National Classic Tour
Hoordekleppen tikken
D
e National Classic Tour is een regelmatigheidsrace voor (sport)wagens gebouwd tussen 1930 en 1965. Bij een regelmatigheidsrace staat een constante snelheid voorop, of een ideaal gemiddelde: 45 km/u voor de auto's van voor 1950, 50 km/u voor de recentere modellen. Dat klinkt gemakkelijker en gezapiger dan het in werkelijkheid is. De editie 2007 volgt 1.600 km over de openbare weg, van Brussel tot in Monaco. Snelwegen en tunnels worden gemeden, de route loopt over mooie landwegen en bergpassen die via haarspeldbochten worden bereikt, net zoals dat in de jaren vijftig het geval was. Met een inschrijvingskost van 6.980 euro per team en de fenomenaal stijgende kosten voor aankoop en onderhoud van degelijke oldtimers is deze race enkel weggelegd voor de happy few. Tientallen captains of industry verschijnen aan de meet in dit trouwens opvallend Belgische evenement: slechts twee van de ingeschreven teams, die bestaan uit een piloot en een copiloot, hebben niet de Belgische nationaliteit.
Polygamie in de garage
Jozef Dockx (55) is een deelnemer van het eerste uur. Alles in zijn leven staat in het teken van auto's. Hij is oprichter en ceo van de groep Dockx, vooral bekend als auto- en vrachtwagenverhuurder. In zijn bureau staat een Packard achter glas te pronken, in zijn garages fonkelen onder meer een Jaguar Mark IX, een Jaguar Mark XK 150 S, een Austin Healey uit 1963, een Morris en nog acht oldtimers. Hoe wordt een man van eenvoudige komaf een oldtimerverzamelaar? 'Op mijn achttiende ben ik met mijn broer, die inmiddels overleden is, naar Frankrijk vertrokken om auto's te zoeken. We hadden tienduizend Belgische frank (250 euro) en zochten oude Citroëns, Traction Avants van de jaren veertig en vijftig. In de jaren zeventig moest je gewoon de routes nationales afrijden en je ogen goed openhouden bij boeren en garagehouders.' Terug in Antwerpen bleek algauw dat de oldtimers, die Dockx eigenhandig opknapte, begeerde objecten waren. Hij sleepte honderd Traction Avants de grens over en legde de basis van zijn bedrijf toen hij in 1987 de Belgische oldtimerbeurs stichtte en ze later van de hand deed om zich volledig op de verhuur van nieuwe voertuigen te richten. 'Maar van de liefde voor oud ijzer geraak je nooit meer af', zegt Jozef Dockx. 'Het kruipt in je bloed.' Wat is voor hem de ultieme oldtimer? 'Die heb ik net
Vandaag, zaterdag 22 september vertrekken in Brussel een zeventigtal oldtimers voor een race van een week naar Monaco. Zitten er achter het stuur ook uitsluitend krasse knarren? _ door jan bosteels, foto's koen bauters
gekocht! Mijn hele leven heb ik gedroomd van de Mercedes-vleugeldeur en nu heb ik erin geïnvesteerd. Ik ben er zeker van dat die binnen de vijf jaar een miljoen dollar waard is. Ik moest hem nu kopen. De laatste vijf jaar zijn de prijzen van de top-level auto's - vanaf 200.000 euro - verdubbeld. Er zijn maar zoveel duizend Healeys of Jaguars van een bepaald type meer, het is dus behoorlijk exclusief. Zoals kapitaalkrachtige mensen investeren in antiek of kunst, beleggen ze nu ook in auto's. Maar het is wel belangrijk dat je de markt kent en dat je koopt wat je graag ziet. Je moet ervan houden.' Oldtimers zijn voor Jozef Dockx niet alleen objecten om naar te kijken, maar vooral ook om mee te rijden. 'Tegenwoordig koop ik ze rijwaardig, omdat restauratie zoveel geld kost. In het weekend rij ik quasi altijd met een of ander oud ijzer, of ik doe mee aan een rally of een evenement. Onlangs ging ik naar het Goodwood Festival of Speed. Wat Ascot is voor de paarden, dat is Goodwood voor autofreaks. Ik was er met de Jaguar XK 150 Roadster, samen met tien vrienden en hun auto's. Je mag er alleen binnen in de klederdracht van de jaren dertig. In de paddock mag je alleen binnen als je een das draagt. Ik loop er rond in een ruitjespak met leren ellebooglapjes, maar het is niet carnavalesk. Zowat de helft van de mensen die in de National Classic meerijden, was trouwens in Goodwood. We kennen mekaar allemaal. Anderen houden zich bezig met paarden, zeilen, tennis of voetbal, wij met auto's.' Wat is precies het plezier van het rijden met oude auto's? 'Het is veel onveiliger, het regent binnen, in de zomer is het snikheet. Het is basic, en elke auto heeft zijn eigenheid. In de Mercedes met vleugeldeur kan je in de zomer niet rijden vanwege de hitte. De uitlaat loopt onder de chauffeur door en is niet geïsoleerd. Voor de winter is het ook een slechte auto, want de verwarming kan je vergeten en als het vochtig is, dampt alles aan. Het is een beetje
Van de liefde voor oud ijzer geraak je nooit meer af. Het kruipt in je bloed
Jo
10
maandag 21:25:30