Hippo las: nieuw boek Sylvia Earle

Het nieuwe boek van Sylvia Earle

Sylvia Earle is 's werelds meest bekende vrouwelijke oceanografe en ze zet zich al jaren in om de aantasting van de oceanen wereldkundig te maken. Haar laatste boek 'Ocean: A Global Odyssey' verscheen in november 2021 bij The National Geographic Society/Treehugger.

HHet boek is een lyrische en inspirerende gids over de evolutie, de schoonheid en het belang van onze oceanen. De auteur beschrijft de uitdagingen waarmee ze worden geconfronteerd, zoals klimaatverandering, plastic en overbevissing en de mogelijkheden om er iets aan te doen. Wij zijn ons vanzelfsprekend bewust van deze problemen, maar Earle's schrijftalent en de verbluffende fotografie in het boek brengen ze op een onthullende manier tot leven en bewijzen dat – zoals Earle het zelf zegt – "iedereen, overal, onlosmakelijk verbonden is met en volkomen afhankelijk is van de oceanen".

Maar wie is Sylvia Eare?

Sylvia Earle werd op 30 augustus 1935 geboren in Gibbstown, New Jersey, in het noordoosten van de Verenigde Staten. De natuur is haar speelterrein en ze leert heel snel de krabben en de kwallen van de baai van de Delaware kennen. In 1952 leest ze het artikel van Commandant Jacques Cousteau in National Geographic, waarin hij stelt dat "The best way to observe a fish is to become a fish" (De beste manier om een vis te observeren is door een vis te worden). Meteen leent ze een duikpak bij een vriend van haar vader en doet ze haar eerste duik. Daar ontstaat haar interesse in en liefde voor de onderwaterwereld en ze vat botanische studies aan in de fycologie, de kennis van de wieren, aan de universiteit van Florida.

Dankzij een studiebeurs kan ze ettelijke wetenschappelijke duiken uitvoeren en haar studies tot een goed einde brengen. Zij behaalt haar diploma in 1955. Datzelfde jaar schrijft ze zich in aan de universiteit Duke in Noord-Carolina om een thesis voor te bereiden over de bruinwieren in de Golf van Mexico. De universiteit weigert haar een plaats als assistente, omdat ze geacht wordt te trouwen en kinderen te krijgen.

Sylvia Earle.

Foto: Todd Brown. Ze bijt echter door en verzamelt meer dan 20.000 stalen van de wieren. Ze behaalt haar doctoraat in 1966.

Een vrouw die duikt? Nee toch?

In 1968 duikt ze voor het eerst uit een onderzeeër op 30 meter diepte. Ze schrijft zich in voor een verblijf in het onderwaterlaboratorium 'Tektite 1', op de Amerikaanse Maagdeneilanden. Ondanks haar wetenschappelijke kennis en haar ervaring wordt ze niet weerhouden. Het Amerikaanse ministerie van Binnenlandse Zaken, verantwoordelijk voor het project, kan zich immers niet voorstellen dat een vrouw een paar maanden samen met mannen in één onderwaterlaboratorium zou vertoeven.

Sylvia Earle geeft weer niet op en in 1970 wordt ze aangesteld als hoofd van het project 'Tektite 2' met een team dat volledig uit vrouwen bestaat. Tussen 1972 en 1975 neemt ze deel aan verschillende expedities in het onderwaterlabo van het Amerikaans Oceanografisch Instituut en bestudeert ze de migratie van walvissen. Ze schrijft tal van artikels om het grote publiek hierover op de hoogte te brengen. Het duiken blijft haar passie en in 1979 behaalt ze het werelddiepterecord voor vrouwen met een duik van 2 uren naar 381 meter.

een ondernemende vrouw

In 1981 richt ze de ondernemingen 'Deep Ocean' en 'Deep Ocean Engineering' op met haar derde (en nadien nog ex-) echtgenoot, de ingenieur Graham Hawkes. Beide firma's specialiseren zich in het ontwerpen van onderwatervoertuigen die wetenschappers moeten toelaten het oceaanleven op ongekende dieptes te bestuderen. Het team ontwerpt in 1985 de Deep Rover, een onderzeeër die op 1.000 meter diepte kan werken. Het volgende jaar wordt Sylvia Earle de eerste vrouw die solo deze diepte bereikt.

In 1990 verlaat ze de ondernemingen om wetenschappelijk directeur te worden van de NOAA, de National Oceanic and Atmospheric Administration. Ze wordt de eerste vrouw die deze functie bekleedt.

In 1991, tijdens de tweede Golfoorlog, stort het Iraakse leger 800.000 liter ruwe stookolie in de Perzische Golf om de opmars van het Amerikaans leger te vertragen. Sylvia leidt daar verschillende expedities om de impact van deze lozingen op het ecosysteem te meten.

In 1998 wordt ze door National Geographic benoemd als 'Explorer-in-Residence' en krijgt ze de bijnaam 'Her Deepness' (Koningin van de diepte).

palmares

Dr. Sylvia Earle (87 jaar) leidde meer dan 100 wetenschappelijke expedities en verbleef meer dan 7.000 uren onder water.

Ze voer met 30 verschillende onderzeeërs en schreef 200 wetenschappelijke artikels en 14 boeken. Zij gaf uiteenzettingen in 90 landen en verscheen in talloze televisie-interviews.

De prestigieuze Milieuprijs van de Verenigde Naties viel haar ten deel. Sylvia Earle is doctor honoris causa van 27 universiteiten. Momenteel bezielt ze de organisatie 'Mission Blue' (www.mission-blue.org), een instelling die zich inzet om wereldwijde steun te krijgen voor beschermde mariene gebieden.

Haar laatste boek 'Ocean: A Global Odyssey' telt 512 bladzijden en is te koop via National Geographic. 

Foto: H.Nativ - Morris Kahn Marine Reserch Station.

Het onderwaterlaboratorium 'Tektite 1' werd door het Amerikaanse leger gebouwd en op 12 februari 1969 voltooid.

Drie dagen later daalden vier wetenschappers van het Amerikaanse ministerie van Binnenlandse Zaken (Ed Clifton, Conrad Mahnken, Richard Waller en John VanDerwalker) af naar de oceaanbodem op 13 meter diepte. Op 18 maart 1969 hadden de vier aquanauten een nieuw wereldrecord gevestigd voor verzadigd duiken door één enkel team. Op 15 april 1969 keerde het aquanautteam terug naar de oppervlakte na meer dan 58 dagen wetenschappelijk onderzoek. Er was meer dan 19 uur decompressietijd nodig om de terugkeer van de wetenschappers naar de oppervlakte mogelijk te maken.

Veel van het onderzoek voor 'Tektite I' was gericht op mensen in deze nieuwe omgeving.

De onderzochte onderwerpen waren onder meer: biologie (bloedveranderingen, slaappatronen, zuurstoftoxiciteit), decompressie en decompressieziekte, microbiologie en mycologie.

Sylvia Earle 18 meter onder water in de habitat van Aquarius in het 'National Marine Sanctuary NOAA Florida Keys'.

Foto: Kip Evans - Mission Blue.