Aser, degfed mab Jacob a Silpa. Esboniad o bersonoliaeth ddeuol. Stori gyntaf Jekyll a Hyde. Am ddatganiad o'r Gyfraith Iawndal y byddai Emerson wedi'i fwynhau, gweler Adnod 27.
1 Copi y Testament I Aser, y pethau a lefarodd efe wrth ei feibion, yn y bymthegfed flwyddyn ar hugain o'i oes.
2 Canys tra oedd efe yn iach, efe a ddywedoddwrthynt,Chwifeibion Aser, gwrandewch ar eich tad, a mynegaf i chwi yr hyn oll sydd uniawn yng ngolwg yr Arglwydd.
3 Dwy ffordd a roddes Duw i feibion dynion, a dwy duedd, a dau fath o weithred, a dau fodd, a dau fater.
4 Am hynny y mae pob peth bob yn ddau, y naill gyferbyn a'r llall.
5 Canys dwy ffordd sydd rhwng da a drwg, a chyda'r rhai hyn y mae'r ddwy duedd yn ein bronnau ni yn eu gwahaniaethu.
6 Am hynny os bydd yr enaid yn ymhyfrydu yn y tueddfryd da, mewn cyfiawnder ymae ei holl weithredoedd; ac os pechu y mae yn edifarhau ar unwaith.
7 Canys, gan osod ei feddyliau ar gyfiawnder, a bwrw ymaith ddrygioni, yn ebrwydd y mae yn dymchwelyd y drwg, ac yn diwreiddio pechod.
8 Ond os tuedda efe at y drwg, y mae ei holl weithredoedd mewn drygioni, ac y
mae yn gyrru ymaith y da, ac yn glynu wrth y drwg, ac yn cael ei lywodraethu gan Beliar; er ei fod yn gweithio yr hyn sydd dda, y mae yn ei droi i ddrwg.
9 Canys pa bryd bynnag y byddo yn dechreu gwneuthur daioni, y mae efe yn gorfodi mater y weithred i ddrwg iddo, gan weled fod trysor y tueddfryd wedi ei lenwi ag ysbryd drwg.
10 Yna fe all rhywun â geiriau gynorthwyo'r da er mwyn y drwg, ond y mae mater y weithred yn arwain at ddrygioni.
11 Y mae dyn ni thosturia wrth yr hwn a wasanaetho ei dro mewn drygioni; ac y mae y peth hwn yn bathu dwy wedd, ond y cyfan sydd ddrwg.
12 Ac y mae dyn yn caru yr hwn sydd yn gwneuthur drwg, am y byddai yn well ganddo farw mewn drygioni er ei fwyn ef; ac am hyn y mae yn amlwg ei fod yn bathu dwy wedd, ond y mae y cyfan yn waith drwg.
13 Er bod ganddo gariad, er hynny drygionus yw'r un sy'n cuddio'r hyn sydd ddrwg er mwyn yr enw da, ond y mae diwedd y weithred yn tueddu at ddrwg.
14 Un arall sydd yn dwyn, yn gwneuthur yn anghyfiawn, yn ysbeilio, yn twyllo, ac yn tosturio wrth y tlawd;
15 Yr hwn sydd yn twyllo ei gymydog, sydd yn cythruddo Duw, ac yn tyngu celwydd yn erbyn yGoruchaf,aceto yn tosturio wrth y tlawd: yr Arglwydd yr hwn aorchmynnoddygyfraith,sydd yn
anrheithio ac yn cythruddo, ac eto y mae efe yn diddanu'r tlawd.
16 Efe sydd yn halogi yr enaid, ac yn gwneuthur y corph yn hoyw; y mae yn lladd llawer, ac yn tosturio wrth ychydig : y mae hwn hefyd yn ymdrochi yn ddeublyg, ond y mae y cwbl yn ddrwg.
17 Un arall yn godinebu a godineb, ac yn ymatal rhag ymborth, a phan ymprydio efe a wna ddrwg, a thrwy nerth ei gyfoeth ef y mae yn llethu llawer; ac er ei ormodol ddrygioni y maeefeyn gwneuthurygorchymynion : y mae i hwn hefyd agwedd ddeublyg, ond y cwbl sydd ddrwg.
18 Y rhai hyn ydynt ysgyfarnogod; glân, fel y rhai sy'n hollti'r carn, ond mewn gweithred iawn sydd aflan.
19 Canys Duw yn llechau y gorchymynion a fynegodd fel hyn.
20 Ond na wisgwch chwithau, fy mhlant, ddau wyneb cyffelyb iddynt, o ddaioni ac o annuwioldeb; ond glynwch wrth ddaioni yn unig, canys y maeDuwynpreswylio ynddo,acymae dynion yn ei ddymuno.
21 Ond ffo oddi wrth ddrygioni, gan ddinistrio'r duedd ddrwg trwy dy weithredoedd da; canys y rhai deublyg, nid ydynt yn gwasanaethu Duw, ond eu chwantau eu hunain, fel y rhyngont fodd Beliar a dynion cyffelyb iddynt eu hunain.
22 Canys dynion da, hyd yn oed y rhai sy'n un wyneb, er eu bod yn cael eu
hystyried gan y rhai dwy wyneb i bechod, sydd gyfiawn gerbron Duw.
23 Canys llawer wrth ladd yr annuwiol a wnant ddau weithred, o dda a drwg; ond da yw y cyfan, am iddo ddadwreiddio a distrywio yr hyn sydd ddrwg.
24 Y mae un yn casau y trugarog a'r anghyfiawn, a'r gŵr sy'n godinebu ac yn ymprydio: y mae i hwn hefyd agwedd ddeublyg, ond da yw'r holl waith, am ei fod yn dilyn siampl yr Arglwydd, am nad yw'n derbyn y daioni ymddangosiadol. fel y gwir dda.
25 Nid yw un arall yn dymuno gweld dydd da gyda'r rhai nad ydynt, rhag halogi ei gorff a llygru ei enaid; mae hwn, hefyd, yn wyneb dwbl, ond mae'r cyfan yn dda.
26 Canys cyffelyb yw y rhai hyn i hydd ac i ewig, am eu bod yn ymddangos yn aflan yn null anifeiliaid gwylltion, ond yn gwbl lân; oherwydd eu bod yn rhodio mewn sêl dros yr Arglwydd ac yn ymatal oddiwrth yr hyn hefyd ymae Duw yn ei gasáu ac yn gwahardd trwy ei orchmynion, gan gadw'r drwg oddi wrth y da.
27 Chwi a welwch, fy mhlant, fod dau ym mhob peth, y naill yn erbyn y llall, a'r naill yn guddiedig gan y llall: mewn cyfoeth y mae trachwant cudd, mewn didwylledd, meddwdod, mewn galar chwerthin, mewn afradlonedd priodas.
28 Ymaeangau yn llwyddoifywyd,yn amarch i ogoniant, nos i ddydd, a thywyllwch i oleuni; ac y mae pob peth
dan y dydd, pethau cyfiawn dan fywyd, pethau anghyfiawn dan angau ; am hynnyhefyd ymaebywyd tragywyddol yn aros angau.
29 Ac ni ellir dywedyd ychwaith mai celwydd yw gwirionedd, nac uniawn gam; canys y mae pob gwirionedd dan y goleuni, megis y mae pob peth dan Dduw.
30 Yr holl bethau hyn, gan hynny, a brofais yn fy mywyd, ac ni chrwydrais oddi wrth wirionedd yr Arglwydd, a chwiliaisallanorchmynion yGoruchaf, gan rodio yn ôl fy holl nerth ag undod wyneb at yr hyn sydd dda. .
31 Gwyliwch gan hynny, fy mhlant, i orchmynion yr Arglwydd, gan ddilyn y gwirionedd mewn unplygrwydd wyneb.
32 Canys y rhai deu∣blyg sydd euog o bechod deublyg; oherwydd y maent ill dau yn gwneud y peth drwg, ac yn cael pleser yn y rhai sy'n ei wneud, gan ddilyn esiampl ysbrydion twyll, ac ymdrechu yn erbyn dynolryw.
33 A wnewch chwi, gan hynny, fy mhlant, gadw cyfraith yr Arglwydd , ac na ofalwch ar ddrwg megis ar dda; eithr edrych ar y peth sydd wir dda, a chadw ef yn holl orchmynion yr Arglwydd, gan ymddiddan â hwynt, a gorffwyso ynddo.
34 Canys diwedd dynion a ddengys eu cyfiawnder neu eu hanghyfiawnder, pan gyfarfyddont ag angylion yr Arglwydd a Satan.
35 oherwydd pan fydd yr enaid yn mynd allan yn gythryblus, fe'i poenydir gan yr ysbryd drwg a wasanaethodd mewn chwantau a gweithredoedd drwg.
36 Ond os heddychol a llawenydd y mae efe yn cyfarfod ag angel y tangnefedd, ac yn ei arwain i fywyd tragwyddol.
37 Na ddowch, fy mhlant i, fel Sodom, y rhai a bechodd yn erbyn angylion yr Arglwydd , ac a ddifethwyd yn dragywydd.
38 Canys mi a wn y pechu, a'ch traddodi yn nwylo'ch gelynion; a'ch tir a wneir yn anghyfannedd, a'ch lleoedd sanctaidd a ddifethir, a chwi a wasgerir hyd bedair congl y ddaear.
39 A chwi a'ch gosodir yn fyr yn y gwasgariad, gan ddiflannu fel dwfr.
40 Hyd oni ymweled y Goruchaf â'r ddaear, gan ddyfod ei Hun yn ddyn, gyd â dynion yn bwyta ac yn yfed, ac yn torri pen y ddraig yn y dwfr.
41 Efe a achub Israel a'r holl Genhedloedd, Duw yn llefaru ym mherson dyn.
42 Am hynnyyr ydych chwithau hefyd, fy mhlant, yn dywedyd y pethau hyn i'ch plant, fel nad ydynt yn anufudd iddo.
43 Canys myfi a wyddwn y byddwch yn ddiau yn anufudd, ac yn sicr yn ymddwyn yn annuwiol, nid yn rhoi sylw i gyfraith Duw, ond i orchmynion
dynion, gan gael eich llygru trwy ddrygioni.
44 Am hynny y gwasgerir chwi fel Gad a Dan fy mrodyr, ac nid adwaenoch eich tiroedd, eich llwyth, a'ch tafod.
45 Ond bydd yr Arglwydd yn eich casglu ynghyd mewn ffydd trwy ei dynerdrugaredd,acermwyn Abraham, Isaac, a Jacob.
46 Ac wedi iddo ddywedyd y pethau hyn wrthynt, efea orchmynnodd iddynt, gan ddywedyd, Claddwch fi yn Hebron.
47 Ac efe a hunodd, ac a fu farw mewn henaint da.
48 A'i feibion a wnaethant fel y gorchmynasai efe iddynt, a hwy a'i dygasant ef i fynu i Hebron, ac a'i claddasant ef gyd â'i dadau.