kei In Sport die in de foyer een prominente plek had, druk werd bezocht. Sport leeft, evenals de belangstelling voor de sportkrant Kei In Sport. De sportfotowedstrijd maakte veel tongen los. Volgend jaar staat de verkiezing waarschijnlijk weer in het programmaboekje. Kei In Sport nodigt dus ieder weer uit om deel te nemen. Pak je camera, zoek een plaatsje bij een sportevenement en klikken maar… Wie weet sta jij volgend jaar op het podium van het Sportgala 2019. Op naar de tien.

Christopher Mamengi De Amersfoortse trots van FC Utrecht De inspiratie om alles te geven, put Christopher Mamengi uit de moedige stap van zijn ouders om destijds van Angola naar Nederland te reizen. ,,Ik heb veel respect voor hun lef”, aldus de 17-jarige voetballer van FC Utrecht. „Dat geeft mij extra kracht.”

Tekst: Robert Claus Zo’n 20 jaar geleden streek de familie Mamengi in Amersfoort neer. Eerst in de wijk Liendert en later in Randenbroek. De stad werd hun vaste stek. Er kon een mooie toekomst in Amersfoort worden opgebouwd. Het familiegeluk werd compleet door de komst van drie kinderen. „Ik heb een jongere zus en broertje”, vertelt de verdediger. „Onze ouders hebben ons altijd geleerd om je van je beste kant te laten zien. Daar heb ik als voetballer nog steeds veel aan.”

Mamengi wilde altijd voetballen. Na veel op straat tegen een bal te hebben geschopt, werd hij jeugdlid bij CJVV. Hij viel met zijn acties direct op. ,,Ik wilde toen al profvoetballer worden,” glundert de talentvolle speler. ,,Die wens werd sterker, nadat ik met mijn vader voor de eerste keer in Stadion Galgenwaard op de tribune zat. Ooit wilde ik daar als prof op het grasmat staan, in het shirt van FC Utrecht.” Zijn jongensdroom kwam uit.

Verdediging Na een aantal jaren in de jeugdopleiding van FC Utrecht toont Christopher zijn kwaliteiten nu in de verdediging van Jong FC Utrecht. Daardoor voetbalt hij regelmatig op het groene laken van de Galgenwaard, waarmee al een deel van zijn jongensdroom al is uitgekomen. Jong FC Utrecht is, na de hoofdmacht van de FC, het hoogst spelende team in de provincie Utrecht. In de Keuken Kampioen

Exclusief: win tickets voor FC Utrecht – PSV Op zondag 10 februari speelt FC Utrecht tegen landskampioen PSV. Jij kan daar bij zijn! FC Utrecht en dé sportkrant van Amersfoort, Kei In Sport, geven twee tickets weg voor deze kraker in Stadion Galgenwaard. Herken jij de twee spelers in de advertentie elders in de krant? (www.fcutrecht.nl/prijsvraag)

Halve seizoenkaart: jouw plekkie Vanaf nu verkrijgbaar: de halve seizoenkaart van FC Utrecht. Hiermee verzeker je jezelf van je eigen plekkie bij de acht thuiswedstrijden die FC Utrecht speelt na de winterstop. En ben je dus onder meer van de partij bij de krakers tegen Feyenoord en PSV. De halve seizoenkaart biedt naast prijsvoordeel ook gemak. Ga maar na: als je zo’n pasje op zak hebt, hoef je geen losse kaartjes meer te kopen voor wedstrijden. Die wachtrij bij de kassa? Jij slaat ‘m over!

Onzekerheid over waar je zit? Niets daarvan: je hebt altijd je eigen, vaste stekkie.

Bestel nu jouw halve seizoenkaart via www.fcutrecht.nl/halveseizoenkaart.

Divisie speelt de Amersfoorter topwedstrijden tegen onder andere Sparta, FC Twente en Go Ahead Eagles. Maar zijn droom is nog niet helemaal gerealiseerd.

Hij wacht geduldig op zijn kans om aan het grote werk te kunnen beginnen.

Manengi traint al met de hoofdmacht mee. Sterker, zijn naam stond al drie keer op het wedstrijdformulier van de eredivisionist, in De Kuip tegen Feyenoord en thuis tegen De Graafschap en Vitesse.

Natuurlijk droomt de Amersfoorter van zijn debuut in de hoofdmacht van FC Utrecht. Stiekem droomt hij ook al verder. Over voetballen in Engeland. Maar hij is realistisch. Mamengi weet dat hij nog veel moet leren. Zeker als het gaat om het kiezen van de juiste veldpositie, het doordekken en het koppen. „Op de training kijk ik daarom veel naar Willem Janssen, Timo Letschert en Emil Bergström.”

Trots Het karakter van de jonge profvoetballer wordt gekenmerkt door zijn doorzettingsvermogen. Een eigenschap die hij van zijn ouders heeft meegekregen. ,,Ik ben bereid om voor een overwinning alles te geven. Dat heeft me bij FC Utrecht gebracht. Mijn ouders zijn echt trots, evenals mijn vrienden en Maarten Storm, mijn jeugdtrainer bij CJVV.” Hij pakt zijn telefoon en leest vervolgens een bericht van Storm voor. ,,Hey Chris, Maarten hier, je oude trainer. Volg je zo goed mogelijk. Laat je graag weten dat ik trots op je ben. Wat een doorzettingsvermogen! Mooi om jouw ontwikkeling te zien. Goed bezig, man. Zodra het lukt, sta ik een keer langs de lijn. Zeker weten. Heerenveen is nog steeds mijn club, maar door jou heb ik FC Utrecht wel een beetje in mijn hart gesloten.

Hou vol jongen. Groet, Maarten.”

De jeugd heeft de toekomst.

Opperste concentratie en actie tijdens het schooldamtoernooi.

Rijke historie dammen in Keistad

Cees Strooper (Amersfoorts Dam Genootschap) licht tipje ‘damsluier’ op.

In Amersfoort wordt al bijna 100 jaar in verenigingsverband gedamd.

Het Amersfoorts Dam genootschap (ADG) zag in 1955 het levenslicht, nadat de club met een andere damvereniging was gefuseerd. In 2005 werd het 50-jarig bestaan van ADG groots gevierd. Tot op de dag van vandaag wordt er recreatief- en prestatief in wijkcentrum Het Klokhuis aan de Weberstraat 2 gedamd. Iedere dinsdagavond is de onderlinge competitie die steevast wordt afgesloten met een gezellig drankje. Want ook het sociale aspect staat hoog in het vaandel van de lokale club geschreven. Daarnaast wordt van september tot maart op elf zaterdagen de nationale clubcompetitie voor tientallen in verschillende klassen afgewerkt.

Tekst: Carole Kuis Foto’s: Cees Strooper.

,,In oktober organiseerden we het 38e Open Damkampioenschap van Amersfoort, waarbij ook de huidige Russische wereldkampioen Alexander Schwarzman aanwezig was”, vertelt voorzitter/ speler Cees Strooper (58). ,,We spelen volgens het Zwitserse systeem, waarbij teams qua sterkte aan elkaar gekoppeld worden. Juist door het koppelen van zwakkere en sterke tegenstanders aan elkaar behoud je de lol in het spel Daarnaast heeft onze vereniging een recreatieve en sociale functie. Ook mensen met een licht verstandelijke beperking spelen met veel plezier en passie bij ons.”

Dammen al vroeg in de genen De geboren Fries begon al op 12-jarige leeftijd met dammen, nadat hij de partij Ton Sijbrands - Andries Andreiko zag en besmet raakte met het damvirus.

Strooper had er aanleg voor. Hij leerde zichzelf dammen en speelde tijdens zijn studie in Nijmegen al snel in de hoogste klasse tegen grootmeesters. Na zijn verhuizing naar Amersfoort werd hij in 1989 lid van ADG. Door zijn strategisch inzicht was Strooper voor iedere tegenstander een zware kluif.

Tips en tricks ,,Mijn strategie was erop gericht de tegenstander al bij het begin van de partij goed in te schatten. Daartoe bestudeerde ik ook de database om de favoriete openingen en sterke en zwakke kanten van mijn opponent in kaart te brengen.

Belangrijk is om snel een dam te krijgen, waarbij de eigen defensie op orde moet blijven. Al snel had ik in de gaten dat het voordelig kan zijn om de tegenpartij te laten komen en vervolgens vast te laten lopen, waarbij een sterke centrale middenpositie essentieel is. Het ligt er een beetje aan tegen wie je speelt, maar dat is ook de uitdaging en wat mij zo boeit in het spel. De match begint altijd gezellig, maar na een uurtje spelen wordt het serieus. Dan zetten we allemaal een pokerface op. Er zitten zoveel facetten aan het damspel en dat blijft fascinerend.

Na afloop evalueren we een partij altijd. We spelen zetten na en geven commentaar op elkaar.”

Vergrijzing Ook ADG heeft te maken met vergrijzing en timmert hard aan de weg om de jeugd voor de damsport te interesseren. Strooper: ,,We doen al voor de 37e keer mee met het schooldamtoernooi voor de bovenbouw van de basisscholen.

Middels ‘Kies je Sport’ kunnen de kinderen met onze denksport kennismaken.

We willen onze jeugdafdeling weer nieuw leven inblazen en het dammen op de kaart zetten. We leven in een snelle tijd, waarin met name jonge kinderen snel afgeleid zijn. Dammen kan de concentratie op een positieve manier bevorderen.

Ik geef zelf ook trainingen en organiseer onderlinge competities. Daarvoor zoeken we ook zeker de publiciteit. We willen de kinderen graag bij onze vereniging betrekken en vasthouden. En daar is naar mijn mening ook zeker behoefte aan.

Het ene kind is meer gericht op het lichamelijk bezig zijn, terwijl de ander juist meer met zijn of haar hoofd bezig wil zijn. Belangstellenden zijn bij ons altijd welkom om op een dinsdagavond in het Klokhuis te komen spelen. We zijn een laagdrempelige vereniging dus kom van 20.00 tot 23.30 uur en proef de sfeer.”

Voor meer informatie: www.amersfoortsdamgenootschap.nl

Jelte Bakker zegde zes jaar geleden zijn baan op als buurtsportcoach in Amersfoort om zijn droom na te jagen. Hij richtte Sportivate op, omdat hij vond dat bewegen niet de juiste plek heeft in de maatschappij. Bakker begon klein, maar al snel sloeg het concept aan. De beweging heeft ondertussen 37 werknemers.

Tekst: Stan Bos

Sport, beweeg en ontwikkel met plezier. Het is de kernboodschap van Sportivate, de Amersfoortse beweging die is opgericht door Jelte Bakker. Een beweging dus en geen bedrijf, zoals de eigenaar dat tijdens het gesprek enthousiast vertelt. ,,Ik ben met Sportivate begonnen, omdat ik vind dat bewegen niet de juiste plek heeft in de maatschappij.” In 2012 nam Bakker ontslag als buurtsportcoach in Amersfoort om, na een zoektocht van vier jaar, in 2016 te beginnen met een beweging die van toegevoegde waarde is in de samenleving. Na een

Invloed

op het pedagogische klimaat in Amersfoort paar workshops in Berlijn was het voor hem een kwestie van doen en vooral van niet te veel praten. Twee jaar later is zijn beweging uitgegroeid tot een organisatie van 37 werknemers. ,,Die noem ik geen werknemers, maar sportivators”, aldus Bakker. „Zij moeten mensen activeren, stimuleren en motiveren om in beweging



De Sport en Beweeg Pauze



Coaching



BSO



Kinderfeestjes



Eemland Business Games



Rots en Water



De Sportivate Club



Workshops / Clinics



Beweeg kampen

www.sportivate.nl

te komen.” DE Amersfoorter runt Sportivate met Yannick Cornelisz (,,chef schoolplein”), Rob Geertsma (,,chef BSO”) en zijn broer Anne Bakker (,,chef de mission die continu bewaakt of we ook doen wat we beloven”).

Jongste generatie Sportivate wil dat de jongste generatie van de bank komt. Bakker legt uit dat zijn beweging geen panklare oplossingen biedt. ,,Onze visie is dat het kind centraal staat. Dat maakt het een stuk makkelijker. Wij zijn opgeleid tot experts, maar dat laten we juist los. Wij geloven er namelijk heilig in dat kinderen een grote intrinsieke motivatie hebben om te spelen en bewegen. Zelfs de grootste professoren van de wereld zeggen dat kinderen worden geboren om te spelen.

Wij geloven niet dat kinderen altijd uit zichzelf achter de computer gaan zitten.

Dat komt vooral bij de ouders vandaan, omdat zij dat vaak praktisch vinden.

Dan hebben ze er even geen last van. Kinderen zitten tachtig procent van de dag op een stoel. Dat is toch van de zotte!” Sportivate bedacht daarom voor scholen de sport- en beweegpauze, een programma dat naar eigen inzicht kan worden ingevuld. ,,Daarbij zorgen we dat kinderen in de pauze actief met elkaar aan de slag gaan”, legt Bakker uit. „Het kind moet weer leren spelen, alleen is onze maatschappij daar niet op ingericht. Wij gaan best ver in ons programma.

Scholen moeten er ook in meedenken, maar dat betekent dat structuren wegvallen. Ondertussen zijn we wel op bijna zeventig schoolpleinen in de week actief. Dat heeft natuurlijk een enorme invloed op het pedagogische klimaat op scholen.” Ook op de buitenschoolse opvang is Sportivate actief. Veel sportivators zijn in de regio’s Amersfoort, Utrecht, Harderwijk en Leusden te vinden om ook daar het beweegklimaat flink te boosten met actieve spelprogramma’s. Ook hier speelt het kind een centrale en cruciale rol.

Eemland Business Games Bakker lanceerde met Sportivate recentelijk een nieuw programma: de Eemland Business Games. Daarbij nodigen ze Eemlandse bedrijven uit om in beweging te komen, in samenwerking met de Stichting Sport Amersfoort.

Er zijn ondertussen tien evenementen gepland op sportparken van verenigingen in Amersfoort en omgeving. Sportivate is, volgens Bakker, daarnaast actief in coaching van de vakleerkrachtenpoule, autistenvoetbal en het organiseren van beweegfeestjes op maat.

Ondanks de groeimogelijkheden wil hij met Sportivate niet te groot worden. ,,Als we het willen, kunnen we tussen de 100 en 150 mensen inzetten, maar dan kiezen we voor kwantiteit in plaats van kwaliteit. Dat willen we niet.

Tegen onze klanten zeggen wij ook altijd: als wij hier over vijf jaar nog aan het werk zijn, dan hebben wij iets niet goed gedaan.”

De ‘carrièresnok’ van Peter Schep Een luxeprobleem van jewelste doemde op voor Peter Schep. De Amersfoorter was met veel plezier bondscoach van de Nederlandse baanwielrenners, toen topploeg Education First uit het wegwielrennen bij hem aanklopte. Schep koos uiteindelijk voor het avontuur bij de Amerikaanse WorldTour-ploeg.

Verder heeft deze keuze vooral te maken met de ontwikkeling die ik als trainer heb doorgemaakt.

Ik ben ervan overtuigd dat de functie bij Education First mij op het lijf geschreven is.”

Tekst: Edward Doelman Nee, een ideale situatie is het eind november niet voor Peter Schep. De Amersfoorter benadrukt dat hij zijn werk bij wielerbond KNWU ‘sowieso netjes wil afsluiten’ en zijn contract loopt officieel op 31 december af. „Bovendien is het belangrijk dat we bij de wereldbekerwedstrijden met het oog op kwalificatie voor de Olympische Spelen van Tokio in 2020 goede resultaten behalen. Er vallen punten te verdienen”, benadrukt Schep. Tegelijkertijd wordt de basis van een wegwielerjaar in november en

Bovendien zijn er de moderne communicatiemiddelen, waar ik veel van gebruik maakt. Je probeert op die manier toch een en ander mee te krijgen, maar het is toch anders en op afstand.”

Uitdaging De overstap van Schep van de baan naar het wegwielrennen is voor een buitenstaander opmerkelijk.

Immers, Schep boekte zijn grootste successen in het velodrome. Zo nam hij vier keer deel aan de

‘Idealiter had ik deze stap ook pas na Tokio 2020 gezet’ december gelegd. In die periode maken de renners veel uren op de fiets en bepalen ze, in samenspraak met hun trainers en ploegleiders, in welke koersen ze in 2019 goed voor de dag willen komen. Als nieuwe ‘performance trainer’ bij Education First, de ploeg waar onder anderen Sep Vanmarcke, Rigoberto Uran en Sebastian Langeveld voor rijden, mist Schep bij zijn nieuwe werkgever dus in feite de start van het seizoen. „Het moment van overstappen van de ene naar de andere job is het moeilijke van deze overgang. Gelukkig is dat maar tijdelijk.”

Olympische Spelen en werd hij in 2006, als eerste Nederlander ooit in de geschiedenis, wereldkampioen op de puntenkoers. Verder staan tientallen zesdaagsen achter zijn naam, waarvan Schep er - met verschillende partners - zes won.

Wanneer dat afgezet wordt tegen zijn carrière op de weg, waar hij kleinere wedstrijden won, dan ligt de vraag waarom Schep toch voor een nieuwe uitdaging kiest, voor de hand. „Idealiter had ik deze stap ook pas na Tokio 2020 gezet, maar je weet niet of er zich dan nog een tweede kans voordoet.

Verbinding Bij de Amerikaanse wielerploeg wordt Schep performance manager. Als trainer gaat hij vijf tot zeven renners individueel begeleiden. Daarnaast wordt hij verantwoordelijk voor de onderlinge samenwerking in het technische hart van de ploeg. ,,Een wielerploeg bestaat uit zo’n 25 renners, voor elke renner wordt een individueel programma geschreven”, beschrijft Schep zijn nieuwe baan.

Daarnaast zijn er natuurlijk de wedstrijden, waar de ploegleiders de eindverantwoordelijkheid hebben.

Al die verschillende aspecten vragen afstemming en verbinding.” Dat werk vertoont de nodige overeenkomsten met zijn functie van bondscoach voor de duuronderdelen van de nationale baanselectie. Dat werd de 41-jarige Amersfoorter na de Olympische Spelen van Rio de Janeiro. Daarvoor was hij als talentcoach en assistent-bondscoach in dienst van de KNWU. „Als hoofdcoach kwam ik erachter dat ik meer een trainer ben. Ik krijg meer energie van het samenwerken met een individu en bekijken hoe we samen progressie kunnen boeken.” Als bondscoach was Schep de voorbije jaren ook een keuzeheer. „Het fenomeen people management, zoals dat heet, komt daar bij kijken. Logisch natuurlijk, maar ik merkte dat mij dat energie kostte. Eén op één

ecialist

ensp Uw vloer

Altijd de laagste prijs!

Ruim 600 m² showroom met alle soorten vloeren Vakkundig gelegd Professioneel kleur- en stylingadvies

Bekende merken zoals M-Flor, Quickstep, Therdex, Moduleo TFD en Balterio Grootste assortiment pvc vloeren van Midden Nederland Maak het geheel compleet met raamdecoratie. Wij zijn dealer van o.a. Multisol en Toppoint

Duurzame vloeren van de beste kwaliteit

Utrechtseweg 4 | 3927 AV Renswoude | T. +(31) 318 477 080 | www.vleugelvloeren.nl

‘Op de baan zijn we wat verder in souplesse, specifieke krachttrainingen en aerodynamica.’ geniet ik meer. Dat inhoudelijke verschil is wel één van de redenen dat ik voor deze nieuwe stap gekozen heb.”

Vertrouwen De overgang van Schep is op wielertechnisch vlak ook een interessante stap. De afgelopen jaren maakten grote namen al de overstap van de piste naar de weg. Geraint Thomas is daar het bekendste voorbeeld van. De winnaar van de Tour de France van 2018 werd opgeleid als pistier en maakte later met succes de overstap. „De basis van beide disciplines is keihard trainen en uren op de fiets

V B

maken”, weet Schep. „Maar op de baan zijn we wat verder in souplesse, specifieke krachttrainingen en aerodynamica. Naar die kennis is bijvoorbeeld vraag in het peloton. In het baanwielrennen zijn we bijvoorbeeld erg gefixeerd op het aantal omwentelingen per minuut, de kracht die je op de trappers uitoefent. Dergelijke inzichten zijn ook heel bruikbaar voor tijdritten.”

De afgelopen jaren deden diverse jonge wegwielrenners, zoals Fabio Jakobsen en Julius van den Berg, al een beroep op Schep. „Ik denk dat hun successen ook mee hebben gespeeld in het

Van Beekhoven Sportprijzen

feit dat ik nu deze stap maak. Van den Berg is met ingang van 2019 gecontracteerd door Education First. Daarnaast waren Sebastian Langeveld en Sep Vanmarcke, renners met wie ik ga samenwerken, enthousiast. Ik voel veel vertrouwen. Dat is een voordeel. Je weet hoe een wegwielrenner leeft, wat hij soms ervaart of juist niet.” Duidelijk is dat Schep zin heeft in zijn nieuwe werk. „Absoluut. Ondanks dat het niet leuk is om te stoppen als bondscoach, ben ik ervan overtuigd dat mijn kwaliteiten in mijn nieuwe functie beter tot z’n recht zullen komen.”

Ontvang Ontvang 10% 10% korting korting op op uw eerste bestelling.

Bij uw eerste bestelling. Bij het het laten laten zien zien van van deze deze advertentie advertentie (in te leveren bij een bestelling met een (in te leveren bij een bestelling met een minimale besteding van 65 euro.) minimale besteding van 65 euro.)

Uw sportprijzen specialist www.vbsportprijzen.com

It giet oan met ‘sproei/dweil ijs’ In 2009 werd de Amersfoortse IJsvereniging 90 jaar. Uitgerekend in dit jubileumjaar vroor het in ons land met elf schaatsdagen als resultaat. Liefst 20.000 schaatsende bezoekers bonden op de baan aan de Bisschopsweg de schaatsen eronder. In 2019 bestaat de club een eeuw. De aftrap is op 5 januari 2019 met de nieuwjaarsreceptie in het clubhuis van AIJV. Een jubileumjaar met hetzelfde geschenk? „Dan hebben we wel wat meer vrijwilligers nodig voordat we het verlossende ‘it giet oan’ kunnen zeggen.”

Deze oproep is van Fleur van den Berg. Zij is vrijwilligerscoördinator van de Amersfoortse IJsvereniging. Haar club loopt in de pas met de huidige trend in ons land als het gaat om de groei van het aantal leden. „De AIJV heeft ongeveer 400 schaatsende en inlineskatende leden”, bekent Van den Berg. „Dat zijn zowel recreanten als wedstrijdrijders, waaronder circa 45 voornamelijk jeugdige, veelbelovende wedstrijdrijders, onder wie Janna en Pieter Bolsuis, Timo Lamme, Max Douma, Stijn van de Bunt en Demi Huiden.” Maar net als een kwart van de Nederlandse sportverenigingen heeft de AIJV een vrijwilligersprobleem.

Aangezien ons land meer dan 24.000 sportclubs telt gaat het om vele duizenden mensen. Vorig jaar staken nog altijd 1,2 miljoen Nederlanders hun handen op een of andere manier voor een sportvereniging uit de mouwen, maar toch zijn veel clubs naarstig op zoek naar extra handen. „Dat is zorgelijk”, aldus Van den Berg terwijl buiten de temperatuur nog niet de indruk wekt dat er een strenge winter op komst is. Maar de mensheid is in staat om de natuur een handje te helpen.

Immers, de laatste keer dat de ijsbaan aan de Rubensstraat open was, is alweer vijf jaar geleden.”

Ondergeschoven kindje „We zijn met de ijsmeesters van de AIJV, Kees van Burgsteden, Adrie van Zanten, Rene Hofsmit, Bert Mulder en Co de Groot aan het onderzoeken of wij de winter vanaf december 2018 tot aan maart 2019 ‘sproei/dweil ijs’ kunnen maken”, vervolgt Van den Berg. „De ijsbaan in Doorn, vergelijkbaar met onze combibaan, heeft dit de afgelopen winters met succes uitgevoerd. Het maken van ‘sproei/ dweil ijs’ is echter een arbeidsintensief karwei. Bij de aankweek moet een aantal nachten doorgewerkt worden. Omdat vele handen het werk licht(er) maken, wil de AIJV een ‘poel’ maken met een dertigtal vrijwilligers. Enthousiastelingen bij wie het natuurijsvirus het bloed sneller doet stromen en de kou verdrijft. Maar ja, dat plan staat of valt met het mobiliseren van de vrijwilligers. En niet alleen wanneer er ijs ligt. Het zijn juist de klussen die continuïteit vergen zoals public relations en communicatie, webbeheer, sponsoring, trainers en de technische commissie. Het hele jaar door. De werkzaamheden worden al jaren door een vaste club mensen gedaan. Dat is zwaar. Want als het winterseizoen is afgelopen, begint het drukke maar oh zo gezellige skeelerseizoen weer. ‘In den beginne’ was het inlineskaten een ondergeschoven kindje, vergeleken bij het schaatsen. De sport heeft een inhaalslag gemaakt en is tegenwoordig gelijkwaardig aan het schaatsen.

Kortom, de energie en clubliefde die nodig is om een club te laten draaien, zouden we graag willen verdelen over veel en veel meer vrijwilligers. Dat mogen ook vrijwilligers zijn die geen lid zijn van de AIJV maar wel betrokken zijn bij de sport.

IJs en weder dienende hopen we straks op koek en zopie aan de Bisschopsweg.

Ben jij de vrijwilliger die ons wil ondersteunen? Stuur dan een e-mail met je aanbod en verwachtingen naar vrijwilligers@aijv.nl!

Winter, winter, WinterparadIJS Het is inmiddels al bijna traditie: WinterparadIJS Amersfoort op het Eemplein waar iedereen heel veel plezier beleeft . Hier kun je ook met een groepje ijshockeyen of - dit heb je altijd al wel eens willen doen – curling beoefenen. „Het leuke is dat het steeds meer een multicultureel evenement wordt”, aldus Floor Visser. Visser is producent van het WinterparadIJS dat voor het zesde achtereenvolgende jaar haar tent heeft opgezet op het Eemplein. „Vanaf de eerste editie zie ik steeds meer jeugdigen maar ook jongeren met verschillende culturele achtergronden die via het schoolschaatsen zo verslingerd zijn aan het schaatsen dat zij ‘s avonds zelfs hun ouders leren schaatsen”, aldus Visser. Ook bij haar borrelt de schaatspret weer op. Wat wil je met een moeder die vroeger de Amersfoortse interscholaire schaatswedstrijden won en een vader die actief is bij de plaatselijke ijsvereniging. „Daar komt bij dat we afspraken op maat maken voor bijvoorbeeld kansarme kinderen, mensen met een beperking en asielzoekerskinderen, zodat zij ook kunnen genieten van ijspret.

Maar goed, het schoolschaatsen staat overigens dit jaar nog nadrukkelijker op het onderwijsrooster. Ook op dat van het speciaal onderwijs. Op dit moment hebben we 98 basisschoolklassen die hier wekelijks worden onderwezen door

Tekst: Arjan Klaver

Tekst: Arjan Klaver

hun schaatsdocenten Mickey en Junior. Dit zijn twee studenten van het ROC die via deze lessen hun kerntaak vervullen. Dat doen ze met veel flair en inzet.”

KNSB „Bovendien krijgen we ondersteuning van de KNSB dankzij het project IJSTIJD! Via IJSTIJD! krijgen heel veel kinderen tot en met 12 jaar via het schoolschaatsen de kans om kennis te maken met schaatsen.”, zegt Visser. „De kinderen krijgen na het schoolschaatsen een polsbandje met unieke code om via het digitale platform op schaatsen.nl/ijstijd nog een keer te kunnen schaatsen. Door het creëren van een vervolgaanbod hebben verenigingen de zekerheid dat het aanbod door een grote groep schoolschaatsers gezien gaat worden. Het vervolgaanbod kan bestaan uit bijvoorbeeld een proefles of andere activiteit van de vereniging of schaatsschool. IJSTIJD! is een initiatief waarbij er landelijk promotie en publiciteit wordt gegenereerd. Aan de andere kant is ‘ons’ ijs ook weer een eldorado voor bedrijven en instellingen. Een avondje curling met collega’s is dit jaar een hit. Net als de ijshockeycompetitie op de maandagavond.

Een team van tachtig enthousiaste vrijwilligers staat ook dit jaar weer klaar om kaartjes te verkopen, schaatsen uit te geven en de bezoekers te voorzien van koek en zopie. We verwachten dit jaar 25.000 mensen op de gladde vloer.

Erg gezellig.” (www.winterparadijs-amersfoort.nl)

?

Welke twee spelers herken je in deze foto die zowel voor FC Utrecht als PSV zijn uitgekomen?

?

WWW.FCUTRECHT.NL/PRIJSVRAAG

181204 Advertentie Kei in sport 205mmx68mm.indd 8

?

IN WIN W IN WIN WIN W IN WIN WIN W IN WIN WIN W

?

PRIJSVRAAG

?

WIN 2 KAARTEN VOOR

BESTEL NU JOUW HALVE SEIZOENKAART

05/12/2018 11:39:56

Wij wensen u prettige kerstdagen en een gezond en sportief 2019

‘We willen de leukste en beste opleidingsclub van Amersfoort worden’ Een decennium lang groeide voetbalvereniging Hooglanderveen met Vathorst als nieuw achterland met 100 leden per jaar: van 450 naar 1450. De voormalige dorpsclub mag zich inmiddels tot de grotere voetbalbolwerken in de regio rekenen. De groeistuipen zijn weliswaar voorbij, maar de ambities blijven groot. Hooglanderveen mikt op uitbreiding van haar accommodatie en droomt van de eerste klasse.

Voorzitter Norbert van Hengstum en bestuurslid Frank van Zijll over de weg daarnaartoe. ‘Je komt bij ons spelen als je van voetbal houdt, voor het geld ga je maar ergens anders heen.’

Tekst: Thijs Tomassen Het enthousiasme in de stem van Norbert van Hengstum zwelt aan, als hij in de bestuurskamer de uitbreidingsplannen ontvouwt. Begeesterd geeft hij tekst en uitleg bij de eerste schetsen van een nieuwe vleugel van het Willem Tomassen Sportcomplex, met daarin hoogwaardige kleedruimtes, een praktijk voor fysiotherapie, een businesshome en ruimte voor maatschappelijke organisaties en doeleinden.

Veense nuchterheid? Nu even niet. Dromen mag, doelen stellen moet, vindt de voorzitter. „Het is tijd om het gebruik van ons complex te intensiveren. Ja, in het weekend en in de avonden is het heel druk, maar kom je hier op dinsdagmiddag om 2 uur, dan verbaas je je. Zo’n groot complex helemaal leeg.

Zonde. Daar is meer uit te halen. Sinds 1 oktober hebben we daarom een accommodatiemanager in

Voorzitter Norbert van Hengstum (l) en bestuurslid Frank van Zijll voor het clubhuis.

dienst.” Gesprekken met maatschappelijke organisaties, onderwijsinstellingen en fysiotherapeuten om samen te werken lopen al. „En vergeet niet dat we in 2020, als de uitbreiding gestalte moet krijgen, alweer 15 jaar ons huidige complex gebruiken’, vervolgt Van Hengstum. „Dan ben je toe aan een volgende stap.

We willen onze leden zo faciliteren dat ze ervaren: als je bij Hooglanderveen voetbalt, krijg je volledige ondersteuning. Ook daarom hopen we straks een nieuwe vleugel met diverse functies te krijgen. De schetsen zijn er, de gesprekken met de gemeente lopen. Of het lukt is de vraag, maar de ambities zijn er zeker.”

‘Dromen mag, doelen stellen moet’ Collectief Het past allemaal in het ‘spoor’ dat de club recent gekozen heeft voor de komende jaren: collectief belonen en de club in de breedte sterker maken. „We stonden op een tweesprong. We zijn inmiddels gewend aan onze omvang, hebben onze zaken dermate op orde dat we de aantallen aankunnen.

De kwantitatieve groei is opgevangen. En dus is het tijd voor de volgende stap: kwalitatieve groei. De vraag luidde: hoe gaan we dat doen? Investeren in de selectie, spelers individueel betalen? Gaan we echt voor de top, richting de hoofdklasse? Dat was spoor 1. Of gaan we investeren in het collectief, in de breedte, in faciliteiten, in onze accommodatie en op die manier binnen vijf jaar de stap maken naar een

stabiele eersteklasser?” Een werkgroep met daarin een dwarsdoorsnede van leden van Hooglanderveen koos uiteindelijk, na meerdere inspiratiesessies met de KNVB, voor het tweede spoor. Van Hengstum: „We willen best hoofdklasser worden, maar niet ten koste van alles. Het moet wel Hooglanderveen blijven. Je komt bij ons spelen als je van voetbal houdt, voor het geld ga je maar ergens anders heen. Op deze manier creëren we ook geen grotere afstand tussen onze jeugd en ons eerste elftal. We bieden onze eigen spelers perspectief om uiteindelijk in de selectie te voetballen. We houden het in balans. De selectie, niet-selectie, jeugd: het is een geheel. Dat werpt nu al zijn vruchten af. Vijf spelers die in de zomer zijn doorgestroomd vanuit de jeugd spelen, nu in de selectie of schurken ertegenaan. Daar zijn we trots op.”

Goudmijn Door de weg die Hooglanderveen is ingeslagen, is een kwalitatief hoogwaardige opleiding essentieel.

Van Zijll: „Al direct na de verhuizing naar ons huidige complex in 2005 zijn we gestart met gediplomeerde trainers bij alle selectieteams. Daar blijven we aan werken. De eerste stap daarbij is alle selectieteams naar de hoofdklasse en daar waar kan naar divisie-niveau. O19-1 speelt inmiddels op dat niveau.

We doen het gestaag, maar wel met visie. Overigens hebben we op dit gebied ook aandacht voor de niet-selectieteams. Leiders en trainers haal je niet zomaar ergens vandaan. Vaak moet een ouder opstaan om het in te vullen. We hebben het over kwalitatieve groei, over spoor 2, dan vind ik ook dat we mensen die voor het eerst trainer of leider worden, daarbij moeten begeleiden.” In het beleid dat Hooglanderveen volgt is de jeugd haar ‘goudmijn’. Hoe wil de club zijn talenten behouden? Van Zijll: „We willen de leukste en beste opleidingsclub van Amersfoort worden. Het moet leuk zijn om bij Hooglanderveen te voetballen. Dat begint al bij de allerkleinsten, die in de World League spelen. Laat ons het maar Lees verder op de volgende pagina >>>

faciliteren. Alles staat klaar als de spelertjes op de club komen. Ze krijgen dezelfde presentatiepakken, dezelfde tenues. Ik verwonderde me daarover toen ik hier voor het eerst kwam met mijn zoon. Ik dacht meteen: dit is de club waarvan we lid willen worden.

Ook scouten we bij niet-selectieteams om te kijken of we geen talent over het hoofd zien en om de ontwikkeling in de gaten te houden. We denken er zelfs over om huiswerkbegeleiding aan te bieden op de club.” Van Hengstum: „Uiteindelijk gaan de exceptionele talenten toch wel naar BVO’s. En dat moet je ook stimuleren. Clubicoon Kees Steenbeek zei dat mooi: de negentjes gaan weg, maar als je het voor elkaar krijgt de zeventjes en achtjes te behouden, dan ga je als club kwalitatief groeien. En met een beetje geluk, kiest dan zelfs een negen ervoor om te blijven.”

‘In het beleid dat Hooglanderveen volgt is de jeugd haar ‘goudmijn’’ Binden en verbinden De inkt van het nieuwe beleidsplan van Hooglanderveen is nog vers. Hét vergezicht dat daarin is opgenomen: in 2023 moet de hoofdmacht een stabiele eersteklasser zijn. Momenteel komt de ploeg van de nieuwe trainer Roberto Klomp voor het derde jaar op rij uit in de tweede klasse. Tweemaal eindigden de ‘Veners’ als vijfde; dit seizoen nemen ze vooralsnog een plek in de grijze middenmoot in. „We geloven erin dat we met binding heel ver kunnen komen”, zegt Van Hengstum. „En dan doel ik niet alleen op de selectie, maar op alle geledingen binnen onze club.’ Binding was ooit heel normaal bij Hooglanderveen. De club dreef op de betrokkenheid en bereidwilligheid van dorpsbewoners. Voor een deel geldt dat nog steeds, maar door de groei van de vereniging zijn veel meer vrijwilligers nodig.” Van Hengstum en consorten voerden daarom bij aanvang van het seizoen 2017-2018 een puntensysteem in: elk spelend en reservelid besteedt jaarlijks minstens tien uur aan vrijwilligerswerk voor de club. Zo niet, dan int de vereniging tachtig euro extra contributie. „We zouden liever zien dat vrijwilligers zich spontaan aanmelden, maar ondanks meerdere pogingen daartoe, lukt het gewoonweg niet om al het clubwerk gedaan te krijgen”, zegt Van Hengstum. Hij noemt het puntensysteem nu al een succes, dat volgens hem navolging gaat krijgen. Zeker tien verenigingen hebben bij de voorzitter aangeklopt voor informatie.

In januari houdt Hooglanderveen een bijeenkomst voor belangstellende collega-verenigingen.

‘Hooglanderveen is en blijft een ver-één-iging.’

Van Hengstum: „Door het puntensysteem zien wij veel nieuwe mensen clubwerkzaamheden verrichten. En nee, niet met de pest in hun lijf. Ze vinden het over het algemeen leuk. Ze ontmoeten nieuwe mensen, leren de club kennen. Het openbaart zich: wat wordt er toch veel gedaan om dat balletje te laten rollen. Dat zag ik ook pas toen ik in het bestuur kwam. Je vond het maar normaal dat het gras gemaaid was, dat de lijnen getrokken waren en dat er een scheids was. Sterker nog, als het niet geregeld was, begon je nog te mopperen ook. Maar dat is allemaal niet normaal! Al die vrijwilligers zijn kei- en keihard nodig. Het is en blijft een ver-één-iging.”

Stadsring 149, Postbus 575 3800 AN Amersfoort

T 033 - 469 90 00 F 033 - 461 77 45

E info@detijdnotariaat.nl I www.detijdnotariaat.nl

Paaltje?

Wilt u dat het snel verholpen is?

Wilt u gratis vervangend vervoer?

Wilt u kwaliteit?

En.. ook nog eens vriendelijk?

Ga dan naar

ASN Autoschade Service Calveen Amersfoort (onderdeel van de ASN Groep)

Kosmonaut 27 3824 MK Amersfoort t 033 45 55 592 f 033 45 56 808 e calveenamersfoort@asnmail.nl

www.ijzersterkinschadewerk.nl

Het hele team van Kei In Sport wenst u prettige kerstdagen en een gezond en sportief 2019!

(Dank voor al het enthousiasme, meer leesplezier in het nieuwe jaar)

Balt Gmelig Arjan Klaver Erik Jagt Peter Pos Edward Doelman Carole Kuis Thijs Tomassen Luca Bade Jaap Hengeveld Robert Claus Stan Bos Rinus van Denderen Joh. van de Kamp Volant Express Wilard Hamstra Janssen/Pers rotatiedruk en alle adverteerders!

Ga goed voorbereid naar de wintersport !

Volg 10 trainingen van een gediplomeerde ski- en snowboardleraar Ervaar de voorpret van de wintersportvakantie De Winterfit trainingen van vereniging de Keiski zijn een sportieve voorbereiding op een actieve wintersportvakantie.

Met 5 of 7 keer een buiten- of zaaltraining werk je bij de Keiski in een gezellige groep aan de verbetering van je spierkracht en conditie.

Bij de gezellige Skischool SKI-FUN in Amersfoort train je 3 of 5 keer ski of snowboard op een zachte, valvriendelijke rol-piste.

Je staat met maximaal 2 personen op de piste en maakt gebruik van gratis materiaal.

Bij SKI-FUN verbeter je de techniek.

Kies voor deze goede wintersport-voorbereiding!

GeĂŻnteresseerd? bel Keiski (Ronald) 06 1220 7798 mail naar 10trainingen@keiski.nl, Kamperbinnenpoort 7 | 3811AL AMERSFOORT 0627357371 | www.jewelsforever.nl edelsmederij Krommestraat 17 | 3811 CA AMERSFOORT

of kijk op www.keiski.nl/trainingsaanbod/skifun een samenwerking van Skischool SKI-FUN en vereniging de

Keiski

Speed pedelecs: Dynamic, Powerful and Silent...

That’s how you drive to work these days.

- official dealer-

Kom langs bij de stromer experience store en maak een gratis proefrit op de speed pedelec info@prontoscooters.nl

033-7113940

amsterdamseweg 122, amersfoort