Uilen, uilen, uilen .....

Een belletje. Rinus heb je tijd? Er zit een kerkuil in mijn schuur en die schijt alles onder. Dus… toch weer werk aan de winkel. Gelukkig hadden Joost en ik kortgeleden bij Joost in de werkplaats in Eethen drie kasten in elkaar gezet (zie foto’s). Joost had, toen we bij elkaar waren voor de weidevogels, spontaan aangeboden om bij hem kerkuilenkasten in elkaar te zetten. Die krijgen wij namelijk als bouwpakket van Brabants Landschap. Ideaal zo’n werkplaats. Super Joost! Drie kasten stonden klaar en kregen al na een week hun bestemming.

De eerste kast ging richting het Pompveld naar Bram Mol. Brams uilen waren met hun kast uit de boom gevallen (Altenatuurtje 120). Op 8 december gingen we hier binnen een kast plaatsen, met uitloop naar buiten. Alles stond klaar. Maar geen geluk… de camper die daar in de weg stond wilde niet starten. En hij moest naar buiten om de kast te kunnen plaatsen. Jammer van dit uitstel. Ik had graag deze kerkuilen een premie A woning gegeven. Toch maakte ik me nog nuttig. Lekke band bij Bram zijn vrouw. En zij moest naar haar werk. Snel naar haar ouders de familie Van Suijlekom gebracht voor een auto. Bij de Suijlekommers aan de keukentafel kom je geen praat te kort. Daar werd nu definitief besloten om geen steenuilenkast te plaatsen. De boerenzwaluwen zijn belangrijker. Later in januari heb ik de kast toch nog bij Bram geplaatst. Een kast binnen tegen achterwand met opening naar buiten (zie foto’s). Met extra steunen is dit een ideale kast om je ladder tegen te zetten tijdens de controle.

De volgende dag naar Jachtlaan 44 in Hank waar Robbin Klein woont. ‘s Morgens vroeg was het mistig toen ik ernaartoe reed. Zijn boerderij was vanaf de Jachtlaan niet te zien. Als je dan dichterbij komt, zie je uit de mist de boerderij tevoorschijn komen. Prachtig! (zie foto’s) Hartelijke ontvangst door Robbin. Eerst maar koffie in een ruimte waar een gezellig vuur brandde van de houtkachel (zie foto). Lekker behaaglijk warm. Voor het plaatsen van de kast even de boel doorpraten. Wel makkelijk voor mij dat hij het klimmen geen probleem vindt (zie foto’s). Toch weer een aardig klusje. Ik was de gelukkige om foto’s te maken. Robbin hing daarboven in zijn tuigje. Maar het ging voorspoedig. Wat zal de kerkuil gaan genieten in deze mooie kast! Prachtig vond ik wat Robbin zei toen ik voor het eerst met hem kennismaakte: ‘Deze kerkuil was hier eerder dan ik, dus hij mag blijven!’ Geweldig dat dit jonge stel het aandurft om deze oude boerderij onder handen te nemen en zo origineel mogelijk te herstellen.

Contact met Meeuwis. Bij hem huizen twee kerkuilen in de schuur die hun sporen duidelijk achterlaten. Ik kan goed begrijpen dat je geen uil in de werkplaats wilt hebben waar je een oude tractor opknapt. Wij kwamen tot de conclusie om deze kast achter in het oorste gedeelte te plaatsen. En zo de uil na het ichtmaken van de doorgang naar het achterste edeelte deze kast aan te bieden. Dan moeten we el zeker zijn dat ze ‘s avonds allebei op jacht gaan oor we de boel dichtmaken. Fijn om dit zo met Meeuwis op te lossen. Deze kast zaterdag geplaatst zie foto’s) en de zondag erop via een wildcamera al en kerkuil op de kast. Een week later al twee uilen p de kast waarvan er eentje nieuwsgierig naar binnen keek.

Bij Kobus Kolff zat ook een kerkuil met duidelijke poepsporen. Contact met Henk van Diest gehad om hier een kast te plaatsen. Laat ik nu net weer een kast met Joost gemaakt hebben… dus gelijk boter bij de vis. Op naar Kobus. Hij zat lekker te eten. Oh, Rinus, ik plaats hem zelf wel. Ik dacht: waarom niet nu? Ladder erbij en hop naar boven met de kast (zie foto’s). De kast hangt net om de hoek waar regelmatig een uil zat. Nu maar hopen dat hij de kast gaat gebruiken.

Heel mooi zo van deze vier gastgevers met ieder een kerkuilenkast met specifieke wensen voor de uil. Een kast bij Bram waar de uil wel in de kast kan maar niet in de hal. Een kast bij Meeuwis die voorlopig de uil moet verleiden, zodat hij niet verder achter de isolatieplaten kruipt. En een kast bij Robbin helemaal vrij in de schuur waar de uil van schuur en kast gebruik maakt. Ten slotte een kast bij Kobus Kolff net om hoek van de roldeur waar hij regelmatig zat. Toch wel mooi om dit samen met gastgevers te ontwikkelen en te realiseren! ✤

Contributie 2023

Het is weer tijd om de jaarlijkse contributie te voldoen. Leden die dat nog niet gedaan hebben wordt vriendelijk verzocht de contributie over te maken naar NL02 TRIO 0320 0045 54 t.n.v. Altenatuur onder vermelding van ‘Contributie 2023’ en uw naam en adres Voor een gewoon lidmaatschap is het 15 euro, een gezinslidmaatschap bedraagt 20 euro

Zoals vermeld in het vorige Altenatuurtje is het sinds kort ook mogelijk om de contributie automatisch te laten incasseren. U kunt zich hiervoor aanmelden via onze website, via de knop ‘Contact’. Daar vindt u onderaan een link waarmee een formulier ingevuld kan worden. Nogmaals, automatische incasso is niet verplicht, maar wel zo gemakkelijk voor u en het wordt zeer op prijs gesteld

Hoe dan ook, hartelijk bedankt weer voor uw jaarlijkse bijdrage! ✤

Erik Gouw, penningmeester.