Prěni ewangelij z dźěćatstwa Jězusa Chrystusa KAPITEL 1 1 Slědowace rozprawy namakachmy w knize Josepha, wyšeho měšnika, kiž bu wot někotrych Kaiphasa mjenowany 2 Wón powěda, zo Jezus hižo w kolebce rěčeše a swojej maćeri rjekny: 3 Marja, ja sym Jezus, Syn Boži, słowo, kotrež sy po wozjewjenju jandźela Gabriela na tebje wunjesł, a mój Wótc je mje pósłał do zboža swěta. 4 W třistańtym lěće alexandroweho časa wuda Augustus dekret, po kotrejž mějachu wšitke wosoby do swójskeho kraja hić, zo bychu wodawkowali. 5 To pozběhny so Jozef a ćehnješe z Marju, swojej mandźelskej, do Jerusalema a potom do Betlehema, zo by wón a jeho swójbu w měsće swojich wótcow wodawkował. 6 A hdyž přińdźeštaj k prózdnjeńcy, wuzna Marja Josephowa, zo bě swój čas přišła, a wona njemóže do města hić, a rjekny: Laßt nam do tuteje prózdnjeńcy hić. 7 W tutym času bě słónco krótko před tym, so chować. 8 Joseph pak pokročowaše, zo by jej po babu šoł. A jako widźeše staru hebrejšćinu, kotraž bě z Jerusalema, rjekny wón k njej: Prošu, pój sem, dobra žona, a dźi do teje prózdnjeńcy, da budźeš tam žonu widźeć, kotraž je runje zwólniwa, wuzběhnyć. 9 bě po chowanjach słónca, jako přińdźeštaj stara a Joseph z njej do prózdnjeńcy a wobaj doběžaštaj. 10 A hlej, bě wšitko napjelnjene ze swěcami, wjetše hač swětło lampow a swěčkow a wjetše dyžli swětło słónca same. 11 ćěšenk so potom do pjeluškow zawi a srěbaše na nadromaj swojeje maćerje, swjateje Marije. 12 Jako wobaj tute swětło widźeštaj, běštej zadźiwanej. Stara so swjatu Mariju wopraša: "Sy ty mać tutoho dźěsća?" 13 swjata Marija wotmołwi: Wona to bě. 14 Na to rjekny stara: Ty sy cyle wšelako ze wšěch druhich žonow. 15 Swjata Marija wotmołwi: Kak žane dźěćo njedawa, kotrež mojemu synej runa, tak tež žana žónska njedawa kaž jeho mać. 16 Stara wotmołwi a rjekny: »O moja knjeni, sym sem přišoł, zo bych wěčnu mzdu docpěł. 17 Da rjekny mać Boža, swjata Marija, k njej: Połož swojej ruce na dźěćo; A jako běše to činiła, bu wona cyle. 18 A jako woteńdźe, rěčeše wona: Wotnětka, wšitke dny mojeho žiwjenja, budu so wo tute dźěćo starać a jemu słužić. 19 A jako pastyrjo přichadźachu a woheń běchu zapalili a nade mnu so wjeselałe, zjewichu so jim njebjeskich wójskow a chwalachu a so najwyšeho Boha pomamam. 20 A dokelž běchu pastyrjo ze samsnym dźěłom zaběrani, zjewi so prózdnjeńca tehdy kaž krasny templ, dokelž so jazyki jandźelow a ludźi zjednoćichu, zo bychu so Bohu prócowali a překrasnjeli w porodźe Knjeza Chrystusa dla. 21 Jako pak stara Hebrejčanka wšitke tute wočiwidne dźiwy widźeše, chwaleše jich Boha a dźeše: Dźakuju so tebi, ow Božo, ty Božo israelski, zo stej mojej woči porod Zbóžnika swěta widźałoj. KAPITEL 2 1 A jako bě čas jeho wobrězanja přišoł, mjenujcy wosmy dźeń, na kotrymž zakoń přikaza, dźěćo přitřihać, wobrězowachu jón w prózdnjeńcy.
2 A stara hebrejčanka wza předkóžku (druzy praja, zo je pupkowu šnóru wzała) a wobchowa ju w alabasterskim kašćiku ze starym nardowym wolijom. 3 A wona měješe syna, kotryž bě apotekar, ke kotremuž praji: Wzmi so na kedźbu, zo njepředawaš tutu alabasterowu tyzku z narćowej žałbu, tež hdyž by so ći třista pence za to skićił. 4 Tole pak je alabasterowy kašćik, kotryž Marija, hrěšnica, wobstara a žałbu z njeje na hłowu a noze našeho Knjeza Jezusa Chrystusa goß a jón z włosami swojeje hłójčki wótrě. 5 A po dźesać dnjach dowjezechu jeho do Jerusalema, a štyrcetych dnjow po jeho porodźe přinjesechu jeho w templu před Knjeza a přinjesechu jemu prawe wopory, kaž to zakoń Mójzasa předpisa, mjenujcy daß kóždy muž, kotryž ćěło wotewri, Bóh swjaty mjenowany być. 6 We wonym času widźeše jeho stary Simeon kaž swětłowy stołp swěćić, jako swjata knježna Marja, jeho mać, jeho na rukomaj njeseše a bu wot najwjetšeje wjesełosće spjelnjena. 7 A jandźeljo stejachu wokoło njeho a so na njeho modlachu, kak stražnicy krala wokoło njeho steja. 8 A Simeon bližeše so swjatej Mariji, wupřestrě swojej ruce za njej a rjekny Chrystusej, Knjezej: Nó, ow mój Knježe, twój wotročk budźe w měrje dźělić po swojim słowje; 9 Přetož mojej woči stej twoju smilnosć widźałoj, kotruž sy k zbožu wšěch ludow přihotował. Swětło za wšitke ludy a česć swojeho luda Israel. 10 Tež profetka Hana bě přitomna, a hdyž bliže přińdźe, chwaleše Boha a swjećeše zbožo Marije. KAPITEL 3 1 A poda so: Knjez Jezus so narodźił k Betlehemej, městu w Judei, za čas krala Herodaša. Mudri přijědźechu z rańšeho kraja do Jerusalema po wěšćenju softra a přinjesechu wopory sobu, mjenujcy złoto, woruch a myra, modlachu so jeho a přinjesechu jemu swoje dary. 2 A žona Marja wza jedne ze swojich pjeluškow, do kotrehož bě dźěćo zawalene, a dawaše jim město žohnowanja, kotrež dóstachu wot njeje jako jara nadobny dar. 3 A w samsnym času zjewi so jim jandźel w postawje woneje hwězdy, kiž bě do toho jeje wjednik na jeje jězbje był. Swětłu slědowaštaj, doniž so do jeje wótčiny njenawróćichu. 4 Hdyž so wróćichu, přińdźechu jich kralojo a wjerchojo k nim a so prašachu: Što bychu widźeli a činili? Kajku jězbu a nawrót mějachu? Kotru towaršnosć mějachu na dróze? 5 Pak zrodźichu pjeluški, kotrež bě jim swjata Marija dała, a dźeržachu za to swjedźeń. 6 A po tym zo běchu po wašnju swojeho kraja woheń zapalili, so k temu pomama. 7 A woheń ćisny wótřičk do njeho, wza jón a jón zdźerža. 8 A hdyž bě woheń zhašeny, wuwzachu pjeluški njewobškodźene, jako by so jeho wohenja dótknył. 9 A woni počachu košić, połožichu je na jeje hłowu a jeje woči a rjeknychu: To je lubje dwělomna wěrnosć, a je woprawdźe dźiwne, zo woheń woheń spalić njemóžeše a jěsć njemóžeše. 10 A woni wzachu je a połožichu je z najwjetšej česćownosću pod jich pokłady. KAPITEL 4 1 Jako nětk Herodes pytny, zo so mudri dlijachu a so k njemu njenawróćichu, zawoła wón měšnikow a mudrych hromadźe a rjekny: Praj mi, na kotrym městnje ma so Chrystus narodźić? 2 A jako wotmołwichu, započa wón w Betlehemje, měsće w Judeja, w swojim zmysle smjerć Knjeza Jezusa Chrystusa wupjec. 3 Jandźel Knjeza pak zjewi so Josephej w sparje a rjekny: Stawaj, wzmi dźěćo a swoju mać a ćehń do Egyptowskeje, ručež honač spěwa. Tuž wón stany a dźěše. 4 A hdyž ze sobu samym wo swojej jězbje rozmyslowaše, přińdźe ranje wo nim. 5 W běhu jězby torhachu pasy sedła.