IJ.V.V.: ”HET 24 UURS VOETBALEVENEMENT”

door Kees Oole

Op 15 juni a.s. willen wij om 21.00 uur het startsein gaan geven aan een evenement waarbij er op het complex van De Zwervers 24 uur lang allerlei voetbalactiviteiten zullen gaan plaatsvinden. Het moet een evenement worden voor iedereen die voetbal, gezelligheid en De Zwervers hoog in het vaandel heeft zitten. IJ.V.V. De Zwervers is een mooie club en dat moeten we ook zo houden, echter dat moeten we wel met z’n allen doen!!

tegen oude Zwerversmaatjes, waarbij wij je mee helpen om ze te vinden) en/of zelf een toernooitje organiseren van 1 of 2 uur.

Uiteraard wordt de nacht een probleem, maar ook een uitdaging en hierbij doen we dan ook een dringend beroep op de echte “diehards”. Tevens is het toch ook best leuk om eens keer in de nachtelijke uren te voetballen. Ook zijn we van plan om iedereen die tijdens deze nacht van De Zwervers aanwezig is te vermaken d.m.v. allerlei spelletjes als pokeren, dominoën, darten en klaverjassen (en neem gerust je slaapzak of veldbedje mee).

deze spullen alvast te verzamelen. Al deze spullen kunnen vanaf 12 mei worden ingeleverd. Op de site en op teletekst zullen wij u hier verder van op de hoogte houden !!

Gedurende deze 24 uur zullen er op veld 2 (kunstgras) 2 veldjes worden uitgezet, waarbij het de bedoeling is dat er over de breedte van het veld gedurende een half uur 7 tegen 7 word gespeeld (plus enkele wissels). Elk half uur zijn er dus 2 wedstrijden. Ook zal er tijd worden ingeruimd voor vertrouwde activiteiten, zoals ouders tegen de leiders, de penaltybokaal en een (mix)toernooi voor de jeugd. Nieuw op het programma zijn: “Koning Latje Voetbal” (wie gaat de eerste koning van de IJ.V.V. De Zwervers worden) en een zgn “dauwloop”, waarbij wij naar de buitenwereld ons sociale gezicht tonen d.m.v. een kleine sponsorloop op ons terrein, waarbij de opbrengst ten goede komt aan een nader te bepalen goed doel, welke een binding heeft met voetbal en/of IJsselmonde.

Buiten deze bovenstaande activiteiten is het de bedoeling, dat wij (Marcel Gorree en Kees Oole) met elkaar (overige Zwerversleden) deze dag moeten gaan vullen. Kortom wil je eens tegen een team van een collega, een familielid, een relatie, een vriend(je), een buurman of iemand anders voetballen, spreek ons dan aan of bel ons op en wij plannen je in voor een wedstrijdje.

Andere mogelijkheden zijn reünievoetbal (voetballen

Niets staat vast en alles is onder voorbehoud, echter wat vast staat is dat het evenement zal worden afgesloten met een optreden van “echte” live band.

Tenslotte zou ik uw aandacht willen vragen voor het volgende. Een zekerheid tijdens dit evenement is ook, dat Arie v.d. Giesen een rommelmarkt zal gaan organiseren (16 juni aanvang 10 uur), waarbij de opbrengst voor De Zwervers zal zijn. Uiteraard zijn alle bruikbare spullen welkom en ik vraag u dan ook namens hem om

Autorijschool en Taxibedrijf

Vreewijk

P. van Gelder

Ogierssingel 152 - 3076 CW

Rotterdam - Lombardijen

Telefoon Rijschool 010 - 4327643

Telefoon Taxibedrijf 010 - 4626060

Mobiele Telefoon 06 - 50685632

Aangesloten bij Taxicentrale RTC

Iedere woensdagavond theorieavond

Wij rekenen op u en uiteraard zijn allerlei ideeën welkom om deze dag te doen slagen.

Marcel Gorree (06-18680120) Kees Oole (06-17482156)

Dames En Heren

op woensdag tot 20.00 uur geopend

NOORDERHAVENKADE 15

TELEFOON 010 - 466 45 14

Goud- Zilversmederij en juwelier

Groothandel Import Export

Keizerswaard 93

Tel/Fax 010 - 4 792 802

Slinge 159 3085ER Rotterdam

Verkoop van Gouden- en Zilveren sieraden

Briljant gezet en ongezet

Door Ger Boender

Lid zijn van. Is dat niet ergens bijhoren en de mogelijkheid om mee te denken, maar ook om mee te praten? Je stem laten horen? Dat dacht ook het bestuur van de supportersvereniging van de IJ.V.V. De Zwervers. Toen zij alles in orde moesten maken voor de noodzakelijke Algemene LedenVergadering die op 26 maart 2007 zou worden gehouden. Er werd een prachtig jaarverslag van de activiteiten in 2006 gemaakt. Ellis Versteeg had daar menig uurtje vrije tijd aan opgeofferd. Evenzo had Jaap de Koning dit gedaan voor het financi- eel jaaroverzicht. De kascommissie had dit zeer overzichtelijke overzicht goedgekeurd. De leden werden uitgenodigd via de gebruikelijke kanalen om de vergadering bij te wonen. Alle informatie kon door de leden worden opgehaald. Het S.V. bestuur kwam speciaal nog eens bijeen om alles nog door te lopen, om niet voor onaangename verrassingen te komen staan tijdens de vergadering. Wij waren er klaar voor. Voor alle duidelijkheid nog even de namen van het bestuur van de S.V.: Ellis Versteeg, Elles de Widt, Jaap de Koning, Piet Kranendonk, Leo Willemsen en Ger Boender.

Dan maandagavond 26 maart 2007. Het aantal van twee handen is aanwezig als de vergadering een aanvang neemt. Ronduit teleurstellend. Wij hadden een betere opkomst verwacht van onze S.V. leden. Maar ook van het bestuur van de IJ.V.V. De Zwervers. Toch is de S.V. denken wij aardig bekend binnen de voetbalvereniging. Zeker gezien de activiteiten die men doet. Wij als S.V. willen graag een bijdrage leveren voor meerdere glorie van de IJ.V.V. De Zwervers. Waarom wij dit werk willen doen?

Ten eerste: Omdat wij zelf het leuk vinden. Ten tweede: Als De Zwervers er wel bij vaart, voeg je als S.V. daadwerkelijk iets toe. En hoeveel, dat is en blijft de vraag.

Tot slot: Ik heb eens iets gelezen wat mogelijk van toepassing zou kunnen zijn:

Het leven kan op momenten dat u dat het minst verwacht nieuwe kansen bieden. Geniet ervan, laat u inspireren en beleef hoe het leven kan zijn.

'T VIJFJE HET GOEDE DOEL

door Paul

Er zijn van die voetbaldagen dat alles lukt, dat alles bij elkaar komt. Die dagen staan dan ook iets duidelijker in m’n geheugen gegrift dan die vele dagen waarop het maar zozo was. Om onduidelijke redenen zijn die van de harde schijf gewist of staan ze op een plek waar de ontvangst nogal onduidelijk is. Ruis op de lijn.

Het moet ergens in m’n vroege tienerjaren geweest zijn. De lagere school net achter me gelaten of achterlatend. De puisten nog onderhuids en de wijde wereld nog wijd en werelds. Voetballend voor de v.v. Lemelerveld sinds het 8e levensjaar (“effies” bestonden tot mijn grote spijt nog niet), daarop volgend een glansrijke carrière langs alle 2e elftallen van de jeugd. Gekleed in witte broek, wit shirt met oranje baan en, om onduidelijke redenen, rode sokken. Die rode sokken waren me een doorn in het oog. Een oranje baan op het shirt schreeuwt om oranje sokken, maar het waren toch echt alleen rode sokken die schoenmaker Dollenkamp in het assortiment had. Daarvoor waren het blauwe sokken trouwens, een combinatie die geheel volgens de retro-trend af en toe gekopieerd wordt door het grote Oranje. Vader Paul voetbalde tot in lengte der voetbaldagen gewoon door met die blauwe sokken. Eigenwijs zit ‘m in heel gewone dingen, tenslotte.

Maar goed, op sommige dagen komen dingen dus bij elkaar. Of zoals wijlen Hannibal van The A-Team pleegde te zeggen: “I love it when a plan comes together”. Tegen sommige verenigingen was het vaak lekker voetballen. Tegen sommige verenigingen ook niet, overigens. In Slagharen was het vaak onaangenaam en niet relaxt ballen, daar heerste een sfeertje waarvoor zelfs de knotwilgen langs de lijn beschamend het hoofd bogen. Een wedstrijd tegen de v.v. Vilsteren was er echter altijd eentje om naar uit te kijken. Wellicht omdat Vilsteren een buurtschap was, waardoor je je als inwoner van een heus dorp een beetje groter voelde dan je überhaupt niet was? Soort van kleine David meets…euh… iets grotere David. Maar prettig voetballen was het altijd daar in Vilsteren - goed volk. Daarnaast was er nog iets anders om naar uit te kijken: grotere broer Paul had er sinds kort een paar vrienden wonen. En laat een paar van die bekenden nou net in het team voetballen bij ons in de competitie. Een reden om je als kleine broertje eens extra te laten gelden, had ik zo bedacht. Daarnaast vond deze dag de glorieuze introductie van het nieuwe tenue plaats. Glimmende shirts (met reclame!), glimmende broeken en…..jaja…. oranje sokken. Mozes kriebel, deze dag kon niet meer stuk, het hing in de lucht! Bij aankomst op sportpark Vilsteren hing een lenteachtig zonnetje parels te schijnen op het vochtige gras. Het nieuwe tenue gleed als een Italiaans maatkostuum om de schouders en langs de kant stonden zelfs meisjes uit de klas van broeder Paul. Een soort prettige nervositeit maakte zich meester van Paultje, die het vermoeden had dat de eerste echte zoen ook zo’n gevoel zou veroorzaken.

De wedstrijd was er een om in te lijsten. M’n directe tegenstander, vriend van, werd halverwege gewisseld. Ook de 2e tegenstander echter, kon niet verhinderen dat een glorieuze wedstrijd bekroond werd met een welgemikt schot vanuit de middelcirkel, zo over de iets te kleine David in de goal van Vilsteren. Veel blijer kon een jochie niet worden…

Dromen zijn er om nagejaagd te worden, hoe klein en bescheiden ook van aard. De gedroomde profcarrière zat er, bij lange na, niet in. Maar die zaterdag in Vilsteren leverde genoeg op om nog weken op te teren. Daarom, beste lezer, wil ik u oproepen om eens bij het Circus Paul Breitner (5e) langs te wippen en te vragen naar de CPB-cd. Deze boys hebben eigen tijd en geld gestoken in een prachtig kleinood, dat te koop is voor slechts 5 euro. De gehele opbrengst hiervan gaat naar KiKa (Kinderen Kankervrij). Zodat ook de kinderen die minder gelukkig in aanraking zijn gekomen met het leven, toch de kans krijgen hun dromen na te jagen of te verlengen. Of dat nu in Lemelerveld of Vilsteren is of ergens anders…. Dank!

Beschouwingen

Tijden Veranderen

door Oel Sof

Het is lang geleden dat gras niet bestemd was voor voetballers, maar voor koeien. Er werd alleen op zaterdagmiddag en zondag gevoetbald, dus was het zonde dit gras de hele week braak te laten liggen. Veel mensen moesten op zaterdagochtend nog werken. Zelf ging ik tot één uur naar school. Soms kwamen ze mij met de auto van school afhalen voor een uitwedstrijd. Dan moest ik het laatste uur verzuimen. Dat was zonder sancties mogelijk omdat ik in de rug werd gedekt door de conciërge die zitting had in jeugdbestuur van de club. Veel clubs hadden geen eigen veld en woonden in bij een andere club om meerdere keren weer te verkassen. Het is niet verwonderlijk dat er nogal wat clubs in de regio het woord Zwerver{s} in de naam heeft gebakken. In die tijd moesten verenigingen als zij vanuit de afdeling naar de KNVB promoveerden een afrastering om het veld hebben. Dit probleem werd omzeild door die omheining zo laag te maken zodat de koeien er overheen konden stappen. De outfit moest je zelf kopen. Aan keepers was er geen gebrek. Een keeper spaarde immers de uitgave voor een shirt uit. Hij kon een willekeurige trui uit de kast rukken om daarmee in het doel te gaan staan. De koeien verdwenen van de velden en vervolgens helemaal uit zicht. De vlaaien behoefden niet meer van de velden geschept te worden. Het aantal clubs met een eigen veld groeide in aantal na jarenlang getob en gesoebat door de pioniers van na de oorlog. Sporten wordt ineens door de overheid als belangrijk gezien. Vrije tijd neemt toe. Kranten besteden veel aandacht aan het voetbalspel. De NCRV doet er in de zaterdagse avonduren verslag van. Je was trots als je voor een eerste team mocht voetballen. Dat was goed voor het zelfvertrouwen. Er waren clubs die lonkten naar spelers van andere clubs. Maar spelers met ambitie verkasten niet voor een paar voetbalschoenen. Alleen uit vrije wil als zij bij de eigen club tot de inboedel behoorden en daarom niet meer aan de bak kwamen. Zelfs dat gebeurde mondjesmaat. In ieder klein clubje liep wel een vedette rond, waaromheen het hele team gebouwd was. Zogenaamde vedetten waren het bezit van de supporters.

Die hadden het hart niet in hun lijf om naar een concurrent te gaan. De jeugd had alleen het voetballen en bracht de vrije tijd door bij de club. Op tienjarige leeftijd speelden zij op de woensdagmiddag tegen elkaar: de roodborsten tegen de kieviten. Ik noem maar een dwarsstraat. Op twaalf jarige leeftijd kon er competitievoetbal gespeeld worden. Er werden veel toernooien succesvol georganiseerd. Aan deelnemers en vrijwilligers geen gebrek. Tja, dat was een gezellige tijd.

Maar tijden veranderen. De spelers hoeven allang niet meer voor hun outfit te zorgen. Worden zelfs in de watten gelegd. Of er nu gepresteerd wordt of niet. Dat is het minste wat een club kan doen. Geld is de grootste boosdoener en wie geld heeft, krijgt macht. Clubliefde wordt ingeruild voor geld. Als je studeert, ambities en talent hebt, is zo’n geldelijk aanbod van een andere club zelfs mooi meegenomen. Als je uit wilt gaan en het zakgeld niet toereikend is, gaat een jeugdlid werken. Dat betekent: stoppen met voetballen, want dat heb je toch al vanaf je zesde jaar gedaan. Toernooien organiseren voor kinderen die met hun ouders mee moeten naar de camping is nutteloos. Alleen als tweeverdiener kun je het hoofd redelijk boven water houden en is er geen tijd meer over voor vrijwilligerswerk. De regeltjes van de overheid staan op een goede tweede plaats. Die zijn niet mals voor vrijwilligers die een club moeten runnen. De welvaart moet toenemen, dus moet het aantal clubs gedecimeerd worden. Schulden? Weg met die club. Andere clubs moeten maar gaan fuseren. Sportcomplexen moeten verdwijnen. Gras wordt ingeruild voor kunstgras, want dan komt er grond vrij voor huizen, winkels, kantoren of ziekenhuizen. Meer kunstgras betekent minder onderhoud en meer speeluren per veld. Toch moeten we meer bewegen, niet roken, gezond eten, waardoor wij langer kunnen werken. Maar dat die zelfde gezonde mensen vergast, verwond of doodgereden worden vanwege het alsmaar toenemende autogevaar blijkt weer geen issue te zijn. Tweeslachtig? Waar staat geschreven dat je consequent moet zijn. Democratie is immers een verzamelnaam voor geld, macht en belang hebben bij.

Er is onderzoek gedaan naar de huidige generatie jongeren. Die blijken veel minder aan luxe te hechten en minder veeleisend te zijn dan verwacht. Zij voelen zich gelukkiger. Bij het uitsterven van de huidige generaties, staan er ongetwijfeld nieuwe generaties op, die de zaken anders gaan aanpakken. Het voetbal blijft bestaan. In Rotterdam zal dat geconcentreerd zijn bij nog een handvol clubs. De talenten worden al vroeg gescheiden van de recreatieve voetballers, die er nog vroeger mee zullen stoppen. Bij het voetbal in het algemeen zal men geen genoegen meer nemen met een spel dat bepaald wordt door vergissingen. Leidinggevenden staan niet meer in het veld maar in een regiekamer achter een batterij beeldschermen en computers, want techniek behelst dan een fractie van de huidige kosten. Als “Hawkeye” bij tennis wordt het spel voortdurend gevolgd. Een official is een soort van spreekstalmeester. Dan schalt zijn stem door de microfoon: “wil speler nummer 6 van club X die nu in balbezit is, de bal direct aan tegenstander Y geven. “Arendsoog” heeft geconstateerd dat de bal ter hoogte van de middellijn vijf centimeter over de zijlijn geweest is. Een dergelijke marge had uzelf ook kunnen constateren en omdat u zonodig moet doorspelen, krijgt u voor spelbederf een gele kaart. U kunt daarvoor na afloop van de wedstrijd in beroep gaan”. Een onafhankelijke official zal aan de hand van de beelden direct na de wedstrijd uitspraak doen en eventueel snelrecht toepassen.

Toen ik hoorde van de 8-0 nederlaag tegen NSVV uit moest ik denken aan mijn start bij De Zwervers. Ik speelde tegen Spakenburg, Huizen, Quick Boys etc. en ging bij De Zwervers, een vierde klasser spelen tegen Ornas, Semper Altius, Hermandad en nog meer clubs waar ik nog nooit van gehoord had. En dat helemaal voor nop, niks, niemendal. Ik had mijn eigen redenen en niemand vroeg toen of ik gek geworden was. Alleen mijn shirt hoefde ik niet te kopen. De reservebal was vaak groter en zwaarder dan de speelbal, dus was het zaak deze niet over de ballenvanger de sloot in te schoppen. De eerste oefenwedstrijd was uit tegen NSVV en wij verloren met 8-1. De vraagtekens die bij mij oprezen, werden weggespoeld in het plaatselijk café waar wij na de wedstrijd gezamenlijk terecht kwamen. Dat zelfde jaar werden wij na wat aanpassingen aan het team kampioen. Het jaar daarop werden wij weer uitgenodigd door NSVV om bij hun te komen oefenen. Wij wonnen met 1-5.

Tijden veranderen en dat gaat soms sneller dan wij denken.

Beste Zwervers,

We leven nu in de week van 4 maart, het is dinsdag de zesde maart. Gisteren (en daar beginnen we deze aflevering mee) waren we op bezoek bij de vrouw van Henk Visser, want zij was uit het ziekenhuis gekomen na een behoorlijk heftige hartoperatie. Cocky heeft een nieuwe hartklep gekregen. Gelukkig is alles naar wens verlopen, maar de naweeën liegen er na zo’n ingreep niet om. Onze arme Cocky heeft nog veel last van pijn aan schouders, bovenarmen en rug. Dit is natuurlijk niet zo vreemd, als je bedenkt, dat de ribbenkast nogal uit elkaar getrokken is om de chirurg de gelegenheid te bieden om goed bij het hart te kunnen, om daar zijn werk goed te kunnen doen. Maar Cocky zelf is heel positief en bewijst hiermee dat ook zij met die positieve instelling in de rij van de echte Zwervers thuis hoort! Wij mochten namens onze onvolprezen club haar een troost bloemetje aanbieden en haar van harte beterschap en sterkte toewensen en dat deden we van harte! Dus: “Cocky zie boven” en dat namens alle Zwervers.

Datzelfde verhaal, van ook een hartklep, is ook van toepassing op ons aller Nora, de vrouw van onze beste vriend Erwin Esajas. Op het moment dat ik deze rubriek schrijf, moet alles nog gebeuren bij Nora, maar wanneer u dit leest, is alles al voorbij. Wij hopen maar dat alles is goed gegaan en dat zij op dit moment weer helemaal de oude mag zijn. Nora, wanneer jij dit leest, weet dan dat wij allemaal met je mee hebben geleefd! Zodra wij iets meer weten over de gang van zaken, zullen wij dit maar al te graag laten weten. Maar vanaf dit moment, Nora, heb vertrouwen en veel sterkte!

Op woensdag 7 maart j.l. hebben wij eigenlijk vanwege tijdgebrek ivm. drukdrukdruk voor De Zwervers en privé, af moeten spreken met onze arme Mike Schuiling in de kantine op De Groote Stee. Mike is nog maar sinds kort lid en speelde zijn tweede wedstrijd in ons geweldige 8e elftal. En daar gebeurde het dat hij op ongelukkige wijze zijn middenvoetsbeentje brak. Het is dan extra naar, als je zo kort nog maar bij de club bent, al direct geblesseerd te moeten uitvallen. Zijn broer bracht hem naar de kantine, waar we al heel snel er achter kwamen dat we hier met een rasechte Zwerver te maken hebben! Eigenlijk nog maar zo kort lid van onze vereniging en dan al met zoveel warmte en enthousiasme over zijn ervaringen met onze club praten, dat betekent mijns inziens dat hij niet alleen een echte wordt, maar het nu al is!!! Een troostbloemetje was hier zeer op z’n plaats en wij allemaal van De Zwervers wensen jou Mike van harte beterschap toe en hopen je weer snel en gezond te zien spelen (en dat nog heel lang).

En als je dan alles zo’n beetje weer onder controle hebt (zoals dat dan heet), dan krijg je weer ineens z’n verschrikkelijk bericht binnen van een overlijden. Zo’n moment is altijd weer schokkend, in eerste instantie begrijp je niet dat zoiets je weer overkomen moet, je denkt dan waarom? Het is dan maar al te waar en je gaat je realiseren dat er weer een Zwerverslid je is ontvallen. En deze keer gaat het om een wel heel prominente Zwerver, een man die één van de grondleggers van onze Zwervers is, namelijk Cor Tuinenburg die op zaterdag 3 maart j.l. op 93 jarige leeftijd is overleden. Ome Cor was er vanaf het ontstaan van De Zwervers al direct heel actief bij, heeft in al die jaren de club ongelooflijk gesteund met raad en daad. Zijn jarenlange sponsoring, adviezen, bouwactiviteiten maar ook met de financiën en nog met talloze andere zaken was Ome Cor er altijd voor zijn cluppie. Ik denk dat het wel zeer op zijn plaats is dat ik iedereen hiermee wil oproepen om ome Cor in onze herinnering te bewaren als iemand die niet alleen lid van onze Zwervers was, maar die voor honderd procent ook dat stukje Zwervers was! Het gedicht dat was te lezen op zijn rouwkaart was daarom wel heel toepasselijk en ik wil daar dan ook dit droeve bericht mee beëindigen:

Wij kunnen niet bij ons houden, Hij die van ons hield.

Maar dat hij van ons hield, Houden wij bij ons.

Wij wensen zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen alle kracht toe in de komende tijd.

Diezelfde avond nog waren we op bezoek bij mevrouw Busse, de vrouw van Siem Busse, waarover in het vorige Zwervertje te lezen was dat ook hij was overleden. Zonder opzet, van wie dan ook, hoorden wij op de dag van de begrafenis pas dat Siem was overleden, zodat wij dat ook niet bekend konden maken. Wij hebben dan ook samen met mevrouw Busse een afspraak gemaakt om van ons medeleven te getuigen. Die avond hebben we een bijzonder fijn gesprek gehad, samen met haar en haar zoon Eric, die enige jaren geleden ook nog in ons eerste elftal voetbalde en waar we nog heel goede herinneringen aan mogen bewaren. Wij waren het volledig met elkaar eens dat zijn vader een rasechte, maar bovenal ook eerlijke supporter was. Die, als Eric eens een niet zo goede wedstrijd had gespeeld, dan zei: “Je speelde als een natte krant”, maar ook glom van trots als hij goed speelde en dat gebeurde meestal! Eric verzekerde ons, dat wij aan al zijn ouwe zwerversmaatjes de hartelijke groeten zouden overbrengen, wat wij hiermee dan ook graag doen! Op zaterdag kan hij i.v.m. zijn werk niet meer voetballen, daarom sprak hij de wens uit dat als de gelegenheid zich ooit zou voordoen, hij heel graag weer eens, op b.v. een toernooi of jubileumwedstrijd die niet op een zaterdag plaats zou vinden, met zijn ouwe maatjes zou willen voetballen. Wij namen afscheid van deze fijne mensen nadat we hen namens de club veel kracht hadden toegewenst voor de komende tijd. Toen ik weer huiswaarts keerde, heb ik de hele weg naar huis Siem langs de lijn zien staan, glimmend van trots over de prestaties van zijn zoon met zijn maatjes.

Vrijdag 9 maart hadden we afgesproken met onze grote vriend Michael Leeuwin. Onze arme Michael had tijdens een wedstrijd een gekneusde rib, maar ook nog eens een gekneusde nier opgelopen, waardoor hij krimpend van pijn uit moest vallen. Hij moest zelfs voor nader onderzoek ook nog naar het ziekenhuis, omdat aanvankelijk werd gedacht aan ook nog een geblesseerde lever. Gelukkig was dat laatste niet aan de orde, maar die gekneusde rib en nier bezorgden onze vriend enorm veel pijn. Net op het moment dat ik met m’n jas aan klaar stond om te vertrekken naar Michael in Capelle a.d. IJssel, belde hij mij op en vertelde mij dat er iets geheel onverwachts was tussen gekomen en met duizendmaal excuses en sorry’s konden we voor die avond heel laat nog wel een gaatje vinden. Maar omdat ik die avond elders ook nog privé verplichtingen had, hebben we afgesproken dat wij elkaar die zaterdag (de volgende dag) op De Groote Stee zouden ontmoeten. Wij dus de volgende dag, zoals iedere zaterdag, samen met het troostbloemetje op naar De Zwervers. Aldaar aangekomen, meldde Michael zich al snel, we hebben daarna nog gezellig wat gebabbeld. Hij nam in dank het bloemetje in ontvangst en beloofde ons dat hij weer de wei in zal gaan als zijn blessure geheel genezen is. Maar hij zei er wel gelijk bij “Ik hoop wel dat het heel snel is dat ik er weer kan zijn”. Tenslotte Michael, we hopen dat we weer heel snel van jou mogen genieten, maar eerst maar helemaal genezen!

Dan hebben we nog te melden dat onze vriend Ronald Witting van het befaamde 9e zijn pols heeft gebroken. Tijdens een wedstrijd kwam hij te vallen, zoals een voetballer zo vaak valt, echter hij viel daarbij op z’n pols omdat hij in een reflex zijn handen uitstak ter bescherming. Hij ving dus zijn val op met zijn hand, maar hoorde daarbij ook een gemene knak bij het neerkomen, waarbij een stekende pijn merkbaar werd. Kortom, onze arme Ronald had zijn pols gebroken. In verband met heel veel drukte in de privé sfeer was een bezoek aan Ronald heel moeilijk en daarom hebben we in plaats van een bezoekje natuurlijk wel even gebeld, om te informeren. Hoewel het beslist niet onze gewoonte is om dit soort zaken per telefoon af te doen, begreep Ronald na enige uitleg gelukkig dat we niet konden komen. Mijn telefoontje leerde mij, dat een Zwerver ook nog een begripvol mens is, ook hier herken je de echte Zwerver weer!! Ronald, wij allemaal van diezelfde club wensen jou een spoedig herstel toe!

Dinsdag 20 maart j.l. zijn wij nog even in St.Anthonius geweest, op bezoek bij Willem Lente. Willem is onlangs van het ziekenhuis naar Anthonius verhuisd, waar hij voorlopig zal worden verzorgd. Toen wij op de eerste etage, nog in de gang, op weg waren naar hem toe, zagen we wat verderop Willem achter zijn rollator al onze richting uitkomen. Hij was heel blij dat er bezoek was, maar vooral van De Zwervers. Hoewel Willem toch wel behoorlijk veel was afgevallen en zijn conditie ook minder was geworden, bleef hij toch de toekomst heel positief tegemoet zien. Toen ik dit bij hem bemerkte, kon ik niet nalaten te denken: “weer die Zwerversmentaliteit”! Ondanks soms nare omstandigheden toch positief blijven! Dat typeert toch een echte Zwerver? Deze overdenking brengt mij tot de volgende vraag naar alle Zwerversleden: Laten wij Willem steunen, door eens bij hem langs te gaan en hem te laten merken dat wij met hem meeleven. Zo’n bezoek hoeft niet eens zo lang te duren, wat is nou b.v. een kwartiertje? En Willem is er heel heel blij mee! Dit verzoek geldt trouwens voor al onze zieken, gehandicapten en bejaarden, laat je eens zien of stuur een kaartje, een beetje medeleven kan vaak iemand zo ongelooflijk sterken!

Toen werd het 22 maart, die middag gingen we bij 2 van onze kanjers van D3 op bezoek. Eerst waren we bij Joey de Graaf (de keeper). Onze arme Joey blesseerde zich na een actie aan zijn pols. In eerste instantie bleef hij ondanks de pijn toch de wedstrijd uitspelen, niet wetende wat er precies aan de hand was. Ach een beetje pijn, dacht hij, dat kan gebeuren, niet zeuren, maar gewoon doorgaan. Onze held speelde daarna zelfs nog een wedstrijd als invalkeeper. Toen hij echter een bal stopte, werd hij ruw herinnerd aan zijn blessure. Een stekende pijn was het gevolg. Later bleek dat hij een ingedeukt spaakbeen had opgelopen. Als je daarmee ook nog eens een tweede wedstrijd als keeper speelt, ben je beslist niet kinderachtig. Joey, wij allemaal wensen jou van harte beterschap toe en hopen je weer snel, nadat je genezen bent, te zien voetballen! Nadat we bij Joey wegreden, zijn we naar Lombardijen gekoerst, waar we onze goede vriend Haris Mehic gingen bezoeken i.v.m. een behoorlijk flink aangekomen knieblessure. Ook Haris speelt in het befaamde D3. Een geweldige actie van hem moest hij bekopen met een stekende pijn in zijn knie. Wat er precies mis is met zijn knie weet men nog niet exact, maar er werd door de medici wel met veel zorg naar gekeken. In ieder geval heeft onze arme vriend veel pijn. Dit alles was voor ons reden genoeg om onze arme kanjers met het medeleven van de club en de welbekende troost CD tegoedbon te gaan bezoeken. Joey en Haris, wij wensen jullie allebei een spoedig herstel toe en als jullie weer helemaal zijn genezen, zien wij jullie weer heel graag terug op het voetbalveld!

Dinsdag 27 maart, de dag dat we op bezoek mogen gaan bij Nora Esajas, de betere helft van onze eigen Erwin. Want zoals u al eerder in deze rubriek heeft kunnen lezen, heeft Nora een hartoperatie moeten ondergaan. Zij heeft een nieuwe hartklep gekregen, hetgeen betekent dat daar een behoorlijk zware operatie voor nodig is. Het is eigenlijk een wonder dat doktoren een ogenblik je levend kloppende hart gewoon even stilzetten, op dat moment wordt je aangesloten op een machine, die er voor zorgt dat je dit alles kan doorstaan. Ondertussen plaatsen ze een nieuwe klep in het hart, als ze daar dan mee klaar zijn schakelen ze, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, je weer even terug naar je eigen hart, die dan weer gerepareerd vrolijk kloppend die taak weer over neemt. Maar zo simpel gaat dat alles nou ook weer niet, als je bedenkt dat doktoren daar jarenlang voor hebben gestudeerd en de operatie vele uren heeft geduurd. Zo kan je stellen, dat er heel hard is gewerkt door diezelfde dokters en dat Nora (God zij dank) de conditie had die voor het een en ander nodig was. Dat alles en nog veel meer beseffend, zijn we ongelooflijk blij en dankbaar dat alles zo goed is afgelopen. Met een bloemetje van onze club mochten wij haar daarmee van harte feliciteren en de wens uitspreken dat zij snel maar vooral goed mag revalideren. Tenslotte moet ik nog even kwijt dat Erwin in de afgelopen tijd van zorg om zijn vrouw, ook nog eens de zorg had om zijn 13 jarige kleindochter, die na een val niet meer kon lopen en praten. Maar gelukkig, ook dat is inmiddels weer goed gekomen, ook daarmee willen wij Erwin en Nora van harte feliciteren!

Dan nu weer zo’n bericht dat weer de nodige zorgen baart. Koos Ouwens, de man die al een mensenleven lang trouw lid is van onze Zwervers, die vele jaren geleden in o.a. het eerste speelde, al in de tijd van de Tuinenburgstraat) is getroffen door een hartinfarct. Op het moment van schrijven weten we eigenlijk nog niet zoveel, alleen weten we dat het onmogelijk was om Koos te dotteren, zodat hij binnenkort voor één of meer omleidingen een operatie moet ondergaan. Toen wij Koos in het ziekenhuis bezochten, hoorden we dat hij i.v.m. of een opgelopen virus of een allergische reactie van het een of ander, nog niet in staat was om deze operatie aan te kunnen. (vervolg op pag. 21)

door Kevo

Op het moment dat u dit nu leest is de beslissing in de kompetitie reeds gevallen, maar op het moment dat ik dit aan het papier toevertrouw kan het alle kanten nog op. Wij kunnen ons veilig stellen, wij kunnen nog nakompetitie afdwingen en in het ernstigste geval zouden wij ook nog kunnen degraderen. Als wij de kompetitie gaan evalueren moet ik stellen dat wij met de gehele selectie er alles aan gedaan hebben wat wij ook maar konden doen. Op een enkele uitzondering na is er iedere wedstrijd om de punten gestreden. Wij hebben het geen enkele tegenstander gemakkelijk gemaakt, maar helaas er waren wedstrijden bij die voor ons net te lang duurden. Ik noem er enkele. Strijen uit staan wij tien minuten voor tijd met 1-3 voor. Wordt het in de 90e minuut nog 33. ’s-Gravenzande uit staan wij na 90 minuten met 1-3 voor, laat de scheidsrechter , terecht of onterecht, 10 minuten langer spelen en wij gaan met gebogen koppen het veld af want op het scorebord staat er wel 3-3. N.S.V.V thuis staat er na 90 minuten 1-1 maar, ja ja N.S.V.V. gaat wel met een 1-2 overwinning terug naar Numansdorp . En dan hebben wij ook nog die wedstrijd tegen Stellendam gezien waar wij in de 89e minuut toch weer die vervelende 1–0 om ons oren kregen. Natuurlijk ga je dan ook denken van kunnen de spelers wel met de spanning om gaan Wij weten met ons allen dat wij naast enkele oudere spelers een jong elftal het veld insturen. Ook weten wij dat na de feestroes tegen Rozenburg er veel spelers er mee stopten zoniet lager gingen spelen. Ja ja, we raakten aardig wat routine kwijt en wat daar voor in de plaats kwam was jong en onervaren vooral wat spelen in de 2e klasse betreft. Daarnaast moesten wij vele wedstrijden diverse spelers missen met blessures en schorsingen. Hierbij denk ik aan vooral Mario Spencer, die in de oefenwedstrijden zodanig werd geblesseerd dat hij zowat de helft van de kompetitie vanaf de zijlijn moest toekijken. Spelers als Sylla, Comenencia en Angelmar Virginie die de boel zomaar in de steek laten en niet meer komen opdagen (hoeven ook nooit meer terug te komen). Poi Heiland en Sito Hato, net terug van blessures en weer geblesseerd raken. Noem maar op. Noem maar op. Naast al dit geweeklaag noem ik ook de positieve kanten want die zijn er ook. Ten eerste de supporters. Hoe de beslissing ook is gevallen, de supporters bleven altijd achter ons staan. Velen waren er ook bij alle uitwedstrijden. De supportersvereniging liet, als nodig, een bus rijden en liet ons verzamelen bij The Hide Away alwaar wij dan wat aten en dronken. Wij konden rekenen op medewerking van de Businessclub.

Ook speelden wij nog voor de AD/RD Cup enkele wedstrijden. Tegen DRL wonnen wij met 5–3 maar verloren in die wedstrijd ook een speler n.l. Bas Heiden, die het in de rust voor gezien hield, ging douchen en naar huis vertrok. Daarna niets meer van vernomen. Dit vind ik zeer kwalijk, daar hij met zijn ervaring juist zo’n jong team op sleeptouw moet nemen en ik weet wel, het is natuurlijk veel leuker om te winnen dan te verliezen, maar deze factoren liggen nu eenmaal in de voetbalsport heel dicht bij elkaar en ja, als je daar niet mee om weet te gaan kies je zoals Bas de weg van de minste weerstand en vertrek je.

De tweede wedstrijd om die cup ging tegen het Ridderkerkse R.V.V.H. Voor het publiek een leuke wedstrijd, waarin wij goed partij gaven, maar die helaas toch met 0–3 door ons werd verloren. En omdat wij pas op 21 april weer in competitieverband voetballen (ik schrijf dit op 7 april) hebben wij op 7 april tegen A.S.W.H. onder de 23 gespeeld. Bill Tukker, de trainer van ASWH, liet mij weten dat er 5 spelers van het 1e in het elftal zaten, 4 van het 2e en de rest uit de junioren A-selectie. In ieder geval een heel goed team dat wij met goed gegroepeerd voetbal met 2–1 wisten te verslaan. En zo’n uitslag geef je toch weer moed om de twee resterende wedstrijden met vertrouwen tegemoet te zien. Hoe het tenslotte af gaat lopen, dat kunnen wij u in de volgende uitgave pas bekend maken. Alleen hoop ik dan niet meer zo’n wedstrijd mee te hoeven maken als tegen NSVV uit. Dat werd toen 8-0. Dat was een wedstrijd en uitslag IJ.V.V. De Zwervers onwaardig.

Ook dan kunnen wij u dan vertellen wie er het volgende seizoen zijn vertrokken en wie er bij gekomen zijn. In ieder geval heeft onze trainer Daan v.d. Meer er nog een seizoen aan vastgeknoopt, zal ik weer zijn rechterhand zijn en heeft ook de trainer van het 2e , Patrick Schaerlaeckens, een seizoen bijgetekend.

Dit was het weer voor deze keer. Met ons allen gaan wij een spannende tijd tegemoet, maar ik vertrouw op de jongens, zoals de jongens op de supporters blijven vertrouwen op hun steun.

Tot een volgende keer.

Wij hebben een groot vers-assortiment in: wit- en bruin brood, kleinbrood, banket, gebak, taarten (o.a. voetbaltaarten, geboortetaarten, fototaarten, kindertaarten met bekende tv-figuren), belegde broodjes, receptie-banket, luxe hapjes, en salades.

Kijk voor meer informatie op onze website: www.leboulanger.nl

Daarom werd de operatie dan ook tot nader te bepalen datum uitgesteld. Dit is tot nu toe alles wat wij omtrent de gang van zaken over onze Koos weten. Wij schrijven nu van 29 maart 2007, zodra we meer weten zullen we dit natuurlijk doorgeven. Intussen leven wij allemaal met Koos en Fien mee en hopen op een spoedig herstel.

Op maandag 26 maart kregen wij het bericht dat Theo Spelman uit Zwijndrecht een hartinfarct heeft gehad. Maar samen met de schrik mochten we ook horen dat hij gelukkig weer aan de beterende hand was op dat moment. Onze 82 jarige Theo, die in de jaren 50 verschillende bestuursfuncties heeft bekleed en nu nog steeds een trouw lid is en die om gezondheidsredenen bijna niet meer op De Groote Stee te zien is, heb ik telefonisch gesproken. Daar wil ik u een korte impressie van geven. Ik sprak een man die het de laatste jaren heel zwaar heeft gehad. Zijn ouder worden ging o.a. gepaard met het verlies van zijn vrouw in 2004, zijn hartinfarct van enige weken geleden en daarnaast ook zijn conditie die de laatste tijd toch wat achteruit gaat. Maar ondanks dit alles bleek hij toch een zeer positief ingesteld mens te zijn. Iemand waar menigeen een voorbeeld aan zou kunnen nemen, “een echte Zwerver”, die ook iedere week het wel en wee van de mooiste club van de wereld bijhoudt. Wij hebben een welverdiend troostbloemetje laten bezorgen, maar heel gauw gaan we eens naar Zwijndrecht, om deze sympatieke Zwerver te ontmoeten. Als het zover is vertellen wij daar graag over.

Als u dit leest is het al bijna mei 2007, nog maar één editie van ons aller Zwervertje krijgt u in de bus en daarna is het seizoen 2006-2007 alweer afgelopen. Weer een seizoen voorbij, waar blijft de tijd! Maar laten we niet op de zaak vooruit lopen, er komt dit seizoen nog een laatste nummer. Met de groeten recht uit het hart, zegt de Ziekenboeg:

Tot de volgende keer.

BEDANKJE VAN ONZE

KAARTVERKOPER PIET VONDELING:

Hierbij wil ik de SV, het bestuur en Zwerversvrienden bedanken voor de fruitmand, de bloemen en de kaarten. Ik hoop u allen volgend seizoen weer te mogen ontmoeten. Met sportieve groeten, Piet

door Fred Bleeker

TRAINERS VOLGEND SEIZOEN

Nu het voorjaar is begonnen zijn we alweer druk bezig de trainers voor volgend seizoen in te vullen. Gelukkig is nagenoeg iedereen ook volgend jaar weer bereid zijn of haar steentje bij te dragen. Onder supervisie van Paul Kranendonk zullen de volgende trainers de A en B trainen: Jeroen Kooij, Marcel Gorree en John van Leeuwen. Verder zijn we blij wij dat Gerben Oorebeek en Rob van Leemput aangeboden hebben de A resp. B te begeleiden. De hoofdtrainer van C is en blijft Chiel van Smirren, we hopen dat zijn inzet dit seizoen nog leidt tot het promoveren van C1 naar de 1e klasse, wat de uitdaging volgend seizoen nog groter maakt. Bij onze D-pupillen staat komend jaar Michel Koks weer voor de groep. Gesprekken met anderen (E en F) worden nog gevoerd en dus in het volgend nummer het overzicht van alle jeugdtrainers.

Teams Volgend Seizoen

Ook volgend seizoen is het weer erg druk op De Groote Stee. Verwacht wordt dat we de competitie ingaan met de volgende teams: A1 en A2; B1 t/m B3; C1 t/m C4; D1 t/m D4; E1 t/m E4; F1 t/m F5 (met in het najaar ook nog F6); Kabouters (30 stuks). Hierbij zullen alle teams een paar keer op een veld van LMO moeten spelen, we kunnen ze gewoon niet kwijt op ons eigen complex. Op de wachtlijst staan nog steeds 80 kinderen die wachten op positief bericht van De Zwervers.

Plezier En Respect

Het plezier overheerst bij De Zwervers en respect is over het algemeen in ruime mate aanwezig. Het aantal strafzaken is minimaal, slechts 2

Jeugdmagazine

jeugdleden zijn tot dusver ‘verzocht’ bij De Zwervers te stoppen of naar een andere vereniging uit te kijken. Ook de schorsingen blijven gelukkig ver achter bij de vorige twee seizoenen. Eén keer waarschuwen en vervolgens wegsturen werpt blijkbaar zijn vruchten af. In de toekomst (volgend seizoen???) komt er een database waarin verenigingen de namen van respectloze weggestuurde leden kunnen vastleggen. Dit maakt het voor lieden die het voetbal vergallen voor een grote welwillende groep onmogelijk om elders te spelen.

KAMPIOENSCHAP DZ 1 limonade en snoep. Ging alles perfect dan? Nee enkele minpuntje was dat sommige scholen toch weer wat rotzooi op een veld achterlaten en het gedrag van een enkeling op het veld of in de kantine. Sport en recreatie was ook tevreden zodat wellicht de finale op 25 april ook bij De Zwervers georganiseerd kan worden.

Door op 17 maart te winnen van Poortugaal (2-5) is het DZ1-team (D zevental) kampioen geworden in de 1e klasse. Dilan, Stefany, Lindsay, Omar, Richmond, Uralso, Friso en Achraf van harte gefeliciteerd.

Schoolvoetbal

Op 4 april was het weer zover, een voorronde van het schoolvoetbaltoernooi bij De Zwervers. Dit jaar waren de meisjes op De Groote Stee ingedeeld. Prachtig weer; kinderen, meesters en juffen, scheidsrechters (o.a. van De Zwervers) en deskundige leiding (olv. onze eigen Dimitri Metgod) stonden garant voor een fantastische middag. Ook Jan en Theo in de kantine hadden volop werk aan het voorzien van iedereen van koffie,

Kabouters

Bij De Zwervers voetballen intussen ongeveer 30 kabouters. Velen van hen gaan volgend seizoen over naar de F of zelfs de E. Ze worden getraind door Ronald, Ton, Leo, Rinus en Jeffrey. Hier een groepsfoto.

Speeltuin Weer Opgeknapt

Door Leo Willemsen

Het hele voetbalseizoen is onze speeltuin gesloten geweest, omdat deze gebruikt werd door kinderen die er niet in thuis hoorden.

“Waarom horen zij er dan niet thuis?”zult u vragen. De speeltuin is gemaakt voor kinderen onder de leeftijd van 6 jaar. Dit heeft alles te maken met de diverse speltoestellen, die ook het gewicht van personen moeten kunnen dragen. De diverse toestellen waren dus gesloopt en moesten weer gemaakt worden. Inmiddels is alles weer gemaakt en voorzien van een lekkere lik verf. Nu gaan we een beroep doen op alle ouders die langs de opgeknapte speeltuin lopen om kinderen die er niet thuis horen te vragen deze te verlaten, zodat onze kleinste kinderen veel plezier kunnen hebben in de speeltuin. Via deze weg bedanken wij de Onderhouds Commissie voor het opknappen van de speeltuin.

F Pupillen Ijvv De Zwervers

Door Gerben Oorebeek

Als hoofdtrainer van de F pupillen wil ik een stukje schrijven over het wel en wee van F1 t/m F5. We zijn dit seizoen begonnen met 3 F elftallen. Al gauw bleek dit te krap te zijn er we moesten een F4 gaan formeren. Uit de kabouters konden we 10 pupillen selecteren en konden we beginnen met F4. Dit bleek zo’n succes en bij de kabouters kwamen er ook steeds meer jongens en meisjes bij, dat we in november ook een F5 zijn gestart. Trots ben ik op al mijn spelers. Ik zie iedere week weer dat ze vooruit gaan en op zaterdag zie ik steeds meer voetbal naar boven komen. Het trainen werp zijn vruchten af. Elke maandag en woensdag vind ik het weer een plezier om naar de training te gaan om jullie bezig te zien. Zo af en toe zie ik bij sommige spelers een blik van........oh nee weer trainen. Trainen is erg belangrijk voor de ontwikkeling van jezelf. Blijf daarom vooral komen. Uit de ranglijst van alle F elftallen kun je aflezen dat de prestaties omhoog gaan. Een aantal F elftallen is een klasse hoger gaan voetballen, dus aanpoten geblazen. Maar ik zie ook bij deze elftallen dat ze het aankunnen en iedere week weer groeien. Voor de F4 en F5 die dit seizoen voor het eerst zijn begonnen was in het begin natuurlijk erg spannend en ze moesten even wennen aan het voetballen. In de loop van de weken heb ik kunnen zien dat het steeds beter gaat en dat ze met veel plezier bezig zijn.

elkaar is. Dit kan je goed zien door het goede combinatiespel.

F3: Het elftal waar ik begon als trainer. Ook hier verdween een aantal spelers naar F1, maar het team was al zo op elkaar ingespeeld, dat ze aan het einde van de eerste competitieronde op doelsaldo net geen kampioen zijn geworden. (KLASSE HOOR). Nu spelen ze een klasse hoger en ook hier presteren ze uitstekend.

F4: Team wat aan het begin van het seizoen gemaakt is van de kabouters. Alle begin is moeilijk. Dit is het enige team wat 3 meisjes in zich heeft. Nou…. dat zie je niet veel meer, zoveel meisjes. En na aan elkaar gewend te zijn gaat het momenteel erg goed en worden de punten per week binnen gehaald.

F5: Het laatste team wat vanuit de kabouters gevormd is. Een jong team dat nog veel moet leren. Maar dat komt allemaal nog. Je kunt goed zien dat ze de laatste wedstrijden veel geleerd hebben. Momenteel staan ze tweede in de competitie.

Dit heb ik als hoofdtrainer natuurlijk niet alleen kunnen doen. Ik ben daarom ook erg blij dat er vanuit de ouders hulp is gekomen. Bij ieder Felftal heb ik twee trainers, die iedere week paraat staan om de kinderen te trainen. Op een zaterdag gaan ze met de elftallen mee en begeleiden ze de jongens en meisjes. Alleen met trainers kom je er niet. Ook zie ik dat er iedere maandag en woensdag ouders langs de lijn staan om de trainingen te volgen. Waar zouden we zijn zonder hen. Op zaterdag zie ik ook veel vaders, moeders, broers en zussen, opa’s en oma’s, neven en nichten. Dit vind ik echt geweldig. Zo kan een club als De Zwervers groter worden. Blijf vooral komen om de jongens en meisjes aan te moedigen.

Tot slot. Ik ben erg trots om jullie hoofdtrainer te zijn. Aan het eind van het seizoen ga ik wel stoppen als hoofdtrainer van de F-pupillen en zal er een nieuwe hoofdtrainer voor jullie zijn. Ik hoop dat jullie met zijn allen volgend jaar doorgaan en over een paar jaar misschien wel in het eerste van De Zwervers komen. Blijf vooral trainen, neem plezier mee naar de trainingen en wedstrijden. Natuurlijk kom ik af en toe eens kijken en ik zal zeker jullie resultaten blijven volgen.