Ikazia nieuws lente 2016

KWARTAAL MAGAZINE VAN HET IKAZIA ZIEKENHUIS ROTTERDAM

IKAZIA NIEUWS Lente 2016

Ouderdomsstaar Weer goed slapen Alvleesklier en galwegen in beeld

Voorwoord 01

Voorwoord In de afgelopen maanden is door een groot extern onderzoeksbureau een onderzoek uitgevoerd over de verschuiving van directe patiëntenzorg naar kantoorwerk voor verpleegkundigen en artsen.

De uitkomsten tonen aan dat deze vorm van bureaucratisering aan het toenemen is. Een meer dan zorgelijke ontwikkeling. Zoals de media het nieuws brachten worden tientallen miljoenen in de zorg aan (onnodig?) papierwerk besteed.

Een proces dat met initiatieven vanuit de overheid tot meer transparantie, alleen maar is versterkt. Of die transparantie daarbij daadwerkelijk in verhouding staat tot kosten en kwalitatieve opbrengsten is nog maar de vraag. Vanzelfsprekend geeft het vastleggen van bepaalde gegevens inzicht in diverse medische handelingen, waaruit best practices zeker te destilleren zijn en dit de patiëntenzorg echt ten goede komt.

Om u daarbij een indruk te geven over welke aantallen we eigenlijk spreken dan toch maar enkele getallen.

Een ziekenhuis neemt gemiddeld deel aan 45 kwaliteitsregistraties, 19 keurmerken (het Groene Vinkje, het Roze Lintje, de Smiley et cetera). U kunt zich ongetwijfeld voorstellen wat dat aan registratie allemaal betekent.

”Laat de verpleegkundige en de dokter doen waar ze goed in zijn”

Dat het allemaal een tandje minder mag is denk ik dan ook wel duidelijk. Laat de verpleegkundige en de dokter doen waar ze goed in zijn, namelijk zorgen voor de patiënt en laat deze doorgeschoten ballast zo veel mogelijk verdwijnen. Al te veel focus op getallen kan een schijnzekerheid opleveren waar niemand op zit te wachten.

Mr. R.P.D. Kievit, arts Algemeen directeur

02 Gedicht

De weg van de hoop Diep in onszelf dragen we hoop: als dat niet het geval is, is er geen hoop.

Hoop is de kwaliteit van de ziel en hangt af van wat er in de wereld gebeurt.

Hoop is niet te voorspellen of vooruit te zien.

Het is een gerichtheid van de geest, een gerichtheid van het hart, voorbij de horizon verankerd.

Hoop in deze diepe krachtige betekenis is niet het zelfde als vreugde omdat alles goed gaat of bereidheid je in te zetten voor wat succes heeft.

Hoop is ergens voor werken omdat het goed is, niet alleen omdat het kans van slagen heeft.

Hoop is niet hetzelfde als optimisme evenmin overtuiging dat iets goed zal aflopen.

Wel de zekerheid dat iets zinvol is afgezien van de afloop, het resultaat.

01 Voorwoord

14

12

18

Inhoudsopgave VOORWOORD GEDICHT PASTORALE

01 02 15

DAG VAN - Zorgassistente op de kinderafdeling, Mirelda Dee 22

INTERVIEW - Ouderdomsstaar - Weer goed slapen - Familie in Ikazia

04 12 26

NIEUWS EN INFORMATIE 17

WIST U DAT... 11

FOTOREPORTAGE - Alvleesklier en galwegen in beeld

18

COLUMN - Cliëntenraad - Michelle

21 35

OP BEZOEK 14

“Het oog is mooi om naar te kijken”

De staarbehandeling Voorwoord 05 01

Oogarts dokter Jansen

Veel patiënten krijgen 100% zicht terug Het is alsof je door een vuile ruit naar buiten kijkt. Je neemt kleuren anders waar. Je herkent mensen niet meer op straat en je durft het verkeer niet meer in. De (sociale) impact van de oogaandoening staar is groot. Maar het mooie is: staar is uitstekend te behandelen. Aan het woord is dokter Jansen, oogarts.

“Er zijn drie vormen van staar. Staar kan aangeboren zijn, het kan zich op de kinderleeftijd ontwikkelen bij ziekten en syndromen en het kan op oudere leeftijd ontstaan. Dit laatste noemen we ‘ouderdomsstaar’. De meeste patiënten die wij zien hebben ouderdomsstaar.”

Dubbel blij

De operatie van ouderdomsstaar is een hele dankbare ingreep, laat dokter Jansen weten. Ze legt uit: “veel patiënten krijgen 100% zicht terug en houden goed zicht. Patiënten zijn vaak dubbel blij: ze hebben én weer scherp zicht én ze zijn minder afhankelijk van een bril. Door de sterkte van de kunstlens die we in het oog plaatsen af te stemmen op de individuele patiënt is na de operatie vaak nog maar een kleine correctie met een (lees)bril nodig.”

Dokter Jansen is erg blij met haar werk. Ze is bij de hele zorg betrokken, van het eerste bezoek op de poli tot en met de nacontrole. “Dat is waardevol.

De staaroperatie is echt teamwork. Op de operatiekamer werken we met vier personen: twee operatieverpleegkundigen, een anesthesiemedewerker en de oogarts. Vóór de operatie nemen we alles goed door. Hebben we de juiste implantlens, welk oog wordt geopereerd enzovoort.” En, voegt ze over haar vak toe: “Het oog is mooi om naar te kijken. Het is een bijzonder lichaamsdeel.”

Realistisch

De staaroperatie is één van de meest succesvolle en veilige operaties maar een complicatie is nooit uitgesloten. Als andere oogziekten een rol spelen in de gezichtsscherpte is 100% zicht na de operatie niet altijd haalbaar. “Dus dat vertellen wij de mensen ook. We scheppen een realistisch verwachtingspatroon. Het is een routinematige behandeling maar ook wel een complexe taak.”

Wie de herkomst van de kunstlens wil weten kan ook bij de oogarts terecht. “In de Tweede Wereldoorlog liepen sommige piloten jarenlang rond met een stukje plastic in hun oog, afkomstig van hun kapotgeschoten windscherm. Het oog bleek het materiaal goed te verdragen. En zo werd de kunstlens geboren. Leuk om te weten toch? Ik vertel het mijn patiënten ook wel eens.”

In de zorg, en dus ook bij de staaroperatie, ontstaat steeds meer een spanningsveld tussen productie en aandacht. Ikazia kiest voor optimale én persoonlijke zorg. “Dat betekent dat we tijd nemen voor onze patiënten. Onze benadering stemmen we af op de behoefte van de patiënt omdat niemand hier een nummer is. En dat bevalt heel goed.”

“Het zijn soms ook de kleine dingen” Voorwoord 01

De staarbehandeling 07

Patiënt mevrouw Krijnie Steenbergen

Ikazia bewuste en logische keuze Mevrouw Krijnie Steenbergen-Kaptein is zo’n beetje ‘kind aan huis’ in het Ikazia Ziekenhuis. “Ik heb wel veertig keer in Ikazia gelegen. Voor mijn posttraumatische dystrofie maar ook vanwege een hernia en pas geleden nog voor de behandeling van staar.”

Staar is een aandoening van het oog waarbij de ooglens troebel is en vervangen wordt door een kunstlens. Iedereen die ouder wordt krijgt er in meer of mindere mate mee te maken.

We spraken dan van ‘ouderdomsstaar’. Meestal komen de klachten geleidelijk maar bij mevrouw Steenbergen ging het heel plotseling. “Ik kon opeens niet meer goed lezen. Het beeld werd erg wazig. We hebben toen een afspraak bij de oogarts gemaakt.” Eind oktober 2015 werd ze behandeld voor haar rechteroog, zes weken later voor haar linkeroog.

Het is allemaal prima verlopen. “Ik zie alles weer goed en het personeel was erg aardig. Wat ik erg fijn vond is dat de verdoving niet met een prik gebeurde maar met druppels in het oog. Toen ik dat hoorde was ik niet bang meer voor de behandelingen.”

Altijd gezellig

Het Ikazia Ziekenhuis was voor haar een bewuste en ook heel logische keuze. “Ik ken het ziekenhuis al vanaf de opening in 1965. Ik heb nog plantjes verkocht om geld op te halen voor het gebouw”, vertelt ze geanimeerd. Ik ken ook veel mensen die naar Ikazia gaan. “Het is het fijnste ziekenhuis dat er is.”

Verschillende namen passeren de revue als mevrouw Steenbergen over Ikazia praat. Dominee Vlasblom die haar erdoorheen heeft geholpen toen bleek dat ze in een rolstoel moest blijven vanwege de posttraumatische dystrofie. Hij bezoekt haar nog steeds. Anesthesist Rettig waar ze vaak mee gelachen heeft. “Het zijn soms ook de kleine dingen. Toen ik een keer wat langer moest wachten omdat een hartpatiënt voorging, zagen ze dat ik niet lekker zat en kreeg ik extra aandacht en een kussen. Ze houden je goed in de gaten!”

De Boeg

De persoonlijke aandacht ervaart mevrouw Steenbergen steeds weer. “Doen ze nog wat in De Boeg”, vroeg oogarts dokter Jansen haar tijdens het intakegesprek voor de staaroperatie. De Boeg is het wooncomplex in Barendrecht waar mevrouw en meneer Steenbergen met veel plezier wonen.

“En dan vertel ik over de bingo en zulke dingen.

Ik vind de zorg en aandacht in Ikazia erg goed.

Mijn dochter hoopt in Ikazia aan de slag te gaan als verpleegkundige, ze moet er nog één papiertje voor hebben.”

Voorwoord 01

“Geef ik hen een arm en lopen we samen terug”

Voorwoord 09 01 De staarbehandeling

Verpleegkundige Joëlle van Gent-Kroon

Zorg in een ontspannen sfeer “Zijn mensen bang voor de staaroperatie?” Dit vroegen we verpleegkundige Joëlle van Gent-Kroon. Zij werkt op de dagbehandeling waar ook oogpatiënten komen. “Dat valt wel mee. De behandeling gaat snel, patiënten hebben geen pijn en kunnen na de operatie bijna altijd direct naar huis.”

Joëlle werkt sinds vijf jaar in het Ikazia Ziekenhuis.

Op de dagbehandeling is het een komen en gaan van mensen. “Er is veel beweging maar ook rust en ruimte. We vangen de patiënten in een ‘huiskamer’ op. Een gezellige ruimte met comfortabele stoelen, koffie, thee en een stapel tijdschriften.

Er wordt gezellig gepraat, over de behandeling maar ook over vroeger. Hoe het allemaal ging in Rotterdam. Even wachten tot je aan de beurt ben is dan helemaal niet zo erg.”

De verpleegkundigen nemen voor iedere patiënt de tijd. Vóór de operatie kijken ze of alles in orde is. Is het te opereren oog de vorige avond gedruppeld en gezalfd? Heeft de patiënt de nodige informatie en het druppelschema gekregen voor na de operatie? En zijn de medicijnen ingenomen.

Als de patient er klaar voor is en het medisch team ook dan wordt de patiënt naar de operatiekamer gebracht.

Oogkapje

Op de operatiekamer liggen patiënten in een speciale instelbare stoel met een beschermjas aan en een mutsje op het hoofd om het haar bijeen te houden. Zo kan de arts goed zijn werk doen. Ook krijgen patiënten een deken. Het is

maar 17 graden op de OK. Na afloop komt op het geopereerde oog een wit gaasje met daaroverheen een kapje zodat het gaasje goed blijft zitten.

Joëlle: “Door het afgeplakte oog zien mensen minder, dat maakt het lastig om te lopen na de operatie. Daarom geef ik hen een arm en lopen we samen terug naar de huiskamer. Een keer zei een mevrouw tegen me: ‘Lijkt wel alsof ik met m’n dochter op stap ben’. Dat was echt leuk. Hoe kort mensen hier ook zijn, we kunnen altijd zorg met aandacht bieden.”

Naar huis

Terug in de huiskamer kunnen patiënten rustig bijkomen. Met een kopje koffie of thee en als het tegen de middag is met een boterham erbij.

“Meestal gaan de patiënten direct naar huis. Ze zijn blij als het allemaal goed is gegaan en ze weer naar huis kunnen. In al die tijd heb ik maar één keer meegemaakt dat iemand zich niet lekker voelde en langer moest blijven.

De dag na de operatie worden patiënten altijd gebeld om te horen hoe het gaat. Mensen reageren blij. Ze hebben helder zicht en zien de kleuren weer zoals ze zijn. Ze hebben nergens last van en zijn daar erg dankbaar voor.”

Wist u dat... 11

Weetjes over onze ogen ... voor kinderen minimaal 2 uur buitenspelen per dag goed is om bijziendheid minder erg te laten worden? ... een kunstlensje tijdens een staaroperatie door een opening van minder dan 3 mm gaat? ... een “glazen oog” géén glazen knikker is, maar een soort “schelpje”? ... kinderen met blauwe ogen kleurenblind geboren worden? ... glaucoom, schade aan de oogzenuw door verhoogde oogdruk, met name optreedt op oudere leeftijd en langzamerhand steeds meer “blinde vlekken” in het beeld kan geven?

... je iets verhoogde oogdruk totaal niet voelt of merkt. ... glaucoom soms pas bemerkt wordt, als er al veel onherstelbare schade aan de oogzenuw is opgetreden? ... oogdrukmeting alléén, bijvoorbeeld bij de opticien onvoldoende is om glaucoom op te sporen? ... bij glaucoom de oogdruk niet altijd verhoogd is, en een oogarts ook naar de oogzenuw kijkt. ... oogdrukmetingen over de dag fluctueren?

Meestal is de oogdruk het hoogst tussen 08.00 en 11.00 uur, en het laagst tussen 0.00 en 02.00 uur ’s nachts. ... glaucoom soms erfelijk kan zijn?

En daarom het advies wordt gegeven aan alle patiënten met glaucoom, om hun broers en zussen, en de kinderen van de patiënt (in principe ouder dan 40 jaar en via de huisarts) ook bij een oogarts te laten screenen? ... een gemiddeld mens ongeveer 10.000 keer per dag met de ogen knippert. ... vrouwen twee keer zo vaak met hun ogen knipperen dan mannen. ... mensen met lichte ogen vaker knipperen dan mensen met donkere ogen.

... dat de hersenen zó goed in staat zijn om een extra paar “blinde vlekken” goed “in te vullen”, dat in het beginstadium van glaucoom patiënten er helemaal niets van merken?

... elk oog ongeveer 200 wimpers heeft dat wimpers vuil en stof tegenhouden.

12 Weer goed slapen

OSAS, er is iets aan te doen!

OSAS-consulent, Galina van Pelt Veel snurken, vaak wakker schrikken, vermoeidheid en concentratieverlies: het Obstructief Slaap Apneu Syndroom kan hinderlijke problemen geven. Gelukkig is er wat aan te doen. In het Ikazia Slaap Apneu Centrum worden patiënten behandeld door een deskundig team.

“Zo’n 4% van de Nederlandse mannen en 2% van de vrouwen hebben nachtelijke ademstops, ofwel slaapapneu, met zuurstofdaling en verhoogd risico op hart- en vaatziekten tot gevolg,” zegt OSAS-consulent Galina van Pelt. “Overgewicht is vaak een grote oorzaak, evenals een smalle ademweg. Voor behandeling van OSAS kunnen patiënten in Ikazia terecht bij een gespecialiseerd team, bestaande uit een KNO-arts, longarts, neuroloog, tandarts, KNF-laborant en OSAS-consulent. Zij geven inzicht in de aandoening, starten een behandeltraject en begeleiden de patiënt tijdens de behandeling.”

“Samen de kwaliteit van leven aanzienlijk verbeteren”

Om de oorzaak van het slaapprobleem te vinden, gaat de patient op één dag langs verschillende specialisten. Dan volgt een slaaponderzoek, waarbij het aantal ademstops gemeten wordt. Dit onderzoek kan thuis of in het ziekenhuis plaatsvinden.

De uitslag wordt door het team besproken, waarna behandeling volgt. “Het aantal ademstops kan bijvoorbeeld verlaagd worden dankzij een speciale beugel, die de onderkaak naar voren trekt waardoor de ademweg niet wordt afgesloten. In ernstigere gevallen kan via een CPAP-masker een positieve luchtdruk in de luchtweg ontstaan, waardoor de keel blijft openstaan en de patiënt ongehinderd kan doorademen.

Elke behandeling is zoveel mogelijk afgestemd op het klachtenpatroon en waar mogelijk de wens van de patiënt. Het is belangrijk dat de patiënt de therapie volhoudt. Als dat lukt, kunnen we samen de kwaliteit van leven aanzienlijk verbeteren.”

Weer goed slapen 13 Voorwoord 01

Ik voel me een heel ander mens Patiënt, Hans Huizinga Hans Huizinga uit Spijkenisse heeft al jaren een drukke baan. Maar begin vorig jaar was hij wel èrg moe. Dat dit door slaapapneu kwam, had hij nooit gedacht. Nu draagt hij ’s nachts een speciaal maskertje en wordt hij uitgerust wakker. “Ik heb veel meer energie.”

Begin vorig jaar vertelde Hans zijn cardioloog dat hij zich zo moe voelde. Hij werd onderzocht, maar zijn hart was in orde.

‘De cardioloog vroeg mij of ik wel eens een slaapapneu had,” vertelt Hans. “Dat heb ik inderdaad, maar zou ik daar zo moe van kunnen zijn? De cardioloog adviseerde om dit in een specialistisch centrum te laten onderzoeken. Via internet ontdekte ik dat Ikazia hierom goed bekend staat, dus ging ik naar Rotterdam.”

In Ikazia werd Hans met speciale meetapparatuur getest en wat bleek: hij had heel vaak slaapapneus. “Als je adem even stokt, krijgt je lichaam geen zuurstof. Als dat te vaak gebeurt, functioneren je organen minder goed. Vandaar die moeheid.”

Sinds een half jaar slaapt Hans met een maskertje, dat luchtdruk naar binnen blaast als hij een apneu heeft. Dat werkt: Hans heeft veel meer energie. “Ik hoor wel eens vaker van mensen dat ze dezelfde klachten hebben. Mijn advies: praat erover met je huisarts, ga naar Ikazia. Het is een prettig ziekenhuis, waar je geholpen wordt door vriendelijke mensen die weten waar ze het over hebben.”

Meer weten?

Kijk op www.ikazia.nl/specialisme/ slaap-apneu-centrum

“Praat erover met je huisarts, ga naar Ikazia”

14 Op bezoek

Op bezoek Voor patiënten die opgenomen zijn spelen familie en naasten vaak een belangrijke rol. Tijdens ‘bezoekuur’ is het in Ikazia een komen en gaan. Wij gaven een aantal bezoekers een boeketje bloemen met de vraag: bij wie gaat u op bezoek?

Michel, Petra en de kleine Klaas Klaas is in Ikazia geboren. Mama vertelt: “De bevalling verliep vlot, Klaas was er zo! Zijn broer Lars werd bijna twee jaar geleden ook In Ikazia geboren. Het bevalt hier goed.” Papa Michel is –en dat is al wat langer terug– ook in Ikazia geboren. Hij komt nu net terug van het geboorteloket op de 8e etage in het ziekenhuis. Daar heeft hij zijn zoon aangegeven bij de gemeente. Mama vertelt: “Klaas is onze tweede zoon, vernoemd naar Klaas van Torenhout de veldrijder. Zijn grote broer Lars is ook vernoemd naar een veldrijder.” Fietsen zit bij de kleine mannen in het bloed. Michel en Petra mountainbiken allebei. Straks gaan ze, met de bos bloemen, lekker naar huis.

Radha en Rajesh Radha is opgenomen in Ikazia voor een operatie aan haar voet. Haar man Rajesh is onderweg naar Ikazia. Het valt ons meteen op dat het bed helemaal versierd is met ballonnen, dat is niet voor niets vertelt Radha: “Gister was ik jarig. Ja, op de dag van de operatie. Een taartje zat er niet in want ik moest nuchter blijven en daarna was ik natuurlijk niet lekker van de narcose. Gelukkig had ik mijn verjaardag al gevierd het weekend voor de operatie. Van deze operatie moet ik 4-6 weken revalideren. Op verzoek van mijn dochters heb ik roze gips. Het moet nog even onbeschreven blijven, want de meiden willen de eerste zijn die iets opschrijven.”

Een voorbeeld

01 Voorwoord

Laatst speelde ik een spel waarbij een van de vragen was “van wie heb je veel geleerd?”.

Natuurlijk zijn er heel veel mensen van wie ik veel heb geleerd. Familie, collega’s… Voor de verschillende terreinen van het leven zijn er weer andere ‘leermeesters’. Als het gaat om het werken in de zorg is een van die leermeesters Franciscus van Assisi (1182 - 1226).

Deze beroemd geworden stichter van een kloosterorde komt vlak na zijn bekering een melaatse tegen. De ziekte heeft het lichaam van de man zo aangetast dat de stank van verrotting Franciscus al van een afstand tegemoet komt. Franciscus heeft moeite zijn paard in bedwang te houden, het wil weg van deze stinkende mens. Franciscus weerstaat echter de stank en het mismaakte lichaam en kust de door de ziekte aangevreten hand van de melaatse. Deze kus, zo beschrijft Franciscus later, maakte hem zeer gelukkig en is van grote betekenis geweest op zijn verdere leven. In de ontmoeting met deze mens leerde Franciscus dat een mens altijd meer is dan de ziekte, meer is dan zijn gebrek. Deze ontmoeting heeft niet alleen het leven van Franciscus voorgoed veranderd, ook de mensen die hem volgden hebben zich hierdoor laten inspireren.

Mede door deze gebeurtenis stichtten zijn navolgers talloze hospitia, plekken waar mensen die nergens meer terecht konden een thuis werd geboden. Deze hospitia zijn de voorlopers van de huidige hospitalen.

Zoals Franciscus de stank moest overwinnen worden ook wij geconfronteerd met barricades die het ons moeilijk maken de ander werkelijk te ontmoeten. Allerlei verschillende onderzoeken tonen aan dat mensen (ook zorgverleners) vluchtgedrag vertonen als ze met lijden worden geconfronteerd. Hoe vaak horen we van mensen die de diagnose kanker hebben gekregen niet dat ze worden ontlopen door hun bekenden.

Nee zorg verlenen gaat niet vanzelf, maar door de weerstand gebroken is het een indrukwekkend gebeuren de ander echt te ontmoeten. ds. Lida Tamminga

Voorwoord 01 Pastorale 15

Nieuws en informatie 17

Geboorteloket extra service voor ouders van pasgeboren kindjes Het Ikazia Ziekenhuis heeft vanaf begin 2016 een geboorteloket. Het geboorteloket is er speciaal voor de aangifte van baby’s waarvan de moeder na de bevalling nog even in het ziekenhuis moet blijven. Het geboorteloket is een samenwerking tussen gemeente Rotterdam en het ziekenhuis.

De eerste aangifte op donderdagmorgen 7 januari kreeg een feestelijk tintje.

Wethouder Adriaan Visser en directeur patiëntenzorg Karl Foets van Ikazia waren hierbij aanwezig. “Mooi dat we deze extra service samen met het Ikazia Ziekenhuis kunnen bieden. Zij stellen de ruimte beschikbaar, wij de mensen en de materialen, “ reageert Adriaan Visser. “Het is prettig dat ouders, ook als moeder nog even moet blijven, samen hun kindje kunnen aangeven. Het concept past uitstekend bij onze gezinsgerichte zorg waarbij ouders en kind zoveel mogelijk samen zijn,” aldus Karl Foets.

De heer Cinar was de eerste die zijn pasgeboren dochtertje Havin kwam aangeven.

Aangifte doen van pasgeboren baby’s moet binnen enkele dagen gebeuren bij de gemeente, in Rotterdam de Stadswinkel. Speciaal voor de aangifte van baby’s waarvan de moeder na de bevalling nog even in het ziekenhuis moet blijven, is er het geboorteloket. Het loket is in Ikazia te vinden in het Moeder en Kindcentrum op de 8e verdieping. De openingstijden zijn maandag en donderdag van 9 tot 12 uur. Ouders kunnen op afspraak hun kindje daar aangeven. Het maken van een afspraak kan bij de balie op het Moeder en Kind Centrum.

Stap in! E-kazia shuttle service Enkele weken geleden schreven we een prijsvraag uit voor de opvolger van onze Mee-Ga-Mobiel, de Nissan E-NV200 Evalia.

Deze nieuwe auto is ruimer, praktischer en net zo groen als zijn voorganger. Hij gaat rijden tussen de parkeergarage en de hoofdingang.

Voor de nieuwe auto en de bijbehorende service zochten wij een aansprekende naam. Er zijn ruim 100 inzendingen binnen gekomen en uit die inzending hebben we een mooie compilatie gemaakt: E-kazia Shuttle Service. Met als extra titel: Stap in!

Een naam die eer doet aan de service en het nieuwe model. Met een verwijzing naar Ikazia, elektrisch rijden en natuurlijk de service voor onze patiënt.

Stap maar in!

18 ERCP onderzoek

ERCP onderzoek: alvleesklier en galwegen in beeld Bij een ERCP onderzoek worden de galwegen en de alvleesklier onderzocht. Ze worden in beeld gebracht met behulp van contrastvloeistof en een röntgenapparaat. Het onderzoek wordt uitgevoerd door de Maag-Darm-Lever-arts op de afdeling Radiologie. Bij het onderzoek is ook een anesthesiemedewerker aanwezig om de verdoving voor de patiënt te verzorgen. Zo proberen we het onderzoek zo min mogelijk belastend te maken.

Naast de MDL-arts (op de foto links) en de anesthesie medewerker zijn er twee endoscopie-assistenten aanwezig. De endoscopie-assistenten zijn er om de patiënt te begeleiden en goed in de gaten te houden. Via de band om de arm wordt de bloeddruk gemeten. Met een knijper op de vinger wordt het hartritme en het zuurstofgehalte van het bloed geregistreerd. Tijdens het onderzoek hebben patiënten ook een slangetje, met sponsje in de neus. Daardoor wordt extra zuurstof toegediend.

Sinds een jaar wordt bij dit soort onderzoeken een verdoving gegeven. Deze verdoving is zwaarder dan het bekende ‘ roesje’. De sedatie praktijk specialist (SPS) verzorgt de verdoving. Een SPS is een anesthesiemedewerker die buiten de OK zelfstandig aan het werk is, bijvoorbeeld bij een scopie van maag, darmen of longen. Via het infuus wordt de verdoving toegediend. Door die verdoving is het voor de patiënten eenvoudiger te ontspannen en merken zij minder van het onderzoek.

Soms herinneren zij zich er achteraf (bijna) niets meer van.

De MDL-arts bedient de endoscoop. Dat is een flexibele slang met een cameraatje. De endoscoop, gaat via de mond, slokdarm en de maag naar het tweede deel van de twaalfvingerigedarm. Daar zitten de uitgangen van de galwegen en de alvleesklier. Door dat slangetje wordt contrastvloeistof ingespoten. Die vloeistof zorgt ervoor dat de galwegen en alvleesklier goed zichtbaar worden op de röntgenfoto. Als er tijdens het onderzoek afwijkingen gevonden worden kunnen deze direct behandeld worden. Een voorbeeld hiervan is het insnijden van de galwegopening en het verwijderen van stenen of het plaatsen van een buisje bij een vernauwing of afsluiting van de galwegen.

Als het onderzoek afgelopen is gaat de patiënt naar de uitslaapkamer op de OK of op het MDL-Centrum.

Daar worden o.a. de bloeddruk en het hartritme bewaakt. Twee uur na het onderzoek mag de patiënt weer eten en drinken. In het MDL-Centrum kan de patiënt rekenen op een kopje koffie, thee of soep en iets vezelrijks. De patiënt wordt na dit onderzoek altijd een nachtje ter observatie in de kliniek opgenomen.

In uw belang

Cliëntenraad 21

Het nieuwe jaar is begonnen. Na alle feestelijkheden van het jubileumjaar gaan we met veel enthousiasme verder. In 2016 bestaat de cliëntenraad drie jaar. Naast het streven naar bekendheid en bereikbaarheid wil de cliëntenraad dit jaar nog meer invulling geven aan haar taak: het behartigen van de collectieve belangen van de patiënten, familieleden, mantelzorgers en bezoekers van het Ikazia Ziekenhuis.

Zij zal, als vertegenwoordiger van hen, de organisatie adviseren in zaken die direct van invloed zijn op de kwaliteit van zorg, de privacy, de patiëntveiligheid, de positie van de patiënt in de behandelrelatie en de verzorging en ontvangst van de patiënt en zijn directe omgeving.

De cliëntenraad streeft medezeggenschap na op basis van harmonie, dat wil zeggen in samenspraak en samenwerking met de organisatie.

Input vanuit de achterban zal zij betrekken door middel van onder andere enquêtes, het patiëntpanel, de patiënttevredenheidsonderzoeken en door direct contact tijdens open dagen of patiëntbijeenkomsten.

De cliëntenraad onderschrijft de vier kernwaarden van het Ikazia Ziekenhuis met inachtneming van de kracht en de autonomie van de patiënt. Zij wil een toegankelijke, laagdrempelige en (h)erkende vertegenwoordiging binnen het ziekenhuis zijn. Samen met de organisatie streeft zij ernaar het Ikazia Ziekenhuis te maken tot een zeer patiëntvriendelijk ziekenhuis dat kwalitatief goede zorg levert.

Iza van Riemsdijk, voorzitter clientenraad@ikazia.nl

“Een patiëntvriendelijk ziekenhuis dat kwalitatief goede zorg levert”

“Geen dag is hetzelfde.

Er komt van alles tussendoor.”

Dag van 23 Voorwoord 01

De dag van Mirelda Dee werkt in juli 25 jaar in Ikazia. Begonnen in de schoonmaak is zij nu helemaal op haar plek als zorgassistente op de kinderafdeling. “Ik maak de voedingen en ga met eten en drinken rond. Geen dag is hetzelfde. Er komt van alles tussendoor. Als er snel spullen naar het laboratorium moeten, gaat dat even voor.”

07.15 uur

11.45 uur

07.30 uur

“Als wij iets niet hebben dan wordt dat gekocht. Dat is de service van Ikazia.”

“Bij binnenkomst controleer ik eerst hoeveel ouders zijn blijven slapen zodat ik weet hoeveel boterhammen ik moet brengen. Daarna ga ik, rekening houdend met de verschillende diëten, flesvoedingen en pap maken. Ik maak de flesvoedingen voor de hele dag. Zet de naam van het kind, het kamernummer en datum en tijd erop zodat de verpleging gedurende de dag de voeding uit de koelkast kan pakken. We hebben veel soorten voeding in huis. Elk kind krijgt wat zij thuis ook krijgen. Als wij iets niet hebben dan wordt dat gekocht. Dat is de service van Ikazia.”

“Ik doe zo zachtjes mogelijk als ik met het ontbijt de afdeling opga. Ouders die ’s nachts wakker zijn geweest, willen misschien uitslapen. Ik kom dan gewoon later nog eens terug. Ook om 09.30 uur kunnen zij nog een boterham krijgen. Waar nodig help ik met het geven van de fles, het snijden van boterhammen of verschonen van luiers. Voordat ik de bladen weer ga ophalen, geef ik hen alle tijd om te eten.

09.30 uur

“Per kamer deel ik de menukaarten uit. Ik haal vervolgens wat te drinken en voor kinderen eventueel ook fruit. Zo hebben zij de tijd uit de vier menu’s te kiezen. Voor kinderen hebben wij ook patat, poffertjes of pannenkoeken. Soms hebben zij door de ziekte weinig trek en kan dat soort extraatjes hun eetlust toch opwekken. Na mijn eigen pauze breng ik alle menulijsten naar de keuken.”

“Als de broodwagens komen, ga ik voor de lunch opnieuw de afdeling op. Tussen 12.00 en 14.00 uur rusten de patiëntjes. Ik breng dan als een soort bodedienst papieren naar de administratie, het laboratorium, de röntgenafdeling, bij chirurgie en op de kinderpoli. Ik verschoon verder de wiegjes, couveuses en warmtebedjes. En dagelijks koken wij alle babyflessen uit. Ook doe ik op de afdeling nog een rondje met drinken.”

15.45 uur

“Als de vaatwasser leeg is, ga ik naar huis. Wel controleer ik eerst of er nog voldoende flesvoeding in de koelkast staat.”

“Ik vind het heerlijk werk. Waar nodig kun je een luisterend oor bieden aan de kinderen en ouders.

Als zij hun verhaal kwijt kunnen, lucht het vaak al enorm op. Laatst hoorde ik in een winkel zeggen: u werkt toch in Ikazia? Door zo’n herkenning besef je dat je werk betekenis heeft voor mensen.”

Wensen 25

Leuke en ontroerende wensen In onze centrale hal hangt sinds december een wensbord. Daarop vinden we bijna iedere dag nieuwe briefjes. Ontroerende, leuke en hartverwarmende boodschappen voor het ziekenhuis of onze patiĂŤnten.

We delen er graag een aantal met jullie.

Voorwoord 01

“Supertrots toen Jasmijn voor het eerst met het mobiele röntgenapparaat op de IC kwam”

Familie in Ikazia 27

Zo moeder, zo dochter

Stephanie en Jasmijn Vink Stephanie Vink vierde 1 maart haar 25-jarig jubileum als IC-verpleegkundige in Ikazia. “Voor ik hier in 1991 solliciteerde, ging ik sfeer proeven op de afdeling en trof een heel gezellige hoofdzuster. Eenmaal aan het werk, voelde ik meteen: hier ga ik niet meer weg. Dat was bijzonder want daarvoor wisselde ik om de drie á vier jaar van baan.” Dochter Jasmijn heeft het enthousiasme voor het ziekenhuis overgenomen. Zij werkt voor zeven maanden als radiodiagnostisch laborant in Ikazia.”

“Jasmijn en onze andere dochters Fleur en Madelief zijn in Ikazia geboren”, vertelt Stephanie.

“Wij gingen hier altijd naar de Sinterklaasvieringen.

Of kwamen zomaar een kijkje nemen als mijn moeder aan het werk was”, vult haar dochter aan.

Toen Jasmijn voor haar opleiding Medisch Beeldvormende en Radiotherapeutische Technieken een voorkeur voor een stageplek moest doorgeven, was de keuze dan ook snel gemaakt. “En mijn eerste voorkeur werd gehonoreerd. Zo kon ik vijf maanden in Ikazia ervaring opdoen met het maken van MRI-scans, CT-scans, echo’s en röntgenfoto’s.

Dat ging zo goed dat mij een nul uren-contract als radiologisch assistente werd aangeboden.”

Dat is mijn dochter

Jasmijns opleidingskeuze werd haar ingefluisterd door moeder Stephanie. “Collega’s van de afdeling radiologie komen regelmatig met een mobiel röntgenapparaat op de IC. Als ik hen bezig zag met die techniek dan dacht ik: dat is echt iets voor Jasmijn. Zij is een echt bèta-kind maar voelde anderzijds ook voor werken in de zorg.” Stephanie was supertrots toen Jasmijn als stagiaire voor het eerst met dat röntgenapparaat op de IC kwam.

Jasmijn lacht: “Mijn moeder vertelde tegen iedereen: dat is mijn dochter. Ik zei er maar niets van want ik wilde tijdens mijn stage geen slechte indruk maken.”

Na haar afstuderen werkte Jasmijn tijdelijk in het IJsselland Ziekenhuis. Sinds december kon zij aan de slag in Ikazia. “Ik was hier nog steeds pooler dus daarom werd aan mij gedacht voor deze tijdelijke vacature. Ik heb die kans met beide handen aangepakt.”

Ikazia soap

Ikazia is het gesprek van de dag thuis bij de familie Vink. “Aan de eettafel bespreken wij dagelijks wat wij gedaan hebben en met welke collega’s wij hebben gewerkt. Regelmatig klinkt ongeveer zo: je weet wel, hij is groot, met donker haar en kalend.” Vader en andere dochters wachten dagelijks vertwijfeld af wanneer deze Ikazia soap voorbij is. De gesprekken hebben ook een serieuze kant. Jasmijn: “Mijn moeder heeft natuurlijk erg veel verpleegkundige ervaring. Als ik bijvoorbeeld bepaalde medische termen niet ken, kan ik altijd bij haar terecht.”

28 Stichting tot Steun

Orgelspel in de zithoek Jan Lagendijk Jan Lagendijk bezocht eind vorig jaar in Ikazia de bijeenkomst voor leden van de Stichting tot Steun. De tuinder uit Ridderkerk had bij die gelegenheid een voorloper van het huidige Ikazia Nieuws uit de zeventiger jaren meegenomen. Aan enkele overige aanwezigen toont hij een favoriete foto uit het blad. De zwart-wit prent geeft een beeld van een zithoek bij verpleegafdeling 4a en 4b.

Lagendijk: “Lopende patiënten kwamen hier samen. Er stond ook een orgel waarop regelmatig gespeeld werd. Nu zullen veel mensen zoiets als storend ervaren maar toen gaf het ons een echt thuisgevoel. Het zorgde voor gezelligheid ondanks dat we allemaal ziek waren.”

Jan Lagendijk is zuinig op het magazine van weleer waarin ook een foto staat van dokter Kastelein, een veel gefotografeerd Ikaziaradioloog. “Hij wist je altijd heel goed op je gemak te stellen”, herinnert Lagendijk zich.

De Ridderkerker die diverse malen in Ikazia lag, is al die jaren een trouw donateur gebleven. “Door de huidige economische situatie is het hier allemaal wel erg veranderd. Voor mij is er desondanks nog steeds die aparte sfeer. Er is aandacht voor je. Daar heb ik veel waardering voor. De artsen zijn medisch goed onderlegd en de verpleegsters weten van aanpakken. Daarom kies ik nog altijd voor Ikazia.” De band met het ziekenhuis is hecht.

“Voor mij is er nog steeds die aparte sfeer”

“Laatst stond er een luchtfoto van Rotterdam in het Reformatorisch Dagblad. Ja, dan ga ik toch kijken waar Ikazia ligt.”

Stichting tot Steun 29

Als een warm bad Riny Ras-Flipse Riny Ras-Flipse heeft zesmaal in Ikazia ‘gelegen’. “Voor ons gezin was het nooit een vraag naar welk ziekenhuis wij gingen.

Vanuit Strijen was Ikazia dan gewoon de beste keuze.”

Bij één van die opnames las zij een foldertje over de Stichting tot Steun. “Dat kreeg je in die tijd mee als je naar huis mocht en ik wilde graag iets terug doen voor de geweldige zorg die ik in het ziekenhuis had ondervonden. Het voelde werkelijk als een warm bad.

Zelf ben ik, voor mijn trouwen, verpleegkundige geweest maar dat waren heel andere tijden. Ik moest er na een aantal jaren tegen mijn zin verplicht mee stoppen omdat ik ging trouwen. Dat kun je je nu niet meer voorstellen.

Zelf in het ziekenhuis liggend zag ik hoe druk het verplegend personeel het tegenwoordig heeft. Toch maken ze er in Ikazia het beste van. Ook de artsen zijn aardig en sociaal.

Ik heb meegemaakt dat een verpleegkundige haar pauze opofferde om bij mij te kunnen blijven. Ik heb echt respect voor de mensen die dit werk nu doen.” Door haar goede ervaringen met Ikazia is dat ‘iets terug doen’ middels het lidmaatschap van de Stichting tot Steun iets structureels geworden voor Riny Ras-Flipse.

“Ik ben zo blij dat dit ziekenhuis er is. En als lid vind ik het heel leuk het blad te ontvangen zodat ik op de hoogte blijf van de nieuwe ontwikkelingen.”

“Het voelt altijd goed in Ikazia”

01 StichtingVoorwoord tot Steun 31

Machtigingsformulier SEPA

Stichting tot Steun van het Ikazia Ziekenhuis Montessoriweg 1, 3083 AN Rotterdam, Nederland Incassant ID:

NL05ZZZ411264820000

Machtigingskenmerk: NL05ZZZ411264820000 + uw lidnummer Door ondertekening van dit formulier geeft u toestemming aan de Stichting tot Steun van het Ikazia Ziekenhuis om via uw bank jaarlijks of éénmalig een bedrag van uw rekening af te schrijven.

€ 12,50 per jaar, afschrijven in de maand …………………………..……………..…………..……………..…..……………..…..……………..…..………………....

Meer, namelijk € …………………………..………… per jaar, afschrijven in de maand

…………………………..……………..…………………..…………

Ik doe een gift en machtig het Ikazia Ziekenhuis om éénmalig af te schrijven € ………………..............…………..…………,

afschrijven in de maand …………………………..……………..……………....

Als u het niet eens bent met deze afschrijving kunt u deze laten terugboeken. Neem hiervoor binnen acht weken na afschrijving contact op met uw bank. Vraag uw bank naar de voorwaarden.

Naam …………………………..……………..……………………..……………..……………....……………………..……………..……………....……………………..……………..……………………....

Adres …………………………..……………..……………………..……………..……………....……………………..……………..……………....……………………..……………..……………………....

Postcode …………………………..……………..……..……………...........………

Woonplaats …………………………..……………..……..…….............………...........………

Geboortedatum …………….……………..……………..……..………………

E-mail

Land …………………………..……………..……..……..........………...........………

IBAN rekeningnummer ……………..……………..………......……………...........…

Plaats

…………………………..……………..............……..…….............………...........………

…………………………..…….......………...........………........................ Datum …………………………..…...........................................…....................................

Telefoonnummer

…………………………….......………...........………... Handtekening …………………………..……….......................................................…

U kunt deze machtiging opsturen naar de Stichting tot Steun van het Ikazia Ziekenhuis, Antwoordnummer 80513, 3080 WB Rotterdam (een postzegel is niet nodig).

Als u lid wordt, krijgt u deze mooie beker met nostalgische foto van het Ikazia cadeau.

Kruiswoordpuzzel

Puzzel 33

De winnaar van de kruiswoordpuzzel van het winternummer 2015/2016 is: A.L. Kins uit Spijkenisse De oplossing was: Werken aan de toekomst.

De winnaar heeft inmiddels de VVV bon thuis gekregen. De oplossing van de puzzel van dit nummer kunt u tot 1 juni 2016 inleveren of opsturen aan: Ikazia Ziekenhuis - t.a.v. het PatiĂŤnten Service Bureau - Postbus 5009 - 3008 AA ROTTERDAM U kunt uw oplossing ook mailen aan: in@ikazia.nl

Column 35

Michelle

Michelle van den Oudenhoven is diabetesverpleegkundige in Ikazia. Over wat ze daar meemaakt vertelt ze in deze column.

Kort maar krachtig In dit stukje probeer ik kort maar krachtig iets te vertellen over wat ik dagelijks meemaak in mijn werk op de polikliniek als diabetesverpleegkundige.

We moeten echter oppassen dat we de tekst niet te kort willen maken door te veel af te korten, zodat u en ik het misschien niet altijd meer begrijpen.

Net als in alle bedrijfstakken hebben we in de zorg ook te maken met afkortingen die gebruikt worden. Sommige afkortingen zijn al helemaal ingeburgerd en soms komt er weer een nieuwe afkorting voorbij. U heeft misschien wel eens gehoord van POH, PraktijkOndersteuner Huisarts. En zo wordt een diabetesverpleegkundige nog wel eens afgekort met DVK. Met nieuwe wetten zoals de WMO, Wet Maatschappelijke Ondersteuning, hebben we er sinds kort weer een paar nieuwe afkortingen bij.

“Iets niet duidelijk, schroom niet te vragen wat er bedoeld wordt”

Enige tijd geleden kwam een patiënt bij me op bezoek die een brief bij zich had van het revalidatiecentrum waar hij tijdelijk verbleef. Daarin stond een bijzondere afkorting waar ik nog nooit van gehoord had; V.O.D. Ik ben nogal fan van CSI, Crime Scene Investigation, en soortgelijke series zoals Bones waar ook de FBI regelmatig voorbij komt, dus mijn fantasie sloeg meteen op hol.

Ik dacht meteen aan een Veiligheids. …

Dienst of zoiets. Maar nee wat bleek, V.O.D. staat voor “Voorlopige Ontslag Datum”. Het was jammer genoeg minder spectaculair dan ik dacht. Ik heb er weer een afkorting bijgeleerd en u ook hoop ik.

Als u informatie krijgt over uw gezondheid en behandeling, is het natuurlijk heel belangrijk dat u dit goed begrijpt.

Iets niet duidelijk, schroom niet te vragen wat er bedoeld wordt.

36 In memoriam In 1964 promoveerde hij op het onderwerp, “De maligne ovariumtumor”.

In februari 1965 begon hij zijn praktijk in het pas geopende Ikazia Ziekenhuis. In het najaar volgde zijn aanstelling tot gynaecoloog in het Havenziekenhuis. Twee jaar later associeerde hij zich met dr. W. van Cappellen.

In 1971 werd hij erkend als B- opleider in de verloskunde en gynaecologie. Met de “Stichting Klinisch Hoger Onderwijs” bestond inmiddels een affiliatie, een opleiding voor coassistenten.

In memoriam dr. H.F. Heins Dr. H.F. Heins werd op 27 juli 1925 in een gereformeerd gezin in Rotterdam-Zuid geboren, een gezin “van de kleine luyden”, waarin, naast het geloof ook het harmonium een belangrijke rol speelde.

In 1944, na zijn eindexamen aan het Marnix Gymnasium, werkte hij voor de Inlichtingendienst van Landelijke Organisatie voor hulp aan Onderduikers.

Na de bevrijding, op 5 mei 1945, was hij eerst enige tijd hoofd van de Documentatie van de Politieke Opsporingsdienst Rotterdam (P.O.D.) om vervolgens, aan de Gemeentelijke Universiteit in Amsterdam, de studie geneeskunde te starten.

Om zo min mogelijk van studietoelagen gebruik te maken werkte hij tijdelijk in de Amsterdamse haven. Drie jaar vervulde hij een assistentschap op de afdeling Anatomie. Vaste werkzaamheden kreeg hij bij “Kriterion”, een in 1945 opgericht filmtheater dat door studenten werd verzorgd.

Na het artsexamen in 1953 werd hij assistent chirurgie in het Burgerziekenhuis in Amsterdam (hoofd: prof. dr. W. van Enst). Een jaar later begon zijn opleiding tot gynaecoloog in het Wilhelminagasthuis in Amsterdam (hoofd: prof. dr. M.A. van Bouwdijk Bastiaanse). Hij was van 1958-1965 hoofdassistent, naderhand chef de clinique van de Amsterdamse Vrouwenkliniek. (hoofd: prof. dr. G.J. Kloosterman).

“Consequent in denken en handelen” De opleiding was het product van de gehele maatschap die tot vijf man werd uitgebreid. Als operateur en opleider was Heins zeer rechtlijnig en consequent in denken en handelen. Het kleurde de opleidingssituatie. Er waren ongeschreven ‘protocollen’ die een duidelijke richting gaven waaraan de assistenten zich hadden te houden.

De maatschap heeft hem door de jaren heen altijd volop de kans gegeven om zijn bestuurlijke kwaliteiten, zowel voor het ziekenhuis als extern, volledig te ontplooien.

Van de instanties buiten het ziekenhuis waarin hij een bestuurlijke functie vervulde worden genoemd: het Concilium Obstetricum et Gynaecologicum (1976-1983), het Centraal Tuchtcollege in Den Haag (1982-1990) en de Vereniging van Rotterdamse Medische Specialisten (1966-1974). Verder was hij van 1965-1988 lid van de Ovarium Tumor Commissie.

Dr. Heins was Officier in de Orde van OranjeNassau. Door zijn gereserveerd karakter was een blik op zijn innerlijk leven niet iedereen gegeven.

Zijn speeches en voordrachten stelde hij altijd op schrift. Ze waren interessant, weldoordacht, vaak filosofisch en academisch getint, met een karakteristieke zinsbouw en met gebruik van lange bijzinnen.

Op 13 augustus 2015 maakte hij een ongelukkige val met als gevolg een heupfractuur die hem uiteindelijk fataal werd. Dr. Heins overleed op 4 november 2015. Met hem is een markante persoonlijkheid heengegaan.

In memoriam 37

In memoriam Dr. A.P. Brinkhorst Dr. A.P. Brinkhorst werd geboren op Oost Java in Paree op 30 juni 1927 en overleed 7 oktober 2015 in Rotterdam. Op 16-jarige leeftijd kwam hij naar Nederland na een verschrikkelijke kampperiode in Nederlands Indië. De 4-jarige achterstand op de middelbare school wist hij in 2 jaar in te halen waarna hij in Utrecht Geneeskunde ging studeren.

In 1957 begon hij zijn chirurgische opleiding in Groningen. Aansluitend bekwaamde dr. Brinkhorst zich verder gedurende 21/2 jaar in de algemene chirurgie in Zwolle en vervolgens in de kankerchirurgie in Amsterdam en Groningen en tenslotte in de longchirurgie in Groningen. Hij promoveerde in 1964.

In 1965 werd hem gevraagd om als eerste chirurg in het Ikazia Ziekenhuis te komen. Ikazia was zijn ziekenhuis en dat is het vanaf dat moment ook altijd gebleven. Een ziekenhuis waarin hij een grote stem heeft gehad bij de inrichting, de vorming van de medische staf en het opzetten van de afdeling chirurgie.

Dr. Brinkhorst was een geboren opleider en één van de eerste niet academische opleiders voor toekomstige chirurgen. Aan het einde van hun opleiding in het academisch ziekenhuis kwamen de bijna klare chirurgen in het Ikazia de laatste kneepjes van het vak leren.

“Zijn hart lag bij de patiëntenzorg in zijn Ikazia” Dr. Brinkhorst was een charismatische man die nadrukkelijk aanwezig was en door assistenten zeer gewaardeerd werd. Een slapeloze nacht van een assistent, alvorens de volgende dag hem te mogen assisteren was geen uitzondering.

Hij streefde naar hoge kwaliteit en eiste veel van de assistenten, maar gaf er ook veel voor terug.

Zijn organisatietalent was onmiskenbaar. Niet alleen het Ikazia Ziekenhuis heeft er de vruchten van mogen plukken, maar zeker ook de Nederlandsche Vereniging voor Heelkunde. In het concilium chirurgicum kon hij zijn visie kwijt voor de toekomst van de chirurgie in Nederland. Hij heeft dit met zoveel inzet vorm weten te geven dat hij de zeldzame onderscheiding, ‘erelid’ van de Nederlandsche Vereniging voor Heelkunde heeft mogen ontvangen.

Dr. Brinkhorst was een zeer begenadigd chirurg.

Hij was er niet voor het ‘mes’, maar het ‘mes’ was er voor hem. Hem te zien opereren was een feest.

Zijn hart lag bij de patiëntenzorg in zijn Ikazia. Om die reden is hij meermaals niet ingegaan op een aanbod om elders hoogleraar te worden. De zorg in ons ziekenhuis moest perfect zijn en daarmee ook de opleiding van toekomstige chirurgen. Hij was voor velen het grote voorbeeld en bleef na zijn pensioen geïnteresseerd en betrokken bij zijn Ikazia en zijn maatschap.

Met regelmaat worden zijn uitspraken nog geciteerd en zijn wijsheden doorgegeven aan de volgende generaties Rotterdamse chirurgen.

Wij zullen hem missen en zijn grote betekenis voor ons ziekenhuis en de maatschap Chirurgie koesteren.

Contact 39

Klacht en advies Goede zorg voor de hele mens. Dat staat voorop in ons ziekenhuis. Respectvol, oprecht geïnteresseerd en betrokken.

Toch kan het gebeuren dat u niet tevreden bent over bijvoorbeeld de gegeven informatie, de zorg of de aandacht. Dat u vindt dat het beter kan. Het beste kunt u dit bespreken met de medewerker die uw onvrede heeft veroorzaakt. Als u dat liever niet doet, kunt u bij de klachtenfunctionaris terecht. Zij kan de klacht met u bespreken, u adviseren en ondersteunen.

Ook kan zij bemiddelen tussen u en de medewerker.

% 010 297 55 08

Tineke Schutrups-Duyvendak

Heeft u opmerkingen of bent u niet tevreden, dan willen we dat graag weten

@ klachtenfunctionaris@ikazia.nl i i klachtenfunctionaris Ikazia Ziekenhuis

Antwoordnummer 80161 3080 VB Rotterdam

Klachtencommissie

Blijft de klacht bestaan dan kunt u uw klacht laten beoordelen door de onafhankelijke klachtencommissie. De directie wordt geïnformeerd over de uitspraak van de klachtencommissie. Ook worden aanbevelingen gedaan. Die zijn bedoeld om herhaling van het gebeurde in de toekomst te voorkomen. Zo wordt de kwaliteit van zorg verbeterd. U kunt via de klachtenfunctionaris in contact komen met de klachtencommissie.

Contact

Colofon

Ikazia Ziekenhuis Montessoriweg 1, 3083 AN Rotterdam Tel. 010 29 75 000 Fax 010 29 75 400 Internet www.ikazia.nl E-mail post@ikazia.nl Postadres Postbus 5009 3008 AA Rotterdam

Redactie J. Aman • J.T.C. Bijl • S. van der Ent • D. van der Leer J. Moret • R.R. van Noort • A. Molendijk • M.C. Oosterwijk C.D. Schutrups-Duyvendak • Ds. Dr. J.A.P. Vlasblom • T.C. Vonk

Buitenpolikliniek Ikazia Carnisselande Middeldijkerplein 36 2993 DL Barendrecht Telefoon 0180 64 22 22 E-mail buitenpoli@ikazia.nl Buitenpolikliniek Ikazia Klaaswaal Kerkstraat 20 3286 AK Klaaswaal Telefoon 0186 57 11 11 E-mail klaaswaal@ikazia.nl

Lente 2016

Redactionele bijdrage M. Blok • S. Eikenboom • dr. P.K. Flu

J. Moret • M. van den Oudenhoven I. van Riemsdijk • N. Veringmeier dr. W.J. Vles

Fotografie W. Boon • J.T.C. Bijl • J. Moret • O. Seykens Redactie adres en/of adreswijzigingen Ikazia Ziekenhuis

Directiesecretariaat • Montessoriweg 1 • 3083 AN ROTTERDAM Telefoon 010 297 50 00 • Internet www.ikazia.nl • E-mail post@ikazia.nl

Uitgeverij BC Uitgevers bv • Postbus 416 • 8600 AK Sneek Telefoon 0515 429 429 • Directie G. van Leeuwen Opmaak Hannique de Jong • Telefoon: 0515 429 420 Bladmanager/Advertentieverkoop Barbara Verschoor

Telefoon 06 455 766 70 • Digna Schoonen • Telefoon 06 442 099 10

Foto cover Troy en Mirelda Druk Scholma Druk B.V. • Bedum

40 Specialisten Anesthesiologie

C.R. Bello mw. K.T. Dahmen mw. M.W. van Dommelen L. Klompe M.L. Landman M.J.B. Los mw. dr. M.C.O. van den Nieuwenhuyzen (opleider) C.J. van Oort dr. H.C. Rettig F.A. Verhoeven

dr. J.W. de Leeuw (opleider) mw. B. Morrel T.M. Potijk (waarnemer) B. Torrenga

Intensive Care geneeskunde

mw. M. Muller mw. dr. F.J. Schoonderbeek mw. dr. A.F.C. Schut mw. S. Stads mw. H.F.E.M. Willems dr. E.J. Wils

Apotheek

mw. L. Kuiper Interne geneeskunde mw. L. Mitrov-Winkelmolen dr. M.P. Brugts D. Theunissen mw. R.A. Carels mw. dr. F. Croon-de Boer dr. A. Dees Cardiologie J.C. Drooger Mw. R. Djaberi (chef de clinique) mw. dr. M.E. Emans mw. S. Indhirajantimw. dr. A. Erol-Yilmaz Tomasoa (waarnemer) M.P. Freericks dr. F.E. de Jongh F.M.R.J. Hersbach mw. E.N.M. Overkleeft J.P. Kerker mw. M. Wabbijn dr. G.J. Nollen mw. dr. A.A.M. dr. A.M. de Vos Zandbergen (opleider) mw. S.K. Zoet-Nugteren

Chirurgie

mw. N.M. Hanneman dr. P.T. den Hoed (opleider) dr. A.N. Ringburg dr. C.J. van Steensel dr. B.R. Toorenvliet dr. W.J. Vles mw. A.M.E. van Well

Dermatologie

dr. H.J.H. Engelkens E.R. Lonnee

Geriatrie

A.J. Arends

Gynaecologie

mw. dr. I.A.M. van der Avoort mw. M.R. Douma mw. S.M.A. Groenen mw. A.D. van Heesewijk dr. J. Kaijser

Kaakchirurgie

dr. G.J. van Beek dr. dr. L.O.H. Dessau W.F. van Geel mw. dr. J.M. Kwakman F.R. Praal dr. dr. D. Rink

Kindergeneeskunde

C. Aleman mw. J.J. Alink C.P. den Butter mw. S.H. Dijkstra mw. S.H.M. Gardeniers mw. K.A. Goud mw. B.C.C. Heinerman mw. I. Heuts-van der Kragt mw. C.M. Messemaker mw. H.S. Paizano-Thijssen mw. K.A. Schuitevoerder

Klinische chemie dr. M.A. Fouraux dr. W. van Gelder

Klinische psychologie

mw. dr. J.E.W.M. van Dongen-Melman G. Plaisier (opleider) mw. I. Spuesens-Hoefnagel

KNO-heelkunde J.W. Arendse mw. A.A.C. Aukema J.J. van Twisk

Orthopedie

F.P. van den Berg (chef de clinique) M.M. Campo dr. C.H. Geerdink W. Kuis B.B.A.M. Niers

Pathologie

Longziekten

dr. M.A. den Bakker mw. dr. K. Hamoen dr. M. Kliffen mw. dr. T.M. Teune

Maag-, darmen leverartsen

Psychiatrie

mw. M.K. Greefhorst mw. R. Heller-Baan F.A.H. Jacobs Plastische Chirurgie mw. C.W.H.M. Kroese-BovĂŠe dr. T.H.C. Damen mw. H.C. Klepetko

G. Bezemer (chef de clinique) mw. S.K. Kalidien dr. P.C.J. ter Borg mw. P. KĂślling (waarnemer) dr. R.J.Th. Ouwendijk (opleider) mw. H.G. Vermeulen Radiologie mw. C. Verveer mw. C.I.B.F. Gouw L.C.W. de Jonge J.G.J. Jonkman Medische J.W. Kuiper mw. dr. A. Preda Microbiologie dr. M. van Rijn J.W. van der Sluijs dr. ir. M.J. Stoutjesdijk

Neurologie

mw. C. Gorter de Vries (chef de clinique) L.J.M.M. Mulder D.M.H. Zuidgeest

Oogheelkunde

mw. J.A. de BeijerDominicus mw. E. van CampenMolenaar mw. G. de Grip (chef de clinique) mw. A.F.G. Jansen mw. dr. J.A.F.M. van Neerven mw. R.K. Soebhag (chef de clinique)

Revalidatiegeneeskunde

mw. A.M. de Rooij mw. L. Valk-Kleibeuker

Reumatologie

mw. F. Bonte-Mineur dr. M.R. Kok

Sportgeneeskunde dr. B.A.G. Bulder

Urologie

E. Kats mw. M. van Mierlo (chef de clinique) dr. J.E. Nienhuis

Met trots presenteren wij u het jubileumboek ‘Terugblik 50 jaar Ikazia Ziekenhuis’ In dit jubileumboek laten we in beeld en tekst onze organisatie in al haar facetten zien.

Mijlpalen, maar juist ook die dagelijkse dingen die onze zorg typeren.

Door alle jaren heen, verweven in onze organisatie, is Ikazia een patiëntgericht ziekenhuis gebleven met oprechte interesse in zowel de patiënt als in elkaar, in onderlinge verbondenheid.

Een cultuur die we moeten koesteren, want juist dit bepaalt wie we zijn.

Wilt u het boek bestellen ga dan naar www.ikazia.nl/jubileumboek