FLIGHTS a short essay for the visionaries

ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΣΤΥΛΙΔΗΣ

FLIGHTSΠΤΗΣΕΙΣ ENGLISH HELLINIKA

ιδεολογική και στοχαστική ναυτιλία Navigating through ideals and contemplation Κείμενο έκθεσης της πράξης της πτήσης..

A text regarding the context of Flying.

Από τον πίνακα ’’Wanderer uber dem Nebelmeer’’ έως τις πτήσεις ‘‘around the world’’ from the ’’Wanderer uber dem Nebelmeer’’ painting to the ‘‘around the world’’ flights

ιδεολογική και στοχαστική ναυτιλία Navigating through ideals and contemplation a short essay contemplating the shifting from the 19th century ideologically driven paintings to the new possition of the visionary observer at the end of the troposphere Caspar David Friedrich Wanderer über dem Nebelmeer, 1818 Wanderer over the Sea of Fog

Navigating through ideals and contemplation

4

Navigating through ideals and contemplation The painting named ‘’Wanderer uber dem Nebelmeer’’ *was created by painter Caspar David in 1818. The drive of his ideology and his interpretive instruction contains vital crossings through perception as well as connections between the overlapping attempts to incorporate a variety of relations between the intellectual workers, their relation to the variety of the surrounding nature and, also, underlines the way in which thought process (their thought process) acts as a device to accelerate and to target the massive potential for reflection, to support their attempts to unravel through reason the system of relations that nature- human observer consist.

An intellectual thinker, constructor and handler of every fleeing or constant connection of ideas that rises from any stimulation, often snatched from what surrounds him (what lies within his immediate perception) and awaiting for an answer that is targeted, practical and brief, deriving from the conscious of the constructor, places himself in the center of a construction in which includes the ideological and geographical stigma at the center of the painting. Immediately and forever since, the painting transforms into a rich text (what was and what still and even more is today, what had a past observer and now has a contemporary one) that transmits continuously through the ages the information contained, either to its contemporary observer

ιδεολογική και στοχαστική ναυτιλία

5

ιδεολογική και στοχαστική ναυτιλία Ο πίνακας ‘’Wanderer uber dem Nebelmeer’’* του γερμανού ζωγράφου Caspar David Friedrich κατασκευάστηκε το έτος 1818. Το ιδεολογικό του πρόταγμα και η ερμηνευτική του οδηγία περιέχουν ζωτικές νοηματικές διακλαδώσεις και συνδεσμολογίες για τις αλλεπάλληλες απόπειρες εννόησης των ποικιλιών των σχέσεων των διανοούμενων εργατών με την περιβάλλουσα ποικίλη φύση αλλά και για την σκέψη (τη σκέψη τους) ως μηχανισμού επιτάχυνσης και προσανατολισμού της έξαλης στοχαστικής δυνατότητας, της υποστήριξης των αποπειρών τους να διαλευκάνουν, δια του λόγου (reason), αυτό το σύστημα σχέσεων (φύση-παρατηρητής ανθρωπος). Ο διανοούμενος στοχαστής, κατασκευαστής και χειριστής κάθε πρόσκαιρης ή διαρκούς σχέσης νοήματος φτιαγμένης από μιά οποιαδήποτε πρώτη αιτία, αρπαγμένης από το φυσικό του πεδίο (το άμεσο περιβάλλον του) και αναμένουσας μιά ειδική και τακτική, πρόσκαιρη απάντηση από τη συνείδησή του (τη

Navigating through ideals and contemplation

6 or, now, to its present observer that contemplates on the variety of connections between past and present significance that can be considered an intellectual construction of destination and navigation. By now the painting because of the potential and the demand of the observer can cause and support any possible interpretation, containing for a while (for the duration of an active and demanding thought (process) connections born from logic, frantic accelerators of every possible contemplative question, of every profound mark that immediately attests to the pleasure of thinking fast. The painting carries within the past navigation tactics, that nostalgic condensing of thoughts as well as support a new platform for contemplation , a closing for the modern, new and relevant connections we bare with nature.

In Caspar David Friedrich ‘ painting , the creator selects the thesis of a hero that guides body and intellect into an immediate as well as future dialog The painting as a construction and as a text, suggests clearly a copious journey reaching to an end higher than ever before (why?) , contains and protects the act of creation and that of expressing thoughts, guides the observer through the reading and absorbing what was won and will immediately evolve. It’s in that awe struck moment that the hero-guide stands still and gazes from the end of his upward road the non-landscape of his surroundings. The hero-guide places his body and intellect above everything else around him, he assumes, he believes that this place of supervision –there and higher than anywhere- is enough to cause the vital stimulation that will attribute him a variety of logical connections and symbolisms that will suffice to lead his life and at the same time are

ιδεολογική και στοχαστική ναυτιλία

7 συνείδηση του κατασκευαστή του έργου) φέρει και τοποθετεί τον εαυτό του στο κέντρο μίας κατασκευής (το ιδεολογικό και γεωμετρικό κέντρο στην επιφάνεια του πίνακα). Έτσι, αμέσως και έκτοτε, ο πίνακας-κατασκευή, μεταβάλλεται σε πυκνό κείμενο (εκείνο και αυτό, ό,τι ήταν τότε και είναι αλλιώς και περισσότερο τώρα, αυτό που βρέθηκε τότε μπροστά στον περασμένο και βρίσκεται τώρα μπροστά στον παρόντα παρατηρητή του) εκπέμποντας διαχρονικά και συνεχώς την περιεχόμενη πληροφορία του είτε στον σύγχρονο διανοητή επισκέπτη του είτε, τώρα, στον παρόντα, επεξεργαστή και στοχαστή της ποικιλίας των συνδεσμολογιών εκείνου του παρελθόντος νοήματός του με το οποιοδήποτε ωριαίο νόημα μπορεί σήμερα να προταθεί, ως μία νέα στοχαστική κατασκευή προορισμού και ναυτιλίας. Ο πίνακας, πιά, εξαιτίας της δυνατότητας και της απαίτησης του παρατηρητή του, προκαλεί και υποστηρίζει κάθε δυνατή ανάβλυση νοήματος, συγκρατώντας, για λίγο, (το διάστημα του ενεργού και απαιτητικού στοχασμού γιαυτό) τους γεννημένους συνδέσμους των λογικών συσχετισμών, έξαλων επιταχυντών κάθε δυνατής διερώτησης, κάθε βαθιού στίγματος που αμέσως μαρτυρά την απόλαυση της γρηγορούσας σκέψης. Ο πίνακας φέρει εκείνο το παρελθόν στρατήγημα πλεύσης, εκείνο το τότε πύκνωμα της σκέψης, και υποστηρίζει το νέο εφαλτήριο του ρεμβασμού, την κατάληξη των επίκαιρων, πια, καινοφανών και συσχετισμένων σχέσεων με την φύση.

Navigating through ideals and contemplation

8 essential in order to define the essence of a future teaching spreading a new significance as is the here-guide’s desire.

The hero- guide is set to climb and attempt to conquer, possible bound to a previous intellectual construction that already contains the exercise of climbing as a component in the conquest of truth. What could such a construction? Maybe that of Moses and his climb towards what he considered as god, wanting to take ( being at the far end, at the point where heaven and earth meet) definitions and rules about a common life, to find ways to destroy or lessen the fear for the unknown, to verify the existence of a higher protective force, the assurance that life is the apparent connections that at some might have to shift , to go over some limit and rise into a new, constant agreement that is above time and place.

That agreement is not recognizes but the wanderer, the creator of the painting. What is recognized and offered is that even after the conquest of this top there will be others as well, others that will be hardest, further ,sank either in the world of commodities or in a world of intellect and ideals. It is those peaks, those new demands for search and knowledge that will construct and challenge his self, his conscience, since the moment the hero guide will set his eyes on them. Those distance peaks are the dreams he is about to chase as well as the stages he must go through to enrich the essence of his being. There, at his peak, the chased thinker, the worker who constantly creates himself as he creates and as he demolishes, rises. There he understands that his life has moved on to a new plateau of definitions and demands.

ιδεολογική και στοχαστική ναυτιλία

9 Στον πίνακα του Caspar David Friedrich ο κατασκευαστή του επιλέγει την θέση και τον ρόλο του ήρωα οδηγού του σώματός του αλλά και της σκέψης του σε ένα άμεσο αλλά και ένα μέλλοντα διάλογο. Ο πίνακας, κατασκευή και κείμενο, υποδηλώνει και διαδηλώνει το τέλος μιάς κοπιώδους πορείας ψηλότερα από οπουδήποτε πρίν (γιατί;), περιέχει και προστατεύει την πράξη της δημιουργίας και της εκφοράς της πρώτης σκέψης, καθοδηγεί την ανάγνωση και την αρχειοθέτηση των αποκτημάτων που κερδήθηκαν και, αμέσως, θα εξαπολύσουν την εξέλιξή τους. Από τη στιγμή εκείνη, την τελική και αποσβολωμένη στάση του στο τελευταίο υψόμετρο, ο ήρωας-οδηγός του εαυτού του στέκεται και ατενίζει ακίνητος στο τέρμα της ανόδου-άσκησής του σε μία κορυφή του ά-τοπου γήϊνου ανάγλυφου. Ο ήρωας-οδηγός φέρει το σώμα και τη σκέψη του ψηλότερα από οτιδήποτε υπαρχει γύρω του, υποθέτει, εμπιστεύεται στο ό,τι αυτή η θέση εποπτείας -εκεί και ψηλότερα από οπουδήποτε άλλοτε- αρκεί για να προκαλέσει την ζωοποιό διέγερση που θα αποδώσει σε αυτόν την ποικιλία των λογικών σχέσεων και των συμβολισμών που αρκούν για να καθοδηγήσουν την ζωή του και, ταυτόχρονα, χρειάζονται για να καθορίζουν το ζωτικό περιεχόμενο μιάς μέλλουσας διδασκαλίας, της διασποράς ενός νέου νοήματος, όπως νομίζει και επιθυμεί. Ο ήρωας-οδηγός φέρεται, ανεβαίνει και επιχειρεί να κατακτήσει, δέσμιος ίσως μιας παλαιότερης νοηματικής κατασκευής που περιέχει ήδη την άσκηση της ανάβασης ως συστατικού της κατάκτησης της αλήθειας. Πιά κατασκευή ήταν αυτή; Ίσως εκείνη του Μωϋσή και της ανόδου του εκεί -ψηλότερα- από όπου μπορεί να φτάσει αυτό, ότι θεώρησε, ως θεό του και να

Navigating through ideals and contemplation

10

At the same time the painting consists a concentrated narration, a testament to the truth of the material as well as his symbolic- intellectual achievement, an “I was there” as a solid sample of his dedication and his final conquest in understanding what he set out to find. The painting is also a window towards that essential and realized attempt. It’s the eye of the observer and visitor of his efforts without the frame of time. It’s the photo that will declare as a bearer of truth, the event, what has come to pass. Just that. No other junction, no other reference.

Today as we search and explore the limits of the demands and exercises of post-modernism, we reach the area of twists, abandonment and moving away from the past revolutionary and great narrations to move towards those of new radical suggestions about the identity and the connection to what surrounds us ( which is now understood as an infinite plateau of variety and events that are constantly defined and abstract , which is understood as a field of connections that includes the observer and reader and therefore shifts and modifies itself and its position through time and space …). Who is the observer that Caspar David Friedrich had suggested, two centuries ago? Is there such a hero, guide and constructor of his own self? Have we proof and evidence of this actions?

Have we since we now are in the 21st century any photos, videos, texts and narrations about his wanderings and his deeds? Have we new samples of his behavior that point not only the hero of this new narration, to his direction but also and most important show every one of us,

ιδεολογική και στοχαστική ναυτιλία

11

πάρει (όντας στο άκρο, στον σύνδεσμο ουρανού και γής) τους ορισμούς και τους κανόνες για την κοινή ζωή, για την εξουδετέρωση και την παρηγοριά του φόβου για το άγνωστο, την επιβεβαίωση της ύπαρξης μιάς ανώτερης προστάτιδας δύναμης, την επιβεβαίωση πως η ζωή είναι μία φαινόμενη συνθήκη σχέσεων που κάποτε πρόκειται να χρειαστεί να μετακινηθεί, να διαπεράσει ένα όριο και να αναδυθεί σε μία νέα διαρκή ά-χρονη και ά-τοπη επίσης συνθήκη. Αυτή η αλήθεια όμως δεν αναγνωρίζεται από τον νέο οδοιπόρο, τον δημιουργό του πίνακα, από τον ίδιο, δηλαδή, τον εαυτό του. Αυτό που αναγνωρίζεται, αυτό που δείχνεται είναι πως μετά από την κατάκτηση αυτής της κορυφής πρόκειται να υπάρξουν και άλλες δυσκολότερες, μακρύτερα, είτε στον κόσμο της υλικότητας είτε στον κόσμο των ιδεών και του στοχασμού. Και, αυτές οι κορυφές, τα νέα αιτήματα για διερεύνηση και γνώση, πρόκειται, από εκείνη τη στιγμή της θέασής τους, να αποτελέσουν και να προκαλέσουν τον εαυτό του, την συνείδησή του. Εκείνες οι μακρινές κορυφές είναι οι επόμενες χίμαιρες που θα κυνηγήσει αλλά και τα στάδια που θα εμπλουτίσουν την ουσία της ύπαρξής του. Εκεί, στην κορυφή του, ο στοχαστής και καταδιώκτης διανοούμενος, ο εργάτης που κατασκευάζει τον εαυτό του, γκρεμίζεται και ανορθώνεται ταυτόχρονα. Εκεί κατανοεί πως ζεί πιά σε ένα νέο πεδίο ορισμών και αιτημάτων.

Navigating through ideals and contemplation

12

the followers of context, of sentences that consist and conform what lies within a painting, a narration, a thought that solidifies in painting, in stories in reflection, the variety of results that are always dependant on the variety of free choice? What is the target of a new wandering, climbing or flying self? What will fulfill him? What will it take to satisfy him? What will he keep as important as he gazes around him from the height of troposphere? In what does his supply and heritage, his tactic of assiduity consist of? By today we can detect and define the properties of the technological man that is bound to the relics and certainties of a common past. We may need yet another generation before all convictions of the 18th and 19th century finally leave us.

The collection of images that I place to contradict the painting of Caspar David Friedrich do not contain the form of their creator, me, but contain his reflection on the transparent airplane glass through many travels and flights through the troposphere. At the same time I very well know that small group of humans may live and work even further in to the atmosphere, way above the stratosphere. Soon another group will cross the necessary distance in order to travel to another planet.

The traveler’s eye can inspect the earth detached from the specific details that once define and defended the limits of his potential contemplation. He does not walk the distance any more; he hovers above it, crushing the landscape and going through a brief full life within the

ιδεολογική και στοχαστική ναυτιλία

13

Ταυτόχρονα, ο πίνακας είναι και μια συμπυκνωμένη διήγηση, η απόδειξη της αλήθειας του υλικού αλλά και του συμβολικού-στοχαστικού εγχειρηματός του, το ‘’ήμουν εκεί’’ του, ως ισχυρό δείγμα-απόδειξη της αφοσίωσής και της τελικής κατάκτησής-εννόησης του περιεχόμενου που αναζητούσε. Ταυτόχρονα, ο πίνακας είναι και το παράθυρο προς εκείνη την ουσιαστική και πραγματοποιημένη απόπειρα. Είναι το βλέμμα του θεατή και επισκέπτη του εγχειρήματός του έξω από κάθε χρονική σήμανσή του. Είναι η ‘’φωτογραφία’’ που πρόκειται να δηλώσει, ως φορέας αλήθειας, φορέας του ‘’ήμουν εκεί’’ αυτό το γεγονός, αυτό που συνέβει. Μόνον αυτό. Καμμία άλλη συνδήλωση, κανένα περιέχον πλαίσιο αναφοράς. Σήμερα, καθώς ανιχνεύουμε και οριοθετούμε στην περιοχή των αιτημάτων και των ασκήσεων της μετα-νεοτερικότητας, στην περιοχή των ανατροπών, των εγκαταλήψεων και των μετακινήσεων από τις μεγάλες παρελθούσες ζωτικές και επαναστατικές αφηγήσεις σε εκείνες τις νέες ριζοσπαστικές προτάσεις για την ταυτότητα και την ουσιαστική συσχέτιση με το περιβάλλον (…που κατανοείται πλέον ως πληθωρισμένο πεδίο ποικιλιών και γεγονότων που καθορίζονται και διαφεύγουν συνεχώς, που κατανοείται ως σχεσιακό πεδίο που περιλαμβάνει τον θεατή και τον αναγνώστη του και, άρα, τροποποιείται και μεταβάλλεται από την συνεχή μεταβολή της θέσης του τόσο στο χώρο όσο και στο χρόνο…) ποιός είναι ο παρατηρητής που πρότεινε δύο αιώνες πριν ο Caspar David Friedrich; Υπάρχει ένας τέτοιος

Navigating through ideals and contemplation

14

excellence his machine constructions, moving like an angel, like Phaethon as they move in ideal orbits across the sky. Then he comes out into a new place, whiteout the experience of intervening landscapes, without the experience of waiting, the conquest of identity and scope.

Of course now he knows he lives on a planet and not in a limited geography, he can read the distance and intake their further and closest properties. Now he knows and for that he lets for of great sums of knowledge that lead nowhere. He constructs all over again the methodology and the norms of a world that is now immediately and constantly accessible.

The series of images that are presented here respond and answer to the early 19th century intellectual. Where his course came to an end, where he stood and watched the plateau that was won for him and his intellect, there is already another potential plateau of intellect and supervision to be reached. Where he reached after copious effort, alone and bound to a firm narration (that of romanticism) is now offered a new narration, a new potential (the suggestions of post modernism now strong and vibrating because of the available methods and technology), and a modern attempt to build a solid, specialized new narration. Where once there was an understanding of the infinite number of peaks for view and contemplation to be reached, now there’s an offer of excessive and infinite altitude that flattens all peaks, a position in which gravity is negated, where wandering is now floating in air vacuum, a position in which the mechanics of the body cannot further elevate conscience but the machine can carry and comfort the silent floating body.

ιδεολογική και στοχαστική ναυτιλία

15

ήρωας, οδηγός και κατασκευαστής του εαυτού του; Έχουμε αποδείξεις και πειστήρια από την συμπεριφορά του; Έχουμε, …όντας, πλέον, στον 21ο αιώνα, φωτογραφίες, video καταγραφές, νέα κείμενα και αφηγήσεις για τους τρόπους και τα τολμήματά του; Έχουμε τα νεότερα δείγματα της ζωοποιού συμπεριφοράς του που δείχνουν, πρώτα σε αυτόν, τον ήρωα ενός νέου αφηγήματος, προς τα που θα κατευθυνθεί ο εαυτός του αλλά και, κυρίως, ύστερα, δείχνουν, διασπείρουν σε κάθε έναν και μία από εμάς, τους ακολούθους των περιεχομένων, των προτάσεων που συνιστούν και σταθεροποιούνται από τα περιεχόμενα των πινάκων, των διηγημάτων, του στοχασμού, την ποικιλία των αποτελεσμάτων που εξαρτώνται συνεχώς από την ποικιλία των ελεύθερων επιλογών; Σε τι θα στοχεύσει ο νεότερος οδοιπόρος αναρριχητής ή ιπτάμενος πλέον εαυτός; Με τι θα ικανοποιηθεί; Τι θα συγκρατήσει από την ταχεία εποπτεία του στο ύψος της τροπόσφαιρας; Τι αποτελεί ήδη το απόθεμα και την κληρονομιά, την στρατηγική της ενδελέχειάς του; Σήμερα, τώρα πιά, ανιχνεύουμε και καθορίζουμε τις ιδιότητες του τεχνολόγου ανθρώπου που βέβαια βρίσκεται ακόμη δεμένος στα υπολλείμματα και στις βεβαιότητες ενός κοντινού παρελθόντος. Ίσως χρειαστούμε μία ακόμη γενιά, ίσως ακόμη μία ώστε να ξεχάσουμε τελείως τις βεβαιότητες του 18ου και του 19ου αιώνα.

Navigating through ideals and contemplation

16

We find ourselves in the era of the technological human, his special and general look further and further into space, gazing in the depths of his existence where he attempts the verification and the realization of the shape shifting phrase â€Śâ€œThis is who and how I am in a moment, I exist anywhere because I float in speed along with others in a joined, charged heterotopy, I construct, I change the form, I recognize and become recognized, I defend the overlapping moments of my lifeâ€?

ιδεολογική και στοχαστική ναυτιλία

17

Η συλλογή των εικόνων που αντι-παραθέτω στον πίνακα του Caspar David Friedrich δεν περιέχει την μορφή του κατασκευαστή τους, του εαυτού μου, αλλά την αχνή αντανάκλασή του στην διάφανη επιφάνεια ενός φινιστρινιού του αεροσκάφους στα πολλαπλά ταξίδια και τις υπερπτήσεις μου στην τροπόσφαιρα. Ταυτόχρονα, ξέρω ακριβώς πως μιά μικρή ομάδα ανθρώπων μπορεί να ζεί και να εργάζεται ακόμη μακρύτερα, πέρα από την στρατόσφαιρα. Σύντομα, μια άλλη ομάδα θα διασχίσει το απαραίτητο διάστημα ταξιδεύοντας προς ένα άλλο πλανήτη. Το βλέμμα το ταξιδιώτη εποπτεύει τη γη πολύ μακριά από τις ειδικές λεπτομέρειες που κάποτε όριζαν και εγκαθιστούσαν τα όρια του δυνατού στοχασμού του. Δεν βαδίζει τις αποστάσεις, αιωρείται και συντρίβει τα ειδικά και τα ουσιώδη τοπία, διάγει μία σύντομη πλήρη ζωή στο εσωτερικό των έξοχων μηχανών του, κινούμενος σαν Φαέθωνας και άγγελος, καθώς αυτά σχηματίζουν και ακολουθούν τις ιδεώδεις τροχιές τους στον ουρανό. Μετά εξέρχεται κάπου αλλού χωρίς την εμπειρία των ενδιάμεσων τόπων, την εμπειρία της αναμονής, την εμπειρία και τις κατακτήσεις κάθε πιθανολόγησης για την ταυτοτητα του σκοπού του. Όμως ξέρει πιά πως ζεί σε ένα πλανήτη και όχι σε μία κλειστή γεωγραφία, ξέρει να διαβάζει τις αποστάσεις και τις εγγύς και μακρινότερες ιδιότητές τους. Ξέρει και έτσι εγκαταλείπει μεγάλες ενότητες γνώσης που τώρα πιά δεν οδηγούν πουθενά. Κατασκευάζει και πάλι τα τυπικά και τις μεθόδους του κόσμου του που πλέον είναι προσβάσιμος αμέσως και πάντα.

Navigating through ideals and contemplation

ιδεολογική και στοχαστική ναυτιλία

Έτσι λοιπόν, η σειρά των εικόνων που παρουσιαζεται εδώ, αποκρίνεται, απαντά στον διανοούμενο των αρχών του 19ου αιώνα. Εκεί όπου αυτός έφτασε και ατένισε το πεδίο που προσφέρθηκε στον εαυτό και την νόησή του προσφέρεται ήδη ένα άλλο δυνατό υψόμετρο εποπτείας και στοχασμού. Εκεί όπου και όταν έφτασε με κοπιώδη πορεία, μόνος και δέσμιος ενός ειδικού ισχυρού αφηγήματος (το αφήγημα του ρομαντισμού) προσφέρεται τώρα ένα νέο αφηγημα και μία νέα δυνατότητα (οι προτάσεις της μετα-νεοτερικότητας, δυνατές και έξαλες εξαιτίας της τεχνικής και της τεχνολογίας), η νεότερη απόπειρα κατασκευής του ισχυρού και ειδικού νέου αφηγήματός του. Εκεί όπου κατανοήθηκε πως απομένουν πολλές άλλες κορυφές θέας και στοχασμού να κατακτηθούν προσφέρεται πιά το υπερβολικό και ακατάληπτο υψόμετρο που καταργεί όλες τις κορυφές, η θέση όπου καταργείται η βαρύτητα, η στιγμή όπου η βάδιση δίνει τη θέση της στην πλεύση του κενού, η θέση όπου η μηχανική του σώματος δεν μπορεί πιά να φέρει ψηλότερα την συνείδησή του αλλά η μηχανή φέρει και περιθάλπει το σιωπηλό αιωρούμενο σώμα. Βρισκόμαστε ήδη στην εποχή του τεχνολόγου ανθρώπου και της ειδικής και γενικής ματιάς του είτε προς εκεί, όσο μακρύτερα μπορεί, στο χώρο, είτε στα βάθη της ειδικής ύπαρξής του όπου επιχειρεί την επαλήθευση και την αναγνώριση της φράσης και των εύπλαστων συστατικών της… ‘’αυτός και έτσι είμαι σε μιά στιγμή, υπάρχω οπουδήποτε επειδή βρίσκομαι και αιωρούμαι ταχύτατα μαζί με άλλους σε μιά κοινή και φροντισμένη ετεροτοπία, κατασκευάζω και μετασχηματίζω, αναγνωρίζω και αναγνωρίζωμαι, υπερασπίζω τις αλλεπάλληλες στιγμές της ζωής μου’’.

TOPIO GRAPHIA

STILL LIFE

http://iordanisstylidis.gr/index.php TOPIO GRAPHIA ISSUU

STILL LIFE ISSUU

https://www.youtube.com/watch?v=4aLNYCn6Spo